Estado Nowo - AAR Portugalia

Rozpoczynam mój drugi, mam nadzieję że tym razem udany AAR. Niewiem jak często będą aktualizacje ale prawdopodobnie około 2-3 na tydzień. Nie czepiajcie się że rys historyczny jest od 1926 ale inaczej się nie dało.

Poziom trudności: normalny
Agresywność AI: normalna

Mam pytanie: gram na żetonach zamiast ikon czy na screenach zmieniać na ikony czy mogę zostawić żetony?

Rys historyczny:
________________________________________
Okres pierwszej republiki Portugalskiej skończył się 28 maja 1926 roku gdy generał Manuel Gomes da Costa wkroczył na czele wojsk do Lizbony. Rozpoczął się okres wojskowej dyktatury, który powoli zaczął się przeistaczać w „Nowe Państwo” (Estado Novo) wraz z przejmowaniem coraz większej władzy przez António Salazara. António de Oliveira Salazar był profesorem ekonomii uniwersytetu w Coimbrze. W rządzie generałów został ministrem finansów sprawując pełną kontrolę nad wydatkami ministerestw. W ciągu pierwszego roku swych rządów uzyskał nadwyżkę budżetową, pierwszą od piętnastu lat. Powoli stawał się przywódcą, którego tak potrzebowała wojskowi, niezdolni do wykreowania własnego lidera. Salazar szybko zdobył popardzie duchowieństwa, biznesmenów jak i zwykłych ludzi.
Na przełomie maja i czerwca 1930 roku ogłosił on chęć przekształcenia Portugalii w „Nowe Państwo”. Po uzyskaniu poparcia armii w 1932 roku został mianowany premierem. W 1933 roku została wprowadzona w życie nowa konstytucja, która została napisana w całości przez Salazara. Prezydent był wybierany bezpośrednio na 7 lat i mianował premiera. Prawa premiera zostały znacznie rozszerzone; nie odpowiadał on już przed parlamentem, mógł rządzić za pomocą wydawania dekretów, kontrolował administrację lokalną, i policję. Mimo iż toczono spory o konieczność utrzymania kolonii obciążających portugalski przemysł,a coraz więcej głosów wzywało do zajęcia zdecydowanej postawy wobec Hiszpanii ostateczna decyzja należała do premiera. Portugalia stanęła na rozdrożu...

Styczeń 1936

[ Dodano: Czw Mar 10, 2005 11:36 am ]
W 1936 roku sytuacja wewnętrzna w Portugalii nie wyglądała zbyt dobrze. Przemysł co prawda jeszcze nie kulał z braku surowców, ale ich ciągle malejące zapasy mogły do tego doprowadzić, w rządzie szerzyła się korupcja, a kolonie pragnęły niepodległości. Premier postanowił rozwiązać wszystki te problemy na noworocznym posiedzeniu rady ministrów i postawić kraj na nogi w jak najkrótszym terminie. Salazar zaproponował rozwiązanie kłopotów z surowcami za pomocą jednej sporej umowy handlowej. Idealnym partnerem w tej umowie okazała się Wielka Brytania, która posiadała wszelkie potrzebne Portugalii surowce. Jasno postawiono też sprawę z korupcją: każdy biorący lub dający łapówki może pożegnać się zarówno z rządem jak i z wolnością na długi czas. Najtrudniejszy okazał się jednak problem afrykańskich kolonii. Postulaty plemion odrzucano dotychczas ponieważ były to prośby pojedynczych plemion, a nie ich wspólnoty. W końcu, po burzliwej dyskusji do Afryki odesłano wiadomość że rozpatrywane będą tylko prośby zjednoczonych plemion, natomiast reszty z góry odrzucana. Minister zbrojeń zaproponował rozpoczęcie procesu unowocześniania przemysłu który jednogłośnie przyjęto. 6 stycznia w płomiennym przemówieniu generał Carmona oznajmił że wobec rosnącego poparcia ludności hiszpańskiej dla komunizmu i groźby utworzenia komunistycznego rządu w Hiszpanii, rząd Portugalski został zmuszony do podjęcia kroków zaradczych i rozpoczęcia formowania dywizji piechoty wzmacniającej obronność kraju. Gdy 12 stycznia jedna z prywatnych agencji detektywistycznych wykryła i udowodniła że minister bezpieczeństwa oszukiwał cały kraj i napychał kieszenie swoje i swoich przyjaciół rządowymi pieniędzmi, premier spełnił swą groźbę i jako nowego ministra bezpieczeństwa powołał Alfonso Lucasa. 20 stycznia do premiera dotarła propozycja plemion mozambijskich które ogłosiły że w zamian za stworzenie ich niepodległego państwa będą całkowicie wierni Portugalii w sprawach zagranicznych oraz będą przekazywać nam nadwyżki swoich surowców. Dwa dni później powstało państwo mozambijskie ze stolicą w Lorenco Marques jedno z trzech niepodległych państw w Afryce.

 

