AAR - Polska niosąca krzyż i miecz

Ostatnio ostro sobie pogrywam w CK, wiec pomyslalem, ze sie podziele moimi przezyciami.
CK 1.04a
Zaczalem gre jako wladca Krolestwa Polskiego - Boleslaw Piast w roku 1066.
Zalorzenia rozgrywki to:
Nawrocenie jak najwiekszej liczby prowincji na religie katolicka, oraz rozpowrzechnienie kultury polskiej.
Do tego nie uzywanie papieza do wlasnych celow (ekskomunika).

Tym razem nie bedzie zadnych screenow, bo AAR napisalem przed chwila w przyplywie weny i nawet screenow nie robilem. Pierwsza czesc obejmuje 35 lat rozgrywki. Nie ma tu dokladnych dat, czy malo waznych wydarzen, nie zawsze nawet sa daty roczne, za to jest troche tresci, zycze milej lektory, jak sie spodoba, to napisze wiecej. Ide grac w CK :twisted:

W 1066 miłościwie panujący Bolesław Śmiały zebrawszy całe wojsko Polskie ruszył na podbój Pomorza. W efekcie wszyscy poganie od Kurlandii aż po Lubeck wezwali pod broń swoje wojska. Wojna była długa i wyniszczająca, jednak siły Bolesława działały wspólnie i były w stanie rozgromić pogańskie hordy i zająć ziemie pogan. Rozpoczął się proces chrystianizacji tych terenów. Przebiegał on powoli, lecz skutecznie.

W wojnie poległy niemalże wszystkie zastępy wojsk Polskich, Lubeck udało się zdobyć ostatkiem sił. Jednak w Polsce czekały już świeże zaciągi, może niezbyt liczne, ale zdecydowanie lepiej wyposażone niż wojska które wyruszyły na Pomorze.

Boleslaw pojął za zone kobiete bez szczegolnego znaczenia politycznego.
Francuska dworke Adelais de Ponthieu. Krol wiedzial jednak ze to zdrowa kobieta, ktora urodzi mu silnego syna, zdolnego do pokierowania w przyszlosci Królestwem.

W 1068 na świat przyszedł Prendota Piast. Nie byl chory, czy ulomny, ale byl przecietny, nie wyroznial sie szczegolnie. Ale krol nie tracil nadziei, wyslal Prendotę na sluzbe w armii. Zanim Prendota osiagnal wiek dorosly, mial juz dziewiecioro rodzenstwa. Kiedy powrocil ze sluzby, gdzie byl znany jako Twardy zolnierz, zostal skrytobojczo zamordowany. Do dnia
dzisiejszego nie wiadomo na pewno kto to zrobil, jednak wszystko wskazuje na to, ze byl to sam Boleslaw, ktory oczekiwal po nim czgos wiecej albo brat Prendoty - Marcin, nastepny w kolejce
do tronu. Marcin wykazywal o wiele wiecej talentu niz jego brat, byl doskonalym ekonomem. Taki nastepca podobal sie Boleslawowi, poniewaz wrozylo to okres dobrobytu dla krolestwa.

Boleslaw pozenil 4 synow, w tym Marcina z Sanchą Jiminez - ksiezniczka aragonską. Z tego zwiazku narodzil sie Światopełek - chlopiec ktory zanim jeszcze rozpoczal nauke niemalze dorownywal ojcu pod wzgledem talentu. Dodatkowo byl on spadkobierca nie tylko Marcina. Krol Aragonii mial tylko 2 corki, z czego jedynie Sancha miala meskiego potomka, przez co
tytol Krola Aragonii i Króla Polski z racji pochodzenia należał się Światopełkowi.

Jednak przy władzy był wciaż jeszcze młody krół Bolesław, który ani myślał oddawać korony. Dzieki swej żonie pozyskał informacje na temat Księtwa Genuy, ktore mimo doskonalego rycerstwa i bogactwa nie nalezalo do zadnego krolestwa. Wykorzystujac swoje wplywy Boleslaw podwazyl prawa ówczesnego władcy Genuy do tych ziem, zebrał całe Polskie rycestwo i wyruszył przez Królestwo niemieckie do polnocnych Włoch. Mimo, iz przewyzszal liczebnie wojska Genuy czterokrotnie
w bitwie poleglo 3/4 jego wojsk, a on sam zostal ranny. Bitwa jednak zakonczyla sie rozbiciem wojsk nieprzyjaciela, po czym zdobyto zamek i Boleslaw oglosil sie ksieciem Genuy. Dla Boleslawa nowy nabytek okazal sie wyjatkowo cenny. Nie tylko posiadal on teraz bardzo bogate
ziemie, ale rozwiazania technologiczne ktore przywiozl do Krakowa bardzo pomogly w jego rozwoju. Genua stala sie prowincja, ktora pozwolila Polsce na szybka adaptacje nowych zdobyczy technologicznych, ktore w innym wypadku musialyby powoli wedrowac z zachodu do ziem Krolestwa.

