Niegasnące Słońce La Platy

Niegasnące Słońce La Platy - AAR​

Odcinek 1​

Historia Argentyny po wielkiej wojnie i utworzenie La Platy.​

Po wielkiej wojnie głównym partnerem handlowym Argentyny stały się Niemcy i ich państwa satelitarne. Osłabieni wojną Europejczycy potrzebowali produktów z nienaruszonych walkami fabryk, co spowodowało szybki wzrost ekonomiczny w obu Amerykach.

Zaostrzyło to również konkurencję między Argentyną a Brazylią. Okres lat dwudziestych można opisać jako czas "zimnej wojny" między oboma tymi państwami – Argentyna starała się uzależnić swoich sąsiadów: Chile, Boliwię i Urugwaj, a Brazylia usiłowała zawiązać sojusz z: Boliwią, Peru i Ekwadorem. Pierwszym poważniejszym kryzysem było zajęcie przez Argentyńczyków Malwinów po rewolucji w Anglii w 1925 roku, kiedy to kanadyjscy rojaliści zażądali zwrotu swojej kolonii. Szczęśliwie nie podjęli oni dalszych kroków w obliczu utraty kontroli nad macierzą i większością Indii, co zmusiło Brazylię do zaczekania z atakowaniem Argentyny.

​

Strefy wpływów konkurentów w latach dwudziestych​

W roku 1932, gdy Boliwia zaatakowała Paragwaj pod pretekstem opanowania przygranicznego regionu Gran Chaco rozpoczął się drugi kryzys. Dzięki poparciu Brazylijczyków Boliwijczycy szybko opanowali nie tylko tereny przygraniczne, ale cały Paragwaj. Argentyna nie mogła pozostać obojętna wobec okupacji jej sojusznika i w 1933 roku zaatakowała siły boliwijskie stwierdzając, że to Boliwijczycy zaczęli wojnę. Gdy udało się wyzwolić Asunción, stolicę Paragwaju w grudniu do wojny włączyli się Brazylijczycy. Z zaskoczenia zaatakowali oni ogołocone granice argentyńskie. Tylko błąd potomków Portugalczyków, którzy zamiast okrążyć siły argentyńskie podbili Urugwaj i skierowali się w stronę Buenos Aires umożliwił uratowanie ich przed zniszczeniem.

​

W obliczu faktu, że wróg znalazł się u bram Buenos Aires społeczeństwo argentyńskie zmobilizowało się. W cudzie nad La Platą, jak później nazwano bitwę o stolicę Argentyny uczestniczyli wszyscy – od dziesięciolatków, aż po starców. Dzięki ich poświęceniu udało się opóźnić przeciwnika i tym samym zapewnić posiłkom z Paragwaju czas na przybycie. Nie rozmieszczono ich jednakże w samej stolicy, lecz kilkadziesiąt kilometrów na północny zachód od niej, gdzie Brazylijczycy nie spodziewali się ataku. W ten sposób znaczna część armii, która prawie pokonała Argentyńczyków została okrążona i zniszczona. Odbyło się to w miesiącu maju roku 1934.

Brazylijczycy nie podnieśli się już po tej historycznej klęsce. Do końca lipca zostali wyparci z okolic Buenos Aires, co pozwoliło Argentyńczykom na obicie Paragwaju, w trakcie którego siły agresorów poniosły dwie druzgocące klęski – najpierw pod Asunción, a potem w Villa Hayes. Zmusiło to Boliwijczyków do zawarcia pokoju w Buenos Aires. Po raz pierwszy pojawił się w nim termin "La Plata" określający przyszłe państwo, jakie miało powstać po fuzji: Argentyny, Paragwaju i Urugwaju.

Jednakże, droga do tego wciąż była zablokowana przez osłabione, ale wciąż silne siły brazylijskie. Po porażce Boliwii ich pokonanie stało się łatwiejsze – do czerwca 1935 zostały one wyparte z Argentyny. Zmusiło to najeźdźców do zawarcia traktatu w Asunción. Jego głównym postanowieniem było utworzenie Federacji La Platy z siedzibę w Buenos Aires. Oprócz Argentyny włączono do niej Paragwaj i Urugwaj. Podzieliło to ludność tych państw – część mieszkańców widziało w Federacji szansę na rozwój handlu i zabezpieczenie przed kolejnym brazylijskim najazdem, tymczasem inni uznali to za kolejną okupację.

​

La Plata w roku 1936.​

Od autora:

To jest tylko prolog - z tego co wiem mało kto robił AARy La Platą, więc myślę, iż takie wprowadzenie jest konieczne. Artykuły z gazet pojawią się już w następnym odcinku, więc nie macie się czym martwić. Jako ciekawostkę przedstawiam ukryte w poniższym spoilerze wprowadzenie do całego moda - AAR ten jet publikowany również na innych forach.

Spoiler: Prolog do Kaiserreich

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Spoiler: Prolog do Kaiserreich

Odcinek 0​

Wprowadzenie do modyfikacji Kaiserreich​

Ustawienia: http://puu.sh/lgMs4/776065421d.jpg
Modyfikacja: Kaiserreich
Scenariusz: Kaiserreich


Aby zrozumieć okoliczności powstania La Platy należy cofnąć się do roku 1915. Żeby przyswojenie prezentowanej treści było łatwiejsze poniżej zaprezentowany zostanie fragment przemówienia kaisera:

„Ja i cały naród niemiecki przepraszamy za niefortunne zdarzenie, jakim było zatopienie amerykańskiego statku HMS Lusitania. Całą winę za ów incydent należy zrzucić na Brytyjczyków, którzy zaczęli upodobniać wygląd swoich statków handlowych do jednostek amerykańskich. Nie chcąc, aby nasi wrogowie zdołali rozszerzyć swoją propagandę znoszę nieograniczoną wojnę podwodną”.

Był to niewątpliwie sukces ententy, która mogła teraz handlować bez obawy o swoje statki. Jednakże został on przysłonięty przez walki o Verdun i porażkę armii francuskiej podczas ofensywy Nivelle'a. Miał on jednakże jeszcze jeden skutek: amerykańska opinia publiczna nie dała się przekonać prezydentowi Woodrowi Wilsonowi do dołączenia do walk przez co Ameryka pogrążyła się w izolacjoniźmie.

Dzięki temu Niemcy mogli skupić się na umacnianiu swojej pozycji na wschodzie oraz na terenie Imperium Osmańskiego i wspomóc białych po rewolucji październikowej. Na zachodzie, we Włoszech i Bałkanach w ogóle nie ruszyli się ze swoich okopów, które dodatkowo ulepszyli. Ukraińskie czarnoziemy oraz polsko-ukraiński węgiel były lekarstwem na skutki blokady aliantów.






Tereny zajęte przez państwa centralne w 1917


Widząc, że Niemcy rosną w siłę ententa rozpoczęła ostatnią, desperacką ofensywę. Odbyła się ona na wszystkich frontach walk w 1918 roku. Zakończyła się totalną klęską sprzymierzonych, którzy nie opanowali nawet 1 kilometra kwadratowego.


W międzyczasie państwa centralne mogły spokojnie przygotowywać się do ostatecznej rozprawy z Francją i interweniować w pochłoniętej wojną domową Rosji.


W 1919 roku sytuacja stała się dla Niemców idealna: we Francji otwarcie zaczęli działać socjaliści nawołujący do rewolucji i zakończenia wojny. Na ich stronę przechodziły całe dywizje, a ostatnią siłą, która była w stanie walczyć na równi z armiami Kaisera był brytyjski korpus ekspedycyjny. Chcąc przyśpieszyć upadek wroga państwa centralne rozpoczęły zakończony sukcesem atak na Paryż. Spowodowało to wybuch wojny domowej, co zmusiło Francuzów do zawarcia zawieszenia broni.





Brytyjczycy, którzy ledwo co zdążyli ewakuować swoje siły ekspedycyjne zostali zmuszeni w 1920 roku do wycofania się z Grecji, Iraku i Włoch – w tych ostatnich wybuchła rewolucja, która zakończyła się podziałem państwa na rządzoną przez papieża północ i komunistyczne południe. Ostatnią akcją wojny było wyparcie wyspiarzy z Półwyspu Synaj w 1921.


Po tej porażce rząd Wielkiej Brytanii podpisał „pokój z honorem” zwany również „traktatem berlińskim”. W jego skutek Imperium Brytyjskie poniosło małe straty terytorialne oraz uznało zajęcie przez Niemców Maroka i Indochin. Wielkimi nieobecnymi byli Francuzi, gdyż wskutek trwającej we Francji wojny domowej nie wiadomo było, kto rządzi tym państwem.


Jednakże nie uratowało to Imperium Brytyjskiego przed rewolucją w metropolii i koniecznością ucieczki rodziny królewskiej i rojalistów do Kanady. Wykorzystali to Niemcy, którzy zdobyli wówczas bazy w każdym zakątku globu, co umożliwiło im interwencję w Chinach w 1926 roku i utworzenie tam państwa będącego de facto kolonią niemiecką – AoG, oraz Niezależnych Miast.
W dawnych Indiach brytyjskich powstało pięć państw: Birma, Komuna Bhartiyjska, Delhi ( pozostałość po brytyjskich wpływach ), Federacja Książąt i Republika Madrasu.


W Rosji zwycięstwo odniosły siły Kiereńskiego. Jednakże państwo to było bardzo okrojone po traktacie pokojowym z Niemcami - Utraciło: Ukrainę, Białoruś, Polskę, Litwę, Łotwę, Estonię, Kaukaz, dostęp do mórz Kaspijskiego i Aralskiego oraz tereny blisko Władywostoku, które przeszły w ręce reliktu wojny domowej – Transamuru będącego jednocześnie japońską marionetką.


Wracając do Europy: wzrastająca potęga gospodarcza Niemiec praktycznie zabiła Austriacki przemysł, co sprawiło, iż mieszkańcom Imperium Habsburgów żyło się gorzej. Zwiększyło to poparcie dla ruchów niepodległościowych tworzonych przez różne narody Austro-Węgier. To, w połączeniu ze śmiercią cesarza Karola I i wstąpienia na tron jego diesięcioletniego syna sprawiło, że w 1927 roku państwo to znalazło się na krawędzi wojny domowej, co zmusiło niegdyś dumne imperium do zgody na upokorzenie niemieckich mediacji. W ich wyniku: Węgry, Galicja i inne regiony państwa otrzymały jeszcze większą autonomię.





Europa przed wielką wojną i…





...w 1936



Od Autora:


Napisałem to wprowadzenie do moda, gdyż nie każdy musi znać jego historię. W następnym odcinku: historia Argentyny w latach '20 i wczesnych '30 do '36 oraz utworzenie La Platy.

 

Niegasnące Słońce La Platy - AAR​

Odcinek 2​

Z gazety „La Capital”:​

„Jak wszyscy wiemy noc sylwestrowa jest okazją do świętowania początku nowego roku. Po chwalebnym zwycięstwie nad brazylijskimi agresorami spodziewano się, iż na terenach przygranicznych zapanuje spokój. Niestety, grupy terrorystyczne finansowane przez naszych wrogów nie świętują, ani nie śpią. Wczoraj, podczas przyjęcia w radzie ministrów wybuchła bomba. Zagrożone było życie samego Augustina P. Justo, niegasnącego Słońca naszej kochanej nacji. W jego obronie poświęcił się szef sztabu – Manuel A. Rodriguez. Zastąpi go bohater znad La Platy – Charlos O. Marques. Obecnie wszystko wskazuje na to, iż zamachu dokonał samotny szaleniec.”*

stary i…​

...nowy rząd La Platy.

​

Pierwszego stycznia nowego roku rozpoczęły się prace nad: rozwojem technik produkcji stosowanych w przemyśle, unowocześnieniem ekwipunku la paltańskiej piechoty oraz nabyciem licencji na produkcję nowszych urządzeń dla wywiadu i antybiotyków.

Fragment raportu dla nowego szefa sztabu:​

„Posiadamy obecnie osiem dywizji, w tym: dwa stałe garnizony w stolicy i Malwinach, jedną elitarną piechoty górskiej i pięć zwykłej piechoty. Nasz potencjał obronny wydaje się być wystarczający do tłumienia syndykalistycznych powstań, ale atak z zewnątrz może skończyć się inaczej niż w 1934”.

​

Siedemnastego stycznia został opublikowany „Manifest Wicekrólestwa”. Został on napisany przez Leopolda Lugones'a, a jego głównym tematem przewodnim była misja najpierw Argentyny, a później La Platy, jako kontynuatorki Imperium Hiszpańskiego, które według autora upadło z powodu sprzeniewierzenia Bogu. Miała ona polegać na rozszerzaniu światła „Cywilizacji Łacińskiej”. Książka stała się podstawą ideologiczną młodej unii i dała jej usprawiedliwienie do interweniowania w innych państwach.

Tymczasem na Świecie:

​

Szóstego stycznia nastąpił zamach na wieloletniego przywódcę Rosji – Kiereńskiego. W ciągu kilku następnych dni miała rozegrać się walka o władzę między różnymi stronnictwami politycznymi. Dla La Platy i większości Świata ważniejsze było jednak przemówienie Oswalda Mosleya, ministra gospodarki Komuny Brytyjskiej:

„My, przedstawiciele państw wyzwolonych z kapitalistycznej niewoli musimy ze sobą rozmawiać. Dialog to podstawa współpracy, a bez niej nigdy nie będzie mowy o ogólnoświatowej rewolucji i równości! Wysuwam więc propozycję zorganizowania międzynarodowej konferencji trzeciej międzynarodówki! Ku chwale i postępowi! Proponuję, aby ze względu na fakt, iż to francuski robotnik i chłop najdłużej cieszy się wolnością, żeby ów zjazd odbył się właśnie na jej terenie.”.

​

​

Dziewiętnastego uformował się nowy rząd rosyjski – generał Antonin Denkin, rojalista Kiereńskiego i zwycięzca spod Moskwy rozwiązał dumę i wprowadził stan wojenny. Nie spodziewano się po nim żadnych agresywnych działań na arenie międzynarodowej, gdyż uznawano, iż będzie on kontynuatorem polityki poprzednika.

​

Dwudziestego stycznia zmarł król George V. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Odbijcie macierz. Zniszczcie buntowników. To rozkaz”.

​

Sześć dni później wojska rumuńskie dokonały remilitaryzacji Oltenii. To złamanie traktatu berlińskiego wywołało poruszenie w całej środkowej Europie i Bałkanach. Sprowadziło się ono głównie do "walki" za pomocą not protestacyjnych.

​

Dziesiątego lutego zakończyły się trwające od dwudziestego czwartego stycznia wybory w Komunie Francuskiej. Zwycięstwo odnieśli ludzie łączący idee radykalnych syndykalistów z socjal-demokratami. Spodziewano się po nich ostrożności i próby zacieśnienia więzów z Unią Brytyjską i Włochami Południowymi przed ruszeniem na Berlin. Potwierdzała to zgoda na propozycje Mosley'a.

​

Dwudziestego ósmego stycznia cesarz Quing ogłosił, iż Imperium świetnie się rozwija i nie trzeba mu żadnych reform. Pokazywało to, jak bardzo jest on odcięty od swego ludu.

Od Autora ​

Zamach jest czysto fabularny i jedynym jego celem jest uzasadnienie zmiany ministra. Nie oznacza to jednakże, że w przyszłości do niego nie nawiążę.

 

Niegasnące Słońce La Platy - AAR

Odcinek 3​

​

Fragment Gazety „Biuletyn Łaciński”:
​

„Syndykalistyczny strajk, odbywający się w dniach od trzeciego do siódmego lutego jest dowodem słabości Brazylii. Nikomu nie trzeba chyba przypominać, iż upadek do niedawna największego państwa na Świecie zaczął się, gdy Brytyjczycy zamiast zignorować, stłumili strajki. Wszyscy, nawet ludzie mieszkający w zacofanym państwie wroga wiedzą, jak Słońce zaszło nad imperium, nad o którym mawiano, iż nigdy nad nim nie zachodzi. Można zatem wyciągnąć z tego tylko jeden wniosek: otóż celem naszych wrogów jest wprowadzenie u siebie syndykalizmu tak, aby sprzymierzyć się z siłami III międzynarodówki i otrzymać od nich pomoc! Tą podstępną metodą chcą podbić chwalebną cywilizację Ameryki Łacińskiej i zniewolić ją!”.

​

Trzydziestego lutego sfinalizowano transakcję z Niemcami w sprawie zakupu licencji na produkcję antybiotyków. Fabryka leków miała zostać otwarta w Buenos Aires i dać pracę 500 chemikom początkowo sprowadzonym z Niemiec, a po zdobyciu kwalifikacji przez lokalnych uczonych – mieszkańcom La Platy. Najważniejsze był jednakże to, iż dzięki niej miano uratować wiele łacińskich istnień, co miało z czasem stać się jednym z głównych tematów rządowej propagandy sukcesu. Przystąpiono potem do inwestycji w budownictwo.

