Novum Imperium Romanum

Oto mój pierwszy AAR. Proszę więc nie naśmiewać się zbytnio eheheh, zapraszam do lektury. Rienzi :geek:


Imperium Romanum,
odbudowa Cesarstwa rzymskiego,
cz. 1



Rok 1836 w historii calego światajak każdy inny jest jedyny i niepowtrzalny. Czymzatem różni się od innych że aż tak istotną stał się cezurą dla nas... Otóż owgo roku już dnia 2 I, zostaje w niewielkim północno Włoskim państewku o nazwie Królestwo Sardyni powołany na urząd Szefa Rządu Jego Królewskiej Mości * swego rodzaju Kanclerza, nowy człowiek który odmieni oblicze tej ziemi, zmieni on całą historię.
Ten człek nie przypadkiem nosi imię tegoż na kogo się będzie powoływał w swej działalności a któego losy nawet będą się z jego wielkim odpowiednikiem upadabniać. 2 I 1836 król Karol Albert postanawia za swą prawą rękę ustanowić człowieka wywodzącego się choć ze starego rodu, to jednak już nie szlacheckiego yaś mieszczańskiego, co jest dość dużym zaskoczeniem dla wszystkich znających monarchę. Człowiek ten zwię się Caio Mario di Greccho, później zwanego po prostu Il Grande. Zostaje on najmłodszym w historii państwa ministrem, do tego na najwyższym stanowisku. Reprezentuje partię rządzącą czyli restauracyjnych Monarchistów, ale występuje on bardzo ostro wobec partii Katolickiej * także restauracyjnej, czy konserwatywnej Nowoczesnych Liberałów. Ma on poparcie liberalnej partii Liberałów Radykalnych ale zwłaszcza anarchistów z Partii Akcji. Dziwny sojusz restauracjonistów z liberałami przeciw innym restauracjonistom oray konserwatystom, wiąże sie z miejskim pochodzeniem Gajusza oraz jego mocnym przywiązaniem do monarchii i osoby króla. Z rodziną królewską zresztą jest on związany poprzez dwie przyjaźnie, pierwszą z Piemonckim Kronprinzem Wiktorem Emanuelem oraz drugą z Ferdynandem Księciem Genui bratem Wiktora. Ta druga przyjaźń otworzyła niezwykle młodemu ambitnemu człowiekowi drogę do kariery już w wieku 26 lat. W roku 1836 państwo Piemonckie posiada już ustanowioną wcześniej przez króla Karola na wzór napoleoński Konstytucję.


Karol Albert


Piemont stara się balansować między Francją i Austrią. Liczy zaledwie 4.656 tys. obywateli. Z tą siłą i zaledwie 5 dywizjami piechoty jako potęgą lądową Caio Mario niewiele ma jak by się wydawało szans na to by zaistnieć w świecie bardziej aniżeli byciem lokalną gwiazdą. Decyduje się więc już od samego początku objęcia swego stanowiska na reformy finansowe, wzmocnienie przemysłu poprzez wspomaganie rozbudowy manufaktur czy niewielkie reformy militarne, czyli po prostu postawienie armii Piemonckiej na nogi jakościowo. Wzmacniana jest także wytwórczość lokalna. Zwiększone nakłady państwa na oświatę i walkę z przemytem oraz bezprawiem. Jednym słowem nowy szef rządu stara się uczynić ze swojego państewka drugie Prusy. Nie przypadkowo zresztą jest on zapatrzony w to państwo widząc w nim odpowiednik swojego i jeżdżąc dość często do Berlina na spotkania z licznymi już przyjaciółmi w tym samym Otto von Bismarckiem. Prusy są dla Piemontu wspaniałym balansem przeciw znienawidzonej Austrii ale też i Francji. Są najwspanialszym sojusznikiem jaki może mieć Piemont, gdyż totalnie nie są zainteresowane ingerowaniem w sprawy Włoskie, za to mają wspólnych z Piemontem przeciwników. Jako szef rządu nie ma co prawda premier w Serdynii praw do dowodzenia armią ale ma ją król. Z prośby Caia król decyduje się połączyć dotychczas luźnie zorganizowane siły zbrojne w dwa korpusy właściwie, noszące nazwy Armia Piemontu i Armia Sardyni pierwszy liczący 3 dywizje w tym jedną kawalerii i drugie dwie piechoty. Ot cała armija Królestwa. Dokłądnie w pierwszy jubileusz sprawowania urzędu a zatem 2 II Premier namawia Karla Alberta by ten objął osobiście dowództwo nad Armią Piemontu, załadował ją na okręty i ruszył na podbój Tunezjii w celu zdobycia niewolników do utworzenia Armii Kolonialnej oraz podreperowania budżetu.


Caio Mario jako antyczny myśliciel ale i z hełmem obok

15,5 tys. Armia pod wodzą króla ładuje się w Genui i wyrusza w podróż ku Tunisowi. Z przyczyn niezależnych dopiero 11 kwietnia udaje się dotrzeć w okolice antycznej Zamy i tym samym wypowiedyieć Bejowi Tunisu wojnę. W obronie Tunezji staneła Turcja, Francja i Anglia, już pierwszego dnia wojny doszło do bitwy pod Bizertą w której Piemontczycy zatapiają dwa brytyjskie liniowce bez strat własnych. Postanwoiono przepłynąć do portu Gabes i tam dokonać głónego desantu, następnie 18 czerwca w chwili gdy oblężenie Gabesu było jużzakończone Armię Sardyni przetransportowano pod Tunis otwierając drugi front walk i tym samym odcinając zaróno Turków jak i Francuyów od udzielenia pomocy Tunezyjczykom. OD 10 sierpnia trway jednak walki pod Tunisem y Francuskim korpusem interwencyjnym, zaś w okolicach 8 września doszło do bitwy w okolicach wsi Kasserine w której Armia Króla Karola rozgromiła całą siłę Beja Tunisu. 30 października unicestwiona zostaje francuska 7dma dywizja piechoty w walkach pod wspomnianą już Zamą. Jednocześnie pod koniec tegoż miesiąca pod Suzą pojawiają się w końcu Turcy. 2 XII Armia Sardyni podchodzi pod Bone w Algierii, zaś Armia Króla Karola walczy pod Afrikiją z Turecką kawalerią. 30 I Bej Tunisu kapituluje a jego państwo zostaje piemoncką kolonią, lecz wojna z Francją trwa. Udało się pobić niewielkie siły wroga pod Bone, do tego wspierają Piemontczyków maghrebscy buntownicy z Constantyny. 2 VI 1837roku Zwycięża Król Karol siły generała Aubina pod Bone, w niemałej bitwie w której rozgromiono 3 francuskie dywizje. 4 sierpnia Turcy zdobyli Gabes, zaś armia Piemontu straciła impet wobec braku poborowych. Gaio Mario ogłosił zatem przymusowe wcielenie do wojska ponad 15 tys. Mułłów tunezyjskich do piemonckiej Armii/ to poprawiło sytuację. Cały wrzesień i październik to walki o Gabes oraz Bone, gdzie zebrali siły w liczbie dwóch dywizji Francuzi. 15 XII armia Piemoncka walczy już nawet pod Algierem ale bez większych osiągnięć, jednocześnie rusza ofensywa na Trypolitanię Turecką. 14 II 1838 Armia Sardynii zajmuje Trypolis i okopuje się w prowincji. Jednocześnie trwają ciężkie walki z Francuzami w okolicach Bone. Ostateczna klęska pomimo przewagi liczebnej uświadomiła Caio Mario że ta wojna trwa już za długo i zajęcie Algierii przynajmniej w tym momencie nie do końca może być możliwe. Postanowiono rozpocząć pertraktacje pokojowe. Jednocześnie Caio Mario by dyskutować z pozycji siły wydaje rozkaz do totalnej mobilizacji w obszarze Tunezyjskim obejmującej połowę populacji męskiej tego kraju i utworzenie jak najszybciej Armii Tunezyjskiej, problem jest tylko z pieniędzmi... W efekcie powołano 253tys. Mężczyzn. Rozpoczęto szkolenie 14stu dywizji piechoty kolonialnej, takiej sile nie będzie mógł się oprzeć nikt! Niestety także kosztom utrzymania. Z pomocą przybyli Prusacy chętnie widzący problemy Francji jako swoją szansę na wzmocnienie jak i też widzący w sile Piemontu wielki problem dla Austrii. Przeciw Turcji działa też dywersyjnie Rosja i Egipt któego przywódca Muhammed Ali cieszy się z sukcesów Piemontu. 18,7% to jest liczba populacji Maghrebskiej w skali całej ludności zamieszkującej Państwo Piemonckie na rok 1838. Podbój Tunezji zwiększył ogólną liczbę ludności do 5 milionów 963 tys. MA to znaczenie gdyż zgodnie z planami Caio Mario nowa ludność ma służyć jako mięso armatnie w jego planach. Włosi zaś z co biedniejszych prowincji mają kolonizować opustoszałe miasta Tunezyjskie. Ma to związać kolonię z krajem tak bardzo, by za sto lat nie mówiło się już tam w innym języku jak Włoski. A powód jest prosty/ kontrolowanie Tunezji to przyczółek na Sycylię i gwarant kontrolowania całej środkowej części Morza Śródziemnego. 29 maja 1838 roku Francja zawarła pokój z Piemontem co było o tyle szczęśliwie że akurat wojsko królewskie zostało zaskoczone w czasie reorganizacji pod Tunisem i rozbite. Nowa Armia Kolonialna będzie mogła skupić się na froncie Tureckim czy raczej Libijskim, ku uciesze Egiptu, potencjalnego sojusznika. Warunki pokoju to> uznanie przez Francję wszelkich Piemonckich zdobyczy w Afryce, oraz przez Piemont zajęcia przez Francuzów Konstantyny przejętej od Aldżeziry już w trakcie trwania wojny. Lato to okres walk o Trypolis i Nefuzę, zmagania z kontrofensywą Turecką i w końcu ofensywa Armii Królewskiej. 16 IX zajęcie Nefuzy kończy tą fazę wojny i rozpoczyna okres wielkiej ofensywy Piemonckiej obejmującej całą Libię. 30 IX utworzono 3 nowe Armie liczące po 5 dywizji Armie Tunezji i Trypolisu oraz 4 dywizji Armię Atlasu. Wszystkie dywizje nowoczesne, wyposażone w nowoczesną artylerię i walczące najnowszymi technikami wojskowymi. 17 II 1839 roku Karl Albert unicestwia pod Tobrukiem 2 dywizje piechoty i jedną kawaleryjską, opór Turecki zanika, broni się już tylko sama twierdza ale do 10 marca. 1 listopada wobec braku chęci zawarcia pokoju i ciągłych buntów w okupowanych prowincjach na polecenie króla dowódcą Armii Sardyńskiej zostaje Caio Mario, natychmiast udaje się od pod Nefuzę w celu zniszczenia 3 grup dywizyjnych buntowników berberyjskich. 12 VII pomimo obowiązującego traktatu pokojowego z Francją, wobec ryzyka zajęcia Aldżeziry przezeń Caio Mario prowokuje wybuch wojny kolonialnej. 150 tys. Tunezyjczyków pod wodzą Piemonckich oficeró, pod Piemonckimi sztandarami idzie walczyć za wolność Aldżeziry...w chwili gdy islam jest prześladowany w ich domu, walczą w dżihadzie na który przeciw Francuzom odpowiedział katolicki król Piemontu... Mapa poniżej ukazuje, czarne krzyżyki czyli miejsca największych bitew, panki w kolorze państwa Piemonckiego czyli ofensywę na Tuneyję, potem walki w Algierii i cienką czerwoną linię czyli trasę odwrotu Armii Królewskiej po porażce pod Algierem. Kolor pomarańczowy to ofensywa na Turecką Libię.









w końcu rozpoczęła się ofensywa w Algierii. Caio Mario zawarł sojusz z Aldżezirą i rozpoczął wielką ofensywę, Francuzami dowodzi MacMahon. Aures i Algier to wielkie zwycięstwa, Oran pogrom. Pod koniec roku sytuacja zdaje się być remisowa. W genialnym rajdzie generał Canrobert unicestwia 9 piemonckich dywizji, ostatnie 5 na froncie Algierskim próbuje walczyć w górach Atlasu. Jednak przewaga Francuzów jest wobec katastrofy Orańskiej miażdżąca i Piemont będzie musiał prosić o pokój. 29 I 1842 roku Piemont zawiera pokój z Francją i Anglią. Uznaje prawa Francji do podboju Algierii, Anglii do kontrolowania Malty.
Mapa nr. 3 ukazuje ofensywę Piemoncką oraz trasę odwrotu wraz z finałową remisową bitwą po któej Francja poprosiła o pokój Status Quo. Białe linie to ofensywa Aldżeziry i odwrót ich sił. W wyniku wojny liczba ludności Maghrebskiej zmalała do 16,7% z czego Caio Mario był barzo zadowolony wiedząc że koloniści z Sabaudii już stanowią w Tunezji o,4 % plus kolejne 0.4% maltańczycy.



24 III zawarto ostateczny traktat pokojowy z Turcją któa w zamian za nieudzielanie pomocy Muhammedowi Alemu przekazuje Trypolis, Nefuzę i Sirt państwu Piemonckiemu pod opiekę, jak to brzmiał traktat pokojowy... 27 października 1842 Caio Mario uznaje że Piemont musi mocno rozwinąć swoją politykę kolonialną i ruszyć na bogate prowincje a nie tylko dostarczające żołnierzy, Piemont wypowiada wojnę Jahore i Armia pod wodzą samego Caio Mario rusza na Palau. 29 IV 1843 Jahore zostaje podbite, a Caio Mario pragnie zdobywać więcej... Niestey nie ma już co, Borneo nie jest zbyt opłacalne, ryzyko duże...co jeszcze...nie wiadomo. Caio powraca opromieniony sławą zdobywcy Azji i Afryki, i rozpoczyna umacnianie swej władzy w samym Piemoncie. Państwie które pomimo bycia już potęgą kolonialną ma ogromne problemy finansowe i lud nie jest zadowolony z tego. A powodem niezadowolenia może też być siła przemysłu... otóż Pimont zajmuje 23 miejsce w świecie, większość manufaktur jest na wpół opustoszałą...brakuje ludzi do pracy..., Caio jest więc zwolennikiem libertynizmu, i wpuszczenia do kraju jak największej liczby pracowników z innych części Włoch a nawet Niemiec, Austrii czy Francji, uzyskuje więc pełne poparci kół burżuazyjnych, masońskich, libertyńskich, i otrzymuje utryzmanie wsparcia ze strony liberalnych konserwtystów. Król z kolei uważa że skoro walczył, zwyciężał to jest władcą absolutnym i nic zmieniać nie będzie...powoli narasta konflikt. 16 II 1844 dochodzi do kryzysu, premier w prowincjach Chambery, Nice i Annency przekwalifikowuje całą ludność pochodzenia włoskiego na robotników fabrycznych nakazując jednocześnie przeniesienie się do Piemontu i tam podjęcie pracy w zgodzie z nowym zawodem, to się królowi nie podoba....On się uważa za mnie!!! grzmi dumny monarcha. Następnie przepowiada A cóż to za metody, kto o tym słyszał by ludzi z domów do manufaktur jak bydło zaganiać!!! Te słowa części obecnych się podobały ale części już nie, Caio miał wielu zwolenników. 7 IX 1844 roku Caio Mario dysponując już w Turynie sporą liczbą górali przeniesionych do fabryk miejskich rozpoczyna reformę manufaktur, wprowadzając wiele nowych jakościowo przepisó prawnych usprawniających działania przedsiębiorstw i przynosząc zysk finansowy pańśtwu. Większa część społeczeństwa po pierwsze przekonała się że to może być opłacalne a po drugie zaczęła się bać owych górali robotników którzy za Caia byli gotowi walczyć, bo dał im prace i wyrwał w z gór w których nic nie robili i nic niemieli. W marcu 1845 Caio wydaje rozkazy budowy fortyfikacji wzdłóż granicy z Austrią na linii Novarra Alessandria, oraz przetransportowuje większość wojsk z Afryki do Piemontu. Ukazuje zatem swą przewagę nad królem, oraz gotowość do starcia jeśli ten zechce się go pozbyć, król zaś jest niczym sparaliżowany. W końcu 29 I 1846 roku wybuchają walki w stolicy, przyczyn nikt nie zna, po prostu nagle miasto stanęło w ogniu, w ciągu kilku dni rewolucja ogarnęła całe państwo, nikt nie wiedział czy jest przeciw Caio ale wszyscy wiedzieli że przeciw królowi. W lipcu rewolucja ogarnęła Serdynię gdzie nie oraniczyła się jak w Piemoncie do walk ulicznych ale buntownicy zorganizowali niemal regularną armię. W grudniu Caio formuuje Korpus Polski pod dowództwem Chrzanowskiego któy w styczniu rusza przeciw buntownikom Sardyńskim, których działanie jest Caio nie na rękę. W zamian za to król uznaje premiera oficjalnie przyjacielem i prosi go o otworzenie noworocznej sesji parlamentu, jak to było dotychczas co roku.
24 V 1847r. Przełom w dziejach Włoch, Mazzini konkurent Caio zawiera z nim przymierze, obaj podejmują decyzję o poparciu ledwo ogłoszonych republik Lombardii, Wenecji i Toskanii, z dwom pierwszymi zawierając sojusz i wypowiadając Austrii wojnę, kolejny krokiem było obalenie monarchii i utworzenie Republiki. Za partę rządzącą uznano Partie Akcji, co jest logiczne zważając na sytuację. Rozpoczęła się wojna o wolność Republik północno Włoskich. Zwiększono podatki do 45% dla wszystkich klas społecznych i rozpoczęto ofensywę. 9 I 1848 zajęto Bolzano zawieszając Republikańską flagę na ratuszu. W rezultacie 20 I w Rzymie powołano Republikę i ogłoszono sojusz z Piemontem i innymi państwami walczącymi z Austrią. 22 II wybory w Piemoncie wygrywają Liberałowie Radykalni. Mazzini zostaje przezeń ogłoszony Premierem, Caio Mario zostaje Wodzem Naczelnym a zatem przestaje spełniać funkcję polityczną przynajmniej oficjalnie. W czerwcu dochodzi jednak do zwrotu w sytuacji, Lombardia wycofuje się z wojny, a zatem i Piemont oficjalnie zawiera pokój z Austrią. NA froncie zostaje osamotniona Wenecja.
Sytuacja międyznarodowa komplikuje się dodatkowo wobec wojny Austriacko Węgierskiej i włączenia się po stronie Austrii do wojny Rosji...Piemont nie chcąc ryzykować takiego starcia zaczyna się wycofywać ze swoich wcześniejszych sojuszy. Pozycja Mazziniego słabnie zaś, bo zaczyna się go uważać za zdrajce Rewolucji. 11 VII 1848 ma miejsce ogromny skandal parlamentarny który powoduje że rozpoczęto prace nad votum nieufności wobec Mazziniego. Mianowicie wykryto że planował on sprzymierzyć się z byłym królem Karolem, w celu ustanowienia na nowo Monarchii Konstytucyjnej y Mazzinim jako Premierem oczywiście dożywotnio. 1 VII 1850 z inicjatywy samego Caio Mario, di Cavoura oraz Wiktora Emanuala stracono Mazziniego, rząd działał bez zmian... 8 VIII Austriacy zajmują na nowo Wenecje,13 VIII zajeli Mediolan, tego samego dnia Caio Mario, Karol, Wiktor Emanuel i Giulio Mario * syn Caio, ustalają nowy ład w Piemoncie. Karol zrzeka się korony Piemontu i Sardynii na rzecz syna Wiktora Emanuela, zaś Caio Mario usuwa się z polityki na rzecz swego syna Giulio Mario. Ten młodzieniec zostaje szefem nowego rządu sterowanego przez partię konserwatywną Liberałów Nowoczesnych. Włądzą oficjalną jest znów Król którego decyzje są normowane przez parlament, jednakrze zakres jego władzy jest mniejszy niż poprzednika. Karierę zaś zaczyna Giulio, i on to będzie tym o którym będzie opowiadała druga część historii ponownych narodzin Imperium Romanum.


