Bóg i moje prawo - UK AAR

Bóg i moje prawo - UK AAR


Prolog​

Gdańsk, 1 Września 1939. W kanale portowym, otulona gęstą poranną mgłą, sterczy potężna sylwetka okrętu szkolnego „Schleswig-Holstein”.

Zegar pobliskiego kościoła wybił właśnie godzinę 4.30, gdy w lesie otaczającym polską enklawę Westerplatte rozlega się pojedynczy strzał pistoletowy. Polscy wartownicy zbliżają się nieco bardziej do siebie. Potem znów panuje cisza, tylko z daleka słychać szczekanie psów.

Nagle, o godz. 4.45 grzmot rozrywa powietrze: „Schleswig-Holstein” otwiera ogień. Salwa za salwą jego potężnych, strzelających z bezpośredniej bliskości dział pokrywa Westerplatte. Tym samym, rozpoczęła wojna. Hitler napada na Polskę bez wypowiedzenia wojny.



Ponieważ jesteśmy związani z Polską sojuszem, jesteśmy zobowiązani jej pomóc w obliczu niemieckiej agresji. Tego było już za wiele. W ultymatywnej formie wraz z Francją zażądaliśmy wycofania wojsk niemieckich z Polski. Bez rezultatu

 

Dziękuję za komentarze, które absolutnie zmotywują mnię do dalszego działania, a co za tym idzie kontynuacji przedstawionej wam pracy, znanej jako AAR

Co do rozprawienia się z Kriegsmarine: bardziej martwię się flotą włoską. Planuję pozbyc się ich za pomoca okrętów

Aha i powiedzcie mi czy to dobry pomysl z czarno-bialymi zdjeciami

I - Hope in 2 nations​

*Nadzieja w dwóch narodach​

-HMS Alphonse gotów do wypłynięcia na pełne morze, Sir. – Powiedział do admirała marynarz
-Dobrze, niech wypływa. Kierunek: Portsmouth. Przekaż im, żeby trzymali się planu. Musimy przegrupować nasze jednostki. Aha, jednostki transportowe maja rozkaz dopłynąć do Plymouth.
-Ajaj! – Odpowiedział marynarz.

60 Okrętów, począwszy od trałowców, aż do lotniskowców, wyruszyło z portu Scapa Flow do wygodniejszych, większych portów Plymouth i Portsmouth. Przy pomocy floty francuskiej, mamy zamiar przeprowadzić spodziewany desant na Niemcy od strony morza.

Problem jest jednak z granicą niemiecko-francuską, na której panuje spokój. Nie jest to jednak spowodowane strachem, czy lenistwem żołnierzy, ale tym, że po obu stronach granicy, stoją naprzeciw siebie wielkie umocnienia. Po stronie francuskiej, Linia Maginota. Po stronie Niemieckiej, Linia Zygfryda. Dlatego jedynym sensownym atakiem jest inwazja na III Rzeszę od strony morza. Należy wykorzystać wszelkie atuty naszej floty i armii.

Siły lądowe zdecydowanie ustępują Royal Navy, pod względem ilości. Dlatego rozpoczęliśmy formowanie aż 3 dywizji piechoty. Siły lądowe Wielkiej Brytanii nie są co prawda liczne, ale za to świetnie wyposażone. Problem jest jedynie z Francuzami, i ich przestarzałą armią posiadającą uzbrojenie jeszcze z roku 1918, oraz ich archaicznymi doktrynami wojennymi. Możemy się również poszczycić wyjątkowymi siłami lotniczymi, czyli 2 dywizjami.

Poniższe zdjęcie przedstawia wszystkie produkowane/formowane jednostki



Generałowie brytyjscy opracowali 3 plany ataku na Niemcy. Pierwszy zakładał atak od strony Belgii. Drugi, pozornie błyskotliwy, od strony Holandii. Trzeci zaś, od strony Danii. Najbardziej prawdopodobny jest jednak plan ataku na zachodnie wybrzeże Niemiec, a to ze względów logistycznych.



Nasze zespoły badawcze skupiają się na nowych technologiach dla piechoty, jednostek pancernych i okrętów. Stratedzy pracują nad nowymi doktrynami lądowymi. Trwają prace nad nowinkami dla naszego przemysłu. Rozpoczęła się wymiana sprzętu i technologii między nami, a Australią, Kanadą i Nową Zelandią.

Opracowywane technologie i doktryny:



Nasz przemysł pracuje na pełnych obrotach:



Nawiązaliśmy też umowy handlowe z USA i Persją. Kraje te zaoferowały nam ropę w zamian za dostarczenie im węgla i materiałów rzadkich. Zgodziliśmy się.

5 Września wszystkie okręty dotarły do swoich posterunków. Pozostaje tylko zorganizować rajd na niemieckie plaże.



Sytuacja na świecie

Po za tym, na świecie sytuacja staje się coraz mniej stabilna. Wojna domowa w Chinach, Japońska inwazja na ów kraj, inwazja Niemiec na Polskę... Wszystko zaczęło się sypać.

Chiny zaanektowały Shanxi

 

Wiem, krótki odcinek Ale zapewniam, następne będą już dłuższe

II - Relief​

*Odsiecz​

Zachodnie wybrzeże Niemiec, godzina 4.35, 27 Wrzesień 1939r. Operacja „Kallipso”

Flotylla Brytyjska z siłami lądowymi na pokładzie wyruszyła, aby przeprowadzić desant na Niemcy. Jeden z Admirałów, stał na mostku i spokojnie obserwował lornetką morze. Nagle zza porannej mgły zaczęły się powoli wynurzać sylwetki okrętów. To było oczywiste – to jednostki niemieckie.



Tym samym doszło do pierwszej bitwy morskiej w tej wojnie. Okręty niemieckie zostały unicestwione przez naszą gigantyczną flotę. Z pośród naszych statków (80 okrętów różnego rodzaju, oraz 3 jednostki polskie, którym udało się uciec z Bałtyku.) zostały uszkodzone tylko 3 pancernki, Niemcy utracili 10 najróżniejszych jednostek morskich.

Polskie okręty ruszyły do naszych portów



Natychmiast po przegrupowaniu rozpoczęliśmy błyskawiczny desant na miasto Bremen. Hitlerowcy zostali kompletnie zaskoczeni, dzięki czemu bez walki udało nam się w ciągu 3 dni zdobyć nie broniony Hamburg, Lubeck i Kiel.



Wróg nie dał jednak za wygraną. Nasze małe siły inwazyjne, które musza na razie czekać na posiłki, opanowały zbyt duży teren. Spowodowało to niemożność sensownej obrony. Wydaliśmy rozkaz wycofania się do miast Bremen i Kiel.

Zaskoczono również i nas. Nie jakąś operacją, jakimś uderzeniem. Zaskoczono nas pokonaniem Polski. Polacy, błyskawicznie zepchnięci za Wisłę, gdzie wpadli na Armię Czerwoną. Polski nie dało się uratować. Mówi się trudno. Dołączyło do nas wielu polskich wojskowych, którzy chcieli kontynuować walkę razem z nami. Powstał polski rząd na uchodźstwie. Nie możemy pozwolić, żeby wróg otrzymał bezcenny czas na przegrupowanie się. Ku naszemu zaskoczeniu, Francuzi...

Granica francusko-niemiecka, godzina 6.00, 30 Wrzesień 1939r.

Dzień był wyjątkowo gorący. Niebo bez ani jednej chmurki. W cieniu drzewa, siedział jeden motocyklista niemiecki, drugi, oparty o motor, obserwował lornetką granicę francusko-niemiecką.
-Spokojnie Hans. –Odezwał się pierwszy. – Te francuskie tchórze nie odważą się nas zaatakować.
-Tak samo myślałem o Brytyjczykach, Peter.– Odezwał się Hans. – Niby byli ulegli, a odważyli się przeprowadzić te zuchwałe desanty.
-Spokojnie, zobaczą nasze czołgi to.. – Wtem, z pobliskich lasów zaczął dobiegać krzyk.
-Czołgiii!!! - Wrzeszczał biegnący w ich stronę młody Niemiec.

Sytuacja frontowa 3 dni później:

 

Wybaczcie nienajlepsza jakosc odcinka i ewentualne bledy, ale jest to spowodowane tym, ze Word non-stop mi sie wiesza :|

III - Careful move ​

*Ostrożny ruch​

20 Październik, 14:34, Londyn. Zebranie ministrów i sztabowców brytyjskich

John Dill: Dobrze. Możemy rozpocząć zebranie. Jego celem będzie omówienie sytuacji w Europie, oraz naszej armii.
Sytuacja jest zła. Polska upadła, ZSRR zabrało im ziemie... Jedynie wojsko francuskiej zasługuję na pochwałę, ze względu na przebicie się przez Linię Zygfryda. Na froncie francuskim sprawdziły się nasze najnowsze czołgi pościgowe, Crusadery. – Mówił dalej Dill. - Teraz przejdźmy do kwestii naszej marynarki. Dwa dni temu dopłynęły do naszych portów ewakuowane okręty polskie: Niszczyciele ORP Blyskawica, Grom, oraz Burza, i okręt podwodny ORP Orzeł.

Flota Royal Navy podczas załadunku sprzętu i ludzi, którzy zostaną wysłani do walki w środkowej Europie



Najnowszy model wyścigowego czołgu brytyjskiego "Crusader" opuszcza fabrykę Vickers



John Dill: Podczas naszej ostatniej rozmowy z szefami armii lądowej, marynarki wojennej, i floty powietrznej, oraz naszym premierem, Neville’em Chamberlain’em doszliśmy do wniosku, że niezwłocznie należy przestawić się na produkcję jednostek lądowych, i szkolenie piechoty, oraz załóg pojazdów pancernych.
Niemcom nie uda się dorównać naszej flocie. Obecnie produkowane okręty są narazie ostatnimi.
Rozpoczęliśmy blokadę całego wybrzeża, żaden nieprzyjacielski okręt się nie wydostanie...

Sir Roger Backhouse: Skoro już jesteśmy przy marynarce wojennej,
to pozwoli pan, że powiem zebranym o paru rzeczach. – wtrącił się szef Royal Navy.

John Dill: Proszę.

Sir Roger Backhouse: W każdym razie, jak już powiedział mój przedmówca, flota niemiecka została uwięziona w swoich portach.
Jednak części ich jednostek udało się jakoś uciec. Przypuszczamy, że Włosi użyczyli Niemcom swoich portów.
To zbliżenie obu państw jest bardzo niepokojące, obawiamy się iż gdyby żądne podbojów Włochy uległy wpływom Hitlera, i dołączyły się do wojny, doszło by do bardzo niebezpiecznej sytuacji.
Przede wszystkim floty, gdyż jak dobrze wiemy, flota włoska jest bardzo nowoczesna, i dorównuje naszej.
Przedstawię teraz plan podziału Morza Śródziemnego na sektory operacyjne, celem tego podziału jest patrol Morza Śródziemnego, w celu wyłapania niemieckich jednostek.



Sir Roger Backhouse: Podzililiśmy to morze na 6 sektorów operacyjnych, kolejno A,B,C,D,E i F
Jak panowie już pewnie zauważyli, linie zachowują spory odstęp od terytoriów włoskich. To dlatego, że nie chcemy, aby oskarżono nas o prowokację.

Na froncie francuskim nasi sojusznicy przyśpieszają. Do 17 Października zostaje zdobyty Frankfurt, dzień później francuzi zdobywają po 2-dniowych walkach
Kassen. Nieprzyjaciel dwukrotnie próbował odbić miasto, lecz przybycie posiłków zniweczyło jego plany.





Sytuacja na świecie

1 Października 1939r. Estonia, w wyniku pseudoplebiscytu, zostaje włączona do ZSRR.



2 Października 1939r. Węgry dołączają do Osi.

 

IV – Crusader’s charge​

*Szarża Crusaderów​

Rejon miasta Hamburg, wczesny poranek, przed południem. 20 Październik 1939r.

Fala brytyjskich czołgów Crusader atakuje niemieckie pozycje.

Wooden Prince: Green Fox, Green Fox, zgłoście się! Odbiór!

Green Fox: Tu załoga Green Fox, słyszymy was głośno i wyraźnie! Odbiór!

Wooden Prince: Dobrze! Trzymajcie się naszego planu. Pod naszą komendą są Crazy Actor, Red Knight, Desert Lion, Long Tomahawk. Pod waszą znajdują się White Devil, Awesome Bread, Short Cake, Bloody Eagle. Podzielimy się na dwie grupy i zaatakujemy Szwabów od flanki, zrozumiano? Odbiór!

