Crusader Kings II: the Charlemagne – Development Diary 4 – Plemiona

A teraz o ostatnim Dev Diary dotyczącego DLC „The Charlemagne”. Tematem przewodnim będą plemiona.

Podstawową nowinką, z tego zakresu, jest wprowadzenie holdingów plemiennych. Będą one miały podobną mechanikę jak inne holdingi, czyli będzie można mieszać hoding plemienny z holdingiem miejskim w ramach jednej prowincji, jednak najważniejszą zmianą będą budynki militarne – otóż za nie płacimy prestiżem a nie złotem. Dodatkową nowinką będzie ewolucja holdingu w stronę miasta lub zamka, jednak to będzie wymagać odpowiednich technologii legalistycznej, infrastrukturalnych oraz zwyczajowych. Powoływanie zaś armii plemiennej wymagać także będzie prestiżu. Ważną sprawą będzie fakt, iż produkcja funduszy przez nie jest obniżona zaś prędkość odnawiania siły zbrojnej podwyższona.

Państwa oparte o holdingi plemienne są państwami plemiennymi (tak jak republiki oparte są o miasta, teokracje o świątynie a monarchie o zamki). W państwach tych relacje na linii senior-wasal będą drastycznie różne, gdyż standardowo plemienni wasale nie są w żaden sposób zobowiązaniu seniorowi świadczeń militarnych czy ekonomicznych. Najlepiej to widać w przypadku wojny, gdyż „wasali” do wojny trzeba przywoływać tak, jak przywołuje się sojuszników. I podobnie jak oni mogą odmówić uczestnictwa. Poza tymi niedogościami na linii senior-wasal są też inne mechanizmy. Członkowie rady plemiennej będą posiadali nowe akcje, wśród nich przekonywanie członków plemion do ryzykowania swojego życia dla wodza. Będdzie także mechanizm stopnia organizacji plemiennej, za pomocą której można będzie nieco załagodzić niedogodności życia w takim państwie (na najwyższym poziomie wasale plemienni już płacą i posyłają wojska). Wszystkie plemiona będą także posiadały status najazdów pomiędzy sobą.

Jeżeli wódz uzna, że warto się zreformować, będzie mógł podążyć drogą ku republice kupieckiej lub ku feudalizmowi. Będzie to wymagało oczywiście odpowiednich technologii i funduszy, realizowane zaś będzie w formie decyzji.

EU4 – Art of War – Dev Diary 7 – Ligi Religijne, Reformacja i Bliski Orient

Wraz z kolejnym piątkiem otrzymaliśmy kolejną stronicę z dzienniczka twórców. Tematem przewodnim dzisiejszego DD będzie wprowadzenie do gry mechanizmu kończącego hegemonię katolicyzmu w świecie zachodnim – reformacja oraz wojny religijne przez nią spowodowane. Na końcu zaś prezentacja nowych map.

HRE oraz Ligi Religijne

Jednym z ważniejszych nowości, jaką otrzymają właściciele „Sztuki Wojny”, będzie specjalny, dynamiczny mechanizm symulujący Wojnę 30-letnią – Mechanizm Lig Religijnych.

Święte Cesarstwo Rzymskie (HRE) będzie posiadać „oficjalną religię”. Konsekwencją tego będą ograniczenia w elekcji Cesarza oraz doboru samych elektorów. Początkowo oficjalną religią będzie katolicyzm, ale bez ograniczeń w elektorach. Jednak kiedy w życie wejdzie kontrreformacja protestancki elektor będzie mógł zorganizować Ligę Protestancką, której celem będzie zamiana religii oficjalnej oraz obrona swoich interesów. W opozycji do nich powstaje równocześnie Liga Katolicka. Każdy kraj europejski, będzie mógł się przyłączyć do którejś z Lig, przeważnie AI będzie wybierać na podstawie klucza wiary, ale jeżeli widzi konflikt interesów z którąś ze stron może przyłączyć się do obozu przeciwnej wiary (np. katolicka Francja niechętna silnej pozycji Cesarza dołączy do Ligi Protestanckiej). Aby zachęcać do interwencji w konflikt religijny każdy członek Ligi uzyska premię do tradycji lądowej oraz obniżenie kosztów technologii wojskowej na 100 lat.

