POLONIA SEMPER FIDELIS – POLSKA ZAWSZE WIERNA

POLONIA SEMPER FIDELIS – POLSKA ZAWSZE WIERNA

Odcinek 1


Król Bolesław II



Bolesław II syn Kazimierza I Odnowiciela i Dobroniegi Marii, córki księcia kijowskiego Włodzimierza Wielkiego; brat Władysława I Hermana.
Młody władca odziedziczył po swoim ojcu Kazimierzu tron polski, uważał że Polska jest krajem który może stać się silnym europejskim państwem pod jego rządami.

Mapa Polski i jej wasali na początku panowania Bolesława




Polski władca dopiero w wieku 24 lat rozpoczął poszykiwania małżonki.
Bolesław chciał aby jego żona było dobrym kandydatem na majordomusa ponieważ na polskim dworze brakowało osób godnych na to stanowisko.
Wybranka Króla pochodziła z kataloni a konkretnie z hrabstwa Urgell a na imie miała Miraglia. Wedle oczekiwań Bolesława ta 18 letnia hiszpanka okazała się świetną administratorką i została nowym majordomusem w Królestwie Polskim.



Zaledwie dwa miesiące po ślubie ku wieklkiej radości Króla Miraglia zaszła w ciążę.



W grudniu1067 roku na świat przyszła pierwsza ćorka Bolesława i Miraglii Dobrawa.



Bolesław był szczęśliwy z narodzin córki, ale kiedy Miraglia poraz drógi zaszła w ciążę Król liczył że tym razem na świat przyjdzie jego pierwszy syn.
Przeczucie niemyliło władcy i oto 4 maja 1069 roku urodził sie następca polskiego tronu Bożysław.



CDN...

---------- Post dodany 06:54 ---------- Poprzedni post dodano Wczoraj o 19:51 ----------

Odcinek 2

Bolesław więdząc że ma już swojego następce mógł wreszcie pomyśleć o podbojach.
Za cel władca obrał sobie pogańskie plemie pomorzan i 10 czerwca 1069 roku rozpoczeła się wojna.
Król stanął na czele 6000 armi która składała się z trzech regimentów z Polski i po jednym regimencie od każdego z wasali.



Wojna nie trawała długo, polskim wojskom udało się w niespełna rok zdobyć wszystkie fortece wroga.
Zakończenie wojny przypadło na dzień 20 marca 1670 roku kiedy to wojska polskie zdobyły Sczecin.



Bolesław wyrażnie ośmielony wielkim sukcesem jakie odniosły polskie wojska postanowił że podbije jeszcze jedno pogańskie plemie.
Wybór padł na znacznie silniejsze od Pomorza Plemie Maklenburgia, ale polski władca wierzył że i tym razem mu się uda.



W trakcie wojny do polskiego obozu dotarła wiadomość która bardzo ucieszyła Bolesława mianowicie dowiedział on się że Miraglia urodziła mu córke Grzymisławe.



Bolesław kiedy tylko dowiedział się o narodzinach córki postanowił jak najszybciej zakończyć wojne aby zobaczyć swoją córeczke.
Mimo wielu obaw polskie wojska ponownie okazały się lepsze od pogan i tak oto ziemie Maklenburgii stały się częścią Królestwa Polskiego.



CDN...

---------- Post dodany 07:57 ---------- Poprzedni post dodano o 06:54 ----------

Odcinek 3



Bilans wojen:
Pierwsza wojna z Pomorzem rozpoczeła się w czerwcu 1069 roku a wojna z Maklenburgią zakończyła się w grudniu 1070 roku.
Tak więc Bolesław przez półtora roku walczył z poganami mając do dyspozycji 6000 żołnierzy z których przeżyłó 3500.
Bolesław zdawał sobie sprawe że sam nie jest w stania sprawowadż kontroli nad nowo zdobytymi terenami.
Król najpierw stworzył dwa nowe tytuły książęce, a natępnie przyzna dmóm swoim dworzanom.
Pierwszy tytuł Księcia Maklenburgii Bolesław przyznał swojemu najstarszemu synowi Borzysławowi.



Drugi tytuł Księcia Pomorza Król przyznał swojemu wiernemu dworzaninowi imieniem Ziemowit.



Gdańsk Bolesław zatrzymał dla siebie i postanowił spolonizować i schrystianizować to miasto sprowadzając polskich osadników.
Działania Króla odniosły sukces i tak oto Gdańsk stał się miastem gdzie dominowali chrześcijanie i polacy.



Polski władca po wielkich sukcesach jakie odniósł w ostatnim czasie postanowił troche odpocząć.
Na świat przyszły kolejne dzieci Bolesława i Miragli czyli Rycheza, Czcibor i Ziemowit.



Tym czasem w Udzielnym Księstwie Halickim dokonał się rozłam, Biskup dziecezji Przemyśl wypowiedział wojne swojemu seniorowi i poprosił o pomoc polskiego władce. Bolesław chciał wykorzystać sytułacje i zwasalizował Bisupstwo.
Następnie kiedy Przemyśl był już prawie zdobyty przez wojska z Halicza Bolesław zaproponował biskupowi aby ten zrzekł się dla Królestwa Polskiego swojego tytułu. Biskup niemiał wyjścia, propozycja polskiego władcy była dla niego jedynym ratunkiem ponieważ Książe Halicki chciał go zabić za jego zdrade.
W tym samym czasie syn Króla Ziemowit bardzo często przebywał w towarzystwie kupca imieniem Zygmunt.
Bolesław postanowił że przyjmie Zygmunta na swój dwór aby ten podszkolił Ziemowita w zarządzaniu.



1 stycznia 1082 Papież wezwał cały chrześcijański świat do walki z niewiernymi i poganami.
Bolesław spokojnie zareagował na to wezwanie i postanowił że narazie niebędzie nikomu wypowiadał wojny.



CDN...

---------- Post dodany 11:09 ---------- Poprzedni post dodano o 07:58 ----------

Odcinek4


W roku 1084 najstarsza córka Bolesława Dobrawa skończyła 16 lat,
Król chciał ją ożenić z synem księcia Brandenburgi ale widząc że jego córka jest zakochana w jednym z jego dworzan postanowił dać Dobrawie wolną wole przy wyborze męża.
Dobrawa była niezwykle szczęśliwa z decyzji ojca i poślubiła Zygmunta.



Najstarszy syn Bolesława Książe Maklenburgii Borzysław również sam zdecydował z kim się ożeni.
Jego wybór padł na córke wegierskiego hrabiego Terezie.



Borzysława i Terezie spotkało nieszczęście ponieważ ich pierwsze dziecko umarło w czasie porodu. Król martwił się że następca tronu może się załamać ale te zmarwienia szybko przestały męczyć Bolesława kiedy na świad przyszedł jego wnuk i drógi w kolejności następca polskiego tronu Wszebor.