Green Fox: Zrozumiano! Bez odbioru!

Bloody Eagle: Uwaga! Dwa niemieckie czołgi przed nami! Koniec!

Wooden Prince: Wstrzymajcie ogień! Są poza naszym zasięgiem! Koniec!

Short Cake: Strzelają do nas! Musimy odpowiedzieć ogniem! Koniec!

Wooden Prince: Jeszcze chwila! Musicie się wstrzymać! Koniec!

Jeden z sojuszniczych czołgów został trafiony przez niemiecką jednostkę. Po chwili eksplodował. Jeszcze przez krótką chwilę jechał przed siebie bezwładnie.

Bloody Eagle: Melduję! Awesome Bread trafiony! Koniec!

Long Tomahawk: Niemieckie czołgi w zasięgu! Otwieramy ogień! Koniec!

Wooden Prince: Do wszystkich jednostek! Otworzyć ogień! Strzelać bez rozkazu! Koniec!



Hitler wkrótce zginie od własnej broni - Blitzkriegu. Francuskie i brytyjskie dowództwo doszło do wniosku, że w tej taktyce leży klucz do zwycięstwa. Francuskie dywizje przeszły pod koniec października 39. przeszły do wielkiej, błyskawicznej ofensywy. Rezultaty przeszły nasze najśmielsze oczekiwania. Bo rozbiciu garnizonów Linii Zygfryda w rejonie miasta Freiburg, przebiły się na tyły linii nieprzyjaciela, i zaatakowały Stuttgart.

W tym samym czasie, na północy nowoczesne wojsko brytyjskie zajęło w ciągu kilku dni, błyskawicznymi uderzeniami zachodnie wybrzeże Niemiec. Niebywałym zwycięstwem okazało się zajęcie Hamburgu, wielkiego portu niemieckiego. Od teraz nasze wycieczki mogą bezpiecznie dopływać do Niemiec.

Zajęcie 2 Listopada miasta Munster, przez naszą armię, oraz miejscowości Kassel przez Francuzów, spowodowało nie tylko połączenie frontu południowego i północnego, ale też doszło do okrążenia części sił niemieckich na zachodzie.



1 Listopad, wieczór, rejon miasta Munster.
* Puk puk. *

South: Proszę wejść.

Backley: Dzien dobry, poruczniku South. Pogoda okropna.

South: Widzę. Okropnie zmokłeś. Napijesz się herbaty?

Backley: To ostatnia rzecz, jaką bym chciał po tym deszczu.

South: W jakiej sprawie przyszedłeś? – Rzucił South, przygotowując herbatę.

Backley: A, wie pan. Sprawy wojskowe.

South: Tak?

Backley: Myślę, że to się panu spodoba. Tym na górze tak spodobały się pana postępy, że wzmocnią pana oddziały dodatkowymi dwiema dywizjami piechoty.

South. Coś po za tym?

Backley: Ktoś z Anglii przysłał panu książkę Wojna i Pokój. Przyznam ciekawa lektura.

South: Co chwilę dają mi nowe rozkazy, a tu ktoś mi książkę przysyła! – Odpowiedział South, stawiając na stoliku herbatę.

Backley: Aha, dostał pan jeszcze list – Powiedział żołnierz, po czym wziął łyk, wyśmienitej, Green Tea.

 

V – Breakthrough​

*Przełom​

Treść listu adresowanego do South’a była następująca.

Oliver Jones, Kompania K, 5 Dywizja Piechoty.

Do portu dotarliśmy o siódmej rano. Trzaskał mróz, ale niebo było przejrzyste, bez ani jednej chmurki. Nasza dywizja otrzymała rozkaz wymarszu do portu w Hamburgu. Powód wymarszu owiany był tajemnicą, do czasu, gdy dotarliśmy na miejsce. Jeszcze nigdy nie widziałem tylu okrętów naraz. Widok był niesamowity, w życiu nie widziałem takiej liczby lotniskowców. Oprócz gigantycznej armady, na niebie latały setki samolotów, głównie myśliwców. Widok wzbudzał trwogę, ale i również dumę. Czułem, że zbliża się coś wielkiego.
-Kompania K, zbiórka! – Krzyknął nieznany nam oficer marynarki wojennej. Po zbiórce wyruszyliśmy na pokład HMS Hood. Szybko zajęliśmy swoje przedziały.


Dzień później stawiliśmy się na odprawie. Nikt nie dawał nam złudnych nadziei na szybką operację. Albowiem nasze siły czekają ciężkie walki w rejonie Polski.
-Spodziewamy się, że straty podczas desantu mogą osiągnąć duże rozmiary, spodziewamy się, że walki będą znacznie cięższe od desantu na zachodnie wybrzeże Niemiec.– Powiedział pewien porucznik. – Szacujemy, że straty mogą osiągnąć nawet 60 – 65 procent.
Jęknąłem. Porucznik kontynuował.
- Jak ci się podoba taka metoda podnoszenia morale wojska? – Szepnął do mnie kumpel.
- I tak wybraliśmy najsłabiej chronione plaże w tym rejonie. – Mówił dalej oficer. Atakujemy Pomorze Zachodnie, w rejonie miasta Szczecin. Celem operacji „Breakthrough” jest zmniejszenie potencjału ogniowego przyjaciela we wschodnich Niemczech, i wzięcia wojsk wroga w kocioł. Mimo to, liczymy na zaskoczenie Niemców. Nie powinno być problemów z pokonaniem plaży. Według informacji wywiadu, na prawym skrzydle batalionu będzie duże, być może 150-milimetrowe niemieckie działo. Liczymy na to, że ogień naszej marynarki je zniszczy. Po przebiciu się, będziecie mieli za zadanie utrzymanie przyczółków na plaży do czasu przybycia wsparcia.



8 Grudnia usłyszeliśmy z głośników następujący komunikat:
-Uwaga, uwaga. Przygotować się do podniesienia kotwicy.
Wyznaczeni marynarze podążyli na swoje stanowiska i zaczęli wyciągać kotwicę. Tryby potężnego konwoju ruszyły. Oglądanie mnóstwa różnych jednostek nie pozwalało nie myśleć o tym, co nas czeka.

W przeddzień inwazji napięcie rosło. Otrzymaliśmy ostateczne rozkazy opuszczenia plaży tak szybko jak to tylko możliwe.
Sygnał pobudki obwieścił początek dnia. Na okręcie zawrzało. Na śniadanie był stek i jajka, czyli tradycyjna uczta przed rzezią. Po powrocie do przedziału przygotowałem amunicję, plecak i torby na granaty do moździerza. Załoga okrętu zajęła stanowiska ogniowe, gotowa do odparcia nieprzyjacielskiego ataku.
Świtało. Rozpoczęło się artyleryjskie przygotowywanie natarcia na plaże. Ponad hukiem wystrzałów i eksplozji dał się słyszeć warkot samolotów niemieckich, nadlatujących z odpowiedzią na atak.
Udałem się do toalety, by ulżyć mym biednym kiszkom, ściśniętym strachem i niepewnością wyczekiwania. Na wielkich transportowcach sanitariaty składały się z rzędu zamocowanych na stale drewnianych siedzeń, usytuowanych nad metalową rynną, którą stale płynął strumień wody morskiej. Desek było około dwudziestu. Większość chłopaków z mojego przedziału była już wcześniej w toalecie. Zdążyli założyć na siebie oporządzenie i wyjść na pokład. Byłem jednym z ostatnich żołnierzy załatwiających swoje potrzeby. Usadowiłem się wygodnie na desce. Obok zauważyłem biegnącą z sufitu i wychodzącą na podłogę zsuwnię o ściankach z gęstej, żelaznej, siatki.



Nagle, przerażony niespodziewanym, niewiarygodnie donośnym głosem szczękającego, dzwoniącego, chroboczącego i zgrzytającego metalu oraz wiedziony zrodzonym ze strachu odruchem, wyskoczyłem z siedzenia, chcąc uciekać do mojego przedziału. Wiedziałem, że w nasz okręt, tuż nade mną, walnął nieprzyjacielski pocisk artyleryjski.
Opuszczone na kostki spodnie podcięły mi nogi, tak że prawie się przewróciłem. Gdy sięgałem ręką, aby je podciągnąć, głośne dzwonienie i szczękanie – jakby tysiąc cymbałów spadało kamiennymi schodami – trwało nadal. Spojrzałem na zsuwnię z żelaznej siatki i ujrzałem dziesiątki 40-milimetrowych mosiężnych łusek spadających kaskadami z usytuowanych u góry działek. Szczękając i dzwoniąc, leciały zsuwnią do jakiegoś pojemnika znajdującego się na niższym poziomie. Moje przerażenie zmieniło się w zmieszanie.

Założywszy oporządzenie, wyszedłem na górny pokład i dołączyłem do czekających na rozkazy żołnierzy. Panował tu ruch i każdy starał się trzymać blisko swego najlepszego druha. Oczekiwaliśmy na rozkaz udania się do barek desantowych.



Bombardowanie nabrzeży przez nasze okręty wojenne przybrało na sile. Do ataku dołączyły również samoloty, prowadząc ostrzał z działek, zrzucając bomby. W pewnej odległości od nas nad flotą krążyły niemieckie samoloty. Wiele okrętów prowadziło do nich ogień.

Padł rozkaz, aby wszyscy żołnierze udali się pod pokład (żeby uniknąć ofiar na skutek ostrzału samolotów nieprzyjaciela). W pełnym rynsztunku bojowym przepchnęliśmy się z powrotem przez podobne do drzwi włazy prowadzące do wnętrza naszego przedziału. Upakowani jak sardynki w puszce pomiędzy kojami czekaliśmy na rozkaz wyjścia.

Marynarze na pokładzie zazębili włazy (tzn. zamknęli szczelnie drzwi, obracając umieszczone dookoła nich uchwyty w kształcie litery „U”). Zamknięci, niczym w szafie, czekaliśmy i wsłuchiwaliśmy się w odgłosy kanonady na zewnątrz. Przedział był niewielki, toteż wkrótce zrobiło się duszno. Oddychanie sprawiało trudności. Mimo że na zewnątrz panował chłód, zaczęliśmy się pocić.
-Ej, chłopaki, dmuchawy (elektryczne wiatraki wentylacyjne) nie działają. Jezu, podusimy się w tym cholernym bunkrze! – wrzasnął jakiś żołnierz.
Stałem przy włazie. Kilku z nas zaczęło wydzierać się na marynarzy po drugiej stronie stalowych drzwi, mówiąc, że brakuje nam powietrza. Odpowiedzieli, że nic nie da się zrobić, bo prąd potrzebny jest do obsługi obrotnic pod działami.
-To, na Boga wypuście nas na pokład!
-Przepraszamy, chłopaki, ale jest rozkaz, żeby nie otwierać włazu. Wszyscy zaczęliśmy złorzeczyć na marynarzy, ale oni po prostu wykonywali rozkazy i jestem pewien, że nie chcieli nas trzymać zamkniętych w tym dusznym przedziale.
-Musimy stąd, do cholery, wyjść – wydyszał kumpel.
Byliśmy zgodni co do tego, że wolimy zginąć na pokładzie od kul z atakujących samolotów, niż udusić się w przedziale.

 

VI – Welcome to hell ​

*Witamy w piekle​

...Chwyciwszy dźwignie, staraliśmy się obrócić je do położenia „otwarte”. Gdy tylko okręciliśmy jedną, marynarze na zewnątrz przekręcali ją z powrotem.
Dołączyli do nas inni zdesperowani żołnierze i razem podjęliśmy próbę odryglowania włazu. Po drugiej stronie było tylko dwóch marynarzy, toteż wspólnymi siłami otworzyliśmy w końcu zasuwy, wypchnęliśmy właz i wypadliśmy na chłodne, świeże powietrze.
Inni żołnierze Kompanii K również wydostali się na zewnątrz przez właz znajdujący się po drugiej stronie przedziału. Jeden z marynarzy popchnięty, przewrócił się na pokład. Momentalnie wszyscy byliśmy na zewnątrz, wdychając świeże powietrze. Wtem, z góry od strony rufy, rozległ się głos:
-Dobra, żołnierze, wracać do przedziału. Nie chcę widzieć nikogo na pokładzie. To rozkaz!
Podnieśliśmy głowy i ujrzeliśmy oficera w stopniu podporucznika marynarki, opartego o poręcz i miotającego w naszym kierunku groźne spojrzenia.

