Deszcze Castamere - AGOT AAR Rodem Reyne'ów

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Prolog – Przedstawienie Krain Westeros w 1 roku BL​

Mur


Mur to ogromna struktura stanowiąca północną granicę Siedmiu Królestw. Jest to drugi najwyższy budynek w Westeros, zaraz po twierdzy Hightower w Starym Mieście , z pewnością jednak to największa sztuczna struktura o jakiej istnieniu wiadomo. Ma ponad 700 stóp wysokości i rozciąga się na 300 mil oddzielając Siedem Królestw od dzikich krain północy. Mur broniony jest przez zaprzysiężonych braci z Nocnej Straży, którzy patrolują okolicę i sam Mur oraz strzegą zamków i strażnic przy nim wzniesionych.

Północ



Północ jest największym z pośród Siedmiu Królestw – jest prawie tak duża jak pozostałe regiony razem wzięte, jednak słabo zaludniona. Znajdują się tu rozległe pustkowia, lasy, wzgórza pokryte sośniną i ośnieżone góry, znajduje się tutaj także jedno z pięciu największych miast Westeros - Biały Port. Klimat jest zimny i surowy, a śnieg pada nawet latem. Północna granica regionu to Dar - ziemie podarowane Nocnej Straży. Południowa granica rozciąga się wzdłuż Przesmyku. Od tysięcy lat Północą rządzi ród Starków z Winterfell , którzy dalej czczą Starych Bogów. Obecnym Królem Północy jest Torrhen Stark , pierwszy tego imienia.

Żelazne Wyspy i Dorzecze


Żelazne Wyspy to siedem wysp głównych - min. Wielka Wyk, Stara Wyk, Harlaw i Pyke - oraz tysiące malutkich wysepek położonych u zachodnich wybrzeży Westeros, w Zatoce Żelaznych Ludzi. . Mieszkańcy wysp nazywani są Żelaznymi Ludźmi , a rządzi nimi Król - Kapitan Harren Czarny z rodu Hoare, Żelaźni Ludzie rządzą również bogatym Dorzeczem, położonym w dolinie Trydentu. Są oni ludźmi morza, a ich marynarka nie ma sobie równych. Wyznają Kult Utopionego Boga.

Dolina Arrynów


Dolina Arrynów znajduje się na wschodnim krańcu Westeros, niemal całkowicie otoczona Górami Księżycowymi. Jej obszar to rozległe górskie pasma, doliny między nimi i nierówne wybrzeże.
Doliną rządzi ród Arrynów, którego siedzibą jest zamek znany jako Orle Gniazdo. Ze względu na ostre zimy, podróż do Doliny jest możliwa tylko w pewnych porach roku. Obecnym władcą doliny jest Król Ronnel Arryn .

Królestwo Zachodu (Skały)


Królestwo Zachodu to bezsprzecznie najbardziej obfity w złoto region na kontynencie.
Włada nią niepodzielnie ród Lannisterów z Casterly Rock, wywodzący się od legendarnego Lanna Sprytnego z Ery Herosów. Znajdujący się tu Lannisport, leżący blisko Casterly Rock, jest głównym miastem regionu oraz jednym z największych portów i miast Westeros.

Włości Targaryenów


Włości Targarnyenów to ziemie rządzone bezpośrednio przez Króla Aegona Targaryena. Tereny te obejmują okolicę Smoczej Skały, głównej siedziby Targaryenów oraz zdobytą Zatokę Czarnego Nurtu. To stąd Aegon Targaryen rozpoczął podbój Siedmiu Królestw.

Reach



Reach jest drugim największym regionem Siedmiu Królestw, po Północy . Jest to najbardziej żyzny i zaludniony teren na kontynencie. Włada nim ród Gardenerów z Wysogrodu, wywodzący się od Gartha Zielonorękiego , Króla - Ogrodnika. Najbardziej znanym miastem Reach jest Stare Miasto, siedziba maestrów i dom Cytadeli, a także siedziba Wiary. Chorąży z Reach często walczą z Dornijczykami na dornijskim pograniczu.

Krainy Burzy


Krainy Burzy, położone na południe od Dorzecza i na zachód od Reach, to jeden z mniejszych regionów Westeros, pełnym lasów i surowych gór. Rządzony jest przez dynastie Durrandonów , a obecnym Królem jest Argillac Durrandon , pierwszy tego imienia , zwany przez poddanych "Aroganckim". Główną twierdzą regionu jest Koniec Burzy

Dorne


Dorne, najbardziej wysunięty na południe region Westeros. Rozciąga się od Gór Czerwonych do południowego wybrzeża kontynentu. To najgorętsza część kontynentu charakteryzująca pustynnym klimatem. Dornijczycy słyną ze swojego temperamentu, różnią się od innych mieszkańców królestwa zarówno kulturowo jak i etnicznie - ze względu na pochodzenie od Rhoynarów, którzy pod wodzą Księżniczki Nymerii podbili Dorne w Erze Herosów. Przyjęli wiele zwyczajów Rhoynarów, takich jak prawo dziedziczenia bez względu na płeć. Obecnie włada tu dynastia Martellów, a stolicą jest Słoneczna Włócznia. ​

Od autora:
To mój pierwszy (nie licząc wpadki w dziale z gier MP) AAR, więc proszę o zgłaszanie wszelkich uwag i propozycji. Celem rozgrywki będzie zdobycie tytułu Lorda Namiestnika Zachodu i być może władcy całego Westeros. Gram na modzie A Game of Thrones , scenariusz " War of Conquest" , na poziomie trudności normal. Pierwszy prawdziwy odcinek prawdopodobnie jutro. ​

 

Deszcze Castamere - AGOT AAR Rodem Reyne'ów​

​

Odcinek 1, czyli kto, gdzie i dlaczego.​

Postać

W 8000 roku, a według nowej rachuby 1 roku po lądowaniu, Lordem Castamere i głową rodu Reynów był liczący sobie 23 lata Ser Damion, pierwszy tego imienia, wyznawca Siedmiu, pan na Castamere i Thurrock, senior Hornvale i Deep Den, chorąży Króla Skały Lorena, pierwszego tego imienia z rodu Lannisterów. Ożeniony był on z piękną Leonellą, pochodzącą z niskiej szlachty zachodniej. Poza Królestwo Skały znany był z faktu posiadania przekazywanego sobie w rodzie Reynów od wieków legendarnego miecza z valyriańskiej stali - Czerwonego Deszczu.

​

Na początku swego panowania Ser Damion był człowiekiem podstępnym i chciwym, choć pracowitym, skromnym i oddanym rodzinie. Jego głównym celem było zapewnienie sobie potomka, który będzie godny władania Czerwonym Deszczem.​

​

Lady Leonella była kobietą słabo wykształconą, jednak nieznoszącą sprzeciwu, autorytatywną i bezwzględną dla swych wrogów.

Włości​

Włości Lorda Castamere rozciągały się w centralnej części Królestwa Skały, na wschód od Casterly Rock i na zachód od Złotego Zęba Lefffordów i Złotej Drogi Payne'ów. Położenie w centrum wydarzeń jest bardzo korzystne dla rozwoju ziem Reyne'ów. Co oczywiste stolicą lordostwa jest zamek Castamere, drugi najwspanialszy zamek w Królestwie, zaraz po Casterly Rock. Posiada on wielkie kopalnie złota, co zapewnia stały dochód do skarbca Dodatkowo Ser Damion posiada również ziemie Thurrock, co jest kością niezgody pomiędzy Lordami Castamere i Ashemarku.

​

Wysokie Lordostwo Castamere na tle ziem Królestwa oraz tereny bezpośrednio kontrolowane przez Lorda​

Rodowi Reyne'ów od wieków wierność przysięgali Lordowie Hornvale - obecnie Lord Jon z rodu Brax'ów - oraz Deep Den - obecnie Lord Rupert z rodu Lyddenów.

​

Ziemie lenników Lorda Damiona​

Ekonomia i Mała Rada​

Ziemie rodu Reyne'ów były bogate w metale szlachetne, toteż nigdy nie było tam problemu z pieniędzmi. Obecnie co roku zyski wynoszą prawie 37 tysięcy złotych lwów, z czego prawie 24 tysiące z z ziem Lordowskich i ok 13 tysięcy z podatków. Planowane są inwestycje w rolnictwo (farmy) oraz w obronność (stajnie, baraki milicji).

Na początku 8000 roku mała rada składała się z sześciu osób - Kasztelana Lorrimera, Mistrza Praw Lorda Jona Brax'a, Zbrojmistrza Tobbota, Starszego nad Szeptaczami Lorda Ruberta Lyddena, oraz Maestra Reginalda, absolwenta Cytadeli.​

​

Stosunki z Lorenem i Koroną​

Stosunki z Królem Skały układają się raczej dobrze, pomimo zgrzytów na linii Castamere - Ashemark. W koronie udało się Lannisterowi przeforsować prawa, dzięki którym zwiększył swoją faktyczną władze nad lordami. Ser Damion oczywiście poparł Lorena - nie powinno się mieć w nim wroga, przynajmniej na razie.

​

​

Król Skały Loren, pierwszy tego imienia, z dynastii Lannisterów był człowiekiem przebiegłym, pracowitym jednak niezbyt odważnym i porywczym, co dało o sobie znać w późniejszych latach. Już od początku swego panowania wzmacniał władze Lannisterów w Królestwie​

Od Autora: W następnym odcinku, plany, rebelia i Wojna z Aegonem

 

Deszcze Castamere - AGOT AAR Rodem Reyne'ów​

​

Odcinek 2, czyli pewien smok wywołuje zamieszanie.​

Lądowanie​

Gdy na początku roku 8000 pewien Valyrianin wraz z siostrami i niewielkimi siłami zbrojnymi wylądował u ujścia Czarnego Nurtu, nikt (oprócz może zamieszkujących tę okolice rybaków) specjalnie się tym nie przejął. Oczywiście Harren Czarny, nominalny pan Dorzecza wysłał wojska, siedmiotysięczną armie doświadczonych morskich zdobywców aby pokonały tego zamorskiego parweniusza. Jednak nie przewidział jednego – Aegon Targaryen miał smoki.

Aegon I Zdobywca i jego Valyriańskie ostrze - Blackfyre​

Wojna z Żelaznymi Wyspami​

Dorzecze stanęło w ogniu, a Harren Czarny porzucił swoją wspaniałą fortecę – Harrenhal – i wraz z synami ratował się ucieczką na wyspy. Jednocześnie, Illifer z rodu Mallisterów , pierwszy tego imienia, lord Seagardu i Oldstones, rozpoczął bunt Dorzeczan przeciwko Żelaznym Ludziom. To właśnie dorzeczanie rozbili resztki sił Harrena w bitwie nad Zielonymi Widłami, a ich wojska zdobyły po długim i krwawym oblężeniu Riverrun, twierdze Tullych, którzy przeciwstawiali się Aegonowi i Illiferowi. W nagrodę Valyrianin nagrodził Mallisterów tytułem Lordów Dorzecza, który miał przekazywany w tej rodzinie po wieki wieków .

Lord Illifer Mallister był człowiekiem cynicznym, skąpym i sfrustrowanym, jednak pomimo to umiał zgromadzić wokół siebie Lordów Dorzecza i rozprawić się z Żelaznymi Ludźmi​

Aegon , władca zręczny i ambitny od dłuższego czasu już przygotowywał się do rozprawy z Siedmioma Królestwami. Aby perfekcyjnie przygotować miejsca rozdysponowania swoich szczupłych sił kazał wykonać sobie wspaniałą makietę Westeros - „Malowany Stół”, na którym widać było każdą, choćby najmniejszą zatoczkę i wzniesienie w Siedmiu Królestwach. To arcydzieło sztuki stolarskiej , długie na ponad 50 stóp i szerokie na 25 w najszerszym punkcie, a 4 w najwęższym. Dzięki temu Targaryen miał być pewien zwycięstwa i podporządkowania sobie i swoim potomkom wszystkich Siedmiu Królestw Westeros. Stół ten stoi po dziś dzień w Komnacie Malowanego Stołu na zamku Dragonstone.

Dragonstone, wyspa znajdująca się przy ujściu Zatoki Czarnego Nurtu; położony jest na niej zamek ukształtowany ze skały o tej samej nazwie. Jest to imponująca siedzibą Domu Targaryenów w Westeros, dawna kolonia Valyrii, i dawniej jej najbardziej wysunięty na zachód przyczółek.​

Skała​

Po zwycięstwie w Dorzeczu do czterotysięcznej armii Aegona dołączyła prawie dziesięciotysięczne siły Lorda Mallistera, co pozwoliło Targaryenowi na realizacje drugiej fazy swojego planu - ataku na Skałę. Jego siły lądowe, dowodzone przez bękarta ojca Aegona i jego jedynego przyjaciela - Orysa Baratheona, przyszłego Lorda Burzy wtargnęły do Królestwa Lannisterów od strony Przełęczy Złotego Zęba , jednak zostały zatrzymane przez przeważające połączone siły Skały i Reach, której Król Mern z rodu Gardenerów, dziewiąty tego imienia był połączony sojuszem z Lannisterami.


Orys Baratheon, bękarci brat Aegona i założyciel dynastii Baratheonów, był jednym z najwspanialszych wojowników tamtych czasów. To dzięki niemu ,pomimo braku Smoków w wielu bitwach, siłom Targaryenów udawało się zwyciężać

Bitwa pod Pendrick's Hill
​

Starcie rozpoczęło się rankiem 8 czerwca, 2 roku po lądowaniu, atakiem jazdy Orysa na prawe skrzydło wojsk Gardenerów, gdzie znajdowały się zmęczone po wielodniowym marszu oddziały Reach. Osłabieni żołnierze nie wytrzymali impetu kawalerii Orysa i jeden za drugim uciekali z pola bitwy. Aby ratować swoją armie przed okrążeniem Loren naparł na prawe skrzydło wojsk Targaryenów, składające się głównie z Dorzeczan pod dowództwem Illifera Mallistera, które dzięki przewadze liczebnej udało się wojskom skały przełamać. Baratheon znalazł się w potrzasku pomiędzy umocnionym obozem Merna IX i siłami Lannisterów. Jednak w tym momencie pojawiły się smoki. Vhagar, Meraxes i największy z nich - Balerion Czarny Strach, którego osobiście dosiadał sam Król Aegon spaliły żywcem ponad 4 tysiące żołnierzy sprzymierzonych. Lorenowi i Mernowi cudem udało się umknąć płomieniom, jednak ich armie zostały niemal doszczętnie zniszczone.




Bitwa mogła bardzo źle się zakończyć dla Targaryenów, gdyby nie przybycie na czas Smoków, które odmieniły losy starcia. Jednak szybko okazało się że było to pyrrusowe zwycięstwo.

Klęska Podboju​

Jednak radość po bitwie w szeregach zwycięskich wojsk szybko się skończyła. Zwycięski Aegon, leżał okrwawiony w namiocie maestra. Zbłąkana strzała Lannisterskiego łucznika trafiła Targaryena w ramie, gdy leciał na swym smoku. Pomimo szybkiego usunięcia strzały wdała się gangrena. Król po niemal dwóch tygodniach męczarni zmarł. Na łożu śmierci zdążył jeszcze namaścić na swojego następce swojego syna, młodego Aenysa.




Umarł Smok, niech żyje Smok !

Na razie uratowało to Skałę i inne kraje Westeros przed podbojem , lecz nie na długo…

Od Autora: Zdecydowałem że w tym odcinku będą jedynie "wydarzenia światowe" ,
jednak w następnym będzie już tylko ród Reyne'ów.​

​

 

Valyrianie to mieszkańcy starożytnej Valyrii, największego starożytnego imperium , które znajdowało się na drugim kontynencie Martinowskiego świata - Essos. Targaryenowie, wraz z kilkoma pomniejszymi rodami, przed upadkiem państwa przybyli do Dragonstone, i mają kulturę Valyrian co sprawia iż mają białe włosy.

Edit:

​

 

Deszcze Castamere - AGOT AAR Rodem Reyne'ów​

​

Odcinek 3, czyli nareszcie Castamere.​

Początek rządów Damiona​

Swe rządu, możny Ser Damion rozpoczął od rozbudowy swej rodzinnej siedziby - Castamere. Z jego inicjatywy zbudowano nowoczesne , mogące zapewnić żywność dla zamku farmy oraz tak potrzebne rycerstwu stajnie, co wobec ataku z zewnątrz miało zwiększyć obronność lordostwa. Rozbudowa tak ważnych dla Castamere instytucji bardzo zwiększyła szacunek młodego Lorda zarówno u rycerstwa, jak i u prostego chłopstwa.

​

Łączny koszt inwestycji wyniósł ponad 220 Złotych Lwów, jednak przyszłe zyski z farm będą nieporównywalnie większe od dzisiejszych kosztów.​

Rebelia​

Jednak nie wszystkim uśmiechały się rządu Ser Damiona. Zarządca Smallplace, niewielkiego miasteczka położonego nieopodal Thurrock, zdecydował się na desperacki krok. Prawdopodobnie z inicjatywy Lorda Ashemarku, skonfliktowanego z Reyne'ami,
Alton ze Smallplace rozpoczął zbrojny bunt przeciwko władzy Lorda. Jednakże rebelia ta nie znalazła poparcia ani u Lorda Braxa, ani u Lorda Lyddena. Szybko zwołane chorągwie Castamere rozpoczęły oblężenie miasteczka. Po tygodniu niezbyt zaciekłych walk - nie wszyscy mieszczanie popierali Altona - Małemiejsce poddało się, zaś zarządca został publicznie ścięty na głównym placu miasta.

