AAR Szwecja - zahartowani i twardzi

Szwecja - zahartowani i twardzi
​

Kilka słów na początek: jest to mój pierwszy AAR, więc proszę o wyrozumiałość. Będę go tworzył bardziej w postaci kroniki, niż dialogów jak jest w innych. Mam nadzieję, że będzie się Wam podobało (jeżeli herb u góry jest za duży, albo coś to mówcie).
Dlaczego Szwecja? Uważam ten kraj za bardzo przyszłościowy, mianowicie: dobre położenie, możliwość zjednoczenia półwyspu, trudny początek co pozwoli nadać odrobinę dramatyzmu czy ciekawa historia Szwedzka.

Biorę się do pracy. I do kilku godzin powinienem ukazać pierwszą część.

 

Część I - wstęp oraz cele (początki)
Rok 1477, sytuacja Szwecji jest bardzo nieciekawa. Wszystkie kraje Skandynawii są zjednane pod berłem księcia duńskiego Christiana von Oldenburga, a pozycja na arenie międzynarodowej kraju Trzech Koron jest bardzo słaba.


Sytuacja w Europie
Na zachodzie Europy Francja jest rozbita na wiele małych księstw. Austria zajęła Niderlandy. Wyspy Brytyjskie są także podzielone między wiele krajów, jednak dominującym państwem jest Anglia. O władzę na półwyspie Iberyjskim ciągle walczą ze sobą: Portugalia, Kastylia oraz Aragonia.


Na wschodzie Europy pod względem wielkości terytoriów dominuje Nowogród i Kazań. Jednak to Państwo Moskiewskie jest główną siłą wschodu. Polska i Litwa także są znaczącą wschodnią siłą.


Bliski wschód jest całkowicie opanowany przez muzułmańską Turcję. Owe królestwo ma także pod sobą Krym oraz Muntenię. Grecja także należy do Turcji. Pozycja najsilniejszego państwa muzułmańskiego jest bardzo wysoka. Drogę do wnętrza Europy jest blokowana przez także silne Węgry.


Centrum Europy jest porozbijane na ogromną ilość księstw niemieckich. Główną siłą w tamtejszym rejonie jest Brandenburgia oraz Czechy. Cesarzem aktualnie jest władca Austriacki - Friedrich V Habsburski. Jest wybierany mocnym głosem wszystkich elektorów.
W północnej części Afryki egzystują państewka (plemiona?) afrykańskie, które są w tej chwili wolne od białych europejczyków.

Początkowe cele:
- wyrwać się spod dominacji Danii
- rozwinąć handel

Rok 1477 11 luty
Szwecja, kraj zależny od Danii. Słaba stabilność, bardzo mały prestiż, kilka tysięcy armii, flota całkiem niezła. Ustrój: Republika Szlachecka. Dość dobrze rozwinięty handel, jednak nie na tyle ile bym chciał.

Polityka wewnętrzna - będę dążył do scentralizowania kraju, co będzie się wiązać z zmianą ustroju. Oprócz tego chcę otworzyć kraj na handel oraz iść w stronę innowacyjności. Chcę także rozbudować sieć fortów w państwie, głównie na granicy z Danią oraz Nowogrodem.
Pierwsze kroki w stronę centralizacji zostały już podjęte, zakończyło się to wybuchem buntu w Tavastland. 4-tysięczna armia ruszyła, zakończyło się to wygnaniem buntowników na północ. Buntownikom udało się zająć Osterbotten jednak armia sprawnie zakończyła bunt partykularystów.

Sytuacja


Polityka zewnętrzna - Szwecja posiada sojusz z Danią, a także z Brandenburgią. W najbliższym czasie planuje polepszyć stosunki z tym drugim, aby był w stanie pomóc mi wyrwać się spod jarzma duńskiego. Głównym problem jest to, że Dania jest w dobrym sojuszu z Norwegią, co stawia Szwecję w nie za dobrym położeniu, walka na dwa fronty będzie bardzo trudna. Do tego poz względem militarnym Szwecja odstaje od reszty Skandynawii.

Wojna Austryjacka
W lipcu 1477 wybucha wojna pomiędzy Francją, a Austrią. Cesarz niestety nie jest za dobrze przygotowany do walki z siłami Francuskimi, co powoduje że po niecałym roku zmagań Francja zajęła już sporą część Niderlandów oraz Sundgau i Fryburg. Na domiar złego do wojny wkracza także królestwo Węgierskie, a także sojusznik Szwedzki Brandenburgia. Austria zakończyła wojować w 1681 9 listopada. Francja uwolniła kilka państewek na Niderlandach, a Węgry zajęły Linz oraz Marchię Wschodnią. Oprócz tego osłabiona Austria została zmuszona do nadania niepodległości Tyrolowi, a także Styrii.

Dobre wiadomości ze wschodu
Szwedzi mogą być na razie spokojni o swoje granice wschodnie. Wojna pomiędzy Nowogrodem i Państwem Moskiewskim, bardzo osłabiło Nowogród. Do tego Moskwa wywalczyła niepodległość dla ludu Finlandzkiego.


