Historia Orła Białego 2

Temat na forum 'CK - AARy' rozpoczęty przez thrashing mad, 12 Styczeń 2011.

Status Tematu:
Zamknięty.
  1. thrashing mad

    thrashing mad Ten, o Którym mówią Księgi

    [​IMG]



    [​IMG]


    Słowianie przybyli na obszar między rzekami Łabą i Wisłą między V i VII wiekiem, zasiedlając ziemie opuszczone przez ludy germańskie, które migrowały dalej na zachód pod presją Hunów. Była to część znacznie większej migracji i w tym samym czasie Słowianie ruszyli ze swej kolebki w okolicach rzeki Dniepr także w innych kierunkach. Choć w tym okresie pozostawali oni grupą o bardzo podobnej kulturze i języku, to wędrówki te doprowadziły do późniejszego podziału na Słowian wschodnich, zachodnich i południowych.



    [​IMG]
    Główne plemiona zachodniosłowiańskie w VIII i IX wieku.


    Początkowo zachodni Słowianie byli rozproszeni i żyli w niewielkich klanowych osadach, rozrzuconych po rozległym, dzikim terytorium. Nie było żadnej władzy centralnej, poza okresami działań wojennych, kiedy to obierano wodza który prowadzić miał wojów do bitwy. Sytuacja zaczęła ulegać zmianie w VIII wieku, kiedy to uformowały się pierwsze duże związki plemienne, obejmujące większą populację i terytorium. Wraz z procesem konsolidacji władzy, Słowiańskie plemiona zaczęły budować pierwsze duże, ufortyfikowane osiedla zwane grodami.



    [​IMG]
    Gród wczesnosłowiański.


    Wkrótce też powstawać zaczęły pierwsze słowiańskie państwa, zwłaszcza na obszarach graniczących z monarchią Karolingów. Najważniejszym z nich było Państwo Wielkomorawskie (846-902), które pojawiło się po upadku Kaganatu Awarskiego i u szczytu potęgi składało się z Moraw, Słowacji, Czech, Łużyc, Śląska, ziemi Krakowskiej, oraz Nitry.

    W tym samym czasie, nad rzeką wartą na północ od Wielkich Moraw, książęta z rodu legendarnego Piasta zdołali stworzyć silne państwo Polan, skupione wokół grodów - Gniezna, Poznania i Giecza. Pod koniec IX wieku, zdołali oni podbić sąsiadujące plemiona Goplan i Kujawian.



    [​IMG]
    Słowiańscy wojowie plemienni.


    Państwo Wielkomorawskie rozpadło się po inwazji Węgrów we wczesnym X wieku. Wydarzenie to zmieniło konfigurację geopolityczną w regionie, powodując wysunięcie się na dominującą pozycję schrystianizowanych Czech pod wodzą dynastii Przemyślidów. W tym samym czasie królestwo wschodnio-frankijskie zaczęło najeżdżać na ziemię Słowian połabskich, zmuszając ich do płacenia daniny i rozpoczynając kolonizację w nowo-utworzonej Marchii Wschodniej. Ówczesny książę Polan, Siemomysł Piast, także prowadził ekspansywną politykę. Zdołał podbić Mazowsze, oraz podporządkować pomniejsze plemiona Lubuszan, Sieradzan i Łęczyczan. Stworzył on zalążek silnego państwa, który w dalszej perspektywie był w stanie rywalizować z sąsiadami.



    [​IMG]
     
  2. thrashing mad

    thrashing mad Ten, o Którym mówią Księgi

    [​IMG]




    Mieszko I
    930-992
    [​IMG]Książę Polan 960-992


    [​IMG]


    Gdy Mieszko objął władzę nad federacją plemienną Polan, od początku kontynuował ekspansywną politykę ojca. Umocnił on drużynę - grupę profesjonalnych wojowników, którzy nie tylko przyczyniali się do zwycięstw na polu bitwy ale także umacniali władzę książęcą nad plemionami. Podczas pierwszych lat panowania Mieszko podbił Pomorze Gdańskie i wielokrotnie najeżdżał na ziemie Wieletów, lecz bez powodzenia. W tym samym czasie, niemiecki margrabia Geron zakończył wieloletnią kampanię przeciwko Serbołużyczanom, rozszerzając granicę swej Marchii Wschodniej na całe Łużyce, aż do zachodnich rubieży państwa Polan. Widząc próby podporządkowania Wieletów przez Mieszka jako działania w jego własnej strefie wpływów Geron zaatakował Polan, zmuszając księcia do płacenia trybutu Cesarzowi z jego zachodnich ziem po rzekę Wartę.



