Mini-aar Australią od 1936r

Temat na forum 'HoI II - AARy' rozpoczęty przez Simoners, 14 Październik 2011.

?

Grac dalej?

  1. Nie

    0 głos(y/ów)
    0,0%
  2. Tak

    0 głos(y/ów)
    0,0%
  3. Jak chcesz to graj. Mi to wisi

    0 głos(y/ów)
    0,0%
Status Tematu:
Zamknięty.
  1. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek 1- Nowy ład


    Poziom trudności: Łatwy
    Agresywność: Normalny
    Gra: HoI2 (chyba z jakimś patchem)
    Mody: brak

    Na początku chce powiedzieć iż mam świadomość, że to mój kolejny aar oraz o tym, że wiem w kogo mogę się zamienić. Ma to być mini aar z odcinkami pojawiającymi się maksymalnie 3 razy w tygodniu.

    Aar nie będzie o mocarstwowej Polsce tylko o słabym państwie z Europy Środkowej, które zmaga się z kłopotami wewnętrznymi.

    I na koniec nie wykluczam jakiegoś wątku fabularnego bo od dłuższego czasu tak owy siedzi mi w głowie.

    1 styczeń 1936r prezydent Mościcki siedział w swoim gabinecie i rozmyślał
    Ludność oczekuje ode mnie abym podjął jakieś kroki żeby ratować nasz kraj. Tylko co ja mogę zrobić? Zadał sobie pytanie w myślach i kiedy szukał odpowiedzi ktoś zapukał do drzwi. Prezydent niezbyt zadowolony, że ktoś mu przeszkadza. Uznał jednak, że to musi być coś ważnego jeśli jest nachodzony w sejmie więc powiedział

    -Proszę wejść

    W drzwiach ukazał się premier Marian Zyndram-Kosikowski. Ubrany był bardzo elegancko. Płaszcz który wyglądał jak nowy jednak prezydent był zbyt zajęty żeby przejmować się wyglądem premiera. Kosikowski powiedział do prezydenta

    [K]osiakowski- Witam pana prezydenta.
    [M]ościcki- Witam premierze. Niech pan sobie usiądzie. Może coś do picia? Wódka, szampan, wino?
    [K]- Nie, dziękuje.
    [M]-Przejdźmy do sedna sprawy. Po co pan przyszedł do mnie?
    [K]- Omówić kilka priorytetowych rzeczy.
    [M]- Zamieniam się w słuch.
    [K]- Jak pan dobrze wie ludność chce zmian w rządzie i nowych miejsc pracy. Obydwie te prośby można przynajmniej w połowie spełnić.

    Przez chwilę trwała cisza. Premier oczekiwał jakiejkolwiek reakcji prezydenta. Jednak prezydent bez emocji powiedział

    [M]- Proszę kontynuować
    [K]- Można zmienić dotychczasowego ministra spraw zagranicznych, ministra zbrojeń, szefa sztabu, ministra bezpieczeństwa czy chociażby szefa wywiadu. Z mojej strony nowy rząd powinien wyglądać tak

    Premier pokazał prezydentowi kartę z wypisanymi do każdego urzędu kandydatami.


    Prezydent znał ich, ale nie bez przyczyny kilku z nich nie było w dotychczasowym rządzie. Po chwili myślenia Mościcki zadał pytanie

    [M]- Jest pan pewny tych kandydatów?
    [K]- Jestem pewny i ręczę za nich
    [M]- Pan jest szefem rządu i ufam panu.

    Prezydent zamilknął na chwilę i mimo, że był pełen obaw o to jak spisze się rząd to powiedział

    [M]- Zaakceptuje taki skład rządu jaki pan proponuje
    [K]- Dobrze, teraz następna sprawa. Wojsko od dłuższego czasu nastawione jest na żołnierzy poborowych. Moim zdaniem powinniśmy to zmienić i zacząć stawiać na armię zawodową.
    [M]- Myślę, że jest to dobry pomysł

    [​IMG]
    Wygląd rządu i ustawień polityki

    Prezydent jak na razie był zadowolony z szybkiego przebiegu spotkania. Nie miał zamiaru długo siedzieć w swoim gabinecie. Myślał tyko o tym żeby iść do domu i odpocząć. Był już tak zmęczony, że mógłby zasnąć na stojąco. Premier widząc, że prezydent zaraz odpłynie postanowił porozmawiać o ostatniej kwestii.

    [K]- Ignacy musimy też zadbać o nowe miejsca pracy.
    [M]- Jak chcesz to zrobić? Panuje kryzys, nie ma pieniędzy i zasobów, a my mamy jeszcze coś budować?
    Zapytał zdenerwowany prezydent. Premier czuł, że jego plan może się nie udać, a przecież przed spotkaniem polecił wybudować fabrykę w Bielsku i nowe drogi w Lublinie. Nie mógł ryzykować więc zaczął mówić.

    [K]- Naszą jedyną nadzieją są nowe fabryki i rozwój dróg. Bez tego Polska nie ma szans dorównać Rzeszy czy choćby Francji. Musisz zrozumieć. Bez nowych miejsc pracy jesteśmy na straconej pozycji. Jeśli jednak coś zacznie się budować to protesty znikną i będzie można spokojnie przeprowadzać reformy
    [M]- Wiesz dobrze, że jestem zmęczony jeśli jednak uważasz, że to jest dobry pomysł to ja się nie mieszam tylko pamiętaj w razie problemów twoja głowa poleci pierwsza.

    Premier myślał, że to żar jednak mina Mościckiego była śmiertelnie poważna. Premier wiedział, że lepiej jak już pójdzie nim prezydent zmieni zdanie.

    [K]- Na dziś to by było tyle. Żegnam
    [M]- Do widzenia

    [​IMG]
    Nowy kompleks fabryk i nowe drogi krajowe. Czy przyniosą one jakieś zmiany?

    W miej więcej tym samym czasie kiedy premier rozmawiał z prezydentem. Rydz-Śmigły zaczął wyznaczać gdzie dana armia ma się udać. Mimo wszystko nie miał zamiaru robić tylko tak nieważnej rzeczy. Postanowił także potworzyć nowe związki i ugrupowania. W jego głowie była wizja oddziałów złożonych z 3 dywizji dowodzonych przez utalentowanego generała. Jednak na samych myślach nie przestał. Postanowił wcielić je w życie.

    [​IMG]
    Czy pan Śmigły wie co robi?

    Rozkazy nie podobały się jednak generałom przez co kilku nich zostało przeniesionych w stan spoczynku, a na ich miejsce umieszczono nowych. Nadano również jeden awans dla Bohuty-Spiechowicza z generała dywizji na generała broni. Mimo fali sprzeciwu awans ten nie został zdjęty i Bohuta mógł cieszyć się z nowego przydziału do Armii Oddziałów Specjalnych (AOS). Zadaniem generała i jego podwładnych było zrobienie z szeregowych maszyn do zabijania. Nie podobało się to szeregowcom którzy na wizję nowego przeszklenia mówili np tak:

    -Niebo, ****, szpagat. Jak jeszcze raz będzie mnie szkolił ten sam psychopata to na siano z świętej stajenki przysięgam, że wyrwę mu jaja i wsadzę do d*** jakiś metalowy pręt.

    Mimo ich narzekań szklenie miało się zacząć i nic nie mogło tego zmienić.

    Na koniec spis armii:
    [​IMG]
    [​IMG]

    Jeśli są jakieś błędy to mówcie, a ja postaram się je zlikwidować

     
  2. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    [video=youtube;qWNw1xo7WK8]http://www.youtube.com/watch?v=qWNw1xo7WK8[/video]

    Odcinek nr.1 "Przygotowania do ..."​


    Było jeszcze ciemno kiedy szef rządu musiał wstać z łóżka. Nie na rękę było mu poranne spotkanie głową państwa. Mimo zniechęcenia wiedział, że nowy rok niesie kolejne 12 miesięcy ciężkiej pracy przy coraz gorszych czasach. Lyons był jednak pewny swego.
    Nie bez powodu już trzecią kadencję rządzę w kraju pomyślał i od razu poprawił mu się humor.

    Godzinę później w domu Isaac Alfreda Isaaca
    Premier stojąc przed drzwiami nacisnął dzwonek i zaraz potem zaczął poprawiać garnitur. Kiedy skończył poprawiać ubranie drzwi otworzył się, a stała w nich najprawdopodobniej gosposia Alfreda Isaaca. Widząc, że przyszedł premier zaprosiła go do środka jak najgrzeczniej potrafiąc. Kiedy już Joseph był w środku gosposia zapytała

    [G]osposia- Może napiłby się pan herbaty ewentualnie czegoś mocniejszego?
    [L]yons- Nie, dziękuje.
    [G]- Pan Alfred jest w swoim pokoju schodami...
    Premier jednak wiedział gdzie ma iść. Był w tym domu już kilka razy więc przerwał kobiecie.
    [L]- Wiem droga pani gdzie to jest.

    Kilka chwil później najważniejsze osoby w państwie zaczęły dyskutować o obsadzie urzędów
    saac- Pewnie przyszedł pan aby zaproponować nowy rząd?
    [L]yons- Tak. Uznałem, że dotychczasowy nie sprawdzi się w nadchodzących czasach. Wie pan jak prezentuje się rząd na dzień dzisiejszy prawda?
    - Oczywiście
    [L]- Ja proponował bym takie zmiany.
    Kiedy premier skończył mówić podał dwie kartki z obecnym i nowym rządem.

    [​IMG]
    Rząd i ustawienia polityki przed zmianami

    [​IMG]
    Rząd i ustawienia polityki po zmianach

    - Cóż mi pozostaje poza zgodą. Powiedział prezydent (bądź namiestnik nie wiem jak nazwać głowę państwa podlegającą królowi w WB)
    [L]- Kolejna sprawa to przeznaczenie funduszy na budowę dróg krajowych pomiędzy Melbourne, a Canberrą, a także wybudowanie kompleksu fabryk w prowincji Adelaide.
    - Są pieniądze to należy je wykorzystać.

    [​IMG]
    Budowa idzie pełną parą

    [L]- Ostatnia kwestia to fundowanie grup badawczych, które mogą pomóc nam osiągnąć jakieś unowocześnienia w powiedzmy przemyśle.
    - Co proponujesz?
    [L]- Moim zdaniem musimy zainwestować w badania nad rolnictwem, ulepszonymi narzędziami w przemyśle , a na koniec nad unowocześnieniem artylerii
    - Zgadzam się. Jeśli przez cały rok będziemy się tak dogadywać to będę zadowolony. Oświadczył zadowolony prezydent
    [L]- Na dzisiaj to byłoby na tyle. Do widzenia.
    - Do widzenia.

    Premier wychodził z domu bardzo zadowolony. Już na początku nowego roku jego palny nie są torpedowane przez tego idiotę Isacca.

    [​IMG]
    Pierwsze badania z finansowane przez państwo

    [​IMG]
    Kolejne badania finansowane przez Australię

    Kiedy premier wrócił do domu okazało się, że nie ma zbyt wiele czasu na odpoczynek. Dopiero teraz przypomniał sobie o spotkaniu z przedstawicielami armii, lotnictwa i floty. Chwilę czasu jaka mu została poświęcił na przebranie się w czyste spodnie oraz garnitur który nie był pierwszej młodości.

    Spotkanie z przedstawicielami armii, floty i lotnictwa

    Premier wstał i chrząknął chcąc dać do zrozumienia, że ma zamiar mówić. Od razu rozmowy ucichły. Wtedy Lyons zaczął

    [L]- Wraz z szefem sztabu podjąłem decyzję, że wszystkie floty połączymy w jedną nadając jej za dowódcę wiceadmirała Royle'a.
    Reszta dowódców marynarki zaczęła pomrukiwać ze złością.
    [R]oyle- Panie premierze, ale ja nie wiem czy podołam dowodzenia tak wielkim oddziałem okrętów.
    [L]- Twoją niepewność rozwieje zapewne awans na admirała, prawda Royle?
    [R]- Jeśli premier tak sądzi.
    W końcu któryś wiceadmirał nie wytrzymał
    [W]iceadmirał- Ale przed nim do awansu jest wielu innych. W wojsku panuje zasada starszeństwa. Wie pan o tym?
    [L]- Doskonale o tym wiem, ale właśnie ze względu na to, że dotychczas Royle dowodził okrętami wojennymi on obejmie dowodzenie. Wam mogę rozdysponować floty rzeczne.
    Po tym zdaniu wiceadmirał zamilkł z miną jakby mu ktoś przywalił w twarz.
    [L] Jeśli mogę kontynuować to z Melbourne dywizja piechoty i dywizja kawalerii zostaną przetransportowane tutaj do stolicy żeby utworzyć z nich nowe związki o nazwach: Kawaleria Pustynna pod dowództwem generała broni Blamey'a oraz Grupa Operacyjna Pustynna Burza pod dowództwem generała broni Eather'a. Czy tym razem ktoś ma jakiś sprzeciw?
    Zapytał premier z wyraźnym naciskiem. Jednak nikt nie odpowiedział
    [L]- To dobrze. Lotnictwo pozostaje bez zmian. Panowie możecie się rozejść

    Na koniec mapa Australii tak żeby sobie była :D

    [​IMG]

    Proszę moda o zmianę nazwy wątku na mini aar Australią od 1936r.

