Pražské, na pivo, Válečné příběhy

Odcinek 1


​

Koniec lata w Czechach byl przepiękny. Co prawda dni nie byly juz tak bardzo gorące, ale w kolo czuło sie je nadal.

centrum Nova Role​

6 kilometrow na zachod od Karlovych Var znajduje sie malutka miejscowość Nova Role. To wlasnie tutaj stacjonuje obecnie szeregowy Petr Pavlíček z 16 regimentu piechoty. Właściwie ta nazwa wprowadza w blad, ponieważ w 1936 roku jego jednostka byla przeformowywana na formacje górska. Petr od paru miesięcy stacjonował właśnie w tej okolicy, a jego pluton obsadzał pas umocnień R-S 73 "Nova Role".

schron LO vz.36​

2 schrony lekkie LO vz.36 ktore stanowiły osłonę tego kierunku w razie ataku przeciwnika nie stanowiłyby poważniejszego problemu. Mimo to żołnierze byli zadowoleni z chociażby takiej ochrony.

dobrze zamaskowany punkt obserwacyjny​

Bylo juz popołudnie gdy Petr kierował sie na punkt obserwacyjny, na ktorym mial pelnic sluzbe. Nie byla ona ulubionym zadaniem żołnierzy. Raz, ze byli oni oddaleni od głównych sil, a dwa, ze byla ona po prostu nudna. W sytuacji gdy inne prace pozwalały na "odpoczynek" przy piwku i drzemkę, schron obserwacyjny wymagał caly czas skupienia. Szczególnie teraz, gdy od 9 dni toczyla sie ta "dziwna" wojna z Niemcami, od żołnierzy wymaga sie szczególnej uwagi.
Mimo, ze działania wojenne trwaja juz ponad tydzień, na odcinku 16 regimentu, a właściwie na calej długości frontu nie widac bylo oddzialow wroga. Wygląda to co najmniej jakby Niemcy nic o tej wojnie nie wiedzieli. Gdyby nie ostrożność sztabu Czeskiego to wojska mogly wkroczyć na Niemiecka czesc Sudetów. Jednak oddziały mialy polecenie nieopuszczania własnych umocnień.

​

Petr jak to mial w zwyczaju, zaraz po przyjsciu na punkt obserwacyjny przejrzał cale przedpole. Wszędzie panował spokoj i tylko w oddali rozpoznać mozna bylo sylwetki żołnierzy straży granicznej patrolujących nadgraniczne rejony.

kulometna pistole vz.38​

Na kolanach szeregowca leżał kulometna pistole vz.38 czyli po prostu pistolet maszynowy wzor 38. Bron ta pare miesięcy temu byla wprowadzona do służby w oddziałach gorskich. Mimo małego skutecznego zasiegu strzalu, szybkostrzelność oraz pojemność magazynka dawala oddziałom bardzo duza sile ognia. Bron ta szybko stała sie ulubienica wojskowych.
Żołnierze zastanawiali sie jak bedzie wyglądał konflikt dalej. W radiu podano, ze odzialy Francuskie wkroczyły juz do Freiburga i kierują sie w stronę Ulm. Wydawało sie, ze wojna szybko sie skończy. I tylko wszystkich nurtowało pytanie, skoro Niemcy sa tak slabi to dlaczego zaatakowali.

druzyna Petra Pavlíčka w czasie cwiczen​

PS: no coz z racji, ze poprzedni aar skończył sie przedwiecznie, a moj pomysł (przynajmniej narazie) nie wypalił wiec postanowiłem napisać jakieś małe co nieco Aar bedzie przedstawiał rozgrywkę Czechami w historycznym scenariuszu z 1936 roku. Oczywiście poziom trudności jest normalny a gra to Hearts of Iron 3 Their Finest Hour.
Zwracam uwage, ze w rozgrywce dopuściłem sie niesamowitego świństwa z którego jeszcze wiele lat bede musial sie tłumaczyć. Aby uprościć sobie rozgrywkę dodałem Czechom w sevie 200 mp. Mam nadzieje, ze jakos to mi wybaczycie


Spis tresci:

odcinek 2
odcinek 3A
odcinek 3B
odcinek 4
odcinek 5
odcinek 6
odcinek 7
odcinek 8
odcinek 9
odcinek 10
odcinek 11
odcinek 12
odcinek 13
odcinek 14
odcinek 15
odcinek 16
odcinek 17

 

Odcinek 2






Pierwsza Republika Czechosłowacka


​

Pierwsza Republika Czechosłowacka powstala w 1918 roku dzieki rozpadnięciu sie Cesarstwa Austro-Wegier. Tak naprawde byla owocem koncepcji zrodzonej na Słowacji której mieszkańcy obawiali sie coraz bardziej Węgierskich wpływów w tym regionie.

rozpad Austro-Wegier​

Przyjęły one nazwe "Madziaryzacji" i trwaly nieprzerwanie w XIX i XX wieku. Jego objawem byla zmiana nazw miejscowości w 1899 roku, a takze uchwalenie przez sejm Węgierski Lex Apponyi 8 lat pozniej. W wyniku tej ustawy język węgierski stawał sie obowiązkowym w szkołach. Rozwijający sie nacjonalizm Węgierski obejmował obszar tzw. Kraju Korony Świętego Stefana zwanego także Zalitawia. Słowacy zagrożeni coraz bardziej wchłonięciem za przykładem Tomasa Masaryka i Edvarda Benesa skierowali swoje działania w strone Czech. W wyniku ustaleń pokojowych powstał nowy Kraj. W ogłoszonych wyborach prezydentem zostal Tomas Masaryk. Mlode panstwo mialo wiele problemów.

podzial etniczny ludow bylego Cesarstwa​

Jednym z nich byla wielonarodowość mieszkającej tu 13,5 mln ludnosci. Czesi i Slowacy stanowili bowiem tylko 65%. Niemcy stanowili 22% a Węgrzy 5% Powodowało to wiele konfliktów i stanowiło przyczynek do przyszłych zatargów. Sytuacji nie poprawiało zróżnicowanie gospodarcze obu regionów. Słowacja byla duzo bardziej zapóźniona gospodarczo. W Czechach byla większość przemysłu lekkiego oraz ciężkiego.

Kraj Sudecki oraz glowne skupiska Niemcow w Czechach​

Niestety byl on zgromadzony w Kraju Sudeckim. Nie dosc tego właścicielami fabryk byli głownie Niemcy. Także banki byly przez nich kontrolowane co wydatnie wstrzymywało rozwoj regionu.

przemysl Czechoslowacji na poczatku 1936 roku​

Aby temu przeciwdziałać, rzad przez caly okres działania wspierał inicjatywę gospodarcza. Mimo wzlotów i upadków juz w 1924 roku udalo sie wyrównać przedwojenny potencjal przemysłowy. Bylo to głownie wynikiem rozwoju produkcji maszyn i nowych technologii. Szczególnymi wynikami tutaj wykazał sie Tomas Bata zatrudniający kilkadziesiąt tysiecy robotników. Przemysł tekstylny, szklarski i obuwniczy byly motorem napędowym gospodarki nawet w okresie kryzysu gospodarczego. Jednak to z przemyslu zbrojeniowego kraj byl najbardziej znany. Dzieki szybkiej elektryfikacji rozwijał sie on niepowstrzymanie. Z drugiej strony region Zakarpacia, pozbawiony surowców (poza sola kamienna) i w 80% zalesiony pozostawał kompletnie pozbawiony rozwoju.
W kraju panowała demokracja parlamentarna, a w konstytucji zdefiniowana byla narodowość Czechosłowacka z językami Czeskim i Słowackim jako oficjalnymi. Określenie to bylo potrzebne, aby usankcjonować istnienie państwa na arenie międzynarodowej. Trzeba przyznać, ze kraj wyruzniala duza stabilność. W duzej mierze byly za to odpowiedzialne dobrze działające, odpowiedzialne partie polityczne. 14 grudnia 1935 roku Tomas Masaryk zrezygnował z pełnionej funcji z powodu zlego stanu zdrowia. Jego następca zostal dotychczasowy współpracownik i minister spraw zagranicznych Edvard Benes.

Milan Hodza​

Nowym premierem zostal, określany jako przesadnego optymnistę, Milan Hodza. Nowym szefem sztabu zostal Ludvik Krejci. Współpracować mieli z nim szef lotnictwa Emil Janouska oraz, mimo braku dostępu do morza, szef marynarki Antonin Hasal.

​

Dla Czeskich przywódców bylo jasnym, ze Hitler będzie dazyl do kolejnych prowokacji mających oslabic Prage. Fakt zamieszkiwania prawie 3 mln Niemców na terenach Kraju Sudeckiego dawalo im świetny pretekst do prowokowania konfliktu. Co gorsza, Węgry i Polska tez byly zainteresowane uzyskaniem terenów kosztem Czechow. Aby zabezpieczyć sie przed tym należało wzmocnić armie. Zadanie to zostalo zlecone Josefowi Kalfusowi ktory mial nadzorować wojsko a takze kontrolować rozwój przemysłu zbrojeniowego. Premier postanowił ogłosić przygotowania do Wojny. Ale o nich opowiemy szerzej w następnym odcinku. Wzmocniono takze prace wywiadu i kontrwywiadu ktore obecnie podlegały Frantiskowi Machnikowi (wywiad) oraz Ivanowi Derera (kontrwywiad). Szczególna uwaga mial byc objęty problem jedności narodowej.

PS: tak sobie pomyslalem, ze wrzuce maly odcinek dla tych ktorzy przeszukują internet w poszukiwaniu tej Czechosłowacji

 

odcinek 3A






Modernizacja Armii



topografia Czechoslowacji​

Plany obrony Czechosłowacji na wypadek agresji Niemieckiej byly gotowe juz pare lat temu. Opieraly sie one na wykorzystaniu rzezby terenu oraz sieci umocnień, ktore maja osłonić mobilizacje dywizji.

siec umocnien w Czechoslowacji​

Československé opevnění byly siecia umocnień budowanych począwszy od 1935 roku z pomoca powołanej 20 marca tego roku Ředitelství opevňovacích prací. Plan przewidywał, ze beda potrzebne 5 lata na ukończenie prac. Ale juz po 3ch należało sie spodziewać ukończonych 10 tysiecy schronów w tym 250 ciezkich.

siec umocnien Stachelberg w 1938 roku​

Na najbardziej zagrożonych kierunkach mialy powstać takze Dělostřelecké tvrze (artyleryjskie grupy warowne). Taka grupa warowna składała sie z obiektu wejściowego oraz schronów: piechoty (bezpośrednia obrona obiektu) oraz artyleryjskich (3 haubice 100mm o zasięgu 12 km). W sklad obiektu wchodziły takze wieże: artyleryjskie (2 haubice 100 mm) oraz moździerzy (2 moździerze 120 mm). Oczywiście wewnątrz obiektu znajdowały sie takze podziemne koszary i magazyny oraz system korytarzy łączących poszczególne obiekty. Obiekty te byly budowane w IV klasie odporności. Grubość w nich dochodziła do 350 cm.

schrony ciezkie​

TO - težké opevnení (schrony ciezkie) byly podstawa lini obrony. Niestety ich koszt budowy spowodował, ze byly rozbudowywane tylko na najbardziej niebezpiecznych kierunkach. Byly budowane na planie litery T i dzieliła sie na osłonę i schron właściwy. Dodatkowa oslona od strony przeciwnika byla kamienna sciana grubości paru metrów oraz warstwa ziemi.

scrony ciezkie​

Uzbrojenie schronu stanowiły działa przeciwpancerne (samodzielne lub sprzężone z ckm), pojedyncze i podwójne ckmy oraz (od strony posredniej) lkmy. W drugiej fazie rozbudowy planowano wzmocnić te schrony moździerzami oraz granatnikami. Jako, ze schrony byly oddalone od siebie na odległość 600-1000m mogly prowadzić ogien osłonowy. W skład obiektu wchodziły takze zasieki i zapory przeciwpancerne.

schrony lekkie​

LO - lehke opevnení (schrony lekkie) występowały w 2ch wersjach: LO vz.36 (do strzelania na wprost) oraz vz.37 (do strzelania na boki). Były one wzorowane na projektach francuskich i posiadały 2-3 otwory strzelnicze do prowadzenia ostrzalu polowymi karabinami maszynowymi. LO vz.37 byly projektami Czeskimi zwanymi takze Ropiki. Bardziej nadawały sie one do wspierania sąsiednich obiektów oraz poprawiały obserwacje przedpola.

schrony lekkie​

Mimo rozbudowy umocnień wiadome bylo, ze główny nacisk przy ewentualnej walce bedzie prowadzony na działanie sil lądowych. W 1936 roku Czesi posiadali 21 dywizji piechoty (cześć z nich miala regimenty piechoty górskiej) oraz 2 korpusy mobilne. Proces rozbudowy armii został podzielony na 3 etapy. Pierwszym była modernizacja obecnych oddzialow w celu poprawy ich sprawności. W drugim etapie przeprowadzona miala byc rozbudowa a w trzecim kolejna modernizacja tym razem calej armii.

Pierwszy etap rozpoczęto juz w styczniu 1936 roku. Jego celem bylo wzmocnienie sil mobilnych oraz utworzenie większych jednostek wyspecjalizowanych w walce w górach. Aby tego dokonać przeprowadzono modernizacje 4 brygad kawalerii do poziomu brygad motorowych. Mialy one wejsc następnie w sklad dywizji pancerno-motorowych. Modernizacji poddano takze 8 regimentów piechoty ktore mialy zostać przeszkolone i uzbrojone w ramach dywizji górskich. Mialy one pełnić służbę na zachodnim pasie obrony Sudeckiej.
Zlecono takze rozpoczęcie 2 fazy czyli budowy 7 dywizji piechoty oraz 2 górskich. Niestety potencjał przemysłowy nie pozwala na ich budowę do czasu dokończenia etapu 1. Powoduje to, ze 3ci etap rozpocznie sie nie wcześniej jak pod koniec 1938 roku. Przy okazji nalezy zwrócić uwage, na zmianę struktury samej dywizji piechoty. O ile obecne dywizje składają sie z 3 brygad piechoty i następnie bedzie do nich dołączona brygada artylerii, to nowe dywizje maja 1 brygadę piechoty mniej, za to w jej miejsce pojawia sie brygada przeciwczołgowa. Reorganizacji poddano takze strukturę dowodzenia. Powstaly 3 armie majace osłaniać granice od północy, zachodu i południa.

I Armada​

I Armada miala za zadanie osłony od strony Sląska. Jesli w przypadku wojny dojdzie do współdziałania z armia Polska miala ona wysłać 1 KP przez Rybnik w celu oskrzydlenia wroga. Kolejny KP mial opanować Glatz ktory stanowił zagrożenie dla Czeskich lini obrony. W jej skald mialo wchodzić 8-10 DP bez oddzialow górskich oraz zmotoryzowanych.

II Armada​

II Armada bronila zachodniej, górzystej strony Czechosłowacji. Z racji terenu, a takze dużej liczby wrogiej ludności miala ona miec specjalna budowę. W jej sklad mialo wchodzić 7-8 dywizji górskich oraz tyle samo wspierających je DP nowego typu. Armia byla podzielona na 4 KP z których dwa mialy w swoich strukturach DPanc-mot. Dywizje te mialy stacjonować na tyłach wojsk i reagować na ruchy przeciwnika.