W pobliżu nie było żadnego z naszych oficerów, tak więc porucznik marynarki znalazł się z nami sam na sam. Chodził napuszony w tę i z powrotem, rozkazując wracać do przedziału wypełnionego odrażającym powietrzem.
Jeden z moich przyjaciół odezwał się:
-Sir, jeszcze chwila i będziemy atakować plażę, a za godzinę wielu z nas może już nie żyć. Wolimy zaryzykować, że dostaniemy serię z niemieckiego samolotu tu, na pokładzie, niż wracać do przedziału, żeby się udusić.
Oficer odwrócił się na pięcie i poszedł na mostek, by – jak sądziliśmy – wezwać pomoc. Wkrótce nadeszło paru naszych oficerów, którzy powiedzieli, abyśmy przygotowali się do zejścia po siatkach do czekających na dole łodzi. Z tego co wiem, nikt nigdy nie wspomniał o naszej ucieczce na świeże powietrze z dusznego przedziału.



Wzięliśmy sprzęt i udaliśmy się na wyznaczone miejsca wzdłuż burt okrętu. Powietrze było czyste i niewiarygodnie chłodne. Od strony wybrzeża dobiegał łoskot i grzmot wybuchów bomb. Wszystkie jednostki, począwszy od okrętów wojennych, a na łodziach prowadzących ostrzał moździerzowy skończywszy, bombardowały plaże razem z naszymi myśliwcami nurkującymi. Niemieckie samoloty nadlatywały z wyciem i warkotem silników nad ogromny konwój i z wielu okrętów zaczęły dobiegać odgłosy serii wystrzeliwanych z dział przeciwlotniczych. Zobaczyłem, jak dwa nieprzyjacielskie samoloty zostały trafione w pewnej odległości od naszego okrętu.

Wszyscy byliśmy spięci, zwłaszcza że znaliśmy szacunki naszego wywiadu, mówiące o 60-65 procentach strat podczas lądowania na plaży. Desant napawał grozą, jednak bałem się o wiele mniej niż podczas desantu na zachodzie Niemiec. Może dlatego, że byłem już weteranem. Przeżyłem natarcie i wiedziałem, czego mogę się spodziewać po Niemcach i sobie samym.


Sytuacja na świecie

8 Grudnia 1939r. Finlandia odrzuca radzieckie żądania odnośnie umieszczenia na jej terenie sowieckich baz wojskowych. Wybuchła tzw. „Wojna Zimowa”.

 

VII – Paranoia ​

*Paranoja​

Tracąca kolejne tereny III Rzesza wpadła w panikę. Opór zdesperowanych hitlerowców daje o sobie znać, wojsko Aliantów utyka w większych miastach z powodu fanatycznej obrony. Niemcy podjęli się ostatniej próby odwrócenia biegu wojny, i nie dopuścić do nadchodzącej katastrofy. Nie powiodła się niemiecka próba oskrzydlenia naszych wojsk od strony Danii. Cały desant nieprzyjaciela został zatopiony u wybrzeży duńskiej wyspy Bornholm. Kriegsmarine wpadło prosto w łapy naszych jednostek, patrolujących duńskie cieśniny. Rzesza straciła chyba ostatnią szansę na wyratowanie się. My zaś, zyskaliśmy Danię jako sojusznika. Małego, ale zawsze coś. Zgodnie z najnowszą umową, skromna armia duńska będzie znajdować się pod naszym dowództwem



Mimo gigantycznego ostrzały i kanonady Royal Navy, licznych, intensywnych bombardowań RAF Pomorza Zachodniego, naszemu wojsku nie udało się przebić w głąb lądu. Nie doceniliśmy umiejętności niemieckich żołnierzy, potrafiących przetrwać najcięższy ostrzał. Do obrony wybrzeża przerzucone zostały również 2 dywizje pancerne, które rozpoczęły rozstrzeliwanie naszych żołnierzy. Jednakże dzięki zachowaniu wysokiego morale przez naszych żołnierzy, i w porę przeprowadzonej akcji ewakuacyjnej, straty wyniosły tylko 40 procent stanu osobowego. Sytuację ułatwiło również otwarcie alianckich baz wojskowych na duńskiej wyspie Bornholm, tuż nad Pomorzem Zachodnim. Teraz oddziały czekają na reorganizację i najnowsze wieści z frontu.



15 Stycznia 1940 Niemieckie oddziały pancerne w miejscowości Stuttgart podjęły próbę wyparcia 9 Armii francuskiej z miasta Augsburg. Francuski 1 Korpus Armijny znalazł się w potrzasku, ponieważ odwrót 9 Armii francuskiej oznaczałby jego odcięcie od reszty wojsk francuskich. Na pomoc ruszyły znajdujące na zachód od Stuttgartu dywizje francuskie. Hitlerowcy zostali oskrzydleni, i nie tylko nie udała im się próba kontruderzenia, ale i również zostali wyparci ze Stuttgartu. Mimo sukcesów Francuzów, nieprzyjaciel jeszcze przez długi czas próbował kontrataków w tym rejonie, co zaowocowało ponownym uderzeniem wroga na Augsburg, odcięciem francuskiego 1 Korpusu Armijnego, rozbitego 20 Stycznia.
Odpłaciliśmy się za to Niemcom eliminacją kotła w Kolonii, dokładnie 21 Stycznia 1940r.

Po styczniowej ofensywie wojsk brytyjskich, front w Niemczech wyglądał następująco:



Niestety nie wiemy, czego można się spodziewać po ZSRR. Upadające Niemcy są łakomym kąskiem dla żądnego podbojów Stalina. Atak może nastąpić w każdej chwili, więc musimy się pośpieszyć, żeby uratować Europę przed komunizmem. Mamy jednak nadzieję, że wojna w Finlandii na razie odwróci uwagę Związku Radzieckiego. Nierozwiązany pozostaje nadal problem Polski, która utraciła wschodnie kresy na rzecz ZSRR. Niektórzy zaproponowali, aby utratę tych ziem zrekompensować terenami niemieckimi. Lecz tą sprawą zajmiemy się po pokonaniu Rzeszy.

Tymczasem rozpoczęliśmy prace nad rozwojem technologii lotniczych:




29 Stycznia do walki w północnych Niemczech zostało wysłanych nowo sformowanych, 6 dywizji piechoty. Świeżo upieczeni żołnierze brytyjscy już wkrótce poczują gorzki smak wojny. Wzmocnią one wojska przygotowujące się do uderzenia na Berlin

Sytuacja na świecie

Finowie stawiają zaciekły opór Armii Czerwonej. Wojsko radzieckie przebija się przez fińskie linie obrony w rejonie Kajaani.

 

VIII – Spring offensive ​

*Ofensywa wiosenna​

Brytyjczycy pod Berlinem

1 Lutego wojsko brytyjskie, wykorzystując luki w liniach niemieckiej obrony, przełamuje front i podchodzi tuż pod Berlin. Dowództwo zastanawia się, jak wziąć Hitlera żywego. Jeśli Berlin zostanie zdobyty zwykłym atakiem, rząd Rzeszy może najzwyczajniej przenieść się do innego miasta. Mimo wszelkich wysiłków, z powodu nieudanej akcji Breakthrough, nie udało nam się okrążenie Berlina. Postaramy się złapać zbrodniarzy przy następnej okazji.

Koszmar Niemców staje się faktem. Berlin staje się miastem frontowym, o czym informuje niemiecka prasa



Bitwa o Schweinfurt

2 Lutego kończy się sukcesem wspólny atak na miejscowość Schweinfurt. Opór Niemców pod długich, 3-dniowych walkach został złamany. Kolejny krok w celu wyrównania frontu został uczyniony.

Atak na Friedrichshafen

3 Lutego, 24 Dywizje francuskie dowodzone przez marszałka polowego Garchery’a przeprowadziły atak na wycofujące się z miasta Friedrichshafen oddziały Niemieckie, które broniły się aż do 5 Lutego. Ostatecznie front został wyrównany, co ułatwi naszemu sojuszowi dalsze działania.

Front w Niemczech 19 Lutego 1940r.



Polityka Wielkiej Brytanii

18 Lutego doszło do spotkania brytyjskich dyplomatów z rządem rumuńskim w Bukareszcie. Celem było skłonienie Rumunii do wystąpienia przeciwko Osi. Rozmowy zakończyły się bez większych rezultatów.



Wydarzenia w państwie

Podjęte zostały reformy armii. W ich wyniku, zwiększyła się rola wojsk zawodowych.



Sytuacja na świecie

Wielka ofensywa japońska w południowych Chinach. Wiele oddziałów chińskich uwięzionych w kotle na południowym wschodzie kraju.



Wojsko fińskie odbija rejon Kajaani. Armia Czerwona rewanżuje się udanym atakiem na Joensuu.

 

IX – Total war ​

*Wojna totalna​

Bitwa o Tyrol

11 Marca wojsko francuskie zwycięża w bitwie w rejonie Tyrolu, najsłabiej bronionym odcinku frontu w tym rejonie. Jednocześnie wojska te wkraczają do Austrii. Front południowy zbliża się do sojuszników Niemiec, Słowacji i Węgier. Czy opamiętają się i skapitulują? Czas pokaże.



Atak na Nuremberg – Wojsko nieprzyjaciela w Monachium wzięte w Kleszcze

12 Marca, w celu oskrzydlenia sił wroga stacjonujących w Monachium, jednym z największych, i najważniejszych miast III Rzeszy, 22 Dywizje Francuzów atakujące od strony Frankfurtu i Stuttgartu dokonują uderzenia na miejscowość Nuremberg. Ku naszemu zaskoczeniu, Hitlerowcy stawili twardy opór, i dopiero pomoc wojsk brytyjsko-francuskich, przybyłych z pomocą z północy, pozwoliła na przełamanie linii obrony nieprzyjaciela. Monachium znalazło się teraz w bardzo niekorzystnym położeniu.



Niemiecka propaganda

Widząc beznadziejną sytuację swojego kraju, niemieckie ministerstwo propagandy rozpoczęło wywieszanie setek plakatów, wzywających do obrony Rzeszy. Zwołane zostało pospolite ruszenie. Od tej pory w walkach biorą udział nie tylko młodzi mężczyźni, ale też starcy i dzieci. Hitler rozkazał również stosować „taktykę spalonej ziemi”.

Plakat wzywający do zwiększenia wysiłku na rzecz armii



Gdzieś w Rzymie

-Jest pan pewien, panie Mussolini, że ten pomysł ma jakiekolwiek szanse powodzenia?
-Naturalnie Ciano. – odpowiedział Mussolini. –Jeśli opowiemy się po stronie Aliantów, ci na pewno zapomną o naszych podbojach. Na pewno wyciągniemy z tego jakieś korzyści.
-Zapomną? I tak nic nie zrobili wobec zajęcia przez nas Abisynii i Albanii. Po zajęciu Niemiec dadzą nam spokój.
-Nie sądzę. Ostatnio dużo się mówi o planach Sprzymierzonych wobec nas. Nie mam zamiaru oddać władzy.
-To kiedy realizujemy ten plan?
-O wszystkim dokładniej poinformuję cię jutro.


Polityka Wielkiej Brytanii

Widząc co się stało z Estonią, która została wbrew woli obywateli włączona do ZSRR, postanowiliśmy działać i zrobić wszystko, co w naszej mocy, żeby uratować pozostałe republiki nadbałtyckie. W tym celu, zagwarantowaliśmy Łotwie i Litwie utrzymanie niepodległości.



Wydarzenia w państwie

25 Marca zostaliśmy poinformowani o ulepszeniu części modeli broni przeznaczonej dla piechoty



Sytuacja na świecie

Wojskom Czang Kaj Szek’a udaje się wyrwać z okrążenia na południu Chin. Część japońskich dywizji została otoczona przez wojsko chińskie.

 

IIX – Conspiracy ​

*Spisek​

List Francuzki do męża-żołnierza

Północne Niemcy, Poczdam.

-Tu grupa Charlie 2, jesteśmy na wyznaczonych pozycjach.
-Zrozumiałem, grupa Charlie 2, zajmijcie wyznaczone stanowiska. Oczekujcie tam na dalsze wytyczne.
-Zrozumiałem, bez odbioru.- skończył dowódca czołgu, po czym wyjrzał przez właz. - Dajcie tu ten cholerny ciągnik!
-Skończyliśmy. - odparła obsługa jednej z haubic.
-W porządku. Macie współrzędne podane przez naszych zwiadowców. Za pół godziny nadejdzie nasza główna grupa uderzeniowa.
Do wieczora Poczdam musi się znaleść w naszych rękach!



