Projekt Legion IX (Hoi 3 custom) - MP AAR

Projekt Legion IX
Skład:
Sojusz Wschód - Niemcy (lysy), Włochy (vonRee), ZSRR (Kuciek), Szwecja (arcyżużel)
Sojusz Zachód - Wielka Brytania (Alternative), USA (Isoroku), Japonia (Gobbler), Francja (Seba)

​

2 sesje za nami, do wojny jeszcze daleko

​

Włochy, jak to Włochy. Od 1 stycznia 1936 wojna z Abisynią. Kampania została przeprowadzona przy użyciu 5 Dywizji górskiej"Pusteria"



Zdobycie stolicy i kapitulacji somalijskich piratów miała miejsce 23 lutego 1936 roku.



Stan osobowy dywizji przed rozpoczęciem walk oraz po zdobyciu Addis Abebe.



Troche propagandy






Regia Marina

Jako że Alt zna już stan włoskiej floty nie ma przeszkód aby wrzucić taką liste do AARa

 

Pierwsza sesja obecnej kampanii to zabawa w opcję custom. Zaczęliśmy od ustawień w dyplomacji. Podejrzewam, że większość zrobiła to samo co ja, czyli neutralność poszła w dół

​

Część druga czyli technologia. Tutaj nie będę chwalił się co ja i ogólnie sojusz Wschód wymyślił. W miarę postępu kampanii, karty same będą odkrywać się. Dodam, że ta zakładka niesie wiele możliwości na stworzenie zupełnie innego kraju.

Na koniec część trzecia kreatora, czyli przemysł, infrastruktura oraz wojsko. To był najżmudniejszy etap tworzenia, gdyż im większe państwo, to spraw do wyklikania proporcjonalnie więcej. Tak w ramach ciekawostki dodam, że przy 9 graczach ten etap był najbardziej nerwowy, gdyż nie mogliśmy zrobić w trakcie sejwa. Im więcej graczy kończyło swoje fantazje, tym większe rosło napięcie, czy gra aby na pewno nie pierdzielnie, gdy zostanie jeden tworzący gracz. Ale udało się.

Poniżej przedstawiam wyniki jakie pozyskane zostały, dzięki czujnemu wywiadowi niemieckiemu.

Najbliższy wróg Francja, swoje dodatkowe fabryki umiejscowił na południu kraju. Aby mieć cień szansy w starciu z Wehrmachtem, Seba wybudował Linię Maginota od morza do morza.

​

Londyn przerobił swoje państwo najbardziej ze wszystkich wrogów Niemiec. Alternative umieścił fabryki w północnej Anglii i Szkocji. Większość baz morskich znalazła się na wschodnim wybrzeżu Albionu. W pozostałej części świata nastąpiły totalne czystki np. na Bermudach nie ma nawet portu.

​

Trzeci prawdopodobny przeciwnik Wehrmachtu, poszedł nie jako na łatwiznę. W centralnej część USA rozlokowało nowe zagłębie fabryk. Ja naliczyłem nowy przemysł w 15 prowincjach. Dla odmiany Isoroku zostawił na swoim macierzystym terenie tylko dwa porty. Jeden w Waszyngtonie a drugi w Kalifornii. Ciekawe co zrobisz jak zajmiemy ci stolice

​

Japonia jako taka, obecnie nie leży w bezpośrednim zainteresowaniu Berlina.

W późniejszym czasie wywiad dostarczył pełniejszych danych o naszych przeciwnikach z sojuszu Zachód.

​

Sojusz Wschód także przeobraził swoje państwa. Z uwagi na ważność niektórych danych, zostały one usunięte. Powiem tylko, że Niemcy swój przemysł mają w okolicach Wrocławia, ZSRR wokół Moskwy, Szwecja wokół Sztokholmu a Włochy w Alpach. Maleńkie Węgry dostosowały się do planów sojuszniczych. Możliwe, że sam Zachód posiada pełniejsze dane, więc może je ujawnić

​

A jak wyglądają Niemcy? Niektórzy myśleli, że fabryk będzie tyle ile w obecnych Chinach. Jednak osobiście postawiłem na zupełnie inne rozwiązanie. Jakie?

​

Po trochu dowiecie się z kolejnych odcinków

ps. A to jest mój plan wojny, o który prosił Alternative;D

​

 

Miałem nic nie pisać... Nawet przez pewien czas trzymałem flotę na Funlandii, aby Oś nie wiedziała. Nie wiem, na ile to było skuteczne, ale mniejsza - doszedłem do jedynego słusznego wniosku - to jest Royal Navy! To oni się się mają chować... ;D Dalej już tylko obrazki. ;P

 

Jedyny wniosek nasunął się w Berlinie. Pięknie będzie ta flota tonąć;D

 

Potwierdzam, zły stosunek CV do BB, gdyby więcej CV, a mniej BB byłaby groźniejsza.

 

A dlaczego tak uważasz?

 

Wpadniesz na gromadke CV i BB zamienią się w mielonke.

 

A kto ma te CV wystawić? JAP gra ze mną, USA gra ze mną...

