Persja AAR

VIP 0.4b, mini aberration scenario v. 0.4.8 (zmiany wprowadzone
w mini aberration nie maja praktycznie zadnego wplywu na region w
ktorym toczy sie gra).

Poziom trudnosci: normalny.

1. Pierwsze trudne lata.

Rok 1836. Nowa frakcja przejmuje władzę w Persji. Stawia sobie jeden
cel - jak najszybsze ucywilizowanie panstwa, ktore nadal uznawane jest
za niecywilizowane i dojście do pozycji mocarstwowej. Zadanie nie
jest proste - choc kraj dysponuje najwazniejszymi zasobami - brak
waznej siarki mozna zrekompensowac jedwabiem i zwiazanym z nim
przemyslem.
Niemal 6 milionowa populacja to ani duzo, ani malo - tym bardziej
w obliczu tego, ze spora jej czesc, to mniejszosci obce kulturowo i
kontekscie tego, ze Persja jako kraj w znacznej mierze lezacy na
wyzynach i pulpustyniach nie ma duzego przyrostu naturalnego.

Ruchy w polityce wewnetrznej sa szybkie i zdecydowane - podatki dla
wszystkich klas na 49.2%, walka z przestepczoscia na ponad 50%, nauka
na 100% (choc nie da sie za bardzo odkrywac bedac niecywilizowanym,
to jednak wzrosnie nam pismiennosc, co pozniej bedzie mozna
wykorzystac w konfrontacji z Rosja czy Imperium Osmanskim).

Polityka zagraniczna to nie lada wyzwanie - czy mamy zblizyc sie do
Rosji czy tez do Wielkiej Brytanii? Rosja stanowi dla nas zarowno
zagrozenie jak i spora szanse, jednakze nie chcac zostac satelita tego
kraju, wybieramy blizsza wspolprace z Wielka Brytania - jakos nie ufamy
Rosjanom, a Brytyjczycy widza w inwestowaniu w nas gwarancje
rownowagi w regionie, co w kontekscie ich dominacji w Indiach jest
bardzo istotne dla ich polityki zagranicznej.
Wybor okazuje sie sluszny - kilka miesiecy pozniej otrzymujemy od
Wielkiej Brytanii pakiet wynalazkow naukowych wraz z instrukcjami jak
zdobycze nauki wykorzystac - niestety mimo wszelkich staran i
delikatnosci dyplomatow, nasze konserwatywne spoleczenstwo czuje sie
zagrozone dominacja obcych w kraju - tym bardziej, ze wprowadzenie
technologii kosztuje i wpadamy w dlug wzgledem Wielkiej Brytanii.
Brytyjczycy jednak nie zadaja za pomoc zbyt wiele - nasz rzad pozostaje
niezalezny, a przyjazna polityka wzgledem Wielkiej Brytanii jest
wynikiem ukladu i pragmatyzmu i trudno doszukiwac sie w niej
kolonializmu.

 

2. Klopoty wewnetrzne 1848 - 1858.

Mija kilka lat, wprowadzamy kolejne reformy - jestesmy coraz blizej
kolejnego celu - ucywilizowania kraju. Mimo powaznej pomocy
Brytjczykow jestesmy ciagle slabi - to przede wszystkim slabosc
wewnetrzna - brak przemyslu i funduszy.
Powoli jednak dojrzewamy kulturowo, w 1848 r., znow przy pomocy
Wielkiej Brytanii dokonujemy kolejnych powaznych reform. Teraz
jestesmy juz uznawani za cywilizowany kraj, jednakze znaczna czesc
spoleczenstwa sprzeciwania sie odejsciu od tradycji i brataniu sie z
Europejczykami - nie dostrzegaja, ze bez reform wkrotce nie bedzie ani
naszego panstwa, ani tradycji.
Nastroje staja sie bardzo napiete - konserwatysci buntuja sie przeciwko
zmianom, a zwolennicy zmian odczuwaja powiew swobody i buntuja sie w
rewolucji liberalnej przeciwko zbyt mocnym rzadom monarchii. Niemal
cale spoleczenstwo wrze - rzad odczuwa zniechecenie - decyduje sie
jednak na obrone jedynej slusznej linii - zduszenie buntow i dalsze
reformowanie kraju.
Bunty wybuchaja ze szczegolna moca na wschodzie i zachodzie kraju -
gdzie bardzo silne sa grupy separatystycznych mniejszosci. Centrum jest
rowniez niespokojne, ale tu armia rozprawia sie z buntami na biezaco.
Rozleglosc kraju i przewaga liczebna buntownikow utrudniaja walke -
przez moment wschod i zachod znajduja sie poza wladaniem rzadu, ktory
w ten sposob traci wladanie nad polowa terytoriow kraju. Drastycznie
spadaja dochody panstwa. Pierwsze efekty reform sa juz jednak
widoczne - wydajnosc pracy w lojalnych prowincjach wzrasta, armia
mimo przewagi liczebnej buntownikow jest nowoczesnie uzbrojona.
Zwiekszenie wydatkow obronnych przynosi skutki. Bunty powoli opadaja.
Wyglada na to, ze w roku 1855, po niemal 20 latach pierwszy cel zostal
osiagniety.
Jesli chodzi o sytuacje miedzynarodowa, to w wojnie krymskiej przegrala
Rosja, co pozowlilo Turcji na poszerzenie swoich posiadlosci, w
Niemczech natomiast protestanci zjednoczyli sie pod Berlinem, tworzac
Federacje Niemiec Polnocnych, a katolicy pod Monachium tworzac z kolei
Federacje Niemiec Poludniowych.

