Droga do Wojny 4 - AARy MP

ZSRR




​

Józef Stalin zaplanował na dziś wiele spotkań. Lista osób wezwanych była długa.
Pierwszym gościem Stalina był Alexander Siergiejewicz Yakowlew.
Stalin lubił wiedzieć wszystko. Lubił wdawać się w szczegóły pracy jago podkomendnych. Spotkania z projektantami i wykonawcami nowych broni były jednym z jego ulubionych zajęć. Choć był w tych kwestiach laikiem, to dzięki wnikliwym pytaniom i uważnemu słuchaniu swoich rozmówców zyskiwał niezbędne rozeznanie w takich dziedzinach jak lotnictwo myśliwskie, artyleria przeciwpancerna, czołgi.
Po zdaniu raportu z wykonania bieżących planów rozbudowy lotnictwa myśliwskiego Yakowlew opuścił gabinet.

​

Stalin zapalił fajkę i otworzył okno. Spoglądając na ulatniający się dym, który znikał w chłodnym i wietrznym powietrzu Moskwy zamyślił się nad nadchodzącymi wydarzeniami. Plan rozbudowy przemysłu, kolejna pięciolatka właśnie się rozpoczął i za kilka lat produkcja zbrojeniowa ZSRR zwiększy się czterokrotnie. Do tego czasu moi konstruktorzy i inżynierowie muszą stworzyć czołgi najlepsze na świecie, które przejadą przez Europę niosąc rewolucję proletariatu. Nasza broń będzie najlepsza, a Armia Czerwona nie będzie miała sobie równych. Podobnie nasze samoloty muszą być najszybsze. Od społeczeństwa komunistycznego można wymagać rzeczy niemożliwych dla innych państw. Demokracja z jej dekadencją i słabościami już dawno przestała być odpowiedzią na potrzeby ludzi. Tak jak mój mongolski uzdrowiciel, stosujący te swoje igły, które wbija w moje ciało by leczyć, tak samo ja muszę wiedzieć gdzie ukłuć. Szpiedzy i zaufani rozsiani po całym świecie będą moimi igłami i na dany sygnał uderzą w odpowiednie miejsca by wspomóc nacierającą Armię Czerwoną i obalić stare imperialistyczne porządki.

​

Stalin usiadł na swoim wygodnym fotelu nabijając na nowo fajkę. Drzwi otworzyły się i kolejno zaczęły wchodzić najważniejsze osoby w ZSRR. Najważniejsze po Stalinie oczywiście. Marszałek Timoszenko usiadł po prawej stronie stołu narad zaraz obok Wielkiego Admirał Kuzniecowa- dowódcy floty, Jeżow szef NKWD wraz z Szapasznikowem usiedli na przeciw nich po lewej stronie. Przybyli także minister przemysłu Kaganowicz oraz minister spraw zagranicznych Maksym Litwinow.

Stalin umiał słuchać. Stalin lubił słuchać. Posiadał rzadki talent trzymania gęby na kłódkę i cierpliwego słuchania swych rozmówców. Dawno temu na Syberii podczas zsyłki i związanej z nią katorgi nauczył się tej ważnej lekcji: „Nie mów co myślisz! Myśl co mówisz!” i traktował ją dosłownie. Tak więc Stalin słuchał powoli pociągając z fajki swój tytoń, a zebrani wokoło mówili. Mówili długo, starali się powiedzieć więcej od innych. Im bardziej Stalin milczał tym bardziej się starali wykazać swoją determinacja i pomysłowością. Dzięki temu Stalin mógł wyrobić sobie zdanie w wielu kwestiach dotyczących jego planów i ich realizacji, a tym bardziej dowiedzieć się jak najwięcej o swoich ludziach.



Tymczasem w Berlinie...



Hitler nie znał ulubionej maksymy Stalina. O nie! Hitler był gadułą. Spotkania Hitlera z jego podwładnymi były pełne ludzi, sztabu pisarzy, którzy notowali skrupulatnie każde z licznych słów wypowiedzianych przez Fuhrera...podobnie zresztą jak radziecki wywiad wojskowy...

 

Imperium Brytyjskie​

​

- William Goosebreaker!