 

Całkiem możliwe, że lis Alternative, nie pokazał wszystkiego

 

Jest wszystko. Na ten moment... ;]

 

W kolejnej sesji customowej kampanii, najciekawiej było na Dalekim Wschodzie. Japonia po wydarzeniach na moście Marco Polo wypowiedziała wojnę Chinom. Jednak nie tylko Japończycy przeprowadzali ofensywne działania. Desant na Sikoku musiał być dla cesarza Tomasa Maximusa nie lada zaskoczeniem

​

Alternative wie, że ja wiem, więc ujawnił swoją perłę w brytyjskiej armii ;D
Choć podał wzorem vonRee skład swojej ukochanej Royal Navy, to zapomniał dodać gdzie znajduje się obecnie ten nie doszły złom. Jak widać, południowe i wschodnie wybrzeże Wielkiej Brytanii zabezpiecza w miarę równomiernie rozmieszczona angielska flota. Średnio w każdym porcie stacjonuje około 18 okrętów, choć na południu są porty z 33 okrętami.

Dwie morskie potęgi znamy już w miarę dokładnie. Ciekawe, kto jeszcze co wyspawał. Stawiam, że Isoroku także uznał, że Biały Dom też musi mieć swój udział w morskim wyścigu zbrojeń

​

Kolejna porcja japońskich przygód w Chinach.

​

Mam nadzieję, że to tylko pozory z tymi chińskimi okrążeniami.

​

Natomiast w Europie postępował powolny wyścig zbrojeń. Kto kogo zaskoczy, zobaczymy

 

Krótki raport bitewny:

Jednak Hoi3 potrafi mnie zaskoczyć. Szykowanie w pokoju do wojny przerwał nieoczekiwany splot politycznych wydarzeń. Normalny tok rzeczy został zakłócony przez veto Francji w Monachium. Tym oto sposobem wybuchła wojna GER-ITA-HUN vs UK-FRA. Włochy nie mając jeszcze armii, byli na łasce wrogów oraz szybkości Wermachtu. Z pod Berlina do Mediolanu jest w cholerę daleko a bliżej pod Niceą stało duże zgrupowanie Aliantów. Z odsieczą drogą morską przybyła Armia Czerwona a Włosi wysłali Pendolino po niemieckie korpusy;D. Wyścig o los Italii, wygrali Niemcy i Rosjanie. Uff Myślałem, że jednak nie damy rady. UK i FRA poszły jednocześnie na dwa fronty. Oprócz Italii zaatakowali na całym odcinku nadreńskiej granicy. Doszli do linii od Dortmundu po Stuttgart. Na tym lądowe sukcesy skończyły się. Do kontry przeszedł Wehrmacht. Po kilku tygodniach sytuacja na lądzie wróciła do stanu wyjściowego. Alianci dostali niezłe lanie, w gratisie otrzymując kilka kociołków. Niestety z żalem muszę przyznać, że na morzu nie poszło tak dobrze. Po wielkiej bitwie chyba koło Sycylii, na dno poszła niewiarygodna liczba okrętów. Po stronie sojuszu Wschód, potwierdzono stratę ok.15BB plus 25-30DD floty ITA. Sojusz Zachód stracił na pewno 2BB oraz całe mrowie małych okrętów. Liczenie strat trwa.

Więcej informacji już nie długo. Niestety będzie mało screenów, gdyż miałem ważniejsze rzeczy na głowie niż pamiętanie o F11

 

Formalnie tylko dodam, że event monachijski wyskakuje u UK. To Londyn, za namową Paryża, przyspieszył wojnę. ;D

Straty brytyjskie, to 7 dywizji (), 2 BB, bodajże 5 CA, 3 CL i 14 DD. Że tak powiem, poza stratami na lądzie, wszystko wliczone w koszty.

 

Tomas Maximus, cesarz Japonii, ogarnął podbój Chin nad wyraz dobrze. To co wydawało się kompletną klapą, okazało się interesującą zagrywką.

​

Esencją dotychczasowej kampanii było to, co wydarzyło się od lutego 1938 roku. Jako, że baaaardzo dużo działo się, niestety robienie screenów zeszło na bardzo daleki plan.

Wszystko zaczęło się od tego, że najpierw Niemcy anektowały Austrię. Następnie zwołano konferencję w Monachium, w sprawie Sudetenlandu. Sojusz Zachód opierając się na punkcie 1, ustęp 3 regulaminu ogólnoświatowego, wbrew idei, którą zawierał punkt 2 tegoż dokumentu, odrzucił pokojowy podział Czechosłowacji i wypowiedział wojnę sojuszowi Wschód.

Można powiedzieć, że sojusz Wschód został zastany z otwartą przyłbicą. Jednak jesteśmy porządnymi rycerzami, więc przyjęliśmy rękawicę rzuconą przez Zachód.

Sytuacja moja, oraz Włoch, Węgier, Szwecji i ZSRR była nieciekawa. Nie spodziewaliśmy się wojny, więc zbrojenia były niekompletne. Oczywiście jak się można domyślać, Zachód raczej wyglądał na pewniaków. Pierwszy rzut oka na mapę w berlińskiej kwaterze i jedno niecenzuralne słowo cisnęło się na usta. Niemiecka armia stacjonowała koło Berlina. Armia Czerwona była pod Moskwą. Węgierskie wojska w fazie mobilizacji. Armie szwedzkie i włoskie dopiero formowane. Jednak te dwa państwa miały dwa ważne składniki sojuszniczej armii. Szwecja lotnictwo, a Włochy marynarkę. Ale co z tego, skoro egzystencja decydować się miała na lądzie.

