Imperium Osmańskie AAR

Jest mój pierwszy AAR, więc mogą pojawić się błędy. Proszę o umiarkowaną krytykę.
W tej grze będę starał się grać historycznie, chociaż mogą zdarzyć się odstępstwa.
Postaram się, aby była to wersja „kronikarska”.

Europa Universalis II ver. 1.09 – scenariusz 1453
Poziom trudności: Bardzo trudny
Agresywność: Wściekły

Prolog:
Był upalny czerwiec … Bizancjum tysiącletnie miasto, stolica starożytnego imperium upadło.
Upadło przed Turkami – koczownikami z Azji. Ale ci koczownicy pokonali potomków
Cesarstwa Wschodniego, niegdyś dzielnych wojowników. Teraz Konstantynopol został zajęty przez najeźdźców. Co z nim uczynią…

[img=http://img204.imageshack.us/img204/9284/900927079sy.th.png]

Część 1:
Wojna z Bizancjum toczyła się od kilku lat. Codzienne szturmy na mury, odpieranie wypadów z niezdobytej twierdzy męczyło niezmiernie żołnierzy. Pewnego dnia jednak zajęli miasto, pod którym tylu wiernych wróciło do Allacha. Rozpoczęła się rzeź obrońców obrońców rabunek mieszczan. Trwało to kilka dni. Do miasta wkroczył sam sułtan –
Mehmet II Fatih z dynastii Osmanów, witany okrzykami wiernych mu janczarów. Mądry sułtan natychmiast podjął decyzję o przeniesieniu stolicy. Wkrótce ustanowił też nowego patriarchę oraz postanowił utrzymać dobre stosunki z Wenecją i Genuą poprzez nie zamykanie rynku. Natychmiast kazał też zamienić piękny kościół Hagia Sofia na meczet mający być ozdobą miasta. Zaczął także wydawać polecenia zarządcą innych części swego państwa.
W listopadzie Mehmet postanowił przyłączyć, bądź zwasalizować Księstwo Aten i Albanię.
Jako pierwsze zaatakował Ateny. Jednak Grecy zostali uprzedzeni o ataku i postanowili uderzyć pierwsi. Ich armia liczyła 20 000 żołnierzy, sułtańska natomiast 30 000. Doszło do krwawej bitwy, w której wojska napastnika zostały całkowicie rozgromione. Droga do Aten stała otworem. Wkrótce Turcy stanęli pod bramami stolicy księstwa. Rozpoczęło się oblężenie trwające, aż do wiosny 1454. Wtedy to z powodu braku zapasów miasto kapitulowało. Turcy zajęli wkrótce całą prowincję, tworząc tam podległe sobie państwo.
Teraz przyszła kolej na Albanię. Albania zawarła jednak sojusz z Serbami i Cyprem. Armia turecka wkroczyła do prowincji bez przeszkód. Tymczasem Albańczycy wraz z Serbami zajęli prowincję Kosowo. Po zakończeniu oblężenia Mehmet wyruszył odbić swoją ziemię.
Doszło do krwawych bitew. Najpierw Turcy pokonali połączone wojska. Jednak później zostali zaskoczeni przez podążające na pole bitwy posiłki serbskie. Zaskoczeni osmani bronili się zaciekle całą noc. Jednak w ferworze walki zginą sułtan Mehmet. Podczas ataku janczarów na doborową jazdę serbską, dołączył wraz z pocztem do piechurów. Ci jednak zostali odparci i zaczęli uciekać. Wtedy to zginął władca. Jego śmierć wywołała wściekłość muzułmanów, którzy kosztem piechoty zniszczyli armię Serbów. Rozpoczęło się odzyskiwanie Kosowa i innych terenów. W kraju rządy przejęła matka, aż do uzyskania pełnoletności przez kolejnego syna. Rozpoczęły się długie działania wojenne, w których szczęście nie dopisywało Turkom już tak często. Wkrótce Serbowie zagarnęli Bułgarię i zaczęli oblegać stolicę prowincji Macedonia. W tym samym czasie wojska tureckie zdobyły Kosowo i zaczęły maszerować na pomoc oblężonym. Zawarto także pokój z Albanią, która stawała się lennem sułtańskim. W bitwie z Serbami Turcy wygrali i rozpoczęli marsz na ich ziemie. Najpierw jednak zdobyli Bułgarię. W maju armia osmańska wkroczyła na teren Serbii.Rozpoczęło się dłuuuugie oblężenie zakończone po roku. Po zawarciu pokoju z Serbią, w którym stała się ona wasalem tureckim, żołnierze osmańscy ruszyli pokonać wojska króla Cypru, które rozpoczęły blokadę Smyrny. W czasie przejścia przez Trację dowodzenie przejął wezyr Gedik Ahmed. 25 tysięczna armia turecka przegrała jednak z 5 000 wojska Cypru. Poległa w niej połowa turków. Nowy dowódca wprowadził jednak ład do armii i zorganizował uzupełnienie pułków. W lecie 1460r. , czyli kilka miesięcy później zaatakował ponownie najeźdźców, tym razem jednak wyciął ich w pień. Wkrótce wysłano posła na Cypr, aby zawarł pokój z tym królestwem. Warunki przyjęto. Na ziemiach młodego państwa zapanował spokój.