Drógi syn Króla Czcibor niemiał tyle samo szczęścia co jego starsze rodzeństwo i żone wybierał mu Bolesław.
Król kandydatke na synową znalazł w norwegi a była nią dróga córka Króla Norwegii Gjertruda. Szansce na przejecie norweskiego tronu były jednak dość małe ponieważ norweski władca miał syna.



Najmłodzy syn Bolesława Ziemowit ożenił się z dworzanką z armeni Berjohi.



---------- Post dodany 11:40 ---------- Poprzedni post dodano o 11:09 ----------

Odcinek 5


Bolesław kiedy tylko ożenił już wszystkie swoje dzieci postanowił odpowiedzieć na apel Papieża i wypowiedzieć wojne poganom.
Król rozpoczął mobilizacje armi, w wszystkich regimentach było 7500 żołnierzy a to oznacza że Królestwo jest gotowe do wojny.



Na cel ataku Bolesław wybrał Plemiona Prusów i Jaćwingów.



Wojana trwała od 2 sierpnia 1091 roku do 2 maja 1092 kiedy to polskie wojska zdobyły ostatnią prowincje wroga Galindie.



Król po podbojach postanowił stworzyć nowe tytuły a były nimi;
tytuł Księcia Prus i tytuł Księcia prowincji Sandomierz, niestetu Bolesław niemógł zostać Księciem Podlasia ponieważ nie posiadał hrabstwa podlaskiego.



Tytuł Księcia Prus Bolesław postanowił przyznać swojemu wnukowi a zarazem młodzemu synowi Ziemowita Wszeborowi.



1 listopada 1093 do ksiecia Prus przybyli zakonnicy z prośbą o przyznanie im jednej z pruskich prowincji.
Wszebor był młodym i niedoświadczonym władcą i zgodził się na propozycje zakonników. W ten sposób na Morzem Bałtyckim powstało nowe królestwo Zakon Krzyżacki.



CDN...

 

Odcienek 6


Wojna Węgiersko-Czeska
W sierpniu 1097 roku Król Czech wypowiedział wojne Królestwu Wegier.
Polska była sojusznikiem wegrów więc Bolesław został poproszony o wsparcie.
Polski władca niechciał się jednak mieszać w ten konflikt ponieważ uważał że Polska niema żadnych powodów do walki z Czechami.
Decyzja Bolesława pogorszyła i tak już coraz gorsze stosunki polsko-wegierskie.



Choroba płuc Króla Niemiec i niemal całkowity rozpad Rzeszy.
Heinrich von Franken władca Niemiec zawsze miał problemy z zdrowiem ale w ostatnim czasie jego stan pogorszył się tak bardzo że niemógł normalnie rządzić.
Sytułacje wykorzystali wasale Króla, którzy zerwali stosunek wasalny z seniorem.



Sytułacja w Europie Środkowo-Wschodniej pod koniec XI wieku:



Sytułacje w Niemczech wykorzystał głównie Król Francji który zwasalizował kilka zachodnich niemieckich księstw i hrabstw.
Bolesław próbował pójść w ślady Króla Francji i udało mu się zostać seniorem Księcia prowincji Miśnia.
Bolesław starał się również zwasalizować Księstwo Brandenburgii, ale miejscowy Książe ani myślał składać hołdu polskiemu władcy.



Książe Miśni krótko po tym jak zgodził się na wasalizacje wypowiedział wojne Królestwu Polskiemu. Bolesława wcale nie zasmuciła ta wiadomość ponieważ liczył on na to że pokona niemieckiego księcia i na jego miejsce pośle Polaka.



Polski Władca nie mylił się i polskie wojska szybko pokonały niepokornego księcia.
Bolesław nowym Księciem Miśni mianował swojego dworzanina Jakusza.



CDN...

 

Odcinek 7


Śmierć Królowej
Na początku 1108 roku zmarła 60 letnia żona Króla Miraglia.
Król który zdawał sobie sprawe że jego małżonka może umrzeć ponieważ jest ciężko chora i tak niemógł się pogodzić z utratą swojej ukochanej.
Na pogrzeb zmarłej przybył cały polski dwór a także dzieci Miragli w tym następca tronu Książe Maklenburgii Borzysław.



Bolesław rok po śmieci Miragli ponownie się ożenił.
Jego wybranką była 37 letnia Antonia z Nawarry.
Król w wieku 65 lat ponownie został ojcem, Antonia urodziła dziewzynke która była ostatnim dzieckiem Bolesława.



Starania o wasalizacje
Bolesław ciągle próbował zwasalizował księcia Brandenburgii, ale niemiecki władca ani myślał zgodzić się na propozycje polskiego Króla.
Po wielu próbach udało się za to zwasalizować hrabiego Rugii który również był byłym wasalem Rzeszy.



Węgry atakują Halicz
4 marca 1110 roku na dwór Belesława przybył poślaniec z Królestwa Wegier proszący o pomoc w Wojnie z Księstwem Halickim.
Bolesław od dawna czekał tylko na pretekst do wojny z tym ruskim księstwem więc bez wachania zgodził się przyłączyć do konfliktu.



Polskie wojska z łatwością zdobyły Halicz więc polski władca chcąc dodatkowo upokorzyć Ksiecia halickiego postanowił wypowiedzieć wojne hrabstwu Włodzimierskiemu. Bolesław przyłaczył do Królestwa Polskiego dwa bardzo bogate grody czyli Halicz i Włodziemierz Wołyński.
Księstwo Halickie bez swej stolicy przestało istnieć i rozpadło się na kilka słabych hrabstw.



Bolesław aby uzyskać tytuł Księcia Podlasia potrzebował jeszcze jednej prowincji a po rozpadzie Ksiestwa Halickiego nadarzyła się okazja by tę prowincje zdobyć.
Król wypowiedział więc wojne pogańskiemu plemieniu podlaskiemu.
Polskie wojska odniosły kolejne zwycięstwo i przyłączono ziemie Podlaską do Polskiego Królestwa.



Śmierć Bolesława
Rankiem 12 września 1112 roku w Krakowie zmarł w wieku 70 lat jeden z najwybitniejszych Królów w historii Polski Bolesław Piast.
Władca zmarł z starości nienękany żadnymi chorobami.
Cały kraj popadł w żałobe wszyscy wspominali wielkiego władce który znacznie powiększył granice Królestwa.
Zgodnie z polskim prawem nowym władcą został wybrany najstarszy syn Bolesława Borzysław.



Mapa Polski i jej wasali po śmierci Bolesława:



CDN...

 

Finanse





Najbogatsze prowincje i ich regimenty





Jeśli chodzi oregimenty to Kraków może wystawić dużo wiekszy ale troche się wykrwawili na ostatnich wojnach.
Halicz natomist dopiero co został przyłączony do Królestwa i jeszcze niemoge tam zwerbować wojska.

