Panzer campaigns - czyli nie całkiem historyczne bitwy

Smoleńsk 1941(zakończony) > Moskwa 1941(w trakcie) > Moskwa 1942 > Charków 1942(odwołany) > El-alamein 1942 > Rhżew 1942 > Stalingrad 1942 > Tunezja 1943 > Charków 1943 > Kursk 1943 > Sycylia 1943 > Salerno 1943 > Normandia 1944 > Mińsk 1944 > Market-Garden 1944 > Korsuń 1944 > Bulge 1944 > Budapeszt 1945(zakończony); Francja 1940(odwołany), Sealion 1940(odwołany), Tobruk 1941(odwołany), Mius 1943(odwołany)







Właściwie to miniaar ale może ktoś się przekona do tej gry Ma zaledwie 100 mb i jest nawet, nawet rozbudowana, nie jest to może Gary Grigsby ale także daje dużo frajdy.

A i radzę otwierać screeny bo są w dosyć dużej rozdzielczości.

Prolog​

31 Grudnia 1944 roku godzina 22.15, Komarom 160 km na zachód od okrążonego Budapesztu, dowódcy sztabowi przekazują ostatnie wytyczne swoim podwładnym, bowiem wraz z nastaniem nowego roku, rozpocznie się zakrojona na dużą skalę, jak na sytuacje strategiczną Niemiec, ofensywa mająca na celu uratowanie odciętych oddziałów niemiecko-węgierskich.

​

Operacja oznaczona została kryptonimem Konrad, siły jakie Rzesza miała w tym regionie przedstawiały się następująco od północy LVII. Korpus pancerny w niepełnym jeszcze składzie: 357 dywizji grenadierów, 211 dywizji grenadierów obie te dywizje trzymały front na północ od Dunaju, linia obrony oparta była o mniejszą z rzek, korpus ten miał w rezerwie 3 i 8 dywizję pancerną, pancerną tylko z nazwy gdyż ilość pojazdów dostępnych w tych formacjach był dosyć mizerny. W skład korpusu wchodziła jeszcze niemiecko-węgierska dywizja piechoty która miała przeprawić się przez Dunaj i zająć pozycje na południowy-wschód od obecnej linii frontu, a na północ od stolicy Węgier.
W centrum znajdował się IV. Korpus pancerny SS który miał nacierać na północ i południe od wzgórz Gerecese a także przez Dunaj na północy, celem korpusu było bezpośrednie odblokowanie Budapesztu i wsparcie broniących oddziałów bądź ewakuacja miasta kwestia ta nie była jeszcze rozstrzygnięta.
Plan zakładał że 96 dywizja piechoty przekroczy Dunaj i będzie nacierać bezpośrednio przez las na wschód od wzgórz i wejdzie między dywizje SS, tym samym będzie eliminować okrążone jednostki, na lewym skrzydle miała nacierać 3 dywizja pancerna SS „Totenkopf” mająca na stanie 8 tygrysów, 40 Panter, 30 „czwórek” i 10 JgdpzIV plus pojazdy które jeszcze nie dotarły na front z powodów technicznych. Na prawej flance drogę miała sobie utorować 5 dywizja pancerna SS „Wiking”, miała ona przejść przez las na południe od wzgórz Gerecese, jej siły pancerne przedstawiały się mniej imponująco: 20 Panter, 10 pojazdów sdkfz, 25 StuGów III aufs G i 18 Hummelków plus jednostki w drodze nie ujęte powyżej. Należąca do tego korpusu 6 dywizja pancerna nie brała udziały w głównym uderzeniu, miała ona za zadanie wraz z grupami Beiber i Pape osłaniać od południa uderzenie korpusu SS poprzez odpieranie radzieckich kontrataków które jak można było się domyślić nastąpiłyby w 2 lub 3 dniu od rozpoczęcia ofensywy.
III Korpus pancerny to były dwie grupy o nazwach wziętych jak można się domyślić od nazwisk ich dowódców, Grupa Beibera to były jednostki z 271 dywizji grenadierów a Grupa Pape stanowiła pancerną pięść na południu, bowiem 6 dywizja pancerna nie posiadała czołgów. 48 Panter i 66 „czwórek” to były jednostki które miały przebić się przez lasy a później po zajęciu miasteczka Bickse zająć pozycje obronne od skraju lasu po kanał rzeki kończącej się w Torbagy.

​

Znajdujący się najbardziej na południu 1. Korpus kawaleryjski w którego skład wchodziła 4 Brygada Kawalerii, 23 Dywizja pancerna i 1 Dywizja pancerna, miał za zadanie uderzenia ale tylko płytkiego i bardziej miał on zwrócić uwagę radzieckich posiłków mających iść na północ.

Zestawienie sił niemiecko-węgierskich wzdłuż całej lini frontu, nie ma tutaj sił okrążonych w Budapeszcie.
​

Siła ofensywna to jednostki IV korpusu SS i III korpusu pancernego, jak widać liczba żołnierzy nie jest zbyt imponująca biorąc pod uwagę to, że ¼ z tego to żołnierze węgierscy których uzbrojenie jest o wiele gorsze a co za tym idzie wartość bojowa także znacząco niższa niż ich niemieckich sojuszników, liczba pojazdów może wydawać się imponująca, ale trzeba zaznaczyć że czołgów w tym zestawieniu jest zaledwie lub aż 262 czyli trochę ponad połowa, liczone razem ze StuGami i Jagdpanzerami, reszta to pojazdy zwiadowcze, artyleryjskie bądź przeciwlotnicze.
Rezerwa korpusu SS to aż 81 pojazdów z czego do natychmiastowego użycia gotowe są tylko 24 pantery, bardziej imponująco przedstawia się rezerwa I korpusu kawaleryjskiego który ma prowadzić tylko działania zaczepne bowiem posiada on aż 15 tygrysów królewskich a jest to tylko połowa składu dostarczonego na dzień 31 Grudnia.