Tymczasem na Świecie:​

​

Trzeciego lutego nastąpiła koronacja Edwarda VIII. Był on zdeterminowany, aby wykonać ostatni rozkaz swego ojca. Wyciągnął wnioski z utraty macierzy – zamiast żyć w bogactwie i odizolowaniu od swoich poddanych zaczął sam wykonywać wiele czynności, którymi przed rewolucją zajmowała się służba takich jak na przykład praca w ogrodzie. W zmniejszeniu dystansu pomagały również małżeństwo z dwukrotną amerykańską rozwódką Wallis Simpson i zniesienie wielu przepisów dotyczących przebiegu uroczystości państwowych, których król nienawidził.

​

Z tygodnika „Der Ökonom“:
​

„Wczoraj, to jest trzeciego lutego, nastąpiła największa katastrofa w historii światowej ekonomii. Ceny akcji spadły o dziewięćdziesiąt procent. Ludzie tracili całe swoje oszczędności, a niektórzy – pozbawiali się życia. Niemcy przestali chodzić do sklepów, a w oczach każdego widać strach o przyszłość. Z naszych wstępnych szacunków wynika, iż wkrótce pracę może stracić nawet jedna-trzecia robotników. Jeśli nikt niczego nie zrobi, to wolny rynek się nie podniesie“.

​

Kryzys rozprzestrzeniał się w bardzo szybkim tempie. Najwidoczniejsze było to w Polsce, gdzie kompletny upadek ekonomii doprowadził do ekstremalnie szybkiej zmiany ustroju – piątego lutego ogłoszono, iż państwo to staje się monarchią parlamentarną. Był to niewątpliwy cios dla organizacji syndykalistycznych, które nie mogły już straszyć absolutyzmem.

​

Szóstego władzę w Galicji przejął przedstawiciel arystokracji – Hieronim Tarkowski. Udało się to dzięki wsparciu ze strony innych szlachciców, którzy upatrywali w nim idealnego kandydata na uspokojenie chłopów i poprawienie sytuacji włościan. Jednakże nie mógł on wiele zmienić, gdyż jego państwo była zależne od Wiednia.

​

Siódmego Świat obiegła plotka przygotowaniach do „wypadku” przywódcy Rumunii. Rząd owego państwa potraktował to bardzo poważnie, jednakże zarówno niemieckie, jak i francuskie gazety uznawały to za dowód na paranoję władców owego państwa. Rumuńskie obawy podzielano jedynie w: Rosji, Serbii i Grecji.

​

Nieudany zamach odbył się się pięć dni później, gdy rumuński przywódca – Corneliu Codreanu udawał się do siedziby rządu Rumunii na zebranie najwyższych członków rządzącej Żelaznej Gwardii. W samochód, którym jechał wystrzelono dwie kule. Pierwsza trafiła szofera, a druga chybiła, trafiając w fotel tuż obok. Zamachowiec został szybko złapany. Okazał się nim być 29-letni syndykalista, którego przeraziły plotki o rytuałach na cześć śmierci i radykalizmie faszystów rumuńskich. Nie wiadomo, co się z nim stało – w rumuńskich archiwach z tamtego okresu nie ma żadnej wzmianki o nim, a wszelkie jego dokumenty zostały zniszczone. Wszystkie dane, jakie są obecnie dostępne pochodzą z zagranicznej prasy.

​

Na czerwono zaznaczono obszary objęte rozruchami przeciw obywatelom państw zagranicznych.​

Z gazety „Informator Rumuński”:​

„Nie możemy zniżać się do poziomu tych, którzy sfinansowali zamach na naszego wielkiego przywódcę. Nie wolno nam upodabniać się do obalonego króla i jego psów. Drogą do zrozumienia naszych intencji za granicą nie jest wojna, lecz rozmowa i agitacja. Dlatego też wszelkie ataki na obcokrajowców należy uznać albo za przejawy głupoty, albo za celowe działania monarchistycznego elementu”.

Szesnastego Mongolia i Tybet zawarły sojusz. Wielki chan Ungern ogłosił, iż jest to początek odtwarzania wielkiego państwa Czyngis-Chana. Cała reszta świata zareagowała na to śmiechem – jak przywódca tak słabego i zacofanego kraju zamierza pokonać tak wiele bogatszych i silniejszych państw? Zapominano przy tym o słabości Rosji oraz Chin, w której von Sternberg dostrzegał szansę na sukces.

Na brązowo zaznaczono tereny opanowane przez Afgańczyków w 1926, a po prawej znajduje się twarz ich przywódcy.
​

Dwudziestego szóstego Afganistan zaatakował Delhi. Przywódca Afgańczyków - Amanullah Khan liczył na powtórzenie zwycięstw z lat 1919 i 1926, kiedy to udało mu się uzyskać niezależność oraz opanować przygraniczne prowincje resztek brytyjskiego dominium – Peschawar i Quettę.

Od autora
​

Mam nadzieję, że teraz jest lepiej. Od dzisiaj postaram się wrzucać jeden odcinek w każdą niedzielę ( oczywiście wyłączając jutro ). Poeksperymentowałem trochę z paint.net i stwierdzam, że dalej będę używał zwykłego paint'a, którego dobrze znam.

Postaram się to robić, ale od odcinka 16 - do 15 mam już gotowe zrzuty ekranu.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR​

Odcinek 4​

​

Fragment gazety "Der Ökonom“:​

„Katastrofa, która niedawno dotknęła Niemcy musiała dotrzeć również do Ameryki Południowej. La Plata i Brazylia ucierpią najmniej, więc nie należy się tam spodziewać upadku na wzór giełdy berlińskiej, gdyż większość państw Ameryki Łacińskiej – na czele z La Platą – eksportuje głównie zboża i inne produkty rolne. Pobyt na nie jest w miarę stabilny, jednakże z pewnością również tutaj nastąpi pewien spadek – nie aż tak duży jak gdzie indziej, ale jednak. Ucierpią na tym mniejsze państwa takie jak na przykład Boliwia, którym jeszcze trudniej będzie konkurować z największymi graczami regionu.

​

Siedemnastego marca do Buenos Aires dotarła wieść o przygotowaniach do szczytu między Boliwią a Peru. Przesunięto wówczas wojska na granicę z tą pierwszą, gdyż nie wiadomo było, czy rząd boliwijski nie zaprosił przypadkiem trzeciego uczestnika rozmów. Owe spotkanie odbyło się dwudziestego drugiego i nie zakończyło się podpisaniem czegokolwiek.

​

Fragment scenariusza wywiadu z la platańskim ministrem do spraw bezpieczeństwa – Fellipem Urtrapilletą:

Dziennikarz: Co myśli pan o możliwościach obrony La Platy przed wrogimi szpiegami? Jak duży jest nasz potencjał?

Minister: Jesteśmy całkowicie zabezpieczeni przed wrogimi prowokacjami. Posiadamy nie tylko nowoczesne urządzenia, ale – co ważniejsze – dobrze zmotywowanych i wyszkolonych agentów zdolnych do zniszczenia każdej zagranicznej siatki terrorystycznej.

​

Dziennikarz: Czy istnieje jakiś wróg na tyle bezczelny i chytry, aby próbował nas zaatakować w ten sposób?

Minister: Tak. Są to syndykaliści. Chcą oni zniszczyć nie tylko La Platę, ale również cały wolny świat. Dlatego też należy ich zwalczać zawsze i wszędzie!

Dziennikarz: Rozumiem, iż mogą być zagrożeniem dla Niemiec, ale tutaj?

Minister: Celem naszych wrogów jest ogólnoświatowy przewrót, więc działają wszędzie – również tutaj! Z pewnością posłali już wielu szpiegów do naszego państwa i tylko czekają na odpowiedni moment. Szczęśliwie, nie będą go mieli.

Dziennikarz: Jakie dziedziny zostaną poprawione po sprowadzeniu maszyn?

Minister: Zamierzamy ulepszyć nasze budownictwo, ale o tym wie więcej minister gospodarki.

Tymczasem na Świecie​

​

Dwunastego marca zginął przywódca Meksyku – Zapata. Wszyscy jego współpracownicy zapadli w przerażenie, które idealnie opisuje cytat "Przywódca zginął, ale kto powie o tym Zapacie?". Tylko jeden wyższy urzędnik zdołał otrząsnąć się z tego na tyle szybko, aby podjąć jakieś działania – był to generał Toledano. W ciągu kilku godzin w stolicy Meksyku rozpoczęła się akcja "kara za sprzeniewierzenie" której cel oficjalny brzmiał: "wyeliminować wrogów ludu, którzy przyczynili się do śmierci przywódcy". Oznaczało to nic innego, jak "wyeliminować tych, którzy mogą mi zagrozić".

​

Jednakże w Europie nikt się tym nie przejął – ważniejsze było to, co działo sie na wodach wokół Irlandii. Unia Brytanii chcąc zabezpieczyć swoje szlaki handlowe urządziła pokaz siły: People's Navy w sile kilku niszczycieli, krążowników i lotniskowca wpłynęła na wody terytorialne Irlandii żądając od jej rządu wystosowania deklaracji przyjaźni do narodu brytyjskiego. Krążyły plotki o planowanym "wyzwoleniu" owej wyspy, szczęśliwie Brytyjczycy przestraszyli się świstka papieru przysłanego im z Berlina.

​

Dwudziestego siódmego marca wydarzyły się dwie rzeczy – pierwszą było zamknięcie przez niemieckich przemysłowców nierentownych fabryk. Pozwolę sobie na przytoczenie tutaj oficjalnej dyrektywy AoG:

"W związku z nierentownością fabryk eksportujących produkty do Cesarstwa Quing postanawia się, co następuje:

§ 1 Wyznaczone fabryki zostają zamknięte, a ich pracownicy – zwolnieni.

§ 2 W związku z tym iż rada zarządu nie widzi sensu w utrzymywaniu niepracujących fabryk, zostaną one sprzedane.

§ 3 Oferty kupna należy składać do dnia 30 marca 1936 roku.

§ 4 W razie braku jakichkolwiek ofert fabryki zostaną zburzone.

Drugą opisze artykuł z "Wieści Warszawskich":

"Zaproponowany przez elementy pro-austriackie projekt utworzenia tak zwanej "Ordynacji Zamojskiej" został odrzucony przez radę regencyjną. Jego oficjalnym celem było "zapewnienie nowych miejsc pracy poprzez współpracę z Galicją", jednakże bardzo łatwo można wywnioskować, iż tak naprawdę chodziło o gospodarcze uzależnienie Warszawy od Wiednia oraz przyłączenie Polski do Imperium Habsburgów w dłuższej perspektywie.".

​

Fabryki, które Niemcy chcieli zamknąć dostarczały Cesarstwu Quing bardzo wielu potrzebnych produktów, więc cesarz zdecydował się na ich zakup w celu zabezpieczenia gospodarki swego państwa przed kryzysem. Nie uznawano tego jednakże za przebudzenie smoka – po za tym władca nie podejmował praktycznie żadnych kroków, aby zwiększyć swą potęgę.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR​

Odcinek 5​

​

Dwunastego kwietnia nastąpiła racjonalizacja wenezuelskich rafinerii. Zagraniczni przedsiębiorcy uciekali z owego kraju w popłochu bojąc się tych, których nie dawno zatrudniali. Wszystko zaczęło się od małego strajku w jednym z miejsc wydobycia, który został wykorzystany przez lokalny rząd jako usprawiedliwienie owego aktu. La Plata w ogóle się tym nie przejęła, gdyż nie była uwikłana w żadne poważniejsze stosunki handlowe z owym państwem.

​

Z gazety "La Capital":​

"Rozmowy między naszym ministrem spraw zagranicznych, a jego chilijskim odpowiednikiem są dopiero początkiem. Wkrótce sam przywódca La Platy i prezydent Chile spotkają się, aby omówić najważniejsze kwestie dotyczące trwającego obecnie kryzysu. Już niedługo powstanie przeciwwaga dla syndykalistycznych wpływów w postaci rozszerzenia dotychczasowego partnerstwa handlowego."

Tymczasem na Świecie...​

​

Czwartego kwietnia zginął papież Pius XI. Poniżej przedstawione zostaną fragment listu władcy austriackiego wysłanego z tego powodu i manifest Włoch Południowych.

Fragment listu z Wiednia:​

"Ja, Z Bożej Łaski Cesarz Austrii, apostolski król Węgier, król Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, Galicji, Londomerii i Illyrii etc. Otto I z domu Habsbursko-Lotaryńskiego oficjalne przekazuję wyrazy swojego głębokiego żalu nad śmiercią Następcy Księcia Apostołów, Biskupa Rzymu Piusa XI. Wyrażam również chęć do modlitwy za kardynałów, którzy wkrótce dokonają wyboru jego następcy i uciskane w Południowej Italii owce Kościoła."

Z Manifestu Południowych Włoch:​

"Bracia, Włosi! Wy, którzy zmuszeni jesteście do codziennego dźwigania na barkach ciężaru włożonego na was przez papistów! Teraz, gdy umarł przywódca waszych ciemiężycieli możecie zrzucić ich jarzmo i przyłączyć się do nas – wolnych ludzi południa! Nie wierzcie kłamstwom, które są wam wpajane! Nie wierzcie, stwierdzeniom, jakoby to u nas miał panować głód, a choroby miały się panoszyć! Do stracenia nie macie nic, a do zyskania tak wiele!".

​

Z gazety "Der Ökonom ":​

"Niewątpliwym jest, iż obecny kryzys należy zwalczać. Nie wolno jednakże robić tego kosztem obronności Rzeszy, czy – co gorsza – za pomocą sprzedaży jej baz i kolonii. Kreta jest kluczowa dla utrzymania kontroli nad Kanałem Sueskim i jakiekolwiek propozycje jej sprzedaży muszą zostać odrzucone. Z trudnościami sobie prędzej, lub później poradzimy, ale utracone tereny nie będą już tak łatwe do odzyskania. Jeśli zaś utracimy kontrolę nad tak ważnym szlakiem handlowym, to w razie wojny popadniemy w jeszcze gorsze trudności.".

​

Szóstego został zawarty sojusz między Zjednoczonymi Prowincjami, a Panamą. Za jego cel uważa się wspólną obronę przed syndykalistyczną Centroameryką i ułatwienie pacyfikacji coraz częstszych protestów komunistycznych w samej Panamie. La Plata odniosła się przychylnie do tej inicjatywy – wszystko, co ma powstrzymać syndykalizm musi być dobre chyba, że jest to Brazylia.

​

Fragment mongolskiej ulotki propagandowej:​

"Mongolscy chłopi! Podnieście głowę i zrzućcie kajdany ujgurskie! Weźcie swoje kosy i uderzcie na wroga, a wielki chan Ungern-Sternberg z pewnością was wynagrodzi! Mówią wam, że jesteśmy okrutnikami, ale kim są oni? Czy uwierzycie tym, którzy usiłują was zniewolić?! Dzisiaj, siódmego kwietnia roku 1936 łaskawy wielki chan wysłał swoich żołnierzy, aby was chronili. Czy pomożecie mu w tym wielkim dziele?"

​

Dwudziestego wieść o inwazji dotarła do rządu Sicjangu. Wypowiedział on wojnę Tybetowi i Mongolii. Jego słabe siły nie mogły jednakże praktycznie nic zdziałać przeciwko najeźdźcom, a jedynymi czynnikami opóźniającymi były: góry, pustynie i szczątkowa infrastruktura. Wielu uchodźców uciekło wówczas do Azji Środkowej, albo Chin obawiając się powtórzenia sytuacji sprzed siedmiuset lat.

​

Jednakże w Europie nikt nie przejmował się wybuchem wojny w odległej Azji – ważniejszy był wybór nowego papieża i wydanie przez niego antysyndykalistycznej encykliki, co wywołało ostrą reakcję południa. Poniżej przedstawiony zostanie fragment owego dzieła:

"Syndykalizm należy do tego szczególnego rodzaj zła, który na zewnątrz stara się wyglądać pięknie – i często dzięki przebiegłości sługów księcia tego świata się to udaje – ale w środku jest zepsuty do szczętu. Wystarczy chociażby spojrzeć na to, co działo się w Rosji w latach 1918-1920 – kościoły tych, którzy wyciągnięci zostali z greckiego błędu zostały wówczas zrównane z ziemią, a wielu utraciło życie w obronie wiary.".

