Sierpniowe salwy

Dziś o 11 rano skończyła się wojna,
najokrutniejsza, najstraszniejsza z wojen, jakich doświadczyła ludzkość.
Mam nadzieję, iż wolno nam powiedzieć,
że tego historycznego poranka skończyła się też epoka wojen.

David Lloyd George - 11 listopada 1918

[video=youtube;wg2x18V64BA]http://www.youtube.com/watch?v=wg2x18V64BA[/video]
​

Sierpień 1914

Stało się... Nie ma już właściwie odwrotu. Śmierć arcyksięcia Ferdynanda i kolejne wydarzenia uruchomiły skomplikowany system sojuszów, który prowadził nieuchronnie do wojny. Kaiser czuł nieuchronność wydarzeń, wiedział, że na dłuższą metę musi dojść do konfliktu, zatem gdy to się stało, jego machina wojenna była gotowa. Wspólnie z swym sojusznikiem Cesarzem Austro-Węgier musieli podjąć się nie lada wyzwania. Musieli stawić czoła Francji, Rosji oraz Serbii. Co więcej Cesarz nie znał intencji Wielkiej Brytanii, ale chyba tak naprawdę nieliczni politycy łudzili się, że można powstrzymać na dłuższą metę Anglików od mieszania się w sprawy kontynentu. Również postawa Włoch nie była jednoznaczna. Choć formalnie państwo to należało do trójprzymierza, jednak wcale nie paliło się do dołączenia do walk po stronie Austro-Wegier z którymi wciąż miały zadawnione konflikty.

​

Plan

Wojna była zatem sprawą pewną, pozostało tylko wybranie planu działania.

W sztabie Niemieckim powstało 5 wariantów, w jaki sposób rozpocząć wojnę.

Pierwszy z nich istniał od dawna. Powstał on już w 1905 roku, a jego autorem był feldmarszałek Alfred Graf von Schlieffen. Zakładał on skupienie sił w liczbie 7 armii na Zachodzie i poprzez Belgię zajęcie Francji. Oczywiście tak duże skupienie sił na zachodzie, zwiększało ryzyko porażki na wschodnim froncie, a co więcej wkroczenie na terytorium Belgii, mogło zmobilizować Anglię do szybszej interwencji. Zaletą tego planu była szansa na wyeliminowanie Francji, a co za tym idzie zakończenie wojny w krótkim czasie przy pomocy jednego silnego uderzenia.

Drugi plan zaproponował generał Moltke. Uznał on, w swym planie, że zagrożenie, które stanowi Rosja dla wschodnich części cesarstwa, jest zbyt duże. Zakłada on przerzucenie na wschód 3 armii niemieckich, kosztem inicjatywy na froncie zachodnim.

Trzeci plan przedstawił Kronprinz Wilhelm. Generalnie zgadzał się on z poglądami przedstawionymi w planie Schlieffena co do wagi frontu zachodniego. Jednakże jednoznacznie odrzucał on plan uderzenie na Francję przez neutralną Belgię.

Czwarty wariant przedstawił generał Hindenburg. Ponownie nie zgłasza on wątpliwości co do pomysłów zawartych w planie Schlieffena. Jednakże znając słabość sił na froncie wschodnim, Hidenburg proponuje wysłanie na wschód dodatkowej armii, kosztem sił operujących na zachodzie.

Ostatni wariant zaprezentował Kronprinz Rupprecht von Bayern. Zaproponował on odwrócenie kierunku natarcia i uderzenie na Francję poprzez neutralną Szwajcarię.

Długie debaty sztabu generalnego sprawiły, że uznano mimo wszystko plan generała Hindenburga za najlepszy. Atak z zaskoczenia na Francję tak, ale nie kosztem bezpieczeństwa na wschodzie, przed rosyjską dziczą.

​

Podobne problemy jak sztab Niemiecki, nękały zgromadzonych na naradzie w Wiedniu, dowódców C.K. Armii.

Również na spotkaniach sztabowych przedstawiono kilka wariantów planów wojennych, jednak tym razem decyzję podjęto, znając już wcześniej plan niemiecki. Natychmiast zatem odrzucono warianty, które zakładały ofensywę z całej mocy przeciwko carowi. Uznano, że jeśli Niemcy na wschodzie będą mieli aż dwie armie, wówczas C.K. Armia skupi się na Serbach, by wyeliminować ich jak najszybciej.