III Armada​

Ostatnia armia byla III Armada. Kontrolowała ona południową stronę, głownie granice z Austria. Sztab Czeski obawiał sie, ze w razie wojny możliwy bedzie przemarsz wojsk Niemieckich przez tereny Austrii w celu zaskoczenia przeciwnika. Aby temu zapobiec przegotowywany byl plan uderzenia na Wiedeń. Armia miala przeprowadzić te działania silami 8 DP oraz 4 Dywizji Panc-mot oraz motorowych.


PS:

Mam nadzieje, ze sie nie obrazisz za to ze cie wykorzystałem? Obawialem sie, ze po takim spamie w watku na nastepny wasz post bede czekal pare lat
PS2: jak sie wam podoba kolejny odcinek "o niczym"?

 

Odcinek 3B


​

Nie planowano na razie zmiany uzbrojenia. Zolnierz ubrany byl w standardowy mundur polowy vz.21 na ktory składa sie bluza oraz spodnie do uprawiania turystyki.

​

Ma na sobie buty ze skóry cielęcej. Owijacze vz.24 stworzone zostaly z przędzy wełnianej. W sklad munduru wchodzi tez pas wojskowy z wytłoczoną klamra, pierwotnie barwy brązowej. Do pasa przymocowane sa 2 ładownice vz.I pierwotnie zaprojektowane dla amunicji vz.93 (8mm), ale do wyczerpania zapasów używana takze przy nowoczesnej amunicji vz.23 (7.92 mm).

​

Na plecach zolnierza wisi plecak wojskowy sluzacy do przechowywania rzeczy żołnierskich. Do paska zaczepiony jest takze bagnet vz.24 a po lewej stronie worka przytroczona jest maska gazowa vz.35 Żołnierz nosil takze bawełniany płaszcz, pelerynę, saperkę oraz helm stalowy vz.32

​

Zolnierze uzbrojeni byli w karabiny Puska vz.24 Zostal on opracowany na podstawie karabinu Mauser Gewehr 98. Nie byl on zwykła kopia a rozwinięciem konstrukcji. Jedna z kluczowych zmian bylo skrócenie lufy, co pozwalało żołnierzom na łatwiejszą obsługę. Bron ta byla tak dobrze oceniona, ze stala sie hitem eksportowym. Udalo sie sprzedać 100 tysięcy sztuk armii Boliwijskiej a 40 tysiecy Hiszpańskiej armii Republikańskiej. Bron ta używało ponad 20 innych krajów.

​

Wsparciem dla tych oddzialow byly 8 cm minometr vz.36 Byl to sredni moździerz zaprojektowany w fabrykach Skody. Byla ona wersja francuskiego Brandta, jednak została specjalnie przeprojektowana dla nowych rodzajow pocisków.

​

Słabością oddzialow górskich byla na pewno artyleria. Armia nadal używała Austro-Węgierskiego 8cm Kanon vz.17 Co prawda bylo to dobre dzialo, caly czas modyfikowane. Jednak jego możliwości nie spelnialy wymagań obecnego pola bitwy. W lepszej sytuacji byly klasyczne oddzialy piechoty.

​

Ich uzbrojenie stanowiły 15 cm hruba Houfnice vz.25. Haubica ta byla wersja rozwojowa vz.17 i byla pierwszym dzialem zaprojektowanym w zakładach skody. Niestety mimo, ze byla ona zdecydowanie lepsza, to nadal stanowiła pod względem technologicznym bron majaca male możliwości.

​

Lepsza sytuacja byla z bronia przeciwpancerna. Czesi produkowali swoja wersje polskiego karabinu przeciwpancernego wz.35 zwanego Urugwaj*. Skonstruowana ja na podstawie karabinu 98 a modyfikacje polegały na wzmocnieniu (i wydłużeniu) lufy w celach zwiększenia wytrzymałości na duzo większe ciśnienie. Pierwsze testy wykazały, ze nowa bron jest w stanie przebic 15 mm pancerz z odległości 300 metrow. Co prawda początkowo karabin byl w stanie wytrzymać tylko 30 strzałów, ale dzieki poprawkom prototypu szybko uzyskano 300 strzalow.

​

Oddzialy wchodzące w sklad dywizji Pancerno-motorowych uzbrojone byly w czolgi LT vz.35 Byl to czolg skonstruowany w Praskich zakładach Skody oraz CKD czolg lekki. Jego uzbrojenie stanowiło dzialko 37 mm Skoda A3 vz.34 oraz 2 karabiny maszynowe. Opancerzenie stanowiła, z przodu blacha grubosci 25 mm (nachylona pod katem 17 stopni). 120 konny silnik (Skoda t-11 pozwalal na rozpędzenie sie do 35 kmh oraz uzyskanie zasięgu 190 km na drodze.

​

Silniki Skoda T-11 sluzyly takze do napedu nowych ciężarówek jakie w tych dywizjach byly stosowane.
Armia Czechosłowacka rozpoczęła w latach 30tych przechodzić gruntowna modernizacje. Nowy sprzet w pierwszej kolejności pojawiał sie w jednostkach mobilnych. Czesi posiadali 3 pulki nowoczesnych czołgów. To właśnie z nich utworzono następnie 4 brygady pancerno-motorowe, ktore w połączeniu z 4 brygadami kawalerii stworzyło 4 dywizje szybkie. Jak juz wcześniej wspominano, sztab nie byl jednak zadowolony z sily takiej jednostki. Dlatego tez na początku 1936 roku rozpoczęto kolejna modernizacje. Brygady kawalerii zostały przeformowane na brygady zmotoryzowane. Dzieki czemu powstaly na nowo dywizje pancerno-motorowe. Dzieki wytężonej pracy udało sie stworzyć 6 takich dywizji. Niestety z braku odpowiedniej liczby czołgów czesc z nich w rzeczywistości byla dywizjami zmotoryzowanymi. Dywizja taka skladala sie z 3 pulkow piechoty, silnego oddziału rozpoznawczego, pulku artylerii lekkiej, 3 kompani przeciwpancernych, 3 kompani przeciwlotniczych (24 nkm 20 mm), kompani saperów oraz baonu łączności. Na uzbrojenie składało sie 99 mozdzierzy i dzial, 12 wozów pancernych 16 czolgow. Sprzęt motorowy skladal sie ze 127 samochodów osobowych i prawie 1300 ciężarówek. Dodatkowo posiadano ponad 100 wozów specjalistycznych oraz prawie 500 motocykli.
Dywizja szybka wedlug etatu powinna sie skladac z 460 oficerow i 10 tysiecy zolnierzy. Uzbrojenie stanowiło 264 lkmy, 66 ckmow, 6 moździerzy i 28 dzial ppanc, 16 dzial plot, 24 dziala lekkie, 12 wozów pancernych oraz 98 czolgow. Sprzęt motorowy to 135 pojazdów osobowych i 874 ciężarowe oraz specjalne. Uzupełniało je 300 motocykli.

* - W grze jest podane ze Czesi używają tej broni. Co prawda nic mi nie wiadomo o tym, zeby tak mialo byc naprawde, ale trzymam sie rozgrywki.

Postanowiłem Was męczyć tymi odcinkami o niczym Na 1 odcinek z akcja bedzie przypadać 10 bez "pieprzu"

 

Odcinek 4

01.1936-09.1938


​

Styczen byl miesiącem duzych zmian. Pierwszy etap modernizacji wojska konczy ogłoszenie 15 stycznia wprowadzenia szkolenia specjalistycznego w armii. Co prawda opozni to powaznie czas rekrutowania jednostek, ale w przypadku wojny z Niemcami potrzeba wojskom jak najwięcej doświadczenia. 2 miesiace pozniej, w polowie marca, konczy sie modernizacja kawalerii do poziomu piechoty zmotoryzowanej. 2 dni później swiat obiega informacja o zakończeniu wojny w Etiopii. Do konca kwietnia takze regimenty piechoty zostają przezbrojone do walk w górach. Zwalnia to potencjał przemysłowy, który moze zostac wykorzystany do produkcji nowych dywizji. Niestety nadal nie starcza go do produkcji 3 dywizji górskich.

​

14 następnego miesiaca ogłoszone zostaje wprowadzenie obowiązkowej rocznej służby wojskowej. 30 maja przeprowadzona zostaje reforma agrarna. 2 tygodnie później wprowadzona do uzycia zostaje maszyna wspierająca wprowadzanie nowych technologii. Tego samego dnia wprowadzono zmiany do produkcji zaopatrzenia. 12 czerwca rzad wprowadza 2 letnia obowiązkowa sluzbe wojskowa a takze pelna mobilizacja.

​

Jeszcze w tym samym miesiącu ogłoszone zostają kolejne zmiany w prawie. Dotyczą one 3 letniej sluzby wojskowej oraz wprowadzenia zasad wojennej ekonomii. Zmiany te powodują, ze wszystkie dywizje sa produkowane w przy pełnej prędkości. Na dodatek rzad zleca powstanie 16 brygad artylerii. 4 lipca dzieki boomowi w gospodarce potencjał przemysłowy Czechosłowacji zwiększa sie o 5% Tydzień pozniej wprowadzona zostaje nowa ustawa o przemyśle. Zwiększa ona efektywnośc produkcji jak i ulatwia rozbudowę fabryk. 23 października wprowadzona zostaje reforma edukacji. Niestety tydzień pozniej wybucha skandal parlamentarny.

​

Z początkiem nowego roku zwiększone zostaje finansowanie siatki szpiegowskiej w Niemczech. 10 tego miesiąca dzięki nowym technologiom zwiększa sie produkcja energii elektrycznej o 5% 2 dni pozniej ponownie wprowadzona jest modyfikacja ustaw dotyczących przemysłu.

przemysl w polowie 1936r.​

20 stycznia swiat obiega informacja o zakończeniu wojny domowej w Hiszpanii. Zwyciezca okazali sie nacjonaliści. Styczeń konczy sie nowym zamówieniem na 3 kolejne dywizje piechoty. 12 lutego zwiększa sie produkcja rzadkich metali oraz stali. 29 maja zwiększona zostaje produkcja ropy w miejscowych rafineriach. od 5 stycznia sztab rozważa wprowadzenie nowego typu brygad saperów. Przydałyby sie one szczególnie dywizjom gorskim. Niestety na razie brakuje na nie potencjału. Tydzień później Czechosłowacja przezywa kolejny boom ekonomiczny a 5 lipca ginie w wypadku lotniczym Amelia Earhart. 4 dni później po raz kolejny zostają wprowadzone zmiany w zasadach działania przemysłu. 4 września dochodzi do nieudanych nacisków na premiera w celach przeprowadzenia zmian w rządzie. Dzień później wprowadzone zostają nowe zasady działania i organizacji pracy baterii artyleryjskich.

przemówienie polityka powoduje zamieszanie​

Do konca roku rzad zajmuje sie dalsza rozbudowa przemysłu. Ustawy wprowadzone zostaja 1 stycznia 1938 roku. Do 19 tego miesiąca sztab uzyskuje gotowy projekt nowego typu piechoty vz.36 Jednak biorąc pod uwage, ze prace nad kolejnym typem juz trwają, armia nie bedzie do niego modernizowana. 22 lutego sztab opracowuje nowe zasady organizacji operacyjnej. 9 marca w sejmie przemawia jeden z mniej znanych polityków. Niestety w wyniku jego działania Czechosłowacja traci 1 pkt jedności narodowej.

Anschluss Austrii​

28 kwietnia swiat obiega szokująca wiadomość: Niemcy ogłaszają Anschluss Austrii. Wyglada na to, ze plan armii zaskakującego ataku na Wieden jest juz nieaktualny. 4 maja wprowadzone zostaja zmiany z organizacji dowodzenia. Dzieki temu nalezy spodziewać sie szybszego atakowania jednostek. 21 maja 1938 roku sztab oglasza zakończenie prac nad piechota vz.38 Jak tylko zakończona bedzie produkcja nowych dywizji rozpoczęty zostanie 3ci etap modernizacji wojska. Do konca września wszystkie nowe dywizje trafiają juz do armii. W produkcji pozostają tylko dwie DP oraz 7 brygad artylerii. 10 września rozpoczynają sie negocjacje w sprawie porozumienia w Monachium.


PS: chcieliscie "pieprzu" to macie ;P
PS2: tak czytacie/ogladacie, ze nie zauwazyliscie 1 obrazka zdublowanego :|

 

Odcinek 5

maj-wrzesień 1938






Münchner Sicherheitskonferenz


​

Sudecki kryzys. Tak jak w poprzednich sytuacjach rzady aliantów staraja sie uniknąć kryzysu za wszelka cene. Szczegolnie uniknąć kryzysu chcial rzad Francuski, ktory osłabiony kryzysem i brakiem jedności w kraju nie byl w stanie oprzeć sie zadaniom Hitlera. Anglicy z kolei, reprezentowani przez premiera Nevilla Chamberlaina zgadzali sie, z Niemieckimi pretensjami, uważając, ze sa one w stanie zadowolić potrzeby Hitlera. Dlatego tez zalecily one oddanie Sudetów Niemcom. Rzad Czechosłowacki odpowiedział 20 maja częściowa mobilizacja. Tego samego dnia doszło do spotkania Hitlera z generałami. W jego wyniku opracowano założenia operacji Fall Grun.

Fall Grun​

Zgodnie stwierdzono, ze operacja ta nie bedzie możliwa, bez zastosowania prowokacji sankcjonującej działania wojenne. Tydzien pozniej dochodzi do spotkania Hitlera z szefem sztabu. W jego wyniku przyspieszono prace nad nowym typem Ubotow a takze przyspieszono prace w stoczniach nad Bismarkiem oraz Triptizem. Ostatnim efektem spotkania bylo zaplanowanie modernizacji krążowników Scharnhorst oraz Gneisenau. Mimo tych prac, sily marynarki beda zbyt slabe do prowadzenia ofensywy na morzu, jednak Hitler liczy, ze beda wystarczające jako srodek odstraszający.
10 dni pozniej dochodzi do nagłego przyspieszenia dzialan po stronie Niemieckiej. Hitler zarządza przeprowadzenie operacji FG najpóźniej na 1 października 1938 roku. Jego adiutant Fritz Wiedemann byl zszokowany nowym planem zaatakowania Francji i Wielkiej Brytanii 3-4 lata po zabezpieczeniu sie od strony południowej. Szef sztabu armii Niemieckiej General Ludwig Beck podejrzewa, ze przyspieszenie to bylo efektem świadomości, ze za 2-3 lata Czeski system umocnien będzie w większości gotowy. Nie martwiono sie z 2ej strony silami lądowymi Wielkiej Brytanii ktorej zakończenie przezbrojenia nie spodziewano sie do 1941/42 W tym samym czasie Brytyjczycy zarzadali od Czech przedstawienia swojego mediatora w tym kryzysie. Benes nie chcac ryzykować zmarginalizowania tego kryzysu, zgadza sie na mianowanie na ta funkcje Lorda Runcimana.