Do roku 1481 Szwecja znacznie polepszyła swoją sytuacje. Armia została powiększona o około 10 tysięcy, a stabilność państwa powróciła do normy. Do tego znacznie stale rozwija się handel. Celem stał się ośrodek handlowy w Lubece, bowiem był to najsilniejszy i najbogatszy rynek Europy. Szybko udało się szwedzkim handlarzom stać jedną z silnych grup kupieckich. Na ich drodze stali jeszcze tylko kupcy Hanzetyccy. Do tego Lubeka zechciała otworzyć swoją placówkę handlową w Sztokholmie.



Tak więc Szwecja staje się coraz silniejsza. Następny cel: Dania.

 

Część II - niepowodzenia
W Szwecji panuje względny spokój. Armia i handel rozwija się, a pozycja kraju jest coraz lepsza. W październiku 1483 Laponia zostaje skolonizowana. Rok później w północnej prowincji rozpoczęła się produkcja żelaza.


W listopadzie 1484 dochodzi do sformalizowania wag i miar w państwie Szwedzkim.


Na wschodniej granicy doszło do wojny. Finlandia została zaatakowana przez Anglię oraz Danie. Po miesiącu zmagań do wojny dołączyła Portugalia z Aragonią. Obrońcą Finlandii stało się Państwo Moskiewskie, które dzielnie odpierało ataki Anglii. Jednak dołączenie do wojny Portugalii przerosło Moskwę. Dlatego w listopadzie 1487 doszło do podpisania pokoju.


Wyrwanie się od Danii
Na początku roku 1485 doszło do elekcji w której wygrał Olof Klingspor. Zdarzenie te zakończyło unie personalną pomiędzy Szwecją, a Danią. Jestem bardzo zadowolony z tego powodu. Zerwanie unii w sposób pokojowy uznaję za ważny sukces.


Olof Klingspor okazał się dobrym dyplomatą oraz znał się na wojaczce. Jego umiejętności administracyjne także nie zostawały w tyle. Jego polityka kierowana jest w stronę centralizacji i unowocześnienia państwa.

Władca szybko nawiązał kilka mariaży z przeróżnymi państwami. Z sojusznikiem Brandeburgią, z Pomorzem oraz Prusami. A w późniejszym okresie z Moskwą. Co przyczyniło się do podpisania sojuszu z Państwem Moskiewskim w lutym 1488. Po tym nastąpiły 6 lat przerwy w poważnym politykowaniu. W tym czasie rozwinął się handel, armia oraz flota.

Trzyletnia wojna
W marcu 1494 Szwecja przystąpiła do przygotowań do wojny z Finlandią. Olof Klingspor posiadający dobre stosunki z Danią, Brandenburgią oraz Państwem Moskiewskim wypowiedział wojnę Norwegii w celi przyłączenia do państwa Szwedzkiego Jamtlandu. Po wypowiedzeniu wojny na początku 1495 niestety nic nie poszło po myśli władcy Szwedzkiego. Po stronie Norwegii stanęła jednak Dania, a do tego przyłączyła się Szkocja. W tym czasie panowała także wojna na Rusi pomiędzy Kazaniem i Państwem Moskiewskim, co było powodem nie przystąpienia do wojny z Norwegią.
W czerwcu do wojny przystąpili Kawalerowie Mieczowi po stronie Szwecji.


Początek wojny przebiegał zgodnie z planem. Armia szwedzka zajęła północ Norwegii pokonując 7 tysięcy obrońców. Brandenburgia nie wysłała posiłków, a Kawalerami zajęła się Szkocja. Podczas atakowania Norwegii 20-tysięczną armią, z południa w końcu nadeszło 18 tysięcy duńskiej armii. Dania zajęła 3 prowincje na południu idąc na północ doszło do największej bitwy tej wojny. W listopadzie 1496 na Bergslagen, swoim świetnym wyszkoleniem 15-tysięczna armia duńska pokonała 16 tysięcy Szwedów. Do tego od zachodu nadeszła nowa armia norweska.


W tym czasie propozycję sojuszu przysłały Prusy. Olof Klingspor nie mógł odmówić, potrzebował jak najwięcej sojuszników. Zaraz po przystąpieniu do wojny Prusy wysłały swoją flotę na północ, jednak kilka dni później flota ta została zmiażdżona przez Danie. Tak więc Szwecja mogła liczyć tylko na siebie.


Na domiar złego Polska wypowiedziała wojnę Prusom. Aby uchronić od zerwania sojuszu Szwecja postanowiła pomóc swoim sojusznikom. Jednak wszyscy wiedzieli, że w tej wojnie Szwecja w żadnym stopniu nie pomoże.


Zajęcie południa Szwecji przez armię duńską i norweską zmusiło Olofa Klingspora do wysłania propozycji o pokój. W maju 1497 doszło do zawarcia pokoju. Zaraz po tym Prusy zostały zaanektowane przez Polskę, a Kawalerowie Mieczowi także zostali zmuszeni do podpisania niekorzystnego pokoju.



Jedynym problemem Szwecji została jeszcze tylko Polska i Litwa. Władca Szwedzki dąży do jak najszybszego zakończenia wojny. W czasie wojny Szwecja została także wyeliminowana w ośrodku handlowym w Lubece.

(mówcie jak chcecie czegoś więcej lub macie jakieś pytania)

 

Część III - współpraca
Mimo, że nie doszło do żadnych starć, wojna Polsko-Szwedzka formalnie dalej trwała. Do lutego 1501 roku trwały ciągłe negocjacje dotyczące warunków pokoju. Polska nie miała zamiaru kończyć tej wojny tylko aneksją Prus, ich celem było także osłabienie rozwijającej się Szwecji pod względem gospodarczym. Jednak po długotrwałych rozmowach doszło w końcu do podpisania białego pokoju.


