De Barcelona - władcy Katalonii. - AAR

De Barcelona - władcy Katalonii

Nowa ARRowa telenowela

26 XII 1066 - 8 III 1071

Historia rodziny de Barcelona rozpoczęła się wraz z utworzeniem Hrabstwa Barcelony, a później Księstwa Katalonii, które to miało osłaniać Królestwo Francji przed najazdami Maurów z półwyspu iberyjskiego. Od czasu upadku Wizygotów Hiszpania znajduje się pod panowaniem mahometan, dlatego głównym celem obecnego Księcia Katalonii Ramona Berenguer de Barcelona stało się włączenie Iberii do chrześcijańskiego świata.

Sytuacja w regionie.


Książę Ramon Berenguer de Barcelona


Syn księcia i zarazem marszałek


Żona księcia


Polityka wewnętrzna księstwa


Pierwszym posunięciem księcia była wojna z graniczącym z jego domeną Szejkanatem Albarracin. Wojna wybuchła 26 XII 1066 roku, na pomoc swemu wasalowi ruszył Emirat Majorki. Książę wzywa pod broń rycerstwo Barcelony i Leridy, a następnie prosi o pomoc swoich wasali, którzy okazują swoje przywiązanie do seniora wysyłając regimenty ze swoich hrabstw. W tym czasie syn księcia Pedro Ramon de Barcelona żeni się z Sanchą Jimenez damą dworu i siostrą króla Aragonii, uroczystości weselne nie odbywają się jednak z powodu nieobecności księcia i jego syna, który jako marszałek dowodzi oddziałami z Leridy. 19 III 1067 roku dochodzi do bitwy o Albarracin (podczas której książę nie wykazał się zbyt pozytywnie swymi umiejętnościami jako dowódca), po zwycięstwie armia podchodzi pod zamek i 7 IV 1067 rozpoczyna się oblężenie. Albarracin padło w październiku 1067 roku.

Bitwa o Albarracin


Sancha Jimenez


W międzyczasie w hrabstwie Barcelona chłopi buntując się okazali swe niezadowolenie wobec przemarszu plądrujących ich gospodarstwa wojsk księcia. Po zajęciu Albarracin wojska księcia lądują 9 III 1068 na plażach Hrabstwa Denia, a następnie podchodzą pod zamek. Bez kłopotów 25 V 1068 zdobyto zamek, a 11 XII 1068 r. Almandę. Nieoczekiwanie podczas oblężenia stolicy emiratu wsparcia udzieliły oddziały kalifa Hammadidu. Jednak w czasie oblężenia Almandy emir Majorki zdołał odbić Albarracin i zaczął zagrażać miastom na pograniczu Katalonii. Natomiast w Barcelonie w obliczu zagrożenia ludność zdołała się zmobilizować przeciwko groźbie podejścia pod miasto Maurów i zakończyła się rewolta.
24 IV 1069 r. rozegrała się bitwa pod Leridą, na pomoc oblężonemu miastu przybył książę, który wykazując się zdolnościami strategiczno-taktycznymi zdołał znacząco osłabić wroga tak, że przez resztę wojny nie stanowił on już zagrożenia. Po zwycięstwie armia księcia skierowała się do Albarracin. Miasto zdobyto 26 XI 1069 r.. W czasie oblężenia w Barcelonie umiera kanclerz Constancia Velasquita, książę zasmucony tą stratą powołał na stanowisko Bernata de Beslau, który, mimo iż nie był tak biegły w sztuce dyplomacji to jednak posiadał wystarczające umiejętności.
Wojna kończy się wraz ze zdobyciem zachodnich Balearów, emir Majorki mocno osłabiony zrzeka się praw do utraconych ziem.
Spokój nie trwa jednak długo, 8 IV 1070 r. książę decyduje się wspomóc król. Leonu w walce z emirem Toledo i jego wasalami. Wojna jednak szybko się kończy. Wybucha także wojna pomiędzy król. Leonu, a chrześcijańskimi władcami z półwyspu iberyjskiego, książę odmawia pomocy. 6 VII 1070 książę wydaje za mąż córkę Agnes de Barcelona za króla Aragonii Sancho Jimeneza.

Córka księcia


2 I 1071 roku nadchodzi smutna wieść o śmierci wnuka księcia.
8 III 1071 r. zakończono ostatecznie wszystkie wojny. Syn władcy Katalonii otrzymał hrabstwo Albarracin. Drugi syn otrzyma własne hrabstwo jak tylko się ożeni.

Drugi syn


Katalonia 8 III 1071 roku.

