Jerzy Branković - Serbia AAR

OneTwo · 8 Wrzesień 2009

Technikalia

EU2 1.09 + WATK + własne modyfikacje

Normal/Normal

Jerzy Branković

Prologos

Od 1 stycznia 1419 do 19 czerwca 1420

Serbia to kraj położony niemalże na krańcu cywilizowanego świata chrześcijańskiego. To właśnie tutaj na kosowym polu w 1389 roku rozegrała się niezwykle arcyważna bitwa. W tym czasie dział się prawdziwy dramat. Liczne wojska tureckie starły się z mniejszą liczebnie armią sojuszu państw bałkańskich. To była krwawa łaźnia. Padł nie tylko car serbski Łazarz Hrebeljanović, ale i sułtan osmański Murad I. Bitwę można by było wygrać gdyby nie haniebny odwrót Vuka Brankovicza. To on przyczynił się do klęski i do poważnego osłabienia Serbii. Nasza opowieść jest o jego synu Jerzym Brankoviczu.

Kraj jest biedny i wyniszczony, co nie dziwi. Obecny władca nie potrafi zarządzać państwem. Jest po prostu nieudolny, chociaż trzeba przyznać mu jedno. Potrafi naprawdę dobrze lawirować pomiędzy magnatami by utrzymać władze pogrążając jednocześnie kraj w anarchii. Jednym z takich oligarchów był właśnie bohater naszej wyjątkowej epopei Jerzy z rodu Brankowiczów.

Nie tylko sytuacja wewnętrzna jest tragiczna. Można by powiedzieć nawet, że na zewnątrz jest jeszcze gorzej. Silni Osmanowie na wschodzie w roku 1419 przeprowadzili błyskawiczną ofensywę, która pozbawiła cesarstwo Bizantyjskie wszystkich włości oprócz samego miasta Konstantynopol. Dodatkowo cesarz musiał oddać swoje córki do haremu sułtana by zapewnić pokój na najbliższe powiedzmy sobie uczciwie dwadzieścia lat. Z północy natomiast łapczywym wzrokiem spoglądają na nas silne Węgrzy i kto wie czy nie pokuszą się o inwazje by „ratować” Serbów przed ofensywą Turecką. Na zachodzie jest na szczęście bez zmian.

Sytuacja na bałkanach na rok 1420.

Czas na bohatera, ale jakiego?
Kliknij aby rozwinąć...

Oczywiście czekam niecierpliwie na komentarze :smile:

OneTwo · 11 Wrzesień 2009

Jerzy Branković

Odcinek I

Tradycje rodzinne

Od 19 czerwca 1420 do 23 lutego 1421

Jerzy Branković to młody przystojny dwudziestopięcioletni i energiczny magnat z Prisztiny. Odziedziczył w wieku trzech lat duże połacie ziemi znajdujące się na Kosowym polu. Oczywiście w jego imieniu rządził wuj, dopóki Jerzy sprytnie go nie zamordował w wieku piętnastu lat zatruwając na jednej z kolacji puchar regenta z winem. Oskarżył sługę, który podał truciznę. W izdebce lokaja znaleziono zatrute flakoniki. Nasz bohater je tam podłożył, zdobywając w prosty sposób władzę. Urocze dziecko! Jest to też człowiek chorobliwie ambitny, dla którego władanie drugim, co do wielkości miastem w Serbii to zdecydowanie za mało. Dlatego też zorganizował na swoim zamku spotkanie gdzie zaprosił wpływowe osobistości z całego kraju.

19 Czerwiec 1420 – Prisztina zamek Jerzego.

Cieszę się, że się dogadaliśmy – odpowiedział chłodno Jerzy.
Tylko głupiec odrzuciłby taką wspaniałą propozycje panie! – zareagował jeden z gości.
Już za dziesięć dni będę carem! Wypijmy za moje zdrowie! – apelował z entuzjazmem gospodarz.

Trzeba przyznać, że wypili sporo. Kilka beczek poszło.

28 Czerwiec 1420 - Belgrad

Zamek w Belgradzie zdjęcie współczesne.

