Mity

Tutaj znajdą się opisy aktualnie znanych mitów, niezbędnych do wykonywania heroquestów.

 

Poniżej znajduje się lista mitów. Część z nich ma przypisane do nich heroquesty. Są trzy poziomy znajomości mitu - wersja skrócona, szczegóły i sekrety. Im lepsza wiedza na temat mitu, tym większe szanse na podjęcie właściwej decyzji podczas wykonywania heroquestu. Wiedzę tą można pozyskać przez składanie ofiar bogom lub od innych klanów np. w ramach przysługi.

Klikając na spoiler możecie przeczytać wersję skróconą mitów. Jak zrobię tłumaczenie to zamieszczę także rozszerzone wersje w zależności od znajomości danego mitu (szczegóły i sekrety).

Mity bez heroquestu:

Jak Wszystko się Zaczęło

Spoiler

Nasz świat, Glorantha, został stworzony przez wielkie moce i cztery żywioły: Ciemność, Wodę, Ziemię i Ogień. Mniej znaczący, bardziej dostępni bogowie jak Yelm Słońce rządzili Gloranthą. Umath, bóg Powietrza, znalazł sobie miejsce na świecie i bogowie Powietrza przewietrzyli stęchłe miejsca. Potem, jego syn Orlanth rzucił wyzwanie Yelmowi i zmienił Gloranthę na zawsze.

Opowieść o Mieczu

Spoiler

Żałosny jegomość zwany Eurmalem znajduje nową broń zwaną Śmiercią i używa jej by zabić Dziadka Śmiertelnika. Pokazuje go bratu Orlantha, Humaktowi, który bierze go dla siebie. Pomimo prób Humakta by go kontrolować, użycie broni rozprzestrzenia się i wkrótce zabijanie staje się powszechne.

Zawody

Spoiler

Orlanth wyzywa Yelma Cesarza na serię zawodów: w tańcu, w magii i w muzyce. Za każdym razem konserwatywni starzy bogowie nie dają mu zwycięstwa, choć był wyraźnie lepszy od Yelma w swych występach. Potem rozpoczyna się Wojna Bogów. W ostatnim teście, teście bitwy, Orlath bierze do ręki nową broń zwaną Śmiercią i zabija Yelma.

Era Burz

Spoiler

Era Burz była światem doskonałym, w którym Orlanth rządził w sprawiedliwości i chwale. Krewni Orlantha pracowali razem by poprawić chwałę Burzowego Plemienia. Nasi wrogowie pozowali na sojuszników lub uciekli by ukryć się przed błyskawicami Orlantha.

Orlanth Przynoszący Sprawiedliwość

Spoiler

Podczas Wojny Bogów, nawet krewni zaczynają walczyć między sobą. By znaleźć nowe prawo, Orlanth wstępuje do nieba i pozyskuje Różdżkę Sprawiedliwości, której używa by skończyć dysputę między jego ludźmi. Przegrany tej dysputy razem z trollami atakuje zwycięzcę i Orlanth walczy by ich pokonać.

Wielka Ciemność

Spoiler

Chaos przybywa do świata przez szczeliny powstałe w wyniku wojny między bogami, śmierci i bratobójstwa. Chaos i jego czempion, Wakboth Diabeł, zabili niemal wszystko co dobre i wypaczyli to co zostało w perwersję i rozpacz. Tylko dzięki sile, samo-poświęceniu i wierze w Orlantha, najsilniejszego boga, można było przetrwać.

Wyprawa Światłodzierżców

Spoiler

Pewnego dnia Orlanth znajduje swoją martwą matkę i widzi cierpiącego ojca, zakutego między zniemią a niebem. Wyrusza na wielką wyprawę by wyrównać krzywdy.

_____________________________

Mity z heroquestem:

Stworzenie Burzowego Plemienia

Spoiler

Ernalda namawia Orlantha, zazdrosnego o Ogniste Plemię Cesarza, by utworzył plemię które stawi im czoła. Orlanth przechodzi liczne próby by przekonać rywalizujące klany by połączyły siły i rodzi się Plemię Burz.