​

20 lipca ambasador Czeski w Paryzu zostaje poinformowany, ze może liczyć na wsparcie dyplomatyczne Francji. Jednoczenie jednak potwierdzono, ze nie jest ona gotowa walczyć w interesie Czeskich Sudetów. W sierpniu swoje działania wzmocniła prasa Niemiecka. Praktycznie w kazdej gazecie codziennie pojawiały sie nowe informacje o bestialstwie Czeskich okupantów wobec ludnosci Niemieckiej. Bylo to świadome działanie służb Niemieckich liczących na zwiększenie presji ze trony Aliantów w kierunku Benesa. Ewentualna Czeska odmowa dawałaby moralne uzasadnienie dla nich do wycofania sie. 4 września Benes przedstawia 4ty plan pokojowy. Jest to bardzo ugodowa wersja i Hitler aby nie zostać zmuszony do zgodzenia sie na nie, zaleca zwiększenie działań Niemców Sudeckich oraz SPD do demonstracji i prowokacji w Ostrawie. Akcja ta rozwija sie idealnie. Aresztowanie 2 deputowanych daje pretekst Niemcom do zerwania rokowań.

plan podzialu Czechoslowacji​

12 września w czasie wielkiego wiecu w Norymberdze, Hitler wygłasza ostre przemówienie w ktorym potępia Czechoslowacje jako "oszukańcze" państwo darzadze do wojny. Zwraca uwage na lamanie prawa międzynarodowego które mówi o prawie do samostanowienia narodów. Czeska hegemonia nad Niemcami, Słowakami, Węgrami, Ukraińcami i Polakami musi sie skończyć raz na zawsze. Następnego dnia w wyniku rozruchów w Czechosłowacji Chamberlain zwraca sie do Hitlera z prośbą o spotkanie w celu rozwiązania tego problemu.

​

Dwa dni pozniej w Berchtesgaden spotykają sie obaj przywódcy z przedstawicielem mniejszości Niemieckiej w Czechach. Po 3 godzinnych bardzo burzliwych rozmowach premier brytyjski wyleciał do Londynu aby ze swoim gabinetem omówić ten problem. 16 wrzesnia dochodzi do spotkania przywódców alianckich w Londynie. W tym samym czasie Czesi przeprowadzają aresztowania przywódców Niemców Sudeckich. W wyniku rozmów Brytyjsko-Francuskich zażądano zwrotu Sudetów Niemcom w zamian za co oba kraje gwarantowały Czechosłowacji niezależność. Propozycja ta została odrzucona przez obie strony. 18 września Benito Mussolini wyglasza przemówienie w Triescie, w którym wspiera Niemców. 21 września Benes zaskoczony zmiana strony przez Francję zgadza sie na warunki Niemieckie. Jednak w tym momencie, poważnie wzmocnione Niemcy ogłaszają dalsze zadzania.

​

Dzien później dochodzi do ponownego spotkania Chamberlaina z Hitlerem. Tym razem, mimo zgody Brytyjczyków na przyłączenie Sudetow do Niemiec, Hitler rzada rozbiorów Czechosłowacji, tak aby każda z mniejszości mogla przyłączyć sie do swoich rodaków. W czasie rozmów Niemcy stworzyli sprytne "przedstawienie" którego widzem byl brytyjski premier. W czasie jego trwania Hitler byl powiadamiany o nowych morderstwach ludnosci Niemieckiej w Czechosłowacji. Krzyki i ogólna presja mocno zmiękczyły Brytyjczyka. W końcu pod wieczór tego samego dnia dostal zgodę na "uwolnienie" Niemców Sudeckich, bez możliwości dalszych rozbiorów.

​

Do rzadu Czechosłowackiego dociera ultimatum Hitlera. Poza zadaniami Bedes dostaje propozycje przyłączenia sie do sojuszu z Niemcami. Obie te propozycje zostają odrzucone. Czechosłowacja ogłasza pelna mobilizacje a wojska kierują sie na linie obronne. Na granicy dochodzi do pierwszych strzałów. 27 wrzesnia Hitler spotyka sie po raz ostatni ze sztabem. Ma zamiar ogłosić termin przeprowadzenia ataku. Jednak co zaskakujące, na spotkaniu tym generalowie, w imieniu ktorych wypowiedział sie General Ludwig Beck, sprzeciwiają sie mu. Brak obecności premiera Francuskiego na ostatnich spotkaniach świadczy o tym, ze byc moze Francuzi jednak zaatakują. Armia Niemiecka na obecnym etapie jest zbyt słaba aby odeprzeć ten atak. Szczególnie, ze Polacy gdy tylko wyczują okazje, na pewno przyłącza sie do takiej akcji. Hitler uważający taka możliwość za malo realna nie mogl sie na obecnym etapie przeciwstawić armii. Teraz juz wie, ze jesli planuje działania wojenne będzie musial wpierw odpowiednio zmodernizować kierownictwo Armii.

Sudetendeutscher czekaja na kolejna okazje do wyzwolenia ich kraju​

 

Odcinek 6

09.1938-09.1939






Przygotowan do wojny ciag dalszy​

Po kryzysie wrześniowym, ktory o maly wlos nie doprowadził do wybuchu wojny, swiat odetchnął z ulga. Czesi swiadomi slabosci swojej armii szczególnie cieszyli sie z udanego blefu. Choc w sumie czy byl to blef? Czy po następnych naciskach oddaliby Sudety stajac sie kompletnie bezbronni? W kazdym razie z koncem miesiaca ogloszone zostaje zakończenie prac nad Piechota vz.38 Byla to powazna zmiana jakosciowa dla Czechosłowackiego wojska.

kulometna pistole ZK vz.38​

Zolnierze dywizji piechoty vz.38 uzbrojeni zostali w kulometna pistole ZK vz.38 Ten pistolet maszynowy strzelajacy amunicja 9x17mm browninga przy szybkostrzelności do 500 strzalow na minute wymagal długotrwałego treningu u zolnierzy przywyczajonych do oddawania pojedynczych strzalow.

15mm ZB vz.60​

Jako wsparcia uzywano wazacy 55kg ciezki karabin maszynowy 15mm ZB vz.60 uniwersalność pozwalala takze na uzywanie go jako broni przeciwlotniczej.Jako artylerii stosowano zmodernizowanej w zakladach Skody 10cm Houfnice vz.14/19 Byla to rozwojowa wersja austryjackiego dziala vz.14 Dzieki zmianom wprowadzonym w zakladach stala sie kolejnym hitem eksportowym (zakupily ja m.in Wlochy, Polska, Jugoslawia).

47mm PUV vz.47​

Jednak zdecydowanie najważniejsza zmiana wprowadzona w tych dywizjach bylo przeciwpancerne dzialo 47mm PUV vz.47 Ta nowa produkcja Skody byla w stanie przebic 54 mm pancerza z odleglosci 100m oraz 48mm z odleglosci 500m (kat pochylenia plyty 30 stopni). Brygady artylerii w tych dywizjach zostaly uzbrojone w 15cm Hruba Houfnice vz.37 Co prawda dziala te produkowano juz w 1933 roku, ale calosc produkcji wysylano na eksport. W 1937 roku ropoczeto proces jej modernizacji dzieki czemu nowa wersja otrzymala nazwe vz.37

LT v.35​

Calosc uzbrojenia przygotowano takze w wersjach dla oddzialow górskich oraz zmotoryzowanych. Niestety przy calej euforii dla nowego sprzetu generalicje martwil brak zakupow nowych czolgow. Nie dosc, ze brakowalo do stanu etatowego 2 brygad pancernych czolgow LT v.35 to jeszcze w ogole nie widac bylo szans na wprowadzenie jej wersji rozwojowej Lt v.38

Lt v.38 ​

Ten wyprodukowany w CKD 10 tonowy czolg byl jednym z najlepszych w tamtych czasach. Jego opancerzenie wachalo sie od 10 do 25 mm (50 mm w wersach późniejszych) a uzbrojenie stanowiło dzialko 37mm Skoda A7 wzmocnione o karabin maszynowy. 124 konny silnik pozwalal rozpędzić sie do 42 kmh oraz przebyc dystans 250km na drodze. Takze nie zdołano wyposażyć dywizji gorskich w brygady saperów co poważnie oslabialo ich możliwości walki.

​

10 pazdziernika celem zamachu bombowego stal sie szef największej partii opozycyjnej. Rzad musial przeznaczyć duze sumy na uspokojenie sytuacji. Tydzien pozniej ogłoszono zmiany w organizacji sil specjalnych w ktorych sklad wchodziły miedzy innymi saperzy oraz piechota gorska. 29 listopada w Pradze dochodzi do wielkiej pokojowej demonstracji. Mimo ze byla ona zorganizowana przez opozycje, to pozwolono Prezydentowi na przemówienie. Wezwał on do jedności w kraju oraz do oporu przeciwko wciąganiu go w awantury innych europejskich państw. Tydzien później w wyniku cwiczen zorganizowanych dla generalicji udalo sie poprawić dzialanie sztabów a szczególnie jakosc wyprowadzanych kontrataków. Nowy rok rozpoczyna sie podpisaniem wzajemnej umowy sąsiedzkiej z Rumunia. Byla w niej mowa o prawach do poruszania sie i transportu surowców wojennych przez teren Rumunii. Niemcy podejrzewali jednak, ze zawarta została tez druga umowa o wzajemnej pomocy. Ich zaniepokojenie powiększyło sie 26 stycznia gdy podobna umowa zostala podpisania z Polska.

cwiczenia sztabowe w Armii Czechoslowackiej​

9 lutego sztab armii rozwinal stosowana w wojsku taktykę atakowania masami piechoty. 5 dni pozniej Wegry odrzucają propozycje umowy z Czechosłowacją. Ich premier byl bardzo niezadowolony z nieudanej proby rozbiorów i liczyl, ze w niedługim czasie trafi mu sie kolejna okazja. 22 lutego poprawiono organizacje dywizji piechoty oraz brygad artylerii. Efektem analizy nowoczesnego pola walki bylo takze ogloszenie następnego dnia nowej doktryny powstrzymania. Miala ona dotyczyć glownie działania artylerii i sluzb jej pokrewnych. Pochodna tej doktryny byly kolejne zmiany ktore 18 marca dotyczyły organizacji wsparcia w dywizjach gorskich. 6 czerwca ogloszone zostalo oficjalne zawarcie sojuszu pomiędzy Niemcami a Włochami. Miesiac pozniej ponownej zmianie poddano organizacje pracy brygad artylerii oraz przeciwpancernych. 20 sierpnia wprowadzono nowe zasady organizacji operacji zaczepnych. Mialo to skrocic czas potrzeby dywizjom na reorganizacje po ataku.

przemysl na poczatku wrzesnia​

 

Odcinek 7

do 06.09.1939






Poczatek wojny​

1 września Hitler wyglasza przemówienie transmitowane w calym kraju. Rzada on w nim opuszczenia przez wojska Polskie niemieckiego miasta Danzig oraz zgode na budowę eksterytorialnej drogi przez pomorze. Rzad polski ma czas na odpowiedz do konca dnia.

​

Nastepnego dnia o godzinie 4.52 SMS Schleswig-Holstein rozpoczyna ostrzal placówki Polskiej na Westerplatte ze swoich 4 dzial kalibru 28cm. Po jego zakończeniu, przez rozwalona brame wkraczaja na teren Polskiej jednostki kompania SS "Heimwehr Danzig" oraz 3 kompania morska "Stosstrupp" W pierwszym ataku jednostki te koncentrują sie na placówce "Prom" Po fiasku ataku, spowodowanego Polskim skutecznym kontruderzeniem (z użyciem dziala 75mm) ponowiona jest nawala ogniowa z pancernika.

​

2 atak Niemiecki na placowke przy jednoczesnym desancie na plaze takze sie załamuje, tym razem dzieki skutecznemu ogniu moździerzy. Trzeci raz powtarza sie ostrzał pancernika. Tym razem jest skuteczniejszy. Powoduje duze rany wśród obrońców (w tym dowodce porucznika Pajaka) a co ważniejsze uszkadza dzialo (rozbite przyrządy celownicze). Pozwala to niemieckim karabinom zza kanalu portowego na bezproblemowy ostrzał placówki. Do konca dnia "Prom" pada a natarcie udaje sie zatrzymać na "Wartowni nr1"

​

Skuteczna walka dnia poprzedniego zmusiła Niemców do wysłania nad Westerplatte bombowców Ju 87 Stuka. W wyniku ich ponad 40 minutowego ataku zniszczone zostala wszystkie stanowiska moździerzy, wartownia nr5 oraz wezel łączności. 7 września Niemcy ponawiają atak. Rozpoczyna sie on ostrzałem z pancernika oraz 2 torpedowców. Po godzinie do walki ruszają saperzy uzbrojeni w miotacze ognia wsparci przez oddziały policji. Pociski moździerzowe niszczą wartownie nr2 udaje sie takze podpalić las. Skuteczny ogien karabinów maszynowych z rejonu koszar zatrzymuje natarcie.

​

Na innych kierunkach Niemcom idzie duzo łatwiej. Do 5 września kończy sie z powodzeniem natarcie z rejonu Butow 52 DP na Kościerzynę, z ktorej wyparty zostaje batalion obrony narodowej. Takze 4 DP generała Hasse atakująca z tego regionu, wygrywając bitwe graniczna, zmusza do wycofania sie 25 DP do Chełmna.
Drugie uderzenie przeprowadzone jest z Neustettin w kierunku Wiecbork (zdobyty przez SS Verfugunstruppe) oraz Rogoźno (10 DZmot). Uderzenia z kierunku północno-zachodniego kończy 6 DPanc von Arnima ktora nagłym atakiem zdobywa Wronki. Byly to jednak tylko uderzenia pomocnicze, wspierające dzialania VII korpusu na poludnie od Poznania.

​

Do 5 wrzesnia opanowały one Opalenice (11 DPanc), Koscian (20 DZmot), oraz Krotoszyn (10 DPanc). Uderzenie na Rawicz SS Division Reich udalo sie na tyle dobrze, ze tego 5 września jednostki zblizaly sie juz pod Gniezno. Armii generała Rommela grozilo odcięcie od glownych sil.

​

Dzialania VII korpusu byly wspierane ze śląska poprzez dzialnia 56 DP w kierunku na Kreplice (zdobyte 06.09) oraz 45 DP atakujących umocnienia Polskie w kierunku na Katowice.

​

Ostatnim kierunkiem w jakim odbywała sie ofensywa Niemiecka byly Prusy. Połączone sily 1 i 2 Korpusu wykorzystując przewagę ilościowa i atakuja szerokim frontem. W przeciągu 3 dni zdobyte zostaja Suwalki (24 DP), Augustow (1 DP) oraz Ostroleka (32 DP). 11 Karpacka Dywizja Piechoty dowodzona przez generala Podhorskiego zostaje zaskoczona w czasie marszu przez 3 DZmot. Nagly atak zmusza ja do opuszczenia Lomzy a dzien pozniej Zambrowa.


PS:

prosze bardzo A z repem to juz mam tylko problemy, bo mam tak wygrindowanego, ze jak ja chce komus dac to przywalam od razu za 25 pktow I przez to musze sie czasami powstrzymywac Dlatego wystarczy spam w watku, zeby zoor zbyt czesto nie musial mi pomagac

PS2: no chyba nie spodziewaliscie sie, ze dostaniecie w tym odcinku opis walk czechosłowackich? Zreszta nie wiem dlaczego tak krzywo na mnie patrzycie ;D na 1 screanie widac "piwne" wojska

PS3: na duzym przyblizeniu efekt zastepowania 1 czesci rysunku drugim (w PSie) nie wyglada juz tak dobrze :|

 

Odcinek 8

02.09.1939





Polský válečný​

2 wrzesnia godzina 15.00 pokoj premiera Milana Hodža. Juz od kilku godzin docieraja z Polski przerażające wiadomosci o rozpoczęciu dzialan wojennych. Ciagle ataki samolotów na miasta i infrastrukture drogowa oraz rozstrzeliwania ludnosci miejscowej szokuje władze Czeskie.

