Bogu ufamy - USA AAR

Na początek chciałem ogłosić, że AAR Danią jest na razie zawieszony. Albowiem wcięło mi save’y z gry . Możliwe że Danię dokończę, o ile uda mi się „odegrać”
tamtą rozgrywkę. Tego AAR’a dokończę choćby nie wiem co, będę robił kopie gdzie tylko się da po każdym odcinku

Bogu ufamy – USA AAR ​

Prolog​

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Na początku lat 60. XIX w. północ i południe Stanów Zjednoczonych były dwoma całkowicie różnymi regionami. Różne poglądy na politykę, ekonomię i sprawy społeczne miały już swój początek w czasach kolonialnych i z biegiem czasu różnice te coraz bardziej przybierały na sile. Pomimo tego, że dzięki licznym kompromisom udawało się utrzymać Unię jako całość przez wiele lat, to w 1860 r. nastroje w obu częściach kraju były bardzo gorące. Podgrzały je jeszcze wybory prezydenckie, w których zwyciężył Abraham Lincoln, którego południowcy traktowali jako zagrożenie dla niewolnictwa. Mimo że jego wypowiedzi były bardzo wyważone i nie opowiadał się on do tej pory za zniesieniem niewolnictwa, to wybuch konfliktu wisiał na włosku.



W czasie pierwszej połowy XIX w. różnice ekonomiczne pomiędzy regionami jeszcze bardziej się pogłębiały. Bawełna była głównym produktem południa i stanowiła 57% eksportu USA. Dochodowość uprawy bawełny dopełniła zależności południa od systemu plantacyjnego i jego istotnego składnika jakim było niewolnictwo.

Północ była natomiast obszarem wysoko uprzemysłowionym. Istniało duże zapotrzebowanie na pracowników, ponieważ przemysł potrzebował wykwalifikowanej siły roboczej, której niewolnicy jednak nie stanowili. Zachęcano więc Europejczyków do imigracji, którzy chętnie z tej okazji korzystali i przyczyniali się do rozwoju tej części kraju. Natomiast imigracja do stanów południowych miała bardzo ograniczony charakter, można powiedzieć, że wręcz marginalny. Ponadto istniały tu bardzo silne nastroje antyimigranckie skierowane przeciw katolikom (głównie Irlandczycy) oraz Żydom.

Najistotniejszy czynnik różniący wiązał się jednak ze stopniem industrializacji, a wyrażał się w strukturze społecznej mieszkańców obu regionów. Społeczeństwo południa pozostało w większości bardzo konserwatywne i przywiązane do tradycyjnych wartości, na północy natomiast dominowały nowe idee liberalne i kapitalistyczne.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W początkowym okresie istnienia Stanów Zjednoczonych wierność własnemu stanowi była ważniejsza niż wierność własnemu państwu, czyli Unii. Nowojorczyk czy mieszkaniec Wirginii utożsamiał się ze swoim stanem tak, jak Europejczycy ze swoimi państwami narodowymi. Unia była tylko dobrowolnym zrzeszeniem suwerennych stanów dopóty, dopóki służyła realizacji partykularnych interesów stanowych. W tym okresie ani północ, ani południe, nie uważało Unii za coś stałego czy niezmiennego. Na przykład Nowa Anglia zamierzała z Unii wystąpić podczas wojny z Anglią w 1812, ponieważ w przeciwieństwie do reszty kraju z Wielką Brytanią łączyły ją bardzo mocne więzy gospodarcze i wojna była dla niej szkodliwa.

