Österreich - Vielgerühmtes, Vielgeprüftes, Vielgeliebtes...

Tytuł oznacza tyle, co "Austria - Sławiona, Dzielna, Ukochana. Pochodzi z hymnu austriackiego - zwrotki kończą sie kolejno słowami:

"Vielgerühmtes Österreich" (sławiona Austrio)
"Vielgeprüftes Österreich" (dzielna Austrio)
"Vielgeliebtes Österreich" (ukochana Austrio)

Bardzo łatwy / Słaby

Odcinek 1

Der Visionär

(niem. - wizjoner)

Orędzie Kurta Schuschnigga do narodu Austriackiego, Wiedeń, 1 stycznia 1936

- Drodzy Austriacy! Mężczyźni, kobiety, jak i dzieci, przyszłość narodu! Niedawno śniło mi się, że Austria powraca do swego dawnego kształtu! Że znowu wchodzi posiadanie Czech, Węgier, Galicji, Transylwanii, Chorwacji, Bośni, Słowenii i Trydentu! I znowu jej mieszkańcy są bogaci i szczęśliwi, armia silna, a gospodarka rozwinięta! Czy chcecie takiej Austrii?
- Tak! - krzyknął tłum
- Ale nie chcemy umierać za jej odrodzenie - krzyknął jakiś wysoki blondyn w kraciastej koszuli. Tłum natychmiast go poparł.
- Chcemy mocnej gospodarki!
- Bezpieczeństwa!
- DOBROBYTU !!!
- A więc postaram sie zapewnić wam mocną gospodarkę i dobrobyt przez handel, a bezpieczeństwo poprzez rozbudowę i unowocześnianie armii oraz zawieranie sojuszy!
- Wiwat !!!

Schuschnigg, szef rządu w faszystowskiej Austrii był najważniejszą osobą w kraju i w dużej mierze decydował o jego przyszłości. Nie darzył sympatią niekompetentnej głowy państwa, arystokraty Wilhelma Miklasa, który z pewnością nie był predysponowany do tego stanowiska. Sam miał na nie wielką chrapkę...



Następnego dnia Niemcy lekko zmienili jego poglądy polityczne.



Zlecono zakładom zbrojeniowym Steyr opracowanie dywizji piechoty wzoru 1936.



Rozpoczęto produkcję dwóch dywizji piechoty (wzór 1918) i jednej strzelców górskich (opracowany w zeszłym roku wzór 1936).



Ogromna większość fabryk zajęła się zbrojeniami. Schuschnigg nie do końca wywiązywał się z obietnicy i ludność miała się bardzo przeciętnie. Również żołnierze - niemal cały przemysł skierowano do zbrojeń.



Drugiego stycznia podpisano trzy umowy handlowe z Arabią Saudyjską, Holandią i Włochami. Ci ostatni po kilku dniach zerwali umowę, która zresztą była pochopną decyzją i Austria więcej na niej traciła, niż zyskiwała. Dziewiątego podpisano jeszcze bardzo ważną umowę z Rumunami.



Dziesiątego stycznia stało się! Wizyta Schuschnigga, Egona Bergera - Waldenegga (MSZ) i Kurta von Jansy (Szef Sztabu) w Berlinie zrobiła swoje i bratnie narody Austrii i Niemiec zjednoczyły się w sojuszu !
Austrię kosztowało to tylko pięćset dwadzieścia marek - przelot do Berlina z Wiednia i z powrotem, pokój w pięciogwiazdkowym hotelu na kilka godzin
i "wpisowe".



Niemcy okazali się szczodrzy i podarowali obywatelom Austriackim gaz i prąd zaklęte w energię elektryczną.



Siedemnastego stycznia zerwaliśmy umowę handlową z Holendrami - za dużo nas ona kosztowała. Mamy nadzieję na prezent od Niemców w postaci darmowego zaopatrzenia.

Dwudziestego pierwszego stycznia to dzień żałoby narodowej w całym Imperium Brytyjskim - umiera król Jerzy. Na tron wstępuje Edward VIII.

I stało się! Dwudziestego szóstego stycznia napłynął niezwykle szczodry dar od Niemców - pierwsza partia zaopatrzenia! Dają nam go więcej, niż my Arabom i Rumunom łącznie (10.6)

Tymczasem Steyr wykonał już ćwiartkę roboty i niedługo nasze dywizje będą nowocześniejsze!

W Peru nastąpiła nagła zmiana rządu, a w Nikaragui wojskowy zamach stanu.

Włochom w Etiopii ofensywa idzie dość syzbko - zdobyli tereny na południowym wschodzie i północy (trzy prowincje).

​

 

Odcinek 2


...Vielgeliebtes... und Imperialistisch ?

(niem. ...ukochana... i imperialistyczna? odniesienie do tytułu AARa)

Siedemnastego lutego w wyborach powszechnych w Hiszpanii zwycięstwo odniósł Front Narodowy.

18 lutego 1936, kancelaria Kurta Schuschnigga we Wiedniu

- Miło mi, panowie, że przybyliście na to spotkanie - zwrócił się kanclerz do Egona Baldera-Waldenegga, Ministra Spraw Zagranicznych, Kurta von Jansy, Szefa Sztabu, Ministra Wywiadu, Wilhelma Gebaura oraz Juliusa Raaba, Ministra Zbrojeń.
- Zaczniemy od omówienia naszych sił zbrojnych. Czy przygotował pan raport, panie Jansa?
- Jawohl, herr Schuschnigg. Mamy osiem infanteriedivison, jedną jednostkę dowodzenia i ein kavalleriedivision. We wtorek zakończono ich rozlokowywanie. Obecnie są położone tak - i położył na stole średnich rozmiarów mapę Austrii z zaznaczonymi wojskami.