Kampania przeciw Austrii

na czerwono zaznaczono ruchy wojsk nieprzyjacielskich, cienka czerwona linia to pochód ukazanej na mapie jednej dywizji która została na miejscu unicestwiona, stąd jej szlak się kończy w prowincji w której się znajduje. Kropki to naturalnie szlaki odwrotu.

 

cz. II Novum Imperium Romanum

Cz. II. Giulio Mario il Cesare

Rezultat Wiosny Ludów w Piemonce był zatem zaskakujący. Państwo doczekało się konstytucji, nowego króla, nowego premiera. Zmieniła się partia rządząca i ukłąd sił politycznych w państwie. Armia Piemoncka pogromiła we wszystkich starciach wojska austriackie. Zaczą rodzić się mit odbudowy starego wielkiego Rzymu. Mit który podsycał Caio Mario, oray jego syn Giulio jak i sam król Wiktor Emanuel.


Wiktor Emanuel


Giulio Mario, na wzór swego ojca przedstawia się jako antyczny bohater. Tu jako rzymski wódz w otoczeniu legionistów


Nowy rząd postawił sobie za cel nadrzędny rozwiązanie odwiecznym problemó finansowych, poprzez liczne refirmy bankowe, monetarne itp. Jedyne problemy sprawiala kolonia Malezyjska gdzie napłyneły tysiące Niemców, Polaków, Czechów i Słowaków gdyż otworzono tam lizne kopalnie do lepszego exploatowania prowincji i potrzebowano robotników. Miejscowej ludności sie nie spodobało że w ciągu kilku lat stała sie mniejszaością na własnej ziemii. W maju 1851 roku z inicjatywy Caio Mario jego syn uzyskał królewską zgodę na przedwczesne wybory parlamentarne. Chodziło o to by partię konserwatywną zastąpić jak najszybciej liberalną i sprowadzić więcej pracowników do Piemontu, któy rychło potrzebuje wzmocnić swój przemysł. Gdy więc wybadano że większość wyborców jst za partią liberalną uznano że należy przeprowadzić szybko wybory. 7 II 1852 roku dochodzi do bardzo warznych pierwszych w historii Piemontu wyborów. Miażdżące niespodziewane zwycięstwo odnosci partia Liberalna, niespodziewane gdyż zapowiadano zaledwie 52/55% głosów tymczasem otrzymano 64 przeciw 36% dla partii konserwatywnej. Obie partie Reakcjonistó nie uzyskały głosó w efekcie jedna z nich została rozwiązana a mianowicie Konserwatyści Katoliccy, przetrwałą tylko paria Monarchistów. Partia Liberałów Radykalnych czyli liberalna, natychmiast podejmuje reformy na rękę Caio Mario. Jednakże zlikwidowanie partii katolickiej obudziło część religijną społęczeństwa i spowodowało wielkie zmiany w wyobraźni politycznej piemontczyków. Spadło poparcie dla libeałów do 40%. Nowa partia inwestuje w robotników na Malezji oray tworzenie klasy kapitalistycznej na zacofanej dotąd Sardynii. 24 IV 1853 roku Austria wypowiada wojnę Turcji, Ta prosi o pomoc Piemont, któy zgadza się zawrzeć sojusz ale wojny Austrii nie wypowiada. Jest to dzieło partii rządzącej która nie chce wojny tylko reform wewnętrznych. Pomimo to utworzono 8 nowych dywizji piechoty sformowanych a dwóch Korpusach, Armia Lombardzka i Armia Wenecka. 30 VII 1853 Piemont wstępuje do sojuszu z Francją któa jest już zaangażowana w wojnę krymską, tym samym wypowiadając woję Austrii i Rosji.



Dowództwo objeli La Marmora i Chrzanowski. Jeszcze w sierpniu Austriacy podjęli mają ofensywę atakując grupujące się siły Piemockie pod Novarrą, ale ponisły porażkę. Ofensywę Piemontcyzcy zaczynała 10 IX, uderzeniem na Mediolan i Brescię oraz Bergamo. Podczas gdy siły Chrzanowskiego docierają aż pod Treviso, to Marmora przegrywa bitwę pod Bergamo, wielkie straty powodują że Piemont traci całą siłę ofensywną. Liczy się że mogło zginąć do 50 tys. Ludzi po stronie Piemiontu, jest to wielki cios dla małego pańśtweka, w efekcie Partia Liberalno Radykalna musi rozpocząć nową kampanie wyborczą i lud zadecyduje czy chce nadal przez ten rząd być sterowany. Sytuacje wykorzystuje po raz pierwszy działąjący całkowicie z własnej ręki Giulio Mario. Przejmuje dowództwo nad Armią Wenecką. 24 XII postanowiono zastosować sprawdzoną zasadę Caio Mario i zorganizować pobór totalny w Trypolisie. Powpłano 58tys. Żołnierzy. 2 III 1854 pod Mediolandem zniszczono 5 dywizji piechoty Austriackiej, Giulio okazał się genialnym strategiem, który ocalił Piemont przed inwazją trzy razy potężniejszej armii Habsbusgów. 1 VII zwyiężył pod Trydentem, niestety braki w rekrucie powodują że Austriacy bez problemu zalewają kraj swoją przewagą liczebną, pomomo że nie zwyciężają jak narazie ani razu. Z siłami któe ocalały musi Giulio wycofać się aż pod Mediolan by uniknąć okrążenia i śmierci głodowej, nie wykorzystując poprzednich sukcesów. Do tego w Novarrze wybucha rewolucja restauracjonistów szybko ich oddziały docierają pod Turyn gdzie ścierają sę z idącymi na pomoc dywizjami Francuskimi. Sytuacja Austryjaków jest pomimo to tak fatalna że kapitulują wobec Turcji przekazując tejże całą Dalmację, Piemont nie uzyskał nic...Ogromne straty i zerowe zyski spowodowały kolejny kryzys rządowy i kolejną przedwczesną kampanię wyborczą. Zyskał jeno Giulio Mario, sławę bohatera pogromcy Austriaków. Wybucha powstanie w Tunezji które ogarnia cały kraj, ale stopniowo jest tłumione przy pomocy Francuzów. 11 VII 1855 wybory zwycięża Partia Liberałów Nowoczesny przewają 54.44% nad partią iberalną i ultrakonserwtywną. Powstaje więc konserwtywny rząd. 6 X 1856roku partia konserwtywna podejmuje isę zadania na jakie nikt wcześniej sie nie odważył. Pod przewodem Giulio Mario cały kler w prowincji Piemont, oraz 53% chłopów i robotnikó zostaje posłanych do pańśtwowych szkół zawodowych i przekwalifikowanych na robotników fabryczynych. Ta pańśtwowa przymusowa nauka ma ruszyć gospodarke, i skutkuje. 10 XII 1857 roku Francja i Piemont podpisują pakt Plombier. W rezultacie wybucha wojna z Austrią, rozpoczyna się droka ku zjednoczeniu Włoch, ale jakim pańśtwem jest w tym czasie Piemont, że uwarza się za przewodnika całęj Italii???
Piemont liczy sobie 7.571 tys. Ludzi z czego 15,7% to ludność Maghrebska, 15,6% Francuska, 2,8 % murzyńska, 2,1 % arabska i reszta to głównie żydzi, Niemcy, Polacy oray inni Słowianie w posiadłościach. 77,5 % to katolicy, drugą najsilniejszą religią jest islam 18,7% a trzecią pogaństwo 2,8 %. Ateistami jest 4,6 % obywateli. Konserwatystami jest 45,6%, Reakcjonistami 25,1% Liberałami 22,3%, Anarchistami 6,8% i Socjalistami 0,2%społczeństwa. Prawo głosu mają obywatele posiadający odpowiedni majątek, niezależnie od stanu, klasy społecznej. To niezwykle zatem zróżnicowane państewko rzuca wyzwanie Austrii i jej Cesarzowi by uczynić we spół z Francuskim Napoleonem III nowy Rzym...
12 I 1858 niejaki Garibaldi rozpoczyna zbieranie armii ochotniczej by zjednoczyć kraj. Giulio Mario odpiera ataki austriackie pod Novarrą i przechodzi do wielkiego kontrataku na Bergamo i Mediolan. 20 III 1850 Austria prosi o pokój, w ramach wcześniejszych traktatów Annency Nice i Chabery przechodzą do Francji zaś Lombardia do Piemontu. 23 III parlament Parmy decyduje o przyłączeniu się do pańśtwa Piemonckiego. 29 III Modena przyłącza się tak jak wcześniej Parma. 6 IV Toskania i papieska Romania przyłączają sie do państwa Piemonckiego. 13 IV Garibaldi ląduje na Sycylii i wybucha wojna z papiestwem oraz Królestwem Obojga Syzylii.



W ty momencie Piemont ma 14.716 mln obywateli, to już pokaźna siła. 28 XI Państwo Sycylijskie zostaje zaanektowane, zaś papierz poza Rzymem traci wszelkie posiadłości, staje się więźniem Cesarza Francuzów. 10 IV wobec niemożności uzyskania Rzymu ogłoszono powstanie Królestwa Włoch, Giulio Mario nie był zachwycony...Rządzącą partią zostałą utworzona Partia Prawicy. Nowe państwo ma gigantyczne problemy finansowe, al ei duże możliwości, liczy 29.176 mln. Ludzi, stolicę przeniesiono zaś do Florencji. 14 IV 1860 roku Artia Prawica Konserwatywna, a w praktyce Liberałowie przejmują włądzę dzięki wprowadzeniu w kraju powszechnych praw wyborczych. Rząd Liberalny naprawia finanse. I decyduje się na budowe wielkiej sieci kolejowej obejmującej całę królestwo.



Efektem było zajęcie przez Włochy 5 miejsca w świecie jeśli chodzi o siłę przemysłu, całkiem nieźle. W ostatnim quartale 1860 roku rozbudowuje się sieć kolejową we Włoszech, zaś w północej Afryce buduje podstawową sieć. Do roku 1864 państwo podejmuje się wielkich działeń na rzecz rozbudowy potencjału przemysłowego, rozwija wiele manufaktur, głównie drewna, szkła, płótna, konserw. W połowie 1863 roku po wybudowaniu manufaktury ubrań w Mediolanie i mebli w Aqcuilei Włochy awansowały na 4 miejsce potęg przemysłowych. 13 I 1865 wybory wygrywa liberalna partia Stoarzyszenie Prawicowe 47,37% wyborców zagłosowało na ową partię. Drugie miejsce zajęła paria także liberala Lewica Konstytucjonalna z 41,05% głosów., trzecie partia konserwtywna Bojownicy Katolicyzmu 8.95% i czwarte też konserwatyści Prawica Permamentna. Inne partie nie wszły w skłąd Parlamentu drugiej kadencji. Premierem pozostaje Giulio Mario. Nowy rząd rozpoczął budowę 16 dywizji w tym 4 kawalerii i 2 dragonów . Dzieje się to wyraźnie na polecenie Giulio Mario któy szykuje sie razem z Bismarckiem do ataku na Austrię. 23 I 1866 Giulio Mario respektując tajne porozumienie z Bismarckiem atakuje Austrię całą siłą jaką posiada, dowodząc osobiście armią Włoską w sztabie znajduje się także już 56letni Caio Mario. Po dwóch miesiącach do wojny dołączyłą się Turcja, postępy Włoskie osiągnęły tym czasem Salzburga i Triestu. Prusacy zaś przebili się do Czech. 26 VI dochodzy do bitwy pod Sadovą i Austria kapituluje, Venezia zostaje przyłączona do Krółestwa Włoch!!!



12 X 1859 roku wybory zwycięża liberalna partia Lewica Konstytucjonalna, nieco zmienia ona oblicze polityki Włoskiej, w tym momencie skupionej na sprawach wewnętrznych związanych z ogromnie szybkim uprzemysławianiem kraju. Nowa partia rządząca zwyciężyła 59.69% głosami wyborców po swojej stronie. 16 VII 1870 r. Giulio Mario decyduje się poprzeć Prusy w wojnie z Francją, w zamian chcąc stać się zdobywcą Rzymu...Francuzi rozpoczęli wojnę szybko atakiem na Turyn, udało się ich jednak odeprzeć i skontratakować pod Tulon aż. 5 IV tu po drugiej bitwie pod Turynem gdzie 70tys. Francuyów poległo, i tuż po zajęciu Paryża przez Prusaków Francja ogłasza bezwarunkową kapitulację.





Niemcy się jednoczą, zajmują Alzację i Lotaryngię oray wymuszają trybut na Francji. Włochy zaś anektują Rzym, Korsykę, odzyskują Chambery, Annency oraz Nice.Stolicą pańśtwa staje się Rzym, marzenie Caio Mario się spełnia!
Czy Caio Mario będzie znów wpływał na politykę Italii? Czy może już jego syn całkowicie weźmie sprawy w swoje ręce, a może król....
o tym część trzecia opowie.


Oto obaszar jaki jest pod kontrolą nowego Rzymu.