    [​IMG]
    'Chrzest Polski'


    Najazdy Polan oraz zwycięstwa Gerona zaniepokoiły liderów konfederacji Wieleckiej, którzy znaleźli sojusznika w czeskim księciu Bolesławie I. W latach sześćdziesiątych X wieku Czechy obejmowały poza rdzennymi ziemiami także Morawy, Śląsk i ziemię Krakowską. Wobec takiego sojuszu Mieszko zdecydował się zrezygnować z dalszej ekspansji i zamiast tego doprowadzić do zbliżenia dyplomatycznego z południowym sąsiadem. W roku 965 poślubił on córkę Bolesława - Dobrawę, zaś rok później - przyjął Chrześcijaństwo. Nie ma pewności co zmotywowało Mieszka do tego ruchu, jednak miał on olbrzymie reperkusje dla dalszej historii Polski. Sojusz z Czechami został umocniony, księstwo Polan stało się poważnym podmiotem politycznym w regionie, zaś niemieccy feudałowie stracili wygodne casus beli do najeżdżania polskich ziem. Oczywiście początkowo chrzest przyjęły tylko elity plemienne najbliższe księciu. Ludność księstwa, a zwłaszcza pogańscy kapłani, traktowali nową religię co najmniej podejrzliwie i musiały upłynąć dziesięciolecia nim Chrześcijaństwo zapuściło silne korzenie na polskich ziemiach.


    Po normalizacji stosunków z niemieckimi sąsiadami Mieszko kontynuował ekspansję. We wczesnych latach 70-tych X wieku z pomocą czeskich sojuszników podbił Pomorze Zachodnie wraz z ujściem Odry. Przyłączenie nowych ziem zostało jednak zakwestionowane przez nowego margrabię Wschodniej Marchii - Odona, obawiającego się zbyt silnej pozycji Polan. Działając niezależnie od Cesarza zaatakował on w roku 972, lecz został pokonany w bitwie pod Cedynią. Cesarz ostatecznie zarządził pokój, w myśl którego żądania Odona zostały odrzucone. W kolejnych latach uwaga Mieszka skierowała się na wschód. Podporządkował on plemię Lędzian i przyłączył do swej domeny Sandomierz i Grody Czerwieńskie.


    [​IMG]
    Od lewej - Niemiecki rycerz, polski konny drużynnik, czeski piechur (późny X wiek, wczesny XI).


    W roku 978 Mieszko wziął za drugą żonę Odę - córkę margrabiego Marchii Północnej. Dzięki temu zyskał on kontakty i przyjaciół wśród Saskiego możnowładztwa. Książę zainterweniował podczas wojny domowej między Ottonem II a księciem Bawarii Henrykiem II, wspierając razem z Czechami drugiego. Cesarz zaatakował bez powodzenia Polan w roku 981, lecz gdy wojska Mieszka walczyły na zachodzie, książę Kijowski Włodzimierz I zajął Grody Czerwieńskie.

    W roku 985 władca Polan zmienił strony, wspierając małoletniego Ottona III. Ruch ten okazał się korzystny, gdyż zdobył on ewentualnie cesarski tron. Oznaczało to jednak koniec sojuszu z Czechami, którzy raz jeszcze sprzymierzyli się z Wieletami. W roku 990 doszło do wojny z południowym sąsiadem, która zakończyła się zwycięstwem Mieszka. Przy wsparciu Cesarza Śląsk i ziemia Krakowska zostały przyłączone do państwa Polan.



    [​IMG]
     
  3. thrashing mad

    thrashing mad Ten, o Którym mówią Księgi

    [​IMG]




    Bolesław I Chrobry
    967-1025
    [​IMG]Książę Polan 992-1025
    [​IMG]Książę Czech 1003-1004
    [​IMG]Król Polski 1025


    [​IMG]