Kazimierz Pape w rozmowie z prezydentem Benesem​

O godzinie tej dochodzi do spotkania prezydenta Benesa i Hodzy z Polskim ambasadorem Kazimierzem Papee. W jej wyniku Polska powołała sie na punkt 2 dajnego aneksu do wzajemnej umowy tranzytowej, mówiącym o wsparciu wojskowym sąsiada w przypadku niesprowokowanego ataku Niemieckiego. W miedzy czasie dochodzi takze do spotkania z Leonem Noëlem Ambasadorem Francji w Pradze.

Leon Noel w czasie naglej sierpniowej wizyty w Warszawie​

Jego rzad dobrze przewidując, ze Czechow z Polakami wiaze jakaś tajna umowa, zalecal spokój i nieprowokowanie konfliktu. Zaznaczał jednocześnie, ze Francja i Anglia w takiej chwili nie beda mogly gwarantować bezpieczeństwa. W wyniku godzinnej dyskusji i analizy sytuacji, Rzad decyduje sie jednak na honorowanie porozumień. Jednoczenie Ján Šrámek zostaje wyslany do Paryza z misja wojskowa. Mial on załatwiać zakupy najpotrzebniejszego zaopatrzenia dla wojska. Na wypadek porazki Czechosłowacji mial stworzyć nowy rzad emigracyjny. Koniec końców o godzinie 16 ambasador Niemiecki zostal poinformowany o wypowiedzeniu jego krajowi wojny.

Rzad w chwile po ogloszeniu "ustaw wojennych"​

Jednoczenie państwo wprowadziło "Ustawy wojenne". Bylo to miedzy innymi wprowadzenie zaostrzonych zasad poboru wojskowego (pobór na zadanie). Wprowadzono takze zmiany w ekonomii. "Totalna mobilizacja gospodarcza" oraz "Mieszana gospodarka" mialy dac wojsku zapas potrzebnego potencjału przemysłowego. Ostatnia ustawa bylo wprowadzenie cenzorowania prasy. Jednocześnie minister zbrojeń dostal polecenie przestawienia gospodarki tak aby wojsko dostalo juz w pierwszych dniach jak najwięcej zaopatrzenia.
Trzeba powiedzieć, ze wojsko i sztab byly przygotowane najlepiej jak potrafily. Szczególnie od czasu podpisania ustaleń z Polska pojawiły sie nowe plany prowadzenia dzialan wojennych. Z racji szczególnej pozycji geograficznej jaka przedstawiała Czechosłowacja planowano przeprowadzenie operacji ofensywnych. Kraj podzielono na strefy działania 3 armii.

​

1 Armada miala atakowac wspólnie z Polakami w kierunku na Slask. Mialo to zdecydowanie skrócić długość frontu a takze zagrozić wrogowi utrata kluczowych prowincji. Armia miala przeprowadzić to zaskakujące uderzenie z rejonu Polskiego Rybnika i Katowic w kierunku na Oppeln. Uderzenie to zlecono dowódcy II Armadni Sbor generalowi Sklenkovsky. Jego korpus w sile 4 dywizji piechoty byl wspierany przez nowo utworzony V Armadni Sbor (2 dywizje piechoty), któremu nie zdążono wyznaczyć nowego dowódcy.

generalowie Syrovy, Krejci oraz Machnik w czasie opracowywania planow​

2 Armada miala powstrzymywać z użyciem lini fortów planowane natarcie wroga w kierunku na Sudety. Wojsko zadało sobie duzo trudu, zeby w kazdej prowincji stacjonowały oddzialy dywizji górskich oraz dywizji piechoty nowego typu uzbrojonych w bron przeciwpancerna. Spodziewano sie, ze tak uzbrojona linia bedzie przez dlugi czas nie do przełamania.

​

3 Armada stara sie skrócić front kierując uderzenie na Austrie. Spodziewano sie przy udanym przeprowadzeniu operacji okrazyc jakies oddzialy Niemieckie broniące Wiednia. Co prawda byla pozbawiona dywizji górskich ktore w tym rejonie mogly sie sprawdzić, ale za to w jej sklad włączono I Tankovy Sbor generala Fassati. Składała sie ona z 3. rychla divize pułkownika Koutnaka (brygada lekkich czołgów, 2x brygada zmotoryzowana) oraz 13 i 14 motostrelecka divizie (w skladzie 3x brygada zmotoryzowana)

No to juz wiesz co oni tam robia

 

odcinek 9

02.09-10.09






Operacja Slezsko


​

2 wrzesnia wieczór. Oddzialy 52 brygady piechoty wkraczaja do Krzanowic podczas gry pozostale brygady 3 DP kieruja sie na Tworkow-Lubomia. Ze wzgledu na zbliżający sie zmrok natarcie zostalo zatrzymane. 12 i 4 DP stacjonuja w okolicach miejscowości Rydultowy.

​

Następnego dnia z rana ofensywa jest wznowiona i sciera sie w okolicach Raciborza z 62 DP generala Straube a takze z poruszajacymi sie przez to miasto 60 DP generala von Knobelsdorffa oraz 9DPanz generala Henriciego. Przez caly dzien tocza sie walki o Nieboczowo i Brzezie. Niestety dobra skuteczna obrona jaka stosuja Niemcy nie pozwala zajac tych terenów ani dopasć DPanz w trakcie transportu. Z tego tez powodu general Sklenkovsky wysyła 5KP do Rybnika w celu okrążenia przeciwnika.
4 wrzesnia od strony Kietrza i Makowa na skrzydlo Niemieckie wychodzi 55 brygada piechoty z 18 DP generala Hasala. Opór mu stawia 5 brygada piechoty wsparta przez niszczyciele czołgów z 3 brygady przeciwpancernej. Byly one wlasnie przezbrajane w najnowocześniejsze dziala jakie miał Wermacht - 8cm Pak 43 To przeciwlotnicze dzialo, zostało zamontowane na lawecie haubicy 10,5cm i stanowiło najsilniejsza bron przeciwpancerna w europie. Reszte stanu stanowiły 7,5cm PaK 97/38 ktore byly przeróbka francuskiej armaty vz 1897 Te bardzo potężne i bardzo celne dziala wyrządzały bardzo duze szkody wojskom Czechosłowackim w duzej mierze nie pozwalając na zdobycie Raciborza.

​

W tym samym czasie skuteczniej walczy 1 Armadni Sbor generala Husarka. Jego lewe skrzydło w postaci 2 i 32 DP wspierane pozostałymi dywizjami skutecznie atakuje Glatz broniony tylko przez batalion strazy granicznej. Uczepienie sie wzniesień znajdujących sie w tym regionie znacznie poprawia możliwości obrony na kierunku północnym. O swicie 5 września w czasie gdy większość sil atakuje na kierunkach Gottesberg oraz Raciborz, nagle zostaje zaatakowana przez czolgi 9 DPanz z kierunku Nysy 5 DP generala Gajdy.

​

Do pierwszych starć doszło juz o swicie w okolicach Ziebic oraz Paczkowa, gdzie wysunięte oddzialy Czeskie ostrzeliwują nagle pojawiające sie niemieckie Sd.Kfz. 232 z oddzialow rozpoznawczych. Juz godzine pozniej zostają oni zaatakowani przez czolgi Pz III wsparte z rejonu Osinki Wielkiej niszczycielami czolgow - Hetzer. Przewaga ognia powoduje, ze tamtejszy batalion piechoty zmuszony jest wycofać sie w strone Zabkowic. Manewr ten powoduje, ze oddziały w rejonie Paczkowa mogly zostac oskrzydlone i aby tego uniknac musialy wycofać sie na Kamieniec Zabkowicki. Dopiero na tych 2 miejscowościach udalo sie utworzyc tymczasowa linie obrony. Jednak przewaga ognia Niemieckiej dywizji, wpieranej takze przez 60DP nie pozwoli osamotnionym udziałom na dłuższy opor. W tym samym czasie dobre wiadomosci nadciągają z Raciborza z ktorego w koncu udalo sie wypchnąć Niemców. General Straube kieruje sie na Kedzierzyn planując tam ustawić kolejna linie obrony.

​

O godzinie 10.00 General Husarek reaguje na atak czołgów i wysyła w rejon Kłodzka 7 DP Walki trwaja do popołudnia 5 wrzesnia kiedy to obie strony przerywają ostrzal wycofując sie na lepsze pozycje obronne.
Po tej obronie i przegrupowaniu sie 1 Armadni Sbor kontynuuje natarcie na Walbrzych oraz Swidnice. Manewr ten zabezpieczający prawe skrzydło IV Horska Zbor generala Bartosa umożliwia mu przeprowadzenie uderzenia na Jelenia Gore, a następnie na Boleslawiec. Manewr ten przeprowadzony jest silami 13 DP oraz 2. Horska Brigada (2DG) a w odwodzie czeka 4 rychla divize generała Bosaka gotowa w kazdej chwili reagować na kontrataki wroga. Tak jak manewr 1KP umożliwił uderzenie 4KG, tak ten drugi umożliwia zdobycie Gorlitz. W południe 6 września w czasie marszu 13DP na Jelenia Gore oddzial ten zostal zaatakowany przez 4. Leichte Division generala Felbera.

​

Dywizja ta powstala rok temu przejmujac wyposażenie oraz kadre austriackiej Schnellen Division. Wyróżniała sie ona posiadaniem tylko 1 batalionu pancernego (33BPanz) oraz 2 pułków piechoty oraz rozpoznawczego. W sklad dywizji wchodziła duza ilosc batalionów wsparcia. Mimo przewagi ogniowej Niemcow szybkie włączenie sie do walki 2. Horska brigada (2DG) uniemożliwiło im przełamanie lini frontu. Do konca dnia do bitwy włączają sie takze oddzialy III Horska Zbor atakując z rejonu Zawidow-Lesna. Bitwa kończy wycofaniem sie z zapadnięciem zmroku Niemców z regionu.

​

W międzyczasie 60DP przeprowadza kontratak w celu odbicia Raciborza z rak czeskich. 3 i 8DP bardzo sprawnie odpiera ten atak. Sytuacje ta stara sie wykorzystać general Hasal ktory z 18DP atakuje Nyse broniona przez wycofujące sie oddzialy generala von Knobelsdorffa. W poludnie 7 września w rejon walk kieruje sie także 2DP ktora narazie stanowi odwód dla sil Hasala.

​

8 wrzesnia o swicie Korpus generala Sklenkovskiego w rejonie Raciborza zostaja ponownie zaatakowane. 9DPanz ktora przeprowadza ten manewr musi jednak juz po paru godzinach wycofac sie. o godzinie 18 42DP atakuje 58DP generala Rommela w Gliwicach. Przed końcem dnia przyłączają sie do bitwy takze oddziały 41DP

​

10 września po szybkiej reorganizacji oddzialow wznawia działania 2 Armia generala Syrovy. Postanawia on zaatakować silami generala Votruby Lauban (4 i 21DG) oraz Bautzen (1DG, 36DP). jest to przygotowanie do wprowadzenia do wlaki 2. Horske Zbor. Pod koniec dnia do walki o Nyse włącza sie 2DP.

​

 

odcinek 10

02-10.09.1939






Operacja Rakousko​

Działaniami na tym kierunku dowodził general Prokop. A w sklad jego armi wchodziły dwa korpusy piechoty oraz korpus czołgów. Co prawda natarcie, na calej szerokości frontu, rozpoczyna sie jeszcze 2 wrzesnia, ale tylko oddziały szybkie zdolaly wyraźnie wkroczyć na tereny przeciwnika. Mimo słabego oporu batalionów strazy granicznej udaje sie 14 DZmot do konca dnia wkoczyc poprzez Weitre, GrossGerungs do Zwettl co bylo celem operacyjnym. Dowodca zachęcony brakiem silnego oporu ponawia ofensywę rankiem dnia następnego. Natarcie prowadzi 14 brygada rozpoznawcza poruszając sie pojazdami Tatry OA vz. 30

Tatra OA vz. 30​

Te lekkie pojazdy uzbrojone w 2 karabiny maszynowe ZB vz. 26 poruszały sie z prędkością maksymalna 60 kmh a ich zasieg wynosił 300 km. Do południa zdobyte zostaje Waldhausen, a wojska kieruja sie w stronę lasu w Albrechtsberg am Grossen Krems. O godzinie 13tej dochodzi do pierwszego kontaktu z przeciwnikiem. Pułkownik Kutlvasr przeprowadza uderzenie silami 3 i 27 regimentu. Zostaje one odparte jednak przy dużych stratach zadanych przez moździerze 10cm NbW35 oraz przeciwpancerne dziala 5cm Pak38.

10cm NbW35​

Z zeznań złapanych Niemcow dowódca dowiaduje sie, ze ma naprzeciwko siebie elitarna dywizje SS-Verfugungstruppe. Jego bezpośrednim przeciwnikiem jest brygada 3. SS - Standarte "Der Fuhrer" 14 DZmot postanawia, zostawiając oddziały osłonowe dołączyć do reszty korpusu i od południa obejść pozycje wroga w kierunku na Pochlarn gdzie spodziewano sie zastać niebroniony most a następnie uderzyć na Sankt Polten które stanowi najlepsza drogę ucieczki dla dywizji SS.

front 04.09​

W międzyczasie pozostałe oddziały docierają przez Gutau oraz Bad Zell do Dunaju. Dowódca jednak powstrzymuje oddziały przed przekroczeniem rzeki. Do tej pory nie udalo sie spotkać większych oddzialow przeciwnika i general Fassati boi sie, za bardzo wysunąć swoich oddzialow do przodu. Wydaje sie, ze ta zachowawcza taktyka jest wskazana biorac pod uwage, ze pozostałe dywizje 3. Armada do tej pory zdołały dotrzeć zaledwie do Hollabrun (6 DP) oraz przekraczając Dunaj w Hainburgu i trzymając sie zachodniej strony Neusidler See do Eisenstadt (9DP).
Z początkiem 4 wrzesnia, spodziewając sie próby wycofania sie dywizji SS, 6 DP przeprowadza atak na Kreims an der Donau. Okazuje sie, ze Niemcy nie planują opuszczenia tego regionu i przez caly dzień tocza sie ciężkie walki o Grossweikersdorf oraz Stockerau.

​

Następnego dnia rano do walki przyłącza sie takze znana nam 14 DZmot pułkownika Rychtmoca ktorego oddziały po opanowaniu Sankt Polten kieruja sie na Herzogenburg chcac zamknąć okrążenie. Brak sukcesów w walce z Niemcami powoduje, ze general Prokop decyduje sie zebrac większe sily w Eisennstadt i stamtąd przeprowadzić nowe uderzenie.

07.09​

Niestety tereny górskie i ciagle potyczki powodują, ze dywizje piechoty poruszają sie bardzo wolno. 8 wrzesnia oddziały 9DP zdobywają Oberpullendorf a następnie kieruja sie na Hartberg. Pozostałe oddziały kierują sie także na Wiener Neustadt.

08.09​

Tego dnia wydaje sie, ze w końcu uda sie przełamać obrone Niemiecka pod Krems. O poranku 9 wrzesnia udaje sie otworzyć nowa obronę na lini: Freistadt-Sankt Polten-Wiener Neustadt-Oberpullensdorf. 3. Armada pozostaje tylko zniszczyc pozostające na tylach oddziały niemieckie.