​

Dyplomacja

Oczywiście samo przygotowanie do wojny w sensie militarnym nie wystarczy do osiągnięcia zwycięstwa. Niemal natychmiast w momencie, gdy pojawiły się pierwsze depesze o wojnie, za pomocą telegrafów, listów oraz poprzez zaufanych dyplomatów setki depesz zaczęło krążyć po świecie. Państwa Ententy skupiły się na Wielkiej Brytanii, Bułgarii i Rumunii. Niemiecki wywiad namierzył również specjalnych wysłanników Francji na dworze cesarskim w Japonii oraz królewskich dworach Belgii i Holandii.

Wobec tych działań, dyplomacja Niemiecka postanowiła skupić się na opóźnieniu wkroczenia Wielkiej Brytanii do wojny, poprzez wysłanie do Londynu swego doskonałego dyplomaty. Inne natomiast zadanie przyświecało dyplomatom w Włoszech i Turcji. Państwa te miano nakłonić do przystąpienia do wojny po stronie Niemiec i Austro-Węgier. W przypadku Turcji było to o tyle łatwiejsze, że z strony Anglików spotkała ich potwarz w postaci przyblokowania dostaw nowych okrętów dla tureckiej marynarki wojennej, podczas gdy Kaiser dotrzymał swej obietnicy i wysłał do Stambułu 5 mln funtów w złocie.

​

Powyższe działania przyniosły szybki skutek. Już w sierpniu Sułtan państwa Ottomańskiego ogłosił przystąpienie do wojny po stronie Państw Centralnych. Na stosunek Turcji wpłynęło również zachowanie Royal Navy, która zmusiła do ucieczki dwa Cesarskie krążowniki. Okręty niemiecki znalazły schronienie w Istambule i za zgodą Kaisera, zostały wcielone do marynarki tureckiej.

​

Oczywiście dyplomacja państw centralnych nie odniosła samych sukcesów. Mimo zabiegów niemieckich dyplomatów, Wielka Brytania wypowiedziała wojnę Państwom Centralnym.

​

Wojna rozpoczyna się na dobre....




PS
Dawno nic nie pisałem tego typu więc natchniony fajnym AAR-em Knechta Heia Safari, postanowiłem zabrać się z WW I troszkę na innym poziomie dowodzenia.

 

Czy Ty grasz w World War One: La Grande Guerre 14-18 ?

Odnośnie AAR'a to podoba się mi. Dużo obrazków, brak jakiegoś pokręconego tekstu, schludnie, rzetelnie i na temat. Zobaczymy co dalej z tego wyjdzie.

 

Jeder Schuß ein Russ
Jeder Stoß ein Franzos.
Jeder Tritt ein Britt

[video=youtube;Ug1czPuBiiU]http://www.youtube.com/watch?v=Ug1czPuBiiU[/video]​

Sierpniowa Ofensywa

Plany przygotowane przez naczelne dowództwa obu armii zakładały szybkie przejście do ofensywy na dwóch frontach. Z jednej strony był to front zachodni, gdzie I Armia generała Klucka, otrzymała rozkaz zajęcia Liege, a II Armia generała Buelowa Brukseli. Całą zachodnią ofensywę miała zamknąć III armia generała Hausera, która przez terytorium Belgii miała natrzeć na Sedan.

​

Druga ofensywa Państw centralnych miała nastąpić na froncie bałkańskim. Gdzie Austriackie V i II Armia otrzymały rozkaz ostatecznego rozbicia Serbów. V Armia miała za zadanie zająć Belgrad i Negotin, podczas gdy II Cetinje i Nish.

​

Plany ofensywne były jasne, nie jasne natomiast było co zrobi przeciwnik. Wywiad właściwe dał tylko jeden jasny sygnał jeśli chodzi o działanie wroga. Wywiad potwierdził, że Prusy Wschodnie bronione dzięki dalekowzroczności generała Hidnenburga przez VIII i IV Armię Niemiecką, wkrótce zostaną zaatakowane przez formacje tego co rozpoznano jako I i II Armia Rosyjska generałów Rennenkampfa i Samsonowa.

