Polska Piastów 1066-??? AAR

Witam

Ponieważ nie widzę na tym forum zbyt wielu AAR dla CK postanowiłem podzielić się z polską społecznością miłośników gier Paradoxu moimi dokonaniami w grze królestwem Polskim.

Założenia gry:
- wersja 1.02
- poziom trudności : maksymalny
- agresywność AI: normalna

Inne założenia:
- podbój plemion bałtyckich ograniczony do plemienia Prusów i Jaćwieży



Początek

Kronikę moją spisywać zaczynam w wigilę Narodzenia Pańskiego roku 1066 w ósmym roku panowania Króla Bolesława Śmiałego.


Bolesław Śmiały miał pięciu wasali:
- księcia krakowskiego Stanisława z rodu Ciołków, dziedzica ziemi kujawskiej i sieradzko-łęczyckiej

- księcia śląskiego Wszebora z rodu Włostowiców, dziedzica ziemi opolskiej,dolnośląskiej i górnośląskiej

- księcia mazowieckiego Przemysława herbu Poraj dziedzica ziemi mazowieckiej i zwierzchnika ziemi czerskiej

- biskupa kaliskiego Macieja

- arcybiskupa wielkopolskiego Zbyszka herbu Gniewosz, który prócz gniezna i ziemi poznańskiej był także panem zwierzchnim ziemi lubuskiej.

Z racji takowej że pan nasz aż do wieku 36 lat w stanie bezżennym pozostał, wszelako rozpoczął poszukiwania odpowiedniej kandydatki na królową polską i matkę godnych królestwa następców. Posłańcy królewscy znaleźli odpowiednią kandydatkę w córce króla duńskiego Svenda. Córka jego miała na imię Ingrid i liczyła 18 wiosen, pobożnością zaś, godnością i zdolnościami o wiele inne kandydatki przewyższała.
Urzeczony jej urodą i cechami charakteru czym prędzej poprosił króla Svenda o jej rękę i niecierpliwie oczekiwał odpowiedzi w międzyczasie wynosząc na godności urzędnicze wielu spośród swych dworzan, między innymi brata swego Władysława Hermana na godność marszałka powołując.

 

Kampania 1067 roku - plany

Wziąwszy posag za od króla duńskiego (jakies 300 grzywien srebra) i wydaniu rozkazów budowy osad drwali w swojej domenie król Bolesław wytyczył cele na rok 1067.
W roku tym zaplanował podporządkować swojemu królestwu wybrzeże Bałtyku. W tym celu postanowił uderzyć na trwających w pogaństwie plemiona zamieszkujące Pomorze wschodnie, u ujścia Wisły mające swe siedziby. Najważniejszym ich grodem był Gdańsk. W takowym celu po zebraniu wojska ze swojej domeny na wiosnę roku pańskiego 1067 na pogańskich gdańszczan siłą wielką najechał.
Wielki wódz Pomorzan zachodnich, broniąc swych gdańskich ziomków wojnę nam wypowiedział. By ukarać bezbożną rękę pogańską która na chrześcijan podniesiona została król Bolesław wezwał swych wasali w zachodniej częsci królestwa, tj. arcybiskupa wielkopolskiego i biskupa kaliskiego, by ze swym wojskiem i wasalami bezczelność poganina pokarali. Sam zaś z wojskiem na gdańsk uderzył.

 

A ten podział na Górny i Dolny Śląsk to nie aby niemieckie dzieło? Jakoś nie kołacze mi się w pamięci, by w średniowieczu stosowano taką terminologię...

 

Kilka słów wyjaśnień.
Poziom wsciekłości dałem na normal, bo na najwyższym AI toczył zupełnie bezsensowne, wyniszczające wojny między sobą (moim zdaniem wojna dla samej wojny). Strasznie mnie to denerwowało więc zmniejszyłem do poziomu normal.

Kolejne utrudnienie jakie sobie dałem - nawet przy maksymalniej lojalności wasali nie mobilizuje samodzielnie ich wojsk. Zwracam się z prośbą dyplomatyczną o wystawienie wojsk.