    Dzięki dla Nikogo Ważnego i PIAJRA za pomoc z eventami


     
  3. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek nr.2 Premier wie co robi​


    Zbliżał się 1 czerwiec. Minęło pół roku od uchwalenia nowego rządu, a niezadowolenie dalej sięgało 12% według badania przeprowadzonego w 4 miastach: Melbourne, Canberra, Port Moresby oraz w Sydney. Premier Lyons wiedział, że dzięki niemu gospodarka produkowała nadwyżki i praktycznie nie była utrzymywana z "jałmużn" Wielkiej Brytanii którymi gardziło coraz więcej polityków, przemysłowców, a także zwykłych ludzi. Wielu z nich uważało, że Brytyjczycy wysyłają to co jest albo niepotrzebne, albo złej jakości. Znany jest przykład kiedy źle zapakowana amunicja wybuchła podczas przewożenia, a przysłane karabiny po kilku magazynkach zacinały się. Mimo wszystko nie to było głównym powodem znielubienia Brytyjskiego zaopatrzenia otrzymywanego za nic. Szlę goryczy przelało zepsute jedzenie które trafiło do sklepów przez zapewnienia, że wszystko ma wysokie standardy.

    Życie w Australii leniwie toczyło się dalej. Dzień zajmowała praca, praca i jeszcze raz praca. Wielu rolników dzięki wprowadzeniu nowoczesnych maszyn zwiększyło produkcję rolniczą nawet o 10%, a dzięki zwiększeniu plonów staniała żywność co z kolei przyniosło większe oszczędności, które rodziny mogły zainwestować w utrzymanie rodzin nawet z 3 dzieci. Dzięki polityce popierania rodzin z dziećmi ułatwiono ich adopcję rodzinom które mają problem z poczęciem swego potomka. Dzięki tej polityce zwiększyła się liczba małych Australijczyków którzy w przyszłości będa mogli pracować dla kraju

    Nadszedł jednak dzień 16 czerwca kiedy to świat obiegła informacja o wojnie pomiędzy Nacjonalistycznymi Chinami Czanga, a Kwang-Si niewielkiemu państwu położonemu niedaleko brytyjskiego Hong Kongu. W gazetach na całym świecie następnego dnia pojawiły się w gazetach informacje oto przykładowe zdania:
    Piekło wojny zawitało do Chin. Piszą w gazecie z Nowego Yorku
    Ucisk narodów zawsze prowadzi do wojny. Można wyczytać w gazecie z Londynu
    Wojna w Chinach to przestroga dla Europy Pisze gazeta Moskwa
    Nacjonalizm bierze górę nad zdrowym rozsądkiem Można przeczytać takie zdanie w Francuskiej "Paryżance"

    Premier jednak nie przejmował się tym co piszą za głupoty. Każdy bardziej zorientowany polityk wie, że to nie Nacjonalistyczne Chiny, a Kwang-Si zaczęło wojnę i nie zdają sobie pewnie sprawy, że ta wojna za niedługo przycichnie jeśli nawet nie zakończy się za kilka dni powrotem do status quo. Mimo wszystko Lyons wiedział, że musi wysłać mediatora który przekonałby obydwa państwa do pokoju. Wybór padł na Richarda Mourdoga , który nie jedne pertraktacje prowadził.

    [​IMG]
    Modernizacja dywizji, wojna i udawanie, że opłaca się przyjąć jałmużnę Brytyjczyków

    W tym samym czasie informacja o wojnie dotarła do Kawalerii Pustynnej. Wojacy w większości nie byli tym zainteresowani.
    Prędzej Słońce nas tu spali niż ta wojna wybuchnie na dobre mówili.
    Jednak w 2.Kompanii która słynęła z tego, że jest praktycznie najlepsza w całej Pustynnej Kawalerii, ale także z tego, że wielu z chłopaków potrafiło wplątać się w niezłe ****o. Pewnego razu dowódca batalionu pułkownik Kuno von Dorke oraz jego przyjaciel sierżant Richard Schuz, a także kapral Mette (wszyscy uciekli z Rzeszy w 34r) postanowili wyjść na miasto i trochę odpocząć od obozu. Kuno bardzo flegmatyczny (kiedy nie był w wirze walki) , a jego przyjaciel zazwyczaj najpierw robił potem myślał jak się wywinąć od kary. Będąc już na przedmieściach Sydney zobaczyli jakiś bar. Zachęceni weszli do środka. Bar nie był jakoś pięknie przyozdobiony, ale nie wyglądał też fatalnie. Ładnie pomalowane ściany na jakiś ciemnozielony kolor, czyste i wyglądające na nie zniszczone żadnymi "bataliami" stoły i krzesła, a do tego piękna barmanka na której widok Schuz powiedział Popatrz na te balony majorze. Jak Boga kocham ona są chyba większe niż melony. Nie przesadzaj Schuz odparł spokojnie Kuno i ruszył do baru. Barmanka ubrana w sukienkę która dodatkowo podkreślała dekolt na widok przystojnych żołnierzy zarumieniła się. Jeden major o zgrabnej sylwetce, blond włosach i niebieskich oczach, a drugi wielki jak szafa i umięśniony ale również nie brzydki. Kiedy tylko podeszli do baru zapytała ich
    Chcą panowie coś do picia?
    Ne tylko do picia. Odpowiedział Schuz patrząc cały czas na piersi dziewczyny.
    Ja poproszę 2 piwa Powiedział Kuno widząc, że sierżant nie myśli teraz o niczym tylko o cyckach.

    Barmanka kucnęła pod ladą dając spojrzeć w piersi jeszcze bardziej, a Schuz z tego skorzystał.
    Po wypiciu kilku piw obydwaj byli już mocno naprani, a barmanka chciała to ewidentnie wykorzystać. Zamknęła bar, ale żołnierzy wzięła ze sobą do domu. Kuno zdając sobie sprawę jak to może się skończył powiedział, że woli wrócić do obozu. Schuze nie chciał dać się namówić przyjacielowi na powrót i powiedział, że sam trafi.
    Kilka godzin po powrocie do obozu przybiegł zdyszany Schuze. Major powiedział
    Domyślam się co zrobiłeś więc nawet nie musisz tego opowiadać powiedz tylko czyja to była córka
    Burmistrza miasta odpowiedział sierżant z uśmiechem
    Mam nadzieję, że było warto narazić się na konsekwencje?
    Nawet nie wiesz jak.
    Na pewno burmistrz będzie chciał zemsty więc musimy jakoś go udob******.
    Mam nawet pomysł jak majorze. Odpowiedział Schuze i za pozwoleniem wyszedł

    Wiele takich przygód spotykało majora teraz już pułkownika dowodzącego całym batalionem, sierżanta, a potem także kaprala Mattego (który również jakimś cudem znalazł się w Australii). Ostatnio jednak po awansie na pułkownika Kuno już nie wędrował z kompanami. Zazwyczaj wychodził tylko na spacery.

    Jednak dlaczego informacja o wojnie tak ich zaniepokoiła? Otóż niedawno ambasador Kwang-Si złożył wizytę w Sydney wraz z żoną i córką, a wtedy to żołnierze pustynnej kawalerii mieli przepustkę. Przypłynął także ambasador Chin z synem oraz ambasadorzy Japonii i innych krajów Azji.

    Wiadome co Matte i Schuze mogli zrobić córce (18 letniej) i żonie (45 letniej) kiedy te nie wiadomo jak i nie wiadomo skąd znalazły się w barze. Całą winę zrzucono jednak na Chińczyka który mocno upojony alkoholem nie wiedział co robił. Na szczęście jednak nie to było przyczyną wojny jak okazało się później.

    20 czerwca było po wojnie i wszyscy cieszyli się, że na świecie panuje względny pokój.

    Pustynna Kawaleria szkoliła się przez bardzo długi czas i dopiero wojna w Hiszpanii przerwała ich ćwiczenia. Okazało się, że Brytyjczycy nie mają wystarczająco dużo wojska aby ewentualnie wesprzeć Republikę Hiszpanii. Generał Blamey zaczął tworzyć wstępny plan ataku

    Pierwsza faza operacji "Krwawe Słońce" miała zacząć się od lądowania kawaleryjskiej dywizji "Australijskie Dingo" z grupy Kawalerii Pustynnej niedaleko miasta Sevilli. Dywizja ta miała opanować miasto i czekać aż dywizja kawalerii "Pustynne Szczury" wyląduje i po oddaniu miasta republikanom oddział ma wyruszyć na północ w kierunku Guadalajary zdobyć ją i potem ruszyć na stolicę Nacjonalistów i ją zająć. Przed atakiem na Burgos w La Coruna ma wylądować 1.Dywizja Piechoty ze wsparciem artylerii polowej. Dywizja ma zmylić przeciwnika o faktycznym kierunku z którego nastąpi główne uderzenie.

    [​IMG]
    Szara strzałka to 1 faza
    Różowa to 2 faza
    Niebieska to 3 faza
    Brązowa plama to teren który musi zostać zajęty do czasu zdobycia Guadalajary.

    Na koniec sierpnia premier otrzymał informację, że ponad 40 spółek zaliczyło niespodziewany zysk co umocniło przemysł.

    [​IMG]

    Na koniec odcinka chcę powiedzieć, że chyba całkowicie opisałem nie to co chciałem (zamiast szkolenia podboje Schuzego) to kiedyś to głupie szkolenie powinno się pojawić. Pewnie przy okazji jakiejś wojny, ale cóż :D



     
  4. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek 3 "Ktokolwiek się buntuje ten..."​

    Premier Lyons czekał aż przyjdzie generał Blamey z którym miał omówić szczegóły planu "Krwawe Słońce". Minuty leciały bardzo powoli co irytowało premiera. Jednak w końcu ktoś zapukał do drzwi. Premier powiedział
    L-Proszę wejść.
    Drzwi otworzyły się, a w nich stanął ubrany w paradny mundur z kilkoma medalami pewnie jeszcze z pierwszej wojny.
    L-Przejdźmy od razu do rzeczy.
    B- Pustynna Kawaleria oraz dywizja piechoty zdolna do przełamania umocnień będą potrzebowały ropy, zaopatrzenia oraz uzupełnień. Czy można jakoś zdobyć te zasoby?
    Zapytał generał z niepewnością. Wolał nie ryzykować stwierdzeń, które pozbawiłyby go dowództwa.
    L-Uzupełnienia to nie problem. Gorzej będzie z ropą i zaopatrzeniem. Nawet jeśli założymy, że tylko Australijskie Dingo będą działały to konie wymagają paszy, a żołnierze starych dziadków* oraz magazynków czy pocisków do dział. Stwierdzam zatem, że bez zaopatrzenia z Anglii czy Francji nie możemy ryzykować wysłania wojska w tak daleką podróż.
    B-Premierze, a co z cywilami w Hiszpanii. Nie mogą nam być obce ich potrzeby!
    powiedział zdenerwowany Blamey. Nie bał się utraty dowodzenia nad elitarną kawalerią Australijską dla niego każdy pretekst był dobry żeby wejść do akcji. Jego ambicją było zostanie marszałkiem.
    L- Nie mam zamiaru o tym dyskutować. Mogę was co najwyżej wysłać do Francji bo Anglicy boją się o żabojadów, a sami nie mają kogo wysłać na kontynent.
    B-Coś jeszcze?
    L-Tak musi pan zająć się organizacją bojowników która chce wywołać ogólnokrajowy bunt. Niech pan wyśle do Birdsville jakieś oddziały.
    B-Co na to szef sztabu?
    L-On nie musi nic wiedzieć. Uważam naszą rozmowę za zakończoną. Może pan odejść
    Powiedział premier, a generał bez słowa czy gestu opuścił pokój i ruszył do sztabu rozrysować plan szkolenia i działania w Francji. Postanowił też wysłać na "buntowników" Kawalerie Pustynną, ale tylko Pustynne Dingo będą miały za zadanie walczyć.

    Kilka godzin później podczas spotkania Kuna von Derke ze swoimi żołnierzami z 2 kampanii
    K-Panowie właśnie dowiedziałem się, że najprawdopodobniej w marcu popłyniemy do Francji.
    S-Francja!?
    Krzyknął zdziwiony Schuz, a potem dodał
    S-Dziwki i szampan czyli to co lubię!
    M-Ale zostaw coś dla mnie.
    wtrącił Matte

    Pułkownik wiedział, że rozmowy dwóch przyjaciół zazwyczaj potrafią rozładować atmosferę. Po chwili zabrał głos
    K- Jest też inna sprawa musimy dokopać jakiejś buntowniczej organizacji w Birdsville. Nie możemy sobie pozwolić na straty. Rozumiemy się?
    Ż- Tak panie pułkowniku!
    odpowiedziało kilkaset gardeł
    K-Możecie iść. Tylko nie zróbcie nic głupiego. Zakończył pułkownik i kiedy mu zasalutowano odszedł.

    Droga do Birdsville nie była zbyt przyjemna. Drogi były przejezdne tylko dlatego, że nie padał deszcz. Jeśli spadłoby kilka kropi drogi te zamieniłyby się w błoto i czas przejazdu zwiększyłby się dwukrotnie. Mimo wszystko dotarli do celu teraz trzeba było wyjaśnić o i jak mają zrobić 1,2,3 i 4 kompania.

    Kuno von Darke wezwał do siebie dowódców 1,3, i 4 kampanii.

