Historia Ostatniej Marchii

Prolog

Zamek Zollern
​

Wszystko zaczęło się w łonie skromnej rodziny, władającej Szwabskim zamkiem Zollern. Od gniazda ród ten począł być nazywany rodem Hohenzollernów. Hohenzollernowie początkowo nie odgrywali znaczącej roli na arenie politycznej. Pierwszym godnym uwagi przedstawicielem rodu był Fryderyk III który dzięki wspieraniu Cesarza Fryderyka Barbarosy, w 1192 roku uzyskał godność burgrabiego Norymbergi, którą odziedziczył po zmarłym teściu. Tym samym jako Fryderyk I człowiek ten otworzył świetlaną przyszłość znamienitemu rodowi Hohenzollernów.

Bitwa pod Nikopolis
​

W kolejnych latach następcy Fryderyka z wielkim powodzeniem i szczęściem lawirowali pomiędzy kolejnymi Królami, Cesarzami i ich Przeciwnikami min. w 1273 roku Fryderyk III wsparł starania Rudolfa Habsburga w walce o koronę, z kolei Fryderyk IV wspierając Ludwika IV Bawarskiego z rodu Wittelsbachów zapewnił sobie godność wikariusza cesarskiego w Toskanii. Mimo wszystko to jednak sojusz z wybijającymi się po władzę Luksemburgami miał dać Hohenzollernom największe korzyści. Powoli powiększając swoje włości min. o Plassenburg (1340r.) oraz Hof (1373r.), w roku pańskim 1361 Fryderyk IV zawarł mariaż z z cesarzem Karolem IV Luksemburskim zaręczając cesarskiego syna Wacława z Elżbietą Hohenzollern. Owe koneksje dały skutek nie tylko w postaci zbliżenia się do rodziny cesarskiej ale również dały tytuł książęcy, wnukowi i następcy Fryderyka IV, Fryderykowi V w roku 1363. Był to ledwie koniec początku drogi na szczyt Hohenzollernów. Syn Fryderyka, Jan III w roku pańskim 1396 w trakcie nieszczęśliwej bitwy pod Nikopolis uratował życie wnukowi Karola, cesarzowi Zygmuntowi, królowi Czech, Niemiec oraz Węgier. Cesarz nie mógłby się jednak długo cieszyć tytułami gdyby nie brat bohaterskiego Jana, Fryderyk którego pieniądze pozwoliły Zygmuntowi na stłumieniu węgierskiego buntu w 1409 roku jak i na przezwyciężeniu Niemieckiej opozycji.

Fryderyk I otrzymuje Marchię Brandenburską
​

W uznaniu zasług a także umorzeniu długu Cesarz Zygmunt anno domini 1415 nadał Fryderykowi w dziedziczne władanie marchię Brandenburską wraz ze złączonym z nim od 1356 roku tytułem Elektorskim. Tym samym już jako książę elektor Fryderyk I Hohenzollern, stał się jednym z silniejszych graczy w Świętym Cesarstwie Rzymskim, mogącym w spół decydować o wyborze nowego Cesarza.

Straty terytorialne Brandenburgii z czasów Wittelsbachów i Luksemburgów, kolor niebieski Brandenburgia w 1415 roku
​

Wpierw jednak Fryderyk (1415-1440) musiał ustabilizować sytuację w marchii a także złamać opozycję tamtejszego rycerstwa. Jego następcy, synowie Fryderyk II (1440-70) oraz Albrecht Achilles (1470-86) a także wnuk Jan Cicero (1486-98) powiększyli tereny marchii podbijając nowe terytoria, jak i odzyskując te które zostały utracone podczas panowania Wittelsbachów i Luksemburgów. Ziemiami które powiększyły władztwo Hohenzollernów był min. ziemia Sulechowska, marchia wkrzańska (Uckermark) oraz co ważniejsze wykupiona w 1454 roku, od zmęczonych i wyniszczonych wojnami z Polską Krzyżakami, Nowa Marchia.

