Rzecz o życiu Chana Menguka

Słów kilka o najlepszej rozrywce Mongołów





W roku 1180 plemiona mongolskie obcowały co prawda od czasu do czasu na terytorium Europy, jednakże zainteresowane nie były niczym innym jak handlem. Bywano często w Bułgarze czy Wiatce gdzei przybywając całym plemieniem wodzowie mongolscy podjeżdżali pod miasta i wymuszali trybuty z których zyli następny rok lub dwa. Przekraczano Ural jedynie w tym celu. Wodzem plemienia które tak postepowało a któe należało do ogółu Mongołów był niejaki Menguk (Menhke,Mongke) który to terroryzował

Teren na którym pojawiali sie Mongołowie zaznaczony jest na żółto

obszary Zauralskie wraz ze swoim synem Mondukiem. Sam Menguk nie miał większych ambicji nigdy. Jego syn jednakże nieco sie od ojca różnił i pałał chęcią uczynienia czegos więcej niż dotychczas dokonywali jego przodkowie... czy ojciec za którym nie przepadał.
Gdy więc ojciec wymusił na synu ożenek konflikt dodatkowo się wzmocnił
Szczególnie że syn wybrał sobie lata temu za żonę zupełnie inne dziewcze (zgodnie z obyczajem mongolskim jeszcze jako chłopiec sam sobie żonę wybrał) zaś teraz ojciec chce by syn zmienił ta decyzję i pojął kobietę obcoplemienną.

Na domiar złego innej rasy i obyczajów których ten nie rozumiał.

Opowiedziała jednak ona swemu mężowi o krajach o których słyszała i w których była. Odbył z nia podróż po kraju bułgarów Nadwołżańskich i zostawił po sobie niezliczona liczbę wież stawianych w punktach które uznano za istotne w nakreslaniu sytuacji na granicach terytorium któe pod wpływem żony postanowił przejąć na własność. Plan ten był rewolucyjny- nie zmuszamy do płacenia trybutu tylko przejmujemy władzę bezpośrednio. Nad Wołgą na razie tego nie dokonano, ale... postanowiono z Wiatką. Przyjął Monduk tytuł Khana Wiatki i uznał miasto za swoja własność. Postawił Ovoo, market, najął kuca który miał mu przynosić towar ze sprzedaży futer wytwarzanych przez koczowniczych wciąż samych Mongołów. Sam juz podjął decyzję o walce religijnej zrywając z typową tradycyjnie tolerancja religijną Mongołów. Uznał że w jego państwie każda dusza jest jego prywatna własnością a zatem musi byc taka jak on. Z racji że był szamanista nie uznawał by ktos mógł myślec inaczej i zabronił wszelkich praktyk monoteistycznych. Sprowadził szamana który miał czynić z ludzi zdrowo myślące istoty.
Zimą 1192 roku Monduk wraz z pięcioma oddziałami lekkiej łuczniczej jazdy mongolskij najwierniejszych swych słóg przekracza granicę swych posiadłości i udałe się na ziemie Północnych Kazachów. Jego celem jest podporządkowanie sobie tej grupy tegoz plemienia. Przemieszczał się niezwykle szybko przez step, przez nikogo nie zauwazony. Zmierzał ku Atil, jedynej stałej osadzie na tej ziemii a będącej miejscem zgromadzeń wszystkich szczepów kazachskich tej ziemii.
Rozpoczął głodzenie osady, gdyz mieszkańcy nie oddali jej bez walki licząc widocznie na nadciągnięcie posiłków. Umowy o tym że nie chce ich zabijac zaś połączyć ze swoim ludem z góry były skazane na niepowodzenie.
Po 3 dniach ludnośc osady nie wytrzymała i postanowiła walczyć z najeźdźcą...

Rozgorzała niezwykła bitwa, obie strony ostrzeliwywały się nawzajem i na przemian podjeżdzały i sie wycofywały od wroga. Była to typowa dla ludów stepu taktyka.


W końcu Chan, posatnowił uderzyć, szarżą rozbił tych co przeżyli ostrzął i zakończył walkę.


