Alternatywna historia KrĂłlestwa Polskiego

Alternatywna historia Królestwa Polskiego

Witam!
Jestem nową osobą na forum i jest to mój pierwszy AAR więc prosił bym później o rad jak opisywać

Wyciąg z kroniki:
"Od 1411 roku Zakon Najświętszej Marii Panny nie mógł się pogodzić z warunkami pokoju toruńskiego. Z tego powodu w 1414 AD trwała wojna zwana głodowa która nie rpzyniosła naszemu Królestwu spodziewanych rezultatów. Kolejne zadrażnienie przyniósł rok 1419."

Na zamku krakowskim zapadały ostatnie decyzje wojenne. Król Wladysław zebrał tu najważniejszych swoich doradców, jak i przedatawicieli księcia Aleksandra.
- Zatem pierwszą armię przerzucimy do Wielkopolski i stamtąd pójdziemy prostu na Gdanńsk, który będziemy oblegać. 35 tys powino wystarczyć. - podsumowywał Jagiełło.
- 6 tysięcy pod moim dowództwem przejdzie z Podola do Małopolski i tam połączy się z drugą armią, a następienie udadzą się do Wielkiej Polski gdzie zostaną wsparci nowymi oddiząłami co da nam kolejną armię 25 tysięczną, która będzie narazie bronić kraju do sojuszników Zakonu z Zachodu - kontynuował zarządca Rusi.
- Skoro wszystko ustaliliśmy to do dzieła mości Panowi - skończył rozmowę król.

5 I 1419 Królestwo Polski wypowiedizało wojnę Zakonowi Niemeickiegemu z powodu nieprzestrzegania przez tenże Zakon postanowień pokojowych.

Przebieg wojny w skrócie:
obleganie Gdańska przez 2 lata zakończone sukcesem - w między czasie 2 wygrane bitwy stoczone z aliantami Zakonu z Niemiec. Na czele armi Polskiej sam król.
Druga armia pokonała atak Pomorzan na Kujawy, a potem sama przeszła obleać Pomorze zajęte w 1422 roku. W tym czasie Litwini zajęci kurlandię i Prusy
Następnie obie armie w roku 1423 oblegali stolicę Pomorza i dosżło do pertaraktacji pokojowych, gdy nadciągała olbrzymia armia stronników zakonu.
2 III 1423 Pokój w Kamieniu Pomorskim: Pomorze płaci 200 dukatów
4 III Pokój w Golubiu: Pomorze Gdańskie wraca do Polski i 150 dukatów

Następne lata upływały spokojnie aż do czasu...

[czekam teraz na uwagi ]

 

Lata spokojnie mijały w Królestwie Polskim. W ciągu 5 lat pokoju i dobrobytu w Krakowie wybudowano Akademię Sztuk Pięknych. Król udawał się tradycyjnie na objazdy swych włości, a na zimę zostawał na Litwie, gdzie spędzał czas na polowaniach. 14 września wybuchł konflikt Litwy z Twerem, w którym biernie brała udział Polska zakończony szybkim pokojem. Twer zapłacił 75 dukatów. Jednak pokój w państwie nie trwał długo...

Na zamku królewskim huczało od plotek. Po kątach szeptano o konflikcie na lini król - biskup krakowski. Oleśnicki wszelkimi siłami dążył aby zaangazować Polskę w politykę południową. Jagiełło wraz z Szafrańcami jednak wolał zdobyc dostęp do morza. Coraz bardziej niebezpieczny był sojusz Pomorza, Prus i państw niemieckich.
- Najaśniejszy Panie, jakiz to zbożny byłby cel, jakby Korona Polska rozpoczęła wojnę z niewiernymi co u bram naszych niemalże stoją. Wszak Suzawe oblegają, a Kamieniec niedaleko już jest. Dlatego radzę aby wojska nasz erpzez góry przeszły i w Konstantynopolu sie zatrzymały - starał się przekonac króla biskup Oleśnicki.
- Biskupie, jutro wypowiadamy wojnę Pomorzu i nie ma teraz od tego odwrotu. Wojska ansze gotowe już są, a Turcy nie przejdą Karpat, gdyż król Zygmunt ich zatrzyma.
- Ależ królu.... - chciał coś dodać duchowny.
- Słyszałeś władcę naszego i zdanie jego - przerwał mu Piotr Szafraniec.
Biskup widząc że nie moze już nic u króla uzyskać oddalił się z zamku. Ta partię rpzegrał, ale ale jego godzina wybije już wkrótce i on dobrze o tym wiedział.

