Przeszłość zobowiązuje-Hala Sverige!

Dotychczas ciągle tylko narzekałem w AAR-ach, więc stwierdziłem, że warto spróbować. Mam nadzieję, że po dwóch odcinkach Szwedzi nie odejdą w kraj pustki i zapomnienia:mrgreen:

edit: Herb Szwecji: źródło: Wikipedia. Potem może zmienię

Gram na EU 1.09 PL (czysta, żadnych modów)
Trudność normalna
Agresywność Tchórz(nie będę mysiał odbijać prowincji duńskich od jakichś Aragończyków)

--------------------------------------------------------

WSTĘP
​

Gdzieś na zamku w Uppsali, AD 1401, Król Sigryd XII woła swego nadwornego historyka.

W ten oto sposób wyznaczył cel na tysiąclecia. Podbić Norwegię i Danię. A później, co się da. I nie pić za dużo wódki. Ani herbaty. W ogóle nie pić, tylko brać się do roboty. Na początek wziął się za armię. Ale o tym w następnym odcinku.


--------------------------------------
PS jak się wkłada obrazki? 10 razy próbowałem i ciągle wyskakują linki:???:

 

ODCINEK I
Wydostając się z dołka
1419-1425
​

Minęło 18 lat od pamiętnej rozmowy. W Szwecji panował Unionsrad, kierowany przez psy z Danii. Tymczasem Sigryd XIII dorastał wśród jezior Finlandii. Słowa ojca-

a nade wszystko

prześladowały go odkąd ukonczył piętnastą zimę. Za pomocą dzielnego opiekuna swojego potrafił jednak zapanować nad Radą Unii i uzyskać autonomię.


Autonomia Szwedzka


Sytuacja Szwecji i granice w jej przyszłej strefie wpływów

Pierwsze, czym się zajął, to kontrola finansów. Przeraził się biedak niskimi zyskami. Konkretnie to ujemnymi:


Ostatnie 200 dukatów chciał wydać na poborców podatkowych.

-myślał sobie, jednak nie mógł tego zrobić- całą infrastrukturę Danowie zniszczyli! Czekał więc, jak na potomka Waregów przystało, na łupy. Na razie jednak, iście po normansku, chciał się przygotować do wojny przez pokój-wysłał po trzech kupców do Meklemburgii i Kurlandii.



Następnie zajął się, pożal sie Panie Boże, armią.
Ściągnął żołnierzy z Finlandii, aby umiescic ich na granicy ze Skanią, wcale nie w ekspansyjnych celach, tylko dla żartu.



W sierpniu w Czechach wybuchła rewolucja religijna.

Doradcy mówili, żeby zerwać stosunki.

Stosunki z Czechami zostały poprawione, ale zabrakło pieniędzy na cokolwiek.

W październiku Regent Szwecji, Książę Finlandii, Sigryd XIII zastawił swoją kołyskę w Banku Skandynawskim. Dostał za to marne 200 dukatów. Za te pieniądze zaczął rozbudowywać flotę


Oraz zbierać armię.


Chciał podbić Estonię. Oraz uzyskać łupy. Na razie jednak musiał popracować nad stabilnością kraju. Miał zajęcie na parę ładnych lat.


------------------------------------------
Dzięki za konstruktywną krytykę. Wszystkie sugestię przemyślę

 

ODCINEK II
Z powrotem w dołku
1426-1430
​

Po zabawie sylwestrowej Roku Pańskiego 1426 (obchodzonej już 426. raz), wszyscy ludzie w Królestwie Szwecji - od regenta Sigryda XIII, który w tym roku miał być ostatecznie koronowany na Króla Szwecji (oraz Wielkiego Księcia Finlandii), poprzez Haralda, dowódcy armii Waregów Fińskich, który w tym roku miał przejść w stan spoczynku i pojąć swą Helgę za żone, aż po biednego rybaka Ulfa, który w tym roku miał szanse, że wreszcie uda mu się zarobić na życie -słowem wszyscy cieszyli się na nadchodzący rok.
Najprawdopodobniej wszystko poszłoby po ich myśli, gdyby nie rzeczony Sigryd, który wracając z sali balowej do sypialni, kompletnie pijany potknął się i zaklął:

W tym momencie szczęście odwróciło się od Uppsali. Zaczęło się od miejscowej sekty, która powstała w połowie stycznia, nawołującej do powrotu do starych bogów. Regent po cichu sam im hołdował, więc nie podejmował żadnych kroków zapobiegawczych, jednak gdy wkrótce poganie ogarnęli cały kraj, musiał wydać całe 50 dukatów na stłumienie herezji. Kraj i tak był juz zdezorganizowany*, a w zwiazku z planowaną wyprawą przeciw Zakonowi Krzyżackiemu musiał dbać o jak najlepsze nastroje w kraju.
Aby wywołać wojnę, a jednocześnie wyjść na pokrzywdzonego, Sigryd wysłał dwa listy obrażające Wielkiego Mistrza. Pisał tak:

Zanim jednak otrzymał odpowiedź (Krzyżacy rzeczywiście nie wypowiedzieli wojny) wybuchł spór graniczny z Brandenburgią**. Co prawda, Szwecja nie miała żadnych granic z Księstwem Brandenbergu, Sigryd jednak, jak to Sigryd, wydrukował mapę, na której te dwa kraje graniczyły ze sobą, przy czym zabrał nieco dla Szwecji. Zaowocowało to natychmiastowym Casus Belli. Miesiąc póxniej, po uzyskaniu zgody Księcia Pomorskiego, Świętopełka X, na dostęp militarny, Sverige Armee, zwana przez Wendów Armią Waregów, a przez German Schweden Armee, na pokładzie Viking Flottan płynęły w stronę Szczecina. Dwa miesiące później na stle u księcia w Berlinie leżał list nastepującej tresci:

Do Brandenburgii dołączyło Wielkie Księstwo Litewskie, natomiast opuściła Poska. Szwecję natomiast zdradziły Dania i Norwegia.

Berlinczycy zgromadzili siły (całe 30 tysięcy ludzi, głównie poborowych) w mieście zwanym Kustrin, w Prowincji Neumark. Nie dało to jednak wiele, gdyż świetnie wyszkolona armia 20 tysięcy wikingów rozbiła bandę chłopów w ciągu dwóch godzin. Za trzy miesiące twierdza upadła.

Armia, z minimalnymi stratami uderzyła na berlin, a złupiwszy go odeszła ze stu dukatami okupu w zamian za pokój. Wtedy dotarła zła wiadomośc: Polska dołączyła dołączyła do wojny, a klątwa za nieopatrzne słowa zaczęła działać. Armia Wikingów zginęła z głodu podczas oblężenia Wilna. Niedobitki Litwini gonili po całej Rusi. Mało tego, Świdrygiełło, zwany po normańsku Swendem, nie chciał przyjąć pokoju nawet w zamian za 150 dukatów! Zgodził się dopiero na biały pokój, gdy do Szwecji dołączyła Dania.

Okazało się jednak, że wcale nie chcieli wesprzec Szwedzkich braci, tylko wykorzystać ich swietnych wojowników do swoich, złych wojen! Wkrótce po zawarciu pokoju z Litami, do skarbca Sigryda wpłynęło 80 dukatów od Danów, jako prezent, zaś miesiąc później zaządali wypowiedzenia wojny Księstwu Schlewig-Holstein, po wendyjsku zwanym Holsztynem. Wareska Rada Stanu oczywiście się zgodziła, ponieważ Szwedzi, jako jedni z niewielu ludów mieli honor (tymi innymi byli Wendowie, przez samych siebie Polakami, oraz Hungarzy, przez siebie zwani Madziarami).

Klątwa z początku 1426 roku działała. Armia Szwedów bezskutecznie oblegała Holstein, ponosząc duże straty. W końcu, po dwóch jałowych latach, wycofała się i broniła Duńskiej granicy. We wrześniu 1429 roku doszły straszne wieści-utracono kontrolę nad fińskim Savolaks, które zdobyli Bremeńczycy. Prawdopodobnie wiązało się to z legendarną hybrydą koguta, kota, psa i osła, którą Bremowie zabierali na każdą wojnę***.

Na początku 1430 nad Europę nadciągała burza.