 

Odcinek 8

Borzysław I

Po śmierci Bolesława wedle polskiego prawa i zwyczajów władze w Państwie przejął jego najstarszy syn Borzysław.
Borzysław został koronowany na Króla Polski w wieku 42 lat, był on więc bardzo dojrzałym człowiekiem.
Nowy władca zanim został Królem przez 30 lat był Księciem Maklenburgii gdzie był uważany za dobregoi sprawiedliwego władce.
Borzysław w odróżnieniu od swojego ojca był słabym dowódcą, podczas wojny polsko-pruskiej wtedy 18 letni Borzysław wykazał się tchórzostwem na polu walki i uciekł przed znacznie mniejszymi wojskami wroga.
Od tej pory Borzysław jak ognia unikał walki, właśnie dlatego wiele osób na polskim dworze uważa że nowy Król również teraz będzie unikał wszelkich wojen.
Pierwszą decyzją władcy było nadanie tytułu księcia Maklenburgii swojemu najstarszemu synowi i następcy polskiego tronu Wszeborowi.



Nowy król był znakomitym dyplomatą, chciał żeby Polska miała silnych i wiernych sojuszników.
Borzysław pod koniec 1112 roku podpisał sojusz z Cesarstwem Bizantyjskim i Królestwem Szwedzkim.



Pozyskane przez Bolesława grody: Halicz, Przemyśl i Włodzimierz Wołyński mimo różnic kulturowych i religijnych coraz bardziej integrowały się z sąsiednimi polskimi miastami. Borzysław chciał aby mieszkańcy wschodnich terenów królestwa przyjeli jedyną suszną wiare.
W Haliczu działania nieprzynosiły wielkiego efektu ale zato w Włodzimierzu Wołyńskim coraz wiecej ludzi przchodziła na chrześcijaństwo, a w 1118 roku większość mieszkańców tych terenów była katolikami.



Po 7 latach rządów Borzysława wszyscy ciągle porównywali 50 letniego władce do jego ojca.
Borzysław wykazywał coraz większe oznaki stresu.



Na wszchodzie coraz słabszą pozycje w Europie miało Księstwo Kijowskie, Borzysław postanowił wykorzystać osłabienie swojego sąsiada i przejąć jego wasali.
W 1120 roku udało się zwasalizować hrabiego Trembowni podczas gdy kijowki książe toczył kolejną wojne.



CDN...

---------- Post dodany 11:40 ---------- Poprzedni post dodano Wczoraj o 22:13 ----------

Odcinek 9


Borzysław po 10 latach rządów postanowił że wreszcie nadszedł czas na zdobywanie dla Królestwa nowych ziem.
Zapatrywania Króla dotyczyły ziem wschodnich, gdzie właśnie trwała wojna między Księstwem Kijowskim a Hrabstwem Czerników.
Wojna tych dwóch róskich państw postanowił wykorzystać Borzysław który wypowiedział wojne Księstwu Kijowskiemu.



Król stanął na czele 8000 polskich wojsk które bez problemu poradziły sobie z rozbitą kijowską armią.
Borzysław rozpoczął oblężenie Kijowa który dość szybko się poddał, władca chcąc szybko zakończyć wojne wysłał do Księcia Kijowskiego propozycje pokoju w którym zarządał aby Kijów stał się częścią Królestwa Polskiego.
Książę Kijowski po dość długim czasie zgodził się oddać swoją stolice.



Rok po wojnie Borzysław postanowił że Rembownia która była do tej
pory wasalem Królestwa przejdzie pod bezpośrenie władanie polskiego władcy.
Hrabia Trembowni zgodził się zrzec tytułu i tak oto kolejna prowincja na wschodzie należała do Królestwa Polskiego.



Borzysław robił wszystko by zwasalizować Księstwo Brandenburgii, niestety nie udało mu się tego osiągnąć drogą dyplomatyczną i musiął próbować dokonać tego innymi środkami.
Ponieważ najstarszy syn Księcia Brandenbyrgii nie doczekał się męskiego potomka ale miał za to dwie córki to polski władca ożenił jednego z swoich dworzan z wnucza Księcia Brandenburgii.
Króla bardzo ucieszyły narodziny Przecława który okazał się spadkobiercą tutułu Księcia Brandenbyrgii.



13 grudnia 1129 roku okazał się bardzo pechowym dniem w histarii Królestwa Polskiego. W tym dniu Polski Król Borzysław doknał żywota.
Władca umarł w wieku 60 lat a na polskim tronie zasiadał przez 17 lat w latach 1112-1129.
Jego największym dokonaniem były reformy gospodarcze i budowla wielu kopalń i kuzni w całym królestwie oraz zdobycie Kijowa.
Tron po Borzysławie odziedziczył jego najstarszy syn Wszebor.



Mapa Królestwa Polskiego po śmierci Borzysława.

 

Odcinek 10


Wszebor I
Wszebor został koronowany na Króla 17 grudnia 1129.
Podczas koronacji Borzysław podobnie jak jego ojciec miał 42 lata co niegwarantowało mu że będzie długo rządził.
Nowy władca okazał się geniuszem finansowym i wszyscy mieli nadzieje że dzięki temu wzrośnie przychód z podatków.



Kolejny raz spadkobierca tronu został Księciem Maklenburgii, Wszebor nadając ten tytuł swojemu synowi Straszowi chciał podtrzymać tradycje którą zapoczątkował Bolesław II.



W 1130 roku zmarła matka Króla Terezia która pełniła funkcje majordomusa w Królestwie Polskim.
Ta śmierć bardzo zasmuciła Wszebora dla którego jego matka była jedną z najwajważnieszych osób.



Polski Władca postanowił odebrać tytuł Hrabiego Rugi Jurgenowi, Wszebor uważał że duńczyk może się kiedyś zbuntować i zerwać wasalizacje.
Hrabia Rugi postanowił przystać na propozycje Wszebora i oddał mu tytuł.



Sytułacja na zachodzie europy zdawała się być coraz gorsza, o tym że na półwyspie iberyjskim nie radzą sobie z najazdami arabów wiadomo było od dawna ale że taki kraj jak Francja padnie pod atakami niewiernych chyba nikt się niespodziewał. Jeszcze nie tak dawno sytułacja Francji była znakomita bo rozpadzie Rzeszy przejeli część z niemieckich wasali i zdawali się najbogatszym Królestwem w Europie. Francuzi którzy śmiali się z niemców sami musieli się pogodzić z tym że na ich tronie zasiadł słaby władca.
Sytułacja w Francji rozwineła się bardzo podobnie jak w niemczech, wasale odłączyli się od Królestwa a Król Francji pozostał z niewielką liczbą prowincji i garstką najwierniejszych wasali.
Francuskie Królestwo do tej pory radziło sobie z atakami niewiernych z zachodu, ale w obecnej sytułacji Francja niemiała potencjału aby odeprzeć ataki najeźdźcow. Sytułacja Francji wykorzystał Szejkanat Bearn który podbił kilka francuskich miast.
W ten oto sposób z map europy znikneło jeszcze nie tak dawno największe Królestwo.