 

3. Budując potegę 1858 - 1870.

W roku 1858 rozpoczelismy powolne uprzemyslowianie kraju i
wprowadzanie kolejnych reform. Zaczelismy od wybudowania fabryki
plótna i tartaku. Nie dysponujac zadna sila robocza w przemysle
musielismy ja wyszkolic. Na poczatek po jednym rzemieslniku i urzedniku
do kazdej. Urzednicy, jako wyksztalceni robotnicy w fabrykach podniesli
nasza umiejetnosc do wprowadzania postepu - sila naszej nauki rosla. By
przeciwdzialac buntom, ktore tak mocno daly nam sie we znaki,
reformujemy nasz ustroj. Wprowadzamy wolna prase, wolne partie i
prawo do glosowania na podstawie majatku. Od tej chwili ustrojem
naszego kraju jest monarchia konstrytucyjna.
Staramy sie jak najbardziej rownomiernie gospodarowac zasobami
pienieznymi. Inwestujemy raz w armie, raz w reformy, raz w przemysl.
Wprowadzamy reformy emerytalną, zasilki dla bezrobotnych na
najnizszym poziomie, oraz reforme sluzby zdrowia na drugim poziomie -
wszystko by doprowadzic do jak najszybszego wzrostu demograficznego.
W nastepnej kolejnosci budujemy kolejne fabryki - cementu, szkla i stali -
wszystkie w naszym rdzennym regionie - po pierwsze jest najbardziej
ludny, a po drugie zamieszkuje go nasza rdzenna ludnosc, co gwarantuje
wyzsza jakosc wyrobow i lepsze wykorzystanie inwestycji pod nauke. Do
kazdej fabryki szkolimy po jednym rzemieslniku i jednym urzedniku -
jedynie do najbardziej dochodowego tartaku szkolimy dodatkowo po
przedstawicielu kazdej z wyzej wymienionych grup. Zaczyna ukazywac
sie nam widmo braku sily roboczej - mamy juz sile gospodarcza do
budowy fabryk, a brak nam niestety ludzi. Moze jakos damy sobie z tym
rade. Na razie panstwo pnie sie ku gorze...

 

