POLSKA 1936

Celem mojego nowego aara jest ukazanie nostalgii za II Rzeczpospolitą z wszystkimi jej wadami oraz zaletami. Jak mogła by wyglądać, gdyby historia potoczyła się inaczej i Hitler do spółki ze Stalinem na rozerwaliby jej na strzępy. Celem aara nie jest heroiczna obrona przed Niemcami w 1939 roku. Celem jest takie pokierowanie Polską, aby nie doszło do Września 1939 i aby Polska przetrwała.

​

 

Rozdział 1. "STAN PAŃSTWA 1936"

Państwo Polskie odzyskało swoje ziemie po latach zaborów w bardzo zróżnicowanym stanie.Od odzyskania niepodległości do 1936 roku poczyniono wiele sukcesów w konsolidacji społeczeństwa oraz przemysłu. Gospodarka i handel zaczynały kwitnąć. Polacy mieli dużo zapału do odbudowy własnego kraju.
​

​

Nastąpił znaczny wzrost liczby mieszkańców. Roczny przyrost w zaokrągleniu od 1921r. kształtował się w granicach 300-500 tys.Gęstość zaludnienia wynosiła 90 osób na 1km kwadratowy. Polska należała do najbardziej zaludnionych krajów Europy. Najgęściej zaludniona była południowa, a najrzadziej wschodnia cześć kraju. W Polsce było 14 miast liczących ponad 100tys. mieszkańców. W Warszawie 1289 tys., w Łodzi 672 tys. i we Lwowie 318 tys.

​

​

Rozpoczęto budowę przemysłu w południowej i centralnej części kraju. Dominował przemysł włókienniczy, zbrojeniowy i wydobywczy. Sformułowanie założeń polityki gospodarczej nastąpiło w latach 1935-36 wraz z objęciem stanowiska ministra skarbu przez Eugeniusza Kwiatkowskiego.

​

Rząd II Rzeczpospolitej ​

Nakreślił on dwa plany inwestycyjne. 5-letni i 15-letni, które objęły lata 1936-1954. Długofalowym celem było przekształcenie Polski z kraju rolniczego w kraj przemysłowy. Położono nacisk na interwencjonizm państwa, którego przykładami była rozbudowa portu w Gdyni oraz budowa Centralnego Okręgu Przemysłowego. Idea koncentracji inwestycji na obszarze COP miała przesłanki geograficzne i demograficzne.Objął on obszar w widłach Wisły, Sanu i Dunajca, który był oddalony od granic państwa. Ponadto duża ilość bezrobotnych na tamtych terenach miała znaleźć zatrudnienie. Uwzględniono budowę elektrowni wodnej w Rożnowie oraz huty i elektrowni w Stalowej Woli.

​

Zaczęto pracę nad unowocześnieniem wojska polskiego. Fabryka broni powstała w Sanoku, a w Mielcu wytwórnia samolotów produkująca bombowce "Łoś" i "Karaś.



Dowództwo armii postanowiło dać priorytet rozbudowie lotnictwa. Uwzględniono także potrzebę powstania mobilnych związków pancerno-motorowych. Jednakże dużą część armii stanowiła kawaleria.

​

Marszałek Rydz-Śmigły nie mógł uwierzyć w to co się stało.Powtórna okupacja Nadrenii nastąpiła tak naturalnie jakby Francja się jej spodziewała i wyraziła na to cichą aprobatę. Marszałek zaczynał poważnie wątpić w potęgę armii Francuskiej i jej skuteczność. Przede wszystkim jednak zrozumiał, że Polska musi liczyć na siebie,a nie pakty i umowy międzynarodowe.

