de Gael

runnersan · 26 Luty 2012

Biskup Drogon pochylił się nad niezapisanym jeszcze kawałkiem pergaminu. Skryptorium położone przy katedrze w Norwich było tego dnia ciche i spokojne. Bracia zwyczajowo przepisujący w tym miejscu księgi, byli na porannych modlitwach, zatem biskup miał całe skryptorium tylko dla siebie. Biskup zmówił po cichu modlitwę i zamaszystym ruchem zaczął pisać.

W owym roku 1066 Wilhelm Zdobywca przybył na czele swych wojsk do Anglii i stoczywszy krwawą walkę o jej tron zasiadł na nim jako król Anglii.
Gdy kurz bitewny osiadł, król Wilhelm zaczął poszukiwać tych, którzy będą godni, by zarządzać zamieszkiwanymi przez Saksonów ziemiami. Jednym z nich był Radulf de Gael, bretończyk, który choć cieszył się zaufaniem króla Harolda, stanął wraz z synem po stronie Normanów. W zamian za to, król odwdzięczył mu się tytułem hrabiego Norfolk, barona Thetford, seniora dla miasta Norfolk i biskupstwa w Norwich.
Kliknij aby rozwinąć...

Radulf de Gael
hrabia Norwich 1066-1072

Hrabia Radulf de Gael

Kroniki biskupa Drogona z Norwich 1066

Cóż można napisać o mym panu Radulfie... Znany jest on z swej wierności i anielskiej wręcz cierpliwości. Wiedząc natomiast, że księgi te przedstawione mu będą dopieroż po mojej śmierci, bez wahania powiem, że też uważany był za tchórzliwego i leniwego. Co właściwe sprawiło, że osiągnął w swym życiu co osiągnął. Gdy Harold wzywał go do pomocy, ten widząc przechylającą się szalę zwycięstwa na stronę normanów, czym prędzej pognał do nich, aby być po stronie zwycięzcy.

Co o jego rodzinie powiedzieć można? Jego syn Radulf, młodzieńcem był jednak nieco lepszym od swego ojca. Dobry dla ludzi, sprawiedliwy w swych decyzjach, jednak tam gdzie ojciec dzięki tchórzostwu zadziałał, tam młody Radulf, świadomie i z wyrachowaniem po stronie króla Wilhelma się opowiedział.
Kliknij aby rozwinąć...

Biskup Drogon

Roczniki katedry w Norwich.

10.01.1067 – ślub hrabiego Radulfa z Sybil córką hrabiego Sussex
Luty 1067 – bunt panów Saksońskich w książąt Lancaster i Yorku.
Sierpień 1067 – książę Lancaster składa broń przed Wilhelmem i zostaje uwięziony, a następnie pozbawiony tytułu.
Maj 1069 – książę Yorku składa broń i zostaje uwięziony. Wilhelm wzmacnia swoją władzę nad królestwem.
Kliknij aby rozwinąć...

Książę Lancaster w lochu

Prof. House – katedra historii Anglii, Oxford

Zwycięstwo Wilhelma Zdobywcy w wojnie z książętami z rodu Hwicce, najpotężniejszymi saksońskimi panami w królestwie, przypieczętowała tak naprawdę podbój Anglii. Co więcej odebranie tytułów ( w przypadku Morcara, wprawdzie tylko księstwa Northumbrii, a pozostawienie Yourku) obu tym szlachcicom, sprawiło, że gdy Wilhelm Zdobywca postanowił wydać szereg praw wzmacniających władze królewską, tylko niewielu lordów sprzeciwiło mu się.
Kliknij aby rozwinąć...

Zwiększenie praw króla, powodowało zwiększenie jego dochodów. Na rycinie chłopi płaca podatki swym panom, obraz Petera Jacksona

Kroniki biskupa Drogona 1069

Zaiste syn mego pana Radulfa, również Radulf wielkie wrażenie zrobił na królu, gdy osobiście stawał do walki przeciwko Morcarowi z Yorku i Eadwinowi z Lancaster, gdyż wielce król przychylny stał się rodowi de Geal. W roku pańskim 1069 król Wilhelm uczynił hrabiego Radulfa seneszalem królestwa, co było o tyle radosną wieścią, gdyż zbiegło się z narodzinami drugiego syna hrabiego Drogona. Zaprawdę błogosławione to były dni dla tych możnych panów.
Kliknij aby rozwinąć...