Wiem że krótko ale nie będzie to jakiś mega długi AAR z każdą turą i analizą każdego ruchu a raczej taki ogólny obraz gry w kolejnym odcinku pokażę pierwsze 4 dni ofensywy czyli jakieś 25-30 tur, a ponieważ nie robiłem screenów to będą raczej szkice w paincie i spam słowny 

 

Odcinek 1
1 Stycznia 1945​

Kiedy pierwsze oddziały 6 Armii pancernej SS ruszały do ataku rankiem 1 Stycznia, do generałów zostały wysłane poprawione rozkazy i plany całej operacji, o ile pierwsza faza nie zmieniła się wcale to już odblokowanie Budapesztu znacząco różniło się od pierwotnego planu. Poprawki które wprowadził sam Adolf H. zakładały, że dywizja Wiking nie będzie wspólnie z dywizja Totenkopf odblokowywać Budapesztu najkrótszą możliwą drogą a skręci ona 90 stopni i pędem ruszy w kierunku Dunaju tak aby odciąc oblegające lewy brzeg oddziały radzieckie.
Sytuacja ta miała diametralnie odwrócić losy wojsk niemieckich na Węgrzech, front ustabilizowałby się na rzece Dunaj co byłoby znacznie bardziej korzystne dla strony broniącej czyli wojsk Wermachtu.
3 Dywizja pancerna SS Totenkopf, miała więc samotnie nacierać główną drogą w kierunku Budapesztu, spodziewano się silnego oporu jednak tygrysy które posiadała ta jednostka mogła przesądzić o być albo nie być całej operacji.

Dywizja Szant-Leszlo(czerwona) i 96. Dywizja piechoty(szara)​

Już w pierwszych godzinach od rozpoczęcia ofensywy pojawiły się problemy, dywizja Szant utraciła większość łodzi i pontonów, to samo przydarzyło się 96 dywizji.
Na drugi brzeg dostało się kilkuset żołnierzy, reszta musiała czekać na zbudowanie mostów pontonowych co mogło zająć nawet 2 dni, cała ofensywa nie mogła zostać wstrzymana, jednak udział tych 2 dywizji w nadchodzących 48 godzinach został zminimalizowany, a cel jaki mieli żołnierze będący już na południowym brzegu, to utrzymanie przyczółków do czasu przybycia czołgów z dywizji Totenkopf.

3. Dywizja pancerna SS „Totenkopf” (fioletowa)​

3 Dywizja pancerna SS „Totenkopf” rozpoczęła swój atak około godziny 5 rano, przeprawianie się przez rzekę szło dosyć mozolnie, na dodatek czołgi tej dywizji nadal były w drodzę i mogły wejść do akcji dopiero późnym popołudniem tego samego dnia. Opór Rosjan został jednak szybko przełamany nawet bez użycia broni pancernej, ostrzał artyleryjski wykonany na 2 godziny przed atakiem skutecznie zdezorganizował pierwszą linie obrony sowietów.
5. Pułk Grenadierów Pancernych SS "Thule" ruszył od razu na wschód, aby dotrzeć do przyczółka 96 dywizji, do wieczora pierwszego dnia operacji nadal jednak nie było połączenia między jednostkami, głównie z powodu rosyjskich oddziałów uciekających na wschód. W nocy resztki z rosyjskich uciekających pułków znalazły się w kleszczach między oddziałami z pułku "Thule" a przyczółkiem.
6. Pułk Grenadierów Pancernych SS "Theodor Eicke" po przełamaniu linii rzeki skierował się na południe, a później na wschód gdzie połączył się z czołgami dywizji Wiking, tym samym zamykając w kotle około 2000 radzieckich żołnierzy(około 5-7 jednostek), likwidacje broniących się oddziałów wyznaczono właśnie 6 pułkowi, czołgi zaś ruszyły a raczej zawróciły na południowy-wschód aby dołączyć do głównych oddziałów.
3. Pułk Czołgów SS przybył na front i po wyładowaniu z pociągów od razu wkroczył do akcji było to jednak dopiero około godziny 15, ponieważ zaczynało już się powoli ściemniać wszystkie średnie czołgi wysłano drogą w kierunku stacjonowania 5. Pułku, tygrysy zaś skierowano do likwidacji okrążonych Rosjan.

5. Dywizja pancerna SS „Wiking” (żółta)​

Dywizja przekroczyła rzekę około godziny 4:30 i niemal od razu przełamała radziecki opór, czołgi natychmiast ruszyły na wschód w kierunku lasów na południe od wzgórz Gerecase.
9. Pułk Grenadierów Pancernych SS "Germania"
Nadal był w drodzę na swoje pozycje wyjściowe i do końca 1 Stycznia nie wziął udziału w działaniach bojowych.
10. Pułk Grenadierów Pancernych SS "Westland"
Wspierał on natarcie czołgów, rozdzielony został na siły wspomagające niszczenie okrążonych na północy rosyjskich jednostek i te idące wraz z Panterami w priorytetowym natarciu w kierunku lasów.

6. Dywizja Pancerna(seledynowy) i Gr. Pape(różowy)​

Natarcie tych zgrupowań przebiegało najwolniej, dopiero koło godziny 12 udało się przełamać rosyjskie pozycje i przebić na ich tyły kompletnie rozgramiając całą dywizje strzelców. Postępy były jednak mizerne a atak wzdłuż lini kolejowej był raz po raz spowalniany przez radzieckie pola minowe.

Gr. Beiber(czerwony)​

Żołnierze tej dywizji praktycznie nie wzięli udziału w walkach, weszli 2 km w głąb radzieckich pozycji nie napotykając oporu.

