Norweskie ambicje

Wczesne lata trzydzieste dwudziestego wieku były trudnymi latamia dla Norwegii. W 1931r, 23 marca wybuchła wojna domowa na północy kraju. Jak mówili - " Z powodu poziomu życia, jaki musimy znosić". Może i mieli trochę racji, na północy zima bywa surowa, a jedynym źródłem dochodu było bydło, a że ludzie byli za biedni by zakupić chociażby parkę zwierza, bezrobocie w 1930r wynosiło tam ponad 60%. Główne pytanie, na które rząd nie mógł znaleźć wytłumaczenie, to skąd buntownicy wzięli broń ? Chodziły słuchy że B. Mussolini im "podrzucił", ale ogłoszenie tego publicznie, było jak wydanie na siebie wyroku wojny...
Norwegia pogrążona była w wojnie domowej aż do roku 36, aż do słynnej bitwy o Oslo. Naszczęście buntownicy brali jeńców, ale co to za szczęście po dwóch miesiącach trawia się pod pluton egzekucyjny. Tak, dobrze zrozumieliście, buntownicy wygrali.

Rząd po rewolucji


Wieźniowie i nie tylko


Kapitulacja gen. Gehringa (po lewej)


Po głosowaniu ustanowiono nowy rząd, rząd Josefa Terbovena - faszysty i przewodniczącego Norwskiej "Partii Czerwonych", który już pierwszego dnia panowania wprowadził w telewizji Norweskiej nowy kanał (jeden z Dwóch) "Wolna Norwiegia" w której nadawane będą jego przemówienia i propagandowe filmy o nim i o naszym rządzie.