​

PS: takie "małe co nieco" z okazji naprawienia po 4-5 godzinach internetu na kompie

 

odcinek 11

04-14.09.1939






Front Francuski​

Mimo, ze wybuch wojny nie byl zaskoczeniem dla Aliantow, nie mieli oni wypracowanego planu na jego wypadek. Dlatego tez, jeszcze 2 wrzesnia do Londynu przybyli przedstawiciele rzadu i wojska Francuskiego na rozmowy. Co prawda Czechosłowacja nie miala gwarantowanego bezpieczeństwa, ale inna sytuacja byla z Polska, ktorej obiecano wsparcie na wypadek wojny. Dlatego tez w wyniku 2dniowych obrad ustalono, ze oba kraje wypowiedzą 4 wrzesnia wojne Niemcom. Armia Francuska miala skupić sie na walce na ladzie, ze słabym przeciwnikiem, natomiast Anglia miala zablokować szlaki morskie na morzu Północnym i Śródziemnym. Hitler nie spodziewał przyłączenia sie Aliantow do wojny. Francja byla slaba i targana wewnętrznymi sporami nie stanowiła zadnej sily. Natomiast z Anglia laczyly Niemców dobre stosunki i świetnie rozwijająca sie wymiana handlowa. Dlatego tez, na zachodniej granicy byly przygotowane zdecydowanie za male sily.

​

Juz pierwszego dnia konfliktu Francuska dywizja zmotoryzowana przekroczyła granice i opanowała Pirmasens otwierając sobie droge na Kaiserslautern. Jednocześnie skonsternowani dowódcy na południowym odcinku tego frontu stwierdzili kompletny brak oddzialow przeciwnika pomiędzy Baden-Baden a Freiburgiem. Natychmiast wkroczyły tam odziały 11DP (Lorrach), 52DP (Freiburg), 19DP (Offenburg). Kolejne dywizje 1 i 45 kierowały sie bezpośrednio na Freiburg, skąd infrastruktura drogowa pozwalała na wspieranie innych kierunków.

​

W czasie gdy sztab Niemiecki podciągał rezerwy starając sie załatać obronę, nadspodziewanie szybko zareagował rzad Włoski. Juz 6 września wypowiada on wojne Francji, a jego oddziały przechodzą do ofensywy. Aby wesprzeć swojego sojusznika wysłany zostaje w rejon Bonndorfu korpus Piechoty w sile dwóch dywizji piechoty oraz 1 elitarnej dywizji górskiej "Alpina" Dzieki tym posiłkom oraz szybkiej relokacji oddzialow znad granicy Holenderskiej udaje sie do 10 września otworzyć nowa linie obrony na lini Stuttgart-Schramberg-Villingen-Schwenningen-Konstanz. Udaje sie także wyprzeć Francuska dywizje z rejonu Pirmasens z powrotem za linie Maginota. Trzeba przyznać, ze gdyby nie opieszałość wojsk Francuskich ktore bardzo powoli zdobywały niebronione miasta to przez ten tydzień Niemcy mogli stracić duzo większa powierzchnie kraju z jego najbardziej rozwiniętymi terenami. Prawdopodobnie w takiej sytuacji nie udałoby sie juz tych terenów odzyskać.

​

Do 14 września front sie uspokaja. Niemcy caly czas ściągają posilki oraz przegrupowują wojska, natomiast Francuzi nie czuja sie na sile, aby kontynuować natarcie. Tego dnia zostaje takze wyparta z Offenburga 19DP generala de Bazalaire de Reppiere. Wycofujące sie wojska kierują sie na Strasbourg. Takze na froncie południowym Francuzi powoli sie wycofują.

​

14 września Włosi atakują rejon Puget-Theniers oraz zdobywają port Nicee znajdujący sie na poludnie od niego. Nagłym natarciem elitarnej 1 DG udaje sie zdobyć ważny węzeł drogowy w miescie Briancon. Po umocnieniu tego przyczółka dywizja kieruje sie w kierunku szczytu Massif des Ecrins (Pic Lory).

Front Polski​

Działania wojenne 06-09.09 Jedyne miejsce gdzie Polacy zgromadzili przeważające sily to kierunek północny. Na Froncie tym jednak ta przewaga nie przelozyla sie na sukcesy w bitwach. Juz w przeciągu pierwszych dni września front został przełamany przez Niemców. W przeciągu 3 kolejnych dni general Heinrici na czele 24DP nie zatrzymuje sie po zdobyciu Suwałk i z marszu zdobywa Sokolki. Dopiero tutaj po nawiązaniu kontaktu z dwoma wrogimi dywizjami piechoty i 1-2 brygadami kawalerii postanowił ustawić linie obrony.

​

Po jego prawej stronie działała 1DP generala Hopnera ktora starając sie utrzymać kontakt z sasiadem atakowała przez kolejne dni Białystok. W koncu 9 września udaje sie go zdobyć co zdecydowanie poprawia sytuacje zaopatrzeniowa obu oddzialow. General Heissmeyer po zdobyciu Łomzy postanowił zatrzymać swoja dywizje (2DP) i uzupełnić zapasy. Stanowi to wyłom w liniach obronnych, jednak Polacy jak zarazie nie wykorzystują go. W miedzy czasie nie zwracając uwagi na zatrzymanie sie sąsiada uderza dalej general Kostring na czele piechoty zmotoryzowanej (3DZmot). Do 9 września pokonuje on kolejne polskie oddziały, ostatniego dnia o maly włos nie zdobywając sztabu korpusu generała Kruszewskiego, któremu w ostatnim momencie udaje sie uciec z Zambrowa.

​

Ostatnia dywizja 2KP jest 32DP generala Fromma ktora z racji zbyt rozciągniętej lini nie jest w stanie kontynuować ataku. General decyduje sie ustawić linie obrony wokol Ostrołęki.
Front Północno-Wschodni mogl sie pochwalić duzo większymi sukcesami. Odzialy Polskie ktore zdołano zepchnąć z pozycji obronnych wycofywały sie caly czas albo byly okrążane. Do 9 września opanowane zostaje całkiem pomorze. Wszelkie odosobnione punkty oporu (poza linia umocnień na Helu) sa juz odcięte, okrążone i zabezpieczone.

​

Do 9 września udaje sie także szybkim uderzeniem zdobyć Toruń oraz Inowrocław co przekreśla nadzieje generala Rommela na udany kontratak i wydostanie sie z okrążenia. Sztab Polski przespał moment w którym należało te dywizje wycofać z wielkopolski. Teraz zostały okrążone przez duza ilosc niemieckich dywizji. Zdobycie tych miast umożliwiło także przygotowanie do kolejnego silnego uderzenia. Dlatego tez dywizje IV Korpusu: SS - Verfugungstruppe, SS Division (mot) Das Reich oraz 10 DPanc wsparte przez 10 DZmot tworzą nowe zgrupowanie uderzeniowe mające bezpośrednio uderzyć na Modlin i Warszawę.

​

Front Centralny oraz Południowy mialy zdecydowanie mniej sukcesów. Cześć oddzialow byla uwieziona wokół Poznania, gdzie broniła sie nadal duza grupa polskich oddzialow. Pozostałe musiały latać dziury we froncie z Czechami. Mimo to udaje sie zdobyć Konin ora Wieluń, co daje szanse okrążenia oddzialow Polskich w Ostrowie i Kaliszu.

​

Działania wojenne 09-14.09. Z racji bardzo rozciągniętego frontu oraz dużego skomasowania dywizji Polskich Front Północny zamarł w wyczekiwaniu. Na szczęście w międzyczasie rozpoczyna sie manewr zgrupowania uderzeniowego IV korpusu. W przeciągu kolejnych 3-4 dni zostaja opanowane Lipno (SS-Verfugungstruppe), Włocławek (10DZmot), Koło (SS-Division Das Reich) oraz Sieradz (10DPanc). To ostatnie uderzenie doprowadza do okrążenia oddzialow Polskich w okolicach Kalisza. Do 14 Września większość z nich poddaje sie. Ostatnia DP generala Kruszewskiego próbuje sie przebić przez okolice Konina. Słabość Polska na Południu powoduje, ze nieliczne Niemieckie dywizje zdobywają Wieluń (4DPanc), Krępice (56DP) oraz Katowice (45DP).

​

Front Polsko - Niemiecki coraz bardziej zaczyna sie stabilizować. Niemcy zmuszeni do odesłania sporej liczby dywizji na południe przeciwko Czechom zmuszeni sa większość sil przesunąć do obrony. Gdyby nie działania IV korpusu można by uznać, ze front zastygł a Polacy dostana czas potrzebny na uzupełnienie strat i przesuniecie dywizji bardziej na południe i do centrum.

​

 

odcinek 12

10-17.09.1939






Drugi tydzień działań wojennych​

Front Polnocny: 10 wrzesnia zaczyna sie wiadomością o wycofaniu sie 60DP z Nysy w rejon Grodkowa. Gorzej wyglada sytuacja w okolicach Gliwic.

​

Miasto to jest obsadzone oddziałami 58DP generala Rommla. Po jego lewej stronie, na lini Ruda Slaska-Katowice wspiera go 45DP generala Veiela. General Rommel ustawil swoja dwie brygady piechoty na lini Ligota Labedzka-Ostropa-Przyszowice. Osłaniane one sa poprzez wydzielony batalion piechoty z 3 brygady wsparty 1szym dywizjonem artylerii przeciwpancernej w rejonie Knurowa. Teren ten, pelen stawów idealnie nadaje sie do prowadzenia wysuniętej obrony. Juz poprzednie ataki dywizji Czeskich z 8 wrzesnia utwierdzają generala w przekonaniu o dobrze utworzonej obronie. 2 dni pozniej Czesi silami 42 DP ponownie atakują. 1 brygada wparta dzialami przeciwpancernymi ma uderzac przez Rudy i Sosnicowice na Ostrope. Niestety manewr ten zostaje wykonany na tyle opieszale, ze Niemcy szybko sie orientują w zagrozeniu i kontratakują z rejonu Zernica. Po raz kolejny okazało sie, ze Czeskie dywizje przy manewrowaniu sa zbyt powolne jak na potrzeby nowoczesnej wojny. Brak powodzenia ataku powoduje podciągniecie 41 dywizji i ponowny atak następnego dnia. Tym razem zamiast manewrów oskrzydlających 41DP przeprowadza szturm na Knurow. Jednocześnie 42DP przeprowadza symulowane ataki na zachod od Gliwic. Mimo rozciągnięcia Niemieckich sil, skuteczny ostrzal moździerzowy oraz wsparcie artylerii zatrzymuje kolejne czeskie ataki.

Front Polnocny - granica z Polska 14.09​

Tego samego dnia o godzinie 16 rusza kolejny atak 21 DG na Luban. 6 brygada górska do konca dnia zdobywa Olszyne, 9 brygada wspiera ja z lewej strony Szyszkowa natomiast 91 brygada przez Platerowke dociera do Siekierczyna. Niestety tutaj natrafia na grupe uderzeniowa z 6DPanc. Wysunięte oddzialy Czeskie zostaja zmiecione przez nagle pojawiające sie niemieckie czolgi Pz III wspierane przez Hetzery. Batalion cofa sie w strone Platerowka gdzie stacjonuje reszta brygady. Tutaj Niemcy, zapędziwszy sie za daleko, dostają sie pod silny ogien czeskich 47mm PUV vz.36 Co prawda kontratak Niemiecki udaje sie odeprzeć jednak zatrzymuje on postępy brygady do konca dnia. Korzystając z zaangażowania 6DPanc Czesi atakuja ponownie Bautzen. Tym razem do 1 i 36 dywizji dolacza 3DG. General Kravak dzieki duzej przewadze ilosciowej szybko przełamuje obrone na lini Lobau-Grosspostwitz. Zostaje ponownie zatrzymany dopiero pod samym miastem przez odziały wydzielone z 50DP generala van Ginkela.

Front Polnocny - czesc zachodnia 14.09​

Pod koniec 12 wrzesnia Czeskie ataki na Luban zamieniają sie w desperacka obronę. Co prawda Niemcy skarceni celnym ogniem dzial przeciwpancernych poruszaja sie znacznie ostrożniej, jednak ich przewaga ogniowa nie pozwala na przeprowadzenie dalszej ofensywy. Taka sama sytuacja pojawia sie w tym czasie w Gliwicach ktorych nie mozna zdobyć. Dopiero wsparcie kolejnych dywizji z rejonu Raciborz-Rybnik poprawia sytuacje. W tym momencie dywizja generała Rommela atakowana jest przez 4 dywizje Czeskie, a przełamania nadal nie widać. W konu 15 wrzesnia Sztab armii podejmuje decyzje o zaprzestaniu ataków i wycofania sie dywizji na pozycje obronne. Ustawienie wspólnej Polsko-Czeskiej obrony na śląsku jest niemożliwe z racji braku oddzialow Polskich na południu.


Front Centralny: Caly czas tocza sie walki o Bautzen.

​

Weissenberg lezacy na wschod od tego miasta przechodzi co chwila z rak do rak i zadna, ze stron nie jest w stanie wywalczyć stalego zwycięstwa. Ze strony Czeskiej do walk zostaly wprowadzone juz wszystkie pododdziały trzech dywizji. Na miejsce walk ściągana jest w trybie alarmowym 22 DG. Manewr ten pozwala przesunąć czesc sil i o godzinie 18tej 10 września zmusic przeciwnika do wycofania sie w kierunku Drezna.

​

13 wrzesnia Niemiecka 3 dywizja pancerna przeprowadza nagly atak na Usti nad Labem. Jako, ze sily tam sie znajdujące sa niewystarczające sztab Czeski postanawia przerzucić natychmiast na miejsce 2. rychla divize generala Drgaca. Tego samego dnia wycofane zostaja oddzialy z Lobau. W przeciagu 3 kolejnych dni tocza sie zażarte walki o Cheb.

​

17DG stara sie odpierac ataki Niemieckiej piechoty w okolicach Frantiskovy Lazne. Nie pomaga im manewr dywizji pancernych i zmotoryzowanych majacych zamiar oskrzydlić od strony Pdhrad oddzialy 39DP generala Pavika. W koncu 16 wrzesnia dowódca korpusu decyduje sie wycofać obie dywizje w strone Dolni Pochlovice. Ciagly napływ wrogich oddzialow na kierunku centralnym powoduje, ze do konca 17 wrzesnia wstrzymane zostaja wszystkie ataki w kierunku na Bautzen oraz Pirna. Oddziały maja wrocic na ufortyfikowane pozycje obronne.

Front Centralny 14.09​

Front Poludniowy: Zgodnie z przewidywaniami opieszałość generala Rychtrmoca dowodzącego 6DP umożliwiła ucieczkę Niemieckiej dywizji SS spod Wiednia. Nie dosc tego Czesi w przeciągu kolejnych dni nie byli w stanie załatać dziury we froncie na granicy z Węgrami. Tylko słabości oddzialow Niemieckich nalezy dziękować za brak kontrataku.

​

13 września Niemcy uderzaja na Prachatice. Aby wspomóc 19DP broniaca tego terenu na południe od niej przeprowadzony jest kontratak silami 10DP na Rohrbach. Niestety juz na wysokości Zenting możliwości ofensywne dywizji wyczerpały sie. 14 wrzensia o godzinie 17tej general Blaha wycofuje dywizje z powrotem na pozycje obronne.

zatrzymana ofensywa w Austrii 14.09​

W tym samym czasie w kierunku na Linz rusza uderzenie grupy operacyjnej stworzonej przez 3 rychla divize, 13 motostrelecka divize wspieranych przez 20DP. Niestety juz pod Unterweitersdorf zatrzymani zostali przez oddzialy generala von Vietinghoff-Scheela. Mimo, ze przeciwnikiem byla tylko 27DP Czesi nie byli w stanie przełamać dobrze prowadzonej obrony i w koncu pod koniec 17 września takze sie wycofali.