Powoli zapadała noc, która była sojusznikiem spiskowców. Wszystko szło zgodnie z ustalonym planem. Mała zdyscyplinowana armia dowodzona przez Jerzego wkroczyła do zamku monarchy, przekupując strażnika bramy nie tylko złotem, ale i przyszłym awansem. Ci którzy stawili jakikolwiek opór ginęli natychmiast. Celem był nieudolny car rzecz jasna, który ukrył się w damskiej garderobie. Branković postanowił przeszukać cały zamek, ale władcy Serbii nigdzie nie znalazł. Przyszły monarcha w przypływie złości wydał prosty rozkaz.

„Zamknijcie wszystkie drzwi wyjściowe i wybijcie wszystkich! Nawet kobiety, dzieci możecie oszczędzić. Znajcie moją litość. Muszę mieć pewność!”

Jego życzenie się spełniło.

Stłumienie buntu w Belgradzie.

Serbia już nigdy więcej nie będzie taka sama.
Kliknij aby rozwinąć...

##

Podziękowania dla Obera, który stworzył dla mnie event.

##

OneTwo · 20 Wrzesień 2009

Jerzy Branković

Odcinek II

Liczy się gospodarka, głupcze!

Od 23 lutego 1421 do 5 marca 1422

Kolejne miesiące mijały. Sytuacja się powoli stabilizowała, a nowy car zyskał autorytet. Nie dzięki wspaniałemu wdziękowi czy zdolnościami oratorskimi, ale za pomocą wszechobecnego terroru. Przeciwnikami Jerzego zarówno jest drobna szlachta jak i mieszczanie obaj boją się zwiększenia roli magnaterii, która podczas tych wydarzeń mogła spać spokojnie. Udało się jednak bez większych problemów stłumić siły opozycyjne za pomocą wiernej armii i nastał chwilowy spokój. Ci, co mieli szczęście zapełnili zamkowe lochy. Niestety zamek w Belgradzie do największych nie należy i pozostałych wrogów politycznych musiano zabić, a ich ciała wywieziono po za miasto. Wkrótce to miejsce nazwano „Golgotą”.

Jerzy po chwilowych problemach mógł już spokojnie przystąpić do swoich obowiązków – rządzenia. Mianował on swoich najbliższych doradców, którzy będą mu wierni przez najbliższe lata o ile przeżyją.

I tak dzięki niezwykłej wierności marszałkiem został Petar Obilić. Pracował jako strażnik bramy dopóki Jerzy go nie awansował za wykonanie niezwykle trudnego zadania. Było to otworzenie bramy podczas minionych wydarzeń czerwcowych. O ile nowy marszałek zna się konstrukcji zamku w Belgradzie i wypełnianiu rozkazów cara. Jednak wiedzę na temat taktyki i dowodzeniu ma niewielką o ile w ogóle ma. Najzwyklejszy osiłek.

Kolejną ważną osobistością w pałacu jest kanclerz Sava z rodu Dragusin. Syn magnata, który się zjawił w zamku, bo jego ojciec nie mógł znaleźć dla niego żadnego zajęcia, więc wysłał go na zamek w Belgradzie. Jego zadaniem będzie przyjmować gości, którzy się zjawią w pałacu. Będzie musiał z nimi rozmawiać i za nich odpowiadać. Ewentualnie wezwie straże oraz będzie doradzał carowi w kwestii dyplomacji, chociaż wątpliwe czy jego rady przydadzą się Jerzemu.

Michał z Kosova to przyjaciel władcy, który pracował z nim na dworze, od kiedy Jerzy objął Prisztyński zamek. Jest to człowiek otyły, który uwielbia jeść, pić i bawić się na najróżniejsze sposoby z kobietami oraz wydawać pieniądze na najróżniejsze często mało praktyczne dobra. Inną sprawą jest to, że zna się na szeroko pojętym gospodarowaniu jak mało kto, dlatego został osobistym zarządcą.

Stefan z Belgradu to człowiek zagadka. Przedstawiciel stanu mieszczańskiego, który zrobi wszystko dla awansu. Sprytnie wykorzystał minione wydarzenia. Wiedząc, że opozycja nie ma szans wygrać pomógł Jerzemu w ustabilizowaniu władzy poprzez wydanie swoich ziomków. Nowy car odwdzięczył się mu awansem na prestiżowe stanowisko mistrza szpiegów.

