Projekt Legion VIII - Z solą na plecach - MP AAR

Dawno, dawno temu, w odległej galaktyce, Wilhelm Andrejew von Łysow powrócił do życia. Jednak już po chwili wiedział, że jest w jakimś nowym uniwersum. Niby wszystko się zgadzało ale były małe odstępstwa. On sam tak jak w poprzednim wcieleniu, znalazł się na Kremlu. W Berlinie też nie zaszły wielkie zmiany, z tym, że kanclerz von Ree budował Gwiazdę Śmierci Panzerwaffe. W Azji niepodzielnie panował Cesarz Firefoxshito, który zapragnął aby jego 7 bytów miało odzwierciedlenie w 7 nowych lotniskowcach floty. Nieprzejednany wróg z Rzymu, Achispodius, władał dalej tym miastem ale jego blask był jakby przyćmiony. Mała odmiana nastąpiła w krajach demokratycznych gdzie prezydentem USA został Brytyjczyk z pochodzenia, Norma Iso 2014. Dziwne to imię, ale Amerykanie zawsze byli dziwni. Natomiast na tron brytyjski, powrócił po długiej wędrówce przez galaktykę, Jedi Alternative. Był lekko rozczarowany stanem jego ukochanego UK, któremu brakowało PP i innych pierdółek ale zapowiedział "Dobra, Alianci nie mogą ciągle przegrywać". Sam Wilhelm Andrejew von Łysow także zmienił się. Odtąd znany był jako Lord Lysyder.

Jak bardzo to dziwne było uniwersum, Lord Lysyder przekonał się niedługo. Wraz z pewnym wydarzeniem dowiedział się, że nawet kalendarz wyglądał inaczej.

​

Po tak nieoczekiwanym obrocie sprawy, gdy Archispodius, zaciekły wróg Lorda Lysydera z przeszłości, nie rządził już Włochami, władca Kremla poczynił pewne kroki. Nie miał zamiaru doświadczyć tego co spotkało go wcześniej. Po roku sprawowaniu sprawiedliwej władzy, jego plan nabierał rozpędu.

​

Główną zmianą było kształcenie zawodowych kadr Armii Czerwonej, które będąc w rezerwie, nie generowały zbytniego obciążenia dla budżetu. Dla niepoznaki handlował nawet ze swoimi największymi wrogami. Nawet Włochy, którymi rządził Papież, nie miały wyrzutów sumienia do zawierania umów.

​

W polityce światowej nie nastąpiły radykalne zmiany z poprzedniego wcielenia. Wszyscy dążyli tam gdzie zawsze.

​

Jednak Lord Lysyder rozpoczął w tajemnicy przed wrogami pewne tajne projekty, które miały dać supremację w przyszłości. Na lądzie miały królować niesamowite czołgi obsługiwane przez dzielnych czerwonoarmijców. Plan pięcioletni zakładał, że takich maszyn przemysł radziecki miał dostarczyć 3000 sztuk

​

Po lutowych wydarzeniach w Rzymie, Lord Lysyder dogadał się z UK i USA, którym w tym momencie zagroził Papież. Londyn i Waszyngton zgodziły się przekazać projekty dla radzieckiej floty, aby w szybszym okresie mogła stać się potęgą we Wschodniej Europie.

​

Oddzielną sprawą było lotnictwo. W tej materii Lord Lysyder zdał się na rodzime biura konstrukcyjne. Najbardziej ze wszystkich projektantów cenił Towarzysza Tupolewa, któremu powierzył opracowanie nowych systemów sterowania dla perspektywicznej floty powietrznej ZSRR.

​

Lorda Lysydera martwiły natomiast dane wywiadu. Pewne przecieki sugerowały, że Archispodius po utracie stołka, przeszedł do podziemia. Czuł się on zawsze Włochem i uwielbiał swój lud, dlatego postanowił dalej działać na jego korzyść pisząc swoje blubry. Miał tylko nadzieję, że jego kaligrafia znajdzie uznanie pośród ludu, aby kiedyś mógł powrócić do jego łask.

Bibliografia:

Spoiler

http://giganaut.deviantart.com/art/T-101Z-land-dreadnought-255671997
http://springsharp.blogspot.de/2012/09/pancernik-sowieckij-sojuz.html
http://www.radiownet.pl/publikacje/magazyn-lotniczy-do-odsluchania

 

​

 

Po obaleniu Archispodiusa, Papież atomos I rozpoczął szeroko zakrojone plany, do poskromienia ludów Galaktyki, które ponad wszystko miłowały pokój. Rozbudowa włoskiej armii w oparciu o niemieckie technologie, nie była dostrzegana dla zwykłych obywateli. Jednak wywiady ZSRR oraz zaprzyjaźnionej Wielkiej Brytanii oraz USA wskazywały co innego. Włochy Papieża atomosa I, Japonia cesarza Firefoxshito oraz Niemcy kanclerza von Ree zbroiły się na każdym możliwym polu. Ten ostatni aby ogarnąć ogrom swojego niszczycielskiego militaryzmu przygarnął pod swoje skrzydła wypoczętego Tunia. Na uboczu tego Triumwiratu, w biednej Turcji doszedł do władzy nikomu nie znany Typowy Seba. Wszystkie sąsiednie państwa zapewniał, że jego kraj pragnie pozostać neutralny. Jednak w wyniku złamania szyfrów przy pomocy gadugadulskiej maszyny deszyfrującej, okazało się, że Turkom znacznie bliżej do militaryzmu Papieża, niż pokojowego sąsiada z północy.

