Historia Irlandii, Cześć pierwsza 410-769

Historia Irlandii, Cześć pierwsza 410-769




Spis odcinków:
Prolog

Cathal I
Odcinek 1 (410-420)​

 

Prolog
​

​

Pierwsze próby, podboju wysp Brytyjskich, dokonał Gajusz Juliusz Cezar, jednak dopiero cesarz Klaudiusz, który w 43 roku faktycznie rozpoczął proces podboju, dokonając inwazji. Przez następne lata, następował stopniowy podbój wyspy. Juliusz Agrykolii, który zdołał dotrzeć do Szkocji także stwierdził, że Brytania jest wyspą. W latach 122-126 n.e., cesarz Hadrian zdecydował się na zbudowanie wału umocnień pomiędzy Solway Firth a ujściem rzeki Tyne tak zwany Wał Hadriana. Za panowania Antonina Piusa, nastąpiło dalsze przesunięcie granicy i zapoczątkowanie budowy. Wału Antonina. Z nabytków tych zrezygnował cesarz Kommodus.
​

W roku 410 naszej ery, od niemal czternastu lat wyspy brytyjskie są atakowane niemal ze wszystkich stron, Anglowie, Sasi, Jutowie, Iro-Szkoci i Piktowie, napadali na byłe Rzymieskie posiadłości. Stilichon, pół Wandal, regent zachodu, odparł najazdy barbarzyńców, niestety następnie opuścił wyspy zabierając ze sobą wszystkich Rzymskich Legionistów , jego odwrót w roku 402 pozostawił wyspy oraz jej mieszkańców bez protekcji ze strony Imperium. Romano-brytowie wysłali list błagalny o pomoc do cesarza Honoriusza, jednak ten nigdy nie odpowiedział, gdyż stolica zachodniego Imperium Rzymskiego, była łupiona przez Wizygotów Alaryka. W każdym razie, dowódcy i arystokracja rzymskiej Brytanii zdani byli tylko i wyłącznie na własne siły.



​

Nasza historia jednak rozgrywać się będzie na bratniej wyspie Irlandii, w południowo-wschodniej jej części. Udzielne królestwo Munsteru do nie dawna było władane przez rodzinę, Eogonachta, bunt wasali wywołany przez Cathala Laigin, doprowadził do ich obalenia w roku 404. Przyjął on chrzest z rąk Rzymskiego misjonarza w roku 406, zapoczątkował dynastie która w przyszłości miała zjednoczyć wyspę. Obecnie Irlandia była podzielona pomiędzy pięć udzielnych królestw: Leinsteru, Connacht, Midhe oraz Ulsteru. ​

 

Pierwszy raz spotykam się z tym modem. Cóż to takiego? Zapowiada się intersująco ;D

 

Nie. To mod "The Winter King" do CKII.

 

Odcinek 1
(410-420)



Cathal jako ambitny władca udzielnego królestwa Munsteru pragnął zjednoczyć wyspy pod swym panowaniem, Irlandia od stuleci pozostawała podzielona pomiędzy zwaśnione udzielne klany z których każdy dążył do dominacji nad wyspą, jednak tylko wybitny przywódca był zdolny dokonać tego dzieła i właśnie za taka osobę uważał się Cathal. Władał on klanem Munsteru i tytułował się królem jak i pozostali klanowi władcy Irlandii, każdy z nich uważał się za władcę godnego zostania Arcykróla Irlandii. Jednak tytuł ten pozostawał od stuleci nieosadzony, a jego posiadaczach krążyły tylko legendy. Mimo to wobec zagrożenia jakie obecnie dotykało Brytanie potrzeba była zjednoczenia, tak to właśnie postrzega Cathal, który już od dawna zaczął układać plany w jaki sposób opanować wyspę.



Na jesieni roku 410, poślubił on Afrelle, córkę klanowego króla Rickarda Ulsteru, mariaż ten miał mu zapewnić, sojusz z najbardziej wysuniętym na północ klanem-udzielnym królestwem Irlandzkim. Ulster był idealnym sojusznikiem dla Cathala, Rickard był wyśmienitym wodzem jego pomoc na polu bitwy okazała by się nie oceniona. Przede wszystkim władcy Ulsteru nie mieli powiązań dynastycznych z innymi rodami na wyspie co idealnie pasowało Cathalowi. Odziedziczenie przez jego potomków Ulsteru wydawało się mało prawdopodobne, ale zbrojne zdobycie tego tytułu wydawało się już bardziej prawdopodobne.