Sojusz Zachód miał pustą drogę do Zagłębia Ruhry oraz Bawarii. Dalej na południu było jeszcze gorzej. Nic, dosłownie nic nie stało na drodze brytyjskich i francuskich dywizji do Rzymu. W zasadzie przyszłość wyglądała czarno.

Depesza z Berlina do Rzymu była jasna: Jak nie zdążę, to będzie kapitulacja.

Odpowiedź z Rzymu nadeszła z prędkością błyskawicy: Wysyłam Pendolino do Berlina. Papa w Sztokholmie będzie odmawiać zdrowaśki. Optymizm powiał także z Moskwy.

Po wymianie zdań przyszedł czas na wydanie rozkazów dla Wehrmachtu. Z świeżo co zaanektowanej Austrii, posłanych zostało na południe: 2 dywizje piechoty, 2 dywizje górskie oraz dywizja zmotoryzowana. Bez sztabów dowodzenia, bo niemieccy oficerowie nie dotarli do Wiednia (nie miałem czasu nawet na przydział oficerów). Były to jednostki najbliżej Włoch i ich głównym zadaniem było opóźnienie marszu Zachodu. Przysłanym Pendolino spod Berlina na południe ruszyły: korpus pancerny, korpus zmechanizowany oraz 2 korpusy górskie. Wszystkie jednostki wysłane na pomoc vonRee miały spotkać się w okolicach Mediolanu i po uzyskaniu zdolności zaczepnych, zaatakować wrogów.

Kolejny korpus górski z okolic Berlina udał się do Kopenhagi. Nie wierzyłem Alternativowi, że tylko Włochy zaatakuje. Gdyby zajął nam Kopenhagę, to cały rejon Bałtyku byłby stracony. Za ochronienie cieśnin duńskich Papa Atomos I poświęcił oddziały niemieckie.
Reszta korpusów spod Berlina, miała utworzyć linię obronną od Dortmundu (bezcenne radary), przez Frankfurt nad Menem (znowu radary), po granicę z Czechosłowacją. Tę ostatnią przy współdziałaniu z Węgrami szybko przyprowadzono do porządku. W tym czasie znad Renu rozwijała się brytyjsko-francuska ofensywa w głąb Niemiec, natomiast na południu, wzdłuż wybrzeża, w kierunku Genui i La Spezii głownie atakowali Francuzi. Pod to ostatnie miasto, Firefox miał przysłać drogą morską część Armii Czerwonej.

Pierwsze starcia miały miejsce we Włoszech. Na północy starałem się zająć upatrzone pozycje. Zachód zajął mi w między czasie Stuttgart, w którym były radary. Jednak do póki Dortmund i Frankfurt były moje, obrona miała szansę na powodzenie. Obecnie wszystko rozstrzygało się koło Mediolanu. Dywizje z terenu Austrii przybyły w ostatniej chwili. Wykorzystując zurbanizowany teren, oraz okoliczne góry, skutecznie wyhamowałem atak Zachodu na włoskie Alpy. Ofensywa francuska wzdłuż wybrzeża postępowała dalej. Przybycie Pendolino zwiastowało jednak, że Włochy nie padną. Część sił rozmieściłem koło La Spezii (tu doszedł już Seba) oraz na południe od Mediolanu. Kiedy dywizje po dyslokacji uzyskały gotowość bojową, rozkaz był tylko jeden. Do ataku. Walki były zmienne, ale ku mojemu zadowoleniu, a zdziwieniu głównie Alternativa, w Genui okrążonych zostało kilka?, kilkanaście dywizji brytyjskich. W tym momencie ofensywa brytyjsko-francuska zatrzymała się i rozpoczęła się walka wokół powstałego kotła. Niestety, nie mając dostępnych posiłków przegrałem walkę i Zachód odblokował okrążone dywizje. Na całe szczęście przybyła Armia Czerwona i walki na tym froncie powoli wygasały.

​

Na północy udało mi się zatrzymać postęp Zachodu na wspomnianej linii Dortmund-Frankfurt-granica czeska. Po krótkim przygotowaniu ruszyła kontrofensywa. Jej głównym zamiarem było wyparcie z terenu III Rzeszy wrogich oddziałów, ale jeśli zdarzyłby się jakiś mały kociołek, to oczywiście w Berlinie uznano by to za bonus. Pierwsze ataki wyszły z okolic Dortmundu oraz na południe od Frankfurtu.

​

Jak widać front przemieścił się już znacznie z zajmowanych pozycji wyjściowych (linia żółta). Prawda jest taka, że Bawarię nic nie osłaniało. Noberski ze swoimi węgierskimi dywizjami miał zjawić się koło Monachium. Do tego czasu, w tej części frontu szalały moje dywizje spadochronowe. Mając radary w Frankfurcie i Dortmundzie widziałem wojska Zachodu jak na dłoni. Gdy tylko zorientowałem się, że Stuttgart jest pusty, od razu posłałem spadochroniarzy. Potem transportem lotniczym dosłałem jeszcze 3 dywizje i pozycja została umocniona. Przy lotniczym zaopatrzeniu, spadochroniarze w tym mieście odparli 2, albo 3 ataki Zachodu. Reszta atakujących korpusów miała za zadanie, aby gdzie to jest możliwe okrążyć jakieś wrogie dywizje.