Od lewej: żołnierz Konfederacji i żołnierz Unii



Północ potrzebowała silnego i scentralizowanego rządu, aby rozwijać infrastrukturę, chronić handel i swoje interesy handlowe. Południe natomiast było mniej zależne, niż reszta kraju, od rządu federalnego i dlatego południowcy nie czuli potrzeby jego wzmacniania. Ponadto obawiali się, że rząd federalny z silnymi uprawnieniami będzie zagrażał niewolnictwu oraz ingerował bardziej w sprawy stanowe.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Podczas kampanii prezydenckiej w 1860 r. wielu mieszkańców południa groziło, że jeżeli Lincoln zostanie wybrany na prezydenta, to ich stany wystąpią z Unii. Lincoln był uważany przez nich za wielkiego przeciwnika niewolnictwa, chociaż w rzeczywistości do tej pory nie wypowiadał się za jego zniesieniem. Tylko nieliczne osoby z północy wierzyły ich groźbom. Miesiąc przed wyborami gubernator Karoliny Południowej napisał do tzw. "bawełnianych stanów" z wyjątkiem Teksasu, że jego stan wystąpi z Unii na wypadek, gdyby Lincoln rzeczywiście został wybrany i zwrócił się do nich z zapytaniem, jaka będzie ich reakcja na taki obrót sprawy.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jak tylko okazało się, że Lincoln na pewno wygrał wybory, władze ustawodawcze Karoliny Południowej zwołały specjalne zebranie. Odbyło się ono 17 grudnia 1860 w Charleston. Trzy dni później konwencja jednogłośnie uchwaliła, że unia pomiędzy Karoliną Południową a Stanami Zjednoczonymi przestaje istnieć.

Podobne konwencje miały miejsce w innych stanach południa na początku 1861 r. i one zaowocowały uchwałami o zniesieniu unii pomiędzy ich stanami. Były to następujące stany: najpierw Missisipi (9 stycznia); Floryda (10 stycznia); Alabama (11 stycznia); Georgia (19 stycznia); Luizjana (26 stycznia) i Teksas (1 lutego).
W kwietniu Lincoln wezwał stany do powołania milicji lokalnych w celu stłumienia secesji. Stany graniczne, które wahały się czy należy pozostać w Unii czy też z niej wystąpić, odmówiły wykonania poleceń rządu federalnego i przyłączyły się do stanów, które już dokonały secesji. Były to Wirginia (17 kwietnia), Arkansas (6 maja), Karolina Północna (20 maja) i Tennessee (8 czerwca).
4 lutego 1861 delegaci pierwszych 6 stanów, które wystąpiły z Unii spotkali się w Montgomery w Alabamie, aby utworzyć tymczasowy rząd dla odłączonych od Unii terytoriów. 4 dni później uchwalona została konstytucja, która w większości była oparta na dotychczasowej ustawie zasadniczej z 17 września 1787. 9 lutego

Tymczasowy Kongres Konfederacji wybrał Jeffersona Davisa z Missisipi na prezydenta i Aleksandra H. Stephensa na wiceprezydenta. Mieli oni piastować swoje funkcje do lutego 1862 r. W listopadzie 1862 r. urzędy te zostały im przydzielone na stałe. Kiedy także Wirginia wystąpiła z Unii, stolicą Konfederacji stał się położony tam Richmond.

Kolejno: Prezydent Jefferson Davis i prezydent Abraham Lincoln.




Abraham Lincoln został zaprzysiężony na prezydenta 4 marca 1861 r. W swojej mowie inauguracyjnej odniósł się m.in. do tego, że dzięki Konstytucji Unia jest bardziej pełna i lepiej funkcjonuje, w przeciwieństwie do uchwalonych przed nią Artykułów o "Konfederacji i o Unii wieczystej" jest wiążącą umową, a secesję nazwał "unikiem prawnym". Powiedział także, że nie miał intencji, aby atakować stany południowe, ale nie zawaha się przed użyciem siły, jeżeli okaże się to konieczne dla utrzymania jedności Unii. Mowę zamknął prośbą o odbudowę nadwerężonej Unii...

Front Wschodni...


... I Zachodni.