Członkowie Ligi Protestanckiej dostają CB przeciwko Cesarzowi, czego efektem będzie wielka wojna pomiędzy Ligami. Wojna ta będzie miała cel „Religijna Supremacja” i będzie kosztowało 50% warscore a dostępne będzie tak stronie atakującej jak i broniącej się. Efektem będzie ponowne ustalenie oficjalnej religii Cesarstwa, wraz z restrykcjami elektorskimi. Jeżeli zwycięstwo będzie protestantów to wówczas katolicy będą mogli ponownie chwycić za broń i siłą zmienić oficjalną religię podobnie, jak wcześniej protestanci… i tak w kółko aż do permanentnego zniszczenia drugiej strony.

Jest też inna droga. Kiedy jednak któraś z tych Lig przyjmie pokój, ale nie wykorzysta celu „Religijna Supremacja” to wówczas ma miejsce wydarzenie „Pokój westfalski”. Rozwiązuje on mechanizm Lig religijnych, HRE traci oficjalną religię, wprowadza zasadę 'Cuius regio, eius religio’. Ligi mogą także upaść, jeżeli opozycyjna liga (względem oficjalnej religii) nie będzie wypowiadać wojny dostatecznie długo.

Zwycięstwo którejś ze stron będzie miało także globalne wpływy na legitymację, tolerancję własnej wiary, siły misjonarskiej itd. Cesarz zaś, który zwycięży wojnę, będzie miał dodatkowo bonus do wprowadzenia reform HRE.

Nowa Reformacja

Mechanizm reformacji też zostanie przemieniony a dostępny będzie w darmowym patchu. Prowincja, z trzech pierwszy państwa, w których pojawi się jakieś wyznanie z reformacji (protestantyzm lub wyznanie reformowane), uzyska cechę „Centrum reformacji”. Będą one stale zmieniać religię okolicznych prowincji, do momentu zmiany religii w Centrum Reformacji. Sama reformacja będzie miała charakter bardziej losowy a eventy ją dotyczące przepisane na nowo.

Mapy bliskiego orient

  1. Arabia – z nowych państw pojawi się państwo plemienne Shammar
  2. Egipt i okolica – z nowych państw pojawi się Makuria jako państwo plemienne
  3. Lewant i Mezopotamia – nowymi państwami tutaj będzie Bohtan (państwo Kurdów) oraz Lebanon. Oba będą musiały wywalczyć niepodległość
  4. Anatolia – pojawią się dwa nowe państwa tureckie Germiyan oraz Eretna. Oba będą musiały wywalczyć niepodległość

Crusader Kings II: the Charlemagne – Development Diary 3 – Niesforne rządy

Wraz ze środą uzyskujemy kolejne Dev Diary od twórców „Charlemagne” – kolejnego dużego DLC dla gry Crusader Kings 2.

Wprowadzenie limitu wasali. Określać to będzie liczbę wasali, jakich władca może mieć bez otrzymywania kary. Każdy wasal stopnia hrabiego i wyżej, będzie naliczany. Limit będzie można podwyższać poprzez uzyskanie wyższej rangi (król może miec więcej jak książę), wyższe umiejętności dyplomatyczne także generalny prestiż dynastii. Wpływ na niego będą miały także Prawa Centralizacyjne. Przy okazji z nowych praw będą także prawa wicekrólewskie.

Po przekroczeniu limitu podstawową karą będą obniżone zyski oraz wojska od wasali. Kary będą rosnąć w postępie geometrycznym. Innym niebezpieczeństwem są dążenia niepodległościowe wasali w chwili śmierci monarchy. Sam ten mechanizm będzie stale ciążył nad władcami, ale szanse na to będą radykalnie wyższe po przekroczeniu limitu. Wpływać na to będzie także geograficzna odległość od stolicy.

Ciekawą modyfikacją będzie uzależnienie prawa od technologii. Aby wprowadzić prawa wyższego stopnia konieczne będzie odblokowanie kolejnego stopnia legalizmu. Dzięki temu będzie można odczuć ewolucję państwa a mechanizm „zamorduj wszystkich, wprowadź co chcesz, nadal tytuły randomowcom” nie będzie możliwe we wcześniejszych erach. Przy okazji bonusy legalizmu zostaną zastąpione a obniżenie kar za krótkość panowania zostaje przeniesione na technologię majestatu.