Bunt Altona ze Smallplace, ze względu na brak poparcia u pozostałych lenników Ser Damiona został szybko rozgromiony.​

Sprawy Rodzinne​

Stosunki pomiędzy małżonkami - Lordem Damionem i Lady Leonellą - układały się od początku wyśmienicie. Było to jedno z niewielu w tych czasach małżeństw z prawdziwej miłości. Miłość ta zaowocowała w 8001 roku pierwszym i jedynym dzieckiem tej pary - następcy tytułu Lorda Castamere, Gregora Reyne'a! 14 Listopada, chłopiec, który okazał się jednym z najważniejszych ludzi czasów podboju, ujrzał światło dzienne w jednej z sal w Castamere. Niestety pomimo wielu prób Lady Leonella nie miała więcej dzieci, a jeszcze długo po ich śmierci spekulowano o nieprawym pochodzeniu Lorda Gregora.




Od czasu narodzin Gregora, relacje pomiędzy małżonkami znacznie się pogorszyły.

Po śmierci Aegona​

Po śmierci Aegona, Loren bynajmniej nie próżnował. Już wcześniej korzystając z buntu Dorzeczan przeciwko Harrenowi Czarnemu, przyłączył do swojego Królestwa ziemie wokół zamku Kanet. Jednakże inni Królowie również nie odpoczywali i w roku 8004 syn Merna IX , Garth Gardener, nowy król Reach wypowiedział Lannisterowi wojnę. Młody Król chciał przyłączyć do swojego królestwa Lordostwo Złotego traktu, należącego do rodu Payne'ów, dzięki czemu mógłby zbić fortunę na cłach towarów ze Skały, a przede wszystkim złota. Loren zmobilizował swe chorągwie i uprzedzając atak posłał siedemnaście tysięcy żołnierzy pod dowództwem lennika ser Damiona, Lorda Ruperta Lyddena. Armia ta zdążyła zając pozycje na wzgórzu niedaleko Czerwonego Jeziora, obok którego biegł główny gościniec z Wysogrodu. Gdy opieszale maszerująca armia Króla Gartha w rozwiązłym szyku maszerowała na północ, Lydden przypuścił atak. Udało mu się w szybkim tempie zepchnąć wojska Reach na brzegi jeziora, gdzie ostatecznie resztki armii się poddały. Jednak sam Rupert nie dożył tej chwili. Atakując w pierwszej linii zginął od ciosu toporem i na nim wygasł ród Lyddenów.

Młody Rupert Lydden był jednym z najlepszych rycerzy w Królestwie Skały oraz natchnieniem dla wielu przyszłych minstreli i pieśniarzy.​

Gregor Rośnie​

Tymczasem młody Gregor rozwijał się bardzo dobrze. W wieku 6 lat został oddany pod opiekę septy Angeli, zaś sztuki dyplomacji i władania mieczem uczył się od lennika jego ojca - Lorda Jona Braxa, pan Hornvale.




Gregor już od dziecka był bardzo pojętny i mądry. Szczególnie wyróżniał się w trudnej sztuce dyplomacji.

​

Od Autor: Już w następnym odcinku druga próba podboju, kobieta - smok i pewien bastard.

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW


​

​

Odcinek 4, czyli podbojów ciąg dalszy​

Lata śmierci​

Nikt nie spodziewał się jakie śmierć zbierze żniwo w latach 8005 - 8010. Zaczęło się niewinnie od śmierci kilku rolników na wschodzie. Rozprzestrzeniała się coraz bardziej po siedmiu królestwach, choć nie wybuchła w Królestwie Skały. Nawet Mur nie potrafił się przed nią obronić - zmarł tam sam Lord Dowódca. Na koniec zaś, zaraza przeniosła się do Reach i doszła aż do Starego Miasta, gdzie przeniosła do Siedmiu samego Wielkiego Septona.






Jednak dopiero to co się wydarzyło w 8009 roku zmieniło na zawsze bieg historii Westeros. Na zamku na Smoczej Skale, młody Król Aenys, pierwszy tego imienia z dynastii Targaryenów po ciężkiej chorobie skonał w ramionach zrozpaczonej matki, Rhaenys. Młody król od dziecka był chorowity i słaby, w przeciwieństwie do swego równie młodo umarłego brata - Maegora. Gdyby przeżył Lata Nieznajomego, jak to je nazwali pieśniarze, prawdopodobnie nie byłby zdolny do kontynuowania podbojów swojego ojca Aegona. Zaistniała sytuacja stała się groźna - według prawa dziedzicem po Aenysie była starsza z sióstr Aegona , czyli Visenya - jednak wobec takiego rozwiązania po raz drugi zbuntowało się Dorzecze, jednak tym razem przeciwko Targaryenom. Mallister ogłosił że nie będzie rządzić Doliną Trydentu żaden zamorski pretendent a już na pewno nie kobieta. Jednakże popełnił on jeden zasadniczy błąd - podobnie jak Harren Czarny 10 lat wcześniej nie brał pod uwagę największego zagrożenia, czyli Smoków.




Królowa Visenya z rodu Targaryenów, pierwsza tego imienia, dzierżycielka Blackfyre'a i Black Sister, smoczy jeźdźca , pani na Smoczej Skale.


Wojska Mallistera zostały spalone przez smoki w bitwie, a właściwie w rzezi pod Zamkiem Darry'ch. Mallisterowi stracili tytuł Wielkiego Lorda Dorzecza, a Illifer resztę swojego życia spędził w Riverrun, gdyż Seagard obrała za swoją stolice nowa pani dorzecza, Rhaenys Targaryen, najmłodsza z rodzeństwa oraz matka zmarłego Aenysa.



Po tym zwycięstwie, nowa Królowa zdecydowała się kontynuować dzieło podboju swojego brata i męża Aegona. Jej pierwszym posunięciem był atak na Królestwo Burzy, w którym nieudolnie panował Król Argillac z rodu Durrendonów, pierwszy tego imienia. Był on niegdyś sojusznikiem Aegona podczas "Krwawych Lat", czyli Wojny Domowej w Essos, po upadku Valyrii. Chciał on nawet ożenić z nim swoją jedyna córkę Argellę , jednakże on odmówił i zasugerował na małżonka Orysa Baratheona, który jako bękart nie mógł ożenić się z córką Króla i Król Burzy uznał to za osobistą zniewagę. Wojska wierne Visenyi pod dowództwem tego samego bękarta czyli Baratheona rozpoczęły długi marsz z obozu u ujścia Czarnego Nurtu do twierdzy Durrendonów - Końca Burzy. Argillac, nie doceniając przeciwnika wyruszył im na przeciw, na czele dwudziestotysięcznej armii skoncentrowanej w zamku Brązowych Wrót - Bękart miał jedynie ok. 15-16 tysięcy, z czego cztery tysiące stanowili niepewni ludzie z Dorzecza. Obie armie spotkały się podczas przeprawy przez rzekę Wendwater.

Bitwa ​

Bitwa rozpoczęła się około południa 15 Listopada 8009 roku, gdy Orys zdecydował się na przeprawę przez Wendwater. Durrendon tylko na to czekał i osobiście na czele kawalerii zaatakował lewe skrzydło wojsk Baratheona. Jego plan był prosty - zmusić lewe skrzydło (składające się głównie z Dorzeczan) do wycofania się i okrążenie doborowych jednostek znajdujących się w centrum oraz ubicie bękarta. Chciał wykorzystać fakt braku na polu bitwy smoków, które obecnie dławiły resztki oporu nad Trydentem. Widząc ruch przeciwnika, Orysa czele swojej konnicy ruszył na lewe skrzydło gdzie doszło do najcięższych walk. Dorzeczanie mając odcięty przez Baratheona odwrót musieli zostać i walczyć. Jednocześnie dowódca centrum, Lord Sunglass ze Sweetport Sound wedle planu bękarta zarządził frontalny atak. Niespodziewający się tego Lord Swann, namiestnik Burzy, dostał się do niewoli a jego wojska uciekły i linia wojsk Durrendona załamała się. Sam Król próbował wrócić na drugi brzeg , jednak ego kawaleria została otoczona i wycięta w pień - Argillac zginął z ręki Baratheona, który podniósł jego sztandar i ogłosił się Lordem Burzy. Dla uznania u lordów poślubił córkę pokonanego króla Argellę ( miał on również Valyriańską żonę Maerys)


Po bitwie herb oraz dewiza Durrendonów czyli Nasza Jest Furia (Ours is the fury) zostały przypisane do Orysa, który zapoczątkował Ród Baratheonów.


Nowy Lord Burzy Orys na tle Królestwa Westeros w roku 8009.

Dalszy ciąg Podboju cz.1​

Visenya upojona sukcesem na południu zdecydowała się na przywołanie do porządku ostatniego Króla Gór i Doliny, Ronnela z rodu Arrynów, pierwszego tego imienia. Ronnel jednak po usłyszeniu wieści z Wendwater, pomimo sprzeciwu matki Sharry, uważanjej za najpiękniejszą kobietę w Westeros, zdecydował się nie walczyć i złożył hołd przed Królową w miejscu dzisiejszej Gospody pod Klękającym Mężczyzną


W 8010 roku, Arryn ze wspaniałego Króla Gór i Doliny, przerodził się w Lorda Ronnela, Króla który klęknął.

Od Autora: W następnym odcinku koniec II podboju i kolejny nowy król.
Enjoy.
​

​

 

Deszcze Castamere - AGOT AAR Rodem Reyne'ów​

​

Odcinek 5, czyli koniec sielanki Lannisterów.​

Dalszy ciąg podboju cz.2​

Królowa Visenya bardzo dobrze wykorzystała ponad 4 lata przerwy, pomiędzy podbojem Ziem Burzy, a następną kampanią w 8014 roku. Wojsko Królewskie zostało wzmocnione, władza na terenach zdobytych potwierdzona, zaś krnąbrni lordowie poznali swoje miejsce w szeregu. Jednakże w umyśle władczyni niepodzielnie panowała jedna myśl - aby zgnieść tych, z którymi nie poradził sobie jej brat i mąż, aby ostatecznie zjednoczyć Westeros i sięgnąć po nieśmiertelną chwale - czyli pokonać tych przebrzydłych Lannisterów i Gardenerów.


Herb oraz dewiza rodu Targaryenów - "Ogień i Krew" świetnie oddawała osobę Królowej Visenyi.

Wojna​

Wojna z Reach i Skałą ostatecznie wypowiedziana została pod koniec 8013 roku, kiedy to siły pod dowództwem Ser Donala Brackena z Stone Hedge, wtargnęły na tereny Królestwa Lannisterów od strony Złotego Traktu. Jednocześnie od północy, od doliny Złotego Zęba weszły siły z Doliny Ser Harolda Coldwatera z Coldwater Burn. Uderzenie było szybkie i druzgoczące - nieprzyjaciel pokonał wątłe siły Payne'ów z Payne Hall i zajął pozycje na brzegu rzeki Mander niedaleko Silverhall, zaś Coldwater rozpoczął oblężenie Złotego Zęba. Dwóm Królom udało się zebrać jedynie około dwudziestu tysięcy ludzi, których dowództwo objął osobiście Garth Gardener, władca Reach. Postanowił on najpierw zlikwidować zagrożenie na południu i skierował swoje siły na Silverhall.

Bitwa
​

Taktyka Gartha zakładała mocne uderzenie potężnym centrum złożonym głównie z ciężkiej piechoty Septona Shierry , które chronione było na flakach z jednej strony rzeką, a z drugiej rycerstwem dowództwem samego Gardenera.
Bracken zaś w centrum ustawił słabą piechotę dorzeczańską, ustawioną w kształt półksiężyca na którego krańcach stała doborowa ciężka piechota Ser Wilberta z Harrenhall. Lewe skrzydle składało się z zaprawionego w boju rycerstwa ze wszystkich stron państwa Visenyi nad którym dowództwo oddał Lordowi Orysowi Baratheonowi. Prawe skrzydło zajęła lekka konnica dowodzona osobiście przez Brackena, która miała zająć kawalerie Dwóch Królów. Starcie przebiegło po mysli Ser Donala - rycerstwo na flance wojsk Gardenera zostało zajęte przez lekkich kawalerzystów, dorzeczanie w centrum zaczęli się cofać pod naporem ciężkiej piechoty nieprzyjaciela, która jednak nie zdawała sobie sprawy z faktu, iż właśnie została otoczona przez doborową piechotę Ser Wilberta i została wycięta w pień. Widząc sytuacje Gardener wydał rozkaz wycofania się dla swojego rycerstwa, co skazało resztę armii na zniszczenie, ale ocaliło gromadę lordów, którzy później przeszli na stronę Targaryenów. Zwycięska Królowa, która w międzyczasie przybyła na miejsce bitwy z tryumfalnie wkroczyła do wrogiego obozu. Bitwa zakończyła się niemal całkowitym rozbiciem sił Dwóch Królów. Walki na zachodzie trwały jeszcze do końca maja 8015 roku, kiedy to Król Loren poddał Casterly Rock Królowej Visenyi.

​

Nowy Król Westeros​

Jednakże sama Królowa nie cieszyła się ze swojego zwycięstwa zbyt długo. Na początku czerwca 8015 roku odezwała się u niej stara rana, jeszcze z czasów podboju Aegona, która została źle zaleczona przez nadwornego Maestra. Zaczęła chorować, nie opuszczała jej gorączka, majaczyła. Ostatecznie Królowa, na łożu śmierci pod wpływem Wielkiego Septona przeszła na Wiarę i 30 Lipca spokojna o przyszłość odeszła do Siedmiu.

Nowy Król
​

Po śmierci Królowej, głownego ogniwa spójności Królestwa Targaryenów, Królestwo stanęło w obliczu Wojny. Visenya jeszcze za życia swym następcą mianowała nie siostrę, Rhaenys lecz swego bękarciego brata Orysa, pana Burzy. Jednak do wojny domowej nie doszło , gdyż Rhaenys nie zdecydowała się walczyć przeciw bratu i jako Lady Dorzecza złożyła mu hołd. Jednak nie wszędzie zmiana władcy przebiegła bezproblemowo. Sytuacje chciał wykorzystać Lord Caron, pan na Nocnej Pieśni, suweren Dornijskiego Pogranicza, który pragnął odebrać Baratheonowi Ziemie Burzy i koronować na Królową Lady Argellę, z którą pragnął się ożenić. Niespodziewanie poparł go między innymi Król Północy Brandon Stark oraz Lord Zachodu Loren...




Nowy Król Orys z rodu Baratheonów, pierwszy tego imienia, smoczy jeździec, jeden z najwspanialszych dowódców w historii Siedmiu Królestw.

Jak wobec wojny zachowa się Lord Damion? Kto wygra? Kto będzie rządził w Siedmiu Królestwach? To wszystko w następnym odcinku.



Od autora: Przepraszam za przerwę, problemy rodzinne i brak dostępu do plików, gdyż byłem na drugim końcu Polski. Jednak mam nadzieję że uda mi się dalej pisać codziennie. Enjoy!



​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek 6, czyli wielka draka na Północy​

Castamere w czasie podboju​

W chwilach gdy wojownicza Królowa Visenya podbijała zachód, a Lord Bracken gromił pod Silverhall wojska Reach i Skały, w Castamere było nadzwyczaj spokojnie. Oczywiście siły Lorda Damiona zostały zmobilizowane i czekały w gotowości, jednakże przez całą Wojnę o Podbój wojska nieprzyjaciela nie wtargnęły na teren Reyne'ów. Tymczasem jedyny syn Lorda, młody Gregor dorósł. W 8015 osiągnął już pełnoletność czyli wiek 14 lat.


Młody Lord Gregor był co prawda słabym wojownikiem, lecz był także człowiekiem pracowitym, miłym w obyciu i sprawiedliwym.

Koniec spokoju​

Po zakończeniu Podboju Lord Damion miał wszelkie powody do radości. W zasadzie on nic nie stracił, stracili tylko Lannisterowie, którzy stracili część władzy na terenach obecnego Lordostwa Zachodu oraz stracili pod Silverhall i w innych, pomniejszych bitwach znaczną część swoich sił. Ich nienawiść do Targaryenów i w ogóle do swoich nowych zwierzchników wzmogła się tylko, gdy doszło do Wojny na Dornijskim Pograniczu, która zaraz zmieniła się w wojnę kontynentalną - Brandon IX z Północy zdecydował się poprzeć pretensje do tronu Ziem Burzy Królowej Argelli. Za jego przykładem Loren I, zwany pogardliwie przez swoich chorążych Lubieżnym, zdecydował się wypowiedzieć świeżo złożoną przysięgę i przyłączyć się do starcia po stronie Lorda Carona. Do jego chorążych zostały wysłane kruki. Jednak Lord Damion postanowił wezwanie zbojkotować...


... i poprzeć Króla Orysa Bartheona

Działania Wojenne Lorda Damiona​

Zrazu Lord Reyne zwołał wojska, których liczebność ostatecznie wyniosła prawie sześć tysięcy męża, z czego 76 rycerzy na czele z Ser Othellem, zbrojmistrzem Castamere, zaś całością lordowskich sił dowodził Ser Tywin (sic!) zarządca podzamkowego grodu. Na początku działań wojennych, gdy miłościwy Król Orys gromił żołdaków Ser Carona na południu, Tywin rozpoczął oblężenie Myatt. Siły Lorena znajdowały się wtedy na południu i nie mogły nic na to poradzić. Jednakże Król wydał rozkaz aby jego zwolennicy połączyli się na wschodzie, w Bywater położonym nad Wąskim Morzem. Jednakże Ser Tywin nie doczekał tej chwili, zginął od zbłąkanej strzały z Zamku Myatt. Dowództwo po nim objął zbrojmistrz Ser Othell.