Front Poludniowy 14.09​

14DP ktora uprzednio prowadziła nieudane natarcie na Daggendorf zostala zaatakowana przez 29 Infanterie-Division (mot) generala von Salmutha. Aby powstrzymać niemieckie uderzenie na Prachatice oddzialy szybkie zostaja wysłane 15 wrzesnia w ten kierunek. Po całodniowych walkach oddzialy Czeskie zmuszone sa jednak wycofac sie w kierunku Pisek.

​

Nastepnego dnia o swicie general Kuntze silami 13 Infanterie-Division (mot) wspieranej przez 27DP przeprowadza uderzenie na St. Polten bronione przez 15DP generala Petrika. 17 wrzesnsia rusza takze natarcie 31DP generala Heinemanna na Strabo bronione przez 40Dp.


PS: takie maly update. Zlapalem godzinne wolna i postanowilem dokonczyc odcinek. Niestety nie jest on tak optymistyczny jak poprzednie. Ofensywa ogolnie lezy i kwiczy.

 

Odcinek 13

18-24.09.1939






Trzeci tydzien walk​

Front Polnocny: Mimo ogloszenia wycofania wojsk na pozycje obronne rozkazem z 15 wrzesnia nie wszystkim oddzialom udalo sie przeprowadzic ten manerw na tyle szybko zeby zgubic kontakt z nieprzyjacielem. Niektore oddzialy trafily na ciezkie kontrataki wyczuwających zmiane sytuacji Niemcow. Do takiej sytuacji doszlo w wypadku 2 i 32DP wycofujących sie z Walbrzycha. Zostaly one zaatakowane popoludniem 18 wrzesnia przez 3DP Guderiana. Nastepnego dnia rano, do jego oddzialow dolacza 57DP generala Kuntzena. To samo spotkalo 2DG oraz 13DP w czasie opuszczania Jeleniej Gory. Oddzialy te natrafily w rejonie Cieplcow na grupe uderzeniowa 4 leichte Division generala Felbera. W sklad tej grupy wchodzily 10 Kavalerie-Schutzen-Regiment. Wsparty byl on przez batalion wydzielony z Aufklarungs-Regiment. To wlasnie dzieki czolgom zwiadowczym Luchs stanowiacymi szpice ugrupowania udalo sie szybko rozpoznac ugrupowanie marszowe Czechow. Uderzenie to, a takze pojawienie sie kolejnych czolgow, tym razem 11 Kavalerie-Schutzen-Regiment w okolicy Dabrowicy zmusilo do dywizje górska do utworzenia na nowo lini obrony. 19 wrzesnia od strony Gryfowa w okolicach Jeleniej gory zaczyna sie pokajawiac czolgi (Pz III) pierwszej brygady pancernej 6PzD.

front polnocny 19.09​

W przeciagu 2 kolejnych dni dywizje ponawiaja probe oderwania sie od przeciwnika. 20 wrzesnia udaje sie to oddzialom generala Fiala pod Walbrzychem. Niestety nie jest to zasluga szybkosci Czechow a raczej zmęczeniem oddzialow Guderiana, toczacym ciagle ciezkie boje od 2ch tygodni. W tym czasie Niemcy opanowują juz cala Jelenia Gore wypychając 2DG w kierunku na Kostrzyce. Plany obrony w tym regionie zalamuja sie, gdy w okolicy pojawia sie kolejna niemiecka dywizja, tym razem 2PzD generala von Ravenstein. Jej 3 Panzer Regiment pojawia sie nad ranem 22 wrzesnia w okolicach Janowic Wielkich. Co prawda oddzialy nie sa jeszcze gotowe do ataku, ale sama ich obecnosc zmusza generala Fiala do dalszego wycofania sie. Następnego dnia o swicie rusza Niemiecki atak na Liberec broniony przez 4 i 21DG. Od strony Bogatyni niemieckie regimenty 50DP generala van Ginkela rozpoczynają spychanie Czechow bardziej na wschód. Dywizje zaskoczone tym atakiem jeszcze tego samego dnia opuszczaja miasto wycofujac sie na Jablonec.

front polnocny 22.09​

Front Centralny: Pod koniec 18 wrzesnia oddzialy Czeskie zmuszone zostaja do wycofania sie z Usti nad Labem. Co gorsza jednostki pancerne przeciwnika nie zadowalaja sie przełamaniem i dalej pra do przodu. Do konca 19 wrzesnia 3 potężne kliny wbijaja sie w pozycje obronne Czechow. Pierwszy juz opisaliśmy. Drugim byly pancerne zagony w Cheb. Natomiast trzecim, glebiej opisywanym pozniej uderzenie z kierunku Cham-Klatovy. Jeszcze tego samego dnia pod wieczór 10DP oraz 60Dzmot generala Hanicke atakuja 11DG oraz 37DP w rejonie Karlovy Vary. Oddzialy te jako ostatnie otrzymują swoje pozycje, ale grozi im okrążenie. Od Sokolova stara sie wbic grupa uderzeniowa złożona z 3 brygady piechoty zmotoryzowanej wspieranych przez batalion 3 brygade przeciwpancerna (uzbrojona w Hetzery) oraz oddzial wydzielony zmotoryzowanej brygady przeciwlotniczej uzbrojonej w baterie dzial 8,8cm Flak 18/36. Ich zadaniem jest odseparować obrońców od oddzialow wycofujących sie z Chemb na Plzen.

front centralny 19.09​

20 wrzesnia general von Manstein uderza na Kladno. Rejonu Slany bronila 22DG natomiast Nove Straseci 3DG. Glowne natarcie przeprowadzono z rejonu Rakovnik silami 3 Panzer-Regiment wspartego batalionem wydzielonym z 3. Schutzen-Regiment oraz saperami z 114 Pionier Batalion. Narazie silne oddzialy Czeskie nie pozwalaja Niemcom na wiele. Pod koniec dnia nadchodzą dobre wiadomosci z Karlovych Var gdzie Czesi silnym kontratakiem spychaja przeciwników z powrotem na granice. 21 wrzesnia o swicie w rejonie Kralupy pojawia sie 38DP majaca wspierac tym samym obrone Kladna. Niestety marsz w ciagu dnia konczy sie naglym atakiem Niemieckich samolotów co powoduje dezorganizacje w dywizji.

front centralny 22.09​

Do 22 wrzesnia Czesi zmuszeni zostaja do wycofania sie z Varnsdorfa oraz Kladna. Umozliwia to Niemcom bezpośredni atak na Prage. Sztab aby umożliwić dalsza obrone wycofuje niepokonane odzialy z Karlowych Var oraz Plany w rejon Horovice-Pribram-Pisek. 23 września Niemcy wycofuja sie z rejonu Liberca, gdzie nie mogli doprowadzić do przełamania. Tego samego dnia o godzinie 16 rusza Niemieckie uderzenie 31DP generala Heinemanna na Plzen którego broni 40DP.

​

Front Poludniowy: Opisywanie wydążeń na poludniu musimy takze zaczac porażka. 19 wrzesnia o świcie Czesi wycofują sie z St. Polten. 15DP broniąca tego rejonu nie jest w stanie wytrzymać ciągłych atakow bombowców przy braku jakiejkolwiek broni przeciwlotniczej. Umożliwia to Niemcom przygotowanie uderzenia na Wiedeń.

Front poludniowy 19.09​

Juz 21 wrzesnia atakuja z rejonu Leoben silami 138 i 139 Gebirgsjager-Regiment z 3DG generala Dietla w kierunku na Winer Neustadt. Broni go 9DP generala Neumanna. Utworzył on obrone na południe od tego miasta na odcinku Mattersburg (62 Regiment), Pitten (73 Regiment) oraz St.Egyden (89 Regiment). 5 Brygada Artylerii stacjonuje na przedmieściach Neustadt.

Front poludniowy 22.09​

Jednocześnie rejon Cesky Krumlow jest atakowany przez 28Dp generala Leeba. Rozkaz obrony dostaje general Svatek z 10DP. Niestety nadciągniecie 2 Gebirgsjager Division pod koniec 22 wrzesnia nie pozwala zbyt optymistycznie patrzec na ta obronę. Przez caly kolejny dzien tocza sie twarde boje o Neustadt. Szczególnie ciezkie walki odbywają sie w rejonie obrony 89 regimentu ktory atakowany jest z kierunku Willendorf przez 138 Regiment generala Dietla. Pod koniec dnia Czesi wycofują sie z Freistadtu oraz Ceskiego Krumlova. Na szczescie lepsze wiadomosci nadchodzą pod koniec 24 wrzesnia z Wieder-Neustadt gdzie Niemcy zostaja zmuszeni do wycofania sie. O tej samej porze Niemcy przeprowadzają uderzenie na Pribram. Jest to efekt troche przesadnego optymizmu sztabu generalnego, gdyz 23DP generala Bunscha natrafia w tym rejonie na 39DP oraz 17DG generala Viesta. Byc moze spodziewano sie, ze oddzialy Czeskie wycofają sie po pierwszym kontakcie.

​

Sytuacja na swiecie: Swiat niewiele zmienił sie w czasie ostatnich 3 tygodni. Francuzi po ich wielkiej ofensywie wylądowali z powrotem za linia Maginota. Na południu ich front tez zamarl. Niemcy kazda wolna dywizje wysyłają w kierunku na Prage tutaj widzac największe zagrożenie.

​

Jak pamiętacie, w 1938 roku sasiedzi Czechosłowacji planowali, oczywiście dla dobra europy, jej rozbior. Do tej chwili jedno spośród tych panstw juz nie istnieje, dwa toczy wojne miedzy soba, natomiast trzecie ... trzecie wlasnie zakończyło rozmowy dyplomatyczne. Doszlo do nich w Wenecji w wyniku zaproszenia obu stron przez Benito Mussoliniego. Oczywiście całość zamierzeń wyszla z Berlina, ale Hitler uznal, ze w sytuacji prowadzenia wojny lepiej, zeby to inne państwo wyszło z ta propozycja. W wyniku tygodniowych negocjacji Wegry zgodziły sie przystąpić do paktu antykominternowskiego. W zamian za podpis mialy zostac wsparte technologia Niemiecka, brac udzial w podziale Czechosłowacji, Jugosławii oraz innych państw. Ostatecznie pakt podpisali 18 wrzesnia minister Joahim von Ribbentrop ze strony Niemiec oraz minister István Csáky. Dzien później Holandia ogłasza mobilizacje.

zastoj na froncie Polskim, oddzialy 10 brygady pancerno-motorowej w czasie relokacji​

Plan sztabu Armii czechosłowackiej na wypadek wojny zakladal wspolny front z Polakami na Slasku. W pozniejszym etapie pozwalałoby to na uderzenie na wielkopolske, ewentualnie w kierunku na Stettin odcinajac cala Armie Niemiecka od zaopatrzenia. Juz pierwsze dni wojny uzmysłowiły generalom Czeskim, ze małopolski bronia tylko 2 dywizje piechoty, a większość jednostek stacjonuje na północy, prawdopodobnie z zamiarem ataku na Konigsberg. Kolejne zaskoczenie przyszło w 2gim tygodniu walk. Obrona Polska zostala w wielu miejscach przełamana i spodziewano sie jej upadku w przeciagu tygodnia. Dlatego tym wiekszym zaskoczeniem bylo, ze 24 wrzesnia czyli w 10 dni po przełamaniu front utrzymuje sie na tej samej lini. Dzieki wyslaniu kazdej wolnej dywizji Niemieckiej na poludnie przeciwko Czechom, Polacy dostali czas potrzebny na uformowanie na nowo lini obrony. Niestety obecnie w wyniku przylacznia sie do wojny Wegier, Rzad Czeski wycofuje swoje oddzialy ze Slaska i formuje obrone okrężna w rejonie Czech. Co prawda planowano wyslac wzmocniony korpus (6 dywizji) na Slowacje, ale w tym wypadku zostalyby one odciete uderzeniem Niemieckim ze Slaska (gdzie sily Polskie sa nadal zbyt slabe).





PS: udalo mi sie wypocic kolejny odcinek. Niefajnie sie pisze o porazkach. Niestety niektorych rzeczy nie przeskocze. Mimo wsparcia Czech 200 jednoskami MP obecnie nie dysponuja zadnymi rezerwami. Fabryki stoja opustoszale (16-20 IC marnowane codziennie). Sztab nie jest w stanie wystawic nawet polowy potrzebnych dowodcow jendostek. Francuzi jak zawsze dostali manto, Polacy przez swa glupote uniemozliwili wspolprace z Czechami a Anglikow ani widu ani slychu. Co gorsze negocjacje o przystapieniu do Aliantów nadal nie zostaly zakończone.

 

Odcinek 14

25.09-7.10.1939






Czwarty oraz piaty tydzien walk​

Front Polnocny: 28 wrzesnia nadal tocza sie walki w okolicach Jeleniej Gory. Niemcy pewni zwyciestwa pozostawiaja na tym kierunku tylko 6PzD generala Kempfa. Pozostale oddzialy, w tym 2PzD odesłane sa na bardziej korzystne do uderzenia kierunki. Czas otrzymany przez Niemcow Czesi wykorzystuja na reorganizacje. Na pozycjach obronnych w okolicach Karpacza pozostawione sa brygady piechoty z 13DP. Niestety zolnierze sa bardzo zmeczeni ostatnimi walkami i nalezy spodziewać sie, ze kazdy silniejszy atak doprowadzi do ich załamania. Do konca dnia Niemcy opanowują caly rejon Jeleniej Gory. Jeszcze cięższa sytuacja panuje na lini obrony Grzedy-Sokolowsko. General Fiala kierujacy obrona 2 i 32DP musi odpierac ataki 10DZmot generala Petzela wspieranej przez 57 i 62DP. Glowny nacisk Niemcow kierowany jest na drodze od strony Walbrzycha. Szpice uderzenia tworzy 7 regiment piechoty zmotoryzowanej wspierany przez 6 brygade przeciwpancerna. Dotychczas bez opóźnienia natarcia, starla ona punkty oporu 68 i 85 regimentu piechoty z czeskiej 2DP.

​

O swicie 29 wrzesnia 7 regiment piechoty przełamuje ostatni punkt obrony generala Fiala. Czescy zolnierze w bezladzie uciekaja w gory. Oddzialy Niemieckie bojac sie pulapek w tym trudnym terenie nie decyduja sie na silniejszy poscig. Z powodu załamania sie frontu, dowodca 1 Armady zarzadza wycofanie sie wszystkich oddzialow na glowna linie obrony. Niestety rozkaz dociera zbyt pozno do niektorych oddzialow. 3DP generala Kajdosa broniaca Raciborza zbyt pozno dostaje informacje i musi maszerować w srodku dnia. Jego odzialy wykryte przez lotnictwo zostaja zaatakowane popołudniem przez grupe uderzeniowa generala Arnima składającą sie z 5, 9 i 11PzD. Niemcy ponawiają takze natarcie na Ceska Lipe. Na szczęście 1DG oraz 36DP dotychczas uniknęły duzych strat. Dlatego tez 18DP generala Koch-Erpacha juz na starcie natarcia strasznie duze straty poniosla.

​

Niemcy ponawiają jeszcze atak o swicie 30 wrzesnia, ale takze on okazal sie nieskuteczny. Prawdopodobnie z tego powodu jeszcze tego samego dnia w okolicach Mniska 1 i 2 regiment piechoty gorskiej dostaly sie pod silny ogien grupy uderzeniowej 2PzD. General von Ravenstein dowodzacy tymi oddzialami utworzyl ja z 7 Panzer-Regiment wspieranym przez batalionem piechoty zmotoryzowanej oraz pionierami.

