Great Britain - Uratować Honor Imperium (AAR 1936)

Od Autora :
Od dawna chciałem napisać AAR'a lecz teraz dopiero się za to zabrałem, idą święta a więc więcej czasu. Zastanawiałem się jakie państwo wybrać, najbardziej lubię grać Japonią lecz jej nie wybrałem bo muszę trochę od niej odpocząć. Kolejny ARR Polską nie wchodził w grę. Wybór padł na Wielką Brytanie trochę spontanicznie, ale za to dawno nie grałem tym państwem.

Dane gry:
HOI II 1.3
normal/ agresywny
-SKIF
-Flagi
-Eventy Historyczne mini mod
-DAIM
-Modyfikacje własne.

SPIS TREŚCI

ODCINEK 1 ( od styczeń 1936) „Tea Time…”

ODCINEK 2 ( Luty - Lipiec 1936) „Five o'clock”

ODCINEK 3 ( Sierpień - Grudzień 1936) „Egipska Marionetka”

ODCINEK 4 (Styczeń - Maj 1936) „ Béarn – Francuskie Zakupy ”

ODCINEK 5 (Czerwiec - Styczeń 1936) „ Nieszczęścia chodzą parami... ”

ODCINEK 6 (Listopad – Grudzień 1937) „ Japoński pochód ”

ODCINEK 7 (Grudzień 1937) „Allahu al-ahad - Bóg jest jeden”

ODCINEK 8 (Grudzień 1937) „Posiłki przybywają !”

ODCINEK 9 (Styczeń 1938) „Noworoczne porządki”


PROLOG ​

Wielka Brytania w pierwszych latach XX stulecia była największym mocarstwem światowym. Panowała na siedmiu morzach, sprawowała bezpośrednio lub pośrednio rządy na piątej części ziemskiego globu. W I połowie XX wieku była mocarstwem zamieszkanym przez 550 mln ludzi, z czego 47,5 mln mieszkało w metropolii. Wielki Kryzys Gospodarczy z lat 1929-33 bardzo negatywnie wpłynął na gospodarkę i morale Brytyjczyków. Liczne niepokoje w koloniach oraz dążenia niepodległościowe coraz bardziej osłabiają pozycje Imperium Brytyjskiego. Dodatkowym zagrożeniem może się okazać coraz częste przyjmowanie rządów totalitarnych oraz autorytarnych przez państwa europejskie. Na szczęście Wielka Brytania może liczyć na potężnego sojusznika Francję, oraz Ligę narodów która niestety zawiodła nie zapobiegając agresji Włoch na Etiopię.​

Europejskie Posiadłości Imperium Brytyjskiego


Polityka Wewnętrzna - Czarny plus – kierunek rozwoju


Siły Zbrojne Stan na styczeń 1936​

 

ODCINEK 1
( od styczeń 1936)
„Tea Time…”

Początek 1936 r. był bardzo spokojny, choć mroźna zima panowała nad Wyspami Brytyjskimi to Koniunktura gospodarcza była coraz to bardziej korzystna . Wydawało się że kryzys gospodarczy uciekł przed zimą. Mieszkańcy Londynu popadli w zimową monotonnie życia industrialnego, jak gdyby zapomnieli o Ojczyźnie i jej problemach. W monotonie zimowej pory nie popadł Premier Stanley Baldwin który po bardzo pracowitym dniu w parlamencie wreszcie znalazł chwile wytchnienia w domowym zaciszu… W pewnym momencie słychać przeraźliwy huk ! Przysypiający na bujanym krześle Baldwin nagle się przestraszony wybudził ! Wylał przy tym na plany rozwoju gospodarki wystudzoną herbatę. Zerwał się na cztery nogi i podbiegł w stronę okna. Po czym spostrzegł… Że… to tylko śnieg oderwany z dachu uderzając w ziemie musiał wydać ten dźwięk. Gdy spokojnie odchodził w stronę fotela pomyślał. Mam dosyć studiowania planów rozwoju ! A ta herbata tylko utwierdziła mnie w tym przekonaniu ! Stanley wyjął z dębowego biurka dokumenty wprowadzające w życie plany rozwoju na rok 1936. Po czym bez wahania podpisał, rozlazłym podpisem „Premier Stanley Baldwin”.

Plan Rozwoju na rok 1936


Rząd na zlecenie admiralicji przeforsował ustawę o budowie dwóch nowoczesnych niszczycieli przeciw łodziom podwodnym oraz jednego potężnego pancernika klasy King George V by oddać hołd zmarłemu Królowi. Znaczne nakłady finansowe zostaną przeznaczone na rozwój okręgów przemysłowych. Wprowadzono w życie częściowo plany rozwoju wojsk lądowych Montgomerego które zakładały stworzenie około 24 dywizji piechoty. Zaczęto szkolić nowe dywizje w serii po 9. Na bardziej wzmożoną produkcje broni w tej chwili nie możemy sobie pozwolić.

Technologie :

Wzrost gospodarczy i budowa nowych fabryk. Pociągła za sobą największe korporacje do badań nad ulepszonymi narzędziami mechanicznymi oraz zaawansowaną techniką konstrukcyjną. Na polecenie rządu naukowcy z firmy De Havilland, głównie chemicy opracowywali agrochemię. Opłacany przez rząd był również Frank Whittle który zajmował się usprawnianiem wczesnych silników rakietowych. Projekt miał kilku przeciwników, lecz poparcie Króla Georga V szybko rozwiało nadzieje na przerwanie tych badań. Enfield Arsenal znalazł się również w kręgu finansowania rządu. Nakłady finansowe przeznaczył na rozwój techniki altyrelyjskiej.


Frank Whittle ceniony naukowiec w swoim biurze. Oraz prowadzone badania.

Reorganizacja Lotnicstwa RAF

Z końcem starego roku a początkiem 1936 r. Dowódca sił pow. Sir Owen Boyd przeprowadził reorganizacje Royal Air Force (RAF). Wiedząc że w prawie każdym następnym konflikcie lotnictwo będzie odgrywać znaczną rolę w ataku jak i obronie. Sir Owen Boyd połączył dywizjony lotnicze rozsiane po koloniach. Powstały dwie grupy myśliwców i bombowców taktycznych oraz jedna grupa lotnictwa strategicznego :



Owen Boyd po przeprowadzeniu reorganizacji RAF i dokonaniu analizy wartości bojowej poszczególnych grup operacyjnych i stwierdził że nasze siły są bardzo mizerne w porównaniu z kontrolowanym terytorium. Ponadto samoloty lotnicstwa myśliwskiego odbiegają znacznie od najnowszych konstrukcji europejskich. Niestety plan modernizacji i rozbudowy sił powietrznych został ponownie odwleczony w czasie. Premier Stanley Baldwin twierdził że na razie musi to wystarczyć. Lepiej w tym czasie formować dywizje piechoty, których po kryzysie wiele zlikwidowano.

Umarł król, niech żyje król

W styczniu 1936 roku lekarze byli już poważnie zaniepokojeni stale pogarszającym się stanem zdrowia króla. Uznano za konieczne zwołanie Rady Przybocznej w celu podpisania przez monarchę zgody na powołanie Rady Państwa działającej w jego imieniu podczas choroby. Król z trudem złożył podpis na stosownym dokumencie i wiedział, iż jest to już jego ostatnie spotkanie z ministrami.



Gdy lekarz stwierdził, że król nie żyje, królowa Maria podeszła do swojego syna następcy tronu Edwarda, skłoniła się i złożyła pocałunek na jego dłoni. W tym momencie królem Edwardem VIII wstrząsnął atak niepohamowanej rozpaczy. Ten histeryczny płacz nie był bezpośrednio związany ze śmiercią ojca, ale panicznym strachem Edwarda przed rolą króla. Prześladująca go przez całe życie perspektywa objęcia tronu i oddania się dla całego narodu brytyjskiego, stała się teraz faktem.


Edward VIII

Społeczeństwo brytyjskie wychodziło właśnie z głębokiego kryzysu gospodarczego i wiązało wielkie nadzieje z nowoczesnym i wysportowanym królem, który wolał jazz od dud. Edward cieszył się wówczas ogromną popularnością w społeczeństwie, mniejszą jednak w kręgach związanych z IV Rządem Narodowym pod przewodnictwem konserwatysty Stanleya Baldwina. Poglądy nowego króla budziły niepokój rządu.


​

 

ODCINEK 2
( Luty - Lipiec 1936)
„Five o'clock”

Etiopia zaanektowana ! W dniu 9 maja rząd włoski pod przewodnictwem Benito Mussoliniego ogłosił dekret o aneksji Etiopii i o nadaniu królowi Włoch Wiktorowi Emanuelowi III tytułu cesarza Etiopii. Etiopczycy nie pogodzili się z porażką i rozpoczęli wojnę partyzancką. Liga narodów do której należała Etiopia nie uchroniła jej od całkowitej klęski. Wskutek układów między sojuszem Francji z Wielką Brytanią a Włochami nie doszło do zbrojnej interwencji. Choć wprowadzono sankcje dla Włoch to nie objęły najważniejszego surowca – ropy naftowej. Na wskutek tych wydarzeń nasz sztab zdecydował się do przesunąć działy milicji kolonialnej na tereny przygraniczne z okupowaną Etiopią. Zachwiana równowaga polityczno militarna w tym rejonie stanowi zagrożenie dla nienaruszalności granic brytyjskich w Afryce wschodniej. Dlatego premier rozważa wysłanie do Afryki kilku dywizji piechoty, by odciążyły zadania milicji, oraz zapobiegły ewentualnym buntom miejscowej ludności. Kolonie do których miały by zostać wysłane odziały to Egipt, Sudan Anglo-Egipski, Kolonia Etiopi oraz Somali Brytyjskie.


Obecna sytuacja w Afryce

Oświadczenia głów państw o aneksji Etiopii dla prasy.