P.S. Jeśli wstawiłem złe flagi Unii (Bo te z 61 roku były inne, lecz źródła podają że flaga Unii była taka jaką wstawiłem), to mnie poprawcie

 

1.Wojna secesyjna – część 1​

Początkowy plan ataku



Pierwszym krokiem, jakiego się podjęto, było podzielenie armii stacjonującej w Shenandoach na 2 grupy. Pierwsza miała za zadanie uderzyć na Catawba, druga na stolice Konfederacji, Wirginię. Pierwsza grupa musiała zmienić kierunek marszu ze względu na uderzenie Konfederatów na Kentucky. Pierwsza bitwa stoczona w tej wojnie została zakończona całkowitym zwycięstwem naszych wojsk. Nieudolna, nieliczna, uboga w wyposażenie armia Konfederacji wycofała się spod Kentucky.

W tym samym czasie trzecia armia atakująca od strony Nowego Jorku dosłownie wpadła na liczniejsze wojska Konfederacji nacierające na Chesapeake. Doszło do boju spotkaniowego pod Chesapeake. Bitwa została przegrana przez nasze oddziały, mimo zaskoczenia po obu stronach. Przewaga liczebna nieprzyjaciela dała nam się we znaki. Trzecia armia została wycofana, do czasu przybycia posiłków.

Po klęsce naszych wojsk pod Cheapeake, Konfederaci rozpoczęli oblężenie:



Podczas gdy na wschodzie trwają ciężkie walki, na zachodzie nasze oddziały zaatakowały bezbronne, zachodnie prowincje Stanów Południowych. Złą wiadomością okazał się fakt, iż mieszkańcy zachodnich prowincji nieprzyjaciela stawiali zacięty opór.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Poważnym problemem jest również mały potencjał ludzki. Brakuje nam nowych rekrutów, brakuje pomocy nawet ze strony najemników. Jest to szczególnie dokuczliwe na zachodzie kraju. Sytuację nieco poprawiali murzyńscy niewolnicy, którzy zaciągają się do naszej armii. W związku z tym, do armii muszą być powoływani słabo wyszkoleni cywile. Czy świetne wyposażenie nadrobi braki w wyszkoleniu?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tymczasem po przybyciu posiłków na wschodzie, Trzecia Armia ruszyła z odsieczą obleganemu miastu Chesapeake. Bitwa trwała niecałe 3 godziny, i zakończyła się całkowitą klęską armii Konfederatów. Nieprzyjacielskie siły w tym rejonie utraciły połowę swojego stanu osobowego.

Odsiecz pod Chesapeake



Wykorzystując okazję, oddziały Unii ruszyły za znajdującymi się w odwrocie wojskami wroga. Nie dając czasu na przegrupowanie, jeszcze raz zmusiły Konfederatów do odwrotu, poszerzając tym front wschodni.

Nie wszędzie jednak szło naszym wojskom tak pomyślnie. Wojna błyskawiczna zamieniła się w wojnę pozycyjną. Obie armie zaczęły się masowo okopywać.

Jeden z żołnierzy Unii w swym liście do matki opisał koszmar okopów:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W tej samej chwili, 27 Maja, armia Unii uderzyła na stolicę Konfederacji – Wirginię. Chodzi przede wszystkim o załamanie morale przeciwnika. Generałowie Unii liczą na przełom w wojnie. Tym bardziej, że po wielu potyczkach armia Konfederatów jest niemal 3 razy mniejsza od naszej...
Wirginia, 27 Maja godz. 13:46

Pod okopami nieprzyjaciela, niezauważona piechota Unii pod osłoną dymu i pyłu czeka pod liniami obrony nieprzyjaciela.
-Dennis! Dennis! – Powiedział szeptem pułkownik Adamsdo swojego podwładnego.
-Idę! – Powiedział żołnierz czołgając się do swojego przełożonego, trzymając w ręce jakąś skrzyneczkę, za którą ciągnął się kabel.
-Wszystko gotowe?
-Tak. Nasi szpiedzy podłożyli im ładunki prosto w okopach!
-Dobra. Na Trzy. – Powiedział dowódca – Trzy, dwa, jeden...
*Klik! *
KABOOM!
Okopami nieprzyjaciela wstrząsnęła gigantyczna eksplozja. Szańce została dosłownie rozerwane, ziemia zadrżała, a z linii wroga wyleciały w powietrze bezwładne ciała konfederatów.
-NAPRZÓD! – Wrzasnął pułkownik, a wraz z nim do biegu poderwała się cała jednostka...