​

Po konsultacjach z Londynem i Waszyngtonem, Lord Lysyder postanowił w pokojowy sposób usunąć zagrożenie dla pokoju, jakim stał się Papież atomos I. Niestety wielomiesięczne przygotowania do usunięcia władcy Watykanu nie przyniosły rezultatu. Papież atomos I choć rządził krótko, zbudował skuteczne siły ochrony, pilnujące spokojnego bytu jego głowy na karku.

​

Tymczasem choć ogólnie na świecie panował spokój, w dalekiej Azji siedem bytów cesarza Firefoxshito rozpoczęło nie sprowokowaną przez nikogo, wojnę z chińskimi ludami. Informacje które Lord Lysyder mógł pozyskać z tego terenu nie były kompletne, gdyż nagłość ataku japońskiego, zaskoczyła mieszkańca Kremla.

​

Do Europy także dotarła wojenna pożoga. W spokojnej i słonecznej Hiszpanii, starły się dwa stronnictwa. Jednak żadne z nich nie było na tyle silne, żeby pokonać przeciwnika. Wojna trwała.

​

Upływały kolejne miesiące, a wojna ogarniała kolejne obszary Chin...

​

...oraz Hiszpanii.

​

Końca starcia nie było widać. W rozmowy pokojowe zaangażowali się przywódcy ZSRR, USA i Wielkiej Brytanii, jednak brak wsparcia Niemiec i Włoch, storpedował wszelkie rozmowy o pokoju.

​

Dopiero w tym momencie świat dowiedział się kto był przyczyną takich, a nie innych wydarzeń w Azji i Europie.

​

Po dojściu do władzy Papież atomos I rozpętał małą wojnę, w zapomnianym przez Boga i ludzi miejscu. Mowa była o Etiopii, która jako pierwsza poznała prawdziwe oblicze rezydenta Watykanu. Dopiero po tych wydarzeniach, ośmielił się cesarz Firefoxshito do realizacji swoich planów w Chinach. Dodatkowo uwidoczniły się machinacje włoskie w Hiszpanii, na którą sprowadzono wojnę.

Wobec tak oczywistych dowodów, na początku 1939 roku spotkali się przywódcy ZSRR, USA i UK. Jedi Alternative oraz Norma Iso przychylili się opinii Lorda Lysydera, że trzeba jak najszybciej osłabić rodzącą się hydrę. W trybie natychmiastowym nałożono ścisłe embargo na handel z Niemcami, Japonią oraz Włochami. W obecnej sytuacji było to jedyne słuszne wyjście. Embargo miało zostać cofnięte, gdy zakończą się wojenne eskapady Rzymu i Tokio.

Odpowiedź na działanie Alianckiej Trójki przyszła już w niebawem, z samego Watykanu.

​

Niedługo potem świat obiegła informacja, że Papież atomos I widzi przyszłość. Jego wizje były tak pewne, że niektórzy zaczęli wierzyć w nie bezgranicznie.

​

W wyniku takiego biegu spraw, Lord Lysyder wraz ze swym bliższym sprzymierzeńcem Jedi Alternativem, opracowali kilka wariantów działań w Europie, na najbliższe miesiące. Konsultacje z Normą Iso dotyczyły szerszego spektrum działań długofalowych, w których Ameryka był dobra.

 

[video=youtube;q4kz1QVKaZ0]https://www.youtube.com/watch?v=q4kz1QVKaZ0[/video]

Złe moce ponownie planują opanować świat.

Jednak Groß Papa Atomus I w swej światłości przechytrzył Zło. Przejaw jego geniuszu militarnego zaowocował wielką kontrofensywą anielskich Legionów zanim wróg zaatakował

Wierni synowie Chrystusa odziani w mundury feldgrau i pasy z klamrami Gott mit uns walczą pod wodzą Papy z herezją. Prawość i dobroć jest szerzona we wszystkich czterech kierunkach świata, przy pomocy wszelkich dostępnych środków, jak czołgi panzer II(wszelakich wersji), bombowce nurkujące ju87 stuka, czy okręty podwodne typu u-boot II(od A do D).

Wiele krajów już zostało wyzwolonych, Austria, Polska, Dania, Szwecja, Belgia, Holandia, Francja, Węgry. Czesi sami pokonali zło w swym kraju i dołączyli do Osi Dobroci , podobnie jak Sinqjang i Irlandia. Irlandia jednak nie była w stanie wytrzymać naporu hord zługusów Zła angoli. Sinqjang ciągle walczy z Japonią, której wódz nie potrafi opanować swych siedmiu bytów. Jednocześnie przyciąga się do Osi i walczy z Sinqjanqiem który jest członkiem Osi (nie ma jednak wojny z GER).