Dania
Po nieudanym zakończeniu XVw. władza Szwedzka chciała jak najszybciej odbudować armię i znaleźć jak najszybciej silnego sojusznika. Tym bardziej, że zagrożenie ze strony Danii urosło kilka-krotnie. Norwegia została wcielona do Danii. Która mogła ona w każdej chwili próbować zjednoczyć półwysep skandynawski do końca. Na szczęście pierwszym celem Danii stał się bardzo osłabiony Nowogród. W czerwcu 1502 roku doszło do wojny. Krajem, który był przeciwnikiem dominacji Danii na północnym-wschodzie stała się Portugalia, bowiem przystąpiła ona do wojny po stronie Nowogrodu. Początki wojny były należały zdecydowanie do kraju skandynawskiego, nie udało im się jednak zdobyć stolicy państwa Ruskiego. Na początku 1503 roku Portugalia wtargnęła na ziemie Danii.


W ciągu roku armia Portugalska zajęła całą północ. W końcu armia Portugalska zajęła centrum Norwegii i król duński został zmuszony do podpisania nie korzystnego pokoju. Maj 1504 - koniec wojny duńsko-nowogródzkiej.


Spory religijne w Europie.
Pod koniec 1500 roku doszło do reformacji. W Frankfurcie Marcin Luter rozpoczął swoją działalność anty-katolicką. Poglądy Lutra, a potem Kalwina rozprzestrzeniały się w niesamowitym tempie. W kwietniu 1504 pierwsi kalwiniści pojawili się już w Szwecji. Do roku 1508 protestanci zajęli już połowę księstw niemieckich oraz Szkocję i Danię. Pierwszym krajem który podjął kroki anty-protestanckie była Francja.


W maju 1509 Luteranizm stał się religią prowincjonalną w Sztokholmie. Do roku 1513 protestantyzm zajął sporą część Szwecji, Anglii, Polski oraz Litwy.



Szwecja na początku XVIw.
Odbudowa armii nie zajęła długo, już do 1502 armia liczyła tyle co przed wojną z Danią. Szwecja zmuszona była także do zwiększenia bicia monety, co spowodowały lekki wzrost inflacji. Z początku był to dobry okres dla gospodarki oraz rozwoju kraju Szwedzkiego. Kraj chwilowo był zacofany, jednak od 1505 Szwecja zaczęła doganiać kraje Europy zachodniej. Do rozwoju przyczynił się także sojusz z dobrze rozwiniętym Państwem Moskiewskim, zawartym w lutym 1501 roku.


Sojusz z Moskwą znacznie polepszył sytuacje Szwecji, jednak był to na tym etapie sojusznik bardzo nie pewny, więc władca Szwedzki dalej szukał sojuszników. W 1505 na dwór Szwedzki doszły plotki o tym, że władca Kastyli rozmyśla nad sojuszem z krajem skandynawskim. Plotki okazały się prawdziwe, a w styczniu 1506 król Szwecji dostał propozycję od Kastyli.


Znaczne polepszenie sytuacji politycznej Szwecji umożliwiło zadbanie o politykę wewnętrzną. W okresie tym wybuchały liczne bunty partykularystów, a także w dalszym ciągu rosła inflacja. Państwo dążyło do centralizacji, unowocześnienia, a także polepszeniu jakości ofensywnej armii.
W kwietniu 1506 doszło do konfliktu Moskwy z Litwą. Szwecja przystąpiła do wojny, jednak ich rywalami stała się także Polska, Brandenburgia (zerwanie sojuszu) oraz Chorwacja. Celem Szwecji w tej wojnie była polska Estonia.


Szybko do wojny po stronie Moskwy przystąpiła Austria, Bawaria, Kawalerowie Mieczowi oraz Flandria i Ukraina. Wojna szybko ukazała słabość Litwy i Polski. Austria zajęła się Chorwacją oraz Brandenburgią, wkraczając potem do Polski. Polska atakowana od południa i zachodu, walcząca także na Litwie była zmuszona do podpisania pokoju w wrześniu 1507, na nieszczęście Szwecja niedostała zajętej Estonii, dlatego kilka dni później zrezygnowała z wojny. Kilka lat po toczącej się wojnie Polska zbankrutowała. Tym czasem na wschodzie Moskwa zajęła kilka prowincji Litwy. A od strony Polskiej nadeszła armia Austriacka.
Wojna trwała jeszcze nie całe 2 lata, albowiem w styczniu 1509 Litwa oddała Smoleńsk Moskwie i przyznała niepodległość dla Połocka.


Kastylia-Szwecja
Sojusz trwał i umacniał się dołączaniem Szwecji do walk Kastylii na innych kontynentach. Póki co, większych wojen z udziałem tego sojuszu nie było.

 

Część IV - Nowogród i turecki dżihad
Sojusz z Kastylią w dalszym ciągu się rozwijał, Szwecja przystępowała do wszystkich walk z plemionami na innych kontynentach. Do tego został zawiązany mariaż. Kastylia była bardzo silnym sojusznikiem. Dominowała na półwyspie iberyjskim oraz była jednym z najsilniejszych krajów kolonialnych. Flota i armia była dobrze rozwinięta, a liczba armii wynosiła około 30 tysięcy.