Prof. House – katedra historii Anglii, Oxford

Gdy Wilhelm Zdobywca umocnił wystarczająco swoją pozycję w kraju, postanowił przyjrzeć się granicom swego królestwa. To co leżało mu na sercu to kwestia praw księstwa Northumberland do znajdujących się w rękach Szkockich, hrabstwa Cumberland. Oczywiście wszyscy pamiętamy, że Wilhelm tytuł księcia Northmuberland zdobył w wyniku pacyfikacji buntu braci Hwicce, zatem jeśli pozyskawszy tytuł zaraz wysunął kolejne z nim żądania, mógłby wywołać niezadowolenie wśród wasali. Cóż zatem zrobił?

Otóż uczynił on księciem Northumberland, jednego ze swych normańskich sojuszników, hrabiego Leicester Roberta de Beaumont.

Robert de Beaumont

Ten zaś odpowiednio poinstruowany, podczas turnieju rycerskiego organizowanego przez króla w 1071 roku, odegrał scenę błagalną prosząc o wsparcie swego seniora w zjednoczeniu odwiecznych ziem księstwa Northumberland. Można powiedzieć, że z zachowanych przekazów, wiemy, że Robert odegrał scenę pierwszorzędnie, opowiadając o mękach zadawanym prostaczkom, przez Dolfina z Cumberlandu, szkockiego earla z rodu Dunbarów, który zresztą w chwili wybuchu wojny miał 13 lat.

Pogranicze Angielsko - Szkockie z naniesioną mapą księstw

Wilhelm, jak już wspominałem przystał na błagania diuka Roberta i natychmiast wypowiedział wojnę nie tyle Dolfinowi z Cumberlandu, czy jego ojcu, księciu Lothian, ale królowi Szkocji Malcolmowi III.

Wojna przebiegała wieloetapowo. W pierwszej fazie, powołane pod broń oddziały obu stron starły się na granicach. Z ważniejszych bitew wspomnieć możemy tu o bitwie pod Burgh, gdzie dowodzący wojskami normańskiej Anglii William Giffard, rozbił szkockie wojska. Kolejną fazą było zgromadzenie królewskich armii i przystąpienie do oblężeń. Szkoci rzucili swoje siły na Northumberland, a Anglicy na Cumberland, jednak trzeba wyraźnie zaznaczyć, że armia Angielska dysponowała znaczną przewagą nad szkotami.

Bitwa pod Burgh, rycina późniejsza

W połowie roku 1072 Anglicy zajęli całe Cumberland i pomaszerowali do Northumberland, by stoczyć bitwę z Szkotami. Do bitwy doszło pod Lindisfarne. Ponownie William Giffard dowodząc około 3500 żołnierzami królestwa Anglii, pokonał około 1500 Szkotów pod wodzą Edwarda z Dingwall. Po tej bitwie Szkoci mimo zgromadzenia ponownego sił, nie odważyli się stawać do walnej bitwy przeciw Anglii i w 1073 podpisali pokój uznając roszczenia Roberta, księcia Northumberland.
Kliknij aby rozwinąć...

Roczniki katedry w Norwich

9 sierpnia 1072 – w wieku lat 61 umiera Radulf de Geal
Kliknij aby rozwinąć...

---------- Post added 26-02-2012 at 15:39 ---------- Previous post was 25-02-2012 at 18:27 ----------

Grrr.... Masakra z tymi komputerami i mną zresztą też... Nie wiem jak to się stało, bo wydawało mi się, że sprawdziłem dokładnie, ale po upadku mojego dysku przeniosłem cały katalog z savem na backup i potem po reinstalacji systemu na nowy dysk. Sprawdziłem pi razy oko czy wszystko jest i zamieściłem pierwszą część aar (mam go opisanego do 1154)... Dziś chcąc kontynuować odkryłem z przykrością, że ostatniego savea mam z 1104. 50 lat gry poszło w diabły... Aż się człowiekowi nie chce...

Zaloguj

de Gael

runnersan Ten, o Którym mówią Księgi

Poleć forum

Zaloguj

de Gael

runnersan Ten, o Którym mówią Księgi

Poleć forum

Szybkie Linki