Polska Piastów 1066-???? 1.03a PATCH

Zgodnie z zapowiedzią przystępuje do rozgrywki i nowego AAR na wersji 1.03A.
Kraj: Królestwo Polskie
Poziom Trudnosci: Very Hard
Agresywność: Normal

Inne założenia:
- nie powołuje bezpośrednio pod broń wojsk wasali
- ograniczone podboje państw pogan bałtyckich - granicą rzeka Dźwina.

Kronika roku 1066

Pan nasz, Bolesław z rodu Piastów, w 24 wiośnie życia (wreszcie nie jest tak że wszyscy władcy na starcie mają po 36 lat) Król Polski, Książe Śląski, pan Cieszyna, Krakowa, Sadomierza i Sącza, otoczony przez swoich wasali:
- Stanisława, arcybiskupa krakowskiego, biskupa sieradzko-łęczyckiego i kujawskiego
- Władysława Hermana, brata swego, księcia mazowieckiego,pana na Płocku (wreszcie zgodność z realiami historycznymi), pana zwierzchnego nad dzielnicą czerską, która władał Jarosław z rodu Bodzętów.
-Mikolusa Opawskiego, hrabiego opawskiego (nowość
-Wszebora Włostowica, hrabiego Górnego i Dolnego Śląska oraz opolszczyzny (pozbawili go tytułu książęcego)
- Macieja. biskupa kaliskiego
- Bogumiła, arcybiskupa wielkopolskiego, biskupa poznańskiego i kaliskiego, króry ponadto był suzerenem hrabiego lubuskiego Janisława z Czarnkowa

Dobrze, że wyłączyli kradzież ziemi przez państwo papieskie w przypadku wyboru biskupa na papieża, inaczej miałbym ciężkie boje

Chcąc zapewnić sobie następstwo i zgodnie z boskim przykazaniem liczne potomstwo spłodzić wysłał do króla duńskiego Svenda posłańca, by prosić o rękę córki jego Ingrid.

 

Kronika roku 1067

Z propozycją zawarcia sojuszu wystąpili do naszego królestwa wystąpili: cesarz bizantyjski Konstanty Dukas oraz król węgierski, małoletni Salomon z dynastii Arpadów.

Obie propozycje zostały przyjęte.

Po kilku dniach posłaniec przyniósł odpowiedź z Danii - nasze oświadczyny zostały przyjęte. Ingrid, królewna duńska miała zostać królową Polski. Król Svend obiecał też posag w wysokości 400 grzywien srebra.

Hrabia Wszebor Włostowic został wyniesiony do godności książęcej. Został księciem śląskim. Z racji tego jego wasalami zostali: Piotr z Świdnicy, hrabia opolski, oraz Mikulas z Opawy, hrabia opawski.

Król Bolesław postanowił podporządkować sobie w pogaństwie trwających Pomorzan. Zwołał więc wojsko ze swej domeny i na początku lutego udał się na północ, pod Gniezno, by z nastaniem wiosny uderzyć na pomorze gdańskie. 10 marca wypowiedziano wojne Erdvalisowi, wodzowi Pomorzan gdańskich. W obronie swego wasala wystąpił wielki wódz Pomorza Arras ze Szczecina. Król Bolesław wezwał swoich wasali, arcybiskupa wielkopolskiego Bogumiła i biskupa kaliskiego Macieja by pospieszyli mu z wojskiem w sukurs.
Król Arpad wypowiedział wojne plemieniu Pomorzan słupskich. Król Bolesław oczywiscie wspomógł swego sojusznika.

Król Bolesław w kwietniu pobił Erdvalisa i przystąpił do oblężenia jego grodu gdańska. Niestety poległ podczas tych walk jeden z naszych dworzan, Przecław z rodu Nowinów. Wojska z wielkopolski i lubuskiego uderzyły w tym czasie na pomorze słupskie i pobily siły pomorskie. Janisław z Czarnkowa, hrabia lubuski, wasal arcybistwa wielkopolskiego wtargnął ze swoim wojskiem pod Szczecin i obległ go |(nie da się kierować wojskiem wasali swoich wasali), ale pobity przez powracajągo spod Słupska Arrasa musiał salwować się ucieczką. Sam przeto Arras, ciężko ranion w tej bitwie dłużej już nie mógł wojskami swymi dowodzić (nowa opcja, super

1 sierpnia 1067 padł Gdańsk. Król wraz ze swym wojskiem, posłyszawszy o nadciągających z południa Węgrach pod królem Arpadem, chcących na słupskich pogan uderzyć na zachód swe wojska skierował.

Gdy Bolesław wojował w jego kancelarii, na samym dnie nie otwieranej od czasów Mieszka skrzyni znaleziono dokument z pieczęcią hrabiego ziemi sariskiej, który w swym testamencie wyznaczał przodka Bolesławowego, Bolesława Chrobrego na dziedzica. Bolesław upublicznić ten dokument jako podstawę słusznych roszczeń wobec tych ziem.

Arpad węgierski podpisał pokój z plemieniem słupskim, które zobowiązało się wypłacić mu 40 grzywien srebra. Bolesław zaś, nie zrażon wiarołomstwem sojusznika dalej oblegał Słupsk, chcąc ziemie te do swego królestwa przyłączyć.

Przechodzące przez nasz kraj wojska złupiły Sącz.(nowe wydarzenie)

Pod koniec listopada padł Słupsk. Bolesław z wojskiem udał sie dalej na zachód, pod Szczecin. W czerwcu obległ Wolgoszcz. Wszyscy mieli nadzieje na rychłe zakończenie wojny.

Kronika roku 1068

W lutym pojawił się Bolesław pod wałami Szczecina. Na pomoc Arrasowi przybyły wojska z Wolgastu, ale po krótkiej potyczce zostały odpędzone.

W ziemi krakowskiej pojawił się fanatyczny kaznodzieja. Król Bolesław zlekceważył wieści jakie przynosili pod Szczecin posłańcy. Pod wpływem nauk owego kaznodziei, niech imię jego będzie przeklęte, wybuchła w ziemi krakowskiej rewolta, a lojalność poddanych znacznie spadła.

W kwietniu Bolesław zwołał Stany Generalne. Odbyły sie one siłą rzeczy pod oblężonym Szczecinem. Zyskaliśmy ponad 300 grzywien srebra w formie nowych podatków.