Pierwsza zdobycz
W styczniu 1512 Moskwa wypowiada wojnę Nowogrodowi. Jako, że było to osłabione państwo i prowincja Kola nie była chroniona, Szwecja bez zastanowienia przystąpiła do wojny. I 4 miesiące później 10 tysięcy Szwedów zajęło Kole.


Dzięki zdobytemu doświadczeniu po poprzedniej wojnie, Szwecja jak najszybciej przystąpiła do negocjacji z Nowogrodem. Państwo Ruskie przyjęło od razu propozycję pokoju w grudniu. Dzięki pierwszym zdobyczom od wielu lat, państwo zaczęło patrzeć na swoją przyszłość bardziej pozytywnie. Kola - nie było to terytorium za bardzo rozwinięte, mieszkało tam mało ludzi, jednak dzięki temu inne narody mogły wreszcie zobaczyć, że państwo zwane Szwecją jeszcze funkcjonuje. Wojna Moskwy z Nowogrodem trwała jeszcze do lipca 1514. Państwo Moskiewskie zdobyło stolicę, a także doprowadziło do powiększenia się Zakonu Liwiońskiego oraz Połocka.


U boku Kastylii
W tym czasie królestwo Kastylijskie pokonało w wojnie Portugalię oraz Aragonię, powiększając swoje państwo o kilka prowincji. Zmniejszając przy tym znaczenie Portugalii na półwyspie. W lutym 1514 Kastylia stanęła po stronie Węgier w walce z Czechami o Górne Łużyce, prosząco pomoc Szwecję.


Mimo, że wojna wyglądała na dość dużą to nie miała większych skutków. A Szwecja była zmuszona w maju następnego roku z wojny odstąpić, ponieważ potężna Turcja zaatakowała Moskwę. Przystąpienie jednak Szwedów do walki z Czechami znacznie polepszyło stosunki z Kastylią.

Dżihad
Szwecja przystępuje w grudniu 1514 do walki z Turcją. Kilka miesięcy później Litwa wypowiada wojnę ruskim sojusznikom.


W wrześniu 1515 22 tysiące Szwedów zdobyło Estonię. Dalej kierowali się na południe, w listopadzie doszło do bitwy na Wenden z Litwińską armią. Szwecja wygrała tą bitwę tylko dzięki swojej liczebności, bowiem Litwinów było 2 razy mniej. Po tej porażce Litwa natychmiastowo zawarła rozejm z Moskwą.
Jednak prawdziwy problem zajął już 4 prowincje na południu Państwa Moskiewskiego. Armia turecka przebywająca na Rusi liczyła około 55 tysięcy, czyli mniej więcej tyle ile Moskwa i Szwecja razem. Do pierwszego starcia szwecko-tureckiego doszło pod Rżewem w maju 1516, niestety liczniejsza armia Szwecka przegrała z potężną armią muzułmańską. Podczas ucieczki inna armia turecka dorwała Szwedów i w Torżoku około 15 tysięcy zostało wymordowane. Armii moskiewskiej powodziło się różnie źle, przegrywając w bitwach pod Pensą oraz Bolgarze.



W listopadzie 1516 został podpisany pokój. Na mocy którego Moskwa straciła sporo ziem.


Szwecja mimo dobrej pozycji gospodarczej znów mogła czuć się zagrożona. Armia była minimalna, a stosunki z Danią się pogarszały. Odbudowywanie armii zajmowało sporo czasu.

 

Część V - okres zmian

1517 - sytuacja w Europie.
Wyspy Brytyjskie - po rozbiciu Anglii pod koniec XVw. wyspy były podzielone na 9 państewek. Jednak Anglia szybko prześcignęła inne państwa, dlatego do roku 1515 zaczęli znów dominować.
Półwysep Iberyjski - przez ostatnie 25 lat Kastylia ciągle zyskiwała przewagę nad innymi królestwami na półwyspie, dlatego szybko przedzielili Portugalię i rozbili w dwóch wojnach Aragonię.
Francja - królestwo Francuskie przez ponad 100 lat jednoczyło się. Do roku 1517 zostało jeszcze kilka niepodległych księstw Francuskich, które i z czasem staną się częścią Francji.
Półwysep Apeniński - w dalszym ciągu istnieje wiele księstw włoskich. Na półwyspie dominuje Neapol. Mocną siłą jest także Państwo Kościelne.
Centrum Europy - ze wszystkich państw niemieckich najsilniejsza jest Austria i Brandenburgia, to oni sprawują władzę w Świętym Cesarstwie Rzymskim, jednak ostatnimi laty Czechy też mają wiele do powiedzenia. Po wojnach Austrii z Węgrami, Austria odzyskała część straconych wcześniej ziem.
Wschód Europy - największą siłą jest Moskwa oraz Turcja, która zyskała niesamowicie wiele terytoriów na Rusi. Toczy się wiele wojen pomiędzy tymi państwami. Jednak Państwo Moskiewskie nie może sobie poradzić z Turcją, potrzebują bardzo silnego sojusznika, gdyż sojusz ze Szwecją nie daje im wiele pomocy. Litwa nie jest już od 15 lat w unii z Polską, a sama Polska zbankrutowała i rozleciała się. Na terenie polski istnieje państwo: Mazowsze, Śląsk, jest także słaba Polska. Ziemie posiada tam także Wurzburg.
Północna Afryka - tamtejsze ziemie zostały całkowicie zdominowane przez Mameluków.