​

Fragment przemowy francuskiego pierwszego komisarza zebrania rad robotniczych i chłopskich, Leona Jaouhaux:

"Towarzyszki i towarzysze! Dokonaliśmy właśnie wyboru miejsca, w którym odbędzie się spartakiada będąca prawdziwą realizacją idei olimpiady. Miastem tym będzie Dijon. Celem będzie pokazanie naszym zniewolonym rodakom i zmanipulowanym niemieckim robotnikom oraz chłopom, że wbrew temu, co cały czas wmawiają im burżuazyjne media nasza kultura nie tylko nie jest niszczona, ale wręcz się rozwija".

​

Z gazety "La Capital":​

"Trzydziestego kwietnia nastąpił zamach na prezydenta Panamy. Z tego co obecnie wiadomo został on wykonany przez syndykalistycznego dywersanta z Centroameryki. Celem było rozbicie uniemożliwiającego rozszerzenie komunizmu sojuszu z Zjednoczonymi Prowincjami. Cały wolny Świat potępia ten haniebny czyn".

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR​

Odcinek 6​

​

Fragment la platańskiej audycji radiowej:
​

"Wczoraj, w dniu czwartego maja siły syndykalistyczne obaliły rząd Boliwii, którego przedstawiciele zbiegli do Brazylii. Wszystko zaczęło się trzy dni wcześniej, podczas tak zwanego "święta pracy". Ciemni robotnicy wykorzystywani przez syndykalistycznych agitatorów zostali zaatakowani przez lokalną milicję. W skutek tej nieudolnej próby powtórzenia tego, co stało się w Brazylii bunt rozlał się na cały kraj ciemiężony przez niekompetentne brazylijskie marionetki. Mierni generałowie nie byli w stanie go stłumić. Od czasu, gdy władzę przejęła partia syndykalistyczna minęło tylko kilka godzin, a już rozpoczęły się czystki i prześladowania!
Obawiając się o losy obszarów przygranicznych władze niegasnącego Słońca La Platy podjęły decyzję o sformowaniu nowej dywizji. Ochotników zgłosiło się aż nadto.".

​

Odezwa do narodu chilijskiego z dnia ósmego maja:

Chilijczycy!​

Jak pewnie wiecie, na terytorium naszego sąsiada – Boliwii wybuchła syndykalistyczna rewolucja. Omamieni przez zagranicznych agentów robotnicy i chłopi obalili prawowitą władzę! Sklepy zostały ograbione, a ich zawartość rozdania szpiegom i kolaborantom! Każda z obietnic komunistów spełniła się, ale na odwrót – lud cierpi głód, a marionetki francusko-brytyjskie rozdzieliły między siebie bogactwa kraju! Chcąc uniknąć powtórzenia owej sytuacji rząd naszego państwa zdecydował się na powołanie wszystkich bezrobotnych mężczyzn w przedziale wiekowym od 29 do 30 lat do nowej dywizji, która ochroni nasz kraj!"

​

Jedenastego na trwającym właśnie kongresie III międzynarodówki wydano następujące oświadczenie:

"My, wolne narody syndykalistycznej Europy gratulujemy Boliwijczykom wyzwolenia spod władzy burżujów. Jednakże na tym nie może się skończyć! Mieszkańcy reszty Ameryki Południowej wciąż cierpią głód, nędzę i wyzysk! Jednakże, wkrótce nadejdzie dzień wyzwolenia! Już niedługo robotnicy opanują Rio de Janerio i Buenos Aires, a potem pójdą dalej!".

​

​

Szesnasty maj, gabinet ministra gospodarki Federic'a Pinned'a, ministra gospodarki La Platy.

Minister siedział na swoim krześle przed biurkiem. Ściany pomieszczenia były pomalowane na biało, a światło wpadało przez jedno okno. Urzędnik pisał właśnie raport do Niegasnącego Słońca La Platy i zastanawiał się, co jest na tyle ważne, aby zostało w nim zawarte.

- Na pewno muszę uwzględnić zdobycie licencji na najnowszą broń dla piechoty i sprowadzenie nowych narzędzi budowlanych z Niemiec. Nie mogę również zapomnieć o przetargach na pracach nad zezwoleniem na produkcje artylerii i zakupem nowych ciężarówek. Koniecznie muszę zamieścić również co miesięczny raport o stanie gospodarki. Cóż, najwyżej koncepcję północnego okręgu gospodarczego opiszę dopiero za miesiąc.

​

Najpóźniej, bo dopiero dwudziestego na wydarzenia w Boliwii zareagowała Brazylia. Sformowanie nowej dywizji zostało opóźnione przez działalność syndykalistów, którzy podburzali ludzi przeciwko władzy. W jednym mieście doszło nawet do buntu, który został stłumiony. Do rewolucji było jednakże daleko – chętna do udziału w niej była jedynie najbiedniejsza część społeczeństwa. Propaganda La Platy wykorzystywała to jako dowód na słabość rywala i dążenie jego rządu do wywołania rewolucji.

Tymczasem na Świecie:​

​

​

Drugiego maja rozpoczął się kongres arabski. Zakończył się on tydzień później. W trakcie jego trwania uczestnicy doszli do wniosku, iż należy zniszczyć Imperium Osmańskie. W międzyczasie, w Panamie wciąż panował chaos, który wynikł z zamordowania prezydenta. Obawiając się kolejnej syndykalistycznej rewolucji, rząd Zjednoczonych Prowincji podjął decyzję o interwencji w celu przywrócenia porządku. La Plata odniosła się do tego przychylnie, co zobrazuje artykuł z "La Capital":

"Przewrót w Boliwii i zamieszki w Panamie są bez wątpienia efektem działalności siatki meksykańskich agentów sterowanych z Paryża. Zamierzają oni utworzyć przyczółek w Ameryce Południowej, by opanować Kanał Panamski. W ten sposób zamierzają przejąć jedną z najważniejszych dróg handlowych na świecie. Bez wątpienia planują wykorzystać czerpane z niej zyski do spełnienia swojego celu, jakim jest zniszczenie La Platy i całego wolnego świata. Dlatego też obowiązkiem każdego człowieka dobrej woli jest popieranie tych, którzy chcą przywrócić porządek w Panamie".

​

W dniach od trzeciego do dziewiętnastego maja trwał pierwszy kongres międzynarodówki. Podjęto na nim wiele niepokojących decyzji. Najgroźniejszą z nich dla La Platy było uznanie Johna Red'a za "Benjamina Franklina naszych czasów" i wspomniane już udzielenie poparcia syndykalistom z Ameryki południowej. Poniżej przedstawiono fragment uchwały w tej sprawie:

"My, wolne narody Europy wyrażamy nasze poparcie dla działań chwalebnego przywódcy drugiej Rewolucji Amerykańskiej, Benjamina Franklina i wyrażamy nadzieję na to, że burżuazyjni kapitaliści nie zablokują demokratycznego wyboru nowej władzy, który z pewnością nastąpi w najbliższych wyborach.".

​

Szóstego maja skapitulował Afganistan., a tydzień później Delhi wprowadziło na jego tron władcę lojalnego względem siebie. Miało to być później szeroko wykorzystywane w propagandzie resztek Imperium jako "pierwszy krok ku odtworzeniu". Szkoda tylko, że nie wspominano o jakości sił atakującego.

​

Wojna dotarła również na Kaukaz, gdzie Czeczenii podnieśli broń przeciwko Kozakom. Początkowo bunt objął jedynie część miasta Groźny, jednakże w miarę kolejnych porażek lokalnej milicji powstanie rozszerzało się. Wszystko to zostało dodatkowo wzmocnione, kiedy lokalni duchowni muzułmańscy zaczęli określać to jako dżihad przeciwko niewiernym. W efekcie, muzułmanie szybko zdobyli broń, której potrzebowali – przerażeni żołnierze, którzy często byli Rosjanami i nie chcieli walczyć za Kozackie elity uciekali z pola walki na widok fanatycznych bojowników zostawiając cały swój ekwipunek poza ubraniem. Zdecydowano się więc na sprowadzenie elitarnej kawalerii. Konie nie walczyły jednakże zbyt dobrze w górach, w skutek czego powstańcy popierani przez Osmanów pokonali kawalerzystów dwudziestego ósmego w bitwie o Czerkiesk.

​

Trzydziestego, w skutek nie przegłosowania reform gospodarczych do dymisji podał się rząd Kanady. Było to skutkiem całkowitego nie prowadzenia żadnej kampanii wśród społeczeństwa, co z wielką chęcią wykorzystali radykalni liberałowie zarzucając rządowi "dryf w kierunku socjalizmu". O ile większość normalnych ludzi nie dała się nabrać na ten chwyt głównie dzięki działalności Edwarda V, o tyle parlamentarzyści już tak.

 

Niegasnące Słońce La Platy - AAR​

Odcinek 7​

​

Drugiego czerwca rozpoczęła się olimpiada w Helsinkach. Rządy państw kapitalistycznych starały się ukazać owo wydarzenie jako coś o wiele piękniejszego i ważniejszego od tak zwanej "spartakiady". Wielokrotnie przy tej okazji nawiązywano do pochodzenia obu słów – "spartakiada" pochodziła od Sparty, czyli państwa w którym praktycznie nie uprawiano sztuki, a "Olimpiada" od Olimpu, czyli siedziby wytrawnych bogów greckich.

​

Szesnastego rząd la platański przyjął plan naprawczy. Jego głównym celem było organizowanie robót publicznych polegających na przykład na budowie dróg przez bezrobotnych. Dzięki temu wielu rodzinom udało się wyjść z nędzy, co nakręciło pobyt i inwestycje. W tym samym dniu zakończyła się olimpiada – La Platańczycy zdobyli kilka medali, co odwróciło uwagę opinii publicznej od prawdziwych kłopotów.

Wieści ze Świata:


​

Fragment manifestu Górskiej Republiki Północnego Kaukazu z dnia powstania – siódmego czerwca:

"Naszedł dzień wyzwolenia spod kozacko-rosyjskiego jarzma! Nasi wrogowie myśleli, że ich konie będą w stanie nas powstrzymać, ale nasze serce jest silniejsze od ich zwierząt! Już wkrótce zapewnimy godne życie wdowom i sierotom, rozdamy majątek pozostawiony przez Kozaków ubogim i ukarzemy zdrajców! Nikt nigdy więcej nie będzie wykorzystywał naszych ludzi i naszej ziemi! W imię Allaha!".

​

Fragment dyrektywy zarządu AoG z dnia ósmego czerwca:​

"Należy wykorzystać problemy Kanady i naszych dobroczyńców do zniszczenia Niezależnych Miast. Nie dość, że ich porty skutecznie konkurują z naszymi, to jeszcze na ich terenie rozwinęły się liczne grupy przemytników, którzy kradną towar z naszych fabryk i sprzedają go tam, gdzie podatki są niższe. Jeszcze gorsze są organizacje separatystyczne dążące do wygnania nas i naszych niemieckich opiekunów, które otrzymują wsparcie przez te porty. Wojska mają natychmiast wymaszerować z przygranicznych koszar."

​

Trzynastego odtworzona została Panama. La Plata odnosiła się do tego bardzo przychylnie. Pokaże to przemówienie gratulacyjne Augustina P. Justo z tej okazji:

"Ja i cały naród la platański gratulujemy Zjednoczony Prowincjom i lojalnym Panamczykom powstrzymania drugiej syndykalistycznej rewolucji. Jest to niewątpliwie wielki cios dla wrogów całego wolnego świata, których celem było wykorzystanie owego państwa jako przyczółka do zaatakowania Prowincji z obu stron i okrążenia Kanału Panamskiego. Wyrażamy również chęć wysłania pomocy humanitarnej do zniszczonych przez paryskich agentów obszarów".

​

Dwudziestego szóstego powstał nowy rząd Kanady. Jego głównym celem było zrobienie tego, co nie udało się poprzednikom – uchwalenie pakietu reform gospodarczych, tak zwanego "Bill-7". Książę ludu nie ustawał w wysiłkach do utrzymania poparcie zwykłych ludzi dla tych reform, a nowa władza wzięła się za konsultacje z parlamentarzystami.

​

Obwieszczenie zarządu AoG z dnia trzydziestego czerwca:​

"Po dwunastu dniach walk udało nam się zniszczyć siedlisko buntowników i przestępców, którym niewątpliwie były Niezależne Miasta. Przedstawiciele mocarstw nie mają się czego obawiać – handel zostanie utrzymany, a jedynymi którzy ucierpią będą syndykalistyczni agitatorzy i pospolici złodzieje. Siły naszej korporacji rozpoczęły już usuwanie przestępczości z zajętych terenów. Wkrótce przywrócony zostanie spokój i porządek".

Od Autora:​

Nie będę ukrywał - sytuacja jest zła z perspektywami na dalsze pogorszenie się. Na moim komputerze nie działa internet, musiałem więc skorzystać z maszyny kogoś innego. Nie chcę mu zabierać czasu, więc nie mogę sprawdzać, czy screeny są odpowiednie. Szczęście, że mam pamięć przenośną, bo inaczej w ogóle nic nie mógłbym zrobić.

 

Uzupełnienie: groźny traktat

Na początku Czeczeńscy buntownicy nie byli zjednoczeni, lecz składali się z dwóch odłamów – jednego z Czerkieska, drugiego – z Groźny. Zjednoczyły się one dzięki kazaniom imamów, którzy nawoływali do wspólnej walki z niewiernymi. Po odniesieniu klęsk Kozacy zaczęli obawiać się nie tylko ich, ale i Rosjan, którzy zaczynali demonstrować w Carycynie (dzisiejszy Wołgograd, dawniej – Stalingrad). Jednocześnie powstańcy uważali, iż ich obowiązek został już spełniony – oczyścili swoją ziemię od tych, którzy ją plugawili, a wychylanie się po za góry mogło zakończyć się interwencją Berlina, który był utożsamiany z Rzymem z Koranu. Na ostateczną bitwę i koniec Świata nikt nie był gotów. Poniżej przedstawiono warunki traktatu:



§ 1 Postanowienia owego dokumentu mają zostać niezwłocznie i bezwzględnie wprowadzone w życie.

§ 2 Unia Dońska uznaje powstanie Republiki Górskiej Północnego Kaukazu zwanej również Czeczenią, albo Islamską Republiką Kaukazu.

§ 3 Unia Dońska uznaje zajęcie przez Czeczenię terenów wyzwolonych do dnia siódmego czerwca, to jest okolic Groźnego, Czerkieska i połączenia lądowego między nimi.

§ 4 Unia Dońska zobowiązuje się do niepodejmowania wrogich dzaiłań przeciwko Czeczenii.

§ 5 Czeczenia zobowiązuje się do niepodejmowania wrogich działań w stosunku do Unii Dońskiej.

Zawarto go w miejscu początku powstania i dlatego nazwano go groźnym.

La Plata będzie dążyła najpierw do zjednoczenia Ameryki Południowej a potem do usunięcia syndykalistów z obu Ameryk. Dopiero po tym Niegasnące Słońce Augustin P. Justo pomyśli o wyborze frakcji, a jeśli Rzesza upadnie, to La Plata sama stworzy sobie sojuszników.

 

Niegasnące Słońce La Platy​

Odcinek 8​

Fragment gazety "La Capital":​

Pomimo problemów na arenie międzynarodowej naukowcy la platańscy idą do przodu na polu postępu i rozwoju. W ciągu ostatniego miesiąca rozpoczęto prace nad ulepszeniem ochrony naszych kobiet i dzieci przed nalotami, oraz uniezależnieniem ich od zagranicznych dostaw ropy naftowej. Postępu w tej drugiej dziedzinie dokonali lekarze z Asociacion Medica de La Plata, którzy nabyli dzięki temu wiele przydatnych umiejętności w zakresie chemii.

​

Tymczasem na świecie:​

​

Król Francji. Na uchodźstwie​

Fragment manifestu założycielskiego II Królestwa Francuskiego:​

Rodacy! Bracia! Wszyscy, którym zależy na wyzwoleniu naszej kochanej macierzy! Ojczyzna nasza już przez lata jest okupywana przez wrogów, a rząd IV Republiki – nawet pomimo twardej postawy Philippe Petaina i wytrwałości w latach 1919-1924 nie wytrzymał naporu niemieckich agentów i zmanipulowanych buntowników! Szczęśliwie, bohaterstwo wyżej wymienionego umożliwiło ewakuację wielu ludzi i bezcennych dzieł sztuki, co jest nie do przecenienia dla utrzymania francuskiej kultury.

​

Dziewiątego lipca Kaiser, cesarz japoński i burmistrzowie zaanektowanych miast spotkali się w Tokio. Celem kaisera było utrzymanie niemieckiej pozycji na Pacyfiku, Japonia i Australazja (Ciężko mi przetłumaczyć "Australasia") chciały niepodległości Miast i większych wpływów w AoG w ramach rekompensaty za zagrożenie dla handlu, a Quing – przyłączenia ich do siebie. Przebieg rozmów przedstawią trzy artykułu prasowe.