Mężczyzna o czarnych włosach szorujący pokład podniósł głowę. Przez ostatni miesiąc próbował uciekać przed tym natrętnym, denerwującym i burzącym krew w żyłach głosem, wynajdując wszelkie zajęcia. Akurat zajęty był szorowaniem pokładu pancernika "Valiant", dumy Royal Navy.

- Co wy tu robicie, żołnierzu? - zapytał kapitan o siwej brodzie i krzaczastych brwiach.

- Sprzątam, kapitanie. - oświadczył Will, podnosząc się z podłogi i ocierając pot wierzchem dłoni.

- Mam dla ciebie inne zajęcie. - powiedział przełożony, z uśmiechem, który nie zwiastował niczego dobrego.

- Ale ja....

- Milcz, żołnierzu! Za mną!

Chcąc-niechcąc obaj mężczyźni powlekli się na dziób statku.

- Trzeba zamontować nowe działo. - powiedział kapitan, gdy już znaleźli się na miejscu.

Pod ogromną płachtą spoczywał jakiś trduny do zidentyfikowania na pierwszy rzut oka obiekt. Obok stał tuzin innych marynarzy, którzy z zaniepokojoną miną patrzyli na swojego szefa.

- No już, chłopcy, do roboty! - zachęcił ich dziarsko ten ostatni. - Ministerstwo Wojny zwiększyło nam nieco budżet, wstyd byłoby z tego nie skorzystać, mam rację?

Kapitan spojrzał na zegarek.

- Ou, już siedemnasta. Czas chyba na herbatkę.

Kilku robotników spojrzało na niego z nadzieją, a jeden nawet zrobił krok do przodu.

- Wy pracujcie. - zatrzymał ich. - Żeby te działo mogło zatapiać nazistów, musi zostać najpierw zamontowane. Napijecie się potem.

Rozejrzał się po raz ostatni z dumą po najbliższej okolicy, po czym skierował się w stronę drzwi.

​

 

ZSRR


Emblemat NKWD​

Nikołaj Jeżow zawsze czuł się niepewnie w obecności Stalina. Mimo tego, że miał wielka władzę i wszyscy się go bali to wiedział, że wszystkie te zaszczyty mogą w jednej chwili zniknąć jeśli wódz kiwnie palcem. I teraz właśnie zaczynał czuć, że traci grunt pod stopami. Stał przed biurkiem Stalina, który czytał jakieś raporty i od paru minut nie zaszczycił go nawet spojrzeniem, ani nie pozwolił usiąść. Dlaczego? Dlaczego mnie to spotyka? Mało zrobiłem? Zacząłem Jeżowszczyznę, wyeliminowałem w czasie czystek wszystkich niepożądanych wojskowych. Na twoje życzenie rozpętałem ten wielki terror i czystki! Więc czym sobie zasłużyłem na takie przyjęcie?


Głos Stalina przerwał potok myśli w głowie Jeżowa, : "Siadajcie Nikołaju Iwanowiczu"
Teraz Stalin wstał i zaczął obchodzić stół dookoła. Stanął za plecami Jeżowa i kładać mu rękę na ramieniu zaczął: " Długo i wytrwale wykonywaliście swoje obowiązki i partia jest wam wdzięczna...,ale dosyć już terroru. Trzeba złagodzić żelazny uścisk NKWD. Dlatego z dniem dzisiejszym partia postanawia powierzyć wam urząd komisarza transportu wodnego. Na waszego następcę wyznaczyliśmy Ławrientija Beria. Możecie odejść. "

Stalin usiadł znowu za biurkiem i wrócił do przerwanej lektury. Jeżow zamknął za soba drzwi i szybkim krokiem zbiegł po schodach. W jego głowie trała gonitwa myśli: " Komisarzem transportu wodnego!!!??? Chyba śnię!? Co to ma wszystko znaczyć? I ten urzędowy ton Stalina?"

Jeżow wsiadł do czekającego na zewnątrz auta: "Wracaj na Plac Łubiański"!" rzucił do NKWDzisty siedzącego za kierownicą.

Na Łubiance Jeżow ruszył prosto do swojego gabinetu. Zaniepokoił go fakt, że NKWDziści przy wejściu nie salutują. Zaraz będzie u siebie i naleje sobie podwójną wódkę i spokojnie przemyśli co robić. Otworzył drzwi i zaskoczył go niski, krępy i człowiek w okularach z okrągłymi oprawkami siedzący za jego biurkiem oraz czterech osobników w czarnych płaszczach przetrząsających jego szuflady.