 

8 III 1071r. - 8 VI 1081r.

Korzystając z okresu pokoju Książę Ramon Berenguer postanowił wzmocnić gospodarkę państwa. W tym celu już wcześniej powołał w dwóch prowincjach urząd nadleśnictwa, dzięki, któremu zwiększyły się zyski z eksploatacji książęcych lasów. Wybudowano też tartaki w Lerida i w Barcelonie. Zwycięstwa nad Maurami sprawiły, że podniosło się jego znaczenie w chrześcijańskim świecie, aby umocnić te zwycięstwa przyjął tytuł Księcia Marchii Hiszpańskiej.
21 III 1071 roku syn księcia Ramon Berenguer II poślubia Giovanni d’Este damę dworu hrabiego Narbonne, równocześnie otrzymuje tytuł hrabiego Majorki.


Niestety 15 I 1073 roku całe państwo okrywa się żałobą, umiera książę Ramon Berenguer. Tytuły i ziemie dziedziczy jego syn Pedro Ramon, który panuje jako Książę Katalonii i Marchii Hiszpańskiej. Wkrótce umiera także druga żona Ramona Berenguer.
Mimo żałoby 1 II 1073 r. żeni się z Gro Svendsdottir trzeci syn księcia Berenguer Ramon.



Książę natychmiast odnawia sojusz król. Leonu, trwałość sojuszu zostaje sprawdzona 8 IX 1073 r., kiedy Pedro Ramon decyduje się wspomóc Leon w wojnie z Emiratem Bajadozu, a 25 IX 1073 r. z Kalifatem al-Murabitidsu. 25 IX zawarty zostaje sojusz z Kastylią. Wybuchają wojny z kolejnymi wasalami Bajadozu, jednak książę nie wyrusza z posiłkami do Leonu. Książę pod pozorem przygotowań do wojny zwołuje najznakomitszych rycerzy Iberii, Francji i Italii na turniej rycerski w Barcelonie, co wzmacnia jego pozycję i podnosi prestiż Jedyną szkodą jaka wynikła podczas turnieju był wypadek marszałka księstwa, jednak rany odniesione w pojedynku nie były bardzo ciężkie. Książę obawia się, że pomoc Leonowi spowoduje tylko wzrost znaczenia królestw hiszpańskich, a Katalonii jako księstwu przyniesie niewielkie profity, a w dodatku wysłanie wojska tak daleko odsłoni państwo przed atakami bliższych Barcelonie wrogów.



Jednak gdy 13 XII 1073 r. rozpoczyna się wojna między Emiratem Saragossy i Szejkanatu Calatayud a Kastylią, książę natychmiast zwołuje regimenty z własnej domeny i z hrabstw wasali. 14 I 1074 r. dochodzi do ciężkiej bitwy o Tarragonę z armią emira Saragossy, po niezbyt łatwym zwycięstwie rozpoczyna się oblężenie zakończone sukcesem 21 kwietnia. Armia katalońska kieruje się do Albarracin by przerwać oblężenie miasta. 11 czerwca dochodzi do bitwy, która zostaje wygrana przez Katalończyków.

Sytuacja w regionie na początku wojny.


Zwycięzcy spod Albarracin – 11 VI 1074 r.

Niestety wojna okazuje się bardzo droga i skarb państwa po kilku miesiącach jest na deficycie, książę jest jednak gotowy prowadzić wojnę dalej by zniszczyć ostatecznie położone najbliżej Barcelony państwa mahometan. Dlatego książę zgodził się zwołać Stany Generalne wzmacniając przy tym skarbiec, ale niestety jego sława nieco przybladła wśród chrześcijańskich władców.
11 VII 1074 r. dochodzi do bitwy o Calatayud, zwycięskiej zresztą, pozwoliło to na oblężenie zamku i zdobycie go 5 II 1075 r. co łatwe nie było, gdyż zamek ten był lepiej umocniony niż większość zamków Iberii. W październiku zachęcona swobodami szlachta chce kolejnego zebrania Stanów Generalnych, tym razem książę odmawia przez co zwiększa swój prestiż. Po zdobyciu przez Kastylię Saragossy, emirat przestaje istnieć.

Sytuacja po wojnie.