Co do podziału na Górny i Dolny Śląsk - o ile pamiętam do czasów rozbicia dzielnicowego część dzisiejszego Górnego Śląska należała do Małopolski.

Nie wiem czemu nie ładują się screeny. Może robię coś nie tak. Prośba do moderatorów o pomoc (wyedytowanie linków)

 

Kampania roku 1068 - relacja posłańca

Wiele czasu upłyneło zanim na dwór królewski przyszły wieści o zwycięstwach wojsk bolewsławowych nad poganami. Jak już wspomniałem Bolesław uderzył wraz z chorągwiami cieszyńską, krakowską, sandomirską i sącką na Pomorze gdańskie, zaś arcybiskup wielkopolski z chorągwiami poznańską, gnieźnieńską i kaliską uderzył na Pomorze Środkowe. Wojska pogańskie w dwóch bitwach pobite uciekły na zachód, hen pod Szczecin. W lipcu padł oblężony Gdańsk, w październiku padł Słupsk. Widząc że do wojny z Pomorzanami przystąpili także: król niemiecki Henryk i hrabstwo Rugii, chcąc na zimę w domowe pielesze powrócić, idąc za głosem Rady Królewskiej i brata swego Władysława, który godność marszałka sprawował, by nie wojować zimą w kraju nieprzyjacielskim Bolesław pokój zaproponował, na co Aras, wielki wódz Pomorzan, lubo przez Cesarza zagrożony przystał. I tak zakończyła się kampania roku 1067 podczas której królestwo nasze o dwie pogańskie prowincje powiększone zostało. By odbudować kraj pomorski, mieczem i ogniem nawiedzony, z rozkazu królewskiego poczęto budować na wybrzeżu gdańskiem mnogie wioski rybackie, by w kraj zniszczony nowe tchnąć życie i skarbiec królewski daninami w przyszłości zasilać.

 

Kampania roku 1068

W święto Narodzin pańskich roku 1067 przybył na nasz dwór posłaniec cesarski. Przyniósł on wieści o trwającym oblężeniu pogańskiego Wolina, o niedoli wojsk cesarskich oraz wspomagającej ją chorągwii z wyspy Rugii. Poruszone tymi opowieściami serce królewskie, chcąc bratu swemu, cesarzowi Henrykowi dopomóc zdecydował wiosną iść mu w sukurs, śląc wici do chorągwii z własnej domeny, oraz do ksiącia śląskiego Wszebora o posiłki się zwrócić by uderzyć na Pomorzan wiosną roku pańskiego 1068.

Wszebor Włostowic, książe śląski nie odmówił pomocy swemu panu i wszystkie swe wojska pod rozkazy Bolesława przywiódł. Uderzyli więc w kwietniu wspólnie na Szczecin, gdzie wojska pomorskie pobiwszy ku Wolinowi się udali by w oblężeniu dopomóc. Wraz z przybyciem królewskich hufców, morale Wolinian podupadło zupełnie, gdyż doszły ich słychy o rozbiciu hufców wodza pomorskiego Arrasa pod Szczcinem. Zrozumiawszy że znikąd ratunku spodziewać się nie mogą poddali twierdzę Bolesławowi, woląc mieć go za pana, niźli królowi niemieckiemu, czy hrabii Rugii podlegać. Przyłączywszy te ziemie do swej domeny przyszedł czas na rozprawę z tym, co ręką swą pogańską na chrześcijańskie królestwo ważył się podnieść. Latem 1068 roku Bolesław obległ Arrasa w Szczecinie, lubo w październiku gród dostał sie w chrześcijańskie ręce. Wielki posąg Swarożyca z wielkiej świątyni pogan do Rzymu jako wotum posłana została, a król nasz Bolesław nad Szczecinem władzę swą rozwinął.

Z innych ważnych wydarzeń wartych wspomninia:

Roku pańskiego 1068 na świat przyszło dwóch synów bolesławowych: jeden z nałożnicy zrodzon, zwie się Mirosławem, drugi zaś, syn z królowej Ingrid zrodzony, następcą tronu według prawa salickiego obwołany, którego imię brzmi Spytko.

Tegoż samego roku zmarł prymas Polski Dobromir, z racji swych zasług i pobożności krótko po swej śmierci kanonizowany.