 

cz. III Novum Imperium Romanum

Włochy omawianej dotychczas epoki to nie jedne Włochy. W ciągu minionych 50 lat obraz półwyspu zmienił się nie do poznania. Z rzędu wielu małych państewek uzależnionych od Wiednia wyrosła silna Monarchia z bardzo silną władzą Premiera, który od daty zjednoczenia tytułuje się Drugim Konsulem, po królu oraz Drugim w Senacie, po królu. Tytuły konsularne są dziedziczne i dożywotnie a zatem nie jak w Rzymie antycznym. Po za tym jednak Senat Królestwa Włoch jest idealnie odwzorowany na Rzymskim Złotego Wieku z królem jako Pryncepsem. Z racji że całe społeczeństwo jest za Monarchią, oraz przekonane jest o wielkości i sile swojego wspaniałego państwa Giulio Mario namawia króla by ten rozpoczął starania o uzyskanie korony Cesarskiej. W końcu Król Włoch, choć brzmi dumnie to bardziej nawiązuje do tytułu jednego z następców barbarzyńcy Karola Wielkiego, nie zaś starego Rzymu. Oczywiście z miejsca należy się liczyć z wojną z Austrią a może nawet z Francją które poczują się urażone takim obiegiem rzeczy. Austria do tego może być zniesmaczona innymi planami Giulio, chce ten przywrócić do prawa tytuł dyktatorski, by przejąć faktycznie kontrole nad państwem i wszelkimi instytucjami w celu pozbycia się papieża z Włoch. Działa on ewidentnie pod wpływem swego ojca, któy z papiestwem toczył już otwartą wojnę pare lat temu, za co został ekskomunikowany i od tamtej pory stał się zajadłym już wrogiem kościoła. Stary już Caio Mario oficjalnie rozpoczął jako minister kultury, nauki i religii działalnośc mającą zmienić oblicze świadomości przeciętnego Włocha. Po pierwsze nie jesteś Włochem tylko Rzymianinem! Po drugie Rzymian nie jest chrześcijaninem!Po trzecie Rzymianin to Legionista i podbija świat! Caio płaci kompozytorom ogromne sumy za pisanie oper propagandowych, podobnie poetom, pisarzom i dziennikarzom. Majątek pochłaniają utwory chwalące Rzym, wiarę przedchrześcijańską, wrogość do obcego Rzymianom i zawsze dla nich problematycznego papieża czy w końcu silny antysemityzm szowinizm, czy wręcz nacjolanizm. W tej samej chwili w Niemczech szaleje Kulturkampf Bismarcka i Rzesza przeżywa Renesans kultu Germańskości. Choć powinno to powodować wrogośc pomiędzy obowa organizmami to wręcz przeciwnie zbliża je do siebie. Niemcy są świadomi swej germańskości ale jednoscześnie mają powody by poczóać się Rzymianami, Ci z kolei wiedzą że jest w tym coś prawdy i akceptują to...ale oczywiście stawiając siebie i tak ponad nimi. W efekcie Bismarck i Giulio Mario tworzą podobne państwa militarystyczne, nacjonalistyczne, i silnie ekspansywne. Giulio jednak w odwrocie od Bismarcka nie zamierza poprzestać na samym zjednoczeniu i uporządkowaniu spraw wewnętrznych. Skoro Germanie mają aż dwóch Cesarzy, nawet Słowianie jednego, to dlaczego Rzymianie go nie mają....?!
12 VII 1874 roku liberalna partia Lewica Konstytucyjna wygrywa wybory przytłaczającym wynikiem 85.51%, nad innymi z któych największą okazałą się partia Katolicka z 10% głosów, i potencjalnych buntowników któzy na Sycylii zaczeli sie dawać we znaki. Taki wybór był szokiem dla samegi Giulia gdyż świadczy on o poparciu społecznym dla jego działęń sięgającym 85% społeczeństwa a zatem zdecydoanej większości. Giulio do ostatniej wojny wydawał się żyć ciągle w cieniu ojca, alewiecznie targała nich chęć osiągniecia czegoś więcej. Przebicia jego sukcesó, przecież nawet jego niedawne były niesamodzielne lecz przy współudziale tatusia. Eraz nie pytając się nikogo o zdanie ogłosił żę Rzym nie potrzebuje już kościoła i skazał papieża na wygnanie, rekwirując pałac watykański i zamieszkując tam, przemianowując zreszą na Casa Dictatoria. Jednocześnie podjął się zadania budowy aż 20 dywizji, w celu utrwalenia swego postanowienia oraz rozgromienia Habsburgów. W rezultacie powołano 24 dywizje w tym dwa Sztaby i Armie o nazwach Front Alpejski oraz Front Dalmacki. 9 VII 1875 roku, 41 mln. Naród Rzymski wypowiada wojnę Habsburskiej Tyranii któa okupuje Tyrol, Pulę i inne terany Cesarstwa Rzymskiego. Giulio Mario dowodzi osobiście Armią liczącą 48 dywizji. Takiej siły Italia nie widziała od czasów wojny Oktawiana Augusta z Markiem Antoniuszem. Ofensywa zaczęłą się idealnie, cały tyraol padł w moment, szybko zajęto też obszary Alp Julijskich lecz spotkała Giulia wielka niespodzianka, otóż Niemcy poprali Austrię i zerwali sojusz z Włochami atakując armię Rzymską pod Insbruckiem. W gigantycznej bitwie poległo 100tys. Rzymian oraz około 130tys Niemców, stracono wiele dywizji po obu stronach, jednakże udało się zachować pozycje obronne i zmusić Niemcó do wycofania się aż do Bawarii. 14 I 1876 roku 80tys. Arm ia Niemiecka dokonuje desantu w Lacjum i zajmuje praktycznie bez walki Rzym....szok powoduje że Giulio Mario decyduje się obwołać Cesarzem, pomijając Króla...będącego w Niemieckiej niewoli. W tym momencie obie strony są gotowe do zawarcia pokoju.



Giulio rozmawia jako głowa państwa z Cesarzem Habsburskim, mediacyjna rola Niemców bądź co bądź jako panó Rzymu w tym momencie nie jest tu nie do przecenienia. Austria zżeka się południowego Tyrolu oraz wybrzeża Adriatyckiego na rzecz Cesarstwa Rzymskiego, w zamian za sojusz z tymże i przyżeczeniem utworzenia wraz z Niemcami bloku sojuszniczego. Giulio nie mógł lepiej zakończyć nie do końca zakończonej sukcesem wojny...Chwila zawarcia pokoju i powrotu króla była zarazem chwilą wybuchu wojny domowej...
Druga połowa 1876 roku to wielka rewola na południu Włoch, gdzie ultrakonserwatywne, prokatolickie stronnictwo doprowadziło miejscową ludność do wrzenia, ale niezadowoleni byli też Francuzi któzy znaleźli się na nowo w państwie Włoskim przed pięcioma laty, oraz mieszkańcy Romanii ze swoją siedzibą buntu Bolonią. W styczniu 1877 padł Turyn. Caio Mario przebywa w Berlinie, Giulio w Alpach próbuje nie dopuścić do buntu wojska, Wiktor Emanuel uwięziony przez Niemiecki garnizon w Rzymie na własne życzenie, w obawie o swoje życie. Papież nakłada ekskomunikę na całe państwo Włoskie jako wrogie Chrystusowi. Sytuacja jest dramatyczna. 14 VII pod Anconą rozbite zostają główne siły buntowników.




Ale to był dopiero początek wojny
domowej, rozpoczęła się wielka kontrofensywa, w której ginęły tysiące, 15 XII 1878 Giulio Mario wkracza do Rzymu jako pogromca buntowników i zostaje na schodach Senatu zasztyletowany przez Senatorów. Takież to apogeum wojny domowej wyniosło niespodziewanie nowego człowieka na arenę polityki. Jedynego syna Giulio Mario, Ottavio Mario. Inspirowany chęcią zemsty za śmierć ojca, oraz przez swego ukochanego dziadka Caio występuje w dniu pogrzebu z przemówieniem które doprowadza 24 XII do rzezi świątecznej. Wszyscy którzy zebrali się tego dnia na wielkim pogrzebie Giulio ruszyli do kościołów by zabijać tych co zamiast na pogrzeb poszli się modlić za papieża. Zgineły tysiące, fala zniszczenia i pożaró objęła całę miasto, Rzym nie pamiętał takich wydarzeń już od kilkuset lat kiedy to Karol V złupił miasto. Europa była wstrząśnięta, nawet Car zaprotestował. W samym mieście zaś wzięto się do odkopywania Forum Romanum i ogromnym kosztem stawiania na ruinach nowych budowli. Ottavio ogłosił Nowy Rzym! Wszelkie budynki z czasów antycznych zostają przejęte przez pańśtwo i są odbudowywane z wielkim monumentalnym rozmachen, kościoły są zaś zamieniane na świątynie starych Bogów, z wielką świątynią Jowisza w samym środku miasta. Stawia się na nowo pomniki starym Cesarzom szczególnie Oktawianowi, Neronowi, Tytusowi, Markowi Aureliuszowi, Dioklecjanowi, Julianowi Apostacie. Wszyscy yznani w starożytności za Bogów, teraz moają miec znów te przydomki. Ottavio ogłasza nowy kalendarz, i na nowo pierwszy rok nasze ery zostaje ustalony na chrześcijański 753 przed Chrystusem.
Ale wojna wciąż trwa, siły buntowników zepchnięte z Italii walczą wciąż w Afryce, w któej muzułmańska ludnośc także czuje się zagrożona. 11 IV 1879 Lewica Konstytucyjna ponownie wygrywa wybory, pod Trypolisem zaś rozgrywa się decydująca bitwa o Afrykę. Sytuacja finansowa pańśtwa jest dramatyczna, blisko już do bakructwa, ale pozbawienie kościoła wszelkiego majątku przynosi gigantyczne zyski reperujące finanse. 19 VI pada Sirt, ostatni bastion buntowników, drobne rebelie jeszcze wybuchają od czasu do czasu ale nie mają większych szans na sukces. Wojna domowa zakończona, zaś Ottavio Mario zostaje Princeps Senatus, nie przyjmje po ojcu tytułu Cesarskiego, zaś przywraca tytuł królewski dla Wiktora Emanuela, jednaże bez politycznej władzy. Choć państwo nosi nazwę Cesartwa Rzymskiego to nie ma Cesarza tylko króla któym rządzi Princeps czyli Premier w nowej nomenklaturze. Prawo wyborcze jest powszechne. Wszystko dla ludu! Papież ogłasza tymaczasem krucjatę, dość anachroniczne przedsięwzięcie ale może być groźne jeśli Austria i Francja zechcą się zamścić na osłabionej wojną domową Italii. Do tego wziąć pod uwagę nieprzycholność Anglii i niepowne stanowisko Niemiec i jest problem...
Jednakże Austria nie chce konfliktów z Cesarstwem Francja ma z Italią doskonałę stosunki i woli się zająć Madagaskarem, zaś Niemcy sami zaczeli zdecydowaną walkę z katolicyzmem w ramach Kulturkampfu, papież musi uciekać aż do Hiszpanii. Niestety prowadzi on cały czas antyrzymską politykę podsycając powstania przeciw legalnemu rządowi. W przeciągu 1882r. Italia tworyz kolonie na Samoi, Nauru, Berberze, Senegalu i Dżibuti. To wielki sukces propagandowy, kolonie w Afryce i Oceani nie są specjalnie dochodowe ale zwiększają co nieco prestiż i sakiewke. 19 VI 1883 roku w chwili gdy rozgożały ciężkie walkiz partyzantką na południowym cyplu Italii umiera w Frankońskim Bayreuth Caio Mario. Wielkie parady odbywają się w Turynie, Rzymie, Berlinie toczącym właśnie wojnę kolonialną z Anglią czy nawet Wiedniu, stolicy zajadłego wroga Caia, ale ostatnio przyjaciela wobec przewagi Niemiec. Utrata tak znamienitego człowieka kosztuje obóz Cesarski wiele problemów tym bardziej że toczy się kompania wyborcza, ciągłe bunty nie ułatwiają sytuacji, Ottavio jest na skraju wyczerpania psychicznego. Buntuje się teź armia, około jedna trzecia wojsk przeszła na stronę buntu, ale toczy się kilka wojen domowych na raz.



Jest wiele opcji...zdań. W 1884 bunt podniosła przede wszystkim północ kraju oraz armia. Liczne walki osłabiły siły rządowe całkowicie, Ottavio zastanawia się nad rezygnacją z tytułu i ucieczką do Niemiec, zresztą oddziały Niemieckie pomagają siłom rządowym w walkachz partyzantami na Istrii. 3 II 1885 Włosi zajmują Massauę, był to wielki sukces kolonialny, jego następstwa to pogorszenie stosunków z Francją. Stworzono też kolonię Wschodnia Nigeria. Od X 1886 roku mamy trzecią najostrzejszą fazę wojny, secesję ogłosiła Wenecja, i tym samym utworzyła Wolną Republikę która za cel postanowiła sobie unicestwienie tyranii Rzymu nad Italią.



Długo jednak walki nie trwają i już 17 XII państwo Weneckie zostaje zaanektowane ale walki nadal trwają, przywódcy narodowowywoleńczej partii zostają skazani na ukrzyżowanie wzdłóż trasy kolejowej Wenecja Bolonia. 1 VI 1887 Piemont i Parma ogłaszają swoją niezależność wobec Rzymu, rozpętuje się regularna wojna domowa. 5 VI wolność ogłasza Księstwo Chorwacji. 28 IX niepodległosć ogłąsza Modena, tymczasem Parma i Piemont są już prawie zajęte, jednak Chorwaci w krótkim czasie organizują ogromną ponad 80tys armię z któą wojska Cesarskie mają problem. Na Istri Dwie dywizje zajęły doskonałę pozycję wokół Poli jednak tuż po pokonaniu Chorwatów, doszło do walk wewnętrznych i w efekcie cały Korpus został rozbity. 25 grudnia okazuje się że w Boloniii jest papież...ogłasza on odbudowę Państwa Kościelnego i wypowiada Rzymowi wojnę!27 XII zaanektowana zostaje Parma na powrót do ojczyzny. 10 II 1888 niepodległość ogłasza Lucca. 26 marca zaanektowano Modenę. 22 V podpisano czasowe zwiszenie broni z Republiką Turynu, któa ma wypłącać odszkodowania za zdradę, i tylko poto jest utrzymywana przy życiu jaka półzależne państewko. 6 VI zostaje zaanektowana Chorwacja.




24 VI Lucca. 4 VII wlność ogłasza Królestwo Sycylii nie bez współudziału papieża...tymczasem część wojska oblegającego Bolonie podniosła bunt i w efekcie doszło do rozgromienia wojsk Rzymskich, jednoczeście pod Ravenną tysiące buntowników zaatakowało drugie zgrupowanie wojsk rządowych. 16 X tradycyjnie wybory wygrała Lewicja Konstytucjonalna 75,12% głosów...czy była to cyfra realna czy zafałszowana???czy może owo 75% społeczeństwa rzezywiście całkowicie popiera ząd a jedynie owe 10% głosujące na Partię Katolicką ciągle walczy z wojskiem rządym i chce dokonać zamachu stanu....30 XII 1888 zostaje zajęta Bolonia, papież ginie w walkach miejskich, a nie ma jak obrać nowego, w kościele będzie panował chaos jeszcze wiele lat. Co zaś w Italii???10 III 1889 spotyka Neapol los Turynu. Państwo zosataje zaanektowane ale miasto nie uzyskuje statutu częsci Włoch tylko płaci gigantyczne kontrybucje Rzymowi. Wojna domowa zdaje się być zakończona, pozostaje wyeliminowć ostatnie bandy rozbójników na Korsyce i Sycylii.



25 V 1889 udało się zmusić Cesarza Menelika do zostania Rzymskim satelitą, Abisynia jest we Włoskich rękach. 18 IX 1890 roku Ottavio Mario podejmuje ważką w skutkach decyzję, decyduje że skoro ciągle pojwiają sie bunty zaś armia jest prawie cąłkowiecie unicestwiona...decyduje się wykorzystać konstytucjonalnie swoją władzę i dokonać samodzielnie zmiany partii rządzącej. Ottavio powołuje jako partię rządzącą Partię Katolicką.... jest to szok dla wszystkich, ale cel zostaje osiągnięty. Katolicy w chwili gdy otrzymali władzę nie wiedzieli co z nią zrobić...tego się Ottavio spodziewał. DO sierpnia 1891 fala rewolt objęła cały kraj i stałą się niemożliwa do opanowania, okazało się że Partia Katolicka jest tak znienawidzona za wieloletnią wojnę domową że buntownicy odważyli się ruszyć na Rzym....Wydarzenia te zwące się drugą wojną domową niszczą całe państwo, ale dają skarbcowi gigantyczne sumy nagrabione na wrogach ludu....

URL=www.fotosik.pl][/URL]

Po raz pierwszy Italia nie ma problemów z pieniędzmi. 14 I 1892 roku Ottavio Mario w imię ludu obala dotychczasowe państwo. Władzę przejmuje on jako Cesarz i Prynceps zarazem, nosi także poszczególne włoskie tytuły królewskie i książęce. Jest jedna partia rządząca, Partia Nacjonalistyczna. Zmieniona zostaje nawet flaga państwa na zielony prostokąt wpisany w biały Rąb na czerwonym tle. Partia rządząca jest partią reakcyjną, Cesarz monarchą absolutnym z prawami identycznymi jak antyczni władcy Rzymu. Jest zatem jedynym poza Carem despotą Europy. El Oued i Trypolitania zostają przyłączone do Imperium Kolonialnego.



Teraz ku chwale ojczyzny Ottavio Mario, może rozpocząć aktywną politykę kolonialną, która może przynieść niezwykle wielkiego bogactwa jego państwu.
Ale o tym w cz. 4tej.

 

cz.4 Novum Imperium Romanum

cz. IV Novum Imperium Romanum


Chwała Ioviszowi! Naszemu Władcy!
Tym powitaniem witały tłumy rzymian przybywającego z powrotem do stolicy Ottavia.