Jak widać, nie wszystko poszło zgodnie z planem:




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Już w pierwszych dniach wojny dostaliśmy zaskakującą propozycję porozumienia handlowego od Wielkiej Brytanii. Było to tym bardziej dziwne, iż nasze stosunki z tym państwem nie należą do najlepszych. Jednak widząc szansę na poprawę wzajemnych relacji, prezydent USA przyjął tą propozycję.

Niedługo potem, w ślad Wielkiej Brytanii poszły Boliwa, Peru, Gwatemala oraz Liberia. Rząd USA liczy na to, że w najbliższym czasie zostaną podpisane kolejne traktaty handlowe...

 

Kolejny, króciutki odcinek. Zapraszam do czytania

1.Wojna secesyjna – część 2​

Punktem zwrotnym w wojnie okazał się atak na stolicę konfederatów, Wirginię. Nasze wojska , które niedawno bez walki przystąpiły do oblężenia tego miasta, zostały zaatakowane przez niemal wszystkie siły Konfederacji w tym rejonie. Tej bitwy nie można było w żadnym wypadku przegrać, dlatego natychmiast z odsieczą ruszyły nasze wojska znajdujące się na zachód od miasta. Najwyraźniej wróg spodziewał się wysłania sił pomocniczych, co skończyło się wpadnięciem naszych wojsk w zasadzkę Konfederatów pod Catawbą. Nasze pokonane wojska dostały rozkaz natychmiastowego odwrotu. Niedługo potem, nasza armia ponownie ruszyła na pomoc, doprowadzając do kolejnej bitwy pod Catawbą. Potyczka została wygrana.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dzięki udzielonej broniącym się w Wirginii naszym wojskom, udało się zakończyć pomyślnie atak na stolicę Konfederacji. Była to porażka, po której nieprzyjaciel się już nie pozbierał. Po szeregu bitew w okolicach Wirginii, armia Konfederatów utraciła 80% swoich żołnierzy. Odbiło się to również na morale wroga. Od tej chwili nasze wojsko zaczęło tylko zwyciężać..
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sytuacja gospodarcza jest niestety odwrotna w stosunku do tego, co dzieje się w naszym kraju. Inflacja wynosi 20%, A nasze zakłady przemysłowe boleśnie odczuwają braki surowców, wcześniej sprowadzanych z południa. Sytuację zaczęto więc ratować licznymi porozumieniami handlowymi, głownie z krajami Ameryki Południowej.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Głęboko za frontem, przy niedawnej granicy Unijno – Konfederackiej, doszło do szeregu powstań. Rebelia ta okazała się niezwykle silna, dowódcy Unii zaczęli się zastanawiać, czy nasze wojska zdążą na czas zdławić bunt, zanim dojdzie do jego eskalacji. Jak się później okazało, była to ostatnia próba ratunku Stanów Południowych. Desperacja ta jednak nie nadrabiała strat, jakich doznał nieprzyjaciel.

Powstańcy przychylni Stanom Południowym znajdowali się pod stałym ostrzałem naszej artylerii



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Konfederacja kilkukrotnie wysyłała nam propozycje pokoju. Proponowała pieniądze ze swojego budżetu, pojedyncze prowincje, lub surowce. Coś takiego było absolutnie nie do przyjęcia. To Konfederaci doprowadzili do tej wojny, Unia uważa ich za rebeliantów. Rząd Unii ogłosił, że w grę chodzi tylko bezwarunkowa kapitulacja...