    Tuż po śmierci ojca w roku 992 Bolesław musiał stawić czoła wewnętrznej opozycji. Wygnał on z kraju macochę Odę wraz z dwoma przyrodnimi braćmi, zaś dwóch najbardziej kłopotliwych magnatów oślepił. Tak okrutny przykład okazał się być efektywny i Bolesław w przyszłości nie musiał obawiać się buntów lokalnych możnowładców. Przez pierwsze lata panowania książę skupiał się na umacnianiu swej władzy, nie prowadząc wypraw wojennych poza granicami kraju. Ukuł on silny sojusz z Cesarzem Ottonem III, wspierając go podczas powstania Serbołużyczan w roku 995. Bolesław wspierał Chrystianizację sąsiednich krajów, pomagając byłemu biskupowi praskiemu Wojciechowi w jego misji na Prusach. Czeski kapłan zginął z rąk pogan w roku 997, którzy zażądali okupu w zamian za wydanie jego ciała. Podczas gdy Przemyślidzi odmówili, książę Polan wykupił zwłoki męczennika za równowartość ich wagi w złocie, które później zostały pochowane w katedrze gnieźnieńskiej. W roku 999 Wojciech został kanonizowany, co zwiększyło prestiż polskiego Kościoła i państwa.


    [​IMG]
    Otton III witany przez Bolesława Chrobrego.

    Rosnące znaczenie księstwa, oraz ścisły sojusz z Niemcami, zostały potwierdzone pielgrzymką Ottona III do grobu Św. Wojciecha w roku 1000. Cesarz pragnął włączyć Polskę i Węgry do zreformowanego, federalnego Cesarstwa, jako podmioty o większej autonomii niż np. Czechy. Podczas rozmów w Gnieźnie postanowiono że Polska nie musi w przyszłości płacić trybutu, zaś struktury kościelne miały być podporządkowane bezpośrednio Papieżowi. Przyjaźń między dwoma władcami została potwierdzona wymianą darów. Bolesław przekazał Ottonowi 300 pancernych jeźdźców, zaś sam otrzymał wierną kopię włóczni Św. Maurycego.


    [​IMG]
    Pancerny z drużyny Bolesława Chrobrego.

    Otton III zmarł młodo w roku 1002, zaś jego następca - Henryk II, zrezygnował całkowicie z jego polityki wobec wschodu. Kiedy relacje polsko-niemieckie pogorszyły się, Bolesław wysunął roszczenia i zajął Łużyce i Miśnię, wykorzystując okres niestabilności po niedawnej sukcesji. Henryk uznał jego władzę nad Łużycami, lecz Miśnia miała pozostać w Cesarstwie. W roku 1003 piastowski książę interweniował podczas kryzysu sukcesyjnego w Czechach, co skończyło się zdobyciem przez niego drugiego tytułu książęcego. Zaanektował on także Morawy i Słowację, gdzie wpływy węgierskie były wciąż słabe.

    Obawiając się rosnącej potęgi państwa polskiego, Henryk II wraz z wieleckimi sojusznikami zaatakował w roku 1004. Wojska cesarskie zdołały odbić Czechy, Miśnię i Łużyce, po czym w roku 1005 wkroczyły do Wielkopolski. Bolesław zmuszony był uznać te straty, ponadto w tym samym czasie Pomorze zdołało odrzucić zwierzchność Polski po udanym buncie. Pokój nie trwał jednak długo i w kolejnych latach doszło do kilku wojen między księciem i cesarzem. W końcu, w roku 1018, długi konflikt dobiegł końca wraz z podpisaniem pokoju w Budziszynie. Henryk II uznał prawa Bolesława do Łużyc, oraz wsparł jego wyprawę na wschód darując mu 300 rycerzy.


    [​IMG]
    Bolesław wkraczający do Kijowa.

    Polski książę interweniował podczas kryzysu sukcesyjnego na Rusi, wspierając swego zięcia Świętopełka I. Dowodząc armią w skład której poza Polakami wchodzili również niemieccy rycerze, węgierscy najemnicy, oraz Pieczyngowie, pokonał księcia Jarosława Mądrego podczas bitwy pod Wołyniem, zmuszając go do ucieczki na północ. Mając drogę do Kijowa otwartą, Bolesław zdobył stolicę Rusi jesienią 1018 roku. W drodze powrotnej przyłączył on znowu Grody Czerwieńskie. Pomimo sukcesu wyprawy Świętopełk nie był w stanie utrzymać się przy władzy o własnych siłach i został obalony przez Jarosława.


    [​IMG]
    Koronacja Bolesława w katedrze Gnieźnieńskiej.

    Finałowym osiągnięciem Bolesława było wyniesienie Polski do rangi królestwa, co nastąpiło po koronacji w roku 1025. Król zmarł jednak w kilka miesięcy później.