W roku pańskim 1431 Polska wraz z Litwa rozpoczęła 4 letnia wojnę z Pomorzem i jego sojusznkami.
Dwie 20 tysieczne armie pomaszerowały: jedna na czele z królem na Stargard po krótkiej potyczce zaczeła obleganie Kostrzynia. Armia królewska powstrzymała odsziecz niemiecka u bram stargardzkich, natomiast druga armia poniosła kleskę z rąk brandenburskich. Wojsko Polskie po perwszym niepowodzeniu, uzupełniło straty i ra zjeszcze weszło na teren wroga i tym razem w polu go pokonało.
W roku 1433 padł zarówno kostrzyń jak i Stargard a armie pomaszerowały na solice Pomorza i Brandenburgii. Tu po bitwie z Pomorzanami dosżło do oblężenia twierzdz. Rok trzymał się Szczecin, a dzien przed jego zdobyciem zmarł król Jagiełło. Przyszeł wkońcu czas aby biskup krakowski przejął rządy w krasju, wobec niepełnoletności młodego Władysława. Na początku 1435 roku Polacy zdobyli Berlin i zaczęły się rozmowy pokojowe w wyniku którzy Polska oparła swe granice o Odrę (Pomorze + Kostrzyń). Jednak w kraju toczyła się rozgrywaka o władzę...

[w miare czasu będę bardziej rozbudowywał wątki, bo w grze jestem już dużo dalej. Mam pytanie, jak zapamiętać mapkę z gry, abym mógł ją tu dołączyć?]

 

Zbigniew Oleśnicki zdominował nowego króla i rozpoczął planowanie rozprawy z Turkami. W planach tych rpzewidywał uderzenie wpierw na Złota Ordę, a później przez Krym chciał wejsc wgłąb Bałkanów. 3 marca 1436 rozpoczęła się wojna Litwy z Złota Ordą, a Polska wspomagała tylko Litwę.

W Krakowie Oleśnicki zachowywał sie niemal jak król, a młodego monarchę przygotowywał do wyjazdu na Węgry.
- Biskupie, chcesz przesunąć całe nasze wojska an stepy? - pytał się z niedowierzaniem Spytek z Melsztyna.
- Ależ oczywiście. Misja z mieczem wśród pogan to nasza misja święta.
- A co na to król?
- Król ma takie samo zdanie co ja - uśmiechnął się biskup krakowski.

Jak mówił tak zrobił. przez rok 15 tys. Polaków walczyło z dzikimi barbarzyńcami podbijając dla Litwy tereny pograniczne o dziwych nazwach. Gdy Oleśnicki myślał że cały jego plan się powdł nagle przyszła niewiarygodna wiadomość do zaku królewskiego.
- Panowie! Panowie! Mamy pokój! Tatarzy płacą nam haracz! 83 dukaty! - krzyczął posłaniec
- Co?! Marne monetki?1 A co z ziemiami? - pytał z niedowierzaniem Zbigniew.
- Status quo ante bellum Panie.
Oleśnicki wpadł w furię i wszyscy an zamku postanowili nie wychylac swojego nosa z komnat. Tak wspaniale zapowiadajaca sie kariera biskupa nagle runęła jak domek z kart. Śmierć króla pod Warną było tylko dopełnieniem klęski
*********************************************************************
Po smierci króla nowy władca, brat jego Kazimeirz, o którym mówiono że Jagieło nie był jego ojcem został nowym władcą Polski. Powoli zabra sie do zmian na stanowiskach, ale ejszcze szybciej do zmieny polityki zagranicznej. Dla tego władcy z Litwy, najwazniejszym problemem był Zakon Krzyżacki. Mimo że Polska odzyskała dawne swe ziemie, do których miała pretensje, to i tak Kazimierz zamierzał wydac wojnę temu reliktowi epoki.
- Miłościwy Panie. Wojna z Turkami to nasz święty obowiązek, a nie zwady z chrześciańskim państwem, do tego zakonnym - przypominał młodemu władcy biskup.
- Twe rady śa cenne i owocne kardynale, o czym świadczy jak poprowadizły brata mego. Ja jestem królem, a ty biskupem i tak zostanie.

28 sierpnai 1446 roku wybuchła wojna Polski i Litwy z Zakonem i ich sojusznikiem Szwecją.
20 tysięcna armia posżła na memel, przez Prusy, a druga została dla osłony na Kujawach. Już w lutym następnego roku na ziemaich Polskich lądowali Szwedzi, co wzburzyło chłopów , którzy się zbuntowali. Tuz po bitwie z chłopami, musieli stoczyć przybysze z północy kolejną walkę z armią polską, która przegrali i w pośpiechu wracali na swoje okręty.
Przez długi czas na froncie trwał impas. dopiero w styczniu 1449 padła Kłajpeda, a miesiąc później Zakon Krzyżacki zawarł odrębny pokój z Litwa przekazując jej Połock. Armie polskie zostały przerzucone do Łotwy i Estoni, które w dwa lata padły. W 1452 roku oblężono i zdobyto Kurlandie, a kilka dni później Polska podyktowała Pokój - łotwa, Estonia, Memel zostały włcone do Polski, a Zakon płacil odszkodowanie. Pokoju nie podpisała Litwa która pare miesięcy póżniej zajęła Prusy i włączyła je do swego państwa. Teraz zapowiadał sie długi okres pokoju i stabilizacji.