2 sierpnia 1136 roku po 7 latach rządów zmarł w wieku 49 lat Król Polski Wszebor.
Ta śmierć zaskoczyła wszystkich, władca nie chorował i wydawało się że jeszcze długo będzie rządził.
Panowanie Wszebora nietrwało długo a polski lud zapamięta byłego władce jako sprawiedliwego Króla.
Największym dokonaniem Wszebora była rozbudowa Królestwa, wybudował on Akademie Wojskową w Kijowie.
Ponieważ Wszebor był człowiekiem bardzo religijnym i nigdy niebrał udziału w wojnach Kościół uznał że władca zasługuje na beatyfikacje, co daje nadzieje że być może w przyszłości zostanie on świętym.
Następcą Wszebora został jego najstarszy syn Książę Maklenburgii Strasz.

 

Odcinek 11


Strasz I
16 sierpnia 1136 roku nowym Królem Polski został 26 letni Książe Maklenburgii Strasz. Nowy władca był człowiekiem bardzo religijnym i przekonanym że jedyną słuszną wiarą jest wiara Chrześcijańska.
Dworzanie wraz z koronacją Strasza zaczeli się zastanawiać co może przynieść Polsce jego panowanie, według nich Król powinien wykorzystać swoje umiejętności dyplomatyczne i zwasalizować sąsiednie księstwa i hrabstwa.
Nowy wławca sprowadził na polski dwór trójkę swoich dzieci w tym następce tronu Dobiesława.



W związku z tym że Strasz był wdowcem trzeba było znaleść dla niego nową żone a zarazem nową Królową.
Król chciał się ożenić z osobą innego wyznania najlepiej gdyby był to islam.
Ta decyzja zadziwiła doratców Króla, ale ci woleli nie dyskutować z władcą i przystąpili do poszukiwań.
Króla zaciekawiła jedna z dworzanek Hrabstwa Tortosa, a była nią 18 letnia Fatima. Kobieta ta była córką arabki i greka, ojciec nauczył ją wiary prawosławnej a matka przekazała alementy swojej kultury.
Władca postanowił że ożeni się z Fatimą i tak też się stało.



Rok po ślubie na świat przyszedł syn Strasza i Fatimy Hamza, imie to wybrała dla niego Królowa.
Niestety zaledwie 5 miesięcy po narodzinach młody Hamza umarł z powodu słabego zdrowia.



16 sierpnia 1137 roku Strasz postanowił zorganizować turniej rycerski z okazji roku swego panowania.
Władcy bardzo zależało aby to polski rycerz wygrał zawody, ale niebył to łatwe ponieważ na turniej przybyli najlepsi rycerze w europie.
Królestwo Polskie reprezentował 18 letni Sieciech Piast, ten młody rycerz ku zdumieniu wszystkich wygrał Turniej pokonując najlepszych wojów w Europie.



Książe Brandenburgii Theodor umarł w roku 1141 a jego następcą okazał się polski dworzanin Przecław Piast.
Król liczył że dzięki temu Księstwo Brandenburgi da się łatwo zwasalizować gdy włada nim Polak.
Jednak młody Przecław ani myślał dać się zwasalizować co bardzo rozgniewało Strasza.



Króla bardzo ucieszył fakt że bedąca od ponad 70 lat cześcią królestwa polskiego Roztoka wreszcie przeszła na chrześcijaństwo a miejscowa ludność została w większości spolonizowana.

 

Odcinek 12

Dobiesław najstarszy syn Króla i następca tronu w roku 1143 zakończył edukacje wojskową.
Strasz był strasznie dumny gdy wychowawca Dobiesława oświadczył mu że jego syn był najlepszym jego wychowankiem.
Dobiesław był prawdziwym geniuszem strategicznym i jednym z najlepszych dowódców swojej epoki.



Strasz na żone dla Dobiesława wybrał 16 letnią córkę Króla Czech Mlade, Królewicz spoczątku niezbyt przekonany do czeszki gdy tylko ją zobaczył od razu zmienił zdanie i zgodził się na ślub.
Przed ślubem Strasz mianował swego syna na Księcia Maklenburgii czym podtrzymał tradycje.



Król chciał nawrócić jak najwięcej innowierców mieszkających w Królestwie, w tym celu budował nowe Kościoły i wspierał finansowo duchowieństwo.
Te zabiegi przyniosły efekt i 1144 roku większość mieszkańców Halicza przeszła na Chrześcijaństwo.



W 1145 roku na świat przyszedł syn Borzysława i Mlady Stefan, okazało się że wnuk Króla Polski i Czech jest drógim po jedynym synu czeskiego władcy kandydatem do czeskiej korony.



Na drodze Stefana do czeskiej korony stał tylko syn Króla Czech Sezima.
Mistrz szpiegów w Królestwie Polskim Paweł namawiał Strasza do zamordowania Czecha, aby Stefan mógł zostać Królem.
Paweł obiecywał że napewno uda mu się zabić Sezima ponieważ ten opuścił czeski dwór i został Hrabią Berega.
Strasz w końcu zgodził się na propozycje Pawła który 12 czerwca 1145 roku zamordował Sezima pozostając nierozpoznanym.
Tak oto Stefan stał się nastepcą tronów Czech i Polski.
Strasza gryzły wyrzuty sumienia za to co zrobił i postanowił że musi jakoś odkupić swoje winy.



---------- Post dodany 17:16 ---------- Poprzedni post dodano o 15:56 ----------

Odcinek 13


Krucjata
Strasz nie mógł sobie wybaczyć tego że zlecił morderstwo Sezima i szukał sposobu na odkupienie swoich win.
Król postanowił że najlepszym sposobem bedzie powołanie krucjaty mającej na celu wyzwolenie Jerozolimy.
Ziemia Święta była w rękach Królestwa Fatimidzi, więc Król rozkazał dowiedzieć się jak najwięcej o przyszłym rywalu.



Strasz rozkazał mobilizacje wszystkich regimentów w Królestwie Polskim bez wojsk wasali.
20 lipca 1145 roku gotowe do wyzwolenia Ziemi Świętej było prawie 30 tysięcy polskich wojsk.
Król zdawał sobie sprawe że na terenie wroga wojska polskie nie będą mogły liczyć na wiele zapasów więc postanowił że podzieli swoją wielką armie na kilka mniejszych 3 tysięcznych armii które to będą wspierały 8 tysięcy wojska pod jego dowództwem. Król wynajął statki które miały przetransportować polskie wojska na teren wroga.



29 lipca Strasz wypowiedział wojne Królestwu Fatymidzi czym rozpoczął Krucjate.
Wedle informacji zebranych przez polskich szpiegów Wróg dysponował 31000 armią, ale większość tych wojsk to regimenty wasali Fatimidzi które raczej nie będą brały udziału w wojnie.