Dalej trwa wojna z Emiratem Bajadozu i Kalifatem al-Murabitidsu, jednak w Barcelonie nikt nie czuje, że trwa wojna, nie jest to dziwne, gdyż Katalonia nie wysłała w ogóle żadnych oddziałów do walki. 1 III 1075 r. wybucha prawdziwa wojna, która już zagraża państwu, wojna z Emiratem Toledo. 2 III 1075 r. Katalonia i Kalifat al-Marabitidsu podpisują rozejm. 21 III 1075 r. dochodzi do pierwszej bitwy z Emiratem Toledo. Wygrana pozwala na oblężenie i zdobycie miasta Castellon 17 VI 1075 r.. W czasie oblężenia wybucha rewolta w Calatayud. 18 IV 1075 r. umiera niestety książę, księstwo i tytuły dziedziczy brat Ramon Berenguer II, pogrzeb z powodu trudnej wojny został ograniczony do pochówku i mszy świętej w katedrze w Barcelonie.

Sytuacja w chwili wybuchu wojny


Zmarły książę i następca.


Natychmiast odnowiono dawne sojusze. 29 VII 1075 r. zwyciężono pod Denią, a 19 IX 1075 r. pod Almandą. Wygrane pozwoliły na oblężenie Walencji. W międzyczasie zadłużenie skarbca spowodowało utratę niedofinansowanej szkoły w Tarragonę. Spowodowało to też niezadowolenie w społeczeństwie.



13 VIII 1075 r. do Barcelony dotarła wieść o tym, że papież nawołuje całe chrześcijańskie rycerstwo do walki z poganami w Jerozolimie.
W listopadzie pod niezdobytą jeszcze Walencję nadciągają posiłki z Katalonii. Podczas oblężenia do Walencji przybywa z Italii by wspomóc świętą sprawę rycerz Ferrar. Wskutek kłopotów z administrowaniem ziem księstwa pojawia się banda złodziei napadająca na podróżnych na trasie z Albarracin do Lerida. 13 VII 1076 r. zdobyto potężny zamek w Walencji, podczas oblężenia szczególnymi zasługami odznacza się marszałek Bernat.
13 VIII 1076 r. zaatakowano wojska emira oblegające Almandę, osłabieni Maurowie szybko się wycofali, przez resztę wojny nie stanowiąc już poważniejszego zagrożenia. Tego dnia umiera papież Bogumił, jego następcą jest Manasses z Anglii.
24 VIII 1076 r. dochodzi do bitwy pod La Manchą podczas której marszałek Bernat został poważnie raniony. 25 IX 1076 r. zakończono dawną zapomnianą wojnę z Emiratem Bajadozu. 13 I 1077 r. padła La Mancha. 1 II 1074 r. to dzień narodzin córki Giovanny i Ramona Berenguer, szkoda że nie syna. 
Podczas oblężenia Ciency książę zostaje postrzelony strzałą w nogę, na szczęście w obozowym lazarecie chirurdzy ratują nogę księcia, ale noga będzie mniej sprawna.
11 VII 1077 r. Emirat Almerii wypowiada wojnę Katalonii, kłopoty finansowe powodują że zwołano po raz drugi Stany Generalne. W listopadzie zdobyto wreszcie Cuencę.

Sytuacja po zdobyczach na Emiracie Toledo.


W styczniu 1078 r. rozpoczęto oblężenie Murcji zakończone powodzeniem 15 marca. W styczniu na prawdziwą wiarę nawróciła się Walencja, oczywiście nie obyło się bez rozwiązań siłowych, groźba wypędzenia niewiernych zrobiła swoje. Niektórzy uciekli, głównie do Emiratu Sewilli, tamtejszy emir podjudzony przez uchodźców wypowiedział Katalonii 12 III 1078 r. wojnę. Emirat Sewilli niestety jest to najpotężniejsze państwo muzułmańskie Iberii, dlatego aby szybko zakończyć wojnę z Almerią 21 VII 1078 r. szturmem zdobyto zamek i przegrupowano wojsko jak na razie tylko do działań obronnych. Od września 1078 r. nastąpił szereg kolejnych walk z Sewillą.
W Barcelonie na początku roku 1079 pojawiła się szajka przemytnicza, korzystająca z zamętu wojennego i słabej administracji państwowej, czerpiąca korzyści z przewożenia bez cła towarów z Prowansji. 25 I 1079 r. zakończono wojnę z Toledo, emir nie zrzekł się tytułów, ale zgodził się zapłacić za pokój złotem.
9 IV 1079 r. zdobyto Grenadę, a 20 XII 1079 r. Malagę. Z kolei Sewilla zdobyła Almandę w grudniu tegoż roku, ale miasto zostało odbite 25 I 1081 r.

Ważniejsze bitwy z Sewillą.




26 V 1081 r. podpisano rozejm z Emiratem Sewilli, kończąc wojnę i mając nadzieję na dłuższy okres pokoju, który pozwoliłby na wzmocnienie nowo zdobytych ziem.