    K-Panowie jako iż tylko 1 i 2 kompania mają ciężarówki oraz wozy opancerzone to one wezmą na siebie główny ciężar frontu. 3 kompania wejdzie do miasta od zachodu gdzie kawaleria powinna mieć ułatwione zadanie i okrążyć wycofujących się na południe kiedy to 2 kompania zaatakuje od frontu, a 1 od zachodu. 4 ma stać w rezerwie. Jeżeli coś pójdzie nie tak macie wystrzelić białą race, a zaraz po niej czerwoną. Rozumiemy się
    O-Tak panie pułkowniku (reszta dowódców to byli majorowie, a Darke dowodził całym batalionem, a wcześniej 2 kompanią to postanowił sobie zostawić obydwie funkcje)


    Wozy opancerzone wiozły żołnierzy 2 kampanii na główne wejście do miasta. Większość żołnierzy oczekiwała łatwego zwycięstwa bo nikt nie atakuje, ale wtedy rozległ się huk i zaraz po nim odgłos tarcia metalu o metal. Pierwszy wóz opancerzony dostał, ale żołnierze przeszkoleni w tym co mają zrobić szybko wyskakiwali zanim zapali się benzyna. Schuz powiedział do towarzyszy
    S-Co za łyse pały. Niech no ja tylko dorwę jednego z tych pieprzonych artylerzystów to mu nogi z **** wyrwę.
    M-Jasne prędzej pójdziesz do miejscowego burdelu
    powiedział Matte z uśmiechem
    S- Zamknij się ty głupi bękarcie. Ciebie żadna by nie chciała nawet dziwka powiedział Schuz bez cienia złości.

    Wszyscy czekali na wybuch, ale ten nie nastąpił. Wszystkich to zadziwiło, ale podjechali pod miasto i otwarli ogień zaporowy. Przeciwnicy byli jednak dobrze ukryci. Żołnierzy interesowało jedno skąd mieli działo i dlaczego już nie strzela. Odpowiedzią na to pytanie był atak od tyłu. Kawaleria i piechota zmotoryzowana zaatakowały od tyłu. Przeciwnicy szybko się poddali. Okazało się, że są to australijscy komuniści którzy zostali uzbrojeni podczas handlu z ZSRR. Szybko przekazano to premierowi, a ten poszedł do ambasadora. Odpowiedzią na pytanie czy to prawda było zerwanie umów handlowych.

    [​IMG]

    [​IMG]
    Armata którą posiadali komuniści

    Żołnierze po akcji dostali 2 dni wolnego. Większość z nich wykorzystało je na przebywanie w pobliskich burdelach bądź jak kto to zwie w domach rozkoszy.
    Kiedy Schuz i Matte weszli do jednego z burdeli dla oficerów (oczywiście nie wiadomo jak zdobyli naszywki pułkowników) aż oniemieli z wrażenia ich oczom ukazały się skąpo ubrane młode dziewczyny. Oczywiście nie to było najważniejsze, a ich balony. Wszystkie mimo swojego młodego wieku (miały po 19-20 lat) mogły pochwalić się tym czym je natura obdarzyła. Schuz nie wytrzymał i lekko uderzył jedną w pierś ta wyskoczyła, a dziewczyna z odgłosem zadowolenia i drżeniem ciała wzięła go do pokoju mówiąc przy okazji co ile kosztuje. Matte również szybko znalazł sobie towarzyszkę.
    Schuz jak to kiedyś ujął potrafił zadowolić 4 kobiety jednocześnie więc nie było dla niego problemem zadowolić jedną młodą kobietę. Z ich pokoju słychać było jęki rozkoszy. Podobnie było u Matta, ale wszystko co dobre kiedyś się kończy i po prostu obydwaj zasnęli po zrobieniu swojej roboty. Dziewczyny też nie wyglądały na całkowicie wypoczęte.

    W tym samym czasie premier oglądał nowe propozycje inwestycji w projekty badawcze. Jego zdaniem najlepiej było zainwestować po zbadaniu wczesnej artylerii polowej zbadać obwodowych węzłów naprawczych, a po tym lekki krążownik liniowy. Ważna też była inwestycja w samoloty. Po zbadaniu produkcji rolniczej co wiązało się z unowocześnieniem rolnictwa premier postawił na samolot bezpośredniego wsparcia

    [​IMG]

    [​IMG]

    Nadszedł też dzień ukończenia budowy fabryki. Kiedy fabryka znalazła już pracowników i uczciwego właściciela, który będzie płacić podatki postanowiono zbudować kolejny kompleks fabryczny oraz rozpocząć szkolenie 2 dywizji piechoty.

    [​IMG]

    W tym odcinku to jest na tyle. Jeśli będę miał czas to jeszcze dziś pojawi się kolejny odcinek.

    Tutaj macie zdjęcia z całości gry. Postanowiłem ich nie dodawać w większości
    http://imageshack.us/g/546/hoi22011101608385457.png/



    *stary dziadek- humorystyczne określenie puszek z żywnością (głównie mięsem)
     
  5. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek 4 "Wiedz, że coś się dzieje"​


    Okrojone screeny będą w następnym odcinku.

    Premier Lyons siedział w swoim pokoju i rozmyślał. Lyons wiedział, że kraj rozwijający się jakim na pewno była Australia potrzebuje surowców bez których gospodarka nie ma szans pracować na pełnych obrotach. Brytyjczycy od dłuższego czasu nie przysyłali ofert w których "ofiarowaliby" Australii surowce, a ta miała być im dozgonnie wdzięczna. Jedyne oferty przychodzące z Londynu to wymiana technologiami. Niewiele to dawało naukowcom z Australii, a sojuszniczy byli zadowoleni, że pomagają swoim. Jednak takie sprawy jak technologie, rekrutacja wojska czy budowa infrastruktury nie pochłaniały myśli premiera jak szalejące pojawianie się i znikanie surowców. Raz nadwyżki zaopatrzenia było 5 ton, a kilka tygodni później 20 ton za mało. Przez jak to nazwał premier "skaczące surowce" Australia zawierała coraz więcej umów handlowych dzięki czemu cały czas można być nad kreską oznaczającą zero. Zasadniczo nie było powodów do jakichś negatywnych emocji jednak Lyons miał pewne przeczucie.

    W tym samym czasie kiedy premier rozmyślał o przyszłości to w obozie, a dokładniej w sztabie Pustynnych Dingo zaraz miało zacząć spotkanie. Dowodzący dywizją generał O'Donnel wiedział, że w jego dywizji znajdują się Niemcy. Był pewien, że nie uciekli oni z Rzeszy bo byli uciskani, a uciekli żeby szpiegować dla Berlina. O'Donnel miał wśród nich agenta, który miał się z nim spotykać tylko jeśli będzie coś wiedział czy widział. Do gabinetu generała wszedł agent. Nie wyróżniał się niczym od innych Australijskich żołnierzy, a w zasadzie brytyjskich. Agentem był kapral Matze, który nienawidził Niemców ponieważ Ci zabili mu rodzinę za to, że jest żydowska. O'Donnel był przekonany, że Matze będzie wierny. Kapral stał w salucie do czasu kiedy generał nie pozwolił mu spocząć. Potem wyproszono ochronę i zaczęła się rozmowa.

    [O]'Donnel- Co wiecie kapralu?
    [M]atze- Schuz i Darke pracują dla szwabów
    [O]- Wiecie kapralu, że to poważne oskarżenie. Bez dowodów nic nie udowodnimy.
    [M]- Panie generale jeśli nie zaczniemy działać to oni kiedy my będziemy mieli osłoniętej **** po porostu nas sprzedadzą i Pustynne Dingo jak nie cała Pustynna Kawaleria znikną, albo przetrwa tylko garstka z nas.
    [O]- Chcę usłyszeć co wiecie kapralu, a nie to co może się stać jak nie zadziałamy.
    [M]- Schuz zbiera informację czy to od żołnierzy, dziwek, barmanek czy innych ludzi i przekazuje je do swojego przyjaciela, a ten jeśli informacje są istotne to przesyła je dalej. Z tego co wiem to Hitler o wszelkich ważnych zmianach dowiaduje stosunkowo szybko.
    [O]- Matze twoje oskarżenie będzie miało podstawy jeśli wyruszymy na wojnę, a na pewno wyruszymy i ktoś nas zdradzi. Jeśli to wszystko to dziękuje za poinformowanie i do widzenia
    [M]- Do widzenia generale. Powiedział Matz i zasalutował po czym wyszedł

    25 marca rząd zaczął omawiać nowy podatek który miał zostać przekazany na rozwój fabryk. Ponad 75% zgromadzonych posłów zagłosowało za wprowadzeniem podatku. Podatek wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 1937r, a dochody z niego przekazano na remont i ponowne otwarcie 2 kompleksów fabrycznych w Sydney. Od 1936r i zmianom które polepszyły życie w Australii nowy podatek nie był problemem. Wielu obywateli było zadowolonych, że znowu otwierane będą miejsca pracy co zmniejszy bezrobocie.

    [​IMG]

    Jeszcze przed wprowadzeniem nowego podatku armia australijska zyskała nową dywizję piechoty. Szkolenie piechoty odbywało się według nowego rozporządzenia w którym pisano, że trzeba zwiększyć ilość dni szkolenia o przynajmniej 20.

    Ukończono też budowę drogi łączącej Hay z Canberrą.

    [​IMG]

    [​IMG]


    Maj przyniósł ze sobą przybycie nowych samolotów bombowych wyprodukowanych w Anglii. Nowe samoloty oznaczały nowych pilotów, ale Ci już od dawna trenowali loty na bombowcach więc kiedy tylko samoloty były gotowe do lotu sformowano 2 dywizjon bombowy w kraju

    [​IMG]

    Końcówka maja to projekt zmiany systemu prawnego. Jako iż premier od dłuższego czasu miał dosyć socjalistów, a forsowanie projektu uznał za zbędne przybił targ ze skrajną prawicą. Społeczeństwo nie było zadowolone z tego wyboru. Nikt nie chciał w Australii faszyzmu. W końcu ludzie się uciszyli.

    [​IMG]

    Czerwiec to wypowiedzenie wojny Nacjonalnym Chinom, Kwang-Si i Szansi przez Japonię. Pretekstem do wojny miał być incydent graniczny na moście Marco Polo. Premier wiedział, że Chiny mogą przegrać, a jego chęć osiągnięcia czegoś wielkiego pchnęła go do...

    [​IMG]

    Ciężko było mi się zabrać do tego odcinka i najprawdopodobniej jest całkowicie inny od pozostałych.
     
  6. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek 5-Agresja​



    Ostatni dzień czerwca zlatywał wszystkim na pracy. Mimo, że było nieznośnie ciepło to rolnicy pracowali na polach, sklepikarze zapraszali przechodniów do kupna czegoś u siebie. Dla obcego wydawałoby się, że upał nie robi na nikim wrażenia. Jednak tego dnia nie sklepy, nie upał, a Chiny były najważniejsze przynajmniej dla osób interesujących się wydarzeniami z świata zewnętrznego. Właśnie 30.06.1937r Chiny wchłonęły do granic swojego państwa inny kraj, a dokładniej Szansi. Większość przywódców potępiło to nawet Józef Stalin, który najpewniej chciał aby skupiano się na wydarzeniach w Chinach, a nie ZSRR.

    [​IMG]
    Premier postanowił aby 09.07.1937r sejm zagłosował czy jest za wysłaniem wojska do Chin i wyzwoleniu Szansi. Przystąpienie Australii do wojny poparło 85% zgromadzonych posłów. Następnego dnia o godzinie 10.00 czasu Australijskiego wypowiedziano wojnę Chinom. Australię poparli sojusznicy tacy jak Francja, Wielka Brytania czy Republika Południowej Afryki, a Chiny poparte zostały przez Sinciang-Ujgur, Junnan, Xibei San Ma oraz Kwang-Si.

    [​IMG]
    Wojska Australijskie od 1 lipca były przygotowane do wejścia na statki i popłynięcia do sojuszniczego Hong-Kongu. Na pokładach transportowców znalazło się:
    2 dywizje kawalerii częściowo zmotoryzowanej (Pustynne Szczury i Australijskie Dingo) wraz z pojazdami pancernymi typu Humber.
    3 dywizje piechoty uzbrojonej posiadające najnowsze uzbrojenie (np karabin maszynowy Bren), a także mające pułki artylerii ciężkiej

    [​IMG]

    [​IMG]
    Kiedy otrzymano pozwolenie statki wypłynęły do Hong-Kongu by dotrzeć tam 18.07.1937r i po uzupełnieniu zapasów w porcie statki wypłynęły w kierunku plaży w prowincji Xiamen. Wywiad przewidywał, że plaży będzie bronić nowo sformowana dywizja złożona z miejscowych ochotników. Agent australijski wysłał dokładniejsze informacje:
    1.Brygada piechoty miała skupić się na obronie centralnej plaży nazwanej Kai . Plaża Czang i Szek miały być bronione niewielkimi siłami ponieważ nie spodziewano się ataku w tamtym miejscu.
    2.Brygada Piechoty miała czekać w najbliższym mieście i w razie niepowodzeń miała wyprowadzić kontratak.
    Położenie dowództwa nie jest znane

    Admirał Royle ze swoimi krążownikami i pancernikami równo o godzinie 1.00 dnia 19.07.1937r rozpoczął ostrzał plaży. Ostrzał trwał 5 godzin i po nim do akcji ruszyła 1 i 2 dywizja piechoty. Ich zadaniem było zdobycie plaży Czang (Fox) oraz Szek(Green). Chińczycy których linie bardzo ucierpiały podczas ostrzału próbowali odeprzeć atak jednak zbyt mała ilość zdolnych do walki, złe zabezpieczenie bocznych plaż oraz brak nowoczesnego uzbrojenia np karabinów maszynowych przesądziły o porażce. Resztki ocalałych milicjantów poddawało się masowo. Mieli oni trafić w ręce miejscowej ludności, która pałała rządzą zemsty.

    Kiedy plażę zdobyto wylądowała Pustynna Kawaleria, 3 dywizja piechoty oraz artyleria dywizyjna. Po połączeniu jednostek miał nastąpić atak na miasto.