 

Oto mapka

 

Zbliżał się powoli nowy wiek. W Królestwie panował od dłuższego czasu pokój. Od ostatnich wojen Kazimierza, panowie polscy postanowili nieco nacieszyć się nowymi majątkami i urzędami. Również wojsko nie paliło się do wojen. I tak, w pokoju odszedł do Pana Kazimierz IV w glorii chwały, a jego miejsce zajął Jan Albrecht. Nowy władca miał dosyć gnuśności wojska, jednak nie wiedział jeszcze gdzie uderzyć.
W tym czasie na Litwie panował brat Jan, Aleksander. Litwa wówczas pozostawała w ścisłym sojuszu z państwem polskim. Litwini obawiali się dwóch potęg wschodnich. Wzrastającej Moskwy i upadającej Ordy zwanej Złotą. U Mongołów panowął zamęt. Powstawały efemeryczne państwa tak szybko jak upadały. Jednym z takich państw był Chanat Krymski. Aleksander postanowił zdobyć te ziemie i rozszerzyć swe panowanie nad Morzem Czarnym. W tym celu dyskutował na zjeździe Jagiellonów w Brześciu Litewskim/
- Bracie mój, u bram naszych niewierni z sobą walczą, a my moglibyśmy przynieść im pokój i słowo Chrystusa – mówił wielki książę.
- Dobrze prawisz, bracie mój. Wkońcu chciałbym zanurzyć gdzieś miecz, a nie tkwić w zamku. Lecz czyj będzie zdobycz, jak ją złapiemy?
- Tego którego żołnierze pierwszy do stolicy krymskiej wejdą. To jak umowa stoi?
- Stoi.

W 1495 roku oba państwa jagiellońskie wypowiedziały chanowi wojnę. Nikt nie się nie przejął dolą Krymu. Na zachodzie trwały walki Turcji z Węgrami, a na wschodzie Orda dogorywała. 20 tysięcy wspólnych wojsk rozpoczęło obleganie twierdzy, która nie miała żadnej nadziei na ratunek i szybko została zdobyta, przez wojska Polskie, gdyż Litwini musieli uporać się w tym czasie z buntami chłopskimi.


Jan Albrecht zmarł prędko, na nierozpoznaną chorobę, a władzę po nim przejął brat jego Aleksander, który również krótko panował. Wówczas do władczy doszedł młody Zygmunt, pierwszy tego miana władca Polski. Najmłodszy syn Kazimierza IV miał wysokie ambicje. Uważa ze najważniejsze dla kraju są sprawy wschodnie. Jednak dotychczasowe kampanie trwały długo, a zimy na wschodzie odradzały kampanii, nim wojsko nie nauczy się szturmowania twierdz. Pokój trwał do 1515 roku, kiedy to Złota Orda postanowiła upomnieć się o Krym i wypowiedział wojnę.
20 tysięcy ludzi pod wodzą hetmana Tarnowskiego ruszyły na południe i szybko rozpoczęły obleganie Azowa. W tym czasie dwie kolonie genueńskie: Kaffa i Kercz się zbuntowały. Ten ostatni przyłączył się do Ordy, tuż po zdobyciu przez Polaków Azowa. Tarnowski z nowymi posiłkami śmiało zaatakował Kerecz i szybko go zdobył, wobec braku żywności u obrońców. Nauczeni tym przykładem mieszkańcy Kaffy oddali się pod protekcję Polski. Orda zdruzgotana klęskami oddała Polakom Kerecz

 

Zygmunt szykował się do generalnej rozprawy z państwem Moskiewskim, które było mu solą w oku. Nie miał żadnych podstaw do ataku w te państwo, jednak był do tego zdeterminowany. Wraz z Tarnowskim ułożył plan operacji. Wojska hetmana w sile 28 tys. miały szybko zająć dwie frontowe prowincje wroga. Za armia Galicką podążała armia wspierająca, która maiła być użyta dopiero przy szturmowaniu Bogotujaru, aby wcześniej nie stracić przez zużycie zbyt wielu ludzi. We wrześniu wszystkie wojska koronne miały wrócić na Krym, na leża zimowe i kontynuować ekspansje po zakończeniu zimy. Plan przebiegał bezbłędnie...

