Dawno dawno później, w pobliskiej galaktyce... - MoO3 AAR

​

648 milionów lat po Pierwszej Cywilizacji w Drodze Mlecznej, na rubieżach w pobliskiej galaktyce poza Grupa Lokalną Galaktyk, dostrzeżono pewnego pomarańczowego karła o typie widmowym bliskiemu czerwonemu karłowi. Legenda o Nowych Orionidach - będących rozbitkami po nieudanej inwazji tajemniczej cywilizacji z GLG - wciąż echem rozbrzmiewała; niektórzy podejrzewali, że była to kolejna fala skrajnie przeobrażonej Pierwszej Rasy. Ów galaktyka - Derena (odległa o ok. 12 milionów lat świetlnych od Drogi Mlecznej) - była trójramiennym względnie sporym zbiorem gwiazd.

​

Sukra (nazwa pochodząca od bóstwa domowego ogniska jednej z kultur) była jedną z rozlicznych gwiazd ciągu głównego, interesującą dla astronoma tylko ze względu na krążenie wokół niej pięciu planet, z których przynajmniej dwie bądź trzy mogły zawierać rozwinięty ekosystem. Sama gwiazda jest jedną z najstarszych we Wszechświecie; na tle innych gwiazd w galaktyce, jest jedną z najmniej dostrzegalnych.

​

Planeta Sukra I - zwana także Tondreną, co w starożytnym języku znaczy "kołyska" - , jest pierwszą (co do odległości) orbitującą planetą skalistą, z jednym księżycem o średnicy 1768 km. Powiadają, że ponownie rozwinęła się na niej cywilizacja techniczna (Valdren), wykorzystująca elektryczność, silniki spalinowe, kordyt oraz energię nuklearną. W przeciwieństwie do siedmiu poprzednich, nie doszło do ogólnoświatowej wojny powodującej eksterminację inteligentnego gatunku. Tym samym Valdreni - rasa humanoidalna, zbliżona wyglądem do istot z rodziny Homo - osiągnęli technologię teoretycznie umożliwiającą eksplorację kosmosu z prędkością większą od prędkości światła (odpowiednik 1.5 warp), rozwinęli technologię laserową do praktycznego zastosowania powszechnie militarnego oraz opanowali całą swoją planetę. Obecnie planeta przeżyła pucz wojskowy popleczników rodu Hesstere, którzy po despotiach kolejnych władców rozpoczęli budowanie stabilnej monarchii...

---------------​

Odpaliłem swój pomysł, który chciałem zrealizować od jakiegoś czasu. AAR z gry Master of Orion 3 (taka "Cywilizacja" w samym kosmosie). Uznałem, że te wszelkie prędkości nadświetlne określać będę wg skali warp (zastanawiam się, czy wg "starego" wzoru ze ST, czy "nowego"). Ponadto już zapowiem, że początki wcale nie będą takie "high-tech space opera", choćby ze względu na dosłowniejsze wzięcie pod uwagę startowych techów.

Dane startowe

Spoiler

 

I Dominium Valdren [Tura 1; 1 Rok Wiktorii Valdreńskiej]​

Ród Hesstere ustanowił nowy kalendarz oraz ogłosił narodziny nowej ery w historii Sukry w miejsce starego. Mimo że nowy porządek ustanowiono za pomocą czterolufowych szybkostrzelnych M16A7 na bezłuskową amunicję (technologia laserowa wciąż zbyt droga do wykorzystania w karabinkach) - oraz wszelkich lekkich, ciężkich oraz wielkokalibrowych karabinów maszynowych wespół z całą gamą artylerii i lotnictwa - to Lalli van Hesstere był pierwszym przywódcą, który deklarował nadanie części praw obywatelskich poddanym oraz zrywał z totalitarną wizją państwa; stąd zebrał mnóstwo popleczników z plebsu oraz marginesu społecznego. Znakiem nowego państwa - I Dominium Valdren - był nowy specjalnie zaprojektowany symbol, łączący analogię wschodzącego słońca z trzymaniem się dziedzictwa Tondreny.

​

Imperator Lalli I ustanowił podatki na progu 18% dochodów osób prywatnych oraz przedsiębiorstw w modelu 4%/14% (przeznaczone na rozwój planety/przeznaczone na imperialne priorytety). Pomimo braku zagrożenia, monarcha postawił kraj w zmilitaryzowanym stanie pokoju. Znacząco zwiększył wydatki na badania, nieznacznie wzmocnił dofinansowanie wojska oraz dotowania przemysłu Sukry I. W rodzimym układzie planetarnym każda z planet teoretycznie nadawała się do zamieszkania dla ludzi; choć na najdalszych dwóch średnia temperatura wynosiła nieco poniżej 273 stopni Kelvina.

Kliknij w celu zobaczenia stanu infrastruktury planety​

Władca wespół z ministrami oraz doradcami skonsturował długoplanowy plan zagospodarowania całej Sukry I. Odbudowywano właśnie wielki okręg przemysłowy, zniszczony podczas ostatniej wojny światowej; przewidywano, że osiągnie zamierzoną wydajność w przeciągu siedmiu lat. Do projektów zapisano budowę technopolii, trzeciej z kolei aglomeracji przemysłowej, założenie trzeciego oddziału państwowej spółki górniczej oraz wybudowanie planetarnej siedziby sztabu wojskowego z prawdziwego zdarzenia. Kolejną z istotnych rzeczy było kolonizowanie pobliskich planet w celu zamortyzowania galopującego wzrostu naturalnego (mimo że populacja Sukry I wynosiła wtedy 6,32 mld mieszkańców, to stabilizacja oraz dostęp do zdobyczy medycznych dla praktycznie każdego poddanego wspomagała powojenny wyż demograficzny), zbadania protoypów technologii w innych warunkach oraz zdobycia nowych złóż surowców nieodnawialnych.

​

Pojawienie się przedstawicielki nieznanej dotąd rasy powietrznej (przybyłej swoim ścigaczem) szybko zatajono, zaś Genuamhę umieszczono w specjalnie przygotowanym obszernym pomieszczeniu. "Powietrznica" - wedle określenia jednego z oficerów - zeznała, że zbiegła podczas wojen z centrum galatyki i poleciała do Sukry po dostrzeżeniu bardziej zaawansowanej cywilizacji. Sam fakt istnienia tak przedziwnego inteligentnego gatunku zatajono, natomiast Genuamha w zamian za udzielanie porad dotyczących funkcjonowania przemysłu i górnictwa mogła skorzystać z gościnności valdreńskiej mimo faktycznego uwięzienia na stałe. Imperator uznał, że byłoby głupstwem zabijać czy wyganiać inteligentne stworzenie obdarzone wiedzą o znacznie wyżej zaawansowanych technologiach.

​

Wciąż nie odkryto innowacyjnych koncepcji ekonomicznych. Jeden z geniuszy fizyki i matematyki wpadł na nowe teoretycznie rozwiązania odnośnie rozwinięcia nadprzestrzennego oraz konwencjonalnego napędu, dzięki któremu szybkość przebywania odległości w tunelach nadprzestrzennych wyniosłaby 3 miliony kilomerów w sekundę (warp 2). Innymi ciekawymi odkryciami były modele matematyczne miniaturyzacji oraz modyfikacji urządzeń generujących laser, koncepcja ręcznej broni wystrzeliwująca multum wolframowych pocisków poprzez miniaturowy miotacz energetyczny aktywowany przez eksplozję kordytu, a także zbadanie pierwszych prawideł dotyczącego (dotąd paranaukowych) zjawisk telekinezy oraz telepatii.

Kliknij w celu sprawdzenia pozycji Sukry w galaktyce​

Poza priorytetem kolonizacji Sukry II, skonstruowano dwa małe statki w celu zbadania dwóch sąsiednich układów planetarnych. Planowana podróż w tempie 1,5 warp (3,863c) do gwiazdy typu K3V trwać ma nie więcej niż 4,5 roku, natomiast dwukrotnie dłużzszy czas przewidywano do misji do gwiazdy typu G3V. Mimo nowatorskiej (w pierwszej wersji finalnej) technologii szukania i wykorzystywania luk nadprzestrzennych, wciąż komory stazowe musiały być potrzebne załodze. Obie misje były szczególnie ważne ze względu na pewne podobieństwo obu gwiazd do Sukry - co za tym idzie - sporego prawdopodobieństwa odnalezienia planet zdatnych do zasiedlenia.