Rozmowa pomiędzy premierem Nevillem Chamberlain'em, a ministrem spraw zagranicznych Anthonym Eden'em, 26 Marca 1940r.

(...)-Jest pan pewien, że to absolutnie konieczne? - zapytał minister. - przecież doskonale dajemy sobie radę z Niemcami.
-Zdaję sobie z tego sprawe Anthony, ale przyjęcie w nasze szeregi Włoch odciąży nasze wojska w Niemczech. Już teraz nasze społeczeństwa są zmęczone wojną. Potrzebujemy wszelkich środków, aby skrócić wojnę, i zmniejszyć straty. Pozatym, wspólnie z naszymi sojusznikami opracowaliśmy ściśle tajny plan.
-I nic o nim nie wiem!? Jestem ministrem spraw zewnętrznych na litość Boską!
-Proszę się uspokoić. Zaraz ci wszystko wyjaśnię. -powiedział Chamberlain, po czym upewnił się, czy aby napewno w pobliżu nikogo nie ma.
-Jak zapewne wiesz, nasze demokratyczne rządy nie mogłyby znieść takiego sojusznika w swoich szeregach. Państwa, które złamało międzynarodowe prawo, i przyłączyło zbrojnie do siebie Albanię i Abisynię. Członkostwo Włoch w naszym sojuszu nie tylko pomoże nam militarnie, ale i dyplomatycznie. Po wygraniu wojny przejdziemy do stopniowego rozbrajania Włoch, aż w końcu obalimy faszystowski rząd Mussoliniego. Uśpimy ich czujność. Wpadną prosto w nasze sidła.(...)

Polityka Wielkiej Brytanii

Rozmowy z Mussolinim przyniosły efekty. Włosi czują się bezpiecznie. Do czasu.



Wydarzenia w państwie

Brak ważniejszych wydarzeń.

Sytuacja na świecie

Brak ważniejszych wydarzeń. W Finlandii i w Chinach front bez zmian.

 

IIIX – Victory is ours! ​

*Zwycięstwo jest nasze!​

Bitwa o Nuremberg

29 Marca wojsko francuskie przeprowadza czołowe uderzenie na siły niemiecko-węgierskie. Dzięki wsparciu wojsk brytyjsko-francuskich, które zaatakowały miasto od północy, miasto zostało zdobyte.



Zdobycie Monachium

5 Kwietnia do ataku na jedno z najważniejszych i największych miast niemieckich przystępują siły francuskie. Mając 3-krotną przewagę liczebną, oraz dzięki ataku na flanki nieprzyjaciela, miejscowość zostaje zdobyta. Hitlerowcy ponieśli sromotną klęskę tracąc niezwykle kluczowe miasto. Swój udział w zdobyciu miasta miała również włoska flota powietrzna, dowodzona przez marszałka Ricci'ego.



Niemcy w odwrocie

Nie czekając, aż Niemcy i ich sojusznicy się przegrupują po przegranej pod Monachium, do ofensywy w Austrii, z nieocenioną pomocą włoskich sił lądowych, armia francuska przebija się przez osłabione niemieckie linie obrony. 15 Kwietnia zostaje zajęty Innsbruck, a dzień później Salzburg.



Rozmowa francuskiego Szefa Sił Lądowych Leona V. Bourgeois'a z premierem Neville'm Chamberlain'em

(...)-Niepokoi mnie ten nagły odwrót sił niemiecko-węgierskich na południowym froncie. Czy wasze dowództwo domyśla się, dlaczego Hitlerowcy oddają wszystkie miasta w Austrii niemal bez walki? - zapytał Chamberlain.
-Jesteśmy niemal pewni, że planują oprzeć obronę o dawne czeskie umocnienia w Sudetech. Obawiamy się, że poważnie opuźni to ofensywę naszych wojsk. - odpowiedział Bourgeois.
-Nie można odciąć ich głównych sił?
-Niestety nie. Jest za późno. Według danych naszego wywiadu, udało im się już ewakuować 60 procent sił w tym rejonie. Ale może wraz z armią włoską uda nam się oskrzydlić te linie. Być może Słowacja i Węgry opamiętają się i wystąpią z Osi. Jest wiele scenariuszy.(...)

Polityka Wielkiej Brytanii

Nie powiodły się nasze próby przekonania najważniejszego sojusznika Niemiec, Węgier, co do naszej polityki. Rząd Horthy'ego jest zdecydowany nadal prowadzić z nami wojnę...



Wydarzenia w państwie

17 Kwietnia zakończyło się formowanie 3 dywizji piechoty, które zostaną wkrótce wysłane do północnych Niemiec. Dowództwo nad jednostką obejmie generał Wilson B.T.



Dzien później rząd Wielkiej Brytanii podjął decyzję o przestawieniu przemysłu bardziej w kierunku produkcji zbrojeniowej. Teraz, dla przykładu, możemy sobie pozwolić na 3-krotnie większą produkcję wyposażenia dla naszych żołnierzy. Rozpoczęło się formowanie kolejnych 9 dywizji piechoty.



Sytuacja na świecie

Wojsko fińskie odbija region Kajaani. Armia Czerwona nie daje za wygraną, i zdobywa położoną nad jeziorem miejscowość Sortavala



Cesarstwo Japonii przechodzi do kontrofensywy w południowych Chinach, co kończy się okrążeniem wielu dywizji Czang Kaj Szeka

 

X – Forward! ​

*Naprzód!​

Kolejnym krokiem w celu kontynuacji Ofensywy Wiosennej było zajęcie miasta Poczdam 25 Kwietnia 1940r. Mimo bezpośredniego zagrożenia stolicy, Niemcy nie wzmocnili miasta. Było to dla nas, co najmniej dziwne. Według danych wywiadu, Hitler, wraz ze swoim rządem, jest gotowy do ewakuacji. Tymczasem na południu, Francuzi zajmują kolejne miasta austriackie, zbliżając się do granicy z Węgrami, oraz przedwojennej granicy Austrii z Czechosłowacją. W przeciwieństwie do północnego i południowego odcinka frontu w Niemczech, pośrodku panuje stagnacja. Do czasu.



Natychmiast po dotarciu posiłków francuskich w okolice Drezna, siły brytyjsko-francuskie 5 Maja zdobywają to miasto niemal bez walki. Front Środkowy posuwa się naprzód, zagrażając umocnieniom na dawnej granicy czechosłowackiej.

Raport 1 Floty Transportowej z akcji wywiadowczej w Prusach Wschodnich

Zebranie dowódców alianckich, Londyn, 19 Maja.

-Sukces, sukces! – wbiegł do sali, w której odbywało się zebranie, Pierwszy Lord Admiralicji Sir Roger Backhouse. – Panowie! – kontynuował. – Z przyjemnością zawiadamiam was, że operacja „Baltic Move” została zakończona sukcesem! II i IV Korpus, przy pomocy naszej marynarki wojennej, przełamały niemieckie linie obrony w Kłajpedzie!
-To wspaniale! To zmusi Hitlerowców do translokacji części swych sił z zachodu.
– odpowiedział szef armii brytyjskiej, Sir Edmund Ironside. – Co więcej, jeśli zadziałamy odpowiednio szybko, nie będzie mowy o interwencji ZSRR w Polsce.
-Jakie będą dalsze kroki? – zapytał szef francuskich sił lądowych, Leon V. Bourgeois.
- W ciągu najbliższych dni planujemy atak na Królewiec. –odpowiedział Ironside. Liczymy na wsparcie Litwy i Łotwy, które będzie bardzo prawdopodobne z racji niebezpiecznej polityki ZSRR skierowanej przeciw tym kraju. Myślę, że szukając bezpieczeństwa przyłączą się do nas, prawda?




26 Maja, po ciężkich walkach i ataku oskrzydlającym, Niemcy ostatecznie poddają się pod Regensburgiem. Nawet wzmocnienie obrońców 2 dywizjami piechoty nie pomogło. Tym samym, cała Bawaria zostaje ostatecznie zajęta przez siły Sprzymierzonych...



Polityka Wielkiej Brytanii

Kraje Beneluksu przyłączają się do nas! 27 Maja Holandia, Belgia i Luksemburg, zadeklarowały swoją pomoc materialną i technologiczną. Duży wpływ na tę decyzję miała chęć skrócenia wojny. To kolejny cios dla Hitlera



Wydarzenia w państwie

15 Maja w porcie Playmouth zostaje zwodowany nowoczesny lotniskowiec HMS Illustrious. Potęga naszej marynarki zwiększa się.



16 i 18 Maja zostaliśmy poinformowani o opracowaniu nowych ulepszeń dla jednostek pancernych i bombowców.




Sytuacja na świecie

Dzielni Finowie przechodzą do nowej ofensywy, i już 11 Maja wypierają Rosjan ze swojej ojczyzny.



Wojsko japońskie wyrównuje front chiński, i doprowadza do odcięcia Chińczyków od swych głównych sił.

 

XI – Die Fuhrer, die! ​

*Giń Fuhrer, giń!​

Szybko wykorzystując zaskoczenie garnizonu niemieckiego w Królewcu, siły
brytyjskie zdobyły owe miasto już 2 dni po rozpoczęciu akcji desantowej w Kłajpedzie. Mimo to, aby kontynuować walki w tym odcinku frontu, konieczne jest zdobycie Pomorza, Gdańska i Prus wschodnich, aby połączyć te wojska z frontem połnocno-niemieckim.




Pomoc otrzymana od Włochów, Belgów i Holendrów jest wręcz nieoceniona. Osłabione dywizje brytyjskie na północy Niemiec zostaną wzmocnione siłami belgijskimi, a Francuzi otrzymali znaczną pomoc armii włoskiej.

30 Maja 1940r. Litwa i Łotwa, zachęcone korzyściami i ofertami Koalicji Antyhitlerowskiej, wspólnie podpisały dokument dotyczący przystąpienia do wojny po stronie Aliantów. Najbardziej zdeterminowani byli Litwini, którzy chcieli za wszelką cenę odzyskać utracony na rzecz III Rzeszy, swój jedyny duży port znajdujący się w Kłajpedzie. Poza tym, sojusz z nami gwarantował im bezpieczeństwo, zagrożone przez zakusy Sowietów.

Dokładnie 22 Czerwca siły francusko-włoskie atakują od dwóch stron znajdujący się w rękach niemieckich Wiedeń. Kluczowe miasto, stolica Austrii, kapituluje.



3 i 5 Lipca dywizje brytyjskie, łotewskie i litewskie posuwają się w kierunku Elbląga, ufortyfikowanego Torunia, Suwałk oraz Łomży. Pod Łomżą właśnie, Litwini i Łotysze kompromitują armię niemiecką. Te 3 ostatnie miasta, są pierwszymi w tej wojnie wyzwolonymi miastami II Rzeczypospolitej. Oto III Rzesza znajduje się w tak żałosnej sytuacji, że nawet takie małe kraje pokonują jej wojska. W tej chwili, Alianci są coraz bliżej zdobycia ostatnich bastionów Hitlera – Warszawy, Pragi i Berlina.



Polityka Wielkiej Brytanii

Litwa i Łotwa, szukając bezpieczeństwa i korzyści, dołączają do naszego sojuszu



Wydarzenia w państwie

Brak ważniejszych wydarzeń

Sytuacja na świecie

Brak ważniejszych wydarzeń na świecie, w Chinach i Finlandii bezruch.

 

XII – Liberation ​

*Wyzwolenie​

Już 15 Lipca siły francusko-włosko-holenderskie przechodzą do ataku na czeskie umocnienia w rejonie Strakonic. Nieprzyjaciel przecenił swoje możliwości, oraz siłę linii obrony. Jedna dywizja niemiecka nie była w stanie obronić przed 12-krotnie większym wojskiem Sprzymierzonych. Niestety, wygrana ta została zmarnowana, gdyż 17 Lipca Niemcy przeszli do niezwykle skutecznego kontrataku, zmuszając do odwrotu aliantów. 2 dni później Holendrzy i Włosi wspólnie przekraczają granicę Austriacko i Węgierską, co kończy się zajęciem węgierskiej miejscowości Gyor. Następnie, 1 Sierpnia włosi oskrzydlają czeskie umocnienia, w wyniku zwycięstwa pod miejscowością Hollabrunn.