 

Kolejny krótki odcinek, ale to dlatego że obecnie mało się dzieje, następny, zapewniem, będzie znacznie dłuższy

2.Pośpiech​

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Desperacja Konfederatów po raz kolejny ujawniła swoje oblicze. Dziesiątki okrętów obu stron konfliktu starły się w Zatoce Cheasapeake. Nieprzyjaciel liczył na przeprowadzenie desantu na nasze tyły, i zmusić nas do odwrotu. Na szczęście spodziewaliśmy się takich działań, i postawiliśmy naszą marynarkę wojenną w stan gotowości. Stany Południowe wysłały nam na spotkanie wszystkie swoje okręty. Utraciliśmy z 37 okrętów zaledwie 2 jednostki, wróg natomiast aż 19 okrętów.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bitwa w Zatoce Cheasapeake była pierwszą i ostatnią bitwą morską stoczoną w tej wojnie




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nasz dobry nastrój zepsuła jednak ingerencja Wielkiej Brytanii w nasz konflikt. Brytyjczycy coraz bardziej zaczynają na nas naciskać, abyśmy przyjęli oferty pokoju złożone przez Konfederację. Wojna na dwa fronty to dla naszego kraju nic dobrego, nasza flota na razie nie równa się z niezwykle liczebną marynarką europejskiego królestwa. W ślady Wielkiej Brytanii poszedł również znienawidzony Meksyk, czekający tylko na nasze osłabienie. Wrogie państwa zaczęły skupiać wojska na granicy z naszym krajem. Posypały się ostrzeżenia.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Należało się zatem, pośpieszyć. Za pierwszorzędny cel obraliśmy sobie zdobycie jak największej przewagi na rezolucjach pokojowych. Nasze wojska przystąpiły do wielkiej ofensywy jesiennej. Pierwszą wielką bitwą było starcie pod Alabamą, gdzie zaatakowaliśmy okrążonego nieprzyjaciela. Straty wroga były olbrzymie. Zaskakujące jest to, że mimo wielu klęsk Konfederatów, ci nadal wystawiają przeciwko nam swoje oddziały.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Takie obrazy były charakterystyczne dla tej wojny.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tymczasem rząd Stanów Północnych przygotował już żądania wobec Konfederatów. Mamy zamiar zażądać od Stanów Południowych następujących terenów: Na zachodzie 2 prowincje, Llano Estacado oraz El Faso (Aby ułatwić naszym wojskom przemieszczanie się między zachodnią, a wschodnią częścią naszego kraju). Na wschodzie Wichita, Arkansas, Yazoo, Tennessee, Appalachy i Catawba.

 

3.Pokój ​

24 Listopada 1864 roku Królestwo Szwecji zainteresowane współpracą gospodarczą z nami, podpisało umowę o wzajemnym handlu, rozbudowie gospodarki i współpracy.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5 Marca 1865 roku zakończyły się wyboru o stanowiska prezydenta USA. Głównymi kandydatami byli Abraham Lincoln oraz George McClellan. Wygrał Abraham Lincoln, który zdobył 79% głosów.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Niestety, Lincoln długo nie nacieszył się tym stanowiskiem. 14 kwietnia 1865 roku Lincoln został postrzelony w Teatrze Forda w Waszyngtonie przez aktora, Johna Wilkesa Bootha, który był zagorzałym wrogiem Lincolna, ponieważ prezydent był przeciwny niewolnictwu w każdej formie, natomiast Booth je popierał. Zabił Lincolna strzałem w tył głowy.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na szczęście kraj obiegła też wspaniała wiadomość: Wojna Secesyjna została zakończona. Mimo naszej wspaniałej wygranej, to my ponieśliśmy największe straty w ludziach. Zginęło 359 tys. naszych żołnierzy, Konfederaci utracili 198,5 tys. ludzi. Starcia pokazały koszmar okopów. Obie strony ze zmiennym szczęściem atakowały siebie nawzajem. Była to pierwsza wojna totalna w historii, w której walczyli nie tylko żołnierze, ale też zwykli ludzie. Celem obu stron konfliktu było nie tylko rozbicie wrogiej armii, ale też zniszczenie zaplecza gospodarczego nieprzyjaciela. 13 Grudnia 1869 roku nastąpił pokój. Poniższe zdjęcie pokazuje zdobycze terytorialne USA, większe niż dotychczas planowano.