---------------​

Pierwszy odcinek. Zastosowałem "nowy wzór" na Warp Factor. Wiem, że w pewnych elementach to nie trzyma się praw fizyki, ale taka gra. Jak i u nas - Ziemian - przecież można wykrywać planety pozasłoneczne wieloma metodami.

 

I Dominium Valdren [Tura 2-3; 2-5 RWV]​

W przeciągu czterech lat wysyłano liczne bezzałogowe oraz załogowe misje w celu zbadania pozostałych trzech - jeszcze nie kolonizowanych - planet. Na Sukrze III (tylko trochę większej planecie od rodzimej dla Valdrenów Tondreny) odnaleziono bardzo bogate złoża kamieni szlachetnych i półszlachetnych oraz ślady po dawnej - najprawdopodobnie po Siódmej z kolei - czyli zniszczenia wojenne. Z kolei na Sukrze IV (średnica 9490 km) charakteryzującej się zdecydowanie mniejszą grawitacją niż na Sukrze I, napotkano bardzo licznie rozpowszechnione gatunki roślin mięsożernych - zdolnych upolować nawet mniejszego ptaka - oraz silnie ekspansywne gatunki chwastów wydzielający silnie żrące opary; sama planeta posiada bardzo niestabilne pole geomagnetyczne. Na ostatniej planecie nic poza szzególnie niską grawitacją (mniej niż 1/3 dla gatunku Valdrenów) nie spostrzeżono.

​

Sukra II była planetą o litosferze, która przynajmniej na powierzchnii posiadała niespotykaną dotąd turkusowo-zielonkawą barwę, z licznymi wyspami i półkontynentami* obsianymi po krystalicznie czystych wodach zabarwionych jedynie związkami wydzielającymi się ze szczególnie aktywnych wulkanów rozsianych po całym globie. Mimo niskiej średniej gęstości oraz niewielkiego bogactwa mineralnego, na tak wielkiej planecie panowało ciążenie o 38% cięższe od tego na Sukrze I. Wyśmienite warunki pod gospodarkę agrarną oraz potencjał utrzymania naprawdę sporej liczby kolonistów sprawiał, że - przy idealnych warunkach atmosferycznych - Sukra II mogła być zasiedlona od zaraz przez całe hordy osadników. W planach infrastruktury planetarnej udało się znaleźć warunki do czterech okręgów górniczych, trzech aglomeracji przemysłowych, czterech regionów agrarnych, z zapewnieniem budowy odpowiedniej ilości ośrodków badawczych, rekreacyjnych czy wojskowych. Na każdej planecie zresztą miał powstać co najmniej jeden kompleks rządowy oraz wojskowy.

​

Biolodzy oraz inżynierowie na rozkaz Imperatora Lalli I szybko wzięli się do roboty odnośnie praktycznego i masowego wykorzystania projektu farm hydroponicznych, które - wg sloganów propagujacy rozwój rolnictwa - miały "zapewnić żywność na pokolenia"; szczególnie, że sama wspomniana technologia była względnie tania w porównaniu do potencjalnych korzyści. Niestety, w 3 RWV najgorsze prognozy przewidywały, że ostateczne wyjście projektu farm hydroponicznych z fazy prototypów nastąpi dopiero po 24 latach.

​

Priorytety finansowania badań przyjęto w formie zrównoważonej, tj. rozkładając finansowanie każdej z dziedzin nauki. Ze względu na bardzo perspektywiczne koncepcje z dziedziny odmian fizyki oraz ogólnie pojętej kosmologii, przeznaczono na nie odrobinę więcej funduszy; matematycy również wymogli na wsparciu ich podmiotu badań.

​

5 RWV okręt zwiadowczy "WKMS Gofnrig" (das Weltraum Kriegsmarine Schiff - okręt kosmicznej marynarki wojennej) rozpoczął badanie gwiazdy typu K4V, skatalogowanej pod nazwą Maetel. Gwiazda okazała się trochę cięższa od Sukry oraz o ponad czterokrotnie większej średnicy. Sposród pięciu planet, spostrzeżono dziwny układ dwóch planet o średnicy odpowiednio ok. 49 tys. oraz 33 tys. kilometrów krążących wokół wspólnego środka masy, zaś tenże środek "krążył" wzdłuż orbity. Pierwsza oraz trzecia planeta (a w zasadzie większe ciało niebieskie z pary) miały zbyt nieodpowiednie warunki do kolonizacji. Natomiast na Maetel II odkryto silne elektryczne wyładowania atmosferyczne oraz porównywalne ślady cywilizacji jakie znaleziono na Sukrze III.

Na Maetel IV również odnaleziono ślady bytności oraz walk związanych z tą samą cywilizacją. Z kolei na najdalszej planecie - Maetel V, posiadającej dwa średniej wielkości** księżyce - odkryto nowe gatunki roślin oraz grzybów mające właściwości bakterobójcze, zaś niektóre z ich enzymów - dezynfekujące. Z kolei wspomniany układ dwóch "planet" pod nazwą Maetel III bardzo mocno zaintrygował naukowców, którzy postanowili wyjaśnić tą zagwostkę kosmiczną.

* - Coś od 1 miliona do 3 milionów kilometrów kwadratowych
** - Podobnej wielkości co nasz Księżyc

---------------​

Aż dwa odcinki do AARów jednego dnia. Takiego tempa jeszcze nie miałem.

Temat zamknięty.
Milven

 

I Dominium Valdren [Tura 4-6; 6-13 RWV]​

Najszybciej szła industrializacja cywilizacji - nazwana nawet "piątą rewolucją przemysłową z kolei" - jednakże szybko niedobór wydobywanych surowców i produkowanej energii sprawił, że wszelkie projekty interplanetarne (budowa okrętów kolonizacyjnych) oraz inne inwestycje w infrastrukturę planetarną szły w zdecydowanie zbyt wolnym tempie, mimo sporych imperialnych dotacji. W 11 RWV, bezrobocie ogarnęło 9,3% procent całej populacji, z czego jedna trzecia osób bez pracy zamieszkiwała nowokolonizowaną w tempie masowym Sukrę II; populacja całego Valdren liczyła wtedy 8,71 miliardów ludzi, co samo w sobie stanowiło wysokie tempo przyrostu naturalnego.

​

Badania dotyczące zachowana się podwójnego układu planet na orbicie Maetel III oraz znalezione w całym układzie (gdzie znajduje się ów układ) artefakty po jednej z dawnych cywilizacji spowodowały, że znalazł się pewien geniusz który skonstruował technologię pozwalającą na podkęcenie silników nadprzestrzeni do prędkości Warp 2. Szybko skonstruowano działający w praktyce prototyp, a następnie finalną wersję silnika nadprzestrzennego, który do tego zajmował odrobinę mniej miejsca niż poprzedni silnik WF 1.5 (Warp Factor 1,5).

​

8 Roku Wiktorii Valdreńskiej, Imperator Lalli I rozkazał zaprojektować rys pierwszego okrętu mogącego służyć do obrony, jak i ataku, przeciwnika w układzie planetarnym i poza nim; nastąpiło to po przedstawieniu finalnej wersji nadprzestrzennego silnika drugiej generacji. W systemie Sukra już służyły trzy małe jednostki o typie wielkości fregaty, zaś LK-0 - jak nazwano nowy projekt - był lekkim krążownikiem przeznaczonym do kontroli kosmicznej oraz usuwania zagrożenia z dalszej odległości; do tego służyło sześć potężnych działek laserowych zamontowanych od strony dziobowej, zaś do ochrony przed niespodziewanymi obiektami z bliskiej odległości zainstalowano dwa ruchome armatki laserowe ("u góry" i "na dole" okrętu). Udało się zmieścić także czujniki z elektroniką obsługującą ułatwiające wykrycie obiektów z większej odległości.

Nie było jednak pewne, czy sam projekt doczeka się realizacji w formie zbudowania choćby jednej jednostki.