​

" Witajcie towarzyszu. Właśnie na was czekaliśmy" Powiedział Beria z uśmiechem ścierając chusteczką pot ze swej łysiejącej głowy...

​

 

Francja ​

Prezydent III Republiki Francuskiej Albert Lebrun nie dotarł do kancelarii.Z powodu niezgodności z innymi przywódcami.
​

 

ZSRR​

W Moskwie doszło do podpisania Paktu Ribbentrop-Mołotow.

Stalin był w szampańskim nastroju. Już dawno pożegnano ministra spraw zagranicznych III Rzeszy, ale mimo to na Kremlu zabawa trwała nadal. Mołotow nie zapomni nigdy entuzjastycznych słów Stalina : "Oszukałem go! Oszukałem Hitlera!" .
Przebiegła gra, w którą Stalin wciągnął całą Europę udała się.
Niespełnione plany Lenina. Udaremniona przez Polskę Rewolucja 1920 roku. Teraz to wszystko zostanie naprawione. Najważniejszym czynnikiem warunkującym powodzenie zajęcia Europy przez ZSRR było skłócenie zachodnich mocarstw by te walczyły ze sobą. Najtrudniejszą rzeczą było przekonanie Anglii i Francji do zaatakowania Niemiec lub na odwrót. Napuszczenie na siebie państw europejskich nie udało się w czasie Wojny Domowej w Hiszpanii, ale teraz musi się udać. Mołotow wrócił myślami to ostatnich wydarzeń.
Uzyskaliśmy olbrzymie obszary ziemi bez jednego wystrzału, a na dodatek to Hitlera świat będzie winić za wywołanie wojny. Gdy już Polska upadnie, a Hitler będzie się wykrwawiał na Linii Maginota walcząc z Aliantami, wtedy do wojny przystąpi Armia Czerwona i wyzwoli Europę zniewolona przez Nazizm. Proletariusze wszystkich krajów z radością przywitają socjalistyczny raj.
Mołotow opuścił Kreml i pojechał do swojej podmoskiewskiej daczy. Musiał odpocząć po tych wszystkich doniosłych wydarzeniach i wypitej wódce. Jutro świat zadrży ze zgrozy, a przywódcy zaczną się miotać bez celu wobec sojuszu dwóch najpotężniejszy państw Europy. Żaden z tych nadętych imperialistycznych bufonów na pewno nie przewidział takiego obrotu spraw! ​

Krnąbrna republika bałtycka musi zapłacić za swą pychę.
​

Tak jak ustalono Hitler oddał wschodnią cześć Polski ZSRR i III Rzesza nie miała obiekcji co do żądań ZSRR wobec Łotwy, Litwy, Estonii, Finlandii oraz Rumunii. Akcje dyplomatyczne oraz propagandowe wywierały wpływ na osaczone państwa i ZSRR coraz agresywniej zaczął domagać się realizacji swoich żądań.
Wobec odmowy Łotwy w sprawie utworzenia baz morskich na jej terytorium mających służyć ZSRR oraz ustanowienia kilku garnizonów dla Armii Czerwonej Mołotow wystosował ultimatum do rządu Republiki Łotewskiej. Po odrzuceniu ultimatum Armia Czerwona wkroczyła na terytorium Łotwy, łatwo łamiąc wszelki opór. Władze tego kraju zostały aresztowane i wywiezione na Syberię. Za władzami na Syberię podążały pełne wagony "osobników nastawionych anty-radziecko".

 

ZSRR

​

to be continued...

 

Imperium Brytyjskie

​

Stało się. Wojna rozpętała się na dobre. Armie niemieckie przeorały Europę, zajmując kolejno Polskę, Danię, Belgię, Francję, Holandię i Jugosławię. Po stronie hitlerowskiego agresora opowiedziały się Węgry, Słowacja, Rumunia i Bułgaria, a co najbardziej niebezpieczne dla Imperium Brytyjskiego, Włochy.

​

Naczelne dowództwo armii brytyjskiej natychmiast postanowiło przeciwdziałać faszystowskim wojskom. Stosowano taktykę wyniszczających desantów i zmasowanych uderzeń, nękając przeciwnika, który nie wiedział, gdzie spodziewać się kolejnego ciosu. Royal Navy skutecznie udaremniała też wszelkie ruchy floty włoskiej - Regia Marina po krótkim czasie znalazła się w odwrocie, tracąc większość swoich okrętów.

