Różnie czasem w historii bywa... czyli losy rodu Ui Mordha

Jak obiecałem w czasie wakacji zrobię jeszcze małego AARa.Grę zaczynam od jednego z moich sejwów z roku 1246 grę zaczynałem oczywiście od roku 1066.Jeszcze króciutki wstęp do całej historii.
Grę zacząłem księstwem Leinesteru w Irlandii.

Oto jest pierwszy władca tego rodu w chwilii zaczęcia gry był bardzo stareńki i nie pożył długo.Geniuszem nie był ale coś tam chyba dobrego dla kraju zrobił.

To drugi książę był jeszcze większą miernotą od poprzedniego ale trochę w Irlandi podbił.

Donnachad objął tron w jeszcze w dzieciństwie albowiem jego tatuś marnie skończył w walkach.Dokończył dzieła zjednoczenia Irlandii i swasalizował pół Walii gdzie władali Cynfynowie.Potem ruszył na krucjatę ale nie do ziemi świętej lecz do Iberii gdzie Saraceni niszczyli biednych chrześcijan.W swych podbojach zapędził się aż po Margheb.Koronował się również na króla Portugalii i Mauretanii.Niestety w bitwie poganie poważnie go ranili ale choroba się go bardzo długo nie imała.Jednak w końcu przyszła na niego pora choróbka potem zapalenie płucek i Donnachad był martwy.Wsławił się jeszcze tym że zabił żonkę bo stara była.

To już jest jego kochany wnuczek który w bardzo młodym wieku objął tron.Mimo iż początkowo dobrze się zapowiadał doprowadził do rozpadu królestwa.Utracono tytuły króla Irlandii i Portugalii a sam miał tylko niewielkie tereny na północnym zachodzie półwyspu.No i miał też poważne zatargi z papą.Jego synowie umarli w młodości i tron objęła boczna gałąź radu Ui Mordha pochodząca od brata Murhaida drugiego księcia Leinesteru.

A oto pierwszy władca z bocznej gałezi i miał bardzo skomplikowane imię.Dla państwa się zasłużył albowiem wtedy pokonano na półwyspie ostatnich pogan i na dodatek koronował się na Króla Leonu.

Po nim aż 38 lat panował Fiahna który pomnożył pieniążki i zdobył nowe tereny.

Po Fiahnie władzę objął jego wnuczek i zmarło mu się jak chciał fortecę szturmować.

To już obecny władca jako iż jego tatusiowi zachciało się hajtać z rodzinką jego synek jest ułomkiem który się jąka i na dodatek twierdzi że kanclerz mu niepotrzebny a tych którzy z nim dyskutują ścinia.Obecnie Królestwo jest w stanie rozkładu i wojny domowej.

Z wiekliego i pięknego państwa prawie nic nie pozostało.

A to jeden z ostatniej trójki wasali jak widać najwierniejszy z wiernych.

To kolejny z wasali jak narazie wierny chociaż na boku bardzo świntuszy.

Trzeci wasal robi podobnie.Generalnie rzecz biorąc perspektywy marne.

Królestwo walczy z całą hałastrą księstewek i hrabstwek oj cesje terytorialne pewnie będą a i może korona Maelowi z łba spadnie wszystko zależy od tego jak jego wojowie sobie poradzą.

---------- Post added at 11:32 ---------- Previous post was at 11:31 ----------

To taki wstęp pierwszy odcinek już niebawem.
Proszę o komentowanie

 

AAR na pewno bedzie mniej szczegółowy od Zahringenów w końcu mam tylko miesiąc i trzeba dojść jak najdalej bo potem dopiero na święta zacznę go dalej grać (coś jak porzucony AAR do którego się wraca lecz nie do końca )
Styl zmieniam albowiem nie umiem pisać wszystkiego w takim skrócie.Wstęp jest pobieżny albowiem z pamięci pisałem o tych władcach jako iż grałem w tą pół roku temu i nie umiałem screenów robić