Luty – kwiecień 1936

17 lutego ogłoszono wyniki wyborów w Hiszpanii. Stało się to czego portugalski rząd bał się najbardziej – zwyciężył front ludowy. Teraz Portugalia miała za sąsiada państwo wrogie ideologicznie, większe i silniejsze a do tego bardzo niestabilne. W sztabie głównym gen. Cabrala przyśpieszono tworzenie planów obronnym przewidujących główny pas obronny w rejonie Evory i mniejsze zgrupowania w Guardzie i Porto. Na razie w Europie zapadł spokój który mógł być jednak ciszą przed burzą. I rzeczywiście burza rozpętała się już 7 marca gdy wojska III Rzeszy wkroczyły do zdemilitaryzowanej traktatem wersalskim Nadrenii. Odpowiedzią państw demokratycznych było tylko protestowanie na forum Ligi Narodów i Niemcy uznali że mogą pozwolić sobie na więcej. W rozmowach dyplomatycznych coraz częściej poruszano temat Sudetów gdzie podobno dręczono i ograniczano prawa mniejszości niemieckiej. Wiele państw rozpoczęło zwiększanie swoich sił zbrojnych, wśród nich także Portugalia. 4 kwietnia zakończono formowanie 3o Batalhão de Infantaria który po defiladzie w Lizbonie dołączył do wojsk stacjonujących w Evorze. Natychmiast po sformowaniu dywizji przystąpiono do organizowania bliźniaczej 4o Batalhão de Infantaria. W kwietniu Portugalczycy uaktywnili się na arenie handlowej. Sprzedając ropę i zaopatrzenie skupowali pieniądze niezbędne do wszelkich działań zagranicznych. Zarówno Portugalczycy jak i ich partnerzy –Austriacy i Argentyńczycy- byli bardzo zadowoleni z transakcji. Wg nowej ustawy rząd zwiększył wydatki na cele społeczne o ponad 10% co zostało przyjęte przez ludność z dużym entuzjazmem. Hiszpańska propaganda twierdziła że rząd zapycha obywatelom gęby jedzeniem aby nie mogli protestować przeciw jego polityce ale nikt nie zwracał na nich uwagi. Powszechnie twierdzono że polepszenie warunków życia zawdzięczają Salazarowi i że każda jego decyzja jest słuszna. O to właśnie chodziło politykom. Od teraz mieli wolną rękę w swoich poczynaniach.

[ Dodano: Pią Mar 11, 2005 1:30 pm ]
Czerwiec – październik 1936

Badania podjęte na początku roku dały już swoje wyniki. 17 czerwca naukowcy skończyli opracowywać wydajniejsze metody pracy które od razu wprowadzono w życie. Ci sami uczeni podjęli się także opracowania nowego typu wyposażenia piechoty. Z powodu zwiększającego zapotrzebowania przemysłu na surowce zawarto dwie umowy handlowe: z Austrią i Boliwią dzięki którym uzyskano potrzebną ilość stali. 1 lipca zakończono formowanie 4o Batalhão de Infantaria który stworzył 1o Corpo do Portugal stacjonujący w okolicach Faro. W celu ochrony Guardy rozpoczęto też tworzenie elitarnej dywizji górskiej - 1o Batalhão de Montahna. 17 lipca zakończyła się wojna w Etiopii która została zaanektowana przez Włochów. Natomiast dzień później zdesperowani mieszkańcy Hiszpanii rozpoczęli wojnę ze znienawidzoną Republiką. Portugalia widząc w wojnie swoją szansę na odegnanie widma socjalizmu zaproponowała nacjonalistom sojusz przeciw republikanom. Nacj. Hiszpania skwapliwie przystała na tą propozycję i Portugalia znalazła się w stanie wojny z Rep. Hiszpanii. Plan uderzenia przewidywał zajęcie uprzemysłowionego Bajadozu i posiadającej złoża stali Huelvy, wspomaganie uderzeń nacjonalistów na Madryt i pozostałe kierunki ich ofensyw. Początkowo plan przebiegał znakomicie. Nasze wojska idące na wschód nie napotkały oporu. Dodatkowo zarówno III Rzesza jak i Włosi wspomogli walkę nacjonalistów i dostarczyli do Hiszpanii swoje jednostki lotnicze, natomiast Francuzi odmówili takiego wsparcia republikanom. Hiszpanie wystąpili do nas z propozycją przekazywania nam ważnych surowców nie żądając nic w zamian. Już 23 lipca nasze jednostki wkroczyły do Huelvy entuzjastycznie witani przez miejscową ludność. Niestety atak na Bajadoz został odepchnięty przez republikanów. Rządy Wielkiej Brytanii i ZSSR wspomogły Republikę swoimi środkami lecz i tak postępy nacjonalistów były szybkie. Republikanie przenieśli dużą część sił na front portugalski i wypchnęli 1o Corpo de Portugal z powrotem do Faro. 8 sierpnia wreszcie wojska portugalskie wreszcie zdobyły Bajadoz i obroniły się przed kontratakiem. 18 sierpnia 1o Batalhão de Montahna została wysłana na front i razem z głównymi siłami portugalskimi pobiła siły stacjonujące w Madrycie, jednak w zajęciu miasta uprzedzili ich Hiszpanie. To był koniec walk wojsk portugalskich, starcia przeniosły się na północ kraju. 15 listopada Republikanie zgodzili się podpisać traktat pokojowy przekazujący Barcelonę, Tartagonę i Bilbao w ręce Portugalczyków, uznający zdobycze Nacjonalistów i poddający kraj. Wojna Hiszpańska się skończyła. Rząd w Lizbonie uznał życzenia Basków z Bilbao i pozwolił stworzyć im Kraj Basków obejmujący te terytoria. W Portugali znów panował pokój.

 

Grudzień 1936 – marzec 1937

Jedynym państwem które zaprotestowało przeciw uznaniu kontroli nad zajętymi przez portugalskie wojko terytoriami była Irlandia oraz oczywiście mieszkańcy tych ziem. Ludzie żyjący w prowincjach niegdyś hiszpańskich początkowo nie byli przekonani co do nowej władzy. Nadal przebywało w nich wielu dawnych żołnierzy z dawnej armii republikańskiej. Do tłumienia niepokojów i likwidowania portyzantów powołano stacjonarną dywizję piechoty - 4o Batalhão de Infantaria



Po zakończeniu formowania garnizonu zlecono rozpoczęcie budowy trzech lekkich krążowników lecz szybko zarzucono ten pomysł ponieważ naukowcy już niedługo mieli rozpocząć pracę nad nowszymi modelami jednostek morskich. 16 stycznia zakończono proces modernizacji 1o Batalhão de Infantaria do standardów z roku 1936. Nowe standarty zwiększały siłę bojową jednostki o cały batalion piechoty oraz znacząco polepszały jej wyposażenie. Dwa dni później, 18 sycznie na kraj spadła straszna wiadomość. Bohater wojny hiszpańskiej, zdolny dowódca i wzorowy żołnież zginął w zamachu zoorganizowanym przez republikańskiego snajpera. Jego miejsce na stanowisku dowódcy 1o Corpo do Portugal zajął dotychczasowy szef sztabu Miranda Cabral. W połowie lutego wszystkie portugalskie dywizje piechoty były już przystosowane do modelu '36 a niepokoje w państwie powoli wygasały. 29 lutego powołanie na stanowisko ministra bezpieczeństwa otrzymał Aquilro Ribeiro. 13 marca w Gazecie Lizbońskiej ukazał się artykuł ukazujący sytuację katolików w Irlandii który bardzo poruszył niezwykle religijną ludność Portugalii. 25 marca na zawał serca zmarł dowódca floty, Canto e Castro.