    Straty były niewielkie:
    1 Dywizja Piechoty (plaża Fox)
    -2 oficerów (obydwaj zranieni)
    -5 podoficerów (w tym 2 zabitych i 1 zaginiony)
    -30 szeregowych (w tym 10 zabitych i 5 zaginionych)
    2 Dywizja Piechoty (Plaża Green)
    -1 oficer (ranny)
    -2 podoficerowie (ranni)
    -20 szeregowych (w tym 10 zabitych i 5 zaginionych)

    Straty chińskie to ponad 3500 zabitych i rannych oraz 1000 wziętych do niewoli. Niskie straty wśród Australijczyków wynikały z zawodności chińskiej broni, słabego przeszkolenia milicjantów oraz ostrzału artylerii okrętowej.

    Atak na miasto zaczął się następnego dnia o godzinie 6.00. Oddziały kawalerii z Pustynnej Burzy wraz z pojazdami pancernymi mieli zaatakować od frontu. Piechota miała przeprowadzić ostrzał i rozpocząć pozorowany atak na flanki Chińczyków.


    [​IMG]
    Chińczycy uciekają na pozycje w centrum miasta
    W trakcie ataku w dywizji kawalerii Australijskie Dingo

    Ostrzał artylerii wciąż się nasilał i kiedy ustał o godzinie 6.00 zabrzmiały gwizdki i kawaleria ruszyła do ataku. Na czele jechały nowe Humbery i to one miały likwidować silniejszy opór przeciwnika.

    We wnętrzu Humbera
    [J]erry- Zaraz dostanę ******y jeśli pociski nie skończą odbijać się od naszego pancerza.
    [M]ac'Closkey- Zamknij łaskawie swoją **** i odpowiadaj ogniem chyba po coś mamy ten karabin maszynowy.
    Jerry zaczął strzelać w kierunku budynku z którego raz za razem wystrzeliwano kolejne kule. Kilkadziesiąt pocisków wystarczyło żeby zmasakrować obrońców.
    [J]- Żal mi tych ********ów.
    [M]- Nie marudź tylko strzelaj, a ty Cornick ładuj to cholerne działo burzącym.
    [C]ornick- Załadowane sir.
    [M]- Masz cel to dawaj czadu!
    Cornick znalazł cel i nacisnął spust. Pocisk trafił w budynek i kiedy wybuchnął wyleciało stamtąd kilku Chińczyków.
    [M]Trafiłeś w dziesiątkę Cornick. Dobra robota!
    [C]Dziękuję sir.

    Kiedy Humbery trochę oczyściły drogę do budynków wpadała piechota (oczywiście bez koni) i dokańczała dzieła. Mimo iż Chińczycy byli dzielni to od czasu zajęcia plaży byli skazani na porażkę. Każda próba obrony była tłumiona czy to pociskiem z działa czy serią z karabinu maszynowego czy nawet atakiem Australijczyków.

    Miasto zostało zdobyte tego samego dnia jeszcze przed godziną 18.00. Strat praktycznie nie było tylko kilku zabitych i kilkudziesięciu rannych.

    W tym samym czasie kiedy zdobywano miasto Australijsko-Brytyjska flota wojenna zatopiła flotę Chińską.


    [​IMG]

    [​IMG]

    Następne miasto Longyan padło 4 dni po zdobyciu Xianmen

    [​IMG]
    Miesiąc po upadku Longyan padło Bao'an, a 10 dni przed nim Shantou. Wolna ofensywa wiązała się z przejściowym brakiem zaopatrzenia.

    [​IMG]

    [​IMG]
    Ogólna sytuacja 16.10.1937r
    Chińczycy walczyli dzielnie i opłaciło im się to. Pokonali Australijczyków w Longyan i mogli zagrozić głównemu portowi w tej operacji czyli Xianmen. Miasto stracono 20.10.1937, a odbito 5 dni później po ataku mocno już zmęczonej Kawalerii Pustynnej.

    Ciężki teren nie służył szybkiej ofensywie tylko walce na wyniszczenie, a w niej większe szanse miały Chiny. Dopiero przybycie 25.10 Francuzów pozwoliło przechylić szlę zwycięstwa na korzyść aliantów. Dzień po lądowaniu Francuzów w Hong-Kongu Nacjonaliści z Chin anektowali Kwang-Si.

    Wielki cios dla Chin to utrata Quanzhou z wieloma kompleksami fabrycznymi. Miasto zdobyły 3 dywizje Francji oraz 1 Dywizja Australii.

    Listopad to oczekiwanie na Francuzów idących z Korei oraz ciągłe walki o Shaoguan. Dopiero 10.11 udało się odbić całe miasto i rozbić ciągle atakujące dywizje.

    Tego samego dnia zdobyto Jingmen. Ostanie miasto przed połączeniem z Francuzami. Walkę toczyła dywizja francuska ze wsparciem 1 i 2 dywizji Australijskiej. Miasto padło szybko i równie szybko zaprowadzono w nim porządek

    Połączenie nastąpiło 20.11.1937r tym aktem zakończyła się pierwsza faza wojny z Chinami. Teraz kiedy to Japonia miała coraz łatwiej na północy, a nowe 8 dywizji Francuskich i 1 Australijska dołączyły do walki to również na południu zaczęło się robić puściej. Spowodowane to było pokojem z Junnanem (pokój osobny).

    [​IMG]
    Moment połączenia (na mapie nie ma 3 prowincji australijskich musiałem uciąć :D)

    [​IMG]
    Japoński postęp w październiku

    To jest koniec 1 części odcinka drugą dodam dzisiaj jeśli tylko czas pozwoli

     
  7. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek 6- Chiński Smok czy Australijski Kangur?


    Pierwsza faza wojny w Chinach zakończyła się sukcesem. Z tej okazji postanowiono przez 2 dni nie wydawać rozkazu ataku. To jest jednak wojna i nie ma pewności czy nie będzie trzeba ruszyć do kontrataku. Generał broni Blamey oraz generał broni Eather po pomyślnym ukończeniu 2 fazy otrzymać awans na stopień generała oraz otrzymać Medal wojny Chińskiej taki sam jak ten, który był przyznawany Brytyjczykom po stłumieniu powstania "bokserów".

    [​IMG]

    Kilka dni wolnego nie przyniosło za wiele zmian. Wojska Australijskie cały czas borykają się z problemem zorganizowania. Gdyby właśnie nie zorganizowanie to wiele ataków powiodłoby się przy mniejszym nakładzie sił. Mimo tego znacznego problemu Chińczycy wymusili na aliantach dalszy atak.

    Druga faza "Operacji Smok" rozpoczęła się 23.11.1937r poprzez atak wojsk francusko-australijskich na miasto Ganzhou oraz wioski położone wokół miasta. Natarcie miała prowadzić francuska: 30eme Corps d'Armee, a wsparcie miały zapewnić 1 i 2 Dywizja z "Pustynnej Burzy". Natarcie poprzedzone zostało kilkugodzinnym ostrzałem oraz zbombardowaniem pozycji wroga, ale Chińczycy nie zachowywali się tak samo jak w pierwszych dniach lądowania na wybrzeżu. Teraz ich generałowie mądrze rozmieszczali wojska, a te dobrze się okopywały czy barykadowały (w np. domach). Czasami nawet zastawiały zasadzki

    Wioska niedaleko Ganzhou
    trzelec karabinu maszynowego - Kapitanie coś dziwnie cicho tutaj. Nie sądzi pan, że coś dla nas szykują?
    [K]apitan - Nawet jeśli to nic nam nie zrobią. Te żółtki nie potrafią nawet strzelać... Dalszą wypowiedź przerwał huk wystrzału, a potem padnięcie martwego kapitana na ziemię. Snajper trafił dokładnie w skroń.
    [Ż1]ołnierz- *****, strzelają do nas snajperzy . Kryć swoje **** i nie wychylać ich bo inaczej będziecie mieli 2 otwory zamiast jednego na ******!
    Kiedy żołnierze się ukryli zaczęły na ich pozycje spadać granaty i pociski z karabinów maszynowych. Okazało się, że to nie snajperzy, a zwykła piechota ukryta w domkach przy drodze uniemożliwiła drużynie dalszy marsz.
    [S1]ierżant- Musimy uciekać. Mamy do wyboru umrzeć od kuli albo granatu. Na moją komendę wstawać i ruszać dupska w najbliższe krzaki, a ja spróbuję wziąć ich ogień na mnie. 3, 2 i 1... ruszać swoje tłuste **** no już w krzaki.
    Drużyna pobiegła, a sierżant w tym samym czasie wyskoczył z brenem i zaczął strzelać do Chińczyków. Ci zadziwieni jego odwagą postanowili go zranić, a nie zabić. Chcieli przyjrzeć się komuś kto był gotowy zginąć dla innych.
    Po chwili reszta oddziału sierżanta uciekła gdzie raki zimują, a on ranny w obydwa ramiona i nogę leżał na placu boju.
    Chińscy żołnierze myśleli, że jest to albo wcielenie Lü Dongbin'a albo jest on w jakiś sposób przez tego nieśmiertelnego kierowany. Sierżant australijski nie wiedział o co chodzi i nie rozumiał o co pytają ale pokazał, żeby go zabili. Chińczycy nabrali wtedy pewności, że to nie jest zwykły człowiek i zabrali sierżanta Korna ze sobą. Ten przed zabraniem spojrzał za siebie i zobaczył, że zginęło aż 4 Australijczyków i żaden Chińczyk. Korn poprzysiągł zemstę.

    [​IMG]

    Wojna z Chinami wymagała coraz to nowszych jednostek i uzupełnień. Na front postanowiono wysłać 2 dywizje milicji aborygeńskiej. Miała ona posłużyć do zluzowania Pustynnej Kawalerii która musiałaby atakować w 4 kierunkach mając tylko 2 dywizje. Aborygeni przed załadowaniem na statki wzięli udział w jakimś rytuale. Nie trwał on długo ponieważ wszyscy wiedzieli jak potrzebni są nowi żołnierze na froncie.
    Z aborygenami płynęli biali oficerowie (tylko 1 batalion miał oficerów aborygenów) co nie podobało się rdzennym mieszkańcom Australii, ale byli zbyt zajęci sprawdzaniem broni czy rozmyślaniami nad tym co może ich spotkać. Wiedzieli, że są oni jedyną nadzieją na lepsze życie swoich rodzin. Nawet premier powiedział im kilka dni przed odpłynięciem:
    "Jeśli będziecie najlepszymi z najlepszych to kto wie może wasze życie będzie lepsze."

    Zmotywowani aborygeni sformowani w 2 dywizje milicji wylądowali w Xiamen. Zaraz po wylądowaniu i zebraniu się oddziałów wyruszono na północny-wschód w kierunku pozycji dywizji Pustynne Dingo. Wielu Chińczyków z zaciekawieniem spoglądało na aborygenów. Nikt w Chinach nie widział nigdy tak zbudowanego człowieka toteż wielu zaciekawionych wieśniaków chciało chociaż dotknąć "dziwną istotę" (to sformułowanie nie ma na celu obrazy Aborygenów). Obiekty zainteresowań same chciały bliżej poznać "członków żółtego plemienia" czy "skośnookich" (te sformułowania natomiast nie mają obrazić Chińczyków) jak nazywano wieśniaków.

    Jednak miły i przyjemny marsz szybko zastąpiła ciężka walka o utrzymanie, a później zdobycie danego rejonu. Aborygeni zajęli bez walki Quanzhou i ruszyli w góry na Fuzhou. Góry były idealne na zasadzkę jednak nikt się tym nie przejmował. Większość z żołnierzy chciała jak najszybciej zacząć walkę. Ich prośby zostały spełnione. Gór bronił niewielki oddział miejscowych, którzy góry znali jak własną kieszeń i mogli o wiele szybciej poruszać się po górach niż ciągle błądzący Australijczycy.
    Jednak pewnego razu oddział miejscowych który zmierzał na nową pozycję natknął się na czoło 1 batalionu z 1 dywizji milicji aborygeńskiej. Żołnierze zaczęli strzelać do chińczyków, a ci padali jeden za drugim. Kiedy w końcu garstka z nich została wzięta do niewoli to kilku z aborygenów zatłukło jeńców na śmierć ponieważ oni zabili kogoś z ich przyjaciół/rodziny.

    [​IMG]

    Jednak nie tylko Australijczycy posuwali się na przód. Francuzi 28.11 zdobyli po ciężkich walkach okręg Zhanjiang. Rozbici Chińczycy uciekali w popłochu zostawiając na niedawnym polu bitwy wielu zabitych,rannych oraz masę sprzętu od karabinów po stare działa.


    [​IMG]

    Kiedy trwa wojna nie należy zapominać o kraju. Premier nie musiał martwić się o sprawy wojenne więc skupił się na rozwoju technologicznym kraju

    [​IMG]


    Ofensywa zatrzymała się 29.11 kiedy to Chiny przeszły do kontrofensywy. Aby zażegnać kryzys większość dywizji z północy wysłano na południe. Nawet sam wódz pojawił się ze swoim wojskiem aby stawić czoło Australijczykom. Wtedy jedna z gazet napisała: "Chiński smok czy Australijski kangur?"
    Mimo ściągnięcia posiłków przez Nacjonalistów Australijczycy i Francuzi 20.12 przeszli znowu do ofensywy. W szybkim tempie zajęli Shonguan, a zaraz po nim padło Wenzhou. Wydawało się, że nic nie powstrzyma Australii.


    [​IMG]

    Następnego dnia Brytyjczycy pełni podziwu dla wyczynów armii lądowej Australii zaoferowali sprzedaż starych niszczycieli. Premier mimo iż nie chciał nic od Londynu to wiedział, że nowe okręty będą potrzebne w przyszłości. Tylko ze względu na wielkie plany przystał na propozycję. Za 8 niszczycieli zapłacono blisko 2 miliony.