---------- Post added 14.07.2009 at 11:32 ---------- Previous post was 13.07.2009 at 19:41 ----------

Wojna przetaczała się przez całe królestwo książęta i hrabiowie w tym chaosie wyczuli swą szansę i wściekle rzucili się na króla .Siły Mauretańskie były nad wyraz skromne w porównaniu z buntownikami i liczyły nieco ponad cztery tysiące ludzi na północy. Przeciwko sobie mieli większe siły buntowników którzy na nasze szczęście walczyli każdy na własną rękę.
Pod koniec roku 1246 wrogowie z księstwa Salamanki okupowali Leon a wojsko księstwa Galicji Hiszpańskiej oblegali Asturię Oviedo. Aby pokonać wrogie siły skierowano tam wszystkie wojska oblegające Leon i Asturię Santilana. Dodatkowo król rozkazał powołać pod broń ponad dwa tysiące żołnierzy z Algeciras wysuniętego daleko na południe. Jednak nim one wspomogą siły na północy może minąć wiele czasu.
Jeszcze nim nasze wojska przybyły z odsieczą do obleganego Burgos przybył posłaniec z Saragossy. Władający ją książę wypowiedział wojnę królestwu licząc że uda mu się wyszarpać smakowity kąsek.


Ostatecznie nasze oddziały przybyły do Asturii 6 stycznia na spotkanie im wyszedł wróg nieznacznie liczniejszy lecz ostatecznie zapał i wyszkolenie naszych wojów sprawiło że udało nam się pokonać wroga ,który w popłochu uciekał z pola bitwy. W tym samym czasie książę Castel Blanco poprosił o rozejm na warunkach wypłacenia niewielkiej rekompensaty. Doradcom udało się przekonać króla do tego posunięcia albowiem im mamy mniej wrogów tym łatwiej przyjdzie nam walczyć z pozostałymi.



Nasze wojsko opromienione chwałą zwycięzcy pod Asturią już niedługo później miało szansę po raz kolejny pokazać swój kunszt wojenny tym razem pod Burgos gdzie doszły siły księcia Saragossy. Niestety podczas tej bitwy rycerstwo Mauretańskie już po chwili rozpoczęło odwrót i przeciwnicy podeszli pod mury stolicy.



Nasi wojowie po klęsce pod Burgos wrócili do Asturii gdzie znów napotkali wroga i po raz kolejny uciekli w popłochu. Natomiast wojska księstwa Saragossy zajęły Burgos i przesłały propozycję pokoju na mocy której królestwo Mauretanii ma wypłacić w ramach kontrybucji wszystkie dukaty z skarbca. Ostatecznie zgodzono się na tą propozycję albowiem nie mieliśmy z księstwem Saragossy żadnych szans na triumf.



Po podpisaniu pokoju wrogie wojska opuściły lecz wpierw sfinansowały przestępczy proceder aby działał na szkodę królestwa.


Po klęsce pod Asturią nasza armia rozdzieliła się i snuła się po okolicznych prowincjach wciąż walcząc. Zaczęła się taka ciuciubabka my czasem wygraliśmy czasem przegraliśmy . Dodatkowo udało się sformować spory liczący około cztery i pół tysiąca regiment z Kadyksu który powoli zmierza na północ z odsieczą.

Do września uporano się z niedobitkami naszej armii i rozpoczęta obleganie pozostałych zamków na północy. Wrogie siły przystąpiły do oblężeń…


Jako iż nie był geniuszem (w końcu jest tylko ułomkiem) pomagała mu cała armia doradców. Jednak mimo to rządzenie szło bardzo ciężko i król postanowił że ku chwale państwa będzie niestrudzenie pracował.