W maju padł Szczecin. Arras zdołał w nocy podziemnym przejściem ujść do Wolgastu. Bolesław z wojskiem ruszył w ślad za nim. Obległ Wołogoszcz w czerwcu, by w październiku zdobyć ten gród. Tak też zakończył się podbój Pomorza przez króla Polskiego.

 

Kronika roku 1069

w Lutym Na świat przyszedł syn Bolesława i Ingrid, następca tronu, królewicz Sambor.

w lipcu tegoż roku król Bolesław nadał w lenno swemu dworzaninowi, Januszowi z Wiślicy ziemię wolgoska i szczecińską, wraz z tytułem księcia pomorskiego.

We wrześniu zakończyła się rewolta na ziemi krakowskiej. Bolesław wybaczył buntownikom. Nie na długo jednak. Kilka dni później buntownicy znów podnieśli głowę. Zemsta królewsta i jego miecz tym razem będą bezwzględne.

W październiku na prawdziwą wiarę nawrócił się gdańsk, zaś w ziemi krakowskiej wybuchł zbrojny bunt.

 

Kronika roku 1070

Zbrojnie zdławiono rebeliantów w ziemi krakowskiej. Jednak rebelia wciąż się tli.

W styczniu król kazał sciąć kilku zdrajców, niwecząc tym samym możliwość zakończenie rebelii.

W lutym na świat przyszedł drugi królewski syn, królewicz Marcin.

W grudniu na świat przyszła pierwsza córka królewska, królewna Krystyna.

Kronika roku 1071

Tląca się w ziemi krakowskiej rebelia wybuchła w sierpniu z nową siłą.
Rebelia stłumiona we wrześniu, niczym hydra podniosła znów głowę w grudniu. Po kolejnej krawawej bitwie zawarto kompromis. Król przystał na żądania buntowników.

Kronika roku 1072

W lutym na świat przyszła królewna Wojsława, druga córka królewskiej pary.

Kronika roku 1073

W czerwcu przyszedł na świat trzeci syn królewski, królewicz Odon.

Kronika roku 1074

Na wskutek różnych wojen toczonych na wschodzie niezależnym stało się hrabstwo włodzimierskie leżące na Wołyniu. Król Bolesław próbował je zwasalizować, jednak nieudanie.

Kronika roku 1075

W październiku na świat przyszła kolejna córka królewska, królewna Sophia.

 

Kronika roku 1076

Roku owego nie wydarzyło się nic ważnego w naszym królestwie.

Kronika roku 1077

W tym roku na świat przyszedł kolejny, czwarty z kolei syn królewski, królewicz Wszebor.

 

Przeszedłem na patch 1.03B i dalsza gra toczy się na tej wersji

Kronika roku 1078

Król Bolesław zwołał Stany Generalne. Z zamien za niewielkie ustępstwa zyskał prawie 400 grzywien srebra.

Kronika roku 1079
1 stycznia zmarł papież Anzelm

Jego następcą obwołanym został...Stanisław, biskup Krakowski. Ziemie dotychczasowego biskupstawa krakowskiego, nadane przed wiekami Kościołowi powróciły do domeny królewskiej.

Po niespełna 7 miesiącach zasiadania na stolicy Piotrowej odszedł papież Stanisław, pierwszy Polak Papież .

Los uwziął się na polskie duchowieństwo...prymas Zbigniew zachorował na zapalenie płuc.

Kronika roku 1080

Rok ten upłynął na wzmacnianiu potęgi królestwa. Wiele zbudowano budynków, wiele wzniesiono budowli, wiele wykarczowano lasów, a wszystko to na chwałę królestwa i króla Bolesława.

Kronika roku 1081

Na świat przyszła królewna Zofia, ósme dziecko króla Bolesława i królewej Ingrid.

Zmarł marszałek (wojewoda) Mszczuj, którego męstwo i odważne czyny z wojny z Pomorzanami na zawsze pozostana w naszej pamięci. Nowym wojewodą został Wojciech herbu Pomian, błyskotliwy strateg, choć plotka głosi że tak naprawdę jest tchórzem.

Kronika roku 1082

Papież wezwał wszystkich prawych chrześcijan do walki o wyzwolenie Ziemi Świętej.

 

Kronika roku 1082 cd

Król Bolesław przybrał czarne żałobne szaty, z powodu śmierci swej matki, księżniczki ruskiej Dobernogi Marii z rodu Rurtkowiczów

Następca tronu, królewicz Sambor wyruszył w podróż zwiedzać świat.

Rok ten dziwnym trafem obfitował w zgony osób ważnych na naszym dworze. Pod koniec roku zmarł kanclerz Borzysław herbu Ogończyk

Kronika roku 1083

Poza nieudanymi próbamia wasalizacji wyspy Rugii i hrabstwa Włodzimierskiego nie wydarzyło się nic godnego uwagi.

Kronika roku 1084

Król Bolesław miał nieco kłopotów z dorastającym następcą tronu, królewiczem Sambrem. Jego różnego rodzaju ekscesy kosztowały skarb królewski ponad 250 grzywien srebra.

Kronika roku 1085

Król Bolesław ożenił swego syna i następce, królewicza Sambora, z córką hrabiego włodzimierza wołyńskiego, Dobrosławą (4,10,10,6)

Zmarł cesarz bizantykski. Nasz sojusz Bizancjum wygasł. Odrzuciliśmy ofertę sojuszu z nowym cesarzem Bizantyjskim, jak i z królem Czech Wratislawem.

Kronika roku 1086

Drugi syn królewski, królewicz Marcin otrzymał w lenno ziemię sandomierską.

Stanisław z WIślicy (13,9,8,7), przyjaciel królewicza Odona nowym marszałkiem.

Bolesław został dziadkiem. Samborowi urodził się syn i następca, Odon.

Król Bolesław wydał swoją najstarszą córkę, Krystynę za marszałka Stanisława.

Kronika roku 1087

Z obawy o zdrowie pozostałych dworza, prymas Polski Zbigniew herbu Brochowicz został wyniesiony do godności arcybiskupa krakowskiego.

Na świat przyszedł królewicz Dobromir, piaty syn królewski

Zmarł królewicz Odon. Mimo młodego wiesku swym pobożnym życiem zasłużył na miano świętego. Został kanonizowany

Kronika roku 1088

Następca tronu, królewicz Sambor otrzymał w lenno ziemie kujawską.