Czempion Humakt

Spoiler

Gdy Humakt nabył broń zwaną śmiercią, używa jej by odciąć więzy łączące go z Plemieniem Burz. Orlanth i Humakt walczą ze sobą do momentu gdy Orlanth oferuje Humaktowi miejsce w Plemieniu Burz, które jest honorowe i inne od jego starego miejsca - pozycji czempiona. Humakt pozwala Orlanthowi urzyć broni.

Issaries Rozjemca

Spoiler

Podczas Wielkiej Ciemności, Issaries zwraca świat z powrotem na drogę ku porządkowi i dobremu handlowi, podróżując do odległego miejsca i pomagając zawrzeć pokój między dwoma wojującymi ludami, Długonosymi i Wielkozębymi.

Lhankor Mhy Poznaje Prawdę

Spoiler

Podczas Wielkiej Ciemności, Prawda zostaje zmieniona w nierozpoznawalny kształt i zgubiona. Lhankor Mhy podróżuje do odległego miejsca by ją znaleźć. Wygrywa pojedynek z zapomnianym bogiem co daje mu zrozumienie konieczne do rozplątania znalezionej rzeczy, która na powrót staje się prawdą.

Orlanth i Aroka

Spoiler

Susza pustoszy ziemię, więc Orlanth wyrusza w poszukiwaniu Aroki, smoka przyzwanego przez Wodne Plemię. Orlanth zabija Arokę, uwalniając boga deszczu Helera z jego brzucha. Potem Heler kończy suszę.

Chalana Arroy Leczy Blizny

Spoiler

Chalana Arroy dokonuje czterech wielkich aktów miłosierdzia, lecząc Orlantha z jego szału, przepędzając chorobę na którą cierpi Kolat, przekonując Uroxa by zabił boga chaosu i przywracając do życia Króla Heorta, pomimo protestów boga śmierci Humakta.

Elmal Broni Chałupy

Spoiler

Orlanth, który wyruszy na wielką wyprawę by naprawić świat spustoszony przez chaos, pozostawia swego lojalnego thana, Elmala, by bronił osady Burzowego Plemienia. Elmal wiele razy cierpi od wrogich ataków, lecz zawsze sam siebie odtwarza. W końcu kuszony jest przez istotę zwaną Mówcą Kłamstw. Elmal stawia opór pokusom, poznaje sekret stworzenia i niszczy je od środka.

Błogosławieństwo Uraldy

Spoiler

Uralda, matka krów, dowiaduje się że jej czworonożny lud jest atakowany przez gryzące rzeczy, więc przekonuje ich by oddali się pod opiekę Ernaldy, matki dwunożnego ludu. Czworonożni zyskują bezpieczeństwo, zaś dwunożni są wyzwoleni od głodu.

Ernalda Karmi Plemię

Spoiler

Plemię głodniało ponieważ dzieci Ernaldy zaginęły. Udaje się ona pod ziemię i ratuje swe dzieci z rąk straszliwej bogini Podziemia.

 

Elmal Broni Chałupy (szczegóły)
​

Podczas Wielkiej Ciemności, rzeczy miały się tak źle że tylko desperacka wyprawa Orlantha mogła złożyć połamany świat z powrotem w całość. Wybrał wielu kompanów na tą wyprawę, ale nie Elmala. Elmal, który raz po raz udowodniał swą lojalność wobec Orlantha, był urażony tym wyborem i spytał Orlantha, "Dlaczego każesz mnie w ten sposób? Odkąd uratowałeś mnie z rąk plemienia Złego Cesarza, służyłem ci wiernie walcząc u twego boku. Co takiego uczyniłem by stracić twe zaufanie?"