Z "Wieści Wschodnich"​

"Konferencja tokijska daje nadzieje na rozładowanie napięć pomiędzy Imperium Niemieckim a Japonią. Jest to szczególnie ważne dla naszych rodaków mieszkających w: AoG, Wietnamie, lub na innych terenach Pacyfiku. Kryzys Niezależnych Miast można wykorzystać do odwrócenia japońskiej i australijskiej uwagi od baz na Pacyfiku. Jeśli to się uda, utrzymamy kontrolę nad lokalnymi szlakami handlowymi, co wydaje się krytyczne w razie wojny z syndykalistami".

Z "Tygodnika Australazjatyckiego"​

"Atak niemieckich przemysłowców z AoG na Niezależne Miasta był niewątpliwie próbą przejęcia kontroli nad największymi chińskimi centrami handlu, a wszelkie gangi i mafie były jedynie pretekstem -owszem, stanowią one duży problem, ale wystarczyło przecież zwiększenie intensywności kontroli granicznych. Jeżeli pozwolimy barbarzyńcom z Berlina na utrzymanie tych terenów, to będzie to przyzwolenie na kontynuację Weltpolitik z lat 20, co przeciwstawia się żywotnym interesom unii Australii i Nowej Zelandii oraz całej ententy – opanowanie jakiegokolwiek przyczółka w Europie nie będzie możliwe, jeśli to Niemcy wkroczą do Paryża i Londynu jako pierwsi".

Z "Informacji Tokijskich"​

"Możemy ogłosić, iż niemiecka próba agresji zakończyła się porażką. Kaiser wychodził z negocjacji trzęsąc się, a Australijczycy i nasz cesarz mieli w oczach radość ze zwycięstwa. Niemiecka weltpolitik została zatrzymana, co oznacza osłabienie pozycji Niemiec na Pacyfiku. Niezależne Miasta pozostaną niepodległe, a AoG będzie musiało sobie poradzić z chińskimi bojownikami o wolność w jakiś cywilizowany sposób. Nie uda im się to".

W La Placie nie przejmowano się kryzysem w odległych Chinach, gdyż nie było tam żadnych la platańskich firm.

​

Przemówienie wielkiego chana z dnia trzynastego lipca:​

"Dzisiaj ostatni bastion naszych wrogów się poddał. Ich miasta spaliliśmy, a ziemię posypaliśmy solą. Mężczyźni są wykorzystywani jako siła robocza w naszych kopalniach, a kobiety pomagają w zwiększeniu ilości naszych zasobów ludzkich. Wszystkich tych, którzy ośmielą się stanąć nam na drodze czeka ten sam los. Połączę Atlantyk z Pacyfikiem i nie przeszkodzi mi w tym nikt: ani kaiser, ani cesarz japoński, ani syndykaliści!"

​

Dyrektywa AoG z dnia dziewiętnastego lipca:​

"§1 Dyrektywa ta zostaje wydana w skutek postanowień konferencji tokijskiej.

§2 Nakazuje się natychmiastowe wycofanie wszelkich przedstawicieli sił wojskowych i administracji cywilnej AoG na tereny sprzed kryzysu.

§3 Nakazuje się zaprzestanie blokady morskiej i lądowej Miast.

§4 Z obozów jenieckich wypuszczeni zostają wszyscy jeńcy, którzy nie popełnili zbrodni wojennych, ani nie byli członkami zorganizowanych grup przestępczych mających na celu destabilizację AoG.

§5 Intensyfikacji ulegają kontrole na granicach.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR
​

Odcinek 9​

​

Z "Wydarzeń w Rio"​

"Zwycięstwo liberałów i zawiązanie koalicji z centro-lewicą jest czymś, czego nikt nie przewidywał. Spodziewano się raczej zwycięstwa partii komunistycznej. Nie można jednakże powiedzieć, iż ta niespodzianka jest czymś złym. Syndykaliści wprowadziliby centralne planowanie, które mogłoby skończyć się gigantycznym marnotrawstwem i odebraniem własności prywatnej. Niepokojące były również postulaty o obowiązkowej pracy klas bogatszych i eliminacji burżujów, co można traktować jako zapowiedź czystek i terroru".

Z "La Capital"​

"Pomimo kłamstw i fasady widać wyraźnie, iż tak naprawdę pierwszego sierpnia w Brazylii zwycięstwo odnieśli syndykaliści udający kapitalistów. Ich celem jest uśpienie naszej uwagi poprzez pozorowanie słabości. Szczęśliwie niegasnące Słońce La Platy – Augustin P. Justo – nie śpi".

​

Wywiad z brazylijskim ministrem gospodarki z "Wydarzeń w Rio" dnia 22.08.1936:​

Dziennikarz: Dzień dobry.

Minister: Witam.

Dziennikarz: Dotarły do nas wieści o tym, iż wkrótce rząd zacznie palić kawę i płacić rolnikom za to, aby jej nie hodowali. Skąd wzięła się taka koncepcja?

Minister: Zbyt duża konkurencja na rynku sprawia, że ceny kawy spadają. Uderza to we właścicieli plantacji, którzy z kolei obniżają pensje swoim pracownikom, co powoduje spadek zakupu wszelkiego towaru i spowolnienie gospodarki. Należy więc wyeliminować niektórych sprzedawców tak, aby reszta mogła normalnie funkcjonować.

Dziennikarz: Jak taka ingerencja w wolny rynek ma się do programu pana partii?

Minister: To wcale nie jest tak, jak się panu wydaje. Najpierw rząd skupuje kawę zanim trafi do sklepów płacąc przy tym podatki tak, jakby robił to zwykły obywatel. Kawa jest niszczona dopiero później. Odniosę się ponownie do pierwszego pytania: my nie płacimy rolnikom za to, że nie uprawiają ziemi, gdyż byłoby to niewolnorynkowe faworyzowanie ludzi leniwych nad pracowitymi.

​

​

Był trzynastego września roku 1936. Przywódca siedział na fotelu, a przed nim – na innych fotelach – siedzieli ministrowie.

- Wiecie pewnie o tym, że nasz genialny plan odbudowy gospodarki przyniósł oczekiwane efekty – niegasnące Słońce spojrzał na ministra gospodarki Federico Pinedo, który uśmiechnął się. - Teraz nadeszła pora na coś więcej. Dowódco wojsk lądowych powiedz mi: czy nasze siły wystarczą do wyzwolenia Boliwii z rąk tych syndykalistycznych agentów francuskich?

- Nie. Potrzebujemy jeszcze co najmniej czterech dywizji aby móc zabezpieczać naszą granicę z wrogiem numer 1 i wyzwalać Boliwię jednocześnie.

- Ministrze gospodarki, czy jesteśmy gotowi do wyekwipowania, wyszkolenia i utrzymania owych dodatkowych sił?

- Tak jest, przywódco.

- W takim razie rozpocząć produkcję. Najpóźniej za tydzień chcę mieć raport o rozpisaniu przetargu, a za miesiąc – o jego zwycięzcy.

​

Fragment gazety "La Capital":​

"Może się wydawać, iż w obecnej sytuacji sprowadzanie artylerii przeciwpancernej z Niemiec nie jest zbyt dobrym pomysłem. Ci, którzy tak twierdzą nie biorą pod uwagę relatywnie małych kosztów owej broni oraz faktu, iż nie wiadomo, co Brazylijczycy przygotowują do walki z nami. Przezorny zawsze ubezpieczony".

​

Fragment "Informatora Chilijskiego":​

"Dzisiaj, dwudziestego szóstego września nastąpiło spotkanie prezydentów Chile i La Platy. W jego trakcie skupiono się na sposobach zwalczania syndykalizmu. Nasz przedstawiciel zgodził się, iż la platański model radzenia sobie z kryzysem jest bardzo efektywny. Postanowił on skopiować – oczywiście za zgodą La Platańczyków – niektóre ich rozwiązania".

Tymczasem na Świecie​

Z "Informatora Francji"​

"Trzeciego września rozpoczął się najlepszy i najważniejszy festiwal filmowy na Świecie. Mowa oczywiście o wydarzeniu w Bourges. Konkurencja jest bardzo zacięta. Jak na razie największe szanse na statuetkę platynowego sierpa i młota ma film pod tytułem "Alzacja. Kraina łez, krwi i potu". Opowiada on o losie Francuzów żyjących pod brutalnym kaiserowskim jarzmem. Głównymi bohaterami są: robotnik, nauczycielka niemieckiego i członek syndykalistycznej organizacji wyzwoleńczej".

​

Dwudziestego trzeciego rząd Antonina Denikina podjął decyzję o pozostaniu w Moskwie. Była ona podyktowana trzema czynnikami: bliskością innych głównych miast Rosji, odległością od granicy z państwami ościennymi i obecnością wojska. Były one krytyczne, gdyż Rosja znajdowała się wówczas na skraju przepaści: ekonomia nie podniosła się z zapaści, a morale wojska słabło z dnie na dzień.

​

Trzy dni później z funkcji pierwszego komisarza związków zawodowych Związku Brytyjskiego zrezygnował Philip Snowden. W trakcie swoich rządów udało mu się podnieść gospodarkę wyspy z ruiny, w którą wpędziła ją wojna domowa, oraz zapewnić wszystkim dostęp do podstawowych artykułów spożywczych, dzięki czemu uniknięto klęski głodu w skutek niemieckiej blokady. W sferze kulturalnej uznawał, iż owszem – wszelkie zabytki pochodzą z czasów burżuazyjnych, jednakże przypominają narodowi chwałę, jaką osiągnął dzięki postępowej – jak na czasy, gdy we Francji panował absolutyzm – monarchii parlamentarnej.

​

Trzydziestego Ukraina stanęła na skraju rewolucji. W Kijowie, na placu przed budynkiem parlamentu zgromadzili się manifestanci, którzy stworzyli okopy z desek i zasłony z dymu z ognisk. Bunty wybuchły również na Krymie i w Donbasie, gdzie – tym razem rosyjscy – agitatorzy zachęcali do pójścia drogą Francuzów i Brytyjczyków. Obawiając się całkowitej utraty kontroli nad krajem król ukraiński postanowił stłumić zamieszki. W mittleeuropie nazwano to "pacyfikacją buntu", w Rosji – "nieudaną próbą wyzwolenia", a we Francji – "brutalnym zamachem na wolność". W La Placie nikt nie przejmował się tym, co dzieje się na stepach.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR​

Odcinek 10​

​

Gabinet la platanskiego ministra gospodarki Federico Pinedo.

Federico siedział na krześle na przeciw swego chilijskiego odpowiednika. Był dwudziesty szósty listopad.

- Jak pewnie pan wie rozwiązania, które zastosowaliśmy w trakcie walki z kryzysem są bardzo skuteczne. Co prawda trochę zajmie nam przywrócenie organizacji wolnego rynku do stanu sprzed kryzysu, ale nie podnieśliśmy się o wiele szybciej niż Brazylia.

- Co racja, to racja. Wysłano mnie do pana, aby dowiedzieć się, jakie reformy pan wprowadził. Nasze państwa są w dobrych stosunkach, więc nie powinno być problemów.

- I ich nie będzie. - Federico podał teczkę swojemu rozmówcy – napisałem już krótki zbiór moich rad.

​

Szóstego listopada, po zakończeniu prac nad doktryną wojenną rozpoczęto zdobywanie licencji na produkcję najnowszego sprzętu dla piechoty górskiej, która była elitą wojsk La Platy. Dobrze wiedziano, iż w razie wojny w Andach to te siły będą stanowić szpicę ofensywy. Fabryki nowego sprzętu miały zaś zapewnić La Platańczykom miejsca pracy i uniezależnić państwo od niepewnych – w razie ataku Francuzów – dostaw z Niemiec. Sześć dni później sprowadzono plany nowszych modeli artylerii przeciwlotniczej i rozpoczęto zdobywanie licencji na produkcję jeszcze lepszej zwykłej, ale dokładne dane na ten temat zaginęły w archiwach*.

Tymczasem na Świecie​

​

Fragment przemowy Wielkiego Chana:​

Ja, Wielki Chan, władca Mongołów, oficjalnie ogłaszam iż to Ułanbator będzie stolicą mego Imperium, które już wkrótce będzie rozciągać się na cały świat. Nikt mnie nie powstrzyma – ani Chińczycy, ani Rosjanie, ani Niemcy! Już wkrótce Urga będzie najwspanialszym miastem tej planety!

​

Manifest studentów birmańskich:​

Studenci, chłopi i cały narodzie birmański!

Władza nasza bardzo posunęła się w ucisku i wyzysku. Doszło do tego, że burżuje mogą bezprawnie czynić rolników i robotników swoimi niewolnikami, a ich przeciwnicy są eliminowani. To musi się skończyć! Nadchodzi dzień wyzwolenia! Już wkrótce dołączymy do wolnej komuny Bangladeszu! Chłopi otrzymają ziemię, a robotnicy dobra, które są im odbierane przez wyzyskiwaczy!

Cała ta rewolucja była wspierana i finansowana przez Komunę Bartyjską, która , której agencji indoktrynowali studentów już od 1935. Zamierzano uzyskać w ten sposób zasoby konieczne do obrony państwa przed tymi, którzy chcieli je zniszczyć.

​

Dwudziestego piątego zniszczona przez rewolucję Ukraina otrzymała pomoc od Niemiec w postaci pożyczki. Miała ona posłużyć do odbudowy zniszczonych przez rewolucję zakładów pracy, co miało uspokoić obywateli owego państwa. Planowano również rozbudowę armii, aby odparcie tłumienie kolejnych buntów było łatwiejsze.

​

Europa przejęła się jednakże wydarzeniami w Londynie, gdzie po tym, jak "wybory" zakończyły się patem wybrano przedstawiciela syndykalistycznego centrum: Tom'a Mann'a. Opowiadał się on za wspieraniem norweskich syndykalistów i dołączeniem do Komuny Francji w przyszłej wojnie z Niemcami, gdyż uważał, iż tylko oczyszczenie Europy z "wrogów ludu" może zapewnić bezpieczeństwo wyspie. Nie był jednakże zwolennikiem szybkiej ekspansji na cały świat, ponieważ twierdził, iż "wyzwolone" narody Europy będą potrzebowały czasu do oświecenia i ustabilizowania rządów, które zostaną ustanowione przez zwycięzców.

Z Gazety "Washington Post":​

"Wczoraj, to jest w dniu jedenastego listopada odbyły się – prawdopodobnie najważniejsze w historii państwa – wybory. Zwyciężył w nich demokrata John Hance Garner. Jest to policzek dla chcących zmienić ustrój państwa CSA i AUS. John Red ogłosił, iż zostały one sfałszowane, a Long nazwał je "parodią demokracji". W całym kraju mnożą się strajki, a na zachodnim wybrzeżu pojawili się ludzie chcący odłączenia owego terenu od Unii. Nazywają siebie "Organizacją na Rzecz Bezpieczeństwa Zachodniego Wybrzeża" i uważają, iż rząd federalny nie jest w stanie zapewnić bezpieczeństwa ich ziemi".

​

Fragment tajnej depeszy wywiadu Komuny Brytyjskiej:​

"Piątego listopada naszym dyplomatom udało się oszukać burżujów z Norwegii. Naszym obowiązkiem jest wykorzystać to do przewiezienia tam ekwipunku niezbędnego do wyzwolenia owego kraju. Agenci mają wykorzystywać w tym celu specjalnie zmodyfikowane statki kupieckie. Następnie przekażą oni broń kolejnym agentom, którzy zostaną na miejscu i będą doradzali przywódcom lokalnych organizacji wyzwoleńczych[...]".

​

"[...] Niestety dużym zagrożeniem mogą okazać się wrogowie ludu, którzy po raz kolejny odnieśli zwycięstwo w sfałszowanych wyborach jedenastego listopada. Nasze możliwości na tym terenie są dużo mniejsze niż w przypadku Norwegii, jednakże stanowią oni marginalne zagrożenie dla planów utworzenia tarczy ochronnej Komuny na Morzu Północnym. Pomimo tego zaleca się intensyfikację działań również tutaj – uwaga rządzących musi być zajęta czymś innym niż efektami naszych działań w Norwegii".

​

Dwunastego listopada rozpoczął się szczyt w Seulu. Brali w nim udział przedstawiciele koreańskich organizacji niepodległościowych i cesarstwa Japonii. Doprowadziły do tego liczne demonstracje niepodległościowe, które często przekształcały się w zamieszki. Doszło do tego, że w niektórych rejonach Japończycy utracili kontrolę nad wsiami i mniejszymi miastami.