W Polsce zaś, Hitlerowcy otrzymują ciężki cios, a Brytyjczycy i siły litewsko-łotewskie odnoszą spektakularny sukces, rozbijając w pył dywizje niemieckie w Warszawie. Niebywały sukces propagandowy Polski i Aliantów, poważnie ugodził w dumę III Rzeszy. Do Warszawy natychmiast przeniósł się polski rząd. Polska ludność cywilna wiwatowała na cześć wyzwolicieli, nawet Litwini i Polacy na ten czas zapomnieli o swoich nienajlepszych stosunkach. Następnie, 13 Sierpnia, aby uchronić stolicę naszego sojusznika przed oskrzydleniem, siły brytyjsko-litewskie zdobywają Lublin. Zaś 3 dni później, aby odrzucić nieprzyjaciela jeszcze dalej od Warszawy, zostaje przeprowadzony pomyślnie atak na Radom.



Akcji na bałkanach ciąg dalszy.

Zachęceni sukcesami w Polsce, Alianci na południowym froncie przechodzą do kolejnej ofensywy, i już 18 Sierpnia zajmują słowacką stolicę, Bratysławę. 19 Sierpnia zostaje wyzwolone czeskie Brno. Potem, 21 Sierpnia armia włoska, przy wsparciu Holendrów, zajmuje węgierskie miasto Pecz. 25 Sierpnia wojsko holenderskie zajmuje Budapeszt. Teraz możemy się spodziewać kapitulacji Węgier.

Front europejski 30 Sierpnia 1940r.



Polityka Wielkiej Brytanii

Brak wydarzeń.

Wydarzenia w państwie

22 Lipca zakończyło się szkolenie rekrutów, i formowanie 9 dywizji piechoty, które zostaną wkrótce wysłane do frontu w Polsce.


Sytuacja na świecie

21 Sierpnia, bo długim bezruchu, Finowie robią wyłom w radzieckich liniach obrony, w Karelii.



W Chinach zaś nadal brak większych działań wojennych.

 

XIII – Where’s Hitler? ​

*Gdzie jest Hitler?​

Rozmowa premiera Wielkiej Brytanii Neville’a Chamberlain’a z ministrem spraw zagranicznych Anthony’m Eden’em

(...)-Widział pan najnowsze wiadomości? – Zapytał premier. – Niemcy dokonali zamachu stanu w Rumunii, i zmusili to państwo do wypowiedzenia nam wojny.
-To jest śmieszne. Do Hitlera nadal chyba nie dociera, że przegrał tą wojnę. – Odpowiedział Eden.
-Najgorsze jest to, że pakują ten biedny naród w wojnę.
-Bez wątpienia.
-Jest jeszcze coś. Niemcy zaakceptowali żądania terytorialne Węgier w sprawie Transylwanii.
-Po co im nowe terytoria, skoro i tak nie będą mogli ich zatrzymać? – zapytał z niedowierzaniem Eden.
-Też się zastanawiam. W życiu nie widziałem większego cyrku.
-Jednak nie zmienia to faktu, że przedłuży to wojnę.
-Nie wiem jak ty, ale ja myślę, że zwykli Rumunii nie pozwolą na wyniszczenie kraju.(...)



Wkrótce, 8 Września Rumunia uległa Bułgarii, która zażądała natychmiastowego oddania Konstanty.



Już 7 Września, gdy wydawało się, że flota niemiecka uległa całkowitej anihilacji, patrol holenderski, operujący w północnym Atlantyku, wpadł prosto na niemieckiego U-boota. Niestety, sprawna załoga nieprzyjacielskiego okrętu zdołała uciec holenderskim marynarzom.



Na froncie południowym, przy wsparciu włoskich bombowców, siły francusko-włosko-holenderskie zdobywają po wręcz apokaliptycznych walkach (bitwa trwała 21 dni) czeskie umocnienia w Strakonicach. Niemiecka linia obrony w tym rejonie zostaje w końcu przełamana. 2 dni później wykorzystując dezorganizację wycofującego się ze Strakonic nieprzyjaciela, zostaje wyzwolone czeskie miasto Pilzno. Na wschodzie, wojsko włosko-holenderskie wygrywa bitwę pod miejscowością Tabor. 20 Września Alianci zajmują czeskie miasto Usti. Armia Sprzymierzonych tuż pod Pragą.



Front północny. 27 Września Wehrmacht podjął próbę odbicia miejscowości Usti. Wykorzystały to nasze wojska, które atakując flankę nieprzyjaciela rozbiły dywizje niemieckie pod Cottbus.

3 Października rozpoczęła się operacja Berlińska. Do walki rzucono 44 dywizji, w tym 37 piechoty i 7 pancernych. Plan zakładał odcięcie stolicy III Rzeszy od wschodu, czego miały się podjąć wojska brytyjskie stacjonujące na Pomorzu. Od zachodu zaś, dokonane został o czołowe natarcie. 7 Października, o godzinie 6:00 zostaje zdobyty Reichstag. Niestety, Hitlera, jak i jego rządu, nie znaleziono.



Polityka Wielkiej Brytanii

Brak wydarzeń

Wydarzenia w państwie

Brak ważniejszych wydarzeń.

Sytuacja na świecie

Armia Czerwona rozpoczyna natarcie w północnej Finlandii. Wojsko fińskie rewanżuje się odcięciem części wojsk nieprzyjaciela od głównych sił



W Chinach nadal brak większych działań wojennych.

 

XIV – New order ​

*Nowy porządek​

Już na początku Października wiadomym było, że w najbliższym czasie najszybciej posuwać się naprzód będą wojska Sprzymierzonych w Czechach, Słowacji i na Węgrzech. 7 Października, ku uciesze Czechów, Holendrzy triumfalnie wkraczają do Pragi, zaś 9 Października zostaje wyzwolona Kutna Hora. 18 Październik (Zwycięska bitwa pod Ostrawą) to ostateczne uwolnienie Czech spod hitlerowskiej okupacji.



24 Października siły brytyjskie przebijają się w rejonie Szczecina i zdobywają kontrolę nad tym regionem. Do całkowitego połączenia frontu niemieckiego i polskiego potrzebne jest wyzwolenie Gdańska. 1 Listopada zaś, poddaje się oskrzydlony Wrocław. Kluczowe miasto poddało się w wyniku oskrzydlenia, złej organizacji, i 3-krotnej przewagi liczebnej Aliantów.
3 Listopada siłom sprzymierzonych udaje się wygonić hitlerowców z Kostrzynia. 11 Listopad to koniec walk o Kraków, a 16 Listopada zostaje zdobyty Gdańsk. Wehrmacht zostaje ostatecznie odcięty od morza. 19 Listopada zostaje zajęty Bydgoszcz.

Front w Europie 19 Listopada 1940r.

Dzień później w prasie pojawiła się kolejna informacja:

Winston Churchill




Polityka Wielkiej Brytanii

Na razie nie ma ważniejszych wydarzeń w brytyjskiej polityce.

Wydarzenia w państwie

Jak wyżej, brak ważniejszych wydarzeń.

Sytuacja na świecie

Armia Czerwona rozpoczyna poważną ofensywę i przebija się w głąb Finlandii. Finowie znaleźli się w opałach.



Długą bezczynność w Chinach Cesarstwo Japonii kończy eliminacją dywizji Czang Kaj Szeka na południowo-wschodnim wybrzeżu kraju.



Kończą się wybory prezydenckie 1940 w Stanach Zjednoczonych. Wygrywa Franklin D. Roosevelt.

 

XV – Dyplomacy ​

*Dyplomacja​

19 Listopad, Moskwa.

19 Listopada , mimo srogiej, rosyjskiej zimy, w Moskwie nie spadł ani jeden płatek śniegu. Winston Churchill, wraz z Anthony’m Eden’em po dotarciu do stolicy Związku Radzieckiego udał się z ważną misją do samego Stalina. W grę wchodzi uratowanie dwóch państw.
-Myśli pan, że się uda? – Zapytał minister spraw zagranicznych.
-Musi. Strach pomyśleć, co się stanie z tymi narodami, jeśli czegoś nie zrobimy. Musimy jakoś przekonać Stalina, aby zaprzestał swoich działań.
-Dobrze, zatem chodźmy.
-Chodźmy.
Dotarli do biura wodza. Biuro było ciemne, pełno było w nim koloru czerwonego, a na biurku można było zauważyć symbole stalinowskiego reżimu. W końcu do biura wszedł Stalin wraz ze swoim towarzyszem, ministrem spraw zagranicznych Wiaczesławem Mołotowem. Mołotow był powszechnie znany ze swojej nieugiętej polityki, co zaowocowało m.in. powstaniem Koktajli Mołotowa.
-Zatem, proszę usiąść. Przejdźmy od razu do rzeczy. – Zaczął wódz, paląc przy tym swoją fajkę.

Stalin i Mołotow




-Interesuje nas sprawa Estonii i Finlandii. –Zaczął Churchill.
-Nie ma takiego kraju jak Estonia. – Wtrącił Mołotow.
-To powiedzmy, że był, dopóki nie został włączony do waszego państwa. Zależy nam na przywróceniu narodowi estońskiemu niepodległości.
-A co może was obchodzić taki skrawek lądu? –Odpowiedział bezczelnie Stalin.
-Obchodzi nas, ponieważ był to suwerenny kraj, należący do europejskiej wspólnoty. –Zdenerwował się Eden.
-I chcecie, aby odzyskał niepodległość? – Kontynuował Stalin. –Zatem nie ma mowy. Ten kraj od zawsze należał się Związkowi Radzieckiemu, Poza tym, Estończykom żyje się u nas dobrze. Zresztą nie liczcie na to, że od tak sobie, pozbędziemy się tego państwa.
-O tym myśleliśmy, zatem pozwólcie, że złożymy wam ofertę. –Odpowiedział Churchill. – Jeśli Estonia odzyska wolność, to my uznamy Afganistan za waszą strefę wpływów. Był on w sferze naszych zainteresowań, lecz europejska Estonia znaczy dla nas znacznie więcej. A jak się domyślam, zależy państwu na poszerzeniu granic terytorialnych Związku Radzieckiego. Damy wam wolną rękę w tym regionie.
-Cóż, już długo Afganistan nas interesował...Myślę, że to dobra propozycja. –Powiedział zainteresowany wódz.
-Zatem my uznamy waszą strefę wpływów w Afganistanie, a wy oddacie nam Estonię.
-Dobrze, zatem.
-Jeszcze Finlandia –Szepnął na ucho premierowi Eden.
-A tak! Trzeba rozstrzygnąć spór pomiędzy Finlandią, a wami.
-Tutaj nie ma co rozstrzygać, spór da się rozstrzygnąć tylko wojną, zresztą zbyt wielu ludzi przelało krew, aby teraz powracać do dawnych granic!
-Zatem zmusimy Finlandię, aby oddała wam wszystkie tereny sporne!
-Dobrze, dobrze. Skończmy już to –Zgodził się dla świętego spokoju Stalin. -Zatem wszystko uzgodnione.


-Towarzyszu Stalinie, o czym pan myśli? –Zapytał Wiaczesław, obserwujący przez okno odjeżdżających Brytyjczyków.
-Cóż, z Finlandią możemy dać sobie spokój, wojsko będzie nam potrzebne, do czego innego. A co do Estonii, to mogą się wypchać. Nie musimy nic robić, a oni oddali nam za darmo Afganistan. Interwencji się nie obawiam...

Sytuacja frontowa

22 Listopada wojsko brytyjsko-litewskie przełamuje opór nieprzyjaciela w Zamościu. 28 Listopad to zakończenie krwawych walk o Przemyśl, oraz ostateczne odcięcie resztek oddziałów niemieckich od bałkańskich sojuszników. 4 Grudnia zostają wyzwolone Kielce, a Słowacja zostaje zmuszona do kapitulacji po przegranym starciu z oddziałami francusko-włoskimi pod Koszycami.



Polityka Wielkiej Brytanii

Dzięki zręcznej dyplomacji Winston’a Churchill’a i Anthony’ego Eden’a już wkrótce zostanie wyzwolona Estonia, a konflikt radziecko-fiński został zażegnany. (więcej o tym drugim w mini-dziale „Sytuacja na świecie”)

Wydarzenia w państwie

Brak wydarzen godnych uwagi.