Rycerstwo Polskie bylo wycienczone ciezkimi wojnami Boleslawa, kiedy mowil on o nowej wyprawie zaden magnat polski nie chcial go poprzec, poniewaz zwyczajnie nie mial wojska, a ziemie o ktorych mowil Krol wydawaly im sie rownie odlegle co gwiazdy na niebie. Nie pohamowalo to jednak ambicji Boleslawa, nie bez powodu zwanego Śmiałym. Przez kilka lat skupil sie on na rekrutacji nowych sil, oraz modernizacji wojska i zaplecza ekonomicznego na potrzeby nowej wyprawy. Czekal cierpliwie na odpowiedni moment. Wkoncu stalo sie. Emirat Cordoby wypowiedzial wojne Krolestwu Kastylii, a wojska muzułmanow szybko zdobywaly kolejne ziemie w Hiszpanii. Boleslaw natychmiast zmobilizowal wszystkie sily polskie i wyruszyl najpierw do Genuy, gdzie sie zaopatrzyl
i zrekrutowal 1500 doskonale wyposazonych wojownikow. Armia liczaca 7000 przeplynela z Genuy do Murcji i szybko rozprawila sie
ze stacjonujacymi tam wojskami muzułmanów. Pierwszy raz w historii wojska polskie wziely uduzal w walkach na terenie Polwyspu Iberyjskiego. Armia niewiernych była wykończona wojna z Kastylią, która została zdobyta przez nich w całości. Armia Muzułmanów liczyla jedynie 3000, do tego nie byla zcentralizowana. Obleganie zamkow bylo uciazliwe i czasochlonne, do tego kosztowne,
jednak znow ostatkiem sil i dzieki posilkom z Nicei udalo sie pokonac niewiernych. Nieliczni ktorzy powrocili z
wyprawy uginali sie pod ciezarem lupow jakie podczas tej wyprawy zdobyli. Cordoba byla jednym z najbogatszych
miast Europy.

Jednak i ten podboj nie nasycil Boleslawa. Mimo, iz Polska potrzebowala wielu lat, aby uzupelnic straty w ludziach
jakie poniosla podczas wojny na Płw. Iberyjskim, poprzysiągł on ze do konca stulecia podbije wszystkich pogan
zamieszkujacych ziemie nad Baltykiem. Magnatom polskim pomysl ten wydal sie szalony - co innego zdobywanie bogatych miast daleko od domu, a co innego wojna z poganami tuz za granica polnocna, jeszcze sporo ziem
zdobytych podczas wojny o Pomorze bylo zamieszkiwanych przez pogan. Boleslaw zrozumial, ze musi dac odpoczac wojskom Polskim, poniewaz mogliby sie przeciwko niemu zbuntowac. Jednak poprzysiagl zdobyc ziemie
pogan na północy, więc zmobilizował swoje własne świerze zaciągi, a także wojska z terenów podbitych podczas wojny o Pomorze i wyruszył na północ z ok. 3500 wojowników. W przeciwienstwie do Pomorza tamtejsze plemina byly rozbite i sklucone, wiec Boleslaw szybko posuwal sie na polnoc zdobywajac coraz to nowe ziemie. Zaskoczyla go sroga zima, ktora zredukowala jego sily do 1/3, przez co musial sie wycofac przed zdobyciem calej Finlandii, jednak jedynie 3 prowincje pozostawaly w rekach niewiernych.

Sil jednak starczylo do zdobycia poganskiego Podlasia, ktore zbuntowalo sie przeciwko swemu seniorowi. Jako krol Boleslaw objął dowodzenie nad oblezeniem zamku podlaskiego i tereny te zostaly w efekcie przylaczone do Polski. Teraz Boleslaw mogl zostac koronowany na króla Litwy. Dokonał tego polski papież Stanisław, który mimo pochodzenia nie przynosił swej ojczynie zadnych korzysci. Pod koniec 1098 Boleslaw Smialy
znow zebral swoje sily i ruszyl na polnoc. Tym razem dotarl do Filnadii wiosna i szybko uporal sie z reszta pogan i rozpoczął chrystianizacje Finlandii. Wywiazal sie z przysiegi, dokonal tego w roku 1099. Chcial juz
wracac do kraju, ale uslyszal od pojmanego wladcy pogan, ze za morzem Białym także są jest kraj pogański. Bez zastanowienia ruszyl przez morze i rzeczywiscie napotkal pogan na drugim brzegu. Dysponujac przewaga liczebna oraz znacznie lepszym uzbrojeniem Boleslaw szybko zajął 3 prowincje za morzem Białym i wkońcu udał się w podróż powrotną.