​

Na Bliskim Wschodzie oddziały Tureckie powoli zaczęły gromadzić się na południu w rejonie Jerozolimy, w celu przypuszczenia ataku na kanał Sueski, jak i na terenach pobliżu Kaukazu, by zaatakować tamtejsze pozycje wojsk Cara.

Tyle plany... Oczywiście szybko musiały one zostać zrewidowane z rzeczywistością. Pierwsza niespodzianka spotkała generała Buelowa, który zamiast dotrzeć szybko do Brukseli, już został zatrzymany pod Namurem, gdzie jego oddziały wpadły prosto na nacierających w kontrataku Belgów, dowodzonych przez króla Alberta. Belgowie zaskoczyli Niemców, przez co ci drudzy zostali narażeni na straty. Na szczęście dla atakujących, Belgowie dysponowali mniej licznymi siłami, jednakże udało im się poważnie nadwyrężyć XLIV Korpus i jeden korpus rezerwowy.

Kolejną przeszkodą dla Niemców okazała się Armia Francuska. Tylko chyba najwięksi optymiści sądzili, że generał Hauser dotrze do Sedanu, nie natrafiwszy na Francuzów. Jego przeciwnikiem został generał Lanzerac. Francuzi choć mniej liczni bili się dzielnie, co doprowadziło III Armię do utraty całego korpusu. Takie straty na tym etapie wojny są niewybaczalne.

​

Jedynie generał Kluck bez przeszkód dotarł do celu, którym była forteca w Liege. Jak się później okazało broniona z całą zaciekłością. Kluck nie chciał ugrzęznąć w długim oblężeniu dlatego natychmiast nakazał przeprowadzenie wszelkich operacji oblężniczych. Niestety mimo starań Niemców, huraganowych nawał artyleryjskich, zajęcie fortecy wymagało aż 5 szturmów. Jeśli policzyć straty to można powiedzieć, że Kluck utracił około 40% własnej zdolności bojowej.

​

Reasumując natomiast działania na froncie zachodnim, nie osiągnięto zbyt wielu celów. Kluck wprawdzie zajął Liege, ale już Bulow został zatrzymany przez Belgów pod Namurem, a późniejsze przełamanie, jakie wykonał przy pomocy rezerw, zostało powstrzymane przez oddziały broniące belgijskiej stolicy. Atak na Sedan natomiast został zatrzymany przez Francuzów w Montmedy, choć generał Hauser gwarantuje, że jego siły mogą nacierać dalej na Sedan, jednak dowództwo otrzymało informacje o nieuchronnej ofensywie wojsk Francuskich ruszającej na Lotaryngię.

​

Na froncie Serbskim doszło do starcia sił Austriackich z Serbami. Walkę toczył wydzielony oddział II C.K. Armii, którego celem było zajęcie Nishu. Według wywiadu napotkał oddziały I Serbskiej Armii. Serbowie mimo tego, że Austriacy ściągnęli z rezerw doskonały czeski L Korpus, zostali zmuszeni do odwrotu.

​

V C.K. Armia zgodnie z przewidywaniami dotarła bez problemu pod Belgrad i przystąpiła do oblężenia. Dowodzący nią generał Boroevic, nie miał zamiaru jak jego niemiecki odpowiednik, topić we krwi fortyfikacji miasta, a i samo miasto było słabiej bronione. Po pierwszych pracach oblężeni owych i nawale artyleryjskiej miasto poddało się.

Serbowie oczywiście nie mieli zamiaru pozostać biernymi. Podczas gdy powolny marsz głównych sił II Armii w stronę Cetinje trwał, zgromadzone tam oddziały I Armii, uderzyły i obległy Cattaro, gdzie znajdowała się baza C.K. Floty. Te działania zapewne znacznie wpłyną na dalsze rozkazy II C.K. Armii.

Z ciekawych wydarzeń, na froncie wschodnim Rosjanie wkroczyli do prus Wschodnich, jednakże nie doszło do walk z oddziałami niemieckimi.

Kolejne dni mogą przynieść wkrótce ostateczne potwierdzenie, czy plan Państw Centralnych jest naprawdę skuteczny...

