Kronika Polski Nieznanej

Temat na forum 'EU II - AARy' rozpoczęty przez krystian001, 5 Czerwiec 2010.

Status Tematu:
Zamknięty.
  1. krystian001

    krystian001 Aktywny User

    Kronika Polski Nieznanej​


    Część I​

    Proces kolonizacji dalekiego wschodu pzez Cesarstwo Rosyjskie przybrał na sile po opanowaniu ziem Chanatu Syberyjskiego pod koniec XVI wieku. Dzięki wygranej z Tatarami możliwe stało się założenie takich miast jak Tumień, Tobolsk czy Tomsk. W 1619 roku Rosjanie dotarli do Jeniseju a trzynaście lat później do Angary na południu i Leny na wschodzie. Pod koniec lat trzydziestych XVII wieku carscy poddani osiągnęli wybrzeże Oceanu Spokojnego. W miejscu tym osiem lat później założono Ochock, pierwsze rosyjskie miasto położone na Dalekim Wschodzie...

    W czasie wojen prowadzonych w pierwszej połowie XVII wieku między Rzeczpospolitą a Rosją do carskiej niewoli dostało się wielu Polaków. Jako jeńcy wojenni byli oni bardzo często zsyłani na Syberię. Los taki spotkał między innymi Nicefora Czernichowskiego. Wraz z ojcem braćmi i siostrą trafił on do Jenisejska. Odzyskał wolność w zamian za obietnice wstąpienia do wojska carskiego. Czernichowski został setnikiem kozackim. Służył w Jenisejsku, Ilimsku oraz w Kiereńsku. W 1652 roku będąc już osobą znaną wśród miejscowych założył w osadzie Ust Kutsk warzelnie soli. Mógłby zapewne i tam dokonać żywota gdyby nie wydarzenie jakie miało miejsce w 1660 roku. Wojewodą na Ilimsku był wtedy Wawrzyniec Obuchow. Rosjanin porwał i pohańbił siostrę Czernichowskiego. Honor Nicefora nie mógł znieść takiej zniewagi. Poprzysiągł on zemstę na Obuchowie, który stał się odtąd jego największym wrogiem. Na początku stycznia 1665 roku Czernichowski wzniecił w Ilimsku bunt przeciwko wojewodzie. Obuchow wraz z nielicznymi sprzymierzeńcami musiał uciekać z twierdzy. Nicefor nie zamierzał pozostawiać Rosjanina przy życiu. Wraz z osiemdziesięcioosobowym oddziałem dogonił uciekającego Leną wojewodę i zabił go. Po tych wydarzeniach Czernichowski wraz ze swoimi współtowarzyszami stał się osobą wyjętą spod prawa. Chcąc uniknąć kary oddział Polaka dotarł nad rzekę Amur, którą dopłynął do opuszczonego przez Rosjan fortu Ałbazin. Czernichowski nakazał odbudowę twierdzy. Ich nowa siedziba otrzymała nazwę Jaxa od przydomku jaki posiadał Nicefor. Twierdza znajdowała się na pograniczu rosyjsko chińsko mongolskim. Tereny te zamieszkiwała niewielka liczba rosyjskich osadników, a także przedstawiciele mongolskich Dagurów.


    Następcą Obuchowa w Ilimsku został Dymitr Błotnikow. Był on politycznym przeciwnikiem swojego poprzednika. Z tego powodu jako nowy wojewoda ułaskawił Czernichowskiego i jego towarzyszy, a także wysłał do cara swojego posła. Miał on poprosić Aleksego I o potwierdzenie tej decyzji. Na wieść o działaniach Błotnkowa Czernichowski oddał się pod osąd i zwierzchnictwo cara. Przed samodzierżawcą Polak został przedstawiony jako broniący honoru bohater natomiast Obuchow jako osoba, która była winna całemu zajściu. Car, któremu bardzo zależało na poszerzaniu terytoriów na wschodzie nie chciał doprowadzić do wybuchu kolejnych buntów na Syberii. Podpisanym przez siebie ukazem uniewinnił Nicefora Czernichowskiego i jego towarzyszy. Mianował przy tym Polaka kniaziem – wojewodą ałbazińskim i przekazał mu pewne środki finansowe. W imieniu cara do Jaxy udał się Jerofiej Chabarow. Towarzyszyła mu rzesza polskich jeńców, którzy zostali wzięci do niewoli podczas wojen z Rzeczpospolitą. Carski wysłannik dotarł do Ałbazina w kwietniu 1666 roku. Przekazał on decyzję Aleksego nowemu wojewodzie ałbazińskiemu, a także nakazał towarzyszącym mu Polakom osiedlenie się w granicach księstwa. Ponadto Chabarow podpisał w imieniu cara akt na mocy, którego wszyscy jeńcy z Rzeczpospolitej mieli być odtąd wysyłani do województwa ałbazińskiego.