Boleslaw zajął sie rozowjem gospodarczym swego królestwa, zniósł także dziesiecine, która placili mu jego wasale i rozdał im troche pieniedzy, zwłaszcza nowym władcom w Filnandii, aby mogli zainwestowac w swoje ziemie. W kazdym ksiestwie wznoszono nowe budowle, unowoczesniano stare, rozpoczal sie okres dobrobytu w Polsce i koniec wojen Bolesława.

W 1101 papież Stanisław ogłosił krucjatę. Rozwścieczyło to Bolesława, który krócjaty prowadzil przez ostatnie 35 lat, a kiedy podbil juz wszystkich pogan, ktorzy graniczyli z jego królestwem, a także dokonał
rzezi muzułmanów w hiszpanii, papież ogłasza krucjatę. Boleslaw jako osoba porywcza i mściwa zapragnął krwi papieża. Jednak nie byl juz taki mlody jak niegdys, przemyslal konsekwencje i stwierdzil, ze nie ma takiej sily, aby przeciwstawic sie papiezowi. Jednak mogl sprawic, ze jego
potomkowie beda juz posiadali taka sile. Niedaleko Rzymu lezy Wenecja, najbogatsze (znane Boleslawowi) miasto swiata, ktore jednak posiada armie rowna 1/3 wszystkich wojsk Boleslawa. Do tego sa to najlepsi zolnierze na swiecie, a Boleslaw nie jest w stanie zebrac wszystkich swoich wojsk. Jednak ma on plan, jak zdobyc bajecznie bogata Wenecje.

Jest rok 1102, Bolesław ma 60 lat. Czy zdazy urzeczywistnic swoje marzenia o podboju Wenecji? O tym dowiecie sie w nastepnym odcinku

 

Tuz za wschodnia granica wasale buntowali sie przeciwko swoim panom. Zachowanie takie było powrzechnie uważane za niegodne, a że Książe przeciwko któremu się buntowali nie bardzo sobie radził, Boleslaw postanowil wykorzystac sytuacje. Jako posiadacz polowy księstwa Sandomierza zlorzyl pretensje do buntowniczej prowincji Vladimir Volynsky. Podczas gdy wojska nieprzyjaciela oblegaly swego seniora, Boleslaw wraz z mala armia podszedl pod warownie i rozpoczal oblezenie. Wasale-buntownicy zmusili swego seniora do zrzeczenia sie roszczen do ich ziem, natomiast gdy powrocili do domu zastali Boleslawa, ktory juz ucztowal w ich siedzibie. Nie majac wyjscia, zrzekli sie tytulu do Vladimir Volynsky i tak oto Boleslaw rozszerzyl krolestwo o jeszcze jedna prowincje i stal się Księciem Sandomierza.

W 1102 Boleslaw Śmiały, zwany takze Boleslawem Zdobywcą podjol sie reformacji armii, jego syn został mianowany marszałkiem, a zniesienie dziesieciny spowodowalo, ze wasale mogli szybko zregenerowac sily i wystawic wojska.
Zakon Krzyzacki, ktory osiedlil sie na ziemiach zdobytych przez Boleslawa ofiarowal mu w 1103 roku 400 mieczy, w tym 100 ciezkiego rycerstwa.

W miedzyczasie nastepca Boleslawa odziedziczyl hrabstwo Cornwalii, poprzez swoja babke, Normanke na dworze krola Anglii. Natomiast Światopełek otrzymał od Bolesława tytol Księcia Sandomierza, jedynie formalny, ponieważ Bolesław zarzadzał Sandomierzem, Światopełek nawracał pogan na dalekiej północy, za morzem Białym.