    [​IMG]

    Do 14.01.1938r niewiele działo się na froncie. Chińczycy coś zdobywali i zaraz tracili, Australijczycy robili podobnie jednak niezdecydowanie Chińczyków pozwalało im dłużej utrzymać pozycję co oznaczało więcej czasu dla wysłania wsparcia.

    Jednak akcja na wielką skalę zaczęła się dopiero 27.01.1938r. Dywizja aborygeńska oraz Pustynne Szczury miały zaatakować słabo broniony Nankin (1 do 2 dywizji milicji, ale za to w Szanghaju siedzi ich już więcej).
    Generał broni Balmey oraz generał dywizji Northcott postanowili nakreślić plan. Zakładali, że od północy oraz zachodu Japończycy obstawią stolicę Chin. Resztę miało obstawić 5 słabo zorganizowanych dywizji Australijskich z czego 2 miały wziąć udział w ataku na Nankin, a 3 miały szachować Szanghaj. Plan zakładał, że jednostki Szczurów będą miały złamać obronę w południowo-zachodniej części miasta, a po przełamaniu ruszyć na dzielnice robotnicze. Aborygeni natomiast mieli zaatakować od południa. Ich zadaniem było zniszczenie głównych sił przeciwnika i marsz na północną i wschodnią część miasta. Natarcie miało uprzedzić bombardowanie 6 dywizjonów bombowców. Plan był bardzo prosty i musiał się udać inaczej Nacjonaliści mogliby zaatakować i wbić się między pozycje Australijczyków, a potem spokojnie ich zlikwidować.

    Natarcie
    [D]owódca- Żołnierze słuchajcie! Wiem, że już długo walczymy w Chinach, ale jeśli zdobędziemy Nankin to wiele naszych trudów się zakończy. To od was zleży czy wrócicie do domu w '39 czy w '40 roku. Wiedzcie tylko, że to co osiągnęliście jest naprawdę czymś wielkim! Dokończcie swoje dzieło i zniszczcie Chińczyków!
    [Ż]ołnierze- Tak jest!
    [D]- Teraz do walki pokazać wszystkim, że Chiński smok nie ma szans z Australijskim Kangurem! Do atakuuuu!

    Natarcie jak na razie nie napotykało problemów. Aborygeni posuwali się do przodu nie spotykając nigdzie wroga. Szczury na początku nawiązały kontakt z jakimiś czołowymi oddziałami, które miały najpewniej opóźnić marsz. Na nic to się jednak zdało. Kiedy zmęczeni już okrucieństwami wojny żołnierze usłyszeli strzały z karabinów ruszyli na wroga jak "arab na dziewicę". Żaden z nich nie miał litości dla przeciwnika. Uderzenia kolbami łamały kości w czaszkach, bagnety rozpruwały wnętrzności. Brutalna walka wręcz zakończyła się zwycięstwem dla "szczurów". Kiedy już wchodzili do miasta z kilku budynków zaczęto strzelać. Jakiś oficer krzyknął
    [O]ficer- Chować się jeśli chcecie swoją matkę jeszcze zobaczyć!
    Ktoś inny powiedział, żeby rzucić granat. Jednak każdy kto wychodził zza swojej osłony zawsze albo musiał znowu się chować, albo dostał.
    W końcu dowództwo zdało sobie sprawę, że potrzebna będzie artyleria albo kilka Humberów. Jako iż Humbery broniły Wuhu to nie można było ich ruszyć. Artyleria natomiast ostrzeliwała natarcie Aborygenów. Kiedy myślano co zrobić nadleciały bombowce i zrzuciły trochę bomb na miasto. Zaraz za nimi pojawiły się Brytyjskie myśliwce i samoloty szturmowe, które mogły zlikwidować punkt oporu wroga nie narażając sojuszników na straty. Dalszy marsz przez miasto stał otworem.


    [​IMG]
    Zbombardowane przedmieścia Nankinu ​

    Sztab Obrony Nankinu
    [Gp]enerał Pang Bingxun- Panowie, sytuacja nie jest najlepsza. Japończycy zbliżają się od północy i jak na razie nie atakują. Australijczycy natomiast wchodzą coraz głębiej do miasta. Musimy jakoś temu zaradzić. Proponuję wysłanie II.Dywizji Milicji z Szanghaju oraz XIX Dywizji Piechoty. Większość obrońców Szanghaju ma uzupełnione stany i uzupełnioną amunicję. Teraz pytanie co robimy żeby wytrzymać do czasu przybycia posiłków?
    [Płk]- Cofnąć resztę ludzi to centrum na nasze najlepsze pozycje. Wezwać wsparcie lotnicze i z ich pomocą pokonać przeciwnika.
    [A]diutant- Problemem jest to, że nikt nie wie jak daleko weszły te "dziwne czarne istoty". Ich natarcie mimo strat posuwa się bardzo szybko. Kawaleria jest zatrzymywana przez najmniejsze nasze oddziały więc nie stanowi takiego zagrożenia jak ich kompani. Możemy osłabić obronę u kawalerzystów i wysłać do wsparcia południowej części miasta.
    [Gp]- Dobry pomysł. Czy ma ktoś jakieś ale?
    Nikt nic nie powiedział
    [Gp]- To dobrze bo na odcinku kawalerii zostawię 2 bataliony piechoty. Żegnam

    Dywizja Kawalerii po wykonaniu Chińskiego rozkazu
    [O']Donnel - Wiecie co coś za łatwo nam idzie chyba szykują pułapkę.
    [Mc]Levis- Po co kraczesz? Znając twoje cholerne szczęście to ta pułapka się spełni!
    Oddział wszedł w wąską uliczkę, a żeby kompania mogła się osłaniać to szli po dwóch obok siebie
    Kiedy byli w połowie drogi na ulicę zaczęły spadać granaty. Nie byłoby nic w tym dziwnego gdyby nie to, że były to granaty niemieckie. Kompania szybko odrzuciła granaty i wpadła do najbliższych domów. To uratowało ich bo po chwili z okien wysunęły się karabiny maszynowe MP28 i na oślep zaczęto z nich strzelać.
    [Mc]- O'Donnel ty idioto mówiłem, że to się spełni, ale żeby Niemcy tutaj?
    [O']- Czepiasz się Levis, ci Niemcy to tylko niemiecki sprzęt. Jestem pewny, że jakieś czołgi z Rzeszy też tu mają.
    [H]enriks- Zamknąć ryje bo inaczej wyślę was do ataku na budynek!
    [Mc]- Hendriks nas byś wysłał? Twoich najlepszych żołnierzy?
    [H]- Jeśli dostanę za to jakąś blachę to czemu nie.
    [O']- Ten ***** jest gotów nas poświęcić dla tej głupiej blachy.
    Wyszeptał O'Donnel do McLevis'a. Ten kiwnął tylko głową, że zrozumiał.

    Kiedy dywizja kawalerii znowu utknęła w kilku zasadzkach i sytuacja zaczynała robić się beznadziejna to niewiadomo skąd pojawili się aborygeni. W kilka chwil rozprawili się ze zdziwionymi Chińczykami. Kiedy było po bitwie okazało się, że miasto zostało poddane podczas ataku Aborygenów na sztab.

    Atak na sztab oczami Chińczyków
    [K]wang- Li chodź tutaj i popatrz na to co idzie.
    Li wziął lornetkę i spojrzał we wskazanym kierunku.
    [L]i-Trzeba ostrzec generała! Ty zabij na alarm i broń się tutaj.

    Chwilę później na stanowiskach do obrony była gotowa 1 i 2 kampania piechoty. Kiedy tylko wróg się zbliżył zaczęto strzelać do niego z ckm'ów, rkm'ów , karabinów i wszystkiego co było pod ręką. Przeciwnik odpowiadał celnymi strzałami które zazwyczaj zabijały na miejscu.
    Kwang słyszał jak wokół niego ranni krzyczą o pomoc. Po około 30 minutach kiedy dobrze ukryty przeciwnik wybił połowę kampanii Czu Kwanga ten postanowił zebrać resztę i pokonać wroga w walce wręcz. Uderzył 2 razy w bęben i ruszył do ataku, a za nim reszta oddziału. Szybko dopadli przeciwnika, ale ten nie obawiał się ich. Wręcz przeciwnie aż uśmiechał się widzą, że wątli Chińczycy ich atakują. Zazwyczaj jeden mocny cios kolbą wystarczył aby powalić przeciwnika, apotem dobijano go butami. W końcu zdolnych do walki zostało tylko kilku Azjatów i zaczęli się wycofywać Kwang widząc to chciał żeby zostali i walczyli ruszył na wroga i wbił w niego bagnet. Trafiony w brzuch przeciwnik skulił się i dostał z kolby. Widząc to jego towarzysze rzucili się na Kwanga i dosłownie rozerwali go bagnetami na części. Głowa odważnego Chińczyka wylądowała na ulicy. Zaraz po niej nogi i ręce, a na koniec tułów. Reszta przerażonych obrońców rzucała broń i uciekała. Chiński generał wiedział, że nie ma szans i poddał się. Mimo swojego zdziwienia tym jak szybko udało się przeciwnikowi dojść do centrum miasta to był pełny podziwu dla ich woli walki. Wiedział, że gdyby nie oni to miasto broniłoby się o wiele dłużej chyba, że atakujący ściągnęliby posiłki.

    Australia po wieści, że Nankin zdobyty cieszyła się z zwycięstwa. Przez cały dzień świętowano. Świętowali wszyscy tylko nie żołnierze, którzy dalej musieli bronić to co zdobyli...



    [​IMG]

    2 faza wojny zakończona.
     
  8. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Myślałem nad eventem który dawałby zdobycze do poprzedniego odcinka + Szanghaj. Wojna była dla przemysłu Chin więc tego chcę zagarnąć jak najwięcej. Francuzi, Brytyjczycy i Japończycy wezmą co zdobyli, a Komuniści anektują Xibei i Nacjonalistów. Pomysł mam teraz muszę myśleć jak to zrobić :D

    ---------- Post added at 19:03 ---------- Previous post was at 17:22 ----------

    Odcinek 7- To chyba koniec


    Kiedy zakończyła się druga faza inwazji na Chiny dowództwo dało chwilę czasu na uzupełnienie stanów osobowych jednostek. Spokój na froncie był na rękę też Chińczykom którzy mogli ściągnąć wsparcie z północy. Okres kiedy nie trwało zbyt wiele walk trwał do 15.02.1938r. Jednak w międzyczasie rząd w ramach zasług dla Aborygenów postanowił zagłosować czy dalej asymilować ich dzieci. Po długich debatach, argumentacji za i przeciw w końcu podjęto decyzję, że przez następne kilka lat dzieci aborygeńskie dalej będą asymilowane do społeczeństwa Związku Australijskiego.


    [​IMG]

    Kiedy w końcu rozpoczęto 3 fazę ataku czyli "Operację Żółtek" pierwsze sukcesy zaczęto odnotowywać już po kilku godzinach. Ranny szturm 9 Australijskich dywizji na Shaoyang zakończył się całkowitym sukcesem. Atak został przeprowadzony od wschodnich rubieży obronnych Chińczyków oraz od południowych. Główny ciężar ataku miał spaść od strony zachodniej, a na południu Grupa Operacyjna "Pustynna Burza" miała pozorować główne natarcie. Chciano mieć jednak pewność, że wróg będzie pewny o tym, że atak prowadzony ma być z południa dlatego też artyleria i samoloty bombowe wysłano na tamten odcinek, a Armia Chiny (te 7 dywizji) miała zaatakować w kompletnej ciszy. Stawką było szybkie przełamanie które mogło owocowawać okrążeniem wrogich dywizji.

    [​IMG]

    Tydzień po pierwszym zwycięstwie dywizje Australijskie i Francuskie zaatakowały Chengde i opanowały je praktycznie z marszu. Dzień później zdobyto Wuchang, a 25 lutego Brytyjczycy zdobyli Zhaotung.

    [​IMG]

    [​IMG]
    Przewaga jest po stronie Australii

    21.03 miało miejsce bardzo śmieszne wydarzenie otóż wygłodzeni i zmarnowani Chińczycy przybyli do pozycji Australijskich z białą flagą. Kiedy weszli do sztabu zobaczyli doskonale uzbrojonych i odżywionych żołnierzy. Wizyta Chińczyków miała miejsce z propozycją pokoju na mocy której Australia zdobywałaby niewiele pożytecznych terenów.

    [​IMG]

    Propozycja Chińczyków tylko umocniła generalicję, że trzeba atakować dalej aż do całkowitego upadku Chin. Kolejny z chińskich okręgów rolniczych Yichang został zdobyty 24.03. Wydaje się, że nic nie może powstrzymać Australijczyków.

    Kiedy alianci toczyli wojnę w Chinach Hitler postanowił wchłonąć Austrię. Wielu Austriaków poparło pomysł anschluss'u. Dzięki temu wojska Hitlera bez jednego wystrzału zajęły kraj urodzenia niemieckiego wodza.

    [​IMG]

    7.04 świat obiegła wiadomość, że Nacjonaliści tracący grunt pod nogami dokonali zamachu stanu w Sinciang-Ujgur i anektowali to państwo. To tylko utwierdziło rząd i generalicję w słuszności zaatakowania Chin.

    [​IMG]

    15 dni po zniknięciu Sinciangu z map Nacjonaliści w Hiszpanii po długiej wojnie pokonali Republikanów. Wojna zakończyła się dosyć brutalnie bo rozstrzelaniem przywódców Republikańskich. Nowy rząd z gen.Franco na czele zaczął rządzić w swoim kraju podobnie jak Duce Italii- Benito Mussolini.