Wszystko się rusza.
--------------------------------------------------------------
*stabilność -2
**Nie mam pojęcia, skąd oni wytrzasnęli granicę z Brandenburgią, dość, że się pojawił takowy event:mrgreen:
***Jacob i Wilhelm Grimm, "Czterej muzykanci z Bremy" w: "Najpiękniejsze baśnie" (ciekawe jakie były najbrzydsze )

 

Novy odcinek

ODCINEK III
Raz na wozie, raz pod wozem
1431-1440

​

W styczniu Anno Domini 1431 dzielni Waregowie z krainy zwanej Zachodnia Gotlandią odbili od Danów Gotlandię wschodnią, przysparzajac tym wiele radości swemu władcy, Sigrydowi oraz wiele bólu swemu wrogowi, Swendowi.
W lutym natomiast dzielni Waregowie ze Skanii na czele z konungiem Burisleifem przyłączyli sie do Regenctwa Szwecji, czym przysporzyli wiele bólu swemu władcy oraz wiele radości swemu nowemu władcy*.
Wreszcie cała Szwecja została zjednoczona. Cała? Nie, jedna prowincja, Jamtlandia, wciąz pozostawała w rękach Nordów z Trondheim, jednakże nie za dużo tego dobrego.
W sierpniu Sigryd zdecydował się na nowy podział administracyjny swej domeny, jednocześnie podając plany na przyszłość i dzieląc skórę na niedźwiedziu.

Mimo to, ciągle pomiatano szwedzkimi wojskami walczacymi za Danię w wojnie z Hanzą. A to Holstein, a to Brema, a to inszy potworek wygrywał bitwy z naszymi dzielnymi chłopcami. Skarb topniał, żołnierze ginęli a co gorsza nie dostawali sie do Valhalli, gdyż uciekali z pola bitwy!
W skutek tych poczynań, reputacja Szwecji stale sie pogarszała, na zachodzie zaś zaczęto szemrac przeciwko naszym.

Na szczęscie, regent nie przejmował się takimi insynuacjami, tylko przerzucił armię na wschód i uderzył na Estonię sześcioma tysiącami ludzi. W tym samym czasie uderzył na Kurlandię dwudziestoma tysiacami ludzi. Gdy większość armii Zakony walczyła na terenach Nowogrody, Waregowie opanowali krzyżacką stolicę i fortecę Rewel. Oczywiście wszystko byłoby dobrze, gdyby oczywiście nie klątwa, którą sprowadził-oczywiście- regent Sigryd. Gdy juz wygrywaliśmy wojnę to nagle, jak grom z jasnego nieba (widac zadziałał Thor), nadeszła informacja:
Nowa wojna! Nowogród, któremu Zakon zabrał Psków z okregiem, chciał się odkuc i zabrać Szwecji kawałek ziemi, pewnie Finlandii. Szybko został zawart pokój z Krzyżakami w Kurlandii, na mocy którego Szwecja otrzymała 200 dukatów, a armia z Estonii natychmiast wpadła do Ingermalandu, zwanego z Nowogródzka i Wendyjska Ingrią. Szybko zwerbowano pięciotysięczną armię do zdobycia Keksholmu.
W tym samym czasie Nowogrodczycy zaatakowali Nylandię. Sytuacja była patowa, gra na zwłokę i wyczerpanie.

Na szczęście, Rusowie nie mieli serca do walki i szybko się spod naszej fortecy wycofali. Teraz my ich ganialiśmy i zmiażdżywszy, zdobyliśmy Keksholm i Ingermaland. To był koniec Nwgrdu, gdyż wkrótce podbili go Moskwiczanie.

CDN
------------------------------------
*eventy zadziałały

 

ODCINEK IV
Koniec izolacji
1441-1450

​

Minął rok od wspaniałego zwycięstwa nad Księstwem Nowogrodu. W Szwecji panowała stagnacja. Co najmniej stagnacja. Wtedy to, czternastego stycznia roku pańskiego 1441, król Szwecji Sigryd XIII wypowiedział słynne słowa*

.
Otóż sytuacja nie przedstawiała się ciekawie. Anglicy Waregów ignorowali, Francuzi nienawidzili, Danowie grozili wojną po buncie w Skanii... jedynie Polska nie traktowała nas jak śmieci. Była nam nawet przychylna, z powodu córki Władzia Jagiełły, Marii Jagiellonki.

Tak się składało, że szesnastoletni Sigryd żony szukał. Kontrakt na dowóz lodu z Laponii był co prawda intrantny, ale cóż, dynastię trzeba było przedłużyć.
W ten sposób, złączyły się dwa potężne rody królewskie, Jagiellonów i Lionkonunghaardów. Oddajmy głos historykowi:

Pierwszym zarządzeniem nowego regenta był dekret o odwiecznej Polskości Śląska, Pomorza, Ziemi Lubuskiej, oraz Warmii, Mazur i Gdańska***, od dnia tego zwanych Prusami Polskimi.