[ Dodano: Wto Mar 29, 2005 4:16 pm ]
No wreszcie się przełamałem, niedługo kolejna część. Wielkie dzięki dla Handsa który pomógł mi w kwestiach technicznych !
P.S. Jestem w trakcie robienia ikonek dla Portugalii, niedługo je tu wkleje.

 

Jak na razie ,,z konieczności'' kontynuuje moje poprzednie działania a jako że kawalerię lubie to chyba do niej się przychylę Jestem w trakcie robienia zdjęć jednostek dla Portugali, niedułgo je wkleje. W ,,międzyczasie'' wklejam kolejną część AAR-a
_____________________________________________

Marzec 1937 - Grudzień 1937

Marzec 1937 roku mijał w Portugalii bardzo spokojnie. W Lisbon Dockyard budowano nowe krążowniki dla floty, w biurach naukowców pracowano nad sposobem na rozbudowanie węzłów magazynowych ale poza tym nic się nie działo ani w państwie ani w świecie. Dopiero 12 czerwca nastąpiło poważne wydarzenie polityczne - III Rzesza i Królestwo Włoch zawarło traktat skierowany przeciw poczynaniom Kominternu a Imperium Japońskie któremu to zaproponowano odmówiło. Osiem dni później wybuchła wojna w Chinach między Nacjonalistami a Japończykami lecz Portugalskie posiadłości w Chinach nie były zagrożone. Tego samego dnia zakończono pracę nad obwodowymi węzłami zaopatrzenia i rozpoczęto opracowywanie nowszego typu lekkich krążowników. 30 czerwca podpisano pakt który zjednoczył dawnych wrogów i utworzył zjednoczony front walki z Japończykami. 2 września zakończono opracowywanie planów nowego typu lekkiego krążownika i powierzono firmie Lisbon Dockyard przygotowanie cięższego typu tej broni. Zmieniono również zamówienie dotyczące floty:



Miesiąc później zakończono organizowanie brygady policyjnej i przydzielono ją do dywizji fortecznej stacjonującej w Bajadoz:



Po zakończeniu prac nad brygadą policji zbudowano flotylle niszczycieli - Mihno Flothilla która miała wspomagać krążowniki podczas działań na morzu. 14 listopada rozpoczęcie prac nad armatą przeciwpancerną AL/37 która miała wejść na uzbrojenie brygad przeciwpancernych. 26 listopada w czołowej gazecie irlandzkiej pojawił się artykuł krytykujący wojnę domową w Hiszpanii w którym nazwano Portugalczyków ,,sępami żerującymi na trupie Republiki''. Miara cierpliwości portugalskich przywódców się przebrała i następnego dnia Portugalia i jej sprzymierzeńcy znaleźli się w stanie wojny z Irlandią.





Odpowiedzią na wojnę było zerwanie zawatrej umowy handlowej z Niemcami oraz wypowiedzenie paktu o nieagresji przez Wlk. Brytanię. Wojska portugalskie wyruszyły w kierunku irlandzkich plaż i dokonało desantu w okolicach Cork, a potem rozdzieliły się i zaatakowały Dublin i Galway. Wojska irlandzkie nie stawiały oporu i prawdoodobnie skryły się w głębi kraju ale nasz wywiad nie miał co do tego pewności. Prawda wyszła na jaw 9 grudnia gdy irandzkie dywizje zajęły Bissaq - portugalską prowincję w Afryce. Już 12 grudnia portugalskie wojska zajęły najważniejsze części Irlandii i tymczasowo włączyły ją pod kontrolę rządu Portugalii. Na szczęście okazało się że prezydent Irlandii Donald Buckley gotów jest współpracować z Portugalczykami i utworzyć lojalny im rząd.



Już po wojnie zakończono produkcję prototypu armaty AL/37 i zamiast tego podjęto prace nad lepszymi narzędziami w fabrykach które miały zwiększyć państwowy potencjał przemysłowy. Tymczasem cały wysiłem przemysłu kierowano na zaspokojenie potrzeb obywateli i przekonanie ich że wojna była jedynym możliwym rozwiązaniem. Odsetek niezadowolonich szybko spadał a państwo uspokajało się. Portugalia znów stawała się uśpionym wulkanem.

 

Styczeń 1938 – Styczeń 1939

Na zebraniu ministrów 3 stycznia poruszono wszelkie ważne dla państwa sprawy i plan dalszej rozbudowy we wszelkich sektorach państwowych. Plan rozbudowy przemysłu był skromny, przewidywał wybudowanie jednej dużej fabryki w Lizbonie z perspektywą przejścia budowy na rok 39, pozostałe były bardziej ambitne. Obrady wojskowe przeniesiono na 4 stycznia. Wtedy to najznamienitsi dowódcy mieli zebrać się na naradę i przedstawić Salazarowi swoje propozycję dalszego rozwoju.

Stan armii portugalskiej na dzień 4 stycznia 1938 roku



Podczas dyskusji która się wywiązała większość generałów była za rozwojem piechoty którą nazywali ,,najpotężniejszą siłą uderzeniową świata'' ale gen. Peixoto e Cunha zdołał przekonać Salazara do rozbudowania sił konnych wskazując na ich zdolność szybkiego poruszania się i stosunkową łatwość przekształcenia ich w wojska zmotoryzowane lub pancerne. Jego wystąpienie tak głęboko przekonało Salazara że nie tylko zgodził się na propozycję, ale ze swojej strony obiecał zakupienie samochodów pancernych jako wsparcia dla dywizji kawalerii i utworzenie z niej samodzielnego korpusu pod dowództwem e Cunhy.

