Na wyspach, gdzie piją herbatę/EUIII AAR

kamil3212 · 30 Maj 2012

Mój drugi AAR, tym razem Anglią/Wielką Brytanią.
Moje ulubione państwo, więc (chyba) nie porzucę go tak szybko

Na wyspach, gdzie piją herbatę
Europa Uniwersalis III In Nomine AAR
Odcinek 1

Cele:
*Zjednoczyć Wielką Brytanie
*Stworzyć (super)mocarstwo kolonialne
*Dominium Mare Mundi
*Zdobyć herbatę dla Anglików (wiadomo skąd)

Sojusznicy:
*Anglia nie ma sojuszników, tylko interesy

Wrogowie:
*Francja-główny wróg
*?Hiszpania-możliwe walki o kolonie i dominacje morską
*Skandynawowie-konflikt o Orkady i kolonie

Styl Gry:
Raczej defensywa, wycofanie z Europy. Ale jeżeli nadaży się okazja do zdobyczy - skorzystam.

-----------
Henryk IV Lancaster został koronowany 14 października 1399. Jego polityka skupiała się na utrzymywaniu chwiejnego rozejmu z Francją oraz umacniania swej władzy w Anglii.

Zamierzał on również opanować całą Szkocję, która bardzo często walczyła i spiskowała przeciw południowemu sąsiadowi. Żeby uniknąć wojny z Francją, która była sojusznikiem Brytanii, Henryk wypowiedział wojnę Bretanii. Wiedział, że Szkocji staną w obronie Celtów.

Starcie z Brytończykami:

Starcia ze Szkotami:

W czasie wojny doszło także do buntów:

Niestety, Francuzi i tak dołączyli do wojny.
Walki z Francuzami skończyły się klęską i utratą Saintogne (północnej Akwitanii).

Jednakże główny cel jakim był podbój Szkocji został zrealizowany.

Angielska admiralizacja przekonała króla do zwiększenia inwestycji we flotę, która była główną linią obrony wyspy.

Po podboju Szkocji król znalazł sobie nowy ambitny cel.

Po przegrupowaniu wojska w Irlandii przystąpiono do jego realizacji.

Wojna byłaby bardzo łatwa, ale:

Jako moi wasale do wojny dołączyli również Szkocji.

Francuzi zajęli całą Akwitanię, ale ja rozbijałem ich armie atakami z terytorium Katalonii (udostępnili przemarsz wojsk). Ostatecznie wróciliśmy do Status Quo Ante i podpisaliśmy 5-letni rozejm.

W czasie trwania rozejmu zaanektowano jeszcze 2 księstwa. Nie będę opisywać każdej z wojen, bo wyglądały identycznie. (Jedynym co powsztrzymywało mnie przed zaatakowaniem ich wszystkich naraz była nadmierna utrata stabilności.)

Kiedy rozejm się zakończył, Francuzi znowo zaatakowali. Stosowałem taktykę podobną do poprzedniej, ale utrata coraz większych sił (Francuzi mają większe możliwości na ich uzupełnianie) oraz wielka rebelia irlandzka skłoniły króla do porzucenia Gaskonii i powrotu do domu.

Po utracie tej cennej prowincji, Henryk IV postanowił dokończyć dzieła podboju Irlandii. Ostatnie samodzielne księstwo, Connacht. Władca tego księstwa okazał się jednak mądrym i zabezpieczył się sojuszem z potężną Burgundią. W tej sytuacji król zrobił coś, co jeszcze kilka miesięcy temu mu się nie sniło. Wszedł w sojusz z największym wrogiem!

Anglicy szybko uporali się w Irlandii i rzucili wojska do Bretanii, która przez kilka lat pokoju zdołała rozbudową całkiem silną armię (doktryna Musztra Wojskowa->+1 do morale).Podczas wojny wyszedł jednak na jaw stosunek Żabojadów do Anglików. W czasie gdy Anglicy toczyli zacięte boje w Bretanii, Francuzi podpisali nieproporcjonalny do rozkładu sił traktat z Burgundią! Monarcha natychmiast gdy się o tym dowiedział, w czasie bitwy pod Brestem, rozpoczął negocjację z władcą bretońskim. Ponieważ wojna była w ciąż nierozstrzygnięta, skończyło się tylko na niewielkiej kontrybucji ze strony Anglików.
Henryk kazał natychmiast załadować swe armie na okręty i ruszać w stronę Niderlandów. Desant pod Antwerpią, przeprowadzony przez zmęczonych kampanią bretońską Anglików -mimo początkowaych sukcesów- został jednak rozbity, podobnie jak wojska szkockie bardziej na północ. W tej sytuacji władca zmuszony był podpisać pokój.