​

 

Rozdział 2. "POLSKA DUMA. POLSKI HONOR"



​

Wschód Polski od dłuższego już czasu nękały ataki terrorystyczne z pewnością inspirowane przez komunistyczną agenturę. Zbójeckie napady na wsie i miasteczka przy granicy z Sowietami padały częstą ofiarą gwałtów i grabieży. Miejscowa policja nie dawała sobie rady z opanowaniem sytuacji. Polityka Kremla miała na celu wykazać słabość Polski i niezdolność do utrzymania kontroli nad terenami, które otrzymała w Rydze.Jeszcze za życia marszałka Piłsudskiego powołano Korpus Ochrony Pogranicza w celu skutecznego działania na rzecz szczelności granicy wschodniej i zwalczania grup terrorystycznych.​

KOP Gwarant bezpieczeństwa na wschodzie.
​

Niestety coraz większe sukcesy odnoszone przez KOP rozzłościły ZSRR i sprowokowały wydarzenia bez precedensu w historii ludzkości. Żołnierze Armii Czerwonej dopuścili się masowej egzekucji pojmanych Polaków. Strona radziecka dementuje te pogłoski i stara się zrzucić winę na sam KOP, który nie radzi sobie z bandami kryminalistów od których roi się według Moskwy cała wschodnia granica Polski. Minister spraw zagranicznych Beck odmówił zaproszeniu na rozmowy do Moskwy ripostując, że : ​

​

Polska duma i polski honor nie pozwala mu na taką wizytę oraz , że ciała polskich żołnierzy jeszcze nie wystygły.
​

Pełną parą idzie modernizacja i rozbudowa wojska polskiego i lotnictwa.
Na specjalnym posiedzeniu Rady Ministrów podjęto decyzję o wstrzymaniu rozwoju marynarki wojennej jako mało znaczącej dla obronności kraju. Ku rozczarowaniu Admirała Świrskiego zatwierdzono jedynie budowę floty handlowej. Rozpoczęto formowanie dywizji piechoty zmotoryzowanej oraz pierwszą seryjną produkcję bombowca "Karaś".

​

W wyborach parlamentarnych wygrała prawica. Niedługo po objęciu władzy nowy rząd dał jasny wyraz nowym kierunkom w polityce zagranicznej odrzucając propozycję sojuszu z Wielką Brytanią i Francją.Na przyszły tydzień zostało zaplanowane posiedzenie szefa sztabu generalnego, ministra spraw zagranicznych, przemysłu oraz ministrów resortów siłowych.

​

 

Rozdział 3. “POLSKA ZBROJNA“


​

Na specjalnie zwołanym posiedzeniu w sztabie generalnym spotkali się ministrowie rządu oraz dowódcy wojskowi, aby omówić kwestię przygotowania Polski do ewentualnej wojny oraz określić zagrożenia dla obronności kraju w nadchodzących latach.

Jako pierwszy głos zabrał minister Kwiatkowski:

Panowie sytuacja gospodarcza polepsza się i dzięki temu coraz więcej środków może być przeznaczanych na rozwój sił zbrojnych. Nasze wojsko znajduje się w pierwszej dziesiątce największych armii świata. Produkcja bombowców oraz wojsk zmotoryzowanych i czołgów wyraźnie przyspiesza dzięki wdrożeniu nowych rozwiązań w dziedzinie masowej produkcji. Oto raport na temat stanu naszych sił zbrojnych:

​

Następnie marszałek Rydz- Śmigły oraz dowódca lotnictwa Józef Zając przedstawili szczegółowe dane na temat obecnej liczebności oraz wyposażenia armii:

​

Marszałek Rydz- Śmigły zabrał głos:

Musimy liczyć się z zagrożeniami jakie niesie ze sobą najbliższa dekada.Według danych naszych wywiadowców na wschodzie, ZSRR kolejnymi planami 5-letnimi zmierza do stania się potęgą militarną i przemysłową. Sowiety rosną w siłę panowie i trzeba podjąć zdecydowane kroki, aby zagwarantować Polsce bezpieczeństwo. Dlatego uważam, że należy rozważyć ewentualną ”wojnę prewencyjną” przeciw Sowietom zanim będzie za późno.