    [​IMG]
     
  4. thrashing mad

    thrashing mad Ten, o Którym mówią Księgi

    [​IMG]




    Mieszko II Lambert
    990-1034
    [​IMG]Król Polski 1025-1031
    [​IMG]Książę Polski 1032-1034



    [​IMG]



    W chwili śmierci Bolesława Chrobrego jego sukcesor, Mieszko, odziedziczył rozległe państwo i silną armię. Tak jak ojciec, rozpoczął on rządy od pozbycia się wewnętrznej opozycji, wypędzając z kraju swych braci - Bezpryma i Ottona, którzy zbiegli, odpowiednio, do Niemiec i na Ruś. Pewny swej silnej pozycji Mieszko natychmiast koronował się na króla, co było wbrew woli cesarza niemieckiego. Ponadto, kiedy Konrad II udał się do Włoch po cesarską koronę, wsparł on wewnątrz niemiecką opozycję obiecując księciu Szwabii Ernstowi II wsparcie militarne. W roku 1027 wybuchła w Niemczech wojna domowa, podczas której interweniował nowy król Polski. Jednak Mieszko zbyt długo przygotowywał się do wyprawy i choć skutecznie najechał na Saksonię, to jego sojusznicy ponieśli klęskę z rąk Konrada II. W roku 1028 Polacy zmuszeni byli wycofać się z Niemiec i przejść to defensywy, skutecznie odpierając jednak niemiecką wyprawę na Łużyce w roku 1029.


    Polski władca uzyskał krótkotrwałą przewagę w roku 1030, zawiązując sojusz z Węgrami. Raz jeszcze najechał na Saksonię, podczas gdy Węgrzy uderzyli w kierunku Bawarii, zdobywając po drodze Wiedeń. W roku 1031 król Stefan I zawarł jednostronny pokój z cesarstwem, pozostawiając Mieszka II w osamotnieniu. Ponadto, Konrad II sprzymierzył się z Kijowskim wielkim księciem Jarosławem Mądrym, którego armia najechała na Polskę od wschodu, zdobywając po krótkim czasie całkowitą kontrolę nad krajem. Król zmuszony był do ucieczki do Czech, gdzie został uwięziony, podczas gdy Rusini osadzili na tronie jego powracającego z wygnania brata - Bezpryma.


    [​IMG]
    Ruski wojownik z wczesnego X wieku.


    W wyniku klęski, nabytki terytorialne z czasów Bolesława Chrobrego - Łużyce, Morawy, Słowacja oraz Grody Czerwieńskie, zostały utracone. Jednakże rządy nowego władcy Polski okazały się krótkotrwałe. Napotkał on na opór możnowładców lojalnych wobec Mieszka, co dodatkowo zbiegło się w czasie z anty-chrześcijańską rebelią w niektórych częściach kraju. Bezprym został zamordowany w roku 1032. Wobec zaistniałej sytuacji, cesarz postanowił uwolnić Mieszka i zwrócić mu władzę nad Polską. Musiał on jednak zrzec się tytułu królewskiego i zgodzić się na wspólne rządy ze swym wygnanym bratem Ottonem (który otrzymał Śląsk), oraz odległym krewnym - Dytrykiem (który otrzymał Wielkopolskę). Kiedy Otton zmarł następnego roku, Mieszko przyłączył jego domenę do swojej i wkrótce potem pokonał i wygnał Dytryka, jednocząc polskie ziemie. Zmarł on w roku 1034, pozostawiając księstwo swemu jedynemu synowi - Kazimierzowi.



    [​IMG]
     
  5. thrashing mad

    thrashing mad Ten, o Którym mówią Księgi

    [​IMG]




    Kazimierz I Odnowiciel
    1016-1058
    [​IMG]Książę Polski 1034-1058



    [​IMG]



    W momencie śmierci ojca Kazimierz przebywał poza granicami kraju, na dworze swego wója - arcybiskupa Kolonii. Wobec braku nowego władcy, polscy możnowładcy dokonali rewolty, co dodatkowo zbiegło się w czasie z antychrześcijańską 'reakcją pogańską'. Kazimierz dwukrotnie próbował przejąć władzę nad pogrążonym w chaosie państwem. W roku 1037 wobec niepowodzenia zmuszony był wycofać się do Saksonii. Po drugiej nieudanej próbie w roku 1038, zbiegł on na Węgry, gdzie został uwięziony przez króla Stefana I.