Sytuacja na świecie

Nareszcie kończy się krwawa wojna zimowa. Na mocy traktatu w Leningradzie, Finlandia uznaje radzieckie roszczenia terytorialne, i oddaje następujące prowincje: Petsamo, Sortavala oraz Viipuri.



W Chinach znowu zapanowała stagnacja.

 

XVI – Operation „Slice” ​

*Operacja “Slice”​

Postępy

11 Grudnia, mimo trzaskającego mrozu, Niemcy zaciekle bronili swoich pozycji w Polsce. Według najnowszych danych wywiadu, Hitler, wraz ze swoim rządem, ukrywa się w Łodzi. Przestrzeń powietrzną zdominowały myśliwce sprzymierzonych, co uniemożliwi ewentualną ucieczkę, gdyby Fuhrer zdecydował się uciec samolotem. Atak frontalny na Łódź odpada, ponieważ chcemy mieć przywódców Rzeszy żywych. Tak oto zrodziła się operacja „Slice”. Jej głównym założeniem jest rozdarcie linii frontu na dwie części. Pierwsza część to miasto Opole, druga, to Łódź. Pierwszą fazą operacji była zakończona sukcesem, krwawa bitwa o Poznań. Dowództwo alianckie długo obawiało się pomocniczego kontruderzenia sił niemieckich od strony Opola.



20 Grudzień, godzina 9:00, okolice Częstochowy.

-Generale Garchery, dowództwo chce z panem porozmawiać. –Zameldował młody francuski żołnierz.
-Już idę-Odpowiedział wojskowy, obserwując pozycje niemieckie za pomocą lornetki. Szybko zawiesił ją na szyi, po czym udał się do sztabu polowego.
-Tu generał Garchery.- Powiedział do radia.
-*Sch....* Generale, -Odezwał się męski głos –Jak panu wiadomo, trwa operacja ‘Slice”. Od północy siłom brytyjsko-francuskim udało się wykonać pierwszą fazę planu. Dokończenie dzieła powierzamy panu. Od północy, przy ataku na Częstochowę, wesprze pana 13 dywizji brytyjsko-bałtyckich. Według najnowszych raportów wywiadu, miasta bronią wojska z przestarzałym sprzętem. Prawdopodobnie może nastąpić niemieckie kontruderzenie, ale proszę się nie obawiać, siły sprzymierzonych na zachodzie są w pogotowiu. Ze względu na sprzyjające warunki pogodowe, wyślemy wam 7 brytyjsko-holenderskich grup myśliwców bombardujących, przy odrobinie szczęścia wesprze pana łotewska flota powietrzna. Datę ataku wyznaczyliśmy na 21 Grudnia o godzinie 5:00. Życzymy powodzenia, od pana zależy to, czy uda nam się schwytać niemieckich zbrodniarzy. *Ssch...*.

Atak powiódł się, siły hitlerowców zostały rozgromione, i zmuszone do rozdzielenia się na 2 grupy. 26 Grudnia broni się zrujnowane Opole, które w końcu, 27 Grudnia zostaje zajęte przez siły brytyjskie. Eliminacji ulega 46 niemieckich dywizji.

Brytyjscy żołnierze prezentują zdobyczną hitlerowską flagę.



28 Grudzień, Ciężkie walki o Łódź.

W ogarniętej wojenną zawieruchą Łodzi, po jednej z ulic szybko przemieszcza się brytyjski jeep.
-Cholera! Zwolnij! –Krzyknął gen. Ironside do swojego kierowcy.
-Przykro mi, ale jeśli zwolnimy, będziemy bardziej narażeni na atak.-Odparł kierowca.
-Prędzej zginiemy od nadmiernej prędkości, niż od niemieckiej kuli! Zwolnij na litość Boską! –Krzyczał zdenerwowany oficer, którym miotało na wszystkie strony. Nagle, po środku ulicy pojawiła się kobieta z wózkiem.
-CZŁOWIEKU HAMUJ!!! -Krzyknął Ironside, któremu życie stanęło przed oczyma. Otworzył z niepewnością oczy. Żyje. Auto zatrzymało się kilka centymetrów od kobiety.
-Rany Boskie nic ci nie jest!? –Krzyknął młody kierowca.
-Przecież to Polka, raczej nie zrozumie cię po angielsku! –Odparł generał. –Wyjdźmy, sprawdźmy, czy nic jej nie jest. –Młody żołnierz przytaknął, i powoli wyszedł z samochodu. Ledwo Ironside podszedł do kobiety, gdy otrzymał silny cios w brzuch. Postać zrzuciła płaszcz, i ku przerażeniu Brytyjczyków okazało się, iż był to niemiecki żołnierz. Ledwo kierowca sięgnął po broń, kiedy tuż za nim eksplodował jeep. Odłamek powalił młodzieńca na ziemię. Powoli tracąc przytomność, bezradnie zobaczył jak ranny, leżący na ziemi oficer otrzymuje strzał w głowę...


Polityka Wielkiej Brytanii

Brak wydarzeń.

Wydarzenia w państwie

28 grudnia ginie podczas walk o Łódź, wybitny generał Ironside. W Angli odbył się uroczysty, państwowy pogrzeb.



Sytuacja na świecie

Nic się nie wydarzyło w tak krótkim czasie.

 

Epilogue ​

*Epilog​

30 Grudzień, godzina 15:00, przed pałacem Izraela Poznańskiego.

Chaos. Pod ostrzeliwanym przez brytyjskie Crusadery pałacem przebiegają ludzie. Albo uciekają w dal, albo chowają się za czołgami. Obok zaś, brytyjskich żołnierzy, Polacy chwycili za broń, i ramię w ramię strzelają w kierunku budynku.
-Hej! Ty młody!- Krzyknął dowódca, dopiero co przybyłego czołgu, do brytyjskiego żołnierza. Od razu było po nim widać, że wiele przeszedł podczas wojny.
-Tak Sir?
-Czy Pałac został zabezpieczony ze wszystkich stron?
-Tak, zablokowaliśmy nawet kanały. Właśnie ostrzeliwujemy ten budynek, żeby zmiękczyć niemieckich obrońców. Przygotowujemy się do szturmu!
-Dobra! Zabierzcie stąd wszystkich cywilów.-Powiedział, po czym dodał do załogi-Ruszamy! -Brytyjczycy pośpiesznie zabrali wszystkich Polaków ze strefy walki. Czołgi zaczęły powoli ustawiać się frontalnie do Pałacu. Za maszynami szybko schowali się wszyscy wojskowi i polscy partyzanci.
-Dobra, na mój rozkaz!- Podniósł rękę oficer. Po chwili, gwałtownie ją opuścił -OGNIA! –Wszystkie czołgi uderzyły potężnymi salwami. Budynek został zdruzgotany. Nad głowami żołnierzy zaczęły latać odłamki muru. Piechota z okrzykiem w ustach ruszyła do szturmu. Nikt do nich nie strzelał. Niemcy zostali zmasakrowani. Wpośród biegnących było dwóch mężczyzn.
-Tooks, bierzesz sześciu żołnierzy i szukasz Hitlera! My sprawdzimy górę, twój oddział ruszy na dół, zrozumiano?
-Tak jest! –Żołnierze szybko ruszyli w kierunku piwnic. Adrenaliny i morale dodawała im chęć ukarania hitlerowców za zbrodnie. Nerwowo przemierzali kolejne korytarze. Sprawdzali każde pomieszczenie, każdy zakamarek. Hitlera, jak i jego świty, nigdzie nie było.
-Ty, Tooks, myślisz, że zwiali? –Zapytał jakiś szeregowiec.
-Nie mieli szans, samoloty cały czas patrolują teren, wysłaliśmy pełno agentów, więc nawet jakby trafił się podwójny szpieg, to i tak reszta by nas o tym powiadomiła. Tunele też zablokowane, nasi ich pilnują.
-Ty, a może są tu jakieś tajemne przejścia?
-Wątpię.-Odparł, po czym stanął jak na rozkaz.
-Coś się stało?
-Czy mi się wydaje, czy jeden fragment ściany był czerwony?
-Co z tego?
-Wszystkie są koloru kremowego. To było bardzo wyraźne. Myślę, że twoja absurdalna teoria może okazać się prawdą... Chodźcie tu!
-Puste, masz rację! I coś słyszę, chyba rozmowy! -Rzucił jeden z mężczyzn, przykładając ucho do ściany i pukając pięścią.
-Tylko, że tu nie ma żadnego przełącznika...-Odparł inny żołnierz.
-Bo ta ściana jest zamurowana! Dajcie tu jakieś ładunki! Wysadzimy to cholerstwo!
-Dobra, gotowe –Uśmiechnął się jeden z piechurów.
-OK. Na mój znak. –Wszyscy siedzieli ukryci w pełnym skupieniu. –TERAZ!
*Click*
*KABOOOM* - Pył zasłonił cały korytarz. Żołnierze z wrzaskiem wbiegli do pomieszczenia, zabijając stawiających opór SS-Manów. Przy dziurze po środku pokoju, leżał obok swoich pomocników, przerażony Hitler.
-Jesteście aresztowani w imieniu Ligi Narodów. –Zakończył Tooks.

W ostatnich chwilach wojny na ulicach miast polskich wywieszane są wszędzie polskie flagi. Na zdjęciu polscy partyzanci.



31 Grudnia o godzinie 7:34 w całej Europie ucichły odgłosy walk. Węgry i Rumunia, widząc swą beznadziejną sytuację, wysyłają do Genewy swoich przedstawicieli. O godzinie 21:15 podpisują pakt bezwarunkowej kapitulacji. Wojna w Europie nareszcie zostaje zakończona.

Tak oto, z nastaniem nowego roku, na mocy Traktatu Luksemburskiego, Europa zostaje odrodzona na nowo. Oto niektóre z postanowień traktatu:

Tak oto kończy się wojna, która pochłonęła ok. 5 mln ofiar, zarówno żołnierzy, jak i zwykłych, bezbronnych obywateli. Hitlerowcy za nic mieli postanowienia Traktatu Wersalskiego i Konwencji Genewskiej. Miasta były równane z ziemią, ludność cywilną spotykały represje. Odkryto obozy koncentracyjne i obozy zagłady. Żołnierze Sprzymierzonych byli zdruzgotani bestialstwem nazistów, którzy masowo mordowali ludzi bez względu na wiek i płeć. Szczególna nienawiść do Żydów przeraziła opinię publiczną na całym świecie. Zbrodniarze zostali schwytani, i stale nadzorowani, aby nie popełnili samobójstwa. W Genewie będą czekać na sąd. Bez wątpienia, gdyby nie szybka interwencja Wielkiej Brytanii i Francji, wojna potrwałaby znacznie dłużej, i pozbawiłaby życia jeszcze więcej istnień ludzkich. Tak oto, ludzkość przekonała się, że „Warto było umierać za Gdańsk”

Europa 1 Stycznia 1942r.

C.D.N. ​

 

XVI – New Europe​

*Nowa Europa​

Początek roku 1941 to odbudowa zniszczonej Europy. Kraje najbardziej zniszczone, takie jak Niemcy, Polska, Austria czy Czechy i Słowacja zostały obsypane kredytami i pomocami gospodarczymi ze strony Kanady i USA. Szukająca spokoju Dania opuściła sojusz, zyskując tym samym status kraju neutralnego. Aliantom pozostało tylko życzyć temu państwu powodzenia w dalszym rozwoju. Trwa powrót brytyjskich żołnierzy do ojczyzny.

Powrót brytyjskiego szeregowca



Polski plakat propagandowy



Spór o Suwałki

Tymczasem na wschodzie kontynentu europejskiego zakończył się zwycięstwem polskiej strony zaciekły spór o Suwałki. Krótko trwała wątła przyjaźń pomiędzy Litwą a Polską, gdzie ten pierwszy kraj brał czynny udział w wyzwalaniu tego drugiego. Ostatecznie ustalono, że ewentualne przyzwanie tych spornych terenów równałoby się ze złamaniem prawa międzynarodowego. Albowiem przed wojną Suwałki należały do II Rzeczypospolitej.



Okaleczona Europa

Trwa rozwój zdruzgotanej Europy. Zdecydowanie największy prym w odbudowie wiodą Niemcy, Polacy i Czesi. Narody te pod względem szybkości rozwoju gospodarczego wyprzedzają nawet niemal nietknięte działaniami wojennymi Węgry i Rumunię. Jednak mimo pomocy przy odbudowie zniszczen, kraje te są bardzo osłabione, i jeszcze długo będą musiały liczyć na nasze siły zbrojne, w razie ewentualnych konfliktów.