Orlanth odpowiedział mu, "nie zaniedbuję cię, Jasny Przyjacielu. To tobie powierzam najważniejsze zadanie z wszystkich, którym jest ochrona moich ludzi podczas mojej nieobecności na niebezpiecznej wyprawie." Obydwaj bogowie zamienili się tarczami na znak wzajemnej miłości i oddania.

Tak więc Orlanth udał się na swą wielką wyprawę, Elmal zaś pozostał by bronić chałupy przed siłami Chaosu. Przybyło wielu chaotycznych sług i Elmal stanął między nimi a chałupą Orlantha.

Zjadacz Skóry przybył śpiewając Rozdzierającą Pieśń, która powodowała że ludzie krwawili. Elmal przyskoczył ze swej pozycji u frontu chałupy i wbił swą włócznię w oko stworzenia. Zjadacz Skóry rzucił przeciwko Elmalowi swych siedem okropnych paszcz, lecz ten zatrzymał każdą z nich tarczą którą pożyczył mu Orlanth. Zjadacz Skóry próbował zdeptać Elmala swymi pięcioma miażdżącymi stopami, każda z nich wielkości chałupy. Elmal ominął pierwsze cztery stopy i celowo przetrzymał ostatnią. Wtedy chwycił on Zjadacza Skóry i rzucił go ku niebu gdzie spłonął i już nigdy nie był widziany.

Dopiero gdy Elmal pokonał stworzenie, ludzie zauważyli że w walka połamała go na kawałki. Ludzie płakali i zawodzili "Nasz obrońca przepadł!" Jednak z nastaniem ranka, Elmal złożył się w całość i znowu lśnił ponieważ był czujny.

​

Autorka Wrzodów przybyła, zaś Elmal także ją pokonał, w bitwie znacznie bardziej zaciętej niż poprzednia. Znów pomimo zwycięstwa, Elmal został podarty na kawałki. Znów, z nastaniem ranka, Elmal był całością ponieważ był czujny.

W końcu przybył Twórca Złego Wzrostu i próbował zabić Elmala powodując że miękkie członki wewnątrz niego mnożyły się jak czerwie, by rozsadzić go od środka niczym przepełnioną kiełbasę. Lecz Elmal był czujny i rankiem jego jasność spaliła wszystkie te członki, spalając jednocześnie Twórcę Złego Wzrostu.

Porażki te zwiększyły tylko głód Bogów Chaosu, którzy jeszcze bardziej chcieli zniszczyć chałupę Orlantha. W ten sposób, Elmal odwrócił uwagę od innych chałup ludu Vingkotlingów i w sposób niebezpośredni także je chronił. Siły Chaosu zdecydowały że nie ma sensu próbować zniszczyć fizycznej formy Elmala, bowiem jego jasność odtwarzała go każdego ranka. Zamiast tego, spróbują uderzyć w jego jasność i zniszczyć lojalność która ją zasila.

Do wykonania tego okropnego zadania, Bogowie Chaosu wybrali Mówcę Kłamstw, znanego również jako Złego Pytającego, lub Łamacza Dusz. Istota ta miała tysiące form, większość była koszmarna lecz niektóre były piękne. Gdy był piękny, stawał się najbardziej niebezpieczny.

Mówca Kłamstw przybył do chałupy Ornatha w przebraniu kobiety którą Elmal kochał niegdyś, gdy należał do plemienia Cesarza. "Elmal, Elmal," powiedział, "Niegdyś mnie kochałeś. Choć ze mną, bowiem znalazłam dla na bezpieczne miejsce. Porzuć tych barbarzyńców i ukryjemy się daleko stąd dopóki ciemność nie minie."