- Dziękuję. Dobrze się pan spisał. Teraz kolej na sprawy zagraniczne.
- Wraz z panem Gebauerem zdecydowaliśmy się scalić nasz raport na temat Węgier oraz Jugosławii i stworzyć go w formie graficznej. Oto i on - przed niezadowolonym kanclerzem wylądowała duża kartka papieru. Zdecydowanie wolał proste, urzędowe raporty. Przy okazji bardzo się zdziwił takim rozwiązaniem - w końcu Waldenegg był z zawodu urzędnikiem...



- Ekhm... - chrząknął zmieszany Schuschnigg - Dziękuję. Panie Raab, jak idzie chłopcom ze Steyra?
- Wykonali około jedną trzecią roboty.
- A szkolenie dywizji?
- Zwei infanteriedivison będą gotowe na koniec marca. Strzelcy górscy - miesiąc później.

- Dziękuję panom. Zdradzę tylko, że pańskie raporty pomogą mi wybrać najbliższy obiekt inwazji. Prawdopodobnie będą to Węgry. Panie Raab, pan niech zostanie jeszcze chwilę.

- Julius - zwrócił się Schuschnigg do ministra, gdy reszta wyszła - w imponującym tempie tracimy materiały rzadkie. Ostatnio zastanawiałem się nad zakupem Brunei lub Cejlonu od Anglików, z którymi przecież mamy dobre stosunki.
- Cejlonu nie wytargujemy, panie kanclerzu. Jez zbyt ważna dla Imperium.
- Dobrze. Ale w tym rzecz, iż nie posiadamy dostępu do morza. Przez handel raczej nie zapewnimy sobie materiałów rzadkich więc trzeba bęzie coś wykombinować.
- Może podbijemy jakiś nadmorski kraj?
- Nie sądzę. Włochy są zbyt silne, a Jugosławianie mają od nas prawie dwa razy większą armię.
- Więc co czynić?
- Nie wiem. Trzeba kombinować. Może Niemców udałoby się namówić do zakupu tego kawałka ziemi i podzielić zyski? Na pewno dopłacimy z własnej kieszeni.
- Nie wydaje mi się, żeby Niemcy i Brytyjczycy mogli ubijać ze sobą interesy - ich stosunki są chyba negatywne. Trzebaby zapytać Egona. On na pewno będzie wiedział.
- Masz rację. Jeszcze nad tym pomyślę. Na razie chyba już więcej nie wskóramy, więc skończmy dysputę. Do widzenia.
- Do widzenia. Ach, zapomniałbym, małżonka uparła się zaprosić pana na obiad. Kiedy ma pan czas?
- Hmm... Może w sobotę.
- Dobrze. Spotkamy się jeszcze na pewno w tym tygodniu, wiec poinformuję pana, czy termin pasuje małżonce. Do widzenia. - po czym wyszedł. Kanclerz został sam i pogrążył się w rozmyślaniach. "Ciężka sprawa" - pomyślał.

Reformator Julius Raab na znaczku pocztowym


Dwudziestego szóstego lutego w Japonii zduszono przewrót 2-2-6.

20 luty 1936, późny wieczór, dom Schuschnigga na przedmieściach Wiednia

- Halo? Pan Waldenegg? Tak, tu kanclerz. Jak przedstwiają się stosunki Niemców z Imperium Brytyjskim?
- Fatalnie.
- A niech to... Do widzenia.
- Do widzenia.
Znużony Schuschnigg zdjał ubranie i położył je na krześle. Poszedł do łazienki i puścił wodę w wannie. Zakręcił korek.

Po kilkunastu minutach kanclerz leżał w wannie gorącej wody i rozmyślał. Niebo był czarne jak smoła. Żona już spała, więc był praktycznie sam. Było bardzo cicho, tylko co pewien czas do uszu Austriaka dochodziło krakanie kruków.
"Trzeba powiększyć kraj. Lud chce wszystkiego, ale nie rozumie, że do tego trzeba podbojów. Muszą się poświęcić. W marcu musimy zaatakować Węgry. Lepiej zrobić to w drugiej połowie miesiąca... Lud chce luksusów, a tracimy materiały rzadkie... potrzebujemy portu, a nie mamy nawet samolotów. Trzeba iść na wojnę. Niemcy nie będą nas karmić - wręcz przeciwnie - chcą nas pożreć. Chcą powtórzyć to co zrobili dwa lata temu... Musimy się powiększyć, bo zostaniemy wchłonięci... Nie tylko nam to grozi. Hitler ostrzy sobie zęby na Czechów... Burzliwe czasy nadchodzą. Musimy zjednywać sobie sojuszników... Pomyślmy o Włochach - bliskich nam ideologicznie, którzy chętnie przyjęliby zapewne zaproszenie, jednocześnie są realnym zagrożeniem - gwarantują Węgrom niepodległość... A może ofiarować coś Niemcom, juz tyle nam dali? Z tego co wiem, jesteśmy od nich bogatsi w pieniądze, ale w surowce nie..." - w tym momencie kanclerz poruszył się z długiego odrętwienia, chcąc podrapać się w czoło i zdał sobie sprawę, że leży w zimnej wodzie. Czym prędzej wyskoczył z wanny i wyjął ręcznik...

Drugiego marca w Kolonii miała miejsce wielka demonstracja wojenna, co wzmogło wśród Niemców niezadowolenie.

Następnego dnia Niemcy dali dowód swojemu ekspansjonizmowi - Hitler z premedytacją złamał postanowienia Traktatu Wersalskiego, wkraczając do Nadrenii. Tego obawiał się Schuschnigg - Hitler niedługo zacznie nie tylko łamać postanowienia, ale wcielać do Rzeszy inne państwa...



Alianci ograniczyli się do wysłania not protestacyjnych.

​

 

Odcinek 3


Wer da sucht, der findet

(niem. Szukajcie a znajdziecie)

Piątego marca zmodernizowano brygadę artyleryjską 3.Infanteriedivision.



Siódmego marca w Wielkiej Brytanii i Francji rozpoczęły się przygotowania do wojny... Globalny konflikt był kwestią kilku lat.