Wojska szybko były przerzucane z prowincji do prowincji. Król przewidział wszystko tylko nie jedno. Napaść bez powodu na Moskwę, obudziła czujność Nowogrodu i jego aliantów w Niemczech. Królowi na Wawelu doręczono oficjalne wypowiedzenie wojny. Zygmunt zaczął się naradzać z senatorami co czynić.
- Co proponujecie Panowie? – pytal Zygmunt
- Zawrzec pokój z Moskwą i walczyć z Nowogrodem WKMć – ze spokojem doradzał Zborowski.
- Walczyć z oboma naraz. Nasi ludzi są twardzi, dadzą radę – oponował inny z senatorów
- Zapłacić Nowogrodowi... – zaczął nieśmiało poseł litewski, Sapieha
Senatorowi nagle skupili wzrok na Litwinie.
- Zapłaćmy za pokój Nowogrodowi, a dobijmy Moskwę,
- Takiej rady oczekiwałem. Wydać polecenia do Tarnowskiego – rozkazał król i zakończył posiedzenie.

Polska zapłacił 50 dukatów Nowgrodowi, który podpisał z nią pokój. Moskwa natomiast oddawała wkrótce wszystkie swe ziemie poza stolicą. Zygmunt po tej wojnie zasłużyłby na tytuł wielki. Lecz nad Królestwem Polskim gromadziły się czarne chmury...

 

Sytuacja Zygmunta pogarszała się szybko. Po zajęciu prawie całego Państwa Moskiewskiego, Królestwu Polskiemu wypowiedizała wojnę koalicja państw niemieckich, pod egidą Maklemburgii. Zygmunt zarządził pospolite ruszenie w Wielkopolsce i na Kujawach. Nowa armia szybko opanowała sytuację i zajęła Magdeburg, co równało się z zakończeniem wojny. Zygmunt Stary umierał zostawiając synowi olbrzymi kraj i złe stosunki z sąsiadami.

Nowy król Zygmunt August uwijał się jak mógl by zmienic koniunkture między narodową. Rozpoczął od ślubu swej siostry z Habsburgiem. Następnie przesyłal co rok drobne prezenty Saksonii i swojemu nowemu szwagrowi. Zaygmunt August długo nie mógl się doczekać potomka i coraz częściej myslał o unii dwóch jego państwa. Mimo ooporów części rodów litewskich do unii doszło w 1568 roku.

 

Ostatnim dziełem Zygmunta II był sojusz z Habsburgami. Po śmierci ostatniego Jagiellona i ucieczce Henryka Walezjusza tron Polski objął Stefan z rodu Bathory. Miał on ambicje pokonać Turków. W tym celu myślał o ekspansji na wschodzie aby móc później uderzyć z dwóch kierunków. Idealnym celem wydawała się wówczas podupadająca Złota Orda. Zwycięzca z Siedmiogrodu szybko zajął parę pogańskich prowincji.
http://img128.imageshack.us/my.php?image=polska15886fw.jpg
Później władzę przejął przedstawiciel dynastii Wazów, powinowaty Jagiellonów Zygmunt. Był to władca który wychowany w wierze katolickiej żył długo w kraju protestanckim. Obejmując władzę w Polsce szybko dał znać o sobie jako o ultrakatoliku. Przyjął kontrreformację i zaczął zwalczać wszelkie inne odłamy religijne, co wywołało bunty w kraju przez cały okres jego panowania. Syn jego Władysław mimo wojowniczej natury również prowadził pokojowa politykę podobnie jak brat jego Jan II Zmiany nastąpiły wraz z przejęciem władzy przez Michała I. Władca ten, a właściwie jego doradcy, szybko zdali sobie sprawę z przewagi militarnej państwa Polskiego nad sąsiadami. Szukali tylko celu ataku, a za najlepszy wydawał im się przestarzały Zakon Krzyżacki.
- Panowie, dajcie wy mi radę, jak działać należy. Stary Zakon, co ziemię dostał od mych poprzedników do niesienia wiary, nie ma gdzie jej już nieść, bo wszędzie wokół Rzeczpospolita jeno jest. Cóż zatem uczynić z tym antykiem? – pytał król swych doradców.
- Panie, Ja zalecam bardziej pokonać pogan na wchodzie – przemówił hetman Sobieski
- Pogan poganem, ale Zakon jest jak drzazga w oku. W niego to uderzyć winniśmy, tym bardziej ze mamy powód do wszczęcia wojny – argumentował Olszowski, szara eminencja na dworze.
Król idąc za radą podkanclerzego, a odrzucając nie lubianego przez siebie hetmana wszczął szybka i zwycięska wojnę z zakonem.
http://img84.imageshack.us/my.php?image=polska16713sb.jpg
________________________________________________________________________________________
OT skasowano - AAR zamknięty - w celu kontynuowania proszę zgłosić się do administracji forum.- Raferti

Wszystkie załączniki skasowane, obrazki zmaieszczone na zewnętrznym serwerze.
Karis