Pod koniec roku 1068 widząc że skutecznie panować nie da się nad tak wielką połacią ziemi, chcąc za zasługi nagrodzić brata swego Władysława Hermana, miłością braterską się kierując nadał mu Bolesław ziemię szczecińską i wolińską jako lenne, wynosząc go przy tym ponad innych hrabiów tytułem księcia pomorskiego imię jego przyozdabiając.

 

Ludność królestwa powitała rok 1069 z nadzieją, że ten rok minie im pod znakiem pokoju. Król, stęskniony za życiem rodzinnym, chcąc nacieszyć się nowonarodzonym następcą nie planował żadnej wojny. Na dworze trzymała go także stęskniona małżonka, która brzemienną będąc spodziewała sie lada dzień powić kolejne ich dziecko. Dzięki skarbiemu Czciborowi (stewardship 11) co miesiąc w formie danin do skarbca spływały prawie 33 grzywny srebra po pozwało z optymizmem planować rozwój ziem. Jedynym niepokojącym wydarzeniem była wojna na północy. Król węgierski pragnął poszerzyć swe dzidziny kosztem północnych sąsiadów królestwa polskiego, pogańskiego plemiania Jaćwieży. Król z radą nie życzyli sobie bynajmniej, by królestwo węgierskie podporządkowało sobie ziemie leżące tak daleko na północy. Na specjalnej naradzie postanowili pilnie obserwować sytuacje i rozwój wypadków, by w razie potrzeby włączyć się do konfliktu. Inny nasz sąsiad, księstwo halickie wplątało się w wojne ze stepowym plemieniem Pieczyngów i z różnym powodzeniem z nimi boje toczyło.

 

Kronika roku 1070

Krótko przed adwentem król Bolesław wydal wojne poganskim Jatwigom. Bezbożnicy owi, z królem Węgier już walczący ośmielili się skalać swą butną stopą królestwo nasze, albowiem rózne ich watachy ukradkiem ku węgierskim ziemią na gwałt i rabunek w górę Wisły się przemykały srogie przy tym czyniąc gwałty i obrażając majestat królewski. Zebrawszy wojska, pierwej wici wysławszy do Przemysława księcia mazowieckiego Bolesław uderzył na Jaćwinów i pokrewne im plemię Galiandów. Chorągwie mazowieckie wsparły Węgrów w ziemi Jatwigów zdobywszy największy gród, a wkrótce opanowawszy kraine do swego księstwa ich przyłączyli. Bolesław zaś pobiwszy plemię Galiandów okupem 80 grzywien srebra się zadowolił i na pokój przystał i wkrótce po wielkanocy roku pańskiego 1070 na dwór swój powrócił.

W owym czasie, gdy Król za Wisłą wojował żona jego powiła córkę, która imię Elżbiety, na chrzcie nadane nosić będzie.

 

Kronika roku 1071

Rok Pański 1071 upłynął w królestwie naszym, z bożym błogosławieństwem bez wojen. Z rozkazu królewskiego w całym kraju poddani wznosili tartaki i inne budowle, wszystko to ku chwale jego czyniąc.

W roku tym królowa powiła drugiego królewskiego syna, nazwanego Dobromirem.

Król zaś, lubo kazań o czystości i piekielnych mękach jakie na cudzołożników spadają namiętności ku pewnej młodej dwórce się poddał, z czego zrodził się bękart królewskiej krwii, zwan Henrykiem.

Kronika roku 1072

W roku owym jedynym ważnym wzmianki wydarzeniem, które chwalę i pobożność króla naszego wzmocniły było powodzenie misjonarzy na Pomorzu gdańskim, przyczyną czego nawrócili się oni na naszą wiarę prawdziwą chrześcijańską i kulturę naszą przyjęli.

Kronika roku 1073

W owym czasie wiele powstało w królestwie naszym, z rozkazu królewskiego strzelnic i miejsc wyznaczonych, gdzie wojsko kunszt swój doskonalić mogło.

Następca tronu Spytko przy dworze pozostał, by nauki pobierać na nim, a królowa Rycheza powiła drugą córkę, na której na chrzcie imię Rychezy nadano.