Z niewiadomych powodów opóźniła się produkcja dywizji... Podejrzewa się korupcje wśród kadry szkoleniowej...



Opracowano plan inwazji na Węgry, oznaczony kryptonimem "Guliver". Skupiał się na ofensywie wiodącej przez Gyor, Budapeszt do Szegedu i zamykającej w kotle oddziały wroga w Peczu. Po zlikwidowaniu kotła miałby rozpocząć się szturm na Debreczyn.

Dokonać tego miały dwie armie - Armia "Wien" pod dowództwem gen. Bayera oraz Armia "Steiemark " pod dowództwem gen. broni Ernsta.



Szesnastego marca do Stanleya Baldwina przyszedł telegram z Wiednia, który zawierał następującą propozycję handlową:



Jako, że Brytyjczycy byli w bardzo dobrych stosunkach z Austriakami, Baldwin przyjął umowę. W Austrii komentowano to jaki wielki sukces Schuschnigga. Była to jeednak głównie zasługa Raaba i Bergera - Waldenegga, którzy tymczasem znajdowali się zupełnie gdzie indziej...

16 marca 1936, popołudnie, Nankin

Na obskurnym lotnisku wylądował mały, niemiecki samolot. Wysiadły z niego trzy osoby w garniturach.

Strażnika obudziła rozmowa w jakimś nieznanym języku...
- Dort ist in China wirklich Wärme.
- Was erwarteten Sie? Schnee?
- Nein, aber… - w tym momencie przerwał mu Chiński strażnik, sepleniący coś po Chińsku. Gdy skończył, ukłonił się, wskazując ręką w lewo. Stała tam limuzyna. Przyjezdni spojrzeli po sobie, po czym wsiedli do niej. Dojechali do jakiegoś okazałego budynku, po czym podszedł do nich elegancko ubrany nastolatek, wygladający na boya hotelowego, otworzył im drzwi i wziął ich walizki. Poprowadził ich do budynku. Dopiero teraz zdali sobie sprawę, że nad nimi znajduję się szyld, gdzie obok Chińskich znaków widnieje napis "Nankin Hotel".

Egon Berger - Waldenegg obudził się.
Wczorajszy dzień spędził, wraz z Juliusem Raabem i kurtem Schuschniggiem, na zakwaterowaniu i kolacji.

Jego towarzysze również się obudzili, dokonali porannej toalety i przebrali, po czym trójka wyruszyła na śniadanie.

Po spożytym posiłku, gdy już mieli udać się do swojego pokoju, podszedł do nich recepcjonista i w angielskim zakomunikował, że tam jest auto, którym pojadą do Wodza i poprowadził ich do niego.

Czarna limuzyna zajechała pod wystawny pałac pod Szanghajem. Jazda trwała około godziny, więc znudzeni pasażerowie od razu zachwycili się domem, jak podejrzewali, Czang Kaj-Szeka.

Przede wszystkim, wspaniałe ogrody, po środku których znajdował się pałac. W ogrodach rosła przeróżna flora, a znaleźć w niej można było również faunę, np. zające.

Sam pałac był przewspaniały - dach delikatnie czerwony, mury lekko pomarańczowe. Wszędzie dało się zauważyć smoki - w rzeźbie, malowidłach, czy nawet w przyrodzie (wycięte w krzewach) i inne typowe elementy kultury Chińskiej.

Z budynku wyszła postać, ubrana lekko i wygodnie według tradycji Państwa Środka. Oczywiście, jak się zapewne domyślacie, był to Czang Kaj-Szek. Przywitał gości, składając ręce jak do modlitwy i kłaniając się. Zmieszani Europejczycy odpowiedzieli tym samym. Po chwili z budynku wyszła drobna, zgrabna Chinka, jednak ze zbyt dużym nosem i grubymi ustami - była to żona, sekretarka, doradczyni i tłumaczka na angielski Czanga, pani Song Meiling.



Czang szepnął coś do niej, po czym odezwała się po angielsku.

- Witajcie, drodzy goście. Miło mi powitać was w naszych skromnych progach. Mamy nadzieję, że zabawicie tu długo, narazie mój mąż chciałby pokazać wam nasz dom. Jako, iż zajmie to trochę czasu i zapewne zgłodniejecie, gdy Czang już was oprowadzi, otrzymacie posiłek - nasz narodowy specjał. Potem, gdy już wypoczniecie, oprowadzimy was po mieście. Pod wieczór będziemy zmuszeni się rozstać i wrócicie do hotelu. Czy podoba się wam taki plan dnia? - zapytała
Mężczyźni zamrugali oczami. Zaimponował im tak dobrze rozplanowany dzień, ba zaimoponowała im sama pani Meiling. Zmieszani burknęli potakująco.

Przyszli na obiad nieco zmieszani - podczas zwiedzania pałacu panowała niezręczna atmosfera - nikt nic nie mówił, gdyż Czang Kaj-Szek nie znał żadnego europejskiego języka. Na pięknym tarasie lokaje podali przeróżne Azjatyckie specjały - chińszczyznę, grzybki Mun, czy sajgonki.


Schuschnigg i Czang Kaj-Szek

Po zjedzonym ze smakiem obiedzie i wypoczynku pojechali limuzyną do Szanghaju. Zwiedzali miasto - zobaczyli między innymi, Wielki Teatr, świątynie Longhua z okresu Trzech Królestw, ogród Yuyuan i świątynię Jadeitowego Buddy.

Pod wieczór Song zakomunikowała im, że jutro wyjadą nad jezioro Poyang, narazie jednak muszą udać się do swego domu.

