Od Rusi do Rosji

He, he, prawda jest taka, że pewnie mógłbym lepiej zagrać a i tak dostałem bonusa w postaci wojsk księcia rostowskiego, które zmiotły rebelię. Trochę to dziwne zważywszy na to że poprzedni kniaź rostowski sczezł w moim lochu. Raczej rebelii się spodziewałem ze strony jego syna niż swoistej pomocy.

Ale pięknie pomniejszył się mój kraj dzięki tak licznym wojnom. Taki "kryzys Polski wczesnopiastowskiej". Będzie się z czego odbijać - zgodnie z planem w sumie.

A co do przyjęcia judaizmu to trzeba pewnie jakąś ankietę zrobić co mam czynić jeśli jakiś misjonarz zawita w ostępy ruskie.

 

Spokojnie, z pewnością za jakiś czas niepowodzenia się skończą i zaczną się kolejne podboje.

 

Dodałem ankietę. Zobaczymy jak działa na nowym forum. Zapraszam do oddania głosu na swój typ.

 

Będę lobbował za Judaizmem. Nie ma lepszego walczaka na Islam.

 

Jeżeli wynik ankiety będzie wiążący, to lobby żydowskie już się postara zwycięstwo właściwej opcji

 

Lobby Abrahama do boju! A tak właściwie to oddałbym głos na jeszcze 2 inne opcje, gdyby był wielokrotny głos :v

 

Wynik będzie wiążący. Możliwość oddania jednego tylko głosu wynika z faktu, że chcę uniknąć remisu. Ja oddałem głos za prawosławiem - głównie dlatego, że w grach wcześnie zaczętych słabo sobie radzi samo przez się. No a judaizm jako religia wroga (Chazarów) średnio mi pasuje ale zawsze można zainscenizować jakieś nawrócenie. Problematyczne są też ziemie święte. I ogólnie raz zdaje się i to dawno grałem państwem judaistycznym. W przypadku katolików zawsze może wchodzić w grę jakaś herezja. To trzeba też mieć na uwadze oddając głos. Nikt nie powiedział, że nie da się zmienić religii na heretycką.

Zatem vox populi vox dei!

 

Żeby tylko jeszcze populus wysłał do ciebie misjonarza

 

No na to są metody.

 

Ależ to dość standardowa sytuacja wśród trybalistów - znaczna ekspansja a potem szybka dezintegracja. Dodatkowo Ruryk używał CB ujarzmienia zamiast podboju i utworzył państwo z licznymi i różnymi większościami/mniejszościami, samemu będąc w mniejszości i opozycji do wszystkich i wszystkiego. O integracji mowy być nie mogło, zwłaszcza że następcą został małolat (kary wszelakie się nakładały do relacji z poddanymi).

A za niedługo w kijowskim grodzie.

 

Od Rusi do Rosji

IX. O tym jak kniaź Ottarr prawo i sprawiedliwość na Rusi przywrócił


Tedy w roku 897 doszedł do lat sprawnych kniaź Ottarr. I objął władzę nad Gardariką. A był to mąż surowy dla przyjaciół i bezwzględny dla wrogów. Wielce on bolał nad upadkiem ojcowizny i cały swój żywot postanowił podporządkować by podźwignąć Państwa mu przez Opatrzność powierzone.



Wojna miała się już ku końcowi. Pułki Ruskie pobiły Twerzan i zdobyły gród stołeczny Barida. I stanął pokój między Baridem i Ottarrem.



Kniaź Ottarr tedy władzę nad Gardariką przejął. Ale Wielkie Księstwo cieniem dawnej potęgi było. Bez Nowogrodu, Konugardru, Mordwy i Witebska ciągnęło się jako kiszka od Ładogi po górną Okę.





Miała zaś Gardarika mocnych sąsiadów. Na południu rozciągał się Konugardr potężny i Witebsk, którego władcy do wielkiego znaczenia doszli. Ród Słowiański kołpak książęcy Holmgardru przywłaszczyli sobie i rządząc z Pskowa o reszcie Gardariki zamyślali. Na północy kniaziowie szwedzcy większą część kraju Finów podbili a jarlowie z Zelandii Bjarmię odległą zawojowali. Dalej na wschodzie Bułgar Wielki królował. A na Stepach Południa sławni Chazarowie przewagę mieli.



Lata młodzieńcze kniaź Ottarr spędził na tułaczce, po upadku i wygnaniu z Nowogrodu życie zbiega nieomal prowadził, a to z Ładogi do Białego Jeziora a z Białego Jeziora do Zaozerye nad jeziorem Onegą uciekał. Z tego ostatniego grodu rządził Gardariką.

A rządy to były takie od jakich Ruś odwykła od czasu gdy kniaź Ruryk oczy swe zamknął. I pojawili się tacy którym się to nie spodobało a na ich czele stanął kniaź rostowski Shkay - ten sam którego pułki bunty chłopskie w Gardarice stłumiły. Teraz zaś zrzucił maskę pozorów i prawdziwe swe oblicze odkrył. Jakże się jednak przeliczył! Nie miał już bowiem przeciw sobie słabego Frireka ale prawowitego kniazia.