​

10 RWV okręt zwiadowczy "WKMS Arijden" rozpoczął badanie gwiazdy typu G3V, skatalogowanej pod nazwą Karaken. Nowozbadana gwiazda miała 4,25-krotnie większą orbitę (76,765-krotnie większą objętość) oraz dwukrotnie większą masę od rodzimej gwiazdy dla Valdrenów, ponadto jej powierzchnia była zdecydowanie bardziej gorąca. Wokół Karaken krążyło sześć planet, z czego tylko jedna (piąta z kolei) nadawała się bez zastosowania specjalnych zaawansowanych technologii do zamieszkania. Na pierwszej - mało przyjazdnej dla organizmu ludzkiego - znaleziono jakiś arsenal oraz skarbiec, choć w porównani do układu Maetel, nie należał on do jakiegoś organizmu państwowego; przypuszczano siedlisko piratów. Na Karaken III (planecie o podobnej wielkości co Sukra I) odkryto bogate złoża mineralne, w tym rudy i inne rodzaje skał posiadające znaczną zawartość przydatnych i rzadkich materialów radioaktywnych. Z kolei na Karaken IV - praktycznie w układzie o podobnej charakterystyce, jak Maetel III, z tym że jeden z "pary" był mniejszy) - znaleziono wielkie przepoczwarzone głowonogi podobne do krabów* o inteligencji porównywalnej do gatunku Homo habillis, nie stanowiące żadnej kultury czy cywilizacji; jeden z członków załogi zasugerował możliwość wykorzystania ich jako taniej siły roboczej... Karaken V - planeta o dobrych warunkach do zamieszkania - była trochę większa od Tondreny oraz podobnie jak Sukra II, panowały na niej bardzo wzmożone procesy wulkaniczne.

​

W 12 RWV dokonano pewnych modyfikacji dofinansowania całego sektora naukowego (uniwersytetów, labolatoriów czy ośrodków badawczych), w którym nieco zwiększono nakłady na prace dotyczące nauk fizycznych oraz wyższej matematyki. Spostrzeżono bowiem, że rozwój w dziedzinie ogólnie pojętych nauk ekonomicznych idzie odrobinę szybciej niż w przypadku nauk fizycznych czy samej Królowej Nauk.

* - Tachidzi

---------------​

Trochę dziwne, bo pisanie odcinków w tym AARze zajmuje mi znacznie mniej czasu niż w innych.

 

I Dominium Valdren [Tura 7-8; 14-18 RWV]​

Badanie przestrzeni kosmicznej przez dwie jednostki zwiadowcze trwało wolno, niemalże wzdłuż "krawędzi" Pierwszego Ramienia. Tempo badań ogólnie było zbyt wolne niż oczekiwali ministrowie oraz sam Imperator, bowiem dopiero 18 lat od trwania I Dominium Valdren zanotowano połowiczny postęp odnośnie możliwości przeskoczenia "klasy" międzygwiezdnej technologii (terminologię tą wymyślono już 13 RWV)

​

14 RWV okręt zwiadowczy "WKMS Gofnrig" - ten, który uprzednio zbadał Maetel - rozpoczął badanie gwiazdy typu M7III, zdecydowanie innej od poprzednich, skatalogowanej pod nazwą Mystreena. Sama gwiazda nie była tak masywna jak spodziewano się, natomiast jej promień był ponad jedenastokrotnie większy niz półoś wielka orbity Sukry I. Mimo że Mystreena jest chłodną gwiazdą, z racji ogromnej powierzchni dostarcza względnie ogromną ilość ciepła. Jedyna planeta krążąca wokół tej gwiazdy - o wielkości porównywalnej do Sukry - I była wyjątkowo gorącym i spieczonym miejscem, gdzie wiele metali o niskiej tempretaurze topnienia (cyna, ołów, cynk) stanowiło "rzeki" płynące wokół kajobrazu przypominającego wnętrze czynnego wulkanu.

​

Prace nad konceptem farm hydroponicznych potrwały krócej niż się spodziewano w najgorszych scenariuszach. Już 13 lat po rozpoczęciu badań skonstruowano pierwsze prototypy machinerii agrarnej, czyli pojedynczą "jednostkę-enklawę" systemu precyzynego monitorowania oraz kontroli rozwoju upraw. Wystarczyły dalsze dwa lata, by wprowadzenie tej technologii z dziedziny nauk biologicznych mogło wejść powszechnie w życie.

​

17 RWV zbudowano ostatnią zaplanowaną technopolis, w miejscu o mocno zróżnicowanej rzeźbie terenu (krajobraz nizinno-górzysty). Spodziewano się w przeciągu następnych 3-5 lat zdecydowanego postępu w rozwoju wszystkich nauk ścisłych bądź powiązanych ze ścisłymi. Sukces skonstruowania silnika napędu Warp 2 oraz początek budowy pierwszych farm hydroponicznych na Sukrze I i II podbudował nieco morale wszystkich, którzy wierzyli w postęp Valdren.

​

W priorytetach inwestycji ponadplanetarnych było zbudowanie dwóch okrętów kolonizacyjnych, a później pierwszy okręt bojowy w pełni tego słowa znaczeniu na podstawie projektu modelu LK-0. Później planowano rozbudowę stanowisk okołoplanetarnej artylerii rakietowej, choćby dla likwidacji zabłąkanych asteroid czy wrogich niezidentyfikowanych obiektów. Wybujałe propozycje dotyczyły osłonięcia Sukry I polem siłowym aktywowanym na polecenie. Każda z tych inwestycji była bardzo kosztowna, zaś same prace nad pierwszą jednostką kolonizacyjną przeciągały się niemalże w nieskończoność...

----------------​

Już powoli wystarcza rozegranie dwóch tur.

 

I Dominium Valdren [Tura 9-11; 19-25 RWV]​

---------------​

​

Za gwiazdą Karaken, okręt zwiadowczy "WKMS Arijden" rozpoczął w 20 Roku Wiktorii Valdreńskiej badanie następnego systemu planetarnego, bardzo młodego podolbrzyma skatalogowanego jako Siru wokół którego krążyło sześć planet. Żadna z nich nie nadawała się do zamieszkania przez ludzi, poza ostatnią planetą [Siru VI] trochę większą od Sukry I, okrytą bardzo gęstą atmosferą. Oceniono warunki atmosferyczne i klimatyczne dla ludzi jako nienajlepsze. Niekiedy napotykano na dziwne ślady wskazujące na rozwiniętą cywilizację*, acz nie znaleziono żadnych żywych istot; podejrzewano, że ukrywały się przed grupami rekonesansowymi na planecie.

​

Czerwony podolbrzym Siru okazał się istotny głównie z powodu odkrycia wielkiego galaktycznego szlaku, którym można było - wg teoretycznych założeń - przedostać się na drugi koniec Galaktyki. Jedna z teorii zakładała, że powstawanie tych specyficznych tuneli nadprzestrzennych spowodowane jest grawitacyjnym związaniem dwóch czarnych dziur stosunkowo blisko siebie, wobec czego może dochodzić do niewyjaśnionych zjawisk czasoprzestrzennych. Druga zakładała wręcz zderzenie się dwóch osobliwości i "wywrócenie się ich na lewą stronę". W każdym razie, twór powoduje połączenie dwóch punktów w przestrzeni umożliwiając wielokrotnie szybsze przemieszczenie się z jednego na drugi.

Analizując zbiór zaleceń i rozkazów od Admiralicji przygotowanych na wypadek dalekich rekonesansów, kapitan WKMS Arijden podjął decyzję o kontynuowaniu podróży po "gwiezdnym szlaku", miast zapuszczać się na kompletnie nieznane rejony.

​

Co 5-6 lat kolejny region na Tondrenie - po kolei - realizował budowę i rozpoczęcie obsługi farm hydroponicznych w pełnym zakresie. Ponadto 23 RWV ukończono budowę wszystkich kopalnii, odwiertów oraz drążeń na Sukrze I, co w najbliższym czasie miało dostarczyć niezbędnych przemysłowi surowców mineralnych oraz półproduktów. Wciąż jednak przewidywano, że tak rozwinięta na planecie infrastruktura przemysłowa wymagać będzie jeszcze większej ilości środków materialnych.

​

Mimo że w 25 RWV na Sukrze II mieszkało prawie 2 miliardy ludzi, ta planeta wciąż była zaledwie "dodatkiem" do całego Dominium Valdren, przy okazji trochę bardziej obciążając imperium. Ćwierć pierwszego wieku od valdreńskiej wiktorii miał być jedynie trudnym początkiem, zaś następne lata wg prognoz oraz chęci samego Imperatora Lalli I (którego panowanie powoli dobiegało kres z racji wieku) miały być korzystniejsze dla całej cywilizacji. Z innej strony, ludność wcale nie była zbytnio zadowolona z powodu przeznaczania większej ilości środków na cele państwowe, aniżeli społeczne; już 2% budżetu Dominium szło tylko i wyłącznie na podtrzymywanie przyzwoitych nastrojów społecznych.