Panie marszałku!- głos zabrał minister przemysłu. Pan mówi o wojnie! To szaleństwo! Najpierw trzeba się zastanowić czy stać nas na taką wojnę i czy jesteśmy do niej gotowi!

​

Szaleństwem byłoby bierne czekanie na rozwój wydarzeń! Musimy działać. Czas działa na naszą niekorzyść. Nigdy nie będziemy bardziej gotowi niż teraz.- odpowiedział Marszałek. Za parę lat ZSRR będzie miało nad nami wielokrotną przewagę i wtedy nasze szanse na obronę będą minimalne.

Minister Beck: Uważam, że powinniśmy uzyskać gwarancje bezpieczeństwa od Anglii i Francji. Oni będą nas potrzebować w związku z zagrożeniem ze strony Niemiec, które od dłuższego czasu łamią kolejne obostrzenia Traktatu Wersalskiego. Dyplomacją uzyskamy to co pan proponuje. Nie wojną, na którą nas nie stać.


Marszałek Rydz- Śmigły: Mam niskie mniemanie o bezpieczeństwie, które może nam zapewnić Anglia i Francja. Te kraje są daleko i nie wiadomo czy i jak mogłyby nam pomóc. Niech oni się martwią Hitlerem. My starajmy się Niemców nie drażnić i skupmy się na Sowietach. Jeżeli będziemy walczyć z Sowietami to liczę na to, że Hitler nie będzie się wtrącał. A gdyby jednak się wtrącił to myślę, że wtedy Francja i bez sojuszu z nami, we własnym interesie przystąpi do wojny. Przystąpienie państw do wojny nie będzie zależało od „podpisów pod sojuszami”, ale od rozwoju sytuacji międzynarodowej.

Sztab generalny zacznie pracę nad operacją przeciwko ZSRR. Jej termin będzie zależny od stopnia naszego przygotowania. Jednak musimy być w ciągłej gotowości. Nasz atak nie może nastąpić później niż wiosną 1938 roku.Dziękuję panom za spotkanie.

​

W dalszej części spotkania dowódcy wojskowi rozważali koncepcje użycia wojsk szybkich oraz bombowców.
Ustalono termin wielkich manewrów wojskowych z udziałem kawalerii oraz czołgów i ich współdziałania na polu bitwy.

Manewry wojskowe



W manewrach wzięły udział wszystkie rodzaje sił zbrojnych.



Przećwiczono współdziałanie piechoty z czołgami.



Generał Maczek- pionier użycia wojsk pancernych koordynował współdziałanie czołgów oraz lotnictwa bombowego.







Świetnie spisywały się "Karasie"​

 

Rozdział 4. "CISZA PRZED BURZĄ"

​

Chociaż Polska oficjalnie nie interweniowała w hiszpańskiej wojnie domowej to wielu oficerów walczyło w brygadach międzynarodowych i po powrocie dzieliło się swoją wiedzą na temat nowych doktryn wojennych.

​

W wyniku pracy sztabu generalnego opracowano operację "Kresy" wymierzoną przeciwko ZSRR. Głównym założeniem operacji było rozbicie jak największej liczby armii sowieckich śmiałym atakiem oraz wyzwolenie Ukrainy i Białorusi spod jarzma bolszewizmu. Powrócono do dawnych "koncepcji federacyjnych" Marszałka Piłsudskiego z 1920 roku. Po wyzwoleniu Ukrainy nastąpiłoby wcielenie jej ziem do Rzeczpospolitej jednak Ukraińcy otrzymaliby wiele przywilejów i niezależności. Liczono również na sporą armię ochotników nienawidzących komunizmu.

​

W I etapie (kolor czerwony) nastąpiłby atak w dwóch kierunkach: Północ- szybkie zajęcie Mińska oraz Mochylewa; Południe- rozbicie armii czerwonej w Żytomierzu i Winnicy.