Weszliśmy z sojusz z księciem Saksonii Magnusem

Król Bolesław wysunął żądania wobec ziemi przemyskiej, zwanych też Grodami Czerwieńskimi, które przed wiekami należały do królestwa Polskiego.

Zmarł najmłodszy syn królewski, Dobromir.

Kronika roku 1089

Król Bolesław wypowiedział wojne hrabiance przemyskiej. W jej obronie wystąpił jej suzeren, książe galicki Rusłan, oraz hrabia brzeski Miroslaw.
Król Węgier Salomon dochował przymierza i wypowiedział wojnę księtswu galickiemu.

 

Historia wojny o grody czerwińskie roku 1089
Zimą rozesłał Bolesław wici do swoich lenników z żądaniem stawiennictwa z wojskami, orężnie i konno, najpóźniej do końca lutego w prowincji sąckiej. Nie odmówił żadnen z wasali i tak pod koniec lutego w Sączu i okolicach stało zbrojnie prawie 5000 wojska. A nie były to wszystkie siły, bowiem brat królewski, Władysław wosjkiem swym uderzył bezposrednio na ziemie brzeską, zaś książe pomorski, z racji tego iż najdalej posiadał swe dziedziny nie zdążyłna czas pod Sącz.

25 lutego Bolesław ze swą armią ruszył pod Przemyśl. Czekała tam na niego armia księcia galickiego Rusłana z sojusznikami. Z racji tego, iż książe Rusłan wiele toczył wojen ostatnimi laty drużyna jego była mocno przetrzebiona i przeciw prawie 5000 drużynie Bolesława stanęło ledwie 700 ludzi. Wynik walki był przesądzony. 10 marca 1089 doszło do bitwy, która skonczyła się pogromem wojsk księstwa galickiego.

Kilka dni później przyszdł posłaniec od hrabiego brzeskiego, pobitego w bitwie przez brata królewskiego Władysława. Oferował 90 grzywien sreba za pokój. Król Bolesław zgodził się na pokój i wysłał do brata swego rozkaz by zaprzestał oblężenia i z jego armią, Przemyśl oblegającą czym prędzej się połączył.

Rusłan próbował wspomóc swego wasala, ale jego odsiecz została odparta. Po niespełna miesięcznym oblężeniu Przemyśl wpadł w nasze ręce. Szybko też inkoroporowano ziemię przemyską do królestwa polskiego. Przyszedł czas rozprawy z nieustępliwym Rusłanem.

Zanim jednak ruszyła armia Bolesław został obwołany księciem sandomierskim. Za zasługi tytuł ten został przekazany drugiemu z synów królewskich, Marcinowi, hrabiemu sandomierskiemu.

Nim jednak armia krolewska zdązyła zwinąc obóz po oblężeniu przybył posłaniec od Rusłana z propozycją pokoju.

 

Kronika roku 1090

Za mąż została wydana druga córka królewska, Wojsława. Wyszła za hrabiego wrocławskiego Jarosława, syna i następcy księcia śląskiego Wszebora Włostowica.

Pod koniec roku na świat przyszedł Eustachy, syn z nieprawego łoża króla Bolesława.

Wojsława, córka bolesławowa zmarła po urodzeniu dziecka.

Kronika roku 1092

Król Bolesław idąc za głosem sumienia postanowił udać się na krucjatę. Niechąc udawać się aż do Palestyny, z przyczyny takowej iż nie ma tam miodów i piwa, bez którego ani on , ani wojowie jego żyć nie mogą postanowił udać się na poganskie plemiona Słowian połabskich, nad którymi panował małoletni, niespełna 10 letni Marymont z Meclemburga.

Na pomoc wezwal wojska księcia pomorskiego Janusza, oraz swoich synów Sambora, hrabiego kujaw oraz Marcina, księcia sandomierskiego.

Na poczatku maja Bolesław, nie czekając na wojska wasali uderzyl na Werle. W sukurs szedł mu, prowadzący samodzielnie walke wasal księcia pomorskiego, syn jego Mateusz, hrabia Wologoszczy.

W czerwcu po wygraniu kilku potyczek przystapiono do oblęzenia. Poganie probowali przerwac oblezenie ale ich nieskoordynowane ataki spelzaly na niczym. Werle padło w polowie lipca, armia królewska poszła na Rostok. Pozostale armie, w tym armia nastepcy tronu oslaniala zdobyte Werle. Na nich spadlo niespodziewane uderzenie wojsk połabskich. Ale nastepca tronu, krolewicz Sambor popisal sie swoimi nieprzecietnymi talentami wodza (brilliant strategist, 14 martial). Majac 800 ludzi rozbil w pył 1300 osobową armię pogan, tak iż swiadek klęski nie uszedł, sam tracąc ledwo 100 ludzi. Ale tez wodz polabski wiodacy wojska do tej bitwy byl wyjatkowo slaby i znany z niedolestwa (martial 0)
W połowie wrzesnia padł Rostock. Wojska królewskie i wojska królewiczów wspolnie uderzyly na Meclemburgie, gdzie staly glowne siły słowian połabskich i niedobitki rozbitych dotychczas wojsk. Poganie pierzchli na widok nadciagajacych wojsk i krol w spokoju przystapil do oblezenia. Szczegolnie wslawil sie podczas niego marszałek Stanisław, ktory wpadl na pomysl uzycia wież oblezniczych. Na poczatku listopada zdobyto najwazniejszy grod Meclemburgii, zas sama prowincja wpadla w nasze rece. Poganie uciekli do swej stolicy, Lubeki, zas Boleslaw z armia szedl w slad za nimi. Niestety w zasadzke zastawiona przez naszych wrogow wpadl Borzydar, krolewski podskarbi (stewardship 13). Poganie zażadali okupu, król chcac ratować z obieży dzielnego sluge kazal zaplacic okup. Niestety poganie zabili go. W tym czasie trwalo oblezenie Lubeki, która ostatecznie zostala zdobyta w styczniu 1093 roku. Ziemie pogan zostaly wlaczone do naszego krolestwa, król zaś nagradzając wierność księcia pomorskiego Janusza dał mu w lenno Werle. Królewicz Wszebor został biskupem Lubeki, zaś stary opój Jerzy z Wiślicy, dworzanin królewski, który podczas jednej z bitew z poganami, pijanym będąc (i pewnie wlasnie dlatego ze był pijany i nie widział co czyni) rzucił się na wrogów i wyjątkową odwagą się popisał nagrodzon został hrabstwem Rostockim.
Kronika roku 1093