* - Nigdzie nie znalazłem, kim są ci Darlokowie, zaś Google jedynie podpowiada, że w MoO2 była to "rasa szpiegów". Kiedyś jak grałem także ich napotkałem, lecz nie pamiętam dobrze, jaki to był typ rasy (gady?).

---------------​

 

I Dominium Valdren [Tura 12-14; 26-31 RWV]​

Pierwszy z władców Dominium Valdren z rodu Hesstere, Lalli I, abdykował w 26 RWV i przekazał koronę wraz z władztwem swojemu drugiemu synow, Raimundowi. Nowy Imperator był idealną osobą do kontynuacji polityki Pierwszego Władcy, zaś sama zmiana władzy przebiegła nader spokojnie, choć problem niezadowolenia z powodu wysokich podatków oraz niedoboru surowców naturalnych do użytku osobistego - zdawać się by mogło - będzie istnieć jeszcze długo.

​

26 RWV okręt zwiadowczy "WKMS Gofnrig" - kontynuując podróż gwiezdnymi szlakami na kierunek "południowy" - napotkał na ogromnych rozmiarów (4,182 miliardy kilometrów średnicy) gwiazdę, wokół której krążyła mała skalista planeta, pozbawiona gęstej atmosfery i skąpana w niezwykle gorącym blasku rodzimego ciała niebieskiego. Nie badano długo tego układu, uznając że na razie nie posiada żadnego znaczenia strategicznego, pomijajac kolejny odkryty wielki i szybki galaktyczny szlak. Podjęto jednak kurs na kolejną sąsiedną gwiazdę, wobec której dało się wykorzystać nadprzestrzeń do szybkiego przemieszczania się.

​

Druga planeta cywilizacji valdreńskiej mogła w 28 RWV pochwalić się posiadaniem pierwszego kompleksu infrastrukturalnego w skali planetarnej, czyli wielkiego okręgu przemysłowego w jednym z jej regionów. Dzięki temu reszta elementów projektu zabudowy ogólnoplanetarnej zostanie trochę szybciej zrealizowana, jak i rozbudowa doków pozwalających na konstruowanie większych okrętów kosmicznych (w planach jest powiększenie sprawności do budowy jednostek o klasie wielkości lekkiego krążownika).

​

Okręt zwiadowczy "WKMS Arijden" dotarł w 30 RWV do systemu Seki, czyli bardzo młodego i nader lekkiego (jedynie około 40% masy Sukry) czerwonego karła wokół którego krążyły cztery planety. Szczególną uwagę przykuły dwa ciała niebieskie. Seki II była ogromną (średnica ok. 52510 km) skalistą planeta z dwoma księżycami większymi od tego krążącego wokół Tondreny, na której mimo uciążliwie wysokiego przyspieszenia grawitacyjnego oraz małej różnorodności gatunkowej flory i fauny istniały dogodne warunki do życia i mieszkania. Jeśli przyzwyczaić kolonistów do nietypowych warunków grawitacyjnych, Seki II byłaby dobrym miejscem dla kompanii górniczych z powodu bogatych złóż rud żelaznych i nieżelaznych. Z kolei Seki IV posiadała bardzo rozległy - pod prawie całą lądową powierzchnię planety - system wielkich jaskin mogących nadać się do zasiedlenia.

Przy układzie Seki odkryto dwa kierunki szlaków nadprzestrzennych: na "zachód" i "północ"; załoga obrała ten drugi.

​

W 30 Roku Wiktorii Valdreńskiej, szereg drobnych odkryć naukowych z poprzednich lat spowodował narodziny nowych koncepcji czy idei. Wzięto pod próę praktycznego wykorzystania projekt skonstruowania modyfikacji miotacza dla myśliwców umożliwiającej skuteczniejsze przebijanie pancerza wrogich obiektów; ów modyfikacja polegała na nadaniu większej prędkości danej porcji pociskowi energetycznemu, przy zachowaniu tej samej masy przetwórczej [z której stworzono ładunek w stanie spoczynku] oraz podobnej wielkości samej broni. Rozwój kosmologii umożliwił teoretyczne możliwości skonstruowania większych okrętów, a konkretnie o klasie wielkości krążownika (2 razy większy od niszczyciela, 1,4 raza większy od lekkiego krążownika), a także narodziny idei międzyplanetarnych i międzysystemowych sieci handlowych portów kosmicznych.

---------------​

Madlok, pewnie ta twoja odpowiedź niebawem znajdzie się w wyszukiwarce Google. Moje zapytanie już tam jest. Mam nadzieję, że faktycznie nimi Darlokowie będą (tylko kim w samej grze? Rasa humanoidalna czy inaczej zaklasyfikowana?). Wszystko okaże się, jak tą planetę kiedyś zasiedlę w grze.

 

I Dominium Valdren [Tura 15-17; 32-38 RWV]​

---------------

​

​

W 32 RWV, okręt zwiadowczy WKMS Gofnrig eksplodował cztery sekundy po trzecim trafieniu z miotacza, zaś jedyne co zostało nadane do centrali admiralicyjnej to ostatnie trzydzieści sekund misji. Sprawca nie został zidentyfikowany, lecz od tej pory rzeczony system gwiezdny Zosma został skatalogowany na czarnej liście obiektów.

​

W 33 RWV, na Sukrę I przybył w swoim statku tajemniczy robot o wysokiej "sztucznej inteligencji", który zadeklarował "podreperowane słabej organicznej architektury dla obópólnych korzyści". Sam poziom inteligencji tej maszynerii zadziwiał valdreńskich mechaników i inżynierów, którzy byli zdumieni jej autonomicznością. GJ-780-ZUIJ stwierdził, ze musiał uchodzić ze środka galatyki i wyruszył do "ciekawszej cywilizacji". Meklar zaproponował rozwiązania w produkcji przemysłowej, które były ponad ówczesnymi wyobrażeniami ludzkich ekspertów i techników. Kosmicznego przybysza szybko wydelegowano, by zajął się sprawnością fabryk na Sukrze II, choć brak uwzględniania cech organizmów opartych na białku przez GJ-780-ZUIJ szybko zraził robotników co do koncepcji cybernetycznego przedstawiciela.

​

Jeszcze tego samego roku, jeden z ekonomistów i profesorów nauk ekonomicznych wpadł na idealistyczną koncepcję "uniwersytetów uniwersytetów", czyli "uniwersytetu planetarnego" zrzeszającego umysły całej planety w celu uczenia i szkolenia najlepszych z najlepszych. Realizacja teoretyczna, organizacyjna i praktyczna pomysłu była jednak niezwykle kosztowna i odległa od konkretnych rozwiązań. Socjolodzy działający na rzecz wywiadu Dominium Valdren zasygnalizowali, że teorie dotyczące nauk humanistycznych pozwolą za jakiś czas na znacznie lepsze zrozumienie zachowań środowiska potencjalnego przeciwnika, co może być wykorzystane w szpiegostwie.

​

W 37 Roku Wiktorii Valdreńskiej, jedyny już okręt zwiadowczy (WKMS Arijden) zbadał układ planetarny gwiazdy typu M6V skatalogowanej jako Iras. Cztery małe planety miały jednak zbyt nieprzyjazny zbiór czynników (nieodpowiedni skład atmosfery, bardzo niska grawitacja), choć na najbliższej z nich można byłoby przemieszczać się tylko z maską, butlami tlenowymi i kombinezonem uszczelniającym wymianę tlenową. Na planeci Iras I wykryto specyficzne gatunki zwierząt, mogące być aktrakcją nie tylko dla botaników.

---------------

Chyba dobrze że natrafiłem - chyba - na jakąś cywilizację (3 okręty, czyli pewnie systemowe, choć w bitwie nic nie widziałem), bo inaczej zmuszony byłby do rozegrania jeszcze jednej tury w ramach odcinka.

 

I Dominium Valdren [Tura 18-20; 39-45 RWV]​

Idea budowy międzyplanetarnego I Dominium Valdren - wykreowana przez pierwszego Imperatora Lalli I oraz kontynuowana przez drugiego, Raimunda I - w przeciągu czterdziestu lat przyniosła jedynie sukcesywne zasiedlenie drugiej planety oraz wzmożony rozwój gospodarczo-naukowy całego państwa. Populacja Sukry I (Tondrena) i Sukry II łącznie przekroczyła liczbę 12 milardów mieszkańców.