Fryderyk Kłótnik z dynastii Wettynów, nowy książę Saski
​

Mężowie ci mimo wielkiego wkładu i zasług dla chwały Brandenburskiej odnieśli szereg pomniejszych niepowodzeń w próbie zwiększenia znaczenia i chwały swego rodu. Fiaskiem zakończyły się projekt unii brandenbursko-polskiej. Gdy w 1420 roku po zaręczynach Fryderyka II z jedyną spadkobierczynią władztwa Jagiellonów, Jadwigą, wszystko wydawało się iść po myśli Hohenzollernów. Niestety w 1424 roku król Polski i wielki książę Litewski Władysław Jagiełło doczekał się pierwszego syna Władysława, z kolei trzy lata później w 1427 roku kolejnego Kazimierza. Na domiar złego w 1431 roku zmarła Jadwiga, a zaniepokojony wzmocnieniem władzy Hohenzollernów cesarz Zygmunt Luksemburski oddalił w 1422 roku ich pretensje do saksonii przekazując ją margrabią Miśni z dynastii Wettynów.

Niepowodzeniem zakończyły się również próby scalenia posiadłości rodowych w rejonie Bambergu i Norymbergi. Wobec oporu szwabskich i frankońskich miast które zawiązawszy koalicję 11 marca 1450 roku pobiły wojska Hohenzollernów przekreśliły wszelkie szanse na zjednoczenie tych ziem.

Nie udało się także Hohenzollernom wygrać wojny o spadek po wymarłych w 1464 r. książętach szczecińskich. Pomimo podpisania układu w Pyrzycach w 1493 roku rzeczywiste szanse na odziedziczenie pomorza były równe zeru. Niepowodzeniem zakończyły się także zabiegi Jerzego pobożnego który mimo zawarcia umów z królem czeskim na mocy których stał się dziedzicem kilku śląskich księstw, to po śmierci Ludwika Jagiellona króla Czech i Węgier na mocy układu Wiedeńskiego królem Czech został Ferdynand I Habsburg który unieważnił wszystkie umowy podpisane pomiędzy Jerzym a jego poprzednikiem.

Joachim I Nestor
​

Wszystkie niepowodzenia dynastyczne odniesione przez Hohenzollernów w tym czasie były o tyle ważne iż to dzięki nim Joachim I Nestor (1499-1535), następca Jana Cicero, nie mając żadnych nadziei na podarowanie obu synom ziem postanowił w swym testamencie podzielić Marchię Brandenburską na dwoje. Akt ten, choć niezgodny z poleceniem elektora Albrechta Achillesa (Depositio Achilea, 1473) oraz postanowieniami Złotej bulii cesarza Karola IV Luksemburskiego (1356), które zawarowały niepodzielność terytorium elektorskiego – wprowadzono jednak w życie. Doszło w ten sposób do podziału Brandenburgii na dwa państwa – rządy w Kurmarchii (rdzennej części brandenburgii) objął starszy z braci Joachim Hektor, z kolei rządy w Nowej Marchii objął Jan, który swoimi decyzjami miał rozpocząć nowy rozdział w historii rodu i marchii...

​

Brandenburgia po podziale między synów Joachima I Nestora, Jaochima II Hektora oraz Jana w roku 1535
C.D.N.
​

Serdecznie witam wszystkich w moim pierwszym (w zasadzie to drugim, choć pierwszy odszedł w zapomnienie dzięki pewnym hakerom przez których trzeba było zrobić porządek na forum) pisemnym AAR'ze (chyba coś źle odmieniłem?) w którym postanowiłem zagrać państewkiem które istniało przez blisko 30 lat po czym zostało odziedziczone przez jedynego dziedzica obu braci po ich niemal równoczesnej śmierci (serio różnica chyba ze 3 dni!). Dzięki Europie Universalis IV z łatwością mogę odtworzyć moment istnienia tego państewka i doczekać się potomka który zapewni ciągłość sukcesji, w skrócie historia Alternatywna