​

Pierwsze takie miejsce zapewniało sąsiedztwo granic Belgii i Luxemburga. Zdaje się, że właśnie w tym miejscu do obozów jenieckich poszło 7 dywizji angielskich. Choć Zachód przegrywał starcia, wygrywał wyścig do Renu. Myślałem, że uda się zamknąć jakieś wrogie dywizje w oparciu o odbity Stuttgart, ale w tym momencie i Seba, a szczególnie Alternative, starali się nie popełniać błędów.

​

Papa w Sztokholmie mógł tylko modlić się za swoich sprzymierzeńców. Kolejna zdrowaśka i kolejna odbita prowincja. Z takim wsparciem wojna na pewno wygrana

​

Udał mi się mały kociołek dla zabłąkanego brytyjskiego sztabu korpusu w okolicach Koblencji. Bardziej na południe koło Stuttgartu szykował się kolejny, ale Brytyjczycy nabrali wprawy w cofaniu. Atak z marszu na Linię Maginota był bezcelowy, gdyż Armia Francuska częściowo obsadziła forty.

​

Walki lądowe powoli dobiegały końca. Dla wszystkich obserwatorów było jasne, że Zachód schowa się za forty graniczne, a Wehrmacht odzyska utracony teren.

​

W między czasie, troszkę na uboczu problemów Berlina, rozegrała się jedna z największych, jeśli nie największa bitwa morska eufiackich kampanii MP. VonRee chciał wesprzeć zduszenie kotła w Genui przysyłając swoją flotę pod wybrzeże. Na nieszczęście sojuszu Wschód, na taki manewr czekał stary wilk morski Alternative. Zgromadził w tym rejonie ponad setkę okrętów Royal Navy. Na taką formację natknął się vonRee, mając do dyspozycji 30 pancerników wraz z osłoną. Jatka była niesamowita, a rozstrzygnięcie przyjęto ze smutkiem we wszystkich stolicach sojuszu Wschód. Na dno poszło 15 włoskich pancerników i 28 niszczycieli. Nasi adwersarze stracili odpowiednio 2 pancerniki, bodajże 5 ciężkich krążowników, 3 krążowniki lekki oraz 14 niszczycieli.

​

Po takich frontowych fajerwerkach przyszedł czas leczenia ran. W między czasie ZSRR anektowało Finlandię, Litwę, Łotwę i Estonię, dzięki czemu dostało bonus do wydobycia surowców. Papa Atomos I wprowadził do wojny swój kraj . Jego głównym zadaniem było zapewnienie czystego nieba nad krajami sojuszu. Miał do tego celu odpowiednią ilość nowoczesnych myśliwców.

​

Czas leczenia ran przerwał koniec sesji w okolicach końca wakacji 1938 roku. Niedługo potem sojusz Zachód wystosował apel do sojuszu Wschód, w celu zwołania konferencji pokojowej. Ustalono na niej, że świat cofa się do wydarzeń z przed konferencji w Monachium.

Dla nie wtajemniczonych:
Pomysł dla tej kampanii zrodził się wokół idei, że w ramach paktu Ribbentrop-Mołotow jest możliwy sojusz Niemcy-ZSRR. Dodatkowo przed kampanią zawarliśmy pewien dżentelmeński układ. Wybuch wojny już w 1938 roku trochę komplikował nam fundamenty tej kampanii, w związku z tym po przedyskutowaniu wszelki za i przeciw, zdecydowaliśmy cofnąć się do początku 1938 roku. Jeśli ktoś zmartwił się naszym wyborem to zapewniam. Fajerwerki czekają nas nie mniejsze, niż w tym przedpremierowym starciu

 

Szybki raport bitewny

Wojna wybuchła 15 lipca 1939 roku. Niemcy bez wcześniejszego mobilizowania się zaatakowali 4 dywizjami Polskę. Warszawa skapitulowała. Na zachodzie stało się to, czego Zachód nie przyjmował do świadomości. Linia Maginota zdobyta!!! ;D

Reszta już wkrótce

 

Historia kampanii powróciła do czasu sprzed konferencji w Monachium. Za drugim podejściem Francja i Wielka Brytania nie robiły problemów odnośnie przyszłości czeskich Sudetów. Pokojowe chwile mijały beztrosko. Każdy oczekiwał kolejnego "pokojowego" kroku III Rzeszy. Ku zaskoczeniu sojuszu Wschód, Cesarstwo Japońskie dołączyło już pod koniec 1938 roku do ścisłego grona Zachodu.

​

Rok 1939 rok rozpoczął się od trzech wydarzeń. Najpierw III Rzesza anektowała Memel. Następnie Włochy dokonały aneksji Albanii. Zwieńczeniem tych zmian politycznych było podpisanie niemożliwego w innych konfiguracjach kampanijnych, sojuszu Niemiecko-Radzieckiego.

​

Wyczekiwanie wojny narastało wraz z upływem czasu. W połowie czerwca, w zasadzie wszystkie kraje europejskie będące w sojuszach Wschód i Zachód, były gotowe do walki.