Kronika roku 1074

Dnia 1 października roku pańskiego 1074 na świat przyszedł trzeci syn królewski, zrodzon z Ingrid królowej Polski, zwan Odonem.

Kronika roku 1075
W maju tego roku król Bolesław zwołał wiec walny, podczas którego od wszystkich Stanów Królestwa naszego otrzymał 723 grzywny srebra.

 

Kronika roku 1076

W roku tym nie wydarzyło się w naszym kraju nic godnego uwagi. Dzieci królewskie rosły, a lud siał i orał, mieszczanie dobrem wszelakim kupczyli, księża z zakonikami jak dawniej się modlili.

Nasz południowy sąsiad, książe czeski Wratisław z rodu Przemyślidów królewską koroną ukoronowany podniósł Czechy do rangi królestwa.

Kronika roku 1077

W święto Trzech Króli przed swe oblicze wezwano przed oblicze Pańskie w 37 wiosnie życia księcia śląskiego Wszebora z rodu Włostowiców. Tron książęcy objął po nim 4 letni następca, Trojden.

Krótko po zapustach na świat przyszedł kolejny królewski syn, królewicz Ziemowit, czwarty w kolejce po tron, który według prawa do pierworodnego syna królewskiego jest dziedziczon.

 

Kronika roku 1078

Malaria ustąpiła z Sącza.

Król Bolesław uzyskał prawa do węgierskiego hrabstwa Nitry, które to poprzedni władca tego hrabstwa zapisał mu w testamencie, a które nieprawnie władane jest przez Gaspara Lalli, wasala króla Węgier.

 

Kronika roku 1079

Na świat przyszła, by po kilku dniach opuścić nas na zawsze, pozostawiając rodziców w żalu wielkim królewna Eufemia.

Król Bolesław nakazał budowę traktów królewskich w swej domenie.

Chcąc zapewnić udzielne hrabstwo swemu siostrzeńcowi, Borivojowi z rodu Przemyślidów, synowi marszałka królestwa Czech Vratislawa, który to Borivoj od maleńkości na dworze Bolesława był chowany i którego król Bolesław jak syna niemal miłował, postanowiono wraz z radą królewską na połabskich pogan uderzyć, ziemię im wydrzeć i nadać ją Borivojowi, by władając poganami na prawdziwą wiarę ich nawrócił.

 

I Wojna połabska

Na jesień roku 1079 Bolesław ze swą 2,5 tys armią uderzył na Werle. W pierwszej bitwie pokonał wojska pochodzące z tej prowincji i przystąpił do oblężenia grodu. Dwakroć przychodziła dla oblegających odsiecz, raz prowadził ją sam wódz plemion połabskich Vaisvilkas, ale pobity musiał się wycofać, potem szczęścia próbował marszałek połabski Midaugas, ale również pobit musiał salwować się ucieczką. Widząc, że znikąd ratunku oczekiwać nie mogą obrońcy Werle skapitulowali, a król Bolesław w kilka dni później nadając tę prowincje we władanie Borivojowi, prędzej jednak, dla zwiększenia jego powagi i bezpieczeństwa przed najazdami pogan za kwotę 500 grzywien srebra kazał mała warownią murowaną postawić.

Kilka dni później stanął pokój między królem Polski Bolesławem, a Vaisvilkasem, wodzem Połabian.

 

Kronika roku 1080

Po zakończonej wojnie z plemionami połabskimi król Bolesław powrócił na dwór swój by cieszyć się życiem rodzinnym i sił przed nowymi wojnami nabrać

 

Kronika roku 1081

Z rozkazu króla Bolesława rozpoczęto budowę kamieniołomu w Cieszynie.

W październiku zmarła Królowa Ingrid, pozostawiwszy Króla Bolesława wdowcem, a królewskie dzieci sierotami. Lud łzami opłakiwał swą królową, opłakiwał ją król Bolesław, opłakiwali ją synowie jej królewiczei i córki jej królewny.

ps.sorry za tyle postów ale coś mi nawalilo i pisało ze nie wysyła, potem sprawdziłem w nowym oknie i okazało się ze jest ich kilka

 

Od piątkowego popołudnia nie za bardzo mogłem wejść na forum (coś chyba się zepsuło), więc AAR lądował w pliku .doc Uzbierało się ponad 5 stron, pora więc podzielić się nowinami z dworu króla Bolesława Śmiałego.