Szef rządu Włoch Benito Mussolini : Oświadczam że tereny byłej Etiopii są zajęte przez Włochów i należą do Włoskiej Afryki Wschodniej. Co jest złego w tym że silniejszy naród przejął władze nad słabszym ? Aneksja Etiopi jest opóźnioną odpowiedzią na najazd w 1896 roku pod Aduą. Etiopijczycy sami wywołali ten konflikt w którym ponieśli klęskę więc teraz muszą uznać przynależność tych ziem do Włoch.

Cesarz Etiopii Hajle Syllasje : To okropieństwo ! Napad na niepodległy nikomu nie zagrażający kraj powinien być niedopuszczalny. Bestialskie Włochy użyły przeciw nam gazów bojowych, wiele naszych braci poległo w nie równej walce. Bardzo się zawiodłem na Lidze narodów oraz mocarstwach europejskich które były bierne w tej sprawie lub słabo interweniowały.

Premier Wielkiej Brytanii Stanley Baldwin : Druga wojna Abisyńska była głównie sprawą Włoch oraz Etiopii. Nie mogliśmy nic zdziałać aby zapobiec tej Wojnie. Pod presją ligi narodów wprowadziliśmy sankcje na Włochy. Mam nadzieję że to już koniec Włoskiej ekspansji terytorialnej.

Hajle Syllasje w Londynie !



Jako demokratyczne państwo wspomogliśmy i przyjeliśmy Cesarza Etiopii solidaryzując się z narodem etiopskim który przeżywa ciężkie chwile. Zaraz po przybyciu Hajle Syllasje do Londynu doszło do spotkania z przedstawicielami rządu brytyjskiego. Przedstawiono mu wszystkie działania dyplomatyczne prowadzone przez Wielką Brytanię na rzecz pokoju, oraz oficjalne stanowisko wobec tego konfliktu. Hajle nie krył zawodu z podjętych działań lecz starał się zrozumieć naszą postawę. W kolejnym dniu odbyła się wizyta cesarza w Pałacu Buckingham oraz spotkanie z naszym ministrem spraw zagranicznych Anthony Eden’em. Spotkanie odbyło się przy tradycyjnym angielskim zwyczaju piciu herbaty o godzinie piątej.



W późniejszym czasie Hajle Selasje powołał rząd na uchodźstwie oraz zorganizował Fundację Obrony Etiopii. Cesarz był bardzo aktywny politycznie odwiedzając kilka stolic europejskich.

Kryzys Bliskowschodni



Po spokojnych świętach Bożego Narodzenia w Betlejem, zaostrzył się konflikt ludności Arabskiej z Żydowską. Od początku tego roku bardzo nie stabilna jest sytuacja w naszych posiadłościach Bliskowschodnich. Pomimo stacjonowania tam dwóch dywizji piechoty pod dowództwem gen. Alanbrouk’a dochodzi tam do licznych incydentów. Napięcie w Palestynie nieustannie rosło i 21 kwietnia 1936 roku wybuchły z wielką siłą rozruchy antyżydowskie. Na czele arabskiej rewolty stanął wielki Haj Muhammed Amin al-Husseini. Najwyższa Rada Arabska domagała się powstrzymania żydowskiej imigracji i ogłosiła powszechny strajk. Napadano na osady oraz kibuce żydowskie. Mieszkańcy żydowskiej dzielnicy w Jerozolimie zostali ewakuowani przez brytyjskie wojsko. Haj Muhammed Amin al-Husseini ze swoimi buntownikami jest ścigany przez naszych żołnierzy.W kilku miejscach Palestyny musieliśmy zbrojnie interweniować by zapobiec rozprzestrzenianiu się konfliktu. W starciach zginęło ogółem 300 Żydów, 200 żołnierzy brytyjskich i 2 tysiące Arabów.



Minister spraw zagranicznych Anthony Eden: Musieliśmy wprowadzić limity emigracji Żydów do Palestyny by nie rozdrażnić niechętnych do ludności żydowskiej Arabów. Konflikt między Arabami i Żydami zdaje się być nie do rozwiązania a Nowa Biała Księga powinna przyhamować narastające napięcie.



Wielki mufti uciekł przed Brytyjczykami do francuskiego Libanu i według naszego wywiadu nawiązał tam współpracę z niemieckimi nazistami. Działania przeciw nam niemieckiej komórki NSDAP w Betlejem może być w dużej mierze pod presją Muhammed’a.





Obecna sytuacja militarno gospodarcza



- Ukończono szkolenie dwóch nowych dywizji

- Ukończono dwa niszczyciele do działań przeciw łodziom podwodnych


Niszczyciel HMS Gurkha podczas dziewiczego rejsu.

- Zakończono i rozpoczęto kilka badań nad nowymi technologiami

- Wolny potencjał przemysłowy przeznaczony na modernizacje armii

Ważniejsze wydarzenia Polityczna na Świecie

- Wojna domowa w Chinach, Kwang-Si wypowiedziało wojnę Nacjonalistycznym Chinom

- Podpisanie rozejmu między Komunistycznymi Chinami Mao a Nacjonalistami​

 

ODCINEK 3
( Sierpień - Grudzień 1936)
„Egipska Marionetka”


Włoska agresywna polityka i ekspansja terytorialna w Afryce były tematem specjalnej Konferencji w Pałacu Królewskim 5 sierpnia 1936.

Sir John Simon Minister Bezpieczeństwa - Włochy stanowią poważne zagrożenie dla kolonii w Afryce, lecz na pewno nie odważą się sami zaatakować naszych terytoriów. Musimy im pokazać gdzie są nasze granice kolonialne ! Niech widzą tam naszych żołnierzy. Pilnujmy naszych granic skuteczniej ! Apeluje o wysłanie większej ilości wojsk do Afryki.

Sir A. Montgomery Szef Sztabu – W tej chwili posiadamy wolne cztery dywizje. Tylko trzy są przygotowane do walki w Afryce, obecnie chłopaki stacjonują w Portsmouth. Jutro zarządzę pełną mobilizacje. Gdy skończymy przygotowania poślemy je w tamte rejony.

Sir Hugh Sinclair Szef Wywiadu – Nasi szpiedzy we Włoszech donoszą o rozkazach mobilizacyjnych wojsk włoskich, stacjonujących w prowincjach przygranicznych z Egiptem. Budzi to jeszcze większy nie pokój gdyż Sam Benito Mussolini potajemnie udał się w tamte rejony aby dokonać przeglądu wojsk.

Stanley Baldwin premier – Najpierw trzeba unormować nasze stosunki z Egiptem. Nie możemy wciąż pokazem siły militarnej zmuszać Egipcjan do współpracy. Wysłaliśmy dyplomatów do Egipskiego Króla Faruq’a. Miejmy Nadzieję że negocjacje będą owocne.

16 Sierpnia 1936 negocjacje z Królem Faruq zakończone powodzeniem !

Król Faruk I wraz ze swoim rządem był skłonny do współpracy, wynikiem długotrwałych rozmów sporządzono specjalny traktat, który wymaga od Wielkiej Brytanii wycofania wszystkich wojsk z Egiptu, z wyjątkiem niezbędnych do ochrony Kanału Sueskiego. W Suezie maksymalnie może się znajdować 10.000 tyś żołnierzy plus personel pomocniczy. Traktat zakłada przy naszej pomocy stworzenie armii egipskiej. A na wypadek wojny Wielka Brytania może przejąć całkowitą kontrole militarną nad egipskimi wojskami oraz wysłać tam nie ograniczone ilości dywizji potrzebne do obrony. Egipt stanie się nowym państwem satelickim Wielkiej Brytanii. Rząd poparł traktat, Edward VIII mając zaufanie do Króla Faruk’a nie sprzeciwił się decyzji rządu. Dokument został podpisany w dniu 26 sierpnia w pałacu Zaafarana.



Hiszpańska wojna domowa !

Wojna domowa w Hiszpanii pomiędzy republikańskim rządem (republikanie, socjaliści, komuniści), a zwolennikami generała F. Franco (m.in. konserwatyści i monarchiści). Wojna rozpoczęła się 17 VII 1936 buntem komendanta Wysp Kanaryjskich generała Franco. Dzięki pomocy lotnictwa włoskiego i niemieckiego przerzucił on swe oddziały z Afryki do południowej Hiszpanii. 15 sierpnia połączył się z oddziałami generała E. Moli w odległości 100 km od Madrytu. Zorganizowana została wówczas tzw. władza ludowa, która obroniła Madryt, a w następnym roku przeszła do ofensywy.

Konflikt mocno wpłynął na sytuacje polityczną w europie oraz uwidocznił różnice ideologiczne wśród mocarstw europejskich. Niemcy oraz Włochy aktywnie wspierały Nacjonalistów zaś Związek radziecki wysłał pomoc dla Republikanów. Wielka Brytania została również poproszona o pomoc przez bliskich ideologicznie republikanów:

Stanley Baldwin premier – Nie możemy się w to mieszać, Nasze nie najlepsze stosunki z Włochami oraz Niemcami mogą zostać przez to drastycznie pogorszone dlatego musimy zachować w tej kwestii neutralność. Choć chcielibyśmy aby wygrali republikanie nie wyślemy tam ani jednego kilograma zapasów ani jednego ochotnika. Z całą pewnością naród Brytyjski tą decyzje przyjmie pozytywnie. Już wczoraj ogłosiliśmy stan alarmowy na Giblartarze. Sytuacja jest spokojna ponieważ graniczymy republikanami z którymi od początku mamy dobre stosunki.



Wyprawa Basil’a Goulda

Sir Basil John Gould ur. w 1883 - brytyjski oficer polityczny. W sierpniu 1936, Gould przewodniczył delegacją do Lhasy Stolicy Tybetu. Gould zaproponował brytyjską pomoc wojskową. Pytał o utworzenie biura British w Lhasie, oraz o możliwość powrotu dziewiątego panczenlamy. Tybetański rząd odrzucił wszystkie propozycje poza współpracą handlową. Gould ostatecznie opuścił Lhase, ale pozostawił swojego przedstawiciela handlowego, Hugh’a Richardson’a, który wcześniej stacjonował w Gyantse. Richardson został wyposażony w radio by mógł utrzymywać kontakt z Brytyjczykami. Te trudno dostępne tereny przyprawiły wiele trudności ekspedycji. A nie przyzwyczajeni ludzie do sporych wysokości zawrócili w połowie drogi. Podczas wyprawy wykonano sporo zdjęć oraz szczegółowe opisy tego tajemniczego dla europejczyków kraju. Tybet jest bardzo zacofany w stosunku do innych krajów. Lecz jego dorobek kulturalny oraz Himalajskie szczyty jeszcze nie raz będą celem wypraw Europejskich.