    Korzystając z panującego zamieszania, jeden z silniejszych możnowładców, Miecław, zdołał utworzyć własne państewko na Mazowszu. W tym samym czasie Pomorze Gdańskie na dobre odłączyło się od Polski. Książę Czech Brzetysław I także skorzystał z nadarzającej się okazji i w 1039 roku dokonał inwazji. Czeskie armie spustoszyły większość kraju i spaliły wiele grodów. Podczas plądrowania Gniezna, zabrał on z tamtejszej katedry relikwie Świętego Wojciecha. Ostatecznie cała kampania zakończyła się przyłączeniem do Czech Śląska.


    [​IMG]
    'Powrót Kazimierza do Polski', obraz z XIX wieku.


    W roku 1039 Kazimierz zdołał uwolnić się i zbiec z Węgier do Niemiec. Cesarz Henryk III zaniepokojony wzrastającą siłą i wpływami Czech, a także pogańską rebelią u swych granic, zdecydował się pomóc Kazimierzowi w powrocie do władzy. Książę otrzymał wsparcie finansowe oraz militarne i w roku 1040 zdobył Kraków, który od tej pory stał się stolicą Polski. Wkrótce potem zawarł on sojusz z Jarosławem Mądrym, biorąc jedna z jego córek - Dobroniegę za żonę. W kolejnych latach Kazimierz zdołał odzyskać kontrolę nad niemal całą odziedziczoną domeną, zaś po krótkiej wojnie z Czechami zmusił Brzetysława I do zrzeczenia się pretensji polskich ziem, z wyjątkiem Śląska.


    [​IMG]
    Od góry - małopolski wojewoda, wielkopolski możny, śląski tarczownik.


    Po kilku spokojnych latach, Kazimierz zaatakował z pomocą Rusinów Miecława. W roku 1047 buntowniczy możnowładca został pokonany, zaś Mazowsze powróciło do Polski. Wreszcie, w roku 1050, zaatakował on Czechy. Zwycięska kampania zakończyła się podbojem Śląska, który werdyktem Henryka III Czesi przekazali polskiemu księciu. W ten sposób, po latach chaosu i wojen, Kazimierz przywrócił dawne granice księstwa. Ostatnie lata jego panowania upłynęły w pokoju. Odbudował on struktury kościelne, które mocno ucierpiały podczas pogańskiej rebelii. Zmniejszył on też wielkość i znaczenie drużyny książęcej, nadając wojom ziemię w zamian za służbę wojskową. W ten sposób Polska zaczęła powoli przekształcać się z państwa plemiennego w feudalne.



    [​IMG]
     
  6. thrashing mad

    thrashing mad Ten, o Którym mówią Księgi

    [​IMG]




    Bolesław II Śmiały
    1042-1083
    [​IMG]Książę Polski 1058-1066
    [​IMG]Król Polski 1066-1083


    [​IMG]

    Cechy charakteru:

    [​IMG] Energiczny, [​IMG] Chojny, [​IMG] Dzielny, [​IMG] Dumny, [​IMG] Mściwy, [​IMG] Sprawny Taktyk.



    Część I

    Po śmierci ojca Bolesław, jako najstarszy syn, odziedziczył tytuł książęcy. Jego bracia, Władysław Herman i Mieszko, otrzymali Mazowsze i Wielkopolskę rządząc nimi pod jego zwierzchnością. Już z samego początku panowania, Bolesław widział największe zagrożenie w Cesarstwie Niemieckim. Interweniował na Węgrzech podczas kryzysu sukcesyjnego, pomagając anty-cesarskiemu kandydatowi, Beli I, zdobyć tron. Próbował też wzniecić rebelię przeciwko Wratysławowi II w Czechach, lecz wysiłki te zawiodły. Ewentualnie znalazł on potężnego sojusznika w postaci Papieża Aleksandra II. W roku 1065 rozpoczął się tak zwany 'Spór o Inwestyturę' między głową Kościoła a młodym cesarzem Henrykiem IV. Bolesław rozpoczął wprowadzać reformy wedle wytycznych Rzymu, dając duchowieństwu przywileje i przekazując arcybiskupstwu Gniezna znaczne obszary ziemskie. W rewanżu, Aleksander II dał polskiemu władcy przyzwolenie na koronację. W ten sposób, po 35 latach Polska raz jeszcze awansowała do rangi królestwa. Wkrótce potem Bolesław poślubił Utę, siostrę margrabiego Turyngii, który także wyraźnie opowiedział się po stronie papieskiej. Zawarł też sojusz z Węgrami.