Kronika roku 1082

Długo opłakiwał król Bolesław swoją pierwszą żonę. Przeto jednak, gdy zakończyła się żałoba pojął za żonę księżniczkę bawarską Ethelinde von Nordlingen.

Tegoż roku papież zarządał pod groźbą ekskomuniki od króla Bolesława prawa samodzielnego wyznaczania biskupów. Nie chcąc narażać się na wieczne potępienie król Bolesław zgodził się i zrzekł się inwestytury.

Kronika 1083

Jakoweś fatum ciąży nad dworem królewskim. Kilka miesięcy po ślubie, będąc brzemienną umiera królowa Ethelinde.

W toku tym najstarszy syn królewski Mirosław, bękart z nieprawego łóża osiągnął dojrzałość. By nadać mu ziemię Bolesław postanowił podbić pruskie plemię Galiandów. Dokonawszy tego w kilka tygodni oddał Mirosławi ich ziemię czyniąc z niego swego lennika.

Książe mazowiecki Przemysław przekazuje w lenno swemu synowi, Bożywojowi hrabstwo Jatvigii

Kronika roku 1084

Ten rok okazał się być rokiem weselnym. Następca tronu królewicz Spytko osiąga dojrzałość i ożeniony zostaje wolą rodziców z królewną szwedzką Rikissą

Ponieważ królewicz Spytko nie posiadał dotąd lenna Bolesław postanowił nadać mu ziemię poznańską w lenno. Poprzednio władał nią arcybiskup poznański, ale został z niej wyzuty.

Książe krakowski Stanisław przekazuje swojemu najstarszemu synowi Januszowi Kujawy w lenno.

Król Bolesław, niedawno po raz drugi wdowcem zostawszy zatęsknił za życiem małżeńskim i poślubił norweską królewnę Holmfrid.

W październiku, wkrótce po swoich 16 urodzinach królewna Elżbieta, najstarsza córka króla Bolesława została wydana za mąż za Tasilla Standena, najstarszego syna i dziedzica margrabiego brandenburskiego Uda.

Tasillo przybył na dwór królewstwa polskiego, przeto przed ślubem przyobiecał Bolesław margrabiemu, że Tasillo otrzyma w posagu od niego lenno. Król Bolesław wraz z radą postanowił zdobyć dla niego i nadać w lenno jako posag ziemię chełmińską. Pierwej jednak należało ją zdobyć, a była ona pod władaniem plemiena Prusów.

Wojna z Prusami o ziemię chełmińską

Król Bolesław przyrzekł nadać swemu zięciowi Tasillowi lenno. W tym celu postanowił podbić ziemię chełmińską dzierżoną przez pogańskie plemię Prusów. Wezwał wojska arcybiskupa wielkopolskiego Zbyszka i biskupa kaliskiego, od niedawna zasiadającego na stołku biskupim, z dalekiej Katalonii pochodzącego, Bermundo do Monada. Ten ostatni zapomniawszy komu wierność winien odmówił przybycia z posiłkami do wojny z poganami.

Król Bolesław uszykował swe wojska w dwie armie. Jedna, pod dowództwem arcybiskupa wielkopolskiego Zbyszka i królewskich wojsk pomorskich stała w Gdańsku i miała osłaniać Gdańsk od ataku Prusów. Druga armia, pod samym Bolesławem stała na Kujawach. Składała się ona z królewskich chorągwi ziem krakowskiej, cieszyńskiej, sąckiej i sandomierskiej.

W wigilię bożego narodzenia roku pańskiego 1084 wybuchła wojna.
Dwa tygodnie później papież wezwał do krucjaty przeciw niewiernym. Rozpoczęła się era krucjat.