Sytuacja w Hiszpanii 8 VI 1081 r.

________________________________________________________________________________________

OT skasowano - AAR zamknięty - w celu kontynuowania proszę zgłosić się do administracji forum.
Raferti

 

26 X 1081 r. – 5 I 1095 r.

26 X 1081 r. Emirat Toledo i Emirat Sewilli wypowiadają wojnę Katalonii.
II 1082 r. Emirat Sewilli zajmuje Almandę.
4 IV 1082 r. Bitwa o Kordobę, zwycięstwo.
27 IV 1082 r. Umiera Ramon Berenguer II, Księstwo Katalonii i Marchii Hiszpańskiej przejmuje brat Berenguer Ramon hrabia Albarracin.
21 VII 1082 r. Bitwa o Malagę.
29 IX 1082 r. Bitwa o Grenadę.
11 IV 1083 r. Zdobycie Almandy.
3 III 1084 r. Klęska pod Almandą, rozbicie wojsk Katalonii.
20 VIII 1084 r. Zdobycie Kordoby.
4 XII 1084 r. Druga bitwa o Malagę.
1 X 1086 r. Zdobycie Sewilli, a do końca 1086 roku także Kadyksu
21 III 1089 r. Zdobycie Calatravy, ponieważ wcześniej zdobyto Toledo, Emirat Toledo został zniszczony.
25 X 1090 r. Rozpoczyna się kolejna krucjata pod hasłem „Jerozolima w rękach pogan”
20 VIII 1092 r. Zdobycie Composteli kończy wojnę całkowitym zniszczeniem Emiratu Sewilli.
Ogólna charakterystyka wojny.
W pierwszej fazie (26 X 1081 r.- 20 VIII 1084 r.) próbowałem zadać decydujący cios, po którym oba emiraty przestałyby stanowić poważne zagrożenie, ponieważ walczyłem na dwóch frontach trwało to aż trzy lata. Po zdobyciu Kordoby, która miała już mały zamek, emiratowi Sewilli miasto to zaczęło zagradzać drogę do mych pierwotnych posiadłości. Jednak sukces był tylko połowiczny, w bitwie pod Almandą Sewilla była jeszcze na tyle silna bym poniósł klęskę. Na szczęście ich straty były na tyle ciężkie, że do końca wojny nie miałem z nimi kłopotów. Trzecia faza zaczyna się po zajęciu Toledo i posiadłości Sewilli w południowej Kastylii, wojna była już wtedy spacerkiem.
Dodam, że po drodze wzbogaciłem swe roszczenia o tytuły króla Galicji Hiszpańskiej (event) i tytuły króla Niemiec, Włoch, Burgundii i cesarza rzymskiego, ich posiadacz został wcześniej przez papieża wyłączony z Kościoła. Wzbogaciłem się też o kilka tytułów książęcych, których nie chce mi się wymieniać.

Najważniejsze bitwy





Berenguer Ramon de Barcelona


Walka do ostatniej kropli krwi


Sytuacja w Iberii po zakończeniu wojny


Przestawiłem się na Bardzo Trudny/Wściekły, bo za łato się grało.
21 X 1092 r. Wybucha wojna z Szejkanatem Niebla.
28 III 1093 r. Zdobyto Bajadoz.
21 V 1093 r. Zdobyto Nieblę, koniec wojny.
1 VI 1093 r. Wypowiadam wojnę Szejkanatowi Efora. Emirat Bajadozu wypowiada wojnę Katalonii.
27 VII 1093 r. Zdobyto Evorę.
6 IX 1093 r. Zdobyto Alcantarę. No i cóż, koniec wojny.
Obu wojen nie ma sensu komentować.

Początek


I koniec


? V 1094 r. Wypowiadam wojnę Kalifatowi Hammadidu (Na mapie ta brązowa plama w północnej Portugalii, wzbogacona jeszcze o Coimbrię, z nieistniejącego już wtedy Król. Galicji Hiszpańskiej).
29 VII 1094 r. Zdobycie Combry.
28 IX 1094 r. Zajęcie Castelo Branco.
10 XII 1094 r. Zdobycie Braganzy i przeniesienie wojny z kalifatem do Afryki Północnej.
5 I 1095 r. Książę Berenguer Ramon przyjmuje tytuł Króla Portugalii!!!!!!



Zrezygnowałem z prób fabularyzacji ARRa, bo zajmowało to dużo czasu. Ogólnie mam dograne do 1130 roku, trzeba to jeszcze spisać. Może niedługo wyjdzie kolejna część.