Pożar The Crystal Place

W nocy Henry Buckland i jego córka Chrystal od której imienia pochodzi nazwa pałacu spacerowali alejami wokoło pałacu wyprowadzając psa. Nagle zauważyli dym snujący się z okien Pałacu. Po bliższym przyjrzeniu się zobaczyli że strażnicy próbują zgasić mały ogień. Niestety ogień szybko objął drewniane elementy szkieletu pałacu. Została wezwana lokalna straż. Później dojechały inne jednostki. Nawet 89 wozów strażackich i ponad 400 strażaków uczestniczących w akcji nie było wstanie skutecznie gasić pożaru. Mimo rozpaczliwych prób gaszenia płonącego budynku w ciągu kilku godzin Pałac został zniszczony. Buckland wypowiedział się na temat wydarzeń : "W ciągu kilku godzin byliśmy świadkami końca Crystal Palace. Jednak Crystal Place zawsze będzie w pamięci nie tylko Anglików, ale i całego świata ".

Pożar ten nie odbił się na wzroście gospodarczym. Zamówienia wojskowe oraz znaczna produkcja dóbr konsumpcyjnych coraz to bardziej napędzają gospodarkę. Ukończono budowę pięciu fabryk. Zmalało bezrobocie, oraz poprawiły się nastroje wśród przemysłowców.



Nowy Król !!

16 listopada 1936 r. Edward zaprosił do pałacu Buckingham premiera Baldwina. Podczas spotkania wyraził chęć poślubienia pani Simpson. Baldwin poinformował króla, że jego związek jest dla niego moralnie nie do zaakceptowania. Małżeństwu króla z dwukrotną rozwódką sprzeciwiał się również Kościół, a Brytyjczycy nie tolerowali myśli o Wallis jako swojej królowej. Edward zaproponował wówczas małżeństwo morganatyczne, ale pomysł ten został odrzucony przez brytyjski gabinet oraz rządy dominiów Korony brytyjskiej. Premierzy Australii, Kanady i Południowej Afryki wyrazili swój stanowczy sprzeciw wobec tego małżeństwa, Wolne Państwo Irlandzkie wyraziło swoją obojętność i bezstronność w sprawie królewskiego małżeństwa, natomiast rząd Nowej Zelandii, który po raz pierwszy usłyszał wówczas o pani Simpson, wyraził tylko swoje wielkie zdziwienie. Dowiedziawszy się o tym, Edward powiedział, że w Australii nie ma wielu ludzi i nie mają oni nic do powiedzenia w tej kwestii. Król poinformował Baldwina, że abdykuje, jeżeli nie będzie mógł poślubić swojej wybranki. Podczas spotkania z królem 2 grudnia 1936 r., Baldwin dał mu trzy wyjścia: zrezygnować z małżeństwa z panią Simpson, poślubić ją wbrew stanowisku gabinetu albo abdykować. Jasne było, że Edward nie porzuci myśli o ślubie, z kolei ślub bez zgody ministrów spowodowałby podanie się rządu do dymisji i kryzys konstytucyjny. Król wybrał więc abdykację. 3 grudnia prasa przerwała milczenie i skrytykowała związek króla. Wallis ukryła się przed dziennikarzami w Cannes. Król stracił poparcie społeczeństwa, przeciwko niemu była klasa polityczna. Dokumenty abdykacyjne król podpisał 10 grudnia 1936 r. w Fort Belvedere.



Król Edward VIII o swojej abdykacji : Uwierzcie mi, gdy mówię do was, że uznałem za niemożliwe dźwiganie wielkiego ciężaru odpowiedzialności bez pomocy i wsparcia kobiety, którą kocham.

Melodramatyczne przemówienie, zamiast wzbudzić sympatię Brytyjczyków, zabrzmiało w ich uszach drobnomieszczańsko. Społeczeństwo nie wybaczyło królowi opuszczenia państwa dla amerykańskiej rozwódki. Nie okazało więc żalu, gdy 12 grudnia 1936 r. Edward opuścił Anglię na pokładzie HMS Fury i udał się do Australii.

Nowym królem został Młodszy brat Albert przyjął imię Jerzego VI chcąc nawiązać do polityki swojego popularnego ojca i odbudować prestiż monarchii w społeczeństwie, nadwątlony postępowaniem Edward VIII, któremu nadał tytuł Jego Królewskiej Wysokości Księcia Windsoru. Trzy dni po wstąpieniu na tron nadał swojej żonie, królowej Elżbiecie, Order Podwiązki. Jerzy musiał później odkupić od brata zamek Balmoral i Sandringham House, gdyż Edward odziedziczył je po swoim ojcu i Jerzy VI nie mógł ich po prostu otrzymać po abdykacji brata.

Z Bożej łaski Wielkiej Brytanii, Irlandii i brytyjskich dominiów zamorskich król, Obrońca Wiary, cesarz Indii Jerzy VI : Nie spodziewałem się że dostąpię takich zaszczytów. Chcę odzyskać zaufanie i prestiż monarchii w społeczeństwie do Króla którą nadwyrężył mój brat.


Zmiany w Rządzie.


Wypowiedź nowego premiera Neville Chamberlaina : Przede wszystkim jestem zaszczycony dostając stanowisko premiera. Wprowadzę Wielką Brytanię w nowe dziesięciolecie, za cel stawiam sobie zwiększenie prestiżu wielkiej Brytani na arenie międzynarodowej. Będę kontynuował politykę mojego poprzednika w sprawie terytoriów w Afryce oraz Azji. Zrobię wszystko aby zapobiec kolejnym ewentualnym konfliktom.



Obecna sytuacja militarno gospodarcza :

- Ukończono szkolenie dwóch nowych dywizji

- Zakończono i rozpoczęto kilka badań nad nowymi technologiami

- Modernizacja dywizji

Ważniejsze wydarzenia Polityczna na Świecie

- Wojna domowa w Hiszpanii interwencja Niemiec Włoch i ZSRR.

- Większa swoboda Egiptu.

- Koniec wojny domowej w Chinach Kwang-Si zaproponowało pokój który Nacjonalistyczne Chiny przyjeły

- Niepokojący wzrost zbrojeń w III rzeszy oraz wkroczenie ich wojsk do strefy zdemilitaryzowanej

########################################################################################




Zmieniłem troche styl graficzny AAR'a Mam nadzieję że na lepsze a przy tym ja mam mniej wstawiania na imageshack'a obrazków. Sorry że tak dużo nudnych historycznych faktów W następnym odcinku będzie trochę o wojsku...

​

 

ODCINEK 4
(Styczeń - Maj 1937)
„ Béarn – Francuskie Zakupy ”

Królewska Marynarka Wojenna Wielkiej Brytanii, najstarsza zorganizowana siła zbrojna Zjednoczonego Królestwa. Jej prestiż na świecie był budowany przez stulecia. To od niej zależy zdolność zaopatrywania naszych zamorskich kolonii. Bez niej nie byli byśmy kontrolować licznych akwenów przez które przepływają nasze transportowce. Dla Wielkiej Brytanii potężna marynarka jest czynnikiem gwarantującym pozycję imperialistyczną. Flota Royal Navy należy do największych na świecie konkurencyjne mogą być tylko marynarki Japonii, USA ,Włoch czy Francji. A w nie dalekiej przyszłości rozbudowana marynarka III rzeszy. Obecnie posiadamy 12 pancerników, 3 lotniskowce, 3 lekkie lotniskowce, 3 krążowniki liniowe, 16 ciężkich krążowników, 30 lekkich krążowników, oraz 32 grupy niszczycieli i 9 grup okrętów podwodnych. Poza tym dysponujemy 12 grupami transportowców do przewozu dywizji. Okręty są zgrupowane kilka flot.

Kolejność wg przypuszczalnej wartości bojowej :

- Flota Oceaniczna: 3CV, 3CVL, 8 CA, 16 CL (Admirał Sommerville)



- Flota Śródziemnomorska: 8BB, 7CL, 15 DD (Admirał Cunningham)



-Flota Północno morska: 3BB, 3 BC, 3CA, 3 CL, 6DD (Admirał Backhouse)



- Flota Akwenu indyjskiego 3CA, 3CL, 4DD (Wiceadmirał Studholme Brownrigg)

- Flota Ochrony Konwojów: 2CA, 1 CL, 7DD (Wiceadmirał Bruce-Fraser)

-Fota Pomocnicza 1 BB, 2 DD (Kontradmirał Tovey)

- Flota Podwodna 9SS (Wiceadmirał Ruck Keene)

Nad wszystkimi siłami morskimi dowodzi Admiralicja - urząd sprawujący zwierzchnictwo nad marynarką wojenną, zajmujący się między innymi planowaniem rozwoju sił morskich. W admiralicji najważniejszą funkcją pełnili tzw. Pierwsi Lordowie Morscy. Inaczej Dowódca Marynarki. Gabinet Chamberlaina po uformowaniu się powierzył tą funkcję Erne Chatfield’owi.

Erne Chatfield twierdzi że jego poprzednik popełnił błąd zlecając budowę nowoczesnego pancernika King George V. Lecz na przerwanie bardzo kosztownej budowy jest już za późno… Wodowanie pancernika nastąpi 9 listopada. Admirał nie mógł sobie pozwolić na zlecenie budowy kolejnego wielkiego statku, a marzy mu się flota oceaniczna opierająca się na kilku wielkich lotniskowcach. Na początku roku Erne udał się do sojuszniczej Francji omówić szczegóły zakupu przez Royal Navy lotniskowca Béarn. Ta nie najnowsza konstrukcja ma być gruntownie zmodernizowana i wcielona do floty oceanicznej. Francja nie chciała sprzedać jednostki tanio lecz, rząd Brytyjki wraz z admiralicja podjęli decyzje że Wielką brytanie stać jest na taki wydatek. A koszty zakupu będą mniejsze niż budowa od podstaw.