Wojna z Prusami zakończyła się na początku lata 1085 roku pokojem. Ziemię chełmińską otrzymał w lenno zięć Bolesława Tasillo. Prusowie wypłacili też okup za jeńców wziętych w kilku bitwach, w sumie 322 grzywny srebra

 

Kronika roku 1085

19 września przyszedł na świat wnuk króla Bolesława, syn jego córki Elżbiety i Tasilla, następcy tronu księstwa Brandenburgii. Nadano mu imię Jakub, zaś z mowy i kultury był on bardziej Polakiem niźli Niemcem.

28 grudnia przyszła na świat córka króla Bolesława i królowej Holmfrid. Nadano jej imię Scholastyka.

W roku tym zmarł Książe mazowiecki Przemysław. Na tron wstąpił po nim syn jego najstarszy Bożysław.

Kronika roku 1086

Zmarł arcybiskup wielkopolski Zbyszko. W jego miejsce powołan został z Italii pochodzący Umberto Doria.

Na tajnej radzie królewskiej postanowiono na wiosnę roku 1087 ruszyć na krucjatę. Jako cel wybrano tkwiących dotąd w pogaństwie Słowian połabskich.

Krótko przed końcem adwentu narodził się 5 syn króla Bolesława, zrodzony z królowej Holmfrid Lambert.

Kronika roku 1087

W styczniu rozpoczęły się przygotowania do krucjaty na połabskich pogan. Bolesław zebrał swoją armie w Werle, ogłosił krucjatę przeciw Vaisvilkasowi, wielkiemu wodzowi Słowian połabskich i wezwał swoich wasali: brata swego Władysława księcia pomorskiego, syna swego Spytka, hrabiego poznańskiego, arcybiskupa wielkopolskiego i biskupa kaliskiego.

Nim ruszyła krucjata goniec przysłał smutną wiadomość – zmarł papież. Nowym papieżem został Anzelm, biskup Altmarku.

W czerwcu zebrały się wojska krucjaty. Zostały podzielone na 3 części – królewskie, księcia pomorskiego i wojska biskupie. Hufce królewskie uderzyły na Rostok, biskupie miały wykonać odwracające uwagę uderzenie na Meklemburgię, wojska księcia pomorskiego Władysława miały stanowić odwód.

Armia królewska w sierpniu zdobyła Rostock. Armia biskupów w tym czasie stoczyła zwycięską, acz krwawą bitwę z głównymi siłami Słowian połabskich. Armia królewska uderzyła na Meklemburgię, poszczerbione oddziały biskupie wycofały się do Werle, zaś armia księcia Władysława Hermana rozpoczęła marsz na Lubekę.

W październiku Bolesław opanował Meklemburgię i z cała armią pospieszył na pomoc bratu swemu Władysławowi oblegającemu Lubekę.

Pod koniec listopada padła Lubeka. Ziemie pogan wpadły w ręce króla Bolesława. Ogłosił się też zaraz księciem meklemburskim. Rozkazał czym prędzej wznosić zamki murowane w Lubece i w Meklemburgii. Zamierzał bowiem przekazać je w lenno synowi swemu Dobromirowi jako udzielne księstwo. Zamki zaś murowane niepomiernie umacniały jego władzę nad świeżo podbitą krainą.

 

Kronika roku 1088

W styczniu zmarł królewicz Lambert, najmłodszy syn królewski.

W marcu na świat przyszła królewna Grzymisława.

Latem stolica królestwa była świadkiem dwóch wesel. Najpierw żenił się Henryk, nieślubny syn Bolesława. Żenił się z córką hrabiego lubuskiego Heleną. Drugie weselisko odbyło się kilka dni później – królewicz Dobromir żenił się z księżniczką halicką Adelajdą.

Klika dni po weselach nastał dzień smutku. Zmarła królewna Scholastyka.

Kronika roku 1089

Zmarł Papież Anzelm. Ganderade, biskup Nicei został obrany nowym papieżem.

W marcu tegoż roku królewicz Dobromir otrzymał księstwo meklemburskie w udzielne lenno.

Rycheza, druga córka królewska wydana za mąż za Simeona, syna hrabiego włodzimierskiego. Jako lenno otrzymał on ziemię sandomierską.

Na świat przyszła królewna Lucja.

Król Bolesław udał się na krucjatę do Prus, po krótkiej walce zdobyty został Marienburg i Prusy zostały wcielone do królestwa Polskiego.

