A furore Normanorum libera nos, O Domine!

A furore Normanorum libera nos, O Domine!
(od gniewu Normanów wybaw nas, Panie!)

***
Suplikacja powtarzana w irlandzkich kościołach do drugiej połowy XVIII w.

​

[justify]ężczyzna w długiej białej szacie wędrował już od kilku godzin po śnieżnej pustyni. Nie napotkał żadnej żywej istoty od kiedy rozstał się z podróżnikiem, który przywiózł go na brzeg. Miał średniej długości brązowe włosy, twarz wyglądała na zmęczoną. Niebieskie oczy wciąż wpatrywały się w linię horyzontu. Ktoś mógł pomyśleć, że to jakiś obłąkaniec, który postradał zmysły i włóczy się teraz po niezmierzonych śniegach Królestwa Holmgardu. Jedynym okryciem wędrowca była wspomniana wyżej biała szata. Nie licząc cierniowej korony na skroniach, która boleśnie wbijała się w głowę.
- Dokąd zmierzasz podróżniku? - mężczyzna zaskoczony odwrócił się do tyłu skąd usłyszał głos. Szedł już dobre kilka godzin i nie słyszał by ktokolwiek go śledził. Na śniegu były tylko jego ślady.
- Dobrze wiesz gdzie idę Loki. I po co. Jak długo mnie śledzicie?
- Odkąd tylko wyruszyłeś. Nie często zdarza się, że szwedzki rybak przywozi do brzegu nieżyjącego od dobrych 1930 lat faceta. Nie przypuszczaliśmy, że znowu się tutaj będziecie pchać. Zapomniałeś jak to było z tymi krucjatami? Wszystkie trzy zostały rozbite. A co w tym takiego dobrego? Na waszych chrześcijańskich ziemiach. Nie zdołaliście nawet przekroczyć granicy. - Loki splunął soczyście pod nogi Jezusa - Nie spodziewaliśmy się, że znów wejdziesz w ciało człowieka i będziesz w takim stroju paradował po naszych ziemiach. Nie macie nowych sposobów? Bo my tak - nordycki bóg uśmiechnął się i szybkim ruchem wyciągnął z kabury pod pachą czeskiego CZ 27. I oddał w kierunku wędrowca dwa strzały. Dobrze wiedział, że wystarczy jeden. Ale chciał dodać nieco... dramatyzmu. Strzał w głowę i serce, jakież to wzruszające. Godne bohatera najlepszej książki. Loki uśmiechnął się, starannie schował pistolet i rozpłynął się w powietrzu. Jeszcze tego samego dnia jakiś rybak znalazł postrzelonego, zasypanego śniegiem mężczyznę. Poganin w myślach powiedział do Jezusa.
- Niech Odyn ma Cię w swojej opiece nieszczęśniku.[/justify]

***​

[justify]rólestwo Holmgardu wkraczając w 1936 rok mogło cieszyć się dużą armią, genialnymi wynalazcami, ogromnym potencjałem przemysłowym oraz dumną historią. Wikingowie nie przyjęli chrztu świętego. Każdy posłaniec był bestialsko zabijany i odsyłany swemu panu. Pozwoliło to Szwedom, Duńczykom, Norwegom i Finom poszerzać swoje wpływy kosztem katolickiej Europy i prawosławnego wschodu. W czasach swej największej świetności kontrolowali cały basen morza Bałtyckiego, wschodnią Kanadę i U.S.A. W szachu trzymali Rosję oraz Rzeczpospolitą. Kontakty z Europą były ograniczone do minimum. Chrześcijanie nie wiedzieli nic o skandynawskich państwach aż do czasu kiedy Prusy, Austria, Hiszpania i Rosja podpisały z poganami pakt antyfrancuski mający na celu pokonać Napoleona. [/justify]

Od lewej: Napoleon - Cesarz Francuzów, Bitwa pod Straßburgiem​

[justify]esarz nie mając zielonego pojęcia o potędze państwa Danów zaatakował je. Został rozbity podczas pierwszej bitwy przeciwko koalicji królestwa Duńskiego i monarchii Holmgardzkiej. Po tej porażce nie podniósł się już i ostatecznie został rozgromiony przez siły Prusko - Austriackie pod Straßburgiem. Kolejne lata to zdobywanie wpływów na półwyspie przez Holmgard. Zdominował pozostałe państwa i w końcu doprowadził do zjednoczenia państw północnych. Skandynawia znów na kilka lat zamknęła się przed światem. Trwało to jednak, krótko. Car Rosji, Alexander Romanow zapragnął być władcą ziem finlandzkich. Podczas tej wojny stoczono zaledwie pięć bitew. Wszystkie wygrane przez Holmgard. Największa z nich, pogrom ruskiej armii pod miastem Wyborg, upamiętniona została na najbardziej znanym dziele w państwach północnych. Przedstawia on szwedzkich kawalerzystów nacierających na resztki armii wroga. Kolejna długa cisza została zakłócona przez Austro - Węgry i Rzeszę Niemiecką. Zaczęło się od morderstwa w Serbii Franciszka Ferdynanda z domu Habsburgów. Austria wypowiedziała wojnę temu maluczkiemu kraikowi. Za Serbią wstawiła się Rosja. Za Austriakami wstawili się Niemcy. Francja widząc, że łatwo mogłaby odzyskać Alzację i Lotaryngię wypowiedziała wojnę razem z Wielką Brytanią Niemcom. Do państw centralnych dołączyło również Imperium Osmańskie chcące odzyskać Egipt z rąk Brytyjczyków. [/justify]

Od lewej: Brytyjski plakat zachęcający do wstąpienia do armii, karykatura Rzeszy Niemieckiej, Niemiecki plakat propagandowy przedstawiający Germanię.​

[justify]kandynawia i tym razem zignorowała wojnę w Europie. Rozgoryczeni Niemcy wysłali do nich ultimatum, które mówiło, że albo przystąpią do wojny z nimi, albo przeciwko nim. Okazało się, że to nie Niemcy wkroczyli do Holmgardu tylko Holgardczycy do Niemiec. Przez te wszystkie lata izolacji mieli jedno z najnowocześniejszych wojsk. Po podpisaniu traktatu pokojowego Skandynawia wzięła tylko nieduże tereny na południe od prowincji Duńskiej. Po wojnie w Rosji wybuchła wielka rewolucja. Bolszewicy na przedzie z Leninem zaczęli zdobywać Rosję. Car poprosił o pomoc Królestwo Holmgardu i Niemcy. Bolszewicy walcząc na zbyt wielu frontach (wkroczyli również na tereny Rzeczypospolitej) poddali się szybko i rewolucja została raz na zawsze zażegnana. Niestety Rosja musiała pogodzić się z tym, że stanie się w pewnym rodzaju zależna od germanów.[/justify]

_________________
Nie mogłem się powstrzymać od napisania AARu. Moja twórczość musiała znaleźć ujście. Będę grał owym Holmgardem. To taki krótki prolog przed tym co się zacznie. Z lekkich zmian na mapie to wschodnia Europa będzie miała inne granice, w Rosji car, w Niemczech kajzer. Póki co edytuje jeszcze scenariusz na moje potrzeby. Jakby chciał ktoś pomóc przy edytowaniu to śmiało proszę pisać na PW (krócej potrwa i szybciej będzie odcinek :jupi: )

Czyszczę i zamykam.

Dżemik