Następnego dnia nad jeziorem wypoczywali i łowili ryby. To był wspaniały dzień. Pod koniec z Chińskim małżeństwem Austriacy wypłynęli łódką.
- A wiec słuchamy waszej propozycji handlowej - przetłumaczyła słowa Czanga jego żona.
- Chcielibyśmy otrzymywać od was pokaźną sumkę, powiedzmy, za zaopatrzenie - rzekł Schuschnigg
- Zaopatrzenie wojskowe?
- Tak.
- Na pewno bardzo nam się przyda w najbliższych latach. Mamy plany zjednoczenia Chin, w dodatku obawiamy się Japońskiej agresji. Jeśli zaoferujecie godziwą ilość za rozsądną cenę, podpiszemy umowę
- Dobrze. Umowa powinna być gotowa jutro około południa. Potem popłyniemy promem do Bangkoku, również w celach handlowych.

- Panie Schuschnigg, jakie korzyści przynosi wam ta umowa z Chinami?
- Czy w zwiazku z widmem wojny w Europie nie powinien pan zachowac zaopatrzenia dla siebie?
- Czyją tak na prawdę zasługą są ostatnie sukcesy handlowe Austrii?
Schuschnigga, trzymającego triumafalnie wraz z Czang Kaj-Szekiem podpisaną umowę zasypywali pytaniami dziennikarze, w większości Chińscy. Znajdowali się na konferencji prasowej w Nankinie. Z boku przywódców stali skromnie Raab, Berger - Waldenegg i Meiling. Po zakończeniu konferencji Austriacy pożegnali się z Czangiem i jego żoną, spakowali i wyruszyli do portu w Szanghaju.



W Bangkoku, najgorętszym miastu świata i miastu o najdłuższej nazwie, która w języku tajskim brzmi pełnie "กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยามหาดิลก ภพนพรัตน์ ราชธานีบุรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์ มหาสถาน อมรพิมาน อวตารสถิต สักกะทัตติยะ วิษณุกรรมประสิทธิ์" zostali przywitani przez delegację Syjamską. Pojechali do pałacu, gdzie przyjął ich król Rama VII. Po zjedzonym obiedzie do pałacu przybyli inni przedstawiciele rządu Syjamskiego i dość szybko rozpoczęły się negocjacje. Ostatecznie podpisano umowę na takich warunkach:



Następny dzień jednak zwiedzali wyspę Rattanakosin - historyczną część miasta. Widzieli wspaniałe pałace i muzea, aż w końcu wypoczęli, ugoszczeni przez krola w jednej ze swych licznych rezydencji w okolicach miasta.



Podróż zakończyli, wsiadając do samolotu na lotnisku w stolicy i odlatując do Wiednia.

Niewątpliwie był to wielki sukces handlowy, szczególnie umowa z Chinami. Austria w końcu znalazła świetnych partnerów handlowych, których szukano na całym świecie. Dodatkowo podpisano w Bangkoku umowę, która czyniła stolicę Syjamu miastem partnerskim Salzburga.

Podczas wizyty Niemcy zmienili nieco nasz światopogląd, przysyłajac do Wiednia misję dyplomatyczną. Ze względu na zyskanie nowych partnerów, zdecydowano się zerwać umowę z Rumunią.



Dwudziestego pierwszego marca Stany Zjednoczone pogrążyły się w żałobie - zginął jeden z ich ministrów.

Ale misja handlowa trwała dalej. Dwudziestego drugiego po krótkiej wizycie w Krakowie podpisano następną umowę. Zdecydowaliśmy się też zakręcić Niemcom kurek z pieniędzmi, między innymi na próśbę Polaków, którzy mogliby się nie zgodzić na podpisanie układu bez tego "dodatku".



Następnego dnia podpisaliśmy jeszcze umowę z Brytyjczykami.



A trzydziestego z Jugosławią.



Pierwszego kwietnia o godzinie trzynastej armia Austriacka była gotowa do ataku na Węgry...

​

 

Odcinek 4


Prima Aprilis !

1 kwietnia 1936, ok. godziny 13, miasto Sopron na Węgrzech

Burmistrz siedział w ratuszu, gdy rozległy się strzały karabinów. Pomyślał, że to ta grupka około dwudziestu żołnierzy ćwiczy na poligonie. ednak strzały były coraz bliżej. Zaniepokojony wychylił się przez okno i zobaczył mnóstwo dymu i kurzu na przedmieściu. Po chwili kurz opadł i zapłonęły pierwsze budynki miasta. Zaraz po nich nastepne - z każdej strony. Pięćdziesięciolatek słyszał wybuchy i okrzyki przerażenia.

Miasto płonęło w zastraszającym tempie. W końcu zobaczył grupki ludzi, zabijających bezbronnych obywateli, podpalających i rabujących mieszkania. Niektórzy jednak wybiegali naulice i rzucali się w ramiona najeźdźcom i pomagali im. Burmistrz usłyszał zduszony krzyk:

- Ausztria!!! Aaarrgh...

Największa bitwa tej wojny miała miejsce pod Gyorem i trwała pełna dobę. Pierwszego dnia wojny około dziewięćdziesąt tysięcy żołnierzy Austriackich pod dowództwem generała Wilhelma Gebauera starło się z pięćsetką Węgrów. Zwyciężyły oczywiście oddziały Gebauera.



Drugiego kwietnia Brytyczycy zerwali z nami umowy handlowe. Dzień później to samo zrobili Chińczycy, Arabowie i Tajowie. Jednak nie spowodowało to znacznych perturbacji gospodarczych, sytuacja wręcz się polepszyła. Odkryto, że bez handlu Austria również się bogaci.

Piątego kwietnia umowę zerwali Polacy.

9 kwietnia 1936, około południa, przedmieścia Budapesztu

- Szybko, panowie. Austriacy mogą już być na Dunaju. Vincz, samolot zatankowany?
- Tak jest.
- Dobrze, wchodzimy. Panowie Horthy i Gombos, Vincz i Róbert poniosą pańskie bagaże. Ulokujcie je na tyle samolotu. Róbert, drzwi. Dobrze. Startujemy... - po chwili niewielki biały samolot uniósł się i poleciał na południe, w kierunku Peczu.

Wojska austriackie marsz na Budapeszt rozpoczęły rano. Miasto padło popołudniu, o piętnastej.