P.S. Z miejsca chciałbym serdecznie podziękować Moskalowi i Netzachowi bez których nie poradził bym sobie z napisaniem kilku eventów do autorskiej modyfikacji na której gram i odtwarzam całą historię
P.S.2. Jeśli będziecie chcieli to umieszczę moda na Paradoxplazie lub steam'ie (choć nie dodaje on zbyt wiele)
P.S.3. Przepraszam z a wielkość zdjęć ale na potrzeby prologu większość z nich ściągnąłem od wujka Google, do niemal każdego następnego będę samemu tworzył grafiki tak jak do ostatniego fotosu

 

Odcinek 0 "Krótko o sytuacji w Marchii"

Mapa polityczna
​

Władztwo Jana obejmowało Całą Nową Marchię, a także wszystkie inne ziemie Brandenburskie które sięgały na wschód od Odry, graniczyło przy tym z Księstwami Pomorskimi, Wołogoszczą oraz Szczecinem na Północy, z Polską na Wschodzie, Austryjackimi Czechami na południu oraz Brandenburgią właściwą na zachodzie.

Sytuacja polityczna Marchii na początku panowania Jana
​

Niestety Większość sąsiadów nieprzychylnym okiem patrzyła na niepodległą krainę Jana, Księstwa jego brata oraz książąt pomorskich były mu wręcz wrogie, na szczęście Szczecin i wołogoszcz jako państwa protestanckie obawiały się interwencji Cesarza Karola, z kolei Joachim musiał ugruntować swoje panowanie na odziedziczonych ziemiach.

sytuacja militarna Nowej Marchii
​

Dodatkowym hamulcem blokującym atak ze strony sąsiadów były wojska stacjonujące w zakolu Odry nieopodal przeprawy we wsi Nieder Wutzen (osinów dolny) skąd armia, w sile 4tys. Piechoty oraz 1tys. Jazdy wraz ze wsparciem pod postacią 3[SUP]1 [/SUP]armat oblężniczych, szybko mogła uda się do walki na najbardziej zagrożonych odcinkach granic.

Ekonomia, podatki i produkcja
​

Dodatkowo choć armia pochłaniała znaczącą większość przychodów księstwa, to w razie wojny możliwe było powołanie kolejnych 2tys. Żołnierzy, a w razie szczególnego zagrożenia nawet do 8tys. Kolejnych żołnierzy, choć musiało by się to znacząco odbić na stanie skarbca, w którym się nie przelewało choć jego zasobność powoli rosła.

Nowa Marchia była państwem typowo feudalnym
​

Jednym z powodów takiego stanu rzeczy był feudalny charakter rządów w Nowej Marchii. Podatki były płacone przez lenników książęcych, którzy często nie tylko zwlekali z ich wypłacaniem ale wręcz ich unikali, a aparat administracyjny pod postacią różnego rodzaju poborców podatkowych etc. nie był w stanie ściągać wszystkich należności...

Książę-Elektor Jan I Hohenzollern
​

Jan doskonale zdawał sobie z tego sprawę jednak nim się tym zajmie musi zająć się wieloma innymi sprawami związanymi z formowaniem i ugruntowaniem nowej władzy w Nowej Marchii...

C.D.N.
​

Mam nadzieję że odcinek się wam spodoba, w poprzednim przedstawiłem historię w wyniku której doszło do powstania państwa (przy okazji macie odpowiedź do quizu historycznego), w tym z kolei postanowiłem przedstawić sytuację na starcie gry. Jak zwykle komentarze i opinie mile widziane
P.S. jak chcecie to przedstawię też idee mojego państwa, przypomnijcie mi tylko jak schować tekst w spojlerze bo zapomniałem

przypisy:
1. Postanowiłem że w XVI wieku jeden werbowany pułk to bateria w sile 3 armat. Wraz z czasem i wymianą dział będę zmieniał tą ilość

