A magyar nép zivataros századaiból

Witam. To znowu ja ;D
Będzie to mój bodajże siódmy AAR, z czego trzeci nadal pisany (Widźajanagar żyje, tylko coś mi się nie chce odcinka wrzucać, to tak gwoli wyjaśnienia).
Ponieważ coś ostatnio mnie ciągnie do dwóch rzeczy: CK i węgierskiego wina (ukrytego szczelnie w szafce w pokoju obok :-D), postanowiłem uczcić twórców tego wspaniałego napoju, tym oto opowiadaniem o ich dziejach.

Dane techniczne:
CK wersja 1.05 z Raferti Bugfix Modem
Poziom trudności - normalny (jak mi będzie szło za dobrze to podwyższę)
AI- zwariowane (czyli najwyższe możliwe)
Szybkość (jakby to kogo ciekawiło)- nieco szybsza
Cele: zjeść jak najwięcej i nie dać się zjeść. Więcej nie powiem. Będzie niespodzianka.
Odcinek za chwilę.

Acha- pozwolę sobie wykorzystać pomysł trashing mada z mapką dotyczącą nabytych (ew. straconych) terenów na końcu panowania monarchy. Mam nadzieję iż nie będzie to poczytane za plagiat (ponieważ jestem głupi, zapomniałem się o to zapytać, kiedy prosiłem go o przesłanie linków do tejże mapy.
I nie bójcie się. Smoka skończę na pewno, a czy skończę Widźajanagar... Tego pewien nie jestem, ale się postaram.
A teraz niech wam oczy rosną i ślina cieknie w oczekiwaniu na odcinek.
Byłbym zapomniał- tytuł oznacza "Z burzliwych wieków węgierskiego ludu", czyli nadaje się na tytuł opowieści o dziejach państwa madziarskiego. Jest to alternatywny tytuł hymnu Węgier.

 

Odcinek I
A magyar nép zivataros századaiból​

My Salomon, syn Andrzeja, syna Bazylego, syna Michała, syna Taksonego, syna Zoltana, syna Arpada, syna Almosa, syna Ugyela, z woli Boga król Węgier, pan Pożonia, Sopramu, Moramaosu i Szekelyfoldu, dwudziestego szóstego dnia grudnia 1066 Roku Pańskiego, zlecamy Frankowi, metropolicie pożońskiemu, napisać tę kronikę, ku ukazaniu chwały Węgier- dawnej, obecnej, i przyszłej- prowadzić.

Pierwszymi słowy tej kroniki jest akt, jaki otrzymałem jako gwarant moich praw do kroniki tej pisania, z rąk króla Węgier, Jego Wysokości Salomona potomka Arpada, który przyprowadził nasz lud na Panonię, gdzie unicestwił dawniejsze władztwo frankońskie, zaś syn jego w tymże czasie rozniósł Bułgarię.
Potem zaś na zjeździe ze Światopełkiem, królem Wielkiej Morawy, kupił za złoto, resztę terytoriów na których Węgrzyni do dziś żyją.
Gdy zaś zmarł, władzę objął Zoltan, a potem Taksony, i oni Węgry wzmocnili i wzbogacili.
A potem nastał Gejza, który we śnie ujrzał całą chwałę Królestwa Niebieskiego, i zapragnął stać się jego rycerzem, sprowadził więc kapłanów z sąsiednich, już chrześcijańskich krajów, i prosił, by wodę poświęconą, w akcie chrztu świętego, na głowę mu wylali, co też uczynili.
Poprzez małżeństwo zaś z Adelajdą, księżniczką polską, trwające do dziś z Lechistanem przymierze zawarł, i z tego związku narodził się potężny Stefan, który starł w proch bałwochwalców, czcicieli szatana, i wrogów swych, którzy ośmielili się rękę przeciw Węgrom podnieść, a nawet po koronę królewską sięgnął, którą po dziś dzień dzierżą władcy węgierscy, i jeszcze nigdy jej nie utracili korząc się przed kimkolwiek.