Bitwa​

Tymczasem z Północy nadciągała potężna, licząca 15 tysięcy ludzi armia Króla Brandona. Przebyła ona Przesmyk i dotarła przez morze aż do Gulltown, które złupiła. Następnie przepłynęła przez Zatokę Krabów i rozpoczęła oblężenie Stawu Dziewic, w którym dzielnie się bronił Lord Mooton. Jednakże, na wieść o zbliżających się siłach królewskich, zdecydował się na skierowanie się na zachód. Wobec tego, wojska Północy musiały spotkać siły dzielnego Ser Othella. Stało się to w pobliżu Fairhunt, gdzie po dostrzeżeniu nieprzyjaciela przez zwiadowców, postanowił się wycofać Lord Damion, który choć nie walczył to towarzyszył oddziałom, ponieważ uważał że jako ich pan jest do tego zobowiązany. Dowodzący siłami Króla Brandona, Lord Glover zdecydował się na obejście sił Ser Othella i atak ze wschodu. Jego plan był prosty - główne uderzenie miało iść na prawe skrzydło wojsk Castamere, zaś w centrum wojska osobiście dowodzone przez Glovera miały związać walką resztę armii Lorda Damiona. Starcie rozpoczęło się po południu 23 sierpnia 8016 roku atakiem Sił Północy. Jednak wojska Ser Othella zaskoczyły Glovera swoją walecznością i nie dały złamać szyku. Dodatkowo lewe skrzydło Wojsk Castamere przypuściło atak na niespodziewające się takiego obrotu spraw siły w nieprzyjacielskim centrum. Walki trwały do późnego wieczora, gdy w końcu pod wpływem przewagi liczebnej Północy siły Lorda Damiona, który tymczasem osobiście dołączył do walki zaczęły się cofać. Kto wie jakby się to skończyło gdyby nie nagłe pojawienie się sił królewskich, dowodzonych przez samego Baratheona, który przybył na odsiecz Lordowi Reyne. Atak forpoczty jego sił rozgromił znajdujące się na prawej flance wojska nieprzyjaciela, zaś armia Króla Brandona została otoczona. Do niewoli dostał się między innymi sam Lord Glover.

Nowy Lord Castamere​

Jednak radość w Castamere wkrótce ustąpiła miejsca żałobie - Lord Damion Reyne odszedł do Siedmiu w wieku zaledwie 39 dni imienia - według Maestrów zmarł on z powodu depresji i szoku po bitwie. Miano Lorda i wszystkie jego ziemie otrzymał po nim jego jedyny, umiłowany syn - piętnastoletni Gregor Reyne. Młody Lord postanowił kontynuować dzieło ojca i wsparł w walce Żelazny Tron...




Wojna się jeszcze nie skończyła






Od Autora: Następny odcinek będzie ostatnim z wojny domowej, zaś później będą prwadopodobnie 3 odcinki specjalne - w których przedstawię świeżo zbudowana stolice Westeros - Królewską Przystań (King's Landing) oraz to niewygodne krzesło jakim jest Żelazny Tron; zrobię przegląd najważniejszych rodów i ich chorążych, natomiast w ostatnim znajdą się religie. A no i będzie mały konkurs . Enjoy!

​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek 7, czyli z rozkazu miłościwego Króla Orysa...​

Niech żyje Lord Gregor​

Młody Lord Gregor - w chwili objęcia władzy miał zaledwie piętnaście lat - na początku swoich rządów zdecydował pomścić ojca. Jego siły, choć mocno przetrzebione w bitwie pod Fairhunt, zostały wysłane wraz z wojskami Króla na Północ, gdzie dalej stawiał opór Król Brandon IX. Trzeba bowiem zauważyć iż wojna na południu była de facto wygrana, Nightsong padło, zaś Królowa Argella została schwytana i osadzona w lochach Końca Burzy.


Lord Gregor Reyne już od początku swych rządów w Lordostwie Castamere wyróżniał się świetnymi zdolnościami dyplomatycznymi co przydało mu się w kontaktach z Żelaznym Tronem.




Południe się poddało, jednak Północ wciąż walczy.

Wojna na Północy cz.1
​

Siły Króla Orysa I Baratheona maszerowały niemal bez wytchnienia na mroźną Północ, jednakże po wymarszu w okolicach marca 8017 roku do Przesmyku dotarły dopiero w środku sierpnia tego roku. Aby uchronić się przed starciem w niekorzystnych warunkach na bagnach lub przy samej Fosie, władca zdecydował się na ominięcie Przesmyku drogą morską - 17 sierpnia wylądowali oni pod Białym Portem i rozpoczęli oblężenie miasta.




Biały Port to jedno z największych miast na kontynencie,położone u ujścia Białego Noża, "okno na świat" Północy, od wieków rządzone przez ród Manderly'ch. Wzbogaciło się ona na handlu z południem, głównie futrami, rybami oraz drewnem .

Oblężenie
​

Król Orys wiedział iż gospodarka Północy nie ma szans bez handlu z Białego Portu, dlatego też uczynił to miasto swoim głównym celem, przed wyprawą na Winterfell. Jego wojska otoczyły miasto, zaś flota zablokowała dostęp do niego od strony Zimnej Wody. Jednocześnie Baratheon przygotowywał się do walki - było oczywistym że Brandon nie da miastu upaść bez walki. Sam Władca Północy w tej chwili szykował nową armię na północy. Powierzył jej dowództwo Lordowi Theonowi Karstarkowi z Karhold. Oblężenie miasta trwało już rok, kiedy na horyzoncie ukazały się powiewające sztandary wojsk Północy. Orys zdecydował się zostawić cześć wojsk na tyłach aby nie dopuścić do ataku z miasta, zaś reszta jego wojsk wyruszyła na spotkanie z nieprzyjacielem. Starcie rozpoczęło się około południa, 30 października 8018 roku, gdy na siły w centrum wojsk Królewskich spadło uderzenie rycerstwa północnego. Zgromadzona tam piechota nie wytrzymała impetu natarcia i zaczęła się cofać. Wobec tego Baratheon zdecydował się pchnąć do walki część odwodów, dowodzonych przez niego osobiście. Tymczasem Karstark wysłał część piechoty do ataku na prawą flankę - chciał zmusić zgromadzone tam złożone z niedoświadczonych piechurów z Doliny do odwrotu i tym samym okrążyć centrum i samego Króla. Sytuacja stała się tragiczna dla wojsk Baratheona. Jednakże zachował on zimną krew i zlecił lewemu skrzydłu na odciążający atak w kierunku Białego Noża. Zgromadzone tam doborowe jednostki, zahartowane w Wojnach o Podbój zmiotły z powierzchni ziemi siły Północy, które ewakuowały się przez rzekę. Jednocześnie w centrum Królowi Orysowi udało się w końcu zatrzymać nieprzyjaciela. Karstark, zagrożony okrążeniem rozpoczął wycofywanie się, które jednak szybko przerodziło się w bezładną ucieczkę i w rezultacie rzeź - Rycerstwo pod dowództwem Lorda Brackena, bohatera spod Silverhall rozgromiło dalej atakujące wojska z Doliny siły Północy, zaś Baratheon zdobył obóz Północny i schwytał min. samego Lorda Karholdu.

Wojna na Północy cz.2
​

Po bitwie Lord Manderly poddał Biały Port Królowi Orysowi, zaś Lord Gregor wraz z innymi Lordami Westeros przejechał tryumfalnie główną aleją miasta. Jednak to bynajmniej nie był koniec wojny, która trwała jeszcze 2 lata - całe 2 lata krwawych walk, spustoszeń miast i wsi , gwałtów i morderstw. W końcu 19 Stycnia 8020 roku, Król Brandon IX uklęknął przed Królem Orysem I w Winterfell.

Zasłużona Nagroda​

Król Orys Baratheon należał do ludzi, którzy nie zapominają o swoich sojusznikach, szczególnie przy rozdawaniu dóbr, tytułów czy ziem. A najwierniejszymi z jego sojuszników, którzy nie opuścili ani na chwilę podczas długich lat Wojny Domowej byli Reyne'owie. Po buncie Władca odebrał Lannisterom tytuł Lorda Zachodu, a nie było lepszego kandydata niż Lord Gregor, który został w komnatach Białego Zamku w Białym Porcie mianowany Lordem Protektorem Ziem Zachodnich...



Następca Lord Lorena, zmarłego w lochach Końca Burzy, po ojcu otrzymał jedynie tytuł Lorda Casterly Rock.















Od Autora:

Uwaga Konkurs dla wiernych czytelników moich wypocin - Chciałbym w 2 odcinku specjalnym przedstawić najważniejsze dynastie Westeros i ich chorążych, jednak ród Reyne'ów nie posiada swojej dewizy tak jak inne wielkie rodu. I tu wchodzicie wy i wasza kreatywność. Wasze propozycje zawarte w komentarzach umieszczę w ankiecie , jak ogarnę jak je robić . Jeśli nie będzie odzewu, cóż sam coś wymyślę.
Po za tym jak się na pewno zorientowaliście, cel nr.1, czyli zdobycie zachodu został zrealizowany, teraz tylko Żelazny Tron . Enjoy!
​

​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek Specjalny - Królewska Przystań, Żelazny Tron oraz Gwardia Królewska​

Królewska Przystań​

​

Królewska Przystań (oryg. King's Landing), wspaniała stolica Westeros, siedziba Królów Żelaznego Tronu, ogromne miasto zbudowane na trzech wzgórzach - nazwanych od imion rodzeństwa Targaryenów, wzgórzami Aegona, Visenyi i Rhaenys - choć obejmuję także znaczną część północnego brzegu Czarnego Nurtu, który niedaleko wpływa do morza. Tereny te przed lądowaniem Aegona zamieszkane były jedynie przez garstkę rybaków i porośnięte lasem. Z początku Król rozkazał zbudować na szczycie wzgórza jego imienia małą drewniany fort, ponieważ docenił on zalety umiejscowienia tutaj swojego punktu dowodzenie - tzn. nie znajdowało się ono na terenie żadnego z Królestw, znajduję się w centrum kontynentu, posiada dogodne warunki do rozwoju portu, oraz jest dosyć blisko Smoczej Skały. Nie zdążył on jednak rozbudować swojego miasta. Jednakże jego starsza siostra, Visenya zdecydowała się kontynuować ten projekt, co za skutkowało wybudowaniem za złoto z podboju min. monumentalnej Czerwonej Twierdzy (oryg. Red Keep) oraz potężnych murów miejskich. Po śmierci Zdobywczyni, jej dzieło dokończył Orys Baratheon, wznosząc jako dowód wiary przybyszów zza morza, jak określali ich septonowie - Wielki Sept (oryg. Great Sept of Baelor) , zlokalizowany na zachód od Twierdzy wspaniały ośrodek wiary, do którego przeniosła się władza kościelna ze Starego Miasta. Do ochrony miasta przewidziane zostały oddziały Straży Miejskiej, czyli tak zwanych Złotych Płaszczów (oryg. City Watch of King's Landing/Gold Cloaks), zaś ujścia Czarnego Nurtu strzeże Flota Królewska (oryg. King's Fleet), rozbudowana przez Baratheona.


Czerwona twierdza, w tle Wielki Sept


Wielki Sept


Złote Płaszcze w akcji


Żelazny Tron



Żelazny Tron (oryg. Iron Throne) został zbudowany przez Orysa I Baratheona, pierwszego króla wszystkich Siedmiu Królestw. Jest on symbolem władzy królewskiej, miejscem z którego władca udziela audiencji i wymierza sprawiedliwość. W czasie nieobecności króla, na tronie może zastąpić go jedynie regent lub namiestnik. Materiał do niego, czyli ponad tysiąc mieczy zostało zdobytych podczas Wojen o Podbój. Z nich, dzięki ognistemu oddechowi czarnego smoka Baleriona, w ciągu 59 dni powstał Żelazny Tron - czyli wzbudzające respekt, lecz szalenie niewygodne siedzisko, straszące potwornością kolców i poszarpanych, skręconych w metalu krawędzi ostrzy. Jest bardzo niewygodny, a oparcie jest praktycznie niemożliwe. Baratheon wykonał to celowo, powtarzając słowa Aegona I, że królowi nie powinno być wygodnie.
Od czasu budowy Czerwonej Twierdzy Żelazny Tron znajduje się na wysokiej platformie w sali tronowej. Zazwyczaj członkowie Gwardii Królewskiej stali poniżej podwyższenia i kiedy król zasiada na tronie, jedynie jego rodzina i rada może siedzieć. Wszyscy inni muszą stać lub klęczeć.

Gwardia Królewska




Gwardia Królewska (oryg. Kingsguard, White Cloaks), popularnie zwana "Białymi Płaszczami", w kontraście do Straży Miejskiej, to oddział złożony z najlepszych wojowników na kontynencie, założony przez Króla Aegona I. Przeznaczona jest do ochrony Króla i jego rodziny oraz ich sekretów. Nie mogą posiadać ziemi, żony, dzieci, zaś służba jest dożywotnia. Jako kwaterę główną otrzymali od Króla Orysa na wieczne posiadanie jedną z wież Czerwonej Twierdzy -Wieżę Białego Miecza (oryg. White Sword Tower). Ich dzieje są spisywanej w słynnej Białej Księdze (oryg. White Book), w której Lord Dowódca zamieszcza informacje o każdym ze sprzysiężonych gwardzistów, zaś ilustracje wykonywane są przez Maestrów z Cytadeli. Sam Lord Dowódca jest wybierany przez innych członków gwardii w drodze dyplomatycznego głosowania - Pierwszym Lordem Dowódcą Gwardii Królewskiej, był młody rycerz Ser Imry of Wineleaf, który zginął pod Białym Portem, gdy osłaniał walczącego Króla. Obecnym, czyli drugim Lordem Dowódcą jest Ser Davos Gaunt, zaś pozostali członkowie to Ser Wallace Hardyng, Ser Quenton of Horgraps oraz Ser Arstan of Blackpath.


Obecni Gwardziści


Od lewej Ser Quenton, Ser Wallace oraz Ser Arstan

​

Od Autora: I jak wam się podoba?
Odcinek powstał w oparciu o strony : http://awoiaf.westeros.org oraz http://pl.westerosessos.wikia.com (to tak aby nie było oskarżeń o plagiat albo coś takiego )
A no i przypominam iż dziś o 23 59 D) upływa termin zgłaszania kandydatur na dewize dla rodu Reyne'ów ​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek specjalny - Historia Westeros od początku świata​

Kroniki opisujące historie Westeros, podzieliły 12 tysięcy lat istnienia kontynentu, na trzy ery - Erę Świtu, Herosów, oraz obecną w której się znajdujemy.

[video=youtube;UXMYrjMc6qs]http://www.youtube.com/watch?v=UXMYrjMc6qs[/video]
Soundtrack do odcinka

Era Świtu​

Era świtu rozpoczęła się około 12 tysięcy lat temu. Mieszkańcami kontynentu był wówczas lud, zwany Dziećmi Lasu. Choć na stronach powieści wzmianki o nich przewijają się wielokrotnie, niewiele wiadomo o tym tajemniczym plemieniu, ani o jego wcześniejszej historii. Opisy przedstawiają ich jako drobne istoty o ciemnej skórze, szczupłej budowie, nie większe od ludzkich dzieci. Nie wznosili oni miast, żyjąc w ukrytych leśnych wioskach i ufortyfikowanych osadach położonych na bagnach lub jeziorach. Nie znali metalu, zamiast niego używając broni wytworzonej z obsydianu („smoczego szkła”). Dzieci Lasu były bardzo związane z naturą. Posiadały tak zwany „zielony wzrok”, który, oprócz zdolności widzenia rzeczy odległych i przyszłych, dawał im także władzę nad leśnymi zwierzętami i ptakami. Czciły one Starych Bogów i rzeźbiły ich twarze w czardrzewach, do dziś spotykane jeszcze na północy. Jednakże nic nie trwa wiecznie...

Ich spokojne życie przerwało pojawienie się Pierwszych Ludzi. Przybyli przez przesmyk łączący wówczas południe Westeros ze wschodnim kontynentem (dziś Archipelag Stopni) i zgodnie z tendencją ludzkiego gatunku, rozpoczęli gwałtowną ekspansję połączoną z karczowaniem puszcz. Zniszczone zostały tysiące czardzrzew. Rozpoczęła się wojna, która trwała kolejne dwa tysiące lat. Dzieciom Lasu za pomocą swej magii udało się zniszczyć przesmyk, którym przybyli najeźdźcy. Mimo tego Pierwsi Ludzie – silniejsi fizycznie i dysponujący bronią z brązu – powoli przeważali w tym konflikcie, spychając obrońców na północ. Wojna zakończyła się porozumieniem, zwanym Paktem. Na jego mocy Pierwsi Ludzie otrzymali wybrzeża, łąki, góry, równiny i bagna, a Dzieci Lasu zachowały we władaniu puszcze, zaś Pierwsi Ludzie przestali ścinać czardrzewa i z czasem przyjęli wiarę w Starych Bogów.