Jeńców kazał zdobywca pojąć w niewolę. Następnie rozdzielić i powysyłać w podzięce do naczelników 5 klanów z których wojownicy w służbie jego właśnie odddali życie by tą osadę zdobyć. Niestety nie cieszył się zbyt długo swym sukcesem. Zmarł...w niewyjaśnionych okolicznościach kilka dni później. Było to zaskoczenie ale że nie odkryto śladów trucizny uznano to za zgon naturalny.
Poważnie zachamowało to jednakże szanse rodu Jirgin (z którego się wywodził) na dalszy rozwój. Jego zona umiejętnie jednakże wychowywała obie córki i cyna. Tak- by mogli w przyszłości kontynuować dzieło ojca. Sam Wielki Chan zaś przejął wszystko w swoje ręce.
W 1200 Jesugej z Arulad` ów pojął za żonę córkę Wielkiego Chana, siostre swego zmarłego brata- piękną Tilik. Został przez Wielkiego Chana naznaczony swym następcą (gdyż tak jego młodszy syn jak i syn jego pierworodnego byli wciąż nieletni) utytułował go jako Chana Atil` y i nakazał by przejął wojska jego syna i doprowadził je z powrotem do Wiatki. Ten jednakoz nie przekazał im tej informacji, zas sam chcąc zostać Wielkim Chanem nawet gdy brat czy bratanek jego żony dojżeją ruszył na wyprawę. Chciał podbić kolejne plemię by uzyskac jego szacunek i w razie wojny móc kożystać z jego pomocy.
Ruszył na południe, ku miastu Sander w regionie pod władzą Południowych Kazachów. Ale...okazało sie że złożyli oni jarłyk juz Osmanom i ci wzieli ich pod swoja ochronę. Jesugej, bez zgody wielkiego Chana rozpoczął więc wojnę z innym ludem, do tego było to potężne państwo Osmanów...
Jesugej rozpoczął oblężenie Salandaru ale... szybko okazało się że obleganych było więcej niż oblegających a do tego turcy zebrali w polu potężne siły i zdecydowali się podjąć walkę w otwartym polu...



Wywiązała sie klasyczna dla ludów Stepu bitwa na ostrzał...


jeźdźcy gnali to w jedna to druga stronę i strzelali jak się dało.
Jesugejowi udało sie tak skutecznie okążyć wroga i wystrzelić tak duzo strzał, że ten kompletnie zaskoczony (także samym widokiem bądź co bądź nowego w regionie narodu) dał się pobić.

Nastepna bitwa była już tylko potwierdzeniem reguły...

W 1207 Jesugej rusza z polecenia Wielkiego Chana (ich stosunki mocno sie poprawiły po zwycięstwach Jesugeja) na południe. Ma przekroczyc Kaukaz i zdobyc fortecę Tibilisi. Zadanie jest delikatne gdyż jedna z wnuczek W.Ch-a pojeła za męża ostatniego z rodu Bagratunów, władców Gruzji których turcy strącili i rozpoczeli okupację ich kraju. Mongołowie maja tam przybyc jako oswobodziciele ale i maja zainstalowac swoje rządy zarazem. Jesugej którego lęka się juz cały wschód jest do tego zadania najlepszy.

Osmani zgromadzili ogromne siły przeciw armi Jezugeja...


Szturm na Tbilisi to bezapelacyjne zwycięstwo lecz Jesugej przez przypadek zostaje postrzelony przez jednego ze swoich i umiera (czy aby na pewno przypadek?). Nowym dowódcą armii ma zostać Abayan z Tybetu, mąż najmłodszej z córek W.Ch-a.
Dziedzicem tronu zostaje zaś młodszy syn W.Ch-a Jagadai. Jedyny syn pierworodnego (Monduka) jest jeszcze niepełnoletni w chwili tych wydarzeń.
Abayan rusza na czele całej Hordy na Koti nad Morzem Czarnym, zaś Jagadai rusza w podróż do Tbilisi by przejąc kontrolę nad regionem włsnymi rękoma.
Walki nieopodal Koti do wspaniałe zwycięstwo Abayana...

raczej nikt nie chciał by się znaleźc na ich miejscu...


Przemarsz Hordy Abayana

W 1215 przybywaja w okolice Tbilisi 3 plemiona mongolskie, władane kolejno przez Jebe, Aradaia i Bayana. Zostaja oni oficjalnie zaadoptowani przez Czagle, męża młodszej córki Monduka. Wchodza więc do bliskiej rodziny Wielkiego Chana któy składa hołd Dżyngis-Chanowi włądcy wszystkich Mongołów którego Imperium doięgło ziem naszego Menguka. Ten nie śmiał takiej potędze się przeciwstawić ( mógłby pobic jednego z tych trzech ale nie ich trzech na raz i jeszcze Dżyngis-Chana. Pozatym nic nie stracił faktycznie poza tym że będzie musiał w polityce zagranicznej byc pośłusznym innemu. Siły trzech nowo przybyłych plemion skierowały sie na Azje Mniejszą, zadanie naznaczone przez Dżyngis Chana to nie anektowanie tych ziem, gdyż to by kosztowało za dużo (wystarczy zatrzymanie Gruzji) ale całkowite rozbicie państwa Osmańskiego i dotarcie pod mury Konstantynopola wszystkie skarby tamtej ziemii ściągając do Karakorum.
75 letni Menguk na wszystko się już tylko zgadzał.