Jednak Węgrzy, spodziewając się okrążenia, kierowali siły do Szegedu, by uniemożliwić zamknięcie w kotle oddziałów w Peczu. Jednak generalicja austriacka opracowała plan "Czerwony Dywan", który pozwolił zamknąć kocioł.

Plan polegał na zaatakowaniu zmierzających do Szegedynu Węgrów armią podobną liczebnościowo do armii przeciwników. Austriakom nie zależało na zwycięstwie, ale na czasowym odwróceniu uwagi przeciwników, by utorować drogę do Szegedu innym oddziałom austriackim.





Plan, mimo przegranej jednej z armii, powiódł się i szesnastego kwietnia, zdobywając Szegedyn, Gebauer utworzył kocioł w Peczu.



W międzyczasie utworzono dwie dywizje piechoty. Utworzono z nich armię pod dowództwem generała Scichlawsky'ego i posłano do Gyoru.



Osiemnastego trzy razy większa armia austriacka rozpoczęła rzeź w Peczu - Węgrzy zostali wybici, albo uciekli do Jugosławii, gdzie, pod naciskiem austriaków, zostali internowani.



Dwa dni później rozpoczęła się ostatnia bitwa tej wojny, bitwa o Debreczyn, która zakończyła się klęską Węgrów na całej linii.



Po zdobyciu Debreczyna, Węgrzy zaczęli błagać o pokój.



I otrzymali od Austrii odpowiedź:

​

 

Odcinek 5


Weiter gehen, Österreich !

(niem. Idź dalej, Austrio!)

23 kwietnia 1936, wieczór, dom Schuschnigga na przedmieściach Wiednia

Zamyślony kanclerz odłożył książkę. Dziś nastąpiło ważne wydarzenie - dzięki pomocy Hitlera wpoił Austriakom ideologię nazizmu, trochę przez siebię zmodyfikowaną. Wiedział jednak, że to jest wersja dla ludu i Hitlera - Węgrów trzeba będzie traktować dobrze - wtedy uzyska się profity.



Austria dążyła do stania się potęgą militarną, jak i technologiczną. Trzeba namówić Niemców do zdradzenia jakichś sekretów i samemu zabrać się do pracy. Schuschnigg wiedział już, że niemal na pewno zespół Daimlera rozpocznie odkrywanie tajników kryptologii. Zacznie od maszyny zliczającej ludność, która przyśpieszy rozwój technologiczny i pozwoli podjąć dalsze badania, które mogą doprowadzić do uświetnienia wywiadu wojskowego.

*

Pozostawał jeszcze handel. Kanclerz wiedział już, że nie potrzebuje wielu umów, ale musiało być ich więcej. Negocjacje z Holendrami i Chińczykami, tym razem z Kwang-Si były już na ukończeniu i pewne wydawało się, że jutro zostaną podpisane.






I rzeczywiście, rano podpisano umowy i rozpoczęto badania. Minister spraw Zagranicznych z polecenia Schuschnigga zaprosił do Branau na granicy z Niemcami Hitlera z wybranymi ministrami III Rzeszy.

[quote="Donaubote"**]

Spotkanie w Branau

Dziś, 26 marca w miasteczku Branau spotkali się Austriacy Kurt Schuschnigg, Egon Berger - Waldenegg, Julius Raab i Kurt von Jansa z Niemcami Adolfem Hitlerem, Constantinem von Neurathem, Wernerem von Blombergiem i Wernerem von Fritschem z nieznanych powodów. Okazało sie, że przyczyną było przekazanie planów nowszych czołgów, bombowców, artylerii i kawalerii oraz rozpoczęcia szkolenia kilku naszych generałów przez Niemieckich generałów, np. Heinza Guderiana. W zamian za to rząd Adolfa Hitlera otrzymał większą władzę w Austrii.
Przy okazji von Fritsch wygłosił swój referat na temat wojskowości, który sprawił, że przybliżyliśmy się do idei tworzenia armii zawodowej, a von Blomberg wyrał się z darem zawierającym energię elektryczną. Prz okazji przyjęła się nowa, Austriacka nazwa Niemiec - Westerreich***... Więcej na str. 14. [/quote]

****



Pierwszego maja ukończono formowanie dywizji piechoty górskiej.



2 maja 1936, Budapeszt, kolejka pod byłym węgierskim, obecnie austriackim centrum rekrutacyjnym

- Jak myślisz, Zoltan, przyjmą nasze dyony?
- Czemu nie? Poodbno bardzo chcą mieć dobrą armię, a nie maja wogóle lotnictwa. Ciekawe, jak nas nazwą. Nie wiem, ale może zasugerujemy im coś. Może od miasta Sopron, gdzie była ta straszna rzeź? Pochodzę z tamtych okolic.
- Zginął ktoś z twojej rodziny?
- Dzięki Bogu nikt. Cud.
Wtedy z środka usłyszeli tubalny głos
- Węgierscy flieger generalen od bombowców! Schnell, schnell do środka!
Przepchnęli się przez tłum innych Węgierskich dowódców i weszli.



Już po kilku godzinach sformowano trzydywizjną armię i dwa korpusy powietrzne po jeden dywizjon.

​

*
Dopiero teraz sie skaplem, ze tam w tle jest Sikorski podpisujcy pakt z ZSRR w 41.

**
"Donaubote" - wymyślony przeze mnie Węgierski dziennik którego nazwa oznacza "Goniec Dunajski"

***
Westerreich = zachodnia Rzesza, no bo jak Osterreich = wschodnia Rzesza, to Niemcy są to zachodnią, nie?

**** Tak, tak, piszą o tym w prasie i jest tajna. Otóz media wymyśliły tą tajność, żeby zainteresować konsumentów


To był, niestety, drodzy czytelnicy, niemal na pewno odtatni odcinek mego AARa przed jutrzejszym wyjazdem. Od jutra do dnia 14 lipca będę bez dostępu do Internetu, więc nie przeczytacie w tym czasie nowych odcinków "Österreich - Vielgerühmtes, Vielgeprüftes, Vielgeliebtes...". Serdecznie przepraszam, jeśli wogóle mam jakichś wiernych czytelników

AAR oczyszczony i zamknięty. W celu ponownego otworzenia zgłoś się do HOI Officium.
Shogun

 

Powracam...