    [​IMG]

    2.05 Australijczycy po dniu walk zdobyli Chongqing, a potem utrzymali je w trakcie dwudniowych kontrataków ostatnich znacznych sił na terenie Chin.

    [​IMG]

    25.05 to nowy dzień niepodległości w państwie Kwang-Si. Rząd Związku Australijskiego zezwolił na powstanie nowego państwa na terenach zajmowanych przez Australię. Francuzi nie zgodzili się na nowe państwo w Azji i nie oddali terenów należnych Kwang-Si.

    [​IMG]

    na początku czerwca ruszyła nowa ofensywa która miała unicestwić resztę sił Czang'a na terenie Chin. Już po 6 godzinach od rozpoczęcia ofensywy niegdyś wielka armia Czanga teraz posiadająca ledwie 7 dywizji armia chciała stawić opór 7 dywizją Australii. Bitwa była pewną wygraną Australii.

    [​IMG]

    Pięć dni póxniej padła kolejna stolica Chin-Chengdu. Dzień później Ziging. Sześć dni potem Ya'an a 26.06 Lanzhou. Tym sposobem Chiny znalazły się pod okupacją 4 państw: Wlk.Brytanii , Francji, Japonii oraz Australii. Czang mimo wszystko chciał kontynuować walkę z terenów Kom.Chin oraz dawnego Sinciangu. Wielu ludzi wie jednak, że taka walka nie przyniesie nic.

    [​IMG]

    Ten odcinek to same suche fakty. Jeśli dam radę to napiszę jakiś event kapitulacyjny i aar będzie kontynuowany

    Wyczyszczone i zamknięte [N]
     
  9. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek 8- "Chodź do tatusia"

    Kiedy wszyscy myśleli, że wódz Nacjonalistów jest pokonany ten w bardzo sprytny sposób umknął Australijczykom i udał się do zaprzyjaźnionego narodu: Xibei San Ma gdzie sformował nowe oddziały Chińskie. W tym samym czasie ofensywa stanęła w miejscu ponieważ wielu oficerów padło ofiarą czy to chorób czy t rzadkich, ale zdeterminowanych snajperów co też znacząco obniżyło zorganizowanie, a do przywrócenia normalnego funkcjonowania trzeba czasu.

    Dopiero z dniem 1 sierpnia 1938 roku upada kolejna stolica Chin Lanzhou. Natarcie to przebiegło po myśli dowodzących co też przyczyniło się do jak najmniejszych strat po stronie "dobrych", a straty wroga byłby ogromne.

    Lanzhou w trakcie przerwy w natarciu na centrum
    [Mc]Ej Heskey
    [H]Co MacKluskey!? Nie widzisz, że jestem zajęty?
    [Mc]Skończ ****** to ścierwo i chodź tutaj.
    [H]Jeśli to nie jest nic ważnego to będziesz żałował!
    [Mc]Ta żałować to będzie twoja stara jak wrócisz.
    [H]Morda!
    [Mc]Widzę jakie ty masz poczucie humoru, ale mniejsza ruszaj ****.
    [H]No idę.

    Po chwili w pokoju zjawił się czarnoskóry żołnierz. Do pięknych ani bogatych się nie zaliczał więc korzystał z okazji jaką dawała mu wojna.

    [​IMG]

    [H]Coś chciałeś?
    [Mc]Tak, właśnie dostaliśmy wiadomość, że czas zebrać chłopaków i zaatakować okrążone centrum miasta.
    [H]I to pewnie my idziemy przodem?
    [Mc]Naprawdę jesteś przewidujący. Jak ty to robisz?
    Powiedział z uśmiechem MacKlyskey i pokazał na Heskeya, że ma iść po chłopaków.

    Po jakichś 3 minutach cała kompania była gotowa do akcji więc ruszono w kierunku centrum. Po krótkiej chwili oddział został ostrzelany przez snajperów, ale ci musieli mieć naprawdę kiepski sprzęt i oko ponieważ tylko zranili 2 chłopaków i do tego niegroźnie. Kompania szła dalej, aż doszła w okolice centrum gdzie strzały można było już słyszeć głośno i wyraźnie. Heskey i MacKluskey pewni, że nic im nie grozi ruszyli przodem.
    [Mc]Emil jak myslisz gdzie ich wcięło?
    [H]Nie wiem Kluskey pewnie gdzieś tam siedzą. Wyłaźcie żółtki j****e!
    [Mc]Uspokój się ty łysy idioto. Chcesz dostać kul...

    Kluskey nie dokończył ponieważ dostał kulkę w brzuch i się zgiął. Heskey instynktownie ruszył do przodu i upadł za kamiennym kurkiem.
    [H]Sanitariusz do *****! Rusz **** do Kluskeya!
    Już idę!
    [H]Szybciej Bent nie ma czasu do stracenia! Te, a wy co tak siedzicie ukryci strzelajcie do nich może!
    [Bush]Dobra panowie ogień zaporowy!

    Chwilę później Bent przyniósł MacKluskeya, który niestety nie był zdolny do dalszej walki i został odesłany, a dowódcą został Heskey. Teraz dopiero zaczęła się walka. Dom po domu, piętro po piętrze,pokój po pokoju przeczesywano okolicę żeby wybić jak najwięcej wrogów. Jednak Chińczycy głupi nie byli i dzięki znajomości miasta potrafili unikać wroga i atakować od tyłu. W końcu Australijczycy jednak zaczęli przeważać i miasto upadło.

    Po zdobyciu miasta zaczęły się rabieże i gwałty. Wszędzie można było zobaczyć jak żołnierze od dawna nie widzący żon/dziewczyn/panien lekkich obyczajów gwałcą Chinki. Nikt i nic nie mogło tego powstrzymać.

    [​IMG]

    Do 27.08.1938r nie działo się za wiele. Jednak Czang, który chciał pokazać, że Nacjonalne Chiny dalej walczą anektował Xibei San Ma. Premier Australii był bardzo zadowolony w końcu to jego było na wierzchu. Chińczycy anektowali kogo się dało żeby tylko istnieć na mapach i w polityce zagranicznej. Jednak nawet takie działania nie pomogły Czangowi. Brytyjczycy atakujący od zachodu, Australijczycy od południa, na wschodzie Japonia, a na północy marionetka ZSRR. Ich upadek był nieunikniony.

    [​IMG]

    We wrześniu dopiero Czang pojął swoją sytuację i zaoferował jak to określił premier "naprawdę śmieszna oferta pokoju."
    Mina premiera mówi wszystko: [​IMG]

    Kolejną ważną sprawą była potęga Wielkiej Brytanii, która na tej wojnie zyskała kolejne tereny do swojego i tak wielkiego imperium. Jednak Australia nie mogła być niezadowolona. Wyzwolone z panowania Chin zostały bardzo rozległe tereny co tylko mogło pozytywnie wpłynąć na światową opinię o tym konflikcie.

    [​IMG]

    [​IMG]

    Już po wojnie (12.10.1938r) Kwang-Si otrzymało Bao'an i nie dawało nic w zamian. Ten ruch tylko polepszył stosunki z tą marionetką. Mimo wygranej lud chciał żeby Xibei San Ma odzyskało niepodległość, a że lud jest ważny to postanowiono stworzyć tenże kraj i obsadzić w tamtejszym rządzie ludzi wiernych Canberrze. Ostatnim ruchem pemiera był awans Blameya i Northcotta na generałów. Również awansowany miał być Lavarack, który był najlepszym dowódcą jednak podpadł on zwierzchnikom i jak na razie awans nie jest mu bliski.

    /W końcu znowu zacząłem pisać aar'a. Jeżlei jest coś o poprawy to piszcie, a ja postaram się w następnym odcinku to poprawić./
     
  10. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek 9 "Adolf, Józef i Lyons- Najlepsi do napadu"

    Joseph Lyons zadowolony z faktu iż Chińczycy przegrali z jego armią i jego narodem. Tak to był wielki powód do dumy. Z tej okazji zaczęto poprawiać podręczniki do historii, gazety od kilku dni publikowały pamiętniki żołnierzy, które w zrozumiały i prosty sposób opowiadały o trudach wojennego życia. Sam premier czytał sobie właśnie jeden z pamiętników. Jednak mowa o tym, że nie było oficerów, jedzenia, leków czy amunicji nie trafiała do Lyonsa, który jako szef rządu żył w dostatku i luksusie. Nawet podczas czytania miał na stoliku butelkę 20-letniego wina oraz cygaro w ręku. Dostatek to naprawdę fajna rzecz, ale w tych pamiętnikach było trochę prawdy toteż premier zaczął myśleć długofalowo jak powinno zmieniać się życie w Australii. Joseph był świadom swej starości więc od dłuższego czasu zaczął szukać kogoś odpowiedniego na nowego szefa rządu i przywódcę Partii Zjednoczonej Australii. Po kilku tygodniach do jego uszu dotarło imię pewnego mieszkańca Canberry imieniem Simon. Głosił on iż niedługo może rozpocząć się wojna i Australia musi być dobrze do niej przygotowana i nieuzależniona od Wielkiej Brytanii czy Francji. Mimo iż poglądy o byciu samodzielnym względem Wielkiej Brytanii nie podobały się Lyonsowi to inne możliwe reformy były do przyjęcia. Panowie postanowili nawiązać współpracę.

    Kiedy to Simon uczył się zaawansowanych tajników polityki i chwytów, które nie koniecznie muszą być fair to zespoły badawcze, fabryki oraz bazy wojskowe w całej Australii pracowały na pełnych obrotach. Już 14.10.1938r firma Challona Tank Assembly Shops przełamała się i odkryła tajniki idealnego niszczyciela czołgów. Panowie z sekcji badawczej uznali iż niszczyciel powinien być mobilny i dobrze uzbrojony oraz opancerzony tak żeby wytrzymał kilka strzałów zanim zostanie zniszczony. Następna dobra wiadomość to utworzenie 1 Dywizji Australijskich Marines (DAM). W szkoleniu australijskich marines brali udział specjaliści z USA, którzy mieli przekazać nowym członkom piechoty morskiej. Następnie 4 dni później 5.11 zespół badawczy wydzielony z firmy Ford Motors opracowała nowe narzędzia, rusztowania i mechanizmy, które znacząco mogą wpłynąć na szybkość budowy wieżowców czy fabryk. Kolejnym przełomem w dziedzinie technologicznej było zwiększenie możliwości bojowych ciężkich krążowników. Firma Cockatto Island Shipyard skończyła badania (02.12.1938) wg których trzeba zwiększyć kaliber armat oraz nieznacznie pogrubić pancerz, a także wzmocnić silniki tak aby statek nie stracił na prędkości jeżeli doda mu się kilka ton stali więcej.

    Praktycznie do końca miesiąca nic się w kraju nie działo poza tym, że do kraju lada dzień miała wrócić większość dywizji, które brały udział w "Wojnie o wyzwolenie" jak ją nazwały media. W trakcie przygotowań do powrotu jednostek z Chin do prowincji Kerema przetransportowano Marines. Mieli oni tam szkolić się w walce w dżungli oraz obronie i ataku plaż. Kiedy 25.12.1938r do kraju powróciły dywizję z Chin, przepraszam z Nowej Australii zaczął się tydzień zabaw, tańców i radości po powrocie mężów/synów/ojców. Przez tę ogólną radość dopiero 10 stycznia 1936r dwie nowe dywizje piechoty osiągnęły status przeszkolonych i otrzymały oficjalne nazwy oraz zostały przydzielone do większego związku taktycznego. Miały być one włączone w skład IV Korpusu Piechoty, który do maja miał osiągnąć stan 6 dywizji tak jak III Korpus, który do marca miał zostać całkowicie sformowany.

    Miesiąc potem bo 07.02.1936r ekipa z Ford Motors po raz kolejny wykazała się innowacją i dzięki niej w fabrykach będzie można stosować bezpieczniejsze i wydajniejsze narzędzia mechaniczne oficjalnie nazwane zaawansowanymi. Tydzień po ekipie Forda swoje postępy ujawniło CTA (Challona Tank Assembly), które dzięki współpracy z anglikami i polakami wykonali urządzenie na wzór niemieckiej enigmy jednak było trochę mniej dopracowane. Mimo to premier i głowa państwa zgodzili się żeby wywiad używał tej maszyny nazwanej "Ennie".

    Przez miesiąc życie w Australii toczyło się normalnie i zapewne 12.03 nie zmienił tego życia wielu osobom. Sformowano 2 dywizje piechoty (przydzielone do III Korpusu), więc armia została powiększona i rodziny żołnierzy były zadowolone ponieważ żołd wystarczał na utrzymanie rodziny. 18.03 William Bostock na życzenie Lyonsa opracował nowy system eskorty. Oczywiście aby ten system działał jak należy trzeba rozwijać technologie sonarów oraz ulepszać statki eskorty jak i transportowce.

    8.04.1939r to dzień kiedy umarł wielki człowiek w Australii. Joseph Lyons odszedł do lepszego świata po tym jak miał zawał serca. Oczywiście pojawiła się teoria spiskowa wg której Simo'Ners wyeliminował swojego politycznego nauczyciela jednak nie miało to potwierdzenia ponieważ nie startował do fotelu szefa rządu. Wolał aby premierem była jakaś osoba, którą można manipulować i to na nią zwalić niepowodzenia.