 

Wróćcie, zanim liście opadną z drzew.
Kaiser Wilhelm II

[video=youtube;xkSZOYR2j6I]http://www.youtube.com/watch?v=xkSZOYR2j6I[/video]​

Sierpień 1914

Początek miesiąca przyniósł pierwsze bitwy i oczywiście pierwsze straty. Wyprowadzone natarcia na Belgię oraz na Bałkanach, spotkały się z umiarkowanym sukcesem, zatem nie było podstaw by dowództwa wojsk Państw Centralnych rewidowały swoje plany, a uzupełnienia które przybyły pozwolił w jakimś stopniu odtworzyć siłę bojową wszystkich armii.

FRONT ZACHODNI

I Armia Klucka po zajęciu Liege i uzupełnieniu strat otrzymała rozkaz kontynuowania natarcia w kierunku Antwerpii. Natomiast II Armia generała Bulowa miała nadal kontynuować przerwany przez Belgów marsz na Brukselę. Wiązało się to z koniecznością zgromadzenia sił w jednym punkcie koncentracji, gdyż walki oraz problemy logistyczne przyczyniły się do podziału armii na mniejsze części. Drobny kontratak Belgów nic nie zmienił w sytuacji Armii.

Generał Hauser, który z III Armią uderzał na Sedan, został spowolniony przez Francuzów w Montmedy, uznał, że mimo iż jego ludzie wciąż są w stanie kontynuować natarcie, to jego flanki są zagrożone przez III Armię Francuską generała Joffre. W związku z tym, natarcie zostało wstrzymane do czasu zabezpieczenia linii komunikacyjnych, które to zabezpieczenie ma wykonać Kronprinz Wilhelm i jego V armia. Ich zadaniem jest również przesunięcie linii frontu na zachód od Moseli, co zgodnie z przewidywaniami spotkało się z kontratakiem francuskim w Thionville. Dzięki doskonałej postawie żołnierzy przy minimalnych stratach udało się zatrzymać Francuzów. Jednakże Kronprinz mimo sukcesu pod Thionville nie wykonał ważniejszego zadania. Kontratak Francuzów zepchnął jego formacje z prowincji, które znajdowały się na tyłach III Armii. Francuzi zadali straty V Armii i zagrozili odcięciem III Armii pod Sedanem. Co gorsza, idąc za ciosem, wkroczyli do Luksembruga, przez co w tej chwili mamy do czynienia z przerwaniem frontu i zagrożeniem dla całego wysiłku wojennego Rzeszy.

Na odcinku południowym w Alpach VII Armia generała Herrngena przygotowuje się do odparcia spodziewanej ofensywy Francuzów, a kiedy ofensywa następuje, radzi sobie z nią doskonale. Jednakże nacierająca VI Armia odnosi tylko połowiczny sukces. Wprawdzie zajmuje Vosges, to jednak Francuzi utrzymują Val de Moselle. Pojawia się ryzyko przełamania, ale jest ono niskie ze względu na dość dużą siłę VI Armii.

​

Linia Frontu na początku września 1914​

BAŁKANY

Na froncie Bałkańskim, zajęcie Belgradu oznaczało znaczący, aczkolwiek spodziewany sukces CK Armii. Dowództwo w Wiedniu wprawdzie nie osiągnęło pozostałych celów, ale zgodziło się na drobną modyfikację zadań. V Armia po osiągnięciu swoich celów Belgradu i Negotina, otrzymała zadanie złamania oporu Serbów w Loznicy, gdzie ostatnim razem powstrzymano oddziały II CK Armii, jednakże jakież było zaskoczenie dla Austriackich generałów gdy okazało się, że to sami Serbowie przybyli do Belgradu. Bitwa o Belgrad była jak do tej pory najjaskrawszą bitwą tej wojny. Generał Borovic rzucał do obrony kolejne korpusy, które jeden po drugim były eliminowane z walki. Oczywiście Serbowie również ponosili straty, ale nie były one tak wielkie, jak straty korpusów węgierskich Borovica. Sytuacje na stronę CK Armii przesunął Cesarsko-Królewski Korpus Gwardii. Gwardziści powstrzymali ataki 3 korpusów serbskich,ale sami zostali wyeliminowani. Sytuację ostatecznie uratowało przysłanie z rezerw armijnych korpusu kawalerii, który ostatkiem sił zatrzymał Serbów.