Odsiecz z Kadyksu przybyła dopiero w styczniu 1248 niestety wszystkie tereny na północy były zajęte. Armia szykowała się do odbicia tych twierdz ale spotkała na swej drodze bardzo silną ponad sześciotysięczną armie nieprzyjaciół. Ostatecznie dzięki udało wyprzeć przeciwnika lecz utracono ponad tysiąc ludzi. Zaprawdę wiele zapłaciliśmy za ten triumf. Lecz już wróg jest silny i nowy atak przypuścił na południe ogołocone z armii. Nam pozostało jedynie jak najszybciej odbić północ i zgromadzić nowe silne siły.


Po odbiciu Asturii Oviedo zaczęliśmy powoli zdobywać Leon lecz niestety nowe siły przeciwnika zaczęły oblegać Asturię i co najgorsze mają nad nami przewagę liczebną. Kolejną złą wiadomością było to że skarbiec był pusty a i mieliśmy zaciągnięte liczne pożyczki których nie mogliśmy jak spłacić w tej sytuacji zwołano stany generalne i zmuszono je do zapłacenia wielkiego podatku na pokrycie długów. Ostatecznie okazało się że pieniędzy nie starczyło…


W końcu nasze siły odbiły z rąk nieprzyjaciela Leon niestety straciliśmy również Asturię. Nasza armia mimo iż mniejsza postanowiła po raz kolejny wyprzeć wroga z domeny królewskiej. Niestety tym razem cudu nie było ponieszliśmy klęskę. Dumny Książe Asturii wysłał propozycję pokoju na mocy której miał zrzec się roszczeń do jego ziem a również oddać pod jego zarząd prowincję Leon i koronę króla Mauretanii. Propozycja to dumna i butna więc została od razu odrzucona a na znak odmowy wysłano do księstwa Asturii głowę posłańca. Lecz i tak nie było już żadnej nadziei na zwycięstwo domena południowa zajęta ostatnia niezajęta część ziem królewskich oblegana.


Ostatecznie w lipcu zawarto upokarzające pokoje z książętami Asturii i Salamanki na mocy obu utracono koronę Mauretańską a także hrabstwa Leonu i Burgos. Dodatkowo król miał się zrzec wszystkich roszczeń do ziem obu książąt. Potem posypały się propozycje pokoju od innych zbuntowanych wasali na szczęście nie żądali oni przyłączenia żadnych terytoriów.

Po długiej wojnie domowej tylko tyle pozostało z państwa. Prócz tego sporo zmieniło się również na dworze:
- król urodził bękarta który chwilę później poważnie zachorował
-morowe powietrze dopadło również króla którego życie również wisi na włosku


---------- Post added at 16:54 ---------- Previous post was at 11:32 ----------

To jeszcze mini ale naprawdę mini odcineczek albowiem król bardzo szybko odszedł.Nie miałem serca tego wciskać do następnego władcy

Zły szpieg nie lubi bękarta króla uważając że jest zagrożeniem dla państwa.Ale jak ma to zrobić roczna dzidzia?Na całe szczęście król jest dobry w przeciwieństwie do złego szpiega.


Królowi zmarło się kilka dni później z powodu choróbska na tron wstępuje jego braciszek Pilib również ułomek
Co prawda dyplomata z niego lepszy (każdy jest lepszy od tamtego beztalencia) to wojak kiepski.Oj marszałek sam sobie bedzie musiał poradzić

 

Największy upadek był u Thrasing Mada (tak to było?) jak grał polską.
A co będzie dalej zobaczycie z pewnością spróbuję odzyskać swe rdzenne ziemie.

---------- Post dodany o 17:18 ----------Poprzedni post został napisany o 16:10 ----------

Odcinek II czyli krok do przodu i dwa kroki do tyłu.
Rządy króla Pilipa ułomka część pierwsza 1251-1259​

Wojna z pewnością nie sprzyja zwykłemu ludowi co innego królowi/księciu/hrabiemu (niepotrzebne skreślić) który może przejąć nowe tereny ku chwale swej dynastii. Lecz dla zwykłego człowieka wojna oznacza tylko śmierć bliskich, biedę i nowe dzieci (w przypadku kobiet oczywiście). Królestwo Leonu było po wojnie niemalże kompletnie zniszczone. Pola leżały odłogiem albowiem nie miał kto na nich pracować a w najlepszym wypadku zasiewy zostały zniszczone. Na szczęście nie wszędzie było tak źle ,dwór królewski bardzo szybko powrócił do właściwego stanu a Pilib nowy władca potrzebował żony. Ostatecznie wybranką króla została Maria Folc de Cordona z księstwa Marchii Hiszpańskiej.