 

Czekam na więcej. Tag, którego szukasz to

Spoiler

[/.spoiler] (usuń kropkę)

 

Odcinek 1"Początek część pierwsza"


Joannici z Chwarszczan cieszą się z wydanych edyktów
​

Margrabia Jan, chcąc jak najszybciej wzmocnić swą władzę, postanowił rozpocząć szeroko zakrojoną współpracę z kościołem. W tym celu wydał dwa ważne dekrety "De heretico comburendo " oraz "akt o jednolitości". Pierwszy z nich pod karą śmierci zabraniał swobodnego tłumaczenia i interpretacji biblii, drugi ograniczył odprawianie mszy i prowadzenia kazań kościelnych do języka niemieckiego i łacińskiego. Poza tym Jan potwierdził dotychczasowe prawa przysługujące Joannitom z ich główną siedzibą w Quartschen (Chwarszczany).

Doradcy korzą się przed potęgą Jana i proszą o wysłuchanie swych rad
​

Ponadto za namową swych doradców margrabia postanowił wszystkimi siłami poprawić swój prestiż. Co mogło by poprawić wizerunek pośród innych elektorów i samego Cesarza, trzeba bowiem pamiętać iż przekazanie godności elektorskiej obu synom było najważniejszym pogwałceniem zasad złotej bulli co mogło by się nie spodobać cesarzowi Karolowi.

Cesarz Karol V i siedmiu elektorów, w śród nich Jan i jego brat Joachim[SUP]6[/SUP]
​

W tedy też 15 lipca 1535 roku[SUP]1[/SUP], zupełnie niespodziewanie Cesarz Karol potwierdził wszystkie decyzje zawarte w testamencie Joachima I. Tym samym Jan mógł oficjalnie tytułować się Księciem-elektorem i zyskiwał rzeczywisty wpływ na wybór następców Karola oraz inne przywileje zarezerwowane dla elektorów. Oczywiście niezwłocznie po otrzymaniu decyzji zgodnie z Cesarskim życzeniem Jan poparł ewentualną kandydaturę następcy austryjackiego tronu jako nowego Cesarza.

Postanowienia traktatu Wrocławskiego, w tym żona elektora Jana, cesarska kuzynka Maria
​

Cesarski dekret niezwykle zbliżył młodego Elektora z Habsburskim domem, na tyle blisko iż cesarz oddał Janowi rękę swojej dalszej kuzynki Marii[SUP]2[/SUP], z zastrzeżeniem iż w razie bezpotomnej śmierci Jana Karol i jego następcy przejmą Nową Marchię na własność. Podobną umowę spisano z Austrią, a następnie potwierdzono wszystkie ustalenia które wraz z sojuszem (tylko obronnym ze strony cesarza) znalazły się w tzw. Traktacie Wrocławskim podpisanym na przełomie sierpnia i września 1535 roku w imieniu margrabiego przez Markusa von Rutsa.

Albrecht Doberkow i jego misja w Kołobrzegu
​

W czasie gdy toczyły się obrady we Wrocławiu, inny dyplomata Albrecht Doberkow został wysłany do Kołobrzegu z misją spreparowania dokumentów według których książę Barnim posiada cały Rejon Kołobrzeski w jałmużnę która prawnie należy do Hohenzollernów.

Jeden z przywódców buntu Jorgen Brockenhuus na czele buntowników
​

Gdy w północno-wschodnich rejonach Cesarstwa toczyła się zażarta gra dyplomatyczna pomiędzy Austrią, Nową Marchią, Księstwami Pomorskimi, Polską i Brandenburgią, w Danii wrzało. Król Chrystian III został pobity w bitwie pod Helsingborg przez siły przeciwstawiającego się mu rycerstwa oraz mieszczaństwa, które następnie ruszyło pod mury Kopenhagi której to bramy się otworzyły i cała stolicy przeszła na stronę buntowników stawiając Chrystiana w ciężkiej sytuacji. Markus von Ruts miał podsumować całą sytuację prostymi słowami "Źle się dzieje w państwie Duńskim".