​

Tymczasem II CK Armia zamiast tak jak pierwotnie planowano zająć Cetinje, została skierowana do Cattaro, gdzie Serbowie oblegli bazę CK Floty. Serbowie nie planowali jednak czekać bezczynnie na CK Armie. Austriacy zostali zaatkowani w drodze do Cattaro, wróg jednak został odparty i wycofał się do Cetnije. Doskonale... Natomiast wbicie się w głąb terytorium serbskiego powierzono VI CK Armii i ta powoli realizuje to zadanie.

​

FRONT WSCHODNI

Na Froncie Wschodnim Niemcom sprzyja na tą chwilę szczęście. Ofensywa dwóch carskich armii wlecze się na tyle powolnie, że VIII Armia ma szansę przeprowadzić koncentrację i stworzyć jedną silną formację. Niestety wiąże się to z osłabieniem Królewca, ale ze względu na obecność silnego garnizonu dowództwo niemieckie jest gotowe ponieść to ryzyko. Miejscem koncentracji Będzie Tannenberg. Rosyjski generał Samsonow jednak jest zbyt sprytny by atakować skoncentrowane siły Niemców. Omija zatem ich pozycje i podchodzi pod Gdańsk, rozpoczynając tym samym jego oblężenie.

Druga z walczących w tym rejonie niemieckich Armii, IV, koncentruje się w miejscowości Thorn, w celu wyprowadzenia późniejszego ataku na Warszawę.

Austriacy tymczasem chcą spokojnie i powoli zająć Kielce i wkroczyć na Podole. Co oczywiście im się nie udaje. Oddziały mające zająć Kielce napotykają silne oddziały Carskie i zmuszone są do odwrotu. Wprawdzie udaje im się zająć Ostrowiec, jednak to tyle na tym odcinku.

O wiele gorzej jednak dzieje się w Galicji. 2 Carskie Armie uderzyły w kierunku Lwowa i Przemyśla , tym samym niemal przecięły na pół broniące tego regionu oddziały IV CK Armii . Rosujski atak przynosi otwarte zagrożenie dla sił, które miały uderzać na Podole, zatem oczywistym staje się, że ten atak musi zostać anulowany, mimo, że pierwsze sukcesy w postaci zajęcia Kamieńca zostały osiągnięte.

​

BLISKI WSCHÓD

Turcja koncertuje swoje siły do obrony przed wrogiem, jednakże sama planuje ofensywę przeciwko Port Said i zajęcie kanału Sueskiego.

Natomiast oddziały Envera Pashy czekają na atak rosyjski wyprowadzony z Kaukazu. Zgodnie z przewidywaniami, wkrótce taki atak następuje, ale dzięki bohaterskiej postawie żołnierzy tureckich i doskonałym pozycjom jakie zajęli, głownie gruzińskie korpusy generała Judenicha zostały zatrzymane.

 

Bardzo duży plus za aar z tej właśnie gry. Swego czasu bardzo się nią interesowałem. Jakbyś mógł czasem wpleść w aarze co nieco na temat mechaniki samej gry to byłbym wdzięczny. A może jakiś filmik mini-recenzja na nasz fb? W każdym razie daję rep. Powodzenia.

 

Dzięki Postaram się coś zmienić jeśli chodzi o mechanikę... Natomiast w kwestii małej review, pierwszych wrażeń, to kiedyś popełniłem coś takiego

http://wayofwar.org/showthread.php?t=32935

---------- Post added at 15:53 ---------- Previous post was at 13:33 ----------

Car rosyjski nadaje się jedynie do życia w chałupie i uprawiania rzepy.


Kaiser Wilhelm II - opinia odnośnie Mikołaja II, wyrażona brytyjskiemu ministrowi spraw zagranicznych, Lordowi Lansdowne'owi.