Król postanowił że zanim zdobędzie Jerozolime najpierw musi wyzwolić tereny egipskie. Pierwsza armia która dotarła do terenów wroga liczyła 3 tysiące ludzi i niespodziewanie niespotkała się z wojskami rywala.
Polskie wojska rozpoczeły oblężenie Damietty i po 2 tygodniach zdobyto pierwszą z wielu twierdz wroga.



Następnie 1 lutego 1146 roku Strasz zdobył najbogatsze i największe miasto Królestwa Fatimidzi Aleksandrie.



Polskie wojska podzielone na dwie armie zdobywały kolejne prowincje wroga nienapotykając prawie żadnego oporu z strony wroga.
Strasz zastanawiał się gdzie jest armia Fatimidzi przed którą tak wszyscy go ostrzegali.
Król w odwodzie zostawił na Krecie 10 tysięcy polskich wojsk.



18 września 1146 roku cały Egipt został wyzwolony przez polskie wojska, a Strasza nazywano troche żartobliwie Faraonem.
Po zdobyciu Egiptu polskie wojska udały się dalej na wschód aby zdobywać dla chwały Królestwa nowe tereny.



W Kraju Strasz nie pozostawił ani jednego żołnierza, niespodziewał się on poprostu że wróg zaatakuje polskie prowincje.
Tym czasem gdy Strasz wypowiedział wojne Królestwu Fatimidzi, miejscowy władca zamiast czekać na polskie wojska postanowił zatakować Polske na jej terenach.
Król musiał rozkazać powrót do kraju 12 tysiecznej armii i powołanie wojsk wasali.
Królestwo Fatimidzi wysłało do Polski 15 tysięczną armie która zdobyła już Kijów i Trembownie.

 

Odcinek 14


Strasz wraz z polskim wojskiem powrócił do kraju aby przepędzić wojska wroga i odzyskać stracone prowincje.
Król pozostawił w Afryce 4 tysięczną armie która miała podbijać kolejne prowincje wroga, pozostała armia kierowała się w kierunku wschodnim.
Korzystając z tego że cała armia Królestwa Fatimidzi jest daleko 4 tysiące polskich rycerzy spokojnie zdobywało kolejne miasta wroga.



Sytułacja w Kraju była jednak coraz gorsza, co prawda Król miał niedługo wrócić aby pomóc walczącym wojską wasali ale i tak wrogie wojska zdobywały coraz większe tereny w Królestwie Polskim.
4 listopada 1146 roku Król Fatimidzi zdobył Halicz i kierował się w strone Przemyśla gdzie czekała na niego 4 tysięczna armia polaków.
Bitwa pod Przemyślem skończyła się klęską polskich wojsk i w Królestwie panowały obawy że wróg może zdobyć Kraków.



Na szczęście czarne scenariusze się niesprawdziły i do Trembowni dotarła 12 tysięczna polska armia która wyzwoliła miasto.
Polska armia ruszyła na Kijów aby odzyskać również to miasto, kilka dni póżniej do 12 tysięcznej armi dołączyło 3 tysiące rycerzy pod dowództwem Króla i rozpoczeło się oblężenie Kijowa.



16 lutego 1147 roku rozegrała się jedna nielicznych bitew tej wojny, Polacy zgromadzili aż 15 tysięcy rycerzy a wróg dysponował tylko tysiącem ludzi.
Polakom udało się wygrać bitwe o Halicz a potem zdobyć miasto, a z armi Fatimidzi liczącej na początku 15 tysięcy ludzi niezostało nic.



Po pokonaniu wojsk Fatimidzi Król postanowił zebrać 8 tysięcy wojska i ruszyć na Trypolis. Tymczasem pozostawiono na terenie wroga 3 tysięczna armia zdobywała kolejne prowincje Królerstwa Fatimidzi.



W wojnie z Królestwem Fatimidzi Polske bardzo wspierało Księstwo Śląskie które to zdobyło kilka prowincji wroga.
Jedną z prowincji zdobytych przez ślązaków było Askalon na terenie którego Książe Śląska postanowił utworzyć Zakon Templariuszy.



W kwietniu 1147 roku Rtrasz dotarł do Trypolis i zdobył miasto a następnie udał się w kierunku wschodnim do Damaszka. Strasz chciał zdobyć to niazwykle ważne dla Crześcijan miasto, ale niebyło to łatwe ponieważ najpierw Król musiał zdbyć ogromny zamek znajdujący się w Damaszku. Po kilku mięsiącach twierdza wreszcie została zdobyta i mimo sporych strat w ludziach Strasz nadal kontynułował Krucjate.

 

Odcinek 15

Po zdobyciu 18 grudnia 1147 roku Damaszka Strasz postanowił wstrzymać na chwile działania wojenne.
Król zwołał rade która miała zadecydować czy Królestwo Polskie powinno kontynuować wojne czy przystać na propozycje pokoju.
Majordomus przedstawił władcy sytułacje ekonomiczną Królestwa i powiedział Straszowi że Polska nie może dalej utrzymywać armii chyba że chce doprowadzić kraj do bankructwa. Strasz licząc się z konsekwencjami swojej decyzji postanowił nie przerywać wojny.
Król korzystając z chwili spokoju postanowił koronować się na Króla Egiptu, czym zwiększył swój prestiż w całej Europie.



Strasz jako Król Egiptu postanowił przyznać Sulisławowi z rodu Piasta tytuł Księcia Kairu oraz pobliskich terenów.



Tytuł Księcia Damietty Strasz przyznał 14 letniemu Zygmuntowi z rodu Piasta



Polskie wojska pod dowództwem Króla zdobywały kolejne miasta Królestwa Fatymidów.
Na początku 1149 roku wszystkie prowincje wroga były już w rękach Królestwa Polskiego a Król Fatymidów aby utrzymać status Królestwa odbierał ziemie swoim wasalom.
Ta sytułacja denerwowała Strasza który ciągle niemógł zakończyć wojny.
Król Polski wypowiedział wojne kilku wasalom Króla Fatymidów a z samym Królestwem zawarł 6 marca 1149 roku pokój.
Wojna z Fatymidami trwała prawie 5 lat i zakończyła się podbojem Fastymidów przez Królestwo Polskie.
Dzięki pokojowi polskie wojska mogły skupić się na walce z Emiratem Arabskim,
Król obiecał że rozprawi się szybko z wrogiem i zakończy krucjate.



---------- Post dodany 12:11 ---------- Poprzedni post dodano o 11:36 ----------

Odcinek 16

Pół roku od zkończenia wojny z Fatymidami 4 tysięczna polska armia pod dowództwem Króla zdołała zdobyć wreszcie Mekke święte miasto dla wyznawców islamu.
Właśnie po oswobodzeniu Mekki 25 września 1149 roku krucjata dobiegła końca a Król wraz z wojskiem udał się do Krakowa.