Związek z Afrelle zaowocował narodzinami córki Dervogilli, w późniejszych latach na swiat przyszły kolejne trzy córki, Cathal jednak nigdy nie uzyskał syna z tego małżeństwa, co było jego bolączką do tego stopnia iż wziął sobie dwie nałożnice, mimo wrogiego nastawienia ze strony swego kapelana który określał to mianem grzechu cudzołóstwa. Jednak pogańskie tradycje wielożeństwa nadal były głębokie u Cathala jak i jego podanych z których tylko nie liczni przyjęli chrzest, kroki te powziął on tylko dla tego iż ten związek nie przyniósł mu syna tylko cztery córki.



Samo chrześcijaństwo dopiero raczkowało na wyspach, Cathal był pierwszym Irlandzkim możnym który przyjął chrzest, po za nim jedynie nieliczne grupy do tej pory zetknęły się z tą religią, natomiast w Brytanii stawała się ona coraz bardziej popularna. Władcy południowej Brytanii jak jej mieszkańcy w większości już zostali nawróceni na wiarę Chrystusową, skupiska celtyckich pogan spotykane były na odludziach, władcy północnej jak zachodnio-południowej Brytanii jednak nadal oddawali cześć starym bogom Celtyckim.



W roku 415, Cathal na zjeździe możnych swego władztwa przeforsował wzmocnienie swej pozycji, dysponował on największą ilością ziem i zbrojnych od czasu upadku poprzedniej dynastii panującej Munsteru , jednogłośnie ogłosił on wśród swych leniwko iż od tej pory nie będą mogli oni już dłużej organizować rajdów grabieżczych bez jego zgody. Spotkał się to z silną opozycją wśród jego lenników. Jeden z nich Laignich Fealad, rozwścieczony opuścił spotkanie. W trzy miesiące później zorganizował on bunt wymierzony we władze Cthala zamierzał on stać się samodzielnym władcą.



Konflikt wewnętrzny zakończył się po trzech latach kiedy ostatecznie Cathalowi udał się pokonać Laignicha w polu, starcie to miało miejsce na mokradłach nieopodal Tiobraid Arann (Tipperary), 2 tysiące wojów Cathala z łatwością zagoniło 600 zbrojnych Laignicha na bagna gdzie w większości potopili się, sam Laignich zostawał pojmany i uwieziony przez Cathala. Odebrał on mu cześć ziem oraz oślepił, miała to być przestrogą dla innych niepokornych wśród wasali, po za tym dwóch synów Laignicha, stało się zakładnikami w Limerick.



Coel Hen „Stary”, władca arcykrólestwa Hen Ogledd (Stara Północ), zmarł na przełomie roku 419-420, informacja o tym dotarły do Cathala pod koniec roku 420. Wieści te oznaczały podział jego władztwa miedzy jego synów. Coel Hen swoją pozycje zawdzięczał Rzymianom którzy przed opuszczeniem wysp pozostawili w jego władaniu olbrzymi obszar północnej Brytanii. Jego śmierć oznaczała rozpad Hen Ogledd (Stara Północ), a tym samy zapoczątkowaniem kształtowania się niezależnych udzielnych królestw celtyckich Brytów.

Ciąg dalszy nastąpi.​

 

info. tak to jest mod "The Winter King", ominę opis części kontynentalnej jedynie historyczne ewenty wykorzystam, odcinki będą opisywać okresy 10-letnie tak jak powyżej, i powinny być mniej więcej podobnej długości, zacząłem pisać ten arr jako odskocznie od tego z Mazowii który będzie kontynuowany. Jednak przez to iż muszę czekać aż mod Veritas et Fortitudo, zostanie dostosowany do najnowszej wersji EU4, nie mogę go na razie przerobić, dla tego odcinki z Mazowii będą rzadziej a i tak zostało ich 5 do opisania.