    [​IMG]
    Królowa Uta

    Jednak gdy odnowienie królewskiego tytułu przysporzyło prestiżu i wpływów na zagranicznych dworach, rosnąca siła Bolesława wywoływała strach i opozycję wśród możnowładztwa. Buntownicze nastroje wzrosły jeszcze bardziej po śmierci Mieszka i inkorporacji Wielkopolski do jego osobistej domeny. Wobec takiego obrotu sprawy, król zmuszony był oddelegować część władzy, nadając lojalnemu kasztelanowi Wrocławia, Wszeborowi Włostowicowi, Śląsk wraz z książęcym tytułem. Pomimo to opozycja wciąż rosła. Jednym z powodów była działalność wpływowego biskupa krakowskiego Stanisława, który otwarcie krytykował politykę Bolesława, preferując na tronie jego brata - Władysława Hermana. Król zdołał jednak wywieźć w pole kłopotliwego kapłana. Zaproponował on papieskiemu legatowi utworzenie nowego biskupstwa w Lubuszu i przekonał go by stanowisko w odległej od Krakowa ziemi na pograniczu pogańskim objął Stanisław.


    [​IMG]
    Polscy wojowie szturmujący gród Szczeciński.


    Aby odwrócić uwagę opozycji Bolesław zdecydował się odzyskać Pomorze Gdańskie i po zebraniu wojsk napadł na małe, pogańskie państewko w roku 1068. Na agresję zareagował książę pomorski Świętopełk, który stanął w obronie Gdańska i wkroczył do ziemi lubuskiej i Wielkopolski. Podczas gdy trzon wojsk królewskich pod dowództwem wojewody Wacława Grota, oblegał pomorskie grody, Bolesław powrócił do Polski i z łatwością pokonał i przegnał Pomorzan. Zwlekał on jednak do ostatniej chwili z odsieczą obleganemu Lubuszowi, prawdopodobnie z powodu animozji wobec biskupa Stanisława. W końcu, z początkiem 1069 roku, kampania zakończyła się całkowitym podbojem Pomorza.


    [​IMG]
    Główni wasale Bolesława II w roku 1070.


    Choć zwycięstwo było szybkie i dokonane przy niewielkich stratach, okupacja nowo-nabytych, pogańskich ziem okazała się być sporym wyzwaniem. Bolesław postanowił pozostawić doświadczonego wojewodę Wacława na Pomorzu, nadając mu jednocześnie tytuł książęcy. W kolejnych latach w regionie wybuchały liczne bunty pogańskie, które jednak brutalnie tłumił nowy wasal. W tym samym czasie konflikt między Papieżem a Cesarzem spolaryzował się do takiego stopnia że wybuch wojny domowej wydawał się być nieunikniony. Pewny swej pozycji i siły, Bolesław otwarcie rzucił wyzwanie potężnemu sąsiadowi, roszcząc sobie prawa do Górnych i Dolnych Łużyc.



    [​IMG]
    Polska w roku 1070.
     
  7. thrashing mad

    thrashing mad Ten, o Którym mówią Księgi

    [​IMG]




    Bolesław II Śmiały
    1042-1083
    [​IMG]Książę Polski 1058-1066
    [​IMG]Król Polski 1066-1083


    [​IMG]

    Traits:

    [​IMG] Energiczny, [​IMG] Chojny, [​IMG] Dzielny, [​IMG] Dumny, [​IMG] Mściwy, [​IMG] Sprawny Taktyk.



    Część II

    Rok 1070 upłynął dla Polski w pokoju. Król wreszcie doczekał się syna i następcy, któremu nadał imię Bożydar i znalazł przyjaciela i sprzymierzeńca w postaci Bogumiła - arcybiskupa gnieźnieńskiego. Aby wzmocnić pozycję lojalnych mu wasali, nadał kościelnemu hierarsze ziemię poznańską. W ten sposób władza królewska wydawała się być zabezpieczona. Sprawy wyglądały zgoła inaczej w Niemczech, gdzie spór o inwestyturę przerodził się w otwartą wojnę po tym jak prominentna włoska margrabina Matylda z Canossy, otwarcie stanęła po stronie Papieża. Poczynając od roku 1071 dołączyło do niej wielu panów feudalnych, zarówno we Włoszech jak i w samych Niemczech. Do roku 1072 w papieskim obozie była Lombardia, Lotaryngia, Austria, Szwabia, Turyngia i Karyntia. Widząc słabnącą pozycję cesarza Henryka IV, Bolesław II postanowił wykorzystać nadarzającą się okazję by upomnieć się o Łużyce do których zgłosił roszczenia w roku 1070.


