Imperium Osmańskie - Kaiserreich AoD AAR

Witam państwa,
nie wiem, czy kogokolwiek to zainteresuje, ale tego AARa planowałem napisać już właściwie od pierwszego zalogowania na tym forum. Imperium Osmańskie od zawsze mnie fascynowało. Już na początku oznajmiam, że nie będzie to AAR mający jakąś rozbudowaną fabułę. Nie lubię w AARach wszelkiego rodzaju dialogów, wątków fabularnych, czy długich opisów. Dlatego też nie zastosuję tych elementów w swojej pracy. Będzie to raczej czysta relacja z gry, z ewentualnymi opisami walk. Nie każdy wie, że swego czasu było to jedne z najpotężniejszych państw globu. Mod Kaiserreich, zresztą mój ulubiony, dzięki swojej alternatywnej historii pozwala mi poprowadzić ten kraj do zwycięstwa w wieku XX. Zaczynamy więc . Ku chwale sułtana!

Imperium Osmańskie AAR



Prolog​

Imperium Osmańskie w XX wieku to kraj duży, politycznie, lecz słaby gospodarczo i militarnie. Kryzys surowcowy coraz bardziej następuje, niebawem zacznie brakować węgla na utrzymanie istniejącego przemysłu. Rząd podjął wobec tego stosowne działania. Przede wszystkim przeorganizowano armię, utworzono 7 korpusów o równej liczbie - trzech dywizji. W armii wreszcie zapanował niemiecki Ordnung. Opracowano plany ewentualnych ataków sąsiadów kraju oraz przydzielono korpusom poszczególne zadania. Ze względu na niekorzystne położenie kraju, większość oddziałów otrzymała zadania obrony granic . Natomiast dwa korpusy kawalerii, tzw. korpusy szybkie zostały umieszczone w miastach portowych w celu szybkiej reakcji w razie desantu.

​

Co ważne, wprowadzono w życie program rozwoju infrastruktury w państwie. Głównymi ośrodkami rozbudowy dróg i kolei są największe miasta Imperium - Istanbuł, obecna stolica oraz Ankara, planowana przyszła stolica. Program objął też swoim zasięgiem drogę tranzytową Berlin - Basarah. Droga ta, zbudowana w współpracy z Niemcami, wraz z powiększanym portem Basarah będzie w przyszłości oknem na świat Imperium. Oznacza to, że towary eksportowane/importowane do/z Azji, Ameryki Północnej, Ameryki Południowej, a także Europy będą głównie tam przeładowywane. Basarah swój wybór zawdzięcza dogodnemu położeniu wśród ciągle nowo odkrywanych złóż ropy naftowej - jedynego surowca, którego nie brak w kraju. Jak zapewnia minister gospodarki, Ali Efe Pasha, program rozrusza osmańską gospodarkę.



Ustabilizowanie sytuacji braku surowców oraz zaprowadzenie porządku w kraju pozwoli na dalszy planowany rozwój. Przewidywane jest utworzenie w Ankarze nowych zakładów przemysłowych produkujących broń dla armii, a także rozbudowę śródziemnomorskich stoczni, które będą wytwarzać osmańskie okręty. Już teraz natomiast rozpoczęły się przygotowania do wystawienia nowych 3 dywizji górskich. Górskich, ze względu na górzyste położenie kraju, a także sąsiednich krajów.

Szef dyplomacji Imperium Osmańskiego, Ahmed Nihad, udał się z wizytą do Niemiec. Negocjował on z ministrem dyplomacji Niemiec von der Schulenbergiem warunki wstąpienia do sojuszu proniemieckiego przez Imperium. Cały rząd, łącznie z sułtanem, Abdulem Mejidem II, uważa, że współpraca z Cesarstem jest konieczna, aby kraju zapewnić bezpieczeństwo. Sułtan wyraża również nadzieję na poparcie cesarza Niemiec w roszczeniach Osmanów na Bałkanach.

Czyżby zbliżała się nowa wojna?

Technikalia:
Arsenal of Democracy
Kaiserreich
Skif

Gorąco zapraszam do komentowania

 

Imperium Osmańskie AAR



Odcinek II

1936​

Właściwie połowa roku 1936 przeznaczona została na uzupełnianie stanów osobowych dywizji, co za tym idzie pozyskiwaniu nowych rekrutów do armii (w styczniu 1936 większość dywizji nie posiadała 50% wymaganej, regulaminowej liczby żołnierzy w dywizji). Dzięki dobrym stosunkom z Niemcami, zastąpiono również starą, pierwszowojenną broń piechoty, nowoczesnym, niemieckim modelem Mauser Kar98k. Rząd wykupił również licencję do produkcji tej broni. Minister sił zbrojnych, Rashid Ali al-Gaylani Pasha, osobiście odpowiadał za te działania. Spisał się znakomicie. Dzięki szeroko rozgłaszanej propagandzie, pobudzaniu nacjonalizmu oraz nieznacznym podniesieniu zarobków żołnierzy, do punktów rekrutacyjnych zgłaszało się coraz więcej młodych mężczyzn. Była to próba generalna przed planowanym ogłoszeniem Dżihadu w razie rozpoczęcia wojny.