Jako iż Pilip od pewnego czasu władał królestwem Leonu nie miał zbyt wiele okazji do dokończenia edukacji. Król cieszył się z tego faktu niezmiernie, uciec znienawidzonej edukacji cóż za rozkosz dla człowieka. Niestety jego wychowawcy nie podzielali jego radości i zmusili biedaka aby po nocach się uczył. Biedaczyna zmuszony do nauki pod czujnym okiem i batem wychowawcy osiągnął ostatecznie bardzo dobre wyniki.


W Kadyksie gdzie dotychczas większość stanowili muzułmanie nasz król zainstalował inkwizycję ,która dzięki niezwykłej umiejętności perswazji nawróciła większość mieszkańców tej prowincji. Chociaż nie wszyscy byli aż tacy grzeczni.


Z Barcelony gdzie urzęduje papież przyszedł posłaniec niósł on wieści że biskup Rzymu ptfu Barcelony jest niezadowolony że w królestwie Leonu panuje inwestytura świecka. Zasmuciło to głowę kościoła szczególnie dlatego że Pilip jest uważany że wiernego chrześcijanina który zawsze działał ku chwale chrześcijaństwa. Tak więc grzecznie go poprosił o w prowadzenie prawa supremacji władzy duchownej jednocześnie go ostrzegając że w razie odmowy król zostanie wykluczony z kościoła. No i podziałało.


Nieoczekiwanie pod koniec roku 1253 przyszła propozycja wprost nie do odrzucenia. Hrabia Salamanki chciał złożyć hołd królowi. Jak do tego doszło że dumna regencja władająca za niepełnoletniego hrabiego chciała złożyć nam hołd ,wydawało się to szczególnie dziwne jako iż w czasie wojny domowej przeciwstawili się naszemu królestwu i zabrali Burgos i koronę Mauretańską. Po prostu przegrali wojnę księciem Asturii w wyniku której utracili swe niedawne zdobycze a i utracono jeszcze tytuł księcia Salamanki.


Jak ten hrabina został naszym wasalem to na jaw wyszła kolejna sprawa. Walczył on z hrabią Vallaloid i słabo mu szło. Szybka decyzja i rozpoczynamy wojenkę pierwszą o odzyskanie naszych ziem. Wojna ta nie była zbyt emocjonująca pod Piasencią pokonaliśmy główne siły przeciwnika. Co prawda siły wyrównane lecz rycerstwo przeważyło losy bitwy.


W czasie bitwy doszło do zaciętego pojedynku pomiędzy marszałkiem Erykiem a rycerzem przeciwnika Juanem Gonzalesem. Obaj starli się w walce na miecze pojedynek trwał długo i nie można było określić kto ma przewagę. Jednak Juan popełnił decydujący błąd przez ,który Eryk wyrzucił mu miecz z ręki. Przeciwnik błagał o łaskę mówiąc o rycerskim honorze lecz marszałek ogarnięty wojennym szałem zabił go.


Wieści szybko się rozchodzą bowiem można spotkać wielu skarżypytów którzy chętnie działają na szkodę drugiemu człowiekowi. Król dowiedział się o pojedynku od jednego z rycerzy. Jako człowiek wychowany w zasadach chrześcijaństwa bardzo się zmartwił się niecnym postępkiem marszałka i wysłał mu solidną naganę.


Cała prowincja Vallaloid podała się królowi dopiero w październiku roku 1254 pokój był bardzo łatwy do przewidzenia całkowite przejęcie ziem przeciwnika plus cała zawartość skarbca.