Prawa centralizacji odnoszą się do całego królestwa. Dolna centralizacja nadaje bonusy do ilości wasali zaś wysoka centralizacja bonusy do ilości limitu domeny przy karach do ilości wasali.

Będzie możliwe dla Cesarza (oprócz plemiennego) mianowanie wicekrólów aby władali jakimkolwiek królestwem lub księstwem jakie posiada Cesarz. Jest to właściwie dożywotni zarząd gdzie wicekról staje się wasalem imperium. Każdy posiadający ziemię wasal w randze hrabiego lub wyższej może otrzymać wicekrólestwo. Jednak nie posiada tytułu ale raczej rządzi w imieniu zwierzchnika. Kiedy umrze, tytuł wraca do suzerena. Poza tym wicekról funkcjonuje jak normalny wasal.

Także i w regencjach będą nowości. Po pierwsze regenci będą blokować akcje, które mogą być skierowane przeciwko niemu (tak też w eventach) a czasami wręcz nawet wykorzystywanie pozycji do obalenia władcy (jeżeli jest wrogi wobec prawdziwej władzy). Będą także blokady w akcjach dyplomatycznych. Najbardziej miłą opcją będzie jednak możliwość wpłynięcia na to, kto nim zostanie, za pośrednictwem nadania odpowiedniego tytułu honorowego. Dzięki temu dana postać będzie miała podwyższone szanse na zostanie nim.

W przyszłym tygodniu oczekiwać można informacji o mechanizmach dla państw plemiennych.

Crusader Kings II: the Charlemagne – Development Diary 2 – królowie, królowe oraz morderstwa

Mamy środę, a zatem kolejny wpis z „dzienniczka”, który dotyczyć będzie kwestii polityki personalno-rządowej w najnowszym DLC do gdy CK2. Ruszajmy!

Słowem wstępu nie będzie już sztywnie zdefiniowanych królestw de jure. Teraz książę, który będzie odpowiednio wielki i miał dużo prestiżu, może ogłosić się królem. De jure będzie generowane wraz z zasiedzeniem się nowego królestwa na danych ziemiach. Podobna sprawa ma miejsce z tytułami cesarskimi.

Będzie też wsparcie dla moderów, aby łatwiej było wprowadzić dynamiczne herby a także aby eventy i decyzje nie „umierały” z powodu randomowego królestwa.

Kroniki będą drobnym wsparciem, który umożliwi wgląd na dzieje ojców aktualnego władcy. Będą w niej zawarte różne istotne wydarzenia takie jak narodziny, małżeństwo, wojna itd. Znajdować będą sie też informacje globalne jak przybycie Mongołów, krucjata czy narodziny ery wikingów. Chętni będą mogli wyeksportować kronikę do pliku tekstowego.

Zabójstwo jako opcja dyplomatyczna zostaje usutnieta. W zamian za to pojawia się decyzja, będąca obronną akcją przeciwko spiskom – ukrycie się (oraz opcja jej zakończenia). Dzięki temu radykalnie obniża się szansę na „przypadkową śmierć”, ale władca nie będzie bezpośrednio rządził, przez co pogarszać będąsię umiejętności dyplomatyczne a wasale mniej lojalni. Zablokowane będą także inne akcje tj. uczta czy osobiste dowodzenie armią. Z losowych skutków mogą być np. zmiany w psychice. Podobną akcję można zarządzić dla współmałrzonka lub dziecka.

Europa Universalis IV: Art of War – Development Diary 5 – dyplomacja, kuria, Azja południowo-wschodnia i Indonezja

Kolejny dzienniczek twórców. Tym razem nowe funkcje dyplomatyczne, zmiana w systemie kurialnym a także przegląd nowych prowincji w Azji południowo-wschodniej oraz Indonezji.

Funkcje dyplomacji


* Otwarte zaangażowanie po strony rebeliantów – jeżeli w danym państwie rebelianci są pod Twoim sztandarem (oraz ich finansowo wspierasz) otrzymasz CB ich wsparcia. Jednak używając go jesteś zobowiązany do kontynuowania finansowego wsparcia.
* Nowe opcje pokoju – rezygnacja z roszczeń oraz reparacje wojenne (wypłacanie 10% miesięcznych dochodów)
* Walka w imieniu państw podległych – kraj nadrzędny będzie mógł wykorzystywać CB państw podrzędnych (np. rekonkwistę wasala)
* Sprzedaż okrętów – tu sprawa oczywista.