4. Poczatek szybkiego wzrostu 1871 - 1881.

Panstwo okrzeplo, czas wiec na wprowadzenie w zycie kolejnej czesci
planu unowoczesniania panstwa. W 1871 wprowadzamy rezerwy
wojskowe. W razie czego mozemy liczyc na dodatkowe 4 dywizje. W
1872 powstaja w Teheranie zalazki Krolewskich Linii Kolejowych, rok
pozniej budujemy pierwsze elitarne dywizje artyleryjskie. Powstaje
fabryka mebli i dysponujemy juz calkiem sprawna grupa niezaleznych
naukowcow. Rozwoj bankow biznesowych i wprowadzenie nowoczesnych
sposobow zarzadzania powiekszaja nasz dochod. W 1877 roku
powiekszamy nasza armie o kolejne dwie dywizje artyleryjskie.
Tymczasem za naszymi granicami trwa wojna Turecko-Rosyjska.
Poczatkowa przewaga Rosjan zostaje zniwelowana w wyniku pomocy
Brytyjczyków. Zachowujemy neutralnosc w tej wojnie, jednakze powoli
nasze stosunki z Wielka Brytania ochladzaja sie - ich priorytetem w
regionie staje sie pomoc Osmanom.
Dla rownowagi poprawiamy nasze stosunki z Rosja, co ostatecznie
ochladza nasze dobre stosunki z Brytyjczykami, czyniac je neutralnymi.
Wybierajac niezalezna polityke musimy wzmocnic panstwo. Zwiekszamy
wydatki obronne, zwiekszamy mobilizacje do 8 dwyizji i tworzymy
kolejne dwie zawodowe dywizje - tym razem saperow. Prowadzimy
rowniez intensywne badania nad technikami wojskowymi - nasza armia
staje sie coraz bardziej profesjonalna. Podejmujemy wysilki
dyplomatyczne w kierunku poprawy stosunkow z Imp. Osmanskim.
Nadszedl czas na pierwsze sprawdzenie naszej coraz silniejszej armii w
boju - wypowiadamy wojne Abu Dabi. Mieszkancy polwyspu arabskiego
nie maja jednak sily na oparcie sie nam - wojna praktycznie sprowadza
sie do okupacji ich terytoriow.
W 1881 anektujemy ten kraj i oglaszamy ich terytoria naszymi stanami.
Ze wzgledu na minimalne roznice kulturowe miedzy naszymi krajami
mieszkancy Abu Dabi bardzo szybko pogodzili sie z naszym
zwierzchnictwem - tym bardziej, ze objelo ich nasze nowoczesne prawo
socjalne. Zatoka perska jako strategiczny obszar w regionie
bedzie bardzo wazna w naszej polityce i bedziemy chcieli mozliwie jak
najmocniej objac ja naszym zwierzchnictwem.
Rok 1881 ze wszech miar konczy sie sukcesem - kolej zaczyna
obejmowac niemal caly kraj, budujemy fabryke ubran luksusowych,
ktora ma przynosic nam odpowiednie zyski.

 

5. Dalszy rozwój 1882 - 1901.

W 1882 roku Turcja angazuje sie w kolejna wojne - tym razem przeciwko
Federacji Niemiec Południowych. Do dzialan wojennych przeciwko Turcji
dolacza ich niedawny sojusznik - Francja. W naszym kraju panuje pokoj,
inwestujemy w rozwoj przemyslu i poprawiamy nasze relacje z Rosja. W
1884 wydajnosc roboczogodziny w Persji znacznie wzrasta, po raz
kolejny powiekszamy nasza armie i wprowadzamy dwie reformy
socjalne - wprowadzamy place minimalne i ograniczamy maksymalna
ilosc godzin pracy do 14. Rok pozniej po raz kolejny wzmacniamy nasza
armie, ktora urasta dzieki temu na 11 sile na swiecie. Przemysl i wojsko
nadal rozwijaja sie bardzo szybko. W latach 1887-1888 powstaja dwie
nowe grupy kapitalistow, a armia znow sie powieksza - tym razem o dwie
dywizje gwardii. Na poczatku 1889 r incydent dyplomatyczny drastycznie
pogorszyl nasze stosunki z Turcja, szybka interwencja zapobiegla jednak
wybuchowi wojny.
Jednoczesnie po raz kolejny wzmacniamy sie militarnie - jestesmy juz 10
sila na swiecie. Na poczatku 1890 r. skupiamy swoja uwage na
udoskonalaniu linii kolejowych.
Wzrost niestety zaczyna przyhamowywac - nie mamy odpowiedniej ilosci
sily roboczej. Zaciesniamy wiec wspolprace z Rosja - rozpoczynamy
wymiane technologii.
W 1891 roku Turcja angazuje sie w kolejna wojne - tym razem z Rosja,
pomoc brytyjska pomaga wyjsc Osmanom z tarapatow. U nas
powolujemy dwie kolejne jednostki zawodowe - saperow - dzieki temu po
raz pierwszy dysponujemy wiekszym potencjalem wojskowym od Turcji.
Naszym glownym problemem pozostaje niedobor sily roboczej, dopiero w
1893 r. udaje nam sie przekroczyc 10 mln mieszkancow.
Lata 1894-1900 mijaja w cieniu rozbudowywania przez nas naszej sily
militarnej - powolujemy 4 dywizje zawodowcow i powiekszamy nasza
mobilizacje do 24 jednostek - dzieki temu z sila rowna 58 awansujemy na
9 pozycje w sile militarnej.
Staramy sie rowniez unowoczesnic nasza gospodarke - kolejne dwa razy
wymieniamy sie naukami z Rosja, po odkryciu zlotego standardu
obnizamy podatki - najpierw do 43%, potem do 39% i cla o polowe.
W XX wiek wchodzimy nastepujaco:

 