Popiersie Ottavia z wieńcem


Ottavio dumnie zasiadający na białym ogierze zdaje sobie sietnie sprawę z teg że jest teraz jednym z najpotężniejszych ludzi na świecie, tym bardziej jego serce się raduje.
Tłum wita rzymskim gestem, i przemawia.
Tematem przewodnim jest Restitutio Imperio Romano.
W chwili gdy przemówienie staje isę niezwykle emocjonalne z tłumu wybiega kilkunastu mężczyn którzy biegnąc z laurem w rękach dobiegają pod trybunę oratorską Cesarza, jeden z nich zakłada zaskoczonemu ale odsyłającemu ochronę władcy wieniec lauromy i krzyczy- teraz naznaczył Cię lud!!! Masz prawo rządzić!
Lud szalał, Cesarz rozdał z radości hektolitry wina dla ludu rzymskiego, po czym udał się na zasłużony odpoczynek do ledwo odbudowanej Villa Aurea, któa teraz stanie się na nowo siedzibą władcy Imperium.
Włada on narodem liczącym 48.564mln ludzi, 42,1% ludności są to rzemyślnicy, pracownicy fabryk. Stopień industrializacji jest więc wysoki. Finanse pańśtwa są lepsze niż kiedykolwiek. Nic nie wskazuje na możliwość zaistnienia jakichkolwiek problemów, naród kocha swego włądcę, który przyniósł pokój po latach wojen zewnętrzynych i tym boleśniejszych wewnętrznych.. Za główne zadanie najbliższego czasu swych rządów uznał Ottavio odbudowe kraju za zniszzeń a szczególnie kolei, wraz z jej rozbudową. Ottavio pełni zdał sobie w czasie wojny sprawę z tego jak pomocne są tabory kolejowe w zaskakiwaniu wroga szybkością przemarszu. W drugim rzędzie postanawia stworzyć nowoczesną marynarkę Imperium. By nie musieć obawiać się na Mare Nostro jakichkolwiek przeciwników.
Nowa epoka, nowy człowiek, nowy kraj. Ale przeszłość nigdy nie znika...ona była i już....
Do października 1892roku Cesarz zwiększa niepomiernie nakłady na walkę z przestępczością oraz obniża podatki kolejno do 35,36 i37% dla klas społecznych od najniższej. Tworzy więc państwo policyjne ale zarazem stara się poprawić nastroje tanim państwem. 27 I 1893 roku w końcu Cesarstwo doczekuje się odpowiedniej reformy monetarnej, dostaje wprowadzony Aureo- czyli moneta złota o największej wartości, następnie dinaro srebrna moneta o wartości jednej dziesiątej aoreo, oraz lira czyli podstawowa jednostka monetarna. Skarb rośnie niczym ciasto na drożdżach. Niedługo będzie można rozbudować sieć kolejową. Niestety pluralizm któy cechował dotychczasową politykę wewnętrzną państwa Rzymskiego całkowicie zanika, w jego miejsce pojawia się szowinizm, nacjonalizm, przywrócone zostaje niewolnictwo. 30 maja Cesarz wysyła dywizje kirasjerów do Turynu by przywrócić miasto Imperium. Niestety nie wszyscy pojeli zamiary Cesarza i wciąż zdarzają się bunty nawet doszło do sporej bitwy pod Messiną, która wstrząsnęła Cesarzem, jedna dywizja przeszła w trakcie walki gdyż zobaczła część innej grupy wroga na nią nacierającą na współprace z nim w efekcie wspólnymi siłami uderzając od tyłu w walczących wiernych Cesarzowi żołnierzy, owa dywizja by ocaleć musiała uciec z pola bitwy...przed wieśniakami...



Po tej bitwie Cesarz obniża podatki do 32,33 i 34% w nadziei że to uspokoi lud. 12 V 1894 roku Cesarz wydaje rozkaz zajęcia Neapolu, ostatecznie zamykając rozdział minionej epoki.
Nową epokę otwiera kolej żelazna, może nie zupełnie...jak to w Italii...
W niektórych prowincjach zwyczajnie zabrakło stali więć stawiano tory z drewnianych bali, a gdy i drewna zabrakło to z....kamienia, ryto otwory w wielkich płytach i ustawiano na ziemi....pociągi jakoś jechały... Cesarz postanowił to zmienić, postawił pod Rzymem jedyną w Italii hutę stali, by czym prędzej pozyskiwać ten materiał...i tym taniej zarazem. Cel główny to pełne unowocześnienie i rozbudowa trakcji kolejowej półwyspu, ale też i budowa sieci kolejowej a koloniach by tym skuteczniej transportować wojska na potrzebne odcinki. Ma powstać kolej Transsaharyjska, od Trypolisu przez Tunis po Maroko. Cyrenaika, Czad, Sudan i Zachodni Egypt to nowe nabytki kolonialne Otavio, znalazły się także i one w owym planie industrializacyjnym Afryki północnej. 7 IV 1895 roku, typowe z dotychczasowych powstań przerodziło się w Piemoncie w rewolucje socjalistyczną!Rozpętała się trzecia wojna domowa, bunt wybuchł nawet w Rzymie. Jakie były przyczyny tego nagłego wybuchu? Przecież wszystko było dobrze, lud sam poprowadził Ottavia do władzy walcząc z innymi a teraz ci sami ludzie nie chcą go już więcej...



Otóż przez Europę przetacza się fala socjalistycznych wystąpień popychanych przez ideologie Marxa i Engelsa. Cesarz zaś absolutnie nie chce słyszeć o reformach socjalnych gdyż potrzebuje pieniędzy na budowę kolei, floty, odbudowę armii i planowaną wojnę kolonialną z Francją o panowanie w Afryce. Lud który go wyniósł na tron teraz upomniał się o swoje, a on nie chce się odwdzięczyć...Fabryki stanęły a ludzie zamiast do pracy ruszyli na ulice. Przerażony Cesarz ucieka na Sardynię zostawiając Rzym, gdzie dyktaturę ludu ogłasza Tiberio Livio. 2 X 1896 roku, ogłoszono w Rzymie powstanie Damokratycznej Republiki Włoch. Państwo to ma opiekować się wszelki mi regionami, i ma nie pozwalać na dominacje Rzymu nad Italią. Prawa wyborcze są powszechne, pierwszym Prezydentem zostaje Tiberio Livio, Ottavio Mario zostaje zesłany na Capri do rezydencji. Poza wyspę ma zabronione poruszać się pod karą zgładzenia. Tymczasową partią rządzącą są Liberałowie Radykalni posiadający ponad 60% poparcia społeczeństwa. 2 VII 1897 Liberałowie Radykalni dostają 66% głosów, z takim poparciem natychmiast decydują się zwiększyć podatki do 74.22% dla wszystkich grup społecznych, takiej drożyzny we Włoszech jeszcze nie było... a reform socjalnych jak nie było tak nie ma...Jedyny plus to sojusz z Republiką Francuską teraz widzącą we Włoszech sojusznika. W rezultacie ludzie zaczynają masowo emigrować do kolonii gdzie życie jest tańsze a Italia zaczyna się wyludniać. Rząd Republiki dla podbudowy prestiżu decyduje sie zainwestować w budowę czterech Monitorów najnowszej klasy i utworzenia Republikańskiej Floty Wojennej. 13 X krajem wstrząsnął skandal parlamentarny, okazało się że część członków rządzącej partii jest agentami papieskimi, rezultatem był bunt Rzymu...Armia czując się w nowych realiach instytucją niepotrzebną stoi i przygląda się wydarzeniom. Poparcie dla rządu wzrosło do ponad 82%, więc Rzymianie nie byli wspierani przez inne miasta, ale rzymskie oddziały w ciągu roku zajęły całą środkową Italię. A rząd zwiększył podatki do 88.28%. Ostatecznie Rzymianie zrezygnowali z walki, dogadali się z rządem Demokratycznym widząc że sami nie zdziałają już nic. Ustanowiono specjalny status miasta Rzym ponad inne, ot wszystkie skutki. Nowy rząd wie że musi odnieść wielkie sukcesy by utrwalić swą władzę, decyduje się postępować dokładnie tak jak planował Ottavio, czyli zaatakować Francję w jej koloniach. Do roku 1900 podatki całkowicie zlikwidowały we Włoszech klasę średnią. Rząd by utrzymać nowo budowaną Armię i flotę zlikwidował fundusze policyjne, w praktyce jedyna policja w kraju to straż obywatelska, zaczęły szerzyć się przestępstwa...Fabryki bez urzędników zaczęły pracować na kapitalistów a nie na państwo. Kapitaliści którzy rządzą republiką zniewolili lub zlikwidowali inne klasy społeczne. 2 X 1900 r. Republika rozpoczynając wojnę kolonialną w Algierii jest na skraju toalnego chaosu i zaprzepaszczenia pokoleń Włochów starających się osiągnąć dobrobyt, na domiar złego także klasy wyższe zaczynają opuszczać Włochy w ogóle nie widząc dla siebie szansy w starciu z oligarchami na czele z dziwacznym, oskarżanym o pedofilię Tiberio Livio. 4 lipca 1904 podpisano pokój. Dlaczego? Armia Włoska była niezdolna do większej ofensywy, Francuzi zwykle rozbijali przeciwnika, ale ponosili też porażki w kontrofensywach, kontynuowanie walk było bez sensu. Wojna nie roztrzygnęła niczego.



27 IX rząd podjął decyzje o zmianie ordynacji wyborczej i to w trakcie kampanii wybroczej, Oligarchowie postanowili że cofną powszechne prawa wyborcze na rzecz praw tylko dla siebie. Uzyskując w ten sposób ponad 90% szans na zwycięstwo i tym samym przejęcie całkowitej kontroli nad państwem ale w sposób demokratyczny....1 II 1902 zabroniono funkcjonowania socjalistycznym związkom zawodowym. 12 II ocenzurowano prasę. 1 IV wybory oczywiście zwyciężyli siłą 94.44% głosów. W marcu obniżono podatki do 59%. Chwile potem wprowadzono reformę socjalną która zaoferowała pracownikom maxymalne płace...t był dla wszystkich szok. Reforma pochłonęła takie sumy że kraj został pozbawiony wszelkich funduszy, a budowa Imperium została wstrzymana. 3 XI Rząd Włoski decyduje się zaatakować Egipt widząc w tym kraju łatwy łup, inna sprawa że kraj jest kompletnie do wojny nieprzygotowany, nawet z tak słabym państwem. 21 V 1904 Egipt kapituluje pomimo to i przekazuje cały północny Sudan oraz większość południowego Egiptu właściwego Włochom.



16 VI 1905 dzięki umowie z Francją Włochy tworzą dwie kolonie Hogar i Niger. 7 IV 1906 w dwa dni po wypowiedzeniu Sokoto przez Wlk. Brytanie wojny, Włochy by ten kraj nie wpadł w całości w ręce brytyjskie wypowiadają także mu wojnę. Rozpoczyna się operacja Nigeria. Dwa dni później Francja wypowiada wojnę Borno, sąsiadowi Sokoto. 6 VI Sokoto zawiera pokój z Repubiką Włoch przekazując częściowo zajęte już przez Anglików terytoria północne i południowo wschodnie,



27 X następuje atak na Maroko, kampania ta ma dwa cele, zajecie cennych prowincji oraz kolonii Marokańskich i założenie z nich własnej, zachodniej Algierii. 2 I 1907 Liberałowie Radykalnie formalnie wygrywają wybory, jednakże partia katolicka uzyskała aż 25% głosów, i jest to jej największy sukces w historii. Powoduje to rozłam w szeregach partii zwycięskiej, pomimo 75%głosów oddanych na ta partię. 26 VIII 1907 Maroko staje się Włoską satelitą, a część południowa kraju zostaje włączona do posiadłości Afrykańskich Republiki.



12 X 1907 Włochy zgodziły się udostępnić swoje terytorium wojskom Francuskim w razie gdyby te potrzebowały przezeń przejść. Jest to ewidentne zbliżenie się do Francji.
Na rok 1909 Włochy są Imperium kolonialnym, ale samym nie wiedzącym czego chcą. Władza burżuazji jest niezwykle pazerna i dąży do ciągłych podbojów, ale jednocześnie powoduje to spięcia z Wielką Brytanią jak wojna w Sokoto. Nie wiadomo do czego to doprowadzi tym bardziej że klasa średnia we Włoszech wciąż się nie odrodziła i ze skrajną biedą graniczy skrajne bogactwo małej grupki najbogatszych...



Afryka roku 1909 jest już prawie całkowicie pod kontrolą Europejczyków.

 

cz. VI Novum Imperium Romanum

Cz. VI Novum Imperium Romanum




Germano Mario
Nowy na nowo rząd, wszystko znów dokłądnie na odwrót niż poprzednio, ale…
Powoli wraca do życia klasa średnia, jej odbudowa stanie się celem nowych rządów i to na niej monarchia chce polegać. Nim jenak to nastąpi pańśtwo dramatycznie potrzebuje pieniędzy. Przegrana wojna, poowna wojna domowa, przymus uznania reformy socjalnej rządu demokratycznego i wreszcie początek wielkiej rozbudowy kolei Italskiej, kty ma przynieść ogromny wzrost uprzemysłowienia. Na to porzeba pieniędzy, sama budowa kolei pochłania wszystkie zapasy finansowe czyli 200tys. aureoli. Casarz musi do tego odbudować wieś i miasta, w szczególności przywrócić świetność Rzymowi. A nie cała Italia nie mówiąc o koloniach jest w jego rękach. Pomimo to rozpoczynają się wielkie budowy sieci kolejowej na całym półwyspie. Okazało isę przy okazji że rząd demokrratyczny dopuścił do sytuacji w której w każdym mieście Italii jest albo mafia albo silna krupcja współpracująca z tą mafią. Rzpoczęto odbudowę państwa policyjnego...nie tanią. Ze względów strategicznych zainwestowano też w rozwój kolei w Tunezji. W ogromnym procencie te budowy sfinansowano z wymuszonych kontrybucji na miastach republikach Turynie i Padwie. Projekt udało się zakończyć do 20 XII 1920 roku. Rozwój sieci kolejowej zgodnie z przewidywaniami poprawił finanse państwa ale jak...to już było zaskoczeniem, okazało się że nie trzeba będzie rezygnować z żadnych ustaleń a może nawet będzie można zainwestować troche więcej w rozwój kraju. Do tego zaczęły się zwracać pieniądze zainwestowane w odbudowę systemu policjnego. Wszystko powoli brnie ku lepszemu gdy tym czasem 25 V 1922 roku Benito Mussolini prowokuje powstanie w Wenecji, znając Germao Mario wiedział że ten zajmie się tym osobiści, i tak się stało. Cesarz stanął na czele wojska by pzemówić do buntowników i dać im szansę na kapitulacje i 2 letnie więzienie za bunt połączone z pracami na rzecz państwa, gdy Cesarz już przemawiał do otoczonych buntownikó jeden z żołnierzy oddał strzał w jego stronę. Germano został ciężko ranny, rozeszła się wieść że już nie żyje. Benito w Rzymi otrzymał telegrafem informację że Cesarz zginął, wiec podjął się działań zgodnie ze wcześniejszym swoim planem. Wyszedł do zebranych na Polu Marsowym Rzymia i przemówił, mówił o tym w jakim niebezpieczeńśtwie znalazło się ledwo ustabilizowane państwo, i o potrzebach zmian. Nie może być tak, by losy kraju były zależne tylko od jednego człowieka, gdyż gdy ogarnie go niemoc lub śmierć kraj jest na skraju przepaści. Ogłosił się więc Wodzem, Dux-Duce. Zaś na Cesarza obrał spanikowanego kuzyna Cesarza ( jeg syn był ledwo narodzony ) Claudio Mario. Rzymianie nawet nie wiedzieli że mają obecnie dwóch Cesarzy i Wodza...



Nikt sie nie spodziewał że stabilnośc kraju była uzależniona wyłącznie od wielkości i zdolności Cesarza, gdy rozszły się głosy że go nie ma....wszystkie miasta pańśtwa podniosły bunt. Mussolini przeraził się gdyż był to bunt przeciw nowemu Cesarzowi oraz przeciw niemu jako uzurpatorom. Germano Mario był tym któy się cieszył poparciem społecznym, Mussolini miał tylko armie za sobą, ale już nie całą gdy się okazało że Germano jednak żyje. Wojna domowa rozpętała się na nowo doprowadzają skarb pańśtwa do ruiny, i do zadłużenia... Cesarz wiedział że musi zdobyć poparcie większości społeczeńśtwa w tym momencie, obiecał utrzymać reformy, a nawet złągodzić swą jednowłądzę, po zwycięstwie nad Mussolinim. W końcu wybuchł bunt w Rzymie więc było już wiadome że Mussolini przegrał. Został pojmany w górach albańskich i powieszony, niestety Germano nie był w stanie rządzić, i wiedział że długo żyć już nie będzie. Odniesione rany były nie do wyleczenia. Posanowił więc uznać tytuł Cesarski Claudio Mario, zaś za jego następce ogłosić swego syna Nero Mario, i w chwili gdy teże osiągnie wiek lat 16, Claudio ma abdykować.
Niedługo potem wielki Cesarz umiera, jest to kolejny wybitny człowiek który odchodzi nie wykorzystując dla dobra swej ojczyzny swych wszystkich możliwości. Miejmy nadzieje że następni też będą tak wielcy a i będą mieli okazję dłużej władać....
16 V 1924 r. Jest przełomem w dziejach Cesrstwa, ale wogóle pańśtwowości Italii. Cesarz rezygnuje z części przywilejów ustanawiając coś na wzór monarchii konstytucyjnej. Akceptuje republikański system z sobą jednak na czele. Claudio Mario jest świadom kruchości swej włądzy i tym chętniej idzie wszystkim na ręke. Nie chce też ryzykować że Nero po do jści do włądzy będzie chciał go zabić, ogranicza więc prorogtywy monarsze z wielką chęcią. Prasa pozostaje nadal pod ścisłą kontrolą rządu, prawo do publicznych zgromadzeń bez zgody państwa nie istnieje, ale wprowadza się system wielopartyjny do senatu, nie zaj jednopartyjny jaki istniał wcześniej. Co więcej arystokracja uzyskuje prawa wyborcze i sama decyduje kto się w parlamencie znajdzie, z racji że państwo dba o rozwój klasy średniej wprowadza się także stan ekwicki, czyli klase średnią w ten system. Śmierć Germano Mario i uznanie Claudio Mario, pomomo reform systemu politycznego nie spodobała się większości społeczeństwu włoskiemu. Tym razem bunty objęły nawet kolonie, a Claudio nie miał kompletnie gdzie uciec w razie zagrożenia, armia walczyła z buntownikami nie widząc sensu w zmianie systemu ale jest wciąż za słaba.