[video=youtube;JTCD0IPUF3Y]http://www.youtube.com/watch?v=JTCD0IPUF3Y&feature=related[/video]


​

WRZESIEŃ 1914

Początek września dla Państw Centralnych nie był zbyt dobry. Na froncie zachodnim Francuzi dokonali wyłomu, zagrażając całemu frontowi. Oczywiście w sztabie generalnym wina spadła za to wydarzenie na Hindenburga, który wycofał jedną niemiecką armię z zachodu na wschód, a właśnie tej jednej armii zabrakło.
Natomiast znowu inni już może nie zgryźliwi, a raczej defetyści zauważali, że na wschodzie jeśli carscy żołdacy dochodzą do Gdańska, to aż strach pomyśleć o ich postępach, gdyby nie było dwóch armii niemieckich na wschodzie. W każdym razie było źle i stało się oczywistym, że trzeba zadziałać szybko, by odwrócić negatywne tendencje w tej wojnie... Tym bardziej, że Wielka Brytania ogłosiła blokadę morską Niemiec. Kaiser w odpowiedzi ogłosił rozpoczęcie wojny podwodnej przeciwko okrętem ententy.


FRONT ZACHODNI

Zwycięstwo Francuskiej ofensywy w kierunku Luksemburga postawiło przed dowódcami w tym regionie, pokaźne wyzwanie. I Armia podjęła mimo wszystko jednak ryzyko marszu na Antwerpie, jednakże już II Armia zrezygnowała na jakiś czas z ataku na Brukselę. III Armia z pozycji wyjściowych do ataku na Sedan, a tak naprawdę z kotła jaki jej urządzono w Montmedy, otrzymała rozkaz natychmiastowego przebicia się na wschód w stronę granicy z Luksemburgiem, by załatać wyrwę w froncie.

​

Natomiast na południu podjęto decyzję o działaniach ofensywnych by wyrównać linię frontu.

Realizacja planów przebiegała troszkę oczywiście inaczej niż Niemcy planowali. Przede wszystkim Ententa, na całym odcinku frontu zaatakowało. Na szczęście dla Niemców, wszystkie te ataki okazały się niedostatecznie silne i w miarę łatwo zostały odparte, przy zadaniu dość dużych strat Francuzom. Z dobrych wieści, pojawiła się wiadomość o zajęciu Antwerpii. Co akurat trudne nie było, gdyż garnizon belgijski łatwo się poddał. Gorzej natomiast było z próbą wybicia się okrążenia III Armii. Co prawda Francuzi zdołali odeprzeć atak wroga na swoje pozycje, jednakże kontratak Niemiecki nie powiódł się. Co gorsza Francuzi wykorzystując swoje przełamanie rozszerzali wyrwę i oblegli Metz.

​

BAŁKANY

II CK Armia ma za zadanie uderzyć na Cetnije, gdzie znaleźli dla siebie bazę Serbowie. Problem natomiast pojawił się w przypadku V CK Armii, wprawdzie odparła ona zacięty atak Serbów, ale jej straty okazały się tak duże, że aby zapewnić obronę pierwszej linii, trzeba był zredukować rezerwy tej armii na wypadek przełamania. Walki w tym rejonie okazały się dość udane dla CK Armii, a większość celów została osiągnięta.

FRONT WSCHODNI

VIII Armia Hindenburga ruszyła na odsiecz oblężonemu Gdańskowi. Co udało się osiągnąć perfekcyjnie. Rosjanie widząc zagrożenie wycofali się. IV Armia natomiast otrzymała rozkaz ataku. Naprzeciw jej formacji stała II rosyjska Armia, a jako cel wyznaczono im zdobycie Łodzi. Po krótkiej bitwie pod Drewenz II Armia została pobita i wycofała się do Włocławka. Natomiast druga część IV Armii korzystając z związania sił wroga, wkroczyli bez problemu do Łodzi.

​

Gorzej sytuacja przedstawiała się w sektorze Austriaków. IV Armia z Rawy Ruskiej otrzymała rozkaz odwrotu i wsparcia obrony Lwowa (Lemberg). Cały miesiąc zatem trwały ciężkie walki o miasto, które przechodziło z rąk do rąk. Ostatecznie jednakże znalazło się ono w rękach Rosjan, a IV CK Armia została odcięta.
III armia, która zapędziła się aż pod Berdyczów, została zagrożona odcięciem przez VIII armię, więc musiała wycofać się aż do Chernowitz, manewr został przeprowadzony sprawnie i CK Armia skutecznie utworzyła w regionie obszar obrony.

