Empire of The Rising Sun

Empire of The Rising Sun- Japonia AAR​

​

Technikalia:
Gra: Hearts of Iron 2: Doomsday Armagedon v1.2
Mody: Brak
Ikony: Skif
Poziom: Normal/Normal

Słowem wstępu...​

Witam! Po dosyć długiej przerwie od eufi i gier paradoxu postanowiłem zabrać się za pisanie kolejnego AARa. Wybrałem Japonię z dwóch powodów:
- Nie zauważyłem jeszcze, żeby powstał jakiś bardzo dobry AAR tym krajem.
- Rozgrywka Japonią może być bardzo ciekawa, a napewno kraj ma duży potencjał, dzięki któremu będe mógł oprzeć się takim potęgą jak USA czy ZSSR.
Już na początku zastrzegam, że nie posiadam jakieś fachowej wiedzy na temat historii Azji, dlatego AAR będzie raczej opisywał raczej "czystą" grę, niż próbę stworzenia historii alternatywnej. To tyle słowem wstępu, zapraszam do czytania!

Pozdrawiam, Bohunek :wink:

Spis Treści:
Odcinek I- Przewrót
Odcinek II- Organizacja
Odcinek III- Incydent
Odcinek IV- Przygotowania
Odcinek V- Iberia w ogniu

 

Empire of The Rising Sun- Japonia AAR​

​

Odcinek I- Przewrót​

W latach 30 XX wieku Japonia starała się zachować neutralność i skupić na rozwoju przemysłu, który miał być podwaliną pod późniejszy rozwój militarny kraju. Głównym powodem podjęcia takiej decyzji były traktaty zawarte przez poprzedniego cesarza(Taishō) tj. Traktat Dziewięciu Mocarstw, który zoobowiązywał do repsektowania niepodległości i niezależności Chin czy Traktat Waszyngtoński, który określał wielkość floty wojennej pięciu największych potęg morskich świata, a w którym Japonia musiała się nieszczęśliwie zadowolić III miejscem.
Taka wizja kolejnej dekady w historii kraju nie podobała się oczywiście Kodohe- prawicowej partii, w której skład w przytłaczającej większości wchodzili oficerowie Cesarskiej Armii.To oni prawdopodobnie stali za tzw. incydentem mukdeńskim w wyniku, którego rozgorzała się wojna Chińsko-Japońska. Choć konflikt został szczęśliwie zakończony(pod kontrolą Japończyków znalazła się cała Mandżuria) to miał on tragiczne następstwa, opinia światowa ostro skrytykowała zachowanie kraju kwitnącej wiśni czego skutkiem było jego odejście w 1933 roku z Ligi Narodów.


Wynik Incydentu Mukdeńskiego- Cesarstwo Mandżukuo, marionetka Japonii.

To wydarzenie mimo wcześniejszych planów rządu i cesarza zaznaczało nową erę w historii Japonii, w której to kliki wojskowe starały się wprowadzić w życie swoją wizje imperialnej Japonii, a której to kolejne rządy coraz bardziej ulegały.



Ta sytuacja wydawała się osiągnąć swoje apogeum w lutym 1936 roku, kiedy to nacjonalistyczna Kodoha przeprowadziła zamach stanu i obaliła istniejący rząd dokonując przy tym wielu mordów, i zabijając m.in. ministra finansów Takahashiego Korekiyo.



Następnie, po serii zabójstw zamachowcy udają się do pałacu cesarskiego, który stał dla nich otworem dzięki działalności spiskujących w samych szeregach straży przybocznej cesarza. Władca spotyka się z zamachowcami, którzy wykładają mu "Idee Powstania" i opowiadają się za wzmocnieniem władzy cesarskiej. Młody Hirohito chcąc zapobiec rozlewowi krwii obiecuje poprzeć zamach stanu, co właściwie kończy się przejęciem władzy w Japonii przez Kodohę.