Linia frontu w nocy 1 dnia operacji.



​

Przepraszam za wszelkie powtórzenia, błędy językowe i ortograficzne, staram się po prostu napisać to tak jak lubię a także tak żeby nie raziło was za bardzo w oczy O ile ktoś to czyta

1 dzień w grze to jakieś 7-8 tur wraz z turami nocnymi.

 

Mała notka – akcja na bieżąco rozpocznie się od 5-6 odcinka, ponieważ dopiero od tamtych dni zacząłem robić screeny z aktualnej gry.

Odcinek 2
2 Stycznia 1945

Pojazdy 5 Dywizji Pancernej SS „Wiking” gdzieś w lasach Gerecsei
​

Dywizja Szent-Laszlo i 96. Dywizja piechoty​

96. Inf. Div
Żołnierze którzy bronili się na przyczółku, około godziny 3.15 napotkali pierwszych zwiadowców z pododdziałów 5. Pułku grenadierów SS. Reszta dywizji nadal była na północnym brzegu, budując most pontonowy, nurt rzeki i siarczysty mróz skutecznie uniemożliwiał przeprowadzenie szybkiej operacji, dowództwo podjęło decyzje aby bataliony broniące się do tej pory, ruszyły na południe i eliminowały jednostki pozostające w lasach..
Szent-Laszlo
Sytuacja tej dywizji była analogiczna do tej opisanej powyżej, różnicą było to, że jednostki z dywizji Totenkopf dotarły w rejon koncentracji węgierskich oddziałów dopiero około godziny 11:30.
Ruszyły one jednak dalej chwilę po uzupełnieniu paliwa, zaś 2 z 3 batalionów węgierskich ruszyło na południe aby zabezpieczyć flankę nacierających oddziałów SS.

3. Dywizja pancerna SS „Totenkopf”​

Już wczesnym rankiem 2 Stycznia, 6. Pułk grenadierów uporał się z sowieckimi oddziałami okrążonymi na południu, po krótkim odpoczynku ruszył wraz z Tygrysami, na wschód główną drogą oznaczoną na mapie poniżej.
Idące na czele oddziały 5. Pułku, dostały rozkaz, aby zatrzymać się 5 km na wschód od pozycji sojuszniczej dywizji węgierskiej. Decyzja ta była spowodowana opóźnieniami jakie napotkały czołgi Pzkpfw V, kilka z nich bowiem wpadło na miny co spowolniło cały batalion, wyeliminowany został nawet 1 tygrys, który uległ awarii, a w czasie naprawy eksplodował w jego wnętrzu przedział magazynowy.
Tym sposobem dywizja do końca dnia bezpowrotnie utraciła 2 Pzkpfw V i 1 Pzkpfw VI, zaś większość batalionów zebrała się na wyznaczonych pozycjach do wieczora 2 Stycznia.
(Sytuacja ta pokazuje utratę pojazdów na podstawie losowości, czasem oddział traci dany pojazd w drodzę przez przypadek)

5. Dywizja pancerna SS „Wiking”​

10. Pułk grenadierów pancernych SS nacierał od samego rana w kierunku małej wsi usytuowanej w samym środku lasu, dopiero tam dywizja napotkała znaczący opór, ze strony jak się później okazało dwóch batalionów strzelców wspieranych małym oddziałem dział przeciwpancernych, a także artylerią należącą do sztabu dywizji. Ponieważ najważniejsza była szybkość natarcia, pułk ten ominął wraz z pojazdami pancernymi wioskę od północy i ruszył na wschód w kierunku miasteczka Tarjan.
Dotarł tam około godziny 14 nie napotykając żadnych oddziałów radzieckich, do godziny 18.00 większość przybyłych już w ten rejon wojsk rozlokowała się na wyznaczonych pozycjach wyjściowych, na wschód od miasteczka Tarjan i przygotowywała do głównego uderzenia, które miało nastąpić następnego ranka, zsynchronizowanego z atakiem dywizji Totenkopf.

9. Pułk grenadierów pancernych SS dostał za zadanie zlikwidowanie, pozostawionych przez opisany wyżej oddział, Rosjan.. do tego zadania przydzielona im została kompania 10 Panter, reszta jednostek była już daleko z przodu. Walki o tą małą wioskę trwały nie przerwanie od godziny 12 do późnych godzin wieczornych, a i wtedy wielu sowietów ukryło się w lasach uciekając przed kompletnym zniszczeniem. Ogółem do końca dnia 9 pułk rozbił znajdujące się tam jednostki, zabijając i biorąc do niewoli około 1500 radzieckich żołnierzy i niszcząc ponad 40 dział.

6. Dywizja pancerna i Grupa bojowa Pape​

Żołnierze tych dwóch dywizji współpracowali ze sobą przez cały czas, przebijając się mozolnie przez Tatabayne i Felsogalie, ruch był utrudniony przez zniszczone miasteczka i wsie, nawet mimo małego oporu czołgi z grupy Pape musiały wężykiem i do tego powolnym tempem przemieszczać się leśnymi drogami.

Grupa bojowa Beiber​

Dostała rozkaz osłaniania prawej flanki całego natarcia.

Front pod koniec 2 Stycznia.
​

 

Do heksów zawsze miałem słabość. Czekam na więcej

 

Odcinek 3
3 Stycznia 1945​

Przełomowy dzień pod wieloma względami, wszystkie dywizje wyszły na otwartą przestrzeń gdzie mogły dopiero rozwinąć swoje natarcie, sowieci jednak nie próżnowali i w czasie, kiedy niemieckie dywizje przebijały się przez lasy Gerecse, ściągnęli posiłki.