Jak więc widać choć Italia jest już zjednoczona to ludzie są ci sami, i myślą starymi regionalnymi metodami. Wciąż chcą wszystko dla siebie bezpośrednio, nie potrafią poczekać, nie widzą że przemiany wymaają spokoju. Lud włoski okazał się niezwykle niestabiny i na przemian uwielbiający bądź nienawidzący swej władzy. Co więcej idelnie się odnajdujący we wszelkich nowych realiach.
10 III 1926 roku udało się poskromić rewolucję ale kosztem cofnięcia wszelkich wcześniejszych reform, Claudio Mario zaś ma zabronione dokonywać jakichkolwiek zmian w rządzie, czy państwie.



Claudio Mario
Imperium jest kompletnie sparaliżowiwane. Śmierć Ottavia a następnie Germana była największą tragednią jaka mogła tylko spotkać to państwo, okazało się ono narazie niezdolne do jakichkolwiek przemian, nawet do odzyskania utraconych kolonii.

 

cz. VII Novum Imperium Romanum

cz.VII Novum Imperium Romanum

pod koniec 1926 roku, ministrowie i senatorzy Rzymu uznali że przyczyną wszystkich nieszczęść było chrześcijaństwo, w krytycznym momencie gdy znów wszystko wskazywało na ryzyko przewrotu wprowadzono ustawę zakazującą praktyk chrześcijańskich na obszarze Cesarstwa, skutek był natychmiastowy. Cały kraj uspokoił się. Nie było nad Rzymem takiej ciszy od lat. Rozpoczęto co prawda prześladowania tych co nie chcieli się zgodzić na przyjęcie wiary iowijańskiej, ale była to średnia ludzi niewielka. Na przeciętne 100 tys. Miasto chrześcijan było około 300. Eliminacja fizyczna jak i innego typu postępowała szybko i bez większych przeszkód, państwo zaś zaznało błogiego spokoju. Tak wyczekiwanego od lat.
Zaraniem na najbliższe 4-5 lat stała się eliminacja potencjalnych zdrajców i oczyszczenie pola dla przyszłego Cesarza, by ten mógł władać Imperium bez skrępowania.
A Imperium ma problemy, czas rewolt, od wojny od wojny z Mussolinim załamał skarb panśtwa jak nigdy. Dług państwowy wynosi 528900.9 aureoli, i powoduje że wszelkie fundusze na armie, bezpieczeństwo, edukacje czy socjal są cofnięte niemal do zera. Cła są na maximum więc nastały cienkie lata a ludzi coraz więcej, nie ma co zrobić z nimi, jest duże bezrobocie. Szerzy się zatem przestępczośc tak skutecznie zwalczona przez Germano Mario. Inwestowanie w rozwój przemysłu, czy wzmacninie klasy średniej jest obecnie niemożliwe. Państwo jest więc w permamentnym kryzysie, choć powoli wydwiguje się i jeśli nei dojdzie znów do rewolt buntów czy tym bardziej rewolucji w końcu Rzym stanie mocno na nogi by podbić świat. Całe lata 20ste to powolne odbijanie pobuntowanych wcześniej prowincji, i spłacanie długu, problemem są ciągłe bunty armii, którym sie nie dało zaradzić ale owi buntownicy to na ogół poborowi którzy nie oteyzmywali żołdu bądź był za niski, nie stanowili więc grupy zagrażającej władzy. Były to sporadyczne rozruchy.
W roku 1932 podniesiono podatki do 50% i jednocześnie wydatki na tajne oraz jawne służby policyjne. Udało się przejąć prawie wszytskie potracon na rzecz buntowników prowincje ale jednocześnie doszły do uszu Rzymian bardzo złe wieści w postaci wiadomości o zajęcia Malezji oraz Sokoto przez brytyjczyków. Jednocześnie prowincje Akkasa i Warri przeszły dobrowolnie na stronę brytyjską i rząd Imperium nie był w stanie nic poradzić. W roku 1933 doszło do poważnych rozruchó, miało miejsce poważne zabójstwo polityczne któego efektem było powstanie dwóch stronnictw, a później jeszcze trzeciego. Biali czyli faszyści, i czerwoni czyli komuniści, obie strony nawołujące do włądzy ludu. Póxniej z komunistów wydzielili się socjaliści chcący tylko reform, czyli umowy z Cesarzem. W efekcie wybuchły na raz dwie wojny domowe. Oba stronnictwa zwalczały i siebie i wojska rządowe nawzajem, co stało się przyczynął totalnego chaosu. Nero Mario ma w tym momencie 13 lat, ale odznacza się wielką charyzmą i chce walczyć na froncie z buntownikami, jest żądny krwi i spradzw się mimo młodego wieku. Oczywiście generalicja niezupełnie słucha go, narady wojenne przypominają bardziej lekcje taktyki aniżeli jej praktyczne zastosoanie, ale młodzieniec jest chłonny i zainteresowany. 4 III 1934 sytuacja stała się tak dramatyczna że przeprowadzono kosztowną reformę tworzącą na nowo partie z czasó demokrtycznych. Nazwę pańśtwa przemieniono na Republikę Rzymską, z Cesarzem na czele. Pierwszy Konsul zaś miał być premierem. Owa republika objęła swym zasięgiem Lacjum, i część Włoch południowych z Sycylią oraz region Veneto. Wybory wygrali Liberali Radicali pomimo że mieli 26% głosów a Partido Radicale 31%, to zaostrzyło sytuację jeszcze bardziej. 16 X 1934 doszło do zamachu stanu kół ultranacjonalistycznych i w efekcie przywrócono pełne Cesarstwo sprzed ostatniej republiki ale z racji braku poparcia narodu wobec systemu który ostatnio sie spradza się, decydują się na zmiany w systemie rządów.



26 XII armia Cesarska zajmuje Republikę Turynu, jest to wielki sukces zważając na to że w Rzymie toczą się walki między obozem Cesarskim i Demokratycznym któy znów doszedł d głosu, gdy republikanie zostali zdławieni. 20 XI 1935 roku doszło do utworzenia Wolnej Republiki Włoch. Tym razem bez elementów monarchistycznych. Partia Liberałów Radykalnych tradycyjnie przejęła władzę nad krajem. 21 XII zajęto Republikę Padańską. Naród Włoski wraz z koloniami liczy zaś już ponad 100 mln. obywateli. Choć system ten najbardziej zadowala społeczeństwo to trzeba przyznać że jest najmniej skuteczny gdyż uniemożliwia spłacanie długu...jakżesz gigantycznego już, w efekcie kraj kroczy najlepszą drogą ku bankructwu i totalnej już destabilizacji i uzależnienia się gospodarczego od potężniejszych.



Rząd wprowadza do tego reformy polityczne które koszujął państwo ponad 200tys. Aureolów. Co jest sumą extremalnie gigantyczną. 28 V 1936 roku, rząd Republiki by odwrócić uwagę społeczeństwa od grożącej katastrofy decyduje się na ruch dość szaleńczy...ściąga na granicę z Trypolitanią około 15 dywizji i wydaja armiii rozkaz ataku....ta słucha....wybucha wojna.



21 IV kraj jest cały pod kontrolą Włoch. 23 XII wybucha wojna z Egiptem który jest kolejnym celem, Nero Mario jest jednym z oficerów dowodzących wojskiem w tych walkach. Dowodzi frontem uderzającym na Chartum. W maju 27 Egipt kapituluje. Staje się pańśtewkiem satelickim obejmującym zasięgiem obszar Edfu. Płacącym gigantyczne kontrybucję.

URL=www.fotosik.pl][/URL]

 

cz. VIII Novum Imperium Romanum

cz. VIII Novum Imperium Romanum

Wojna Galijska.

Zawżdy jeno nie zrazu padają obłędy na głowie, toć i zawżdy pomyśleć sie zda na zdrowie!
To ulubione powiedzonko Nero Mario stało się motorem nowych zalonych aczkolwiek może skuecznych działań pierwszych lat jego panowania.
Utworzono po raz pierwszy Hymn Włoski, wcześniej jakoś nie było potrzeby, Cesarz miał swoją klasyczną pieśń - Iowiszu chroń Cesarza!, zaś republiki któe istniały w między czasie funkcjonowały zbyt krótko by zwrócić na tą sprawę uwagę.
W końcu ułożono hymn z piękną melodią do tego-

Italio, jak owoc soczysta
Italio pod niebem przejżystym,
Italio ty droga nasza,
Italio lud cię uprasza...

Ref. A prosi twój lud
o spokój nie trud
o radość nie żal
i o błogości stan.

Italio któraś cierpiała,
Italio któraś płakała
Italio ty nasza znów cała
nie będziesz więcej rozpaczała

Ref.

Italio bronić Cię będziemy
tyś nasza a my Twoi jesteśmy,
Italio piękniejszą Cię uczynimy
gdy wrogów prędko rozgromimy!

Ref.

Italio, uproś Ty Bogów!
Italio uproś naszych przodków,
by wspierali nas w walce z wrogiemi
i ich ciemnemi zastępęmi.

Ref.

Cześć Ci Italio Cześć!
O w wieńcu laurowym Italio!
O pani wszech świata krańc,
Cześć Ci Italio !!!



Włochy w końcu doczekały się stabilizacji, niesety zaniedbania poprzednich lat pchają kraj do jak najprędszej wojny by ocalić go przed katastrofą. Pewne jest że Włochy zbankrutują. Rząd liberalny znosząc cła, nie jest w stanie posiadać nadwyżki budżetowej a dług jest tak wielki że nawet przy podniesieniu podatków do 50% nie udało się poprawić sytuacji. Z racji że wciąż brakuje klasy średniej i wyższej, proletariackie społeczeństwo w chwili gdy kraj zbankrutuje zostanie bez pracy. Rząd by nie dopuścić do kolejnej wojny domowej musi zaangażować kraj w wojne światową by ci ludzi któzy stracą pracę po prostu poszli na front z wrogie zamiast z rządem...
Niestety nie ma innej rady. W takiej sytuacji, rozpoczyna się budowa wielkiej armii bez baczenie na koszty. Cel to Galia i Iberia. Włochy zadłużają się na ogromne sumy u Niemców kupjąc wielkie ilości nowoczesnych czołgów i tworząc z nich Armię Panzerną. Jednocześnie powstają fortyfikacje na linii Annency-Torine-Nice.Włosi wiedzą że armia Francuska jet lepsza jakościowo dlatego decydują się wykożystać kaxymalne możliwości poborowe swego kraju i stworzyć największą armię jak o możliwe. Powstał projekt zwany 100 na 100u lecie. Czyli 100 dywizji stowrzonych z okazji setnej rocznicy objęcia urzędu premiera Króleswa Sarynii i Piemontu przez Caio Mario.
Tak, to już 100 lat historii tego państwa obesrwujemy od części pierwszej...
Przygotowania do wojny ida pełną parą, na jesień 1938 roku, na pograniczu z Francją są już siły zdolne do obrony, nalezy się przygotować do ataku, niestety część wojsk jeszcze w trakcie marszu na granice buntuje się przeciw dowództwu i w efekcie rozwiązaniu uległo około 5 dywizji. 28 XII 1938 wprowadzono nieco spóźnioną reformę szkół oficerskich pozwalającą na przyjmowanie doń osobom spoza klas najbogatszych. W efekcie jakość dowództwa miała ulec diametralnej poprawie. Jednocześnie sama liczba kadry oficerskiej została poważnie podniesiona.
Zwiększono poziom przywództwa do 148 punktów w efekcie owej reformy nie tylko zwiększając liczbę oficerów ale wręcz tworząc z niej potężną liczącą się warstwę społęczną mającą swoich przedstawicieli we wszyskich prowincjach kraju. Następni w kolejce są kapitaliści by naprawić nieco finanse. Ale na nich nie do końca jest teraz czas.Po raz pierwszy od czasów Caio Mario postanowiono zaciągnąć Włochów do armii z uwagi na obawę przed buntami jednostek kolonialnych oraz po prostu ich jakością jak i liczbą, w armii służy już 80% populacji kolinii a w 20% większość to przybyli Włosi. Tymczasem by wojne wygrać rzbe pozyskać jeszcze przynajmniej 50 dywizji w ciągu około 4 miesięcy. Planowany czas zaatakowania francji to 24 VIII 1939 roku. 18 V partia Liberałów Radykalnych wygrywa wybory oczywiście ale...71.88% głosó, czyli przygotowania do wojny przestały się podobać pewnej części społeczeństwa. Partiąktór wejdze do rządu zostałą także liberalna partia Paria Radykalna z 28% głosów. 10 VI rozpoczęto budowę 7 pancerników. Jest to wielka droga inwestycja, ale mająca pobić flotę francuską w razie przedłużenie się wojny i ochronić Italie przed desantem na południową część półwyspu w razie utraty Afryki. Pewne opóxnieia spowodowały że wybuch wojny nastąpił dopiero 17 IX 1939 roku.
Tego dnia obie grupy armijne Alpy oraz Tunezja rozpoczynają swoje ofensywy na swoich frontach, cała armia prze całą siłą jaką posiada. Już X Włosi ponieśli wielką klęske pod Lyonem gdzie nowoczsne wojska pancerne nie dały rady tradycyjnym francuskim kolumnom piechoty alpejskiej.



9 X porażka pod Grenoble, i 22 pod Drogignan. 3 klęski, kilkusettysięczne straty, po stronie Francuskiej kilkudziesiąttysięczne, efekt zbyt szybkiej chęci rozpoczęcia wojny i braku przygotowania do niej. W Afryce nie lepiej, udało się zwyciężyć tylko pod Nemecha, a pod Constantine cała armia została wycięta w pień. Jednakże wszystkie listopadowe ofensywy francuskie zakończyły się totalnymi porażkami i wspaniałymi zwycięstwami oręża włoskiego. Okazało się że armia włoska wcale nie jest słabsza...
W ciągu pierwszego miesiąca wojny po obu stronach zginął około 1 mln ludzi a jedyny sukce to zajęcie przez włochów Nemuchy..koczeniem było grudniowe zwycięstwo Włochów pod Bonne któe całkowicie przełamało front Afrykański i unicestwiło około 5 dywizji fancuskich. Walki o Niece unicestwiły około 13 po stronie włoskiej 13 francuskij dywizji, były to niezwykłe serie rzezi które przeszły do historii pod nazwą masakry nicejskiej. W III 1940 zajęto Lyon ale utracono Turyn, w tym momencie do wojna włączyły się Niemcy będące już od paru lat w otwartym konflikcie z Wielką Brytanią. Niestety dla Włoch było to za późno gdyż prawie cała włoska armia, czyli 26 dywizji znajdowała się w tym czasie w Lyonie, została tam okrążona i wyemilinowana przez Francuzów, w efekcie tej masakry armia Francuska przegrywająca z Niemcami w starciu z Włochami okazała się zwycięską.



17 VI Niemcy zawierają pokój z Francją na mocy którego Nemecha zostaje przyłączona do Algierii włoskiej. Ale wojna Włosko Francuska trwa nadal. 18 VII zawarto jednak pokój i Francja pogodziła się z tą niewielką stratą. Koszta wojny były przeogromne, zyski malutkie...12 IX 1940 Republika Włoch zbankrutoałą, w efekcie połowa armiii podniosła bunt żądając wypłacenia zaległęgo żaołdu, w końcu to dla repubiki sie walczyło bez celu i ginęło w tej wojnie...Republika za starego zadłużenia ruszyła w budowe nowego, a to nie wróżyło dobrze na przyszłość... Ludzie byli zbyt zmęczeni na kolejną wojnę domową. W efekcie rząd odniósł totalny sukces. Wprowadzono reformy zniżające prawie do zera nakłądy na walkę z przestępczością oraz na socjal, w efekcie poprawiono budżet i zaczęto nawet zarabiać. Po raz pierwszy rząd liberalny miał pieniądze....Do końca lutego spłącono długi, i otworzyłą się szansa na wielkie reformy budujące wielką potęgę gospodarczą z Włoch....Po raz pierwszy rząd demokratyczny staną przed możliwością rozwinięcia kraju gospodarczo oraz odbudowania równowagi społecznej tworząc na nowo zniszczone klasy społeczne.
Czy nadeszła nowa epoka?