​

Zakończyły się one piętnastego. Obie strony uważały je za sukces: Koreańczycy – gdyż uzyskali (przynajmniej teoretyczną) autonomię w sprawach wewnętrznych swego półwyspu, a Japończycy – ponieważ udało im się utrzymać zależność ekonomiczną nowego państwa i uczynić je swoim wasalem. Najmniej uszczęśliwieni tym byli lokalni syndykaliści, którzy chcieli wykorzystać sytuację dla swoich celów.

*Screen mi gdzieś zniknął. Albo zapomniałem go zrobić.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR
Odcinek 11



Fragment gazety La Capital:
​

"W dniu dwunastego grudnia rząd brazylijski podjął decyzję o spaleniu jeszcze większej ilości kawy i topieniu innych rodzajów żywności. W sytuacji, gdy wielu ludzi w owym kraju cierpi głód jest to wręcz prowokowanie rewolucji. Wygląda na to, że rządzący owym państwem zamiast wziąć przykład z jaśniejącego przykładu następczyni Imperium Hiszpańskiego wolą robić wszystko po swojemu. Ten przejaw pychy doprowadzi ich do zguby".
​

Archiwum państwowe La Platy
​

Archiwista spojrzał na nowe dokumenty, które mu przywieziono. Wszystkie z nich uznał za mało ważne. Co prawda nad jednym – informacją o badaniach nad wodnopłatami – trochę się zastanawiał, ale ostatecznie postanowił je odłożyć. "Samoloty lądujące na wodzie, phy! Po co nam to?".
​

Tymczasem na świecie


​

Czternastego grudnia odbyły się wybory w Japonii. Zwyciężyli liberałowie popierający utrzymanie obecnego statusu Korei i nadanie ograniczonej autonomii Tajwanowi. W sprawach gospodarki opowiadali się za wolnym rynkiem, zaś w polityce zagranicznej woleli opierać się bardziej na dyplomacji niż na bagnetach – zamierzali rozszerzyć imperium poprzez wspieranie partyzantów na terenie kolonii niemieckich, co zapewniało im życzliwość lokalnej ludności i ważne informacje wywiadowcze przydatne w razie ataku na placówki kaisera.
​

​

Niestety, ich plany dotyczące Tajwanu się nie sprawdziły – syndykaliści postanowili wykorzystać zamieszanie powstałe przy zmianie władzy wzniecając bunt. Szczęśliwie, lokalny garnizon zdołał utrzymać najważniejsze miasta i już trzydziestego grudnia zmusił wrogie oddziały do kapitulacji, albo ucieczki.
​

Fragment "Times'a na uchodźstwie":
​

"Noworoczne przemówienie Księcia Ludu należy interpretować jednoznacznie: odbicie ojczyzny pozostaje priorytetem. Co prawda wszelkie stwierdzenia typu "wyzwolimy Londyn do świąt" są nierealne, ale długoterminowe planowanie i determinacja z pewnością przyniosą sukces".​

Przemówienie noworoczne Niegasnącego Słońca La Platy Augustina Petro Justo:

Obywatelki i obywatele! La Plstańczycy i La Platanki! Pozdrawiam was z okazji nowego roku
​

Poprzedni rok był bez wątpienia czasem wielkich zwycięstw i postępu na drodze ku zwiększenia jasności i tak już Niegasnącego Słońca La Platy! Co prawda zaczęło się od niepowetowanej straty generała Manuela Rodrigueza, jednakże dzięki swej cnocie z pewnością wywalczył on wielkie łaski dla naszego chwalebnego państwa.
Drugi kwartał okazał się być czasem wielkich trudności. Syndykalistyczni agenci wywołali katastrofę na giełdzie bralińskiej i doprowadzili do rozprzestrzenienia się jej na cały wolny świat. Szczęśliwie, nie opuściła nas Niewidzialna Ręka Opatrzności, która zainspirowała naszego ministra gospodarki do utworzenia planu, którego wprowadzenie uzdrowiło ekonomię i odcięło rękę komunistycznym wichrzycielom, którzy chcieli zgasić jaśniejącą gwiazdę naszej nacji!
Kolejne półrocze upłynęło pod znakiem upadku Boliwii i staczania się Brazylii. Szczęśliwie, dzięki wzmocnieniu naszego wojska i przemysłu mogę dzisiaj powiedzieć: dyktatura nie zagraża La Placie! Wrogowie są zatrzymywani na granicach, a nawet jeśli przechodzą, to w zbyt małej ilości, aby cokolwiek zdziałać.
To tyle jeśli chodzi o stary rok. Jego następca z pewnością przyniesie nam: sukces, postęp szczęście i jeszcze większy dobrobyt. Już wkrótce ci, którzy wcześniej stąd uciekali wrócą, aby rozpocząć nowe życie! Kolejne wschody Słońca będą jeszcze jaśniejsze!​

Od Autora:
​

Następne odcinki będą dłuższe, nie obawiajcie się.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR
Odcinek 12



Fragment gazety "La Capital":
​

"Dwunastego stycznia 1937 odbył się zamach terrorystyczny w stolicy regionu urugwajskiego. Udział wzięli w niej przedstawiciele lokalnej bojówki syndykalistycznej. Jego celem był posterunek policji ochraniającej centrum miasta. Przypuszcza się, iż zniszczenie go miało ułatwić terrorystom obrabowanie pobliskiego banku. Pieniądze miały trafić do ich seniorów z Rio de Janerio, albo Miasta Meksyk."

Dwudziestego szóstego sfinalizowano żmudny proces zakupu licencji na produkcję nowego ekwipunku dla piechoty górskiej. Ulepszony został sprzęt do wspinaczki i pojemniki do przechowywania żywności. Żołnierze zapoznawali się z nowym ekwipunkiem w Andach Argentyńskich, dokonując jednocześnie eksploracji owego mało znanego obszaru.
​

Fragment "La Capital":
​

"Dwudziestego szóstego lutego rząd Brazylii podjął kolejną złą decyzję nie wprowadzając żadnych reform w swojej gospodarce. Udowadnia to, jak zaślepiony jest nowy rząd owego państwa – niewidzialna ręka sama kryzysu nie wyleczy zwłaszcza, jeśli korzysta z niego jedynie burżuazyjna warstwa wyższa, a reszta cierpi wyzysk".
​

Tymczasem na Świecie​

​

​

Obchody pierwszego dnia nowego roku stały się w USA okazją dla syndykalistycznych działaczy. Wykorzystali oni ją do głoszenia swoich haseł i rekrutacji do swej nowej organizacji – CSA. Niektórzy, co radykalniejsi z nich poprowadzili ludzi do ataku na sklepy z artykułami luksusowymi i banki. Zamieszki osiągnęły swój szczyt dzień później, kiedy to grupa komunistów wdarła się do ratusza w Chicago. Zostali oni jednakże wyparci nie zdobywając żadnych dokumentów, ani nie porywając żadnego z urzędników, którzy byli ewakuowani. Pomimo wszystko kontrola Waszyngtonu nad rejonem Wielkich Jezior została osłabiona.

Drugiego stycznia rząd Republiki Brytyjskiej postawił Irlandii dwa warunki zakończenie kryzysu. Pierwszym było podpisanie traktatu o przyjaźni brytyjsko-irlandzkiej, a drugim – udostępnienie baz wojskowych dla floty, sił powietrznych i armii Komuny. Wśród Irlandczyków oba te warunki budziły równe rozgoryczenie i wściekłość, ale wobec kryzysu w Niemczech nie mieli wyboru.
​

​

Czwartego rząd Komuny Francuskiej ogłosił, iż cały kraj musi przygotowywać się do nadchodzącej wojny z Niemcami, która – według władców Paryża – ma przesądzić losy ogólnoświatowej rewolucji. Komitety ludowe otrzymały dodatkowe uprawnienia w nakładaniu podatków, które podwyższono "na bardzo krótki czas potrzebny do rozprawy z burżujami", liczba aresztowań wzrosła jeszcze bardziej, a na granicy z państwami kapitalistycznymi pojawiło się jeszcze więcej żołnierzy.
​

Z brytyjskiej ulotki propagandowej:

NORWEGOWIE!
​

Rząd Komuny Brytanii dobrze wie, iż macie dość ucisku i samowoli kapitalistów! Dowodzi tego fakt, iż wśród was żyje wielu, którym zależ na losie waszym i waszej ojczyzny. Co prawda niemieckie marionetki usiłują ich przedstawiać jako słabych chuliganów, jednakże wczoraj, w dniu piętnastego stycznia sam pokazał, jaka jest prawda – dużo zostało aresztowanych, ale jeszcze więcej będzie działało aż do chwili wyzwolenia swego narodu!
​

Zrzucenie powyższych ulotek nad Narwikiem i Oslo było jedyną akcją całej wojny...


​

...gdyż szesnastego stycznia w południe do Londynu dotarło niemieckie ultimatum. Przyczyną jego wysłania było przypadkowe zatopienie przez brytyjski niszczyciel niemieckiego okrętu handlowego "Nordsee" płynącego z Oslo do Hamburga. Poniżej przedstawione zostaną jego punkty:

1.​

Republika Brytanii natychmiast wstrzyma wszelkie działania wojenne przeciwko Norwegii.
2.Republika Brytanii nie będzie przesyłała ekwipunku, ludzi, ani udzielała wsparcia w jakiejkolwiek formia dla syndykalistów norweskich.
3. Republika Brytanii przeprosi za zatopienie niemieckiego okrętu.
4. Republika Brytanii wypłaci kontrybucję w wysokości 5000 marek niemieckich w złocie.

Republika obawiając się silnej niemieckiej Kaiserliche Marine uległa.
​

​

Odbicie ratusza w Chicago okazało się krótkotrwałe, chociaż początkowo wyglądało na to, iż sytuacja się ustabilizowała. Wszystko to zostało przerwane przez zamach samobójczy na "dar monarchistycznej Francji Napoleona" – Statuę Wolności w Nowym Jorku dwudziestego piątego stycznia. Nie była ona dostatecznie chroniona, gdyż rząd federalny nie doceniał wpływów syndykalistów w mieście. Chociaż uszkodzenia budowli były bardzo małe, to rozpoczęło się tam powstanie, które objęło całe miasto – rząd zachował kontrolę jedynie nad głównymi drogami dojazdowymi do dzielnicy rządowej i siedzibą lokalnych władz. Jednakże Waszyngton nie uznał tego za gigantyczny problem – wojsko zostało aby chronić Biały Dom, a północ otrzymała bardzo małe posiłki.
​

​

Dwa dni później chiński cesarz ogłosił początek "nowych reform". Na zachodzie uznawano to za nie nie znaczący ruch mający na celu uspokojenie chińskiego ludu. W przemowie obiecał on zjednoczenie Chin i wyzwolenie południa spod niemieckiej kontroli, co wydawało się nieosiągalne.​

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR
Odcinek 13




Fragment wniosku naukowca la platańskiego skierowanego do ministra gospodarki:
​

"Wykorzystanie w badaniach kart perforowanych Holleritha znacznie ułatwiło zapisywanie danych i odczytywanie ich. Produkty firmy IBM są bardzo przydatne – teraz niedokładna ręka człowieka nie jest w stanie niczego zakłócić podczas zestawiania danych, gdyż zastąpiła go maszyna. Dzięki temu nie musimy tak wiele razy sprawdzać naszych prac, co przyśpiesza badania. Niestety, nie wszyscy jesteśmy w nie zaopatrzeni. Sprowadzenie tylko 1000 tych urządzeń podniosłoby wydajność naszych badań aż o 2%! W świetle powyższych argumentów dofinansowanie naszych skromnych zakupów wydaje się być uzasadnione.".

Minister przychylił się do jego prośby.

​

Fragment "La Capital":
​

"Wczoraj minister gospodarki brazylijskiej zapowiedział iż dwudziestego ósmego stycznia do parlamentu trafi ustawa o prywatyzacji aktywów państwowych. Chociaż w przemówieniu została ona nazwana "kompromisem" to nie ulega wątpliwości, iż jest to kolejny krok na drodze ku przepaści.".
​

Tymczasem na Świecie


​

Niemalże w rok po ukończeniu kryzysu sytuacja niemieckiej gospodarki była jeszcze gorsza niż tuż po nim – ludzie kupowali co raz to mniej, co nakręcało spiralę spadku pobytu, produkcji i zatrudnienia. Pomimo wszystko Niemcy wciąż szli w zaparte i uważali, iż niewidzialna ręka wolnego rynku sama wyzdrowieje. Z La Platy i jej skutecznego sposobu śmiano się twierdząc, iż i tak wkrótce wróci ona do systemu sprzed roku 1936. Państwo kaisera już płaciło za to dużą cenę – w Alzacji, Lotaryngii i Flandro-Walonii powstawały kolejne syndykalistyczne organizacje, a niektórzy z mieszkańców owych terenów uciekali do Francji.
​

Manifest Republiki Indii:

Bracia Hindusi!​

Państwa burżuazyjne usiłują wmówić wam, iż chcemy zniewolić was siłą. Jest to kolejne kłamstwo, które bojące się o swoje bogactwo elity nazywają "prawdą". Prawdziwy syndykalizm polega na rozbudzaniu świadomości klas niższych tak, aby same stały się wolnymi, a nie – jak próbują wam to wmówić burżuje – wojnie i terrorze. Owszem, czasem trzeba się uciec do takich środków – ludzie nie mogą czekać na wolność zbyt długo, bo inaczej kapitaliści zdobędą środki i zniszczą Komuny!
​

Przemówienie króla Serbii, Aleksandara II:
​

"Serbowie! Bośniacy! Chorwaci! Słoweńcy! Wszyscy Słowianie Południowi!
Macie już dość austriackiego wyzysku i bułgarskiego terroru? Serbia jest waszą nadzieją! Prowadzeni przeze mnie, monarchę absolutnego możecie strącić tego młodzieniaszka z Wiednia i dać sobie wieczna wolność!.
​

​

O ile na południu, północy i w okolicach Waszyngtonu przynależność większości ludzi była określona, o tyle w środkowych stanach podziały były wyrównane. Dowodem na to było to, co stało się dwunastego lutego w St. Louis gdzie syndykalistyczny strajk przerodził się, tak jak w innych miastach w zamieszki. Czerwoni szykowali się do szturmu na ratusz, gdy zostali zaatakowaniu przez nacjonalistycznych bojowników. Lokalne siły policyjne przyjęły tą niespodziewaną pomoc i pokonały buntowników. W skutek bitwy wiele budynków uległo uszkodzeniom, nie doszło jednakże do powtórki z Nowego Jorku, gdzie po ewakuacji sił federalnych nastał chaos i terror.
​

​

Syndykaliści walczyli nie tylko koktajlami Longa (jak nazwano butelki wypełniane z paliwem rzucane w storę budynków zajętych przez nacjonalistów w Saint Louis), ale również propagandą. Szesnastego rozpoczęła się spartakiada. Brały w niej udział wszystkie państwa komunistyczne poza Boliwią, której drużyna nie mogła wylecieć z kraju z powodu blokady powietrznej.
​

​

Osiemnastego zakończyły się trwające od roku negocjacje w sprawie kształtu Austro-Węgier. Początkowo Austriacy usiłowali przepchnąć projekt tak zwanej "Federacji Dunajskiej". W założeniach wszystkie narody miały mieć równe prawa, jednakże problematyczny był tutaj jeden czynnik – wybór stolicy.Węgrzy nie godzili się na Wiedeń, a druga strona nie chciała Budapesztu. Chcąc uratować imperium cesarz zaproponował utrzymanie obecnej sytuacji, na co Węgrzy się nie zgodzili, gdyż poparły ich Niemcy. Ostatecznie Austria zerwała negocjacje i zaatakowała swoich dawnych sojuszników.
​

​

Tego samego dnia przywódca syndykalistów amerykańskich, John Red ogłosił utworzenie Połączonych Stanów Ameryki (C.S.A.). Swoją siedzibę umieścił w jednym z pierwszych zajętych miast – Chicago. Stany zjednoczone wypowiedziały wojnę nowemu państwu, co uznaje się za początek drugiej amerykańskiej wojny domowej.
​

​

Przemówienie Księcia Ludu z dnia dziewiętnastego lutego:
​

"Obowiązkiem nas, obywateli Imperium Brytyjskiego jest niszczenie syndykalizmu we wszelkiej jego formie gdziekolwiek by się nie pojawił. Dlatego też teraz, gdy na ziemiach USA zjawiła się ta zaraza naszym zadaniem jest ochronienie jej. Nasza armia właśnie przekroczyła granicę i w zawrotnym tempie zbliża się do Bostonu. Lokalna ludność wita naszych żołnierzy z entuzjazmem wiedząc, że gdyby nie oni, to byliby zdani na łaskę i nie łaskę czerwonych".
​