    Jednak nawet po śmierci Lyonsa kontynuowano technologiczny rozwój. Zespół z firmy lotniczej de Havilland opracował nowe, wydajniejsze metody obróbki ropy oraz nowy, szybszy sposób degradacji nieużytków. Ta technologia pozwoliła aby krajowe zasoby ropy wykorzystywać w większym stopniu w przemyśle krajowym i zwiększyć eksport czarnego złota. Sześć dni po zespole de Havillanda William Bostock po raz kolejny mógł pochwalić się nową doktryną. Tym razem zbadał co można ulepszyć w samolotach bezpośredniego wsparcia. Okazało się, że wiele. Między innymi wprowadzono bomby ppanc czy zmniejszono przedział bombowy.

    W końcu nadszedł maj. Właśnie IV Korpus mógł zostać całkowicie sformowany. Do jego składu dołączyły kolejne 2 dywizje piechoty. Jednak na tym nie miało się skończyć. Rząd obiecał pojazdy pancerne typu Humber przydzielone jako wsparcie dla pułków. Kolejny przełom w technologii nastąpił dopiero 24 czerwca i to za sprawą firmy Vickers-Armstrong Ltd, która opracowała nowy model aramty ppanc, która mogła przebić pancerz ówczesnych czołgów (np PzKpfw III, Soumy S-35 czy PzKpfw 38(t).) Armatę zaraz wprowadzono do produkcji i rozpoczęto modernizację starych dział na nowe.

    Z dniem 1.08 nastąpiło ważne wydarzenie. Australia odeszła od aliantów i założyła własny sojusz z Kwang-Si i Xibei Xan ma, który miał za zadanie zdominować Azję Centralną oraz zacząć ekspansję w kierunku Ameryki.

    Na następny przełom rząd czekał do 10 sierpnia kiedy to Challona Tank Assembly Shops wprowadziło do produkcji maszyny liczące nowej generacji, które pozwalały na bardziej skomplikowane obliczenia. Dwadzieścia dni później światem wstrząsnęła informacja o tym iż A.Hitler zaatakował II RP bez żadnego ostrzeżenia. Wszyscy zakładali, że Polska ma nikłe szanse na bronienie się dłużej niż 3 tygodnie. Jednak już na początku wojny obrona Polska powstrzymywała dzielnie Niemców. Dopiero 8 września Niemcy zdobyli Bydgoszcz, Poznań i Opole.

    [​IMG]

    Jednak Polacy pełni wiary przeprowadzili kontratak i odbili Opole oraz zdobyli Elbląg.

    [​IMG]
    Mapa z dnia 16.09.1939r- Polacy pokazują, że bić się potrafią.

    Jednak bronić wiecznie się nie można i WP które z dnia na dzień było w coraz gorszej sytuacji musiało się cofać.

    [​IMG]
    21.09

    Dnia 22.09 Polska utraciła ważne dla ich kultury i historii miasto Kraków. Mimo iż próbowano je odbić to nie udało się złamać obrony Niemieckiej. Na Wawelu zawisła flaga hitlerowska. Trzy dni później Polacy stracili Toruń kolejne ważne dla nich miasto.

    [​IMG]
    Mapa Polski z dnia 30.09

    Jednak 3.10 Polska miała powód do radości. Związek Sowieckich Republik Radzieckich wypowiedział wojnę III Rzeszy. Ta wiadomość była tym większym zdziwieniem, że jeszcze niedawno Niemcy i Rosja niedawno prowadziły rozmowy o wspólnym ataku na Polskę. Widać, że idea niesienia komunizmu wygrała z niemieckimi dostawami węgla.

    [​IMG]
    Mapka z dnia 3.10

    Dzień później załamały się Polskie pozycje obronne w okolicy Radomia i nic nie mogło już zatrzymać natarcia niemieckiego. Sześć dni później pada Warszawa. Dzień po Warszawie upada Lublin.

    [​IMG]
    Mapka z dnia 17.10

    [​IMG]
    Mapa z dnia 27.10 Rosjanie mieli dostać od Polaków Tarnopol, ale się wycofali i Tarnopol mimo wszystko pozostawał w rękach Polskich.

    Koniec wojny Niemiecko-Polskiej nastąpił 12.11 kiedy to Niemcy wkroczyli do ostatniej stolicy Polski- Grodna.

    W trakcie wojny w Europie zespoły badawcze opracowały plany nowego uzbrojenia dla piechoty czy plany czołgu ciężkiego.

    [​IMG]
    Mapa na dzień 01.01.1940r

    PS. Jeżeli ktoś chce więcej zdjęć to macie tutaj. Są wszystkie zdjęcia techów, sytuacje na kontynentach itp. http://imageshack.us/g/412/hoi22011122511323181.jpg/
    Mam nadzieję, że tak pisany aar jest lepszy
     
  11. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Już wyśrodkowane.

    ---------- Post added 26-12-2011 at 15:40 ---------- Previous post was 25-12-2011 at 16:19 ----------

    Odcinek 10-Nowe Imperium


    Sytuacja III Rzeszy (01.03.1941r)​

    Od wypowiedzenia wojny III Rzeszy Związek Radziecki cały czas prze naprzód. Niepokojący jest fakt iż upadek sojuszu zwanego Osią jest nieunikniony, a co po pokonaniu Niemiec zrobi ZSRR to wielka niewiadoma. Dlatego też zalecam aby wzmocnić jednostki z Korpusu Ochrony Pogranicza w Xibei San Ma żeby zabezpieczyć się przed ewentualnym atakiem Mongolsko-Radzieckim. Od 1 stycznia do 1 maja armia ZSRR zajęła większość terenów Polski.

    [​IMG]

    Przez następne 4 miesiące zdobyli m.in:Toruń, Szczecin, Królewiec, Gdańsk, Bydgoszcz. Zajęli też tereny Czechosłowacji po traktacie Monachijskim.

    [​IMG]

    Niestety nasz wywiad mógł potwierdzić prawdziwość tylko 3 map toteż następna mapa pokazuje, że Rzesza broni się już przy granicy z Francją i Belgią. Z tego co dowiedział się nasz agent to Rosjanie mają na froncie około 90 dywizji, a Niemcy koło 40. Jest to nasz jedyny agent więc musimy wierzyć w to co nam wysyła.

    [​IMG]

    Na koniec wato zaznaczyć iż Słowacja i Węgry zostały anektowane olejno: 25.05.1940r oraz 22.10.1940r. Stalin najprawdopodobniej pragnie zagarnąć tereny zdobyte dla swego państwa i tam krzewić ideę komunizmu.

    Krajowe wydarzenia

    W dniach 10, 13 i 17 lutego zespoły badawcze kilku firm po raz kolejny udowodniły iż Australijscy naukowcy są równie dobrzy jak Europejscy. Po raz kolejny udało im się popchnąć uzbrojenie armii do przodu. Po wielu badaniach flota wojenna Australii będzie mogła korzystać z ulepszonego niszczyciela, piechota dostanie transportery i ciężarówki i będzie nazywana piechotą zmotoryzowaną, a na koniec ulepszono prototyp czołgu lekkiego. Jak zapowiedział szef firmy CTAS za niedługo będzie można się spodziewać idealnego czołgu lekkiego.

    Przemowa głowy państwa w przeddzień inwazji
    Mieszkańcy Australii oraz Nowej Australii pragnę was poinformować iż z dniem jutrzejszym 9 naszych dywizji rozlokowanych w Papui-Nowej Gwinei zaatakuje holenderskie posiadłości. Cały rząd uznał, że nadszedł czas aby przyłączyć tereny nam należne poprzez siłowe rozwiązania gdyż Holandia nawet nie chciała rozmawiać o sprzedaniu ich. Każdy z was może pomóc naszym dzielnym chłopcom w ich niewątpliwie trudnym zadaniu. Najważniejsze jest aby przemysł przestawić po raz drugi w tak, krótkim czasie na wojskowy. Dlatego apeluję o spokój jeśli zdarzy się, że w sklepie nie będzie jakiegoś produktu. Cały rząd pragnie też przekazać iż armia będzie powiększana i każdy będzie mógł do niej wstąpić. Niezależnie od tego czy jest biały, czarny czy żółty.

    [​IMG]

    Dywizje australijskie miały za zadanie okrążyć jednostki Holenderskie i potem je zlikwidować. Dywizje z Keremy miały ruszyć na Merouke potem wraz z dywizją górską ulokowaną w Górach Bismarcka na Agats i na koniec ruszyć do Sarmi. Marines będący niedaleko granicy z Hollandią mieli pozorować natarcie aby przeciwnik się nie wycofał w tereny górskie. Kiedy dywizje w Papui szykowały się do natarcia na statkach w Wyndham 3 dywizje GO z bateriami artylerii polowej czekały do wypłynięcia i zdobycia wyspy Celebes, Sumbawa, Sumba, Timor, Biak oraz Ptasiej Głowy. Jednostki te miały najpierw pokonać znikome siły wroga umieszczone na wyspie Celebes oraz Flores, a potem wesprzeć wojska atakujące z Papui-Nowej Gwinei.

    6:30, 25.02,1940r, statek transportowy
    -Co myślisz Joe o kolejnej wojnie?
    -Nic o niej nie myślę. Jeżeli każą mi iść walczyć to walczę. Dostaję za to kasę i jestem szanowany w wiosce. Czego chcieć więcej?
    -Nie wiem, ale interesuje mnie co my zyskamy zdobywając te wysepki.
    -Nic, ale słyszałem, że Aborygeni są bardzo zainteresowani tamtejszymi mieszkańcami.
    -Te dzikusy zapewne będą chcieli zabrać kobiety i dzieci dla siebie.
    -Nie musieliby jakbyśmy my im nie zabierali.
    -Joe czy ty uważasz Aborygena za równego sobie?
    -To też człowiek Mark.
    -Ehhh, mam nadzieję, że potrafią walczyć.
    -To ty nie pamiętasz walki w Chinach!?
    -Niezbyt.
    -Aborygeni przełamali obronę Chińczyków w Nankinie i Szanghaju, a potem pomogli nam pod Lanzhou.
    -Oj, Joe ty zapomniałeś, że ja walczę dopiero od końca wojny Chińskiej.
    -No tak zapomniałem. Wiesz jedno ci mogę powiedzieć dopływamy.
    -To do dzieła!
    Wszyscy żołnierze sprawdzali broń i ekwipunek. Wiedzieli, że od sprawności ich broni zależy życie nie tylko ich, ale i sojuszników. Jednak na twarzach żołnierzy nie było widać obaw. Większość z nich zaprawiała się podczas wojny w Chinach gdzie walczyli od początku do końca więc spokojnie wsiadali na barki desantowe i odpływali w kierunku plaży. Jednak nie dane im było w najbliższym czasie walczyć. Z 4 Holenderskich dywizji 2 były w Zachodniej Papui, 1 na Celebes, a 1 w Medanie. Zajmowanie terenów szło bardzo szybko i w końcu Holandia poprosiła o pokój, ale warunki były nie do przyjęcia. Australia miałby się zadowolić tylko niewielkim skrawkiem terenu więc po głosowaniu w sejmie propozycję odrzucono.

    [​IMG]

    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]

    Kiedy wszyscy myśleli, że obędzie się bez porażek w wojnie z Holandią to resztki Holenderskiej dywizji zdobyły wyspę Buru, która została nieobsadzona z powodu niewielu wolnych dywizji. Szybko jednak przeprowadzono desant siłą 2 dywizji i Holendrzy musieli się poddać. Kolejni jeńcy trafiali do obozów w których byli wykorzystywani do pracy.

    Kolejny desant został wysłany na Borneo gdzie 4 dywizje miały przejąć wyspę. Niestety Holendrzy mieli tam 2 dywizje piechoty o których wywiad niewiedział. Australijczycy w sile 3 dywizji atakowali na południe, a 1 w kierunku Samaridny gdzie po którtkiej walce zaskoczona piechota Australijska się wycofała. Sztab generalny podjął decyzję, że trzeba tam wysłać jeszcze 8 dywizji z ugrupowania gen.Blameya. Kiedy 1 Korpus wylądował na południu Borneo bardzo szybko zajęli nieobsadzone przez Holendrów miasta i okrążyli wroga w Samarindzie. Generalny szturm zakończył się zwycięstwem przy minimalnych stratach własnych.

    [​IMG]
    [​IMG]
    Sytuacja na początku marca.

    Przez następne dni bardzo szybko zajęto niebronioną Sumatrę i Jawę. Po zdobyciu wszystkich tych terenów zaproponowano pokój na który Holendrzy musieli się zgodzić. Jednak Australia nie miała długo się cieszyć pokojem ponieważ kolejnym celem był Syjam. Ze strategicznego i gospodarczego punktu widzenia Syjam nie był łakomym kąskiem, ale generalicja uznała, że w 1942r w Bangkoku ma się odbyć świętowanie Nowego Roku. Wojna zaczęła się od desantu oddziałów Blameya w Syjamsiej części Płw Malajskiego, która była broniona przez ledwie jedną dywizję uzbrojoną w broń, którą używano pod koniec I wojny światowej. Następnie zdobyto Kra. Kiedy wojsko lądowe zaliczało kolejne sukcesy flota Australii pokonywała raz za razem flotę Syjamu. W końcu po piątej bitwie cała flota wojenna flota znalazła się na dnie i można było wysadzić desant w Bangkoku bez zagrożenia, że straci się tak ważne transportowce. Po wygranej w Bangkoku armia sukcesywnie zajmowała kraj aż zmusiła Syjam do podpisania dokumentu na mocy, którego kraj ten miał wejść w skład Związku Australijskiego. Gazet pisały o nowym Imperium, które to przy wspólnej pracy wszystkich mieszkańców mogło rzucić wyzwanie każdemu nawet wielkiemu ZSRR czy Wielkiej Brytanii. Każdy zachodził w głowę jak będzie następny cel wojsk ZA. Wielu uważało, że skoro wojsko powietrznodesantowe jest szkolone to po zbudowaniu odpowiedniego samolotu zostaną one zrzucone nad Tybet, który znajduje się w środku angielskiego terytorium. Inni sądzili, że nowe statki podwodne będą miały posłać na dno flotę Japońską, a armia z pomocą floty i lotnictwa zajmie wyspy Cesarstwa i wyprze je z Chin. Niewielu uważało, że kolejnym celem będzie Zachodni Timor i Macao, które należały do Portugalii i były w środku Australijskiego państwa.