​

Oczekiwana wojna wybuchła 15 lipca o 4.00. Polska odrzuciła niemieckie roszczenia do Gdańska i tym samym rozpętało się piekło. W obronie Polski stanęły Wielką Brytania, Francja i Japonia oraz ich mniejsi sojusznicy. Wehrmacht w momencie rozpoczęcia walk wdrożył do użytku doktrynę Blitzkriegu. Na granicy z Polską rozmieściłem 4 dywizje pancerne oraz cześć oddelegowanych dywizji węgierskich vonRee. Nad Renem skupiłem całą potęgę lądową III Rzeszy, która miała wybić dziurę w umocnieniach Linii Maginota, którą z takim pietyzmem przez trzy lata budował Seba. Z uwagi na fakt, że forty francuskie ciągnęły się od Kanału La Manche do Morza Śródziemnego, droga do pokonania Francji leżała w ataku przez umocnienia, albo w desancie pomocniczym. Druga możliwość była zbyt ryzykowna z powodu obecności Royal Navy i jej dowódcy Alternativa Sam atak został przeprowadzony bez mobilizowania dywizji niemieckich. Stało się tak, gdyż kilka tygodni wcześniej, przeprowadziłem próbną mobilizację swoich jednostek. Wręcz błyskawicznie na taki krok odpowiedziały Wielka Brytania i Francja, wykonując podobny ruch. Gdy dodarły do mnie informacje o poczynaniach Paryża i Londynu, zarządziłem demobilizację w swoich szeregach. Z kolei na ten ruch, odpowiedział podobnym działaniem tylko Seba. Alternative pozostał ze zmobilizowanym wojskiem. W takiej sytuacji moje dywizje miały pozostać w stanie rezerwowym do czasu niespodziewanego wybuchu wojny, aby zaskoczyć wroga. W przypadku armii francuskiej taki manewr dyplomatyczny udał się wyśmienicie.

​

Atak na Francję rozpocząłem od najbardziej na wschód wysunięte francuskie pozycje. Szturm na Wissembourg oraz Sarreguemines miał mi otworzyć drzwi do równin po zachodniej stronie Renu. Na Wissembourg atak prowadziło 7-8 dywizji, z trzech kierunków operacyjnych, natomiast na Sarreguemines w pierwszej fazie atakowałem z dwóch stron, podobną ilością dywizji. W obu przypadkach pierwszy rzut składał się z dywizji pancernych i zmechanizowanych, a także z piechoty górskiej i marines.

​

Jak widać walki zaczęły wyglądać bardzo optymistycznie. W Wissembourgu bronił się francuski korpus elitarnej piechoty górskiej, natomiast forty w Sarreguemines obsadzały wojska pancerne wsparte przez piechotę górską. Seba zorientował się, że walki przybrały niekorzystny dla niego obrót. Posiłki ściągał z całego frontu. Z północnego-zachodu rozpoczął odsiecz Alternative.

​

Pięć dni walk na granicy i sukces stawał się co raz bardziej realny.

​

Pod wieczór 20 lipca do walk posłałem mój "szwajcarski scyzoryk", który nieraz ułatwiał mi wygrywanie bitew w Hearts of Iron 3. Bombowce taktyczne, choć ponosiły straty, skutecznie pomagały niszczyć ufortyfikowaną francuską linię obrony.

​

Ten raport ze sztabu generała Rommla dobitnie pokazuje, jak dramatycznie sytuację widzą w Paryżu.

​

Postanowiłem postawić "kropkę nad i" w walkach o Wissembourg. W drugim rzucie na miejsce bojów skierowałem dywizję spadochronową. Doskonale zdawałem sobie sprawę, że sukces w tym momencie, jest na wyciągnięcie ręki.

​

Czegoś takiego na pewno nie zakładał Seba w Paryżu, ani Alternative w Londynie. Linia Maginota zdobyta!!! Co prawda jest to dopiero jedna prowincja, jednak znaczenie tego sukcesu jest ogromne. W tym momencie chyba co niektórzy gracze, zdali sobie sprawę, że forty nie zapewniają nietykalności granic.

​

Trochę to dziwnie wyglądało, kiedy przygotowywana z wielką starannością sojusznicza armia Zachodu siedziała w fortach za Renem broniąc się tylko przed Wehrmachtem. Rolę agresywną w tym sojuszu przyjęła Polska. Zdobyła ona Królewiec, Pomorze Zachodnie oraz część Śląska. Jednak prawdę mówiąc, tutaj nie broniłem się na całej długości granicy międzypaństwowej, tylko atakowałem w wybranych kierunkach. Gdańsk, Łódź oraz Kraków już zostały opanowane. Jak zdobędę Warszawę, Polska przestanie istnieć.

​

W tym samym czasie walki o Sarreguemines weszły w decydującą fazę. Alternative ściągął już swoje brytyjskie dywizje w bezpośrednie sąsiedztwo toczonych walk. Podobnie Seba, który obwody swoje utworzył głównie z dywizji ściągniętych z południa swojego kraju.

​

Armia Polska dotarła 70 kilometrów od Berlina. Ciekawe kto dojdzie bliżej, gdyż obecnie stan ten nie zmieni się. Polska za kilkanaście godzin będzie historią.

​

Wyłom w Linii Maginota powiększył się do dwóch prowincji. Wzdłuż Mozeli Francja utworzyła nową linię obronną. Ja ze swojej strony postanowiłem uderzyć na południowy-zachód.