Europa w roku 1215

Trzy plemiona rozpoczęły spełnianie swoich misji nadanych przez Dżyngis Chana. Najpierw w zagrożeniu znalazł sie Tabriz (ale broniony przez niewielka załogę) i wielkie bezcenne dla turków miasto Erewań...serce Armenii...


Turcy rozpoczeli bitwe od ataku, jak zwykle dominowała w ich armii piechota. Mongołowie z trzech plemion takż emaja piechotę, co o dziwo nie wzmacnia ich skuteczności a osłabia, bo jazda musi chronic piechotę...okaząło się że lepiej polegac na samych jeździeckich jednostkach do spełniania tej misji.


Jednoczesnie zaczeli sie pojawiac wolni Mongołowie, nie wiedząc co zrobic z rzeszami nie kontrolowanych dokładnie oddziałów wielki Chan postanowił skierować ich na podbój Zachodnich Chazarów i miasta Sarkiel.
Erewań opuszczono i przekazano mieszkańcom w nadziei narodzenia sie silnego państwa które nie dopuści nigdy więcej turków na swe ziemie, podobnie z Fars i Persją.

Seria bitew toczonych na ziemiach Armenii, Gruzji, Trapezuntu czy Azerbejdżanu obfitowała też w straci aniezwykłe, tak jak pewna bitwa stoczona nocą...


Turcy sami zaczęli bitwę, ale nie zdawali sobie sprawy z sił jakie przed nimi stanęły...
Efekt był taki że na jednego zabitego Mongoła, przypadało 10 turków.
Najpowazniejsza w skutkach była bitwa pod Trapezuntem.


Ogromnej sile musieli się Mogngołowie przeciwstawić, ale wielkie zdolności taktyczne w połączeniu z ciągłym uporczywym stawianiem na formację piechoty ze strony turków, dąło się znów zaradzić. Przewaga kawalerii nad piechota jest ewidentna w tych walkach.



Choć straty poniesiono całkiem spore, gdyz Mongołowie posiadali troche oddziałów piechoty, które ta piechota turecka zgniotła w moment.


Pas zwycięstw postanowiono umocnic pasem państewek zaleznych, buforowych wobec osmanów. Jedynie misja zajęcia Sarkielu, oraz badanie południowych wybrzezy Morza Czarnego trwały nadal i miąły dalekosiężny sens.
Niektóe zagony dotarły w końcu na ziemie Kumanów, w okolice Azowa rozpoczynając oblężenie miasta.

W końcu doszło do bitwy pod synopą, była o tyle niezwykła że walczyli w niej ludzie z klanu Wielkiego Chana, pod dowództwem Abujana z Tybetu. Jest to stara gwardia, najbardziej doświadczonych ludzi z plemienia o któego dziejach pisano. Wielki Chan widocznie uznał że tylko oni są na tyle dobrzy by wykonac tak trudne zadanie jak zdobycie twierdzy położonej całkowicie w głębi terytorium wroga ( nie ufał oddziałom przesłanym przez Temudżina w których było dużo jednostek piechoty któe blokowały manewrowość armii w trakcie bitwy).


Zastosowano w końcu w pełni opracowaną wcześniej przez syna Wielkiego Chana taktykę. Ciągły ostrzał i gry wróg osłabnie uderzenie ciążką konnicą...wroga było tak mnogo że nie dało rady rozegrać bitwę szarżując zaledwie raz, ale straty zadano ogromne.


Bitwa zamieniła sie w wielkie pole śmierci ale i Mongołowie ponieśli doże straty wobec uzycia licznych oddziałów strzelców konnych ze strony turków, którzy w końcu się nauczyli że ejst to najskuteczniejsza metoda walki z Mongołami. Z racji że wojsko Mongolskie było Gwardia Chana to zadanie jej dużych strat miało wielkie znaczenie moralne dla całej Ordy.
Gdy więc pomimo zajęcia Synopy, turcy błagali o pokój dostali go. Wielki Chan uznał że wszystkie cele jakie sobie postawiono (już w toku wojny) zostały osiągnięte z nawiązką. Turcy z potęgi stali zwykłym organizmem gdzies na rubierzach Imperium Mongolskiego, zagrożonym przez wzmocnionych sąsiadów. Kolejnym celem jest Krym i północne wybrzeże Morza Czarnego...
Młodszy syn Wielkiego Chana- Choju, zakończył szczęśliwie oblężenie Azowa tegoz roku i ostatecznie została umocniona pozycja nad Donem. Można było ruszac w kierunku Krymu Tmutarakań znajdowął się już w trakcie oblężenia).