Kronika roku 1090

Wyciągnęliśmy słuszne pretensje do panowania nad hrabstwem przemyskim

Zmarła najmłodsza córka królewska, roczna Lucja.

Zmarł Król Węgier Gaspar Arpad. Na tron wstąpił jego urodzony kilka miesięcy przed śmiercią ojca syn, Andras.

Kronika roku 1091

Mieszkańcy ziemi słupskiej nawrócili się na naszą prawdziwą wiarę i przyjęli naszą kulturę.

Zmarł hrabia galiandzki Mirosław, bękart bolesławowy. Nie pozostawił po sobie dziedzica, jego ziemię wracają do domeny ojca.

Kronika roku 1092

Królewicz Odon otrzymał w lenno od ojca Marienburg i Galandie jako lenno oraz tytuł księcia pruskiego

Kronika roku 1093

Z części ziem księstwa pruskiego powstaje Zakon Krzyżacki

Zmarł Książe halicki Alexander. Na tron wstąpił jego syn Matfei. Król Bolesław miał pretensje do ziemi przemyskiej. Nadarzała się oto okazja do wojny. Na wiosnę roku 1094 planowano atak. Zamierzano wypowiedzieć wojnę wasalowi księstwa halickiemu, trwającemu w pogaństwie plemieniu Podlasian. Król z radą spodziewał się że Matfei, w obronie swego wasala wypowie nam wojnę. Dlatego też na granicy z księstwem halickim postanowiono skoncentrować główną armię, zaś na ziemię przemyską miało iść główne uderzenie. Na Podlasie uderzać miał Książe mazowiecki, o ile oczywiście przyłączy się do wojny. Rozpoczęto koncentrację sił.

 

Kronika roku 1094

W styczniu tegoż roku król ogłosił krucjatę przeciw pogańskim Podlasianom. Oczywiście księstwo halickie stanęło w obronie wasala. Król wezwał na pomoc księcia mazowieckiego Bożywoja, księcia śląskiego Trojdena Włostowica i hrabiego sandomierskiego Simeona, który przeciw własnemu ojcu miał walczyć, albowiem jego ojciec po stronie księcia Matiefa, będąc jego wasalem stanął.

Nie czekając na wasali Bolesław uderzył na Przemyśl. Chorągiew halicka z tej ziemi bez walki wycofała się. Rozpoczęło się oblężenie. Kilka dni później Książe mazowiecki rozpoczął marsz na Podlasie, zaś Maffei przybył z odsieczą załodze Przemyśla, jednak pobity musiał uchodzić do swojej stolicy. W marcu padł Przemyśl, Książe śląski przywiódł posiłki. Połączone armie szykowały się do ataku na Halicz, jednak nie uderzały, tylko czekały na zakończenie oblężenia głównego grodu Podlasian przez Mazowszan. Mazowszanie opanowali go w połowie maja. Nie chcąc dłużej krwi chrześcijańskiej przelewać Bolesław zaproponował pokój. Zawarto go kilka tygodni później. Bolesław stawał się panem ziemi przemyskiej, otrzymał także okup za jeńców halickich wziętych w bitwach w wysokości 500 grzywien srebra. Księstwo mazowieckie wzbogaciło się o ziemię podlaską.
Mając w ręku Przemyśl mógł Bolesław ogłosić się księciem sandomierskim, co też uczynił, zaś tytuł ów przekazał Simoneowi, swemu zięciowi, dotychczasowemu hrabiemu sandomierskiemu.

W czerwcu na świat przyszła królewna Rycheza, córka Bolesława i Holfrid, niestety była słabego zdrowia i w listopadzie zmarła.

 

Kronika roku 1095

Najmłodszy syn królewski, Ziemowit pojął za żonę księżniczkę Dolnej Lotaryngii, Reiginsuit.

Tegoż roku najmłodszy syn królewski Henryk poprosił ojca o pozwolenie na udanie się wraz z wojskiem na krucjatę do Ziemi Świętej. Chciał zdobyć Tyr, miasto należące niegdyś do królestwa niewiernych Fatymidów, a obecnie będące pod panowaniem emiratu Palmiry.