Szarą granicą i tłem wyrażona przestrzeń zbadana przez I DV​

Astronomowie i Admiralicja podzieliły rodzimą galaktykę na cztery sektory: trzy ramiona oraz Centrum. W 40 Roku Wiktorii Valdreńskiej zbadano zaledwie część "nasady" I Ramienia, w tym rejony graniczące z Centrum Galaktyki; niestety konwencjonalny szlak gwiezdny dalej na "południe galaktyczne" okazał się miejscem wrogim dla okrętów valdreńskich. Alternatywną opcją badania IV Sektora były dwa efemerydalne tunele nadprzestrzenne, których energia pozwoliłaby na wyjątkowo szybką podróż; stały się kluczowym punktem strategicznym dla kontroli przestrzeni kosmicznej.

​

Rada ministrów Imperium przekonała Imperatora, by ten zaaprobował i dotował reformę mającą na celu poprawę nastawienia oraz sprawności działania urzędników w celu poprawy nastrojów społecznych. Przy okazji, wytyczono klarowniej granicę obowiązywania przepisów, zwiększono nakłady na gazety, ulotki i strony internetowe mające informować o wszelkich prawach obowiązujących w Dominium.

Budowa infrastruktury planetarnej na Sukrze II rozpędzała się. W 43 RWV zainstalowano wszystkie konieczne aparaty polityczne, biurokracyjne oraz administracyjne wraz z wzniesieniem licznych gmachów. Dwa lata później pierwszy okręg agrarny mógł zaspokajać potrzeby żywieniowe mieszkańców i uniezależnić ich na stałe od dostaw z Tondreny. Od roku 44 RWV Sukra II nie była już "kolonią" w praktyce, jeno planetą stającą się równorzędnym trybikiem w Imperium.

​

W 43 RWV ukończono budowę pierwszego międzygwiezdnego okrętu kolonizacyjnego klasy lekkiego krązownika, WKMS "Rotfluss", zaś szkutnicy i robotnicy wzięli się do budowy następnej tego typu jednostki kosmicznej. Kolejne dwa lata trwały na przygotowanie wyprawy kolonizacyjnej poza Układ Sukrański, nim "Czerwoną Rzekę" wysłano szlakiem gwiezdnym do systemu Maetel. Z racji cięcia kosztów, tego okrętu kolonizacyjnego nie wyposażono w silniki klasy Warp 2 (a jedynie 1,5). Główny okręt miał dotrzeć na miejsce po ponad czterech latach, a za nim kolejne drobne jednostki z robotami - w celu zbudowania odpowiedniej infrastruktury - oraz kolejnymi osadnikami z inicjatywy prywatnej.

​

W 44 RWV wybuchła seria protestów przeciwko zbyt dużym wydatkom na zbrojenia, czego symbolem okazała się przeciwpancerna wersja miotacza energetyczno-termicznego dla myśliwców bojowych, której finalna wersja była w etapie testowania na poligonach lotniczych tuż przed rozpowszechnieniem w całej valdreńskiej awiacji. Tezami protestujących było zaniedbanie sektora społecznego i publicznego oraz zagrożenie związane z potencjalnym użyciem nowej broni przeciwko poddanym. Za każdym razem protestujących rozpędzano, lecz sumarycznie cały konflikt przeciągnął rozpowszechnianie ppanc. miotaczy dla myśliwców.

​

W 45 RWV roku okręt zwiadowczy WKMS "Arijden" natrafił na ślepy zaułek na sieci szlaków gwiedznych, jaką był czerwony olbrzym (M9III) skatalogowany jako Naddim. Wielka czerwona gwiazda - acz o masie zbliżonej do Sukry - posiadała tylko parę niewielkich planet, które na dodatek krążyły wokoł siebie względem jednego punktu ciężkości, poruszając się w ten sposób po orbicie. Oba te obiekty kompletnie nie nadawały się do zamieszkania.
---------------

Niedługo będę mieć trzecią, a w niedalekim czasie i czwartą planetę (bowiem drugi okręt kolonizacyjny nie będzie budować się tak długo). Już dwadzieścia tur, czyli zastanawiam się czy nie zrobić odcinka wprowadzającego po najważniejszych aspektach gry Master of Orion 3. Co wy na to?

 

Odcinek specjalny I​

Dane pochodzą z Tury 21. Oficjalne nazewnictwo państwa wg gry to "Imperium", lecz pozwolę sobie na stosowanie pewnych zamienników w tekście.

​

W grze Master of Orion 3 wszystkie dane podane są w umownych jednostach, dzięki którym uniknięto podawania wszelkich danych w dokładnej wartości konkretnego surowca czy potrzebnej energii. Powyższa ilustracja przedstawia zestawienie najważniejszych danych w skali całej cywilizacji. 1) Ilość produkowanej Żywności przez imperium (pierwsza liczba) a potrzeby (druga). W przypadku ras ludzkich prawie zawsze potrzeby równają się ilości punktów populacji w całym państwie, a widać że Valdren ma spore nadwyżki Żywności. Niektóre (bardzo zaawansowane) technologie pozwalają na zużycie niewielkich zasobów żywnościowych na rzecz produkcji przemysłowej. 2) Ilość produkowanych zasobów mineralnych (pierwsza) a zapotrzebowanie (drugie). Tzw. Minerały w przypadku ras humanoidalnych (Ludzie, ale także Evoni czy Psiloni) służą jedynie do produkcji przemysłowej, natomiast część ras (np.: krystaliczne) traktują je jak źródło pożywienia. Valdren od prawie początku gry cierpi na spory deficyt Minerałów, wobec czego produkcja przemysłowa nie może rozruszać się w pełni. Nie należy jednak martwić się, gdyż - z mojego doświadczenia - niemalże zawsze to się zdarza przy grze ludźmi na początku rozgrywki. 3) Wskaźnik przemysłu (Przemysł). Jest to suma potencjału przemysłowego całego Imperium (obecnie dwie planety). Przy tym wskaźniku, Valdren może wyprodukować do 128 punktów produkcji (PP) za koszt 1 MA (Monety Antarańskie, o tym później) każdy, nim koszty wyprodukowania kolejnego PP zaczną rosnąć. Tenże wskaźnk determinowany jest głównie poprzez sprawność kompleksów przemysłowych. 4) Punkty Produkcji. Determinują, ile całe imperium jest w stanie wyprodukować PP w turze, zarówno po minimalnej, jak i wyższej cenie. Rzeczywista cena inwestycji zawsze wyrażona jest w Punktach Produkcji, których wartość zależna jest od aktualnego wskaźnika Przemysłu na danej planecie oraz bazowego kosztu inwestycji w Monetach Antarańskich. 5) Punkty Nauki. Ich ilość na turę zależna jest od Potencjału Badawczego każdej planety (warto mieć co najmniej dwa kompleksy badawcze na każdej niemalutkiej planecie) oraz poziomu dodatkowego dotowania na naukę; pewien wpływ ma także populacja danej planety. Tutaj mamy całą sumę składającą się na Imperium, zaś w nawiasie przewidywana wartość w następnej turze (rzadko wynosi dokładnie tyle, należy więc traktować tą liczbę jako "najlepszą prognozę o następnej turze"). 6) Zadowolenie. Jest wypadkową sumą całej sytuacji politycznospołecznej wewnątrz Imperium. Nawet jeśli są różne rozruchy gdzieś w państwie, to dopóki ma się "zieloną dłoń z kciukiem w górze", to oznacza że cywilizacja - ujmując ją w całości - jest stabilna. Dopiero przy "żółtej otwartej dłoni" zaczynają się poważne rozruchy w skali imperium. "Czerwony kciuk w dól" to najczęściej stan równoznaczny z anarchią czy wojną domową, o ile mi wiadomo.

O ile Żywność, Minerały oraz Punkty Nauki rozkładają się na całą cywilizację (o ile dany system/planeta nie jest izolowany w wyniku działań militarnych), to w praktyce Przemysł i Punkty Produkcji "pozostają" na planetach, wobec czego każda planeta osobno realizuje zlecone inwestycje.