​

W tym samym dniu popierani przez Serbię rebelianci czarnogórscy ogłosili niepodległość swego kraju. Siły austriackie wycofały się do portu w Pristinie i były okrążone, a na ulicach owego miasta puszczano psy z cesarskimi orderami. Z czasem uniezależnić miały się również Czechy i Bośnia, a Chorwacja – stanąć po stronie Węgier.
​

​

Dzień później przywódca amerykańskich nacjonalistów, Long ogłosił iż USA jest upadłym państwem, gdyż nie jest w stanie ochronić swych obywateli przed syndykalistycznym buntem. Obwieścił on więc powstanie Unii Amerykańskiej, której pierwszym zadaniem miało być "zapewnienie bezpieczeństwa uczciwym ludziom". Założył on swoją stolicę w Atlancie i tak na prawdę chodziło mu o przywrócenie zdelegalizowanego niewolnictwa – decyzja Lincolna może i nie zmieniła aż tak bardzo życia murzynów, ale bardzo kuła w oczy plantatorów.
​

​

Tego samego dnia Kanada zajęła Kanał Panamski. Płonące USA zdobyły się jedynie na notę dyplomatyczną. Amerykanie stracili nie tylko możliwość przemieszczania floty z Pacyfiku na Atlantyk i odwrotnie, ale zostali również pozbawieni wpływów z opłaty za przepłynięcie ową drogą. Był to duży cios dla i tak już nadwyrężonego budżetu Waszyngtonu.
​

Manifest Zjednoczenia ziem polskich

Rodacy!
​

Jak pewnie dobrze wiecie w państwie trzeciego zaborcy wybuchła wojna! To właśnie dzięki niej nasze wojska mogą wyzwalać odwiecznie polski Kraków i Lwów. Dzisiaj, dwudziestego drugiego lutego nadszedł od lat wyczekiwany koniec biedy galicyjskiej! Co prawda wiele pozostaje jeszcze do zrobienia, nie ma jednakże wątpliwości, iż odniesiemy sukces.​

​

W tym samym dniu ogłoszone zostało powstanie Pacyficznych Stanów Ameryki. Powodem ich powstania był strach przed federalnym, nacjonalistycznym i syndykalistycznym terrorem, który obserwowano na wschodnim wybrzeżu. Celem było nie tylko utrzymanie zachodu, ale również opanowanie części środkowych stanów tak, aby pełniły one rolę buforu w razie ewentualnej próby pacyfikacji.
​

​

Dwudziestego czwartego Filipiny zostały opuszczone przez byłych żołnierzy i marynarzy Waszyngtonu. Większość z nich udała się do Kalifornii, gdzie część z nich przyłączyła się do PSA, a reszta została internowana. Ci zaś, którzy mieli syndykalistyczne poglądy woleli udać się do Komuny Indii. Przeszkodziły im w tym jednakże niemieckie statki. Pomimo protestów ze strony państw komunistycznych uwięziono ich. W skutek wojny Amerykanie utracili również bazę w Guantanamo – stało się to trzy dni później.
​

​

Dwudziestego ósmego ogłoszono zerwanie rozmów o sojuszu Egiptu z Arabią. Powodem był strach przed Imperium Osmańskim. Ów zaś był skutkiem działalności tureckich agentów, którzy rozsiewali propagandę twierdzącą, że Imperium przeżywa swoją drugą "złotą erę" oraz przesunięcia przez sułana wojsk nad granice z Egiptem.
​

​

Trzydziestego zakończyła się spartakiada. Jej rezultatem okazał się być bardzo niespodziewany, gdyż 1 miejsce w ilości medali zdobył Meksyk. Propaganda komunistyczna wykorzystała to jako dowód na wyższość owej imprezy nad ustawianą – według nich – olimpiadą.
​

​

W tym samym dniu do wojny domowej w szczątkach Imperium Habsburgów dołączyła się Rumunia. Celem faszystów było wyzwolenie Siedmiogrodu i "oczyszczenie" (jak nazwał to ich przywódca) go z Węgrów. Wiedeń zareagował na to jedynie notą dyplomatyczną – nowy front odciągał siły Węgier spod stolicy Austrii.​

Sytuacja na frontach Świata


​

Pierwszego marca sytuacja w Ameryce wyglądała dość skomplikowanie. Na wschodzi PSA dopiero rozpoczynały ofensywę, na wschodzie oddziały syndykalistów zostały pokonane w Nowym Jorku i odcięte od zachodniego wybrzeża, a Long rozpoczynał swój marsz na Waszyngton. Udało mu się odciąć środkową część kraju od stolicy dzięki czemu armie mające powstrzymać Pacyficznych miały utrudnione zadanie.
​

​

Podobna równowaga zdawała się panować również w Imperium Habsburgów – po krótkotrwałej ofensywie Węgrów Austriacy wkroczyli na ich terytorium, jednakże ich kontrofensywę zatrzymało dołączenie Chorwatów. Sojusznicy nie są jednakże w stanie tego wykorzystać z powodu ataku Rumunii.
​

Od Autora:​

http://zsp5.krosno.pl/konkurswww/2010/chmielinskil/index.php?strona=historia1 – stąd wziąłem pomysł na wniosek naukowca. Nazwa "koktajl Longa" pojawiła się, gdyż w Kaiserreich Mołotow nie odgrywa żadnej ważniejszej roli, więc koktajl Mołotowa nie mógłby zostać nazwany od jego nazwiska.
​

​

 

Niegasnące Słońca La Platy – AAR
Odcinek 14



Przemówienie Niegasnącego Słońca La Platy, Augustina P. Justo:​

"Dzisiaj, osiemnastego marca nasi dzielni policjanci złapali ludzi odpowiedzialnych za zamachy z 12 stycznia. Za zdradę i morderstwo zostali oni skazani na powieszenie. W ich kryjówce ukryto również dokumenty z których wynika, iż zamach na mnie, w skutek którego bohaterską śmierć poniósł niezastąpiony Manuel A. Rodriguez z samego początku poprzedniego roku nie jest winą samotnego szaleńca, lecz szajki sponsorowanej przez wroga numer 1 – Brazylię.".
​

​

Dwudziestego piątego prezydent USA ogłosił, iż w związku z trwającą wojną domową i utratą Kanału Panamskiego Ameryka nie ma ani środków, ani celów w utrzymaniu doktryny Monroe'a. Polegała ona na tym, iż Amerykanie nie ingerowali w sprawy Europy i jej kolonii w zamian oczekując zaprzestania kolonizacji obu Ameryk i starając się zdobyć jak największe wpływy na owym terenie. Dla La Platy było to czymś świetnym – wycofanie się Stanów z kontynentu dało jej przywódcy większe pole manewru, co ten wkrótce miał wykorzystać.
​

Wieści za świata



Manifest założycieli Republiki Czech z drugiego marca:

Czesi!
​

"Rozkład Imperium Habsburgów wykorzystaliśmy w pełni. Nie tylko zrzuciliśmy hańbę zależności od Wiednia i dokonaliśmy tego pokojowo, ale również doprowadziliśmy do abdykacji księcia, który przez tyle lat był marionetką Austrii! Teraz przed naszym państwem otwiera się perspektywa dobrobytu i pokoju, ale aby do niej dojść, pracować muszą wszyscy. Pomożecie?"

W tym samym dniu niezależna od niedawna Bośnia została zaatakowana przez Serbię, która swój najazd argumentowała wyzyskiem robotników serbskich i chorwackich. Robotnicy serbscy przyjęli to z wielkim entuzjazmem, Chorwaci byli neutralnie nastawieni do obu stron, a bośniaccy imamowie ogłosili dżihad przeciwko niewiernym. Wojna ta spotkała się z bardzo małym odzewem, gdyż uznano ją za część austro-węgierskiej wojny domowej.
​

​

Trzeciego marca papież nałożył ekskomunikę na całą rodzinę Habsburgów i wypowiedział im wojnę o Wenecję. Decyzja ta obniżyła morale wojsk austriackich na obu frontach, a ogłoszenie przez arcybiskupa Wiednia Theodora Innitzera nieważności owego dokumentu tylko pogorszyło sytuację, gdyż wielu księży uznało do za próbę dokonania rozłamu w Kościele.
​

​

Siódmego Kanada zajęła Alaskę. Nie ma jednakże powodu, aby rozpisywać się o tej akcji. Ważniejsze były wybory w Niemczech. Zwyciężyła w nich koalicja, centrowców i... komunistów. Na kanclerza wyznaczony został Kurt von Schleicher uważający, iż armia powinna mieć również zadanie socjalne takie jak pomoc najuboższym. We Francji ogłoszono to robieniem dobrej miny do złej gry i parodią demokracji, w Rosji uznano to za staczanie się Niemiec, a w La Placie niepokojono się – nowy rząd niemiecki opowiadał się za nie ingerowaniem w sprawy Ameryk, co mogło zagrażać współpracy la platańsko-niemieckiej.​

​

Dwunastego marca na terenach Romandii, w zachodniej Szwajcarii pojawili się ludzie trzymający karabiny. Powołali oni komitet wyzwolenia Romandii. Rząd w Bernie nazywał to inwazją, a Paryż uparcie twierdził, iż w takie narzędzia da się zaopatrzyć w każdym sklepie oraz wzywał Szwajcarów do rozmów z buntownikami. "Niebieskie ludziki" nie uzyskały jednakże poparcia społecznego i zostały wygnane z regionu przez tych, o których rzekomo walczyli. Dzięki temu kryzys uległ czasowemu wyciszeniu.
​

​

W tym samym dniu nastąpiła próba rewolucji syndykalistycznej na Filipinach. Zaczęło się niewinnie, bo od marszu małej grupki studentów. Z czasem przyłączali się do niego kolejni ludzie i przed parlamentem pojawiły się setki wyspiarzy. Ową chwilę agenci Komuny Indii uznali za stosowną – wyjęli karabiny i przystąpili do szturmu. Szczęśliwie wojsko stało na straży legalnej władzy – puczyści zostali pokonani.
​

​

Siedemnastego marca opublikowano wyniki wyborów w Białej Francji. Zwyciężyła promonarchistyczna partia, która jasno opowiadała się za odbiciem macierzy i kontynuacją polityki kolonialnej nawet pomimo braku kontroli nad Metropolią – Akcja Francuska. Wydarzenie to, przynajmniej z perspektywy La Platy stało w cieniu innego:
​

Manifest założenia Nowej Anglii

Mieszkańcy Nowej Anglii!
​

Niektórzy uważają naszych dobroczyńców – Kanadyjczyków i Anglików za okupantów. Tymczasem oni przyszli po to, aby ochronić nas przed terrorem – syndykalistycznym i federalnym – oba działają w ten sam sposób i mają jeden cel: uczynić nas bezmyślnymi niewolnikami! Czyż nie wiecie, co się stało ze sklepikarzami w Chicago? Nie pamiętacie jak rozprawiono się ze studentami w Waszyngtonie?
​

​

Dwudziestego czwartego podpisano drugi traktat bukareszteński. Poniżej przedstawione zostaną jego główne założenia:

1. Pierwszy traktat bukareszteński zostaje uznany za nieobowiązujący.
2. Rumunia otrzymuje pod kontrolę cały Siedmiogród.
3. Węgry natychmiast wycofają swoje wojska z owego terenu.
4. Węgry zaprzestaną wszelkich działań zbrojnych i propagandowych przeciwko Rumunii.

Przeciwko owemu traktatowi protestował Wiedeń, który uznawał całe terytorium Węgier (w tym Siedmiogród) za swoją własność. W związku z tym część państw uznała ten dokument (np. Rosja, syndykaliści i Cesarstwo Chin), jednakże większość tego nie zrobiła (Niemcy, Mittleeuropa, Ameryka Południowa poza Brazylią). Nie zmieniło to jednakże faktu, iż od tej pory to Rumunia kontrolowała sporne tereny.
​

Sytuacja na frontach świata


​

Po miesiącu od wybuchu walk sytuacja w dawnym Imperium Austro-Węgierskim przedstawiała się skomplikowanie – na północy Austriacy wkroczyli do Bratysławy, w centrum Węgrzy stali pod Wiedniem, a na południu upadł Zagrzeb. Jednocześnie na zachodzie szybka kontrofensywa wojsk cesarza początkowo nie napotykała oporu, gdyż Włosi byli zajęci zajmowaniem nowych ziem, ale potem zostały one okrążone.
​

Zielony – postępy Pacyficznych czerwony – zdobycze czerwonych czarny – ziemie zajęte przez nacjonalistów niebieski – tereny odbite przez rząd federalny
​

Nie mniej zawiła była sytuacja w Stanach. Rząd federalny widząc, iż nie może przełamać pasu oddzielającego Waszyngton od frontu zachodniego postanowił pozwolić czerwonym i nacjonalistom na wzajemne wykrwawianie się. PSA rozpoczęły swoją ofensywę i odniosły sukces wszędzie poza południem, gdzie utraciły San Diego. Jednakże znajdującym się tam oddziałom federalnym groziło okrążenie.​

 

Niegasnące Słońca La Platy – AAR
Odcinek 15



Z Archiwów ministerstwa gospodarki:
​

"Aby utrzymać większą armię będziemy potrzebowali więcej fabryk. Ze względu na to, iż szybka ekspansja zdaje się być nie możliwa – a jeśli już, to tylko na słabo uprzemysłowione tereny sąsiadów musimy pomyśleć o rozbudowie naszej gospodarki. Kolejnym powodem do tego jest fakt, iż spora część naszych zakładów znajduje się bardzo blisko granicy brazylijskiej, przez co łatwo mogą zostać zniszczone przez wroga. Z tych powodów powinniśmy rozważyć budowę Centralno-Południowo-Amerykańskiego Okręgu Przemysłowego".
​

Siedziba Rady ministrów, siódmego kwietnia
​

Niegasnące Słońce La Platy stał przy oknie. Zrobił powolny wdech i wydech. Jego ministrowie siedzieli na krzesłach wokół prostokątnego stołu. Usiadł na honorowym miejscu – nikt nie zajmował miejsca na przeciwko.

- Najpierw Ameryka, potem Niemcy... przeklęci liberałowie! - powiedział.

- Nie jest aż tak źle – odpowiedział minister gospodarki. - wciąż będziemy mogli wysyłać do nich nasze zboże. Nasza ekonomia nie ucierpi aż tak bardzo. Co najwyżej akcje na giełdzie trochę spadną, ale po wydarzeniach sprzed roku już nikt nie lokuje tam oszczędności.

- Racja. Brazylia czuje się słaba i prędko się na nas nie rzuci – dodał szef sztabu. - W czasie wojny Niemcy przysyłali nam pomoc, ale były to głównie stare hełmy – a obiecywali nam czołgi! Musimy więc sami produkować to, czego potrzeba naszej armii.
​

​

Dwa dni później rozpoczęto prace nad doktryną opóźniania. Jej celem było zmaksymalizowanie strat zadawanych opóźnianym przy jednoczesnym zminimalizowaniu ich u opóźniających. Co prawda w przyszłej wojnie samo opóźnienie miało być mało przydatne, ale zrozumienie mechanizmów jego nowoczesnej wersji było konieczne do szybkiego osiągania wyznaczonych celów.
​

​

Dziesiątego kwietnia Austria zawarła pokój z Czarnogórą i Włochami. Na tym pierwszym nie ma co się rozwodzić – Wiedeń po prostu uznał istnienie nowego państwa i zaprzestał wrogich działań wobec niego. Więcej uwagi należy się drugiemu. Zawarto go w Wiedniu i w jego skutek Włosi odzyskali Wenecję. Nie poważyli się jednakże na zajęcie Trydentu, gdyż większość jego mieszkańców stanowili Austriacy którzy osiedlili się tam w skutek propagandy i możliwości łatwego zdobycia majątku po wygnanych Włochach.
​

​

Pięć dni później Austriacy mogli się pocieszyć upadkiem Chorwacji. Propaganda przedstawiała to jako początek końca Węgier, chociaż rzeczywistość była trochę inna – Węgrzy stawiali bardzo zacięty opór, a terror szerzący się w Zagrzebiu tylko podnosił ich morale.
​

​

Pięć dni później zakończyła się budowa najwyższego wiszącego mostu na świecie – Golden Gate. Miał on długość 2737 m. Jako pierwszy z propozycją jego budowy wystąpił Michael O’Shaughnessy, ale rozpoczęła się dopiero w styczniu 1933. Później miał on zostać nazwany "mostem samobójców" z powodu największej ilości samobójców na świecie. Był to bardzo ważny obiekt dla propagandy PSA, której celem było udowodnienie, iż niezależność od Waszyngtonu nie tylko nie pogorszy, ale wręcz poprawi życie obywateli.[/COLOR]
​

​

Dwudziestego pierwszego kwietnia do Berlina dotarły plotki jakoby Antonin Denikin planował zajęcie Unii Dońskiej. Niemcy natychmiast wysłali notę protestacyjną do Kremla w której domagali się przestrzegania traktatu brzeskiego. Władca rosyjski przerażony perspektywą zajęcia Moskwy przez kaisera ogłosił, iż nigdy nie miał takich planów.
​

​

Sytuacja na frontach świata


​

Po podpisaniu pokoju z Włochami i kapitulacji Chorwatów sytuacja Austriaków się poprawiła – wyparli oni Węgrów z pozycji pod Wiedniem i wkroczyli do Bratysławy. Jednakże wojna była daleka od zakończenia – Do Budapesztu docierało wsparcie z Niemiec, a Wiedeń znajdował się w izolacji jako "gnębiciel narodów".
​

​

Wojnę domową w USA zdecydowanie zwyciężali zieloni, którzy wkraczali już na obszar środkowych stanów. Na zachodzie czerwoni i nacjonaliści wzajemnie się osłabiali, co dawało czas rządowi federalnemu, który odbił Nowy Jork i odciął syndykalistów od wsparcia.