​

Z złych wiadomości w tym regionie IV Carska Armia uderzyła z Kielc w kierunku na Tarnów, nim zdążyły przybyć do tego miasta oddziały I CK Armii. Kielce zostały zajęte przez Austriaków, a Tarnów Rosjan, zagrażając bezpośrednio twierdzy Kraków

​

BLISKI WSCHÓD

Enver Pasha​

Anglicy wylądowali w Basrze, zatem stało się oczywiste, że Turcja musi odpowiedzieć na ten atak. Tamtejsze siły postawiono w stan gotowości. Oddziały Tureckie atakujące Port Said znalazły się już na półwyspie Synaj. A Enwer Pasha postanowił uderzyć na Kars, co okazało się dobrym posunięciem. Oddziały Tureckie rozbiły Gruzińskie oddziały Cara.

​

 

Czytam ten aar, repuję go, to jeszcze dopiszę oczywistą, oczywistość, bardzo mi się on podoba.

 

I look upon him as the greatest criminal known for having plunged the world into war.

Król Jerzy V o Wilhelmie II​

[video=youtube;zDaXfLkL8ok]http://www.youtube.com/watch?v=zDaXfLkL8ok&feature=related[/video]​

PAŹDZIERNIK 1914

Uzupełnienia przybyły w sam raz, na czas kolejnej ofensywy. Zarówno Niemiecka, jak i oczywiście CK i Turecka Armia otrzymały uzupełnienia, które były niezbędne do utrzymania walki, jak i ewentualnego pchnięcia na zwycięstwo. Właściwie październik miał być miesiącem, który zakończy rok 1914 dla państw centralnych przebiciem frontu przed zimą, co w efekcie miało oznaczać zakończeniem wojny na święta i spełnieniem obietnicy Kasiera Wilhelma.


Front Zachodni

W Belgii sukcesy. Sprawny manewr I Armii, spowodował odcięcie części belgijskich sił w Louvain. Natomiast II Armia zajęła Brukselę. Jednak łatwe czasy zwycięstw, mogą się w tym rejonie lada moment skończyć, gdyż naprzeciw II Armii stanęły oddziały już nie belgijskie, ale brytyjskie.

Oddziały Niemieckie w Brukseli​

III Armia wciąż nie może wyrwać się z Montmedy. W październiku na jej pozycje przypuściła atak III i V Armia Francuska. W dużej bitwie wróg nie zdołał pokonać ludzi generała Hausera. Ogólne przesunięcie frontu zakończyło się niewielkim sukcesem. V Armia przekroczyła Mosele, ale VII Armia została powstrzymana pod Epinal, część jednak jej formacji rozpoczęła oblężenie Belfort przy granicy Szwajcarskiej.

Skuteczne manewry zmusiły przeciwnika od odstąpienia oblężenia Metz. Nadal jednak pozostaje wyłom w rejonie Luxembruga, którego nie bardzo wiadomo czym załatać. Na szczęście III Armia wprawdzie oblężona, ale wciąż stanowi zagrożenie dla Francuzów.

​

Front Wschodni

W Prusach wschodnich Rosjanie przeprowadzili kilka ataków skierowanych przeciwko garnizonowi Królewca. Dzięki doskonałej postawie obrońców, Rosjanie zostali odparci. Natomiast jeśli chodzi o ofensywę na teren Polski przebiegała ona wręcz wzorowo. Rosyjska Armia z Włocławka została wyparta i przeszła do odwrotu. Polska stoi dla Niemców otworem.

​

Na odcinku Austriackim sytuacja przedstawiała się zupełnie odwrotnie. Wprawdzie udało się zażegnać chwilowo zagrożenie dla Krakowa, po bitwie pod Tarnowem, jednakże w rejonie Lwowa, odcięte oddziały IV Armii zostały zmuszone do kapitulacji, po nieudanej próbie przebicia się w kierunku Przemyśla.

Rosyjska artyleria przed atakiem na IV CK Armię pod Lwowem

​

W rejonie Czernowitz trwa impas.

​

Bałkany

Serbowie tracą grunt pod nogami. Ich armie spychane są stopniowo przez ofensywy CK Armii. Według Sztabu Generalnego, powinni poddać się jeszcze w tym roku.