 

cz.IX Novum Imperium Romanum

cz. IX Novum Imperium Romanum


wielkość upadku po upadku, czy wznisłości po upadku w zapadku...a może brak upadku?
Czy może jednak upadek bez upadku przy zapadzie po upadku?
Nie ważne jak można by wycenić dotyczchasowe osiągnięcia czy raczej próby budowy na nowo Imperium rzymskiego, ważne że jakiś organizm wciąż trwa i w sumie udało mu się nawet odnieść pewne sukcesy ostatnio, czy może to być początek realnej odbudowy Imperium z tymi granicami które zadowoliły by samego Caio Mario???
Nowy system okazało się przerwał największy kryzys w historii czyli bankructwo, załamanie sektora przemysłowego, i milionowa strata w ludziach w wyniku wojny. O dziwo polpularnosć rząu nie spadła. Wzrosła jedynie popularnosć już dojżałego Nero Mario. Jednego z niewielu zwycięzców w tej wojnie. Autora sukcesu pod Nemechą, gdzie dzielnie dowodząc jednym z pułków przbił front i doprowdził do kapitulacji 3 dywizji francuskich. Był to największy sukces włoski w tej wojnie, gdyż okupiony minimalnymi stratami, inne nawet zwycięstwa wiązały się zwykle z tyiącami poległych. Wojnę tą uznano jednak za sukces, pomimo tragedii Lyońskiej, armia włoska przełąmała front i bądź co bądź gdyby miała około 20-30 dywizji więcej Francuzom zabrakło by już sił. A to ważna informacja na przyszłość...Nero Mario dzięki tej biwie awanował na dowódce dywizji. Armia Republiki Włoskiej ma bardzo prosty system, otóż najniższy oficer to Centurio, dowodzący oddziałem liczącym sto osób. Następny jest Pretorio który dowodzi dziesięcioma lub dwunastoma Centurio. I na to stanowisko dostał się Generale Nero Mario. Powyżej Pretorio jest Generale który dowodzi przynajmniej dwoma Pretorio a nad Generale stoi Duce. Duce może mieć nieograniczoną liczbę Generale, ale ogólnie liczba Duce jest zależna od liczby Generale i przyjmuje się że Duce może mieć do 10 Generale. Ponad Duce jest Consulo który jest szefam całej armii. Tak prosty podział nieco ogranicza liczbę oficerów wyższej rangi ale z drugiej strony tworzy ogromne pole do popisu dla tych niższych rangą i oni są podstawą armii. Centurie stają się symbolem armii włoskiej. Sama Centuria często lubiła się dzielić na 3,4 grupy zadaniowe w zależności od specjalizacji. Były one dowodzone przez Podcenturionów *Sucenturioni. Zazwyczaj istniały minimum dwie podcenturie, jedna zajmowała się zadaniami saperskimi, zwiadowczymi, zaopatrzeniowymi zaś druga spełniała funkcje przemaszerowującej przez oczyszczony teren.
Dnia 13 X 1941 umiera Ottavio Mario, państwo Włoskie wydaje temu człowiekowi, mężowi tanu godny pogżeb. Odbywa się wspaniały koncert w budynku głównym Filharmonii Cesarskiej na którym są obecne prawie wszystkie głowy koronowane ówczesnej Europy. Brak tylko tureckiego Sułtana. Jest to dowód na to że Europa zaakceptowała Rzym i Włochy takimi jakimi są.

http://pl.youtube.com/watch?v=TDXJk4omjn0&NR=1
koncert tuż przed rozpoczęciem ceremonii pogrzebowej

Na pogrzebie był obecny Nero Mario, przemówił do ludzi. Atmosfera nie była spokojna, toczyły się ciężkie walki z Sudańskimi mudżahedinami, państwo przeprowadzało reformy które uniemożliwiały zoranizowanie większych sił zbrojnych przez co całą Italię ogarnął wstyd że własna armia nie potrafi sobie poradzić z rozbujnikami. W czasie gdy Niemcy pokonywali na wszystkich frontach Afryki Brytyjczykó którzy zostali już niemal całkowicie wyparci z Afryki. Nero Mario podjął decyzję o kandydowaniu na prezydenta Republiki. Dotychczas Republika miała rząd i Premiera, prezydent wydawał się zbędny tym bardziej że premier był obierany tylko na jeden rok. Ale Nero Mario uznał że pańśtwo musi mieć równoważny podział władzy i wykożystjąc tak swoją jak i swoich przodków sławę uznał że bedzie najlepszym kandysatem na nowe stanowisko. Obiecał stworzyć z Włoch potęge przemysłową. Uczynić z Włoch kraj zajmującey miejsce w pierwszej trójce potęg a nie miejsce 15ste jak obecnie.
Długo nie trzeba było czekać na skutki. NA początku roku 1941 Nero Mario jest już prezydentem Republiki Włoch i rozpoczyna reformy. Rozpoczyna od walki z przestepstwami głównie łapówkarstwem i mafią, buduje fabryki, tworzy klaę urzędniczo kapitalistyczną. Wspiera oficeró w dążeniu do uzyskania statusu siły także politycznej. Do stycznia 1942 flota Woska liczy już 13 pancerników i monitorów oraz drugie tyle mniejszych okrętów. Nero Mario przypisał utworzenie folty sobie i nazwał flotę wojenną Flota Ottavia. W lutym Włochy spadły niestety na miejsce 16te. Postanowiono to zakryć przed opinią publiczną i nie informować o statystykach za rok miniony Włochów wogóle. Co prawda udało się odzyskać 15 miejsce do marca, ale także siła militarna Włoch i 12 miejsce w świecie nie budzi większego podziwu. Do tego brak finansów, czególnie po rozbudowie przemysłu, a bądź co bądź bankructwo przyniosło niemałe straty. 13 II 1943 roku rząd mógł się pochwalić dwoma osiągnięciami, prawie całkowutym zdławieniem buntów w koloniach oraz awansem siły industrialnej kraju z 15 na 13 miejsce. W maju rozpoczęła się kampania wyborcza do Senatu Republiki, prezydent postanowił wykorzystać sytuację dla siebie, i wzmocnić swoje siły poprzez ustanowienie silnej klasy kapitalistó, tworząc im doskonałe ulgi podatkowe. Koszta były ogromne, ale kraj wkroczył pełną parą na rynki kapitalistyczne. Kapitalisci stanowią w efekcie 1,5% zaś urzędnicy 1% społęczeństwa. Oficerowie są pod 1%. ale i tak jest ich więcej niż kiedykolwiek. Jest do duża poprawa. W lutym 1944 roku awans Włoch w rankingach potęg gospodarczych sięgnął 11 miejca. A zatem w iągu 2 lat władzy prezydenckiej udało się Nero Mario poprawić sytuacje Włoch o 4 miejca. Jet to bardzo dobry wynik. Który co prawda nie jest obiecanym 3 miejcem, ale nie móił do kiedy zrealizuje ten projekt, narazie wszytko wskazuje na to że do 1948 roku Włochy mają szansę nadrobić straty całęj pierwzej połowy XX wieku i sanąć na czele potęg światowych w pierwszym rzędzie.
W trakcie tej kampanii wyborczej po raz pierwszy tematem rozpraw stałą się prawa dołączenie bezpośredniego do Włoch obecnych niektóych posiadłości zamorskich, jak np. Tunezji z racji że zdecydowana większoć mieszkańców prowincji jest już pochodzenia włoskiego.
Uznałem więc za stosowne ukazac stosunki etniczne w całym Imperium na rok 1944.
Prowincja Savoia>

dominacja elementu francukiego, silna reprezentacja północno włoska oraz południowo niemiecka. Aż 86.3% ludnoci pracuje w przemyśle którym jet zespół zakładów włókienniczych. Liczba ludnoci to 1.234 mln. w Annency i 1.634 mln. w Chambery. Prowincja ma pełen status przynależności do pańtwa Włoskiego.
Prowincja Piemont>

Prowincja w któej jedyną widoczną mniejszocią są południowi włosi przybyli tu w ciągu pierwszej połowy XX wieku, w sporej liczbie dopiero po reformie Nero Mario czyli w ciągu ostatnich paru lat. Jedna z lepiej rozwiniętych, bardzo ludna, główne miasta to Torino – 4.343 mln. Ludzi, Savona- 1.934 mln. Ludzi, Genova – 2.790 mln. Aosta 536 tys., Novarra – 1.076 mln. I Alessandria 1.001 przy tym temu miastu zmieniono nazwę na Mariussia. Przemysł to 6 zespołów fabrycznych wzelkiego autoramentu w tym większośc rozwiniętych do 4 poziomu.
Prowincja Lombardia>

Prowincja górniczo rolniczo przemysłowa za względu na kopalnie żelaza oraz plantacje jedwabiu. Wberw pozorom jedna z głównych sił gospodarczych państwa z 10 zespołami fabrycznymi w większoci na poziomie drugim. Liczba ludności to w Mediolanie 5. 323 mln. , Bresci 4.311 mln. i Bergamo3.366 mln.
Prowincja Wenecja>

Prowincja niezwykła, Przemył to zaledwie cztery zespoły fabryczne.
Rolnicy stanowią największy procent ludności, kolej jest tu najłabiej zorganizowana w całych Włoszech a mimo to prowincja jet bogata... gdyż karmi cały półwysep. Głóne metropolie to-
Verona 1.069 mln, Padova 1.730 mln. Venezia 1.747 mln. , Treviso 232 tys., Udine 808 tys.
Łącznie wiec nie przebijają ledwo co Mediolan.
Prowincja Tirol>

Przemysłu brak, ludność skupiona na wytwarzaniu tego co matka Ziemia daje. Niemała mniejzość Niemiecka, w większosćci wyemigrowałą do innych prowincji. Ludność dwóch głównych części prowincji to Bolzano - 120 tys. i Trento – 849 tys. Gdzie znajduję się wielu kupców już od czasów średniowiecza.
Prowincja Istria>

prawdziwa zagadka dla historyka. Prowincje zdominowała ludnoć napływowa do tego stopnia że stała się liczbą 98% mieszkańców. Reszta opuściła swoją ojczyznę w czasie pierwszej republiki Włoskiej oraz w okreie industrializacji przed utworzeniem pierwszego państwa Chorawackiego.
Prowincje zdominowali Włosi południowi stanowiący siłę robotniczą. Wieś jest prawie bezludna.
Przemysł to zwa wielkie zakłady fabryczne wina i płótna. Ludność wynosi- Triest – 474 tys., Idrisko – 425 tys. oraz Pola 468 tys.
Prowincja Chorwacja>

Prawie całą ludnosć to napływowi Włosi z południa, Chorwaci stanowią mniejszość wbrew nazwie prowncji. Przyemysł jest duży aż 6 zespołó fabrycznych, ale brakuje rąk do pracy więc liczba imigrantów będzie stale rosła. Miasta to – Fiume – 1.044 mln., Ogulin 1.016 mln.,
Prowincja Parma-Modena>

70% ludności to proletariat, głównie nie miejscowy, bardzo liczny odetek Włochó z południa przybyłych tu tuż po zjednoczeniu i później, dużo innych rozmaitych mniejszości. Przemysł nie zaskakuje, 3 zespoły fabryczne 2 lub 3 poziomu. W tym największy tartak we Włoschech.
Miasta to – Parma – 2.053 mln., Modena - 2.884 mln., Masa – 1.620 mln.,
Prowincja Toskania>

Ze względu na bliskość od zjednoczenia przeżywająca najazd Włochów z południa doczekała się ich prawie 50% procent w porównaniu do ludności miejscowej. Kraj silny przemysłem, z 6 zespołami fabrycznymi na ogół 2 lub 3 poziomu w tym wielkim zespołem produkcji częsci mechanicznych. Ludnościowo reprezentuje isę też nie najgorzej, Florencja – 3.019 mln., Lucca – 956 tys., Livorno 2.402 mln., Siena 1.558 mln., Grosseto – 1.706 mln.,
Prowincja Romania>

Spory napływ południowych Włochó oraz Niemców Tyrolkich we wczesnym okresie oraz prawie zerowy w XX wieku. Prowincja szybko zakończyła bum gospodarczy w porównaniu do północnych prowincji Włoskich. Emilie zablokowały częste rewolty, i ogólnie nieza wielka stabilizacja w tej prowincji związana z siłą chłopstwa. Przemysł to 2 zespoły fabryczne, jeden 2 poziomu. Ludność to w Bolonii – 1.747 mln., Ferrarze – 1.161 mln., i Rimini 1.237 mln. ,
Prowincja Umbria>

Zdecydowana domonacja ludności miejscowej, niewielki ale ważny przemysł, jedyny w kraju 2 poziou zespół budowy parowców. Liczba ludnoci- Ancona – 702 tys., L Aqcila 1.759 mln., Perugia – 1.452 mln.,
Prowincja Republiki Rzymskiej i Lacjum >

Status specjalny, samodzielny Senat podległy oczywiście Włoskiemu ale z wieloma niezależnymi prerogatywami. Przemysł mocny, 3 3poziomowe zespoły fabryczne w tym przez długi czas jedyna we Włoszech a obecnie największa huta stali. Bardzo duża imigracja Włochów z północy kraju w okresie tuż po przyłączeniu Rzymu do Zjednoczonych Włoch. Ludność- Rzym – 7.492 mln., Viterbo 3.031 mln.,
Prowincja Neapol>

Bation południa, to stąd jest większość emigrantów w północnych Włoszech pomimo że prowincja ma dobrze zorganizowany przemysł. 5 zespołów 2 poziomu w tym jedyna w kraju Rafineria Ropy, miasta wielkości, Neapol – 6.460., Foggia 2.616., Bari 2.180., alerno 2.043., Potenzo 2.587., Tarent -1.238., Catanzaro 1.231., Reggio- 2.839., Tworzy to razem gigantyczną masę która może popchnąć Włochy ku zwycięstwom i militarnym i gospodarczym.
Prowincja Sycylia>

Z nie za wielkim przemysłem i nie za wielką ale pstrokatą imigrancją stanowi prawdziwy zakątek południa. Jest załębiem dobrego żołnierza i imigranta wzmacniającego przemysł innych prowincji.
Przemysł to jeden trój poziomowy zespół fabryk winiarskich. Ludność to Palermo – 2.982., Messina 2.408., i Catania 1.003.
Prowincja Sardynia>

Przeżyła na początku XX wieku wielką fale imigracyjną sycylijczyków któa odmieniła stosunki kulturowe wyspy, w zktóej miejscowa ludność wyemigrowałą po bankructwie wszelkiego przemysłu poza jedną fabryką nawozu.
Ludność to Cagliari – 671 tys., i Sassari – 645 tys.
Terytorium Prowincjonalne Wyspy Korsyki oraz Miasta Nicei>
W Ajaccio 501 tys. w Nicei 407tys. Ludność w Ajaccio całkowicie korsykańska, w Nicei północno włoska. Zero przemysłu.
Terytorium Prowincjonalne Krainy
Stolica Postojna, ludnosć na pół Słoweńska na pół południowo Niemiecka. Liczba 6 tys. Zero przemysłu.
Kolonie>

Tunezja>

Kraj który został pierwszą kolonią jeszcze pańtwa Piemonckiego. Cała ludnośc miejscowa zaciągnięta do armii w miare upływu czasu wytopniała i została zastąpiona przez Włoskich kolonizatorów. Podobne spustoszenie spotkało tylko poszczególne okręgi innych kolonii nie zaś całę kolonie. Tunezja ma szansę stać się dominium bądź zostać włączona do Włoch jako nowa prowincja. Liczba ludności kolonie jet szacowana na około 340tys. Ludzi, największe miasto to Dżerd.
Tripolitania>

Obecnie zagłębie afrykańskich sił zbrojnych. Przeżyła najazd ludnoci czarnej z Sudanu, Czadu i innych rodkowoafrykańkich kolonii Włoch, dzięki czemu nie wyludniła się.Liczba ludności kolonii to około 1.020tys.osób. Największe miasto Trypolis.
Cyrenaika>

Kolonia całkowicie zdominowana przez ludność Włoską. Autochtoni są praktycznie wyparci, szansa na stanie się prowncją jest bardzo duża. Liczba ludności to ok. 300Tys.osób.
Czad>

200tys. Kolonia zamieszkała w całości przez ludność miejscową, troszkę emigrującą za chlebem do sąsiednich posiadłości Włoch w Afryce.
Niger>

Wielkie nowe zaplecze żołnierzy i obszar pod kolonizacje dla Włochów. W całoci jeszcze zamieszkały przez miejscowych. Liczba ludności to około 83 tys na prowincji i 221tys. W jedynym mieście i stolicy regionu Akeruf. Wiele obszarów jest całkowicie już wyludnionych.
Horgar, Maroko, Argar,> kolonie znajdujące się poza spisem, często z dużą mniejszoścą Włoską, podobnie jak pańśtwo Algierskie. Spis zostanie zakończony na tych obszarach dopiero wiele lat później ze względu na epidemię któa się wówczas przetoczyła przez kraj, a mianowicie czarną dżumę. Podobnie Senegal i wschodnia Nigeria.
Zachodni Egipt>Egipt Włoski

Prowincja która dostarcza żołnierzy ale nie jakoś szczególnie wiele, widocznie Włosi nie chcą zrazić do siebie Egipcjan Tureckich. Liczba ludności około. 240Tys.
Północny Sudan>

kolonia w sumie ledwo odzyskana, lubiąca sie buntować w różne strony. Gross ludności autochtonicznej została żołnierzami i zginęła na frontach, zaś jej miejsce zajeli czarni poganie z Czadu, Nigeru i innych koloniii celem wtstrząśnięcia siłą islamu w rejonie i w efekcie spacyfikowaniu koloni. Znajdują się tu cenne plantacje gumy, są więc potrzebni robotnicy. Liczba ludności zatem sięga ok. 2.320 mln.. jest to więc prawie najludniejsza posiadłość Włoch.
Południowy Sudan, liczy ok. 400 tys. osób w czasie przeprowadzania spisu szerzyła się tam dziwna choroba od której ludziom odpadały organy płciowe więc Włoscy biórokraci nie przeprowadzili szczegółowego rejestru.
Tigay=Erytrea>

Jedna z bardziej zeuropeizowanych kolonii, ma szansę stać się Prowincją Włoch.
Liczba ludności to około 2.830 mln.,osób. Czyli jest zdecydowanie najludniejszą posiadłością Włoch w Afryce, warto zwróćić uwagę na liczbę Włochów...
Harrar i Berbera liczą łącznie 500tys. Ludzi i są zagłębiami żołnierskich zaobów naturalnych. Mikronezja i Polinezja Włoska nie zmieniły wogóle oblicza etnicznego.
Warto zwrócić uwagę na Włoskich imigrantów w świecie, jak wiadomo arytokracja, kapitalici, oficerowie czy urzędnicy wego czau opuścili ojczyznę i stali się obywatelami innych krajów.
Głównym celem była Austria oraz Ameryka.