Żołnierze dywizji Wiking nieopodal Bajny


Dywizja Szent-Laszlo​

Zakończyła ona budowę mostu pontonowego około godziny 7.30, na południowy brzeg Dunaju zaczęły przeprawiać się bataliony piechoty i pojazdy pancerne, reszta jednostek dywizji czyli te które były już po właściwej stronie rzeki od 2 dni, ruszyły na wschód wzdłuż drogi krajowej i samego Dunaju.
Do końca dnia dywizja nie napotkała większych sił wroga, wkraczając do kolejnych wsi.

96. Dywizja piechoty​

Budowa przeprawy przez oddziały tej dywizji zakończyła się dopiero o godzinie 17.20, dlatego większość jej batalionów nie brała udziału w żadnych walkach, do następnego ranka trwał transport ludzi i sprzętu.

3. Dywizja pancerna SS Totenkopf​

3. Pułk czołgów SS ruszył do natarcia przy wsparciu 6. Pułku grenadierów pancernych SS „Theodor Eicke” około godziny 5:30, początkowo natarcie przebiegało pomyślnie, zacięte walki wybuchły dopiero w Dorog i na obrzeżach miasta, będące na szpicy czołgi musiały się zatrzymać i poczekać na wsparcie piechoty z powodu bardzo dużego oporu sowieckich żołnierzy.
Do godziny 15:00 niemcy nadal nie zajęli wioski a na domiar złego na zachód od Dorog, nastąpił radziecki kontratak który wbił się klinem na 3 km w głąb prowizorycznej lini frontu. Posłane tam zostały pantery z 3 kompanii a na wschód tygrysy z 9 kompanii, do wieczora nie udało się opanować wsi a linia frontu zatrzymała się na pozycjach z godziny 12, w nocy żołnierze 6. Pułku wycofali się kilometr na północ od wioski w celu uzupełnienia strat.
5. Pułk grenadierów „Thule” działający na lewo od głównej areny walk tego dnia, połączył się z dywizją Wiking na północ Bajny po czym skręcił na wschód aby następnego dnia uderzyć na odsłonietą flankę 23 gwardyjskiej dywizji piechoty.
Do końca dnia z walki wyeliminowany został drugi z Tygrysów, uszkodzony działem przeciwpancernym przez gwardzistów armii czerwonej, odesłany został na tyły a dywizji Totenkopf pozostało 6 sprawnych Pzkpfw VI już 3 dnia operacji…

Czołgi 3. Dywizji pancernej SS w Dorog.


5. Dywizja pancerna SS Wiking​

5. Pułk czołgow razem z z 10. Pułkiem grenadierów „Westland” tak samo jak pierwsza dywizja SS ruszyła do ataku z samego rana, wszystkie jednostki skierowały się na północ, poza dwoma kompaniami panter, które pognały leśną ścieżką na wschód, siły niemieckie dotarły do Bajny około godziny 9 i dostały nieoczekiwany raport o zbliżających się czołgach radzieckich.
Informacji tej można było się spodziewać prędzej czy później, radziecki kontratak na Bajne zaczął się już po 10, kiedy bez ostrzeżenia prawie 30 T-34/85 na otwartym polu zmierzało w kierunku prowizorycznych pozycji obronnych, drugie tyle pojazdów zauważono bardziej na południe od strony lasu.
Ciężkie walki trwały przez cały dzień, straty po stronie niemieckiej sięgały kilku dział szturmowych StuG IIIg, Rosjanie tymczasem tracili czołgi lawinowo, jak się później okazało dzięki atakowi ze skrzydła dwóch kompanii panter, które rano ruszyły leśną drogą. Okrążone czołgi radzieckie były niszczone jeden po drugim a pod koniec dnia na froncie pozostało około 15 niemieckich pojazdów i prawie 80 rosyjskich maszyn, niedobitki rzuciły się do ucieczki na południowy-wschód.

Bajna


6. Dywizja pancerna i grupa bojowa Pape​

Najcięższe walki tego dnia toczyły się jednak na południu w obszarze działania III korpusu kawaleryjskiego.
Grupa bojowa Pape posiadała 3 bataliony piechoty i 4 kompanie czołgów (2 panter i 2 pzIV), 6. Dywizja pancerna miała tylko oddziały piechoty zmotoryzowanej i działa przeciwlotnicze 88mm, które miały również drugie zastosowanie, każdy wie jakie.
Do 10 rano 3 Stycznia, piechota z KG Pape zajęła Szaat a batalion z 6 pancernej wjechał do Bickse, napotykając jedynie niewielki opór.
Sytuacja diametralnie zmieniła się po godzinie 11, odgłosy nadjeżdżających czołgów słyszalne były z kilku kilometrów, potężna równina rozciągająca się na południe od miasta była idealnym miejscem do natarcia pancernego, 3 z 4 kompanii natychmiast zostało skierowanych w rejon miasta reszta pojazdów pomagała bronić wschodniego i zachodniego odcinka linii frontu, ataki nadciągały z kilku stron sytuacja stawała się krytyczna z minuty na minutę.
Główna bitwa pancerna rozpoczęła się około godziny 12, Rosjanie to atakowali to wycofywali się, wymiana ognia trwała do późnych godzin wieczornych ale w końcu sowieci dostali się do miasta i wyparli niemiecki batalion, straty w sprzęcie nie były jednak znaczne i to po obu stronach, ponieważ większość radzieckich czołgów skoncentrowało się w mieście i na obszarze na południe od niego, dowódca KG Pape wydał rozkaz o oskrzydleniu ich w nocy i zaatakowaniu z samego ranka miasta jak i wszystkich oddziały znajdujące się w jego obrębie.

Linia frontu pod koniec 3 dnia operacji.
​

Jak mówiłem więcej zdjęc pojawi się około dnia 5 kiedy to zacząłem robić screeny

 

Odcinek 4
4 Stycznia 1945​

Dzień 4 stycznia spokojnie można nazwać najważniejszym w tym roku, udało się bowiem rozbić główne radzieckie siły, będące pomiędzy okrążonymi obrońcami Budapesztu a nadciągającą odsieczą.