Wehrmacht jest podzielony na 2 dowództwa, częscią zachodnia dowodzi wielki wódz Uber Kanzler Ree, (73 dywizje) częścia wschodnia Tunio Zapinacz wymodlony i zesłany z niebios przez Pape Atomusa I (79 dywizji) [stan na grudzień 39]

Z walk narazie nie ma czego opisywać, Alter siedzi na tej swojej wysepce i traci konwoje (dużo- nie liczyłem dokładnie) GER straciło 5 u-bootów.

 

Udało się naszemu wywiadowi podsłuchać rozmowę Churchilla z dowódcą marynarki. Z rozmowy wynika, że na wyspie panuje już głód, nie ma wody, paliwa i zaopatrzenia. Flota transportowa Wielkiej Brytanii została tak zmasakrowana przez nasze wuder u-bootwaffe, że podobno został tylko jeden transportowiec. Wygrana jest już blisko. Od początku wojny pewne było, że UK szybko podzieli los Polski i Francji.

 

Jak nietoperze ****a. Niedowidzą i niedosłyszą...


Tak wygląda moja sytuacja z surowcami. Pochwalicie się swoją? ;D

Tak naprawdę, to gdyby mnie zabolały te u-booty, to konwoje bym po prostu wyłączył, a ja ich nawet nie produkuje w większej ilości - od początku gry zbudowałem może 40... ;D

A działania będą w swoim czasie. Na modzie gram 1. raz, w dodatku UK jest dużo słabsza niż na podstawce. Rozstrzygnie się kilka kwestii, które budzą moje wątpliwości to i grać będę inaczej. ;] Jak Wam to tak przeszkadza, to zawsze możecie zrobić desant. ;]

 

Mały pośledni Turek trafił na ponure zgromadzenie, jednak nie na te które myślał. Kto to widział, żeby na piechotę maszerować do Londynu. Wiadomo Papież atomos mówił żeby tam iść, ale nie zabraniał pić. Jak to bywa z procentami każdy Rosjanin wie ale mały Turek niestety nie. Nie wiedział biedny, że trafił do nie tego Tower.

​

A tam zobaczył kanclerza o dwóch obliczach vonRee Tunio...

​

...chwilowo zjednoczone 7 bytów cesarza Firefoxito...

​

...oraz białe zło wprost z Rzymu, samego Papieża atomosa I.

​

Mały pośledni Turek nawet nie połapał się, że członkowie zgromadzenia mówili po niemiecku. Jednak jego upojony umysł, co innego rejestrował.
48 godzin później u północnych stóp Alp, zło wylazło na powierzchnię ziemi w Passau. W środku nocy ku uciesze gawiedzi, maszerowały sługi atomoskie, Krampusy*.

​

*

Spoiler

W wielu miasta Bawarii odbywają się takie marsze. Od organizatorów zależy czy będzie to dzień czy wieczór. Nawet w samym Monachium przez starówkę maszerują takie stwory Po więcej informacji zapraszam choćby tutaj http://en.wikipedia.org/wiki/Krampus

Choć noc robiła się coraz krótsza, upiorny marsz trwał.

​

W pewnym momencie zjawił się pod ludzką postacią sam Papież atomos i przemówił:

Idźcie przed siebie, niszczcie naszych wrogów. Niechaj światło słoneczne nie będzie wam wrogiem.

​

Od tego momentu sługi rezydenta Watykanu, rozeszły się po świecie.

​

Papież atomos musiał rozwiązać powstały problem z małym Turkiem. Nie mógł go zostawić bez opieki w dalekim Istambule. W Rzymie szybko sobie z tym poradzono. Turek znalazł się pod bezpośrednimi skrzydłami III Rzeszy i Włoch na terenie Czech, gdzie za żonę pojął Helenę Vondráčkovą. Jej lico jeszcze pamiętało dawne czasy ale jej hipnotyczny głos był bardziej cenny. Od tej pory mały Turek był tak otumaniony, że był na każde skinienie tak Papieża atomosa jak i kanclerzy.

Oś w końcu pokazała swoje prawdziwe oblicze 6 sierpnia, atakując Polskę.

​

W tym samym czasie Norma Iso szykował Amerykanów do wojny.

​

Niemcy pomimo swojej potęgi, guzdrali się w podboju kraju nad Wisłą.

​

Widać było, że jednak nie cała potęga germańska znajduje się na wschodzie tego kraju. Polacy starali się jak mogli.

​

Atakując Danię kanclerze Ree i Tunio potwierdzili, że ulegli zabobonom papieskim. Niby mieli atakować czerwony gender, ale Duńczycy mieli tylko czerwoną flagę.

​

Pod koniec sierpnia Polska dalej opierała się najeźdźcą, natomiast przerwie uległa wymiana informacji na linii Berlin-Rzym.

​

Na początku września w Polsce bez zmian. Niemcy guzdrają się.

​

Na zachodzie Europy, Belgowie kontratakują.

​

Na północy, Dania znajduje się tuż na progu przepaści.

​

9 września Niemcy opanowali sytuację nad Renem i po ściągnięciu posiłków uderzyli na Francję.

​

Duńczycy wzięli przykład z Polaków i walczyli do ostatka o swoją stolicę. Dopiero czarne oddziały kanclerza Ree, przypieczętowały sukces Niemców.

​

Ponad 40 miesięcy opierały się zapędom Papieża atomosa I, pokojowe ludy Afryki.