Mialo miejsce dziwne wydarzenie. Po zdobyciu Lubeki spodziewalem sie ze skoncze zywot Narymonta z Meclemburgii. Troche zdziwilem sie ze nie znikly jego armie stojące na polwyspie Jutlandzkim. Jakies bylo moje zdziwienie gdy chcialem utworzyc tytul ksiecia meklemburgii. Okazalo sie ze nie moge, ba ze nawet dalej wojuje z plemieniem Slowian połabskich ponieważ...mają dziedziny w Smoleńsku (sic) i Vitebsku (sic). Nie mam pojecia jak weszli w posiadanie tych ziem, moze jakas dziwne wojny i sojusze z poganskimi plemionami Bałtów

Dowiedziawszy się od szpiegów o ucieczce Narmonta w ruskie krainy Bolesław zebral wojska ze swej domeny i ruszył na wschód. Podczas jego nieobecnosci zmarła brzemienną będąc najstarsza córka królewska Krystyna. Królowa Ingrid pełniąc władze w zastępstwie męża który wojował na wschodzie zwołała Stany Generalne i zasilila szkatułę królewską kwotą 600 grzywien srebra w postaci nadzwyczajnych podatków.

Po upadku Smoleńska przystąpiono do podziału łupów. Wszebor, biskup Lubeki wyniesiony został do godności arcybiskupiej i obdarzony Meklemburgią. Masław, dawny podkanclerzy obdarzony został ziemią vitebską.

Marszałek Stanisław powołany został przez Papieża na biskupa Firenze (argh, mial martial 14, myslalem ze to zmienią, ale po dokładnej lekturze zmian okazalo sie ze nie powoluja synów krolewskich jesli nie maja wykształcenia teologicznego)

Kronika roku 1094

W tym roku nie wydarzylo sie nic godnego uwagi.

Kronika roku 1095

Zmarła błogosławiona Eufemia, pełniąca obowiązki kanclerza królewskiego.

Zmarł książe saski, nasz sojusznik.

Kronika roku 1096[b/]

Król Bolesław wprowadził prawo umów feudalnych w krolestwie.

Hrabia Bereg zbuntował się przeciw prawowitemu wladcy Węgier. Za naszą radą Papież ekskomunikował tego odszczepieńca, zaś Bolesław, wywiązując sie z obowiązków sojusznika ze swą armią uderzył na Bereg.
Niestety podczas pierwszej potyczki ciężką ranę odniósł marszałek Bogumił.

 

Eric_Wolf ---> o co chodzi ze Stanami Generalnymi? Co to jest za opcja (czy event?)

 

Stany Generalne - wywodzi się z Francji, choć znaleźć można podobne instytucje w Anglii (Parlament, ale nie w wydaniu nowożytnym) i Polsce (wiec, wiec walny). Rodzaj przedstawicielstwa społeczeństwa średniowiecznego, stanów (duchowieństwa, szlachty i stanu trzeciego). Wyrażały one zgode na nadzwyczajne podatki, na ogół w zamian za ograniczenie władzy monarszej. W CK polegaja one na tym że wyskakuje event o Stanach Generalnych i ma się do wyboru - zwołać je (przybywa $$$ ale spada prestiż), nie zwoływać ich (przybywa prestiżu, ale nie przybywa nic $$$ i wyjscie pośrednie)

 

PO paru dniach gry w Victorie powróciłem do CK i pisania AAR
Kronika roku 1098

W styczniu wybuchła na Węgrzech wojna domowa. Bolesław stanął po stronie swego sojusznika, króla Salamana.

Pod koniec roku Bolesław król Polski zawarł przymierze z księciem bawarskim Ditmarem. Rzesza i władza cesarska w Niemczech przestała istnieć kilka miesiecy wcześniej. Niemcy są teraz wyłacznie pojęciem geograficznym. Czy znajdzie się ktos kto przywróci jedność Cesarstwu??

Kronika roku 1099

Rok ten upłynął pod znakiem budowy murowanych zamków w naszym królestwie i dalszego wspomagania króla Salamana Arpada posiłkami w jego wojnie z wiarolomnymi, zbuntowanymi wasalami.

Kronika roku 1100

Początek XII stulecia nie oznaczył się niczym niezwyklym. Co prawda rózni falszywi prorocy zapowiadali koniec świata, przyjscie Antychrysta, ale łaskawy Bóg nie dopuscił do tego i żadna klęska na nas nie spadła.
Na Węgrzech zakonczyla sie wojna domowa. Salamon z naszą pomocą pobil zdrajców i wygnal ich z ich ziem.

Kronika roku 1101

Wojna domowa na Węgrzech wybuchła z nową siłą.

Zmarł biskup kaliski Maciej. Schede po nim i infule objal Sigismund, syn wygnanego z wegier Balzasa, hrabiego Sponu.

Kronika roku 1102

W lutym zmarła królowa Ingrid okrywając króla i ich dzieci załobą. Król Bolesław chcąc ukoić swój ból prędko się ożenił. Nową królową została Tamara, córka jednego z wielomożów księstwa Galickiego

Kronika roku 1103

W czerwcu król Bolesław na czele swej drużyny ruszył z pomocą swemu sojusznikowi królowi Wegier Salamanowi, walczacemu ze zbuntowanymi wasalami.

Kronika roku 1104

Król Bolesław rozpoczał w Cieszynie budowę średniego zamku, najpotężniejszej fortecy w naszym królestwie.

Król Bolesław wysunął pretensje do władzy nad hrabstwem Ostrawy. Opanownie tej ziemi umożliwiłoby nam utworzenie księstwa morawskiego.