    [​IMG]
    Kampania na Łużycach i Miśni.


    Król zwołał wojska ze swej rozległej domeny i jesienią 1072 roku wkroczył na terytorium Niemiec. Zajęci walkami z Pieczyngami na wschodzie Węgrzy nie dołączyli do konfliktu. Z drugiej strony, zaniepokojone wzrostem polskich wpływów w rejonie Bałtyku królestwo Danii, postanowiło wspomóc Cesarza. Bolesław z łatwością pokonał nieliczne wojska broniące Łużyc, odparł też kontratak margrabiego miśnieńskiego. Do końca 1073 roku wojska królewskie zdobyły Chociebuż, Budziszyn, a także Miśnię - co zmusiło margrabiego do zrzeczenia się Łużyc na rzecz Polski. Pewny siebie Bolesław postanowił rozszerzyć swe roszczenia na terytorium Marchii Północnej. Nie napotkał on oporu ze strony wojsk cesarskich aż do bitwy pod Merseburgiem w czerwcu 1073 roku. Polska armia stoczyła bój z porównywalnej wielkości wojskami księcia Luksemburga. Bolesław zwyciężył, ale przy dużych stratach - w tym momencie pozostała mu mniej niż połowa wojów z początku kampanii.


    [​IMG]
    Duńczycy plądrujący kraj.

    Tymczasem na plażach Pomorza wylądowały potężne siły inwazyjne Danii, wobec czego Bolesław zmuszony był wezwać swych wasali by zebrali swe wojska. Arcybiskup Bogumił i książę śląski Wszebor zareagowali natychmiast, jego brat Władysław Herman także ale po pewnym czasie. Biskup lubuski Stanisław, a także pomorski książę Wacław, odmówili pomocy i kiedy Duńczycy wkroczyli wgłąb kraju dokonali rewolty. Wobec takiego obrotu sprawy król zmuszony był wycofać się z Niemczech by odeprzeć połączone siły duńskich najeźdźców i buntowników. W grudniu 1073 doszło do ugody z cesarzem, na mocy której Łużyce przypadły Bolesławowi ale Marchia Północna już nie. Jednakże w roku 1077 Henryk IV został pokonany, zaś najbliższy sojusznik papieski, Matylda z Canossy, stała się nową władczynią znacznie osłabionego cesarstwa.



    [​IMG]
    Matylda z Canossy - nowa cesarzowa Niemiec.

    Siły wasali lojalnych Bolesławowi nie dawały rady w walce z licznymi duńskimi wojownikami. Najeźdźcy zdołali zdobyć Poznań i Kalisz, spalili gród w Sieradzu i doszczętnie złupili znaczne połacie kraju, bezlitośnie mordując lokalnych mieszkańców. Dopiero gdy król powrócił do Polski, zbierając pod swoje dowództwo rozproszone lojalne mu wojska, udało się pobić Duńczyków w kilku krwawych bitwach co doprowadziło do ugody wiosną 1074 roku. W ciągu kilku kolejnych miesięcy pokonał też buntowniczych wasali. Było to jednak pyrrusowe zwycięstwo, okupione dziesiątkami tysięcy zabitych, wieloma spalonymi grodami i kompletnie wyczerpanym skarbcem. Wykorzystując słabość Polski, jesienią 1074 roku najechały na Mazowsze pogańskie plemiona Prusów i Jaćwingów. Król raz jeszcze zebrał resztki zdziesiątkowanej i zdemoralizowanej armii, stawiając czoła agresorom z mieszanymi efektami. Jednak wczesnym 1075 roku stawało się jasne iż nie jest on wstanie pokonać liczniejszego wroga. Doszło do ugody z poganami, na mocy którego przypadła im ziemia podlaska.



    [​IMG]
    Pogańskie bunty.