​

Podstawą zrozumienia wszystkiego jest Ekonomia. Monety Antarańskie (MA) - wg fabuły gry - są "galaktyczną walutą", a należy je traktować jako umowną jednostkę wartościową. To ilość MA włożone do każdego z sektorów gospodarki wpływają na to, jak bardzo Imperium jest w stanie wykorzystać swój potencjał. 7) Dofinansowanie imperialne. Widzicie, że rozłożyłem wydatki głównie na dotowanie rozwoju planet, będące swoistą zapomogą dla planet jeżeli ich własne środki nie wystarczają do sfinansowania danej inwestycji. Trochę sporo wydaję także na dodatkow dofinansowanie badań naukowych, zaś te pieniądze w pierwszej kolejności rozkładane są na planety z największym potencjałem badawczym (obecnie Sukra I). Budżet wojskowy przeznaczany jest na szybszą realizację inwestycji wojskowych (także okręty kolonialne) oraz utrzymanie wojska. Suwak Niezadowolenia służy głównie wspieraniu akcji tłumiących zamieszki i uszczęśliwiających populację. Tak niewielkie dotowanie w zupełności wystarczy na początku, a wręcz powinno się jak najmniej wydawać MA na ten cel.

Kolor na suwaku sugeruje efektywność inwestycji, im w prawo, tym więcej MA trzeba na daną jednostkę rozwoju (np.: PP, Punkt Nauki). Koszty rozkładają się od 1:1 (zielony) do 6:1 (czerwony).

8) Polityka finansowa determinuje, ile pieniędzy przychodzi do budżetu imperialnego oraz w jaki sposób są zarządzane. Dzięki polityce Zbrojny Pokój (prawie zawsze zalecanej na początku gry) można dotować do 20% nakładów na wojsko (zamiast 15% przy Pokoju), nim nastąpi wzrost niezadowolenia związany ze zbyt dużymi nakładami. Oczywiście inne wskaźniki pozwalają na większe wyniki (Święta Wojna umożliwia nawet do 66%). Polityka Budżetowa odpowiada za samo dysponowanie pieniędzmi; zalecam Zbalansowaną, bowiem Oszczędna służy głównie do zbierania bilonu, zaś Rozrzutna całkowicie odwrotnie. Progi podatkowe określają, ile pieniędzy wpada do systemu planetarnego (System), a ile do państwa (Imperium). Każda rasa ma pewien próg tolerancji - który należy samemu "wyczuć" - odnośnie wysokości podatków; jeśli zostanie on przekroczony, wzrost niezadowolenia będzie większy niż normalnie przy podkręcaniu podatków.

Tutaj zestawienie bilansu w aktualnej turze. Jak widzicie, wprowadzenie Rozrzutnej polityki budżetowej spowodowałoby, że bardzo szybko ponosiłbym straty związane z zadłużeniem Imperium.

​

Tutaj slot opcji Imperium. Napiszę wpierw o nieuiszczonych trzech kategoriach. Pierwsza, Kolonizacja, jest tylko opcją włączenia/wyłączenia zarządzania okrętami kolonizacyjnymi przez AI (wyłączona obecnie). Nie determinuje to częstości budowy tych okrętów, zaś ta opcja przeznaczona jest glównie dla graczy którzy w zaaawansowanej rozgrywce nie chcą tracić czasu i uwagi na "kolonizowanie kolejnych planet imperium składającego się z setek planet". Rodzaj rządów to nic innego jak wybór ustroju. Obecnie mogę wybrać cztery z absolucystycznych (despotyzm, monarchia, oligarchia, monarchia konstytucyjna), a istnieją w grze jescze przedstawicielskie (republika, system parlamentarny, syndykalizm, demokracja) i uniformistyczne (rój, uniformizm); generalnie absolucystyczne są "najgorszym zestawem", gdyż przy tworzeniu modyfikacji do rasy za zmianę z przedstawicielskich uzyskiwałem 20 pkt do złożenia Rasy, zaś w przypadku uniformistycznych byłaby to kara -40 pkt. Monarchia wspiera rozwój przemysłowy i operacje wojskowe, ale bardzo kiepsko na badania naukowe (podobno także na produkcję żywności). W zasadzie jedynymi dla mnie konkurencyjnymi są: Oligarchia (ożywienie badan naukowych kosztem długofalowych inwestycji w sektorze przemysłowym) oraz Monarchia Konstytucyjna (wszystko na "zero" z niedużym spadkiem wydajności przemysłowej. Ustroje można zmieniać co turę (w praktyce klikać do woli, liczy się tylko to co zostawiłeś tuż przed kliknięciem na "Koniec Tury"), co wiąże się z chwilowymi niepokojami. JPP to Jednostki Przymusowej Pracy, napotykane na nektórych planetach. Imperium może zezwalać na ich pracę lub zabraniać, ale to omówię kiedy indziej w AARze kiedy będę je mieć.

Opresjometr. Paradoksalnie kluczowy suwak polityki wewnątrzimperialnej, bowiem determinuje on trudność działania wrogich szpiegów (obecnie brak z racji braku znajomości dyplomatycznych cywilizacji z innymi), ucisk poddanych. Jest to najlepsza metoda zwalczania wrogich szpiegów, kosztem niezadowolenia szpiegów oraz ryzyka blokad i niepowodzeń naukowych (zestresowany naukowiec, nad którym stoi czekista/gestapowiec/wstaw tu analogicznego funkcjonariusza, ma znacznie większe szanse na omyłkę). Progi Opresjometru zależą od ustroju (obrazuje to przyzwyczajenie populacji do poziomu opresji państwowej), dla przykładu: demokracja ma limity odpowiednio 0-4, oligarchia 2-6. Poniżej dolnego progu, poddani są znacznie mniej niezadowoleni z poziomi kontroli Imperium nad nimi, powyżej górnego progu znacznie bardziej niezadowoleni. Polityka regionalna determinuje decyzje tzw. "gubernatorów AI" (o nich przy wyjaśnianiu okna Planety) odnośnie rozwoju danej planety. Obrałem Uwarunkowanie Lokalne, by wpierw zaspokoić wszelkie potrzeby każdego z trybików cywilizacji, a potem wydobyć z nich parametry stosowne do ich potencjału. To opcja pośrednia między Normalną (polityka zrównoważona w skali imperium) a Specjalizacją (polityka tworząca sieć planet jako sieć jednostek przekalibrowanych pod konkretną działalność, z możliwym pominięciem części jej potrzeb).

​

Slot Plany Rozwoju to w zasadzie pomoc dla Gubernatorów AI zarządzających daną planetą. Każda planeta jest scharakteryzowana według dwóch kategorii, do których można przypisać priorytety, podług których prowadzone są inwestycje w skali planetarnej (np.: budowa kompleksów). Nie jest to rzecz obowiązkowa, raczej to pomoc w ułatwieniu zarządzaniem planety (w zaaawansowanej rozgrywce ciężko ustalać listy priorytetów dla dziesiątek planet).

​

W ramach slotu Personelu, mamy Wywiad oraz Przywódcy. Ten pierwszy zostanie przeze mnie ominęty z racji braku celów do szpiegowania. Przywódcy (tzw. Rada Stanu) to osobistości znane w Galaktyce, które zaoferowały swoją pomoc Imperium. Przybywają one automatycznie i losowo, można ich mieć jednocześnie majwyżej 4 (tym więcej posiadamy, tym mniejsze szanse na kolejnego przywódcę). Na ogół generują dwa lub trzy efekty, co najmniej jeden pozytywny i prawie zawsze co najmniej jeden negatywny. Kluczem do ich wykorzystania jest ich odpowiednie dobranie do aktualnej polityki państwa; część przywódców daje zbyt spore szkody względem korzyści jakie wnoszą, a część dla danych imperiów po prostu się nie nadaje. Moi dwaj przywódcy dają sumarycznie: korzyści (+20% do produkcji przemysłowej, +8% do wydobycia) oraz straty (+2% do kosztów utrzymania, +10% do wzrostu niezadowolenia). Zważywszy na ustrój Monarchię, to dobre parametry dające w zamian - sumarycznie - średnie konsekwencje negatywne. Przywódców w każdej chwili można odwołać, zaś sami mogą ginąć w wyniku udanych akcji wrogich szpiegów bądź umierać śmiercią naturalną (najczęściej po kilkudziesięciu turach).

