Luksemburg - Wielka Kampania - Część I: Mroczne Wieki

Luksemburg
Wielka Kampania
Część I: Mroczne Wieki



WSTĘP​

[justify]Trudno o wyznaczenie precyzyjnej daty przybycia pierwszych istot ludzkich na luksemburskie ziemi. Bogata historia i wysoka kultura tutejszych plemion germańskich i celtyckich, przeżywające czasy swej świetności w I wieku p.n.e., korzeniami sięgała roku 600 przed narodzeniem Chrystusa. Jednak wydarzeniem, które determinuje periodyzację historii tego ludu stał się rok 963, gdy Zygfryd (Siegfried lub Sigefroy), hrabia Ardenów i Mozeli nabył tereny, na których w dzisiejszych czasach stoi zamek luksemburski.

Potwierdzona faktograficznie historia Luksemburga podobnie, jak historia innych ważnych europejskich ośrodków politycznych urywa się gwałtownie około roku 1000.

Przed wkroczeniem w kolejne Millenium, na kilka dni przed nastaniem roku pańskiego 1000, wszyscy z zaniepokojeniem patrzyli w przyszłość. Kometa, która pojawiła się w Święto Młodzianków Męczenników (28 grudnia) była symbolem budzącym grozę.[/justify]

​

[justify]Niedługo potem zaczęła się Zaraza. Przetoczyła się przez centrum ówczesnego świata, jakim był Stary Kontynent. Korzystając ze szlaków handlowych dotarła także do Północnej Afryki, Bliskiego Wschodu i na Ruś. Ta epidemia, zbierająca krwawe żniwo przez ponad 50 lat, w niektórych rejonach zmniejszyła populacje nawet o 80% ludności.[/justify]

​

[justify]Zaraza spowodowała daleko idące konsekwencje demograficzne, kulturowo-społeczne i polityczne. Rozluźnieniu, a z czasem zanikowi ulegały więzi feudalne oraz stosunki handlowe. Wraz z upadkiem handlu zaprzestano wszelkiej komunikacji, czego skutkiem był powszechny upadek nauki i kultury. Do władzy nad pojedynczymi wioskami i miastami doszły lokalne charyzmatyczne osobowości.

Symbolem Zarazy stał się charakterystyczny ubiór ochronny noszony przez lekarzy w czasie epidemii, z maską w kształcie dziobu, gdzie wkładano wonne olejki tłumiące fetor rozkładających się zwłok.[/justify]

​

[justify]Prócz ubioru, chroniono się przed Zarazą także specjalnymi antidotami. Najcenniejszym z nich była driakiew, ale stosowano też "ocet siedmiu złodziei (ocet winny, w którym przez 12 dni moczono piołun, rutę, rozmaryn, szałwię i inne zioła zawierające olejki eteryczne)" i "driakiew ubogich" – czosnek. Pito również duże ilości alkoholu, gdyż organizm przesycony alkoholem okazał się być mniej podatny na zakażenie.

Latem roku pańskiego 1065 Zaraza ustąpiła niespodziewanie i już na wiosnę 1066 roku lokalne ośrodki polityczne rozpoczęły ekspansję na niespotykaną dotąd skalę.[/justify]

Kod:

To tak słowem wstępu, a teraz garść technikaliów:

Ponoć złoczyńca zawsze wraca na miejsce zbrodni, więc poprosiłem o otwarcie swojego pierwszego
AARa i zamierzam go napisać na nowo. Tym razem gram w Crusader Kings: Deus Vult 2.0 (eng.)
na scenariuszu Independent Crusaders Scenario - hrabstwa z claimsami.
Ustawienia: poziom normalny / agresywność duża

Pierwszy poprawiony odcinek pojawi się jakoś na dniach.


Zachęcam do komentowania.
Konstruktywna krytyka mile widziana. :)

 

Rozdział I - Albrecht Luksemburski (ok. 1050 - 1076)

Luksemburg
Wielka Kampania
Część I: Mroczne Wieki



Rozdział I
Albrecht Luksemburski



(ok. 1050 - 1076)​

[justify]Do dzisiejszego dnia nie do końca znane są okoliczności objęcia przez Albrechta władzy w hrabstwie. Jedynymi znanymi, choć niepotwierdzonymi faktami z tych mrocznych czasów są śmierć jego ojca, którego przed rokiem 1060 powaliła Zaraza oraz walka pomiędzy trojgiem braci o schedę. Faktem jest również to, że niedługo przed 1066 rokiem na tronie zasiadł najmłodszy syn - Albrecht, a jego bracia o nieznanych nam imionach nie pojawiali się nigdy potem w źródłach.