Po tym czynie, znowu zapanowała stagnacja. Do czasu. W kraju wybuchła herezja. A właściwie powrót do pogaństwa. Właściwie, to Sigryd chętnie poparłby buntowszczyków, ale Marysia musiałaby go zostawić, a to oznaczałoby najprawdopodobniej wojnę. Zdecydował się zniszczyć zdrajców, co zaowocowało ogniskami herezji w Uppsali, Helsinkach i Keksolmie.

I znowu, aż do 1450, nic się nie działo. Wtedy jednak znowu zanosiło się na coś poważnego. Anglowie szykowali się do wojny. Na Bałkanach trwała krwawa wojna na bakłażany. Zaś jacyś Mamalukowie ogłosili się obrońcami Szyizmu. Słyszana rzecz?


___________________________________________
*wykorzystane miedzy innymi przez Wyspiańskiego w „Weselu”
**w domyśle: ja. (teraz będą krótkie epizody Polską)
***w grze prowincja Danzig

Ten odcinek troche po macoszemu i dużo screenów, ale NAPRAWDĘ nic się nie działoJ
Jaaa, Larremu się podoba!:-D Dzięki wielkie za wszystkie komenty.
Ogólnie zainstalowałem QPM, ale nie chodzi więc jest tylko grafika

 

Troche długo trwało to "short time", ale nawreszcie są. Troche screenów i film, smacznego
_____________________________________

ODCINEK V
Umacniamy sojusz
1450-1465
​

Tak, Szwecja potężnym krajem była. Choć nielubianym. Ale kto by się tym przejmował? Król Szwecji Sigryd XIII. Przejmował on się tym faktem bardzo, co jednak nie przeszkodziło mu podbić maleńkiego kraiku, zwanego Bremą (tego od hybryd i innych potworków). Najśmieszniejszym wydaje się fakt, że to Niemcy nas zaatakowali. No to dostali po bani. Prawdą jest jednak, że niepokoili nas bardzo. W czasie, gdy Karl Knutsson Bonde olegał Bremę, Szczecin był oblegany przez Albrechta von Bremen. Nie zdało się to jednak na wiele- co prawda Meklemburgia ugięła się Szkopom, to dzielny lud pomorski, tradycją sięgający Jomsborga*, nie poddał się i walecznie czekał na odsiecz. Odsiecz przybywała coś z sześć razy i za każdym razem przegrywała, jednak za każdym razem zabijała trochę ludzi, tysiąc, dwa tysiące – aż w końcu zdecydowano się szybko odbić Meklemburgię, a armię Bremy wcielić do szwedzkiej. Nie było żadnych negocjacji pokojowych. Po prostu zdobyto kolejna bazę na kontynencie, wraz z obsługującymi ją ludźmi.
Po tej krwawej wojnie przyszedł czas pozornego pokoju – trzeba było rozprawić się z buntownikami. Buntów zaś było dużo – poganie, którzy wyleźli na światło słoneczne podsycani przez skaldów, grających i opowiadających o dawnych czasach w stylu wikińskim, nie dawały spokoju Regentum Sverige. Dzięki podbojowi Bremy zyskano ludzi do zmiażdżenia buntowszczyków.
Dzięki szlachetnym duchownym udało się nawrócić pogan z Nyland, jednak ich miejsce zajał jakis filozof. Sigryd oczywiście zrobił z nim co potrzeba...

Ledwie jednak rozgromiono rebeliantów z Finlandii, król Duński wezwał Szwecję do nowej wojny – Nordyckie plemiona z Oslo wyzwoliły się spod jego panowania i ogłosiły niepodległość jako Księstwo Norwegii.
Biedny Swend nie wiedział, że szukając pomocy u Waregów skazuje się na stratę Oslo. Ale, skoro Szwed otrzymuje możliwość otrzymania łupów, to je zdobywa!
Norwegia padła w ciągu kilku dni. Droga do zjednoczenia Skandynawii była wciąż otwarta, cel był coraz bliższy.
Pierwszego kwietnia Król Sigryd XIII założył słynne Diplomatik Studio. Zaowocowało to polepszeniem stosunków z całym cywilizowanym światem.

Po tym szlachetnym czynie Sigryd zajął się krajem swej żony. Oj, tu było krucho...