Markus von Ruts wraz z królem Zygmuntem Jagiellonem
​

Wracając do Rutsa, po pomyślnym zakończeniu jego misji we Wrocławiu Margrabia powierzył mu kolejną niezwykle ważną misję. Markus miał udać się na dwór Zygmunta Starego do Krakowa, gdzie miał zadbać o to aby stosunki z nim były jak najlepsze.

Austrjacy nie szczędzą złota dla swych północnych sojuszników
​

6 Grudnia 1535 Jan mógł zweryfikować obietnice Rutsa oraz Austryjaków, w tedy to bowiem zgodnie z postanowieniami traktatu Wrocławskiego rozpoczęli wypłacanie bezzwrotnych subsydiów na rzecz wzmocnienia obronności Marchii i zapewnienia bezpieczeństwa wschodniej flance Cesarstwa. W rzeczywistości chodziło o to aby Marchia była w stanie bronić się w razie wojny z Brandenburgią lub księstwami pomorskimi tak aby Austria nie musiała marnować swoich głównych sił które bardziej były im przydatne w walce z Turkami. W każdym bądź razie obie strony były z takiego stanu rzeczy zadowolone.

Jan w Konigsbergu przyjmuje reprezentantów stanów Nowej Marchii
​

Tymczasem, przebywający już od jakiegoś czasu w Königsberg in der Neumark (Chojna), Jan 24 grudnia[SUP]3[/SUP] przyjął uroczysty hołd wszystkich stanów Nowej Marchii tym samym w pełni legimityzując swoją władzę w Marchii.

Konigsberg in der Neumark na początku panowania Jana[SUP]7
[/SUP]

Spoiler

Nowa marchia po wyborze stolicy

​

Po ugruntowaniu swojej władzy nadszedł czas na wybór stolicy nowego państwa, wszakże Książę nie może bez przerwy podróżować od miasta do miasta niczym jakiś pogański kniaź! Doradcy Jana przez długi czas próbowali przekonać margrabiego aby za stolicę obrać Kustrin(Kostrzyn nad Odrą) ten jednak był nie ustępliwy, zakochawszy się w pięknym i bogatym kupieckim mieście postanowił iż to właśnie Königsberg in der Neumark stanie się stolicą Marchii[SUP]4[/SUP], co też się stało 14 stycznia 1536 roku. Natychmiast też nakazał zaprojektować i wybudować pałac oraz twierdzę mającą być ostatnim punktem oporu w razie oblegania miasta. Ostatecznie jednak mimo Austryjackich subsydiów ze względu na planowane zbrojenia trzeba było tymczasowo zrezygnować z budowy twierdzy.

Landsknechtscy oficerowie
​

W ramach wspomnianych zbrojeń jeszcze w styczniu wezwano oficerów którzy mieli rozpocząć nabór do formacji Landsknechtów w sile dwóch pułków (2tys. Żołnierzy), a także zarządzono powszechny obowiązek utrzymania kolejnego tysiąca jeźdźców, co nie spodobało się rycerstwu z ziemi Torzymskie i Sulechowskiej skąd też werbowano owych jeźdźców, w związku z czym Książę musiał się zgodzić na tymczasowe zwolnienie z podatków gospodarstw należących do powołanych jeźdźców, co też obniżył wrogie nastroje... oraz podatki...[SUP]5[/SUP]

C.D.N.