Bliski Wschód

Październik to miesiąc w którym Turcy mogli ogłosić kilka swoich znacznych sukcesów. II Armia generała Der Goltza zajęła ważny port Batumi, a Enwer Pasza zajął Erewań. Rosjanie wydają się słabnąć.

Ofensywa na Port Said została chwilowo wstrzymana gdyż Turcy mają problem z odstawami zaopatrzenia przez półwysep Synaj.

​

 

Nom, całkiem ciekawie ci idzie, ale nadal nie rozumiem mapy jako elementu gry, tj. jej mechanika jest ani troche niezrozumiała

 

Jak w tym wygląda tworzenie/powoływanie jednostek? Czy tu masz dowolność (np. min. powoływanie nowych oddziałów)? A kontrolowanie państwa? Kontrolujesz wszystkie państwa Centralne czy tylko Niemcy? Innymi słowy czy ta gra zmierza w kierunku zaskryptowanych gier w których dostajesz oddziały w danym momencie i nic z nimi nie możesz robić (prócz przesuwania po mapie) czy bardziej "wolne" (np. system kupowania jednostek z HoI czyli ile chcesz, kiedy chcesz oczywiście jeśli masz surowce itp.)?

 

Mapa jest podzielona na prowincje. Każda prowincja oczywiście ma swoją stolicę, może zawierać tory, drogi fabryki itd. Oddziały poruszają się między prowincjami i w zależności od wielkości, ukształtowania, dróg zależy ile trwa przemarsz przez taką prowincję. Dodatkowo w grze wykorzystywane są mechanizmy związane z zaopatrzeniem. Znowu w zależności od infrastruktury, ukształtowania tego zaopatrzenia może być więcej lub też mniej. Stąd też wynika wiele kwestii związanych z tym otoczeniem, odcięciem o którym pisze. Jeśli przeciwnik odetnie moje drogi zaopatrzenia, nie będę mógł wzmacniać otoczonych oddziałów, będą reagować z opóźnieniem na rozkazy lub wogóle.

---------- Post added at 17:22 ---------- Previous post was at 17:13 ----------

Jeśli chodzi o jednostki to powoływać jednostki mogę ile chcę, jednakże mam tu o tyle dowolność, że mam pule jednostek, które mogę powołać w zależności od technologicznego poziomu kraju. Czyli do czasu aż nie wynajdę czołgów, nie będę mógł powoływać pod broń tych formacji, a nawet jeśli już będę je miał, to ich liczba jest z góry ustalona. Podobnie piechota, Niemcy wystawili w szczytowym okresie tyle a tyle korpusów, to ja w grze plus minus tyle korpusów będę mógł wystawić w dogodnym dla mnie momencie.

Jeśli chodzi o niszczenie jednostek straty, to każdy oddział ma dwa poziomy "życia": pełny i zredukowany. Przywrócenie z zredukowanego do pełnego, kosztuje mnie zawsze x punktów z puli rekrutów. Zresztą straty też powodują, że ta pula się zmniejsza, spójrzcie na screen z bitwą pod Lożnicą. Są tam ikonki ludzi i pocisku, co oznacza zapasy amunicji, której ogólnie produkcją też możemy zarządzać. Warto dodać, że zniszczone korpusy po jakimś czasie są odtwarzane w zredukowanej formie za odpowiednią cenę. Zatem utrata pod Belgradem CK Gwardii nie wycięła tego korpusu, został ponownie odtworzony i wysłany pod Lwów, gdzie znów został zniszczony, jako siła bojowa.

Każde z państw ma budżet i na jego podstawie decydujemy ile pieniędzy wydamy na tworzenie nowych formacji, ile na amunicję, ile na badania naukowe itp.

Kim gram? Gram wszystkimi. W grze są dwa główne scenariusze. Jeden zakłada, że gracz gra jednym Państwem, a reszta AI, a drugi zakłada, że gramy dwoma blokami Ententą i Państwami Centralnymi.

 

Jest taka stara zasada.... Backup, backup i jeszcze raz backup... Niestety moje World War One znajdowało się na innym komputerze... Pech chciał, że inny komputer był przenośny, a zima jaka jest każdy widzi... Zasypało i o wypadek nie trudno... Ogólnie podsumowując proszę o zamknięcie tematu, bo już sava nie ma, a i kontynuować też nie ma jak...