Żołnierze dywizji Totenkopf w Piliscsaba.


Dywizja Szant-Laszlo​

Oddziały tej niemiecko-węgierskiej dywizji przemieszczały się na wschód gęstym lasem, przez cały dzień nie napotkały żadnych wrogich żołnierzy, teren był jednak trudny dlatego marsz przebiegał bardzo powoli.

96. Dywizja piechoty​

Przez cały dzień dywizja przemieszczała się w kierunku zajętej Bajny, później miała podążać za nacierającą Dywizja Wiking, eliminować okrążone oddziały by następnego dnia zająć pozycje w lasach na zachód od Budapesztu, pomiędzy dywizjami SS.

3. Dywizja pancerna SS „Totenkopf”​

Od samego rana trwały walki o Dorog, Rosjanie bronili się zaciekle, jednak koło godziny 11 rozpoczęli gwałtowny odwrót, powodem tego był atak jaki na ich tyły przypuszczał 5. Pułk grenadierów.
W ciągu zaledwie 2 godzin w okrążeniu znalazło się kilka tysięcy sowieckich żołnierzy, zostali wybici w ciągu godziny, czołgi 3. Pułku czołgów ruszyły na południowy-wschód w stronę Piliscsaby.
5. Pułk ruszył za czołgami a 6 skierował się na południe, aby wspomóc zniszczenie resztek korpusu kawaleryjskiego wycofującego się z pod Bajny. Pod wieczór tygrysy z 9 kompanii dotarły do Piliscsaby, jednak wieści jakie przynieśli zwiadowcy nie były ani trochę optymistyczne.
Kiedy wydawało się, że droga do Budapesztu jest otwarta, na wschód od Piliscsaby zlokalizowano cały radziecki korpus zmechanizowany zmierzający w kierunku wioski..

5. Dywizja pancerna SS „Wiking”​

Czołgi 3. Pułku przez całą noc i poranek ścigały uciekające sowieckie oddziały, udało ich się dopaść dopiero nieopodal wsi Kirva, dzięki wsparciu żołnierzy z dywizji Totenkopf, do godziny 13 zniszczonych zostało kilkanaście batalionów wroga, cały sztab korpusu i dywizji gwardyjskiej.
Reszta niemieckich wojsk mknęła na linie Paty-Torbagy którą wyznaczyli sztabowcy dzień wcześniej.
Po godzinie 17 pierwsze pantery dotarły do Torbag, natychmiast rozpoczęły umacnianie pozycji, zostały jednak zaskoczone przez niezidentyfikowane radzieckie czołgi.
Atak został odparty kosztem kilku uszkodzonych i dwóch zniszczonych czołgów pzkpfw V

Zniszczony czoł nieopodal Torbag


6. Dywizja pancerna i KG Pape​

Atak na Bickse rozpoczął się o 5:30, zaskoczenie było całkowite, sowieccy czołgiści w popłochu biegali w okół swoich pojazdów starając się do nich wsiąść, jednak pociski z niemieckich luf wylatywały jeden po drugim niwecząc ich nadzieje na przeżycie. Po godzinie było już po wszystkim, ci co ocaleli poddali się i trafili do niewoli, zniszczonych zostało kilkadziesiąt maszyn przy minimalnych stratach własnych.
6 pancerna ruszyła na wschód aby połączyć się z dywizją Wiking, odparła przy okazji nieskoordynowany atak brygady zmotoryzowanej.

Front 4 Stycznia


23. Dywizja pancerna i 1. Dywizja pancerna​

Tego dnia rozpoczął się również atak na południowej części frontu, do natarcia miały ruszyć 23 i 1 dywizje pancerne, ta druga została zaskoczona radzieckim atakiem wyprzedzającym i nie była w stanie podjąć jakiejkolwiek akcji ofensywnej.
23. Dywizja pancerna ruszyła do ataku zgodnie z planem i w ciągu pierwszych 2 godzin przełamała linie radzieckiej obrony na całej szerokości, atak jednak ugrzązł kilka kilometrów na wschód z powodu potężnego pola minowego, uszkodzonych zostało wiele pojazdów, sztab korpusu podjął decyzje o wysłaniu najcięższych czołgów po oczyszczeniu pola minowego, a były to Tygrysy królewskie.

Front południowy 4 stycznia
​

 

W sumie jednakowe kolory strzałek dla obu stron nie są jakąś zbrodnią. Jednak jakby zrobić np. niebieskie dla Niemców a czerwone dla Rosjan, to sytuacja byłaby bardziej klarowna

 

Zgadzam się tutaj robiłem to trochę na szybko, żeby dojść już do kolejnego odcinka, tylko jest pewien problem że na tym tle trochę słabo to widać a czerwony aż bije po oczach ale spróbuje

 

Odcinek 5
5 Stycznia 1945​

Koniec operacji Konrad…

1:00 – 18.00 to godziny w których dzieją się poniżej opisane wydarzenia.

3. Dywizja pancerna SS Totenkopf​

Od świtu trwały walki o Pilisvorosvar (wioska z flagą), radziecki korpus zmechanizowany zadawał ciężkie straty nacierającym pułkom niemieckim, przez cały dzień dywizja przemieściła się o kilka kilometrów, udało się także zdobyć wioskę ale straty w ciągu zaledwie kilku godzin były większe niż przez poprzednie 4. Około godziny 17 sowieci cofnęli się, dowódca dywizji nakazał jednak wstrzymanie dalszego natarcia z powodu zbyt dużych strat głównie w ludziach, niektóre bataliony miały po kilkudziesięciu ludzi.

