Hiszpańska historia - Aragonia AAR

Cześć 1 - Prolog



W starożytności ziemie późniejszej Aragonii wchodziły w skład rzymskiej prowincji Hispania Tarraconensis. Od V wieku opanowana została przez Wizygotów.
Królestwo Aragonii powstało w 1135 gdy hrabia Barcelony Ramon Berenguer IV poślubił Petronelę Aragońską. Aragonia rozpoczęła ekspansję na południe, aby wyprzeć Maurów z Hiszpanii. Na skutek tej ekspansji zajęła Baleary i Walencję. W XIV wieku Francja wypiera Katalończyków z Prowansji, zmuszając ich do ekspansji w basenie Morza Śródziemnego. W 1419 roku na tron wkracza Alfons V i zaczyna się nowa era w dziejach Aragonii.


Wierzenia w Aragonii w 1419 roku.

Aragonia mogła się uważać za kraj w którym główną religią jest katolicyzm. Jednakże na wyspach Djerba obywatele wierzą w sunnityzm czyli jeden z trzech odłamów islamu.



Granice Aragonii w 1419 roku​

Cześć 2 - Sojusze i mariaże

Alfons V w styczniu 1419 roku pozapraszał pograniczne państwa do swego sojuszu. Są to m.i.n - Portugalia, Nawarra i Kastylia.

Dzięki buntowi, który wybuchł w Nawarze Aragonia sporo zyskała. Jako iż armia Nawarry była za słaba aby stłumić bunt ,Aragonia pomogła Nawarze. Stosunki bardzo się polepszyły, więc Aragonia zaproponowała Nawarze wasalizację. Nawarra się zgodziła. W najbliższym czasie Alfons zamierza zaanektować Nawarrę.

W tym samym czasie w Królestwie przeprowadzano reformy. Od Katalonii po odległe wyspy Djerba wszyscy mieszkańcy zostali opodatkowani. Dzięki temu nawet w tragicznych sytuacjach państwo będzie dostawać dukaty.

Lata leciały a Królestwo rosło w siłę. Wybudowano około 15 statków w 6 lat. Zebrano także siedemnaście tysięcy piechoty i sześć tysięcy konnicy. Nadszedł koniec roku 1425. Neapol zakończył sojusz i pozostał sam. Alfons zaprosił Neapol do sojuszu. Neapol z chęcią dołączył do sojuszu. K