Mapa przedstawiająca potencjał przemysłowy krajów sojuszniczych (mapa została sporządzona przed oddaniem Suwałk Polsce).



Prace w państwie

Przez ten czas, Wielka Brytania zwmocniła swoją marynarkę wojenną o niezwykle ważne, 2 lotniskowce, podczas gdy juz niedługo zostanie zwodowany kolejny lotniskowiec, HMS "Victorious".
Mimo piątego miejsca na świecie pod względem wielkości sił lądowych, kraj zdecydował się na masową rozbudowę sił lądowych. Ruszyło formowanie 3 dywizji pancernych, oraz 30 dywizji piechoty.

Teraz Alianci stanęli przed dylematem: Czy doprowadzić do porządku faszystowskie Włochy, zabrać stołek Mussoliniemu i wyzwolić bezczelnie podbite wbrew międzynarodowemu prawu Albanię i Abisynię? Czy może ruszyć z odsieczą dla dzielnie broniących się Chin, stawiających opór bezlitosnym wojskom Cesarstwa Japonii? W międzyczasie świat oczekuje na ukaranie hitlerowskich zbrodniarzy wojennych...

 

XVII – Ultimatum​

*Ultimatum​

21 Luty, rozmowa Benito Mussoliniego z Winstonem Churchillem.

(...)-Witam, Benito.-Zaczął Churchill
-Chyba od razu przejdziemy do rzeczy, w jakiej sprawie przybyłeś?- Zapytał Mussolini
-Chciałbym porozmawiać z tobą w sprawie Albanii i Abisynii.
-Mów dalej...- To, co powiedział premeir Wielkiej Brytanii, powaznie zaniepokoiło wodza.
-Jak dobrze wiesz, twój kraj podbił te narody wbrew międzynarodowemu prawu.
-...
-Wraz z resztą naszych sojuszników, zgodnie ustaliliśmy, że należy bezwłocznie zwrócić tym krajom niepodległość. -Kontynuował gniewnie premier.
-Chyba wie pan, że Albania nie została podbita, ale połączona z naszym krajem? Albańczycy żyją z nami w Unii Personalnej.
-Unia Personalna!? Chce mi pan wmówić, że Albańczykom bardzo dobrze żyje się pod waszym butem? Myśli pan, że użycie środków wojskowych, zastosowanie niehumanitarnej broni, jaką jest gaz bojowy, ujdzie panu na sucho!?
-Nie zapominajcie, że to NASZA armia pomogła wam wygrać tą cholerną wojnę! Wykrwawilibyście się na śmierć!
-Pare lat wcześniej to WASZA armia podbiła Abisynię, WASZA armia zajęła Albanię, WASZA armia brała czynny udział w wojnie domowej!
-Nie ma mowy! Te państwa to część naszego kraju! Może pan mi grozić, ale ja nie ulegnę!
-Jak pan uważa. Nie będziemy dłużej tolerować w naszych szeregach faszystowkeigo kraju. -Mussolini zaniemówił. Czy czarny scenariusz się ziścił? Czy czeka go utrata władzy?
-Co pan przez to rozumie? -Zapytał przerażony Benito.
-Albo zwróci pan niepodległość tym narodom do 1 Marca, i porzuci swoje stanowisko, albo, albo... zastosujemy radykalne środki. Żegnam!(...)

Nieustępliwe Włochy

Wspólnie z rządami państw należących do Aliantów został opracowany plan przywrócenia we Włoszech demokracji, oraz wyzwolenia pedbitych przezeń państw. Według tego planu, wobec Włoszech będą stosowane coraz to surowsze kroki, jeśli Mussolini nadal się nie podporządkuje. Pierwszym krokiem będą sankcje ekonomiczne, które mają uderzyć w gospodarkę Italii. Jeśli to nie zadziała, Sprzymierzeni pójdą o krok do przodu, i zablokują granice Włoch i zatrzymają powracająca do ojczyzny armię włoską. Dalej rozpocznie się koncentracja wojsk alianckich wokół granic Italii i jej kolonii. Później zostaną podjęte radykalne środki, czego początkiem będzie akcja "Silver Wood", której celem będzie szybka akcja w Rzymie, mająca za zadanie obalenie rządu Mussoliniego. Liczymy na ewentualną pomoc włoskich partyzantów. Na koniec, jeśli nadal nic się nie stanie, zostanie wytoczone ostateczne ultimatum: Pokój, albo wojna.



22 Luty, Rozmowa Winstona Churchilla z premierem Francji, Eduardem Daladierem.

(...)-Wątpię, czy ten dureń zastosuje się do naszych rządań.- Powiedział bez przejęcia Daladier.
-Wiem. Obawiam się, że znowu stajemy na krawędzi wojny. Co za ironia. Trzeba rozpętywać wojnę, żeby zapanował pokój. - Odparł Churchill
- Nasze społeczeństwa nie będą zbyt zadowolone.
- Nasi obywatele nie mają nic do wojny. Jeśli to będzie konieczne, przeprowadzimy szybką kampanię, i po kłopocie. Wy od Alp i Algierii, My uderzymy od strony Egiptu na włoską Libię, i zaatakujemy włoskie kolonie we wschodniej Afryce. Nasze floty zrównają ich marynarkę z ziemią, mamy przecierz wspaniałych dowódców, świetne okręty.
- Niestety nie możemy liczyć na pomoc naszych wschodnich sojuszników.
-Wystarczy, że Austriacy zablokują swoje granice. U Niemiec nie jest to potrzebne, liczymy na zachowanie neutralności przez Szwajcarię. Wojsko Benito sie nie przedrze. Jutro wylatuję do Belgradu, aby upewnić się, że w akcji tej pomoże nam Jugosławia. Później jeszcze muszę się wybrać do Moskwy, rozumiesz, sprawa Estonii oraz radzieckich patroli okrętów podwodnych, mam pełne ręce roboty.
-O, właśnie, wspomina pan o Jugosławii, która graniczy z Albanią.
- No tak, zapomnieliśmy o Albanii.
- Myślę, że naszym nadrzędnym celem jest wyzwolenie spod włoskiej okupacji Abisynii i Albanii.
-Tak, zaczniemy od tego. Okroimy Włochów z posiadłości zamorskich, a Albania będzie wspaniałą bazą wypadową na kontynentalną Italię.
- Chyba zamknięcie granic z Włochami będzie potrzebne wcześniej, bo według naszych raportów Włosi już zaczęli gorączkową ewakuację swoich żołnierzy.
-Na to wygląda. Trzeba będzie wcześniej skontaktować się rządem austriackim.
-Pozwól, że my się tym zajmiemy.(...)

25 Luty, Moskwa, rozmowa Winstona Churchilla z Józefem Stalinem.

(...)-Niepokoją nas wasze patrole na Bałtyku i Morzu Północnym - Zaczął Churchill.
-Zwykłe patrole, nasi marynarze ćwiczą żeglugę, co w tym złego? - Odpowiedział niewinnie Stalin.
-Prosze, aby wasze okręty nie ćwiczyły żeglugi na naszych wodach terytorialnych. Już 4 razy wasza marynarka wojenna przekroczyła granice. Narazie skończyło się jedynie na wymianie uśmiechów naszych załóg.
-Zapewniam, że nasze jednostki ograniczają się jedynie do wód międzynarodowych.
-To jak pan wyjaśni nam to, że w Rostoku gołym okiem widać było wasze okręty podwodne?
-To musiało być jakieś nieporozumienie, moi chłopcy natychmiast zawrócili. Oskarża mnie pan o szpiegostwo?
-Narazie nie, ale jeśli te incydenty się powtórzą, do może dojść do niepotrzebnych nam nieprzyjemności. Acha, mam nadzieję, że wywiąże się pan z naszej umowy odnośnie Estonii?
-Tak, zwrócimy Estonii niezależność w najbliższym czasie, trwa wycofywanie naszych wojsk. Jednocześnie oczekuję nie wtrącania się w nasze interesy w Afganistanie. Nawet, jeśli rozpoczniemy tam działania wojenne. -Odparł Stalin.
-Ależ oczywiście. Daliśmy wam tam wolną rękę.(...)



Translokacja

23 Lutego rozpoczęło się transportowanie brytyjskich sił lądowych do Egiptu. Z racji niemal całkowitego braku wojsk w tym kraju, zostaną tam skoncentrowane siły o liczbie 32 dywizji piechoty, w tym 3 dywizje pancerne. Do portu w Aleksandri zawitały już takie jednostki morskie jak Flota Środziemnomorska, Siły E, czy jednostka Argus. Wzmocnione zostały również garnizony obronne stacjonujące na Malcie. Wszyscy mają jednak nadzieję, że armia ta nie będzie musiała zostac użyta, przynamniej teraz, wobec armii włoskiej, z którą wojsko alianckie walczyło w ramię w ramię z niemieckimi nazistami. Rozpoczęło się intensywne działanie naszego wywiadu. RAF rozpoczął patrole wzdłuż włoskiego wybrzeża, w celu raportu o stacjonujących w portach tego kraju jednostkach morskich. Sprzymierzeni liczą na to, że Mussolini się o pamięta, i nie pozwoli na śmierć wielu swoich obywateli.


Polityka Wielkiej Brytanii

Mimo nienajlepszych stosunków z krajem Jego Królewskiej Mości, Jugosławia zapewniła Aliantów, że jej granice zostaną zamknięte dla wszelkich włoskich przybyszów.



Wydarzenia w państwie

Brak wydarzeń.

Sytuacja na świecie

Żołnierze Cesarza przechodzą do ofensywy na połnocy i południowym zachodzie Chin.



Wojna! 25 Lutego Związek Radziecki wypowiada wojnę rządowi w Kabulu. Czy Afgańczycy będą tak samo waleczni jak finowie podczas Talvisoty, czy może Wielka Brytania będzie miała granicę z Państwem Rad.?

 

XVIII – Crime and punishment​

*Zbrodnia i kara​

13 Marca, gdzieś w północno-zachodnim Egipcie.

Mimo iż w Europie zaczeły dopiero topnieć pierwsze śniegi, w Egipcie żar dawał się brytyjskim żołnierzom we znaki. Jeden z nich, pucował starannie swoją ukochaną maszynę, Splitfire'a, z którym przeszedł już wiele starć i potyczek w powietrzu. Lotnik ten nazywał się John Gimb. Wysoki, szczupły, młody brunet. Mimo uderzającego upału dbał o swój myśliwiec, wszak walczył w nim od początku wojny. Teraz jednak, jego rola ograniczyła się do pojedyńczych akcji zwiadowczych wzdłuż granicy z Libią, zbierania informacji na temat położenia potencjalnego nieprzyjaciela - Włochów. Po dłuższym czasie zaczepił go starszy rangą oficer.
-John, -Zaczął spokojnie. -Masz nowe rozkazy. To co zwykle. Robienie zdjęć wojskom włoskim na granicy. Nie muszę chyba przypominać, żebyś pod żadnym pozorem nie naruszał ich strefy powietrznej i nie przekraczał granicy. Przygotój swój klucz i ruszaj na zwiad.
-Tak jest, poruczniku Heathrow. A tak przy okazji, myśli pan, że dojdzie do wojny z Mussolinim?
-Cóż, mam nadzieję, że nie. Moim zdaniem nie powinno się tak traktować wiernego sojusznika. Faszystowskiego, ale wiernego. Zresztą opinia publiczna jest po stronie Włoch. Media ostro krytykują działania Ligi Narodów. Ciężka sprawa. -odpowiedział oficer. Pół godziny później pilot był już w powietrzu. Myśl o kolejnej wojnie nie dawała mu spokoju. Przypominał sobie walkę u boku dzielnych włoskich lotników.
-Tutaj Uncle Sam, powtarzam, tutaj Uncle Sam, Orange Knife zgłoście się! -odezwał się nagle głos z radia.
-Tu Orange Knife, słyszę cię głośno i wyraźnie, odbiór! -odpowiedział młody pilot
-Macie natychmiast wracać do bazy! Chyba nastąpiło porozumienie naszych rządów!
-Zrozumiałem! Bez odbioru!



Sukces?