96. Dywizja piechoty​

Wypełniła ona lukę pomiędzy dywizjami SS i z marszu ruszyła do ataku, była to najgorsza decyzja jaką mogli podjąć sztabowcy, rosyjski opór mimo iż niewielki wystarczył aby zatrzymać, wszystkie bataliony które dotarły na miejsce do godziny 18.

5. Dywizja pancerna SS Wiking​

O 3:30 rozpoczęło się natarcie wszystkich pułków dywizji w kierunku Dunaju, słaby opór rosyjski został przełamany już około 5 rano, czołgi wraz z batalionami 10. Pułku grenadierów „Westland” ruszyły ku dzielnicy przemysłowej „Budafok”.
Pierwsi żołnierze dotarli tam krótko po godzinie 10, meldunek został wysłany do sztabu „Rosjanie zostali odcięci” to nie był jednak koniec operacji, Budapeszt nadal był okrążony a miedzy odsieczą i miastem znalazło się kilkadziesiąt tysięcy czerwonoarmistów.
Dywizja zaczęła zabezpieczać cienką linie oddzielającą sowieckie oddziały, jednak z powodu niskiego stanu paliwa i amunicji do godziny 18 pozycje nadal były słabo umocnione.

6. Dywizja pancerna i KG Pape​

Jednostki te miały przed sobą pustą przestrzeń, dywizje radzieckie zostały zniszczone bądź uciekły, jednak z powodu braku paliwa dalszy atak został wstrzymany.

Front o godzinie 18.00 5 Stycznia.

​

Cały obszar działań ukazuje duży sukces niemieckiej operacji, 23. Dywizja pancerna wbiła się głęboko w radziecki front i po południu 5 Stycznia, połączyła z grupą bojową Pape.
Na północny odcinek przybyła 20. Dywizja pancerna która podlegała LVII. Korpusowi pancernemu, ostatnie doniesienia mówiły, że sowieci koncentrują się w pasie działań powyższego korpusu dlatego, wzmocniono go i przygotowywano do ewentualnego kontrataku.
IV. Korpus pancerny SS został wzmocniony 711. Dywizją grenadierów, jednostka ta pozostawała póki co w rezerwie, planowano ją użyć do ostatecznego rozgromienia okrążonych sowietów.

​

Kiedy wydawało się, że Budapeszt jak i całe Węgry zostaną ocalone, około godziny 18.30 zaczęły napływać niepokojące wieści wprost ze sztabu dywizji Wiking do dowództwa korpusu. Pół godziny później również dywizja Totenkopf i 96. Raportowały o wzmożonej aktywności sowietów, ataki pancerne a także piechoty zmotoryzowanej rozpoczęły się w kilkunastu miejscach, wrogowie pojawili się znikąd. To wszystko wyglądało na pułapkę przygotowaną przez Rosjan, zanim jednak żołnierze dywizji Wiking zorientowali się w sytuacji, zostali zaatakowani ze wszystkich stron.
Obrona 96 dywizji piechoty i 5 dywizji pancernej SS została przełamana około godziny 20, o ile ta pierwsza powoli cofała się na zachód, to ta druga była niszczona w zaciskających się czerwonych kleszczach. Sytuacja zmieniała się z minuty na minutę, mimo iż nie było oficjalnego rozkazu odwrotu, dowódca dywizji zezwolił swoim podwładnym na odstąpienie od okrążenia i cofnięcia się na pozycje z rana. Około 21 stracono kontakt z 7 batalionem należącym do pułku Westland, 120 ludzi zostało okrążonych w dzielnicy przemysłowej nawet nie wiedząc, że dywizja cofa się już na zachód, nie było dla nich ratunku.
Dywizja Totenkopf z ledwością broniła swych pozycji, nie utraciła jednak nawet metra aż do późnych godzin nocnych.
O 23.00 zdecydowano o zakończeniu operacji Konrad i przejściu do defensywy, jednak tylko na odcinku dywizji Wiking..

Straty w chwili zakończenia operacji Konrad (wliczone zostały jednostki z Budapesztu)



Statystyki te pokazują straty dywizji na zachód od Budapesztu, na plusie są jedynie dywizje węgierskie.

​

 

Głównie chodziło mi, żeby każda ze stron miała swój kolor pasujący do scenerii.
Jeśli masz fanaberię może to być, perkalikowy w siekierki dla Niemców, natomiast dla Rosjan gumigota w gwiazdeczki;D

 

Żeby nie było, że tylko lysy komentuje - dobre, bo Niemcy i heksy. Dawaj dalej.

 

Odcinek 6
6 Stycznia 1945​

6 stycznia nie był udanym dniem dla wojsk Wermachtu, był to w dużej mierze dzień uzupełniania zaopatrzenia i strat. Postępy poczyniły jedynie dywizje Szent-Laszlo i 1. Dywizja pancerna ale w bardzo ograniczonym wymiarze.

Dywizja Szent-Laszlo​

Powoli przemieszczała się w kierunku Budapesztu, była ona bardzo rozproszona bowiem jej jednostki pilnowały Dunaju niemal od miejsca lądowania po samą linie frontu.

3. Dywizja pancerna SS Totenkopf​

Przez cały dzień regenerowała siły, nie odnotowano żadnych walk w jej pasie działań, do akcji wrócił jeden z Tygrysów uszkodzonych 3 dni wcześniej i teraz było ich razem 7.
Jednocześnie dywizja ta razem z batalionami Szent-Laszlo miała 7 Stycznia rozpocząć operacje Konrad II, czyli odblokowanie Budapesztu bezpośrednim uderzeniem na radziecki korpus zmechanizowany.

Skład dywizji Totenkopf pod koniec 6 stycznia.