Dziecko Lasu


Czardrzewo

Era Herosów​

Ten moment według maestrów rozpoczynają się Erę Herosów, przypadająca pomiędzy dziesiątym a szóstym tysiącleciem wstecz. W tym na poły legendarnym okresie powstały królestwa Pierwszych Ludzi i ukształtowała się część zwyczajów, które – jak święte prawo gościnności i tradycja, że wydający wyrok wykonuje go własnoręcznie – przetrwały w różnym stopniu aż do obecnych czasów. Wówczas też, w czasie tak zwanej Długiej Nocy, czyli trwającej całe pokolenie zimy, założonym przez ludzi królestwom zagrozili Inni, zwani też Białymi Wędrowcami. Okrutne, tajemnicze istoty przybyły z mroźnej północy i mimo wspólnego oporu Pierwszych Ludzi i Dzieci Lasu, zepchnęły ich daleko na południe. Nadejście Innych zwiastowało zawsze przejmujące zimno, a zabici przez nich ludzie powstawali jako upiory o błękitnych oczach. Dopiero bohater o imieniu Azor Ahai dzierżący płonący miecz, Światłonoścę, pokonał Białych Wędrowców i przegnał ich z powrotem na północ. Z kolei innemu herosowi, Branowi Budowniczemu, protoplaście rodu Starków przypisuje się wzniesienie Muru, oddzielającego dziką i mroźną część kontynentu od krain ludzi. Wtedy także powołano Nocną Straż, której zadaniem jest obrona Muru przed zagrożeniami z północy.

Erę Herosów zakończyło przybycie do Westeros nowych najeźdźców z plemienia Andalów. Migracja tych wysokich, jasnowłosych ludzi ze wschodniego kontynentu miała miejsce około sześciu tysięcy lat temu. Oprócz żelaznego oręża, którym skutecznie torowali sobie drogę, Andalowie przywieźli do Westeros wiarę w Siedmiu Bogów. Wówczas ich symbol – siedmioramienną gwiazdę, malowali sobie barbarzyńskim zwyczajem na ciałach. Wylądowali na terenach dzisiejszej Doliny Arrynów i po kilkuset latach wojen podbili wszystkie południowe królestwa Pierwszych Ludzi. Wycinali także czardrzewa reprezentujące Starych Bogów, dlatego ostały się one niemal wyłącznie na północy. Tamtejsi władcy, Królowie Zimy, od których wywodzi się ród Starków, powstrzymali bowiem pochód Andalów w miejscu zwanym Fosą Cailin. Dzięki temu północna część kontynentu pozostała niezależna jeszcze przez długi czas. W tym czasie Dzieci Lasu wycofały się w głąb puszcz, znikając niemal zupełnie z ludzkich oczu i kart historii, trwając jedynie w legendach i pieśniach.

Migracja Andalów miała olbrzymi wpływ na obraz współczesnego Westeros. Oprócz wiary w Siedmiu, najeźdźcy zaszczepili inne elementy swej kultury - przede wszystkim wyrosłe z ich wojowniczego charakteru tradycje rycerskie oraz bardziej rozwinięte pismo, które zastąpiło runy Pierwszych Ludzi.

Przez wieki "modne" stało się posiadanie w swoich rodowodach bohaterów z tej ery. Tak więc protoplastą Starków ma być Brandon Budowniczy, twórca Muru, Lannisterów Lann Sprytny, który dzięki podstępowi odbiera Casterly Rock rodowi Casterly'ch. Durrendonom natomiast przodkiem jest Durran, który ożenił się z córką boga morza Elenei. Jednakże Bogowie nie zaakceptowali ich małżeństwa i zniszczyli zamek Durrana podczas uczty weselnej - wszyscy goście zginęli, ostała się tylko małżonkowie. Wobec tego wypowiedział on wojnę Bogom, za co oni ukarali jego krainę ciągłymi burzami. Ostatecznie jednak udało mu się dopiero za siódmym podejściem zbudować twierdze która oparła się burzom - nazwaną Koniec Burzy.


Brandon Budowniczy


Lann Sprytny


Durran i Elenei














Od Autora: Informacje zawarte w tym odcinku pochodzą z artykułu na stronie :http://www.fantastyka.pl/68,6832.html

Zdecydowałem jednak że dam jeszcze krótką historię przed religiami ​

EDIT: Na razie prowadzi "Wściekły gdy Zbudzony" przed "Red Lion still has claws"
EDIT2: o 18 00 nadal prowadzi zdecydowanie "Wściekły gdy Zbudzony"

 

To tak:

Stolica zostaje w Castamere, a Lannisport się przemianuje na Reyneport
A ja najbardziej lubię lanisterów i Starków no i Targaryenów, a nie lubię Tullych , najwyżej Cat.
A no i proszę nie spojlerować, specjalnie gram 300 lat przed wydarzeniami z książki, aby nie psuć zabawy tym którzy nie czytali .

- - - - - - - - - - DODANO / AKTUALIZACJA - - - - - - - - - -

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek specjalny - Religie w GoT​

[video=youtube;u02buF3aZYw]http://www.youtube.com/watch?v=u02buF3aZYw[/video]

Starzy Bogowie​

Najstarszą religią Westeros jest wiara w Starych Bogów [oryg. Old Gods], którą jeszcze w Erze Świtu zapoczątkował tajemniczy, na wpół legendarny lud Dzieci Lasu. Jednym z elementów tej wiary były czardrzewa rosnące wówczas na terenie całego kontynentu. Czardrzewa mają czerwoną żywicę i liście, natomiast ich kora i drewno są mlecznobiałe. Na długo przed pojawieniem się Pierwszych Ludzi Dzieci Lasu rzeźbiły w ich pniach humanoidalne twarze, dzięki którym mogły obserwować zarówno odległe miejsca, jak mieć wgląd w przyszłość i przeszłość. Twarze różnią się między sobą; nie sposób znaleźć dwóch identycznych. Czerwona żywica spływająca z ich oczu sprawia, że wyglądają jakby płakały krwawymi łzami.
To właśnie wycinanie świętych dla Dzieci Lasu czardrzew było jedną z głównych przyczyn wybuchu wojny z Pierwszymi Ludźmi. Dopiero po niej Pierwsi Ludzie zaczęli przyjmować wiarę w Starych Bogów i oddawać im cześć w tak zwanych Bożych Gajach. Były to zagajniki rosnące wokół czardrzewa zwanego drzewem-sercem. Położone zwykle w pobliżu osad Pierwszych Ludzi stały się następnie ich elementem – obecnie wiele zamków i twierdz, głównie na północy, posiada w swym obrębie Boży Gaj. Jest to jedyny sformalizowany element kultu, Wiara w Starych Bogów nie posiada bowiem ustalonej hierarchii. Nie ma kapłanów, ustalonych świętych dni, spisanych doktryn czy modlitw. Każdy wierny praktykuje ją we własnym zakresie, stając przed czardrzewem i tu wznosząc ciche modlitwy do Starych Bogów. Czardrzewa są brane na świadków ważnych wydarzeń – w Bożych Gajach składa się oficjalne przysięgi, toczy pojedynki lub zawiera małżeństwa.

Co jest martwe nie może umrzeć​

Drugą co do starszeństwa jest wiara w Utopionego Boga [oryg. Drowned God], praktykowana tylko na Żelaznych Wyspach. Narodziła się czas jakiś po przybyciu tam Pierwszych Ludzi i rozwijała nawet po podbiciu wysp przez Andalów. Jej wyznawcy oddają cześć Utopionemu Bogu, rezydującemu w salach swej podwodnej siedziby. To on, według podań stworzył Żelaznych Ludzi i dał im ogień, by mogli palić, łupić i plądrować wybrzeża Zielonych Krain. Odwiecznym wrogiem Utopionego Boga jest Bóg Burzy, który mieszka w podniebnej siedzibie, w chmurach mając kruki na swoje usługi. Sztormy są odbiciem walki obydwu bóstw. Utopienie jest traktowane przez Żelaznych Ludzi niemal mistycznie. To zarówno główny sposób egzekucji jak i inicjacji religijnej. Pewnemu rodzajowi „chrztu”, polegającemu na zanurzeniu w morzu lub skropieniu morską wodą, poddawane są dzieci niedługo po urodzeniu. Czasem pewne okoliczności lub przyjęcie wiary w późniejszym wieku, wymagają powtórnego odbycia ceremonii Wierny skrapiany jest morska wodą i wypowiada słowa „Co jest martwe, nie może umrzeć”. Pogarda dla śmierci, charakterystyczna dla Żelaznych Ludzi, jest związana zapewne właśnie z tym elementem ich kultury. Wierzą oni bowiem, że dzięki aktowi rytualnego utopienia już raz umarli i od tego momentu zawsze odnajdą podwodne sale Utopionego Boga. W przeciwieństwie do wiary w Starych Bogów, kult Utopionego Boga wykształcił osobną kastę kapłańską. Jego słudzy przechodzą tak zwane „drugie utopienie” – bardziej brutalną wersję „chrztu”, podczas którego nowicjusz topiony jest rytualnie przez kapłanów w płytkiej, morskiej wodzie, a następnie przywracany do życia za pomocą swego rodzaju reanimacji. Ci, którzy przeżyją ten proces otrzymują szaty w barwach morza (chaotycznej mieszance wirów zieleni, szarości i błękitu) oraz pałki wykonane z wyrzuconego przez morze drewna. Rolą kapłanów jest przewodzenie w religijnych uroczystościach, wiecach, a także błogosławienie łupieżczych wypraw i nowo wybudowanych okrętów. Choć nie mogą oni przelewać krwi Żelaznych Ludzi, zakaz ten nie obejmuje oczywiście utopienia.

Siedmiu​

Największą obecnie religią w Westeros jest przyniesiona przez Andalów mniej więcej cztery tysiące lat po zawarciu Paktu między Pierwszymi Ludźmi i Dziećmi Lasu, pojawiła się nowa religia - Wiara w Siedmiu Bogów [oryg. Seven Gods]. Andalowie niszczyli Czardrzewa, a i później Boże Gaje były niszczone i wycinane w miarę jak nowa religia rozprzestrzeniała się po kontynencie.
Sama Wiara opiera się na koncepcji jednego bóstwa, uosabianego przez siedem aspektów, zwanych również twarzami. Istnieje podział na trzy męskie ( Ojciec [Father], Wojownik [Warrior], Kowal [Smith] ) i trzy żeńskie aspekty ( Matka [Mother], Dziewica [Maiden], Starucha [Crone]) oraz jeden stojący poza tymi kategoriami (Nieznajomy [Stranger]). W zależności od potrzeby i charakteru prośby, wierni modlą się o wstawiennictwo do konkretnego aspektu bóstwa. Ojciec, przedstawiany jako mężczyzna w sile wieku z wagą w ręce, reprezentuje sprawiedliwość i opiekuńczość. Wojownik dzierżący miecz, jest patronem odwagi i zwycięstwa w bitwie. Kowal, którego atrybutem jest młot, reprezentuje pracowitość i rzemiosło. Uśmiechnięta dobrotliwie Matka patronuje współczuciu, płodności i macierzyństwu. Dziewica uosabia cnotę, niewinność i piękno zaś niosąca lampę Starucha reprezentuje mądrość i wskazuje właściwą drogę. Ostatnim aspektem jest Nieznajomy, przedstawiany jako zakapturzona postać, nie będąca ani mężczyzną, ani kobietą.
W przeciwieństwie do innych aspektów, ludzie nie zwracają się do niego z modlitwami, Nieznajomy bowiem uosabia śmierć i to, co nieznane i nieokreślone. Symbolem Wiary jest siedmioramienna gwiazda, a sama cyfra siedem ma wiele konotacji i odniesień w kulturze i religii. Siedmioma olejami namaszcza się zarówno dzieci, nadając im imię, jak i młodych rycerzy w momencie pasowania. Tęcza – siedem kolorów światła rozszczepianego przez kryształ – jest alegorią przedstawiającą siedem aspektów jednego bóstwa. Między innymi dla tego czysty, biały kryształ jest niejako poświęcony Siedmiu i wykonuje się z niego wiele ozdobnych przedmiotów związanych z kultem.
Wiara w Siedmiu jest bardzo zhierarchizowana. Jej świątynie noszą miano septu (najbardziej znanym jest Wielki Sept w Królewskiej Przystani). Zbudowane są na planie figury o siedmiu ścianach – na każdej z nich znajduje się ołtarz, a także posągi, witraże lub choćby symbole związane z konkretnym aspektem bóstwa. Kapłani i kapłanki Wiary noszą miano odpowiednio septonów i sept, dzielących się na kilka odrębnych zakonów. Jednym z najbardziej znanych są Milczące Siostry, żeński zakon który opiekuje się zmarłymi i przygotowuje ciała do pochówku. Milczące Siostry złożyły śluby czystości i milczenia – niekiedy nazywane są Żonami Nieznajomego, a ludzie traktują je z wielkim szacunkiem i obawą. Septy z innych zakonów pełnią także rolę guwernantek dzieci ze szlachetnych rodów Westeros.
Wiara miała także swe zbrojne ramię, nazywane Mieczami i Gwiazdami. Członkami Mieczy byli rycerze tworzący zakon Synów Wojownika. Wyrzekali się oni majątku by walczyć w imię Siedmiu. Nosili płaszcze w kolorach tęczy, zarzucone na inkrustowane srebrem zbroje wdziewane na koszule z włosiennicy i dzierżyli miecze z głowicą w kształcie siedmioramiennej, wykonanej z kryształu gwiazdy. Gwiazdami nazywano Braci Ubogich – uzbrojonych pielgrzymów eskortujących wiernych w czasie podróży między świątyniami i sanktuariami.

Rzeczny kult ​

Należy wspomnieć o jeszcze jednej, mało znanej, lokalnej religii, która istnieje na Westeros nieprzerwanie od tysiąca lat. Przed przybyciem na kontynent Rhoynarowie oddawali cześć różnorakim duchom zamieszkującym rzekę Rhoynne. Najważniejszym z nich była Matka Rhoynne, lub też Matka Rzeka. Jej synem był Stary Człowiek z Rzeki, który przybierał postać olbrzymiego żółwia, natomiast jego wrogiem był Król Krab. Te dwa bóstwa toczyły ze sobą bój o władzę nad rzeką i jej mieszkańcami. Gdy tysiąc lat temu Rhoynarowie porzucili Rhoynne i przybyli do Dorne, większość z nich porzuciła religię przodków, przyjmując Wiarę w Siedmiu. Niewielka grupa nie zapomniała jednak o Matce Rhoynne. Ta koczownicza społeczność, pływająca barkami i tratwami po Zielonej Krwi – największej rzece Dorne – uważa się za osieroconych przez swą boginię. Określają się oni mianem „sierot z Zielonej Krwi” i wciąż praktykują tradycje i wiarę przodków.

Religia Valyriańska​

Niewiele wiadomo na temat bogów Valyrii, oprócz tego, że smoki Aegona Zdobywcy: Vhagar, Meraxes i Balerion, otrzymały swe imiona po jej dawnych bogach. Targaryenowie nie próbowali jednak zaszczepiać wierzeń swej ojczyzny i przyjęli wiarę w Siedmiu.

Kult R'hllor'a​

Jednym z nich jest kult R'hllora – Pana Światła, który w Westeros znany jest również jako Czerwony Bóg. Wiara ta oparta jest na dualistycznym postrzeganiu świata. Istnieją jedynie dwie siły, toczące ciągły bój o losy tego świata. R'hllor jest bogiem światła, ciepła i życia, natomiast jego antytezą jest Wielki Inny, siła uosabiająca zło, śmierć, zimno i zniszczenie. Starcie zakończy dopiero odrodzenie i powrót Azora Ahai, legendarnego bohatera z przeszłości. Ten heros, niosący płonący miecz, Światłonoścę, pokonał już raz Innych w czasie legendarnej Długiej Nocy. Interesującym jest fakt, że Długa Noc jest legendą znaną w Westeros, a Azor Ahai i kult R'hllora zdają się pochodzić z Essos, przy czym samo proroctwo o odrodzeniu bohatera pochodzi z legendarnego Asshai – odległego miasta leżącego na wschodzie Essos, daleko za ziemiami Dothraków.
Kapłanki i kapłani R'hllora noszą czerwone szaty i znani są ze swych profetycznych zdolności – według wierzeń w płomieniach potrafią zobaczyć przyszłość i to za ich pomocą Pan Światła udziela im wskazówek. Świątynie R'hllora przyjmują dzieci na wychowanie bądź też kupują niewolników, by wychować ich na kapłanów lub żołnierzy kultu. Praktyki religijne obejmują także świątynną prostytucję oraz rytualne okaleczanie lub ofiary poprzez spalenie.
Oprócz świątyń w Volantis i Pentos istnieje także niewielka świątynia w portowym Starym Mieście, z której korzystają głównie cudzoziemscy żeglarze, jednak sam kult nie ma wielu wyznawców w Westeros.

Valar morghulis​

Wolne miasta są także domem innej religii, powstałej wśród valyriańskich niewolników, którzy założyli później gildię zabójców, znaną jako Ludzie Bez Twarzy. Uważają oni, że ich Bóg o Wielu Twarzach jest w istocie odbiciem bogów śmierci z wierzeń rożnych ludów. Na przykład Czarny Kozioł z Wolnego Miasta Qohor, Lew Nocy z dalekiego Yi-Ti i Nieznajomy będący jednym z aspektów Siedmiu, są w istocie tym samym bóstwem – śmiercią.
Według wyznawców tej religii śmierć jest miłosiernym i bezbolesnym końcem istnienia. Za odpowiednią opłatą, traktowaną jako ofiara, gildia Ludzi Bez Twarzy oferuje „dar śmierci” wskazanej osobie, traktując samo zabójstwo jako sakrament. Wiara zakazuje im natomiast zabijania osób które nie zostały im wyznaczone lub samodzielnego podejmowania decyzji o tym, kto jest wart „daru śmierci”.