W Prusach zasiadła na tron nowa dynastia. Wywodząca się z Alanów, z rodu władającego niegdyś Abhazią. Wygnani, osiedli w Prusach pełniąc różne funkcje na tronie, bo ostatecznie objąc władzę. Wraz z wstąpieniem na tron tej dynastii pękł sojusz państwek pruskich. Król Bolesław postanowił wykorzystać okazję i uderzyć na Prusów. W sierpniu nakazał koncentracje armii na pomorzu gdańskim, by w październiku uderzyć na Prusów. Pierwsze uderzenie poszło na ziemię chełmińską. Licząca 1500 głów druzyna królewska bez trudu poradziła sobie ze pospolitym ruszeniem pruskim. Po opanowaniu tej prowincji Bolesław uderzył na Marienburg, gdzie rozbil w pył pozostałe wojska pruskie i opanował tę prowincje kładąc kres samodzielnemu państwu pruskiemu.

Kronika roku 1105

Jak wspomniano wczesniej król Bolesław opanował Prusy, lecz nie dane było jego wojom odpocząć i zdjąc pancerzy, bowiem król Węgier znów poprosił o pomoc walcząć z wiarołomnym wasalem. Spod tlących zgliszcz zdobytego Marienburga udał się Bolesław wraz z drużyną na Węgry.
Udając się na Węgry ujrzał Bolesław w Cieszynie świeżo ukończoną, największy w tej części świata zamek...jego siedzibę.

Kilka dni później w Marienburgu osiadł Zakon Krzyżacki, który miał szerzyć wiarę wśród pogan nadbałtyckich.

Kronika roku 1106

Rok ten upłynął pod znakiem walk na Węgrzech ze zbuntowanymi wasalami naszego sojusznika króla Salamana.

7 marca 1106podczas tych walk zmarł w obozie podczas przemarszu król Bolesław. Kościół katolicki niezwłocznie ogłosił go Świętym.

Na tron wstąpił jego syn i następca, królewicz Sambor (M14,D9,I3,S5), hrabia kujawski.
Wstępował na tron w wieku lat 36, mając 8 dzieci, 4 synów i 4 córki. Nim wstąpił na tron zdążył owdowieć. Jego pierwsza żona, Dobrosława, hrabianka włodzimierska, matka jego pierworodnego syna Odona zmarła w 1093 roku. Druga żona Sambora, to księżniczka śląska Wojsława.
Jak napisałem w momencie wstąpienia na tron miał już 4 synów. Najstarszy z nich, Odon, utracjusz i okrutnik (M1,D9,I5,S6) miał 19 lat. Kolejni to przyrodni bracia Odona: Kazimierz, Krzesław i Janusz.
Wkrótce po królewskim pogrzebie rozpoczęto poszukiwania żony dla Odona. Została nią Maud z Czarnkowa (19, M7,D9,I9,S5) siostra hrabiego lubuskiego. W prezencie ślubnym młoda para dostała w lenno ziemię kujawską. Kilka dni później dwór przeżywał kolejne wesele. Królwena Judysta wychodziła za mąż za Prednotę z Wiślicy, syna i następcy hrabiego Wolgast.

W kilka dni później otrzymaliśmy wspaniała wiadomość, w Słupsku rozpoczęły się masowe nawrócenia na naszą wiarę. Słupsk, królewski gród przestanie być siedliskiem herezji i pogaństwa.

Pod koniec tegoż roku Sambor wszedł w sojusz z Andornikisem, cesarzem bizantyjskim oraz z Olafem, królem Norwegii.

 

Post po reedycji ze wzgledu na CTD

Kronika roku 1107

W styczniu ze starości zmarła nasz podskarbina, Gertruda. Obowiązki nowego zarządcy przejęła królowa Wojsława.

Historia krucjaty italskiej część I rok 1107

W roku 1107 sprawy europejskiego formatu poczęły drążyć umysł Sambora. Od paru lat trwała ekspansja niewiernych w Italii. na wskutek wojen z miejscowymi feudałami berberysjkie królestwo Zaridów opanowało ziemię w północnej Italii. Pod okupacją niewiernych psów znalazły się Lucca, Parma, Modena, Urbino, Firenze, Sienna i Piombino. Sam Rzym od północy graniczył z posiadłościami niewiernych. Sambor jako wierny syn Kościoła postanowił położyć kres deptaniu Italii przez niewiernych. W Italii nie było silnego państwa nadającego się na sprzymierzeńca w walce o wyzwolenie tej ziemi. Feudalowie italscy byli rozbici i wzajemnie ze sobą skłóceni. Ale Sambor miał sojusznika na którego mógł liczyć, sojusznika który już kiedyś władał Italią i wybrzeżem Berberu. Sambor doskonale wiedział, że Andronikosowi, cesarzowi Biznatyjskiemu marzyła się odbudowa imperium rzymskiego w granicach antycznych, albo co najmniej w granicach cesarza Justnania. Sambor wiedział, że w walce z Zaridami może liczyć na Biznacjum. Postanowił działać.

 

Post po reedycji ze wzgledu na CTD

23 października 1107 roku król Sambor podjął decyzje o krucjacie i wypowiedział wojnę szejkanatowi Luccy, albowiem to święte miasto wybrał za cel swojej krucjaty. Tak jak przewidział w obronie tego szejkanatu stanął jego suzeren emir Sycylii oraz król Zaridów Mes'ud.
Po naszej stronie stanęł Andronikas, cesarz bizantyjski.
Sambor wezwał wasali na pomoc, a jako miejsce koncentracji sił wyznaczył Kremonę, miasto w północnej Italii. Tuż przed wyruszeniem w drogę zmarł król Olaf norweski. Kilka dni później zawarliśmy nowy sojusz, tym razem z Trifonem, księciem moskiewskim.

Pod koniec kwietnia 1108 roku armia Sambora w całości stała już w Creminie. Liczyła ponad 4000 zbrojnych mężów gotowych zginąć za wiarę. Druga armia, licząca ponad 2000 zbrojnych strzegła kraju