Szwecja
Lata 1517-1520 były dla Szwecji czasem zmian oraz konfliktów religijnych i poglądowych. Władcy kraju w dalszym ciągu prowadzili politykę scentralizowania państwa co powodowało liczne bunty. Oprócz tego na terenie Szwecji wybuchały bunty kalwinistów i luteranów.
Pod koniec stycznia 1519 doszło do kolejnej elekcji. Niestety dobrze rządzący stary już Olof nie startował. Wybrany został kandydat armii Adolf Johan von Ascheberg, który miał poprowadzić Szwecję do odzyskania straconych, na rzecz Danii terytoriów. Dwa miesiące później Johan wprowadził monarchię despotyczną. Następcą tronu Szweckiego był Alexander.



Walki u boku Moskwy
Od grudnia 1520 Moskwa walczyła z Litwą, a w maju 1523 Turcja rozpoczęła kolejną wojnę przeciwko Państwu Moskiewskiemu. Jednak połączone siły Moskwy, Szwecji, Kawalerów Mieczowych oraz Krzyżaków nie dały rady imperium Tureckiemu. Moskwa wiedząca, że niema żadnych szans z Turcją przystąpiła do negocjacji. W październiku 1524 został podpisany kolejny pokój.


Następne 8 lat były dla Szwecji głównie walką z buntownikami. Szwecja pomogła Moskwie w konflikcie z Litwą. A w maju 1528 umarł Johan Ascheberg. Do osiągnięcia należytego wieku Alexandra krajem musiała rządzić rada regencyjna. Od roku 1532 Aragonia przysyłała ciągłe propozycję sojuszu, jednak wszystkim było wiadome o co chodzi. Aragonia szukała sojusznika w walce z Kastylią. Szwecja początkowo nie przyjmowała propozycji.

Upadek Nowogrodu
W lipcu 1532 Nowogród został zaatakowany przez Moskwę. Wojna trwała zaledwie 5 miesięcy. Nowogród oddał Wielki Ustiug, oddał prawie wszystkie pieniądze i musiał zerwać kontakty z innymi państwami.


Z stycznia 1531


Jak się okaże w następnych kilku latach Szwecja była państwem niesamowicie zacofanym, kto to wykorzysta?

 

Część VI - siła Danii
W 1533 Szwecja weszła w mariaż z Portugalią, a rok później stabilność państwa po zmianie ustroju powróciła do dobrego poziomu.
Armia Szwecji była mała, a wiadomości które były przynoszone przez szpiegów mówił, że armia jest także nienowoczesna. Gospodarka kraju niebyła zła, jednak przychody nie pozwalały utrzymać armii na wysokim poziomie, głównym pocieszeniem było to, że inflacja w Szwecja była najmniejsza ze wszystkich krajów sąsiadujących.

Pogrom duński
W wrześniu 1534 Państwo Moskiewskie wypowiedziało wojnę nowo powstałemu Smoleńskowi. Jak się później okazało po stronie Smoleńska stanęła Dania i Litwa.


Kilka dni później na tron Szwedzki zasiadł młody Alexander. Szwecja przystąpiła do wojny.


Początek wojny wyglądał dość spokojnie. Po zwiększeniu armii o kilka tysięcy, myślano, że Dania nie zaatakuje, a będzie się kierowała od razu na Państwo Moskiewskie.
Jednak na początku października 1534 Dania wkroczyła do Szwecji od południa na Vastergotland. Do końca miesiąca armia zajęła całą prowincje, a flota duńska zablokowała wszystkie porty. Armia Danii liczyła podobno 16 tysięcy, przy czym Szwecja posiadała tylko 10 tysięcy.

Gdy armia Szwedzka dowiedziała się o tym, że armia sojusznika Danii - Hanzy wkroczyła do kraju, armia wycofała się do Bergslagan, gdzie miała się zebrać armia z całego kraju. Niestety armia ta liczyła o wiele mniej niż się spodziewano, bo zaledwie 12 tysięcy. Armia ta czekała, a w tym czasie Dania zajęła Varmland oraz Ostergotland. 14 stycznia 1535 armia Hanzy spotkała się z armią Szwecji na czele z Alexandrem. Bitwa zakończyła się 10 dni później, całkowitą klęską Szwecji. Hanza i jak się później okazało Dania używały muszkietów. Po "rozstrzelaniu" armii Szweckiej, Alexander uciekł na północ zbierając resztki armii.

Sytuacja: (Varmland został zdobyty)


W marcu 1535 Szwecja podpisała bardzo niekorzystny pokój.


Po tym Moskwa zaanektowała Smoleńsk. Dania podpisała pokój Zakonem Krzyżackim, a Moskwa z Hanzą. Wojna duńsko-moskiewska formalnie trwała aż do 1560, jednak nie doszło do żadnych walk na lądzie.

Sytuacja wewnętrzna
W kwietniu, ze względów wewnętrznych Szwecja przystąpiła do krucjaty przeciwko Aztekom wraz z Kastylią. W grudniu została zabezpieczona sukcesja, dzięki urodzeniu się Johana. We wrześniu 1536 zostały wprowadzony reformy monetarne, a w listopadzie liczni absolwenci uniwersytetu w Sztokholmie zasiali aż tysiąc kwiatów w mieście. W kraju została także wprowadzona powszechna służba wojskowa (maj 1538).
Polityka wewnętrzna:


Francja
Z Francji dotarły także wieści, że kraj został już całkowicie zjednoczony. Co czyni kraj ten bardzo silnym narodem w Europie.