(nie zważajcie na napis u góry ​

Po ciężkich zmaganiach siły lądowe Imperium odniosły oszałamiający sukces na kopntynencie afrykańskim: w Etiopii zniszczono około 7 dywizji, głównie słabych, sformowanych z miejscowych ochotników i zaciągu; w Trypolisie utworzono kocioł, gdzie unicestwiono kolejne 4 formacje wroga. Tobruk znalazł się w oblężeniu - w murach miasta skryło się 28 dywizji włoskich, szybko, sprawnie i bez kłopotu zniszczonych.

​

Miał miejsce desant na Sycylię - w tym wypadku zniszczono 6 dywizji przeciwnika.

Przejściowo opanowano również północną Albanię; kres panowania aliantów na tym obszarze położyła jednak ofensywa niemiecka.

Gdy Niemcy przeszli do realizacji swojego złowrogiego planu - Barbarossy, Brytyjczycy dokonali desantu na południowe, górskie tereny Francji, podległe rządowi w Vichy. Szybko opanowano północne włochy, dokonano także serii desantów na południu. W rezultacie stworzono drugi front w Europie. Północna grupa armii, prąca na południe, po to, by połączyć się z kolegami, została zatrzymana, a następnie zmuszona do ewakuacji - w kierunku Neapolu zaś zmierzają czołgi III Rzeszy.

TO BE CONTINUED.​

Czekam na 10 k zaopatrzenia ;]

 

ZSRR


​

ZSRR podbił Finlandię i stworzył z niej państwo satelickie. Finlandia oddała cześć ziem, które należały się ZSRR i utworzyła rząd komunistyczny.


III Rzesza podbiła Francję i większą część Europy. Teraz stało się jasne, że następnym celem Hitlera bedzie Związek Radziecki. Stawka spodziewając się ataku opracowała plan uderzenia wyprzedzającego, który miałby wprowadzić zamęt w szyki nacierającego Wehrmachtu. Atak sił z północy i południa miał nastąpić w momencie wypowiedzenia wojny przez III Rzeszę.



Zgromadzono olbrzymie siły w rejonie Prus Wschodnich. 12 dywizji pancernych (5 czołgów BT-7, 5 czołgów T-34 i 2 T-27) pod dowództwem gen. Żukowa. Atak miało wspierać 12 dywizji strzeleckich pod dowództwem Marszałka Timoszenki oraz 4 dywizje piechoty zmotoryzowanej. Atak miał nastąpić w kierunku Królewca celem zamknięcia w kotle Jednostek Wehrmachtu rozlokowanych w Memelu. Jednocześnie z Białegostoku uderzać miało 12 dywizji strzeleckich gen. Malinowskiego.Na południu skoncentrowane także potężne siły w rejonie Lwowa: 10 dywizji pancernych (4 czołgi BT-7 oraz 6 T-34) dowodzonych przez generała Wasilewskiego oraz 12 dywizji strzeleckich dowodzonych przez gen. Kirponosa miały atakować na Przemyśl w ogólnym kierunku na Kraków.

Wybuchła wojna i wprowadzono w życie plan ataku. Już od pierwszych chwil ofensywa Armii Czerwonej nie przebiegała pomyślnie. Natknięto się na gigantyczne związki pancerne Wehrmachtu. W rejonie Lwowa atakujące oddziały natknęły się na atakujących Niemców i doszło do bitwy spotkaniowej olbrzymich związków pancernych. Po zażartych walkach Niemcy rozbili korpusy pancerne gen. Wasilewskiego i ruszyli przed siebie w kierunku Żytomierza i Winnicy. Tam natknęli się na drugą falę wojsk radzieckich. Marszałek Kulik posiadając 12 dywizji strzeleckich z odwróconym frontem dzielnie stawiał opór faszystowskim najeźdźcom. Walka była bardzo długa i krwawa. Niemcy ponieśli duże straty.