W 1224 przeniesiono stolicę państwa do miasta Sarkiel. Miało to wielkie znaczenie, bo dotychczasowa stolica w wyniku podboju znalazła się na peryferiach państwa. Obecna jest bardziej wypośrodkowana więc i łatwiej zarządzac państwem. Do tego Sarkiel jest bardzo mały i będzie go można zasiedlić w pełni ludnością mongolską, budując wiernośc miasta.
Zaistniała wkrótce dośc niezręczna sytuacja. Otóż syn Wielkiego Chana oraz jego jedyny wnuk (syn pierworodnego) stali się w wyniku tych kampanii najważniejszymi wodzami. Obaj rozpoczęli oblężenie Kaffy i nie wiadomo co z tego wyniknie w dalszej perspektywie. Wlk.Chan postanowił wysłać jednego z lepszych dwoódców ze wzmocnioną armia Gwardyjską by w razie czego pochamował obu pretendentów do tytułu. Problem dodatkowo komplikuje obecnośc dwóch wielkich armii bizantyjskich na półwyspie któe właśnie zajęły miasto Chersoń. Granica z Bizancjum szybko może stanąć w ogniu gdy któraś ze stron dokona choćby najmniejszej prowokacji.
W 1232 ów młody wódz, Genduk z Birmy- któryż to miał zapobiec konfliktu wewnątrz rodu Wlk.Ch-a udał się z gwardia i najlepszymi jednostkami Imperium nie na Krym tylko przechodząc przez stepy połowieckie (zmuszając Kijów do wystwienia wielkiej armii ale unikając stracia z nią) dociera do Mołdawii pod kontrolą Węgier. Uznał że ziemia jest tu tak dobra że jest to najdoskonalsze z dotychczas poznanych miejsce do osiedlania się dla Mongołów. Postanawia zaatakowac Węgry.
W chwili gdy wielka mongolska armia rozpoczęła oblężenia Jass, Wiatka- stare miasto nad któym przed latami jeszcze przejął Wlk-Chan kontrolę podniosła bunt.
Postanowiono nadać miastu i prowincji wolność. Oczywiści eniepełną, miasto miało płacić daninę, zaś zarządca był obierany z Saraju przez Wlk. Ch-a. Nieminiej jednak ziemie te uzyskały spora swobodę i przestały być bezpośrednią częścią Imperium. Dlaczego nikt nie był zainteresowany przywróceniem miasta do porządku nie wiemy...nie zachowało sie ani jedno źródło mówiące na ten temat. Domysły zaś na niewiele sie zdadzą. Pozostawmy więc sprawę we mgle tajemnicy otoczoną...

Sam Wielki Chan Menguk, mając już 96 lat, postanowił stosując się do starych jeszcze plemiennych przedimperialnych zasad postanowił sam osobiśćie na czele swych gwardzistów rozprawić się z buntownikami działającymi nieopodal Wiatki. Wiatka to wciąż jego miasto, choć nie podległe bezpośrednio i jest wobec niej zobowiązany pomocą.
Zimą decyduję się na starcie.


W końcu umiera, przyczyny zdawały się być naturalne. Pozostawił po sobie spadek któy otwierał drogę do podboju Europy.

Państwo Menguka w chwili śmierci tegoż

 

bardzo fajny AAR lecz z człowiekiem bys tak łatwo nie podbijał powodzenia i miłego pisania

 

Nie wiem czemu ale od złotej ordy wolę Timurydów Może przez te słonie ?

Fajny AAR, widzę że grasz na DLV Jaki cel rozgrywki sobie wyznaczyłeś ?

 

dzienx ^^

cel był taki by zbudować państwo na stepie po czym rozpocząć ciągłe rejzy na obszar całej Europy i Bliskiego Wschodu by gdy któreś państwo za bardzo urośnie w siłę osłabić je, nazbijać łupów i rozbudowac z kasy swoje miasta
niestety gra ciągle mi się wywala ostatnio i możliwe że będę musiał sie ograniczyć do małego AAra czyli tylko takiego jakby wskazywał właśnie tytuł, a zatem ograniczonego rdo zycia 1szego Chana. :-( chyba że ktos mi poradzi co zrobic z tym wywalaniem...

 

niestety, nie jestem w stanie przebić tego błędu w grze. Stanie się tak jak było zaplanowane, ten Aar to tylko opowieśc o życiu tego jednego człowieka (choć w sumie o nim to niewiele się napisało :lol2 bardziej po prostu o jego czasach ^^
Dlatego można go juz zamknąć gdyz części dalszych się nei doczeka. Aktualnie testuje pewnego obiecującego moda. Jak nie będzie wywalało to robie innego Aara

Wobec tego zamykam
Gajtos