Radość z triumfu trwała bardzo krótko już nieco ponad pół roku później dwaj zdradzieccy władcy książę Sewilli i hrabia Castellon wypowiedzieli Leonowi wojnę. Co prawda papciu wdzięczny za zmianę praw w królestwie się postarał i pod groźbą ekskomuniki za dalsze prowadzenie wojny hrabia zawarł z nami pokój większym problemem było księstwo Sycylii które posiadało dwa razy większe siły od naszych.

Początkowo ofensywa księstwa była skierowana na tereny południowe i tam też odbyła się największa bitwa tej wojny. Zgromadzono ponad trzy tysiące wojsk natomiast przeciwnik posiadał prawie siedem i pół tysiąca ludzi. Mimo niezwykłego męstwa naszych rycerzy bitwa została przegrana. Przewaga liczebna wroga była zbyt duża.


Klęska w tej bitwie miała wielkie znaczenie dla dalszych losów wojny. Zniszczone wojsko nie było już w stanie przeciwstawić się nieprzyjacielowi na początku roku 1258 zawarto upokarzający pokój na mocy którego królestwo Leonu zrzekło się Asturii, Kadyksu i Algericas.


Ziemie królestwa na początku 1258 roku.

---------- Post dodany o 17:19 ----------Poprzedni post został napisany o 17:18 ----------

Nowy odcinek mam nadzieję że się spodoba.
Komentarze mile widziane

 

Odcinek III​

Rządy króla Pilipa ułomka część druga 1259-1271
​

Nudno generalnie prze te lata było prawie nic się u nas nie działo. Chociaż coś tam się wydarzyło i o tym co się wtedy wydarzyło będzie III bezimienny odcinek.

Królowi w roku 1259 przypomniało się że miał córeczkę i zechciał ją zobaczyć. Był zdumiony słysząc że jego córa zmarła na zapalenie płuc rok temu. Tak to jest jak się dziećmi nie interesuję.


Tu Pilip wyraźnie stchórzył po tym jak poznał piękną dwórkę która miała ochotę się z nim przespać.



W Molinie rządziła gałąź rodu Ui Mordha niezwykle blisko spokrewniona z gałęzią panującą w królestwie Leonu. Dobre stosunki krewnych przypieczętował wcześniejszy sojusz a potem powrót hrabiów Moliny do królestwa.


Mając jedną jedyną prowincję która jest splądrowana można się wkurzyć szczególnie jeśli przez długi czas nie chce wrócić do właściwego stanu. Dochody królestwa były dramatycznie małe na szczęście w końcu będzie lepiej.


Kolejny wielki sukces dyplomatyczny mały i biedny książę Braganzy składa hołd Pilipowi.


Jako iż prestiż królestwa Leonu był strasznie niski postanowiono urządzić wielki turniej rycerski. Nie szczędzono dukatów na przygotowania. Zjechało się doborowe zwycięstwo z całej europy lecz niespodziewanie turniej wygrał młody Pablo Ui Mordha który reprezentował hrabstwo Moliny.


Pozycja Pilipa w królestwie była słaba nie raz musiał ustępować wasalom silniejszym od niego tak się stało i tym razem książę Braganzy zażądał żeby wszyscy wasale mieli prawo do objęcia rządu królestwie ostatecznie stanęło na kompromisie na mocy którego po śmierci władcy ziemie miały być równo dzielone wśród krewnych.


Już od pewnego czasu planowałem podbić hrabstwo Careces niestety braki woja w Vallaloid zawsze przesuwały termin inwazji. W końcu jednak mając wyrównane siły postanowiono zaatakować. Plan był banalnie prosty grupujemy siły rozwalamy jedną z armii i oblegamy wrogie twierdze. Plan banalny a się udał Careces przechodzi do królewskiej domeny no i jeszcze mały zastrzyk złota.


AAR został oczyszczony i zamknięty. W razie chęci kontynuacji proszę o PW.
Maciej