Pierwszym kronikarzem niewielkiego hrabstwa stał się tajemniczy biskup-cudzoziemiec wysłany przez Papieża w pełną niebezpieczeństw podróż po nieznanych i odizolowanych przez Zarazę ziemiach. 2 stycznia ten tajemniczy człowiek przybył na skromny dwór hrabiego, aby przywrócić duchową władzę następów świętego Piotra. Albrecht Luksemburski nie odmówił przyjęcia misjonarza i ugościł go na swoim dworze z odpowiednimi honorami.[/justify]

​

[justify]Jeszcze w tym samym miesiącu odnotowano niespotykany dotąd ruch posłańców przybywających od i wyjeżdżających do władców sąsiednich krain. 15 stycznia Edmar, hrabia Metzu wyraził zgodę na ślub pomiędzy swoją dwórką Sybillą i krewnym Albrechta - Wilhelmem. 21 stycznia, z niedalekiej północy przybył poseł z hrabstwa Andernach, który w imieniu swojego władcy - Amadeusza niespodziewanie zaproponował zawarcie sojuszu. Młody hrabia Luksemburga przystał na tę propozycję.[/justify]

​

[justify]6 grudnia 1066 roku 16-letnia małżonka pana luksemburskiego urodziła pierwsze dziecko - dziewczynkę, której na imię dano Konstancja. Jednak dla ostatecznego utrwalenia swojej niedawno zdobytej władzy luksemburczyk musiał mieć syna.

6 marca 1067 nadeszła wiadomość z Rzymu - zmarł Aleksander II, dotychczasowy papież. Jego następcą został jego bliski współpracownik i przyjaciel Guglielmo, przybierając imię: Grzegorz VII.[/justify]

​

[justify]Niecałe dwa miesiące później w sercu młodego władcy Luksemburga pojawiła się iskierka nadziei, gdy wyszło na jaw, że jego żona - Adelajda jest po raz kolejny w ciąży. Nadzieja jednak szybko zgasła, bo co prawda Adelajda urodziła władcy pierworodnego syna, jednak ten zmarł jeszcze w tym samym roku z powodu słabego zdrowia.[/justify]

​

[justify]15 kwietnia 1068 Albrecht Luksemburski postanowił siłą zagarnąć władztwo Ernsta, hrabiego Palatynatu. Do wojny niezwłocznie przyłączył się sojusznik Luksemburga - Andernach. Po ponad rocznym oblężeniu, które kosztowało życie wielu żołnierzy i prostych ludzi oraz nie pozostało bez wpływu na zdrowie władcy (dwukrotnie odniósł poważną ranę w bitwie) i jego żony (w wyniku silnego stresu poroniła), domena Albrechta została ostatecznie powiększona o ziemie wroga 2 sierpnia 1069 roku.[/justify]

​

[justify]Jeszcze w tym samym roku urodziła się Luitgarda - kolejna córka władcy hrabstwa. Dwa lata później urodził się długo oczekiwany następca tronu. Jednak Zygmunt był dzieckiem kalekim i zdeformowanym. Wszyscy na dworze szeptali o klątwie, która rychło miała zabrać najmłodszego potomka Albrechta i doprowadzić do wymarcia jego rodu...[/justify]

CDN...

Kod:

AAR w moich zamierzeniach ma być przeciętnym AARem bazującym na 
sprawdzonych już rozwiązaniach, a nie jakimś "cutting-edgem". Nie ma tutaj 
miejsca dla stylizowanych dialogów, ani innych wymyślnych form literackich.

Postaram się jednak aby był to AAR, w którym cechy postaci mają wpływ na jej
decyzje, jednak cechy danego władcy będę ujawniał dopiero po jego śmierci.

Tak, czy inaczej wszelkie sugestie są mile widziane. :)

 

Rozdział I - Albrecht Luksemburski (ok. 1050 - 1076)

Luksemburg
Wielka Kampania
Część I: Mroczne Wieki



Rozdział I
Albrecht Luksemburski



(ok. 1050 - 1076)​

[justify]13 grudnia 1071 roku Albrecht podniósł swoją domenę do rangi księstwa, zachowując tytuł hrabiego Palatynatu przyjął tytuł księcia Luksemburga. Była to ogromna nobilitacja dla niespełna 21-letniego władcy, dochody z dóbr którego pozwalały na utrzymanie już niemal 2500 zbrojnych![/justify]

​

[justify]Niedługo po tym wydarzeniu, cieszący się bardzo dobrą reputacją luksemburczyk zaczął przyciągać ku sobie kolejnych sojuszników. W styczniu i lutym tego samego roku zawarto serię umów z władcami sąsiednich ziem - hrabią Andernach Amadeuszem oraz hrabią Metzu Edmarem, które skutkowały złożeniem przez obu homagium. Odtąd Andernach i Metz stały się lennikami Luksemburga.[/justify]

​

[justify]Młody Książę wciąż nie miał godnego następcy, jednak nie ustawał w wysiłkach. 16 maja Wszechmogący pobłogosławił Adelajdę kolejną ciążą. Luksemburczyk z niepokojem oczekiwał narodzin kolejnego potomka. Również jego małżonka zdawała sobie sprawę z powagi sytuacji, w której się znaleźli.