​

Dzień później ich los podzielili Duńczycy.

​

W pierwszy dzień jesieni, zło rozsiane z Rzymu dotarło do Szwecji.

​

Belgowie nie widząc szans na zwycięstwo, rozwiązali siły zbrojne i po raz drugi w dwudziestym wieku, rozpoczęli walkę z okupantem innymi środkami.

​

Wszystkie pokojowe kraje z niepokojem obserwowały wydarzenia we Francji. Poświęcone przez Paieża atomosa I niemieckie dywizje, rozbijały nawet największe forty na Linii Maginota. W takiej sytuacji Paryż stał otworem przed złowieszczą Osią.

​

Szwecja pomimo swego położenia, była odcięta od wsparcia swoich bezpośrednich sojuszników. Jej los był przesądzony w tym momencie, ale Szwedzi mieli gdzie prowadzić partyzantkę.

​

Kanclerz vonRee był bardzo zadowolony, gdyż jego czołowe dywizje już widziały przedmieścia Paryża. W tym samym czasie drugi kanclerz Tunio, zajmował się sprawami na zapleczu.

​

 

W wyniku konsultacji między Jedi Alternativem a Lordem Lysyderem opracowano plan czasowego ukrócenia zapędów boskich bytów Cesarza Firefoxito. Londyn za aprobatą władz środkowoazjatyckiego państewka Sinkiang, które walczyło od dłuższego czasu z Japonią, wypowiedział mu wojnę. Dzięki takiemu posunięciu, Japonia znalazła się w stanie wojny z niektórymi państwami Osi.

​

Papież atomos I mocno rozłościł się tak niekorzystnymi wydarzeniami. Rozkazał natychmiast zaatakować Wielką Brytanię przez swoich fanatyków w Irlandii. Jednak taki pośpieszny ruch został uprzedzony przez Jedi Alternativa, którego wywiad od dawna wiedział o powiązaniach włosko-irlandzkich.

​

Nieoczekiwanie dla Rzymu, do krucjaty przeciwko wojowniczości japońskiej, dołączyły Czechosłowacja i Irlandia.

​

Szwecja nie oparła się złowieszczym papieskim poplecznikom.

​

Natomiast Irlandczycy szybko uznali, że prawdziwy wróg nie jest ich sąsiadem.

​

Cesarz Firefoxito musiał nieźle nagimnastykować się, żeby wytłumaczyć swojemu narodowi, dlaczego Cesarstwo uwikłało się w tak bzdurne wojny.

​

Konflikt zbrojny w Europie, zaczynał przeradzać się w konflikt światowy...

​

...gdzie wszystkie nacje organizowały się jak mogły.

​

W Europie tymczasem, dywizje niemieckie opanowywały kolejne spokojne kraje.

​

Ręka sprawiedliwości dotarła do matecznika małego Turka. Odtąd nad Bosforem szpiedzy papiescy nie mieli co robić.

​

Po miesiącu okazało się, że Papież atomos I nie poddał się, w staczaniu spokojnych nacji w przepaść wojny. Po sukcesie wykreowaniu małego Turka Seby, zrealizował kolejny plan rekrutacyjny. Pod jego złowieszcze sztandary wstąpił odświeżony Refresz. Objął on władzę w spokojnej do tej pory Rumunii, która posiadała jedną bardzo cenną rzecz. Pola naftowe Ploeszti. W takiej sytuacji jedyna rozsądna decyzja jaka mogła zapaść w alianckich stolicach, to zaprowadzenie porządku, zanim zło wzmocni się.

​

Dwa tygodnie później zaraza z Rzymu, omal nie dotarła do państw bałtyckich. W tym samym czasie, Cesarz Firefoxito próbował wybielić się, proponując traktat o nieagresji. Oczywiście ze złem, można dogadać się tylko mieczem.

​

Upływały kolejne dni, wraz z którymi uwidaczniało się, jak daleko sięgają macki Papieża atomosa I. Nie tak dawno upokorzeni Francuzi, znów podjęli walkę ale chyba pomylili wrogów.

​

W tej sytuacji za zgodą Waszyngtonu i Londynu, wprowadzono rozwiązanie dyplomatyczne, które miało dać kopa Aliantom. (ZSRR znalazło się w stanie wojny z USA i UK )

​

Pod koniec lutego walka złem papieskim nabierała rozpędu. Już niewiele krajów w Europie cieszyło się z pokoju. Jedne były ujarzmiane przez sprzymierzeńców Papieża atomosa I, inne nacje były wyrywane z okowów zła. W Rumunii szybko zaprowadzono porządek (Refresz po pierwszym zdziwieniu, wycofał się w kierunku Jugosławii, a gdy ta stała się satelitą ZSRR, przesiadł się na Vichy). Oddziały pokojowe Lorda Lysydera ze spokojem i w porozumieniu z Londynem i Waszyngtonem, zaprowadzały porządek na Bałkanach.

​

W tym samym czasie Papież atomos I wraz z kanclerzami vonRee i Tunio, oraz przy współpracy Vichystowskiego Refresza i małego czeskiego Turka Seby, planowali kolejne złowieszcze ruchy. Najbliższe tygodnie nie miały być lepsze. W ramach konsultacji Jedi Alternative zadzwonił do Moskwy...

