Devlet-i Ebed-müddet

Odcinek 1

Yurtta Sulh, Cihanda Sulh





Turcja- kraj w większości pokryty pasmami górskimi, znajdujący się w Azji Mniejszej, sięgający od Istambułu na zachodzie, po Kaukaz na wschodzie, od Morza Czarnego na północy, po Syrię i Irak na południu. Kraj ten, wydobywający znaczne ilości materiałów rzadkich, stali, produkował jedynie śladowe ilości energii. Marzeniem Atatürka było stworzenie z Turcji państwa samowystarczalnego. Strategiczne położenie tego państwa było, cóż, prawdę mówiąc- ciężkie. Od zachodu faszyści, od południa alianci a od wschodu komuniści. Kraj, który kontrolował Bosfor miał jedno, sensowne wyjście, by nie stracić za wiele w nadchodzącym konflikcie- neutralność. Mimo tego, państwo musiało być gotowe- na zebraniu rządu w dniu 5 stycznia roku 1936 zaakceptowano "plan trzyletni", który za główne cele miał:
a)reorganizacje armii
b)ufortyfikowanie Europejskich terytorium jak i granic z Rosją Sowiecką
c)reformę przemysłu
d)stworzenie zapasów surowców
Plan trzyletni miał jeden, zasadniczy minus- zmniejszał samowystarczalność Turcji, której wydobycie stali, materiałów rzadkich i ropy, jak i produkcję energii szybko przewyższyło zapotrzebowanie na te surowce- jednak korzystne umowy handlowe z roku '37 jak i '38 z Francją, Wielką Brytanią i Włochami w zamian za najróżniejszą amunicje- od tej do broni osobistej, po wielkie, artyleryjskie pociski. Reformy planu trzyletniego, dotyczące reorganizacji armii, były raczej jakościowe niźli ilościowe- do służby miało wejść ledwie (patrząc na nadchodzący konflikt)
-2 dywizje piechoty
-2 dywizje górskie
Jak i około 10 brygad artylerii, oraz 3 zgrupowania wozów opancerzonych. Dalsze reformy były bardziej drastyczne- linie fortyfikacji, chroniące Turcję od ataku z strony Kaukazu, oraz chroniące Bosfor. Zwiększono żołd dla żołnierzy, jak i zaprzestano brania ludzi do wojska, by przeszli oni obowiązkową służbę wojskowa- wojsko miało być tylko dla ochotników. Zawodowa armia, w przypadku małego potencjału ludnościowego była priorytetem. Już w połowie roku '36 zaczęto przezbrajanie żołnierzy z przestarzałego, I wojennego sprzętu, na nowy, sprowadzany z Niemiec. Także zmieniono taktykę kawalerii- nowe uzbrojenie, i koniec z szarżami na okopy wroga- konie miały być jedynie środkiem transportu, co było bardziej sensowne. Od wynalezienia prochu malało znaczenie kawalerii- Turcy to zrozumieli. W '37 przyszły najbardziej drastyczne reformy- porzucono dotychczasowe doktryny, które standardowo były niczym innym, niż rzuceniem wszystkich wojsk na wroga- teraz taktyka miała być bardziej finezyjna. W teorii piechota miała przebijać się razem z oddziałami szybkimi w niektórych miejscach frontu, okrążając siły wroga i zmuszając je do kapitulacji.
Polityka Turcji także była proniemiecka. Mimo, iż oficjalnie Turcja była neutralna, po cichu popierano Hitlera, jak i jego próby odbudowy Niemiec. Druga połowa lat '30 pokazała także próby odbudowy i Tureckiego imperium- zażądano większej autonomii dla republiki Hatay. Państwo to, także wysuwało żądania do opieki nad muzułmańskimi Pomakami.
11 listopada '38 roku zmarł ojciec Turków-Kemal Atatürk. Dla konserwatystów była to idealna okazja, jaką oczywiście wykorzystali (o tym w następnym rozdziale tejże książki). Cała Turcja pogrążyła się w żałobie- to właśnie ten pan pozwolił państwu stanąć na nogi, to dzięki niemu Turcja była taka, jaka była. Wprowadzenie zachodniego alfabetu, obalenie sułtanatu i kalifatu, jak i oddzielenie islamu od państwa było zasługami Atatürka. Jednak, ostatecznie nie na wiele zdały się te reformy...


​

=======================
Technikalia:
-SKIF
-eventy historyczne mini-mod
-ikonki TUR od IGIEP
-skini i flagi od Marekssa (póki co jest za wcześnie, by je ujrzeć )
-Mod mms1994 zmieniający nazwy jednostek
+Własne eventy

 

Odcinek 2 część 1

Nie o każde drzewo można się oprzeć.
​

Nikt, poza samymi rewolucjonistami się tego nie spodziewał. Większość żołnierzy była w domach, na przepustkach, z powodu nowego roku. Jedynie kilka brygad w galowych mundurach, które miały uczestniczyć w oficjalnej paradzie przed siedzibą rządu. Tureccy konserwatyści w samo południe pierwszego dnia nowego roku 1939 zaatakowali siedzibę rządu. W pobliskich domach umiejscowiono snajperów jak i obsługi ciężkich karabinów maszynowych- te także były najróżniejsze. Ich obstrzał rozproszył nieprzygotowane do walki brygady, mimo, iż karabiny te były głównie z I WŚ. Następnym krokiem rewolucjonistów było zajęcie samej siedziby rządu. Działali dosyć szybko, że mimo przeróżnego uzbrojenia- od broni myśliwskiej, przez karabiny pierwszowojenne po najnowsze uzbrojenie, błyskawicznie zmiażdżyli nieliczny opór. Wokół Ankary toczyły się nieliczne boje, w końcu zmuszono lud stolicy do zaakceptowania nowego rządu, prawicowego i bardziej autokratycznego. O mały włos nie wybuchła wojna domowa.
W tym samym czasie przejęto siłą kontrolę nad Istambułem. Stacjonował tam jedynie niewielki garnizon... gdyż większość żołnierzy dołączyła do rewolucjonistów! Sześć dywizji stacjonujących w tamtym rejonie w większości poparli próby odnowienia Imperium, pomagając zając miasto. Szokujące było tak błyskawiczne zwycięstwo rewolucji, jednak niedawne ujawnienie akt wywiadu Osmańskiego pokazało, iż przygotowania te trwały... od '29 roku! Zbieranie pieniędzy, popleczników, ludzi. Śmierć "Ojca Turków" była idealnym momentem. Rewolucja udała się w 100%.

Stanowisko sił Tureckich pod Istambułem. ​

-------------
Wiem, że nie taki ni pies, ni wydra jednak z powodów technicznych, odcinek musiał zostać skrócony o połowę... i to tą ciekawszą połowę. Z tych także powodów została zmieniona linia fabularna AARa
Ale wy i tak jej nie znacie, to po co wam o tym mówię?

Jako, że już od ponad 30 dni nie pojawił się nowy odcinek, AAR-a wyczyściłem i zamykam. W razie chęci kontynuowania Autor jest proszony o kontakt z administracją forum.

Pozdrawiam
Severian