​

W miedzy czasie w grze wywiązała się ciekawa dyskusja, której finałem był kontratak wojsk Zachodu na Sarreguemines. Berlin uznał to za robienie sobie jakiś jaj

​

Luxemburg miał bardzo istotne 2 elementy, na których mi zależało. Po pierwsze, na jego terenie znajdowały się dość znaczne pokłady surowców (stal), a po drugie, dawał mi dostęp do Linii Maginota na innym kierunku operacyjnym.

​

Dzięki pozycjom wyjściowym w Luxemburgu i Sarreguemines zaatakowałem Metz.

​

W walkach na tym odcinku frontu bardzo poważnie zaangażowały się brytyjskie dywizji Alternativa. Przy okazji wyszedł mały bug, który zasygnalizował władca Londynu. Otóż jego jednostki znajdujące się w Nantes, czyli na południe od Metz, brały czynny udział w obronie twierdzy w Metz. Jak widać po stronie Zachodu tej części frontu broniło 10 dywizji. Początkowo Alternative obawiał się, że to jakiś większy problem z grą, ale przekonałem go, że patrząc na samą walkę o Metz, to ja jestem niejako w gorszej sytuacji. Walczyłem bowiem z ugrupowaniami z 2 prowincji w walkach o jedną z nich. Doszliśmy do wniosku, że skoro sytuacja nie przeszkadza Wschodowi, to o ile nie powtórzy się w innych miejscach mapy, kontynuujemy grę. (Póki co, podobna sytuacja nie wystąpiła. Najwidoczniej po wielu latach gry, odkryliśmy nikomu nieznany błąd w grze)

​

Agresja na Metz sprowokował Brytyjczyków do ataku na skrzydło moich nacierających wojsk. Nie pozostawało mi nic innego, jak wyprowadzić kontratak z Wissembourga na południe, w kierunku Schirmeck. Do walki ruszyły dwie dywizje zmechanizowane, które miały przeciwko sobie aż 10 jednostek wroga. W tej sytuacji można byłoby założyć, że kontra się nie uda.

​

Jednak wojska Zachodu uznały, że nie są w stanie obronić tego terenu, gdyż wycofali się z Schirmeck oraz z prowincji na wschód od niej. Na tym etapie walk Seba popełnił jeden z niewymuszonych błędów. Na granicy ze Szwajcarią pozostawił nieobsadzone 2 prowincje nadgraniczne. Takiej sytuacji nie mogłem nie wykorzystać. Posłałem od razu dwie dywizje spadochronowe i forty graniczne były moje. Francuska szybka kontra na forty zdobyte przez spadochroniarzy, nic nie dała. Ta część Linii Maginota była już pod moją kontrolą. W oparciu o tak łatwo zdobyte pozycje, zaatakowałem korpusem zmechanizowanym na Colmar.

​

Do walk o Metz wysłałem w końcu lotnictwo bombowe. Tym samym piekło walk o forty weszło w kulminacyjną fazę.

​

Jak widać Alternative postanowił "drogo sprzedać" pozycję Zachodu w Metz. RAF skutecznie zaczął mi przeszkadzać. Wprawne oko zauważy, że w tym samym czasie walki toczyły się już o trzy prowincje na Linii Maginota, gdyż oprócz Colmar i Metz, Wehrmacht atakował Haguenau.

​

Bez najmniejszego ostrzeżenia do walk dołączyły japońskie myśliwce. Ciekawe, co jeszcze młody Cesarz przysłał z Azji do Europy

​

Postęp walk o Haguenau jest wręcz imponujący. W trzy godziny aż 5% na korzyść dywizji niemieckich.

​

Po raz trzeci armia francuska musiała uznać wyższość Wehrmachtu w walkach na Linii Maginota.

​

 

W tym momencie Seba wydał rozkaz dla swoich oddziałów do odwrotu. Tym samym uznał, że utrzymywanie pozostałych fortów nad Renem nie ma sensu. Bardziej na południe starcie o Colmar zacząłem wygrywać, natomiast walki o Metz były bardzo zażarte.

​

Wycofywanie się Francuzów spod Strasburga było mi nie na rękę. W związku z tym, po zdobyciu Colmar wyprowadziłem atak z Schirmeck na St. Die. Ponownie na szpicy znajdowały się dwie dywizje zmechanizowane.

​

W czasie ostatniej sesji dotarliśmy do 12 sierpnia. Sytuacja wojsk Zachodu jest nie do pozazdroszczenia. Po prawie miesiącu walk Wehrmacht zdobył podczas szturmów 4 prowincje francuskie z fortami Linii Maginota. W każdej z nich Seba wybudował maksymalny poziom, dodatkowo umieszczając tam liczne działa przeciwlotnicze (maks 6lvl).

​

Pewnie ciekawi co niektórych czytelników, a już na pewno graczy Zachodu, jakim to cudem Wehrmacht zdobył tak pieczołowicie przygotowywaną Linię Maginota. W końcu skoro ta kampania wykorzystuje mechanizmy scenariusza custom, to teoretycznie Francja powinna być przygotowana tak jak gracz chce, a nie jaką ją stworzyli w oparciu o historię Szwedzi z Paradoxu. Niestety drodzy czytelnicy, swoich sekretów nie zdradzę w tym momencie. Obiecuję jednak, że jak zakończymy tą rozgrywkę MP napiszę specjalny odcinek AARa, w którym przedstawię swoje pomysły na customowy Wehrmacht oraz opiszę pokrótce jak wyglądał sojusz Wschód

PS. Odcinek ten dedykuję Goliatowi, który zbyt rzadko widział na naszym forum, jak rozwala się umocnioną Linię Maginota

 

To z obroną Metz to chyba nie był bug. Przeanalizowałem to i myślę że o tym decydowały niemieckie dywizje spadochronowe. Dlatego moje nowe dywizje nie mogły wejść do Metz, a brały udział w walkach. Tak mi się wydaje.