Jedi Alternative: Dane wywiadu, że niby kombinują coś na mnie, ale z drugiej strony spam włoski jest imponujący.

Lord Lysyder: Spokojnie Alt. Pamiętaj, że Papa to takie duże AI;D

 

Europejski kwartet rozsiewający zło, siedział w spokoju 2 miesiące. 9 maja 1940 roku, po uzyskaniu papieskiego błogosławieństwa, kanclerz Ree rozpoczął nową kampanię. Swoich latających wojowników posłał na drugą stronę Kanału La Manche. Fallschirmjäger opanowali dwa porty Hull oraz Lowestoft, do których wpłynęła flota Osi z posiłkami. Osłonę transportowców zapewniały wszystkie okręty Niemiec, Włoch i Vichy.

​

W tym samym czasie mały czeski Turek Seba, zaatakował Rumunię. Z mozołem przebijał się przez Karpaty, choć Rumunii nie mieli więcej jak 20% stanów oficerskich. Lord Lysyder zarządził obronę dla wojsk rumuńskich na zachodnich rubieżach Bukaresztu i Ploeszti. On sam rozmieścił swoje jednostki w okolicach Bukaresztu.

​

Po 4 dniach inwazji na wschodnią Anglię, wojska kanclerza Ree połączyły swoje oba przyczółki i opanowały teren między Coventry i Sheffield. W tym samym czasie Jedi Alternative nie miał zbytnio czasu na bezpośrednią rozmowę z Lordem Lysyderem, dlatego do kontaktów z Kremlem odesłał swojego specjalnego wysłannika. Z jego relacji władca ZSRR dowiedział się o pierwszych godzinach ataku Osi na jego sprzymierzeńca. Otóż na wyspie Jedi Alternative zostawił niewielkie siły, mające bronić głównie Londynu i Dover (stolica i radary). W czasie gdy Niemcy powiększali przyczółek, Jedi Alternative ściągał posiłki i czatował aż flota Osi ruszy się po drugi rzut.

​

Dzień później Papież atomos I ponownie wsparł siły inwazyjne niby boskim wsparciem. Natomiast Lordowi Lysyderowi udało się, osobiście skontaktować ze swoim sojusznikiem w Londynie.

​

Na koniec maja sytuacja na Wyspach Brytyjskich była delikatnie mówiąc, nie ciekawa. Legiony Germańskie atakowały na lądzie z całą furią. Jednak dla Jedi Alternative pojawiło się światełko w tunelu. Kanclerz Ree odważył się dosłać posiłki, na co czekała cierpliwie Royal Navy. W trakcie bitwy na Morzu Północnym, liczba zabitych i rannych przeszła niewyobrażalną ilość. Okręty tonęły całymi flotyllami, bez cienia szansy na dotarcie do macierzystego portu. Po całej bitwie, a raczej serii bitew, premier Wielkiej Brytanii zadzwonił do Moskwy z dobrymi nowinami:

Jedi Alternative: Nie uwierzysz Lysy, ale drugiego rzutu nie będzie.

Lord Lysyder: Jak to nie będzie?

Jedi Alternative: Nie policzyłem jeszcze dokładnie strat, ale normalnie masakra była. Oczywiście nie u mnie

​

Po sukcesie na wodach Morza Północnego, również na lądzie Brytyjczycy przejęli inicjatywę. Bristol został odbity.

​

W połowie czerwca, kontrofensywa Jedi Alternativa nabierała rozpędu. W wyniku skoncentrowania swoich oddziałów z prawie całej Europy, odzyskał inicjatywę, której nie miał zamiaru oddać.

​

Na koniec czerwca, podkomendni małego czeskiego Turka Seby, prawie dotarli do Morza Czarnego. Lord Lysyder tymczasem szykował małą niespodziankę

​

Na zachodzie Europy sprawy dla Osi przybierały niekorzystny obrót. Po utracie sporej części floty, nie mieli możliwości dosłania na drugą stronę Kanału La Manche posiłków. W tej sytuacji wysłany kontyngent zdany był tylko na siebie. Dzięki wywiadowi i radarom Jedi Alternative wiedział doskonale o słabości wroga. Nie zamierzał przyjmować kapitulacji lub tez pozwolić na ucieczkę wrogowi. Zapowiedział, że każdy kto skalał jego ziemie, posmakuje tego co czeka na władcę Rzymu.

​

Gdy sytuacja na Wyspach Brytyjskich została opanowana, służby wywiadowcze UK i ZSRR dokonały podliczenia zmagań na morzach i oceanach. Operacja Seelowe zakończyła się dla Osi porządnym laniem. Flota Niemiec i Vichy w praktyce przestała istnieć, natomiast część włoskiej liże rany w północnych Niemczech. Ogólny bilans wynosi 10:1 dla marynarki Jedi Alternativa. Na Pacyfiku teoretycznie lepiej poczyna sobie flota Cesarza Firefoxito. Jednak w wyniku zmagań wokół wyspy Wake, którą zajęło Cesarstwo, ten bilans już nie długo może zmienić się radykalnie. USA ściągnęło posiłki i "zagnało" flotę japońską do portu na wspomnianej wyspie. Według Prezydenta Normy Iso, schroniła się tam główna i najsilniejsza część japońskiej machiny morskiej w liczbie kilku lotniskowców wraz z osłoną.