96. Dywizja piechoty​

Żołnierze tej dywizji przeżywali trudne chwilę, radziecki napór gwardyjskiej piechoty nasilał się a z 9 StuGów jakie mieli jeszcze do dyspozycji rano do wieczora ostały się tylko 2.
Walki w lesie były zacięte jednak nie wydano rozkazu do odwrotu, wsparciem dla 96. dywizji miały być pantery oddelegowane z rezerw IV. Korpusu pancernego SS.

5. Dywizja pancerna SS Wiking​

Ciężkie straty ponieślii żołnierze tej jednostki, atakowani przez cały dzień powoli cofali się w kierunku północno-zachodnim.
Zaledwie 32 sprawne pojazdy pozostały w tej dywizji do wieczora, nocą utracono kilka kolejnych i liczba ta zmniejszyła się do 27. Sytuacja była krytyczna w miejsce zdziesiątkowanej dywizji Wiking, miała wejść 7 stycznia, 711 dywizja grenadierów która znajdowała się kilkadziesiąt kilometrów na północ.

Skład dywizji Wiking wieczorem 6 stycznia.
​

6. Dywizja pancerna i KG Pape, również nie podejmowały żadnych działań tego dnia, wzmocniono jedynie połączenie z 23. Dywizja pancerną.

Front wieczorem 6 stycznia.
​

Na południowym-zachodzie działo się niewiele, 1. Dywizja pancerna nie mogła przebić się przez obronę 7. Gwardyjskiej dywizji desantowej a 23. Dywizja musiała wycofać się z miasta z powodu niedostatecznej ilości żołnierzy.

Front południowy
​

Przygotowane na szybko plany operacji Konrad II, zaplanowanej na 7 stycznia. Udział w niej wziąć miały zaledwie 2 dywizje na dodatek dywizja Szent-Laszlo nie skoncentrowała wszystkich swoich batalionów.

​

 

Jakie ładne grafiki sprzętu wojskowego. Niektórzy w Szwecji mogliby czegoś w końcu nauczyć się

 

Też mi się podobają ale żeby nie było to korzystam z moda : http://mapmod.hist-sdc.com/index.htm który trochę poprawia przejrzystość mapy i chyba także poprawia trochę te grafiki chociaż tego nie jestem pewny
Nowe odcinki będą troche rzadziej bo rozegranie 1 dnia czyli kilku tur trochę trwa a front jest dosyć długo

 

Są jeszcze jakieś inne scenariusze?

 

Te posiadam

Budapeszt 1945
Ardeny 1944
Market-Garden 1944
Normandia 1944
Korsuń 1944
Operacja Bagration 1944
Kursk 1943
Salerno 1943
Sycylia 1943
Mius 1943
El-alamein 1942
Charków 1942
Rżew 1942
Stalingrad 1942
Smoleńsk 1941
Moskwa 1941
Tobruk 1941
Francja 1940

A istnieją jeszcze

Tunezja 1943
Charków 1943
Moskwa 1942

Oczywiście w każdym z tych scenariuszy jest z 20-30 mniejszych scenariuszy skupiających się na poszczególnych odcinkach frontu które można rozegrać, zamiast od razu rzucać się na głęboką wodę czyli pełną kampanie jak ja.
Wspomnę jeszcze, że scenariusze np. Stalingrad 1942, mają jeszcze mniejsze scenariusze zaczynają się w czerwcu i kończą w styczniu następnego roku, zaś główna kampania rozpoczyna się w chwili rozpoczęcia radzieckiej ofensywy w listopadzie.

Na dodatek można fajnie grać multika na zasadzie przesyłania sejva przez mejla, skajpa czy nawet pw na forum

 

Jest szansa na Ardeny, albo Kursk w twoim wykonaniu?

 

Jak skończę ten to mogę spróbować jak będzie zainteresowanie, aczkolwiek od razu uprzedzam, że początek możę być nudny bo Kursk to przedzieranie się przez bunkry a Ardeny to powolny marsz przez lasy, póki co muszę skończyć Budapeszt jestem na 63 turze z 395
Jutro będzie odcinek

 

Czemu nie użyjesz wojsk z Budapesztu do zrobienia drugiego ramienia nożyc?

 

Ruski pierścień jest mocny w każdym heksie na dodatek w mieście są już wymęczone jednostki węgierskie dosyć słabe, siedzą w bunkrach i mają bonus do obrony, jakikolwiek atak kosztowałby mnie duże straty a efektów by nie było. Na dodatek będący w ruinach zawsze mają bonus do obrony a że rosjanie już weszli trochę w głąb to są w tych ruinach i już tylko okrążenie i zdezorganizowanie może ich wykurzyć.

 

Ja najczęściej używam wojsk, które są w otoczeniu do zrobienia albo kowadła albo jako jednego ramienia nożyc.

 

Mówisz o tej grze czy ogólnie? Bo tutaj będą w okrążeniu i szturmując próbując się wydostać to praktycznie samobójstwo a bunkier to potężna obrona, skoro trzymają się już 60 tur to utrzymaja jeszcze troche może ich ocale

 

Mówię ogólnie

 

Odcinek 7
7 Stycznia 1945​

W blasku porannych promieni słońca do ataku ruszyły tygrysy z 9 kompanii, wspierani przez 5. Pułk grenadierów.

3. Dywizja pancerna SS Totenkopf​

Przez pierwsze 2 godziny nie było ani jednego wystrzału, radziecki korpus zniknął z przed nosa dywizji Totenkopf, dopiero po 8 rozbito batalion ruskiej piechoty i kilka dział przeciwpancernych.
Dym unosił się nad Budapesztem, pierwsze czołgi wjechały na przedmieścia miasta około godziny 11:20, dopiero wtedy odezwała się radziecka artyleria przeciwpancerna. Nie były to oddziały z korpusu zmechanizowanego tylko żołnierze oblegający od wielu dni miasto.
Zacięte walki trwały również na północy, dywizja Szant-Laszlo podeszła pod miasto, lecz jej straty były kilkukrotnie większe a co za tym idzie, postępy o wiele wolniejsze niż dywizji SS.
Zgodnie z planem główne siły pancerne odbiły na południe, spychając uciekającą w popłochu sowiecką artylerie i rozgramiając dowództwo armii czerwonej po tej stronie Dunaju.
Do wieczora nie udało się przełamać pierścienia rosyjskiego okrążenia, kilka ulic dzieliło okrążonych Węgrów od żołnierzy niemieckich idącym im na ratunek.