​

Doki są miejscem zarządzania projektami okrętów (które później mogą być zrealizowane) oraz samą ilością okretów i flot ze względu na ich koszta. Część elementów tego slotu pokazywałem w odcinkach. 9) Okręty i ich typy. Każdy okręt można sklasyfikować za pomocą trzech cech: Wielkości (1-14, od ścigacza po lewiatany; obecnie mogę konstruować do wielkości 6, czyli lekkich krążowników), Klasy (od wolnych baz orbitalnych broniących planet po międzygwiezdne, które jako jedyne są widoczne na mapie galaktyki) oraz Misji (roli we flocie). Misja bowiem odpowiada za to, co okręt właściwie będzie w stanie zrobić; dzięki możliwości automatycznego zaprojektowania okrętu z najlepszymi technologią, nie trzeba mozolnie składać projektu z cząstek. Niszczyciele planet mogą byc skonstruowane dopiero w bardzo zaawansowanym etapie gry. Atak dalekiego/krótkiego zasięgu to nic innego jak cecha okrętów bedących trzonem floty, będących "główną artylerią" bądź siłą zaczepną w zależności od wybranej Misji. Ostrzał pośredni to wsparcie rakietowe. Obrona miejscowa nadaje się dla okrętów wystawiających się na bezpośredni ostrzal i służących tylko do rozwalania nadlatujących pocisków (rakiety) oraz myśliwców; czytaj: "mięso armatnie". Reszty wyjaśniać nie trzeba.

10) Elementy wyposażenia:

Broń to nic innego, jak arsenał naszych okrętów: Myśliwce, Pociski i Ostrzał. Nie wystawię list z arsenałem, bo tego bardzo mało (jedynie działka laserowe, miotacze oraz głowice nuklearne). Myśliwce to nic innego jak te "latające muchy", to jest, malutkie bojowe latadła atakujące wrogie cele i startujące z doków danego okrętu; dzielą się na "myśliwce przeciw przechwytom" (zwalczające pociski oraz wrogie myśliwce) oraz "myśliwce kontroli kosmicznej" (atakujące głównie okręty lub planetę) w zależności od wybrania kadłuba o różnej wielkości. Pociski mogą mieć wielkość antypocisku (przeciwko innym Pociskom) oraz rakiety (przeciwko większym celom), kolejne wielkości można wynajdywać dzięki rozmaitym technologią. W przeciwieństwie do innych broni, mają ogromny zasięg, ignorują tarczę energetyczną celu oraz celność 95% (z resztą arsenału różnie to bywa), lecz każdy okręt ma ich ograniczoną ilość (w zależności od liczby pocisków na podwieszenie). Ostrzał to nic innego jak działa okrętowe o rozmaitych wielkościach (obecnie posiadam: lekkie, średnie oraz dziobowe podwieszenie), które w zależności od zajmowanego miejsca i kosztu produkcji posiadają większy zasięg oraz zadają więcej szkód. Ponadto tym większe podwieszenie, tym wolniejsze tempo ładowania "armaty" (nielimitowana ilość salw, od 1,99 sekund dla lekkiego pdowieszenia, do 5,49 sekund dziobowego) oraz mniejsze pole ostrzału (obrona punktowa ostrzeliwuje niemalże dowolny cel wokół okrętu, dziobowa jedynie od przedniej strony). Różne podwieszenia także się odkrywa na drodze rozwoju naukowego.

Silniki są tym, co pozwala poruszać się okrętom. Dzielą się na podświetlne (uwzględniane na polu bitwy) oraz nadświetlne (uwzględniane na mapie galaktyki); jak wiecie, posiadam jedynie pierwszą wersję silników podświetlnych oraz drugą wersję nadświetlnych. Osiągi podświetlnych mogą być zmniejszane, w celu zaoszczędzenia miejsca na okręcie. Bazy orbitalne posiadają tylko silniki podświetlne (ograniczone do 1/10 maksymalnej prędkości), okręty systemowe tylko silniki podświetlne do potencjalnie pełnej mocy, zaś okręty międzygwiezdne oba rodzaje silników. Systemy Obronne to nic innego jak zbiór zabezpieczeń okrętu przed wrogimi obiektami: Pancerz oraz Tarcze. Pancerz jest zewnętrzną pokrywą (nie zajmuje miejsca na okręcie) jednostki i stanowi jej drugą linię obrony; dopiero po jego stopieniu okręt traci wytrzymałość. Obecnie mam pierwszy - najgorszy - dostępny mi stop pancerza (Tytanium) z najgorszą grubością (Bardzo lekki). Tarcze są niczym innym jak energetycznymi deflektorami o określonym potencjale energii (od tego parametru zależy, jak bardzo osłoni okręt przed danym atakiem i jak szybko odzyskuje swoją sprawność), obecnie nie posiadam żadnej tarczy energetycznej do dyspozycji. Dodatki są wszystkim innym. W skład Dodatków dochodzą zarówno niezbędne elementy okrętu (mostek, system kontroli podtrzymywania życia, pomieszczenia załogi), jak i usprawnienia czy moduły. Na razie nie mam ich zbyt wiele, a uisciłem jedynie charakterystykę pierwszej wersji ESAZ I, który blokuje działanie systemów zakłócających celowanie na krótkim dystansie z daną skutecnzością; sieć detekcji podałem w jednym z odcinków). Kapsuła wojskowa mieści do 4 jednostek wojsk lądowych, ale o nich rozpiszę się wtedy, kiedy w grze będa mogły być potrzebne.

Bazy orbitalne są większe od okrętów systemowych, które z kolei są większe od okretów międzygwiezdnych. Każdy okręt składa się z jednostek miejsca, będących umownym określeniem objętości. Lekki krążownik międzygwiezdny posiada 284 jednostki miejsca, zaś ścigacz tej samej klasy - 48. Można wywnioskować więc wniosek, iż lekkie krążowniki są średnio sześciokrotnie większe od ścigaczy (rozpatrując tą samą Klasę).

​

W slocie Planety można wyszukiwać rozmaite rodzaje planet (np.: swoje planety, planety z daną cechą) w już poznanych systemach; ułatwia to wyszukiwanie choćby miejsca na kolonizację zamiast szperania i zaglądania do każdego układu planetarnego na mapie galaktyki. Ta drogą można nakazywać także wysłanie okrętu osadniczego/kolonizacyjnego na planetę czy zarządzać migracje (w stylu ekspansji amerykańskiej na Dziki Zachód). Przy okazji jest to dobry panel, by w skrócie przejrzeć właściwości wszystkich swoich planet. Wskazana wartość niezadowolenia oznacza zawuażalne - acz marginalne w znaczeniu - akty niezadowolenia, czyli spokój na planecie niewiele odbiegający od ideału. "Zielona probówka" to Potencjał Naukowy. Pełni on analogiczną rolę wobec Punktów Nauki, jak Przemysł wobec Punktów Przemysłu.

​

Dochodzimy do najbardziej miękkiego mięska potrawy, czyli danych o planetach. Na razie wstęp z perspektywy Systemu. Na mapie systemu można podglądać zarówno każdą z planet (i oceniać jej parametry), jak i zarządzać okrętami systemowymi (na razie popsiadam trzy startowe, więc nie ma co pokazywać). Podpowiem, że trzy pierwsze planety mają idealną atrakcyjność dla rasy ludzi Valdren, a następne dwie wysoką (czyt.: do życia wystarcza użytkowanie masek tlenowych czy wspierajacych oddychanie, albo ciepłe/luźniejsze ubranie w zależności od temperatury i wilgotności); niestety Sukra IV ma niską grawitację (produkcja niższa o 25%), a Sukra V - de facto układ podwójny planet - znikomą grawitację (produkcja niższa o 50%). Sama atrakcyjność wpływa na maksymalną populację możliwą do zebrania na planecie (idealna - 100%, wysoka - ok. 70-75% w zależności od indywidualnych parametrów planety). Tutaj dane dotyczące drugiej planety, Sukry II (dwie rozbudowy doków w celu podbicia ich pojemności do Lekkiego Krążownika oraz baza rakietowa w planach).