​

Spoiler

Poprzez wcześniejsze wpakowanie w problemy Japonii, która miała wojnę z Aliantami i była w Aliantach, Cesarz Firefoxito miał wgląd w rozmieszczenie sił brytyjskich (oraz USA i całych Aliantów). Możliwe, że przekazał do Rzymu i Berlina o słabości sił brytyjskich na wyspach, co przyczyniło się do rozpoczęcia inwazji. Pierwotna ilość dywizji brytyjskich została szybko zwiększona, głównie o ściągnięte dywizje pancerne z Morza Śródziemnego, co w połączeniu z wygraną Royal Navy, raczej przesądza los desantu niemieckiego. W najgorętszym okresie Londyn rozważał przyjecie wsparcia 2 amerykańskich korpusów, ale póki co nie jest ona potrzebna. Ogólnie przebieg walk na tym froncie, najlepiej jakby opisał ktoś z bezpośrednich uczestników, bo ja z dalekiej Moskwy nie wszystko byłem w stanie zarejestrować

Gratki dla chłopaków z Osi. Nie każdy ma odwagę na Seelowe w MP​

 

[video=youtube_share;8TeV6DPtIOo]http://youtu.be/8TeV6DPtIOo[/video]​

 

Genialne. ;D

:champagne:

 

hahahahaha. Lysy wygrałeś świat tym filmikiem

 

Kanzler Ree wytrzezwial wkoncu

filmik genialny

 

Gratulacje dla Osi.

Dziwne to uczucie, rozbić desant Niemców na UK i skasować jakieś 27 dywizji. Zniszczyć flotę Niemiec i Vichy i przekosić Włoską. W końcu pogonić Włochów we własnym domu dziesięcioma dywizjami, że ten musi skomleć o pomoc Niemców (2 dywizje UK leją 7 czy 8 w Rzymie, w terenie zabudowanym ;D). A jednak nie wygrać...

No ale okoliczności są złe. Gibraltar stracony (mój błąd, nie ma usprawiedliwienia, zgubiło mnie przyzwyczajenie z podstawki - więcej zorganizowania i dłuższe bitwy), sytuacja na wschodzie tragiczna, w Ameryce i na Pacyfiku skomplikowana.

Dziękuję za grę i gratuluję jeszcze raz. Jeszcze się zrewanżujemy.

 

Vonree miał rację - powinienem zostać rozstrzelany za brak wiary w naród Niemiecki !

 

[video=youtube;cOsbYd7wHaU]https://www.youtube.com/watch?v=cOsbYd7wHaU[/video]

 

Mój optymizm przed Barbarossa był spory. Szanse widziałem i na powstrzymanie Niemiec jak i skoszenia jego pomocników. Ale jednak kicha. To że zamieszaliśmy mocno w dyplomacji miało drugorzędne znaczenie. Liczyła się tylko armia. Niestety Armia Czerwona wobec oczywistych braków technologicznych, dowódczych czy oficerskich nie posiadała nawet przewagi liczebnej. Najciekawiej było na odcinku Ryga/Tallin-Smoleńsk. Walka ramię w ramię z korpusami pancernymi Tunia tak zażarta, że chyba każdy z nas już myślał, że przeciwnik dokona okrążenia. Moja ostatnia deska ratunku, czyli ciężkie czołgi w dywizjach, okazał się nie wypałem. Owszem podobnie jak Alternative pod Rzymem, kosiłem włoskie legiony jak leci. Jednak kontry Niemiec nie byłem w stanie powstrzymać.

Gratulacje dla Tunia i vonRee za naprawdę przemyślany Wehrmacht. Arcemu gratuluje wysokiego morale, jak zawsze. Seba jak na słabe Czechy, wiedziałeś żeby nie podskakiwać tylko zabezpieczać. No i Firefox, który jakimś cudem wymknął się lotniskowcami jak lis z pułapki

Panowie Alianci, mieliśmy ciężką kampę i dzięki za wsparcie. Alternative honorowo otrzymuje stopień generała NKVD, za skuteczne propagowanie pozytywnych rozwiązań

 

Emocjonująca kampania za nami a jeszcze nie pokazaliśmy światu, jej najgorętsze momenty. Na początek Seelowe. Niemcy w osobie kanclerza vonRee, wymyśliły zręby tego śmiałego ataku, biorąc do pomocy flotę ITA oraz Vichy. Detale musiałby sam Berlin przedstawić. Jednak Jedi Alternative, siedzą pod Big Benem, doskonale widział co dzieje się na wodach Kanału La Manche. Konkluzja była jedna - Oo, płyną

​

W Londynie zamiast szklanych kul, mieli radary.

​

Kriegsmarine i spółka dalej płyną...

​

...i widzą coraz wyraźniejsze brzegi Albionu. Przyczółki uchwycili spadochroniarze.

​

W tym samym czasie Jedi Alternative, zabezpieczał południową flankę ZSRR. 4 dywizje z tego zgrupowania, miały płynąć pod Londyn. (później Istambuł odbiłem od Alta)

​

Jedna z bitew w których biuro prasowe Królewskiej Marynarki Wojennej, zdążyło wcisnąć F11.

