Nemo me impune lacessit, czyli pijackie zapiski starego kronikarza...

I tak oto kolejny pijacki AAR wkracza na salony. Mam nadzieję, że będzie bardziej udany od poprzedniego i doczeka się ostatniego odcinka, a kto wie może nawet konwersji na drugą EU. Sporo w tej materii zależy od was drodzy czytelnicy. Bo co to za frajda pisać AAR-a, którego nikt nie czyta i nikt nie komentuje

Pokrótce o technikaliach.
- wersja gry - CK: DV 2.1
- pozom trudności/agresywności - hard/aggressive
- scenariusz - Hastings 1066
- państwo, a raczej władca - hrabia szkockiego Mar
- mody - BOPACK, DVIP

Cele gry.
- dograć do końca
- przejąć władzę w Szkocji
- wprowadzić Szkocką hegemonię na Wyspach
- zabrać wam trochę cennego czasu na czytanie

Czy mi się uda? Nie wiem, ale mam nadzieję, że tak. Wierzę, że uda mi się nieco rozpropagować CK dzięki temu AAR-owi (tak, wiem... kiedyś wierzyli, że Ziemia jest płaska ).
Prolog jeszcze dzisiaj, a jutro pierwszy odcinek. Bądźcie czujni, bo pijacki AAR-opisarz nigdy nie śpi ... Dobra, idę do lustra by rzec sobie "kończ waść, wstydu oszczędź"...

Spis treści
Prolog
​

 

Nemo me impune lacessit

Prolog​

Oto jest kronika klanu Mormeara Hrabiego Martachusa I oraz potomnych jego pióra Anonima z Polan, czyli mojego. Kronika, spis dziejów, karty historii... Słowa wielkie i przesadzone. Ot zapiski starego wygi, który zabawił na hrabiowskim dworze. Jednak przejdźmy do rzeczy, gdyż to nie o sobie pisać miałem. Hrabia mężem jest rosłym, z wojaczką w miarę obeznanym, a w rachunkach też radę sobie daje. Jednakże największą jego cnotą smak jest nieprzeciętny. Sam trunek wyborny rychtuje i gości swoich im raczy. Kiedy bursztynowej barwy ciecz wypełnia kryształowy puchar, aż chce się żyć... Pomijając już to co się dzieje po pucharu opróżnieniu.

​

Jego hrabiowska mość w pełnej okazałości.​

Zaś żona Hrabiego to dziewka wielce zaradna. Mimo swego wieku wykształcona zbytnio nie jest, ale na dworze wiedzę niezbędną szybko nabywa. Urody jej także odmówić nie można, jednak do królowej naszej jej daleko. Lecz jako powiadają królowa jest tylko jedna.

​

Oto i hrabina.​

Za dobroć ichną Bóg im nie żałował i w dzieciach wynagrodził. Znaczy się na razie tylko w jednym dziecku, ale przeto młodzi są jeszcze. Dodać należy, że pierworodny zacny jest, aczkolwiek wielce hałaśliwy. I grzechu wielkiego się dopuścił. Przypadkiem, bo przypadkiem, ale jednak. Osobiście za zbitą butelczynę... ba, butlę zacnego trunku, o którym to pisałem wcześniej, nogi z rzyci bym powyrywał.
Przejdźmy jednak do spraw o wadze większej. Otóż pokrótce o układach tu na Wyspach. Anglicy przed normańską armią się ukłonili i nowego króla mają oraz nową arystokrację. Dawni możnowładcy chcą się buntować ponoć, ale przed Wilhelmową armiją upaść na kolana jedynie mogą. Z kolei Walijczycy między sobą wciąż się gryzą i dojść do porozumienia nie mogą. Irlandia podzielona jest niczym włos na czworo i nie wiadomo co jutro tam przyniesie. Jeno w Szkocji cisza, spokój, dziewki, bimber... I wikingowie niestety. Mormear cichaczem na zbrojne ich wygonienie się szykuje, ale bez zgody królewskiej mości nie zaatakuje.

​

Wyspy Brytyjskie w AD 1066.​

Wydawać by się mogło, że istny burdel tu ma miejsce, jednak bardziej jest on zorganizowany i mądrzej zarządzany niż me ojczyste strony. Cóż, nie o tym miałem rozprawiać raczej, więc kończę w oczekiwaniu na dzień następny i ból głowy nieprzeciętny.

___
Przypisy:
Nemo me impune lacessit - "Nikt ze mną nie zadziera bezkarnie", motto jednego ze szkockich władców
Mormear - taki tytuł noszą zwierzchnicy klanu Mar

Mam nadzieję, że będzie się przyjemnie czytało

AAR zamknięty i wyczyszczony. W celu kontynuacji proszę o kontakt z którymś z funkcyjnych odpowiedzialnych za dział CK
Sasza