Roma Aeterna

ROMA AETERNA

Wierzymy w jednego Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.

I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, zrodzonego z Ojca, jednorodzonego, to jest z istoty Ojca, Boga z Boga, Światłość ze Światłości, Boga prawdziwego z Boga prawdziwego, zrodzonego, a nie uczynionego, współistotnego Ojcu, przez którego wszystko się stało, co jest w niebie i co jest na ziemi,

który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił i przyjął ciało, stał się człowiekiem, cierpiał i zmartwychwstał trzeciego dnia, wstąpił do nieba, przyjdzie sądzić żywych i umarłych.

I w Ducha Świętego.

Tych, którzy mówią: << był kiedyś czas kiedy go nie było >> lub << zanim się narodził nie był>> lub << stał się z niczego >> lub pochodzi z innej hipostazy, lub z innej substancji, lub, że Syn Boży jest zmienny i przeobrażalny, tych wszystkich powszechny i apostolski Kościół wyłącza.
​

- nicejskie wyznanie wiary
​

Wielki cesarz Michał Metystes, który zaledwie siedem lat wcześniej ocalił Miasto Konstantyna przed Rusinami, a trzy lata później zaniósł, przez pośrednictwo Cyryla i Metodego, Dobrą Nowinę na ziemie Słowian, dziś leżał martwy ze sztyletem w piersi. Litry spływającego po podłodze wina mieszały się z krwią pomordowanych dostojników. Jeden z Waregów, członek straży cesarskiej, wycierał właśnie swój topór o niezwykle kosztowną, ręcznie tkaną tunikę.

Drzwi do triclinium otwarły się powoli, a do sali weszło dwóch, podobnie uzbrojonych jak jeden z zabójców, Waregów. Tuż za nimi wkroczyła ubrana w bogato zdobioną zbroję postać. Liczne naszyjniki pobrzmiewały w rytm jego kroków. Purpurowy płaszcz oraz złota, wysadzana klejnotami korona zdradzały, że nie był to zwykły arystokrata.

- Wasza wysokość - wojownik ukłonił się w pas. - Pijak nie żyje.

[HR][/HR]
Cesarz Bazyli podszedł do barierki i spojrzał na rozentuzjazmowany tłum. Jedni wykrzykiwali imię cesarza, inni zaś dóxa (gr. chwała), chcąc przypodobać się nowemu autokratorowi. Władca Bizancjum ruchem ręki nakazał tłumowi ciszę. Ten natychmiast się uspokoił.

- Ludu rzymski! - na dźwięk tych słów z hipodromu ponownie poniosły się okrzyki sławiące cesarza. - Ten pijak i nierób, który z woli diabła samego, władcą Rzymu się zwał, nie żyje!

Przez zgromadzenie przeszedł szmer niezadowolenia. Faktem stało się to, czego wielu obywateli się obawiało. Nieprzyjemne dla cesarskiego ucha dźwięki szybko jednak ustąpiły miejsca fali radości. Cesarz ponownie musiał uspokoić ludzi stojących na hipodromie.

- Teraz, gdy ten głupiec nie stoi nam na przeszkodzie, Rzym odzyska utraconą chwałę! Od dwustu lat nasze potężne Imperium jest atakowane przez pogan i heretyków! Zwolennicy fałszywego proroka odebrali nam królestwa Ptolemeusza i Hannibala, Ziemię Świętą oraz Antiochię Syryjską, miasto, z którego Ewangelia przybyła na nasze ziemie. Najechali naszą rodzimą Italię, chcąc dostać się do naszej Świętej Ojczyzny i zabić samego papieża w imię Allaha! Cesarstwo musi odzyskać utraconą chwałę i zgładzić tych przeklętych heretyków! Bóg nas poprowadzi! Ku chwale Rzymu!

Basileus powrócił do pałacu, a mimo szczelnie zamkniętych wrót, okrzyki poddanych niosły się przez korytarze. Dawny koniuszy lekko się uśmiechnął. Nie spodziewał się, że pozbawienie władzy poprzedniego cesarza będzie tak proste. O wiele prostsze, niż spełnienie obietnic, które przed chwilą wygłosił. Wierzył jednak w to, że cesarstwa nie da się pokonać. Bóg na to nie pozwoli. Rzym jest wieczny.


[HR][/HR]Póki co tylko tekst, mam nadzieję, że dość klimatyczny Jak się pewnie domyślacie, rozgrywka będzie toczyła się Bizancjum. Głównym celem mojej gry będzie odbudowa Imperium Romanum. Gram na wersji ze wszystkimi ważniejszymi DLC - The Old Gods, Legacy of Rome, Sunrise Invasion, The Republic i Sword of Islam. Pierwszy "prawdziwy" odcinek będzie do końca tygodnia