17 lutego zdenerwowany brakiem postępów Salazar odwołał ministra przemysłu Raula Brandao i zastąpił go młodym i utalentowanym Antoniem Sardinho. Dwanaście dni później to samo zrobił z Pedro Pereirą, szefem wywiadu zmieniając go na Julio Dantasa z powodu błędów i sprzeczności w jego raportach.

Stan rządu po zmianach personalnych



Piękne lato 1938 roku zakłóciła przerażająca informacje. 2 marca siły ZSSR rozpoczęły likwidację wielkiego spisku oficerów który zawiązał się w ich kraju i błyskawicznie przystąpiły do likwidacji spiskujących oficerów. 11 marca po referendum w którym zdecydowana większość mieszkańców głosowała na Tak terytorium Austrii włączono w skład III Rzeszy pod hasłem ,,Jeden naród, jedna Rzesza, jeden Wódz''. 17 września portugalski piosenkarz Pedro Rua wypuścił piosenkę ,,Maria'' która podbiła serca portugalskich słuchaczy i błyskawicznie stała się hitem.



Zgodnie z planem przemysłowym 22 marca rozpoczęto budowę fabryki w Lizbonie, tego samego dnia podpisano umowę dotyczącą wymian handlowych z Hiszpanią które miały wyrównać zapotrzebowanie surowcowe nowej fabryki. 10 kwietnia zwodowano ostatni okręt Mihno Flothilla i przydzielono ją do Navio do Portugal. 10 czerwca podpisano ponownie zerwaną umowę z Krajem Basków która zadowalała obie strony. 18 czerwca wreszcie zakończono budowę lekkich krążowników floty: MRP Matosinhos i MRP Vila Nova de Gaia które także włączono do Navio do Portugal.

Stan floty portugalskiej na dzień 23 lipca 1938 roku



23 lipca odbyło się zebranie z admirałami floty podobne do styczniowego spotkania generałów. Admirałowie byli bardzo zadowoleni z nowych krążowników ale narzekali na ilość okrętów podwodnych i cięższych krążowników, pozwalających wspierać działania na lądzie. Premier poinformował ich że w tym roku na stanie floty raczej nie pojawią się jeszcze ciężkie krążowniki ale zorganizowanie nowej flotylli okrętów podwodnych jest bardzo prawdopodobne. Admirałowie nie protestowali, ponieważ wiedzieli że to nic nie da. Jedyną dodatkową ich prośbą było dostarczenie im ropy której potrzebowali dla nowych statków. Dlatego 25 lipca zawiązano umowę z Nacj. Hiszpanią która gwarantowała spore dostawy ropy w zamian za rzadkie surowce wydobywane w koloniach. 21 sierpnia zakończono proces unowocześniania portugalskich fabryk a zespoły naukowców skupiły się nad nową formą organizacji piechoty, która miała być przygotowana na początek 1939 roku. Natomiast 10 września zakończono tworzenie 1o Batalhao de Cavalaria który utworzył 4o Corpo do Portugal pod dowództwem gen. Cunhy.

4o Corpo do Portugal



Salazar dotrzymał danej obietnicy i rozkazał formowanie brygady pancernej złożonej z zakupionych w Czechosłowacji samochodów pancernych OA wz.30 . Oprócz tej brygady rząd złożył zamówienie na statki transportowe potrzebne do obsługi konwojów. 30 września po spotkaniu w Monachium państwa europejskie zgodziły się na życzenia Niemców zamieszkałych w Sudetach pragnących dołączenia do Rzeszy. To już drugie w tym roku terytorium włączone do Niemiec bez sprzeciwu Europy. 8 listopada skończono tworzenie brygady pojazdów pancernych dołączonej do 1o Batalhao de Cavalaria a rozpoczęto budowę flotylli okrętów podwodnych przyobiecanych flocie.

Brygada pojazdów pancernych



Nadmiar surowców napływających z kolonii pozwolił na zawarcie luksusowej umowy z Hiszpanią która pozwalała zredukować produkcję zaopatrzenia o 100% i przeznaczenie środków na inne cele. 21 grudnia rozpoczęto wycofywanie 1 i 3 Corpo do Portugal do ojczyzny. 27 grudnia rozpoczęto budowę brygady saperskiej a 29 stycznia zwodowano okręty podwodne z flotylli dołączonej do Navio do Portugal.

 

Tytułem wstępu: po zainstalowaniu patha 1.2 parę rzeczy się pozmieniało, parę pokazałem w AAR-ze część wymienię tutaj: po pierwsze - nie wiadomo czemu komputer zabrał mi po około 50 surowców z każdego gatunku, po drugie konwoje się popsuły, a po trzecie wiem co robią moi sojusznicy :twisted: Od tego ,,numeru'' gram na eventach z Alexisa stąd czasami niestandardowe wydarzenia. Ten odcinek jest któtki obejmuje tylko półtorej miesiące ale niestety brakuje mi czasu żeby pisać więcej
__________________________

Luty 1939 - Marzec 1939

1 lutego portugalski wydział spraw zagranicznych otrzymał propozycję przyznania dostępu militarnego od Włochów którą po krótkim namyśle przyjęto. Parę dni później Lobato Guerra, minister wojsk lądowych wybrał się z wizytą dotyczącą wspólnych włosko-portugalskich manewrów wojennych na północy Włoch. Po ustaleniu wszystkich szczegółów minister wsiadł razem ze swoim włoskim odpowiednikiem na statek płynący do Portugalii. W pewnym momencie rozległy się strzały, obu ministrów trafiono, marynarze z ochrony statku zdołali skrępować napastników, trzech przypłaciło to życiem. Lobato Guerrę zdołano uratować mimo ciężkiego stanu, niestety włoski minister zmarł. Na przesłuchaniu zamachowcy przyznali że są Albańczykami a ich celem był włoski minister i jego otoczenie. Zbulwersowani Portugalczycy zażądali wyjaśnień ze strony rządu albańskiego a gdy ich nie otrzymali 18 lutego wypowiedzieli wojnę Albanii. Żołnierze płynący na manewry we Włoszech popłynęli w kierunku albańskich plaż i już 21 lutego wylądowali w stolicy kraju Tiranie.