W maju 1540 Dania wypowiedziała wojnę Moskwie, tak więc tradycyjnie państwo ze wschodu poprosiło o pomoc Szwecja, a ta tym razem odmówiła, co zakończyło długi sojusz moskiewsko-szwecki. Sama wojna zakończyła się już 5 miesięcy później. Można więc z tego wywnioskować, że Dania chciała poprzez przystąpienie Szwecji do wojny podporządkować sobie państwo trzech koron.

Co dziwne w tym samym miesiącu Dania zagwarantowała Szwecji niepodległość. Może mieli inne plany wobec Szwecji? Trudno to określić, tak czy inaczej Szwecjo czas się obudzić.

 

@Rothus
Niestety poziom trudności to normalny. Jest to tak naprawdę 3-4 poważna moja gra w DW. Większość grałem bez DW. Co do porażek, nie zniechęcają mnie, dzięki temu mam jakiś cel, w tym przypadku odzyskanie ziem.

Odcinek VII - Brytyjski gość

Walka z Turcją
Front Rosyjski
Kwiecień 1541 Turcja po raz kolejny wypowiada wojnę Moskwie. W obronie Rosyjskiego kraju staje Kastylia, co powoduje, że w maju Szwecja także będzie walczyć w obronie Moskwy.
Do września Moskwa zajęła kilka prowincji Tureckich, w tym czasie około 40 tysięcy Turków przeszło granicę, kierując się do stolicy Państwa Moskiewskiego. I do stycznia następnego roku Turcja odbiła stracone terytoria, a także zajęła już ziemie rywala. W lutym Moskwa podpisała pokój z Turcja.


Front południowy
Na południu odbywały się bitwy morskie na morzu śródziemnym. W 1544 pod koniec czerwca statki Tureckie dobiły do brzegów Kastylii. Pierwsza walka odbyła się na Murcji pomiędzy 20 tysiącami Turków, a prawie 30 tysiącami Kastylijczyków. Turcja została pobita i armia uciekła na południe, tam na Almerii cała armia została rozbita. Większość jednak została wzięta do niewoli. Pokój został podpisany w lutym 1545.

Sprawy sąsiadów
Dania
W październiku 1542 Gotlandia zostaje zaanektowana, a tydzień później Dania w celu opanowania Ozylii wypowiedziała wojnę Szkocji. Z początku układało się Danii dobrze, zajęli Ozylię i odparli atak Szkocji. Jednak po tym w obronie Szkocji stanęła Anglia i Portugalia. Portugalia zaatakowała z północy, a Anglia z reszty stron, zajmując przy tym Gotlandię i odbijając Ozylię. Dania długo się broniła, jednak gdy główne siły zostały rozbite, sojusz anty-duński zajął norweskie posiadłości Danii oraz dawne ziemie Szwecji. W lipcu 1545 został podpisany pokój.

Portugalia
W sierpniu 1541 na dwór królewski doszła propozycja sojuszu od Portugalii. Była to trudna decyzja, król chce wyeliminować kraj iberyjski ze Skandynawii. Jednak głównym celem była Dania, tak więc decyzja została przyjęta.


W 1546 armia Szdzecka została wyposażona w muszkiety, tworząc przy tym nowe rodzaje jednostek np. tercios, piechota Maurycego Orańskiego, wolni strzelcy, dzięki temu Szwecja była w stanie pomagać już w większym stopniu swoim sojuszników. Dlatego w czerwcu 1546 Szwecja pomogła Portugalii w konflikcie z Fezem. W sierpniu flota Szwedzka dotarła na afrykańską Ifni. Pomagając tamtejszemu oddziałowi Portugalskiemu w oblężeniu ziem Fezu, obrońcy skapitulowali w wrześniu, a w październiku Fez został zaanektowany przez Portugalię.

Konflikt Kastylijsko-Aragoński
W grudniu 1548 Kastylia wypowiedziała wojnę Aragonii, Szwecja postanowiła pomóc. Z początku Aragonia dobrze się broniła, jednak w czerwcu 1549 Kastylia przebiła się przez obronę zajmując kolejne terytoria. Armia Szwedzka dotarła do Aragonii miesiąc przed przebiciem się przez obronę. W wojnie pomogło 7 tysięcy Szwedów.
W sierpniu został podpisany pokój.


Polska-Litwa
Aktualnie Polska rozbita na dzielnice, Litwa zacofana, a sąsiedzi niebezpieczni. Kilka dni po zakończeniu walki z Aragonią, Kastylia i Szwecja postanowiły pomóc Moskwie w walce z Litwą. Po stronie Litwy stanęła Polska oraz Bawaria. Armia Szwedzka dotarła na ziemie polskie dopiero na początku lutego 1550, co było spowodowane śmiercią w październiku 1549 władcy Alexandra. W tym czasie Moskwa pobiła Litwę i zajeła pół kraju. I w listopadzie Moskwa podpisała pokój.
Armia Szwedzka była podzielona na dwie części. Jedna część (4 tysiące) zajęły Warmię, a druga część (10 tysięcy) szła z północy przez Inflanty. Armie połączyły się przed Krakowem, przygotowując się do oblężenia. W czerwcu 1550 Małopolska została zdobyta. Spowodowało to wycofanie się z wojny Polski anulując wszystkie swoje traktaty z innymi krajami.