[img=http://img208.imageshack.us/img208/9353/139970143wt.th.png]

P.S.
W sumie nuda, ale na początku wolę dbać o bb. Mam jeszcze ferie, więc postaram się codziennie dodać coś nowego. C.d.n

 

Część 2:
Po zakończeniu wojen regentka postanowiła unowocześnić aparat urzędniczy w każdej prowincji sułtanatu. Koszty pokryły kontrybucje wojenne wpłacone przez Albanię, Ks. Aten i Serbię. Przez kolejny rok wysłano do każdego dużego miasta nowych urzędników. Postanowiono też zwiększyć armię. Już po pół roku jej liczba zwiększyła się z 20 do 45 tysięcy. Kolejnym zadaniem było nawrócenie na islam prowincji Kosowa, Bułgaria i Rumelia. Wysyłano też kupców, głównie do Aleksandrii. Kraj rozwijał się bardzo szybko. Zdecydowano zawrzeć mariaże z Algierią, Marokiem i Ak - Koyunlu. W grudniu 1465r. nawrócone zostały prowincje Bułgaria, Kosowo i Rumelia, tamtejsza ludność z chęcią przyjęła islam - jedyną, prawdziwą wiarę. Na wiosnę 1467 wypowiedziano wojnę koalicji Candaru, Krymu, Mameluków, Dulkadiru, Hejdazu, Tunezji i Ak - Koyunlu. Turcy byli osamotnieni. Na pospiesznie zebranej naradzie w Stambule postanowiono pokonać każdego z sojuszników osobno. Dowództwo powierzono wezyrowi. Jego armia rozpoczęła oblężenie Synopatu. Druga armia strzegła granic. Obie liczyły po 18 000 żołnierzy. Jednocześnie dyplomaci usiłowali zawiązać sojusz z innymi państwami, które mogłyby okazać jakąkolwiek pomoc. Jednak nikt nie chciał wspomóc Osmanów. Wkrótce potem padła twierdza Angora, a spieszące z pomocą wojska zostały pobite. Jednocześnie Wołoszczyzna, wraz z Mołdawią, wypowiedziała wojnę, licząc na bogate zdobycze. Turcja musiała walczyć na dwa fronty. Wkrótce Turcy zostali wyparci z Azji Mniejszej, lecz przeciwnik nie oblężał głównych twierdz. Postanowiono najpierw rozprawić się z księstwami naddunajskimi, jednocześnie starając się nie dopuścić wojsk koalicji na kontynent. Jednak przeciwnicy próbowali przedrzeć się przez obronę, jednak zawsze kończyli w grobach masowych. Tymczasem wojska wezyra pokonały oblegających Sofię Wołochów i wkroczyły na ich ziemię. Kolejna armia przegrała jednak z Mołdawianami. Kilka miesięcy później szczęście uśmiechnęło się jednak do Turków. Przerwano oblężenie Dobrudży i wkroczono do Mołdawii. W między czasie część wojsk wróciła do Azji Mniejszej, a flota pokonała eskadrę Candaru. W styczniu 1470r. skapitulowała Wołoszczyzna stając się kolejnym wasalem sułtana. Armia wezyra ruszyła na oblężenie Budziaku. Najpierw jednak rozbito wojska hospodara i zakończono oblężenie jego stolicy. Fortuna sprzyjała im także w Azji, gdzie pokonali kilkukrotnie wojska sprzymierzonych, a także oblężyli garnizon Synopy. W maju 1471r. padł Budziak. Natychmiast wysłano posła z żądaniem Budziaku i poddania się sułtanowi. Warunki przyjęto i armia wezyra mogła pospieszyć do Azji, aby wspomóc walczące tam wojska. Pod koniec roku kapitulowała załoga Synopy. Wojska sułtana przechodziły do ofensywy, która miała rozpocząć się już za kilka dni. Jednak brakło głównego wodza, który zginął w czasie bitwy z armią Mameluków.
W pół roku po rozpoczęciu ofensywy padła stolica Candaru, a wojska Mameluków przegrały kilka znaczących bitew. Jednak 30 tysięczna armia turecka czasie marszu na ziemie nieprzyjaciół została rozbita przez wojska sprzymierzonych. Wkrótce jednak do Stambułu przybył poseł algierski oferując sojusz wojskowy. Ofertę przyjęto. Turcja, Algieria i Karaman połączyło przymierze. Zbudowani tym faktem wojacy, znów rozpoczęli atak w celu rozproszenia wojsk wroga i przebicia się na jego ziemie. Jednak armia turecka została całkowicie rozbita, a wojska Ak – Koyunlu zdobyły Smyrnę. Niedobitki wycofywały się do Europy. Jednak los uśmiechnął się do obrońców. Wykonano skok technologiczny usprawniający szturmy twierdz. Podniesieni tym na duchu żołnierze zaczęli wygrywać wszystkie bitwy. Podczas, gdy Turcy odnosili zwycięstwa, wojnę wypowiedział im Wenecja w sojuszu z Bośnią, Węgrami i Siedmiogrodem. Zajęli oni szybko Kosowo poczym wycofali większość swych wojsk. Turcy tymczasem nie mieli sił i środków na prowadzenie wojny na dwa fronty. Postanowili szukać zwycięstwa na morzu. Wkrótce ich flota pokonała kilka eskadr weneckich. Mimo wielkich wysiłków armii w ręce napastników wpadła Anatolia. Jednak w między czasie anektowano Candar.
Rząd był zmuszony zaciągnąć pożyczkę na wystawienie nowej armii. Jednak i ona została pokonana. Kraj został zmuszony do podpisania haniebnego pokoju, w którym oddawał Angorę Ak – Koyunlu i płacił 100 dukatów. Plany podboju Azji zostały odsunięte na dalszy plan. Pierwsze miejsce zajęła teraz wojna na Bałkanach i ocalenie państwa.



P.S.
Skończyły mi się ferie , więc teraz piblikacje będą w "łikendy".
Ponad miesiąc ciszy. W celu kontynuowania PW
Serek