Odcinek 6


Kriegzeit, Friedenzeit...

(niem. Czas wojny, czas pokoju...)

12 maja wyprodukowano nowy sprzęt bojowy dla naszych jednostek, jak i opracowano lepszy system szkoleniowy. Natychmiastowo rozpoczęła się modernizacja.

Miesiąc potem w Chinach wybuchła wojna - nasz strategiczny partner handlowy z Państwa Środka, Kwang-Si wypowiedział wojnę Chinom Czang Kaj-Szeka. Po jego stronie stanęło kolejne chińskie państwo o egzotycznej nazwie Xibei San Ma.
Jak można było się spodziewać, umowy Kwang-Si zerwało i Schuschnigg został zmuszony do poszukiwania innego partnera. Próbował we Francji, Finlandii, Włoszech, Zjednoczonym Królestwie oraz w Niemczech, jednakże wszędzie spotkał się z odmową, nawet ze strony potężnego sojusznika. Wobec tego rząd austriacki spasował i zakończył czasowo działania na arenie handlowej.

W Szwecji władzę objął rząd letni. Tymczasem, 19 lipca obywateli Hiszpanii podzieliły dwa hasła, dwie ideologie, dwa fronty...


Nacjonalistyczny...


...i lojalistyczny - republikański.

22 lipca posiłki dla nacjonalistów posłał Mussolini. Kroki podjęły również III Rzesza i Związek Radziecki, oboje w dwa dni po Włochach. Reszta mocarstw nie ingerowała.

Tydzień później Kwang-Si i nacjonaliści chińscy podpisali biały pokój, lecz gabinet Kurta Schuschnigga nie podjął się odnowienia umowy handlowej.

16 sierpnia dzięki uprzejmości firmy Hirtenberger z fabryki wyjechał nowy model lekkiego czołgu - Landsverk L-61, a niedługo potem ich koledzy z Daimlera przygotowali pierwsze maszyny do zliczania ludności i rozpoczęli kolejne badania w tym kierunku - nad podstawową maszyna liczącą, która pozwali im w przyszłości opracować pierwsze urządzenia szyfrujące i deszyfrujące. Mało znany Pintsch zajął się natomiast stworzeniem nowocześniejszego rodzaju bombowców.



12 września stworzono brygadę artyleryjską, którą przypisano do III. Korpusu generała broni Valentina Feursteina.



Druga połowa września i początek października to czas negocjacji z Niemcami.

27 września wojska austriackie zostały w pełni zmobilizowane i wyposażone w najnowocześniejszy sprzęt. Po stłumieniu wszelkich prób przewrotów na Węgrzech, rozpoczęła się dyslokacja i przydzielanie wojsk.

Około dwa tygodnie później w Panamie rozpoczęła się rewolucja.

​

P.S

Mała ilość fabuły i samej treści jest spowodowana tym, że okres ten rozegrałem już dosyć dawno i jest to po prostu przeredagowana historia z gry . Zapewniam, że w następnych odcinkach, które będę już pisał na bieżącą będzie inaczej i planuję zaskoczyć was fabułą, więc nie zniechęcajcie się, proszę

 

Odcinek 7


Achtung panzer

(niem. Uwaga, czołg)


3 października 1936, Hüttschlag*

Była piąta nad ranem, gdy około trzydziestoletni mężczyzna wyszedł na balkon. Spojrzał na swoją odciętą od świata, otoczoną z czterech stron wysokimi górami wioskę. I na same góry. To był jego żywioł. Śnieg i ciepłe, alpejskie słońce. Co niedzielę wyśmienita szwajcarska czekolada Lindta od babci... Ale miał też drugi żywioł. Ze stali.

Dołączył do niego młodszy wyrostek i poczęstował papierosem. Starszy wziął i zapalił, wciąż milcząc. W ciszy i spokoju, co jakiś czas wydychając dym, patrzyli na rodzinne strony, których zapewne długo nie zobaczą...

Kuzyni Maximilan i Joachim Stücke wsiedli do pociągu na stacji kolejowej w Salzburgu. Obaj wybierali się do Wiednia. Dwudziestoośmioletni Max był pancernym w stopniu kaprala. Wcześniej służył w armii niemieckiej i jechał, by rozpocząć szkolenie, mające zrobić z niego dowódcę czołgu lekkiego Landsverk L-61. Potem miał zostać przydzielony do powstającej dywizji pancernej.

Inaczej wyglądała sytuacja młodszego Joachima, zaledwie dwudziestolatka. Przyszły artylerzysta miał dopiero zacząć przygodę z wojaczką.



Rozstali się na wiedeńskim dworcu - każdy poszedł w stronę innego centrum rekrutacyjnego. Maximilan skierował się w okolice Donaupark, na Kratochwjlestraße. Wszedł do budynku, do którego przybita była blacha, z wyraźnym, brązowym napisem "Panzer Rekrutierenzenter". Skierowano go do dużej sali, poczekalni. Znajdowało się w niej kilkadziesiąt żołnierzy, w większości młodych, około dwudziestoletnich wyrostków takich jak Joachim,

Stücke przysiadł się do siedzącego samotnie przy ścianie, drobnego lecz o dużych, widocznych muskułach jasnego blondyna.

-Na co czekamy? - zapytał kapral.
- Aż generalmajor wypisze jakieś papiery.
- Generalmajor?
- Lothar Rendulic.
- Sam on? - nazwisko dowódcy wzbudzało u każdego pancernego z dłuższym stażem ogromne zainteresowanie.
- We własnej osobie. Specjalnie przyjechał z szkolenia, które odbierał w Berlinie od Guderiana.
- Cholera, nie do wiary... Od Guderiana... - twarz górala przedstawiała mieszankę podziwu i zdziwienia - Kapral Maximilian Stücke, mów mi Max.
- Dirk Linbeimer, starszy szeregowy z Linz - również przedstawił się blondyn i podał rękę, którą Max z niesamowitą siłą uścisnął.