Zaraz po lądowaniu 1o Batalhao de Montanha ruszył w kierunku górzystych terenów Vlore które zajął 26 lutego. Uciekający rząd albański został złapany i zmuszony do podpisania aktu aneksji Albanii przez Republikę Portugalską.

Mapa wpływów sojuszu po wojnie z Albanią



2 marca na prośbę działaczy baskijskich rząd portugalski wycofał kontrolę nad rządem w Bilbao i oddał Baskom pełną niepodległość. 12 marca podpisano z Hiszpanami umowę dyplomatyczną stabilizującą wreszcie rozchwianą gospodarkę portugalską. 4 marca powstały dwie nowe firmy wydzielone z zespołu Ogmy - Fabrica Militar de Santa Clara oraz Oficinas Gerais de Material

Zespoły badawcze



13 marca zakończono wreszcie prace nad nowym modelem dywizji piechoty który miał być wprowadzony w życie w najbliższym czasie a podjęto prace nad unowocześnieniem kawalerii. 15 marca skończyło się istnienie państwa czechosłowackiego, Protektorat Czech i Moraw włączono do III Rzeszy a na Słowacji umieszczono tamtejszego księdza Josefa Tiso. W tym rozbiorze państwa wzięły też udział Węgry i Polska zabierając ziemie Czechów dla siebie.

 

Marzec 1939 - Lipiec 1939

Światu nie dane było zaznać dłuższego spokoju. Ledwo zakończyło się istnienie państwa czechosłowackiego, a już III Rzesza zdobyła kolejne terytoria. Litewski port Kłajpeda, w większości zamieszkany przez Niemców 24 marca został formalnie włączony w skład państwa niemieckiego, a z jego terenu usunięto brutalnie wszystkich Litwinów.



Aneksja Kłajpedy

Spowodowało to szybką reakcję Wlk. Brytanii która już 6 dni później zaoferowała Polakom wstąpienie do obozu alianckiego co w Polsce przyjęto jako zapowiedź natychmiastowej interwencji w razie wybuchu wojny z Niemcami. W tym czasie w Portugalii zakończono projekt rozbudowy przemysłu i 3 kwietnia oddano do użytku nową fabrykę w stołecznej Lizbonie. Środki dotychczas przeznaczane na jej budowę zostały teraz przekazane na unowocześnianie sprzętu piechoty do nowech standartów. 8 kwietnia po dość długim transporcie morskim brygada inżynieryjna została przydzielona do 1o Batalhao de Montahna stacjonującego w zajętej Albanii. Jako że nowa fabryka zużywała duże ilości surowców 13 kwietnia zawarto umowę handlową z Brytyjczykami. 1 czerwca zakończono wyposażanie dywizji w nowy sprzęt i całkowicie je ujednolicono.



Nowe standardty dywizji piechoty

Tego samego dnia rozpoczęto tworzenie nowoczesnej brygady przeciwpancernej złożonej z rodzimej produkcji armat AL/38. Zakończenie badań nad nową jakością dywizji kawalerii które miały stać się elitą armii pozwoliło na unowocześnienie jej i znaczne poprawienie jakości uderzeniowej.



Unowocześniona dywizja kawalerii

Zespoły naukowe otrzymały teraz nowe wytyczne - jako że cele możliwe do osiągnięcia na kontynencie zostały osiągnięte, teraz miały rozpocząć prace nad dywizjami morskimi na kształt amerykańskich marines. Początkowo zastanawiano się nad spadochroniarzami ale zrzucanie skoczków ze skrzydeł bombowców okazało się być fatalne w sktutkach więc pomysłu zaniechano. 12 lipca rozpoczęto prace nad dwoma dywizjami piechoty które miały stworzyć nowy, osobny korpus.

 

Sierpień 1939 - Wrzesień 1939

Aneksja Sudetów i odebranie Litwinom Memelu okazało się tylko wstępem do kolejnych rozbiorów państwowych. Na podstawie podpisanego 24 sierpnia paktu między Hitlerem i Stalinem przesunięto strefy wpływów tych dwóch mocarstw i skazano na śmierć Polskę, Finlandię i republiki nadbałtyckie. 30 sierpnia ZSSR zajęło Łotwę, a Niemcy postawili Polakom ultimatum żądając oddania Gdańska i grożąc wojną. Polacy odmówili a do wojny włączyli się wszyscy Alianci więc wybuchła kolejna wojna światowa.



Porównanie sił Aliantów i Osi

W tym czasie w Portugalii zakończono tworzenie brygady p-pancernej a na jej miejsce rozpoczęto tworzenie 2 lotnisk. 5 września do wojny włączyły się Węgry dołączając do sojuszu z Niemcami, a błyskawiczne postępy wojsk III Rzeszy budziły gigantyczne zdumienie i podziw dla ich siły militarnej.



Postępy wojsk niemieckich w Polsce

9 września Antonio Salazar wygłosił ważne historycznie przemówienie:

Sztab Główny otrzymał polecenie opracowania operacji ,,Syn Marnotrawny’’ polegającej na opanowaniu najważniejszych części Brazylii i utrzymaniu się tam. Do operacji potrzebna była pomoc sojuszników i 10 września Hiszpanie zgodzili się na wspólną operację w Brazylii i przejęcie kontroli nad ich wojskami. Plan przewidywał desant na Recife, utrzymanie się na pozycjach aż do dostarczenia posiłków i marsz wzdłuż wybrzeża aż do stolicy Brazylii.



Cele operacji ,,Syn Marnotrawny''



Porównanie sił Brazyli i Portugalii

Tymczasem 23 września wojska rosyjskie wkroczyły na wschodnie tereny Polski przypieczętowując jej upadek. 25 września mimo niepodpisania aktu kapitulacji Niemcy zaanektowały Polskę. 26 września w skład ZSSR włączono Litewską SSR i przygotowywano się do zajęcia Estonii. Z powodu zmniejszenia dostaw z Wlk. Brytanii 28 września podpisano umowę z Francuzami.