​

Nawet Royal Navy potrzebowała posiłków.

​

Niemcy opanowali środkową Anglię, cześć Walii oraz południową Szkocję. Za moment Jedi Alternative straci okolice Bristolu i samo miasto, ale będą to ostatnie sukcesy Wehrmachtu.

​

Teraz czas zaczął działać na nie korzyć podkomendnych kanclerza vonRee.

​

W Hull znalazła się flota Osi w liczbie 62 okrętów...

​

...a bardziej na południe, kolejne ugrupowanie w sile 22 okrętów. Teraz Alternative czekał, bo w końcu flota Osi musiała wypłynąć.

​

Posiłki do kontrofensywy na zachód od Londynu, Jedi Alternative miał ściągnąć z terenów wyzwolonych z pod bezpośredniej władzy Papieża atomosa.

​

Losy lądowej części Seelowe, odwróciły się diametralnie. (Wynik części morskiej już znacie, 10-1 dla UK).

​

To miała być już tylko kwestia kilku dni.

​

Zagłada dywizji niemieckich uszczupliła potencjał Osi o około 30 dywizji. Na ogół były to doświadczone jednostki, których ubytek w oczach Londynu i Moskwy mógł spowolnić wojowniczość Niemiec w Europie.

​

​

Niestety, drugi z kanclerzy Tunio, rwał się do krucjaty na wschód.(vonRee dowodził GER na zachodzie, Tunio na wschodzie). Papa dał swoje błogosławieństwo oraz wypoczęte legiony. Na doczepkę do ataku na wschód, przystąpił mały czeski Turek Seba. Papież atomos posłał część swoich legionów na tereny byłych państw bałtyckich oraz na południe od linii Lwów-Kijów. W walkach na Ukrainie wspomagali go od południa Czesi. Najgroźniejsze dywizje pod wodzą kanclerza Tunio, atakowały po obu stronach bagien Prypeci. Północne niemieckie zgrupowanie, składało się z 3 korpusów pancernych oraz 2-3 korpusów piechoty (część była górska). Południowe zgrupowanie Tunia, wywiad radziecki ocenił na 4-5 korpusów piechoty zwykłej i górskiej.

Niemiecką szpicę pancerną atakującą na Smoleńsk, Lord Lysyder miał zamiar przywitać 6 korpusami pancernymi oraz korpusem zmotoryzowanym. W bliskim sąsiedztwie były ponadto 2 korpusy pancerne. Linię frontu uzupełniały korpusy piechoty. Na linii Homel-Kijów, front na Dnieprze obsadzały korpusy piechoty. Wokół Kijowa zgromadzono drugie ugrupowanie pancerne w sile 3 korpusy pancerne i korpus zmotoryzowany. Linię Dniepru na południe od Kijowa obsadzały dywizje piechoty górskiej, w liczbie po 2-3 na prowincje. Na samym południu umocniony Przesmyk Perekop (fort lvl6), obsadzały dwa specjalne korpusy piechoty, posiadające w obwodzie korpus pancerny.

Generalnie siły ZSRR w momencie ataku Osi, wynosiły 825 brygad bojowych, w tym 70 dywizji szybkich zgrupowanych w 3 armiach, 3 armie piechoty, 1 armia piechoty górskiej oraz 1 armia specjalna w składzie: 2 korpusy marines (uwiązane w Persji) oraz 3 korpusy piechoty do zadań specjalnych. Nad tak przygotowanym frontem czuwało lotnictwo myśliwskie, dla których samoloty zakupiono w USA i UK. Łącznie było to 22 skrzydła myśliwskie. Lotnictwo bombowe posiadało przestarzałe 4 skrzydła lotnictwa taktycznego. Pozostawała flota, zgrupowana w 2 związki: Flota Bałtycka i Morza Czarnego. Ta pierwsza posiadała wszystkie okręty podwodne, 2 stare pancerniki oraz wszystkie krążowniki ciężkie i niszczyciele. Do tego dochodziło 10 okrętów transportowych. W Sewastopolu znajdował się 1 BB, 3CL oraz 15 TP.

Patrząc na tak przygotowaną Armię Czerwoną, Lord Lysyder mając dane wywiadu oraz informacje z radarów, patrzył z optymizmem na walące na wschód czołgi Panzerwaffe. Reszty sił piekielnych nie obawiał się. Zakładał, że 3 wrogie korpusy pancerne spokojnie zablokują jego siły pod Smoleńskiem. (Już w czasie walk Tunio ściągnął skądś?, jeszcze jeden korpus pancerny).

​

Biuro propagandy Kremla zapomniało o F11, gdyż reszta Armii Czerwonej miała tak wiele do roboty, że ktoś zapomniał uwiecznić walki dla potomnych. W każdym razie walki wyglądały w ten sposób.