Z początkiem lata 1072 roku na dwór władcy przybył cudotwórca, który w zamian za udzielenie gościny, prawo do dalszej podróży i niemałą pensję (równowartość 10-miesięcznego dochodu z wszystkich królewskich włości) obiecał wyleczyć Albrechta z dotkliwości wynikających z ran poniesionych w walce.[/justify]

​

[justify]Po odprawieniu serii tajemniczych rytuałów stan zdrowia księcia luksemburskiego uległ nieznacznej poprawie, co odczytano, jako dobry znak. Sowicie wynagrodzony znachor ruszył w dalszą drogę, pozostawiając wskazówki, których przestrzeganie miało całkowicie uzdrowić władcę. Już kilka dni później stan Albrechta znacznie się pogorszył. Władcę zmogła bardzo wysoka gorączka i intensywny kaszel, a wkrótce zaczął pluć krwią zmieszaną z ropą. Wszyscy obawiali się powrotu Zarazy...[/justify]

​

[justify]22 listopada brzemienna Księżna, przerażona postępującą chorobą swojego męża kazała wezwać lokalnego duchownego, który podobno zgłębił tajemnicę Zarazy i, któremu przypisywano wyrwanie z jej szponów swojego syna. W wyniku wcale nie taniej kuracji Albrecht Luksemburski wyzdrowiał.

9 lutego 1093 roku przyszedł na świat kolejny męski przedstawiciel rodu - Mikołaj, nazwany tak na cześć patrona dzieci - Świętego Mikołaja Cudotwórcy z Miry.[/justify]

​

[justify]27 kwietnia 1094 roku Adelajda urodziła kolejnego kalekiego syna, co uznano za zły omen. Na kolejną tragedię nie trzeba było czekać długo - w styczniu następnego roku zmarł z powodu słabego zdrowia niespełna 2-letni Mikołaj.[/justify]

​

[justify]9 czerwca, na wieść o złym traktowaniu chrześcijańskich pielgrzymów w Ziemi Świętej przez niewiernych Papież Grzegorz VII na synodzie w Rzymie ogłosił hasło wojny świętej i obiecując odpusty grzechów, wezwał wszystkich chrześcijańskich władców do podjęcia wyprawy zbrojnej mającej na celu odzyskanie Jerozolimy.[/justify]

​

[justify]Gdy w kolejnym roku przyszło na świat kolejne kalekie dziecko - Adelheid (starogermański wariant imienia Adelajda) Albrecht Luksemburski uwierzył, że przyczyną jego wszystkich nieszczęść jest kara nałożona na niego przez samego Boga i rozpoczął czynić przygotowania do zorganizowania krucjaty do Ziemi Świętej.

Niedługo potem książęcy doradcy zupełnie przypadkowo odkryli dawno zapomniany dokument, na podstawie którego luksemburczyk mógł wysunąć roszczenia do tytułu hrabiego Reims.[/justify]

​

[justify]Przygotowania zakończyły się wraz z zapadnięciem władcy na chorobę, która kilka miesięcy później doprowadziła do jego śmierci.[/justify]

​

CDN...

Osiągnięcia:

- historyczny założyciel dynastii,
- powiększenie domeny,
- wyniesienie Luksemburga do rangi księstwa.

domena Albrechta Luksemburskiego w chwili śmierci w 1076 roku​

Kod:

Załączam link do moda, na którym gram w wersji dla CK:DV -> [B][URL="http://transferplikow.org/Download.aspx?f=19a0f424-cb56-494f-9e23-bb9229e68ae7"]klik[/URL][/B]

 

Kod:

Kolejny odcinek ukaże się w ten weekend - proszę Moderację o nie zamykanie tematu AARa...

W kolejnym odcinku rozpocznie się historia sprawowania rządów przez małoletniego, dotkniętego kalectwem władcy księstwa - Zygmunta Luksemburskiego. Czy 5-letni władca poradzi sobie z koalicją ambitnych wasali? Która z dworskich frakcji obejmie opiekę nad księciem i faktycznie będzie władać Luksemburgiem?

​

Na te i kilka innych pytań znajdziecie odpowiedzi w Rozdziale II mojej opowieści.