Od Autora
​

Fabryki buduję z jednego powodu - walka z Brazylią byłaby zbyt łatwa, gdybym nie stracił tych kilku lat.

 

Niegasnące Słońca La Platy – AAR
Odcinek 16

​

Pierwszego maja rozpoczęły się badania nad ulepszeniem szpitali. Nie było wówczas żadnych manifestacji, a prób przerwania pracy zanotowano nawet mniej niż w inne dni – było to efektem skutecznego działania policji la platańskiej, która uniemożliwiała jakąkolwiek formę obchodzenia owych "syndykalistycznych bachanalii (bachanalia – obrzędy rzymskie na cześć Dionizosa, które zostały zniesione przez senat Republiki po tym, gdy przemieniły się w orgie)" jak dzień pracy nazwał Augustin P. Justo.
​

​

Cztery dni później nastąpiło coś przerażającego. Syndykalisci już przestali zachowywać wszelkie pozory i ogłosili, że wyślą pomoc gospodarczą, wojskową i doradców do Boliwii. Spotkało się to z alergiczną reakcją La Platy.
​

6 marca, sztab wojsk La Platy.
​

Ściany były betonowe i oświetlone przez lampę. Na jednej z nich wisiała mapa Ameryki Południowej. W pokoju stali szef sztabu la platańskiego i Augustin P. Justo.

- Czy jednostki są na pozycjach?

- Tak, wodzu. Na granicy z Brazylią pozostawimy tylko 3 dywizje – co prawda nie jest to siła zdolna do zatrzymania wroga, ale dzięki rozpaleniu wielu ognisk i rozłożeniu większej ilości namiotów niż potrzeba możemy skutecznie ich odstraszyć od jakiejkolwiek interwencji. W ofensywie udział weźmie 10 dywizji piechoty w tym jedna górska. Co prawda Boliwia leży na bardzo trudnym terenie, ale kampanię uda się zakończyć zanim nasza gra pozorów zostanie wykryta.

- A co, jeśli się nie uda?

- Wrogie wojska są zacofane technologicznie, więc będziemy mogli odesłać większość sił do obrony kraju. Po za tym nasza propaganda jest na tyle efektywna, że nasi obywatele nawet całkowitą klęskę zapamiętają jako gigantyczny sukces.
​

Przemowa wielkiego przywódcy z dnia 7.05.1937:

La Platańczycy!
​

Jak pewnie wiecie nasz sąsiad – Boliwia został dotknięty najgorszą z plag. Syndykalistyczni agenci ogłupili ludzi do tego stopnia, że ci obalili legalny rząd i dali u siebie wprowadzić komunę! Teraz bohaterzy, którzy próbowali to powstrzymać są prześladowani i nie mogą zaznać ani chwili spokoju. To musi się skończyć! Obowiązkiem La Platy jest zapewnienie mieszkańcom Boliwii poszanowania podstawowych praw do szczęśliwego życia i wolności słowa poprzez przyłączenie jej do chwalebnej Wspólnoty Wolnych Republik La Platańskich! Dlatego też zdecydowałem, iż nasze wojska wkrótce usuną wrogą dyktaturę, dzięki czemu Boliwijczycy znowu będą mogli żyć w spokoju.
​

​

Plan inwazji był prosty: jak najszybciej zająć stolicę wroga. Dowódcą ofensywy został generał Quiroga. Lokalna ludność przyjmowała wyzwolicieli z mieszanymi uczuciami podobnie jak stało się to w Paragwaju i Urugwaju – część uważała La Platańczyków za wyzwolicieli spod terroru, a reszta – za najeźdźców.
​

​

Ósmego, dzięki sprzedaży wojskowych racji żywnościowych do Austrii i Niemiec udało się zdobyć fundusze na to, aby Augustin P. Justo znalazł się w miejscach w których go jeszcze nie było. Plakaty, gazety i radio – wszystko to na okrągło przypominało o bohaterstwie męża stanu i syndykalistycznym zagrożeniu.
​

​

Dziesiątego maja wyzwoliciele odnieśli pierwsze zwycięstwo. Lud witał ich kwiatami, a jedynymi, którzy się bali byli donosiciele i komisarze partyjni. Niestety, pomimo tych ewidentnych dowodów brazylijscy opluwacze nie zamykali swych ust. Wymyślali oni różne bajeczki o mordach i zagrabionych skarbach. Niegasnące Słońce ignorował to, gdyż tak należało postępować z wrogami.
​

​

Nawet pomimo trudów wojny, jakie odczuwało społeczeństwo La Platy wciąż dołączali do niego nowi ludzie. Głównie byli to uchodźcy z terenów opanowanych przez anarchistów w Hiszpanii. La Platańczycy witali ich z otwartymi ramionami – gdyby nie Hiszpania, to do Ameryki Południowej nigdy nie dotarłoby światło cywilizacji łacińskiej.
​

​

Dwudziestego piątego angielscy szpiedzy wysłali do Buenos Aires propozycję pokoju. Spalono ją natychmiast, gdyż bez wątpienia była to prowokacja mająca na celu dać dodatkowy czas terrorystom i warchołom, których jedynym celem było zniszczenie La Platy i demokracji.

​

Tymczasem na świecie



​

Trzeciego maja na drugim kongresie międzynarodówki poruszono kwestię amerykańską. Przedstawiciel CSA – Ernest Hemingway – zaapelował do Europejczyków o pomoc w walce z "imperialistami i łowcami niewolników". Dzięki temu zdobył jeszcze więcej wsparcia. Problem był jeden: po utracie Nowego Jorku nie było możliwości jego dostarczenia.
​

​

Następnego dnia skapitulowała Bośnia. Dzień ten był wielkim świętem dla Serbów, gdyż ich król ogłosił go pierwszym krokiem ku wyzwoleniu Słowian Południowych. Siły serbskie zachowywały się dobrze wobec Bośniaków dzięki czemu szybko udało im się uzyskać ich poparcie, co okazało się krytyczne dla szybkiego zdobycia Sarajewa.
​

​

Piątego maja Brytyjczycy zaproponowali na kongresie "Projekt Damoklesa". W propagandzie był on przedstawiany jako chwalebny program mający chronić ludzi przez kontrrewolucjonistami i Niemcami, ale w rzeczywistości był niczym więcej, jak rozbudową tajnej policji i aparatu niszczenia "wrogów ludu". Tak też odebrano to w całym wolnym świecie.
​

​

Rządy wszystkich komun – nawet Indyjskiej, która nazywała się "pacyfistyczną" – zaakceptowało ten projekt. Wszelkie szczegóły były tajne, ale niemieccy agenci informacyjni dotarli do akt, zgodnie z którymi projekt ten miał dotyczyć również rozbudowy wywiadu w krajach demokratycznych. Cały wolny świat był tym zaniepokojony.
​

​

Jedenastego stało się coś jeszcze bardziej przerażającego. Syndykalistyczna Centroameryka ogłosiła, iż zamierza wykorzystać środki z pomocy zagranicznej na podbój Ameryki Centralnej i – co gorsza – Kanału Panamskiego. W ten sposób planowano utrudnić handel między państwami kapitalistycznymi, wspomóc syndykalistów amerykańskich oraz uzyskać możliwość przemieszczania sił komunistycznych z Pacyfiku na Atlantyk. Ambicje te w bezpośredni sposób godziły w La Platę, gdyż mogły umożliwić wrogom podsycanie rewolucji w Brazylii.
​

​

Źle działo się również w Europie wschodniej. Niemcy odmówiły udzielenia Ukrainie kolejnej pożyczki na rozwój i zwalczanie syndykalizmu. Powodem był trwający od roku kryzys oraz konieczność przygotowań do walk z komunistami. Siedemnaście dni później rząd kijowski był zmuszony do podwyższenia podatków, co było wręcz wymarzoną pożywką dla czerwonych.
​

​

Przez cały czas trwania kongresu w Niemieckiej Alzacji i Lotaryngii, oraz Walonii następowały rozruchy. Ich przywódcami byli francuscy szpiedzy, których zadaniem było podsycenie nastrojów narodowo-rewolucyjnych wśród lokalnej ludności i doprowadzenie do powstania zorganizowanego ruchu oporu. Apogeum buntów nastąpiło piętnastego stycznia, kiedy to większość robotników w ogóle nie poszła do fabryk, zamiast tego wybierając się na demonstracje, albo na tajne spotkania. Niemcy postanowili zaaresztować szpiegów, co niestety spotęgowało wściekłość omamionego ludu.
​

​

Jeszcze gorzej sytuacja wyglądała w Hiszpanii, gdzie dokładnie w chwili zakończenia kongresu wybuchła wojna domowa. Działający pod hasełkami autonomii regionów oraz równości syndykaliści największe poparcie zdobyli w Katalonii, gdzie utworzyli swoje państwo. Było to skutkiem nie spacyfikowania rebeliantów przez policję, gdy wpływy Komuny były jeszcze słabe, a do Barcelony nie przypływały statki "handlowe" z marynarzami meksykańskimi i "zmiotkami" przypominającymi pistolety oraz karabiny.
​

​

Osiemnastego maja do walki przyłączyła się kolejna frakcja: karliści. Uznali oni bunt syndykalistów za "kolejną falę herezji Lutra", a rząd w Madrycie za bierny i słaby. Impulsem do tego była sprzedaż hiszpańskiej kolonii - Baty. W La Placie poważnie zastanawiano się nad wysłaniem im wsparcia – w razie zwycięstwa z pewnością otworzyliby drugi front w przyszłej wojnie europejskiej, co zabezpieczyłoby istnienie największego kupca la platańskiego zboża – Niemiec.
​

​

Dwudziestego maja rząd Ukrainy, obawiającej się bankructwa podjął decyzję o podwyższeniu podatków. Wywołało to falę niezadowolenia na wsi, gdyż to chłopi zostali najbardziej obciążeni nowymi opłatami. Szczęśliwie dla Kijowa rząd rosyjski był na tyle słaby, że nie mógł wykorzystać sytuacji do własnych celów, a najważniejsi syndykaliści siedzieli w więzieniach.
​

​

Imperium Osmańskie od dawna było nazywane chorym człowiekiem Europy. Wielka wojna była w stanie zahamować na jakiś czas chorobę, ale na parę lat po jej zakończeniu ekonomia osmańska ponownie zaczęła się chylić, co w połączeniu ze wzrostem świadomości narodowej Ormian w skutek prowadzonych nielegalnie wykopalisk dało początek rebelii przeciwko okupacji. Rebelianci byli co prawda bardzo słabi, ale utrzymanie garnizonu swoje kosztowało. Nie należy się więc dziwić, iż Imperium Osmańskie zdecydowało się na zmniejszenie swojej strefy wpływów poprzez zerwanie paktu o ochronie Azerbejdżanu. Wykorzystali to gruzińscy komuniści, którzy wypowiedzieli wojnę owemu państwu. Ich celem było opanowanie rafinerii ropy naftowej i urośnięcie w siłę dzięki zyskom z jej sprzedaży.
​

Sytuacja na frontach Świata​

​

​

Sytuacja Węgrów na froncie nie była aż tak zła nawet pomimo upadku Chorwacji – zdołali oni zająć wschodnią część słowiańskiego kraju, oraz wyprzeć Austriaków z prawie całej swojej ojczyzny – wyjątkiem była Bratysława, która wciąż znajdowała się pod kontrolą Wiednia.
​

​

W Ameryce najlepiej radzili sobie Pacyficzni, którzy na dobre zajęli środkowo-wschodnią część USA, jeśli nie liczyć terenów przy granicy z Meksykiem. Rząd federalny zdając sobie sprawę z faktu trudności kontroli nad centralną częścią kraju nie podejmował prób przebicia się tam, żeby dać czerwonym i nacjonalistom wzajemnie się wykrwawić.​

 

Niegasnące Słońca La Platy – AAR

Odcinek 17​

​

Ultimatum brazylijskie skierowane do La Platy.​

§ 1 La Plata zaprzestanie ofensywy na La Paz i we wszelkich innych miejscach walk z Boliwią.

§ 2 Wojska la platańskie zostaną wycofane na linię graniczną sprzed wojny.

§ 3 La Plata uwolni wszystkich jeńców boliwijskich.

Augistin Pedro Justo położył kartkę z ultimatum na stole.

- Wojna z Brazylią? Wybrali najlepszy moment, aby atakować – większość armii mam w Boliwii, a te siły na granicy może i ich opóźnią, ale nie myślałem, że walki aż tak uszkodzą infrastrukturę we wrogim kraju. Nie będzie czasu, aby przemieścić nasze siły...

Odpowiedzią na ultimatum była propozycje negocjacji w Villi Hayes. Zarówno Brazylijczycy, jak i Boliwijczycy zgodzili się na to. W skutek dziewięciodniowych rozmów, dziesiątego czerwca podpisano zawieszenie broni. Zgodnie z nim La Platańczycy mogli zachować region Chaco, nastąpiła również wymiana jeńców. Wszyscy zainteresowani ogłosili to swoim sukcesem i porażką przeciwnika.

Tymczasem na Świecie
​

​

Przemówienie przywódcy IV Republiki Francuskiej, Leona Jouhaux:​

Dzisiaj, dwudziestego piątego czerwca my, przedstawiciele Wolnej Francji wysłaliśmy do Szwajcarii ultimatum. Zażądaliśmy w nim zaprzestania wyzysku naszych rodaków poprzez oddanie pod nasze sprawiedliwe i dobre rządy Romandii, to jest zachodniej części Szwajcarii. Mamy nadzieję na to, iż zepsuci kapitaliści okażą choć trochę sumienia".

​

Odpowiedź Szwajcarów była brutalna: "nie będzie czerwony pluł nam w twarz!". Co prawda w Romandii mówiło się po francusku, ale zamieszkiwali tam głównie ci, którzy uciekli z ojczyzny, gdy było wiadomo, iż jedynym celem Białych jest ewakuacja. Kilku syndykalistycznych agentów próbowało organizować demonstracje poparcia dla Republiki, ale nikt na nie nie przychodził, a ich uczestnicy zostali aresztowani. Odpowiedź czerwonych była szybka: ich żołnierze zaatakowali posterunki graniczne.

​

Dwudziestego siódmego Włochy Papieskie ogłosiły neutralność. Nieoficjalne starały się jednak przekazywać broń i ochotników Szwajcarii przy zwiększeniu zabezpieczeń na granicy z Południem i Francją oraz kazaniach zachęcających do wspomagania najechanego narodu.

Przemówienie Kaisera Wilhelma II z 28 czerwca:​

A więc zaczęło się. Czerwoni ruszyli na zachód. Złodzieje, mordercy, terroryści i kłamcy nieszanujący żadnych praw – nawet tych, które sami ustalili – ruszyli na wschód. Szwajcaria jest dopiero pierwszym z ich celów. Następnym będą Hiszpania i Włochy, a potem ta chorda ruszy na Wiedeń i na nas samych. Naszym obowiązkiem jest powiedzenie: dość! I zatrzymanie ich. Dziś zaczęła się nowa wielka wojna – to, czy zwyciężymy, czy zginiemy zależy od nas samych.

​

Trzydziestego sojusz z Niemcami zerwała Białoruś. Niemcy nie mogli jej spacyfikować, gdyż musieli zająć się syndykalistami. Sytuację tą wykorzystał Kreml liczący na to, iż wojna zjednoczy Rosjan i skonsoliduje władzę Denikina. Berlin zareagował na to notą protestacyjną w której skuteczność wątpił nawet sam kaiser.

Sytuacja na frontach świata​

​

Pomimo zaciętej obrony stolica Węgier upadła. Nie był to jednakże aż tak duży cios dla Węgrów zwłaszcza, że Austriacy rozstrzelali wszystkich jeńców, albo wysyłali ich do ciężkich obozów pracy, ale pomimo to cesarz ogłosił to upadkiem buntu.