Za Linię Maginota graty dla GER.

 

Raport bitewny

Walki we Francji wyglądały zgodnie z przewidywaniami Berlina, aczkolwiek finał troszkę zaskoczył. Po przełamaniu Linii Maginota, Wehrmacht dokonał okrążenia dywizji francuskich w Strasbourgu. (14 dywizji jeńców). Następny kocioł udał się w Marsylii, który wykonały wojska oddelegowane do pilnowania Włoch (około 10 dywizji jeńców). W tym momencie było już wiadomo, że UK spierdziela za Kanał La Manche, natomiast Francja usiłuje zyskać czas i uratować co się da. Następny kocioł wypadł koło południowej granicy z Belgią (ok 5 dywizji jeńców) oraz na sam koniec w Paryżu (chyba 10 dywizji jeńców). Do tego momentu było wszystko zgodnie z planem. Niemcy nie wybrały tworzenia Vichy, aby Włochy zyskały francuską bazę przemysłową w południowej Francji. W takiej konfiguracji gdy GER i ITA zajmowało FRA, okazało się, że dla GER przypadły te prowincje, do których fizycznie dotarł Wehrmacht. Reszta przypadła Włochom, włącznie z Afryką Północną Po upadku Francji sojusz Zachód zaczął wypowiadać wojny wszystkim sąsiadom Niemiec i Włoch. Wichry wojny dotarły do Nacjonalistycznej Hiszpanii, Belgii, Holandii i Szwajcarii. Na Bałkanach Włochy zajęły Jugosławię oraz do spółki z ZSRR, Rumunię i Bułgarię. ZSRR zaatakował Turcję i Grecję, to samo zrobił sojusz Zachód. Tym oto sposobem, Grecja i Turcja są w Osi i mają wojnę z Niemcami (troszkę poniosło was chłopaki). Następnie UK wylądowało w Istambule, okopując się tam oraz wespół z Japonią opanował Ateny. Aby galimatias wojenny w Europie był pełny, ZSRR zaatakowało Finlandię. W Azji też wojna ogarnęła sporo krajów. Berlin odnotował następujące zdarzenia: JAP wypowiedział wojnę wszystkim chińskim państewkom oraz boksuje się z ZSRR na Dalekim Wschodzie. Berlin uprzedzając ruch Zachodu, wypowiedział wojnę Syjamowi. Na dokładkę w Ameryce Środkowej sojusz Zachód zyskał małego sojusznika, Panamę Z berlińskiej kwatery ważnym wydarzeniem na koniec sesji było "pomacanie" Gibraltaru. Alternative przywarł swoimi angielskim dywizjami, znacznie lepiej niż Seba na Linii Maginota;D Zobaczymy co z tego wyjdzie

ps. Jeśli w tym tygodniu rozegramy jeszcze jedną sesję, to odcinek z screenami zamieszczę w weekend

 

Pogranicze francusko-niemieckie zazwyczaj wygląda jak na poniższym screenie, tylko w grze pojedynczej. Owszem w EUFI kampaniach multiplayer też uzyskiwano podobny stan, ale w sytuacji kiedy Francją kierowało AI. Tym razem było inaczej, gdyż w Paryżu zasiadł Seba. Do pomocy miał zaprawionego w bojach suflera z Londynu, czyli Alternativa. Efekt starcia nad Renem zaskoczył obu. Linia Maginota została zdobyta przez Wehrmacht bez większych ceregieli. Finał walk o Strasburg najlepiej pokazuje, dlaczego dywizje niemieckie przedarły się przez forty. Ujemne modyfikatory zostały zniwelowane przez Berlin do minimum

​

Dyplomacja między sojuszami od teraz spoczęła głównie na barkach niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Taki komunikat występuje rzadko w kampaniach MP, jednak obecna jest inna niż wszystkie

​

Poniższej sytuacji chyba nie trzeba komentować :lol2: Francja broni tyłki Brytyjczyków uchodzących z placu bojów. Miałem nadzieje, że jednak chłopaki spróbują stanąć do walki

​

Zdobycie Paryża przypieczętowało los Francji, a Wielka Brytania już bezpiecznie siedzi sobie za Kanałem La Manche. Do starcia ogólnoświatowego dołączył ZSRR.

​

Alternative musiał użyć sporo Super Glue, bo jego herbaciani żołnierze przywarli mocno do gibraltarskiej skały. W związku z tym, w Berlinie rozpoczęto analizy, które w każdym wariancie zakładają wygraną Niemiec. Różnice wynikają tylko z ilości krwi, którą Wehrmacht przeleje oraz terminu zmiany flagi w tym rejonie Europy ;D

​

Pół roku wojny ogólnoświatowej już za nami. W tym czasie Europa bardzo się zmieniła. W Afryce Północnej, Francja i Wielka Brytania odbijają utracone tereny po kapitulacji Paryża. Na południu tego kontynentu także nieoczekiwane zmiany granic. Ostatnim miejscem walk jest Azja, gdzie na Dalekim Wschodzie Japonia ostro naciska ZSRR. Kolejne miesiące z pewnością przyniosą jeszcze wiele zmian linii frontu.