Lothar Rendulic był wtedy jednym z najbardziej znanych i uważanych za najlepszych generałów znad Dunaju. Przydzielono mu szkolenie, a potem dowództwo powstającej Panzerwagendivision.

Równocześnie powstawała brygada artyleryjska, w której służbę wojskową miał rozpocząć rekrut Joachim Stücke...


18 października podpisano ważną umowę handlową z Włochami, a siłom Miguela Cabanellasa Ferrera w Hiszpanii podarowaliśmy nieco prądu i stali.



Cztery dni później zakończono rozlokowywanie i przydzielanie dywizji. Austria posiadała tyle samo sił, co Jugosławia, jednak ich sprzęt i morale były znacznie lepsze od jugosławiańskich. Poza tym Austriacy mieli bezcennego sojusznika w postaci Wielkiej Rzeszy Niemieckiej.

Tego samego dnia prezydentem USA został Franklin Delano Roosevelt.

W zaledwie tydzień po przybyciu sił porządkowych wszelkie idee narodowowyzwoleńcze wygasły. Na Węgrzech zapanował względny spokój, ale wojska wciąż pozostawały na swoich pozycjach...

23 listopada Pintsch wysłał do Wiednia gotowe plany wczesnego bombowca taktycznego. Dzięki temu droga do odkrywania następnych innowacja dla tego typu samolotów została otwarta.



Johann Kubena rozpoczął pracę nad doktryną wojskową, która mogłaby umożliwić wojskom austriackim unikanie konfrontacji z przeciwnikiem w razie potrzeby.



2 grudnia 1936, Wiedeń

Kurt Schuschnigg szedł właśnie do pracy, gdy przed sejmem spotkał von Jansę, szefa sztabu Austrii.
- Kurt... - zaczepił go ostrożnie, sprawdzając, czy nikt ich nie widzi
- Tak?
- Uważam, że powinniśmy położyć większy nacisk na rozwój jednostek pancernych... Czy jesteś pewien, że zlecenie Kubenie opracowania tej doktryny było dobrym pomysłem?
- Co sugerujesz?
- Uważam, że jak najszybciej powinniśmy się zająć opracowaniem planów ciężkiego czołgu.
- Dobrze, chłopcy z Hirtenbergera czym prędzej rozpoczną badania. Spodziewajmy się tego za jakieś trzy, cztery miesiące.

9 grudnia 1936, Wiedeń

- ... Joachim Stücke! - wykrzyknął kolejne nazwisko brygadier - Awansowany ze stopnia rekruta na szeregowego, od dnia dzisiejszego służyć będzie w 1. Brygadzie Artylerii należącej do 11. Dywizji Piechoty! - donośnym, lecz bezbarwnym głosem dokończył oficer. Młody Austriak, którego niemal nie dało się rozróżnić z tłumu wyrostków przybranych w munduru, z wypiekami wyszedł na środek i odebrał mundur, odznaczenia wojskowe i odznakę swojej brygady. Po chwili podekscytowany wrócił do tłumu.
- Andreas Potte! - kontynuował oficer



Na Wyspach roszada w gabinecie Neville'a Chamberlaina.

15 grudnia przybyła do Austrii niemiecka misja dyplomatyczna, która za zadanie miała przekonać gabinet Schuschnigga do ideologii nazistowskiej.

20 grudnia, 1936, St. Polten

Mały Markus rozmyślał o tym, co dostanie pod choinkę. Znudzony czekaniem na powrót matki z pracy, zaczął rysować. Lubił rysować mapy, a na nich jego wielką, ukochaną Austrię... Tym razem rysunek przedstawiał się w taki sposób:



Markus nawet nie wiedział, jak jego pragnienia podziela rząd z kanclerzem na czele...

W Hiszpanii siły nacjonalistyczne odcięły Katalonię. Po nieudanych próbach okrążenia, 19 grudnia Ferres wziął Madryt szturmem.



Etiopia jest już cała pod okupacją włoską, jednak wciąż nie stała się integralną częścią cesarstwa.



*Mieszkalem tam dwa razy po tydzień, z czego raz na takiej wysoksoci, ze widoczki mialem takie jak na zdjeciu. Bajka, mowie wam, a na nartach w pobliskim GroBarl jezdzi sie wspaniale . Zamierzam pojechac tam trzeci raz w lutym jakoś...

P.S

Maly jest maly i zapomnial Krety

 

Odcinek 8


Arglisten, Intrigen...

(niem. Podstępy, intrygi...)

24 grudnia 1936, Wiedeń

W domu Kurta von Jansy przygotowano się do spożycia wigilijnej kolacji. Dzieci wojskowego - czteroletnia Monika i sześcioletni Heinz były bardzo podekscytowane. Oficer wyszedł na chwile przed dom, by zapalić papierosa i uciec od świątecznego rozgardiaszu. Zobaczył list przez dziurki w skrzynce pocztowej, wrócił się więc do domu po kluczyk i otworzył skrzynkę. Przyszły dwie informacje - jedna z siedziba rządu w Wiedniu, a druga z prywatnego domu Kurta Schuschnigga. Zaciekawiony szef sztabu otworzył najpierw list rządowy. Jego twarz zrobiła się biała.

Niezwykle zdziwniony i przestraszony von Jansa sięgnął po prywatny list od swego przyjaciela, kanclerza. Widac było, ze był pisany w pośpiechu - nie było daty ani miejsca na początku, kanclerz jedynie krótko się podpisał.

Tymczasem do stacjonującej w Karyntii brygady Joachima przybyły nowocześniejsze działa i inny sprzęt.