6. Początek XX wieku.

Na początku XX wieku stało się już całkowicie jasne, że potrzebujemy
rozszerzenia naszych terytoriów, by zapewnić sobie dalszy rozwój.
O wyborze kierunku ewentualnej ekspansji decydowało wiele czynników.
Rosja była zbyt silna, nawet przejściowa przewaga w wojnie z nimi
skończyłaby się porażką wobec ich ponadprzeciętnego potencjału
ludzkiego. Atak na wschodnich sąsiadów z Afganistanem na czele niewiele
dawałby nam korzyści, a wiązałby się ze stratą prestiżu. Pozostało więc
jedynie koncentrowanie się na przygotowaniach do wojny z Imperium
Osmańskim. Mieliśmy liczniejszą i nowocześniejszą armię od nich. Zalety
te miały równoważyć ich ewentualną przewagę w potencjale ludzkim i
przemysłowym. Z całą sprawą związany był jeszcze jeden problem -
bardzo dobre stosunki Osmanów z Brytyjczykami - zamierzaliśmy czekać
na chwilowe ochłodzenie stosunków między nimi i liczyć na to, że
Gwarancje Wielkiej Brytanii dotyczą tylko przyszłych konfliktów z Rosją.

Przygotowania do wojny rozpoczęliśmy w latach 1902 - 1904 od budowy
kolejnych 5 jednostek regularnych (sztabowe i gwardii), kolejnego
podniesienia wydatków obronnych i obniżenia ceł. Wydajność naszej
gospodarki wzrosła o ponad 10% w wyniku coraz powszechniejszego
wykorzystania oświetlenia gazowego i unowocześnienia kolei. Pozwoliło
to nam na obniżenia podatków do 36%. Poprawiliśmy nasze stosunki
z Francją i Polską, co dało nam kolejnych partnerów w wymianie
technologii i doświadczeń.

Szybko stawaliśmy się państwem, o którym nie można
powiedzieć 'zacofane'.
Brakowało nam ludności, ale mimo to gospodarka odnosiła sukcesy -
zapanowała hossa, która pozwoliła nam na obniżenie podatków do
poziomu 32% w 1908 r. Ludność była coraz bardziej zamożna, my
wiedzieliśmy jednak, że bez większych impulsów nasza gospodarka w
końcu stanie w miejscu.

Stosunki Osmanów z Imperium Brytyjskim były niezmiennie dobre, nie
tracilismy jednak nadziei na pomyślny obrót spraw i kontynuowaliśmy
zbrojenia. W latach 1906-1909 nasza armia rozrosła się o kolejne 6
zawodowych jednostek, a ilość rezerw wzrosła do 28. Byliśmy gotowi do
wojny.
Wtedy to niespodziewanie Rosja, pomimo gwarancji Francuskich i
Brytyjskich wypowiedziała wojnę Imperium Osmańskiemu. Wojna była
krótka i dzięki interwencji mocarstw zakończyła się szybko, jednakże
przyniosła nam korzyści - udało nam się zbliżyć do Brytyjczyków, którym
dalismy prawo do przemarszu przez nasze terytorium.

 

Ogolnie rzecz biorac, to bylem nieco zaskoczony wzrostem poziomu
trudnosci rozgrywki w najnowszym VIPie 0.4b - grajac jeszcze na 0.3b
i majac mniejsze umiejetnosci w grze udalo mi sie Persja dojsc do
Wielkiej Potęgi (4-5 miejsce) - teraz nie bylo o tym mowy.
Poza tym mimo staran nie ustrzeglem sie od bledow - chyba najwiekszym
z nich byla za mala reforma zdrowotna - postawilem na drugi jej stopien,
kiedy to kosztem innych reform nalezalo ja od poczatku nastawic na maxa
- to szczegolnie wazne kiedy sie gra krajem z malym przyrostem ludnosci
jak wlasnie Persja.

Fakt - instrukcja nie jest najlepsza i trzeba spedzic troche czasu nad gra
by zalapac wiele zaleznosci.
Struktura mojej ludnosci jest na zrzucie:

Pare slow wyjasnien - nie przemieniam na zaloge fabryk robotnikow
wydobywajacych wegiel, zelazo i siarke, takze hodujacych jedwab
nie ruszam - i tak daja dochod wiekszy niz niejedna fabryka i rozkrecaja
przemysl - stad w tak malo ludnym kraju duza ilosc robotnikow i
rolnikow. Aby powolac duza armia musialem zrobic nieco zolnierzy,
kapitalisci tez potrzebni - podkrecaja wiele parametrow panstwa.
Jesli chodzi o rzemieslnikow, to przeznaczam na nich mniejsze popy,
wieksze daje na urzednikow (stad ta dysproporcja) - w fabrykach
pracuja i jedni i drudzy, ale to urzednicy daja kopa do nauki - dlatego
musi byc ich nieco wiecej.