10 czerwca rozpoczeło się oblężenie Parmy przez Sambora. Gród nie był zbytnio umocniony i został zdobyty po krótkim oblęzeniu 29 czerwca. Sambor udał się wraz z armią pod Lucce, gdzie stała niewielka armia szejka z Lucci, Jaffara al Ibrahima.11 lipca doszło do krótkiego starcia z armią niewiernych. 300 muzułman próbowało walczyć z ponad 4000 armią królewską. Zostali wycici do nogi. Lucca padła 8 sierpnia. W północnej Italii właściwie nie było wojsk niewiernych. Armia Zaridów uwikłana była w walki na Sycylii z wojskami bizantyjskimi.
Na początku września dołączył do tej krucjaty książe bawarski, zaś armia królewska znalazła się pod Firenze, stolicą Zaridów. Tu po raz pierwszy zetknąła się z większą armią niewiernych. Po krótkiej potyczce nieliczni ocalenie niewierni uciekli z pola walki. Podczas bitwy cięzko ranny został jednak Lambert herbu Bogoria, jeden z dowódców naszych oddziałów.
20 listopada padł zamek Firenze, stolicy Zaridów. Król udał się pod Siene, wspomóc oblęzenie tego miasta. Nim jednak tam dotarliśmy oblęzenia zakończyło się. Król udał się więc na północ, na Modenę która została zdobyta w marcu 1109 roku. Ostatnim skrawkiem ziemi italskiej pod panowiem muzułmańskim było Urbino. Tam też skierował się z armią Sambor. Nim tam jednak dotarł obległ je już książe bawarski. Sambor zrezygnował z oblężenia i przystąpił do rozmów pokojowych z królestwem Zaridów. Znajdowało się ono w tragicznej sytuacji. Wszelkie ziemie na półwyspie apeninskim zostały utracone na rzecz naszego królestwa (Parma, Modena, Firenze, Lucca), Bizancjum (Piombino i Sienna) lub Bawarii (Urbino). Posiadłości Syclicjskie zostały opanowane przez lenników bizancjum, podobnie Malta. W Tunezji wylądował Adnronikas ze swą armią, zdobył już Tunisi Mahadię. Ostatnią prowincją Zaridów była Bizerta. W tej sytacji Zaridowie przystali na pokój z nami. Za zrzeczenie się praw do zdobytych ziem i 35 grzywien srebra stanął pokój. Sambor musiał szybko wracać do kraju. Na pomorzu wybuchła rewolta. Bilans krucjaty italskiej to zdobyte 4 bogate prowicje i syn z nieprawego łoża, Wacław. Do końca roku 1109 królestwo Zaridów przestało istnieć. Zostało podzielone między Bizancjum i jego lenników, Królestwo Polskie i księstwo Bawarii.

 

Post po reedycji ze względu na CTD
Kronika roku 1110

Po powrocie do kraju Sambor zaczał rozmyślać nad uporządkowaniem spraw wewnętrznych i dynastycznych. Domena rozrosła się do 12 prowincji i nie dało się nią już skutecznie zarządzać. Ponadto w czasie krucjaty dorosli dwaj synowie, Kazimierz i Krzesław którym należało naddać odpowiednie lenna. Rewolta pomorska przenosiła się na kolejne prowincje. W Italii zbuntowane było Firenze.

Sambor przystąpił do podziału domeny. Drugi syn królewski Kazimierz otrzymał w lenno Modenę.Kazimierz miał dać początek italskiej gałęzi Piastów. Jako pierwszy cel postawił przed nim ojciec zjednoczenie Toskanii.

Trzeci syn królewski Krzesław otrzymał od ojca w lenno ziemię smoleńską, zapoczątkowując ruską gałąź piastowską.

Cięzko ranny w bitwie pod Firenze Lambert herbu Bogoria otrzymał w uznaniu zasług tytuł hrabiego Parmy, zaś macocha Sambora, druga żona jego ojca Bolesława, Tamara otrzymała w lenno Lucce.

Kronika roku 1111

Na świat przyszedł piąty syn królewski, królewicz Maciej.

W kilka dni później ożenił się Eustachy, bękart, przyrodni brat królewski, wielki rycerz, pełniący godność marszałka królewskiego. Jego żoną została Matilda Standen z rodu margrabiów brandenburskich.

Zmarł Wacław, syn Sambora z nieprawgo łoża.

Kronika roku 1112

Na świat przychodzi Spytko, syn z królewski z nieprawego łoża.

Zmarł królewicz Maciej

Pod koniec roku Sambor wydał swoją córkę Jolante za Iosifa, syna hrabiego wołyńskiego.

kronika roku 1113

Owdowiał marszałek królewski Eustachy, brat królewski.

W lipcu zmarła królowa Wojsława. Kościół katolicki ogłosił jej kanonizacje.

Nową królową została Evdokia, księżniczka moskiewska (age 16, M8,D11,I9,S10)

Masowe nawrócenia w ziemi chełmińskiej.

Kronika roku 1114

Zmarł cesarz bizantyjski Andronikas. W kilka dni po jego śmierci zawarliśmy sojusz z jego następcą, cesarzem Michałem synem Andronikasa.

Na świat przyszedł kolejny syn królewski, pierwszy zrodzon z królowej Evdokii - Sulisław.

Królewicz Janusz poślubił księżniczke kijowską Olgę.

Kronika roku 1115

Nasz sojusznik, cesarz bizantyjski do tytułu cesarskiego oraz króla Bułgarii dodał także tytuł króla Serbii

Wspieramy dyplomatycznie Bizanzcjum w wojnie ze zbuntowanym księciem Leokadii.

Marszałek królewski i jednocześnie brat poślubił dworzankę króla Danii, Gunhild.

Na świat przychodzi Karol, syn Sambora z nieprawego łoża.

Na świat przyszedł Wojciech, drugi syn króla Sambora i królowej Evodikiny.

Królewicz Janusz otrzymał w lenno ziemię chełmińską.

 

Kronika roku 1116

Nasz sojusznik książe moskiweski uderzył na hrabstwo Wiaźmy. Na pomoc ruszyły posiłkowe hufce królewskie pod wodzą marszałka Eustachego. Hrabina Wiaźmy zaoferowala 250 grzywien srebra za pokój. Oczywiście przystaliśmy na tak wspaniałomyślną oferte.

Kronika roku 1117

Na świat przyszła królewna Dobronega.

Mściwoj (D 16) z Wiślicy, siostrzeniec królewski zostaje kanclerzem.
Zona Msciwoja, Aranka zostaje podskarbim (S 15)

Balian Dukas nowym cesarzem Bizantyjskim. Oczywiscie weszliśmy z nim w sojusz.

Królewna Danuta została wydana za mąż za szkockiego wielmoże, Patrica de Atholla, siostrzeńca i następce księcia saksońskiego.

Kronika roku 1118

Roku owego nie wydarzylo się nic wartego wspomnienia w tej kronice.

Kronika roku 1119

Na świat przyszedł królewicz Jacek

Kronika roku 1120

Jeden z naszych wasali, Prednota z Wiślicy hrabia Werle odziedziczył hrabstwo Adger w królestwie Norwegii.