Elmal nie był obojętny wobec tego wezwania. Jego łzy spadły na ziemię i tam gdzie spadły, paliły trawę. Mieszkańcy chałupy Ornatha musieli gasić pożary nim te rozprzestrzeniły się. Martwili się że Elmal ich porzuci. Lecz wtedy to Elmal rzekł Mówcy Kłamstw: "Nie jesteś kobietą którą kochałem. Wżeniłem się w jego plemię i kocham tylko swoją żonę. Jestem wobec niej wierny i nie złamię praw Orlantha, bez względu na pokusy jakie zaoferujesz. Przepadnij." Sfrustrowany, Mówca Kłamstw odszedł.

Następnego dnia Mówca Kłamstw powrócił, przebrany za niewidomą wyrocznię znaną Burzowemu Plemieniu. "Elmal, Elmal," zawodził, "Twój mistrz, Orlanth, jest bliski śmierci, pokonania w krainie umarłych." Pokazał Elmalowi obraz jego króla, uwięzionego w czeluści i niezdolnego do ucieczki. "Musisz zająć miejsce Orlantha jako Król Burzowego Plemienia," powiedział Mówca Kłamstw, "bowiem dni Orlantha są policzone. Bez króla twoje ukochane plemię uschnie i umrze." Niektórzy ludzie Orlantha uwierzyli fałszywej wyroczni i zebrali się przy Elmalu, oferując mu koronę.

Elmal nie był obojętny wobec takiego oddania. Uśmiechnął się, i jego uśmiech oślepił niektórych ludzi. Gdy zauważył zły efekt swego blasku, powiedział "Ta wyrocznia jest fałszywa. Nie byłbym lojalny wobec Orlantha gdybym tak łatwo uwierzył w jego klęskę. Jeśli niektórzy z was chcą nazwać mnie królem, poprowadzę was. Lecz nie oznacza to że zajmę miejsce Orlantha, bowiem to on zawsze będzie moim królem." Raz jeszcze, Mówca Kłamstw musiał zniknąć, jego moce zniszczone w obliczu wielkiej czujności Elmala.

Gdy Mówca Kłamstw znów powrócił, tym razem w formie Cesarza któremu Elmal niegdyś służył, Elmal nie pozwolił mu mówić. "Kłamco, Kłamco," powiedział, "Nie zniosę twego strasznego naporu. Opadam z sił i wiem kiedy jestem pokonany. Wziąłem moją duszę i umieściłem ją w tym dorodnym ogierze." Elmal stworzył wielkiego rumaka, bowiem jest on również Elmalem Przyjacielem-Koni. "Oto mój dar dla ciebie, opuszczę też Burzowe Plemię by służyć Chaosowi, tak jak niegdyś opuściłem Jasnego Cesarza by służyć Orlanthowi."

Mówca Kłamstw ślinił się z głodu i ruszył na wielkiego rumaka, pożerając go całego. Lecz Elmal oszukał go, bowiem koń nie był jego duszą, lecz Elmalem w całej jego jasności. Emal był teraz w środku Mówcy Kłamstw i widział że wewnątrz sługi Chaosu była Nicość. Jego ciągle zmieniająca się forma maskowała tylko pustkę. Uzbrojony w tą wiedzę, Elmal wydarł się na zewnątrz, używając zaostrzonych krawędzi tarczy otrzymanej od Orlantha. Mówca Kłamstw zaś, ujawniony jako Nicość, został zniszczony.

Od tego dnia, aż do końca Ciemności, Bogowie Chaosu zostawili chałupę Orlantha w spokoju.

Gdy Ciemność dobiegła końca, Elmal pomógł innym obudzić Orlantha, potem Ernaldę, potem zaś innych bogów którzy byli zgładzeni lub zabłądzili z Orlanthem do krainy umarłych. Orlanth spytał Elmala o jego dokonania podczas jego nieobecności i Elmal powiedział mu co zrobił. Potem Elmal spytał Orlantha o jego dokonania w krainie umarłych i Orlanth powiedział mu co zrobił. W ten sposób, wymienili oni wielkie sekrety świata, tak jak wcześniej wymienili tarcze. Tak oto Burzowe Plemię i świat, stały się silniejsze.

​