-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ponieważ nasz rząd ma zamiar ponownie zjednoczyć ziemie naszego kraju, pozostawiliśmy na terenie Stanów Południowych nasze wojska. Mimo pokoju, kolejny konflikt wisi w powietrzu.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15 Kwietnia 1865 roku, Andrew Johnson, były wiceprezydent, zastąpił zamordowanego prezydenta. Ogłosił amnestię dla mieszkańców Południa z zastrzeżeniem, iż przywódcy Konfederatów oraz ludzie bogaci muszą osobno starać się o łaskę prezydencką.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tymczasem w tym samym roku powstały 2 państwa: Cypr oraz Królestwo Kanady. Cypr powstał poprzez wielką rebelię, i wyzwolił się spod panowania Ottomanów. Kanada, nasz nowy sąsiad, powstała na drodze połączenia kolonii brytyjskich w Ameryce północnej. Kraj ten został przede wszystkim zainspirowany przez nas, gdyż nasz kraj powstał w podobny sposób. Natychmiast nawiązaliśmy stosunki dyplomatyczne. Wysłaliśmy również dar państwowy o wysokości 200tys. dolarów w celu poprawy naszych młodych stosunków, i zdobycia przyjaciela.





-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
16 Listopada 1867 roku nasz rząd zakupił od Rosji Alaskę, znajdującą się na północny zachód od naszego kraju, za śmieszną cenę za 7 mln 200 tys. dolarów. Pierwszym administratorem Alaski został Polak Włodzimierz Krzyżanowski. Była to świetna okazja do powiększenia naszych terytoriów, lecz spotkało się to z ostrymi protestami obywateli. Byli oburzeni tym, że rząd USA zmarnował pieniądze na taką „lodówkę”. Lecz, może w przyszłości ten zakup się opłaci?




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Z naszych kolonii na północy kraju, w rejonie Wielkich Jezior, zaczęły dochodzić do nas niepokojące wieści o atakach Indian na naszych obywateli. Podjęto decyzję o pacyfikacji Tubylców, aby już nigdy więcej nie zagrażali naszym mieszkańcom.

Na czerwono zaznaczone tereny objęte pacyfikacją Indian

 

4.Droga do wojny ​

Gdzieś w Nowym Meksyku

-Santiago! Ktoś idzie! Krzyknęła żona do swojego męża, siedzącego przed domem.
-To co? Szykuj strzelbę!
-Ale to wojskowi idą! I rzeczywiście, w stronę domku zbliżali się żołnierze USA.
-Witam pana. Jestem porucznik Oliver Wellington. Mamy rozkaz przesiedlić tymczasowo wszystkich obywateli przygranicznych wiosek, na granicy z Meksykiem. Proszę spakować manatki i idziemy.
-Aaale, zaraz Amigo! Dlaczego? Po co? Mam tu zostawić swój dobytek? Swoją chałupę?
-Taaki jest rozkaz dobry człowieku. Proszę się pośpieszyć, nie chcę używać wobec pana siły.
-Ale dlaczego nas przesiedlacie!?
-Tajemnica państwowa. Zapewniam że po wszystkim będzie mógł pan wrócić do domu. No już! Ruszać się!