Armia Szwedzka ruszyła na wschód zajmując Ruś. Bronili prowincję przed najazdami Litwinów przez miesiąc, następnie ruszyli na Wołyń. Niestety armia Szwedzka musiała się wycofać, bowiem 20 tysięcy litwinów nadchodziło ze wschodu. Po odwrocie, Litwa wraz z Bawarią odbiły Ruś w czerwcu 1551. Do bitwy doszło na Rusi Czarnej w lipcu. Przeciwko 14 tysiącom Szwedów staneła 25 tysięczna armia Litwińsko-Bawarska. Szwecja przegrała, po czym uciekli na wschód. Wyczerpanie wojną obydwóch krajów spowodowało podpisanie pokoju w lutym 1552.


Ziemie Polskie
W około 1545 roku Mazowsze pobiło Brandenburgię zajmując większość kraju. Przyczyniło się to do tego, że na ziemiach Cesarstwa Niemieckiego pojawił się intruz. Dlatego 5 lat później Mazowsze straciło swoje wszystkie tamtejsze posiadłości na rzecz Austrii. W czasie wojny Litwińsko-Szweckiej Mazowsze walczyło z Śląskiem oraz Pomorzem. Mazowsze została pokonane i oddało połowe ziem rywalom. (Gdańsk był duński)


Będę przez cały następny tydzień wrzucał po 1-2 części dziennie

 

Część VIII - kontrreformacja
Pod koniec marca 1553 roku władca Szwecji przyjął kontrreformacje, która miała pomóc w wyplenieniu heretyków z kraju trzech koron. Luteranie oraz kalwiniści bardzo przeszkadzali reszcie kraju - liczne bunty, manifesty co prowadziło do ciągłego zmniejszania się dochodu państwa z podatków (sprzedaży).


Dzięki pomocy Jezuitów w państwie udało się nawrócić luteranów i kalwinistów z 3 prowincji.
- Finlandia - grudzień 1553r
- Bergslagen - marzec 1556r
- Sztokholm - lipiec 1559r
W tym czasie dokonano "cudu", który został oficjalnie pochwalony przez władcę Szwecji. Doszło do fali innowacji w kraju, dzięki stale rozwijającemu się społeczeństwu. A także Johan II przeprowadził reformę armii. W sierpniu 1554 roku Szwecja, dzięki wielu odkryciom, mogła już przeprawiać swoje statki na Amerykę Północną. 4 lata później w Finlandii powstał kolejny uniwersytet (wcześniej był jeszcze w Sztokholmie).

Krótka walka u boku Kastylii
W grudniu 1554 Szwecja postanowiła pomóc Kastylii w wojnie z Nawarrą oraz Aragonią. W obronie tych krajów stanęła Meklemburgia i Sabaudia. Flota szwedzka została wysłana na Meklemburgię. Atak zakończył się powodzeniem, a Kastylia zaczęła wygrywać z Aragonią oraz Nawarrą, dlatego Szwecja podpisywała kolejno pokoje z: Nawarrą, Aragonią, Sabaudią.
Kastylia zaanektowała Nawarrę, a kilka dni po tym Aragonia zrzekła się czterech prowincji.

1. odwet szwedzki
W lutym 1559 został zawarty sojusz z Anglią. Sojusz Szwecja-Anglia-Portugalia miał osłabić Danię oraz doprowadzić do odzyskania ziem przez Szwecję.


W kwietniu 1560 Szwecja wypowiedziała wojnę Danii. Zgodnie z ustaleniami Portugalia i Anglia przyłączyły się do walki. Do wojny przyłączyła się także Kastylia. W obronie Danii stanęła osłabiona Hanza i nic nie znacząca Brabancja. Z licznych źródeł wynika, że sojusz anty-duński miał 6-7 razy więcej armii.


Do lipca 1560 Szwecja zajęła Jamtland, Vastergotland oraz Varmaland. Dania wiedząc, że niema żadnych szans przystała na warunki Szwecji. Wojna zakończyła się w sierpniu.


Dwór szwedzki 1564-1568
Johan II (Vasa) posiadał bardzo dobrych doradców (wszyscy pochodzili ze Szwecji), dzięki temu kraj nie stał bezczynnie przyglądając się innym krajom, tylko zaczął działać. W wrześniu 1564, doradca władcy szwedzkiego Sigismund Sture napisał "O duchu praw", gdzie opisał dotychczasowe ustroje polityczne, jego praca była znana w całej Europie. Po przeprowadzeniu kilku reform w armii, Johan II wprowadził także akt o szkolnictwie. Kontynuując działania swoich poprzedników Johan dążył co scentralizowania kraju, co było powodem kilku buntów w kraju. Kilka lat później, aby polepszyć pracę administracji w kraju została poszerzona biurokracja w Sztokholmie.