Umowa została podpisana 5 Maja 1937 r Lotniskowiec po szkoleniu brytyjskiej załogi zostanie wcielony do floty oceanicznej. Nazwa Jednostki zostanie nie zmieniona. HMS Béarn stał się czwartym wielkim lotniskowcem Brytyjskim u boku HMS Glorious, HMS Courageous i HMS Furious.



Modernizacja Lotnictwa – Hawker Hurricane

Stopniowo wymieniano wysłużone Gloster Gladiatory na nowoczesne Hawker Hurricainy. Ten najnowszy brytyjski myśliwiec ma za zadanie pilnowania przestrzeni powietrznej nad brytyjskimi prowincjami. Miejmy nadzieję że jego zwrotność i siła ognia pozwolą skutecznie walczyć z myśliwcami wroga. Hawker Hurricain do końca 1937 roku ma zostać podstawowym myśliwcem przechwytującym.

Dowódca RAF Owen Bcyd : To piękny samolot, jego drewniana konstrukcja a za razem w całości zakryta kabina dodają mu uroku. Jego możliwości są o wiele większe niż poprzednika. Z całą pewnością nasi piloci będą zadowoleni z tej maszyny. Gdy po raz pierwszy wykonałem lot tą maszyną byłem zachwycony.



Hurricane jest dziełem Sydneya Camma, który rozpoczął projektowanie samolotu w 1934 roku. Pierwszy prototyp wzniósł się w niebo 6 listopada 1935 roku w Brooklands, a pierwsza seria produkcyjna trafiła do służby operacyjnej w grudniu 1937 roku, do 111 dywizjonu RAF. Napędzany słynnym silnikiem Rolls Royce Merlin był pierwszym brytyjskim wolnonośnym jednopłatem z chowanym podwoziem i zakrytą kabiną, pierwszym osiągającym 300 mil/h (483 km/h) w locie poziomym oraz pierwszym myśliwcem wyposażonym w 8 karabinów maszynowych.

Modernizacja Lotnictwa – Westland Whirlwind

RAF złożył zamówienie na opracowanie samolotu będącego wstanie ochraniać Bombowce taktyczne podczas całego czasu trwania misji. Oraz przystosowanego do misji rozpoznawczych. Samlot musiał się cechować dużym zasięgiem, dobrą zwrotnościa oraz prędkością. Przetarg wygrała firma Westland Aircraft brytyjski producent samolotów z Yeovil w Somerset. Westland Whirlwind ciężki myśliwiec wg ministra RAF’u był tym czego potrzebowano.



Samolot Westland Whirlwind był dwusilnikowym, jednomiejscowym samolotem myśliwskim, dolnopłatem o konstrukcji skorupowej. Podwozie klasyczne – chowane w locie. Napęd: 2 silniki rzędowe. Pierwszy dwusilnikowy samolot myśliwski w lotnictwie brytyjskim. Ogólnie dysponował niezłymi charakterystykami, miał dobry zasięg i dobre uzbrojenie, jednak nie najlepsze silniki Rolls-Royce Peregrine. Samolot nie był duży, niewiele większy niż Hawker Hurricane, o wiele jednak szybszy i lepiej uzbrojony a przy tym wykazywał doskonałe własności na niższych pułapach i był łatwy w pilotażu. Na wyższym pułapie pojawiały się jednak problemy z niezbyt dużą mocą silników, pewnym problemem była także duża szybkość lądowania, sprawiająca trudności pilotom, przyzwyczajonym do wolniejszych maszyn. Samoloty te weszły na linie produkcyjne w maju 1936 roku, ich dywizjony mają trafić do wszystkich grup bombowców taktycznych.

Irakijczycy chcą Kuwejt !



Neville Chamberlain – Wedle opinii rządu prowincja Kuwejtu jest dla nas zbyt ważna by ją oddać Irakijczykom. Kuwejt nie przynosi nam praktycznie wcale zysków lecz kontrola nad tym rejonem jest strategicznie potrzebna. Gdybyśmy stracili Kuwejt część południowa Iraku mogła by się bardziej usamodzielnić a na to nie możemy pozwolić. Irak jest wciąż nie stabilnym protektoratem. Dlatego odrzucamy roszczenia terytorialne.

Obecna sytuacja militarno gospodarcza

Przemysł :



Badania:



Ważniejsze wydarzenia Polityczna na Świecie

- Dominacja Republikanów w Hiszpanii, koniec wojny domowej jest już bliski
- Niepokoje społeczne na bliskim wschodzie
- Pokój w Chinach

################################################## ######################################

No i wracam po przerwie AAR coś się powoli rozkręca nie wiem czy nie przynudzam, ale jakoś mam wene do nudnych odcinków. Zobaczymy jak to będzie gdy padną pierwsze strzały... Czekam na opinie


​

 

ODCINEK 5
(czerwiec – styczeń 1937)
„ „Nieszczęścia Chodzą Parami” ”

Ahhh, jaka to piękna pogoda rozlegała się nad wyspami brytyjskimi… Sytuacja na świecie również była bardzo korzystna. Koniec wojny domowej w Chinach, ożywił rynki zbytu dla brytyjskich towarów. Dość stabilna sytuacja na bliskim wchodzie, oraz uśpione letnim snem prowincje kolonialne w Afryce. Spokój jednak nie trwał długo… Nazywana często Tygrysem Azji – Japonia zaatakowała Chiny !! Świat był bardzo zdziwiony tym krokiem i bacznie się przyglądał temu konfliktowi... Postawmy pytanie, dlaczego doszło do wojny ? Od lat 30. w Japonii narastały nastroje skrajnie faszystowskie i szowinistyczne. Słabe rządy cywilne, w tym wola samego cesarza Hirohito, uważanego w Japonii za boga, były bezsilne wobec nacjonalistycznych militarystów. Głosili oni pod pretekstem wyzwolenia Azjatów spod panowania Europejczyków - hasło „Azja dla Azjatów !” Byli łakomi na obfite w surowce naturalne tereny Azji. Dążenia imperialistyczne tego kraju oraz brak surowców zmusiły Japonię do ekspansji na kontynent. 18 września 1931 doszło do tzw. incydentu mukdeńskiego, w którym armia kwantuńska zajęła Mandżurię. Wydawało by się że Korea i rozległe tereny Mandżurii w pełni zaspokajają ambicje Japońskie… Lecz wszyscy się mylili do dzisiaj ! 8 lipca 1937 roku japońskie oddziały starły się z chińskim wojskiem. Incydent na moście Marco Polo przerodził się ostatecznie w otwartą wojnę miedzy państwami ! Brytyjczycy dowiedziawszy się o wojnie spokojnie przyjęły tę wiadomość, choć wszystkie nagłówki gazet w Londynie informowały o wojnie Chińsko Japońskiej. Konsulat Brytyjski rozpoczął akcję ewakuacji obywateli z Chin. Wiele urzędników i handlowców zrezygnowało i pozostało na zagrożonych wojną terenach. Wszyscy są zdania że ta wojna nie potrwa długo.

Azjatycki tygrys – Cesarstwo Japonii atakuje Chiny !



Miliony chińskich obywateli dowiedziało się o japońskiej inwazji na ich terytorium. Z nigdy nie uznanego Przez Nacjonalistyczne władze terytorium Mandżukuo Japonia uderzyła ! Japońska armia Kwantuńska zaczęła przeć do przodu. Na szczęście Chiny po początkowych porażkach były dobrze przygotowane i dzielnie zaczęły stawiać opór wrogowi ! Słabo wyposażona liczna armia Chińska potrzebowała zaopatrzenia. Z pomocą ruszyły Stany Zjednoczone, oraz ?

Posiedzenie Parlamentu GB :

Neville Chamberlaina: Jestem ogromnie zaskoczony, Chiny nie prowokowały Japonii. Lecz cesarzowi Japonii chodzi o coś więcej. On chce sobie podporządkować Azje ! Hasła które głosi ich propaganda ”Azja dla azjatów” bardzo mnie nie pokoją. Jest to poważnym zagrożeniem na nasze rynki zbytu. My w tej wojnie wspomożemy zapasami Nacjonalistyczne Chiny ! Nikt nam przecież nie zabroni pokojowo wspierać naszych przyjaciół. Chcę podkreślić naszą przyjaźń, gestem „Drogi Birmańskiej” Zrobię wszystko aby nie sprowokować Japonii a wspomóc Chiny.

Już następnego dnia po ogłoszeniu decyzji premiera z Londynu wypłynęły transportowce z zaopatrzeniem.

Nagłówki gazet:

The Times: Wielka Brytania interweniuje! Wysyłamy zaopatrzenie wraz z USA dla walczących Chińczyków!

The Sunday Times: Jest decyzja Premiera w sprawie wojny w azji ! Złoty środek ! Dyplomatyczne stosunki z Japonią oraz wsparcie dla Chin ! Czy to się nam powiedzie ?

Kurier Warszawski: Brytyjczycy pokojowo wspiera wojnę w Chinach! Rola imperium czy unikanie wojny ?



Śmieszna propozycja…



Wolne Państwo Irlandzkie powstało w wyniku Traktatu podpisanego 6 grudnia 1921 w Londynie przez przedstawicieli państwa brytyjskiego oraz Republiki Irlandzkiej. Traktat wszedł w życie 6 grudnia 1922. Traktat przyznał nie podległość Irlandii ale tereny Irlandii północnej nadal należały do Imperium Brytyjskiego. Część członków IRA – (organizacja zbrojna walcząca początkowo o niepodległość Irlandii) nie zgodziła się na Traktat. Wywołało to rozłam. Popierający Traktat bojownicy IRA stali się armią Wolnego Państwa Irlandzkiego, zaś przeciwnicy Traktatu, określani jako IRA antytraktatowa, postanowili walczyć o pełną niepodległość 32 irlandzkich hrabstw. IRA przegrała wojnę domową, ale nie wyzbyła się myśli o zjednoczeniu Irlandii. Irlandia pomimo wewnętrznego rozłamu na stronę akceptującą traktat oraz nie. Zwraca się do nas o oddanie spornych terytoriów. Wielka Brytania stanowczo odmawia !!