W II etapie (kolor niebieski) ustanowienie obrony w Mochylewie na północy; na południu atak wzdłuż Dniepru i skręt na Odessę w celu okrążenia przeciwnika.

W III etapie (kolor czarny) przekroczenie Dniepru i atak na Rostów oraz Kijów. Po zajęciu Kijowa atak na północ w stronę Smoleńska w celu okrążenia nieprzyjaciela w rejonie bagien Prypeci. W sprzyjających warunkach zajęcie Sewastopola.

​

Całość operacji z powietrza miały wspierać dwa skrzydła. Niestety jeszcze nie były w pełni skompletowane.

Rozpoczęto skryte rozstawienie wojsk na granicy wschodniej.



Rozpoczeła się także produkcja ulotek propagandowych.​

 

Rozdział 5. "IDZIEMY NA PSUBRATY!"





DECYZJĄ SUWERENNYCH WŁADZ RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ NASZ KRAJ ZNALAZŁ SIĘ W STANIE WOJNY Z ZSRR !



O świcie 7 kwietnia polska armia przystąpiła do realizacji operacji "Kresy"



Pierwsze walki powietrzne nad Mińskiem



Polska Piechota przekracza granicę w rejonie Żytomierza



Armia Mazowsze Śmigłego- Rydza atakuje Mińsk



Przybywa odsiecz Armii Czerwonej



W samą porę przybywa Armia Kresy gen. Kutrzeby. Mińsk zdobyty.​

Punkt Dowodzenia Mińsk.

Melduj!- rzucił szorstko Śmigły- Rydz.

Marszałek Anders jeszcze nie nawiązał kontaktu z wrogiem. Zajmuje kolejne wioski bez toczenia walk.
Marszałek Młot- Fijałkowski donosi o dużych formacjach przeciwnika na swej drodze, ale będzie atakował zgodnie z planem.- skończył raport łącznościowiec. Trzasnął obcasami i odmaszerował na rozkaz.

Marszałek Rydz zwrócił się do gen. Kutrzeby:

Sowiety musiały skierować swoje wojska z południa do Żytomierza. To znaczy, że Anders przejdzie bez problemu aż do samego Dniepru, ale w Żytomierzu będą mieli kilka armii sowieckich przed sobą.

I bardzo dobrze. Na Żytomierz uderza Maczek z czołgami. Dotrze po piechocie Fijałkowskiego i rozstrzygnie sprawę. Najważniejsze to żeby Anders zdążył jak najszybciej uchwycić przyczółki i przeprawić się do Mariupola.- odparł Kutrzeba i zgasił 'wiarusa' w popielniczce.

W Żytomierzu doszło do wielkiej bitwy. Marszałek Młot- Fijałkowski i gen. Maczek natknęli się na armie Marszałka Tuchaczewskiego.




Anders nie napotkał większego oporu.



Sowieci wciąż dosyłali nowe dywizje. Wynik starcia był wciąż niepewny.



Wsparcie lotnicze samolotów Skalskiego pozwoliło ostatecznie rozgromić wroga, który podjął odwrót na Kijów. Jednak Polacy nie ruszyli w pościg tylko skierowali się na południe.




Na Północnym odcinku frontu Armia Mazowsze zajęła Mochylew i okopała się przygotowując się na odparcie kontrataków.





Radość Ukraińców z przybycia Polaków.



I etap operacji "Kresy" zakończono sukcesem.​

 

Rozdział 6-"Szable do boju lance w dłoń, Bolszewika goń goń goń!"
​

Minister spraw zagranicznych Beck udał się do Berlina na zaproszenie Joachima von Ribbentropa.



Spotkanie miało miejsce w ministerstwie spraw zagranicznych III Rzeszy.

Minister Beck został bardzo ciepło przyjęty. Po oficjalnych uroczystościach odbyła się rozmowa w bardziej kameralnej atmosferze.