    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]

    Jedyne ważne wydarzenie jakie miało miejsce w Australii to strajk robotniczy, który objął 75% fabryk Canberry. Wszystkim zależało aby fabryki te zaczęły pracować na pełnych obrotach bo bez nich nie będzie można przezbrajać piechoty w nowe uzbrojenie wz'41. Po długich negocjacjach postanowiono wysłuchać czego żądają robotnicy. Ich żądania dotyczyły głównie pieniędzy więc je spełniono i kraj mógł cieszyć się spokojem.

    [​IMG]





    Powiem tylko tyle, że po zdobyciu Zachodniego Timoru nie już co zdobywać poza posiadłościami WB, USA, Japonią czy Mongolią. Jeżeli możecie jakoś poradzić co zrobić, żeby transportowce miały zasięg większy niż 3000km to będzie podbój Arabii i Ameryki Centralnej jeśli nie to będą zbrojenia i po Pearl Harbour zaatakuję albo Japonię, albo USA.
     
  12. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Tak wiem, ale uznałem, że sytuacja Rzeszy nie powinna być wmieszana w resztę, a jeśli jakoś potem daty są pomieszane to sorki, ale ostatnio jadę na niezłym zmęczeniu i piszę zazwyczaj rano.

    Odcinek 11 jest już w połowie. Chciałem dzisiaj napisać, ale zakup fify12 mi w tym dobrze przeszkadza. Powiem tylko, że Japonia nie stanowi zagrożenia, a Australia jest obok ZSRR i WB największą potęgą regionu.

    ---------- Post added 28-12-2011 at 10:58 ---------- Previous post was 27-12-2011 at 20:48 ----------

    Odcinek 11 Józef Stalin z Wujkiem Samem i Australijskim podrzutkiem boso przez Japonię.


    Granica Australijsko-Japońska. Obóz Japończyków. Wczesny ranek.
    -Matsuo co byś powiedział na Australijskie konserwy i papierosy?
    -Za 2 paczki papierosów i kilka konserw oddałbym nawet swoją żonę.
    -Jest jeszcze ciemno większość z nich pewnie śpi może wpadniemy do nich na chwilę?
    -Wiesz co nam zrobią jak nas złapią?
    -Tak internują, albo o zgrozo zostawią w swojej niewoli. Przecież to lepiej dla nas. Słyszałeś, że mamy za chwile iść atakować komunistów i bronić się przed ZSRR.
    -Oh, ja nie wiem.
    -Jak tam chcesz ja idę tylko potem nie proś o jedzenie.
    -Życzę szczęścia.

    No i kolega Matsuo- Kigawa poszedł do obozu Australijczyków. Jak się spodziewał tylko kilka osób stało na warcie więc dobrze przeszkolony w skradaniu się człowiek spokojnie mógł dojść niepostrzeżenie do magazynu. Pech chciał, że tego dnia również kilku żołnierzy Australijskich postanowiło wziąć sobie dodatkowe racje. Kiedy szczęśliwy już Kigawa stojący pod oknem do magazynu usłyszał za sobą szepty zamarł. Jedyne co mógł zrobić to zabić przeciwnika. Wyjął nóż i kiedy ktoś złapał go za ramię odwrócił się i zaczął wbijać w swoją ofiarę. Szeregowy Konelly umarł na miejscu. Jego koledzy obezwładnili Japończyka, a potem po wyroku zabili poprzez rozstrzelanie. Incydent ten dotarł do uszu polityków i ci postanowili wypowiedzieć wojnę Japonii no chyba, że ta zapłaci ogromne odszkodowanie i odstąpi kilka spornych prowincji.

    Wojna trwała już jakiś czas. Japończycy zostali wypchnięci z Chin, Mandżurii, Tajwanu oraz Korei. Ich sytuacji nie polepszał fakt, że wypowiedzieli wojnę USA, WB i Francji, a więc i reszcie sojuszu aliantów. Jedynym miejscem gdzie dominowała Japonia było morze. Przez pewien okres czasu atakowali australijskie statki. W końcu jednak rząd postanowił, że do należytej ochrony szlaków morskich potrzeba zbudować: 8 nowych transportowców, 9 okrętów podwodnych oraz 9 krążowników i tyle samo pancerników. Na początku w bardzo szybkim tempie zbudowano łodzie podwodne i wysłano do Chin. Tam szybko z 9 zrobiło się ich 5 i dopiero wtedy zaczęły działać. Podobnie sprawa miała się z transportowcami, które bez osłony statków wojennych masowo szły na dno aż w końcu zaprzestano rejsów nimi dalej niż do archipelagu wysp Nadpapuaskich (nie znam nazwy archipelagu gdzie są wyspy: Palau, Yap itd). Na wielką skalę zaczęto robić desanty i odbijać wyspy należące niegdyś do wielkiego Cesarstwa Nipponu. Pierwsze ważne zwycięstwo miało miejsce na Okinawie 1 stycznia kiedy to 3 dywizje piechoty w bardzo krótkim czasie opanowały wyspę i zabezpieczyły ważny strategicznie teren.

    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]

    Trzeba jednak powiedzieć, że Japończycy walczyli dzielnie. 18 mara odbili Tajwan na którym znajdowały się 2 dywizje kawalerii zmotoryzowanej. Niestety jednostki te nie mogły być ewakuowane z powodu zbyt dużego zagrożenia morskiego. Strata 2 dywizji spośród wielu innych nic nie zmieniała. Australia miała w rezerwie około 20 dywizji w tym 7 doborowych.

    [​IMG]
    Jeden z ostatnich sukcesów Japonii w tej wojnie ​

    Oczywiście wojsko Australijskie nie załamało się tylko dalej robiło swoje. Wszyscy żołnierze wiedzieli o tym jakie mogą być skutki zaprzestania ataku. Już raz Japonia postawiła nogę na Australijskiej ziemi jednak rezerwowe dywizje szybko się nimi zajęły.

    Po krótkim impasie nowa potężna flota oraz zdeterminowane wojsko otrzymały za cel zdobycie wysp macierzystych Japonii. Na początku wysłano zwiad aby zbadał gdzie jest najlepsze miejsce do wylądowania w Japonii. Rekonesans samolotów, statków, komandosów oraz agentów dał do wiadomości Australijskiemu rządowi iż 80% sił Japonii zostało zniszczonych w Chinach i Korei, a kolejne kilka procent na małych wysepkach. W międzyczasie gdy wojska transportowe rozlokowane w Szanghaju czekały na rozkaz do wypłynięcia dywizje dotychczas rezerwowe zostały załadowane na statki i wypłynęły na podbój wysp: Palau, Yap, Ulihti, Sorol, Lamotrek, Truk,Hall itd

    [​IMG]
    Zdobyta 21.07
    [​IMG]
    Zdobyta 1.08
    [​IMG]
    Zdobyta 5.08

    Te sukcesy nie przyćmiły jednak tego co działo się w Japonii. Zajmowanie zaczęło się w listopadzie od kilku bitew morskich w których cesarz utracił: Myoko, Ise oraz Hiei,Kinu. Następnie desant pomocniczy wylądował w Saporro i kiedy tamtejsza dywizja była zajęta umacnianiem swojej pozycji w Tokio zaczęła się akcja "Przekwitła Wiśnia". Kiedy po Tokio jeździły czołgi Australijskie w drodze do kolejnego desantu znajdowały się kolejne dywizje, których kierunkiem była Osaka. Bardzo szybko zajęto praktycznie niebroniony kraj. Mimo to cesarz nie poddawał się. Sądził, że jego samoloty i flota zmuszą nas do pokoju na warunkach korzystnych dla nich. Japonii nie pomógł nawet pokój z aliantami na warunkach powrót do status quo. Australijczycy kierowali się na ostatnie 3 wyspy japońskie.

    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]

    Aneksja Japonii(5.05.1945) była końcem jednej epoki i początkiem drugiej. Epoki, która wprowadziła Australię do świetności. Każdy w państwie popierał dążenia Australijskie do dalszej walki o dominację. Kolejnym celem miała stać się Ameryka Centralna. Kto jednak myśli, że na tym się skończy jest w błędzie. Zafascynowany zwycięstwem naród i władza pragną czegoś więcej niż Hondurasu, Salwadoru, Meksyku, Haiti itd oni chcą Brazylii Argentyny czy Peru. Liczą na to, że ich wojska zdobędą co mają dla chwały narodu.

    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]

    Tak przez pewien czas grałem na nofogu, ale to tylko dlatego żeby zobaczyć do co robi Rosja, USA czy WB.

     
  13. Simoners

    Simoners Ten, o Którym mówią Księgi

    Odcinek Ostatni pt "Upadek"

    Cały kraj powoli wracał do normy po ostatnim konflikcie który miał należeć do tych zwanych "wielkimi wojnami". Podczas tej wojny 300 tysięcy Australijczyków zginęło, zostało rannych albo zaginęło. Były to straty niewielkie w porównaniu do Japończyków po stronie których zginęło prawie milion żołnierzy. Większośc z nich sama siebie zabijała z obaw przed białymi mordercami, którzy przedłużyliby ich życie tylko po to żeby ich pomęczyć, a potem wykorzystać ich żony i dzieci (wg propagandy). Pomijając tragedie po pierwszych dniach wojny w kraju żyło się bardzo dobrze, a i Indonezyjczycy nie mieli prawa do narzekań. Zostali oni uznani jako pełnoprawni obywatele już na początku kwietnia 1945r co dawało im szereg praw ale także obowiązków. Dzięki temu powołano kilka miesięcy później 3 dywizje piechoty uzbrojonej wg wzoru z 1941r. Mimo iż broń była nie najnowocześniejsza to i tak była wystarczająca do walki z np wojskiem Francji.

    [​IMG]
    Granica z ZSRR

    [​IMG]
    Dalsza część granicy z ZSRR

    [​IMG]
    Granica z Wielką Brytanią w Chinach

    [​IMG]
    Obsadzenie granic z WB i Francją w Syjamie

    Naukowcy dalej robili swoje i szukali przełomów które posunęłyby myśl techniczną o kolejne lata w przód. Ich wysiłki w maju 1945r doprowadziły do osiągnięcia nowej generacji czołgów średnich. Dzięki ich sprawowaniu oraz uzbrojeniu i wyposażeniu gazety pisały o tym iż genialni naukowcy "utworzyli" zaawansowany czołg średni, który z pewnością zmiecie każdego przeciwnika w pył.

    [​IMG]

    Naukowcy z innych zespołów ulepszyli także uzbrojenie piechoty oraz ogólnie zwiększyli parametry mysliwca przechwytującego

    http://img651.imageshack.us/img651/4291/hoi22012012820231940.jpg

    Wraz z odkryciem w dziedzinie lotnictwa mieszkańcu prowincji Fukushima zbrojnie wystąpili przeciwko Australijskim formom rządu. Jednak już następnego dnia czołgi wspierane piechota wjechały do miasta i zdławiły powstanie.

    [IMG]http://img543.imageshack.us/img543/2014/hoi22012012820233602.jpg

    Simon wraz z resztą rządu uznał iż następnymi celami powinny stać się: Honduras, Nikaragua, Meksyk, Dominikana, Kuba oraz Haiti. Na początku postanowiono wypowiedzieć wojnę Dominikanie. Szybki desant w Santiago dał bezproblemowe zajęcie tego rejonu. Niestety wojna nie mogła dłużej trwać, kraj ogarnęło zamieszanie...

    W niewyjaśnionych okolicznościach zniknął Simon, a dotychczasowy jego zastępca został zabity. Szybko powołano nowego szefa rządu, który był niechętny kontrolowaniu podbitych narodów toteż zaczął nadawać niepodległość coraz to nowym krajom.

    Już 16.07 niepodległością mogły się cieszyć: Szansi, Syjam i Japonia, które w zamian za ten akt dobroci obiecywały stanie przy boku Australii zawsze i do końca. Dzień później Nacjonalne Chiny czyli zło Azji zostały odtworzone z inicjatywy właśnie nowego szefa Rządu. W Chinach znowu do wałdzy doszedł Czang Kaj Szek...

    Simona podobno widziano na jednej z wysp Tropico jednak miejscowi twierdzą, że nowy El Presidente nie ma nic wspólnego z wodzem Australii.

    [​IMG]
    Nowe granice

    [​IMG]
    W Australii i Indonezji bez zmian (jak na razie)

    [​IMG]
    Japonia bez 3 wysp


    To jest koniec aara najprawdopodobniej będę kontynuował go w Trpoico 3 (te 5 lat do 1950r mozna dać jako czas dojścia do władzy) jeżeli skończę Tropico możliwe, że jak znajdę jakąś strategię od ok 2000 do 2100 to zagram potem w Falloucie i na koniec zakończę jakimiś kosmicznymi strategiami, ale czas pokarze :)

    Wyczyszczone i zamknięte [N]
     
Status Tematu:
Zamknięty.

Poleć forum

  1. Ta strona wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji związanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania treści wyświetlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk oglądalności czy efektywności publikowanych reklam.Użytkownik ma możliwość skonfigurowania ustawień cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej.
    Zamknij zawiadomienie