 

Część IX - czas wojny
2. odwet szwedzki
Po ustabilizowaniu sytuacji wewnętrznej kraju, związanej z sporami religijnymi i licznymi buntami przeciwko Johanowi II, nadszedł czas na kolejny atak Szwecji na Danię.
Wojna została wypowiedziana 15 października 1568 roku. Zgodnie z planami, sojusznicy (Kastylia, Portugalia, Anglia) przyłączyli się.
Taktyka - armia Szwecji miała podzielić się na dwie części. Jedna część (10 tyś.) miała stanąć na południowej granicy szwedzko-duńskiej, tak aby armia Danii ruszyła na terytorium Anglii. Druga część (9 tyś.) miała połączyć się z 10-tysięczną armią Anglii na duńskich posiadłościach w Norwegii, a następnie ruszyć na północ i po Akershusie zdobyć Eidsivę.
Wszystko toczyło się zgodnie z planem, oblężenie twierdzy w Akershusie trwało tylko 22 dni (zdobycie nastąpiło na początku grudnia). Na początku 1569 około 20-tysięczna armia Danii wkroczyła do angielskiego Smalandu. Spowodowało to mały konflikt pomiędzy Anglią, która chciała wygonić Duńczyków ze swojego terytorium, a Szwecją, która chciała iść na północ. Jednak spór rozwiązała Portugalia, która zobowiązała się przysłać swoją armię. W czasie krótkiego konfliktu armia Szwecji z południa zdobyła Halland (marzec 1569). Z pomocą Portugalii Szwecja zdobyła także Eidsive (marzec 1569).



Na początku maja Dania zdobyła Smaland, po czym armia Danii się rozdzieliła Niecały miesiąc później Halland został odbity. Jeden z dwóch oddziałów duńskich został rozbity na Ostergotland przez Johana II w czerwcu. Na początku lipca połączona armia Anglia-Szwecja-Portugalia odbiła Smaland, po czym Anglia podpisała pokój z Danią, na mocy którego Dania miała oddać Szlezwik. W tym czasie Duńczycy oblegali Vastergotland. Z powodu wyczerpania wojennego obu krajów, dzień później (3 lipca) wojna została zakończona.


Wojna Brytyjska
3 tygodnie po zakończeniu wojny z Danią, Anglia wypowiedziała wojnę Szkocji. Rok później 5 tyś. Szwedów wkroczyło do Munster (sojusznik Szkocji). Dzięki pomocy, Anglia zmusiła pomocnika Szkocji do podpisania niekorzystnego pokoju. W grudniu 1570 wojna została zakończona.


Sprawy wewnętrzne
Wprowadzono akt o uniformizacji Kościoła. Nakazywał on uczestniczyć we mszach oraz uporządkował schemat powszechnej mszy. Został utworzony także Katechizm Powszechny.Kilka lat później wprowadzono akt o sufraganach.Celem kościała w Szwecji było nawrócenie heretykó z nowo nabytych ziem z 2. odwetu szwedzkiego.W czerwcu 1573 urodziła się Ulrika Eleonora z Hohenzolernów, jako iż książe Johan II nie posiadał synów to ona została następczynią tronu. Rok po tym zdarzeniu władca zmarł, co zwiastowało około 16 lat rządzenia rady regencyjnej.
Przychody państwa Szwedzkiego nie były za duże, a miało to być zmienione przez rozwój bogatego Akershusu. Szwecja zarabiała trochę więcej niż Dania, a 2 razy mniej od Anglii czy Portugalii.

Mimo, że katolicy nie stanowili nawet połowy mieszkańców Szwecji to i tak ich pozycja była bardzo wysoka, a do tego ciągle rosła. Zwiększenie ilości katolików ma być wprowadzone w życie dzięki wydaniom wielu aktów oraz polepszeniu stosunków z kościołem. Oprócz katolików sporą część stanowili luteranie, bowiem była to około 1/3. W kraju istniało także prawosławie (Kola) oraz kalwinizm.
Głównymi wyrobami w Szwecji były futra, zboże oraz żelazo. Celem władców było polepszenie wydajności sprzedaży ryb oraz wina.
W kraju trzech koron istaniały 3 mniejszości narodowe. Finów i Norwegów było mniej więcej tyle samo, z tym że Finowie byli już całkowicie akceptowani, posiadali także liczne prawa, Norwegom zaś niepowodziło się tak dobrze. W Szwecji mieszka także ponad tysiąc Rosjanów.


Spór turecko-kastylijski
W styczniu 1577 Turcja wypowiedziała wojne Kastylii. Wojna głównie toczyłą się na morzu, jednak 15 statkom szwedzkim udało się ominać flotę turecką. W maju 1577 7 tyś. Szwedów wylądowało na Albanii, co miało odwrócić uwagę Turków od Kastylii. Jednak 3 miesiące później Szwedzi wpadli w pułapkę, zostali okrążeni przez około 45 tysięcy Turków. Do pierwszej bitwy doszło w Albanii. Po przegranej ruszyli na południe, gdzie pod Janiną doznali znów strat. Ruszyli na wschód do Salonik - armia Szwecji została całkowicie zmiażdzona, przeżyło 2000, a uciekło niecałe 700 Szwedów. Uciekinierzy ulokowali się w Atenach, gdzie zostali wymordowani. Do tego flocie Kastylii nie udało się przebić przez statki Turcji. W tym czasie flota szwedzka wróciła cała do domu. W grudniu 1579 wojna została zakończona.

Za granicą
Wojna turecko-moskiewska (przegrana Moskwy), kastylijsko-aragońska (aneksja Aragonii), węgiersko-austryjacka, duńsko-czeska.