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rozpoczęła się mobilizacja armii. Zbyt długo istnieje zagrożenie ze strony Meksyku. To oburzające, po prostu bezczelne, że ten kraj śmiał wtrącać się w nasze sprawy, gdy toczyliśmy wojnę ze Stanami Południowymi. Trzeba kraj ten maksymalnie osłabić. Aby zakamuflować koncentrację naszych wojsk na granicy z owym państwem, rozpoczęliśmy tymczasowe, przeprowadzane na masową skalę, przesiedlanie ludności. Zrobiliśmy to, aby obywatele sympatyzujący z Meksykanami, broń Boże, nie wydali nas.

I tak o to, zaledwie 3 miesiące po ostatnim krwawym konflikcie Stany Zjednoczone szykują się do kolejnej wojny. Wszystko to, w imię pokoju. Wszystko to po to, aby Meksyk już nigdy więcej nam nie zagrażał. O ironio, musimy rozpętać wojnę, żeby mieć pokój...

 

5.Zróbmy to inaczej ​

Gdzieś w Nowym Meksyku, obóz wojsk USA.

-Na litość Boską! – Krzyknął wchodzący do namiotu wojskowego major Crook.
-Co się stało majorze? – Zapytał jeden z żołnierzy.
-Właśnie zakończyły się wybory.
-I co, kto wygrał? – Zapytał drugi wojskowy.
-Ulisses Simpson Grant – Powiedział zrezygnowany dowódca.
-To czemu pan jest zrezygnowany? Przecież on jest świetny, jeśli chodzi o militarię! Teraz to dopiero damy łupnia Meksykanom!
-No właśnie się mylisz. Dostałem rozkaz od tych z góry, że mamy pakować manatki. Mają inne plany ekspansji.
-Toż to absurd! Tyle planowania, tyle wysiłku, to całe przesiedlanie ludności meksykańskiej!
-Nie mam na to wpływu! – Odpowiedział władczo major.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Waszyngton, USA.

-Witam panów. - Rozpoczął przemówienie nowy prezydent USA. - Witam zebranych tu gubernatorów, generałów. Dzisiaj omówimy ważne kwestie dotyczące nie tylko naszego państwa, ale też niezwykłych wydarzeń w Europie. – Całe zebranie uważnie, w ciszy słuchało głowy państwa. Wpierw wytłumaczę przyczyny odwołania ekspansji na Meksyk. Decyzję tą podjąłem ze względu na to, że obok nas istnieją lepsze możliwości poszerzenia terytoriów naszego kraju. – Prezydent położył na stoliku stojącym pośrodku sali, małą mapę, na której zostały zaznaczone 2 wyspy.

Na początek proponuję przejęcie kontroli nad dwoma wyspami. Na Fidżi, panują idealne warunki do uprawy trzciny cukrowej. Z drugiej wyspy, Tahiti, możemy czerpać zyski w postaci przypraw.



Przejdźmy teraz do Hawajów. To pogańskie państwo jest odizolowane od reszty świata, ich miasta w ogóle nie są ufortyfikowane, kraj ten nie posiada armii. Hawaje posiadają bogactwa, których nie umieją wykorzystać. Podjąłem decyzję o zbrojnym przyłączeniu Hawajów do naszego państwa. Inwazją zajmie się Pułkownik Gayden. Na razie panują tam wielkie sztormy, dlatego przełożyliśmy operację na 26 Maja.

Bardzo chciałem przyłączyć do naszego państwa Nową Zelandię. Niestety, Brytyjczycy zdążyli utworzyć gdzieniegdzie kolonie, dlatego zgodzicie się ze mną, że pchanie się tam mogło by spowodować niepotrzebne spory.

Postanowiłem również porozmawiać z wami o aktualnej sytuacji w Europie. Możliwe, że dojdzie tam do kontynentalnej wojny, a to za sprawą...
-...Cesarstwa Niemieckiego. – Wtrącił jeden z generałów.
-Dokładnie. Po raz pierwszy w historii doszło do zjednoczenia Niemiec. W Europie powstało nowe, silne państwo, które zachwiało równowagę sił na Starym Kontynencie. Otto von Bismarck nawet nie wie, co zrobił. Teraz kraj ten niemal unicestwił Holandię i Belgię, naszych partnerów handlowych.