Tedy kniaź Ottarr pochwycił buntowniczego kniazia i osądził go prawem książęcym i skazał na karę główną. A że Shkay ostatnim z rodu był tedy włości jego domenie kniaziowskiej przypadły.





Po rozprawie z kniaziem rostowskim książę Ottarr pod sąd oddać postanowił tego, który Ruś całą omal nie wygubił - kniazia Frireka.



Ten jednak znając los Shkaya podniósł sztandar rebelii.



Posłał tedy Ottarr wodza Saemundra z wojskiem ruskim na Niżny Nowogród by pochwycił Frireka.



I zdobyła Ruś Nowogród Niżny a zaraz za nim resztę grodów Frireka. I schwytany został Frirek i do Zaozerye dostarczon w okowach. I tam kniaź Ottarr wydał wyrok i skazał na śmierć kniazia Frireka.



A że w czasie gdy swołocz chłopska całe księstwo włodzimierskie opanowała synowie kniazia Frireka pacholęciami będąc zamordowani zostali. Tedy Frirek dziedziców nie miał i ziemie jego na kniazia Ottarra przeszły.



Śmierć Shkaya i Frireka skłoniła do buntu ostatniego kniazia Gardariki - Wszemiła z Białego Jeziora. Nie ufał mu zresztą Wielki Kniaź, bo z rodu słowiańskiego pochodził a jego krewniacy bunt przeciw Rusi uczynili i w Nowogrodzie i Pskowie siedzieli.



Ottarr jednak szybko zgniótł rebelię i włości i tytuły Wszemiłowe do swoich dołączył.



A możliwe było to dzięki ustanowieniu praw nowych, wzmacniających władzę książęcą.



Jednak brzemię rządów nad Rusią i wspomnienia niedawnej ponurej przeszłości odcisnęły się na duszy Wielkiego Kniazia.



I tak wybiwszy lub wygnawszy stare rody kniaziowskie, które w latach nierządu do swawoli zbytniej przywykły nowych i swoich ludzi osadził Ottarr na kniaziostwach a to jarla Matsa ze Starej Rusy na Rostowie, jarla Botulfra z Białego Jeziora na Włodzimierzu i jarla Alego ze Starej Rusy na Jarosławiu.



Ład i sprawiedliwość przywróciwszy jął Ottarr przemyśliwać jak odzyskać to co odpadło od Państw Rurykowych w latach jego małoletniości.

C.D.N.​

 

Ok, powoli się odbijasz. Ale czy to odbijanie się nie przemieni się w czkawkę?

 

Zobaczymy. Na razie nie ma zagrożeń wewnętrznych. Obcoplemieńcy i konkurencyjne dynastie zostały wycięte lub wygnane. Zagrożenie może przyjść z zewnątrz o ile nie uda mi się odbudować dużej drużyny.

 

Zobaczymy, czy przejęcie władzy przez stronnictwo ludzi z warkoczami wystarczy - w Nowogrodzie ciągle panoszą się obcy, ale i z nimi Ottarr szybko się może rozprawić, w końcu jest jeszcze młody i ma zadatki na kawał ambitnego dziada (czy tylko ja uważam, że wybór tej akurat ambicji jest przekoksowany)?

 

Pamiętajmy o tym, że nadal mogą być bunty kmieci

 

Ja tam liczę teraz na odbudowę - walki z Chazarami mogą być całkiem ciekawe.

 

Hmmm, w sumie nie czuję tych dodatkowych ambicji. Ale chyba rzeczywiście ten wybór jest przegięty. Następnym razem trzeba będzie unikać tego i wybierać coś innego.

@moskal

Tak, mogą jeszcze chłopy powstać ale kniaź ma już 500 prestiżu więc łatwo będzie ich rozbić (no w teorii w każdym razie).

Aha, o ile pamiętam w ankiecie oddać głos można przez siedem dni od zamieszczenia, jest też opcja zmiany głosu.

 

Oy Vey, Lobby Abrahama dalej na szczycie! Obyś DeMeSie wywiązał się z wyniku głosowania

 

Słowo się rzekło, kobyła u płotu - jeśli mam przyjąć judaizm to tak będzie.

 

Oy Vey. Wszyscy będą zadowoleni.

 

Teoretycznie pozostali mogą przerzucić swe głosy na inną opcję, np. suomenusko.

 

Z ciekawości - w Konungargrdzie jest więcej kniaziów czy jarli? Bo jak tych pierwszych to wysłać tam dyplomatę oraz szpiega jako wichrzyciela to zawsze byłaby dobra opcja

 

Jest ich więcej. W ogóle Konugardr ekspandował teraz. Ale zamierzam go nawiedzić w stosownej chwili. Pojawił się tylko drobny problem: możliwe że jak tak dalej pójdzie to mi Rurykowicze wygasną...

 

Bierzesz trzy lubieżne konkubiny, focusa ustawiasz na rodzinę lub uwodzenie i zaraz będziesz miał stadko dzieci lub bękartów - Paradox jeszcze nie naprawił nadmiernej aktywności płciowej przy tych focusach które de facto są inne niż de iure (a zwłaszcza przy uwodzeniu)

 

Stado dzieci to ja mam, tyle, że brak syna. Ale podjąłem pewne kroki zaradcze. Zobaczymy czy się powiodą.