Zanim Strasz wrócił do Polski koronował się on w Mekce na Króla Arabi, Władca zdobył w ten sposób trzeci tytuł królewski.



Po powrocie do Polski Srasz poprosił majordomusa o raport finansowy Królestwa Polskiego, okazało się że Król ma jeszcze troche złota w swoim skarbcu.
Król po zakończeniu wojny i powrocie na dwór wydawał się nie mieć zmatwień ale tak się tylko wszystkim wydawało. Strasz miał dylemat czy zatrzymać tytuły Króla Egiptu i Arabii czy też orzyznać je swoim młodszym synom.
Wreszcie właca zadecydował i 25 września 1149 roku przyznał tytuł Króla Egiptu swojemu drugiemu synowi 12 letniemu Wincentemu.



Dwa miesiące póżniej Strasz tytuł Króla Arabii przyznał trzeciemu synowi Wankowi.



Mapa Królestw: Fatymidów, Egiptu,Arabii i Polski po wojnie

 

Odcinek 17


29 kwietnia 1151 roku następne prawosławne miasto w Królestwie Polskim przeszło na katolicyzm.
Straszowi udało się nawrócić mieszkańców Trembowni, można też powiedzieć że ludność tej prowincji oprócz zmiany wiary stawała się coraz bardziej polska.



Strasz postanowił że odda miasto Trypolis i ziemie znajdujące się nieopodal miasta zakonowi Szpitalników.
Zakon ten ma prawadzić działalność misyjną która będzie polegała na chrystianizacji i leczeniu miejscowej ludności.



Dzięki budowie kościłów, klasztorów i szkół na terenie Przemyśla ludność zamieszkała te tereny coraz częściej przechodziła na wiare katolicką.
Na początku 1153 roku większość mieszkańców Przemyśla było już katolikami.
Król liczył że uda mu się nawrócić również Kijów ale mimo że katolików jest tam coraz więcej to mieszkańcy miasta nadal w większości to wyznawcy prawosławia.



Strasz po wojnie z Fatymidami zwiększył swój prestiż w Europie, Król chciał to wykorzystać do zwasalizowania Brandenburgii.
Mimo że tym niemieckim księstwem władał Piast to ciągle niechciał zgodzić się on na wasalizacje.
Król jednak wykorzystał to że Brandenburgia jest na wojnie z swojm wasalem i postanowił wesprzeć finansowo Księcia Brandenburgii.
Strasz korzystając z dobrych relacji z Księciem Przecławem zaproponował mu wasalizacje, a Książe wreszcie przystał na propozycje polskiego władcy.



Wasal Króla Polski Książe Galilei postanowił poraz kolejny nadać ziemie Zakonowi Termplariuszy.
Zakon ten został podbity przez Króla Fatymidów dla którego zakonnicy byli łatwym celem.
Strasz zapowiedział że Fatymidowie już niedługo za to odpowiedzą.

Strasz w lipcu 1160 roku zapadł na chorobe która jak się póżniej okazało była chorobą śmiertelną.
Medycy po zbadaniu władcy byli pewni że władca może w każdej chwili umrzeć.



Strasz wiedząc że może umrzeć postanowił ogłosić mobilizacje i już 7 stycznia 1161 roku poraz drugi wypowiedział wojne Królestwu Fatymidów.
Król przed śmiecią chciał wyzwolić Jerozolimy i przejść w ten sposób do historii.
Władca mimo choroby dowodził a10 tysięczną armią która była gotowa na każdy jego rozkaz.



Podczas jednej z bitew Król nagle umarł, wszyscy myśleli że to któryś z wrogów zabił władce ale okazało się że to choroba zabiła Strasza.
Wojska polskie nie przestały walczyć i wygrały bitwe, ale niewiadomo było czy wojna będzie kontynułowana przez nowego Króla.
Nowym władcą został Książe Maklenburgii Dobiesław który zaraz po koronacji wyruszył na wojne aby kontynułować dzieło swojego ojca.

 

Odcinek 18

Strasz który umarł w wieku 51 lat na swojego następce wyznaczył Księcia Maklenburgii Dobiesława.
Zmarły Król miał jednak jeszcze kilku synów w tym Króla Egiptu Wincentego i Króla Arabii Wanko.
W Krolestwie Polskim obawiano się że może dojść do wojny między braćmi o polską korone.
33 letni Dobiesław liczył że jego bracia uszanują decyzje ich ojca i pozwolą mu zasiadać na polskim tronie.
Mimo obaw że bracia mogą wypowiedzieć Królestwu Polskiemu Dobiesław zaraz po koronacji musiał szybko udać się do Ziemi Świętej gdzie nadal trwała wojna z Królestwem Fatymidów.
Na dworze polskim została żona Dobiesława córka Króla Czech Mlada i dzieci królewskiej pary w tym Stefan który jest następcą czeskiej korony.



Po dotarciu do Gazy Dobiesław objął dowodzenie nad 9 tysięczną polską armią i od razu ryszył w kierunku Jerozolimy.
Lepszego dowódcy od Dobiesława w Królestwie Polskim i za jego granicami nie było, Król wykazał się wielokrotnie geniuszem strategicznym świetnie przygotowując zwycięskie strategie bitew.
Kiedy wreszcie Król znalazł się przed bramami do miasta wiedział że jeśli zdobędzie Jerozolimy to jego imie przejdzie do historii.
Dobiesławowi udało się bardzo szybko zdobyć miasto i już 20 listopada 1161 roku wraz z polskim wojskiem wkroczył do Jerozolimy.
Król rozkazał sprowadzenie do miasta jak największej liczby misjonarzy mających na celu jak najszybsze wyrwanie Jerozolimy z szponów islamu.



Po utracie Jerozolimy Fatymidowie stracili całkowicie wiare w sukces i ponosili kolejne klęski w bitwach.
Wojska polskie 21 września zdobyły Ber Szewe czym znacznie zwiększyły swoje morale ponieważ wielu uznawało że miasta tego nie można zdobyć.



Po tym jak 21 września 1162 roku Dobiesław wyzwolił Synaj Król Fatymidów stracił kolejną stolice.
Tym razem wasale odwrócili się od Króla i władca Królestwa Fatymidów nie mając komu odebrać ziemi musiał abdykować.
Dla Polski oznaczało to że wojna z Królestwem Fatymidów jest już skończona.



Dobiesław postanowił wypowiedzieć wojne niewiernym wasalom Króla Fatymidów i w całości zdobyć tereny upadłego Królestwa.
Ostatnia prowincja wroga padła 18 grudnia 1163 roku wtedy to zakończyła się wojna a Król wraz z wojskiem wrócił do kraju.