​

O sojusznikach nie mogę za bardzo pisać, gdyż nie dostałem na to zgody, ale o naszych przeciwnikach mogę pisać do woli ;D Skoro Abwehra dostarcza mi w miarę dokładne dane o sojuszu Zachód, to śmiało mogę się tym podzielić. Ogólnie sojusz Zachód ma do wykorzystania 1158 PP. Wielka Brytania obecnie wspierana umowami LL przez USA, buduje forty, lotniska, działa przeciwlotnicze w różnych częściach świata. Oprócz tego, masę sprzętu nie wykorzystującego zasobów ludzkich. USA produkuje na potęgę porty morskie (chyba 10) oraz lotniska. Inwazja na któreś z państw Wschodu? Japonia troszkę mizernie wypada na tle tych dwóch państw, ale to jest przyczajony azjatycki tygrys No cóż, w tym zestawieniu Francja de facto się nie liczy, jednak jej czas jeszcze może nadejść. Ciekawe czy zdąży?

​

Najbliższe tygodnie w grze, będą równie emocjonujące jak dotychczasowe. Nikt nie ma zamiaru odpuszczać, więc nie będzie tajemnicą, że Berlin nie rezygnuje ze zdobycia Gibraltaru

ps. Może ktoś z Zachodu wrzuci swoje dane wywiadowcze, odnośnie sojuszu Wschód
ps2. Brak chronologii w screenach spowodowany jest restartem gry.

 

Raport bitewny:

Walki w Europie sprowadziły się do dwóch rejonów. Istambuł padł, pod naporem Wehrmachtu. ZSRR anektowało całe terytorium Turcji. Wielka Brytania w czasie ewakuacji Istambułu straciła 2 dywizje pancerne i 4 statki transportowe. Kolejnym miejsce konfrontacji Wschodu z Zachodem były Ateny. Niemcy wraz z Włochami mogą atakować to miasto tylko z jednego kierunku. Tak długiej, nie rozstrzygniętej jeszcze bitwy, nie było w kampaniach MP. Wcześniej odbito Saloniki i wysłano w zaświaty 5 japońskich dywizji marines. W basenie Morza Śródziemnego, USA zaatakowało Sardynię i Sycylię a Francja odbija Korsykę. Na Bliskim Wschodzie radziecki walec pancerny dotarł na Półwysep Synaj i Arabski. Na Dalekim Wschodzie linia fronty ZSRR-JAP ustabilizowała się. Japończycy dostali posiłki amerykańskie, na oko 1-2 korpusy pancerne. Walki w Europie toczyły się także w powietrzu, gdzie swoje siły lotnicze sprawdzały w boju prawie wszystkie walczące kraje. Na morzach póki co idą na dno angielskie konwoje

​

 

Raport bitewny:

Dwie sesje w tym tygodniu sprawiły, że wojna zbliża się do końca 1940 roku. Ateny zostały zdobyte przy ogromnym stratach ludzkich. Wielka Brytania straciła w obronie 86838 żołnierzy, natomiast Wehrmacht podczas ataku 63745 żołnierzy. Podczas odwrotu przez Peloponez, Armia UK straciła bezpowrotnie ok. 6 dywizji. Reszta umknęła na okręty Zachodu, stacjonujące na południe od Grecji Jednak nie byłoby tego sukcesu bez odciągającego uwagę ataku na Gibraltar, na który Alternative nabrał się;D (szturm został przerwany po przechyleniu szali zwycięstwa w Atenach). W powietrzu przewietrzenie przestrzeni powietrznej (masakra jaki językowy zbitek ) dokonywała Szwecja. Praktycznie wywalczyła swobodę dla wojsk Wschodu. Wokół Europy wręcz hurtem na dno szły konwoje angielskie. 1 200 000 ton cargo poszło na dno od początku wojny tylko dzięki włoskim navalom ZSRR opanował cały Bliski Wschód. Arabia, Persja, Afganistan to już przeszłość. Na Dalekim Wschodzie nastąpiła katastrofa Zachodu. Ofensywa ZSRR przy wsparciu 1 korpusu pancernego GER , doprowadziło do anihilacji całego frontu JAP-USA W rzeczywistości, chłopaki widząc, że są okrążani, rozwiązali masę dywizji aby odzyskać choć manpower ( nie wiem ile, ale dużo). W najbliższym czasie na pewno wojenne zmagania przybiorą na brutalności. Ciekawe kto ma większe rezerwy ludzkie

​

 

Nie nabrałem się, brak zaopatrzenia sprawił, że obrona Aten nie miała sensu. Ale gratuluję, świetna bitwa.

 

Więcej, więcej tekstu nobek

Opisałem jak to widziałem w czasie sesji A bitwa pierwsza klasa

 

Zastanawia mnie tylko, jak to się stało, że mimo bitwy z postępem 12-25%, zaawansowanych techów ze pierwszej pomocy to ja poniosłem większe straty. Aż taki wpływ miał finalny etap walk?