12 II 1944 Niemcy rozpoczęły wojnę z Austrią i Grecją, Włochy zobowiązane do udzielenia pomocy przyłąćzyły się po stronie Rzeszy do wojny natychmiast. Zgromadzono na granicy z Autrią jak najwięcej Sił. Ale celem operacji Filipo V było zajęcie i zaanektowanie Grecji.


Nero Mario z okresu kampanii Greckiej

Austriacy na froncie alpejskim kompletnie zlekcewarzyli Włochów i nie wykonali konpletnie żadnego ataku, poza wysłaniem na zwiady jednej dywizji piechoty. Za to armia Włoska, na czele z 6 Niemieckimi dywizjami afrykańskimi uderzyły na Grecje,


kawaleria włoska na Naxos

jednocześnie toczyły się walki na całej granicy Niemiecko Austriackiej. Na poczatku marca Egipt przekazuje Włochom zachodnią Kretę by móc swobodnie prowadzić operację w Grecji. Walki na Peloponezie przebiegają pozytywnie,


walki w Morei, faza zimowa wojny, ciężkie walki w górach nieopodal Sparty

niestety na froncie Epirskim choć Greków rozbili Włosi to bardzo szybko pojawili się też Turcy i pozajmowali całą Grecje aż po Ateny dla siebie.


2 VIII Grecja przestała istnieć, powstała jeno komunistyczna Republika Rad Chalkisu. Czyli małe niezależne Chalkijskie państewko, reszta Grecji została podzielona między zwycięzców. Niestety większość dostali Turcy, choć nie zasłużyli. Nero Mario jest wciekły i niewykluczone że podejmie decyzje zawarcie pokoju z Austrią a może nawet zmiany strony.

Przyjrzyjmy się nowym nabytkom Włoskim

Archipelag Egejski>

Jest traktowany jako kolonia ucywilizowana, ma fabrykę likieru i skromną infrastrukturę, co więcej jest obiektem szybkiej imigracji ludnoci Włoskiej, która ma zdominować obzar etnicznie by kraj był ostoją Włoch w regionie.
Peloponez>

Kraj będący zagłębiem kapitalistów, ważny pod przyszłe operacje w rejonie jako strategiczne oparcie na Bałkanach. Prowincja o specalnym statusie autonomicznym dla ludności Greckiej. 6 IX Włochy zawierają pokój z Austrią, która zajęła już Bośnię, Bawarię i Sląsk, i nie są jej w stanie pokonać ani Niemcy ani Turcja, ten szok powodował że Nero Mario szybko ogłosił neutralność.Tym bardziej że Włochy w czasie wojny narobiły sobie długu sięgającego 100 tys. aureoli. Należy spłacić dług i kontynuować reformy, na wojny jeszcze za wcześnie...

 

cz.X Novum Imperium Romanum

27 VII 1945 roku Francja wypowiada Włochom wojnę kolonialną. Jest to część toczących się już od jakiś 20 lat walk o Afrykę. Głónym teatrem działań jakdo tąd były kolonie Angielskie i walki Niemców o ich przejęcie, ale teraz wojna zwana Bitwą o Afrykę toczy się już na całym kontynencie. Włosi nie podejmują się reform rozbudowyjących głębiej przemysł, gdyż każdy aureol jest traz potrzebny na armię kolonialną do przeznaczenia. Działania Nero Mario odnośnie gospodarki zostają więc powstrzymane ale nie z jego winy, nie musi się więc z niczego tłumaczyć. Reformy blokujemy, idziemy na wojne!


Cz. X Novum Imperium Romanum

Africa

Sytuacja nie była sprzyjająca, około 10tys. Kawalerii Niemieckiej, i 6 tys. Włoskiej piechoty. W trakcie walk wojska włoskie zostały uzupełnione i uzyskały liczbę 24 tys. Zaś niemieckie zostały rozwiązane. Francuzi dysponują liczbą powyżej 60tys. Ludzi. W efekcie omimo porażki pod Nemechą, i utracie dwóch dywizji, przechodzą do ofensywy dosięgając Gabesu.
1 I 1946 roku, zupełnie niespodziewanie Francuzi proszą o zawieszenie broni. W zamian za przekazanie Republice prowincji Telimane, oferują pokój. Wobec całkowitej porażki jaką ponoszą zaskoczeni Włosi, oferta jest śmiesznie mało wymagająca. Ale Francja najprawdopodobniej nie zdaje sobie sprawy z tego że w tym momencie cała Afryka stoi jeszcze otworem. Nero Mario przyjmuje propozycje pokoju. Następuje zapewne zaledwie paroletnie ale jakże potrzebne zawieszenie broni. Przewaga liczebna Francuzów była szokiem, ale takż ei jakościowa. A jak wygląda jakość i technika nie tylko armii ale całej Italii??? Nie prezentuje sie najlepiej, ciągłe wojny domowe doprowadziły do ciężkiej zapaści we wszelkich dziedzinach, a oto skutki>


19 XI 1946 Liberali Radicali z liczbą głosów 83% znów zwyciężają wybory, jednocześnie Niemcy przegrały bitwę o Afrykę, zaś Indie znajdują się pod okupacją Japońską.
24 VIII 1949 roku,rząd spłacił dług...Włochy wreszcie wyszły na swoje!
Kraj może znów inwestować w rozwój bez strachu że zabraknie na coś finansów. Ta stabilizacja też handlowi, oraz bogaceniu się społeczeństwa, co jest bardzo ważne w tak delikatnym momencie. W połowie roku 1950 udało się awansować Włochom na miejsce 10 pod względem siły przemysłu. Kancelaria Prezydencka dostanie się Italii do pierwszej dziesiątki ogłosiła z wielkich hukiem całemu światu, nie tylko Włochom. Nero Mario jest teraz wielkim bohaterem, a do tego poważaną w świecie personą. A świat się zmienia z dnia na dzień. W październiku Włochy awansują na miejsce 9.
19 III 1951 rozpoczyna się kolejna faza bitwy o Afrykę. Francuzi znów rozpoczynają wojnę. Włochy teoretycznie są bezbronne gdyż nie posiadają na granicach żadnych sił. Ale w odwodzie Libijskim czeka 19 dywizji gwardii. Jest to nie zmała siła.
Francuzi zostali zaskoczeni w Nigerze i rozbici, stracili 3 dywizje, w Tunezjii i Algierii Włosi wygrali 4 wielkie bitwy unicestwiając około 15 dywizji Francuskich przy stracie jednej...
Wspaniałe zwycięstwa pod Nemechą czy Constantiną są dziełem doskonale zorganizowanego sztabu Armii Kolonialnej, zreformowanej przez Nero Mario. Armia ta okazała się piekielnie skuteczną machiną, dzięki wielkiej liczbie oficerów. Okazało się że warto było zainwestować przed paroma laty w szkoły oficerskie. Skutek jest wyśmienity. Francuzi polegli w Algierii całkowicie.



Niestety nie udało się nawet osiągnąć linii Algieru gdy przybyli już nowi Genrałowie Francuscy z całymi armiami. Francuzi w ciągu miesiąca przetransportowali milion żołnierzy do Algieru. Armia woska musiała się przygotować na najgorsze, rozpoczęto przyśpieszone wcielanie do armii każdego kto tylko zdolny do noszenia broni. Jesienią 1951 roku, z jednej strony Włosi tworzą nową kolonię- Mauretanię, z drugiej bunty w dywizjach frontowych zmuszają dowództwo do przyjęcia całkowitej defensywy względem wroga. Ta zdrada jednostek gwardii kolonialnej zostanie zapamiętana...
20 X pada Tunis, choc pod Nemecha udaje się rozbić wiele dywizji Francuskich to ciągle przybywają nowe, jest to istny potop któremu wojsko włoskie nie jest w stanie zaradzić. Wiosną 1952 roku armia włoka szykuje się do kontrofensywy na Tunis. Problem w przewadze francuzów chwilowo został pomniejszony przez ich ponowne porażki pod Nemechą, ale szansa na sukces w kontrofensywie jest niewielka, ze względu na ciągłe bunty w armii.
28 V 1952 roku doszło u południowych wybrzeży Sycylii do bitwy morskiej w której flota włoska poza dwoma pancernikami, bardzo uszkodzonymi zresztą została całkowicie zatopiona. Była to wielka porażka...W ciągu 3 dni gaszenia w Trypolisie pożaru nie udało się jednak ich odratować i w efekcie wraki zablokowały port na wiele lat. Francuzi rozpoczęli zaś ostrzeliwanie nadmorskich Afrykańskich miast.
W kontrofensywie na Tunis włosi byli zatem tak zawzięci że unicestwili wrogom 5 dywizji.
NA przełomie grudnia i stycznia pół milionowa armia Francuska zaatakowała 160tys. Armie Włoską stojącą pod Tunisem, choć Francuzi stracili 300tys. Ludzi to dokonali całkowitej masakry przeciwnika, eliminując 15 dywizji włoskich.



To był cios z którego nie było już szansy się podnieśc...Mimo to wojna trwa nadal, Nero Mario nie chce dopuścić do porażki, a trwające właśnie wybory są szansą na sprawdzenie co myśli naród. A naród w 93% jest za kontynuowaniem wojny aż do chwili gdy Francuzi zostaną w końcu pokonani...jak się sprawa rozwikła??? to w następnej części...

 

cz.XI Novum Imperium Romanum HoIowe

Cz. XI Novum Imperium Romanum- Nowy Świat

W roku 1952 doszło do wielkich zamieszek w całęj Europie i nie tylko. Narody podniosły się przeciw swym monarchom ogłąszając światową rewolucję. Nie ominęła ona także Włoch, ale przyjeła tam odwrotny przebieg. Mianowicie przywróciła monarchię, i króla Vittore Emmanuelle, oraz syna znanego nan Benita Mussoliniego imieniem Benito Mussolini Junior jako szefa rządu. Włochy są monarchią konstytucyjną, jednocześnie doprowadziło to do wojny oczywiście z wszechpotężną Austrią, któa jakby tego było mało, oddała właśnie Słowację Niemcom...wczy raczej nie była w stanie utrzymać tejże. Francją zajęła włoską Algierię i Mauretanię. Mimo to Włochy skupiają się a wojnie z Austrią, to jest teraz głównym celem. Tym bardziej że taki np. Egipt znajduje się całkowicie pod kontrolą Włoch, do któych dołączyli się arabowie z Hedżiazu. Powstał totalny chaos w wiecie, chaos z któego w końcu może wyłonie się Imperium Rzymskie! Syn Mussoliniego tak bardzo nienawidział tych którzy pokonali jego ojca że postanowił cofnąć czas...i oficjalnie ogłosił że nie ma roku 1952 tylko że jest teraz rok 1936....Sytuacja polityczna w świecie uległa w efekcie kompletnym zmianom, Swoista rewolucja rewolucji, czyli dojście ludu do władzy, przewróciła Rosje, zmieniając ją w dziwny twó polityczny o nazwie Republika Rad.
Pierwszy dzień władzy Musoliniego i króla Vittore został przemianowany na 1 I 1936 roku...
Z racji że Egipt przyłączył się do Włoch, tym wojnę wypowiedziała też Turcja. Kraj znalazł się na krawędzi. Dwa wielkie mocarstwa uderzyły- jedno w same Włochy, a drugie w Afrykę...Przewaga przeciwnika jet mieżdząca...Włochy prawie nie mają wojska po walkach z Francją, a oba mocarstwa mają ogromne siły do swojej dyspozycji...Ważniejszy jest siłą żeczy front Austriacki, i na nim się skupi cały wysiłek Nowowłoskiego państwa epoki faszystowskiej dyktatury. Rząd decyduje się na budowę 4 Niszczycieli i 4 krążowników, do tego 8 eskadr myśliwców oraz niezliczonej ilości kawalerii. Uznano że ta formacja będzie się w tym momencie spisywać na polu bitwy najlepiej. Najważniejsze to doczekać aż te wojska pojawią się na froncie!Austriacy przystąpili szybko do ofensywy wgniatając te siły włoskie któe znajdowały się na granicy. Gdy cała Włoska armia została okrążona pod Genuą stało się jasne że Włochy tą wojnę przegrały. Włochy zżekły się Rijeki i zaoferowały Austrii 5 lat całkowitej demobilizacji na granicy oraz w całej północno-wchodniej części kraju.



Wojna z Turcją trwa. W ciągu wiosny przetransportowano około 10 dywizji w tym 2 kawaleryjskie do Afryki. Na późną jesień jest planowana kontrofensywa na Bliskim Wschodzie. 20 IV ze względu na kryzys jaki wywołał pod każdym względem szok przegranej wojny z Austrią rząd Mussoliniego Juniora został zniesiony. Nowym premierem został Nero Mario który od króla uzyskał tytuł Conte Jacini. Jest to niewielki tytułek z niewielkim nadaniem ziemskim, ale jak brzmi... Książe! To już nie tylko zwykły premier. Ważna jest też sama zmiana systemu, Włochy stały się krajem Socjalliberalnym, oczywiście z Liberałąmi Radykalnymi u sterów tradycyjnie. Ciemne czasy Mussoliniego II zapomniano szybko wobec wagi frontu Bliskowschodniego. Włochy muszą odnieść zwycięstwo by odzyskać prestiż i pokazać światu że są silnym krajem gotowym do walki o swoje.



Nero Mario który odzykuje władzę, rozpacza nad stratami jakie przyniosła rewolucja ale jednocześnie wychwala Monarchię któa się odrodziła. 7 X mały bohaterski oddział pod dowództwem Rodolfo Graziani dokonuje desantu na Kretę i ku zaskoczeniu całego świata zdobywa wyspę prawię bez walki. Grecy zamieszkujący Kretę wybili wszystkich Turków nim Włosi zdążyli wystrzelić. 10 XI identyczną akcją dowodzi Guzzoni na Krecie. 18 XI Włosi decydują się na atak na całej linii frontu. A długa ona nie jest bo po prostu obie strony zajęly pozyscje po obu stronach kanału Sueskiego...Wojska włoskie wspiera aż 4 eskadry lotnictwa, co prawda myśliwskiego- ale jednak. Turcy nie mają takoweg wogóle. Bitwa o Suez kończy się wielką porażką. Powstała w sztabie włoskim wówczas pewna idea... desant morski wykorzystujący brak floty tureckiej w basenie Morza Śródziemnego. Desant w regionie Tal Aviv i w efekcie okrążenie Turków i zmuszenie ich pod Suezem do kapitulacji. Ostatecznie podjęto decyzję o desancie pod Gazą. W efekcie porażki Suezkiej partie prawicowe dokprowadziły do zmian w konstytucje bei ograniczaniących wiele swobód obywatelskich ale bez oficjalnej zmiany polityki włoskiej. 23 II 1937 roku w końcu Genrał Messe zacisnął kleszcze wokół sił tureckich pod Suezem i zmusił do kapitulacji 14 dywizji tureckich. To było wielkie zwycięstwo!

Operacja Suez

Następnie rozpoczęto przygotowania do podbicia całęgo Bliskiego Wschodu aż po Aleppo. Legiony Rzymu jak Nero Mario nazwał zwycięskie wojska po bitwie o Suez teraz rozpoczynają operację Ierusalem. Nero Mario choć sam jest starowiercą to urzywa hasła krucjaty przeciw muzułmanom w celu odbicia Jerozolimy, do tego by uzasadnić wojnę, czy sens jej kontunuowania. Po raz pierwszy Włosi zadali tak druzgocącą klęskę Turkom, i wreszcie zdobyli szansę pobicia tego Imperium islamskiego oraz zemszczenia się za bitwę pod Kairem...która tak złamała Włochy przed pół wiekiem. Teraz plan jest idealny, armia turecka która jeszcze rok temu przebijała włoską liczebnie teraz jest słabsz i pos tym względem i pod jakościowym. Giovanni Messe, przyjaciel Nero Mario, dowódca Gwardii Królewskiej, autor pogromu Suezkiego jest wodzem naczelnym i przewodzi nowej opercaji. Operacji któa ma przynieść Włochom odbicie rzymskiego wschodu jak to tą misję nazwał Nermo Maria- czas by Rzym upomniał się o swoje wschodnie prowincje!!! Ave!


Operacja Ierusalem rozpoczyna się 21 marca o 24.01.Problem jest w tym że armia włoska nie otrzymuje zbyt wielkiego zaopatrzenia na swe działania w rejonie Bliskiego Wschodu i w efekcie nie jest w stanie wykorzystać niezwykle dobrej sytuacji jaka się wytworzyła po zwycięstwie Suezkim. 19 IV 1937 Turcy widząc że nie zwyciężą ale i Włosi widząc że nie dadzą rady w tym momencie także wykorzystać sukcesu decydują się na zawarcie pokoju w Atenach. Cypr, Kreta oraz Lewant przechodzą w ręce Włoskie.

Pokój w Athenach

29 X 1937 roku, Następca tronu, książę Humbert podjął decyzję o podjęciu pewnych reform które sprawiły że Włochy przyjęły system Liberalnego handlu, i otwarcie stały się państwem Markliberalnym. Pomomo to większość członków rządu jest Socjalkonserwatystami. Występuje więc pewien dysonans między Monarchą, szefem rządu, partią oraz poszczególnymi personami z tekami ministerialnymi.