Inne religie​

Powyższa lista w żadnym przypadku nie wyczerpuje religii w świecie GoT. Większość Wolnych miast ma swoje lokalne kulty – tak jak wspomniany już Czarny Kozioł z Qohoru, bogini miłości z Lys, trzygłowy Trios mający swą świątynię w Tyrosh, czy też bliżej niesprecyzowani bogowie Pentos, którym mieszkańcy poświęcają czasem rządzącego miastem księcia, gdy uznają, że klęska nieurodzaju lub militarna przegrana są oznaką ich gniewu.

Do tego należy doliczyć bóstwa i wierzenia mniej cywilizowanych ludów, z reguły związane z ważnymi dla nich aspektami życia. System wierzeń koczowniczych Dothraków nie jest sformalizowany i obejmuje raczej szereg mistycznych tabu i nakazów. Koń jest zwierzęciem niemal boskim, występującym w wielu wierzeniach i legendach – dla przykładu gwiazdy są zarówno duchami odważnych wojowników jak i niebiańskim tabunem ognistych rumaków, przemierzających nocny nieboskłon. Lhazareńscy pasterze za swego boga uznają natomiast Wielkiego Pasterza.​

Od Autora: Odcinek powstał na podstawie artykułu - http://www.fantastyka.pl/68,7029.html
Widzę iż dalej zdecydowanie prowadzi Wściekły gdy zbudzony, ale powoli go dogania Watch on Shadows!

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek specjalny - Mur i Cytadela​

Mur na mapie Westeros

Mur​

Mur jest największą budowlą na kontynencie - Ma ponad 700 stóp wysokości i rozciąga się na przestrzeni 300 mil północnej granicy Siedmiu Królestw, oddzielając je od dzikich krain za nim. Uważa się go za jeden z cudów stworzonych przez człowieka . Mur jest broniony i utrzymywany przez Zaprzysiężonych Braci z Nocnej Straży, którzy patrolują i strzegą zamków od górskich pasm Mroźnych Kłów na zachodzie do Zatoki Fok na wschodzie.

Mur został zbudowany rzekomo prawie 8000 lat temu przez Brandona Budowniczego po Długiej Nocy, by bronic ludzi przed Dzikimi i Innymi. Mający około 300 mil długości i 700 stóp wysokości, Mur jest chroniony przez Nocną Straż i według niektórych, starożytne zaklęcia i magię. Podobno Brandon Budowniczy umieścił fundamenty przez całą wysokość muru. Kilka wzmianek w tekście sugeruje, że Mur w dawnych czasach był znacznie niższy i był "dobudowywany" prze budowniczych Nocnej Straży, którzy wydobywali ogromne lodowe bloki z zamarzniętych jezior Nawiedzonego Lasu i transportowali je na południe do Muru. I tak budowla rosła przez wieki, aż do obecnego stanu. Szczyt Muru jest na tyle szeroki, że może nim przemieszczać się kilkunastu jeźdźców jednocześnie.
Od Czarnego Zamku do Wschodniej Strażnicy Mur biegnie prosto, natomiast od Czarnego Zamku do Wieży Cieni wije się jak wąż.
Nocna Straż nie pozwala by las przybliżył się do Muru na odległość pół mili. Na szczycie Muru umieszczono liczne katapulty i żurawie. Dodatkowo Galery ze Wschodniej Strażnicy ciągle patrolują Zatokę Fok, by zatrzymać przemytników, którzy omijają Mur i handlują bronią z Dzikimi. Na zachodzie zaś znajdują się góry i głęboki wąwóz zwany Rozpadliną, który powstrzymuje intruzów, ale jest pokonywany przez ich małe grupki.
Nocna Straż zbudowała dziewiętnaście zamków by strzec trzysta mil Muru, jednak w jednym czasie nie obsadzili więcej niż siedemnaście z nich.
Mur zapewnia obrońcom olbrzymią przewagę taktyczna, umożliwiając grupce ludzi powstrzymywać znacznie większe siły. Obrońcy są na ogół poza zasięgiem strzał i katapult. Z kolei sami mogą korzystać z łuków, katapult i zrzucanych przedmiotów takich jak kamienie i beczki z łatwopalnymi substancjami. W szczególności bardzo pomocne przeciw zmasowanym atakom są beczki z kamieniami. Atakujący mogą zastosować jedynie dwie taktyki: bezpośredni atak na jedną z kilku dobrze bronionych bram (tuneli) lub wspinaczkę kilku małych grup na Mur i atak na bramę od tyłu. Jednak same bramy również bardzo trudno zdobyć, ponieważ mają liczne pułapki. W ostateczności brama może być wypełniona lodem i skałami, co czyni ją nieprzebytą jak samą ścianę Muru. Według legendy Mur może zostać zniszczony przez Róg Joramuna.



Wejście


Maester przy pracy

Cytadela​

Cytadela to kompleks budynków w Starym Mieście, który służy jako siedziba maesterów - Nie religijnego zakonu, działającego od setek lat w Siedmiu Królestwach, parającymi się nauką. Maestrzy przebywają na każdym dworze, uczą dzieci zajmują się finansami, sprawami organizacyjnymi itd. Jest to miejsce w którym zwołują zgromadzenia, studiują i szkolą nowych członków. Jest to również siedziba arcymaestra, wybieranego z maestrów.
Została ona założona przez Ród Hightower'ów, który nadal jest głównym patronem nauki.
Znajduje się ona na wyspie leżącej na rzece Miodowinie, a jej wieże i kopuły połączone są ze sobą siecią łukowatych, kamiennych mostów, na których znajdują się też mieszkania i stragany. Bramy zdobi para wysokich, zielonych sfinksów z tułowiami lwów, skrzydłami orłów i ogonami węży. Jeden ma twarz mężczyzny, drugi kobiety.
Tuż za bramą Cytadeli położona jest Komnata Skrybów. Tutaj mieszkańcy Starego Miasta wynajmują skrybów, zwykle akolitów, by spisywali i czytali dla nich listy oraz testamenty. Uczeni czekają na interesantów w otwartych boksach.
Inne stragany skupują lub sprzedają księgi i mapy.
Przed Dworem Seneszala akolici i nowicjusze karani są za mniejsze przestępstwa, np. drobne złodziejstwo. Za drzwiami znajduje się sala z kamienną podłogę i wysokimi łukowymi oknami. Na drugim końcu sali jest podwyższenie, gdzie strażnik wita wszystkich tych, którzy chcą się umówić na spotkanie z seneszalem.
Wyspa jest połączona z wschodnim brzegiem Miodowiny przez drewniany zwodzony most. Na wyspie znajduje się Krukarnia. Jest to najstarszy budynek Cytadeli. W Erze Herosów była to podobno twierdza pirackiego lorda. Ściany Krukarni są pokryte mchem i winoroślą, a na jego dziedzińcu znajduje się Czardrzewo, na którym kruki moszczą sobie grzędy. Kolonia białych kruków, które zostały wyhodowane przez maestrów i występują tylko w Cytadeli znajduje się w wieży zachodniej.

Od Autora: Wiem że trochę krótko, ale jutro to nadrobię ​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

Dorzecze​

• 
  Lady Namiestnik Dorzecza - Rhaenys z rodu Targaryenów, zwana "Wyniosłą", pierwsza tego imienia, Królewska Matka.
• Stolica Lordostwa - Seagard
• Herb i dewiza: Herbem jest trzygłowy, czerwony smok na czarnym tle, a dewizą "Fire and Blood" (Ogień i Krew)
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Rodzeństwo Targaryenów - Visenya, Aegon i Rhaenys oraz ich bękarci brat Orys Baratheon, przybyli do Westeros około roku 8000. Z pomocą ich smoków rozpoczęli podbój kontynentu, jednak śmierć Aegona, a później jego syna sprawił iż na świecie pozostało tylko dwóch przedstawicieli tego rodu. Jakoż że to Visenya była starsza, została mianowana Królową Westeros, zaś jej siostra po zduszeniu rebelii Mallistera dostała tytuł Lady Namiestniczki Dorzecza oraz Lady Seagardu.
• Lordowie Chorąży Dorzecza:

​

• Lord Starych Kamieni - dawny pan Dorzecza, Illifer z rodu Mallister'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie wokół dawnej twierdzy pierwszych ludzi, nazywanej przez chłopów Starymi Kamieniami, znajdujące się na zachodzie regionu.
• Herb i dewiza: Od wieków herbem Mallisterów jest srebrny orzeł na purpurowym tle, zaś dewizą "Above the Rest" ("Ponad Wszystko"/dosłownie "Ponad Resztę")*
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Mallisterów, dawniej rządzący z Seagardu, potężnego i wspaniałego miasta wzniesionego do obrony przed Żelaznymi Ludźmi, a po podboju Dorzecza przez Aegona I nawet Lordowie Namiestnicy, przez bunt Lorda Illifera po śmierci pierwszego z Targaryenów zaowocował stratą Seagardu i nowego tytułu, który zyskała siostra nieżyjącego Króla, Rhaenys Targaryen. Dziś Mallisterowie są najsłabszymi z Lordów Chorążych Dorzecza, cały czas kontrolowani przez Lady Rhaenys.

​

• Lord Bliźniaków i Przeprawy - Patrek z rodu Frey'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Twierdza Bliźniaki położona po obu stronach Tridentu, oraz Ziemie Frey'ów na północy Regionu.
• Herb i dewiza: Herbem Frey'ów są dwie niebieskie wieże połączone mostem na biało-srebrnym tle. Nie posiadają dewizy*
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Frey'ów, jest zdecydowanie najbogatszym rodem Dorzecza. Poprzez kontrole nad jedyna drogą na północ, Lordowie Bliźniaków mają gigantyczny dochód z myta, a bez ich poparcia Armia z Pólnocy lub Południa nie może przejść na drugą stronę bez oblężenia. Frey'owie poparli bunt przeciwko Żelaznymi Ludźmi, jednak podczas Buntu Mallistera poparli Targaryenów.

​

• Lord Southstone i Stone Hedge - Addam z rodu Brackenów, drugi tego imienia.
• Włości: Ziemie wokół Zamku Stone Hedge w centrum regionu, sąsiadujące z Blackwood
• Herb i dewiza:Herb Brackenów jest jednym z najstarszych herbów na kontynencie - czerwony rumak na złoto-brązowym tle, nie posiadają dewizy.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Brackenów, wywodzący się z Pierwszych Ludzi, dawniej przed podbojem Dorzecza przez Żelaznych Ludzi był rodem Królewskim. Już wtedy zaczęła się trwająca do dziś nienawiść do rodu Blackwoodów, z którymi sąsiadują. Brackenowie, choć z początku poparli Mallistera, pod koniec wojny przeszli na stronę Rhaenys. Ojciec Lorda Addama, Ser Donal był znanym rycerzem, dowodzącym siłami Królewskimi pod Silverhall.

​

• Lord Blackwood i Raventree Hall - Theomar z rodu Blackwood'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Las Blackwood, położony w centrum regionu, sąsiadujący z ziemiami Brackenów.
• Herb i dewiza: Czarna tarcza z Czardzewem, na czerwonym tle, otoczona czarnymi krukami.
• Religia: Wiara w Starych Bogów
• O rodzie: Ród Blackwoodów, był jedynym rodem na południe od Fosy Caillin, który po zwycięstwie Andalów nie porzucił wiary w Starych Bogów, zaś w Blackwood dalej rosną Czardrzewa. Od niepamiętnych czasów zwaśniony jest z rodem Brackenów.

​

• Lord Pinkmaiden Castle i Acorn's Ridge - Alyn z rodu Piper'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie nad granicą z Zachodem, wokół zamku Pinkmaiden.
• Herb i dewiza: Herbem Piper'ow jest różowa tańcząca dziewica z białą szarfą na niebieskim tle, zaś dewizą "Brave and Beautiful" ("Śmiali i Piękni")
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Piperów, od wieków strzegący Dorzecza przed Zachodem, podczas podboju pozostali neutalni, podobnie jak podczas rebelii Mallistera, jednakże od razu po porażce złożyli hołd nowej Lady. Są z dala od rozgrywek pomiędzy Blackwood'ami i Bracken'ami.

​

• Lord Zamku Darry'ch i Zatoki Pazurów - Luceon z rodu Darry'ch, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie wokół Zamku Darry'ch, na północnym wschodzie regionu, połozone wzdłuż Zatoki Pazurów.
• Herb i dewiza: Herb Darry'ch jest jednym z najdziwniejszych na kontynencie - Chłopiec w szarym stroju z biczem, orzący pole na brązowym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Darry'ch, wywodzi się z Pierwszych Ludzi, zaś przed podbojem Dorzecza przez Żelaznych Ludzi był rodem Królewskim. Darry walczyli przeciwko Żelaznym Ludziom, jednak nie zbuntowali się przeciwko rządom Targaryenów.

​

• Lord Harrenhal i Bożego Oka - Matarys z rodu Velaryon'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie wokół Jeziora Boże Oko, na południowym wschodzie regionu.
• Herb i dewiza: Herbem Velaryon'ów jest biały konik morski na błękitnym tle, zaś dewizą "The Old, The True, The Brave" (Starzy, Prawdziwi, Odważni)*
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Valyrianów, wywodzi się z Valyrii, skąd jako koloniści przybyli do Westeros i zajęli wyspę Driftmark. Po podboju, w ramach zasług dla Targaryenów zdobyli opuszczony przez Harrena Czarnego Zamek Harrenhal. Walczyli przeciwko Mallisterowi.

* Sorry za tłumaczenia, mój angielski nie powala na kolana

Jakoż że ilość screenów przekracza liczbe na jednego posta, podzieliłem odcinek na 7 części ​

​

​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

Ziemie Królewskie​

• 
  Król Westeros i Lord Ziem Burzy - Orys z rodu Baratheonów, zwany "Zdobywcą", pierwszy tego imienia.
• Stolica Lordostwa - Królewska Przystań
• Herb i dewiza: Czarny jeleń na złotym tle, zaś ich dewizą jest "Ours is fury" (Nasza jest furia)
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Rodzeństwo Targaryenów - Visenya, Aegon i Rhaenys oraz ich bękarci brat Orys Baratheon, przybyli do Westeros około roku 8000. Z pomocą ich smoków rozpoczęli podbój kontynentu, jednak śmierć Aegona, a później jego syna sprawił iż na świecie pozostało tylko dwóch przedstawicieli tego rodu. Królowa Visenya zdobyła Ziemie Burzy, które przekazała Orysowi. Jednakże po jej śmierci to on, a nie Rhaenys został Królem co zrodziło konflikt Królewska Przystań - Seagard.
• Lordowie Chorąży Ziem Królewskich:

​

• Lord Rosby - Janos z rodu Rosby'ch, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie wokół miasta Rosby, na północ od Królewskiej Przystani.
• Herb i dewiza: Herbem Rosby'ch jest złożony z trzech czerwnych trójkątnych pasów na tle heraldycznychh gronostajów.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Rosby'ch był przed podbojem Andalów rodem Królewskim. Dziś jest to mały zaściankowy ród, który od razu przysiągł wierność Targaryenom.

​

• Lord Duskendale - Steffon z rodu Darklyn'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Miasto Duskandale położone na północ od Rosby.
• Herb i dewiza: Herb Darklynów jest podzielony na dwie części - w lewej siedem białych tarcz, zaś w prawej czarno-zółta szachownica. Nie posiadają dewizy.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Darklyn'ów, niegdyś najpotężniejszy ród, w regionie Cracklow Point, dziś jest tylko jednym z małych zaściankowych rodów, podobnie jak ród Rosbych.

​

• Lord Dragonstone i Cracklaw Point -Rhaegar z rodu Sunglass'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Półwysem Cracklaw Point oraz wyspa Dragonstone.
• Herb i dewiza: Herb rodu Sunglass to 7 gwiazd symbolizujących Siedmiu Bogów, na srebrnym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Sunglassów, pochodzi z dawnej Valyrii i przybył tu wraz z Targaryenami. Jako pierwszy przyjął Wiare w Siedmiu. Obecnie jest jednym z najpotężniejszych rodów na Ziemiach Królewskich.

​

• Lord Massey's Hook i Stonadance - Morgan z rodu Massey'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Półwysep Massey's Hook, położony w centrum regionu, na południowy wschód od Królewskiej Przystani.
• Herb i dewiza: Trzy Spirale - Czerwona, Niebieska i Zielona na białym tle..
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Masseyów, od wielu lat rządzący na półwyspie nie wyróżnia się niczym szczególnym. Stara się on nie wdawać w spory, nie uczestniczy aktywnie w sprzeczkach między rodami.

​

• Lord Tarthu i Stopni - Dontos z rodu Celtigar'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Wyspa Tarth i ziemie wzdłuż Zatoki Tarth.
• Herb i dewiza: Herbem Celtigarów jest siedem czerwonych krabów na białym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów.
• O rodzie: Ród Celtigarów, podobnie jak Sunglassowie i Velarionowie przybył wraz z Targaryenami. Za wierną służbe Król Orys nadał im wyspę Tarth. Są dość potężnym rodem, bardzo znaczącym na Ziemiach Burzy.

​

• Lord Czerwonej Twierdzy i Stonehelm - Donal z rodu Swann'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie pomiędzy Czerwoną Twierdzą i Stonehelm, położone na południu, nad Morzem Dorne.
• Herb i dewiza: Herbem Swann'ów są dwa łabędzie czarny i biały na odwrotnych tłach.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Swann'ów jest starym potężnym rodem, który choć stracił część potęgi po podboju, to jednak wciąż de facto rządzi nad Morzem Dorne.