Reformy i zbieranie sił trwały do 1105 roku, kiedy to Boleslaw zmobilizował 10500 wojów i wyruszył z nimi do Genuy. Szpiedzy donosili, ze Genua posiada juz armie rownie dobra jak ta w Wenecji, choc mniej liczna. Droga byla dluga i niebezpieczna, totez do Genuy dotarlo jedynie 9000 wojow. Razem z armia Genuy (w ktorej nie bylo niestety rycerstwa ciezkozbrojnego) W Genui stacjonowalo 13500 zolnierzy. Boleslaw zlorzyl roszczenia do trunu Wenecji i wypowiedzial wojne. Wyslal takze list do Konsula weneckiego gdzie moze go znalezc. Pol Europy wiedzialo o przmarszu wojsk polskich, jednak pewny siebie Konsul wyruszyl ze swa siedmiotysięczną armią do Genuy. 500 nie dotarło. Tak więc Na polu bitwy spotkało się 13500 żołnierzy pod sztandarami królestwa Polski i Litwy, oraz 6500 ze sztandarami Wenecji. Boleslaw dobrze sie przygotowal do tej bitwy, ustawil swoje wojska w dogodnych pozycjach i czekal. Boleslaw byl dobrym dowodca, zaprawionym w bojach, do tego pomagal mu nieco zdolniejszy od niego syn, jeden z najlepszych strategow Europy. Rozpoczela sie bitwa. Mimo duzej przewagi, poleglo 2000 polskich wojow. Wrog stracil 5000 mieczy i sie wycofal. Ta bitwa odbila sie echem po europie - najlepsza armia swiata pokonana. Toczace ze soba wojne Cesarstwo Niemieckie i Francja zaraz wyslaly poslacncow z oferta przymierza, jednak Boleslaw jak zwykle je odrzucil. Nie mial zadych sojusznikow, nie potrzebowal ich. Byl zbyt dumny. Z Genuy Boleslaw wyruszyl do Wenecji, oblegac najlepsza twiedze jaka zostala kiedykolwiek zbudowana. Co chwila jego wojska byly nekane przez nieprzyjaciol, ktorzy przegrupowali sie i zaczeli nekac sily Boleslawa. Jednak ten, nieugiety zdobyl Wenecje, bez wzgledu na straty jakie ponosila jego armia. Po przejeciu Wenecji oraz skarbca (3700 grzywien) Boleslaw wraz z 9000 wojów powrócił do Krakowa. Osiagnal kolejnym cel. A cale zloto rozdal wasalom za dzielne stawienie czola wojskom Wenecji. Złoto nigdy nie miało dla niego wielkiej wartości, wolał interesy pozsostawiać innym. Zreszta był teraz bogatszy od samego imperatora Bizancjum. Wszyscy zastanawiali się, czy teraz Bolesław wkońcu się uspokoi (jego wyprawy doprowadzily kilkoro dworzan do szalenstwa), czy znajdzie sobie kolejny cel, nikt nie spodziewal sie ze Boleslaw wybaczy zniewage Papiezowi.

 

Boleslaw wyruszyl na krucjate przeciwko wikingom, ostatnim wyznawcom starych bogow. Byly to ziemie w zimnej polnocnej skandynawii, wiec 500 z 3500 armii zamarzlo, ale wikingowie zostali pokonani a ich ziemie staly sie czescia Krolestwa Polskiego. Nie mialy one zadnego znaczenia gospodarczego, czy militarnego, chodzilo o sam fakt walki z poganami, o idee.
W roku 1108 zmarl papiez Stanislaw, na jego miejsce zostal ustanowiony syn Władysława Hermana Camillo Piast.
W roku 1109 armia Cordoby zaniosla krzyz i miecz do najdalszego znanego zakątka - na Wyspy Kanaryjskie. Tego to roku armie Emiratu Walencji zaatakowały Aragonię. Jako, że wnuk Bolesława dziedziczyl tron Aragonii, Bolesław bez wahania wypowiedział wojne Emiratowi Walencji i powolal wszystkie swoje sily hiszpańskie do walki z niewiernymi. Wyslal takze pomoc z Genuy oraz Wenecji, jednak rycerze ci wrocili do swych domow pobici. Tymczasem armie Boleslawa powoli zajmowaly kolejne prowincje niewiernych.
W roku 1110 Emirat Almerii wypowiedzial wojne Zjednoczonemu Krolestwu Polski, Litwy i Wenecji. Sytuacja w Hiszpanii stala się niekorzystna dla Boleslawa, jego wojska ponosily coraz wieksze porazki. Podjal on decyzje o zmobilizowaniu 10000 wojownikow z ziem polskich i poprowadzil ich przez Wenecje na płw. Iberyjski. Wojna byla dluga i wyniszczajaca, jednak posilki z Polski przewazyly szale zwyciestwa na strone Boleslawa. W roku 1113 armie muzułmanów zostały ostatecznie pokonane.
Krol zglosil pretensje do tronu Czech oraz Księstwa Galich. 71 letni krol splodzil bekarta. Mimo swego sedziwego juz wieku Boleslaw nie stracil wigoru.
Boleslaw zostal koronowany na Krola Kastylii i 1114. Nowym papiezem zostal kolejny Polak. Tymczasem na tron Aragonii zasiadł Światopełek - wnuk Bolesława.
W roku 1115 używajac swoich wplywow Boleslaw stal sie opiekunem Papieza. Krol nie przejawial objawow starosci, marzyl o kolejnych podbojach, lecz czy dane mu bedzie dożyć kolejnej wojny?