11) W tym okienku podane są skróty informacji o danej planecie. Jak jest widoczne, na razie planetę (i księżyc) mają zajętą niszę odpowiednią dla ludzi w 1/3. Planeta ta posiada średnią zawartość minerałów oraz dość trudny teren w eksploatacji. Brak dodatkowych cech wyróżniających ta planetę, poza zamieszkiwaniem przez cywilizację oczywiście. Od jej klasy wielkości zależy liczba sektorów, w których można postawić kompleksy (6 oznacza sześć sektorów, na których można postawić po dwa kompleksy, czyli w sumie 12). Klasa wielkości mieści się od 1 do 12 (planeta wielkości Jowisza), gdzie 6 to planeta wielkości Ziemi. Trudno ocenić klasę wielkości 1, skoro księżyc Sukry I o klasie wielkości 3 to odpowiednik rozmiarowy Księżyca (każda startowa planeta Ludzi ją posiada); obstawiam, że to obiekt wielkości planety karłowatej Plutona.

12) Skrót ekonomiczny. Widać, ze planuję budowę kolejnych dwóch okrętów (kolonizacyjny oraz modelu LK-0) oraz dodatkowo przypałętała mi się jednostka piechoty (na razie niepotrzebna, zmieniłem ją na bazę rakietową). Tu widać rolę Gubernatora AI: zarządza zasobami przeznaczonymi na rozmaite cele planetarne. Dzięki niemu nie musimy co turę bawić się w strzałeczki w Ekranie Planety (o nim za chwilę), a możemy ograniczyć się do ustalania kolejki budowy oraz planowania kompleksów w sektorach planety; Gubernator AI sam dynamicznie zmienia co turę suwaki dofinansowania i w wolnym tempie (średnio 15-20 tur) dostosowuje się do naszych modyfikacji. Uważam, że swoją rolę spełnia dość dobrze, a jego działanie można zawsze wyłączyć.

​

Oto Ekran Planety, a konkretnie serca Dominium Valdreńskiego, Sukry I (zwanej fabularnie Tondreną). Wskaźnik wokół rotującego obrazu planety - okrąg z odcinkami niebieskimi - to umowne oznaczenie stopnia eksploatacji planety (na starcie posiadała 4, teraz ma 5; Sukra II ma 4); nie wiem co to konkretnie daje, czy to jest czysto umowny bajer.

13)Nazwa i informacje o planecie. Dodatkowa informacja jaką widzimy to adnotacja o ekosystemie, który na Sukrze I jest zróżnicowany (co pozytywnie wpływa na pracę kompleksów biologicznych na całej planecie). Trochę słów o księżycach. Księżyce bowiem mogą dodawać kolejne miejsca na populacje, jak i posiadać bogate złoża minerałów czy żyzne pola uprawne, dzięki czemu wydajność poszczególnych kompleksów (na całej planecie) może być trochę większa. 14) Osiągi planety. Tu widzimy to, co Sukra I wkłada do liczb jakie zobaczyliście w pierwszej ilustracji tego odcinka (pomijając logo AARu). Jak widzicie, ma względnie ogromną nadwyżkę żywności, ale jedynie w około 52% pokrywa swoje zapotrzebowanie na produkcję przemysłową. Ponadto daje na turę 108 PP (czyli np.: inwestycja za 700 PP na tej planecie zostanie wybudowana po 7 turach, jeśli parametry planety do tego czasu nie ulegną zmianie). Tak wysoka produktywność kompleksów spowodowana jest głównie Przywódcami oraz ustrojem (sumarycznie silnie wspierające produkcję przemysłową, mimo braków surowcowych). 15) Gospodarka. Dochodzi bowiem trzeci szczebel podatkowy, czyli podatki zbierane na samej planecie. Wszelkie wydatki pokrywane są nie tylko na realizację inwestycji, ale także na redukcję zanieczyszczeń (głównie przy względnie sporych zamówieniach). Obecnie źródłem dochodów jest 11 kompleksów (2 biologiczne, 3 wydobywcze, 3 przemysłowe, 2 badawcze i 1 wojskowy). Wiele z parametrów jest kontrolowane przez Gubernatora AI. 16) Pod tą liczbą oznaczyłem trzy dodatkowe informacje: klasyfikacja planetarna (tutaj wchodzą w grę Plany Rozwoju), informacje wojskowe (tutaj mamy dane, ile wojska lądowego jest na planecie, jakie systemy obronne oraz ile baz orbitalnych czy okrętów może chronić planetę), a także informacje demograficzne (wskazuje na przyczyny przyrostu naturalnego oraz na przyczyny potencjalnego niezadowolenia). 17) Infrastruktura planetarna. Tutaj screen z pierwszego odcinka, uznałem więc że obrazkować bardziej nie muszę. Wszystko jest obecnie wybudowane. Do rodzajów kompleksów należą: biologiczny (produkuje Żywność), badawczy (generuje Potencjał Badawczy oraz Punkty Nauki), przemysłowy (kosztem Minerałów generuje Przemysł), rekreacyjny (generuje zadowolenie, przy pewnych usprawnieniach większe dochody), rządowy (nieco zmniejsza niezadowolenie, odrobinę wspiera przemysł jeśli w tym samym sektorze jest kompleks przemysłowy, stanwi glówny ośrodek władzy planetarnej), wojskowy (zmniejsza niezadowolenie i poprawia obronę planety) i wydobywczy (produkuje Minerały). Każdy kompleks wymaga pewnej ilości populacji do pełnego funkcjonowania - jak i populacja wpływa w pewien sposób na osiągi danej planety - oraz może być usprawniany technologiami (np.: w każdym sektorze są farmy hydroponiczne, stolica systemu posiada siedzibę władz systemu, zaś stolica imperium - siedzibę władz imperium - w kompleksie rządowym). W tym panelu możemy także podejrzeć, czy w danym sektorze opłaca się (na podstawie danych liczbowych) wybudować konkretny rodzaj kompleksu.

18)Informacje o środowisku planety. Obecne wskazują, że do raju (120% maksymalnej populacji) brakuje jedynie nieco rzadszej atmosfery. W pionie (oś rzędnych) określa umownie gęstość atmosfery, w poziomie (oś odciętych) określa umownie temperaturę planety. Maksimum gęstości atmosfery to planeta gazowa, minimum to znikoma pokrywa gazowa. Maksymalna temperatura to niemalże "skała wulkaniczna", zaś minimalna to ziąb niczym na Plutonie. Druga kropka oznacza ustawienie księżyca na tym wykresie; widzimy że średnia temperatura jest tylko o włos niższa niż na Sukrze I, za to atmosfera wielokrotnie rzadsza. W tym samym panelu możemy podejrzeć warunki dla innych typów ras. Dla przykładu, rasy owadzie czy pasożytnicze mają trochę podobne preferencje co ludzkie.

Tutaj mamy dokładniejsze dane demograficzne i gospodarcze. Przekształcanie terenu dotyczy tylko prób terraformowania planet o zdecydowanie niedogodnych warunkach życia dla rasy. W Demografii widzimy natomiast, że w tej turze (1 tura - 1,5 Cyklu Galaktycznego - 2,25 roku) doszło 0,339 jednostek populacji; fabularnie przekładam to na 339 milionów ludzi będących różnicą między urodzeniami a zgonami. Zatrudnienie to ilość populacji pracującej w kompleksach, bezrobocie stanowi populację która może pracować, ale z pewnych przyczyn nie może. W zakładce o niezadowoleniu skryte są przyczyny niezadowolenia: mimo że znikoma wartośc niezadowolenia, to przyczyną są wysokie podatki, wpływ przywódcy na imperium oraz... ludzie, albowiem Ludzie są marudni z natury. :>

To tyle na ten okres akcji w AARze. Nawet dobrze, że nie opisałem wszystkiego, bo nikt by tego nie przeczytał do końca. Mam nadzieję, że coś już rozjaśniłem odnośnie gry.

 

To pewnie musiałem rypnąć się przy przepisywaniu (może wykładnik potęgi?) któregoś z wymiarów. I stosowałem wzór wykorzystujący stałą grawitacyjną, skróconą do pierwszych dwóch cyfer po przecinku.

I wiem jaki jest błąd. Na tamtym obrazku powinno być 4,31 x 10^25 kg. Wtedy podane przyspieszenie grawitacyjne powinno się zgadzać.

 

Informuję, że z przyczyn technicznych (awaria komputera - odpisuję z laptopa czyjegoś - wraz z niską oplacalnością jej naprawy), prowadzenie AARu jest zawieszone najbliżej do Gwiazdki, o ile na nowym nośniku istnieć będzie możliwość jego kontynuacji.

[tak, także jestem z tego powodu niezadowolony i zawiedzony]


Usunąłem zbędne posty, a sam temat zamykam.
Madlok