​

• Lord Nocnej Pieśni i Pogranicza Dornijskiego - Symon z rodu Caron'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie nad granicą z Dorne, na południu regionu.
• Herb i dewiza: Herbem Caron'ów są czarne wróble na złotym tle, zaś dewizą "No song so sweet" (Żadna pieśń tak słodka)*
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Caronów, od wielu lat broni Ziem Burzy przed Dornijczykami. Ojciec Symona, Rufus zbuntował się przeciwko Orysowi Baratheonowi, ogłaszając Królową Argellę, córkę Króla Argillaca. Po porażce w Wojnie Domowej stracił część zim oraz potęgę, jednak wciąż broni Burzy.

​

* Sorry za tłumaczenia, mój angielski nie powala na kolana


​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

Żelazne Wyspy​

• 
  Lord Namiestnik Żelaznych Wysp - Torwald z rodu Goodbrother'ów, pierwszy tego imienia.
• Stolica Lordostwa - Hammerhorn (Wielka Wyk)
• Herb i dewiza: Brązowa trąba na czerwonym tle.
• Religia: Wiara w Utopionego Boga
• O rodzie: Goodbrotherowie od wieków rządzili Wielką Wyk, największą z Żelaznych Wysp. Po pokonaniu przez Targaryenów, Królestwo Żelaznych Wysp Przestało istnieć, zaś Torbold Goodbrother, jeden z najmłodszych możnowładców rozpoczął bunt przeciwko rodowi Hoare. Po zwycięstwie został mianowany na Starej Wyk Lordem Namiestnikiem Żelaznych Wysp.
• Lordowie Chorąży Żelaznych Wysp:

​

• Lord Pyke - Vickon z rodu Greyjoy'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Wyspa i Zamek Pyke.
• Herb i dewiza: Herbem Greyjoy'ów pomarańczowy kraken na czarnym tle, zaś dewizą "We do not sow" (My nie siejemy)
• Religia: Wiara w Utopionego Boga.
• O rodzie: Ród Greyjoy'ów wywodzi się od Rodu Greyironów, którzy rządzili przed rodem Hoare'ów. Od razu poparli bunt Goodbrothera swoją potężną flotą. Mają tradycyjnie dobre stosunki z Harlaw'ami.

​

• Lord Harlaw - Greydon z rodu Harlaw'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Wyspa Harlaw i zamek Harlaw Hall .
• Herb i dewiza: Herbem Harlaw'ów jest kosa na czarnym tle.
• Religia: Wiara w Utopionego Boga.
• O rodzie: Ród Harlaw'ów, to potężny ród z Wyspy Harlaw. Jest tradycyjnie związany z Greyjoyami, panuje nad rodami Volmark, Stonetree, Myre i Kenning.

​

​

- - - - - - - - - - DODANO / AKTUALIZACJA - - - - - - - - - -

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

Dolina​

• 
  Lord Namiestnik Doliny - Ronnel z rodu Arrynów, zwany "Królem, Który Klęknął", pierwszy tego imienia.
• Stolica Lordostwa - Orle Gniazdo
• Herb i dewiza: Niebieski Orzeł w białym okręgu na niebieskim tle, dewiza to "As high as honor" (Wysoko jak Honor)
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Arrynowie to potomkowie andalskiej szlachty, która osiedliła się w Dolinie i ogłosiła się Królami. Ostatnim Królem był Lord Ronnel, który poddał się Królowej Visenyi podobnie jak Książe Dorne.
• Lordowie Chorąży Doliny:

​

• Lord Ironoaks i Wschodu Doliny - Triston z rodu Waynwood'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Zamek Ironoaks położony na wschód od Orlego Gniazda.
• Herb i dewiza: Herb Waynwood'ów to połamane czarne koło na zielonym tle. Nie posiadają dewizy.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Waynwood'ów, to obrońcy Doliny od wschodu - de facto nigdy nie zaatakowanego od przybycia Andalów. Jest to więc spokojna i dostatnia okolica.

​

• Lord Runestone - Robar z rodu Royce'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Zamek Runestone i Półwysep.
• Herb i dewiza: Herb rodu Royce'ów to mur na pomarańczowym tle otoczony runami pierwszych ludzi, zaś dewizą "We remember" (My pamiętamy)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Royce'ów jest najstarszym i najpotężniejszym rodem w Dolinie, władającym Runestone jeszcze przed przybyciem Andalów. Pomimo iż znajduję się w dość bezpiecznej okolicy posiada największą armie wśród chorążych. W jego posiadaniu znajduję się także mityczna starożytna zbroja runiczna zakładana przez nich do walki.

​

• Lord Strongsong - Robin z rodu Belmore'ów, zwany "Mocnogłowym Dzwonem", pierwszy tego imienia.
• Włości:Ziemie wokół Zamku Strongsong, położone na zachód od Orlego Gniazda.
• Herb i dewiza: 6 srebrnych dzwonów na purpurowym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Belmore, drugi największy ród w dolinie, po Royce'ach, rządzi ziemiami na zachodzie i przez wieki chronił Doline przed zakusami Żelaznych Ludzi.

​

• Lord Wickenden- Lothor z rodu Waxley'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Miasto Wickenden i ziemie wzdłuż Zatoki Pazurów.
• Herb i dewiza: Trzy płonące świece na szarym tle, dewizą zaś jest "Light in darkness" (Światło w ciemności)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów.
• O rodzie: Ród Waxley'ów, to dość bogaty ród znad Zatoki Pazurów. Jest on dość wojowniczy i wielokrotnie walczył z Darry'mi o panowanie nad całą Zatoką.

​

• Lord Hunter Hall i Northweald - Vardis z rodu Hersy'ch, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na północny wschód od Orlego Gniazda.
• Herb i dewiza: Herbem Hersy'ch jest uskrzydlony srebrny puchar na purpurowym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Hersy'ch jest dość nowym rodem na pozycji chorążych - wcześniej panowali tylko nad New Keep, jednak po wygaśnięciu rodu Hunterów odziedziczyli ich ziemie.

​

* Sorry za tłumaczenia, mój angielski nie powala na kolana
Niestety nie uda mi się napisać dziś reszty opisu, następne części 25 lub 26 Sierpnia. Pa!

​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE'€™ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

Dorne​

• 
  Księżna Dorne - Obara, pierwsza tego imienia z rodu Martellów, zwana Rozważną.
• Stolica Lordostwa - Słoneczna Włócznia
• Herb i dewiza: Herbem Martellów jest czerwone słońce Rhoynarów przebite złotą włócznią Martellów na pomarańczowym tle, zaś dewizą "Unbowed, Unbent, Unbroken" (Niezachwiani, Nieugięci, Niezłomni.)
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Niegdyś Ród Martellów był jednym z wielu rodów walczących między sobą o władze w Dorne. Sytuacja ta zmieniła się, gdy ze wschodu uciekając przed potęgą Valyrii do Westeros Przybyła wojownicza Królowa Nymeria, stojąca na czele rodu Rhoynarów. Chcąc podbić Dorne, Nymeria połączyła siły z Lordem Morsem Martell'em i razem podbili całe Królestwo. Ich potomkowie przyjęli jako herb słońce Nymierii i włócznie Morsa i rządzą Dorne do dziś - obecnie Księżną ( Prawo Dorne pozwala na dziedziczenie przez kobiety na równi z mężczyznami) jest Obara Martell, która po pokonaniu jej wojsk przez Orysa Bartheona, aby nie dopuścić do dalszego rozlewu krwi poddała mu Królestwo.
• Lordowie Chorąży Dorne:

​

• Lord Starfall - Gerris z rodu Dayne'ów, drugi tego imienia.
• Włości: Zamek Starfall i zachód Dorne.
• Herb i dewiza: Herb Dayne'ów to srebrna spadająca gwiazda połączona z mieczem na fioletowym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Dayne'ów od tysięcy lat broni Dorne przed zakusami Lordów Reach. Posiada on starożytny miecz Dawn (Świt), wykuty z meteorytu, od którego wzięła się również nazwa zamku - Starfall. Obecnie Lordem Starfall jest Gerris, który za bunt przeciwko oddaniu Baratheonowi Dorne został oślepiony i wykastrowany.

​

• Lady Książecej Przełęczy i Skyreach - Cassana z rodu Fowler'ów, zwana "Grubą", pierwsza tego imienia.
• Włości: Książęca Przełęcz i zamek Skyreach.
• Herb i dewiza: Herb rodu Fowlerów to granatowy orzeł z zakrytą głową na srebrnym tle. Dewizą zaś jest "Let me soar" (Pozwól mi się wznieść/Pozwól mi szybować)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Fowler'ów jest jednym z potężniejszych rodów Dorne. Poparł on Królową Nymerie i pomógł Morsowi podbić kraj. Przez lata bronił on Dornijskiego Pogranicza od strony Ziem Burzy. Obecną Lady jest Cassana Gruba, zwolenniczka i ponoć przyjaciółka Księżnej Obary, któą poparła przeciw rodowi Dayne'ów.

​

• Lord Stoneway i Yronwood - Edric z rodu Yronwoodów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Las Yronwood, przełęcz Boneway i zamek Yronwood.
• Herb i dewiza: Czarna brama na złotym tle, dewiza to "We Guard the Way" (My strzeżemy drogi).
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Yronwood, drugi najważniejszy ród w Dorne, po Martell'ach, rządzi ziemiami na zachód od Słonecznej Włóczni, na północy kraju. Przez setki lat bronili przełęczy Boneway przed zagrożeniami z północy. Poparli Obare Martell przeciwko Dayne'om i wyraźnie wpływają na królową, jednak po niedawnej śmierci ojca, Lordem został młody i niedoświadczony Eric, co mogą wykorzystać konkurenci Yronwoodów.

​

• Lord Vaith i Godsgrace - Doran z rodu Allyrion'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie nad rzeką Zielonąkrwią - Twiedze Vaith i Godsgrace.
• Herb i dewiza: Złota ręka na czerwono-czarnej tarczy. Dewiza to "No foe may pass" (Wróg nie może przejść)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów.
• O rodzie: Ród Alliyrion'ów, to dość potężny ród znad Zielonejkrwi. Dzięki korzystnemu mariażowi odziedziczył on ziemie rodu Vaith i stał się lokalną potęgom, jednak obecny lord Doran to dwunastoletni chłopiec, łatwy do manipulacji przez pomniejszych wasali.

​

• Lord The Tor i Ghosthills - Mors z rodu Jordayne'ch, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na północny od Słonecznej Włóczni, położone nad Morzem Dornijskim, zamek The Tor.
• Herb i dewiza: Ich herb to złote pióro na szachowncy złożonej z jasno i ciemno zielonych kwadratów, zaś dewiza to "Let it be written" (Niech to będzie zapisane)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Jordayne'ch to bogaty i potężny ród, panujący nad Morzem Dornijskim, od tysiącleci broni północnego wybrzeża przed najeźdźcami. Obecny Lord, Mors Jordayne poparł bunt Lorda Dayne i wypowiedział posłuszeństwo Księżnej Obarze, co zakończyło się aresztowaniem jako gwarancje pokoju żony starego Lorda.

​

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

~ Alberto
Dzięki, ale dokończę już brać herby ze strony Wiki, choć twoje są bardzo ładne
~ Krakau
Wiem że akcja jest lepsza, ale miałem urwanie głowy z powodu wyjazdu i nie chciałem kontynuować rozgrywki. Po za tym uważam iż warto pokazać kto rządzi zanim rozpocznę Grę o Tron . Co do Wiki, to tak wzoruję się na niej bo zawiera bardzo dużo informacji, których trudno szukać w książkach.
~ Tjord
Dzięki, już dodaje zbroje. Co do pliczku z nazwami, to jakbyś był tak miły to bardzo chętnie , źle wygląda wysyp rodów "of ......"
~ Grochu
Poprawione


* Sorry za tłumaczenia, mój angielski nie powala na kolana


​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE'ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

The Reach​

• 
  Lord Namiestnik Reach - Garth z rodu Gardener'ów, zwany "Grubym", pierwszy tego imienia.
• Stolica Lordostwa - Wysogród
• Herb i dewiza: Zielona Dłoń na białym tle, znak Gartha Zielonorękiego.
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Gardenerów włada Reach od Ery Herosów, gdy jeden z pierwszych ludzi, Garth zwany Zielonorękim, który opanował całe Królestwo i zmienił je w kwitnący ogród. Do jego potomków oprócz Gardenerów zaliczają się także min. Tyrell'owie, Rowan'owie i Florent'owie. Gdy do Reach wtargnęły wojska, Król Garth Gardener, obecny Lord Garth, sprzymierzył się z Lannisterami i nie poddał się Baratheonowi, jednak jego wojska zostały pobite pod Silverhall. Dziś niemalże wycofał się z życia politycznego, a ster rządów przejęli jego doradcy.
• Lordowie Chorąży Reach:

​

• Lord Północnej Marchii - Ormond z rodu Osgrey'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na granicy z Zachodem, na północ od Wysogrodu.
• Herb i dewiza: Herbem Osgrey'ów jest lew z ciemno i jasno zielonej szachownicy na białym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu.
• O rodzie: Ród Osgrey'ów jest potężnym i szanowanym rodem, który od lat broni Reach od strony dawnego Królestwa Skały. Obecny Lord, Ormond jest znakomitym wojownikiem i zwycięzcą niezliczonych turniejów, a od niedawna de facto jednym z władców Namiestnictwa.

​

• Lord Goldengrove - Moryn z rodu Rowan'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na wschód od Czerwonego Jeziora i na północ od Wysogrodu ,z siedzibą w Goldengrove .
• Herb i dewiza: Herbem Rowan'ów jest złote drzewo na białym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu.
• O rodzie: Ród Rowan'ów, jest niezbyt znaczącym rodem z Północy Reach. Od lat praktycznie poddany rodowi Osgrey'ów, którzy choć formalnie nie są ich panami lennymi, to jednak decydują o posunięciach Lordów Goldengrove. Obecny lord, Moryn co prawda próbuję dzięki swojemu talentowi dyplomatycznemu zwiększyć prestiż rodu, jednakże jego wysiłki przyniosły na razie marny skutek.

​

• Lord Trawiastej Doliny - Canther z rodu Meadows'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Zimien na wschód od Wysogrodu, Trawiasta Dolina .
• Herb i dewiza: Herb Meadows'ów to zielona tarcza obramowana różnymi rodzajami kwiatów
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Meadows'owie z Trawiastej Równiny to niczym nie wyróżniający się ród z wschodnich peryferii Reach. Ze względu na dość spokojną okolice są to raczej dyplomaci niż wojownicy.

​

• Lord Horn Hill i Zachodniej Marchii - Oswyle z rodu Tarly'ch, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na Północ od Starego Miasta, rozciągające się do Czerwonych Gór Dorne.
• Herb i dewiza: Herb rodu Tarly'ch to polujący myśliwy, ubrany na czerwono z nożem w ręku na zielonym tle, zaś dewizą "First in battle" (Pierwsi w bitwie)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Tarly'ch zaś jest zupełnym przeciwieństwem Meadows'ów - wojowniczy, honorowy i nieugięty ród z Horn Hill, dzierżący od wieków miecz Heartsbane (Jad Serca). Obecnym Lordem jest dowódca wojsk Reach Oswyle, człowiek silny, waleczny i sprawiedliwy.

​

• Lady Cockleswhent i New Barrel - Tania z rodu Peake'ów, pierwsza tego imienia.
• Włości: Ziemie pomiędzy ziemiami Meadows'ów i Wysogrodem z siedzibą w New Barrel.
• Herb i dewiza: 3 czarne zamki na pomarańczowym tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Peake'ów to dość bogaty ród z centrum Reach, władający trzema twierdzami, które są ukazane na jego herbie. Po przybyciu Baratheona jako jedyni zdecydowali się go od razu poprzeć i zbuntowali się przeciwko Gardenerom, jednak ojciec Tani zginał pod Silverhall.

​

• Lord Starego Miasta - Willas z rodu Hightower'ów, drugi tego imienia.
• Włości: Stare Miasto i ziemie na południowy zachód od Wysogrodu.
• Herb i dewiza: Biała wieża z płomieniem na wierzchołku na szarym tle. Dewiza - "We light the way" (My oświetlamy drogę)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów.
• O rodzie: Ród Hightower'ów jest jednym z najstarszych, najbogatszych i najbardziej szanowanych rodów w całym Westeros. Jeszcze przed przybyciem Andalów rządzili Starym Miastem, byli i są także mecenasami nauki - wystarczy powiedzieć iż to oni zbudowali Cytadelę Maestrów. Dziś z Wysokiej Wieży patrzy zaledwie ośmioletnie dziecko, syn Willasa I - Czy uda się mu utrzymać wielkość dynastii ?

​

* Sorry za tłumaczenia, mój angielski nie powala na kolana

​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE'ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

Zachód​

• 
  Lord Namiestnik Zachodu - Gregor z rodu Reyne'ów, pierwszy tego imienia.
• Stolica Lordostwa - Castamere
• Herb i dewiza: Herbem Reyne'ów jest Czerwony lew na srebrnym tle, zaś dewizą "Wściekły, gdy zbudzony"
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Reyne'ów jest najnowszym z wielkich rodów Westeros - przez lata był tylko wasalami potężnych Lannisterów, jednak dzięki dobrej polityce ojca Lorda Gregora, Damiona, który poparł pretensje Baratheona do Westeros udało się zdobyć tytuł Namiestników Zachodu. Obecnym Lordem i posiadaczem Czerwonego Deszczu jest młody Lord Gregor, który dzięki mariażowi z córką Króla Orysa, siedmioletnią Alysanne, stał się jednym z najbardziej zaufanych ludzi Króla, do tego stopnia że został członkiem Małej Rady.
  