To było po niżej pasa…


28 lipca – w Belfaście Irlandzka Armia Republikańska (IRA) dokonała nieudanej próby zamachu bombowego na króla Jerzego VI Windsora.

Orędzie króla do narodu

Z Bożej łaski Wielkiej Brytanii, Irlandii i brytyjskich dominiów zamorskich król, Obrońca Wiary, cesarz Indii Jerzy VI : Byłoby to dla mnie hańbą gdybyśmy stracili nasze terytoria i to praktycznie na swoim podwórku. Muszę odmówić Irlandii ! Straciliśmy w 1921 roku już bardzo wiele. A na więcej nie pozwolę ! Jestem odpowiedzialny przed bogiem i historią dlatego żaden zamach nie zrobi nam mnie wrażenia ! Jako król jestem silny niczym mój kraj. Tak jak obywatele a nie jesteśmy byle kim! Jesteśmy Imperium brytyjskim ! Dlatego uszanujemy traktat z 1921 roku. I na nic więcej nie pozwolimy !

Stanowisko rządu

To cud że nasz Król przeżył zamach. Wielka Brytania wysyła szpiegów do Irlandii, w celu likwidacji odpowiedzialnych ludzi za ten zamach. Irlandia przyznała się że dokonała tego incydentu IRA nie popierająca traktatu. Zdaniem obserwatorów zamach był skutkiem odrzucenia roszczeń terytorialnych. Nasze stosunki z Irlandią drastycznie się pogarszają. Rząd brytyjski zachował spokój i zamach nie sprowokował go. Twardo stoimy przy swoim zdaniu. Neville Chamberlain znany ze spokojnej polityki w tym przypadku również nie wypadł z równowagi. Nie zgodził się pod presją zamachów na oddanie terytoriów oraz zignorował ten incydent nie podejmując zbrojnej interwencji. Irlandia oficjalnie przeprosiła za ten zamach i wszczęła poszukiwania sprawców. Niestety bojówki IRA wciąż są legalnymi ugrupowaniami.

Bliski Wschód



To kolejny krok w stronę pojednania tych dwóch narodów. Budowa portu pomogła się uniezależnić Żydów od Arabów. Wyłożyliśmy niezbędne środki na ten cel. Im mniej te narody będą miały do czynienia ze sobą tym stabilniejsza będzie sytuacja. Musimy znaleźć kompromis między naszą dominacją nad tymi terenami a mieszkającymi tam Żydami oraz Arabami. Zapewnienie pokoju między tymi narodami jest jednym z naszych celów tamtejszej polityki.



Szef Wywiadu Brytyjskiego : Jest to kolejny krok wstecz w stosunkach Wielka Brytania Włochy. Wywiad brytyjski złapał włoskiego szpiega działającego na bliskim wchodzie. Udało się wyciągnąć kilka istotnych informacji. Szpieg ściśle współpracował z niemiecką komórką NSDAP w Betlejem. Jest to pierwszy krok w stronę rozbicia siatki wywiadowczej oraz pozbycia się NSDAP na terenie Betlejem. Niepokoi mnie też współpraca Włosko – Niemiecka. Włoch zajmował się anty-brytyjską propagandą. Aktywnie działając w Arabskim radiu. Był bardzo dobrze zakamuflowany w działaniach. Udawał przeciętnego technika. A tak naprawdę miał prawie całkowity wpływ na nadawane audycje radiowe które bardzo negatywnie odnosiły się do naszego kraju. Udało się wyciągnąć podczas tortur jeszcze jedną kluczową dla całej sprawy informację. Pytaliśmy go aby wydał współpracowników. Niestety nie mamy stu procentowej pewności. Ponieważ tuż przed śmiercią Włoch mówił bardzo nie wyraźnie. Bełkotał… Brzmiało to tak :
” muuuhhhh… aaaamm!! aaaaaaaaiiiiiii… ahaaaaaaa Ala hauss.. al ! Hhhhhnaaaaaaainaaaaa!!!!!!!”
Niestety te słowa były ostatnimi jakie wypowiedział Włoski szpieg… Gdy został grzecznie poproszony aby powtórzył umarł.
Dlaczego to takie ważne ? Być może Włochowi nie była obca osoba Muhammed Amin al-Husseina*. Przypominam że jest on ze swoimi buntownikami ścigany przez naszych żołnierzy.
*patrz odcinek nr 2 (Kryzys Bliskowschodni)

Raporty Wywiadu




Ważniejsze wydarzenia Polityczna na Świecie

- Wybuch Wojny Japońsko Chińskiej
- Wspólny Front chiński przeciw Japonii
- Dominacja Republikanów w Hiszpanii, koniec wojny domowej jest już bliski
- Irlandzkie żądania terytorialne
- Zamach na króla Jerzego VI
- Amerykańska i Brytyjska pomoc dla Chińczyków

################################################## ######################################

W następnym odcinku będzie gorąco, zacznie się dziać !! Upsss miałem nic nie mówić
Co sie stało sie to sie dowiecie sie...

Jak oceniacie na razie ?

AAR wyczyszczony i zamknięty. W razie chęci kontynuowania, kontaktować się z funkcyjnymi działu.
Biedrona
​

 

Kontynuacja AAR'a

Wracam po przerwie małe zmiany w grze :

- HOI DD/ARM 1.3
- DAIM

 

ODCINEK 6
(Listopad – Grudzień 1937)
„ Japoński pochód ”



5 Wrzesień

Armia Kwantuńska zdobyła bardzo ważne przyczółki, niezbędne do kontynuowania dalszej ofensywy. Najpoważniejszą bitwą w której przeważające siły cesarstwa odniosły sukces była bitwa o „Beiping”. Armia chińska poniosła w niej olbrzymie straty. Japończycy mieli przewagę liczebną oraz technologiczną. Sytuacja jednak powinna w niedługim czasie ulec zmianie. Jednolity front chiński jest zaskoczeniem dla Japonii. Nie spodziewano się że rozbite Chiny będą walczyć razem przeciwko Japonii. Za około miesiąc dotrze na front wsparcie w postaci kilkudziesięciu dywizji i przepuści kontratak. Wydaje się że Japonia nie zdoła go odeprzeć ponieważ przewaga liczebna tym razem będzie zdecydowanie po stronie chińskiej.


5 Listopad

Tak jak się spodziewaliśmy Chińczycy przepuścili zdecydowaną kontrofensywę. Nie obyło się bez strat ale główne cele strategiczne zostały zrealizowane. Dwie bazy lotnicze zostały zajęte przez co spadła aktywność lotnictwa japońskiego. Obecnie front zatrzymał się. Japończycy podjęli akcje oskrzydlającą lecz nie udało się jej zamknąć gdyż zmęczone odziały japońskiej kawalerii napotkały przygotowaną obronę.


5 Grudzień

Chińczycy w płapce ! Od zachodu, tam gdzie się najmniej spodziewano ataku czyli od strony morza zaatakowała II armia Japońska. Chińczycy wobec tej sytuacji wycofali kilka dywizji z frontu północnego z zamiarem obrony stolicy. Japończycy świetnie wykorzystali moment i uderzyli na przegrupowujące się odziały. Lotnisko w Chandke trafiło ponownie w ręce japońskiej armii. Jeszcze dwa miesiące temu Chińczycy byli w przewadze lecz teraz otworzenie drugiego frontu tuż przy chińskiej stolicy odwróciło sytuacje stawiając Chiny w bardzo nie korzystnym położeniu.

Kolejny kataklizm dotyka wschodnią Azje !



Port Hong Kong’u jest jednym z najbardziej ruchliwych na świecie. Był zawsze pełny różnego rodzaju żeglugi, począwszy od jachtów skończywszy na transportach wojennych . 2 Września port zamarł i zaprzestał swoją działalność na długie tygodnie. Wiatr był tak silny, że instrumenty obserwatorium zarejestrowały 125 mph poczym nie wytrzymały i się zepsuły. Wielu naszych rodaków poniosło śmierć. Król Jerzy VI wyraża szczere kondolencje wszystkim ofiarom tego kataklizmu i zapowiada pomoc rodzinom.

Arabowie coraz bardziej nie spokojni !



Bliski wschód wymyka się nam coraz bardziej z pod kontroli. Bardzo ceniony przez nas komisarz został bestialsko zamordowany. Najgorsze jest to że nie wiemy kto to zdobił i nie wyciągniemy żadnych konsekwencji. Przecież nie możemy ukarać wszystkich arabów bo to może jeszcze bardziej ich rozdrażnić. Miejmy nadzieję że z czasem wszystko wróci do normy.

Przyjazne odwiedziny !



W październiku 1937 roku, książę i księżna odwiedzili nazistowskie Niemiecy . Wizyta ta wzbudziła spore zainteresowanie niemieckich mediów. Stosunki z III Rzeszą zostają nieco poprawione. Wywiad bardzo niepokoją ciągłe zbrojenia Niemiec na które idą coraz to większe środki. Wierzymy że Niemcy są wielkim bastionem przeciwko komunizmowi i niech tak zostanie.

Ściśle Tajne - Radar!