    W końcu nastał pokój, ale lata ciągłych wojen i zniszczenia zebrały żniwo. Wojowie którzy przetrwali często nie otrzymywali żadnej zapłaty i zaczynali parać się rozbójnictwem. Zwykli ludzie powracający do zniszczonych osiedli często zmagali się z głodem. Wkrótce sytuacja w kraju przerodziła się w chaos. Nieliczni pogańscy kapłani dolewali oliwy do ognia napędzając nienawiść do Chrześcijaństwa, które wielu wciąż uważało za element obcy. Buntowniczy motłoch dwukrotnie oblegał Kraków, w roku 1075 i 7076, zaś w 1077 zdobyli Kalisz, mordując lokalne duchowieństwo i paląc tamtejszy kościół i zamek. Bezsilny król nie był w stanie zapanować nad sytuacją i zmuszony był przekazać więcej władzy możnowładcom. Arcybiskup Gniezna otrzymał Lubusz, Władysław Herman Łęczycę, zaś całe Łużyce przypadły Wszeborowi Włostowicowi. Dodatkowo małoletni Bożydar został wysłany na Pomorze, które król uznał za bezpieczniejsze miejsce dla swego syna niż Kraków. Powstały też dwa nowe księstwa, Kalisz i Sandomierz, w efekcie czego domena królewska skurczyła się do Krakowa, Cieszyna i Sieradza.


    [​IMG]
    Główni wasale Bolesława II w roku 1083.


    W roku 1079 słabość tą wykorzystał Bolko, nowo-mianowany książę sandomierski, który dzięki elementowi zaskoczenia zdobył Kraków. Bolesław ledwo zdołał zbiec ze stolicy i kiedy zbierał wojska do kontrataku, do rebelii dołączył Władysław Herman. Król pokonał brata na polu bitwy, lecz został w jej trakcie ciężko ranny. Ostatecznie, wobec patowej sytuacji, niezależność Mazowsza i Sandomierza została uznana. Ledwo żywy król powrócił do Krakowa, którego nie opuścił już aż do śmierci. Ostatnie lata jego rządów przyniosły jednak pewną stabilizację. 'Reakcja poganska' ostatecznie zaniknęła, wasale pozostawali lojalni, zaś niektórzy możnowładcy dobrowolnie zwrócili się do króla by złożyć hołd. W roku 1082 po śmierci buntowniczego Bolka, regenci małoletniego księcia sandomierskiego zdecydowali się w jego imieniu powrócić do królestwa. Tego samego roku kasztelan Hradec postąpił podobnie, preferując Polskę nad odnowione królestwo Czech. Bolesław II zmarł w roku 1083 z powodu komplikacji wywołanych ranami odniesionymi w bitwie, pozostawiając tron swemu jedynemu synowi - Bożydarowi.


    [​IMG]
    Polska w roku 1083.

    Małżeństwa i potomstwo:

    Uta z Turyngii (1051-1071)
    [​IMG]
    Bolesław poślubił Utę, siostrę turyńskiego margrabiego, w roku 1066 aby pozyskać sojusznika wewnątrz Niemiec. Margrabia dołączył później do obozu papieskiego podczas wojny domowej z Henrykiem IV. Uta urodziła dwójkę dzieci:
    - Maria - urodzona w roku 1068, zmarła w rok później.
    - Bożydar - urodzony w 1070 roku, książę Pomorza od 1077 roku.
    Uta zmarła w 1071 roku przy porodzie.

    Sugarka Akos (1042-1073)
    [​IMG]
    Sugarka była córką księcia Siedmiogrodu Mate I. Bolesław chciał przez to małżeństwo wzmocnić więzy z węgierskim możnowładztwem. Król zmuszony był zostawić nową żonę po kilku tygodniach, wyruszając na wojnę do Łużyc. Podczas jego nieobecności zdradziła ona go kilkukrotnie i choć początkowo ignorował on plotki, po powrocie z wojny w roku 1073 nakazał ją ściąć. Sugraka urodziła jeną córkę:
    - Judyta, urodzona w 1072 roku.

    Zwinnisława Włostowic (1045-)
    [​IMG]
    Bolesław poślubił Zwinnisławę, córkę śląskiego księcia Wszebora I, w roku 1077. W tym czasie narastała anty-królewska rebelia i król chciał w ten sposób zapewnić sobie lojalność swego najpotężniejszego wasala.



    [​IMG]
    Męska linia dynastii Piastów w roku 1083.
     
Status Tematu:
Zamknięty.

Poleć forum

  1. Ta strona wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji związanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania treści wyświetlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk oglądalności czy efektywności publikowanych reklam.Użytkownik ma możliwość skonfigurowania ustawień cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej.
    Zamknij zawiadomienie