Polska i sprawy Iej​

W Polsce nie było za ciekawie. Wojna z Zakonem, Prusami, Litwą (tak, tak!)! Gdy zajrzał tam Sigryd , to:
*Wielkopolskę okupowali Prusacy;
*Lwów podbili Krzyżacy;
*Podlasie i Mazowsze okupowali Litwini;
*Podole oblegali tez Litwini.
Polska armia zebrana była w Małopolsce i wyglądało na to, że nie zamierza się ruszyć. Sigryd zdecydował więc o ataku na Prusaków, których szybko pobił, zaś w Poznaniu mieszkańcy sami przywrócili prawowitego władcę. Gdy tylko odbito Mazowsze, Litwini zaproponowali pokój bez kontrybucji z obu stron. Zważywszy na sytuację w kraju, Maria zgodziła się natychmiast.
Po zawarciu pokoju została jeszcze wojna z Prusami. Armia Rodem Z Pomorza wkroczyła na teren Gdańska i zdobyła go po miesiącu strasznych walk. Dzięki tchórzliwości elektora pruskiego Pomorze Gdańskie od tego dnia miało pozostawać w Granicach Rzeczpospolitej.
Powstał jednak problem – w prowincji zwanej Magdeburgią wybuchł bunt, nie było jednak dostępu do tego terenu. Światły Sigryd postanowił więc:

Stary Targ powstał, został polskim wasalem, jednak buntownicy byli tam dalej i wkrótce potem ogłosili niepodległość jako Magdeburgia. Niewdzięcznicy!

Świat​

W wyniku podbicia Norwegii, światopogląd Szwedów bardzo się rozszerzył... Oto i on:

​

 

ODCINEK VI
Zawirowania
1465-1480
​

Jak rzekł Sigryd, tak wkrótce miało się stać. Duńczycy, zamieszkujący tylko wyspy Duńskie: Fionię i Zelandię, rządzili wielkim państwem, obejmującym Zachodnią Norwegię, Zachodnią Laponię oraz Jutlandię, Holstein i Meklemburgię. Narody, zamieszkujące te ziemie niezbyt chwaliły sobie rządy Danów, toteż sprzyjały Wielkiej Wyzwolicielce Narodów Wszelkich, Miłościwie Nam Panującej Szwecji. Na razie jednak ajenci Waregów powstrzymywali wszystkich, gdyż Szwecja była za słaba, żeby pokonać ot tak sobie Danię. Owszem, były takie plany – poczekać, aż nacjonaliści dołącza do Szwecji, a potem udusić Hydrę. Cóż, na razie jednak bliższa rzeczywistości była wersja wasalna, wymyślona przez Karla Knutssona Bonde:

Tak więc, starano się wypełnić co do joty ten skomplikowany plan. Niestety, wtedy Nędzne Psy Zwane w Niemczech Saksonią wypowiedziały nam wojnę. Mieli oni sporą armię:


Nie pomogło im to jednak, gdyż połamali sobie zęby na murach Bremy. Co prawda, najpierw pokonali naszych żołnierzy za pomocą grzybów, które rzucali w Waregów Fińskich. W źródłach Saksońskich, rzecz jasna, wygląda to tak: „Dzielni vojovnicy Sachsen zmiażdżyli bandę vieschniakov z Schweden.” W każdym razie, armia została odbudowana, zaś dwie kontynentalne bazy Wareskie oblegane przez Sasów. Z Bremy wykurzyli ich buntownicy, Niemcy jednak wrócili i wykurzyli buntowników. Wtedy Sigryd poszedł po rozum do głowy i wykurzył ich wszystkich za pomocą nowego wasala- dał swojemu synowi, Gustawowi Sigrydssonowi we władanie hrabstwo Bremy. Nie wciągał on jeszcze tego kraju w wojnę poczekał na lepszy czas.
Armia złożona z Zachodnich Gotów wylądowała w Świnoujściu, zdobytym wówczas przez Saksonów. W dwa miesiące odbito fortecę i ruszono na Berlin. Gdy Brandenburscy mieszkańcy zobaczyli znowu sztandary ze złotymi krzyżami, w panice uciekli. Z zapisów arabskiego szpiega, Ibrahima ibn Jakoba wynika, jakoby dotarli aż do Cyrenajki, ale to najprawdopodobniej plotka. Berlin padł więc bez walki, a w tym czasie Danowie podbili Magdeburg. W tej sytuacji małżeństwo polsko-szwedzkie zdecydowało o przyszłym podziale Cesarstwa. Wyglądał on tak:

​

Nie wyszło to jednak od razu, gdyż w prowincji Neumark, należącej do Elekthora wybuchł bunt, wskutek którego powstał kraj zwany Kostrzyniem, a sam Albrecht został zdetronizowany. Całe szwedzkie siły można było rzucić więc na Saksonię, która sama w sobie nie stanowiła apetycznego kąska, można rzec, że była raczej ochłapem. Nie przeszkodziło to jednak zwasalizować jej i zabrać się za odkrywanie świata, który leżał na dalekim zachodzie.