​

Nowy miesiąc rozpoczyna sie utrata calego regionu Walbrzycha, razem z pogórzem. 2 pazdziernika ostatnie ogniska oporu w Raciborzu zostają zniszczone. W samym miescie ginie 624 Czeskich zolnierzy. Takie sa efekty zbyt pozno otrzymanemu rozkazowi wycofania sie dla 3DP. O 8 rano 3 października opanowana zostaje na nowo przez Niemców Nysa. Dwa dni pozniej regimenty 9PzD rozpoczynają ostrzal Klodzka. Sztab I Armadni Sbor wycofuje sie pospiesznie w kierunku na Polanice-Zdroj. Natomiast obrony miasta podejmują sie 2 i 32DP generala Husarka. Aby zabezpieczyć sie przed oskrzydleniem resztki 2DP ustawiają sie na poludnie od miasta. Dzieki temu udaje sie nadal kontrolować droge na Bystrzyce Klodzka. Niestety, zmeczeni zolnierze, nie sa w stanie odeprzeć zagonow pancernych regimentów i wycofuja sie coraz bardziej na poludnie. Popołudniem dowódca dywizji traci kontakt ze sztabem armii a takze samym Klodzkiem. Do konca dnia docieraja wiadomosci o Niemcach w miescie. Pod koniec tego samego dnia Niemcy ponawiaja natarcie na Ceska Lipe. Tym razem do 18DP dolacza takze 50DP oraz 20Dzmot. General van Ginkel dowodzacy tym zgrupowaniem wysyla regiment zmotoryzowany wsparty brygada niszczycieli czołgów na Novy Bor. Regiment 1DG tam stacjonującej zmuszony jest wycofac sie. Na szczescie dzieki podciągnięciu odwodów z rejonu Zakupy udaje sie powstrzymać przeciwnika zanim wdarl sie glebiej.

​

Niemieckie oddzialy ktore nie braly udzialu w ataku na Jelenia Gore i Karpacz pojawiają sie o swicie 6 pazdzienrika 30 km na południowy wschod od tego miasta. 2DG broniaca przeleczy i miasta Bernartnice natrafia na Luchsy oraz PzIII należące do 1 regimentu. Stanowia one szpice grupy uderzeniowej 2 oraz 6PzD. Co prawda Czesi zadaja bardzo duze straty przeciwnikom, jednak przytłaczająca przewaga ognia przeciwnika nie pozwala na jego zatrzymanie. Z tego powodu wyslane zostaja w rejon posiłki w sile 13DP oraz 2. rychla divize. Popołudniem dochodzi do pierwszej bitwy pancernej tej wojny. Pojazdy SdKfz 223 2giej brygady rozpoznawczej dostają sie pod Mladymi Bukami pod ogien LT-38 z czeskiego batalionu pancernego. Czeskie dziala 37mm potrafily spenetrować te pojazdy z odległości 1000m bez zadnego problemu. Niemcy z duzymi stratami zostaja szybko zmuszeni do wycofania sie. Niestety juz godzine pozniej pojawiaj sie w okolicy czolgi PzIII oraz Hetzery. O ile z tymi pierwszymi Czesi tocza wyrównane boje to ich dziala sa zbyt slabe na 60 mm przedniego pancerza niszczycieli czołgów. Batalion pod wieczór wycofuje sie w kierunku na Rudniki. Niemiecki dowodca chcac wykorzystać opuszczenie pola bitwy przez wroga decyduje sie na poscig. Szybko Hetzery zostaja w tyle a natarcie prowadza same PzIII oraz PZII. Ich dowodca zbyt pozno orientuje sie w zagrożeniu i chwile pozniej wpada w zasadzkę przygotowana przez dziala pancerne brygady motorowej. Niestety straty jakie przez caly dzien poniosła dywizja nie pozwoliły na wykorzystanie okazji i całkowite zniszczenie przeciwnika. Zreszta prawdopodobnie sytuacja by sie ponownie odwróciła i tym razem Czeskie czolgi dostałyby sie pod celny ogien kontrolujących okolice Hetzerow. Bitwa toczy sie jeszcze 2 dni, niestety w koncu Niemcom udaje sie przedostać na bardziej otwarte tereny gdzie ich przewaga ognia nie daje szans na obrone. O godzinie 15.00 8 października ostatnie oddzialy czeskie wycofują sie z Tutnova w stronę Starej Paki.

linia frontu 4 pazdziernika 1939r.​

Front Centralny: Juz 24 wrzesnia general Busch na czele 23DP dociera do Pribram. Natrafia tam na opor 17DG oraz 39DP Główne boje tocza sie o okolicach Rozmital pod Tremsinem ktory stanowi glowny wezel drogowy w regionie. W przeciagu 2 kolejnych dni Czesi traca Karlove Vary oraz Plana.

​

27 wrzesnia w wyniku ciezkich strat 9 i 67 regimentu Niemcy decydują sie wycofać. Tego samego dnia w okolicach Stribro kolomna marszowa 14DP zostaje nagle zaatakowana z rejonu Bor przez 8PzD oraz poruszajaca sie za nia 31DP. Po 3 godzinach dywizja idzie w rozsypke co pozwala zajac następnego dnia Plzen.

​

Tego samego dnia 50 km na polnoc rozpoczyna sie kolejna bitwa o Rakovnik. 37 i 40Dp oraz 11DG odpierają ataki grupy uderzeniowej generala Neumanna-Silkova. Sklada sie ona z elementów wydzielonych 7PzD oraz 31DP. Na szczęście w dotychczasowych bojach Czesi nie tracili zbyt duzo żołnierzy i odpierają zdecydowanie ataki Niemców. Fakt, ze bronia jednej z głównych drog na Prage zdecydowanie wzmacnia ich motywacje.



Front Poludniowy: Mimo udanej obrony Wiener Neustadt reszta oddzialow musi wycofać sie na lepsze pozycje obronne. Ryzyko odciecia przez sily węgierskie obecnie jest zbyt duze. Pod koniec 24 wrzesnia Czesi zostaja zmuszeni do wycofania sie z Cesky Krumlov.

​

Następnego dnia rano 19DP wycofująca sie ze Strakonic w kierunku na Pisek natrafia na zagony 29DZmot generala von Salmutha. Dzieki odważnej obronie udaje sie uratować sztab IV Armadni Sbor ktory o maly wlos nie zostałby przechwycony przez Niemców. O godzinie 17 tego samego dnia pierwsze oddzialy Niemieckie zaczely wkraczać do Feldberga. Następnego dnia Niemcy opanowuja Plane, Pisek oraz Kaplice. 27 wrzesnia kończy sie zwycięsko bitwa o Pribram. Niestety tego samego dnia dociera do sztabu wiadomość o wycofaniu sie oddzialow z Plzen. Pod koniec następnego dnia oddziały górskie wkraczają do opuszczonego przez Czechow Wiener Neustadt. Do konca miesiąca oddany zostaje takze Krems.

​

O 7 rano 1 pazdziernika czołowa kompania piechoty Niemieckiej wkracza przy wiwatach ludności miejscowej do Wiednia. O 19.00 tego samego dnia 28DP generala Leeba stacjonujaca w Cesky Krumlov zostaje zaatakowana przez 1. rychla divize wspierana przez 10 i 20DP. General Fassati przeprowadza to uderzenie w celu uratowania 10DP ktora wycofując sie jako ostatnia została zablokowana dzien wcześniej. 3 pazdziernika Niemcy wkraczaja do Hollabrunn oraz Zwellt.

​

O 12.00 4 pazdziernika general Leeb rozkazuje wycofac sie swoim regimentom. Przewaga ilosciowa czechow nie pozwala na utrzymanie miasta bez powazncyh strat. Pod koniec tego samego dnia general von Schobert na czele 10DP atakujac Oparany natrafia na organizowane tam na nowo 3, 11, 22DG oraz 14, 19, 38DP. General Cerny mimo duzych strat tworzy linie obrony okreznej wokol miasta Tabor. Po calodniowych atakach Niemcy w koncu wycofuja sie przy duzych stratach wlasnych. Nastepnego dnia rano 29DZmot ponawia natarcie na Ceske Budejovice. Tym razem odbywa sie ono od strony zachodniej z kierunku Prachatice-Netolice. 1. rychla divize ktora wczesniej pokonala 28DP zostaje tam skierowana w celu wsparcia 20DP. Pod koniec dnia czesi traca Ganserndorf oraz Pribram.

PS: wydawalo mi sie, ze jest malo materialu i dlatego polaczylem oba tygodnie, a jak zaczalem pisac to moglem jeszcze drugie tyle napisac. Korcilo mnie pociagnac temat bitwy pancernej, ale pomyslalem, ze zaraz Goliat by mi wytknal bledy merytoryczne ;P A tak na serio to moze nastepnym razems ie zdecyduje Mialem drobne problemy ze screnami, powtarzaly sie na 2ch frontach :| Mam nadzieje, ze wylapalem wszystkie bledy

 

Odcinek 15

08-14.10.1939






Szósty tydzien walk​

Front Polnocny: Pomiedzy 8-9 październikiem tocza sie ciagle ataki o ostatni ufortyfikowany punkt oporu Czeskiego - rejon Ceskiej Lipy bronionej przez 1DG oraz 36DP. General van Ginkel co rusz rzuca kolejne oddzialy do ataku. 9 pazdzienrika przeprowadza nad ranem szturm z 3 kierunkow. 18DP atakuje z kierunku Novy Bor, 50DP wspiera ich z prawej str na kierunku Zandrov-Struznice natomiast 20DZmot oskrzydla obrońców od strony Ustek. Czeskie oddzialy schowane za betonowymi bunkrami dzielnie odpieraja kolejne ataki.

​

Walki tocza sie 2 kolejne dni, w koncu 11 października tracac ponad tysiac zabitych general von Ginkel zatrzymuje natarcie. Co prawda bitwa jest zwycieska, ale Czesi traca ponad 1500 zabitych i rannych. Nalezy sie obawiac, ze przy braku sily ludzikiej straty te nie zostala naprawione. Dowodca obrony postanawia, aby uniknac okrążenia, z zapadnięciem zmroku wycofac sie w kierunku Brehyne-Pecopala. Jeszcze tego samego dnia konczy sie powoli dzielna obrona sztabu III Horske Zbor otoczonego w rejonie miasta Nymburk. Ataki regimentów 20DZmot generala Reinhardta nie daja szans na wycofanie sie. O godzinie 18 general Vortruba poddaje sie.

​

13DP oraz 2. rychla divize po nieudanej obronie Trutnova wycofywały sie na poludnie w strone Hradec Kralove. Manewr ten nie przebiegał spokojnie, gdyz caly czas oddzialy tyłowe byly naciskane przez szpice grup uderzeniowych 2 i 6PzD. W koncu general Dragac postanowił ustawic obrone w okolicach Predmerice nad Labem stanowiącego ostatnie wieksze maisto przed Hradec Kralove. Podstawowa linie obrony mialy stanowić oddzialy 13DP Szczególny nacisk położono na skuteczne ustawienie obrony przeciwpancernej. Natomiast 2. rychla divize stacjonuje w Vsestary przygotowana do wsparcia obrony ewentualnie uderzeniu na skrzydlo nacierających wojsk. Bitwa rozpoczyna sie juz 11 października od starc grup rozpoznawczych obu stron. W koncu następnego dnia nad ranem rusza Niemieckie natarcie.

​

Tym razem grupe uderzeniowa tworzy 3 Panzer-regiment wsparty batalionem 2 regimentu piechoty oraz wydzielonym oddzialem pionierów. Niemcy przekonani o slabosci przeciwnika i braku wiekszych sil pancernych zdecydowali sie na natarcie z rejonu Sendrazic. W godzinach przedpołudniowych dochodzi do pierwszych starc z 1 regimentem piechoty wspartym kompania przeciwpancerna stacjonujących w rejonie Nedelice. Potyczka do jakiej dochodzi uwydatnia wyraznie slabosc Niemieckich czolgow PzII stanowiących wyposażenie regimentu. Czeskie dziala przeciwpancerne dosyc szybko niszcza kolejnych przeciwników. Niestety przewaga ogniowa powoli zaczela dzialc na korzysc pancerniaków. W okolicach godziny 12 z powodu zniszczenia większości dzial, sytuacja staje sie krytyczna.

​

W tym momencie od strony lasu Hofinevska bazantnice znajdującego sie na polnocny zachod od miasta rusza Czeski kontratak. Pojawienie sie tych czolgow jest kompletnym zaskoczeniem dla Niemców. Co ważniejsze odwody grupy uderzeniowej juz sa włączone do walki. Niemiecka piechota szybko idzie w rozsypke, a czolgi pozbawione wsparcia i atakowane z wszystkich stron nie byly w stanie utworzyć obrony. Sytuacje pogarszał atak obrońców jaki przeprowadzono, zaraz po pojawieniu sie czeskich czołgów. Jedyny opor stawia niemiecka kompania pancerna w rejonie Maslojedy. Jej dowódca dostal wcześniej zadanie ominięcia pozycji obronnych i zaatakowania Czechow od tylu. Rozkaz ten spowodował, ze w sytuacji kontrataku jego kompania byla jedyna świeża jednostka.

​

Szybko przeprowadzono uderzenie w kierunku lasku z ktorego Czesi wyjechali. Niemiecki dowodca nie spodziewał sie tam większych sil dlatego tez nagly ogien dzial pancernych batalionu piechoty bylo dla niego kompletnym zaskoczeniem. Czolgi szybko poszly w rozsypkę, a cala grupa uderzeniowa przy ogromnych stratach wycofywała sie na Rodnov. Czesi kontynuowali uderzenie i popołudniem w okolicach Trotina jeden z batalionów dostal sie pod nagly ostrzał ukrytych w zabudowaniach Smirnic Hetzerow. To grupa uderzeniowa 6DPz ktora poznaliśmy juz wczesniej postanowiła pojsc na pomoc oddziałom sojuszniczym. Czesi po straceniu 4 czolgow wycofuja sie, zanim kontratak rusza na dobre.

​

Dowodca brygady pancernej przeczuwając, ze oslabienie Niemców bylo tylko chwilowe postanowił wycofac z powrotem swoje oddzialy w rejon Vsestary, zostawiajac tylko grupe wysunięta w zabudowaniach Nedeliste. Zgodnie z przewidywaniami jeszcze tego samego dnia czolgi PzIII pojawily sie na zachod od Lochenic. Celny ostrzał w jaki dostali sie omijając miasto od polnocy zmusil ich do wycofania sie. Do konca dnia zadna ze stron nie ponawiała ataków zbierając sily na walki dnia następnego.

​

Kolejnym punktem oporu jaki próbują sforsować tego dnia Niemcy jest Jicin stanowiący ważny wezel komunikacyjny. General Bartos świadomy ważności tego punktu broni go silami 2,4 i 21DG wspieranymi jako odwod 4. rychla divize. Natarcie przeprowadza grupa wydzielona 60DZmot generala Hanicke. W jej sklad wchodzi 4 regiment piechoty wsparty przez batalion 3 brygady niszczycieli czolgow oraz zmotoryzowany batalion przeciwlotniczy (SdKfz7 ciągnące dziala 8,8cm Flak 18/36). Co prawda Czeskie dywizje sa bardzo osłabione, ale wsparcie mobilnych odwodów jak narazie pozwala utrzymać linie obrony. Walki tocza sie do poludnia 13 października, gdy general Bartos zarządza wycofanie resztek oddzialow na Liban. O 18 tego samego dnia kolejne oddzialy wycofuja sie z Hradec Kralove zajety w koncu przez oddzialy niemieckie o 14 dnia następnego.