​

Na północy w rejonie Królewca doszło do straszliwej porażki. Zamknięte w okrążeniu, nacierające dywizje pancerne gen. Żukowa zostały w większości zniszczone. Dużym zaskoczeniem były desanty wojsk spadochronowy III Rzeszy na tyły Armii Czerwonej w krajach bałtyckich. Widząc co się święci gen. Argunow kazał okopać się swoim doborowym 7 dywizjom weteranów z walk w Finlandii. Zajęli oni dobrze przygotowane pozycje obronne w rejonie Rygi. Tam uderzyły wojska III Rzeszy i doznały klęski ponosząc poważne straty. W Prusach Wschodnich Armia Czerwona straciła wiele doborowych dywizji. Przede wszystkim dużą stratą były dywizje pancerne.

​

Do wiosny Armii Czerwonej udało się utrzymać front na Dnieprze odpierając ataki na Homel, Czernichów oraz Mariupol. Zimowe warunki i nieprzygotowane ataki niemieckie prosto z marszu natknęły się na silny opór po drugiej stronie rzeki. Wielka Brytanie wysadziła na Krymie desant 10 dywizji zmotoryzowanych, które wspierały obronę południowego skrzydła wojsk radzieckich.

Bilans zimowej ofensywy Wehrmachtu był niekorzystny dla ZSRR. Utracono znaczną część Ukrainy, Białorusi oraz Kraje Bałtyckie. Stracono około 70 dywizji. Jednak udało się zatrzymać wroga przed Dnieprem.

Z początkiem wiosny Wehrmacht wznowił ofensywę i przełamał obronę na Dnieprze w rejonie Kijowa. Pośpiesznie ściągane oddziały nie były w stanie powstrzymać niezliczonych czołgów niemieckich. Moskwa także znalazła się w zasięgu III Rzeszy.
Stawka opracowała nowe plany, dzięki którym ZSRR miało wytrzymać w obronie na ustalonych pozycjach do zimy 1942 roku.

 

ZSRR​

Nasz bohater- Wasilij Czujkow​

Wobec stałej przewagi wojsk niemieckich Stawka ustanowiła nową linie obronną na rzece Wołdze. Ściągnięto wszystkie rezerwy oraz wojska pobite we wcześniejszych bitwach i zaczęto pospieszne obsadzanie pozycji obronnych na linii Kujbyszew- Elista. Po przeniesieniu fabryk za Ural wznowiono produkcję czołgów oraz formowanie nowych dywizji zmechanizowanych. Teraz liczył się czas oraz utrzymanie za wszelką cenę jak największych obszarów do momentu sformowania nowych armii, które będą mogły kontratakować.

​

Wojska niemieckie okrążyły Moskwę i wobec tego nieznośnego BUGA, stawka musiała zlikwidować 22 dywizje zamknięte w stolicy i oddać miasto Niemcom. Niemcy parli do przodu zajmując kolejne miasta. Po zdobyciu Woroneża wyszli na przestrzeń operacyjną i skierowali się na Kujbyszew. Tam czekał już dobrze przygotowany Żukow z 22 dywizjami piechoty. Przygotowano rowy przeciwpancerne oraz zasieki z drutu kolczastego i położono setki min. Tutaj Niemcy muszą się zatrzymać.

​

Na południu Niemcy przebili się w stronę Kaukazu. Jednak zawczasu przygotowane pozycje obronne za Wołgą powstrzymały wroga przed dalszym marszem. Niemcy uderzyli na tyły Stalingradu licząc, że uda im się okrążyć Stalingrad. Jednak tam natknęli się na dobrze przygotowanego Marszałka Czujkowa. Bitwa było bardzo długa i krwawa. Czołgom niemieckim zabrakło paliwa, a Czujkow wciąż otrzymywał posiłki. Bitwa została wygrana, a Stalingrad obroniony. Duży udział w zwycięstwie miał Korpus Brytyjski. Po tej victorii nowe siły oraz nadzieja wstąpiły w serca czerwonoarmiejców.

Victoria pod Stalingradem
​

Niestety po długiej i zaciętej obronie Niemcom znowu udało się przedostać przez Wołgę i okrążyć wojska radzieckie. Marszałek Czujkow-bohater spod Stalingradu został odcięty, a jego wojska zniszczone. Zniszczony został także dzielny Korpus Brytyjski. Brytyjczycy jakby chcąc pomścić kolegów dokonali śmiałych desantów na tyłach wojsk niemieckich na Ukrainie oraz w Rumunii. Ten wyczyn pokrzyżował plany von Szymikka, ale na jak długo? ZSRR wciąż się broni, pomimo olbrzymich strat ciągle dzielnie staje wobec przytłaczającej przewagi przeciwnika.