Anglia straciła Calais.
Anglia została wyparta z kontynentu...

I słynna mapka:

kamil3212 · 21 Czerwiec 2012

Na wyspach, gdzie piją herbatę

odc. 2

Po opuszczeniu przez Anglików Calais, król Henryk postawił sobie za cel zjednoczenie wysp brytyjskich pod jednym berłem.

Strategicznym celem Anglii i Szkocji było opanowanie Orkadów, należących do królestwa Norwegii. W tym celu podpisano sojusz ze Szwecją, prowadzącą z koalicją Dania-Norwegia liczne wojny.

Już niedługo później do Londynu przybył szwedzki poseł informujący o wybuchu kolejnej wojny o Skanię, obszar sporny pomiędzy Szwecją i Danią. Henryk dołączył do wojny.

Anglicy szybko opanowali Orkady i przeprowadzili udany desant na Islandii, jednakże Szwecja przegrywała z atakującymi z dwóch stron przeciwnikami. Co gorsza podczas wyprawy z wojskami ze
wsparciem dla Szwedów umarł król Henryk IV. W tej sytuacji postanowiono natychmiast podpisywać pokój.

Nowy król był zwolennikiem zmniejszenia pozycji szlachty i oparcia się na stanach niższych. Był nazywany "chłopskim królem". Jego polityka oczywiście nie podobała się szlachcie.

Arystokracja wywołała powstanie, które zostało szybko stłumione przez wojska, których znaczną część stanowili właśnie chłopi.

Tym czasem na Rusi Republika Nowogrodzka przegrywała wojnę ze Złotą Ordą. Kiedy ostatnie ruskie armie zostały rozbite nad Wołgą, Szwedzi zwęszyli okazję i zaatakowali. Król Filip widząc okazję wzbogacenia angielskiego skarbca o skarby Nowogrodu przystąpił do wojny.

Wojna była prosta, słowiańskie wojska składające się przeważnie z zebranego na szybko pospolitego ruszenia ustępowały pod naporem doświadczonych angielskich armii. Na ruskich wojakach
wielkie wrażenie zrobili walijscy łucznicy, którzy dosłownie nie dopuszczali do siebie wrażych żołnierzy.

Wojna zakończyła się traktatem pokojowym na mocy którego Ruś Nowogrodzka traciła dostęp do morza. Był to wielki cios dla republiki handlowej.

W międzyczasie w Anglii wprowadzono nowe metody upraw, co pozwoliło na zwiększenie podatków.

W czasie gdy Anglicy walczyli ze Słowianami, Szwedzi dali się wciąnąć w wojnę z Danią. [prawdopodobnie spowodu jakiejś jednostronnej gwarancji, przez co nie zostałem poproszony o udział w wojnie] Król Filip, który był człowiek honoru postanowił pomóc jednak krajowi trzech koron i wypowiedział wojnę Norwegii, jako Casus Belli wykorzystując wciąż nie załatwioną sprawę Orkadów.

Dania natychmiast podpisała pokój ze Szwecją. Filip I, który był całkiem niezłym strategiem zauważył jednak szansę na jej szybkie pokonanie. Duńska armia w całości stacjonowała
teraz na terenie Skandynawii. Wystarczyło zablokować jej drogę powrotu i zająć niebronioną Jutlandię oraz wyspy duńskie! Z potęgą Royal Navy nie stanowiło to kłopotu. Cieśniny zostały zablokowane,
a Royal Army rozpoczęła obleganie największych wrażych miast.
Niestety, król Filip umarł podczas posiłku na swoim okręcie flagowym, kiedy z godnie ze swoim zwyczajem jadł razem z marynarzami. Mimo, że przyczyna śmierci pozostała nieznana,
szybko rozniosły się plotki, że król został otruty przez Norwegów.

Nowym władcom Anglii został brat Filipa, Tomasz.