W 1915 r., Robert Watson Watt dołączył do Urzędu Meteorologicznego jako meteorolog , pracujący w outstation w Aldershot Hampshire . W ciągu najbliższych 20 lat, studiował zjawiska atmosferyczne oraz badał wykorzystanie sygnałów radiowych wytwarzanych przez piorun. Trudności w zakresie określania kierunku tych ulotnych sygnałów doprowadziły do wykorzystania obrotowej anteny kierunkowej, a w 1923 roku wykorzystano oscyloskopy w celu wyświetlania sygnałów. Operator obracał anteną i szukał sygnałów na oscyloskopie w celu odnalezienia burzy. Operację w końcu przeniesiono na przedmieścia Slough w Berkshire. W 1927 Watson założył Radio Research Station (RRS), jednostka w ramach Departamentu Nauki i Badań Przemysłowych (DSIR). Watson Watt został kierownikiem RRS. Niestabilna sytuacja na świecie podnosi prawdopodobieństwo nalotów. Zagrożenie iwazją drogą powietrzną lub morską doprowadziły do przychylności ministra obrony na poniesienie dużego wysiłku w stosowaniu nauki i technologii w dziedzinie obronności. W listopadzie 1934 roku Ministerstwo Lotnictwa ustanowiło Komitet ds. Rozwoju Naukowego Obrony Powietrznej (CSSAD) Miało to na celu wzmocnienia obecnych metod obrony przed wrogimi samolotami. Szefem tego komitetu został Sir Henry Tizard. Działania tego komitetu miały znaczący wpływ na dalszy rozwój technologii radaru oraz obrony przeciwlotniczej na terenie Wielkiej Brytanii. Projekt wykorzystania radaru w lotnictwie miał wielu sceptyków. Aby dowieść ostatecznie skuteczność radaru 26 lutego 1935 r przeprowadzono eksperyment. Handley Page Heyford - bombowiec przeleciał nad prototypowymi radarami. Samolot został wykryty przez radar co ostatecznie potwierdziło jego przydatność. Eksperyment był obserwowany przez przedstawiciela Ministerstwa Lotnictwa i doprowadziło to do natychmiastowego zezwolenia na budowę pełnego systemu prototypów.

Badania, Polityka, Przemysł






Ważniejsze wydarzenia Polityczna na Świecie

- Wojna Domowa w Hiszpanii
- Ofensywa Japońska w Chinach
- Niepokoje społeczne na bliskim wschodzie





​

 

Cholera nie pamiętam z czego to koślawy cytat ale - "z dawna oczekiwany powrót". Trzymam kciuki i chciałbym abyś twardo budował flotę BB zamiast CV. Odpowiednio grając da się zapiąć AI - wszak ono nie buduje floty. Super by było ogólnie gdybyś się koncentrował na Royal Navy i innych "nejwi" w miare możliwości pozwalając dominiom, sojusznikom i GER'ą na rozbudowę marynarek.

 

Dużego doświadczenia nie mam bo zawsze budowałem CV. Ale na włochy i tak puszcze same pancerniki. Zamierzam Royal Navy walczyć na wszystkich wodach świata Zaatakować marynarke japonni nie czekając na dołączenie się do aliantów USA. Następny odcinek może dziś wieczorem

 

Fajnie że masz daima, u mnie Niemcy mieli w 46 pare lotniskowców z roku 45. Wcześniej też mieli dużo lotniskowców. Na daimie AI jest naprawde dobre, nawet Argentyna może zbudować lotniskowiec. A, i tak w ogóle Beiping to na polski Pekin

 

tak, tak to Pekin
cóż jak na powrót to za krótko i za mało treściwie. i mam prośbę: jak już robisz screeny z eventów to załączaj też to co się wyświetla przy wybranej opcji

 

ODCINEK 7
(Grudzień 1937)
„Allahu al-ahad - Bóg jest jeden”

Ahmed Al Amal wyprowadzał jak co dzień stad kóz. Robił to niemal każdego dnia, monotonia życia codziennego go niszczyła, nie pozwalała mu rozwinąć skrzydeł. Życie pod panowaniem Brytyjczyków nie było przyjemne a zwłaszcza dla kogoś takiego jak Ahmed. Nie był on zwykłym Arabem. Ahmed marzył o własnym nie podległym państwie. Państwie Allaha ! Ale taka wizja kształtowała się w wielu Arabskich umysłach. Przez nią zginęło już wiele wyznawców Allaha. Liczne bunty, demonstracje zawsze kończyły się krwawym starciem z Wojskiem Brytyjskim w którym Arabowie ponosili sromotne klęski. Krew i rozpacz przepełniała pogrążonych w modlitwach arabów. Śmierć po zamachu była chwalebną śmiercią, lecz zamachy nie przynosiły spodziewanych efektów. Z każdym kolejnym zamachem represje Brytyjskie stawały się coraz ostrzejsze. Dodatkowo na Arabskiej ziemi pojawiało się za przyzwoleniem Brytyjskim zbyt dużo Żydów którzy są nie godni zamieszkiwać tereny arabów. Ahmed wyprowadzając kozy skrywał swą prawdziwą tożsamość. Był on prawą ręką najbardziej skrywanej i poszukiwanej osoby, Amin al-Hussein’a ! Ahmed wchodził razem ze zwierzętami na wzgórze. Zmęczony stromym podejściem spoczął koło kamienia na szczycie góry. Przed jego oczyma rozciągał się pustynny krajobraz. Kiedy wycierał ręką krople potu z czoła, ujrzał na horyzoncie trzech jeźdźców. Ahmed przestraszony skrył się za kamieniem, dopadły go myśli że to Brytyjski wywiad! Mężczyzna wyciągnął ładunek wybuchowy ukryty pod brzuchem jednej z kóz. Pomyślał że w razie zagrożenia woli wylecieć w powietrze niż zdradzić tajemnice partyzantki arabskiej Brytyjczykom. Po kilkunastu minutach jeźdźcy dotarli… Ahmed spostrzegł że to typowi Arabowie, bardzo nowocześnie uzbrojeni i ubrani.

- Witam ! Krzyknął Ahmed do przybyszów.

- Jesteśmy posłańcami Wielkiego Wodza Amin’a al-Hussain’a !

- Kto to jest ? Nie znam go ! Wysadzam się w powietrze 1..2..

- Wszystkie meczety, budzą się do walki ! Wykrzyknęli trzej posłańcy.

- Gdy Arabowie zjednoczą się o świcie ! Dokończył hasło Ahmed…

- Tak to już dziś, dalej wiesz co masz zrobić, jesteśmy gotowi ci służyć panie… Odpowiedzieli posłańcy

Potem wydarzenia potoczyły się błyskawicznie. Ahmed przyodział mundur. Po czym zaczął mobilizować innych lokalnych guru.



Spisek był przygotowywany od wielu lat każdy wiedział co robić, gdzie ma broń kto jest jego dowódcą. Fala spisku obiegła wkrótce całą Jordanię, a nawet z terenów Palestyńskich przyjeżdżali Arabowie by zmobilizować siły. Wszystko rozegrało się bardzo szybko trwało zaledwie kilka dni. Wywiad Brytyjski o spisku dowiedział się ostatniego dnia, ale wtedy już było za późno… Kiedy stacjonujące wojsko brytyjskie zaczęło interweniować, w odwecie zaatakowano placówki Brytyjskie. Zrobiono to praktycznie na przestrzeni jednego dnia wszystkie placówki w Jordanii zostały zaatakowane ! Urzędy brytyjskie były otwarcie atakowane przez buntowników. Nawet zaufani pracownicy pochodzenia arabskiego okazali się zdrajcami i zaatakowali swoich angielskich współpracowników. Skryta wojna przeistoczyła się w otwarty konflikt. Mordowano bez najmniejszych skrupułów Wkrótce wszystkie Jordańskie prowincje opanowane przez Brytyjczyków zostały spod nich wyzwolone. Wszystko to trwało błyskawicznie, niecały tydzień. Wielka Brytania nie zdążyła zapobiec utracie kontroli nad prowincjami Jordańskimi. W zaledwie niespełna miesiąc zorganizowano dużą armie. Na jej czele stanął Amin al-Hussain. Celem powstania jest wygonienie Brytyjczyków z Bliskiego Wschodu.

Nadzwyczajne posiedzenie parlamentu w wprawie buntu

Premier Neville Chamberlain: Obecna sytuacja konfliktu bliskowschodniego wymknęła się nam z pod kontroli. Arabowie zbrojnie wystąpili przeciw Brytyjczykom. Chcą wojny ? To będą mieli wojnę.

Dowódca wojsk Lądowych sir Cyril Devarell: Panie Premierze nasza sytuacja w rejonie konfliktu jest oceniana jako tragiczna. Stosunek sił 1 : 10 dla przeciwnika. Korpus Bliskowschodni pod dowództwem Generała Alanbrooke wycofał się z Jerozolimy - Ziemi Świętej by zapobiec groźby okrążenia przez partyzantów.

Premier Neville Chamberlain: Nie interesuje mnie to musimy zapobiec rozprzestrzenieniu się buntu. Przygotować dywizje na wyspach macierzystych do wyjazdu w trybie natychmiastowym. Generał Alanbrooke musi się utrzymać do czasu kiedy nadejdą posiłki.

Minister spraw zagranicznych Anthony Eden: Mam dobre wiadomości Król Faruk I zdecydował się wysłać 4 dywizje egipskie by wypełnić zobowiązanie sojusznicze. Król zrobił to dobrowolnie bez żadnych nacisków z naszej strony. Dywizję są już pod naszymi rozkazami. I zmierzają w zajmowanej przez partyzantów prowincji Akaba.

Szef sztabu Montgomery: Nasz korpus Afrykański przybędzie do portu Tel Aviv za około miesiąc. Jak donosi Generał Gort dywizje nie osiągnęły stu procentowej gotowości dlatego poczekamy.

Nagłówki gazet:

The Times: Arabscy separatyści przejęli kontrole nad Jordanią ! Generał Alanbrooke czeka na posiłki !

The Sunday Times: Arabowie wygonili Brytyjczyków, Chamberlain : „Arabscy separatyści zbrojnie wystąpili przeciw Brytyjczykom. Chcą wojny ? To będą mieli wojnę.”

Pierwszy Kontratak – 6 Grudnia



Gdy Arabowie wtargnęli do celowo opuszczonej przez wojsko brytyjskie ziemi świętej, generał Alanbrooke zdecydował się kontratakować. Początkowo nie napotkano większego oporu. Lecz tysiące partyzantów skryło się w mieście Jerozolima. Gdy nasze wojsko wkraczało do miasta zaatakowano nas z wielkim impetem. Tysiące bojowników arabskich ostrzelało nasze wojsko. Wróg bardzo dobrze wykorzystał teren miejski przez co straciliśmy organizacje. Ataki na nasze odziały logistyczne i zaopatrzenie sprawiły że Wielka Brytania poniosła pierwszą porażkę. Alanbrooke prosi o wsparcie lotnicze gdyż bez niego nie uda mu się odeprzeć ewentualnego ataku. Generał obecnie wycofał wojska do miast w prowincji Tel Aviv. Miejmy nadzieje że posiłki nadejdą zanim Partyzanci go okrążą.