Czy ZSRR się utrzyma do nadejścia zbawiennej zimy? Czy Brytyjczycy utrzymają pozycje w Rumunii? Czy USA zdąży włączyć się do wojny przed upadkiem ZSRR?

 

ZSRR​

Na arenie międzynarodowej doszło do skandalu dyplomatycznego. Wyszło na jaw,że Stany Zjednoczone Wielka Brytania i Związek Radziecki wymieniają się technologiami. Sprawa wyszła na jaw za sprawą gadatliwego radzieckiego dyplomaty Alojza Michajłowicza Gawędowicza, który wypaplał się japońskiemu Chargé d'affaires Jamumoto Krakuowi. Niemiecki baron Von Schymikke strasznie się w****ił i zostały zarządzone kary na Aliantów za perfidne cheatowanie. I to właśnie w momencie kiedy Alianci zaczęli jakoś sobie radzić w toczącej się wojnie.



Walka Związku Radzieckiego z Niemcami trwała już drugi rok i mimo olbrzymich strat Armia Czerwona wciąż organizowała się na nowo. Spektakularny desant wojsk brytyjskich na Rumunię został zniszczony przez Wehrmacht. Zdolności logistyczne i dowódcze niemieckich dowódców okazały się decydującym czynnikiem. Wciąż nie widać żeby USA przejawiało jakąś inicjatywę, ale z czasem powinno się to zmienić.
Co prawda, Niemcy zdobyli Magnitogorsk, ale nie zajęli Batumi i nie mogli uzyskać pokoju z ZSRR. Jak już zajęli Batumi to dalej nie mogli bo Japonia weszła do wojny po stronie Niemiec i do kapitulacji ZSRR potrzebne było zdobycie Władywostoku. Krakau od razu przystąpił do ataku na miasto. Alianci Zachodni wysyłali konwoje z zaopatrzeniem i ropę do oblężonego miasta.

Nowe oddziały wciąż są formowane​

ZSRR odparł szturm Japonii na Władywostok oraz ataki wojsk Mandżurskich na północ od Władywostoku. Ofensywa Japońska była źle zaplanowana i przeprowadzona. Mimo,że większość pozostałych wojsk radzieckich znajdowała się na zachodzie walcząc z Niemcami to nawet te nieliczne dywizje na wschodzie poradziły sobie z ofensywa japońską. Po udanej obronie nadszedł czas na kontratak. Wojska sojuszniczej Mongolii zajęły przygraniczne posiadłości Japońskie oraz zaatakowały Mandżurię.

Mongolscy sojusznicy. ​

Po sukcesach w walce z Japonia Stalin postanowił jeszcze raz podjąć walkę z Niemcami, w tym celu zarządził skompletowanie nowych dywizji pancernych i zmechanizowanych używając ostatnich rezerw surowcowych. Ponadto ZSRR posiada cały czas olbrzymią ilość rezerw ludzkich, z których kompletowane są lekkie dywizje piechoty. Chociaż wielu już dawno spisało Armię Czerwoną na straty ZSRR ciągle walczy!!!

Pierwsi Japońscy jeńcy.​

---------- Post dodany 30.07.2009 o 22:32 ----------Poprzedni post został napisany 29.07.2009 o 08:38 ----------

[/IMG]

Krakał przebił się na północ od Władywostoku,ale jakoś zapomniał ubezpieczyć tyły i przebiłem się 3 dywizjami zmech i 1 panc i zrobiłem Kocioł j około 15 dywizji japońskich, który wkrótce został zniszczony.

Później zająłem i anektowałem Mandżurię. I tak to się dla ZSRR skończyło. Olbrzymie straty materialne i terytorialne na zachodzie i przegrana z Szymikkiem i na osłodę skuteczne obrona Władywostoku dzięki czemu nie wyskoczył event o gorzkim pokoju i mogłem kontynuować walkę z Japonią w wyniku, której cos tam sobie podbiłem.

Bardzo fajna gra panowie. Dzięki.

Temat wyczyszczony i zamknięty.
Biedrona