Na świat przyszedł królewicz Bozywoj.

Kronika roku 1121

Ziemie kijowską wraz ze stolicą pradawnej Rusi posiedli niewierni z dalekich stepów. Sambor postanowił położyć kres panoszeniu się niewiernych tak blisko swoich ziem, a ponadto zapragnął wzmocnić pozycje swego krolestwa na Rusi. Dlatego postanowił uderzyć niewiernych i odbić z ich rąk Kijów oraz Pińsk.

 

Historia wyprawy kijowsko-kaspijskiej Sambora

Sambor powołał wojska ze swej domeny i skupił je w Przemyślu. 12 kwietnia wyprawił w drogę posła z wypowiedzeniem wojny niewiernym i wezwał swych wasali na pomoc. Po naszej stronie opowiedział się książe moskiewski który ruszył ze swą armią we wschodnie stepy.

Po krótkiej kampanii zdobyto Kijów i Pińsk. Pińsk padł pod koniec roku 1121. Gdy Sambor świętował zdobycie Pińska do obozu przybył posłaniec od księcia moskiewskiego z prośbą o pomoc. Sambor niestety nie zdążył z odsieczą Riazaniowi ale kilkukrotnie poraził w polu wojska niewiernych dzieki czemu Moskwici odbili Riazań. Sambor zaś podporządkował sobie kilka prowincji i przekazał je w lenno Habibowi z Manych, jednemu z głównych konkurentów do władzy z wrogiego nam emiratu wołżanskiego. Uładziwszy sprawy wschodnie powrócił do kraju gdzie oczekiwał nowonarodzony syn, królewicz Sieciech.

Wojna na wschodzie nie ustawała, ale ze swej strony toczył ją Sambor przy pomocy wojsk najemnych i niewielkiego polskiego kontyngentu pod dowódctwem marszałka Eustachego.

Pod koniec roku zmarł królewicz Sieciech.

Kronika roku 1123

W dalekich stepach marszałek Eustachy na czele oddziałów krzyżackich gromił niewiernych przyłączając zdobyte ziemie do lenna Habbiba. Również Moskwici poszerzali swe księstwo o rozległe lecz puste połacie ziem.

Na świat przyszedł krolewicz Dobiesław.

Kronika roku 1124

Do kraju powrócił marszałek Eustachy. Położył on kres istnieniu emiraty wołżańskiego a zdobyte ziemie włączył do ziem naszego arabskiego lennika Habbiba.

Kronika roku 1125

W listopadzie zmarł królewicz Dobiesław.

 

Post do reedycji z powodu CTDagain

Kronika roku 1126

Na skutek zarazy Sambor przeniósł stolice z Cieszyna do Łęczycy.

Księstwo Moskiewskie wdało się w wojnę z koalicją państw muzułmańskich. Mając dosyć wschodnich awantur postanowiliśmy tym razem nie pomagać temu szaleńcowi Trifonowi.

Zmarł cesarz bizantyjski Balin Dukas. Jego syn i następca Alexi Dukas zawiązal z nami więź przymierza.

Kronika roku 1127

Siostra królewska Zofia po raz trzeci wyszła za mąż. Jej mężem został Marcin herbu Rogala, któremu nadano ziemię pińską w lenno.

Kronika roku 1128

Zmarł królewicz Wojciech.

Księstwo moskiewskie zmierza do zagłady. Taką ceną płacą poddani za szeleństwa swoich władców.

Kronika roku 1129

Księstwo moskiewskie zniknęło z mapy.

Sambor chciał utworzyć księstwo kijowskie i w tym celu ruszyl by zdobyć Koruń opanowany przez plemiona turkmeńskie. Wojska koronne uderzyły na Korsuń, zaś w stepach wojnę rozpoczął też nasz wasal, Habbib.
Po zdobyciu Korsunia Sambor częścią armii powrócił do kraju zaś Eustachy z armią zaciężną i chorągwiami Cieszyńskimi ruszył w stepy wspomóc Habbiba. Wojna zakończyła się na początku stycznia 1130 roku. Habbib zdobył szmat ziemii w dole Wołgi i został obwołany emirem wołżańskim. Królewstwo Polskie zdobyło zniszczony i spustoszony Korsuń.

Kronika roku 1130

Sambor uzurpował sobie tytuł księcią kijowskiego, wszak był suzerenem większości ziem tego księstwa. Wyruszył na północ by zdobyć ten tutuł siłą od Pawła Rurkovicza, hrabiego Zalesia.

W grudniu uderzyliśmy na to księstewko. Byla to wojna czysto prestiżowa, bowiem Paweł rościł sobie pretensje do tytułu króla Polski. Taka bezczelność musiała być ukarana.

Kronika roku 1131

W tym roku nie wydarzyło się nic godnego uwagi poza ponownym przeniesniu stolicy królestwa do Cieszyna.

W lutym pokonany Paweł uznał Sambora za księcia kijowskiego i zrzekł się wszelkich pretensji wobec jego osoby i tytułów

 

Kronika roku 1132

Po raz pierwszy od wielu lat Sambor zwołał Stany Generalne. Za cenę ustępstw na rzecz Stanów Sambor uzyskał niemal 1700 grzywien srebra nadzwyczajnych podatków.

Sambor wysunął pretensje do hrabstwa Piombino w Italii.

Kronika roku 1133

Królewicz Sulisław otrzymał w lenno ziemię kijowską i tytuł księcia kijowskiego.

W Wielkopolsce ma miejsce bunt wasalny. Hrabia lubuski Skarbmir wypowiada posłuszeństwo arcybiskupowi wielkopolskiemu i wszczyna tym samym wojnę domową. Sambor opowiada się po stronie arcybiskupa i wysyła przeciw Skarbmirowi wojska pod wodzą marszałka Eustachego.

Kronika roku 1134

Wojska arcybiskupa wielkopolskiego wkraczają do ziemi lubuskiej, ale Skarbmir ze swoim wojskiem obległ Slupsk, prowincje znajdującą się w domenie królewskiej. Eustachy wraz z armią ruszył na odsiecz. 18 lutego przybyła odsiecz. Siły były liczenie wyrównane, acz Eustachy posiadał w swej armii prawie 180 cięzkozbrojnych rycerzy. W czasie krwawej bitwy wiele najemnych oddziałów z armii Eustachego rzuciło się do ucieszki jednak poprowadził on do szarży swych ciężkozbrojnych rycerzy łamiąc opór wojsk Skarbmira. Pokonany Skarbmir zaproponował pokój i ponad 100 grzywien odszkodowania. Przystaliśmy na to tym bardziej że arcybiskup wielkopolski opanował już ziemię lubuską.