Proklamacja Rzeszy Niemieckiej w Sali Zwierciadlanej pałacu wersalskiego



-Jednak czy musimy się tym przejmować? – Zapytał jeden z gubernatorów.
-Właśnie. Nie wiem jak wy, ale ja uważam, że lepiej trzymać się z dala od problemów Europy.

W Europie zapanował chaos


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 Kwietnia 1874 roku Stany Zjednoczone poczyniły kolejny krok w kierunku wzmocnienia przyjaźni rosyjsko-amerykańskiej. 1 Kwietnia prezydent USA, Ulisses Simpson Grant wybrał się wraz z dyplomatami do Petersburgu. Misja skończyła się nawiązaniem umowy handlowej. Był to nie lada wyczyn, gdyż zdolności dyplomatyczne naszego prezydenta nie są najwyższych lotów.

Car Rosji, Aleksander II

 

Dziękuję za komentarze

6.Dobre nowiny ​

26 Maja 1874r. Amerykańska flota operująca na Pacyfiku wyruszyła w kierunku Hawajów. 12 tys. żołnierzy i 30 dział, 2 tys. kawalerii przeprowadziło desant na wyspy. Nasi żołnierze zostali wyposażeni w ulepszone karabiny i hełmy. Pogańscy, odcięci od świata mieszkańcy Hawajów z przerażeniem obserwowali zajmowanie ich miast. Pod wodzą gen. Crooka, wyspy zostały zajęte bez jednego wystrzału w 2 dni.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Panie prezydencie, ktoś chce z panem porozmawiać. – Wszedł do pokoju prezydenckiego służący.
-Niech wejdzie
-Witam. – Uśmiechnął się minister spraw zagranicznych, Peter Crot.
-Dzień dobry, usiądź.
-Mam dla pana dobre wieści – Crot położył przed głową państwa najnowsze wydanie gazety.
-Zobaczmy... „Masowe bunty w brytyjskich koloniach i na ojczyźnie”
-Dokładnie. Niech pan czyta dalej.
- „...Nagle w większości brytyjskich kolonii, oraz w Irlandii, wybuchły powstania narodowo-wyzwoleńcze. Władze Wielkiej Brytanii uspokajają, że wszystko jest pod kontrolą. Trudno się jednak z tym zgodzić, w niektórych koloniach udało się wyprzeć Brytyjczyków, oraz wątpliwym jest, aby udało im się zaprowadzić ład w koloniach, rozsianych po całym świecie. Mówi się, że przyczyną powstań jest osłabienie Wielkiej Brytanii, która niedawno toczyła długą wojnę z Holandią .”
-Zatem, jak pan widzi, możemy bez obaw rozszerzać swoje wpływy na świecie, a przynajmniej na Pacyfiku.
-To dobre nowiny. Lecz na razie musimy uważać na wydatki, jeszcze nie udało nam się uporać z inflacją, a nasz budżet zubożał.
-To by było na tyle. Żegnam pana!
-Żegnam.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Po podreperowaniu państwowego budżetu, do Nowej Zelandii zaczęli napływać amerykańscy osadnicy. Brytyjskie kolonie założone wcześniej w tym rejonie, zostały opanowane przez tubylców. Dołożymy wszelkich starań, aby dołączyli do nas, dzięki czemu utworzylibyśmy zwarte kolonie w Nowej Zelandii.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W naszej stolicy i miastach leżących przy niej, awansowaliśmy Majorów na Gubernatorów. Mamy nadzieję, że pomoże to w jakimś stopniu zmniejszyć wysoką inflację.


Na prośbę autora oczyszczam i zamykam
Serek