10 IV 1938 roku, Król by system mógł działać sprawniej, przeprowadził odpowiednie reformy a kraj stał się Socjalkonserwatywny. W tym momencie wszystko działa rzeczywiście jak w zegarku. Włoski rząd na czele z Nero Mario, oraz Król muszą podjąć decyzję- z kim walczyć. Włochy są już gotowe do wojny. Mają 3 dywizje panzerne, 8 eskadr myśliwskich, i dziesiątki dywizji piechoty i kawalerii a także już piechoty górskiej. Armia jest stosunkowo nowoczesna i ma całkiem dobrych dowódców. Uderzenie w Turcję jes oczywiste tak jak i w Austrię, ale tylko przeciw Francji Wołochy mają stały Casus belli... a to jest problem dla bądź co bądź oficjalnie demokratycznego państwa jakim jest Italia. Uznano że armię należy ustawić w większej części na granicy z Austrią, i przypuścić jak najszybciej atak, którego skutkiem będzie pogrom zaskoczonego wroga, oraz zajęcie prowincji o których marzył jeszcze Caio Mario sto lat temu. ( wg. Nowego kalendarza, wg starego jest rok 1954-5 ).72 dyzwizje w tym 4 panzerne, plus 8 eskadr myśliwców, to siła jaką przeznaczono do inwazji na Austrię. Armia włoska posiada ponadto już sprawną flotę w liczbie 8 jednostek bojowych, oraz wojska nie przeznaczone do walki na tym froncie w liczbie 45 dywizji w tym 6 bojówek o przeważającej liczbie kawalerii. 19 V 1939 roku, o godzinie 6
rano, armia włoska rozpoczyna atak.


Operacja Germanicus.

Plan zakładał uderzenie większością sił w kierunku Innsbrucka gdzie znajdują się główne siły pograniczne Austrii. Cel- odcięcie jednostek w Lechu. Boczna część planu zakłada zajęcie Dalmacji i przygotowanie obrony na linii Lublany, przed spodziewanym kontratakiem wojsk przeciwnika. Wszystko musi być zgrane w czasie tak by móc odeprzeć atak głównych sił Habsburskich które do czasu likwidacji wojsk austriackich pod Lechem, zbierze prawdopodobnie ogromne siły w okolicach Grazu i Wiednia. Jednocześnie stan wojny wymusza na Nero Mario wprowadzenie systemu paternalistycznej Autokracji we Włoszech- jest to jedyna rada na niedopuszczenie ewentualnych rewolt w kraju.
Sporą niespodzianką dla Włochów była szybka koncentracja wroga pod Rijeką i Klagenfurtem. W efekcie rozgorzały ciężkie walki o utrzymanie Lublany i Innsbrucku, a armia Panzerna została nawet zmuszona do wycofania się do Trydentu. 6 VI zgodnie z planem choć z około 2 tygodniowym opuźnieniem zlikwidowano pod Lechem 7 dywizji Austriackich. To był ewidentny sukces. 7 VI potężny kontratak Austriacki rozbił włoskie zgrupowania pod Lublaną... Szykuje się wojna pozycyjna...czyli to co zgubiło Włochów w wojnach z Francuzami...15 VI Szwajcaria i Niemcy przyłączają się po stronie Włoch do wojny. Austria jest znienawidzona przez oba te kraje, dlatego gdy widzą one że Włosi dają w końcu radę i jest szansa na zwycięstwo decydują się zadać jej śmiertelny cios. 4 VI 72 dywizje uderzają na Lublanę, jest to najpotężniejsza ofensywa jaką dotychczas kiedykolwiek armia włoska przeprowadziła. Z racji że Niemcy podchodzą już pod Wiedeń należy działać szybko i zdecydowanie by zająć jak najwięcej wrogiego terytorium. Pod Splitem wyemilinowano 13 austriackich dywizji. Ten sukces przesądził o losie walk w Dalmacji. 4 VIII 1939 Austria kapituluje. Tyrol, Słowenia, Chorwacja, Czarnogóra przechodzą w ręcę Włoch zaś Czechy idą do Niemiec. Austria staje się przymusowo sojusznikiem obu tych państw, będąc zarazem gwarantem ich wzajemnej przyjaźni i swojej niezależności poprzez to.
8 XI wybucha długo oczekiwana wojna z Turcją. Walki toczą sie na dwóch frontach, bałkańskim i lewantyńskim. Ta wojna zadecyduje o powstaniu lub upadku projektu Novum Imperium Romanum!

 

cz.XII Novum Imperium Romanum

Walki rozpoczęły się szczęśliwie na całej linii obu frontów. Do tego Włosi ucząc się od Niemców na wojnie z Austriakami jak przydatne może być lotnictwo bombardujące, zdążyli stworzyć i rzucić do walki w Bośni 2 eskadry bombowców taktycznych 3 poziomu. Walki w Bośni pomimo koszmarnej infrastruktury prowincji przebiegały sukcesywnie. Powoli armia Rzymu zajęła cały kraj i wkroczyła do Albanii oraz Macedonii. NA froncie lewantyńskim zaś do Anatolii, Iraku i Kurdystanu. Walkami pod Karbalą a więc w najbardziej ciężkich warunkach dowodzi osobiście Nero Mario przejmując dowództwo nad 4 Dyw. Piechoty która tworzy samodzielnie Armię Wolnej Republiki.


Do 1 I 1940 roku udało się dojść wojskom Rzymu do linii Skopje Tirana na Bałkanach oraz pod Ankarę w Azji Mniejszej, w Iraku pod Bagdad, a także osiągnąć na północy Trapezunt i Synopę. Wielki sukces na froncie azjatyckim wiąże się ze słabością tureckiej obrony tamże, oraz dominacją kawalerii w armii rzymskiej, co znacznie przyśpiesza ofensywę. Armia walcząca na Bałkanach ma zaś dużo silniejsze wojska do pokonania, oraz składa się głónie z ciężkiej piechoty któa sprawowała się znakomicie w wojnie z Austrią. Ma też co prawda atut czyli armię panzerną liczącą już 9 dywizji panzernych oraz 4 kawaleryjskie któa przebija front tam gdzie się tylko pojawi. Tym bardziej że e rzymscy sztabiści na czele z Grazianim i Badoglio oraz Nero Mario opracowali wykorzystując techniki stosowane orzez Niemców strategię Blitzkriegu. Co prawda wobec małości sił panzernych jak i kawaleryjskich na Bałkanach ta taktyka nie może być w pełni wykorzystana, to jednak już pracuje się nad wprowadzeniem piechoty zmotoryzowanej, która ma właśnie spełniać wymagania nowej taktyki. W lutym osiągnięto Sofię, Tessaloniki i Izmit. Pod Synopą unicestwiono połowę tureckich sił walczących na froncie azjatyckim. Należy pamiętać że siła obu Imperiów dopiero od zwycięstwa Rzymu nad Austrią stała się taka sama. W pewnym sensie nowe młode i niedoświadczone państwo rozbija starą sprawdzoną siłę.


Lud rzymski zaś stawia pomniki, wystawia obrazy, portrety i wszelkiego typu fetysze wielkiemu zwycięzcy Nero Mario/ który to przecież sam dowodził w jakże trudnych i długich walkach na pustyni. Ostatnia faza wojny czyli walki w Tracji Bułgarii, Jonii i Konstantynopolu rozpoczynają się dopiero w połowie marca. Na wschodzie w marcu trwają jeszcze walki tylko w południowym Iraku gdzie Turcy do końca bronią przed Nero Mario Basry. O 12 w południe 22 marca, w 5 dni po zajęciu Konstantynopola udaje się przechwycić Sułtana Mustafę i zmusić go do podpisania aktu bezwarunkowej kapitulacji oraz całkowitego wchłonięcia Turcji przez Cesarstwo Rzymskie. Tak! Cesarstwo! Król Wiktor Emanuel za naradą Nero Mario, decyduję się dzień później jako władca Rzymu i Konstantynopola na koronację Cesarską a swoje państwo zwać odtąd będzie Imperium Romanum. Nowy Cesarz jeszcze przed zakończeniem wojny rozpoczął wielki projekt rozbudowy infrastruktury w obrębie całego Imperium. Poszerzając teraz zasięg o Bałkany.
W dzień koronacji Wiktora Emanuela na Cesarza, Augusta II Victora ( Zwycięskiego ) widziano niezwykłe zjawiska- widziano kometę, kobietę któa urodziła 5 dzieci, węża z ptasimi nogami, oraz orła o lwiej głowie...

Nastał czas reform, ale i przygotowań do decydującego tarcia, walki o dziedzictwo Juliusza Cezara- podbój Galii. NA wiosnę 1941 roku armia Rzymu jest już gotowa do wojny. Jest zmodernizowana, rozbudowana, sztaby pracują pełną parą, do tego Niemcy przyjmą na siebie front północny. Co prawda rzymianie będą walczyć na najcięższym odcinku, dot ego z większością sił wroga, ale Niemieckie uderzenie w plecy przesądzi o wyniku wojny. Francja jest silniejsza samodzielnie i od Imperium Rzymskiego i od Niemieckiego, ale w starciu z oboma nie ma szans. Celem Rzymu nie jest więc tyle samo pokonanie Francji jako takiej w sensie zajęcia się co da. Celem jest wkroczenie do strategicznych prowincji w takim czasie by Niemcy nie mogli zgłosić doń żadnych pretensji.
A w grę wchodzi Paryż, który na 80% zajmą Niemcy. Dlatego też Rzymianie w ramach wcześniejszych zobowiązań odbierają Austrii ponad 30 dywizji i ustawiają tych żołnierzy na granicy z Francją, mają oni przyśpieszyć marsz samych Rzymian, poprzez staniem się mięsem armatnim w pierwszym uderzeniu. A już pierwszego dnia wojny ma rozpocząć się największa bitwa w historii Rzymu, bitwa graniczna ale z połową armii Francuskiej, gdyż wróg zgromadził prawie całe siły w przełęczach alpejskich. Oficjalny powód do wojny to zajęcie przez Francuzów Korsyki oraz Chambery i Nicei w czasie gdy Włochami wstrząsało panowanie Mussoliniego Juniora, oraz armia austriacka stała pod Genuą.
Ogromna operacja przekroczenia Alp, nosi kryptonim Hannibal non ante portas.
Front Algierski nosi nazwę Masinissa. A walki w Etiopii i Somalii -via India. Wojna wybuchła 14 czerwca 1941 roku, o godzinie 24.30. Była to jak sie wydawało idealna pora do rozpoczęcia ostrzału, na śpiącego wroga.



Zwycięstwo pod Niceą było oczywiste, zaskoczeniem było pojawienie się około 40 dywizji Francuskich pod Lyonem, rozgorzałą bitwa która trwałą aż do 7 lipca i zakończyła sie największym zwycięstwem oręża rzymskiego od czasów bitwy na polach katalaunijskich!

bitwa o Lyon

Łącznie 85 dywizji rzymskich pokonało około 90 dywizji Francuskich, i okrążyło oraz unicestwiło kolejne 10. pod Tulonem. Francuzi zebrali jednak na linii Chalons Besancon 97 dywizji...z doskonałą pozycją obronną, oczywiste więc że już nieco zdezorganizowana armia rzymska nie była w stanie zdobywać mostów i piąć się po górach. Niemcom z kolei szło na tyle topornie że Francuzi mogli przerzucić na front rzymski wiele dywizji w północy. Otworem stałą jedynie Langwedocja i tam, zdecydowano dokonać dośc zaskakującego rajdu, mającego na celu zmuszenie Francuzów do częsciowego opuszczenia linii Chalons Besancon...
Operacja przełamanie za główny cel ustaliła sobie saint Etienne, choć walki kosztowały rzymian dużo krwi to cel osiągnięto- Francuzi rozproszyli siły i w efekcie można było próbować przełamać linię Chalons Besancon. Niestety w tych walkach już nie wspomagała rzymian flota powietrzna, gdyż wszelkie lotniska były zbyt daleko oddalone od frontu, było to też powodem skuteczniejszej obrony francuskiej. Rzymianie po raz pierwszy nie znali szczegółowej pozycji wroga, ani nie byli w stanie zdezorganizować bombowcami co silniejszych grup. W walkach o Saint Etienne poległo około 360 tys. Samych Rzymian, straty Francuskie nie są dokładnie znane ale szacuje się na przynajmniej 25/30% więkcej.
Do połowy lipca armia Rzymska straciła około 650tys. Ludzi w walkach głównie w Galii. Straty na innych frontach były minimalne, a błyskotliwa ofansywa Feldmarschałka Nero Mario w Algierii do początku sierpnia osiągnęła już granicę Algiersko-Marokańską.


Armia rzymska na okres 2 tygodnii potrzebowała odsapnąć, gdyż była już całkowicie zdezorganizowana, należało uzupełnić stan liczebny jednostek, odzyskać karność.
Francuzi czas ten wykorzystali do zaatakowania Niemców we Schwarzwaldzie, gdzie doszli aż pod Stuttgart ostatecznie.
8 VIII Francuzi niespodziewanie zajęli Lech i wkroczyli do rzymskiego Tyrolu. To był szok..
Podobnie jak Francuska kontrofensywa która zmusiła rzymian do odwrotu spod Tuluzy,,,
Zaplanowano na 9 VIII rozpoczęcie nowej operacji pod nazwą Romani ante portas.


Pierwszą fazą miało być rozpoczęcie wielkiego ataku przez Austriaków, i następnie jeśli odnieśli by sukces uderzenie na całym froncie. W tym samym czasie trwa okrążanie wojsk francuskich w Somalii, oraz walki we wschodnim Maroku.


Gdy 16 Augusta wojska rzymsko-austriackie wkroczyły do Besancon ruszyła wielka ofensywa. Ofensywa przełamała całą linię obrony francuską. Problem w tym że z kolei Francuzi w Niemczech odnieśli druzgocące sukcesy. Zajęli całe południe kraju, zmuszając Niemców do pełnej defensywy, ale z drugiej strony zaangażowali tak duże siły że Rzymianie mogli spokojnie rozpocząć marsz na Paryż. Tymczasem Francuzi zajeli Innsbruck i z trudem udało się ich stamtąd przegonić.
DO 1 X 1941 roku całe południe Francji aż po Bordeux znalazło się w rękach Rzymu. Francja traci około 15 dywizji w dwóch okrążeniach. NA 14 X zaplanowano ostatnią trzecią operację przeciw Francji pod kryptonimem Kleszcze, bądź Carthago. Prawdopodobnie obie operacje zostały wprowadzone jednocześnie, dokładnie nie znamy planó gdyż coś widocznie nie wyszło i wstyd się było później Rzymowi przyznać do tego, wiec oficjalnie wiadomo tylko że operacja Kleszcze, a nie Carthago została rozpoczęta, zaś zakończyła się Carthago a nie Kleszcze, któa jakoś się przerodziła w tą drugą. A chodzi mianowicie o Paryż...
A plan uderzenia na Paryż był co najmniej awangardowy...że sobie pozwolę użyć tegoż słowa. NAjwiększe zgrupowanie armii, nieopodal Tours, po zajęciu tego miatsa miało opuścić je, wycofać się na linie sprzed ofensywy i zaatakować w zupełnie innym miejscu. Czyli pod Bourges Orleans i ostatecznie wkroczyć do Paryża. Pierwszy atak miał służyć zmyleniu przeciwnika i zmuszeniu go do odesłania spod Orleanu części sił by tym łatwiej zająć miasto. Jednocześnie miała ruszyć wielka ofensywa na całej linii frontu. I tak też się stało. W ciągu 2 tyg. Rzymianie zmuszają 29 dywizji wroga do kapitulacji pod Brestem, zaś Niemcy zajmują Paryż. Z racji że całą ta ofensywa byłą po to by do tego nie doszło Rzymianie się wściekli i postanowili opuścić pole walki i pozwolić Francuzom rozrachować się z Niemcami za zajęcie ich stolicy, tak też się stało. Bardzo to popsuło stosunki między krajami, ale Niemcy są ewidentnie słabe skoro Francuzi którzy już całkowicie przegrali z Rzymem nadal siedzą w Zagłębiu Ruhry, Hessi, Bawarii i Badenii. Straty rzymskie w tej wojnie przekroczyły 1.300 tys. żołnierzy. O ofiarach cywilnych w Galii i Germanii strach mówić. Ostatecznie wojsko rzymskie wkracza do Lutetii 11 XI 1941 roku, od razu przemianowywując na nowo nazwę Paryż, na jego właściwą- rzymską. Teraz pozostaje pytanie, co z resztką Francji, przekazać słabym Germanom, czy zająć- ale ryzykować rychłą wojnę z nimi...


W końcu jako sojusznicy bardziej się przydadzą, w końcu do zrealizowania jest wciąż bardzo stary plan odzywskania dla Cesarstwa Iberii...A Gallowie wciąż walczą w Maroku, oraz swoich koloniach afrykańskich. 15 XII pod Dunkierką unicestwiono 43 Francuskie dywizje, jednocześnie zlikwidowano ostatnie 6 w Maroku. Wojna powoli wygasa...
28 I dochodzi jednak do mocno nieprzewidzianych wydarzeń, otóż Rosja i Szwecja widząc słabość Niemiec i Austrii decydują się wypowiedzieć tym krajom wojne...Cesarstwo Rzymskie naturalnie musi stanąć w obronie sojuszników,...


Rzym w chwili wybuchu wojny na wschodzie



AAR oczyszczony i zamknięty. W razie chęci kontynuacji prosze o powiadomienie

CRIS