​

"Panie Ministrze- podjął rozmowę von Ribbentrop odstawiając kieliszek z koniakiem na stół- jesteśmy bardzo radzi z waszej determinacji w walce z komunistycznym zagrożeniem ze wschodu. Adolf Hitler jest niezmiernie rad z twardej postawy polskiego rządu i chciałby zaproponować Polsce dołączenie do paktu antykominternowskiego."

Minister Beck wyjął ze srebrnej papierośnicy "Huzara" i poczęstował swojego rozmówcę.
"My Polacy najlepiej wiemy czym jest bolszewicka klika rządząca obecną Rosją i nasze działania są ukierunkowane na obalenie jej. Jednakże nie możemy wejść w jednoznaczny układ z III Rzeszą Niemiecką ze względu na nasze dobre stosunki z Francją i Wielką Brytanią. Mogę zapewnić, że w razie wybuchu konfliktu na zachodzie z udziałem Francji i Niemiec Polska pozostanie neutrealna. W tej chwili w centrum naszych zainteresowań pozostaje wojna z ZSRR oraz wyzwolenie Ukrainy. Jednakże otrzymałem pełnomocnictwa co do zawarcia umowy w ramach, której przyjmiemy ochotników z Niemiec chętnych do walki z komunizmem.

Na froncie przystąpiono do realizacji drugiego etapu operacji "Kresy"



Wojska Andersa zajęły Kotowsk i zbliżają się do Odessy. Oddziały Maczka kierują się na Dniepropietrowski.

​

Walki o przeprawy pod Mariupolem.




Po zdobyciu Mariupola i dotarciu wojsk Andersa awangarda Maczka ruszyła na Stalino, a Anders rozpoczął walki o Sewastopol.







Oba natarcia zakończyły się sukcesem. Anders obsadził twierdzę Sewastopol 2 dywizjami górskimi i z resztą sił ruszył w kierunku Kijowa. Maczek wydzielił 4 dywizje kawalerii do zajęcia Rostowa, a reszcie swych wojsk dał czas na odpoczynek.



W Żytomierzu rozpoczęto kompletowanie dywizji piechoty złożonej z licznych ochotników.

II etap operacji przeciwko ZSRR zakończono sukcesem.​

 

Rozdział 7- "Ukraina ukochana"​

Wojska Rzeczpospolitej kontynuowały ofensywę na Ukrainie przystępując do realizacji III etapu operacji "Kresy". Liczni ochotnicy zasilali szeregi armii i walczyli ramię w ramię z Polakami przeciw swym odwiecznym wrogom. Zaczęto rozważać co dalej począć z Ukrainą. Brano pod uwagę chęć odzyskania przez Ukrainę pełnej niepodległości i liczono się z wiarą Ukraińców w dobre intencje Polaków. Rząd musiał podjąć decyzję czy wcielić odbite tereny bezpośrednio do Rzeczpospolitej, utworzyć wspólne państwo 'Rzeczpospolitą Obojga Narodów' czy też pozwolić Ukrainie na uzyskanie pełnej autonomii. ​

Armia Prusy pod dowództwem Andersa ze wsparciem czołgów gen. Maczka zdobywa Charków.








Marszałek Młot- Fijałkowski z Armią Kraków odbija Kijów z rąk sowietów.







Wyzwolenie Kijowa



Wojska Maczka atakują szybkim wypadem Czernichów.



Dochodzi tam do największej bitwy dotychczasowej kampanii. Wielu Polaków ginie w zaciętych walkach.





Ostatecznie bitwa zostaje wygrana jednak straty są tak duże, że Polacy nie mogą kontynuować natarcia na Smoleńsk zgodnie z planem.

III etap operacji nie został w pełni zrealizowany co dawało powody do niepokoju na przyszłość.



Po pięciu miesiącach walk sytuacja przedstawiała się następująco.

Na prośbę Autora AAR wyczyszczony i zamknięty.

Pozdrawiam
Severian
​