Na północy linię frontu od Narwy pod Smoleńsk zajęły legiony włoskie. Wokół Smoleńska Tunio rąbał obronę 6 korpusów pancernych Lorda Lysydera z taką skutecznością, że w liniach ZSRR powstała niezła dziura. Same radzieckie korpusy jeszcze istniały ale były mocno zdezorganizowane. Na południe od Smoleńska wojska Osi nie nawiązały jeszcze styczności z Armią Czerwoną. Dalej wokół Kijowa Tunio prowadził swoje korpusy piechoty wzdłuż Prypeci, z myślą chyba wyjścia nad środkowy Dniepr. Na południe od Kijowa Papież atomos rozmieścił swoje korpusy zmotoryzowane. Czesi osłaniali go od południa.

W takiej sytuacji operacyjnej, Lord Lysyder podjął decyzje. Chciał zniszczyć korpusy Tunia koło Kijowa, aby dać wytchnienie swoim dywizjom pod Smoleńskiem. Ale wyszła jedna wielka pupa. Niby spodziewał się kontrakcji Papy na swe lewe skrzydło, ale nie przewidział, że jego radzieckie korpusy pancerne nie poradzą sobie z niemieckimi korpusami piechoty. Takiego obrotu sprawy chyba nikt nie zakładał. (To był jeden z dwóch wielkich zawodów, jakie przeżyłem w czasie tej kampanii. Na zgrupowanie Tunia pod Kijowem, zasadzałem się trzy razy i efekt był taki sam. Atak grzęznął, korpusy dezorganizowały się a legiony Papy już bez obaw mogły wspierać swojego sojusznika).

Skoro pod Kijowem nic nie wychodziło, należało w innym miejscu odciążyć front pod Smoleńskiem. Wybór padł na odcinek między Narwą a Witebskiem, gdzie znajdowali się Włosi. Aby okrążyć jak najwięcej ich jednostek Lord Lysyder postanowił wysadzić desant w Rydze oraz zaatakować z okolic Pskowa na zachód. Pomysł okazał się nad wyraz dobry. Pod Pskowem ostatni wolny na północy korpus pancerny ZSRR, roznióśł włoskie linie obronne i zasuwał na zachód. Desant pod Rygą także udał się, choć były straty na morzu. Wystarczyło zamknąć okrążenie i wykończyć okrążonego wroga. To pierwsze udało się, natomiast kanclerz Tunio oddał Papieżowi atomosowi swoje nieliczne statki transportowe, dzięki którym z Tallina, Papa ewakuował swoje jakże dzielne legiony.

​

​

Wydawało się w Moskwie, że po ustabilizowaniu sytuacji na odcinku od Rygi na wschód, również to samo uda osiągnąć się w okolicach Smoleńska. Dziura we froncie Armii Czerwonej w okolicach tego miasta, była coraz większa z każdą godziną.

​

Sytuacja komplikowała się niestety na linii Homel-Kijów, gdzie na linię frontu przybyły niemieckie korpusy piechoty z pod Kijowa. W między czasie na front Tunio zaczął ściągać kolejne dywizje pancerne (choć bez modernizowanych brygad pancernych), których wg słów kanclerza vonRee, wyspawały Niemcy całe 40 sztuk! Prosta kalkulacja w Moskwie wskazywała, że świeże niemieckie korpusy pancerne na froncie wschodnim, to większa szansa na przegraną.

​

Światełko w tunelu Lord Lysyder zobaczył pod koniec października 1940 roku, gdy do walki były gotowe pierwsze brygady ciężkich czołgów. Na bazie jednego z korpusów zmotoryzowanych, powstał ciężki korpus pancerny. Niestety wszelkie nadzieje na zmianę kolei walk, pogrzebał atak niemieckiego korpusu piechoty, na nowy nabytek Armii Czerwonej (to był właśnie drugi mój zawód ).

W tej sytuacji, po przeanalizowaniu dotychczasowych walk, szczególnie wokół Smoleńska Lord Lysyder poprosił o zawieszenie broni. Na niekorzyść Armii Czerwonej wpływały gorsza jakość technologiczna dywizji, słabsi dowódcy dywizji i innych szczebli, masakryczne braki w oficerach (w czasie walk dobiłem do 74%, inwestując 3/4 LS od początku 1939 roku) a przede wszystkich (o zgrozo) przewaga liczebna Osi. Owszem jakość Włochów i Czechów pozostawiała wiele do życzenia, jednak sama ich obecność, komplikowała rozdział dywizji na poszczególne odcinki frontu. Najgorzej przedstawiały się siły pancerne ZSRR, które choć liczne, nie były w stanie zatrzymać dużo mniejszych sił Panzerwaffe. Dodatkowo sprawę komplikowała niemoc w walkach z niemieckimi korpusami piechoty Osobliwością walk na froncie wschodnim, było niewielkie zaangażowanie obu stron w użyciu lotnictwa.

​

Pod Smoleńskiem zaważyły się losy całej kampanii, choć gdzie indziej, Bogowie wojny byli po stronie Aliantów. Atak 2 dywizji brytyjskich na Rzym, omal nie zakończył się zburzeniem bazyliki św. Piotra

​

Na koniec jeszcze raz wielkie dzięki za grę dla wszystkich uczestników. Mam nadzieję, że w trakcie kolejnej kampanii, eufiforunowicze będą mogli przeczytać więcej relacji różnych autorów. Nie musicie pisać drugiego Potopu. Wystarczą krótkie notki, co kto stracił lub wziął do niewoli