711. Dywizja grenadierów nadal przemieszczała się na południe w dość ślimaczym tempie.

Wieczór 7 stycznia
​

Kiedy operacja Konrad II niemal dobiegała końca już pierwszego dnia, sztab nie próżnował, mimo iż nie udało się okrążyć Rosjan pierwszym razem, teraz skupić się miała na tym cała operacja.
23. Dywizja pancerna i grupa bojowa Pape miały być główną siłą uderzeniową operacji Konrad III wyznaczonej na 8 stycznia. Głównym problemem było to, że 6. Dywizja pancerna nie posiadała broni przeciwpancernej, poza 4 działami 88 mm a grupa bojowa Beiber nadal była w drodze.
W tej sytuacji dowódca I. Korpusu kawaleryjskiego odstąpił kompanie czołgów pzkpfw IV i 10 tygrysów królewskich z 503 batalionu ciężkich czołgów.

Konrad III
​

Na południowo-zachodnim odcinku frontu, trwały walki 1. Dywizji pancernej z gwardią powietrzno-desantową.

1.Dywizja pancerna, ponosiła ciężkie straty na południowym froncie


503. Batalion czołgów ciężkich SS w drodze na pozycje wyjściowe
​

 

Odcinek 8
8 Stycznia 1945​

Od rozpoczęcia niemieckiej ofensywy minął już ponad tydzień, a Budapeszt nadal był okrążony, cierpliwość Hitlera kończyła się, obrońcy miasta słabli a sowieci ściągali świeże posiłki…

Przez cały dzień trwały próby przełamania przez oddziały oddzielające obrońców miasta od żołnierzy dywizji Totenkopf, wojska 3. Dywizji pancernej SS bezskutecznie ponawiały ataki na prawie 6 razy liczniejsze wojska radzieckie.. Doszło nawet do lokalnych kontrataków w wyniku których utracono kilka kilometrów terenu na północnym-zachodzie.
O ile straty dywizji Totenkopf w pojazdach były relatywnie niewielkie, to Pułki grenadierów w ciągu tylko tego jednego dnia utraciły po około połowę swoich stanów osobowych.
96. Dywizja piechoty powoli przemieszczała się przez las, wybijając niedobitki czerwonoarmistów i niszcząc kilkadziesiąt dział. Po południu zdecydowano, że dywizja będzie stanowić południową flankę okrążenia, kiedy uda je się w końcu domknąć.
711. Dywizja grenadierów w końcu zajęła pozycje 5. Dywizji pancernej SS i przygotowywała się do uderzenia w kierunku południowo-wschodnim.
Dywizja Wiking miała pozostać w rezerwie co najmniej do 10 stycznia, później w zależności od sytuacji miała uczestniczyć w zniszczeniu rosyjskich oddziałów na wschód od ich aktualnej pozycji.

​

Tego dnia pierwsze skrzypce grały jednak: Grupa bojowa Pape z III. Korpusu kawaleryjskiego i 23. Dywizja pancerna z I. Korpusu kawaleryjskiego, od samego rana 6. Dywizja pancerna miała problem z przełamaniem radzieckiej linii obrony, po zaledwie kilku kilometrach do kontrataku ruszyły czołgi Sherman razem z T34/85 całkowicie zaskakując żołnierzy batalionów zmotoryzowanych, w ciągu godziny udało się jednak opanować sytuację ale front na północnym odcinku zamarł.

Grupa bojowa Pape musiała samotnie rozpocząć atak o poranku 8 stycznia i niemal w tym samym czasie napotkała ona radzieckie pojazdy pancerne, rozmieszczone sprytnie na wzgórzach strzelały celnie w „czwórki” eliminując w ciągu godziny kilka z nich, jak się okazało około południa KG Pape miała przed sobą ponad 50 niszczycieli czołgów SU-85 i SU-100, nie wszystkie były jednak gotowe do walki dlatego nie było kompletnej masakry niemieckich pancerniaków.
Jedna z większych bitew pancernych ostatnich tygodni trwała cały dzień, wieczorem na wzgórzu i w okół niego ciągle buchały płomienie ze zniszczonych wraków obu walczących stron. Sowieci stracili praktycznie wszystkie pojazdy, Niemcy zaś około 9 Pz IV i 5 Pz V.
Kompania tygrysów z 503. Batalionu ciężkich czołgów przybyła dopiero wieczorem i nie wzięła udziału w kluczowych tego dnia walkach.

Najlepiej tego dnia poradziła sobie 23. Dywizja pancerna, chwile po rozpoczęciu ataku czołgi z 3 i 5 kompani będących najbardziej na południu starły się z tuzinem rosyjskich T34/85, sprawiły one nie lada problemy i zatrzymały na 2 godziny niemieckie natarcie, później przybyła kompania tygrysów królewskich która w zaledwie godzinę zniszczyła 9 wrogich czołgów a do końca dnia na swoim koncie miała ponad 16 pojazdów, bez strat własnych.
Trzecia kompania tygrysów w nocy dotarła do Dunaju zamykając w okrążeniu kilkadziesiąt tysięcy Rosjan..

<Czarne znaczniki to lokalizacja głównych radzieckich jednostek pancernych, żółte to brygady tygrysów królewskich>


Ogólna sytuacja pod koniec 8 stycznia.
​