Imperium Romanowów - Rosyjski AAR

Jest to mój pierwszy post i pierwszy AAR, ale proszę o wszelkie komentarze i uwagi, także te negatywne, w końcu człowiek uczy się na błędach. Jeden odcinek będzie opisywał całe rządy jednego tylko władcy. Nie będzie tu żadnych dialogów, AAR będzie stylem pisania przypominał podręcznik. Oprócz gry, dużą część odcinków będą zajmowały informacje o kolejnych carach.

​

Imperium Romanowów​

(lata 1617 – 1819)​

Prolog​

Po śmierci Iwana IV Groźnego nastąpiła Wielka Smuta. Był to jeden z najtrudniejszych okresów w całej historii Rosji. Władze przejął chory umysłowo Fiodor I Rurykowicz. W jego imieniu rządziła rada bojarów. Borys Godunow, jeden z bojarów rosyjskich zasiadających w radzie uknuł spisek. Wyeliminował swoich konkurentów i rodzinę królewską a następnie przejął władzę. W latach 1601 – 3 kraj przeżywał wielki głód. Chłopi umierali tysiącami, ci, którzy przeżyli przeszli na kanibalizm lub uciekli na Sybir. Wielu nie przeżyło tej długiej podróży. Godunow był zmuszony do zmniejszenia praw chłopów, aby nie opuszczali swoich domów. Chłop praktycznie był niewolnikiem swojego Pana. Chodziły plotki, że syn Iwana Dymitr odnalazł się. Po Godunowie władze przejął jego syn, Fiodor II. Rządził on razem z matką. Po 2 miesiącach musiał oddać tron Dymitrowi Samozwańcowi i jego Polskim doradcom, następnie go zamordowano. Po nieudolnych jednorocznych rządach Dymitra, władze przejął bojar Wasyl Szujski, a prochami poćwiartowanego oszusta nabito armatę wystrzeloną w kierunku Polski. Polacy zostali usunięci. Anarchia i kryzys gospodarczy doprowadziły do wielkiego antyfeudalnego powstania chłopów i kolejnej interwencji Polaków z cudownie ocalonym Dymitrem Samozwańcem II.​

​

Obóz wojsk rosyjskich w czasie wielkiej smuty​

Car zawarł układ ze Szwecją, zrzekając się prawa do Inflant w zamian za pomoc wojskową. Zwycięstwo Stanisława Żółkiewskiego w 1610r. pod Kłuszynem i wkroczenie wojsk polskich do Moskwy przekreśliły plany Wasyla Szujskiego. Musiał on złożyć hołd lenny królowi polskiemu, ale i tak został zamordowany przez Polaków.​

​

Hołd lenny Wasyla Szujskiego złożony
Zygmuntowi III Wazie​

Lud rosyjski nie chciał rządów Dymitra. Tron zaproponowano młodemu Władysławowi IV Wazie, pod warunkiem przejścia na prawosławie. Jego ojciec, Zygmunt, nie zgodził się na to. Pragnął tronu dla siebie. W 1612r. wybuchło antypolskie powstanie. Po wypędzeniu Polaków z Moskwy obył się Sobór Ziemski, na którym wybrano nowego cara. Był nim Michał Romanow, syn patriarchy Moskwy Fiodora Romanowa. Zaczął się okres stabilizacji i skutecznych rządów Romanowowów, którzy doprowadzili Carską Rosję do potęgi i do upadku …​

 

Część I​

​

(1613 – 1645)​

Nowy Car miał 17 lat, gdy zasiadł na tronie Rosji. W rzeczywistości rządził jego ojciec, patriarcha Filaret, aż do śmierci bojara w 1633r. Jeszcze w 1617r można było zauważyć skutki wielkiej smuty w Rosji. Po kraju grasowały bandy rabusi, buntowników i polskich lisowczyków mordując chłopów i grabiąc wszelkie pozostałości. Car w niespełna 2 lata przywrócił Rosję do normalnego stanu. Chłopi, których majątek został zgrabiony, przenosili się na Płw. Kolski. Podróż i nowe miejsca zamieszkania organizowało państwo. Przy pomocy dużej i dobrze zorganizowanej armii przepędzono resztki armii szwedzkiej i polskiej. Tymczasem wybuchał nowa wojna na Płw. Skandynawskim. Szwecja razem z Hanzą zaatakowała Danię. Wojska Trzech Koron pod dowództwem „ Lwa Północy „ zajęły już Skanię i Jamtlandię. W końcu Michał Romanow zdecydował się pomóc Danii. 3 Lutego 1619r. wojska rosyjskie ruszyły w stronę Estonii i Narwy. Oblężenie trwało latami, miasta były odbijane przez wracających Szwedów a potem znowu atakowane przez Rosjan. Już po dwóch latach Szwecja podpisała porozumienie z Danią otrzymując Jamtlandię i Gotlandię. Ofensywa szwedzka zatrzymała się pod Nowogrodem, gdzie w kwietniu 1624r. przeważające siły Michała Sheina zdziesiątkowały armią przeciwnika. Ci, którzy przeżyli, umarli z głodu, utopili się w bagnach lub zostali rozszarpani przez dzikie zwierzęta.​

​

Pogoń wojsk rosyjskich za Szwedami​

Rosjanie dokończyli oblężenie Narwy, poczym zajęli Laplandię i wschodnie ziemie Finlandii. W czerwcu 1626r. podpisano pokój w Helsinkach, na moc którego do Rosji przyłączono tereny Kexholm, Savolaks i okolice Narwy​

​

Sytuacja geopolityczna po zakończeniu wojny szwedzko – rosyjskiej o Narwę​

Trwająca ponad 7 lat wojna przywróciła w kraju chaos, pogarszając gospodarkę i wyludniając północne tereny Rusi. W kraju wybuchały nowe bunty, mówiono, że Michał Romanow jest tak samo brutalnym i nieudolnym królem jak jego poprzednicy, zasiadający na tronie Castwa podczas Wielkiej Smuty. ​

​

Wojna spowodowała powszechne niezadowolenie​

Buntownicy zostali szybko pokonani, inni bali się wystąpić lub nie mieli do tego podstaw – Car już do końca swojego życia nie prowadził żadnej wojny. Skupił się tylko na centralizacji aparatu władzy, generalnej reformie gospodarczej i odkrywaniu dalszych terenów Syberii.