W 1468, przed wojną, przybył do Sigryda żeglarz zwany Erykiem Różowym. Wypędzony przez Swenda Duńskiego przyniósł informację o odkryciu Yggdrasila. Sigryd szybko o tym zapomniał, jednak po wojnie zrozumiał, że nie chodziło o nową wódkę, lecz o słynne drzewo życia. Przywołał wtedy Eryka i kazał sobie powtórzyć całą historię. Po ośmiu godzinach Eryk wypadł z sali audiencyjnej ze ściętymi włosami i obitą twarzą, zaś Król zorganizował wyprawę do Leavelandii**.

Po wojnie z Niemcami zaproponował ścisłą unię personalną Polsce. Polska się zgodziła, gdyż w Polsce już rządził Sigryd, więc ta unia była tylko formalnością, jednak ważną na forum międzynarodowym- w ten sposób Królestwo Polan zostało wciągnięte do Skandynawii, a Szwecja do kręgu krajów cywilizowanych. Był to ostatni krok w drodze do całkowitej unii z Polską.

W 1475 roku Brandenburgia i Czechy wypowiedziały wojnę Hrabstwu Kostrzynia, a w roku następnym Przemysł XVCII włączył Ziemię Lubuską do swego kraju. Tego już było za wiele – Szwecja interweniowała, zwłaszcza że Bohemom wypowiedziała wojnę Austria z Węgrami.

Pusty wciąż Berlin zajęto dość szybko, potem nadeszła kolej na Śląsk i Ziemię Lubuską. Waregowie pomagali tam Polakom, i szybko opanowano te fortece.
Wtedy Sigryd wystąpił z szalonym pomysłem całkowitej unii z Polską pod przewodem Szwecji. Oczywiście, wszystko się powiodło i Sigryd ustanowił nowy herb, ale...

Nowy herb Szwecji

Świat​

W czasie wojen powstała pierwsza Wikińska kolonia w nowym świecie, nazwanym na cześć odkrywcy Erikią

Świat, znany przez Szwedów, powiększał się z minuty na minutę. W końcu 1480 roku znali oni już ładny kawałek ziemi:

​

___________________________________________
* Lao Che, "Zrzuty"
**Dzisiejsza Floryda

No, komentujcie! Przecież sam nie będę komentował swojego AARa

 

Reszta jest milczeniem...

Odcinek VIII
KONIEC
czyli
Krótka opowieść o Rozpadzie Państwa
ilustrowana
MAPĄ
podziału
Regentum Sverige​

Jako się rzekło, koniec Wielkiej Szwecji się zbliżał. Czuł to każdy, gdyż wielki król, Sigryd XIII umierał bezpotomnie. Właściwie miał syna, ale ten zginął zadźgany w swojej komnacie na zamku w Bremie.
Roku pańskiego 1490, w dziewięćdziesiątym roku życia Sigryda Sigurdssona, XIII króla Szwecji, męża Marii Jagiellonki, córki Władzia Jagiełły, rozpadło się Królestwo Szwecji. ​

Ano. Tak to było. Jak mawiają Czesi, to se ne vrati. Chcielibyście wiedzieć, dlaczego zapanowała walka o władzę? Dlaczego powstały nowe kraje?
Cóż, nie ma tu miejsca na psychologię tłumu. Ważne jest jedno. Wola jednego człowieka może trzymać imperium w całosci. Takim człowiekiem był Czyngis Chan. Takim człowiekiem był Atylla Hun. Taki był Barbarossa. Był taki również Sigryd Sigurdsson, XIII Konung da Sverige. Ale już go nie ma. I on też se ne vrati.
Jak mawia przysłowie, nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem, dyż fakt, że się rozleje był zapisany u góry, na niebieskiej wstędze.
A propos, Gdy umierał Sigryd, rzekł tajemnicze słowa:

Co podobno można tłumaczyć jako obietnicę odrodzenia Regentum Sverige.
Nie byłem, więc nie wiem.

KONIEC​

Aha, stypy nie było.

Dalsze dzieje Szwecji przeczytacie TU
​

_______________________________________
No, to zakończyłem, szybko trochę i nie w tym stylu, co zawsze.
No to teraz definitywnie KONIEC
Czyli przeczyszczamy i zamykamy
Ser