5 lipca 1936 stało się to, do czego uparcie dążył cały rząd. Sułtan Osmanów wybrał się w tym dniu do Berlina, by spotkać się z cesarzem Niemiec. Dwaj monarchowie omawiali, jak się później okazało, jedynie ogólne założenia wstąpienia Imperium do sojuszu proniemieckiego i podpisali dokumenty. Do porozumienia doszedł już przed trzema miesiącami Ahmed Nihad z von der Schulenbergiem. Wizyta przebiegła w atmosferze wzajemnej przyjaźni i współpracy. Dzień ten ogłoszony został dniem sukcesu osmańskiej dyplomacji. Z inicjatywy sułtana Abdula Mejida II w stolicy zorganizowano paradę wojskową z udziałem elitarnej Königlich Sächsische Infanterie-Division.

​

7 sierpnia Bułgaria wysłała propozycję handlową. Za materiały rzadkie mieliby zapłacić swoimi rezerwami złota. Bułgaria, właściwie pozbawiona surowców naturalnych, stała nad przepaścią gospodarczą. Dowodzi temu chociażby to, że zwracają się z ofertą handlową do jednego z wrogo do siebie nastawionych państw, do Imperium Osmańskiego. Z nadzieją na unormowanie stosunków z sąsiadem i dyplomatyczne rozwiązanie kwestii spornych terenów Imperium przyjęło ofertę.

​

Wysłano pierwszy transport materiałów rzadkich do Sofii. Transport odbył się naturalnie drogą Berlin-Basrah, która wiedzie przez Bułgarię. Jednak przez kolejny tydzień Bułgaria nie wysłała zapłaty za surowce, łamiąc zasady umowy handlowej. Sułtan, wiedząc, że może być to dogodna sytuacja do wysunięcia żądań terytorialnych i "pogrożenia palcem" Bułgarii, pośpiesznie zatrzymał kolejny transport minerałów, zerwał umowę i powiadomił o zaistniałej sytuacji rząd Niemiec.

​

Bułgaria nie wywiązała się z umowy handlowej również z Niemcami i swoją niewypłacalność ostatecznie przypłaciła zerwaniem stosunków dyplomatycznych i paktu o nieagresji z sojuszem proniemieckim. W Albanii oraz w okręgu istanbułskim ogłoszono mobilizację wojsk. Droga Berlin-Basrah została zamknięta na granicy z Bułgarią, a handel z Niemcami zaczęły obsługiwać okręty handlowe. Spowodowało to straty finansowe. Jednak cała ta sytuacja z Bułgarami wyszła Imperium na dobre. Niewypłacalność sąsiada oraz zerwane umowy handlowe z połową Europy doprowadziły bowiem do głębokiego kryzysu gospodarczego w tym kraju.

​

Żądania terytorialne, oczywiście przez Bułgarię odrzucone, zostały opracowane w sztabie głównym wojsk osmańskich na podstawie mapy etnicznej z lat 20 XX wieku. Były może odrobinę przesadzone, lecz uzasadnione ochroną mniejszości narodowych. Prawdziwym powodem wysunięcia żądań jest uzyskanie lądowego korytarza do satelickiej Albanii oraz odzyskanie terenów utraconych po pierwszej wojnie światowej.

​

Tymczasem rozpoczęły się przygotowania do wystawienia nowych 9 dywizji piechoty. Jednostki te zostaną umieszczone w Albanii, by wraz z dziewięcioma dywizjami stacjonującymi w Istanbule, w przyszłości z dwóch stron zaatakować Bułgarię. Produkcja nowej broni dla tych dywizji na licencji niemieckiej odbędzie się w nowych zakładach w Ankarze, których pierwszy etap budowy został ukończony.


Przepraszam za świąteczne opóźnienie .

Jako, że już od ponad 30 dni nie pojawił się nowy odcinek, AAR-a wyczyściłem i zamykam. W razie chęci kontynuowania Autor jest proszony o kontakt z administracją forum.

Pozdrawiam
Severian