 

Dość krótki okres czasu ale jest tu dużo informacji :wink:
_________________________
Październik 1939 - Listopad 1939

Zgodnie z planem rozbudowy wojska 7 października zakończono formowanie 6o Batalhao de Infanteria zaś 14 października 7o Batalhao de Infanteria, a na ich miejsce rozpoczęto budowę flotylli transportowych mających umożliwić armii interwencję we wszystkich częściach świata i zwiększyć jej możliwości desantowe. Postanowienia paktu Ribbentrop – Mołotow dopełniły się 26 października gdy ZSSR zaanektowało ostatnią wolną republikę nadbałtycką, Estonię oraz wypowiedziały wojnę Finlandii 17 listopada. Finowie nie pozostali jednak bez pomocy, wsparli ich Szwedzi wysyłając ochotników z których stworzono pełną dywizję piechoty i sprzęt, a wiele państw świata w tym Portugalia wysłało oburzonych dyplomatów do Moskwy lecz ich wysiłki okazały się daremne i słaba Finlandia została wydana na pożarcie wielkiemu państwu rosyjskiemu. Natomiast w Portugalii zakończono pracę nad nowym rodzajem broni – piechotą morską i rozpoczęto formowanie takiej dywizji kosztem jednego z planowanych lotnisk.



Statystyki nowej formacji

Wyposażono też 1o Batalhao de Cavalaria w nowe samochody pancerne, Auto-Metralhadora-Daimler 4x4 Mod.F/64 nie różniące się parametrami od poprzednich pojazdów ale produkowanych na licencji Daimlera w kraju.



Nowy samochód pancerny kawalerzystów

Specjaliści z Officinas Gerrais de Santa Clara rozpoczęli prace nad nowym typem czołgu, z przetargu wybrano angielski Vickers Mk. E ponieważ jego poprzednik, Vickers Mk.A świetnie sprawdziłe się w portugalskim wojsku. Po zakończeniu prac z tych czołgów ma powstać Korpus Pancerny, wstępnie na dowódcę wyznacza się generała Freistasa.



Vickers Mk B



Artystyczna wersja Vickersa Mk. E

Ponieważ brytyjskie dostawy surowców wciąż malały 24 listopada Portugalczycy podpisali dającą im stabilność surowcową umowę z Francuzami.

Pod koniec miesiąca do rąk Salazara dotarł raport marszałka Matosa mówiący o stanie portugalskiej armii:

 

Piszę tak krótko bo chcę skończyć tuz przed ważnym wydarzeniem żeby utrzymać was w napięciu Następna część już niedługo, właściwie jest na ukończeniu.
______________
Grudzień 1939 - Marzec 1940

22 grudnia zakończono wodowanie ostatniego statku z flotylli transportowej i rozpoczęto budowę fabryki w Lizbonie. 4 stycznia zmarł minister sprawa zagranicznych Szwajcarii, a wyjazd na jego pogrzeb stał się okazją do rozmów dyplomatycznych z rządem Szwajcarii. W Portugalii zwodowano kolejne transportowce i rozpoczęto budowę ciężkiego krążownika NRP Matosinhos, największego okrętu floty portugalskiej. Tocząca się dotychczas z impetem wojna w Europie nagle wyhamowała. Po zajęciu Polski Niemcy nie ruszyli na zachód lecz zatrzymali się na swoich zachodnich granicach. Możliwe że teraz zaproponują pokój w zamian za ziemie polskie, albo że ruszą na Linię Maginota przegrywając tym samym wojnę. Natomiast Rosjanie działają śmielej, zajęli już praktycznie Finlandię, jak wynika z ich informacji prawie bez strat choć Finowie twierdzą że zadają Rosjanom wielkie straty.



Sytuacja w Finlandii

Informacje Rosjan okazały się kompletnie nieprawdziwe i 19 lutego podpisali pokój z Finami dający im parę prowincji jak stwierdzili z ironią generałowie ,,akurat tyle żeby pochować poległych''. W tym czasie Niemcy zaczęli przygotowywać się do ataku na północ. 3 marca zbudowano lotnisko w Bajadozie które ma być bazą operacyjną dla planowanych sił powietrznych Portugalii. Zaś 25 marca sformowano 1o Batalhao de Infanteria Marinha, szybko przetransportowany do reszty sił portugalskich w Lanzarote. Rozpoczęto też budowę drugiej fabryki, tym razem w Porto. Wybuch wojny z Brazylią był nieunikniony, w Portugalii szukano tylko pretekstu. Posłużyła za niego seria przewrotów w Ameryce Południowej a prezydent Carmona wystosował orędzie w którym zapowiadał wojnę w celu zabezpieczenia Brazylii przed takim samym losem i ,,problemach dla całego świata z tym związanych’’. Wojna była tuż-tuż.
_________
Tak teraz spokojnie że nie ma o czym pisać. Już niedluo :twisted:

 

1 Ciężki Krążownik w budowie
2 Lekkie Krążowniki
2 Flotylle Podwodne
4 Flotylle Transportowe
4 Flotylle Niszczycieli

Niedługo dam screena

 

Kwiecień 1940 - Czerwiec 1940

Przygotowania do wojny z Brazylią szły pełną parą. Większość floty portugalskiej i hiszpańskiej została już wcześniej przebazowana na wyspy Cap Verde, wojska sojusznicze przetransportowano do hiszpańskich kolonii w pobliżu Brazylii, a większość dowódców została przygotowana merytorycznie do przeprowadzenia inwazji na północy Brazylii. 18 kwietnia wielka flota portugalsko-hiszpańska wypłynęła z portów w kierunku Recife transportująć na pokładach swoich statków ponad 100 tys. żołnierzy. Brazylijczycy grali na zwłokę, wiedząc że nie obronią plaż w Recife, wysłali nawet do Lizbony gwarancje stabilności politycznej swojego kraju ale było już za późno - wyrok zapadł. Portugalia wraz z sojusznikami wypowiedziała wojnę Brazylii argumentując to koniecznością zabezpieczenia sytuacji politycznej kraju i od razu przystąpiła do ataku. Silny ogień z dwóch pancerników i kilkunastu krążowników spadł na pozycje obrońców Recife, a już po chwili małe grupki żołnierzy z 1o Batalhao de Inf. Marinha zaczęły likwidować gniazda oporu brazylijskich obrońców. Okazało się że byli to rezerwiści wyposażeni w przestarzały sprzęt, ale mimo to bronili się z męstwem przez 5 godzin. Po piechocie morskiej na ląd zeszły pozostałe dywizje.