  
  
  
  
  Alysanne Baratheon, młodsza córka Króla Orysa oraz przyszła żona Lorda Gregor'a.​
  
  
• Lordowie Chorąży Zachodu:

​

• Lord Turni - Raynard z rodu Westerling'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na północy Lordostwa z siedzibą w zamku Turnia.
• Herb i dewiza: Herbem Westerling'ów jest sześć białych muszli na złotym tle, zaś dewizą "Honor, not honors. (Honor nie honory)
• Religia: Wiara w Siedmiu.
• O rodzie: Ród Westerling'ów jest jednym z mniej ważnych, jednak lojalnych i honorowych rodów Zachodu. Pomimo hojnych obietnic nie zbuntowali się przeciwko Lannisterom w Wojnie Domowej, jednak jako pierwsi po wojnie przyrzekli lojalność Reyne'om. Raynard jest człowiekiem bardzo religijnym i uduchowionym, dlatego też nie angażuję się w spory z innymi lordami, a Turnia odsunęła się od polityki.

​

• Lord Ashemark'u - Ossifer z rodu Marbrand'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie pomiędzy Castamere, a ziemiami Westerling'ów.
• Herb i dewiza: Herbem Marbrand'ów jest płonące drzewo na czarnym tle. Dewizą jest "Burning bright" (Palący Jasny?)*
• Religia: Wiara w Siedmiu.
• O rodzie: Ród Marbrand'ów, jako drugi po Reyne'ach ogłosił bunt przeciwko władzy Złotych Lwów. Stało się tak, ponieważ pomiędzy rodami Reyne'ów i Marbrand'ów od lat istnieje spór dotyczący ziemi. To właśnie Lord Ossifer jako ostatni przysiągł posłuszeństwo Lordowi Gregorowi, nawet po Lannisterach. Sam Lord jest dość dobrze wykształconym, świętnym wojownikiem i administratorem, jednak fatalnym dyplomatą.

​

• Lord Złotego Zęba - Lymond z rodu Lefford'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Przełęcz Złotego Zęba, na północny wschód od Castamere .
• Herb i dewiza: Herbem rody Lefford'ów jest złota góra i złote słońce na niebieskim tle.
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Lefford'owie od wieków bronią potężnej twierdzy Złoty Ząb, broniącej Zachodu przed zagrożeniami od strony Dorzecza. Dodatkowo pod nią znajdują się olbrzymie kopalnie złota, ustępujące tylko tym z Casterly Rock co sprawia iż jest to niezwykle bogaty ród. Podczas Wojny o Podbój byli oblegani przez wojska z Doliny, jednak do zawarcia pokoju udało się im utrzymać Zamek.

​

• Lord Kayce - Othell z rodu Plumm, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na Północ od Casterly Rock, z siedzibą w zamku Maunhill.
• Herb i dewiza: Herb rodu Plumm to trzy fioletowe kule na złotym tle, natomiast dewizą jest "Come try me" (Przyjdź sprawdź mnie)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów
• O rodzie: Ród Plumm to niezbyt potężny ród z półwyspu Kayce, przez lata nękany przez najazdy Żelaznych Ludzi . Obecny Lord, Othell po wybuchu Wojny Domowej ogłosił neutralność - odmówił wsparcia zarówno Baratheona jak i swego Lorda Lorena, jednak po konflikcie wrócił do Lordostwa.

​

• Lord Złotego Szlaku i Payne Hall - Steffon z rodu Payne'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na wschód od Castamere.
• Herb i dewiza: Złote monety na fioletowo-białej szachownicy.
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Payne'ów to dość bogaty ród ze wschodu Lordostwa, od lat broniący Złotego Szlaku na wschód. Podczas Wojny o Podbój to jego ziemie wraz z dobrami Serrett'ów były najbardziej niszczone przez wojska obu stron. Jednakże po Wojnie Lord Steffon od razu przysiągł posłuszeństwo Baratheonom, a później przeciwstawił się w ich obronie Lannisterom. Sam Lord jest świetnym dyplomatom i człowiekiem mądrym oraz przebiegłym.

​

• Lord Silverhall - Leo z rodu Serrett'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na południe od Castamere z siedzibą w Silverhall.
• Herb i dewiza: Herb to Paw na złotym tle, zaś dewizą Serrett'ów jest "I have no rival" (Ja nie mam wrogów)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów.
• O rodzie: Ród Serret'ów, lordowie Silverhall, chyba najboleśniej odczuli skutki Wojny o Podbój. To nieopodal ich siedziby rozegrała się największa bitwa tej wojny, a armie zarówno wrogie jak i sojusznicze bezlitośnie grabili okoliczne tereny. Dziś jest to zdecydowanie najsłabszy z rodów Zachodu.

​

• Lord Crakehall - Lyle z rodu Crakehall'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na zachodzie Lordostwa i zamek Crakehall położony na Szlaku Oceanu.
• Herb i dewiza: Biało-czarny dziki na brązowym tle. Dewiza - "No so fierce" (Nie tak okrutny)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów.
• O rodzie: Crakehall'owie to jeden z najpotężniejszych rodów na Zachodzie - dzięki handlowi i latach obrony przed zakusami Królów Reach to oni stali się najbliższymi sojusznikami Lannisterów, których siedzibę bronili od południa. Podczas Wojny Domowej wspomogli Lannisterów. Obecny Lord, Lyle jest człowiekiem oczytanym i przekonującym, jednak dość słabym, dlatego też nie przeciwstawił się Reyne'om.

​

• Lord Casterly Rock i Lannisportu - Tommen z rodu Lannister'ów, trzeci tego imienia.
• Włości: Casterly Rock, Lannisport i ziemie na zachód od Castamere.
• Herb i dewiza: Herbem Lannisterów jest Złoty Lew na karmazynowym tle, zaś dewizą "Hear my Roar" (Słuchajcie mojego ryku)
• Religia: Wiara w Siedmiu Bogów.
• O rodzie: Ród Lannister'ów, do niedawna jeden z najpotężniejszych rodów w Westeros, Królówie Skały i posiadacze największych kopalni złota na kontynencie, dziś są jedynie jednymi z podległych Reyne'om Lordów. Po buncie podczas Wojny Domowej, Lord Loren stracił wszystko - Casterly Rock musiał oddać swojemu synowi, Tommenowi, zaś tytuł Lorda Namiestnika Zachodu synowi swojego wroga - Gregorowi Reyne'owi. Dziś Tommen stara się utrzymać swoje dziedzictwo i być może połakomić się na odzyskanie tytułu Lorda Namiestnika.

​

* Sorry za tłumaczenia, mój angielski nie powala na kolana

​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE'ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Przegląd Kontynentu w kolejności podboju:​

Północ​

• 
  Lord Namiestnik Północy - Jorah z rodu Stark'ów, pierwszy tego imienia.
• Stolica Lordostwa - Winterfell
• Herb i dewiza: Herbem Stark'ów jest czarny wilkor (znacznie większa i o wiele bardziej inteligentna odmiana wilka) na białym tle, zaś dewizą "Winter is Coming" (Nadchodzi Zima)
• Religia: Starzy Bogowie
• O rodzie: Ród Starków już od Ery Herosów rządzi mroźną Północą. Ich protoplastą był Brandon Budowniczy, legendarny twórca Muru. Starkowie są bardzo dumnym i honorowym rodem, walczącym do końca. To właśnie ze względu na honor Brandon IX, ostatni Król Północy a obecnie zaprzysiężony brat Nocnej Straży nie ugiął kolan przed Baratheonem i rozpoczął Wojnę Domową. Obecnie po poskromieniu Brandona władze na Północy sprawuję jego młodszy brat, Jorah, człowiek całkowicie uległy Królowi Orysowi.
• Lordowie Chorąży Północy:

​

• Lord Przesmyku i Strażnicy nad Szarą Wodą - Jojen z rodu Reed'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na południu Lordostwa, Przesmyk.
• Herb i dewiza: Herbem Reed'ów jest czarny jaszczurolew (wielki gad podobny do krokodyla) na zielonym tle
• Religia: Starzy Bogowie.
• O rodzie: Ród Reed'ów, jak i wszyscy ludzie mieszkający na bagnach Przesmyku, charakteryzuję się niewielkim wzrostem oraz umiejętnościami obrony w tym trudnym terenie. Jest to ród oddany suwerenowi, niezłomny i niemal nie do pokonania - Strażnica nad Szarą Wodą ciągle się przemieszcza i nie sposób jej zdobyć. Obecnym Lordem jest Jojen, świetny wojownik, jeden z dowódców Stark'ów podczas Wojny Domowej.

​

• Lord Flint's Finger - Benfred z rodu Flint'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na zachód od przesmyku z siedibą w Flint's Finger.
• Herb i dewiza: Herbem Flint'ów jest dłoń w w białym pasie na tle czarno-szarych pasków.
• Religia: Starzy Bogowie.
• O rodzie: Ród Flint'ów jest jednym z mało znaczących rodów Północy. Jego ziemie położone są na zachód od Przesmyku i często najeżdżane przez Żelaznych Ludzi i bardzo biedne, zaś sami Flint'owie nie angażują się w politykę, choć poparli bunt Brandona.

​

• Lord Barrowlands - Wynton z rodu Dustin'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na Północ od Zatoki Blazewater Bay (Błyszczącej Wody?).
• Herb i dewiza: Herbem rody Dustin'ów są skrzyżowane topory, a nad nimi złoto-czarna korona na złotym tle.
• Religia: Starzy Bogowie
• O rodzie: Ród Dustin'ów to możny ród z nad Blazewater Bay. Nie jest zbyt potęzny, jednak włada dość rozległymi ziemiami na południu Lordostwa. Obecnie Lordem jest zaledwie trzy letni Wynton, zaś jego ojciec zginął podczas oblężenia zamku przez siły Baratheona.

​

• Lord Strumyków i Highbrook Tower - Benfred z rodu Ryswell'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na Północ od Casterly Rock, z siedzibą w zamku Maunhill.
• Herb i dewiza: Herb rodu Ryswell to czarny rumak z czerwoną grzywą na pomarańczowym tle.
• Religia: Starzy Bogowie
• O rodzie:Ród Ryswell'ów to niezbyt bogaty ród znad Kamienistego Wybrzeża. Jego obecny przywódca, Benfred jest niezrównanym dyplomatą i zwolennikiem pokoju z Baratheonami, choć poparł on bunt Brandona.

​

• Lord Deepwood Motte i Wilczego Lasu - Edrick z rodu Glover'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na północny zachód od Winterfell, z siedzibą w Deepwood Motte.
• Herb i dewiza: Ich herb to srebrna zaciśnięta rękawica na czerwonym tle.
• Religia: Wiara w Starzy Bogowie.
• O rodzie: Ród Glover'ów to stary i bogaty ród z Wilczego Lasu, pozostały w zażyłych stosunkach ze Starkami nawet po upadku Brandona IX. Obecnym Lordem jest Kasztelan Pólnocy Edrick, znakomity dyplomata który negocjował pokój z Królem Orysem.

​

• Lord Białego Portu - Duncan z rodu Manderly'ch, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie wokół Białego Portu, na południu Lordostwa.
• Herb i dewiza: Herbem Mander'lych jest tryton na niebieskim tle, dzierżący trójząb.
• Religia: Wiara w Siedmiu
• O rodzie: Ród Manderly'ch to najbogatszy ród Północy, kontrolujący największe miasto regionu - Biały Port, okno na świat dla Północy. Pomimo dużych zniszczeń podczas Wojny Domowej, kiedy to właśnie pod miastem została rozegrana główna bitwa, a po niej miasto łupili żołnierze Króla Orysa, Biały Port szybko się odbudował i Manderly nadal czerpią z niego ogromne zyski i mają kolosalny wpływ na Lorda Joraha.

​

• Lord Dreadfort - Rodwell z rodu Bolton'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na wschód od Winterfell wokół zamku Dreadfort.
• Herb i dewiza: Herbem Bolton'ów jest obdzierany ze skóry mężczyzna na biało-różowym tle, zaś dewizą "Our Blades are Sharp" (Nasze ostrza są ostre).
  
  Spoiler

  Albo też nieoficjalnie "A Quiet Land, A peacefull people"
• Religia: Starzy Bogowie.
• O rodzie: Ród Boltonów to dumny i jeden z najpotężniejszych rodów na północy, tuż po Stark'ach. Wiele razy próbowali się oni wyrwać spod ich kurateli, min. podczas panowania Harlana Stark'a - Dreadfort był oblegany aż przez 2 lata zanim się poddał. Obecnie Lordem Dreadfort jest Rodwell, niemłody już zestresowany człowiek, dla którego wielkim niemiłym zaskoczeniem było oddanie władczy z powrotem Stark'om po buncie Brandona - Liczył iż to Boltonowie go otrzymają.

​

• Lord Karhold - Osric z rodu Karstarków'ów, trzeci tego imienia.
• Włości: Zamek Karhold na wschód od Last Hearth.
• Herb i dewiza: Herbem Karstarków jest białe słońce na czarnym tle, zaś dewizą "Sun of Winter" (Słońce Zimy)
• Religia: Starzy Bogowie.
• O rodzie: Ród Karstark'ów z Karhold wywodzi się od Stark'ów - Ich protoplastą był Karlon Stark, młodszy syn jednego z Królów Północy setki lat temu. Pokonał on rebelie Lorda władającymi tamtymi ziemiami i zbudował tam twierdze Karl's Hold, później przekształcony na Karhold. W nagrodę Król obdarzył Karlena i jego potomków tamtymi po wsze czasy. Obecnym Lordem jest Osric, dobry dyplomata i poplecznik młodego Lorda Joraha.

​

• Lord Last Hearth - Robett z rodu Umber'ów, pierwszy tego imienia.
• Włości: Ziemie na północ od Winterfell i Dreadfort.
• Herb i dewiza: Herbem Umber'ów jest olbrzym z zerwanymi kajdanami na czerwonym tle.
• Religia: Starzy Bogowie.
• O rodzie: Ród Umber'ów to starożytny ród wojowników, którzy wywodzą swe pochodzenie od olbrzymów. Jednakże obecny Lord, Robett zwany też przez swojego ojca "Miernotą", ze względu na niemal zupełny brak zalet nie jest ani wielkim wojownikiem, ani myślicielem, zaś podczas Wojny Domowej zamknął się w swoim zamku odmawiając wymarszu wojsk.

​

* Sorry za tłumaczenia, mój angielski nie powala na kolana

Za chwilę ukaże się także krótki odcinek o sytuacji za Murem.
​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE'ÓW
​

Odcinek specjalny - Westeros po Podboju​

Krótki Przegląd Wolnych Ludów Za Murem​

Znany świat za Murem


Głównym i właściwie jedynym pretendentem mogącym pokusić się o zdobycie władzy potrzebnej do koronacji na Króla za Murem wydaję się Wysoki Wódz Gorne, rządzący największym z plemion Wolnych Ludzi, mieszkańcami Dreszczowego Wybrzeża. Wybrzeże to znajduję się na północny wschód od muru, zaś siedzibą wodza jest wioska Białedrzewo i "twierdza" Biała Strażnica.


Wysoki Wódz Gorne


W zasadzie jedynymi którzy mogą mu przeszkodzić w drodze do tego tytułu i zdobycia mitycznego Rogu Joramuna, budzącego ze snu olbrzymy są wodzowie z zachodu: Pan Zamarzniętego Wybrzeża Sigorn oraz Qhorin, wódz plemienia z Wąwozu Pisków.


Sigorn z Zamarzniętego Wybrzeża


Qhorin z Wąwozu Pisków



_______________________________________
Drakensang: Już poprawione, sorry.
​

 

Co do nieoficjalnej dewizy to jest ich kilka, min. Real Men Wear Pink

Niestety Mormont'om się wymarło, obecnie jakiś bękart (brat Króla Torrhena, Brandon "Snow") rządzi Niedźwiedzią Wyspą, zaś Długiego Pazura i Lód zabrał na Mur Brandon IX

​

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek 8, czyli newsy z kraju i ze świata​

Początki władzy nowego Lorda​

Ziemie Lorda Gregora...


... oraz te do których ma prawa

Młody Lord Gregor swoje panowanie nad Zachodem rozpoczął od znacznych zmian personalnych w swojej Małej Radzie. Nie było to jednak zbyt łatwe zadanie - musiał dać stanowiska zarówno stronnikom Lannisterów, którzy w innym wypadku mogliby nie być zadowoleni oraz zapewnić posady własnym ludziom. Tak więc nowym kasztelanem został Lord Harrold Lannister z Sarsfield, młodszy brat Lorda Tommena, władcy skały, co zapewniło jego lojalność. Był to mądry krok, ponieważ nowy Kasztelan dzięki temu przebywał w Castamere co gwarantowało posłuszeństwo jego brata. Mistrzem Praw został zaś sojusznik Gregora, Lord Lyle Crakehall, któremu powierzył on bardzo ważne zadanie - miał udowodnić prawo Reyne'ów do władania Zachodem i Casterly Rock. Dowódcą wojsk został Leo Serrett z Silverhall, człowiek neutralny w konflikcie na linii Casterly Rock - Castamere, zaś Starszą nad Monetą została Lady Tyta z Dancastel. Stanowisko Mistrza nad Szeptaczami zostało oddane zaufanemu Lorda Gregora, Lordowi Steffonowi Payne'owi, który miał za zadanie pilnować Lorda Tommena i Harrolda i w razie czego powiadomić swojego suwerena.