Zmiany w rządzie po incydencie 2-26​

​

 

Empire of The Rising Sun- Japonia AAR​

​

Odcinek II- Organizacja​

Gdy nowy, nacjonalistyczny rząd mógł wreszcie oficjalnie przejąć rządy w Japonii wszystkie założenia poprzednich rządów były nic nie znaczące. Kodoha chciała wielkiego i potężnego imperium, co kompletnie nie pokrywało się z długoletnim rozwojem przemysłu i gospodarki, który planował rząd premiera Okade. Do realizacji marzeń wojskowego rządu była potrzebna armia... Armia, która mogłaby nie dość, że przeciwstawić się największym potęgą świata, to jeszcze je pokonać- najlepiej w druzgocący sposób.
W celu omówienia nowej polityki kraju świeżo powołany szef rządu, generał Hayashi Senjuro postanowił zebrać cały gabinet(oczywiście bez cesarza Hirohito, który utrudniałby tylko ich pracę) na specjalnym posiedzeniu 2 marca w Tokio. O dziwo obrady zajęły niezwykle mało czasu, a do podejmowania decyzji dochodziło niemal jednogłośnie, co wróżyło pomyślność krajowi, albo świadczyło o głupocie nowego rządu...​

Decyzje podjęte podczas obrad rządu w Tokio 02.03.1936:
1.Postanowiono skupić większą część budżetu krajowego na modernizacji armii w ogólnym jej znaczeniu, żołnierz japoński w stosunku do największych potęg światowych walczył zacofanym i wadliwym sprzętem, co było nie do pomyślenia, jeśli miał skutecznie zwyciężać nad wrogiem i zdobywać nowe tereny dla imperium.

​

2. Konieczny jest rozwój siatki kontr wywiadowczej, która teraz jest na poziomie delikatnie mówiąc tragicznym. Istnieje zaledwie sześć oddziałów zajmujących się walką z szpiegami w naszym kraju, co jest wręcz obrazą majestatu Japonii, a kto wie czy nawet przy spisywaniu podjętych decyzji nie był obecny szpieg?

​

3. Zaprzestanie inwestycji w flotę wojenną na rzecz rozwoju innych form walki jest absolutnie konieczne dla zachowania równowagi sił w armii. Silna flota nie szła w parze z dość małą armią, a tym bardziej mizernym lotnictwem, tylko równomierny rozwój pomoże osiągnąć dużą skuteczność w walce. Zresztą rozwój floty wbrew traktatowi waszyngtońskiemu wzbudziłby podejrzenia USA i Zjednoczonych Wysp.

​

4. Jeśli chodzi o Cesarską Armię nie mamy żadnego powodu do wstydu, ale też nie ma powodów do dumy- niemal połowę japońskich dywizji stanowią garnizony, które mają za zadanie jedynie strzec wysp na pacyfiku. W najbliższym czasie trzeba się skupić szczególnie na rozwoju kawalerii, która mogłaby szybkim i skutecznym atakiem wedrzeć się w głąb terytorium wroga, badź też szybko oskrzydlić przeciwnika wspomagając tym samym atak reszty wojska. Takich armii jak "Armia Konna" generała Higashikuni imperium powinno posiadać co najmniej cztery.

Dwa najbardziej nowoczesne oddziały w Cesarskiej Armiii.​

5. Jeśli chodzi zaś o lotnictwo, jest ono plamą na honorze Japonii- zaledwie 11 dywizjonów broni naszej ojczyzny przed wrogimi samolotami. Lotnictwo jest także kluczowym elementem przy różnego rodzaju ofensywach, dlatego też trzeba położyć największy nacisk na jego rozwój.

Największe zgrupowania w Cesarskim Lotnictwie.​

6. Ostatnim elementem obrad była bardzo drażliwa sprawa rozwoju marynarki. Nie mógł on przebiegać szybko, przez ograniczenia jakie niósł za sobą traktat waszyngtoński. Postanowiono zatem zatrzymać całkowicie jej rozwój- przynajmniej na jakiś czas i skupić się na jej modernizacji, szczególnie zaś lotniskowców i ciężkich krążowników.

IJN Nagato i IJN Mustu- Postrach całego pacyfiku.​

 

Empire of The Rising Sun- Japonia AAR​

​

Odcinek III- Incydent​

Nowy rok dla Japonii zapowiadał się na bardzo obiecujący, ciągły wzrost gospodarczy i modernizacja armii z pewnością podnosiła rangę kraju na arenie międzynarodowej, a rząd Hayashiego Senjuro zaczynał powoli snuć plany podboju północnych Chiny, były one narazie bardzo ogólne, ale zaznaczały już kierunek ekspansji cesarstwa na najbliższe lata.
Kilka dni po obradach w Tokio, a dokładnie 12 marca dzięki sporym umiejętnością MSZ- Sato Naotake udało się zawrzeć umowę handlową z coraz silniejszą III Rzeszą. Niemcy w zamian za nowoczesną amunicję dla ich marynarki zaoferowali dużą ilość ropy, której bardzo brakowało gospodarce Japońskiej, a także pieniądze, których oczywiście nigdy za wiele.