Pierwsze zwycięstwo – 10 Grudnia

Bojownicy Arabscy wkroczyli do Hajfy, oraz Eliatu . Okrążenie Tel Aviv staje się poważnym zagrożeniem. Już następnego dnia po nieudanym brytyjskim kontrataku o Jerozolime buntownicy zaatakowali pozycje brytyjskie w Tel Aviv. Atak partyzantów nastąpił z dwóch prowincji Hajfy oraz Jerozolimy, pomimo rozległego terenu do obrony został odparty. Liczniejszy wróg nie zdołał zmusić Generała do kolejnego odwrotu. W defensywie lepiej wyposażony korpus brytyjski spisał się świetnie, morale osamotnionych w walce żołnierzy wzrosło. Generał Alanbrooke po udanej obronie pozycji chodził od jednego stanowiska do drugiego i osobiście gratulował zwykłym żołnierzom brytyjskim.



Wywiad donosi o ruchach partyzantów, można zakładać że szykują kolejny atak na Tel Aviv. Aby pokrzyżować plany Amin’a al-Hussain’a, Generał Alanbrooke zdecydował się na przeprowadzenie ofensywy. Atak to najlepsza metoda obrony jak twierdzi jedynie odważnymi kontratakami zdoła utrzymać pozycje. Ofensywa kompletnie zaskoczyła odziały partyzantów, którzy myśleli że po poprzednim starciu wojska Brytyjskie będą potrzebowały czasu na uzupełnienia. Tym razem przewaga liczebna była po stronie Brytyjskiej. Nastąpiło dwu dniowe starcie, lecz każda mniejsza bitwa była minimalnie wygrana przez korpus bliskowschodni. Na koniec miato Eliat okrążono i zaatakowano ze wszystkich stron. Tam skrywało się najwięcej partyzantów lecz po poprzednich doświadczeniach w Jerozolimie skutecznie eliminowano skrytych bojowników. Miasto zostało zdobyte, lecz żołnierze nie mieli zbyty dużo czasu na odpoczynek. Ludność żydowska wiwatowała przy wjeździe generała do miasta. Żołnierzy obdarowano jedzeniem. Muzułmańscy mieszkańcy szczególnie Ci młodsi pozornie zachowywali się neutralnie lecz było kilka incydentów dywersji. Przegrane odziały rewolty uciekły do prowincji Akaba.

Pogorszenie stosunków



Nikt oficjalnie nie wystąpił w sprawie tego konfliktu oprócz Wielkiej Brytanii oraz marionetkowego rządu Egiptu i Iraku. Pomimo to wojska walczących partyzantów były nie oficjalnie wspierane przez Niemcy i Włochy. Potajemne wsparcie bojowników pogorszyło nasze stosunki z tymi krajami. Często znajdowaliśmy u poległych bojowników wyposażenie niemieckie lub włoskie.

Stanowcze NIE piractwu



Podjęliśmy na konferencji na Nyon że wraz z sojusznikami będziemy ścigać i atakować piratów. Problem był od dawna, a teraz takie rozwiązanie szczególnie się nam opłaci. Będziemy bardziej spokojni o nasze konwoje, dostarczające zapasy w rejon konfliktu na bliskim wschodzie.

Wodowanie Krążowników



Bezpośrednią przyczyną powstania krążowników typu Southampton była budowa przez Japonię bardzo silnych krążowników lekkich typu Mogami, uzbrojonych w 15 dział 155 mm (przebudowanych ostatecznie na krążowniki ciężkie). Jedyny w tym czasie nowoczesny typ lekkich krążowników brytyjskich Leander uzbrojony był w 8 dział kalibru 152 mm. Dlatego Brytyjczycy zdecydowali o budowie nowych krążowników uzbrojonych w 12 dział tego kalibru, w nowych trzydziałowych wieżach. Punktem wyjścia do projektu były lekkie krążowniki typu Amphion / Perth (rozwinięcie typu Leander z naprzemiennym układem siłowni). Wymiary okrętów powiększono, korzystając prawie w pełni z limitu wyporności standardowej 10.000 ton przewidzianego traktatem waszyngtońskim (w przeciwieństwie do japońskich okrętów, wartości tej nie przekroczono). Zmianie uległa sylwetka okrętów, głównie przez powiększenie nadbudówki dziobowej i wprowadzenie hangarów dla wodnosamolotów. Oprócz wzmocnienia uzbrojenia przez zastąpienie wież dwudziałowych trzydziałowymi, pogrubiono nieco opancerzenie i zwiększono jego powierzchnię. Wzmocniono też uzbrojenie przeciwlotnicze zgodnie z najnowszymi brytyjskimi standardami (podwójne działa 102 mm). W efekcie uzyskano udane okręty.

Ważniejsze wydarzenia Polityczna na Świecie

- Wojna Domowa w Ekwadorze

- Ofensywa Japońska w Chinach

- Utworzenie Rewolty Arabskiej przeciwko GB

- Republikanie dobijają Nacjonalistów w Hiszpanii


########################################################################################


Poprzedni odcinek jeszcze był stary tylko nie był wcześniej zamieszczony Ten jest pierwszym napisanym po przerwie. Jak zapowiadałem w końcu zaczyna się coś dziać. Zdawałem sobie sprawę że smęciłem i straciłem pewnie kilku czytelników lubiących AAR'y akcji Ale musiałem wczuć się w klimat. No i wreszcie jest trochę alternatywnej Historii. Prószę o nie przyczepianie się do flagi bo nie wiedziałem jaką wybrać. Rewolta to przerobiona Jordania, wystarczy na moje potrzeby. Wojsko oczywiście dodane eventem.



​

 

Podoba mi się. Coś kibicuję tym biednym kozopasom ;p.

- dodaj sobie ikony dla jednostek arabskich - będzie lepiej to wyglądało
- może powstanie w Syrii i Palestynie i powstanie państwa arabskiego z corami na ziemie arabskojęzyczne ;p, Arabia, Jemen, Oman też mogą się zbuntować ...

 

Dalej arabowie!
Pod względem graficznym AAR stoi na wysokim poziomie
Tak dalej

 

Bardzo ładny AAR. Łap 5
Myślę, że najwyższy czas dodać sobie eventem żydowską dywizję milicji (w końcu Żydom najbardziej nie na rękę te powstanie). Kto wie - może po stłumieniu powstania bojówkarze zechcą pozostać w wojsku, a z dywizji milicji wyrośnie kiedyś (eventami oczywiście) jakaś elitarna dywizja pancerna?

 

bardzo mi się podoba ten bunt, czekam na dalszy jego rozwój

znalazłem tylko jedną małą literówkę

wydaje mi się że powinno być w sprawie

po za tym bardzo k:

 

ODCINEK 8
(Grudzień 1937)
„Posiłki przybywają !”

Irak się broni !

Rebelianci przekraczają irackie granice chcąc znaleźć sobie sojuszników. Irak pozostał lojalny wobec Wielkiej Brytanii i wysłał wojska na spotkanie w prowincji Karabala. Armia iracka jest bardzo podobna do tej którą dysponuje rebelia, czyli bardzo zacofana. W wyposażeniu wojska irackiego możemy częściej spotkać brytyjskie wyposażenie niż w armii rewolty. Rozległe tereny pustynne sprzyjają otwartej wymianie ognia. Przez co już niedługo można się spodziewać starcia. W międzyczasie Generał Alanbrooke przegrupowuje wojska do spokojnej Egipskiej prowincji Gazy oczekując nadejścia posiłków z wysp macierzystych oraz Egiptu. Egipskie dywizje przekraczają właśnie Suez. Neutralność zachowuje Francja która odmówiła pomocy gdyż ewentualny atak na buntowników arabskich mógł by wywołać kolejne bunty i niepokoje w ich arabskich prowincjach. Przygotowania Korpusu Afrykańskiego do misji na bliskim wschodzie trwają. Generał Gort prowadzi manewry na poligonie w Pymouth. Lokalni mieszkańcy niecierpliwie oczekują Korpus w porcie Gaza, do którego dotarły już liczne transportowce z wyposażeniem i zapasami.



List generała Alanbrooke do Chamberlaina (Fragment)

Właśnie rozpoczynamy przemarsz wojsk do portowego miasta w prowincji Gaza by okopać się i czekać na przybycie Korpusu Afrykańskiego. Nie mamy innego wyjścia tylko odwrót. Moje dywizje są już wyczerpane, nie mamy już środków do ataku. Wielu naszych żołnierzy jest chorych nie brakuje też rannych. Brakuje sprzętu i żywności. Umocnimy się na wybrzeżu w nadziei że pomoc nadejdzie. Dostałem informacje że Generał Kamel z Egiptu będzie atakował prowincję Eliat. Atak ma nastąpić za kilka lub kilkanaście dni. Jego dywizje są jeszcze daleko dlatego boję się ewentualnej napaści rewolty... Apeluję o jak najszybsze przysłanie posiłków oraz o udzielenie wsparcia lotniczego. Ostatnie raporty od naszych zwiadowców wskazują że rebelia zaatakowała na wschodzie, przedarła się wewnątrz Iraku. Uważam że to posunięcie wroga jest nam sprzyjające. Czym bardziej rebelianci się rozproszą tym rosną nasze szanse. Oby tylko Irak nie pozostał bierny, lub co gorsze nie dołączył do rebelii.