Nowy monarcha powziął sobie za cel pomszczenie brata.
Podpisał pokój z Duńczykami:

...i ruszył z całą wielką armią na Norwegów. Walki wśród fiordów były ciężkie, szczególnie, że potomkowie wikingów nie wystawili jednej armii, a atakowali wieloma małymi oddziałami.
Ostatecznie jednak mający przewagę liczebną i doświadczeni zdobyte podczas wyprawy ruskiej Brytyjcycy zwyciężyli. Zwycięstwo zostało okupione ciężkimi stratami wśród żołnierzy,
zginął kwiat angielskiego rycerstwa. Król Tomasz, który był znawcą historii swojego kraju, postanowił ostatecznie podbić Norwegię. Miała to być zemsta za podbój Anglii przez
Kanuta Wielkiego i późniejszy przez Wilhelma Zdobywcę. Królowi Norwegii pozostawiono jedynie ziemie wokół stolicy (nie długo później obszar ten zajęli Szwedzi i zmienili w swoje lenno).

Podział Norwegii pomiędzy Anglików i Szwedów:

Król Tomasz był jednak "fanem" dawnych wikingów, dlatego też nie włączył nowo podbitych ziem bezpośrednio do Anglii. tylko koronował się królem Norwegii.

kamil3212 · 27 Czerwiec 2012

Na wyspach, gdzie piją herbatę[/size=7]

odc. 3

Po podboju Norwegii, król Tomasz mógł w końcu zając się wzmacnianiem i centralizowaniem państwa.

Wyznaczenie granic przez pola lodowe nie jest łatwym zadaniem. Nawet dla królewskiego kartografa. Z powodu jego błędu na angielskich mapach część szwedzkiej prowincji Laponia leżała w obrębie angielskiej Norwegii. Wywołało to konflikt z dworem we Sztokholmie, ale dyplomatom udało się go załagodzić.

Hiszpanie, rzekomo jako obrońcy niesprawiedliwie ograbionego króla Norwegii wypowiedzieli wojnę Albionowi.

Kastylijskie wojska zaatakowały prawie niebronioną Islandię. Prawie. Stacjonujące w zachodniej części wyspy wojska angielskie pokonały i po długim pościgu rozbiły południowców.

Royal Navy prowadzona przez admirała Andrew Hooda starła się z flotą kastylijską na wodach Zatoki Almerii. Anglicy przy minimalnych stratach własnych rozbili większość wrażej marynarki.

W tej sytuacji Hiszpanie zgodzili się na biały pokój.

Zawarto sojusz obronny z Portugalią.

Wszyscy kiedyś umieramy. Dotyczy to także królów. Tomasz I Zdobywca umarł 18 marca roku pańskiego 1463, pozostawiając synowi Edwardowi silne i prężnie się rozwijające królestwo.

Koronację nowego monarchy uświetnił sam Pan, wysyłając na niebo kometę. Zabobonny lud uznał ją jednak za zły znak. Władca postanowił zapobiec niepokojom zwiększając swobody dwóch najniższych stanów - chłopstwa i burżuazji.

Już ponad 50 lat Szkocja była potulnym lennikiem Anglii. Jednakże Albion od zawsze dążył do całkowitego podporządkowania całości wyspy. Po śmierci szkockiego władcy, król Anglii nie zgodził się na przyjęcie hołdu jego syna i wkroczył z armią do Edynburga. Szkocja została przyłączona do Anglii, a Szkotom nie pozostawało nic innego, jak to zaakceptować.

Edward IV ujednolicił administrację we wszystkich swoich królestwach i wprowadził jeden sztandar dla całego swojego imperium. W europie powstało nowe państwo: Zjednoczone Królestwo Anglii, Szkocji, Irlandii i Norwegii. Jego flaga powstała przez nałożenie na siebie symbolów wszystkich czterech części.

Król Edward postanowił spełnić marzenie swojego ojca i wysłać wyprawę do Vinlandii - legendarnej krainy za Grenlandią, o której istnieniu dowiedział się Tomasz z mitów norweskich.

Wyprawę poprowadził admirał Friederic Boscawen, do dyspozycji którego oddano trzy okręty. Była to karaka Ark Royal i 2 mniejsze statki : "Przeznaczenie" i "Zwycięstwo".

W nowo odkrytych ziemiach założono osady:

Boscaven postanowił zbadać również tereny na południe:

Gdy wracał już do domu, na Atlantyku spotkał go sztorm, a on sam, ledwie żyw wraz z garstką towarzyszy dotarł na portugalskie Azory. Zniszczone zostały jednak wszystkie trzy okręty.

Kastylia odbudowała flotę i spróbowała po raz drugi zaatakować Anglię.

Tym razem wojna była znacznie dłuższa, jednak Anglikom udało się ponownie wmanewrować Hiszpanów do pechowej dla nich Zatoki Almerii. Po raz kolejny podpisano biały pokój.