Już po wojnie wszystkie dochody państwa były przeznaczane na nowe urzędy. Polepszono system pobierania podatków, podzielono kraj na gubernię a w każdym mieście działał sąd, oczywiście każdy stan podlegał innym sądom. Reformy powiększyły inflację, ale dzięki nowemu systemowi administracyjnemu szybko spadła poniżej stanu sprzed wielkiej smuty, osiągając poziom 15 %. Największym sukcesem było 2-krotne powiększenie się miesięcznego dochodu państwa, który teraz przekraczał 90 tyś. talarów i 10 tyś. złotych monet.
​

​

3 najbogatsze miasta Rosji: Astrachań, Moskwa i Samara, przed i po reformach ekonomicznych​

Dostęp do Bałtyku otworzył przed Moskwą nowe możliwości. Handel przeżywał swój renesans, nawiązano stosunki dyplomatyczne z Hiszpanią oraz Anglią, rozpoczęto budowę rosyjskich statków.

Wkrótce pojawili się nowi odkrywcy, jeden z nich – Ivan Rebrov, na czele swojej floty sporządził mapę morską północnych terenów, na której uwzględnił poznane wyspy szkockie i norweskie. Kierując się na zachód dopłynął do Islandii – wyspy portugalskiej *. Uzupełnił tam zapasy i wyruszył w stronę Grenlandii. Portugalczycy wspominali o nowych terenach na południowy-zachód od wyspy. Po kilku dniach żeglugi Rosjanie dotarli na opisywane ziemie. Stwierdzili, że były one podobne do Płw. Kolskiego. Spotkani tubylcy byli agresywni, dlatego Rebrov powrócił do portu w Narwie. Carewicz ucieszył się na wieść o nowych odkryciach, ale postanowił nie kolonizować tych terenów. O wiele tańsza była wtedy kolonizacja Syberii i Płw. Kolskiego, na czym się skupiono.
​

​

Nowa Ziemia zbadana przez Ivana Rebrova​

Piotr Beketov zorganizował, z pieniędzy Cara, wyprawę w głąb Syberii. Nowo napotkane plemiona obdarował złotem, arkebuzerami oraz innymi narzędziami, dostając w zamian, wtedy bardzo drogie, skóry niedźwiedzi. Dotarł aż do wybrzeży Pacyfiku na Kamczatce i północnych granic Chin. Azjaci zaprowadzili Piotra do Pekinu, gdzie w Zakazanym Mieście spotkał się z samym cesarzem Chin. Cesarz był bardzo hojny, obdarował Beketova kilkoma egzotycznymi towarami, jak herbata czy porcelana. Carewicz był zachwycony, a cała syberyjska wyprawa przyniosła duże zyski.​

Dary tubylców i cesarza Chin cieszyły się dużą atrakcyjnością wśród zagranicznych kupców

Michał Romanow widząc dynamiczny rozwój ekonomiczno-militarny swoich sąsiadów: Szwecji, Turcji i Polski, zrozumiał jak ważna jest armia w tych trudnych czasach dla Europy. Większość dochodów przeznaczał na potrzeby armii, która była przestarzała. Carewicz bał się najazdu Szwedów, który nie pogodzili się ze stratą bogatych w żelazo terenów Finlandii, dlatego rozbudował fortece w tamtym regionie.

​

Oprócz Kexholmu rozbudowano fortece w Tobolsku, który powoli stawał się głównym miastem Syberii.​

W polityce zagranicznej Car doprowadził do izolacji od Europy. Co prawda nawiązano stosunki dyplomatyczne z krajami Iberyjskimi i Brytyjskimi, ale Rosja nie uczestniczyła w żadnych europejskich wojnach i nie ingerowała w sprawy zachodu. Aby nie doprowadzić do hegemonii Trzech Koron na Północy, zawarto porozumienie duńsko-rosyjskie w 1640r. Dokument podpisany na wyspie Bornholm zmuszał strony sojuszu do wzajemnej pomocy w wypadku szwedzkiej agresji. Porozumienie dopełnił królewski mariaż pomiędzy siostrzenicą Cara Michała a synem Chrystian IV z dynastii Oldenburgów. ​

​

Szwecja niespokojnie patrzyła na współpracę duńską-rosyjską​

Michał Romanow zmarł w 1645r. wraz ze swoją żoną, Eudoksją Streszniew. Po 32 latach stabilnych i pomyślnych rządów, zostawił Rosję zdolną do obrony własnych interesów i wzmocnioną ekonomicznie. Spełniło się pragnienie Iwana IV Groźnego – Rosja miała dostęp do ciepłych wód Bałtyku. Potomek Michała – Aleksy I, kontynuował rządy Romanowów nie doprowadzając do kolejnej anarchii. ​

​

Aleksy objął tron już w wieku 16 lat.​

Dodatek:​

​

Sytuacja geopolityczna Europy po śmierci Michała I Romanowa ​

* - Islandia została zajęta przez Portugalię w wyniku wojny. Rosjanie nie wiedzieli nic o tej wyspie, dlatego nie zdziwiła ich obecność Portugalczyków.