Stefan Król​

Popełnił wszak wielką niegodziwość, i miast namaścić na swego następcę Bazylego, który bliższem był mu krewnem niźli Piotr Orseolo, to tego ostatniego na dziedzica korony obrał, co jedynym cieniem na jego rządach pozostaje, czym porównać go można do Dawida. Tenże bowiem w przeciągu swego panowania jeden jeno grzech popełnił, a po za tym był wierny Bogu.
Zaś Piotra Bóg ukarał za to, iż sięgnął po koronę nie jemu przeznaczoną. Zesłał bowiem na jego umysł zaćmienie, i oto poparł powstanie antybizantyńskie w Macedonii, który w rok po rozpoczęciu zgładzone zostało. Ta klęska zmusiła go do opuszczenia Węgier, które, również niezgodnie z prawem, Samuel, z rodu Abów, wziął w królowanie.

Samuel Aba​

Był to bowiem szwagier Stefana, jednakoż był też on wrogiem śmiertelnym Piotra, za co Bóg pozwolił mu się przez lata trzy koroną monarszą cieszyć, po czym przez Piotra została mu odebrana korona, a także i głowa nad Babą, pod Ménfö.
Zaś Pan oddał Węgry Piotrowi po to jeno, by upokorzyć go przez poganina Vatę, przywódcę reakcyi pogańskiej, który go oślepił, w dwa lata po odzyskaniu przez Orseola berła.
Tak o to kończyło się panowanie dwóch uzurpatorów, i na tronie siadał potomek Bazylego, Andrzej, któren powstanie owe zakończył, i pokój w kraju wprowadził.
Z bancyi przybył także Bela, brat jego. Otrzymał on trzecią część królestwa, i przyrzekł mu, iż jeśli nie będzie miał syna, tedy jego właśnie na tron wprowadzi.
Synem zaś Andrzeja jest Salomon, narodzony w 1051 r.
Bela wszak, człowiek fałszywy i zły nie pogodził się z tym, iż to Salomon będzie monarchą węgierskim, a wykorzystawszy fakt panowania nad trzecią częścią Węgier, bezeceństwo swe w całej pełni ukazując- na brata uderzył, pobił go nad Cisą, pod Mosony, i zabił, uzurpatorem zostając.
Jednak cała uzurpacyja jego na walkę z Salomonem mu zeszła, a po trzech latach, ni otrut, ni w bitwie zabit, w łóżku swym żywota dokonał, i Salomon po władzę sięgnął przez trzy lata królestwo wzmacniając.

O to zaś spis wasali, jakim przez ten czas poszczególne ziemie nadał:
Gejza, bratanek jego, książę Słowacyi, hrabia Trenczyna
Piotr Aba, hrabia Heves i Szarysz
Belenik, hrabia Abacuj
Michał Kaplyon, pan Beregu
Anatol Borkolan, hrabia Pesztu
Maciej Akas, pan Feher
Vid Guthkeled, hrabia Bacs
Elek Csanaid, pan Temeszawar
Marcin Jak, hrabia Vasvaru
Otto Path, pan Szekesefeherwaru
Dezso, biskup ostrzyhomski
Istvan Banffy, biskup Csanadu

Każdy z nich płaci do skarbca królewskiego podatek, i każdy musi na każde wezwanie Salomona oddać mu swe hufce, przez co monarcha pozwala, a nawet nakazuje im utrzymywać je w liczbie znacznej, ażeby w razie potrzeby, wrogów prędko rozbić.
Utrzymuje też własną drużynę, której uzbrojenie jest warte wiele wiosek, dla tego król ich barzo sobie ceni.
Jest to wszytko przygotowane na wypadek wojny z którymkolwiek z sąsiadów: Cesarstwem Rzymskim Zachodnim, Henryka IV, Kijowem Izasława, pogan ohydnych, Cesarstwem Rzymskim Wschodnim, Konstantyna X, i Chorwacją Piotra Krzesimira.
Dwa spośrzód tych państw są dlań solą w oku: poganie i Chorwacja, zaś z Cesarstwem łączą go więzy krwi, poślubił bowiem Judytę córkę Henryka, a z Polską i jej królem Bolesławem II Śmiałym łączy go nawet przymierze, niedawno odnowione.

​

---
To takie bardziej wprowadzenie niż odcinek, kilka faktów historycznych zostało przemilczanych (między innymi tarcia węgiersko-polskie), ze względów propagandowych- jak np. zachowałby się Bolesław, gdyby w kronice jego "sojusznika", obsmarowano Polskę? Zapewne wypowiedziałby sojusz.
Ponieważ wątpliwe, by AAR był historyczny (to CK w końcu), postanowiłem zatytułować Bolka Śmiałego królem, mimo iż został nim dopiero dziesięć lat później.
Dziękuję za uwagę.