Kuria

Dawny system kurialny zostaje usunięty. Była to swoista minigierka, gdzie trzeba było pilnować wpływów oraz je mądrze wydawać. Teraz kardynałowie będą w pierwszej kolejności przypisani prowincji a jej katolicki właściciel będzie go kontrolował a prowincja będzie katolicka. Jeżeli liczba kardynałów będzie niższa niż 49 to nowy będzie wylosowany z losowej prowincji katolickiej, a te bogatsze mają większe szanse.

Kardynałowie będą generować papieski wpływ, jednak będzie on wykorzystywany do eventów, decyzji (znane już podniesienie legitymacji oraz prośba o fundusze) itd. Wpływy będą determinowały także z jakiego kraju będzie papież oraz kto zostanie kontrolerem kurii. Limit będzie wynosić 100.

Indochiny i Indonezja

Poboczem dotarła informacja, że nie będzie państw maoryskich czy aborygeńskich. W Indochinach będzie relokacja BT oraz MP, w celu wyrównania potencjałów. Podział prowincji będzie starał ograniczyć nadmierną potęgę Ayutthaya oraz Shan. Także układ religijny zostanie przemyślany na nowo. W samej Indonezji pojawi się parę nowych państw.

Mapa

Crusader Kings II: the Charlemagne – Development Diary 1 – świat na 769r.

Pierwszy DD dot. Charlemagne – kolejnego DLC do gry Crusader Kings II. W nim znajdziemy głównie opis planów oraz sytuacji początkowych w II. połowie VIII wieku.

Plany kulturowe

Nowe kultury mające lepiej oddawać realia VIII wieku, jedną z nich będzie rozszerzenie mechanika rozwoju kultur, wzorowana mechanizmem rozpadu kultur skandynawskich. Przynależność kulturowa będzie zdeterminowana od geografii, religii i paru innych czynników. Tak też kultura wizygocka rozpadnie się ostatecznie na kastylijską, katalońską lub abdakuzyjską. Na zachodnio-północnej części półwyspu znajdować się będą Suebowie, którzy ostatecznie będą mogli zostać Portugalczykami. Frankowie zaś ostatecznie staną się Francuzami.

Będą także nowe kultury jak np. saska, longobardzka, piktyjska czy somali. Spośród wschodnich Słowian nie będzie już monolitu rosyjskiego, zamiast tego będzie parę minorowych kultury tj. siewierzańska, wołyńska. Planowana jest też większa dynamika kulturowa i przykładowo narodziny kultury normańskiej ma mieć być częstsze niż aktualnie.

Plany religijne

Drobna korekta w nazewnictwie, gdyż dawne nordyckie pogaństwo zostanie przemianowane na pogaństwo staroniemieckie. Powodem jest to, że Sasi oraz Skandynawowie będą miały tą samą wiarę i równocześnie nie było skojarzeń, że Sasi to Skandynawowie. Przy okazji też ta religia nie będzie miała startowo możliwości rozpoczęcia wikińskich rajdów z powodów historycznych. Z kwestii religijnych Ibadi straci status herezji i stanie się pełnoprawna religią a także pojawi się nowa religia pogańska tj. Zun (związana z dynastią Zunbil w Afganistanie). W Etiopii będzie można natrafić na etiopskich Żydów – Felaszów (określani jako Semien lub Beta Israel).

Startowy opis sytuacji politycznej w kilku regionów

Bizancjum będzie miało problemy na starcie, gdyż ikonoklazm będzie poważnym ruchem zagrażającym tak ortodoksji jak i samemu cesarstwu. Tymczasem ich główny rywal, Abbasydzi, są gigantycznym blobem – ich włości będą się rozciagać od Indii aż do Maghrebu. W Hiszpanii będzie młode państwo Umajjadów, rywalizujące z chrześcijańskimi Wizygotami. Nie będzie na starcie Imperium Franków. Po śmierci Pepina Karol (w przyszłości Wielki) oraz Karolman będą mieli osobne tytuły królewskie z roszczeniami do tytułu brata.