Oddział szturmowy portugalskiej piechoty morskiej



Sytuacja po zajęciu Recife

1 maja rozwinięto natarcie z plaż na sąsiadujące z nimi prowincje - Fortalezę i Salvador. W obu przypadkach siły obrońców były zbyt słabe by odeprzeć ataki i wycofały się. Wszystko szło po myśli portugalskich strategów. 5 maja skończył się impas wojny w Europie, Niemcy wypowiedzieli wojnę Belgom, powtarzając tym samym scenariusz z pierwszej wojny światowej. Tego samego dnia w bitwie morskiej koło Recife zatopiono lekki krążownik NRB Bahia, pancerniki i cała reszta floty brazyliskiej pierzchła z pola walki. Hitler nie poprzestał jednak na wojnie z Belgią, jego wojska zaatakowały także neutralną Holandię i Luksemburg. Brazylijskie okręty po przegrupowaniu znów zaatakowały ale z takim samym skutkiem - straciły kolejny krążownik, oba okręty zatopił Are Jaime I, hiszpański pancernik ale duży udział w ich unieruchomieniu miały portugalskie okręty. Jako że na północy kraju wszystko szło świetnie a wojska brazylijskie zdążały w kierunku przyczółka na północy dowództwo zdecydowało się na ryzykowny krok - portugalska dywizja górska miała zostać przetransportowana do Rio de Janeiro, zająć miasto i utrzymać je do nadejścia posiłków a następnie rozwinąć atak na najważniejsze rejony Brazylii. Rozpoznanie potwierdziło brak jednostek wroga w stolicy a 10 maja zajęto miasto, kompletnie dezorganizując wrogie działania. Rząd brazylijski przeniósł się do Vittori.



Sytuacja po zajęciu Rio de Janeiro

Brazylijczycy którzy wrócili do Fortalezy znów zostali rozgromieni i zmuszeni do odwrótu, natarcie rozwijało się tak dobrze że z puli atakujących jednostek wycofano 3o Batalhao de Infanteria który 15 maja dołączył do sił okupujących Rio. Niemcy zaanektowali Luksemburg ale nie mogąc ruszyć w głąb Belgii wstrzymali ataki i znów zatrzymali front. Portugalczycy zaproponowali pokój Brazylijczykom w zamian za gwarancję posłuszeństwa wobec Lizbony ale ci ją odrzucili. Nowe siły które znalazły się w Rio poprowadziły atak na Sao Paulo w celu poszerzenia przyczółka, hiszpańska dywizja kawalerii zajęła Salvador lecz natychmiast została zaatakowana przez 40 tysięcy Brazylijczyków.



Walki o Sao Paulo

Sao Paulo padło po paru godzinach walk, niestety kontra Brazylijczyków odrzuciła kawalerzystów aż pod Recife. 28 maja próbowano skontrować Brazylijczyków w Salvadorze ale jedyną korzyścią było zatrzymanie wroga przed dalszym natarciem. Niemcy po przełamaniu belgijskiej obrony i rozgromieniu Holendrów ruszyli w głąb Francji, wszystko wskazywało na porażkę francuzów. 30 maja odrzucono Portugalczyków spod Sao Paulo. Po ciągu potyczek, odwrotów i ataków 10 czerwca wreszcie zajęto także Fortalezę.



Sytuacja po zajęciu Fortalezy

Jako że sytuacja przestała być taka wspaniała jak miesiąc wcześniej postanowiona wzmocnić front posiłkami w postaci 5 hiszpańskich dywizji piechoty dosłanymi do Recife. Błąd dowódców sprawił że świeżo sprowadzone na ląd jednostki rzucono do natarcia na Salvador co skończyło się porażką i szybkim odwrotem. 25 czerwca Niemcy ustanowili marionetkowy rząd francuski z siedzibą w Vischy i właściwie zakończyli wojnę w Europie.

 

Maj - Sierpień 1940

Opracowany w pośpiechu plan przyśpieszenia końca wojny wydawał się być dobry. Niewykryte dotychcas przez Brazylijczyków jednostki miały ruszyć na chwilowo opuszczone przez wroga Goias, poruszając się w nocy nie powinny być spostrzeżone jak najdłużej, zaś siły z Recife skontrować wroga gdy ten zajmie Salvador. O ile siłom idącym na Goias powodziło się dobrze, to atak na Salvador został odparty ze znacznymi stratami dla obu stron i 29 maja atak wygasł. 2 dni później do Goias wkroczyły oddziały sojusznicze i po krótkiej walce z tutejszą policją opanowały miasto. Huki wystrzałów spowodowały atak sąsiednich jednostek brazylijskich dysponujących sporą przewagą liczebną ale walki były ciągiem ataków i odwrotów bez wyraźnego zwycięzcy i wciąż trwała gdy ponawiano atak na Salvador który tym razem dzięki wsparciu artylerii się udał. Walki w Goias ustały 3 lipca po ucieczce Hiszpanów i wskutek tego także odwtotu Portugalczyków. W związku z zaistniałą sytuacją wzmocniono siły w Rio z którego miano wyprowadzić kolejny atak. Wzmocnione siły 8 lipca zaatakowały i wyrzuciły Brazylijczyków z ich tymczasowej stolicy, Vittori. 2 dni później to samo zrobili z garnizonem w Sao Paulo. Po zajęciu Vittori powstała realna szansa połączenia frontów która jednak prysła po udanym kontrataku na Vittorię. Podczas wojny nie ustawały prace nad rozwojem kraju. Po ukończeniu prac nad Vickersem zespół Caminhos de Ferra znów podjął się polepszania jakości portugalskich fabryk poprzez nowe maszyny. Dziwna była sytuacja na zachodzie frontu gdzie ciągłe ataki na Belem odpierała mniej liczna załoga, tak samo było i 20 lipca, kolejna porażka. Postanowiono zaniechać tego kierunku ataku i rozwinąć atak w innych częściach kraju. Zajęcie Salvadoru i perspektywa otoczenia Vittori była bardzo bliska ale trzeba było liczyć się z możliwością odbicia Sao Paulo przez spore siły stacjonujące w Campinas.