Przyszedł czas na pierwsze reformy i obietnice. Jerzy spotkał się z Michałem by porozmawiać o gospodarce Serbii.

Jerzy – Witaj mój stary przyjacielu czy zrobiłeś to, o co prosiłem? Twoja praca się nieco opóźniła.

Michał – Tak panie wybacz za spóźnienie, ale chciałem ten wykaz sporządzić jak najlepiej. I czym prędzej rozkłada dokument na stole.

Jerzy – Marne wytłumaczenie, ale zobaczymy, co tam naskrobałeś.

Michał – Cóż tu mówić panie. Nie jest najlepiej. Nasze dochody pochodzą wyłącznie z podatków, produkcja dóbr praktycznie nie istnieje, a handlu nie ma. Być może błędem było zniszczenie Belgradzkiej glidii kupieckiej? Widząc nietęgą minę Jerzego kontynuuje. Zresztą nieważne. Nasze wydatki na armię są minimalne, a mimo to mamy bilans miesięczny ujemny. Trzeba to zmienić.

Jerzy – Co proponujesz mój stary druhu tylko mów konkretnie.

Michał – Panie musimy scalić system podatkowy, co już zrobiły ościenne państwa. Reforma musi objąć wszystkie stany chłopów, mieszczan, szlachtę z magnaterią włącznie.

Jerzy – Wykluczone nie mogę podnieść podatków magnatom. Ba musze je nawet zmniejszyć obiecałem im to. Mógłbyś tak scalić system by zwiększyć pozostałym stanom wszystkim po za magnaterią? Ja sam osobiście dopilnuje ostatniej części reformy.

Michał – Tak mogę, ale panie to nie da zadowalających rezultatów.

Jerzy – Rób, co mówię to rozkaz, a teraz idź i zrób to, o co cię ładnie prosiłem.

Przywilej wydano, zabawa trwała i trwała. Car przez dłuższy czas nie zdawał sobie sprawę z tego że w ten sposób tylko osłabił państwo. Wkrótce po tytanicznej pracy Michał przyniósł sprawozdanie dochodów i wydatków po dokonanych zmianach. Jednak wyniki nie zadowalały cara.

Jerzy – To są ***** jakieś żarty Michał. Co to ma do cholery znaczyć czy ty w ogóle cokolwiek zrobiłeś? Czy ty jesteś w ogóle jesteś godzien dla mnie pracować? Czy ty masz czelność się ze mnie nabijać? Czy ja ciebie potrzebuje? Odpowiedz sobie ***** sam na to pytanie. Wytłumacz mi to wszystko i to już, bo inaczej wylądujesz w lochach po wsze czasy! Mów teraz! Szybko!

Michał – Panie. Upada na kolana Daj mi wszystko wytłumaczyć. Po godzinie trudnej rozmowy udało mu się wszystko wyjaśnić carowi. Miał szczęście, że go lubił bo inaczej by niechybnie zginął.

Jednak nie wszystko układało się źle w Serbii. Węgry zostały poważnie osłabione przez Polskę i Austrie, które odpowiednio zabrały Karpaty i Veszprem. To dość duża strata dla Madziarów. Dodatkowo od pewnego czasu trwa wojna między Węgrami i Chorwacją, a połączonymi siłami weneckimi oraz jej sojusznikami, które zajęły Zagrzeb. Od drugiej strony natomiast zaatakowały połączone siły Mołdawsko-Wołoszczyńskie. Bez większych sukcesów. Wojna potrwa jeszcze długo i zbierze krwawe żniwo. Dla Serbii im słabsze Węgry tym lepiej, jednak nikt jeszcze nie zatrzymał Ottomanów.

Intygujące.
Kliknij aby rozwinąć...

AAR został oczyszczony i zamknięty.
Maciej

Zaloguj

Jerzy Branković - Serbia AAR

OneTwo User

OneTwo User

OneTwo User

Poleć forum

Zaloguj

Jerzy Branković - Serbia AAR

OneTwo User

OneTwo User

OneTwo User

Poleć forum

Szybkie Linki