 

Roku pańskiego 1116 Bolesław Piast król Polski, Litwy, Wenecji i Kastylii umarł, pozostawiając swe królestwo Marcinowi. Uroczysta koronacja odbyła się w Krakowie, do którego zjechali najznamienitsi tego świata, aby uczcic to wydarzenie. Kuról umarł, niech żyje król mówili. Marcin zreformował gospodarkę, która zaczęla prosperować niemalże dwa razy lepiej niż pod rządami jego ojca. Król reformował państwo szybko i skutecznie. W 1120 roku Marcin Piast zorganizował Wielką Krucjatę do Ziemi Świętej. 25000 "ochotników" przemaszerowało z Polski do Wenecji, Skąd przeprawili się do Alexandrii. Na miejscu Marcin podzielił swe siły i rozpoczął zdobywanie Egiptu. Muzułmanie egipscy używali nieznanej Marcinowi broni, bardzo skutecznej, jednak jego siły były bardzo liczne w porównaniu z naprędce zebranymi siłami Fatimidów. Po wygranej bitwie król zapoznał się z wynalazkiem niewiernych i postanowił, że nie byłoby nic złego, gdyby i jego wojska zaczęły używać takiej broni. Jednak na razie nie miał zaplecza, aby zaopatrzyć swoje siły, więc nowy wynalazek wysłał do Krakowa. Po początkowych sukcesach przyszedł czas na klęski, Fatimidzi zebrali swoje siły i rozgramiali kolejne zastępy chrześcijańskiego rycerstwa. Król posłał list do Polski, aby przysłać posiłki. Jednocześnie odsyłając 10000 zmęczonych, rozchorowanych, zwątpionych rycerzy. Król posłał także po rycerzy Genuy, którzy mieli uderzyć na północne prowincje nieprzyjaciela. Armia Genuy dotarła do Afryki na długo przed posiłkami z Polski i rozpoczęla obleganie twierdz z dala od terenów na których król wraz z 10000 wojów starał się przeczekać najgorsze czasy. Pustynia wystawiła jego wojska na ciężką próbę. Wkońcu dotarły posiłki i możnabyło rozpocząc kontrofensywę. Marcin rozgromił siły muzułmanów samemu doznając rany podczas bitwy. Jego siły poczęły zdobywać kolejne zamki, posówajac się w stronę jerozolimy. Opór niewiernych był niesłychanie duży. Fatimidzi wydawali się posiadać niewyczerpane zapasy wojska. Wkońcu król wraz z armia nękaną chorobami oraz gorącem pustyni stanął pod twierdzą Jerozolimy. Niewierni nie chcieli oddać tego miasta i co chwila Marcin musiał przerywać oblężenie aby rozprawić się z nowymi wojskami niewiernych. Wkońcu w roku 1123 Jerozolima została zdobyta. Do ziem tych zgłosił się zakon rycerski, poszukujący nowych dusz do nawracania oraz ... pieniędzy. Marcin nie zgodził się na przejęcie przez nich ziem, które okupił krwią własną oraz swoich poddanych. 20000 chrześcijańskich trupów rozkładało się w gorącym słońcu Afryki, tyle samo niewiernych poległo w świętej wojnie. Obydwa walczące królestwa miały już dosyć rozlewu krwi i został podpiasany pokój. Marcin wrócił do kraju ranny, chory i zestresowany. Wyprawa której się podjął przyniosła ogromne straty, mimo że jej cel (choć nie w pełni) został osiągnięty. Także krół zapłacił cenę za odebranie ziemi świętej z rąk niewiernych.

Screenów narazie nie daje, bo wyprawa nie skończona, trwa pokój, jednak długo nie potrwa, bo król jest mściwy i za takie szkody będzie żądał krwi niewiernych, jednak zanim znów wyruszy będzie musiał wyzdrowieć, ponieważ obecnie jego stan jest ciężki.
________________________________________________________________________________________

OT skasowano - AAR zamknięty - w celu kontynuowania proszę zgłosić się do administracji forum.
Raferti