    Polacy zostali osiedleni przede wszystkim w Jaxie. Wokół fortu zaczęła powstawać osada. Nowi mieszkańcy założyli także trzy kolejne miasta Duninowo, Ostropolsk i Górsk. Zajmowali się uprawą roli, wrębem lasu, myślistwem a także połowem ryb. Było to typowe ciężkie życie stające się udziałem wszystkich syberyjskich osadników. Wraz z przybyciem do koloni nowych mieszkańców Czernichowski postanowił stworzyć Radę Książęcą. Miał być to organ doradczy, który pomagałby wojewodzie w sprawowaniu władzy. Nicefor ustalił, że będzie się on składał z wybieranych przez niego dwunastu członków. Dziesięciu z nich miało być przedstawicielami ludności polskiej natomiast dwóch miało reprezentować kozaków. Podział ten odzwierciedlał stosunki narodowościowe panujące w młodym księstwie.


    Wkrótce potem liczba Polaków w księstwie powiększyła się. Było to spowodowane przybyciem na wiosnę 1669 roku nowej fali jeńców z Rzeczpospolitej. Ludzie ci byli osiedlani w istniejących już miastach. Obok rosnących w siłę kolonistów znaczącą rolę w prowincji odgrywali przedstawiciele plemienia Dagurów. Nie byli to ludzie skorzy do walki. Po serii żądań wystosowanych przez kniazia uznali jego zwierzchnictwo. Dzięki temu wojewoda mógł bez obaw przeprowadzić wśród nich akcję chrystianizacyjną. Podjął się jej unicki mnich Hermogenes. Z jego inicjatywy w stolicy powstał pierwszy na terenie księstwa kościół. Duchowny umieścił w nim przechowywaną przez siebie ikonę Maryi, która była odtąd znana jako Matka Boska Ałbazińska. Budynek kościoła został wyświęcony w czerwcu 1671 roku przez ojca Ferdynanda Verbiesta. Był to przedstawiciel działających w Chinach Jezuitów. Dzięki niemu Czernichowski nawiązał oficjalne kontakty dyplomatyczne z dworem cesarza Kangxi. Praca misyjna Hermogenesa trwała jeszcze prawie rok. Mnich zakończył ją wiosną 1672 roku przyjmując do kościoła katolickiego wielu Dagurów.


    [​IMG]​

    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Protektorat Rosji - 50$, Relacje z Rosją +200, Event wasalizujący Księstwo Ałbazińskie
    Polscy jeńcy - Event występuje dwa razy - Manpower +1, Pop +500, Infra +100, Stab +1
    Rada Książęca - Centralization -1, Aristocracy +1, Innovative +1
    Dagurzy uznają zwierzchnictwo kniazia - Akceptacja kultury mongolskiej, Zmiana kultury prowincji na mongolską,
    Zmiana religii prowincji na pogaństwo, Podatek w prowincji +2, Manpower +2, Stab +1
    Chrystianizacja Dagurów - -50$
    Zakończenie chrystianizacji Dagurów - Zmiana religii prowincji na katolicyzm, Stab +1
     
    krystian001, 5 Czerwiec 2010
    #1
  2. krystian001

    krystian001 Aktywny User

    Kronika Polski Nieznanej​

    [URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][URL="http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png"][IMG]http://img684.imageshack.us/img684/290/200pxgryfherbsvg.png[/IMG][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL][/URL]​

    Część II​

    Po przbyciu do Księstwa Ałbazińskiego zesłańców z Rzeczpospolitej teren ten stał się najludniejszym i najbogatszym regionem we wschodniej Syberii. Na obszarze zarządzanym przez Nicefora Czernichowskiego żyło ponad trzydzieści tysięcy ludzi. W miastach mieszkali przede wszystkim Polacy, Rosjanie i Kozacy. Na prowincji dominowały niestałe pasterskie obozowiska Dagurów. Okres pokoju sprzyjał intensywnemu rozwojowi kolonii. Czas ten zakończył się jednak wraz ze śmiercią założyciela państwa. Nicefor Czernichowski umarł w Ałbazinie wiosną 1675 roku. W maju szlachta idąc za zwyczajem wyniesionym z Rzeczpospolitej zebrała się na sejmie celem wyboru nowego władcy. Został nim najstarszy syn Nicefora, Adam. Pod koniec roku wybór Polaków został oficjalnie zatwierdzony przez cara. Była to jedna z ostatnich decyzji podjętych przez Aleksego. Zmarł on na początku 1676 roku. Jego następcą został piętnastoletni syn Fiodor. Nowy władca był przychylnie nastawiony do Polaków. Znał ich język, a także obyczaje panujące na dworze w Warszawie. Pomimo tego relacje cara z władcą Księstwa Ałbazińskiego od początku nie układały się najlepiej. Działo się tak głównie z winy Adama Czernichowskiego. Nowy wojewoda nie posiadał charakteru swojego ojca. Nie chciał prowadzić ugodowej polityki. Jego celem stało się zrzucenie zwierzchnictwa Rosji. Przez pierwsze półtorej roku swojego panowania Czernichowski pozostawał wiernym poddanym cara. Na początku 1677 roku wojewoda powołał pod broń pięciotysięczny odział piechoty. Jednocześnie książę podjął tajne rozmowy z przedstawicielami cesarza Kangxi. Liczył, że Chińczycy pomogą mu w walce z Rosjanami.