Zmarł następca tronu, królewicz Odon, hrabia kujawski.

Kronika roku 1135

Książe kijowski Sulisław otrzymał w lenno ziemię korsuńską.

Król Sambor od pewnego czasu zamyślał o krucjacie. Kościół zarzucał mu brak aktywności w walce z niewiernymi i brak pobożności. Zastanawiał się nad celem krucjaty. Mógł udać się do Ziemi Świętej by wyzwalać z rąk niewiernych Jerozolimę. Ale Królestwo Fatymidów było sprzymierzone z Turkami Seldżuckimi i pokonanie takiej połączonej potęgi, nawet w sojuszu z Bizancjum było wielce ryzykowne.

Mógł też uderzyć na pogan bałtyckich i urosłą w potęgę Litwę, ale tam działali Krzyżacy.

Trzecią możliwość podsunęła mu jego małżonka, księżniczka moskiewska. Jej ojczyzna od kilku lat cierpiała jarzmo islamskiej niewoli. Sambor postanowił - na Moskwę.

Jako punkt koncentracji armii wyznaczył Smoleńsk. Dopiero bo zebraniu własnej armii postanowił ogłosić krucjatę i uderzyć na niewiernych. Wojska wasali miały przyść z pomocą w dalszym okresie. Armia królewska zebrała się w Smoleńsku w kończu grudnia. Liczyła 5500 zbrojnych w tym 900 cięzkozbrojnych rycerzy. Sambor podzielił armie na 2 części. Jedna miała uderzać na Wiaźmę, druga na Moskwę i 13 grudnia 1135 roku ogłosił krucjatę.

Na początku stycznia 1136 krzyżowce wkroczyli zarówno do Moskwy jak i Viaźmy. Opór niewiernych był słaby i na początku kwietnia padł zamek w Moskwie. Sambor obwołał się zaraz księciem moskiewskim i tytuł ten przekazał natychmiast swemu synowi, królewiczowi Krzesławowi, hrabiemu Smoleńskiemu.

Podczas walk w stepach doszła do uszu królewskich wspaniała wiadomość. Brat królewski Wszebor, arcybiskup meklemburski został nowym papieżem. Ziemie jakie powróciły do korony został podzielone miedzy królewicza Jacka który otrzymał także godność księcia Meklemburgii a Karola, syna Sambor z nieprawego łoża który został hrabią Lubeki.

26 sierpnia podczas bitwy z głównymi siłami niewiernych ciężko ranniony od strzały został król Sambor.

Kilka dni po bitwie zawarliśmy pokój.

Kronika roku 1137

Zmarł kanclerz Msciwoj.

Rzymskie powietrze najwyraźniej nie służy papieżom Polakom - papież Wszebor po kilku miesiącach urzędowania zmarł.

Kronika roku 1138

Król Sambor zachorzał ciężko, odnowiły się bowiem stare rany odniesione w ostatniej krucjacie. Leżąc na łożu boleści przekazał jeszcze swemu synowi Krzesławowi ziemię Kolomny w lenno.

 

Kronika roku 1139

Księstwo Moskiewskie zaczęło doznawać porażek w walkach z niewiernymi. Prócz słania pieniędzy palącą potrzebą okazało się słanie posiłków. Chorągwie z ziem: cieszyńskiej, sąckiej i przemyskiej udały się na wschód wspierać królewicza Krzesława.

Kronika roku 1140

W kwietniu na wschod od Moskwy doszło do bitwy między wojskami królewskimi dowodzonymi przez Marszałka Eustachego a armią niewiernych. Do końca roku Eustachy ganiał za wrogiem w dalekich stepach.

Kronika roku 1141

Sambor złożon chorobą wspierał finansami wasali walaczących z nierwiernymi w dalekich stepach. Chorągwie posiłkowe Eustachego nadal przebywały w księstwie moskiewskim. Ponieważ armia niewiernych uciekła na daleko w stepy Sambor postanowił podbić ziemie ruskie leżące w poblizu Moskwy a znajdujące się pod panowaniem jednego z plemion koczowniczych.

We wrześniu król Sambor zachorzał na zapalenie płuc.

W październiku Eustachy wszął wojnę z emiartem uralskim celem odbicia z ich rąk nowogrodu siewierskiego i sąsiednich prowincji leżących wokół moskwy. W sukurs pospieszył mu wasal Sambora, emir Wołgi Sulejman.

Kronika roku 1142

Kilka dni po nowym roku w wieku 72 lat zmarł król Sambor I Piast. Na tron wstąpił jego wnuk Odon, syn pierworodnego syna Sambora - Odona.

Nowy monarcha w momencie wstąpienia na tron miał 31 lat (M12,D8,I9,S4). Jego żoną była Beata z Wiślicy. Miał on 2 córki (2 inne zmarły). W momencie wstąpienia na tron nie posiadał on męskiego potomka i mieli dziedziczyc po nim jego młodsi bracia Csaba lub Trojden.

Csaba w lenno otrzymał hrabstwo Firenze, zaś Trojden otrzymał w lenno ziemię kujawską.

Król Wańko I zawarł sojusz z Bizancjum.

Na świat przyszła kolejna córka królewska, królewna Świętosława.

Kronika roku 1143

Zawaliśmy sojusz z królestwem Danii

Kronika roku 1144

Zmarł były marszałek Eustachy. Odziedziczyliśmy po nim ziemię nowogrodu siewierskiego i ziemię prońską. Obie te ziemię przekazano kuzynowi królewskiemu, Janisławowi księciu Moskwy.

W ziemi sąckiej wybuchła rewolta.

23 listopada został ogłoszony świętem w naszym królestwie. Na świat przyszedł pierworodny syn Wańka i Beaty: Królewicz Stanisław

Kronika roku 1145

W tym roku poza odziedziczeniem po dalekiej krewnej roszczeń do tytułu księcie Northumbrii nie wydarzylo sie nic waznego