​

Front Poludniowy: 9 wrzesnia udaje sie odeprzeć atak z kierunku Neusidl am See połączonych sil Niemiecko-Węgierskich kierujących sie na Bratysławę. W tym samym czasie caly czas tocza sie walki w rejonie Cesky Krumlow oraz Netolice. 27DP oraz 29DZmot generala von Salmutha bez powodzenia atakuja 20DP. Udana obrone umożliwia działanie jako grup ruchomej osłony wydzielonych oddzialow 1. rychla divize.

​

Następnego dnia rano, Niemcy rozwijają natarcie na Tabor. General Cerny kierujący obrona okrężna w tym regionie zgromadził 10 (mocno osłabionych) dywizji piechoty. 10 i 23DP generala Bunscha atakujące Milevsko i Bechyne z duzymi stratami wycofują sie z kolejnych ataków. O 18 tego samego dnia Czesi tracac 896 żołnierzy, przegrywają kolejna bitwe o Ceske Budejovice. Pocieszającym jest fakt duzo większych strat Niemieckich.

​

12 pazdziernika ofensywa Węgierska przynosi pierwsze efekty. Tego dnia opanowują oni Dunajska Strede. Manewr ten zagraża wyjściem na tyly oddzialom broniącym Bratysławy. O 19 tego samego dnia pierwsze oddziały Niemieckie wkraczają do Ceskych Budiejovic. Umożliwia to pod koniec dnia silniejsze uderzenie na Jindrichov Hradek. Do 27DP oraz 13DZmot generala Kuntze atakujace z rejonu Trebon dołącza elitarna SS-Verfugungs. Byla do dywizja zmotoryzowana składająca sie z 3 regimentów piechoty wspieranej regimentem artylerii. W sklad dywizji wchodzą tez bataliony: przeciwlotniczy, przeciwpancerny, pionierów i rekonesansu. Ten ostatni uzbrojony głownie z pojazdy SdKfz 231 w wersjach 6 i 8 kołowych oraz świetne motocykle BMW R12. Puki co teren zdecydowanie wspiera obronę 15DP, ale nowe sily byc może zmusza dowódce obrony do wycofania sie.

​

13 pazdziernika Wegrzy zdobywają Trnawe. Na szczęście, zanim to następuje Czeska dywizja broniaca Bratysławy wycofuje sie bez strat w kierunku Skalnica-Zlin. Następnego dnia atak z kierunku Gyor kończy sie zdobyciem miejscowości Komarno przez Węgrów.

front 14 pazdziernika​

Sytuacja ogolna: Nie tylko sytuacja w Czechach jest krytyczna. Front w Polsce, mimo odeslania z niego duzej czesci dywizji nadal posuwa sie do przodu. Obecnie Niemiecy otoczaja Warszawe broniona dzielnie przez sily generala Rómmela. Ofensywa Francuska na ktora wszyscy tak czekali zostala kompletnie zepchnieta polaczonymi silami Wlosko-Niemieckimi. Obecnie Francuskie oddzialy chowaja sie za liniami fortyfikacji i nie nalezy spodziewac sie ich wiekszego udzialu w ofensywach. Na poludniu za wielki sukces nalezy uznac zatrzymanie ofensywy Wloskiej na przedmiesciach Marsylii. Na szczescie zabraklo korpusu Wloskiego wyslanego do obrony zaglebia Niemieckiego. Obecnie front zbliza sie z powrotem w strone Cannes oraz Monacco. Nie nalezy spodziewac sie przejscia dzialan wojenncyh na strone Wloska.

​

Rownie zażarte walki tocza sie w Afryce. Francuzi takze tutaj pokazuja swoja slabosc. Na dzien 14 padziernika Wlosi zdobyli Sousse, a Francuzi pospiesznie przygotowuja obrone na lini Nabeul-Tunis. Nalezy spodziewac sie, ze takze ta linia zostanie przelamana. Szczegolnie w sytuacji gdy Anglicy nie sa w stanie przyslac posilkow. Oddzialy Włoskie pułkownika Ettore Bastico ktorych zadaniem byla oslona rejonu Banghazi naglym szybkim atakiem zaskoczyly brytyjczykow w rejonie Mersy. Brak odpowiednich odwodow, ktore umozliwilyby uwolnienie sie z okrazenia, zmusza generala Archibalda Wavella do poddania sie. W przeciagu kolejnych dni Wlosi okrazaja Aleksandrie broniona przez resztki pobitej armii. Wysuniete oddzialy 14 wrzesnia docieraja do Damnietty.

PS: az chciałoby sie zakrzyknąć, "ill kill You" gdyby nie bolesna rzeczywistość nieudolnego prowadzenia walk przez aliantow. Aaa i dajce znac czy widac ostatnia mapke "udanych" operacji aliantow bo mi przegladarka jej nie pokazuje

 

Odcinek 16

15-22.10.1939






Siódmy tydzien walk​

Front Polnocny: O swicie 15 października czolgi PzIII wjezdzaja do miejscowości Jincin. Kontrolowanie tego miasta ulatwia relokacje oddzialow Niemieckich. O 8 rano tego samego dnia general Manstein kieruje bezpośrednio atakiem grupy uderzeniowej 3PzD w rejonie Odolena Voda. 3 Panzer-Regiment wspierany przez 2 Schutzen-Regiment oraz Pionier-Batalion 114 po zdobyciu miejscowosci ma kontynuować natarcie na Prage. Szybki marsz dywizji zostaje zatrzymany w okolicach Zdiby przez elitarna 16DG generala Eliasa.

​

Następnego dnia Niemcy nacieraja na Pardubice. General Reinhardt na czele 20DZmot wykorzystuje opanowanie Hradec Kralove i nie pozwala odpocząć oddzialom wycofującym sie z tego regionu. General Votruba dowodzący obrona tego miasta ma w lini wystawione 4 dywizje a dwie kolejne w rezerwie, jednak większość z nich nie stanowi zadnej większej sily (2,4,21DG oraz 13DP i 2. rychla divize). Zagrożenie dla przeciwnika stanowi tylko 4. rychla divize ktora mimo ciezkich walk nadal utrzymywała sprawność bojowa. Sytuacja obroncow pogarsza sie jeszcze bardziej pod koniec dnia gdy na pole bitwy dociera niemiecka 6PzD.

​

20 października po kolejnym nieudanym ataku Niemcy w koncu wycofują sie z rejonu Pardubic. Niestety juz 2 dni pozniej ta sama dywizja ponawia atak. Następnego dnia o swicie do sztabu nadchodzi tragiczna wiadomość. 16DG nie wytrzymuje ciągłego naporu przeciwnika i wycofuje sie z miasta. Zaraz za wycofującymi sie Czechami do miasta wkraczają Niemcy.

Front 20 pazdziernika​

Front Poludniowy: Do 15 września general Schobert ponawia ciagle ataki 10DP na Tabor. Duze zgromadzenie dywizji Czeskich w tym regionie nie daje szans na zaden sukces. o 10 rano pierwsze oddzialy Węgierskie wkraczaja do Bratysławy. O tej samej porze general von Kempski silami 9, 36, 61DP atakuje miasto Kuty bronione przez 6 i 9DP generala Neumanna.

​

Następnego dnia Czesi traca Lucenec i Levice (zdobyty przez Wegrow) oraz Jindrichuv Hradek. o swicie 17 września rusza kolejne natarcie na Tabor. Tym razem przeprowadzone jest silami 10DZmot oraz 3 Gebirsjeger-Division. takze to natarcie pod koniec dnia załamało sie. O 13 tego samego dnia general Hansen naciera silami 2DZmot oraz 14DP na Znojmo bronione przez oddzialy generala Koutnaka. Zadanie obrony zostaje wyznaczone 13 motostrelecka divize wspieranej 3. rychla divize.

​

19 wrzesnia Czesi przegrywają bitwy o Nitre, Kuty oraz Roznave. Następnego dnia Niemcy wygrywają takze bitwe o Znojmo. Pod koniec 20 wrzesnia 14 motostrelecka divize zostaje zaatakowana w rejonie Breclava przez 8, 14 i 61DP generala Behlendorffa. W ciagu doby Czesi traca takze Jesenik oraz Secovce.

​

o swicie 21 października Węgierski dowódca general Gombos silami 10 i 14DP atakuje 41DP stacjonująca w miejscowości Piestany. O 9 rano Węgrzy wkraczają do Kosic.

​

O tej samej porze rusza kolejny atak na Tabor. Tym razem atakiem kieruje general Neumann-Siilkov. A przeprowadza go silami 10 i 62DP 7PzD oraz SS-Verfugungst. Na szczęście Czesi wykorzystali czas na sprowadzenie posiłków i zapasów.

​

22 pazdziernika Czesi traca Banska Stiavnice oraz Sop. O 14 następnego dnia Czesi przegrywają takze bitwe o Piestany oraz Breclav. O godznie 20 general Cerny zmuszony jest wycofać swoje oddziały z dotychczasowych pozycji wokół Taboru.


W natłoku tragicznych zdarzen na froncie, do Rzadu dociera świetna wiadomosc z Londynu. W wyniku negocjacji Angielsko-Francuskich zdecydowano sie podpisać umowy o wzajemnym gwarantowaniu granic czeskich. Umowa ta przewiduje takze przyłączenie Czechosłowacji do sojuszu i wyrażenie zgody na formowanie oddzialow za granica. Na zakup potrzebnego sprzetu rzad brytyjski wyznacza stosowna pożyczkę.

​

Prawde mowiac zastanawialem sie, czy nie wykorzystac bonusu do produkcji i nie stworzyc twardszych oddzialow. Koniec koncow zawierzylem dywizjom gorskim. Ale o ile jestem slaby w ta gre to nie widze opcji, zeby to wygrac w sytuacji gdy polowa dywizji jest bez dowodcow a moj manpower skonczyl sie pod koniec wrzesnia.
PS: juz widze ten opis bitwy w ktorej 100 PzIII zostaje otoczonych przez tysioace tankietek

 

Odcinek 17-Epilog


22-26.10.1939


​

Wiadomosc przekazana z Londynu miala takze dodatkowo zaszyfrowany raport. Byl to dokument napisany przez Jana Sramka dotyczący ogolnej sytuacji na zachodzie. Wg jego oceny, Rzad Czechosłowacki nie powinien spodziewać sie zadnej poważniejszej pomocy od Aliantów. Sytuacja na froncie powoduje, ze sztaby nie zaryzykują nawet wysłania myśliwców do ochrony powietrznej. Zresztą oba kraje sa bardzo nieprzygotowane do wojny. Co prawda nastawienie brytyjczykow jest bojowe, ale oszczędności wprowadzane w wojsku w ostatnich 20 latach zniwelowały wartość wojsk lądowych. Na obecnym etapie sa w stanie tylko przeprowadzić blokadę morska morza północnego oraz wysłać pare skrzydeł myśliwców i bombowców na kontynent.

​

Jeszcze gorsza sytuacja jest z Francja. W kraju brakuje jedności narodowej. Wyglada na to, ze obywatele nie chca walczyc nawet za wlasna wolność, a co dopiero w obronie Pragi czy Gdańska. Nie dosc tego dzialnia wojenne wykazały wielka słabość armii Francuskiej. Taktycznie i sprzętowo nie tylko Niemcy nad nimi górują ale nawet Włosi. Sztab francuski bedac świadom tych słabości nie przeprowadzi zadnej większej ofensywy lądowej w tym roku. Takze wsparcia powietrznego nie nalezy sie spodziewać. Samoloty myśliwskie zostaly wysłane na lotniska w glebi kraju, takze maja problemy z osłanianiem własnego terytorium. Wielka flotylla bombowców jaka zawsze sie chwalili jest trzymana, ze strachu przed jej utrata, z dala od walk.

​

Na koniec nalezy przedstawić sytuacje Polski. Dzialania wojenne wykazały kompletny brak zrozumienia i znajomości w ogole zasad strategii w polskim sztabie. Zgromadzenie wielkich sil w okolicach Suwalk nie zostało w ogole spożytkowane. Natomiast brak ochrony południa doprowadził do załamania sie możliwości współpracy obu krajów. Obecnie armia Polska walczy bez wiary na możliwość sukcesu. Nalezy spodziewać sie, ze w przeciągu tygodnia dojdzie do poddania sie ostatnich oddzialow wojskowych.

​

Raport ten zostal odczytany 22 października na zebraniu Rady Obrony Państwa w Olomuncu dokad wycofal sie Rzad i instytucje państwowe. Dyskusja podjeta w jego efekcie jest bardzo burzliwa i chwilami rozpaczliwa. W koncu prezydent Benes przy wsparciu premiera Hodzy uzmysławiają pozostałym członkom rady bezsens dalszego przelewania krwi. W sytuacji braku pomocy zachodniej nalezy zadbać o bezpieczeństwo ludności miejscowej. Nie mniej waznym problemem jest zachowanie ciągłości wladzy, ktora będzie zmuszona udac sie na emigracje. Co prawda Jan Sramka jest przygotowany do objęcia teki premiera w sytuacji awaryjnej, ale podjęto decyzje o probie wydostania głównych osobistości z Czechosłowacji. Plan przewiduje, ze Prezydent z rządem oraz częścią pracowników uda sie samolotami Aero A.304, trasa Olomunuec-Ruzomberok-Presov-Lvow w strone Sukeava na Rumuni. Przygotowane tam sa juz srodki do dalszej ewakuacji na bliski wschod. Bezpieczeństwo w czasie wyprawy maja zapewnić pozostałości skrzydel myśliwskich w samolotach Avia B-543.

​

Reszta osob dla ktorych nie znalazło sie miejsce w samolotach miala udac sie pieszo lub samochodami w kierunku Lwowa. Aby dac uchodźcom czas na wycofanie, general Francisek Machnik dostal polecenie utrzymywania działań wojennych do 26 października. Po tym okresie ma, zgodnie ze swoim sumieniem zdecydować o terminie zakończenia działań wojennych. Jednocześnie Jan Sramka dostał polecenie rozpoczęcia negocjacji z rzadem angielskim, w celu jak najszybszego rozpoczęcia formowania oddzialow wojskowych na zachodzie, ze szczególnym uwzględnieniem działań partyzanckich.

​

Szczęśliwie choc tym jednym razem Czechom dopisuje szczęście. Niemcy pewni zwycięstwa nie zachowują dostatecznej ostrożności i pozwalają na ucieczkę rzadu na Rumunie. Na miejscu, przy cichym wspariu rzadu Rumuńskiego przeprowadzone jest dalsze przerzucenie wladz do Grecji a następnie Egiptu. General Machnik w imieniu Armii Czechosłowackiej poddaje sie 26 pazdziernika. Dzien pozneij na to samo decyduje sie Armia Polska.



PS: No coz to juz koniec tego aara. Czesi przegrali jak zawsze. Pare rzeczy moglem zrobic inaczej. Jestem ciekaw jakby wyglądała walka gdybym skorzystał z bonusa jaki ma Czechosłowacja i postawil na jednostki bardziej opancerzone. Oczywiście liczby nie klamia i średniej klasy gracz w końcu tak czy tak przegra o ile alianci mu nie pomogą. Prawde mowiac liczylem, ze Czesi wcześniej przystąpią do aliantów i ze dostane choćby osłonę lotnicza. No coz zachowali sie jeszcze gorzej niz w rzeczywistości.
Aaaa i male ogłoszenie. Spodziewajcie sie nowego watku w przeciagu następnych 2ch tygodni. Watek ten pojawi sie w innym dziale tego forum