 

Odcinek 19


Po powrocie do kraju Dobiesław nie miał czasu na odpoczynek, musiał jak najszybciej przyznać jakieś ziemie swojm najwierniejszym dworwierniejszym dworzanom.
Król nie był w stanie zarządzać tak wielkim Królestwem a wykorzystywali to złodzieje, którzy szczególnie na nowo zdobytych ziemiach kradli i dokonywali rozbojów.
Dobiesław uznał że podzieli tereny byłego Królestwa Fatymidów na kilka księstw które przyzna najwierniejszym dworzaninom.



Wydawało się że pierwszy tytuł przypadnie najstarszemu synowi Dobiesława Stefanowi, ale Król wiedział że Stefan śmierci władcy Czech dostanie czeką korone i postanowił zostawić Stefana na polskim dworze.
Król przyznał więc pierwszy tytuł swojemu drugiemu synowi Pełce, ten dwunastolatek dostał od swojego ojca tytuł Księcia prowincji Oultrejourdain.



Tytuł Księcia Tyru którego stolicą ma być Bejrut otrzymał Konrad z rodu Piasta.



Tytuł Księcia Palestyny z stolicą w Jerozolimie otrzymał syn Dobiesława siedmio letni Prendota.



Księciem prowincji Synaj został kolejny syn Króla Dobiesław.



Najmłodszy dwuletni syn Dobiesława Wojciech otrzymał tytuł Księcia Askulon.



Swojemu bratu Wacławowi Król przyznał tytuł Księcia Galilei.



Tytuł Księcia prowincji Damaszek otrzymał Bogumił von Rostock.

 

Odcinek 20

Dnia 7 pażdziernika 1165 roku zmarł Król Czech Detrich, jego następcą miał zostać jego wnuk a zarazem syn Dobiesława Stefan.
Na Polski dwór przybył czeski dyplomata który zaprosił do Pragi na pogrzeb Detricha Dobiesława z żoną Mladą która była córką zmarłego i Stefana który po pogrzebie miał zostać koronowany na Króla Czech.
10 pażdziernika w Pradze odbyła się koronacja 20 letniego Stefana na Króla Czech, w Pradze był w tym dniu obecny był Dobiesław, którego ucieszył fakt że następca polskiego tronu jest władcą Czech. W Polsce i Czechach wszyscy zastanawiali się czy po śmierci Dobiesława dojdzie do połączenia obu Królestw.



Król postanowił odebrać tytuł hrabiego Maklenburgii Gyorgiemu.
Dobiesław chciał aby jego wasalami byli wyłącznie polacy a Georgii mimo że pochodził z rodu Piasta to był jednak węgrem.



Dobiesławw lipcu 1167 roku postanowił zorganizować wielki turniej rycerski w którym mieli wziąć udział najlepsi rycerze w Europie.
Królestwo Polskie reprezentował Paweł Bodzeta który miał pójść w ślady legendarnego Sieciecha który kilka krotnie wygrywał ten turniej.
Paweł niestety niebył zbyt dobrym wojownikiem i nie udało mu się wygrać turnieju.



Żona Dobiesława Mlada w roku 1168 umarła z powodu zapaleni płuc.
Król postanowił że ożeni się poraz drugi z córką Króla Dani 20 letnią Sigrid.



Sigrid urodziła Dobiesławowi syna dopiero 5 lat od ich ślubu.
Potomek Króladostał na imie Jarosław i spodziewano się że ponieważ Król Danii nie doczekał się syna to on będzie jego następcą.
Dobiesław był rozczarowany gdy duński władca na swojego następce wybrał swojego brata a nie wnuka Jarosława.



Dobiesław postanowił że Przecław z rodu Piasta przestanie być Księciem Brandenburgii. Król postanowił tak dlatego że Przecław niespłodził syna i jego następcą okazał się dworzanin Króla Dani Urlich.



Na nowego Księcia Brandenburgii Dobiesła wyznaczył swojego syna z nieprawego łoża Janisława.

 

Odcinek 21

Dobiesław postanowił zrobić porządek z swoimi wasalami i odebrał tytuł następnemu księciu.
Tym razem tytuł stracił Fridebert Grot, ponieważ nie był przedstawicielem dynastii piastowskiej.



Nowym Księciem Miśni Dobiesław uczynił Mszczuja z rodu Piasta, ten młody człowiek miał w przyszłości wprowadzić na swoich ziemiach elementy polskiej kultury, tak aby jego poddani lepiej mówili po polsku.



Dobiesław niepoprzestał na odebraniu tytułu księciu Miśni i postanowił odebrać czeskim księciom Podlasie.
Król nie chciał aby na terenach podlasia dominowała ludność czeska i zagarnął od Voka Odrowąża tytuł Księcia Podlasia.



16 lutego 1181 roku z Rzymu przyszła wiadomość że Papież Ansuro umarł a biskupi na nowego ojca świętego wybrali arcybiskupa Archdiecezji Wielkopolskiej Ferenca Jaka.
Dzięki temu wyborowi Królestwo Polskie zyskało tereny wielkopolski z Poznaniem i Gnieznem.



Dobiesław postanowił przyznać tytuł Księcia Maklenburgii trzynasto letniemu Zygmuntowi z rodu Piasta.
Do tej pory tytuł ten otrzymywali następcy tronu, ale ponieważ Stefan jest Królem Czech to Król musiał przyznać Księstwo Maklenburgii Zygmuntowi.



Mapa religijna Egiptu i Bliskiego Wschodu:



---------- Post dodany 14:58 ---------- Poprzedni post dodano Wczoraj o 17:56 ----------

Odcinek 22


Spotkanie z bratem
W roku 1182 Dobiesław udał się z wizytą do swojego młodszego brata Wincentego Króla Egiptu.
Bracia mieli spotkać się w stolicy Królestwa Egiptu Aleksandrii, Król dotarł do portu w Aleksandrii 10 sierpnia 1182 roku.
Egipski port zrobił na Dobiesławie wielkie wrażenie, podobnie jak i reszta miasta.
Król zanim udał się do swojego brata zwiedził Uniwersytet i inne ciekawe miejsca w Aleksandrii i stwierdził że Krakowowi daleko do stoliocy Egiptu.
Po tym jak Dobiesław zwiedził już miasto rozkazał swojemu przewodnikowi by ten zaprowadził go do Wincentego.
Wincenty wydał w swoim pałacu przyjęcie na cześć swojego brata, chciał w ten sposób wynagrodzić mu wszystkie lata przez które się nie widzieli.
Król Egiptu długo mówił o planie chrystianizacji całego Egiptu i o tym że już kilka prowincji stało się katolickimi.
Na koniec pobytu w Egipcie Dobiesław zaproponował bratu zawarcie sojuszu a Wincenty przystał na propozycje brata.