Jednak szczęście odwróciło się od rządu zaledwie kilka dni później, podczas tzw. incydentu w Xi'an, gdzie 20 marca spotkać się mieli Czang Kaj-szek- przywódca nacjonalistów Chińskich i Zhang Xueliang, faktyczny władca północnych Chin i uzurpator prawa do tytułu cesarza Mandżurii, w celu omówienia dalszych działań w walce przeciwko zbuntowanych komunistom. Jak się okazało był to spisek, dzięki w któremu porwano Czang Kaj-szeka i zażądano zaprzestania walki z zwolennikami Mao Zedonga i rozpoczęcia działań mających na celu odzyskanie Mandżurii. Porwany i więziony Czang Kaj-szek uległ po kilku dniach zgadzając się na rządania Zhanga Xuelianga.



Wydarzenie to wywołało ogromne poruszenie w Japonii, a szef wywiadu japońskiego- Taksu Shiro postanowił przeznaczyć część funduszy przeznaczonych na budowę kontrwywiadu i wysłać kilku szpiegów do komunistów chińskich jak i do Związku Radzieckiego, który bardzo chętnie wspierał rewolucje Mao Zedonga przez co komuniści szybko rośli w siłę.



Pocieszającą wiadomością była wieść o wprowadzeniu na początku kwietnia we wszystkich okręgach przemysłowych nowoczesnych narzędzi, przez co gospodarka Japońska była dużo wydajniejsza.



Już w kwietniu, zaledwie półtora miesiąca po postanowieniach w Tokio było widać postępy w wywiadzie Japońskim, 14 kwietnia złapano dwóch chińskich ninja, którzy zostali oskarżeni o próbę zamachu na cesarza i skazani na karę śmierci poprzez ścięcie głowy dwa dni po złapaniu. To nie był jednak koniec sukcesów Wewnętrznych Służb Wywiadowczych, bowiem pod koniec kwietnia złapano jeszcze szpiega brytyjskiego, który sabotował pracę jednego z zakładów wojskowych, tu sprawa była jednak o wiele delikatniejsza, bowiem za szpiegiem postawił się rząd brytyjski z premierem Stanleyem Baldwinem na czele, który postulował o wypuszczenie szpiega w zamian(oczywiście tajną) zapłatę. Rząd japoński,postanowił rozważyć ofertę Anglików w najbliższych miesiącach i zapewnił Brytyjczyków o uczciwym procesie sądowym dla obywatela ich kraju

.​

​

​

 

Empire of The Rising Sun- Japonia AAR​

​

Odcinek IV- Przygotowania​

Maj i czerwiec były miesiącami, w których większa część świata zwróciła uwagę na cesarstwo japońskie- szczególnie zaś Wielka Brytania. Sprawa Canninga, bo tak nazywał się złapany szpieg Brytyjski trwała niezwykle długo w porównaniu do reszty temu podobnych- rząd japoński bał się popełnić błąd i nie sprowokować czasem do bardziej radykalnych działań Brytyjczyków. Do tego dochodziła jeszcze oferta przedstawiona przez Baldwina, która napewno byłaby przyjemnym dodatkiem do budżetu armii.
Gdy o całym aresztowaniu dowiedziały się środowiska demokratyczne rozpoczeły się masowe manifestacje, w których żądano niezabijania Harolda Canninga, bowiem tylko taka kara przysługiwała w nowym, wojskowym reżimie Japońskim. Dopiero 22 czerwca, czyli blisko dwa miesiące po złapaniu ogłoszono werdykt w tej sprawie. Jak się okazało ku zaskoczeniu Brytyjczyków Harold Canning został skazany na śmierć poprzez powieszenie.

Wydarzenie to całkowicie zmieniło stosunki z Wielką Brytanią, która dawniej była neutralna wobec cesarstwa. To nie był jednak jedyny problem wywołany tym wydarzeniem, zebrani w Tokio demokraci na znak sprzeciwu wobec decyzji rządu rozpoczeli demolowanie miasta, które przyniosło wielkie szkody mieszkańcom stolicy. Zaprzestaniu tej chuliganki nie pomogła nawet interwencja policji, z której blisko 30 funkcjonariuszy zostało ciężko pobitych, dopiero wprowadzenie wojska z ostrą amunicją pomogło zaprzestać aktów wandalizmu. Ogólnie 22 czerwca w stolicy zgineło blisko 60 osób, w tym trzech funkcjonariuszy.