    [​IMG]​

    Władcy Kataju zależało na ograniczeniu pozycji caratu nad Amurem. Kangxi nie chciał jednak angażować swojego kraju w bezpośredni konflikt. Z tego powodu pomoc Chin ograniczyła się do wsparcia finansowego, a także przybycia do Ałbazina dwóch i pół tysiąca żołnierzy. Po przeprowadzeniu kolejnego poboru siły Czernichowskiego liczyły ponad dwanaście tysięcy ludzi. Piechota pod dowództwem księcia udała się na zachód, aby zdobyć Chiłok, najważniejszą osadę w regionie. Z sił Czernichowskiego został także wydzielony oddział jazdy chińskiej. Dowodził nim niemiecki pułkownik Korff. Zadaniem jego żołnierzy było zniszczenie rosyjskich faktorii handlowych na wschodzie oraz zdobycie Ochocka. W czerwcu armia ałbazińska wkroczyła na terytorium Rosji. Atak zupełnie zaskoczył carskich urzędników. W pośpiechu zarządzili oni pobór do wojska w Ujeździe Nerczyńskim. W połowie lipca pod umocniony Chiłok dotarła armia Czernichowskiego. Wojska księcia przystąpiły do oblężenia osady. W nocy z piętnastego na szesnastego sierpnia wojewoda wydał rozkaz szturmu. Walki trwały do godziny dziewiątej rano i zakończyły się zdobyciem Chiłoku przez zesłańców. We wrześniu armia ałbazińska powróciła do stolicy. W tym samym miesiącu oddziałowi Korffa udało się dotrzeć do Ochocka. Po zdobyciu miasta pułkownik wyruszył wraz ze swymi żołnierzami na południe. W listopadzie i grudniu jego wojska opanował rozległe obszary wzdłuż granicy z Chinami. Pod koniec 1677 roku Rosjanie kontrolowali jedynie obszar wokół Nerczyńska. Tam też skoncentrowali swoje siły. Na wiosnę 1678 roku wynosiły one dziesięć tysięcy ludzi. W tym czasie siły ałbazińskie również wzrosły. Dzięki kolejnemu poborowi książę Adam dysponował prawie piętnastoma tysiącami żołnierzy. W maju Rosjanie zdecydowali się na atak. Bitwa miała miejsce pod Ałbazinem. Zakończyła się wygraną wojsk Czernichowskiego. Po zwycięskim starciu książę Adam zdecydował się na pościg za uciekającymi Rosjanami. Do kolejnej bitwy doszło nieopodal Nerczyńska. Podczas walki siły carskie zostały niemal zupełnie rozbite. Z siedmiotysięcznej armii rosyjskiej okrążenia uniknął jedynie kilkusetosobowy odział. Został on pokonany wkrótce potem przez siły wydzielone z armii Czernichowskiego.

    [​IMG]​

    Po zwycięstwie pod Nerczyńskiem główny trzon wojsk książęcych przystąpił do oblężenia miasta. Zakończyło się ono we wrześniu udanym szturmu wojsk ałbazińskich. Był to ostatni bastion Rosjan we wschodniej części Syberii. Po jego zdobyciu armia książęca wycofała się do stolicy. W Ałbazinie z sił Czernichowskiego zostały wydzielone cztery oddziały jazdy. Dowodził nimi pułkownik Żółkiewski. Zadaniem jego żołnierzy było zniszczenie rosyjskich faktorii handlowych znajdujących się na zachód od granic księstwa. W sierpniu 1679 roku dzięki omijaniu zgrupowań armii carskiej wojskom Żółkiewskiego udało się dotrzeć do Jeziora Bajkał. W listopadzie siły ałbazińskie stanęły nad rzeką Ob. Tam pułkownik Żółkiewski podjął decyzję o rozwiązaniu oddziałów. Była ona spowodowana okrążeniem jego sił przez Rosjan. W roku 1680 wojska carskie dokonały jeszcze dwóch ataków na Ałbazin. Po ich fiasku, a także kolejnym werbunku przeprowadzonym wśród Polaków i Dagurów, carscy wysłannicy podjęli rozmowy pokojowe z Czernichowskim. Miały one miejsce w Nerczyńsku. Zakończyły się w maju 1681 roku. Na ich mocy car Fiodor III uznał niezależność Księstwa Ałbazińskiego, a także zrzekł się na jego korzyść terenów położonych przy granicy z Chinami.

    [​IMG]​

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Rozmowy chińsko - ałbazińskie - 100$, Casus Belli (24 miesiące) - Księstwo Ałbazińskie - Rosja, Księstwo Ałbazińskie przestaje być wasalem Rosji, Piechota - 2000 Konnica 500, Event dla Chin o pomocy dla Księstwa Ałbazińskiego
     
    krystian001, 27 Czerwiec 2010
    #2
Status Tematu:
Zamknięty.

Poleć forum

  1. Ta strona wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji związanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania treści wyświetlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk oglądalności czy efektywności publikowanych reklam.Użytkownik ma możliwość skonfigurowania ustawień cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej.
    Accept Dowiedz się więcej.
    Zamknij zawiadomienie