Sytuacja po zajęciu Salvadoru

27 zajęto Sao Paulo ale - zgodnie z przewidywaniami nie zdołano się przebić przez kordon wojsk w Campinas i powrócono do Rio. Ponieważ ,,kocioł'' w Vittori stał się nierealny postanowiono zająć miasto wypierając stamtąd Brazylijczyków. Desperacka obrona ruin stolicy przeciągała się długo ale tylko kwestią czasu był jej upadek. Po kolejnych incydentach z Japonią Stany Zjednoczone zwiększyły wydatki na cele wojenne i przygotowywały się do konfliktu zbrojnego z Imperium Japońskim. 29 lipca upadł kolejny z Aliantów, Norwegia i na kontynencie niepodzielnie rządziła Oś, szczególnie po dołączeniu do niej Włoch Mussoliniego co nastąpiło parę godzin po kapitulacji Norwegii.

------------------------------
AAR wznowiony jak widać, dzisiaj krótko i bez screenów ale się poprawię no i mam apel do forumowiczów - czy ktoś z was ma książkę Mundury Lotnicze, tom 7?

 

Stan technologiczny jednostek portugalskich
na dzień 27 lipca 1940 roku

Piechota:

Nasze wojska na dzień dzisiejszy uzbrojeniem nie odbiegają od europejskich standartów. Podstawową bronią portugalskiego piechura jest karabin Mauser, produkowany na licencji w Lizbońskiej Fabryce Broni, dywizje garnizonowe posiadają starsze typy broni lub broń zdobyczną.


Karabin Mauser i wytłoczone na nim godło portugalskie

Kompanie karabinów maszynowych nie są jeszcze uzbrojone jednolicie. Część posiada karabiny typu Madsen, część typu Dreyses ale dzięki kolejnym zakupom i sprzedażom ilość karabinów Dreyses maleje a wkrótce zostaną całkowicie wycofane z pierwszej linii.



Karabin Madsen - podstawowy portugalski rkm

Dywizje specjalne - górska i morska oraz kawalerzyści posiadają skrócone typy karabinu Mauser, ponadto w tych jednostkach obowiązuje pewna swoboda w wyborze broni. Mają one także zwiększoną ilość granatkików i moździerzy z powodu mniejszej ilość artylerii.

Lotnictwo:

Pierwszy portugalski dywizjon lotniczy latający na Junkersach Ju-86 po ciężkich statach poniesionych nad Hiszpanią został rozwiązany a pozostałe samoloty oddano pod dowództwa korpusów jako rozpoznanie lotnicze. Jednak lotnictwo działające w wojnie hiszpańskiej bardzo się wykazało jako przydatny środek walki więc wznowienie działalności portugalskiego lotnictwa jest bardzo prawdopodobne. Rozważa się zebranie dostępnych jeszcze Junkersów lub rozpoczęcie produkcji myśliwców Gloster Gladiator.



Symbol Portugalskich Sił Powietrzych


Junkers Ju-86 w barwach portugalskich


Gloster Gladiator w barwach portugalskich

Pojazdy pancerne i czołgi:

Dzięki intensywnym badaniom i umowom z Anglikami na dzień dzisiejszy dysponujemy personelem i sprzętem wystarczającym na sformowane dywizji pancernej na co bardzo nalega gen. Freistas. Dywizja ta mogłaby być wyposażona w czołgi Vickers (typ E) lub włoskie tankietki CV. Samochodem pancerne używanym przez naszą armię jest Auto-Metralhadora-Daimler 4x4 Mod.F/64 w dwóch wersjach (rozpoznawczej i bojowej), obie świetnie sprawdzają się w walce i nie są zbyt kosztowne w produkcji, brygada samochodów w wersji bojowej współdziała z dywizją kawalerii zaś kompanie rozpoznawcze wspomagają całą linię frontu i współdziałają z przydzielonymi tymczasowo jednostkami.


Auto-Metralhadora-Daimler 4x4 Mod.F/64 w wersji rozpoznawczej

________________________________
No i macie swoje ,,więcej obrazków'' mam nadzieję że taki przerywnik wam się spodoba i że ktoś wreszcie zacznie komentować

 

Chyba skończę AAR-a. Mam jeszcze rozegrany jeden odcinek i wrzucę go niedługo ale potem kończe bo:

• 
  1. Nie mam czasu
  2. Nie mam czasu ;-)
  3. Niewiele osób się interesuje
  4. Wywalono mi komentarze :lol:
  5. Mam już dość Portugalii
  6. Potrzebuję czasu na mój wspaniały projekt

Powodów jest jak widać dużo, nie jest to chwyt propagandowy (ani propahandsowy, jak kto woli ;D ) i piszę to na serio. Niech modzi nie zamykają topicu bo jeszcze jedna część pożegnalna będzie, a potem finito. Melancholijnego zakończenia nie będzie, mam nadzieję że podobał się wam mój AAR i nie będziecie świętować jego zakończenia :mrgreen:


Treść poprzedniego posta którego musiałem usunąć:

Miesiąc bezczynności. AAR zamknięty oraz oczyszczone ze spamu.
W razie chęci kontynuacji prosze o kontakt z HoI Officium.

Tomo55