Nie było to jedyne ważne wydarzenie na arenie międzynarodowej, korzystając z zamieszania wywołanego sprawą Canninga Czang Kai-Szek postanowił w brutalny sposób rozprawić się z opopzycją na południu kraju pod przywództwem generała Li Zongrena. Mimo ogromnej przewagi liczebnej nacjonalistów nie udało im się zdobyć żadnego kluczowego miejsca na terytorium wroga, a to głównie przez górzyste tereny na granicy z Guangxi.



Nauczony wydarzeniem z czerwca wywiad Japoński działał teraz dużo sprawniej, unikając podobnych sytuacji agenci po krótkim, kilku dniowym przesłuchaniu w lochach zabijali schwytanego. Tym sposobem padli szpiedzy Nowej Zelandii, ZSSR i wielu innych krajów, zmniejszając drastycznie liczbę donosicieli na cesarstwo.



Miesiąc lipiec był ważnym miesiącem dla rozwoju Japońskiej armii, bowiem w lipcu opracowano nowy, nowoczesny rodzaj wyposażenia dla kawalerii, który zaczęto z miejsca wprowadzać w użycie, dzięki czemu już pod koniec następnego miesiąca wszystkie dywizje kawalerii były wyposażone w nowy sprzęt. Dodatkowo opracowano nowy model samolotu- Mitsubishi Ki-51, który miałbyć samolotem bezpośredniego wsparcia.



Podczas prezentacji możliwości prototypu okazał się on aż tak dobry, że dowódca sił powietrznych- Oikawa Koshiro rozkazał natychmiastową budowę, aż trzech dywizjonów, co jest swoistym fenomenem w historii lotnictwa Japońskiego. Dodatkowo pod koniec sierpnia zakończono modernizację armii, która spełniała teraz najnowsze wymogi i rozpoczęto niezwłocznie budowę kolejnych dywizji kawalerii, które mialy wchodzić w skład "II Armii Konnej", której utworzenie planowane jest przed końcem '36 roku.

​

​

Rozmowa między premierem Senjuro, a msz Naotake i szefem sztabu wojskowego Kaninem Kotohito:​

Senjuro: Myślę, że czas najwyższy rozpocząć przygotowania do wcześniej planowanej inwazji na Chiny, jesteśmy w bardzo wygodnej pozycji, Czang Kai-Szek walczy teraz na południu z wojskami Li Zongrena i to jak donosi nasz wywiad znaczną liczbą dywizji.
Kotohito: Lepiej byłoby poczekać na rozwój wydarzeń, w najgorszym wypadku armia nacjonalistów tylko się wykrwawi, do tego rozpoczeliśmy budowę trzech nowych dywizjonów samolotów, które znacząco ułatwiły by nam walkę z Chińczykami.
Naotake: Do tego nie możemy spodziewać się rakcji Ligii Narodów, w której kluczową rolę odgrywa Wielka Brytania, a Baldwin jak doskonale wiemy jest na nas cięty od sprawy Canninga.
Senjuro: Przecież to najdogodniejsza sytuacja, cały świat jest pochłonięty wojną w Hiszpanii, a jak donosi nasz wywiad nie zanosi się na to, żeby ta szybko się skończyła, Niemcy, Włosi i ZSSR wysłały znaczną pomoc dla obu stron konfliktu.
Kotohito: Panie premierze, jak pan sam mówił ta wojna szybko się nie skończy, a lepiej być porządnie przygotowanym, niż obudzić się z ręką w nocniku. Do tego mamy już sierpień, to zły okres na prowadzenie wojny, niedługo październik i znaczne ochłodzenie, a nie wiadomo czy wojna nie przedłuży się i nie będziemy musieli walczyć w zimę, dlatego proponuje rozpocząć działania ofensywne najwcześniej w marcu, kiedy zacznie się ocieplać i wszystkie dywizje produkowane w '36 będą w pełnej gotowości bojowej.