Po powrocie do Polski Dobiesław rozmyślał o propozycji Wincentego, który chciał aby Polska i Egipt wspólnie zaatakowały niewiernych na wschód od Egiptu.
W grudniu 1182 roku Król podjął decyzje i rozkazał swojemu marszałkowi zmobilizowanie armii na terenie Królestwa.
Marszałek poinformował Króla że zmobilizował 20 tysięcy rycerzy gotowych do walki z wojskami wroga.



Dobiesław wraz z swoją armią dotarł do Egiptu gdzie za zgodą swojego brata polskie wojska miały przygotowywać się do wojny.
Król zmobilizował armie wasali głownie z Palesty i Synaju, która liczyła 8 tysięcy wojowników. Król wysłał wojska wasali do obozu w Buhairi a swoją 14 tysięczną armie rozlokował w Aleksandrii, pozostały regiment z Kijowa który liczył aż 6 tysięcy ludzi Władca wysłał do Włoch skąd miała on zaatakować wojska wroga na Malcie i zdobyć wyspe.
22 maja 1183 roku rozpoczeła się wojna Szejkanatem Al Almain którego wsparł Emirat Cyrenejki.



Do wojny po stronie polskiej przyłączyło się oczywiście Królestwo Egiptu które zostało zaatakowane przez Szejkanaty Senussi i Syrty.
Dobiesława wcale niezasmuciła ta informacja ponieważ szejkanaty te i tak miały zostać podbite więc Królestwo Polskie przyłaczyło się do wojny.



Pierwszą prowincją która padła łupem armii Dobiesława była Al Alamajn, miasto to poddało się 14 sierpnia 1183 roku.



Dwa tygodnie póżniej regiment kijowski wyzwolił Malte.



20 pażdziernika polskie wojska wyzwoliły Tobruk a dwa dni wcześniej armia Wincentego pozyskała do Królestwa Egiptu Al Katare.




CDN...

 

Odcinek 23

8 stycznia 1184 roku Dobiesław przyłączył się do wojny Szejkanatami Kairaun i Dżerby po stronie Królestwa Egiptu.



Polskie wojska kierowały się coraz dalej na zachód gdzie napotykały zaciekły opór z strony na szczęście nielicznych wojsk wroga.
Dobiesław podbijał kolejne prowincje wroga, udało się zdobyć takie miasta jak Cyrenejka czy Syrta która padła 8 kwietnia 1104 roku.



12 lutego 1185 roku wyzwolono Dżerbe, wtedy właśnie Dobiesław uznał że czas zakończyć te wojna i wracać do kraju.



Dobiesław wyzwolił jeszcze dwa miasta Kajruan i Gabes, po czym postanowił rozpocząć rokowania pokojowe z Szejkanatem Al Migdadiyah.
Król uznał że tereny tego Szejkanatu są zbyt daleko i poprosił Szejka Abdula o pokój, zaskoczony ale jednocześnie szczęśliwy Szejk przyjął tą propozycje.
Tak oto po dwóch latach walk zakończyła się kolejna zwycięska kampania Dobiesława.

 

Odcienek 24


Dobiesław po powrocie do kraju postanowił że przyzna tytuł Księcia Kairuanu swojemu najwierniejszemu dworzaninowi którym był Bolko Bodzeta.




Tytuł Księcia Misraty Król nadał młodszemu bratu Bolka Janowi.
Dzięki tej decyzji Dobiesława bracia mogli sobie pomagać w tudnych sytułacjach jakich nie brakowało na nowo pozyskanych ziemiach.
Tereny na wschód od Księstwa Misraty pozostały przy Królestwie Polskim.



Po zwycięskiej kampani prestiż Dobiesława znacznie wzrósł, nic więc dziwnego że hrabia Anhalt zgodził się zostać wasalem polskiego Króla.



Po tym jak Papieżem został Arcybiskup z Archidiecezji Wielkowopolskiej, ziemie te należały do Królestwa. Polskiego.
Dobiesław chciał aby Wielkopolska była księstwem a nie Arcybiskupstwem i dlatego przyznał tytuł Księcia Wielkopolski z stolicą w Poznaniu Świętosławowi z rodu Piasta.



W 1187 roku do Dobiesława dotarła znakomita wiadomość z Księstwa Palestyny gdzie władze sprawował jego syn Prendota.
Prendota donosił że stolica jego Księstwa czyli Jerozolima przeszła na katolicyzm a miejscowa ludność przyjeła polską kulture.

 

Odcinek 25

W ślady Jerozolimy poszło jeszcze kilka miast, tym razem w Królestwie Arabii na katolicyzm przeszły takie prowincje jak Mekka czy Medyna.
Działalność mająca na celu chrystianizacje podbitych ziem nie uszła uwadze Papieża, który uznał władców z dynastii Piastowskiej za wzór do naśladowania dla innych chrześcijańskich monarchów.



Dobiesław postanowił wykorzystać swój prestiż i rozkazał swemu kanclerzowi wysunąć roszczenia do tytułu Króla Dani.
Król chciał w ten sposób umożliwić swojemu synowi starania o uzyskanie duńskiej korony, Dobiesław wiedział dobrze że duński władca nie doczekał się męskiego potomka i niewie komu powierzyć królewską korone.



Dobiesław chciał jak najwięcej polaków studiowało na uniwersytetach, aby pogłębiali oni swoją wiedzie i wykorzystywali ją na chwałe Królestwa Polskiego.
Niestety studia na uniwersytetach podejmowali tylko nieliczni, działo się tak dlatego że najbliszy uniwersytet miścił się w Konstantynopolu a koszty studiowania i życia tam były bardzo drogie i prawie nikogo niebyło na to stać.
Władca postanowił więc wybudować Uniwersytet w Krakowie i w stolicy stworzyć najlepszą uczelnie w Europie.
Uniwersytet Krakowski powstał 26 czerwca 1200 roku i miał być symbolem że Polska w nowym XIII wieku będzie stawiać na szkolnictwo i rozwój intelektualny.



Dobiesławowi udało się również poszerzyć granice na wschód wasalizując Hrabstwo Pińskie i Brzeskie.



Niewesoła sytułacja panowała natomiast w Cesarstwie Bizantyjskim, Cesarz Manuel popadł w szaleństwo i w cesarstwie rozpętała się wojna domowa.



W wieku 70 lat Dobiesław zapadł na jak sądzono śmiertelną chorobe, medycy twierdzili, że mimo iż Król nie wygląda na osobe śmiertelnie chorom to w każdej chwili może umrzeć.



Po kilku miesiącasch od rozpoczęcia choroby przybrała on forme posażytów wewnętrznych, Król bardzo cierpiał i chwilami chciał nawet sam odebrać sobie życie.



Król jeszcze przez trzy lata chorował zanim w wieku 77 lat umarł jako najdłużej panujący Król Polski.
Dobiesław umarł pod koniec 1204 roku a jego następcą został Król Czech Stefan.



AAR został oczyszczony i zamknięty. W razie chęci kontynuacji proszę o PW.
Maciej