By umilić Austriakom Boże Narodzenie, do Wiednia przyleciały oddziały niemieckiego Luftlotte V i popisały się przed Wiedeńczykami brawurowymi akrobacjami w powietrzu. Na koniec, używając dymu barwnego wypisały na niebie znak swastyki, co spotkało się z owacją na stojąco.

29 grudnia na Kubie miejsce miał wojskowy zamach stanu. Władzę przejął reżim Fulgencio Batisty.

31 grudnia 1936 Wiedeń

Jako jego szef, Kurt Schuschnigg wstąpił na przyjęcie sztabu generalnego. Nie zamierzał zabawić tam zbyt długo. Szybko spotkał się z von Jansą.
- Masz? - spytał szeptem
- Tak.
Wojskowy rozejrzał się.
- Zabawiają się z panienkami. Mają niedopite kieliszki, na pewno zaraz do nich wrócą.
Kanclerz wziął od niego trzy małe próbówki i wylał zawartość każdej do poszczególnego kieliszka.
Po chwili obserwowali, jak, poważnie już nietrzeźwi generałowie Zehner i Zborzil oraz admirał von Hegedüs stukają się kieliszkami i opróżniają je. Zaledwie dwadzieścia minut potem leżeli na podłodze, nie jedyni zresztą. Nikt się nimi nie przejmował - słynęli z zamiłowania do mocnych trunków...



Posadę szefa wojsk lądowych przejął Rendulic, a dowódcy marynarki - Josef Teufl.



3 stycznia, w dniu potrójnego pogrzebu "pijaków" Benito Mussolini dokonał aneksji Królestwa Etiopii.



17 stycznia 1936, okolice Pernitz

Maximilian Stücke wraz z Dirkiem Linbeimerem i szeregowym Alexandrem Erste wsiedli do czołgu. Znajdowali się na ćwiczeniach w terenie. Erste był zaledwie dziewiętnastoletnim szeregowym z okolic Wiener Neustadt. Wiedzieli już, że będą jeździli razem w tym oto czołgu, w którym teraz ćwiczą.
Stücke solidnie przymierzył w oznaczone miejsce. Po chwili mnóstwo śniegu wzbiło się w powietrze.
- Trafiłeś w sam środek, kapralu - rzekł Alexander
- Riesenschlange****, zgłoś się! - odezwał się z radia głos sierżanta
- Na stanowisku! - odpowiedział dowodzący czołgiem kapral.
- Skierować się 300 metrów na południowy wschód, postrzelacie do trupów!
- Jawohl!
- Bez odbioru.
Max pociągnął wajchę. Czas na zabawę z wrakami.

W Boliwii nastąpił zamach stanu, równo miesiąc po wypadkach na Kubie.

29 stycznia węgierscy lotnicy bombowi otrzymali nowe maszyny Junkers Ju-86.

Johann Kubena zmienił kierunek badań na doktrynę służącą spowalnianiu przeciwnika.

Rozpoczęto produkcję brygady ciężkiej artylerii.

3 lutego w Mongolii nagle zmienił się rząd, w skutek czego do władzy doszedł niejaki Dansrabilegyin Dogsam.

11 lutego przybyła do nas kolejna misja dyplomatyczna von Neuratha, mająca przekonać nas do nazizmu.

Dwa dni później zespół Daimlera stworzył pierwsze maszyny liczące.



Zgodnie z obietnicą Schuschnigga, Hirtenberger zajął się stworzeniem ciężkiego czołgu.



20 lutego w Japonii i Nikaragui miały miejsce wojskowe zamachy stanu, które mnożą się ostatnio w krajach Ameryki.

Dziesięć dni później w Berlinie Niemcy, Japończycy i Włosi podpisali pakt antykominternowski. Austria wysłała Ministra Spraw Zagranicznych, Egona Baldera-Waldenegga, by asystował przy podpisaniu paktu ze strony Niemiec (pakt został przez Hitlera podpisany w imieniu całej Osi).

23 marca 1937, Pecz

- Uff... W końcu na miejscu - powiedział Linbeimer, wychylając głowę z włazu Riesenschlange'a.
- Dotarliśmy.
Na przedmieściach Peczu wśród około tysiąca innych czołgów zaparkował przy koszarach Landsverk L-61. Wyskoczyła z niego trzech umorusanych, znanych nam młodzieńców: Maximilan Stücke, Dirk Linbeimer i Alexander Erste. Po sześćiodniowej podróży z Wiednia byli wykończeni. Odmeldowali się i natychmiast pobiegli do łóżek, pośpiesznie zjadając, co tylko się dało - była druga w nocy.

Rano, o ósmej wyspani poszli do kantyny na śniadanie. Przysiedli się do stołu załogi czołgu, z którym wykonywali większość operacji - Braun Vernichtung*****.
- W ogóle po kiego stacjonujemy w Peszcie? - zapytał, żując chleb Stücke
- Nie wiem... Coś słyszałem, ze ma być wojna...
- Znowu?
- Podobno.
- No to chyba Jugosławia. - włączył się Erste
- Cicho szeregowy! Wpie*dalać kanapki, morda w kubeł! - krzyknęli nagle potwornym głosem obaj dowódcy. Chłopak skulił się i przerażony zaczął jeść czym prędzej. Starsi roześmieli się.
- Dałeś się nabrać. Stary wojskowy numer - po usłyszeniu tych słów Alexander westchnął z niewypowiedzianą ulgą.





Na czerwiec wyszkolone zostaną trzy dywizje piechoty.

Brytyjscy ministrowie padają jak muchy.
W Hiszpanii zwycięstwo faszystów to kwestia kilku tygodni.

*Wilhelm Zehner - marszałek i dowódca sił ladowych Austrii
**Paul von Hegedüs - admirał i szef marynarki austriackiej
***Zborzil - generał dywizji
****niem. - Anakonda (nazwa czołgu)
*****niem. - Brązowe Unicestwienie (nazwa czołgu)
******Aureochs - niem. tur

Wyczyszczony i zamknięty
Widder