14 Marca 1941r. Mussolini w końcu ulega naciskom ze strony Ligi Narodów. Tego samego dnia, niepodległość odzyskują Albania i Abisynia. Na drodze długotrwałych rozmów udało się wynegocjować dla Abisynii prowincje, dzięki którym kraj ten uzyskał dostęp do morza (Asmara, Assab oraz Massaua). W krajach tych zostały ustanowione demokratycznie obrane rządy, Zachód wystąpił z propozycją pomocy gospodarczej z racji słabo rozwiniętego przemysłu obu państw. Cieszono się, że uniknięto niepotrzebnego przelewu krwi. Najbardziej świętowali jednak mieszkańcy Abisyni i Albanii, z powodu odzyskania suwerenności. Pozostał jednak pewien problem. Mussolini nie oddał władzy. Lecz...



Cytat fragmentu artykułu z The New York Times:

Proces Genewski

19 Marca rozpoczął się proces wszystkich przywódców III Rzeszy, sądzonych w Genewie przez Międzynarodowy Trybunał Wojenny, utworzony na podstawie porozumienia wszystkich Aliantów. Oskarżeni (prócz Hitlera) twierdzili, że wykonywali tylko polecenia zwierzchników i idziałali zgodnie z prawem obowiązującym w Niemczech hitlerowskich. Trybunał uznał jednak, że prawu hitlerowskiemu jako sprzecznemu z prawem naturalnym opartym na Dekalogu należało się przeciwstawić, wykonywanie rozkazu zwierzchników nie zwalnia od odpowiedzialności kranej, a przywódcy i organizatorzy odpowiadają za czyny, których dopuścił się ktokolwiek ze sprawców zbrodni. Dwunastu oskarżonych (w tym wodza Rzeszy) zostało skazanych na karę śmierci, sześciu na karę dożywotniego więzienia, resztę na wieloletnie więzienie (dwóch uniewinniono). Za organizacje przestępcze uznane zostały: SS, SD, gestapo, kierownictwo NSDAP.


Polityka Wielkiej Brytanii

Wielka Brytania wraz ze swoimi sojusznikami dochodzi do porozumienia z Włochami. Niepodległość odzyskują Albania i Abisynia.

Wydarzenia w państwie

13 Marca zostają zakończone prace nad podstawowym, polowym wyposażeniem medycznym.



Sytuacja na świecie

W wyniku błyskawicznie i sprawnie przeprowadzonej operacji przez Armię Czerwoną, rząd w Kabulu upada, a jego miejsce zajmują komuniści. 14 Marca Afganistan staje się państwem satelickim ZSRR. Jednak nie wszyscy Afgańczycy są z tego zadowoleni...



18 Marca w Polsce został zakończony drugi etap planu KSUS, mającego na celu modernizację lotnictwa II Rzeczypospolitej.



Na froncie chińskim zapanowała stagnacja.

 

XIX – Ready for war​

*Gotowi na wojnę​

22 Marca, Rozmowa premiera Winstona Churchilla z ministrem spraw zagranicznych Anthony'm Eden'em

(...)-To było nieuniknione.-zaczął premier. -Do tej wojny musiałoby dojść prędzej, czy później.
-Naturalnie. Szczęśliwie opinia publiczna jest po naszej stronie. Masakrowanie Chińczyków przez cesarską armię nie może zostać puszczone płazem. Wątpię, żeby Japonia przejęła się naszym ultimatum.
-Czy wszystko już gotowe do operacji "Zenit"?
-Jeszcze nie. Trwają transporty naszych żołneirzy do Kalkuty. Francuzi gromadzą jeszcze wojska w Indochinach. Chińczycy nie mogą już dłużej czekać. Mogą być problemy z obroną Hongkongu. Liczymy na dywizje Bhutańskie i Nepalskie. Australijczycy i Nowozelandczycy również są gotowi.
-A co z flotą?-zapytał Churchill
-Większość naszych sił morskich została już skoncentrowana w Singapurze. Nie jesteśmy pewni, jak plany wsparcia Chin odbiorą Holendrzy. Indonezja jest niemal zupełnie bezbronna. Póki co, nasza flota patroluje obszar tych kolonii holenderskich.
-Wiesz jakie jest moje marzenie?-Westchnął Winston. -Żeby wsparli nas Amerykanie. Wtedy my byśmy wyparli Japończyków z kontynentu, a USA dobiło by ich od strony morza.
-Wie pan, że to nie możliwe. Stany Zjednoczone starają się izolowac od naszych problemów. Angażowanie się w jakiś konflikt byłoby dla tamtejszego rządu samobójstwem. Być może wesprą nas Włosi, którzy mogą nam przysyłać wspracie z portów somalijskich prosto do Indii.
-Każda pomoc się przyda.Cóż, może gdy przyciśniemy Japonię, to Amerykanie się zgodzą. W każdym razie, możemy narazie tylko życzyć naszym chłopcom szczęścia!(...)



Dość zbrodni!





Stało się. 28 Kwietnia 1941 roku Alianci wypowiadają wojnę Cesarstwu Japonii i jego sojusznikom. Tego samego dnia wojsko brytyjsko-francuskie przekracza granice Chin, by wesprzeć je w walce z bezwzględnym agresorem. 29 Kwietnia siły sprzymierzonych atakują Wienshan, Bose i Qinzhou, licząc na wzięcie w kocioł wojsk cesarskich w Kunming i Qujing. Do pierwszych starć dochodzi pod Wienshan (29 Kwiecień), lecz nic nie mogło nas przygotować na to...



28 Kwietnia Japończycy przeprowadzają atak na amerykańskie Hawaje, a dokładniej port Pearl Harbor, zadając ciężkie straty amerykańskiej flocie. Nie wiadomo, czemu Japończycy zdecydowali się na taki krok. Incydenty amerykańsko-japońskie? Atak prewencyjny? Chęć pokazania siły? Nikt nie wie, co dzieje się w umysłach poddanych cesarza. Wiadomo jedno: atak na USA jest gwoździem do trumny Cesarstwa Japonii. Tymczasem 30 Kwietnia siły brytyjskie pokonują Japończyków pod Bose. 3 Sierpnia Alianci zajmują Qinzhou. Część dywizji japońskich zostaje uwięziona w dużym kotle.



Pierwsze walki na morzu

4 Sierpnia dochodzi do pierwszej bitwy morskiej w tej wojnie. Zatoka Tonkin stała się obszarem działań wojennych, Royal Navy natrafia na japońską flotyllę transportową i zmusza nieprzyjacielskie okręty do ucieczki (cesarskie jednostki zawróciły gdy tylko zauważyły brytyjskie siły morskie). Fatalna pogoda uniemożliwiła celny ostrzał, zatem nie ma żadnych strat po obu stronach.



Polityka Wielkiej Brytanii

28 Kwietnia 41' Wielka Brytania wraz ze swoimi sojusznikami wypowiada wojnę Cesarstwu Japonii i jego sojusznikom.

Wydarzenia w państwie

Brak ważniejszych wydarzeń.

Sytuacja na świecie

2 Sierpnia w wyniku zagrożenia wojną, Ekwador przystaje na rządania terytorialne ze strony Peru, i oddaje Iquitos.

 

XX – War, and peace​

*Wojna, i pokój​

4 Sierpnień, Rozmowa premiera Winstona Churchilla z prezydentem USA Franklinem D. Rooseveltem

(...)-Moje najszczersze wyrazy współczucia w związku z tym podstępnym atakiem - odezwał się premier
-Cesarstwo Japonii zadało nam dotkliwe straty, ale sądzę, że szybko zdołamy się podnieść. - odpowiedział prezydent.
-Uszkodzili bądź zniszczyli wam wiele okrętów, z tego co słyszałem.
-Tak. Na szczęście nie pozbawili nas zapasów ropy. Gdyby nie to, nasza flota zostałaby sparaliżowana na wiele miesięcy.
-Cóż, ten atak zmusza was do przystąpienia do wojny.
-Zgadza się. Filipiny i Liberia również dołączyły się do konfliktu.
-Rozumiem, że przyłączycie się do naszego sojuszu?
-No chyba nie mamy wyboru? -odpowiedział z uśmiechem Roosevelt, po czym dodał: -Współpraca jest w tym przypadku niezbędna. Jednak minie troche czasu, zanim się podniesiemy.
-Mam nadzieję, że nastąpi to szybko. Przyda się każde wspracie. A tak przy okazji... -zamyślił się Churchill. -Wraz z resztą naszych sojuszników zastanawiamy się nad stworzeniem nowej międzynarodowej organizacji, mającej zastąpić nieudolną Ligę Narodów. Jak pan pamięta, nie spełniła ona swojego zadania, co doprowadziło do katastrofy. Możemy liczyć na wasze wsparcie?
-Naturalnie.(...)



Wojna na lądzie...

4 Sierpnia dywizje cesarskie podjęły się zakończonej fiaskiem próby wyrwania się z okrążenia, podczas walk pod Wenshan. Osłabienie wojsk japońskich wykorzystują siły brytyjskie, które w bitwie pod Qujing (5 Sierpień) wypierają Japończyków z tej miejscowości po ciężkich walkach. 10 Sierpnia wojsko brytyjsko-chińskie wykrwawia wroga w starciu pod Kunming. Zamknięci w wielkim kotle Japończycy stawiają coraz silniejszy, i coraz bardziej zażarty opór. 15 Sierpnia sprzymierzone siły lądowe zamykają kocioł podczas zakończonych sukcesem Aliantów walk pod Kunming. Pozwoli to na przerzucenie znacznych sił na wschodni front.



...i na morzu

9 Sierpnia dochodzi do kolejnej bitwy morskiej w zatoce Tonkin, tym razem z uzbrojonymi okrętami Japońskimi. Niestety, ponownie nie udało się zatopić żadnej jednostki nieprzyjaciela. 5 dni później Royal Navy ponosi sromotną klęskę w tej samej zatoce, w której zniszczone zostają: "HMS Cornwall(CA)", "HMS Dorshetshire(CA)", "HMS Kent(CA)", "HMS Eagle(CV)" oraz "HMS Birningham(CL)". Japończycy również ponoszą straty, ale nie do porównania z brytyjskimi. Flota nieprzyjaciela utraciła w tej bitwie jednostkę "IJN Chikuma(CA)". Wycofujące się brytyjskie okręty uciekły do portu w HongKongu. 20 Sierpnia marynarka wroga zostaje pokonana w zatoce Tonkin, jednak żadnych strat u obu walczących stron. Ku uciesze dowództwa brytyjskiego, Royal Navy w końcu bierze odwet za masakrę 14 Sierpnia, czyli zatapia nieprzyjacielską jednostkę "13 Kuchikukantai(DD)" w starciu w zatoce Tonkin.



Tak, to wolny naród!

15 Sierpnia nareszcie została wyzwolona Estonia. Nowy kraj, z demokratycznym rządem, z zapewnionym bezpieczeństwem, z nowymi perspektywami. Zgodnie z umową, do 20 Sierpnia z terenu odrodzonego państwa wycofała się Armia Czerwona. Naród estoński świętuje odzyskaną niepodległość, po, jak to później wyszło na jaw, sowieckim terrorze.



21 Sierpnia, rozmowa ministra spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii, Anthony'ego Edena z prezydentem Estonii, Augustem Rei'em.

(...)-Myślałem, że nigdy się tego nie doczekamy. -wzruszył się prezydent nowego państwa.
-To już koniec radzieckiej okupacji. Zapewniam wasz naród, że wasza suwerenność już nigdy nie będzie zagrożona, czego gwarancją będzie członkostwo w naszym sojuszu. -odpowiedział Eden.
-Do dzisiaj możemy być wdzięczni Wielkiej Brytanii za pomoc waszych sił ekspedycyjnych w wojnie estońsko-bolszewickiej.
-Nie ma za co.
-Pan nie wie, co się działo podczas tej straszliwej okupacji. Masowe wywózki na Syberię, mordy, gwałty. To był terror.
-...-brytyjskiego ministra zatkało. Poraz pierwszy się o tym dowiedział.
-Niewątpliwie tragedią jest wywiezienie Johana Laidonera, naszego bohatera narodowego.
-To... To jest straszne. Zapewniam pana, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy, żeby wyratować jak najwięcej waszych obywateli. Obiecuję, że Związek Radziecki spotkają poważne konsekwencje.
-Nie wiem, czy to cokolwiek da. Ale bardzo dziękuję. -odpowiedział zasmucony Rei.(...)

Johan Laidoner, jeden z współtwórców niepodległego państwa estońskiego, przed ponową utratą suwerenności.



Polityka Wielkiej Brytanii

Nic się nie dzieje.

Wydarzenia w państwie

Brak ważniejszych wydarzeń.

Sytuacja na świecie

Jak wyżej.