 

Empire of The Rising Sun- Japonia AAR​

​

Odcinek V- Iberia w Ogniu​

Od 17 lipca oczy całego świata skupiły się na Hiszpanii, gdzie doszło do powstania nacjonalistów, które przerodziło się w regularną wojnę domową. Wspierani zarówno przez Hitlera jak i Mussoliniego nacjonaliści mieli wręcz ogromną przewagę nad republikanami, a wspomnieni wyżej przywódzcy państw mogli wreszczcie sprawdzić nowe uzbrojenie dla swojej armii robiąc z Hiszpanii swoisty poligon. Gdyby nie pomoc ZSSR lewicowi republikanie byliby skazani na totalną porażkę, jednak Stalinowi nie widziło się powstania kolejnego faszystowskiego państwa w europie, a dodatkowo z każdej strony świata do Republikan nadciągali ochotnicy, chcący walczyć w imię demokracji. W ten sposób siły walczących stron wyrównały się, a w październiku jeszcze tego samego roku można było zauważyć impas na froncie. Nacjonaliści w swym pochodzie zdołali opanować Maroko, Baleary i północną część Hiszpanii,z której po wielu miesiącach walk nieskutecznie próbowali ich wyprzeć republikanie.



Hiszpańska wojna domowa nie była jedynym konfliktem, który wtedy dręczył świat, nie można zapomnieć o walczących Chińskich nacjonalistach, którzy po bardzo cięzkich walkach z armią Li Zongrena posunęli się zaledwie o kilka kilometrów w przód. Spowodowane było to głównie terenem na jakim przyszło walczyć nacjonalistom, góry południowochińskie okazały sie bardzo ciężkim przeciwnikiem. Dlatego też pod koniec października Czang Kai-Szek chcąc nie przelewać niepotrzebnie chińskiej krwii podjął próbę zawarcia pokoju. Jednak Li Zorgen, mimo bardzo łagodnych warunków nacjonalistów odrzucił ją uznając wojnę między państwami za wojnę totalną.



Cesarstwo Japońskie nie chcąc narażać się Lidze Narodów postanowiło zostać neutralne wobec obu konfliktów skupiając się na rozwoju wywiadu i armii. Siatka kontrwywiadowcza, gruntownie rozwijana od początku roku była niemal nie do przejścia, na każdym kroku łapano szpiegów próbujących wniknąć wsprawy cesarstwa robiąc tym samym z Japonii wielką zagadkę dla świata. Dodatkowo udało się także rozwinąć wywiad w państwach komunistycznych, co skutkowało bardzo wielkimi korzyściami dla Japonii, bowiem udało się ukraść plany najnowszych nowinek technicznych odnoszących się do rolnictwa, tym samym rozwijając gospodarkę cesarstwa.



Także rozwój armii nie stanął w miejscu, pod koniec jesieni dowódcy armii lądowej postanowili wprowadzić w powszechny użytek nowy, skuteczniejszy rodzaj armat polowych, a także zmodernizować swe lotnictwo. Przetarg na modernizacje lotnictwa wygrała wytwórnia "Nakajima", która miała wyposażyć cesarskie lotnictwo w nowe myśliwce, model Ki-27 Otsu, który był zdecydowanie lepszy od swych konkurentów.



Najważniejszym jednak dla Japonii wydarzeniem tego okresu było utworzenie z kilkodniowym opóźnieniem II Armii Konnej pod dowództwem generała Terauchiego, która staneła nieopodal I Armii Konnej w Changde. Dodatkowo 15 dni później razem z II Armią Konną na lotniska w Changde przybył I Korpus Cesarskiego Lotnictwa Szturmowego pod dowództwem generała Tojo tym samym wzmacniając niemal dwukrotnie siły japońskie w północnych Chinach. Nie uszło to oczywiście uwadze Chińczyków, którzy czym prędzej wysłali do Japonii misję dyplomatyczną mającą na celu wyjaśnienie całej sytuacji. Rząd Japoński oczywiście zaprzeczył jakimkolwiek działaniom przeciw Chinom.



Japonia wkraczała w nowy okres swej historii, w której wg planu nowego rządu miała podbijać i rządzić innym ludami mieszkającymi w azji. Rok 1936 pokazał zdeterminowanie Kodohy, która zdołała przejąć władzę w kraju i pokierować go, tak, by był wstanie sprostać ich marzeniom: opracowano wiele nowych technologii, wzmacniających przemysł, jak i przyczyniających się do rozwoju armii; wybudowano cztery nowoczesne dywizje kawalerii i zmodernizowano pozostałą część armii; rozwinięto lotnictwo modernizując niemal każdy samolot i produkując nowe cztery dywizjony; dlatego też rok 1936 z dumą rząd Hayashiego Senjuro mógł uznać za udany...

Od ostatniego odcinka minęło ponad 30 dni w związku z tym AAR oczyszczam i zamykam. W przypadku chęci kontynuowania zgłoś się do kogoś z HOI Officium w celu ponownego otwarcia.
Shogun​