​

Witam w kolejnym odcinku, idee pokarzę kiedy indziej, ale mam nadzieję że mimo braku ich ukazania odcinek się wam spodoba
@Sevgart oj tam, oj tam... kiedyś to poprawię (na razie mam utrudniony dostęp do kompa)

Przypisy:

1. Owszem Cesarz uznał wszystkie postanowienia testamentu aczkolwiek trwało to kilka/kilkanaście lat i było potwierdzane w kilku różnych dekretach i dokumentach;
   
   
2. Postać zupełnie fikcyjna ze względu na trudność w doborze odpowiedniej kandydatki na żonę oraz uzasadnienia mariaży w grze. W rzeczywistości Jan ożenił się z Katarzyną Brunszwicką;
   
3. miasto się zgadza ale w rzeczywistości miało to miejsce prawie miesiąc później, 20 stycznia 1536 roku;
   
4. Sytuacja autentyczna aczkolwiek historycznie Jan dał się w końcu przekonać doradcą i za siedzibę uznał Kostrzyn w którym wybudował twierdzę;
   
5. Po prostu nie zmniejszyłem autonomii tego regionu (sternberg);
   
6. Historycznie przez te 30lat tytuł elektorski nosił jedynie Jan choć obaj z bratem mieli prawo do głosu. W grze jednak może być tylko 7 elektorów więc wywaliłem z grona Austrię;
   
7. Tak rzeczywiście w tym okresie wyglądał Konigsberg (dzisiejsza Chojna do której serdecznie zapraszam)

 

Dawno nic nie pisałem ale niestety za bardzo nie mam na czym, poszedłem na studia i zakupiłem laptopa który na skutek błędu sprzedawcy był niezgodny z moim zamówieniem i oddałem sprzęt ale pieniądze dostałem niedawno więc dopóki nie znajdę sobie nowej maszyny (postaram się do końca października) temat nie będzie aktualizowany. Żeby jednak nie był że nic nie wrzuciłem umieszczam listę idei

Tworząc Nowe państwo postanowiłem dodać własne idee dla niego, niestety tworzyłem je na podstawie idei Pruskich w związku z czym niektóre mogą być podobne (nie bijcie mnie za opisy )

Spoiler

Pierwsza idea nazywa się "letzer mark" czyli ostatnia marchia która zwiększa obronność twierdz i zmniejsza ich utrzymanie

Spoiler

Druga idea to "kommerziale kreuzung" czyli skrzyżowanie handlowe, które dodałem ponieważ przez nową marchię przebiegały szlaki handlowe z Polski do HRE i ze Śląska na Pomorze. Idea ta zwiększa przychód z podatków (uznałem że bonusy do handlu czy też darmowy kupiec był by zbyt przekokszony)

Spoiler

Kolejna idea to "Konigsberg katheder" która odwołuje się do Chojeńskiego kościoła Mariackiego (jest większy niż nie jedna katedra) w którym odbywały się zarówno msze katolickie jak i protestanckie dlatego też idea ta zapewnia nam zwiększoną tolerancję dla heretyków oraz zmniejsza nieco koszt technologii

Spoiler

"Drag Nach... " znaczenia chyba nie trzeba tłumaczyć bonusy co prawda zgapiłem od Prusaków a konkretniej zmniejszenie kosztu tworzenia Core oraz zwiększa morale armii

Spoiler

" markische drill" kolejne zgapienie od Prusaków (oni mieli coś w rodzaju równego marszu). Idea dodaje nam oczywiście nieco dyscypliny

Spoiler

W przypadku piątej idei nawet nazwy nie zmieniałem (umówmy się część pozostawiłem gdyż planuję nieco zerżnąć z historii Prus ) ale dla przypomnienia zwiększa manpower i skraca czas rekrutacji

Spoiler

Ostatnią ideą jest "Hugenot tobbaco" czyli hugenocki tytoń. Działalność Hugenotów jest dość ważna w dolinie dolnej Odry (Marchia Wkrzańska oraz Nowa)(utworzyli w owej dolinie największe zagłębie hodowli tytoniu w całych Niemczech). Hugenoci jako świetni administratorzy, zarządcy etc. pozwalają nam na tańszy rozwój Developmentu w prowincjach

Spoiler

To tyla na jakiś czas mam nadzieję że szybko znajdę dobry sprzęt i powrócę do AAR'a