Tegoż roku król Bolesław kończy 60 wiosnę życia. Tak wyglądają granice jego królewstwa.

 

Kronika roku 1096

Krucjata do Tyru.

Król zgody udzielił i rozpoczęto przygotowania do wyprawy. 5 lutego 1095 wyruszyły wojska: szło rycerstwo ziem: cieszyńskiej, krakowskiej, przemyskiej i sąckiej, a także oddział Zakonu Najświętszej Marii Panny w sile 50 rycerzy i 150 piechurów. Kierowali się na Cypr, który miał stać się ich główną bazą. Szli osobno, najpierw do Wenecji a stamtąd statkami na Cypr. W krucjacie udział wzięli: król Bolesław, syn jego Ziemowit godność marszałka dzierżący, Czcibor von Rosenberg i syn jego Stefan. Na Cypr dotarli w połowie września. Stamtąd też puścił Bolesław gońca z informacją o wypowiedzeniu wojny niewiernym. Sheik Tyru dostała wsparcie od swego suwerena emira Pamiry. Dzień później armia krzyżowców wsiadła na okręty i pożeglowała do Tyru. 10 października wylądowali i przystapili do oblężenia Tyru, bowiem armia niewiernych kilka dni wcześniej opuściła tą prowincję. W styczniu z Aleppo przyszła odsiecz dla Tyru. 1 stycznia 1096 stoczono bitwę po której zwycięstwo ostało się przy krzyżowcach. Trojden, Książe śląski na wieść o tej bitwie postanowił ze swym wojskiem udać się do Palestyny by wspomóc swego suwerena w walce z niewiernymi. 15 kutego padł Tyr. Miesiąc później stanął pokój. Emir Palmiry zapłacił 500 grzywien srebra za jeńców, ale nie zrzekł się pretensji do Tyru. Z rozkazu króla natychmiast poczęto wznosić murowany zamek w Tyrze. Na miejscu pozostawiono też oddział Zakonu Krzyżackiego.

 

Kronika roku 1096

Bolesława walka z opozycją biskupią w kraju

W maju roku 1096 roku jako prawy krzyżowiec wielki posłuch pozyskał nasz Król u Papieża. Korzystając zaś z tego postanowił król Bolesław uporządkować sprawy wewnątrz kraju. W pamięci miał bowiem wiarołomstwo biskupa kaliskiego okazane kilka lat wcześniej. Chcąc przy tym wzmocnić swego pierworodnego syna i księciem wielkopolskim go uczynić król Bolesław wszczął walkę z Kościołem. Najpierw za namową Bolesława klątwa papieska dosięgła Bermunda, biskupa kaliskiego. Bolesław wkrótce potem zarządał zwrotu dziedziczonego przez niego lenna, co ten nieszczęśnik niezwłocznie uczynił. Kilka dni poźniej ekskomunika dosięgła arcybiskupa wielkopolskiego Umberta. Nie chcąc drażnić pozostałych swych wasali król Bolesław przezornie postanowił zaczekać kilka miesięcy z żądaniem zwrotu ziem i tytułów.
We wrześniu 1096 Bolesław przywrócił dawne prawo równego z papieżem mianowania biskupów, które w roku 1082 pod presją ekskomuniki zrzec się musiał.
W listopadzie zarządał zwrotu ziem i tytułów od Umberta, arcybiskupa wielkopolskiego.
Umberto zwrócił złożył godność arcybiskupią, ale zachował biskupstwo gnieźnieńskie.
Coraz bardziej pachniało wojną domową, bowiem inni wasale szemrali z niezadowolenia.

W marcu roku 1097 Bolesław zmusił Umberta do oddania ziemi gnieźnieńskiej. Kościół miał o nim fatalne mniemanie (piety -489), Książe krakowski Stanisław jawnie nawoływał do wojny domowej. Odebrane ziemie i tytuły trafiły do królewicza Spytka, następcy tronu polskiego.

 

Z racji tego, iż wyszedł nowy patch 1.03A zmieniający dosyć istotnie warunki rozgrywki niniejszy AAR na wersji 1.02 zostaje zakończony.
W niedługim czasie rozpocznę nowego AAR na poprawionej wersji.