Mała Rada Zachodu

Następnie, Lord Reyne zdecydował się dać zezwolenie na poszerzenie Castamere - dzięki temu powstała nowa dzielnica na wschód od murów miejskich, nazwana na cześć Lorda "Dzielnicą Gregora", później nazywaną "Gregorią". Sam władca często pokazywał się prostaczkom, dbał o dobre relacje zarówno z Lordami jak i ze zwykłym ludem, który go za to kochał. Jednakże najważniejsze były relacje z Królewską Przystanią, dlatego też Gregor przyjął zaproszenie na Wielką Ucztę z w świeżo wybudowanej Czerwonej Twierdzy, gdzie dał się poznać jako zagorzały Lojalista.


Uczta u Króla Orysa.


Lojalizm, czyli co nie nie zabiję, to cię wzmocni.

Zdobywanie nowych ziem cz.1​

Lord jednak wiedział że aby w pełni zostać uznanym za prawomocnego Lorda Zachodu, musi on odbić ziemie, które zostały stracone i nie odbite przez Lannisterów. Na pierwszy ogień poszło hrabstwo Mosborough, znajdujące się obecnie za wschodnią granicą Lordostwa, zaś prawa do niego posiadał poddany Lorda Payne'a, Ser Adderick Peckledon, Lord Peckledon. Tymczasem ziemiami tymi władał Alyn z rodu Thorne, zamieszany akurat w rebelie z jednym ze swych wasali. Moment na atak był idealny.



Wojna była krótka i udana, Lorda Alyn nie miał żadnych szans - Prawie 14 tysięczna armia Lorda Gregora przeszła przez granice i rozgromiła liczące zaledwie około 2 tysięcy ludzi siły Lorda Thorne'a, który zginął jako jeden z ostatnich. Zamek Mosborough został po krótkim oblężeniu zdobyty, zaś syn Alyna, Symon oddał te ziemie Lordowie Peckledon'owi.






Nowy Lord Mosborough

Okres spokoju, choć nie wszędzie
​

Na Zachodzie nastał okres względnego spokoju, jednakże w innych częściach Królestwo tak dobrze nie było: Na początku 8022 roku z Królewskiej Przystani przyleciał kruk z wiadomością iż smok Lorda Dowódcy "Złotych Płaszczy", Rhaekar'a uciekł i urządził sobie legowisko na szczycie kopuły Wielkiego Septu, po czym spalił dużą część znajdujących się tam wiernych. Dopiero po kilku dniach udało się poskromić bestie.



Tymczasem z powodu długiej choroby w 8024 roku zmarł Lord Namiestnik Północy Jorah, zaś nowym władzcą Lordostwa została jego jedyna niepełnoletnia córka, dziesięcioletnia Eddara Stark. Jednakże ku wielkiemu zdziwieniu Lorda Gregora tytuł Wojownika Północy przypadł właśnie jemu, co przyniosło młodemu Lordowi wiele splendoru.



Wieści nadeszły równierz zza Wąskiego Morza, gdzie władca Volantis, jednej z byłych valyriańskich koloni w Essos, Triarcha Qavo z możnego rodu Ptolos'ów został ogłoszony wybranym przez R'hllor'a oraz reinkarnacją słynnego wojownika Azor'a Ahai.


Qavo Ptolos i jego miecz płonący miecz Lightbringer.


Tymczasem w Casterly Rock odkryto spisek...



​

No i nareszcie normalny odcinek. Specjalne dzięki dla tjord'a za paczkę z nazwami dzięki którym postacie mają jakieś normalne nazwiska.
A w następnym odcinku policzymy się z Lwami

EDIT: Jezu ile Ramsey'owskich spojlerów, a ja dopiero do niego dochodzę

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE’ÓW
​

Odcinek 9, czyli jak na zachodzie rozprawiamy się z buntownikami.​

Bunt Tommena​

Przewrót Lannisterów był planowany niemalże od samego początku władzy Gregora - zaledwie rok po wybraniu zamordowany został przez nieznanych sprawców Lord Payne, Starszy nad Szeptaczami, zaś jego następczynią została jedna z jego podwładnych - Rosamunda, córka karczmarza z Lannisportu, przekupiona przez Lannisterów. Spisek zataczał szersze kręgi - Lord Casterly Rock posunął się nawet do próby przekupstwa Maestra Maynarda, który miał otruć Lorda Gregora, jednakże ten nie uległ żądzy pieniądza i zwierzył się z plany spiskowców swojemu panu. Plan ten nie był zbytnio skomplikowany - Gregor i jego młoda żona mieli zginąć od trucizny, o którą Maester miał oskarżyć Lorda Marbranda, co potwierdzić miała Rosamunda. Sprawcą miał być nadworny kucharz Reyne'ów. Następnie kasztelan Harrold Lannister miał przejąć Castamere na wypadek buntu przeciwko Lannisterom, oraz wysłać kruka do Królewskiej Przystani z wieścią o spiski Marbrandów, Payne'ów i Westerling'ów - miało to zniszczyć przeciwników Złotych Lwów. Po tym Tommen miał zmobilizować siły Casterly Rock i uderzyć na Ashemark, a następnie po zwycięstwie ogłosić siebie Lordem Namiestnikiem.
Natychmiast po odkryciu planu Lord Reyne wysłał swoich ludzi do aresztowania Lorda Tommena, jednak ten zwołał swoje siły i rozpoczął rebelie. Jednocześnie z Castamere do Sarsfield uciekł Harrold Lannister.




Zdradziecki Kasztelan Harrold z Sarsfield

Wojna Dwóch Lwów

​

Czym prędzej Gregor zwołał swoich chorążych - za Czerwonymi Lwami opowiedziały się wszystkie rody Zachodu (oprócz oczywiście Lannisterów) dzięki czemu dysponował on ponad 24 tysiącami żołnierzy, w tym min. ponad 200 rycerzy i na ich czele pomaszerował na zachód, gdzie zdradziecki Lord rozpoczął oblężenie twierdzy Crakehall, bronionej przez Lorda Lyle'a. Siły Lannistera były bez porównania skromniejsze - zaledwie około 7 tysięcy żołnierzy z ziem Lannisterów i Sarsfield oraz 6 tysięcy Lorda Strickland'a z Reach który wsparł Złote Lwy.




Wojna Dwóch Lwów, jak to ją ochrzcili Maestrzy i Bardowie trwała prawie 4 lata i spowodowała wielkie zniszczenia w Lordostwie Ziem Zachodu, jednakże dzięki niej udało się Reyne'om ugruntować swoją pozycje jako Lordów Namiestników.

Bitwa pod Hawthorn​

Wojska obu Lordów spotkały się niedaleko zamku Hawthorn, leżącego nad Szlakiem Oceanicznym, w połowie drogi pomiędzy Casterly Rock i Crakehall. Starcie rozpoczęło się o świecie, gdy wojska Złotych Lwów wyszły ze swojego umocnionego obozu na pole, gdzie miała odbyć się bitwa. Lord Tommen, który osobiście dowodził swoimi siłami wybrał bardzo mądrze miejsce - rozległe pole rozciągające się kilka kilometrów na wschód od morza z nie wielkim wzniesieniem na południu gdzie rozlokował swoje wojska. Atak na jego pozycje rozpoczął się około godziny 9 rano ostrzałem łuczników obu stron - Łucznicy Czerwonego Lwa mający czterokrotną przewagę liczebną nad łucznikami Lannisterów zmietli w pył pierwszą linie wroga z małymi stratami. Następnie Ser Tyrion D), dowódca piechoty Reyne'ów wydał rozkaz ataku, po czym sam na czele swoich toporników rzucił się w wir walki, trwającej ponad 4 godziny. W końcu Złoci oddali pole i rozpoczęło się oczekiwane natarcie rycerstwa Lorda Gregora, dowodzone przez niego osobiście które ostatecznie złamało szeregi nieprzyjaciela. Jednak sukces był tylko połowiczny, zarówno Tommen jak i Harrold zdołali uciec korzystając z Lannisporckiej Floty, która bezsprzecznie dominowała w okolicy nad niewielkimi siłami Czerwonych Lwów.


Bitwa pod Hawthorn była pyrrusowym zwycięstwe - zginęło 4 tysiące zołnierzy Lannisterów oraz tyle samo Reyne'ów.

Koniec Wojny​

Co prawda Lordowi Gregorowie udało się wygrać, jednakże wojna wciąż nie była zakończona - Lord Strickland zdobył po długim oblężeniu Payne Hall, zaś Lord Harrold oblegał Thurrock. Król Orys natomiast ze względu na problemy na Ziemiach Burzy, gdzie zbuntował się jego nowy Lord Namiestnik, Ser Richard Buckler nie mógł wysłać wojsk dla Lorda Castamere'a.
Wojna ciągnęła się jeszcze aż do roku 8028, kiedy to zdobyto wreszcie Casterly Rock i spacyfikowano Lorda Harrolda pod Thurrock.


Problemy Króla Orysa...

... i ich rozwiązanie.

Upadek Rebelii​

Ostatecznie Lord Tommen został schwytany w Casterly Rock i umieszczony w wygodnych lochach swojego zamku. Tymczasem w Castamere zastanawiano się co z nim zrobić - nie mogli go tak po prostu ściąć, nie z jego pozycją i koneksjami, tym bardziej że po jego śmierci jego ziemie wraz z Casterly Rock odziedziczył by któryś z jego braci, a nie można było pozwolić na powrót Lannisterów. Jednak obrady rady zostały zakłucone przez przybycie Lorda Crakehall'a z radosną nowiną - po zakończeniu spraw na Ziemiech Burzy Król Orys przyznał Reyne'om prawo do pozbycia się Tommena i przywłaszczania sobie Casterly Rock.








Deszcze Casterly Rock
​

No Lannisterowie pokonani, ale co mam zrobić z biednym Tommenem który siedzi już bez tytułów w lochach? A no i co z Casterly Rock - mam ją komuś dać, zatrzymać sobie i oddać coś innego (mam kary za zbyt wiele prowów)? Wypowiedzcie się.

 

DESZCZE CASTAMERE - AGOT AAR RODEM REYNE'ÓW
​

Odcinek 10, czyli trzy wesela i pogrzeb.​

Czy Bogowie kochają Złotego Lwa?​

Radość w sercu Miłościwego Lorda Gregora po pokonaniu Lannister'ów nie trwała jednak długo. Zaledwie kilka dni po uwięzieniu, niedawny Lord Tommen zażądał, aby o jego winie lub nie winie zadecydowali bogowie - a dokładniej próba walki. Początkowo Lord chciał odmówić, jednak byłoby to jawne pogwałcenie praw Bożych, co mogło się dla niego źle skończyć. Championem Lorda został sędziwy już rycerz Ser Othell, który służył na dworze jeszcze za dziadka młodego Gregora, natomiast Złoty Lew zdecydował się walczyć sam.

Pojedynek​

Obydwaj pojedynkowicze stanęli na przeciw siebie na dziedzińcu Castamere, otoczeni przez Lordów Chorążych Reyne'ów oraz służby. Ser Othell z broni, jakie udostępnił im Lord, wybrał miecz półtoraręczny, zwany też bastardowym i lekką dębowa tarcze, podczas gdy Tommen odrzucił swoją tarczę i zdecydował się na ciężki dwuręczny miecz. Walka zaczęła się punktualnie o południu. Początkowo Ser Othell imponował swoją dość dużą ruchliwością i zwinnością, zachowaną pomimo wielu lat imienia i zepchnął przeciwnika do obrony, co było dla niego sporym utrudnieniem ze względu na dość nieporęczny w obronie długi miecz. Jednak po pewnym czasie stary rycerz zaczął słabnąć, jego uderzenia były coraz słabsze, co Złoty Lew natychmiast wykorzystał i teraz to on atakował. Tarcza Ser Othella pękła z trzaskiem po kilku silnych uderzeniach jego wielkiego miecza, przeciwnik już ledwo odbijał ataki Tommena. W końcu temu straszliwemu widowisku położyło kres potężne uderzenie które rozpruło brzuch staremu rycerzowi, który niemalże od razu skonał, zaś Tommen z uśmiechem na ustach wsiadł na konia i odjechał w siną dal.

Pierwsze wesele​

Jednak nawet to nie mogło popsuć nadchodzącego wydarzenia, którym żyło całe Lordostwo - od dawna wyczekiwanego ślubu Lorda Gregora z piękną Księżniczką Alysanne. Ta zaś osiągnęła już piętnasty dzień imienia i choć była już od dziecka zaręczona z Reyne'm, to dopiero teraz, jako dorosła kobieta mogła wyjść za niego.





Ślub z młodszą córką Króla Orysa sprowadził do Castamere wielu gości - byli tu oprócz samego Króla wszyscy Lordowie Namiestnicy i ich wasale, dodatkowo przybyli posłowie z kilku wolnych miast, a nawet z Wysp Letnich (których przybycie we wspaniałych płaszczach z piór wzbudziło wielki zachwyt płci pięknej). Po uroczystościach w Castamere'skim Sepcie odbyło się wspaniałe weselisko, gdzie goście balowali przez całą, podczas gdy na górze odbywały się pokładziny...


Letniak

Zło czai się wszędzie​

Po weselu w Westeros przez dłuższy czas panował spokój - Lord Gregor dalej rozbudowywał Castamere, gdzie wybudował min. nowe wspaniałe stajnie i koszary dla zołnierzy garnizonowych, po za tym rozporządzał ziemiami odebranymi Złotym Lwom. Postanowił on nie oddawać wspaniałej i bogatej Casterly Rock, zamiast tego aby ukoić wasali oddał Thurrock, czyli ziemie sporne na północy Marbrandom, oraz mianował Raynolda z rodu Raywick'ów na miejsce Lorda Harrolda Lannistera jako Lorda Sarsfield.





Tymczasem z okazji spokoju, Lord Gregor postanowił zwołać Turniej Rycerski w Castamere, gdzie mierzyć swe siły mieli najwspanialsi rycerze z wszystkich 7 Królestw. Nie żałowano funduszy na ten cel, tym bardziej iż udowadniało to prostemu ludowi, że to Reyne'owie a nie Lannister'owie są prawowitymi władcami Zachodu. Dodatkowo Gregor zdecydował się , aby na tę okoliczność zostać nareszcie rycerzem - wystarczyło tylko znaleźć Septona, który pobłogosławiłby go świętymi olejami, oraz rycerza, który mógłby go pasować, o co nie było trudno wśród biednych błędnych rycerzy. Tak więc Wielki Turniej rozpoczął już Ser Gregor Reyne, jednak nie wziął on w nim bezpośredniego udziału. Zawody wygrał dość niespodziewanie Lord Quenton Bushy z Reach, który pokonał na swojej drodze między innymi członka Królewskiej Gwardii, Ser Hardyng'a i słynnego Dornijczyka, Arthura znad Zielonej Krwi.







Po Turnieju wszyscy Lordowie bezpiecznie dotarli do swoich siedzib, jednak już niedługo do Ser Gregora dotarły smutne wieści z Królewskiej Przystani - żona Króla Orysa, Daenelle Celtigar została zamordowana we własnej sypialni. Westeros pogrążyło się w żałobie, tymczasem szeptacze Króla szybko odnaleźli mordercę - był nim człowiek Lorda Reach Garth'a Gardenera. Garth chciał zlikwidować żonę Króla i prawdopodobnie jego samego, gdyż jego starsza córka poślubiona była z następcą Gartha - dzięki temu jego syn zasiadłby na Żelaznym Tronie, a sam zostałby najpotężniejszym Lordem Siedmiu Królestw. Lord został niemalże natychmiast schwytany i dostarczony do Królewskiej Przystani, a następnie wyekspediowany na Mur, gdzie dołączył do zastępów Nocnej Straży.

Drugie Wesele​

Wobec zaistniałej sytuacji, Król zmuszony był szukać sobie nowej żony. I znalazł ją na południu, w Dorne - jego wybranką została córka Obary Martell, Elia, nadzwyczaj piękna i pojętna kobieta, choć słabego zdrowia.
Ślub ten przyćmił nawet weselisko Lorda Gregora - podano siedemdziesiąt siedem dań, w tym monstrualny pasztet, z którego wylatywały gołębie, grało im siedmiu najwspanialszych minstreli w Siedmiu Królestwach, zaś wesele to uświetnili wszyscy Lordowie Westeros i sam Wielki Septon, który odprawił ceremonie. Następnie odbyły się pokładziny, zaś zabawa trwała jeszcze siedem dni.

Wesele Trzecie​

Jednak nawet pomimo tylu szczęśliwych liczb na ślubie nie było im dane żyć długo i szczęśliwie razem - Piękna Królowa Elia zmarła jeszcze tego samego roku z powodu gruźlicy, na którą chorowała już dość długo. Westeros ponownie już pogrążyło się w płaczu, tym bardziej że młoda władczyni była bardzo kochana przez prostych ludzi, na których wielkie wrażenie robiła jej uroda i charytatywność - otworzyła min. przytułek dla sierot w Królewskiej Przystani.



Następną Wybranką Króla była... córka mordercy jego drugiej żony Daenelli, czyli czternastoletnia Beony Gardener.
Tym razem uroczystość była dużo skromniejsza - zaproszona tylko większych Lordów, zaserwowano tylko siedem dań, zaś wesele trwało tylko jeden dzień i było jakieś takie nie wesołe. Choć może nie dla wszystkich, ponieważ odbyły się nie tylko jedne pokładziny...




Nareszcie potomek!
​

Sorry za zwłokę, niestety teraz po rozpoczęciu nauki odcinki na pewno będą się ukazywać dużo rzadziej, 1-2 razy tygodniowo.