Nagłówki gazet:

The Times: Alanbrooke czeka, podczas gdy Rewolta atakuje.
The Sunday Times: Gorąca zima na bliskim wschodzie…




Irak w obliczu zagrożenia ze strony rebeliantów, choć pewnie bardziej obawiano się reakcji Imperium Brytyjskiego gdyby kolaborował z Rewoltą, zdecydował się wesprzeć Brytyjczyków. Armia Iracka była bardzo zacofana lecz liczna ponieważ w ataku wzięło udział aż 7 dywizji. Na jej czele stanął Iracki Generał Bakr Sidkqi. Początkowo żołnierze iraccy bali się strzelać do swych arabskich braci. Pod naciskiem ze strony dowództwa zaczęto oddawać pierwsze strzały. Później rozpętała się wielka bitwa. Do najkrwawszych starć doszło w 5 miejscowościach zaznaczonych na mapie. Iracka armia w ponad tydzień rozprawiła się z wrogiem i zdołała zmusić do ucieczki rebeliantów. Na walkę poza granicami Iraku się nie zdecydowano. Wielka Brytania nawet o to nie prosiła ponieważ obawiała się silnego sprzeciwu ludności irackiej lub roszczeń terytorialnych w przypadku sukcesów. Marionetkowy rząd Iraku potulnie wypełnił swoje wytyczne i po sukcesie w Karabala tylko zabezpieczył terytorium.


irackie wojsko

Wigilijny Prezent !

Wczesnym rankiem w wigilie do portów w Gazie przybyła flota. Dostarczyła w rejon konfliktu 3 dywizje pod dowództwem generała Gorta. Jak twierdził zaprawiony w bojach z rewoltą Generał Alanbrooke był to największy prezent w życiu jaki kiedykolwiek dostał. Korpus Afrykański diametralnie zmienił układ sił na bliskim wschodzie, od tej pory Alanbrooke mógł się w końcu poczuć bezpiecznie. Obaj generałowie udali się razem na śniadanie, Alanbrooke opowiadał o taktyce Arabów i ciężkich starciach. Gort słuchał uważnie lecz był bardzo pewny siebie, emanował radością co udzieliło się też zmęczonemu generałowi Alanbrooke. Gort obiecał Montgomery’emu (szefowi sztabu) gdy przebywał w Wielkiej Brytanii że odbije bardzo ważne miasto portowe Tel Aviv w najkrótszym możliwym czasie. Generałowie po śniadaniu uzgodnili ostatnie szczegóły operacji odbicia Tel Aviv. Rozkaz ataku padł jeszcze tego samego dnia. Żołnierze korpusu afrykańskiego nie mieli dnia wytchnienia, po męczącej podróży z marszu ruszyli na spotkanie z wrogiem. Jak twierdził jeden z żołnierzy nie przyjechaliśmy tutaj spędzać świąt tylko wykonać swoją robotę. Dobrze że wcześnie zaczynamy to szybko pokażemy arabskim psom kto administruje tym terytorium. Potężny brytyjski atak został przeprowadzony w późnych godzinach wieczornych.



Bitwa rozpoczęła się od ostrzału artyleryjskiego pozycji rebeliantów. Nie przyniosło to wielkich strat w szeregach wroga. Ostrzał był bardzo niecelny i nie skuteczny. Pociski były amortyzowane przez piach przez co mało było różnego rodzaju odłamków mogących ranić przeciwnika. Pomimo to ostrzał trwał nieprzerwanie kilka godzin do czasu kiedy Gort wydał rozkaz przerwania ostrzału. Śmiejąc się powiedział do Alanbrook’a „Narobiliśmy hałasu już wiedzą że przybyłem teraz wyjdziemy im na powitanie” Pierwsza dywizja miała rozkaz zająć miasto TelAviv i odbić tereny przybrzeżne, druga działać na północy a trzecia na południu prowincji. Żołnierze Alanbrook’a mieli wspierać i zabezpieczać zdobyte terytoria. Miato TelAviv padło jako pierwsze, ku zdziwieniu generała bardzo szybko je zdobyto ponieważ napotkano minimalny opór. Na południu spotkano okopanego wroga lecz stosunkowo szybko bez dużych strat zajęto okopy. Po zabezpieczeniu miasta TelAviv skierowano pierwszą dywizję na północ aby wsparła drugą ponieważ tam stoczono o najcięższe walki. Ogólnie podczas operacji nie było większych problemów a straty po stronie Brytyjskiej były znikome.

Supermarine Spitfire MK 1



Jednomiejscowy jednosilnikowy samolot myśliwski. Całkowicie metalowy dolnopłat skonstruowany przez r. Mitchela, oblatany w marcu 1936 roku. Myśliwiec jest uważany za najładniejszy na świecie, a swoją skuteczność już niedługo potwierdzi. Ta nowoczesna konstrukcja przewyższa osiągami wszystkie inne znane nam samoloty. Historia samolotu Spitfire zaczęła sie od legendarnego Supermarine S6B - wodnosamolotu, który 13 września 1931 wygrał zawody o Puchar Schneidera osiągnąwszy prędkość maksymalną 547 km/h. Konstruktorem tej maszyny był Reginald J. Mitchell. W 1934 roku brytyjskie ministerstwo lotnictwa zgłosiło zapotrzebowanie na nowy myśliwiec. Mitchell, w tym czasie pracownik Vickers Aviation, zdecydował się zaadaptować wodnosamolot S6B do wymogów stawianych przez RAF. Nowy całkowicie metalowy Supermarine Spitfire Mk.I miał kilka technicznych podobieństw ze zwycięskim wodnosamolotem: tę samą budowę i linię aerodynamiczną. Jednakże zastosowano w nim całkiem nowy silnik Rolls Royce Merlin II o mocy 1030 KM. Prototyp wyposażono w 8 karabinów maszynowych. Oblatany 5 marca 1936 osiągnął 563 km/h i wzniósł sie na 762 m (2500 stóp) w czasie 1 minuty. Ze swoimi smukła linią aerodynamiczną i eliptycznymi skrzydłami budził zachwyt ówczesnych konstruktorów. RAF było zachwycone osiągami Spitfire i w czerwcu 1936 roku zamówiła 310 samolotów. Supermarine Spitfire Mk.I wszedł do produkcji w 1937 roku, a od czerwca 1938 roku do użytku operacyjnego. Vickers nie mógł sprostać zamówieniu i dlatego większość brytyjskich firm zaczęła produkować Spitfire.

Ważniejsze wydarzenia Polityczna na Świecie

- Ofensywa Japońska w Chinach

- Wojna na bliskim wchodzie

- Republikanie dobijają Nacjonalistów w Hiszpanii



########################################################################################

Uhhh, jakoś dałem radę. W tygodniu pracuję więc miał być odcinek w weekend ale zachęciły mnie komentarze które odczytałem po przyjeździe z wczasów za które serdecznie dziękuje. Kolejny w weekend. Jeśli chodzi o wasze propozycje to nic nie zdradzę. Ale grę mam już trochę do przodu muszę nadgonić tutaj.




​

 

No to chyba po Rewolcie, czyż nie?
A tak swoją drogą, opłaca się inwestować w Myśliwce wielozadaniowe, jak Spitfire? Bo jak widzę ten ich atak przeciw sile żywej to mi się śmiać chce...

 

No zobaczymy Generał Gort trochę ukruci nosa arabom, ale spokojnie, jeszcze narozrabiają... Buduję różne samoloty dla klimatu Zresztą co to za GB czy nawet II wojna światowa bez Spitfire ?

Mam pytanko, marynarka kanadyjska podczas II wojny światowej była osobnym tworem ? Czy w całości podlegała pod admiralicje GB ? Zrobiłem też pare skiffów z taką banderą :



Poprawna ?

PS. Interesuje mnie coś na temat marynakrki australijskiej i nowozelandzkiej. Najlepiej po polsku. Jeśli znacie jakieś źródła bardzo bym prosił.

 

Royal Canadian Navy pływała podczas wojny pod banderą brytyjską. była osobnym tworem (jak australijska i nowozelandzka), jednak bandera była ta sama (to w końcu ciągle było dumne Imperium Brytyjskie ).

 

Rewolta na tych terenach to bardzo ciekawy temat-rzeka. Szkoda jednak, że nie wykorzystujesz go więcej niż w połowie. Czego brakuje? Opisów konfliktu pomiędzy Arabami a Żydami. Powinieneś wiedzieć, że była to walka bardzo krwawa i ukazująca prawdziwe oblicze znacznej części ludności arabskiej.

Czyli nigdy ich nie budowałeś. Żałuj, bo już model III wymiata - jest w stanie nieco zaszkodzić jednostkom lądowym, ale za to w powietrzu radzi sobie lepiej od przechwytujących (a nie ma bonusu od przechwytywania) i ma znacznie większy zasięg.

 

Arabofile (zmanipulowani przez Cyklistów) zaraz Ciebie zakrzyczą.

Ja tam arabofilem nie jestem, ale wiem że Żydzi zwłaszcza w latach 30 i 40 przeprowadzili szereg akcji terrorystycznych przeciw UK, jak i Arabom (generalnie Palestyna w tamtym okresie "Bellum omnium contra omnes"). A i jeszcze jedno w latach słowo Palestyńczyk jako określenie narodowości nie istniało (nawet w języku arabskim).

 

przecież nie ma narodowości Palestyńskiej! w Palestynie mieszkają albo Żydzi albo Arabowie. mniejsza o to co wyznają jako religię... a określenie Palestyńczyk stosuje się do grupy ludności zamieszkującej dany rejon, w tym wypadku Palestynę czyli Strefę Gazy i Izrael.

 

Osobiście uważam jednak, że to zaczęło się dopiero po dość długim okresie ataków części Arabów (części, bowiem wielu chciało po prostu żyć - tak ogólnie o tym wspominam dla obserwatorów). Ta spirala nienawiści doprowadziła do obecnej sytuacji, gdzie trudno znaleźć tego "dobrego".
Jeśli jednak miałbym wybrać mniejsze zło, to byliby nim Żydzi. Oni przynajmniej nie mordowali swoich w ilościach podobnych do liczby zabitych Arabów. Niejeden pogrom na Żydach kończył się większą liczbą Arabów wśród ofiar niż Żydów.

Więc co należy robić? Pisać z małej litery
Przy okazji: czy dzisiaj można mówić o palestyńczykach jako narodzie? Czy jednak nadal są pełnoprawnymi Arabami wyróżniającymi się tylko ostrym konfliktem z Izraelem?