Troszke cierpliwosci

Juz niedlugo nowa czesc AAR-a - mam zamiar w koncu dokopac
Osmanom

 

7. Konflikt z Turcją - 1910 - 1914.

W 1910 roku rozpoczęliśmy finalne przygotowania do konfliktu z Turcją -
wymieniliśmy się kolejnymi naukami z Polską i stworzyliśmy dwie nowe
zawodowe dywizje, w 1911 roku podnieśliśmy stan naszej mobilizacji
do 32 jednostek. Cały 1912 rok spędziliśmy na dokladnym przygotowaniu
działań wojennych, stworzyliśmy kolejne dwie jednostki zawodowe -
gwardii, na czas działań wojennych podnieśliśmy podatki i cła. Wreszcie,
dnia 10 października 1912 roku, wypowiedzieliśmy wojnę Imperium
Osmańskiemu. Granice naszego wroga byly niebronione - osłabiony
był on konfliktem z Rosją. Jedynym, czego mogliśmy się obawiać, była
interwencja Wielkiej Brytanii. Wiedzieliśmy też, że wojna musi trwać
krótko - możliwości mobilizacyjne Osmanów byłyby na dłuższą większe od
naszych. Błyskawicznie wkroczyliśmy na teren 8 prowincji przeciwnika, a
ten bardzo szybko uznał, że kolejna długa wojna wyniszczy kraj do końca.
Już 30 stycznia 1913 roku został nam zaproponowany bardzo korzystny
układ pokojowy, na mocy którego zyskiwaliśmy 7 prowincji.

W wyniku błyskawicznych działań wojennych zyskaliśmy kilka
interesujących fabryk i 2 miliony mieszkańców. Nie był to szczyt tego, co
planowaliśmy, ale w zaistniałej sytuacji trudno było o coś więcej. Mapka -
nowe prowincje na czerwono.

W 1914 rozpoczęliśmy na szerszą skalę wykorzystywanie potencjału,
który udało nam się uzyskać w tej wojnie - wybudowaliśmy dwie ważne
fabryki - farb i rafinerię, wymieniliśmy się naukami z Polską,
zmniejszyliśmy podatki do poziomu sprzed wojny i cła do poziomu
mniejszego niż był przed wojną.
Gospodarka dostała pewien oddech, ale nadal za mały by myśleć o
większej pozycji naszego kraju.

 

Daje mapke Europy - jest nieco niestandardowa, bo gram na VIP
mini aberration scenario:

 

7. Spokojne lata - 1915 - 1920

Zwycięstwo z Turcją stworzyło nowy układ sił w regionie - od tej pory
byliśmy brani jako licząca się siła w regionie. Chcąc utrzymać tą pozycję
poprawiliśmy po raz kolejny nasze stosunki z Rosją i wymieniliśmy się z
technologiami z Imp. Rosyjskim, zwiększyliśmy również w 1915 roku
nasze wydatki obronne i wyćwiczyliśmy dwie kolejne jednostki
zawodowe - saperów. W 1917 zainwestowaliśmy raz jeszcze w nasze linie
kolejowe, zwiększyliśmy ilość rezerw do 36 dywizji i wyszkoliliśmy 2
kolejne jednostki zawodowe. W naszym kraju następowały także
zauważalne zmiany demograficzne - ilość ludności przekroczyła w 1918 r.
16 mln, a wybory w 1919 roku po raz pierwszy wygrało ugrupowanie
liberalne - People's Union - ludność stawała się coraz bogatsza i bardzioej
świadoma, a nowy rząd po raz kolejny obniżył cła. Na początku 1920 r.
zwiększyliśmy stan naszych rezerw do 40 dywizji.
W nowe dziesięciolecie wchodziliśmy jako znacząca siła, jednakże z
nienajmocniejszym przemysłem - ciągle brakowało nam rąk do pracy, by
można było o nas powiedzieć wielkie mocarstwo.


--
I to by wygladalo na tyle jesli chodzi o tego aar-a - wkrotce postaram
sie tu umiescic male podsumowanko jesli chodzi o ta rozgrywke. [/img]

________________________________________________________________________________________

OT skasowano - AAR zamknięty - w celu kontynuowania proszę zgłosić się do administracji forum.
Raferti