​

Po raz kolejny wojnę w Stanach zwyciężali Pacyficzni. Udało im się okrążyć siły federalne w środkowych stanach, nawiązali nawet kontakt z Czerwonymi i Niebieskimi. Obawiając się rosnącej siły Zielonych, Waszyngton zaczął na poważnie zastanawiać się nad zawarciem z nimi pokoju.

Od autora
​

Ultimatum jest czysto fabularne; wymyśliłem je po to, aby mieć pretekst dla wydarzenia, które mi wyskoczyło. Postanowiłem ograniczyć się do dwóch przygranicznych prowincji aby zbyt dużo nie zdobywać i nie ułatwiać sobie zbyt mocno.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 18





Szóstego lipca, siedziba rady ministrów.​

Augustin spojrzł na ministra gospodarki. Miał on przygotować projekt pomocy rolnikom, którzy wciąż nie podnieśli się z kryzysu roku 1936. Było to o tyle ważne, że rolnictwo stanowiło podstawę la platańskiej gospodarki.

- Proszę zaczynać.

- Jak pewnie panom wiadomo, nasze rolnictwo pomimo wszelkich naszych starań wciąż nie jest w najlepszym stanie. Celem mojego planu jest zaradzenie temu w prosty sposób: zakażemy importu zboża z innych krajów do La Platy, dzięki czemu nie tylko zwiększymy siłę naszych gospodarstw, zle uderzymy również w gospodarkę Brazylii, której mieszkańcy pomimo złych relacji sprzedają nam zboże, gdyż nie stać ich na transport do Europy.

​

Zakaz importu nie do końca zadziałał tak, jak chciał tego minister – owszem, konkurencja została wyeliminowana, ale la platańscy rolnicy potrzebowali czasu na rozwój, co w połączeniu z tym, iż La Plata była "spichlerzem świata" i eksportowała większość swoich dóbr za granicę (głównie do USA, Niemiec i Japonii) doprowadziło do znaczącego skoku cen żywności. Była to okazja dla syndykalistycznych agentów, którzy domagali się zaprzestania tego procederu. Jednakże nie uzyskali oni zbytniego poparcia, dzięki czemu reforma i eksport zostały utrzymane.

Tymczasem na świecie​

​

Drugiego Rumunia zerwała traktat Bukareszteński. Był to cios dla niemieckich wpływów na Bałkanach i rezerw ropy naftowej, które w dużej mierze były uzupełniane z kontrybucji rumuńskich.

Przemówienie pierwszego sekretarza unii brytyjskich związków zawodowych, Toma Manna:​

Rodacy! Dzisiaj, trzeciego lipca nadszedł czas w którym dokonamy pierwszego kroku ku wyzwoleniu świata spod cięzkiego jarzma burżujów! W tym chwalebnym dniu dołączamy do krucjaty naszych francuskich braci, która ma na celu zniszczenie zepsutego Cesarstwa Niemieckiego i wyzwolenie uciśnionych mas robotniczych Europy!

​

W dołączeniu Anglii do wojny nie było nic dziwnego – niemiecka obrona załamała się i w ciagu połowy miesiąca od początku walk upadło księstwo Flandro-Walonii. Niemiecka klęska wydawała się być nieunikniona.

​

Wojna w Stanach się nie zakończyła, ale już wiadomo było, iż zwyciężyli ją Pacyficzni. W dniu kapitulacji Flandro-Walonii podpisano traktat z Sacramento. Zieloni uzyskali nie tylko wybrzeże Pacyfiku, ale ich tereny ciągnęły się do Salt Lake City i granicy z Meksykańskim Ciudad Juarez.

​

Trzynastego Niemcy wysłali ekspedycję archeologiczną do Tybetu. Pomimo pewnych trudności w rozmowach z Chanem otrzymali zgodę na działalnośc. W krajach syndykalistycznych uznano to za próbę ucieczki przed "sprawiedliwością". W tym samym dniu do wojny dołączyła ententa, a raczej to, co z niej zostało. Mało kto się tym przejął ze względu na słabość ekonomiczną i militarną owego sojuszu.

​

Czternastego w ramach brytyjskiej pomocy do Indii powrócił urodzony w Kalkucie Brytyjczyk R. H. Tawney. Był on historykiem ekonomii i krytykiem kapitalizmu, a celem jego działalności było wspomożenie Republiki Indii w rozwoju gospodarki centralnie sterowanej i usuwaniu ostatnich śladów kapitalizmu.

​

W tym samym dniu w niemieckim komisariacie policji w Strasburgu wybuchła bomba. Atak ten nastąpił jednocześnie z rajdami na niemieckie transporty zaopatrzenia i wysokich urzędników. Przyznało się do nich lewicowe, francuskie ugrupowanie "ruch na rzecz wyzwolenia Lotaryngii". We Francji ukazywano jego członków jako bohaterów, chociaż w rzeczywistości byli to w większości kryminaliści, którzy w terroryzowaniu Niemców widzieli szansę na spokój we Francji. Zaatakowani natychmiast rozwiązali lewicowe organizacje i aresztowali ich przywódców.

​

Dwudziesty pierwszy był dniem żałoby dla Południowych Włoch. Umarł wynalazca radia i zdobywna nagrody nobla, Guglielmo Marconi. Bez jego wynalazku nie możliwe byłoby przekazywanie wiadomości na odległość bez kosztownych przewodów. Północ zignorowała ową wieśc ze względu na socjalistyczne poglądy wynalazcy i fakt, iż często przypisywał on sobie cudze osiągnięcia.

​

Dwudziestego drugiego Niemcy wypowiedziały wojnę Gruzji. Powodem był fakt, iż w wojnie z Azerbejdżanem bardzo pomagali jej doradcy francuscy, brytyjscy oraz legiony ochotnicze z zachodu.

​

Cztery dni później Komuna Brytyjska zaatakowała Islandię. Przyczyną były rzekome ataki na brytyjskie statki handlowe, które w rzeczywistości zostały upozorowane przez komunistów. Islandia, jako kolonia duńska zwróciła sie o pomoc do macierzy, która ze względu na słabość wojskową postanowiła poprosić o niemieckie wsparcie. Berlin zgodził sie na to, widząc szansę na zagrozenie brytyjskiemu handlowi.

Sytuacja na frontach świata​

​

Francuzi poczynili szybkie postępy w ciągu miesiąca od początku wojny. Zajęli większość dawnej Belgię i Berno, nie odbili jednakże większości Alzacji i Lotaryngii. La Plata ma nadzieję na to, że czerwonych uda sie zatrzymać – inaczej utracony zostanie bardzo ważny konsument zboża.

​

Pomimo zajęcia stolicy Węgier Austriacy wciąż nie mogli być pewni zwycięstwa. Węgry okrążyły ich wojska w Chorwacji, zaś dalsza okupacja Budapesztu była niepewna.

​

Po podpisaniu pokoju z Zielonymi rząd federalny przystąpił do kontrofensywy. Zajęto większosć początkowego terenu syndykalistów i rozpoczęto ofensywę w kierunku stolicy AUS, Atlanty. Jedyną klęska było okrążenie w rejonie Missisipi.

W La Platańskich archiwach nie ma żadnych informacji o wojnie na Kaukazie, gdyż zapanowała tam stagnacja i nie była ona czymś ważnym dla interesów kraju.

​

Rozwój sytuacji na Białorusi zaskoczył wszystkich. Małe państwo pozbawione tradycji niepodległości nie tylko utrzymało swoje granice, ale zdołało nawet wkroczyć na ziemie rosyjskie. Powodem sbyły podzegania syndykalistycznych agentów, chcących wywołać rewolucję w Moskwie i pomścić porażkę Lenina.

 

Niegasnące Słońce La Platy – AAR​

Odcinek 19​

​

W sierpniu protesty w Brazylii rozszerzały się, powodując liczne utrudnienia w transporcie i komunikacji. Największe miały miejsce w Porto Allegre, jednakże rząd bardziej obawiał się tych w Rio De Janerio, gdyż paraliżowały one rząd i bezpośrednio zagrażały życiu urzędników. Oboma przewodzili syndykaliści organizujący tak zwane "związki zawodowe", więc poważnie zastanawiano się nad użyciem siły. Jednakże, czwartego sierpnia ogłoszono iż nie zostanie to zrobione, co dowodzi słabości rządu brazylijskiego i jego uległości wobec czerwonych.

​

W tym samym czasie rozpoczęto zdobywanie dla La Platy licencji na produkcję najnowszego niemieckiego sprzętu medycznego. Było to utrudnione ze względu na toczącą się wojnę, jednakże dostawy zboża były znaczącą pomocą w osiągnięciu tego celu.

Tymczasem na świecie​

​

Siódmego Szwecja ogłosiła neutralność. Oficjalnym powodem była niechęć do utraty ludzi i pieniędzy, a nie oficjalnym – niemieckie porażki na froncie i utrata możliwości eksportu żelaza do Francji w razie dołączenia do walk po stronie kaisera.

​

Dziewiątego miała miejsce kolejna fala zamachów w Alzacji i Lotaryngii. Celem były podobnie jak poprzednio transporty sprzętu i komisariaty policji. Szkody z nich wynikłe nie były aż tak wielkie jak przedstawiała to syndykalistyczna propaganda, ale Niemcy zostali zmuszeni do wycofania kilku swoich dywizji z frontu z powodu niepokojów, które wywołała wieść o atakach.

​

Gdy w Europie szalała wojna, w Azji w siłę urosło Cesarstwo Quing. Stało się to dzięki umiejętnie prowadzonym rozmowom z Shangqing Tianguo w skutek których klan ten został pokojowo przyłączony do cesarstwa. Zdobyto nie tylko nowe terytorium, ale również rozległą sieć fortów i nowych żołnierzy. Stało się to jedenastego sierpnia

​

Utrzymanie licznych fortów było zbyt kosztowne dla Cesarstwa i nie miało zbyt dużej wartości strategicznej, dlatego zdecydowano się na ich zburzenie. Z dużą chęcią uczestniczyli w tym lokalni chłopi, gdyż mogli w ten sposób zdobyć nowe ziemie uprawne i zapłatę. Proceder ten zaczął się już w dzień po aneksji.

​

Syndykaliści indyjscy dobrze wykorzystali europejską pomoc. Piętnastego sierpnia, po miesiącu protestów władca Birmy rozkazał armii pacyfikację buntu. Nie przewidział jednakże, iż większość jego żołnierzy zdradzi go i dołączy do rewolucjonistów. Oddziałów wiernych mu było na tyle mało, że z ledwością zdołały umożliwić rodzinie władcy i jemu samemu ucieczkę z kraju. Po tym wydarzeniu ogłoszono powstanie Republiki Birmy.

​

Już cztery dni później nowa Republika dołączyła do Komuny Indii. Oficjalnym powodem była chęć wspólnej obrony przed wrogami i zacieśnienie relacji, a nieoficjalnym – obawy nowego rządu Birmy przed kontrrewolucją i niechęcią do kolektywizacji oraz fakt, iż owa władza składała się z samych agentów Komuny.

​

Dziewiętnastego sułtan Imperium Osmańskiego wezwał wszystkich Muzułmanów do walki z niewiernymi, za których uznano syndykalistów. Wezwanie to nie znalazło zbyt dużego posłuchu wśród większości wiernych, gdyż Arabowie otwarcie nienawidzili Osmanów, a Turcy byli zbyt słabi, aby ukarać ich za niewykonanie rozkazu.

Przemówienie kaisera z dwudziestego drugiego sierpnia:​

"Zawarcie paktu o pomocy w rozbudowie holenderskiej floty to wielki sukces dla obu naszych narodów. W tych ciężkich czasach, gdy ludzie ciężko pracujący i umiejętni są przez niektórych nazywani ciemiężycielami i uparcie powtarza się, że niezależnie od umiejętności i chęci każdy powinien mieć taki sam majątek bratnie monarchie europejskie muszą się wspierać. Nowe statki z pewnością pomogą w ochronie Holenderskich Indii Wschodnich i zapewnią wiele miejsc pracy zarówno w trakcie budowy, jak i po niej."

​

Ultimatum japońskie z dnia 25.08:​

§ 1 Niemcy przekażą administracje nad wszystkimi swoimi koloniami w Azji i na Pacyfiku Cesarstwu Japonii.

§ 2 Niemcy wycofają swoją flotę z Oceanu Spokojnego w ciągu miesiąca.

§ 3 Niemcy wycofają wszystkie swoje siły lądowe z Chin i innych azjatyckich oraz pacyficznych kolonii w ciągu miesiąca.

§ 4 Niemcy zrzekną się wpływów w Niezależnych Miastach i AoG.

Rzesza nie mogła zaakceptować powyższego ultimatum, co Japończycy wykorzystali jako pretekst do wojny. Po stronie zaatakowanych, pomimo niezadowolenia wśród rdzennej ludności stanęło AoG.

​

Dwa dni po wysłaniu ultimatum skapitulowała Szwajcaria. Pomimo korzystnego dla obrony terenu Szwajcarzy nie mogli przeciwstawić się francuskiej nawale, a niemiecka pomoc została opóźniona z powodu konieczności pokonywania Alp. Dodatkowym czynnikiem utrudniającym obronę byli uchodźcy uciekający przed terrorem i zemstą za ucieczkę z Francji w trakcie wojny domowej.

​

Tymczasem w Rosji rozłamowi uległa koalicja Mienszewików i SR. Denikinowi było to na rękę, gdyż do tej pory to właśnie te dwie partie stanowiły największe zagrożenie dla jego władzy. Jednakże, wbrew jego przewidywaniom owa stronnictwa nie rzuciły się sobie do gardeł, tylko rozeszły się w zgodzie i dalej walczyły przeciw generałowi.

Sytuacja na frontach świata.​

​

W sierpniu ofensywa syndykalistów w europie znacząco zwolniła, co dało Niemcom czas na przegrupowanie się. Przyczyną tego było zaniknięcie czynnika zaskoczenia oraz fortyfikacje w Alzacji, Lotaryngii i Szwajcarii.

Ze względu na zaginięcie akt nie można dokładnie nic powiedzieć o sytuacji w USA pierwszego września 1937.

​

W Hiszpanii zdecydowanymi zwycięzcami byli Karliści. Od ponad miesiąca kontrolowali oni Madryt, zepchnęli syndykalistów do Katalonii i zatrzymali kontrofensywę wojsk rządowych. Nie mogli oni jednakże świętować zwycięstwa - Franco nie upadł tak szybko i otoczył stolicę z trzech stron, a czerwoni mogli dobrze bronić krótką linię frontu.

​

Sytuacja Węgrów nie była aż tak zła, jak się wydawało - zdołali oni odbić Budapeszt i podejść pod Bratysławę, co zagrażało wojskom austriackim w Słowacji. Było jednakże za wcześnie na ogłaszanie kolejnego punktu zwrotnego - strumień niemieckiej pomocy dla Węgier gasł ze względu na trudności w walce z czerwonymi.

​

W Rosji działy się bardzo dziwne rzeczy. Rosjanie przeprowadzili skuteczna ofensywę na południu wyzwalając te tereny, jednakże Białorusini zajęli Mohylew.

 

Z Archiwum Y
​

Augustin Pedro Justo siedział w swoim fotelu. Wszystko zdawało się być normalne i spokojne - w kominku płonął ogień, książkę czytało się świetnie, gospodarka La Platy się rozwijała, a w Brazylii trwały zamieszki. Nagle do pokoju wszedł żołnierz.

- Sir, nad budynkiem znajduje się coś, co lata i nie jest ptakiem, ani samolotem.

- Nie zawracaj mi głowy - odpowiedział ojciec narodu. Już miał wrócić do lektury, kiedy nagle usłyszał dźwięk podobny do przesuwania kredy po tablicy. Natychmiast zmienił zdanie i pobiegł na dach wkładając płaszcz podczas biegu. Zobaczył tam gigantyczny biały obiekt, który wyglądał jak kursor na monitorze komputera. Należy jednakże podkreślić, iż wydarzenia te dzieją się na długo przed tym, gdy ktoś w ogóle myślał o komputerach osobistych.

- Jak to się zachowuje?

Augustin nie miał otrzymać odpowiedzi na to pytanie, ponieważ cały świat wpadł nagle do czegoś, co wyglądało jak gigantyczny kosz. Wszędzie rozpoczęła się panika na masową skalę - w Eurazji z powodu nagłego końca dnia, a w Amerykach z powodu zniknięcia gwiazd. Nie trwało to długo.


Od autora: przepraszam wszystkich. Przez swoją głupotę przypadkowo usunąłem zapisy gry do tego AARa i nie mam jak go kontynuować. Mam jednakże nadzieję na to, że ten epilog jest lepszym rozwiązaniem niż porzucenie AARa bez słowa.